tag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post4029039571134998299..comments2024-03-19T22:28:03.451+02:00Comments on Σφυροδρέπανο: Η παθητικότητα της ελληνικής κοινωνίας*Μπρεζνιεφικό απολίθωμαhttp://www.blogger.com/profile/14138727204732083869noreply@blogger.comBlogger26125tag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-11471866015770146852012-01-16T16:21:34.651+02:002012-01-16T16:21:34.651+02:00Ευχαριστώ με τη σειρά μου τον σεχτάρ που δέχτηκε ν...Ευχαριστώ με τη σειρά μου τον σεχτάρ που δέχτηκε να μπει στο σφυροδρέπανο η πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυσή του, κι όσους μπήκαν στον κόπο να σχολιάσουν το κείμενο.<br />Από τη στιγμή που κατάφερε να σπάσει τη σιωπή μπλόγκερ όπως ο κριτίας και ο μικροαστός δεν χρειαζόμαστε κάποια άλλη απόδειξη για τη σημασία και την επιτυχία του.Μπρεζνιεφικό απολίθωμαhttps://www.blogger.com/profile/14138727204732083869noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-70380950279970432982012-01-15T03:32:00.838+02:002012-01-15T03:32:00.838+02:00Χωρίς σχόλια.
Εκλογές συνδικάτου «Σπάρτακος» εργα...Χωρίς σχόλια.<br /><br />Εκλογές συνδικάτου «Σπάρτακος» εργαζομένων ΔΕΗ Δυτ. Μακεδονίας<br />http://kozanimedia.gr/archives/47720<br /><br />Τα «ανεπίσημα» αποτελέσματα των εκλογών για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου στο συνδικάτο «Σπάρτακος» των εργαζομένων στην ΔΕΗ στη Δυτ. Μακεδονία:<br /><br />Ψήφισαν: 2829<br /><br />ΠΑΣΚE-ΣΑΔ-ΔΑΣΚ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ*: 1197 ΨΗΦΟΙ ΚΑΙ 13 ΕΔΡΕΣ<br />ΔΑΚΕ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ: 785 ΨΗΦΟΙ ΚΑΙ 9 ΕΔΡΕΣ<br />ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ: 441 ΨΗΦΟΙ ΚΑΙ 5 ΕΔΡΕΣ<br />ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ: 386 ΨΗΦΟΙ ΚΑΙ 4 ΕΔΡΕΣ<br /> <br />* ΣΑΔ – ΔΑΣΚ - ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ (ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ-«Αριστεροί» λέμε τώρα… για να μην ειπωθεί κάτι πιο «βαρύ»)<br /><br />Σύνολο ΔΑΚΕ (συν το ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ): 1226<br />Σύνολο ΠΑΣΚΕ: 1197<br /><br />Σύνολο έγκυρων: 2809<br /><br />Άκυρα: 20<br /><br />Οι έδρες στο προηγούμενο Δ.Σ: <br />17 Η ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ)<br />11 Η ΔΑΚΕ Σπάρτακος (ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)<br /> 3 Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ (ΚΚΕ)<br /><br />Μια μόνο παρατήρηση: Μόνο είκοσι άκυρα ψηφοδέλτια!! Εκπληκτικό!!!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-57545052983556579392012-01-14T16:27:41.495+02:002012-01-14T16:27:41.495+02:00Μια καλη βαση για την μελετη της ταξικης συνθεσης ...Μια καλη βαση για την μελετη της ταξικης συνθεσης της ελληνικης κοινωνιας,διαχρονικα,ειναι η "Ανθρωπογεωγραφια της Ελλαδας" του Kayser(http://openarchives.gr/view/212628).Εστιαζει κυριως στη περιοδο της αστικοποιησης του πληθυσμου.<br /><br /><br />ΠρολεκαλτAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-53549186675005842752012-01-13T20:49:56.496+02:002012-01-13T20:49:56.496+02:00Πολύ σωστό κείμενο.
Να συμπληρώσω άλλον ένα λόγο ...Πολύ σωστό κείμενο. <br />Να συμπληρώσω άλλον ένα λόγο παθητικότητας, την ελεύθερη διακίνυση εργατικής δύναμης στην ΕΕ. <br /><br />Η ομάδα από την οποία περιμένεις να εξεγερθεί πρώτα είναι οι νέοι άνεργοι. Σημαντικός αριθμός τους την κάνει εύκολα για έξω. Από τους υπόλοιπους που μένουν, ένα σημαντικό κομμάτι έχει περιουσία (και γι΄αυτό δεν καίγεται να φύγει). Ότι απομένει είναι δεν είναι το 1/3 των νέων άνεργων.<br /><br />κριτίαςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-84655753786742470172012-01-13T15:07:19.970+02:002012-01-13T15:07:19.970+02:00Σεχταρ, το μέσο ποσοστό κέρδους το κυνηγάει η τάξη...Σεχταρ, το μέσο ποσοστό κέρδους το κυνηγάει η τάξη, όχι ο καπιταλιστής. Και λόγω αυτής της διάκρισης, μιλάμε για πολιτική οικονομία και όχι για ψυχολογία.(την είπα την εξυπνάδα μου!)tsimarasmhttps://www.blogger.com/profile/01192122647172031197noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-504737332503975452012-01-13T14:04:56.048+02:002012-01-13T14:04:56.048+02:00Όντως ενδιαφέροντα τα στοιχεία. Για να έχουμε πλήρ...Όντως ενδιαφέροντα τα στοιχεία. Για να έχουμε πλήρη εικόνα θα έπρεπε να τα συγκρίνουμε με αντίστοιχα Γαλλίας, Γερμανίας, ΗΠΑ, αλλά και να συνδυαστούν με μία έρευνα γιατην παραγωγική δομή της ελληνικής κοινωνίας. Εδώ υπάρχουν απόψεις αντικρουόμενες εντός της Αριστεράς. Ότι δεν παράγεται τίποτα και η αστική μας τάξη είναι μεταπρατική είτε ότι είμαστε ένας σοβαρός ιμπεριαλιστής με ολοκληρωμένο κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-15909305482065973352012-01-13T04:34:36.142+02:002012-01-13T04:34:36.142+02:00Συνέχεια λόγω όγκου δεδομένων.
