tag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post4443155223593946677..comments2024-03-19T22:28:03.451+02:00Comments on Σφυροδρέπανο: Σπέρνει εφιάλτεςΜπρεζνιεφικό απολίθωμαhttp://www.blogger.com/profile/14138727204732083869noreply@blogger.comBlogger41125tag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-64011948900348979032016-03-14T14:55:13.891+02:002016-03-14T14:55:13.891+02:00Ι.Β.Στάλιν Γράμμα στο ΝΤΕΤΙΖΝΤΑΤ (Παιδικό Εκδοτικό...Ι.Β.Στάλιν Γράμμα στο ΝΤΕΤΙΖΝΤΑΤ (Παιδικό Εκδοτικό) της ΚΕ της ΠΛΚΕΝ<br /><br />https://mauroflight.wordpress.com/2013/10/03/%CE%B9-%CE%B2-%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD-%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%B6%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%84-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9/<br /><br />σ. Αντρέγεφ ( Ντετιζντάτ της ΚΕ τηε ΠΛΚΕΝ) και Σμιρνόβα (Συγγραφέα των Διηγημάτων για τα παιδικά χρόνια του Στάλιν)<br /><br />Είμαι αποφασιστικά κατά της έκδοσης των Διηγημάτων για τα παιδικά χρόνια του Στάλιν.<br />Το βιβλιαράκι είναι γεμάτο από ανακριβή στοιχεία, διαστρεβλώσεις, υπερβολές και υπερβολικά εγκώμια. Τη συγγραφέα την παραπλάνησαν οι παραμυθάδες, λογάδες (ίσως, »ευσυνείδητοι» λογάδες), κόλακες. Κρίμα τη συγγραφέα, αλλά το γεγονός παραμένει γεγονός.<br /><br />Αυτό, όμως, δεν είναι το κύριο. Το κύριο είναι ότι το βιβλιαράκι έχει την τάση να ριζώσει στη συνείδηση των σοβιετικών παιδιών (και των ανθρώπων γενικά) τη λατρεία των προσωπικοτήτων, των αρχηγών, των αλάνθαστων ηρώων. Αυτό είναι επικίνδυνο, επιζήμιο. Η θεωρία για τους »ήρωες»και το »πλήθος» δεν είναι μπολσεβίκικη, αλλά εσέρικη θεωρία. Οι ήρωες κάνουν το λαό, τον μετατρέπουν από πλήθος σε λαό, λένε οι εσέροι. Ο λαός κάνει τους ήρωες, απαντούν στους εσέρους οι μπολσεβίκοι. Το βιβλιαράκι χύνει νερό στο μύλο των εσέρων, θα βλάπτει την κοινή μπολσεβίκικη υπόθεσή μας.<br /><br />Συμβουλεύω να κάψτε το βιβλιαράκι.<br /><br />Ι. Στάλιν<br /><br />16 Φλεβάρη 1938<br /><br />Πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Βοπρόσι Ιστόριι, Νο 11, Νοέμβρης 1953<br /><br />Περισσότερα: http://fadomduck2.blogspot.gr/2011/08/1-3.html <br /><br />ΣΤΑΛΙΝ: Προσωπολατρία, δικτάτορας, φαντασμένος, που είχε μια αυλή από κόλακες και άλλα πολλά που έχουν μάθει στο κατηχητικό των "Νέων", του "Βήματος", της "ΕφΣυν - Ελευθεροτυπίας" και δυνάμεων που λένε πως έχουν αναφορές στον Τρότσκι και που ψηφίζουν ή στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ της κάθε εποχής με ή χωρίς αυταπάτες. Γιατί κάθε εποχή έχει το Πασοκ που τους αξίζει.<br /><br />Ραντεβού στα.. Σαρακοστιανάδικα!<br /><br />O 4:14Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-17672589437520905572016-03-14T13:28:04.035+02:002016-03-14T13:28:04.035+02:00Υπό μορφή διαλόγου: δεν αλλάζει τίποτα αν αλλάξεις...