Αναυδε , λέγοντας «...Συνέχεια λόγω όγκου δεδομένων.<br />Αναυδε , λέγοντας «παθητικότητα» συμπεριλαμβάνω και την «σκέψη και τα λόγια», και ότι δεν συνιστά ΠΡΑΞΗ. Γιατί η ζωή αλλάζει με πράξεις και όχι με τα όνειρα της ψυχούλας του καθενός. Και, να σου πω, ένα σκληρό μάθημα, που έμαθα από την ζωή, είναι ότι πολλές φορές τα λόγια χρησιμεύουν για να εξαπατούν. Γιαυτό πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε με προσοχή.<br />Για το επουσιώδες, σου θυμίζω πως «σοσιαλμανία» απέδοσε το ~’78 ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ στον τότε Πρωθυπουργό Καραμανλή (!!), και δεν αφορούσε μόνο τις κρατικοποιήσεις αλλά όλη γενικά την πολιτική του, που ήταν πράγματι παραχωρήσεις. Καταρχήν όλες οι παραχωρήσεις γίνονται κατ’ ανάγκην, καμία δε γίνεται άνευ λόγου. Να το διαβάσω σωστότερα: Μήπως θέλεις να πείς «δεν είναι τόσο αποτέλεσμα πολιτικών παραχωρήσεων όσο οικονομική ανάγκη του Κεφαλαίου»; Θέλει συζήτηση. Επειδή τα έζησα εκείνα τα χρόνια , σχημάτισα την εντύπωση ότι οι λόγοι εκείνων των κρατικοποιήσεων (αφού γι αυτές συζητάμε) ήταν κύρια πολιτικοί. Τότε είχαμε σύνορα με τον Σοσιαλισμό, ο κόσμος ταξίδευε για νοσηλεία στη Βουλγαρία, στο Αιγαίο περιπολούσε σοβιετικός στόλος. Δεν ρισκάριζαν κοινωνικές αναταραχές οι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι κεφαλαιοκράτες με ένα ΚΚΕ ~10% και ένα ΠΑΣΟΚ, που τότε «μύριζε» ακόμη ΕΑΜ. Δεν έχασαν οι κεφαλαιοκράτες πολλά από τις κρατικοποιήσεις – φαλιρισμένες τις παρέδοσαν στο κράτος, τα λεφτά στην Ελβετία. Εχασαν όμως εκείνα, που δεν έχασαν οι εργάτες: Οι μισθοί κρατήθηκαν, η κρίση τότε δεν μετατράπηκε σε υπερεκμετάλλευση και συγκεντροποίηση όπως συμβαίνει τώρα. Η ανάπτυξη του ελληνικού Κασπιταλισμού (σωστότερα: του Καπιταλισμού στην Ελλάδα) επιβραδύνθηκε για μερικά χρόνια. Τότε γιγαντώθηκε και ο μικροεπαγγελματισμός. Κάθε έλληνας ήταν ένας wannabe καπιταλιστής. Να πάρουμε την ΔΕΗ. Η ΔΕΗ ιδρύθηκε δια νόμου και απαλλοτρίωσε μέσα σε ελάχιστα χρόνια εκατοντάδες μικρές και μεγάλες ηλεκτροπαραγωγές επιχειρήσεις, αρχινώντας από την POWERS και φτάνοντας στην γεννήτρια του μπάρμπα μου στην Οιχαλία. Οι λόγοι ήταν δύο ταυτόχρονα. Ο πρώτος και βασικός ήταν ότι τη νύχτα τα χωριά της Αλβανίας λαμπύριζαν ηλεκτροφωτισμένα ενώ τα δικά μας ήταν θεοσκότεινα. Ξεκάθαρα πολιτικός δηλαδή. Ο δεύτερος ήταν ότι μεγάλωνε η αγορά για τα ηλεκτρικά σίδερα της Siemens και τις ηλεκτρικές συσκευές. Τότε έγινε και η ΙΖΟΛΑ βιομηχανία λευκών συσκευών (ήταν σιδεράδικο και εμαγιέ). Η αναπαραγωγή, που λες. <br />Να διακινδυνεύσω και κάτι, που μπορεί να είναι και λάθος: Μήπως ο κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός άνθισε τριγύρω από την ΕΣΣΔ; Δεν έχω ακούσει για κρατική οικονομική παρέμβαση στη Λατινική Αμερική π.χ. η στην Ινδονησία. Λέω.<br />Μάλλον πρέπει να συνεχίσουμε αυτή την κουβέντα.<br />Ανανεωτικέ (12 Ιαν. 9:06) νομίζω σε ανέλαβε ο από κάτω σου ανώνυμος.<br />Νάστε καλά όλοι και τα ξαναλέμε.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-58000990227725670832012-01-13T04:33:52.576+02:002012-01-13T04:33:52.576+02:00Εχω ξαναπεί (και εγώ, μετά από πολλούς) ότι αυτό τ...Εχω ξαναπεί (και εγώ, μετά από πολλούς) ότι αυτό το εκτεταμένο μικροαστικό υπόβαθρο είναι ένα επικίνδυνο «πυροθερμικό φορτίο» έτοιμο για φασιστική πυρκαϊά, «Οικοδόμε» (11 Ιαν. 10:57). Και σίγουρα αυτό θα γίνει αν αφεθεί από το ΚΚΕ (αλλά και κάθε αληθινό αριστερό) η ωρίμανση της εξαθλίωσης στην διαχείριση του «Σκάϊ» η των Μπουμπούκων. <br />Όπως τόνισα και στο κείμενο, «Ανώνυμε» (11 Ιαν , 11:36) καθόλου η ύπαρξη των πολυάριθμων και καλοταϊσμένων μικρομεσαίων δεν τεκμηριώνει «καθυστέρηση του ελληνικού κεφαλαίου». Θα αρκεστώ στις επισημάνσεις που σου έκαναν άλλοι συναγωνιστές εδώ. Βέβαια είναι μια «ανορθογραφία», που θα διορθωθεί, και τώρα μάλλον αυτό παρακολουθούμε.<br />Για τις στατιστικές «g» (12 Ιαν, 3:33) και «εμού του ιδίου», μάλλον σας κάλυψα.<br />Το τι είναι τάξεις, φίλε «εμού του ιδίου» (2. στο 12 Ιαν. 3:58) το έχει ορίσει αρκετά ικανοποιητικά ο Λένιν και αν άφησα να εννοηθεί ότι το αγνοώ, κακό του κεφαλιού μου. Πιστεύω όμως ότι οι αναγνώστες θα κατάλαβαν ότι αναφέρομαι όχι στην ταξική θέση αλλά στην αυτογνωσία των (ταξικά ετερόκλητων) «μικρομεσαίων». Πάντως καλά έκανες, που το επεσήμανες. Για το 3.: Θέλει πολλή συζήτηση. Λόγω της δουλειάς μου έχω συζητήσει με πολλούς καπιτάλες και μπορώ να σε βεβαιώσω, πως ….