Υπό μορφή διαλόγου: δεν αλλάζει τίποτα αν αλλάξεις τη "μασχάλη" με την "ενότητα". Διαφορετικές μασχάλες = διαφορετικές ενότητες. Τράβα αν δε σε πειράζει μια νοητή οριζόντια γραμμή πάνω από την τελευταία παράγραφο για να δεις και σημειολογικά την (ούτως ή άλλως νοηματική) διαφορετικότητα των ενοτήτων.<br />Κατά τα άλλα, ας βάλουμε (μαζί με τη σύγχυση ανόμοιων πραγμάτων) και τον παραλληλισμό (από άποψη κοσμοϊστορικών αναλογιών) του ΒΠΠ με τον τρωικό πόλεμο στα θέματα μιας κάποτε άλλοτε συζήτησης. <br />(Το βιντεάκι ωραίο - κι αν απ' αυτό πηδήξεις και σε κάποια ολοκληρωμένη εκτέλεση του έργου τότε ακόμα καλύτερα). AGIShttps://www.blogger.com/profile/00491621085214877383noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-87970008968094272062016-03-13T18:12:12.601+02:002016-03-13T18:12:12.601+02:00Αγη,
υπο μορφή διαλόγου συζητώ, δεν αναζήτησα κάπο...Αγη,<br />υπο μορφή διαλόγου συζητώ, δεν αναζήτησα κάποιου τύπου αντιδικία μαζί σου.<br />Σ' αυτα που γράφω, ομως, εμμένω. Και στο δεύτερο για την περικοπή του Στάλιν και στο πρώτο για τη περικοπη που ανέβασες με τον παραλληλισμό για τα έπη.<br />Ο Μπουνιουέλ σαν ενότητα δεν ταιριάζει με έπη ;-).<br />απ' αυτο που έγραψα θα προτιμούσα απλώς να δεις το βιντεάκι και να το ευχαριστηθείς, τίποτε άλλο, αλήθεια σου λέω. Τοτε θα με καταλάβεις.<br /><br />quintoAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-15643582574908985212016-03-13T14:39:48.796+02:002016-03-13T14:39:48.796+02:00Εγώ πάλι Δυο μέρες τώρα κάθομαι και σκέφτομαι αν α...Εγώ πάλι Δυο μέρες τώρα κάθομαι και σκέφτομαι αν αξίζει τον κόπο να συνεχίζω την κουβέντα μετά από μια απάντηση σαν κι αυτήν: <br /><br />"αμ έπος, αμ... Μπουνιουέλ, δεν νομίζω<br />και τα δυο δεν μπαίνουν κάτω από την ίδια μασχάλη.<br />Τα έπη ειναι έργα που γράφτηκαν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους. Δεν μπορούν να συγκινήσουν σήμερα, να δώσουν πνοή μαζική."<br /><br />Δηλαδή αν αξίζει τον κόπο να υποβάλλεται κανείς στην ανάγκη όχι να υπερασπίζεται την ορθότητα των όσων γράφει, αλλά να πρέπει να υπερασπίζεται το νόημά τους προκειμένου κάποια ευλογημένη στιγμή να μπορεί να φτάσει και στο ζήτημα της ορθότητάς τους ή όχι.<br />Περιορίζομαι στα εξής: Αν προσέξεις καλύτερα θα δεις ότι στο σχόλιο εκείνο η αναφορά στο έπος αποτελεί έναν ιστορικό παραλληλισμό, νομίζω αυτό είναι παραπάνω από προφανές. <br />Και, δεύτερο, εξίσου προφανές ότι το έπος και ο Μπουνιουέλ στο ίδιο σχόλιο κρατιούνται σε διαφορετικές μασχάλες.<br /><br />-------<br /><br />Για τα υπόλοιπα: αντίθετα με το παραπάνω κομματάκι της απάντησής σου, κουίντο, που το βρίσκω αθέμιτο σαν μορφή "διαλόγου", είναι πράγματι θεμιτό (από την άποψη του τι σημαίνει συζήτηση) το να θεωρείς ότι η χρησιμοποίησή μου της περικοπής από την ομιλία του Στάλιν το 1937 αποτελεί "σύγχυση ανόμοιων πραγμάτων". Κάποτε άλλοτε ίσως το ξανασυζητήσουμε. AGIShttps://www.blogger.com/profile/00491621085214877383noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-358679183729638402016-03-12T17:03:28.970+02:002016-03-12T17:03:28.970+02:00(2/2)