είναι άριστοι μαρξιστές! Ξέρουν πολύ καλά την αξία της συγκεντροποίησης και της εκμετάλλευσης αυτής καθεαυτής στο κυνήγι του ανώτατου (και όχι του …μέσου…, βλέπεις πως την πατάμε;) δυνατού (για τον καθένα τους) ποσοστού κέρδους. Και δεν κατάλαβα από πού προκύπτει ότι θεωρώ πως οι κεφαλαιοκράτες αγωνιούν για την πληρωμή του «χρέους». Ισα-ίσα αυτό ήθελα να τονίσω, ότι το χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα. Το τι είναι βέβαια αυτό το «χρέος» (αντίφαση, σωστά) το ξέρουν καλύτερα οι ίδιοι και γιαυτό το αντιμετωπίζουν σαν καυτή πατάτα, που καθένας την πετάει στα χέρια του αλλουνού, και που για αυτό θα σκοτωθούνε – αμήν. Καθόλου δε με κακοκάρδισες – οι αντιρρήσεις βοηθάνε.<br />«Ανώνυμε», (12 Ιαν.3:45), η εξαγορά είναι ένας τρόπος (και αρκετά δραστικός) για την χειραγώγηση του προλεταριάτου, αλλά όχι ο μόνος. Ποτέ ο Καπιταλισμός δεν θα «φτάσει σε ίσο επίπεδο ανάπτυξης». Οι αντιθέσεις και οι διαφορές είναι η δύναμή του και ο τρόπος ύπαρξης του. Οσο για τον «αδύναμο κρίκο», απέδειξε πως έχει φαντασία η Ιστορία.Σεχτάρ ο Τρομερόςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-16343155566679079592012-01-13T03:15:09.526+02:002012-01-13T03:15:09.526+02:00''Σε αντίθετη περίπτωση μια κριτική στον ι...''Σε αντίθετη περίπτωση μια κριτική στον ιμπεριαλισμό μπορεί να θεωρηθεί τουλάχιστον μεταφυσική, στην χειρότερη να καταλήξει σε ένα λάθος συμπέρασμα όπως το δικό σου: ότι όλα γίνονται για να πληρωθεί το χρέος. Δεν υπάρχει χρέος να πληρωθεί!!! Το χρέος είναι ένα φάντασμα ονομαστικών αξιών που δημιούργησαν τα μονοπώλια με τον τσαμπουκά των εξαγορασμένων κυβερνήσεών τους, με σκοπό να συνεχίσουν να αυξάνουν το μέσο ποσοστό κέρδους τους, όταν το σύστημα πλησίαζε, μπαίνοντας σε κρίση υπερπαραγωγής, στο ανώτερο όριο του. Η επιμονή τους να εισπράξουν αυτό το ¨χρέος¨ κατά την γνώμη μου είναι η μεγαλύτερη αντίφαση στην ιστορία του καπιταλισμού... ο θεός βοηθός!!!''<br /><br />To χρέος ''υπάρχει να πληρωθεί'', φαντάζομαι το λες προπαγανδιστικά ότι δεν υπάρχει. Όσο δεν το αρνούμαστε έμπρακτα, υπάρχει στην φαντασία και στην υλική πραγματικότητα ως μία μαύρη τρύπα στο σημείο τομής των καπιταλιστικών αντιφάσεων. Ήδη το ΚΚΕ έχει αλλάξει ρότα στην συνθηματολογία και ενώ επέμενε ότι δεν τίθεται ζήτημα χρέους τώρα λέει μαζί με την λαϊκή εξουσία και ''μονομερή διαγραφή του χρέους''. Μάλιστα κάποιοι κάποτε επέμεναν ότι πρόκειται για νομικίστικη φρασεολογία. Αυτοί δεν κατάλαβαν καθόλου τον παππού Μάρξ όταν έλεγε ότι οι θεοί των αρχαίων Ελλήνων ήταν πολύ ''πραγματικοί'' στην καθημερινή τους ζωή.<br /> Ναι, στην ''επιφάνεια'' όλα γίνονται για να πληρωθεί το αστικό χρέος. Στο ''βάθος'' πρόκειται για κρίση υπερσυσσώρευσης και ''δημιουργική'' καταστροφή κεφαλαίου και παραγωγικών δυνάμεων, ερημοποίηση και αναδιάρθρωση του λεγόμενου ''Νότου''. Η επιφάνεια της κρίσης είναι το ίδιο πραγματική με τον πυρήνα της, και το χρέος είναι το ίδιο πραγματικό με την κρίση υπερσυσσώρευσης. Μολονότι όμως πρόκειται για δύο πλευρές της πραγματικότητας, η βαθύτερη είναι πιο ''αληθής'', για να χρησιμοποιήσω μια παραδοσιακή γλώσσα.<br />Όσο χάνεται ο χρόνος (και ήδη χάθηκε πολύς) για την κατανόηση του τί ρόλο βαράει το χρέος, τόσο πιο πίσω πηγαίνει η υπόθεση της χειραφέτησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι θεωρώ επαναστατικό ένα πρόγραμμα που δεν θέτει το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας, η οποία μπορεί να είναι εργατική, λαική ή ίσως και τα δύο...<br />Για το άρθρο εδώ έχω να πω ένα μεγάλο μπράβο για την συγκέντρωση των στοιχείων, ανάλογες προσπάθειες λείπουν. Για την διακρίβωση της ταξικής σύνθεσης να πω τα εξής.<br />Η ταξική διαίρεση εδράζεται στον καταμερισμό εργασίας. Αν αυτός μένει στα εθνικά σύνορα, μπορούμε να μιλάμε απλώς για την ταξική διάρθρωση στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό.<br />Έλα που όμως τείνουμε όλο και περισσότερο σε έναν ευρωπαικό και διεθνή καταμερισμό εργασίας!Υπό αυτήν την έννοια τα κόψε-ράψε ''αυτός είναι το ένα και αυτός είναι το άλλο''(και δεν εννοώ τον συντάκτη του κειμένου) είναι καταδικασμένοι να συνεχίζονται επ'άπειρον χωρίς αποτελέσματα, εφόσον δεν ξεκαθαρίζεται η φύση και ο χώρος της ''έδρας'' της ταξικής διάρθρωσης, η διάρθρωση του καταμερισμού εργασίας. Από αυτόν λοιπόν θα πρέπει να ξεκινήσει μια μελλοντική συνολική ανάλυση για την ταξική σύνθεση στον ελληνικό και ευρωπαϊκό χώρο.