როდესაც ბადრად მნათობი მთვარე
ცის კამარაზედ...(2/2)<br /><br />როდესაც ბადრად მნათობი მთვარე<br />ცის კამარაზედ გადაცურდება<br />და მისი შუქი, გაბრწყინვებული,<br />ლურჯ ჰორიზონტზედ შეთამაშდება;<br />ოდეს ბულბულის სტვენა–სიმღერა<br />ჰაერში ნაზად გაიწკრიალებს,<br />როს სალამურის სულის კვეთება<br />მთისა მწვერვალზედ შეისრიალებს;<br />ოდეს მთის წყარო, შეჩერებული,<br />კვლავ გზას გააპობს, გადიჩხრიალებს<br />და ტყე, ნიავით გაღვიძებული<br />შეიშმუშნება, გაიშრიალებს;<br />ოდეს მტრისაგან გადახვეწილი<br />კვლავ ეღირსება თვის ჩაგრულ მხარეს<br />და როს სნეული, შუქს მოკლებული,<br />კვლავ დაინახავს მზესა და მთვარეს,<br />მაშინ მეც, ჩაგრულს, სევდისა ნისლი<br />თავიდან მწყდება, მყისვე მშორდება<br />და იმედები კეთილდღეობის<br />უბედურს გულში მიღორძინდება!<br />და ამ იმედით გატაცებულსა<br />სული მიხარის, მშვიდად ძგერს გული:<br />ნუთუ წრფელია იმედი ესე,<br />ჩემდა იმა დროს მოვლინებული?!<br /><br />სოსელო.<br /><br />[გაზეთი «ივერია», № 203, 1895 წ. 28 ნოემბერი]<br /><br />(https://lh4.googleusercontent.com/-W67UUZBrCVE/TnGn-tJAqoI/AAAAAAAABqg/w2Wp6XRzzPA/s512/071_Stalins_Museum_050911.jpg)<br /><br /><br />Когда луна своим сияньем<br />Вдруг озаряет мир земной,<br />И свет ее над дальней гранью<br />Играет бледной синевой,<br />Когда над рощею в лазури<br />Рокочут трели соловья<br />И нежный голос саламури<br />Звучит свободно, не таясь,<br />Когда утихнув на мгновенье<br />Вновь зазвенят в горах ключи<br />И ветра нежным дуновеньем<br />Разбужен темный лес в ночи,<br />Когда беглец, врагом гонимый,<br />Вновь попадет в свой скорбный край,<br />Когда кромешной тьмой томимый,<br />Увидит солнце невзначай, —<br />Тогда гнетущей душу тучи<br />Развеян сумрачный покров,<br />Надежда голосом могучим<br />Мне сердце пробуждает вновь,<br />Стремится ввысь душа поэта;<br />И сердце бьется неспроста:<br />Я знаю, что надежда эта<br />Благословенна и чиста!<br /><br />/Сосело./<br /><br />[Газета «Иверия» № 203, 28 ноября 1895 г.]<br /><br />(Д. А. Волкогонов, Триумф и трагедия. Политический портрет И. В. Сталина. В 2-х книгах. Книга I Часть 1, Издательство Агентства печати Новости, Москва 1989, стр. 34)<br /><br /><br />Ως άξαφνα τ’ ολόγιομο φεγγάρι<br />τον κόσμο λούζει μ’ αργυρή χλομάδα<br />κι η φεγγοβολή του πέρα, όλο χάρη,<br />σμίγει με τ’ ουρανού τη γαλανάδα.<br />Καθώς μες στου δασού τη σιγαλιά<br />γροικάς τις τρίλιες τ’ αηδονιού να σιγοσβήνουν<br />και πέρα, από μια σύδεντρη γωνιά<br />φλογέρας λεύτερο σκοπό να αναδίνουν.<br />Κι αφού σιγήσουν μόλις μια στιγμή<br />ξαναχυμούν μέσα στο λόγγο οι αχοί<br />κι απ’ του αγέρα την αλαφρή πνοή<br />ξυπνάει το δάσος μες στο σκοτάδι το βαθύ.<br />Σαν το δραπέτη που κυνηγημένος σαν θεριό<br />στο άγριο λημέρι του ξαναγυρνάει<br />κι όπως, βασανισμένος απ’ το σκότος το πηχτό,<br />τον ήλιο αντικρίζει στα στερνά, τον χαιρετάει.<br />Τότες το σύννεφο που μου πατούσε την ψυχή<br />σκορπίζει σαν μια άχνη καπνισμένη<br />και η Ελπίδα με μια φοβερή φωνή<br />ξυπνάει την καρδιά την κοιμισμένη.