Ονειρμόςhttps://www.blogger.com/profile/05128723681228596310noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-48841493370224733452012-01-13T01:44:45.460+02:002012-01-13T01:44:45.460+02:00Να ευχαριστήσω καταρχήν το μπρεζνιεφικό απολίθωμα,...Να ευχαριστήσω καταρχήν το μπρεζνιεφικό απολίθωμα, για την φιλοξενία, αλλά και όλους τους επισκέπτες, που όπως φαίνεται συμμερίζονται όχι τις απόψεις αλλά κυρίως τους προβληματισμούς αυτού του ποστ. Αλλωστε και ο δράστης, ξεκάθαρα το δήλωσε εξ αρχής ότι, κυρίως αφορμή για σκέψεις δίνει. <br />Κατ’ αρχήν να ζητήσω συγγνώμη, που από καθαρή αμέλεια-βιασύνη δεν έβαλα το «χρέος» μέσα σε εισαγωγικά. Ποτέ δεν είχα την άποψη ότι οι εργαζόμενοι αυτής της χώρας χρωστάμε τίποτε σε κανέναν κερατά. «Δεν αναγνωρίζουμε κανένα χρέος», τελεία και παύλα. (Αυτό εξαιρείται, δεν είναι προβληματισμός, είναι αποψάρα τελειωμένη και ..σκασμός!) Ημουν σίγουρος όμως πως θα με διορθώνατε, …κι έτσι έγινε («εμού του ιδίου», 3:58).<br />Ένα δεύτερο είναι η αξιοπιστία (αλλά και η σωστή ανάγνωση, η έστω, αποκρυπτογράφηση) των αστικών στατιστικών. Αυτονόητα κατανοητές οι πολλές ενστάσεις. Ούτε κι εγώ δεν γνωρίζω πως ακριβώς συλλέγονται τα στοιχεία, ποιος και γιατί καταγράφεται σαν μισθωτός, ποιος σαν «επιχειρηματίας». (Υποψιάζομαι πως ακόμη και εγώ είμαι καταχωρημένος σαν «επιχειρηματίας», τρομάρα μου!) <br />Εχω δει βέβαια τα ετήσια απογραφικά δελτία της ΕΛΣΤΑΤ, που κυκλοφοράνε στις επιχειρήσεις, και εκείνα, που συνοδεύουν τις οικοδομικές και βιομηχανικές αδειοδοτήσεις. Γνωρίζω και πόσο (δεν) ελέγχεται η αξιοπιστία της συμπλήρωσής τους. Αγνοώ και πως αξιολογούνται-αξιοποιούνται από την ίδια την ΕΛΣΤΑΤ. <br />Υπάρχει και ένα θέμα εδώ με τα περίφημα «μπλοκάκια», που έχουν γίνει πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια. Είναι πιθανόν, πως πολλά «μπλοκάκια» είναι καταχωρημένα στους … «επιχειρηματίες» η … «αυτοαπασχολούμενους» ενώ πρόκειται για μισθωτούς και μάλιστα με τους δυσμενέστερους όρους εξαρτημένης εργασίας! Ας είναι.<br />Θα έλεγα όμως πως ακόμη και αν όλες αυτές οι ενστάσεις είναι δικαιωμένες 100%, ακόμη και έτσι, δύσκολα ανατρέπεται αυτό το 82.3 – 17.83%, η δύσκολα να ανατραπεί αυτό το θηριώδες νούμερο των ….930.000 «επιχειρήσεων» κάτω των 10 ατόμων. Είναι μια κοινά αποδεκτή διαπίστωση, που συμβαδίζει και με την καθημερινή εμπειρία, πως στη χώρα μας ο μικροεπαγγελματισμός διατηρείται σε ψηλά ποσοστά. <br />Βέβαια καθένας κατανοεί πως ζούμε σε μια μάλλον κοσμογονική εποχή, που μέρα με την μέρα καταρρέουν πολλά, και στη βάση και στο εποικοδόμημα, που έμοιαζαν μόλις πριν από μήνες ακλόνητα και αιώνια. Είναι η κατάρρευση του υπαρκτού Καπιταλισμού. Καθόλου δεν το αποκλείω μετά από δύο χρόνια να μιλάμε για μόνο 200.000 επιχειρήσεις <10 ατόμων, και …τρία εκατομμύρια ανέργους…….<br />Εγραψα αυτό το ποστ γιατί πάντα πίστευα ότι αυτή η οικονομική ιδιομορφία δε μπορεί, παρά να διαμορφώνει αντίστοιχη συνείδηση, όχι μόνο στους αντικειμενικά ελευθεροεπαγγελματίες, μικροεπιχειρηματίες και υψηλά (από υπεραξία… ) αμειβόμενους υπαλλήλους, αλλά και στους χαμηλόμισθους και στους προλετάριους. Και καθόλου δε κλείνω τα μάτια (η τα αυτιά) σε ειδήσεις όπως η χτεσινή (στον «Ρίζο»;), ότι σε περιοχή του Πειραιά δεν έχει πληρωθεί το 50% των λογαριασμών της ΔΕΗ . Όλα αυτά θέλουν ψάξιμο και ένας μόνος του δεν μπορεί να κάνει πολλά.Σεχτάρ ο Τρομερόςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-35120086438452756902012-01-12T22:14:59.679+02:002012-01-12T22:14:59.679+02:00Πώς συμβιβάζεται η "γιγάντωση των μονοπωλίων&...<i>Πώς συμβιβάζεται η "γιγάντωση των μονοπωλίων" με την τόσο μεγάλη κυριαρχία των πολύ μικρών επιχειρήσεων; Θα εκτιμούσα μια διευκρίνηση επ' αυτού.</i><br /><br />Πολύ καλή ερώτηση Ανανεωτικέ, και κρίμα που είσαι ανανεωτικός.<br /><br />Συμβιβάζεται αν σκεφτείς ότι το σύνολο των πολύ μικρών επιχειρήσεων που κυριαρχούν στην ελληνική "αγορά" (χρησιμοποιώ σκόπιμα τον όρο) δεν κάνουν τίποτε περισσότερο απ' το να εισάγουν τεχνογνωσία και μηχανήματα, παίζοντας έναν ρόλο μεσάζοντα-συναρμολογητή. Βασικός πελάτης και χρηματοδότης τους ήταν παραδοσιακά το κράτος (εξ ου και οι κατηγορίες περί "κρατικοδίαιτων" - έχουν βάση!) <br />Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τέτοιας εταιρίας, ίσως ότι πιο κοντά σε "ντόπιο κεφάλαιο" είναι η Ιντρακόμ.<br /><br />Στην ουσία τόσα χρόνια είχες ραχοκοκκαλιά της οικονομίας τους μικροαστούς, που στήριζαν στις πλάτες τους μια αστική τάξη μεταπρατική, απόλυτα ενσωματωμένη στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.<br />Η όλη διάρθρωση δούλευε σχετικά καλά, συντηρώντας την κατάσταση στην αστικοδημοκρατική της ισοροπία, οι στρατοί των αστικών κομμάτων απολάμβαναν προνόμια εξαγοράς, και η μεγάλη μάζα ζούσε αξιοπρεπώς προσθέτοντας περαιτέρω αξία στη μεγάλης κλίμακας βιομηχανική παραγωγή των ξένων μονοπωλίων. Ένα κομμάτι της υπεραξίας τροφοδοτούσε τη ντόπια οικονομία και επέτρεπε την επιβίωση των μικροαστών.<br />Σήμερα που λόγω κρίσης υπερσυσσώρευσης τα μονοπώλια ανασυντάσσονται και ορμούν σε νέο κύκλο συγκεντροποίησης και συγκέντρωσης, βαράνε στο ψαχνό και καταστρέφουν αυτή τη ραχοκοκκαλιά. Μαζί με τη συμπίεση των μισθών, υφαρπάζουν και τα κομμάτια της υπεραξίας που χρησιμοποιούσαν για να συντηρήσουν τη ντόπια παραγωγή, την οποία διαλύουν ώστε να την αναλάβουν καθολοκληρία.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-26138148310605544632012-01-12T21:06:58.510+02:002012-01-12T21:06:58.510+02:00Πολύ καλό το κείμενο του Σεχτάρ, αποτελεί σίγουρα ...Πολύ καλό το κείμενο του Σεχτάρ, αποτελεί σίγουρα τροφή για σκέψη.<br /><br />Θα ήθελα να ρωτήσω το συγγραφέα του το εξής. Παρουσιάζεις κάποια στατιστικά στοιχεία που δείχνουν τη συντριπτική κυριαρχία των μικρών επιχειρήσεων (μέχρι 4 εργαζόμενους). Και παρακάτω γράφεις "...Οι ώριμες αντικειμενικές συνθήκες έχουν να κάνουν με την παραγωγή μεγάλης κλίμακας, την γιγάντωση των μονοπωλίων, που έχει προχωρήσει και στην χώρα μας.".<br /><br />Πώς συμβιβάζεται η "γιγάντωση των μονοπωλίων" με την τόσο μεγάλη κυριαρχία των πολύ μικρών επιχειρήσεων; Θα εκτιμούσα μια διευκρίνηση επ' αυτού.Ανανεωτικός κομμουνιστήςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-62342598242185854112012-01-12T18:49:33.855+02:002012-01-12T18:49:33.855+02:00Το μεγαλο ζητημα ειναι οτι μεγαλες μάζες θεωρουν ο...Το μεγαλο ζητημα ειναι οτι μεγαλες μάζες θεωρουν οτι ο καπιταλισμός "δουλεψε καλά" για αυτες και οτι παρα τις δυσκολίες που περνανε αργα ή γρήγορα θα φέξει νεα μερα.<br /><br />Υποψιν οτι αυτοι που προλεταριοποιούνται βιαια αργούνε να πεταξουνε - αν το κανουνε ποτε- την μικροαστικη συνειδηση τουςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-10477321763128748262012-01-12T17:53:07.620+02:002012-01-12T17:53:07.620+02:00Σημασια βεβαια εχει και το ειδος της εργασιας(αν δ...Σημασια βεβαια εχει και το ειδος της εργασιας(αν δηλαδη ειναι παραγωγικη,η αφορα παροχη υπηρεσιων),οχι μονο το μεγεθος της επιχειρησης.Αν ας πουμε σ ενα σιδηρουργειο( σε μερικες γειτονιες υπαρχουν ακομα),απασχολουνται 5 ατομα, δεν θα ταν λαθος να τους θεωρησουμε προλεταριους.<br /><br />Απ την αλλη βεβαια,υπαρχει και ενα ιδιοτυπο αλισβερισι με το κεφαλαιο(αν πχ ο τομεας των κατακευων εχει ανοδο,παει καλα και η επιχειρηση),οπως και μια ψευδαισθηση αυτονομιας(με την εννοια οτι δεν υπαρχει "το μεγαλο αφεντικο" πανω απ το κεφαλι).Οποτε σε αυτην την περιπτωση και οι εργαζομενοι της επιχειρησης εχουν καποια στοιχεια μικροαστικης νοοτροπιας.<br /><br />Τεσπα,αυτα τα ολιγα.Ειναι πολυ μεγαλο το θεμα που ανοιγεις,και θελει πολυ χρονο για να μελετηθει σε βαθος(και δυστυχως δεν εχω καθολου αυτον τον καιρο).<br /><br />Προλεκαλτ<br />(Σε προηγουμενα σχολια υπεγραφα ως "φιλος του ΚΚΕ")Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-21378345552424642822012-01-12T17:37:53.172+02:002012-01-12T17:37:53.172+02:00Φίλτατε Σεχταρ μάλλον θα διαφωνήσω σε αρκετά από α...Φίλτατε Σεχταρ μάλλον θα διαφωνήσω σε αρκετά από αυτά που γράφεις. Επιγραμματικά:<br />- η διατύπωση περί παθητικότητας είναι υπερβολική ο κόσμος γενικά αντιδρά έστω σπασμωδικά έστω περισσότερο στα λόγια και στη σκέψη παρά στην πράξη αλλά δεν στέκεται παθητικά. Ακόμη και οι αγανακτησμένοι παρόλο το αδιέξοδο της πρότασης τους (η πιο σωστά της μη πρότασης τους) αυτό δείχνουν. <br />- από την άλλη αυτό που όλοι καταλαβαίνουν έστω και με το ένστικτο είναι ότι για να ξεπεραστεί η σημερινή κρίση σε βάρος του κεφαλαίου το προσωπικό κόστος θα είναι τεράστιο και η νίκη καθόλου σίγουρη όπτε κάθονται στ’ αυγά τους<br /><br />Επίσης ο χρόνος για να γίνει το πάθημα μάθημα δεν είναι απαραίτητα 1-2 χρονια ειδικά να συνυπολογήσει κανείς την προπαγάνδα που έχει σαν αποτέλεσμα να θεωρούν πολλοί αυτό που συμβαίνει σήμερα ένα κακό όνειρο και ίχέναν μόνιμο εφιάλτη<br /><br />Από την άλλη θα συμφωνήσω ότι το μικρό κεφάλαιο δένει καλύτερα την εργατική τάξη στο άρμα του με την προσωπική σχεση που αναπτυσεται μεταξυ εργαζόμενου και αφεντικού με αποτέλεσμα να συσκοτίζεται ο ρόλος των αφεντικών στην κρίση και να διοχετευεται η οργή στους υπηρέτες των αφεντικών τους πολιτικούς . Οπως επίσης και ο μεγάλος αριθμός μικομεσαίων/μικοραστών αποτέλεσμα της λιγότερο ανεπτυγμένης ελλ. οικονομίας ορθώνει επιπλέον εμποδια αλλά και αυταπάτες <br /><br />Τέλος μια επουσιώδης παρατήρηση οι εθνικοποιήσεις (σοσιαλμανία) δεν είναι τόσο αποτέλεσμα παραχωρήσεων όσο ανάγκη του κεφαλαίου. Δαπάνες και δραστηριότητες που είναι αναγκαίες για την αναπαραγωγή του δεν πρέπει να αφήνονται στην τύχη (δηλ ιδ. πρωτοβουλία_ γιατί ολος ο κύκλος μπαίνει σε κίνδυνο. Φθηνές μεταφορές αξιόπιστη ενέργεια είναι απαραίτητες για το κεφάλαιο γενικάΑναυδοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-71523167547937881102012-01-12T16:49:47.150+02:002012-01-12T16:49:47.150+02:00Ανώνυμε της 12ης Ιανουαρίου 2012 3:45 μ.