<br />Παίρνει τ’ αψήλου τότε κι η ψυχή του ποιητή<br />και η καρδιά του ξέρει πια γιατί χτυπάει.<br />Το ξέρω, ναι, πως η Ελπίδα αυτή<br />είναι πανάγια, είναι αγνή και με βλογάει!*<br /><br />/Σόσελο./<br /><br />[Εφημερίδα «Ιβέρια», αριθ. φ. 203, 28 Νοεμβρίου 1895]<br /><br />(Ντμίτρι Βολκογκόνοφ, Θρίαμβος και Τραγωδία. Πολιτικό Πορτρέτο του Ι. Β. Στάλιν, Βιβλίο πρώτο Μέρος πρώτο, Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1989, σελ. 46–47 — * Μετάφραση Νίκου Παπανδρέου)<br /><br />ΠαρατηρητικόςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-65173285888133084962016-03-12T17:01:29.187+02:002016-03-12T17:01:29.187+02:00(1/2)
Σκέφτηκα να κλείσω ―αν δηλαδή δεν υπάρξει σ...(1/2)<br /><br /><i>Σκέφτηκα να κλείσω ―αν δηλαδή δεν υπάρξει συνέχεια― τα αφιερώματα, τα σχόλια και τη συζήτηση σε τούτη την ιστοσελίδα με αφορμή τη συμπλήρωση την περασμένη εβδομάδα των εξήντα τριών χρόνων από το θάνατο του Ι. Β. Στάλιν με μια λογοτεχνική νότα και συγκεκριμένα μ’ ένα ποίημα που ’γραψε ο Στάλιν στα νιάτα του. Το ποίημα αυτό γράφτηκε όταν ήταν δέκα έξι ή δέκα εφτά χρονών (υπάρχει μια αβεβαιότητα σχετικά με την ακριβή χρονολογία της γέννησής του) στη μητρική του γλώσσα που ήταν τα γεωργιανά· πρωτοδημοσιεύτηκε στις 28 Νοεμβρίου 1895 (μάλλον με το νέο ημερολόγιο· δεν είμαι σίγουρος) στη γεωργιανή εφημερίδα «Ιβέρια», στις στήλες της «Επιφυλλίδας» της εφημερίδας, χωρίς τίτλο και με την υπογραφή «Σόσελο» που είναι στα γεωργιανά το υποκοριστικό ή χαϊδευτικό του «Ιωσήφ». Παραθέτω το ποίημα στο πρωτότυπο που αντέγραψα από φωτογραφία της σχετικής δημοσίευσης, η οποία εκτίθεται στο Μουσείο Ι. Β. Στάλιν που βρίσκεται στη γενέτειρα του Στάλιν, στην πόλη Γκόρι της Γεωργίας. Έπονται μετάφραση του ποιήματος στα ρωσικά και μετάφρασή του από τα ρωσικά στα ελληνικά· και οι δυο μεταφράσεις προέρχονται από τις αντίστοιχες εκδόσεις του βιβλίου του Βολκογκόνοφ «Θρίαμβος και Τραγωδία». Μέσα σε παρενθέσεις (( )) δίνονται οι πηγές, μέσα σε πλάγιες γραμμές (/ /) συμπληρώσεις με βάση το κείμενο του πρωτότυπου και μέσα σε ορθογώνιες αγκύλες ([ ]) συμπληρώσεις δικές μου. Ζητάω συγνώμη και κατανόηση από τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες που τους «σερβίρω» μετάφραση της μετάφρασης, αλλά γεωργιανά δεν ξέρω και για αντικειμενικούς λόγους δεν μπορώ να μάθω, οπότε αναγκάστηκα να καταφύγω σ’ αυτή τη λύση. Για τα ποιήματα του Ι. Β. Στάλιν ίσως να γράψω κάτι εκτενέστερο στο μέλλον. Καλή ανάγνωση!</i><br /><br />ΠαρατηρητικόςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-10556559503702154392016-03-11T19:39:28.801+02:002016-03-11T19:39:28.801+02:00Φανταστειτε ενα μικρο κοριτσακι να μεγαλωνει μονο ...Φανταστειτε ενα μικρο κοριτσακι να μεγαλωνει μονο του και ορφανο μεσα στην καρδια της Τρουμπας του 50-55 ,την εποχη του "κοριτσια ο στολος" και να παλευει συνειδητα να μην γινει κι αυτο πορνη .Σε παρομοιες συνθηκες γεννηθηκε και ανδρωθηκε ο Σοσιαλισμος στην ΕΣΣΔ ,σε παρομοια αχαρτογραφητα νερα πορευτηκε και παρομοιες φουρτουνες ξεπερασε .Σημερα ειμαστε τυχεροι ! Γιατι εχουμε αυτη την πλουσια πειρα αυτων των πρωτοπορων και σοφα την διαβαζουμε .Στην λαιλαπα που μας ηρθε το 08 ,σωστα προσανατολιστηκαμε στην ανασυνταξη του "Στρατου" ,και οχι σε κινησεις φτηνου πολιτικαντισμου και τυχοδιωκτισμου ,,,,Με ατσαλινη αποφασιστικοτητα και χωρις λοξοδρομισεις στην τελικη ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ...στον ΣΤΟΧΟ <br /><br />γιατι οπως γραφει και ενας ημιτρελλος παραπανω : "Τα επαναστατικά κομματα πάντα εμφάνιζαν προβλήματα, ήταν ζωντανοι μαζικοι οργανισμοι, και το επαναστατικό συνίστατο στην κατεύθυνσή τους διαχρονικά σε ολες τις φάσεις της ταξικής πάλης." <br />χαχαχαχα (μεσα στα λογια μας εισαι ) <br />ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑhttps://www.blogger.com/profile/13509971681676675685noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-44034455834540140232016-03-11T18:30:38.365+02:002016-03-11T18:30:38.365+02:00αμ έπος, αμ... Μπουνιουέλ, δεν νομίζω
και τα δυο δ...αμ έπος, αμ... Μπουνιουέλ, δεν νομίζω<br />και τα δυο δεν μπαίνουν κάτω από την ίδια μασχάλη.<br />Τα έπη ειναι έργα που γράφτηκαν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους. Δεν μπορούν να συγκινήσουν σήμερα, να δώσουν πνοή μαζική. <br />Αυτο το έκαναν τα εμβατήρια της εποχής, η μουσική της φιλαρμονικής που έλεγε και ο Μαγιακόφσκι και βέβαια ο τρισμέγιστος Σοστακόβιτς με το Λένινγκραντ... παρουσιάζοντας τους ήχους του πολέμου σε "πρωτόγονες" μελωδίες της ΡΟΚ, κακόηχες για τους μελωδικούς της κλασσικής, <br />γνώριμες για τους επιβιώσαντες του πολέμου, για τους παθιασμένους υπερασπιστές του Λένινγκραντ. Από τη μια η φρίκη, η κακουχία, η πείνα, ο θάνατος απο ασιτία, από την άλλη το πείσμα για την επιβίωση, η ελπίδα για την ελευθερία και ο αγώνας μέχρις εσχάτων γι αυτήν. Τρομερή και τολμηρή σύνθεση. Πρωτοπορία. <br />Ακούστε το προσεκτικά, θα τα αναγνωρίσετε ολα αυτά μέσα σε λίγα λεπτά<br /> https://youtu.be/skMCtqzArws<br /> εκτέλεση απο Κουρετζή στο Μέγαρο. Ο μαλάκας την έχασα.<br />________________________________<br />γιατί συνεχίζεις να συγχέεις διαφορετικά πράγματα;<br />Η κριτική-αυτοκριτική-εκτέλεση των αποφάσεων-πόλεμος στην "οικογενειακότητα" είναι βασική τετραπλέτρα του μπολσεβικισμού. Τα επαναστατικά κομματα πάντα εμφάνιζαν προβλήματα, ήταν ζωντανοι μαζικοι οργανισμοι, και το επαναστατικό συνίστατο στην κατεύθυνσή τους διαχρονικά σε ολες τις φάσεις της ταξικής πάλης.<br /><br />Την εχω διαβάσει και εγώ την αυτοβιογραφία του Μπουνιούελ και βέβαια έπαθα πλάκα με τη πίστη του στο κομμουνισμό, έστω στα χρόνια του εμφυλίου και μετά στην εξορία στο Μεξικό. Υποστηρίζει στο έργο μέχρι και το Μολότοφ-Ρίμπεντροπ. Επιπλέον, το βιβλίο αποκαθιστά και την αλήθεια με τους σουρεαλιστές: η πλειοψηφία τους στο Παρίσι ήταν σταλινικοι και αρκετοι έδωσαν τη τελευταία τους πνοή κάτω από τη κόκκινη σημαία. <br /><br />el quinto<br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-90281441646520601292016-03-11T16:15:45.877+02:002016-03-11T16:15:45.877+02:00Ξαναγυρνώντας όμως στο κέντρο του θέματος της ανάρ...