μ,: η ανάπ...Ανώνυμε της 12ης Ιανουαρίου 2012 3:45 μ.μ,: η ανάπτυξη του κεφαλαίου πλέον(εδώ και έναν αιώνα)δεν αφορά σε μια μόνο χώρα. Η αστική τάξη είναι διεθνής.<br /><br />Η συγκέντρωση και συγκεντρωποίηση μπορούν να προχωρούν χωρίς να αυξάνεται το βιομηχανικό προλεταριάτο! πχ στην Ελλάδα τα μονοπώλια έχουν μπεί για τα καλά, χωρίς να δημιουργείται βιομηχανία, το εναντίον, να κλείνει το ένα εργοστάσιο μετά το άλλο.<br /><br />Επίσης η συγκέντρωση και συγκεντρωποίηση είναι δύο(ή μια )διαδικασίες που δεν ολοκληρώνονται ποτέ! Έχουν βέβαια φυσικά όρια, τα οποία εκδηλώνονται ως κρίση υπερπαραγωγής.<br /><br />Τέλος νομίζω ότι βλέπεις το κεφάλαιο και το κράτος άλλοτε μεταφυσικά, άλλοτε σαν ένα νοήμον ¨ατομο¨. Το κεφάλαιο κατά κύριο λόγο ¨εξαγοράζει¨ συνειδήσεις μέσα από την ίδια την παραγωγική διαδικασία. Για παράδειγμα ο ένας που θα επιλεγεί μέσα από τους εργάτες να παίξει τον ρόλο του προϊστάμενου, θα πληρωθεί καλύτερα και θα του δοθούν δικαιώματα πάνω στους υπόλοιπους εργάτες, όχι για να εξαγοραστεί άμεσα, αλλά γιατί έτσι λειτουργεί μια καπιταλιστική επιχείρηση. Στην πορεία βέβαια αυτά τα προνόμια τον αλλοτριώνουν σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να γίνει ¨χειρότερος¨ από τον μεγάλο καπιταλιστή. Είναι άλλη η διαδικασία εξαγοράς πολιτικού και επιτελικού προσωπικού. Εδώ παίζει ρόλο σίγουρα ο απλός χρηματισμός. Η βάση όμως βρίσκεται πάλι στην παραγωγική διαδικασία.<br /> Για τον ίδιο λόγο ( του ¨αυτοματισμού¨ του κεφαλαίου) δεν μπορεί κανείς να προβλέψει ποιος κρίκος θα αποδυναμωθεί. Αν και η λογική μου λέει ότι το πεδίο μάχης για τα μονοπώλια θα είναι μάλλον μια από τις μικρότερες χώρες, πχ η Ελλάδα.<br /><br />Η συλλογική ταξική συνείδηση είναι ένας κουβάς με τρύπες( και σκατά ενίοτε με το συμπάθιο)!<br />Κατά την γνώμη μου(πάντα) δεν θα γεμίσει ποτέ. Το σύνθημα για εργατική εξουσία ή έστω λαϊκή, μπορεί να είναι έξοχα πολιτικό, αλλά η πρωτοπορία δεν είναι ανάγκη να περιμένει την αφομοίωσή του από τις μάζες.<br /><br />bye!tsimarasmhttps://www.blogger.com/profile/01192122647172031197noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-31217997715356661782012-01-12T15:50:39.352+02:002012-01-12T15:50:39.352+02:00Αντιγραφω απο τον σημερινο Ριζοσπαστη:
"ΠΑΣΚΕ...Αντιγραφω απο τον σημερινο Ριζοσπαστη:<br />"ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ δε θέλουν αγώνες<br />Στο εργοστάσιο ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ και τον ΗΣΑΠ, οι ηγεσίες των σωματείων (ΑΠ) κωλυσιεργούν ακόμα και για την ίδια τη συνεδρίαση των ΔΣ.<br />Στο εργοστάσιο ΠΙΤΣΟΣ έχει «εξαφανιστεί» ο πρόεδρος του σωματείου (ΔΑΚΕ).<br />Στο εργοστάσιο ΙΟΝ η πλειοψηφία της διοίκησης (ΔΑΚΕ) έχει πάρει απόφαση κατά της απεργίας.<br />Στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με ευθύνη της ΠΑΣΚΕ, δεν έχει ληφθεί καμία απόφαση, παρά το γεγονός ότι η εργοδοσία έχει ανακοινώσει την απόφασή της για εκ περιτροπής εργασία με δύο μέρες δουλειά τη βδομάδα.<br />Αλλωστε, χτες, ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και «Αγωνιστική Συνεργασία» (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) στην ΕΜΥΔΑΣ απέρριψαν την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για συμμετοχή στην απεργία."<br /><br />Επειδη μενω στο εξωτερικο και αν και παρακολουθω πολυ στενα την κατασταση στην Ελλαδα, δεν εχω επαφη με εργοστασιακους χωρους,<br />πως ειναι δυνατον σημερα εργατες να εκπροσωπουνται απο τα καθαρματα των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ;<br />Αφησα απ εξω την ΑΠ, γιατι αντε αυτοοι ειναι υπουλλοι και ο εργατης δεν τους πηρε ακομη ειδηση.<br /><br />ΑτωνηςχχχχAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-71005127483432970132012-01-12T15:45:32.808+02:002012-01-12T15:45:32.808+02:001)Αν οταν δεν εχει ολοκληρωθει η συγκεντρωποιηση τ...1)Αν οταν δεν εχει ολοκληρωθει η συγκεντρωποιηση του κεφαλαιου σε ενα κρατος -και ετσι δεν εχουμε μεγαλο αριθμο βιομηχανικου προλεταριατου-,δεν ειναι ωριμες οι συνθηκες για την συνειδητοποιηση του.<br />Και αν οταν εχουμε συγκεντρωποιηση σε μεγαλο βαθμο αυτο συνεπαγεται με ενα ανεπτυγμενο καπιταλιστικα κρατος το οποιο ειναι σε θεση εκμεταλευτη αναμεσα στα κρατη και ετσι μπορει να εξαγοραζει με ευκολια το προλεταριατο του,τοτε εχουμε αλληλοαποκλεισμο της δυνατοτητας αναπτυξης συνειδησης των εργατων μεχρι να φτασουμε σε ισο επιπεδο καπιταλιστικης αναπτυξης? Και αν ισχυει αυτο ειναι δυνατον να σπασει ο "αδυναμος κρικος της ιμπεριαλιστικης αλυσιδας" απο ενα συνειδητοποιημενο προλεταριατο και οχι απο μια πρωτοπορια σε αναντιστοιχια με την συνειδηση του μεγαλυτερου μερους του προλεταριατου?Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-20306249071848399282012-01-12T06:43:26.933+02:002012-01-12T06:43:26.933+02:00"Επικίνδυνο κείμενο"
επισημαίνει άψογα μ..."Επικίνδυνο κείμενο"<br />επισημαίνει άψογα μερικά πράγματα αλλά αφήνει πολλά περιθώρια σε διάφορους κακοπροαίρετους [ οι υπόλοιποι καλοδεχουμενοι φαντάζομαι ] να του τη βγουν από τα αριστερά/δεξιά...<br /><br />Όπως και να χει... Δεν γνωρίζω την ακρίβεια των στατιστικών, επίσης ο χαρακτηρισμός κοινωνία-ΠΑΣΟΚ είναι πολύ εύστοχος αλλά δεν πρέπει να αρχίσει το ένα λαικό στρώμα [ όχι ο σύντροφος μπλογκερ ] να στρέφεται ενάντια στο άλλο για έλλειψη συνείδησης πχ βιομηχανικοί εργάτες εναντίον διδασκαλικού προσωπικού . Φοβάμαι πώς η πρωτοπορία [ας αφήσει ο καθένας ελεύθερη τη φαντασία του εδώ] πρέπει να δειξει τη μέγιστη υπομονή με τους ανθρώπους εκείνους που κινούνται αντικειμενικά προς το προλεταριάτο, κι αν οπως λέει το άρθρο αυτοί έχουν λίπος ακόμα , σίγουρα δε θα το χουν για τα παιδιά τους. Θα ναι όμως αυτά ώριμα τέκνα της οργής και όχι μικροαστικά τέκνα ? Είδωμεν...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-59605166295688796642012-01-12T03:58:22.415+02:002012-01-12T03:58:22.415+02:00Το αποτέλεσμα των προσθαφαιρέσεων, είναι σε γενικέ...Το αποτέλεσμα των προσθαφαιρέσεων, είναι σε γενικές γραμμές αναμενόμενο(σε πολύ γενικές γραμμές). Ωστόσο χρειάζεται μια διευκρίνηση για το τι θεωρεί η στατιστική υπηρεσία ξεχωριστή επιχείρηση. Δηλαδή έχω την εντύπωση ότι επιχειρήσεις που αγοράζουν franchise μια επωνυμία, προσμετρώνται ως ξεχωριστές. Για παράδειγμα τα starbuck's μπορεί να έχουν 2000 εργαζόμενους στην Ελλάδα, αλλά να υπολογίζονται ως 500 επιχειρήσεις ξεχωριστές με 4 εργαζόμενους η καθεμία. Ή ίσως και οι τράπεζες, με παραρτήματα σε κάθε γωνία να θεωρούνται ξεχωριστές επιχειρήσεις. <br />Η επίσημη στατιστική είναι από κάθε άποψη διάτρητη, γιατί αφ'ενός πατάει υποχρεωτικά σε επίσημα στοιχεία, που δεν έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι δεν είναι χαλκευμένα, αφ'ετέρου χρησιμοποιεί την συγκεκριμένη νομική ορολογία περί εργασίας και ανεργίας, οι οποία είναι ένα κατασκεύασμα που εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα.<br /><br />Από εκεί και πέρα επίτρεψε μου κάποιες ψιλοπαρατήρησεις.<br />1. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις την τάξη ή όποιο στρώμα για έλλειψη συνείδησης. ¨Εξ ορισμού¨ δεν την διαθέτουν! σε αντίθετη περίπτωση οι επαναστάσεις θα γίνονταν είτε με τον ρυθμό ανάπτυξης της παραγωγής είτε καθημερινά! Όπως και να έχει, δεν θα χρειαζόταν το κομμουνιστικό κόμμα.<br />2.Τα περιουσιακά στοιχεία δεν είναι ασφαλές κριτήριο για την διάκριση των τάξεων. Καταλαβαίνω ότι το πάς αλλού, και να πώ την αλήθεια το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον να ασχοληθεί σε βάθος κάποιος με την ανάπτυξη της συνείδησης( την αλλοτρίωση εν προκειμένω), αλλά αφήνοντας το παραπάνω λαθάκι, το κείμενο σου γίνεται ασαφές και σε τελική ανάλυση τίθεται σε αμφισβήτηση το βασικό του περιεχόμενο. <br />3.Και βασικότερο: ο πραγματικός λόγος της επίθεσης του κεφαλαίου δεν είναι η απαλλοτρίωση της μικρής ιδιοκτησίας ούτε κατά την γνώμη μου η αύξηση της εκμετάλλευσης (αυτής καθεαυτής) της εργατικής τάξης. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του ¨κυνηγιού¨ του μέσου ποσοστού κέρδους. Στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο, αίτιο(λόγος) και αποτέλεσμα εμφανίζονται σαν ένα, αλλά καλό θα ήταν να μην συγχέονται. Σε αντίθετη περίπτωση μια κριτική στον ιμπεριαλισμό μπορεί να θεωρηθεί τουλάχιστον μεταφυσική, στην χειρότερη να καταλήξει σε ένα λάθος συμπέρασμα όπως το δικό σου: ότι όλα γίνονται για να πληρωθεί το χρέος. Δεν υπάρχει χρέος να πληρωθεί!!! Το χρέος είναι ένα φάντασμα ονομαστικών αξιών που δημιούργησαν τα μονοπώλια με τον τσαμπουκά των εξαγορασμένων κυβερνήσεών τους, με σκοπό να συνεχίσουν να αυξάνουν το μέσο ποσοστό κέρδους τους, όταν το σύστημα πλησίαζε, μπαίνοντας σε κρίση υπερπαραγωγής, στο ανώτερο όριο του. Η επιμονή τους να εισπράξουν αυτό το ¨χρέος¨ κατά την γνώμη μου είναι η μεγαλύτερη αντίφαση στην ιστορία του καπιταλισμού... ο θεός βοηθός!!!<br /><br />Σε γενικές γραμμές διάβασα με μεγάλη ευχαρίστηση το άρθρο σου. Πραγματικά θα ήθελα να με διορθώσει κάποιος σε όσα λέω, ένα προς ένα.Ελπίζω να μην σε κακοκάρδισα!tsimarasmhttps://www.blogger.com/profile/01192122647172031197noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-32526474733949197642012-01-12T03:33:12.258+02:002012-01-12T03:33:12.258+02:00Δε θέλω να σχολιάσω τόσο επί της πολιτικής ουσίας,...Δε θέλω να σχολιάσω τόσο επί της πολιτικής ουσίας, με την οποία εν γένει συμφωνώ, όσο κυρίως για τα νούμερα:<br />από που αντλεί τους αριθμούς της η Ελ. Στατ.; φαντάζομαι από αυτά που δηλώνουν οι επιχειρήσεις. άρα σε μεγάλο βαθμό αφήνει εκτός όλους τους "μαύρους" εργαζόμενους. αν προσθέσεις σε αυτούς την συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών το νούμερο, έχω την αίσθηση ότι αλλάζει κάπως, όχι συντριπτικά ώστε να ακυρώνει τα συμπεράσματα, αλλά ίσως σε σημαντικό βαθμό (όσον αφορά τα νούμερα επαναλμβάνω γιατί ως πολιτικά μπορεί να χειροτερεύει έτσι). πάντως έχει ενδιαφέρον μια τέτοια συζήτηση και ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει και η γεωγραφική κατανομη στην επικράτεια. δυστυχώς η ελ.στατ χαλκεύει με διάφορους τρόπους τα νούμερα και επίσης είναι αρκετά δύσχρηστη για να λειτουργήσει σαν πρωτογενής πηγή για κάποιον μη εξεικειωμένοghttps://www.blogger.com/profile/02617056934645555894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-32897485638243931202012-01-12T00:40:43.721+02:002012-01-12T00:40:43.721+02:00Συγκέντρωση του κεφαλαίου, είναι η μεγέθυνσή του, ...<i><b>Συγκέντρωση</b> του κεφαλαίου, είναι η μεγέθυνσή του, που γίνεται μέσα από την <b>κεφαλαιοποίηση μέρους της υπεραξίας</b> που κλέβουν οι επιχειρηματίες από τους εργαζόμενους. Μια προσπάθεια, δηλαδή, επανατοποθέτησης κερδών στη διαδικασία της παραγωγής ή κάποιας άλλης οικονομικής δραστηριότητας, που έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του αρχικού κεφαλαίου του εκάστοτε καπιταλιστή.<br /><br /><b>Συγκεντροποίηση</b> είναι η μεγέθυνση του κεφαλαίου κάποιου κεφαλαιοκράτη ή μιας ομάδας κεφαλαιοκρατών, μέσα από διαδικασίες <b>εξαγοράς, συγχώνευσης ή απορρόφησης κεφαλαίων, που ανήκουν σε άλλους επιχειρηματίες</b> ή ομάδες επιχειρηματιών.</i><br /><br />(<a rel="nofollow">http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=1014034</a>)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-81297812117108500632012-01-11T23:36:18.734+02:002012-01-11T23:36:18.734+02:00το αρθρο αυτό θα μπορούσε να ειναι περιτρανη αποδε...το αρθρο αυτό θα μπορούσε να ειναι περιτρανη αποδειξη της καθυστερισης του ελληνικου κεφαλαίου, απο την αποψη της συγκέντρωσης της παραγωγης.<br /><br />Ωστόσο για να βγουν ασφαλή συμπεράσματα, θα πρεπει να γινει αντιστοιχη συλλογη στατιστικών και για χώρες όπως η Γαλλια και η Βρετανία.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-20743331387598588572012-01-11T22:57:59.267+02:002012-01-11T22:57:59.267+02:00Καλησπέρα στην κε και στο συνεργάτη της. Διάβασα ...Καλησπέρα στην κε και στο συνεργάτη της. Διάβασα και θα διαβάσω ξανά το άρθρο. Δίνει μια όψη της ελληνικής κοινωνίας που οι πιο πολλοί παραβλέπουμε, όχι απαραίτητα ηθελημένα. Άρα λοιπόν η ελπίδα για να αντιδράσει επιτέλους αυτός ο λαός, κρύβεται πίσω από την "ωρίμανση" της εξαθλίωσής του; Όταν ο μικρομεσαίος γίνει δηλαδή προλετάριος και δεν θα έχει πια τίποτα πραγματικά να χάσει πέρα από τις αλυσίδες του; Και ποιος είναι ο ρόλος του κύριου πυλώνα της αριστεράς (κκε) στην εξέλιξη αυτής της διαδικασίας; Μπορεί να παρέμβει νωρίτερα; Να προκαλέσει εξελίξεις; Ο ρόλος του σήμερα; Θα τον χαρακτηρίζατε "παθητικό"; Είναι δυνατό το χτίσιμο γεφυρών με την τάξη των μικρομεσαίων; <br />Πολλά τα ερωτήματα κι άλλα τόσα. Κι οι αγωνίες επίσης. Αυτά. Καλή δύναμη!Οικοδόμοςhttps://www.blogger.com/profile/06647298917441968945noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-21840832226069222462012-01-11T21:47:50.162+02:002012-01-11T21:47:50.162+02:00Μια διευκρίνιση και για μελλοντικούς ανώνυμους: Η ...Μια διευκρίνιση και για μελλοντικούς ανώνυμους: Η ανάρτηση εκφράζει μόνο τον υπογράφοντα (και έτυχε και της μεγαλόψυχης περίθαλψης του σφυροδρέπανου...) και όχι το ΚΚΕ.<br />Α, και επίσης δεν διεκδικεί εύσημα αλάθητων χρησμών. <br />Τα λέμε.Σεχτάρ ο Τρομερόςnoreply@blogger.com