Ξαναγυρνώντας όμως στο κέντρο του θέματος της ανάρτησης:<br />Οι ρίζες του θέματος που μας απασχολεί βρίσκονται ήδη στην προπολεμική περίοδο.<br />Στο σχόλιό μου "5:19 μ.μ", το ένα λινκ αφορά μια σχετική τοοποθέτηση του Λένιν ακόμη. Στο δεύτερο λινκ η τοποθέτηση του Στάλιν έχει ημερομηνία 16-2-1938. <br />Και από τις 29-3/1-4-1937 χρονολογείται κι ένα απόσπασμα του Στάλιν σαν κι αυτό:<br /><br /> <i>"Πολύ συχνά επιλέγουν τα στελέχη όχι σύμφωνα με τα αντικειμενικά γνωρίσματα, αλλά σύμφωνα με τυχαία, υποκειμενικά μικροαστικά γνωρίσματα. Επιλέγουν πολύ συχνά τους λεγόμενους γνωστούς, τους φίλους, τους συντοπίτες, τους προσωπικά πιστούς ανθρώπους, τους μάστορες στους επαίνους προς τους υπεύθυνους, άσχετα αν είναι κατάλληλοι από πολιτική και πρακτική άποψη. Εννοείται ότι αντί για μια καθοδηγητική ομάδα υπεύθυνων στελεχών προκύπτει μια μικρή οικογένεια οικείων ανθρώπων, ένας συνεταιρισμός, τα μέλη του οποίου προσπαθούν να ζούνε ειρηνικά, να μη θίγουν ο ένας τον άλλο, τα εν οίκω μη εν δήμω, να επαινεί ο ένας τον άλλο και από καιρό σε καιρό να στέλνουν στο κέντρο κούφιες και αηδιαστικές εκθέσεις για τις επιτυχίες.<br /> Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι σε τέτοιες οικογενειακές συνθήκες δεν μπορεί να υπάρχει θέση ούτε για την κριτική των ελλείψεων στη δουλειά κι ούτε για την αυτοκριτική των καθοδηγητών της δουλειάς.<br /> Εννοείται ότι μια τέτοια οικογενειακή ατμόσφαιρα δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την εμφάνιση κολάκων, ανθρώπων χωρίς το συναίσθημα της αξιοπρέπειάς τους που γι’ αυτό δεν έχουν τίποτα το κοινό με τον μπολσεβικισμό."</i><br />(Στάλιν άπαντα, τ. 14, σελ. 267-270)<br /><br />Δεν δίνουν τα παραπάνω λόγια μια εικόνα του ζητήματος, όπως ξεπροβάλλει μέσα από τις πιο σύνθετες καταστάσεις των χρόνων ανάμεσα στην επανάσταση και τον πόλεμο, για να συνεχιστεί με την ανάπτυξή του στις επόμενες δεκαετίες; <br />("Μα τι θα είμαι έξω απ' το κόμμα; ... Έτσι θα έχεις τις διευκολύνσεις σου και πιο εύκολα θα μπορέσεις να λύνεις τα προβλήματά σου", Μπάμπης Ιωάννου, ΕΣΣΔ Με το χέρι στην καρδιά 1968-1993, σελ 342, ΣΕ 2011)<br /><br />Και μια λεπτομέρεια: η ανάμιξη της ΕΣΣΔ στον αντιφασιστικό πόλεμο δεν αρχίζει το 1941. Ήδη από το 1936 και τον Ισπανικό Εμφύλιο η ΕΣΣΔ βρίσκεται κατά κάποιο τρόπο σε εμπόλεμη κατάσταση έχοντας απέναντί της τόσο το ναζιφασισμό όσο και την "ουδετερότητα" των άλλων καπιταλιστικών κρατών. Χαρακτηριστικό για εκείνη την περίοδο και το περιστατικό από την αυτοβιογραφία του Μπουνιουέλ, με κάποιον στρατιωτικό ακόλουθο της σοβιετικής πρεσβείας στο Παρίσι, τον οποίο ο ίδιος ο Μπουνιοέλ κατήγγειλε κατά κάποιο τρόπο για "σαμποταζ", και ο οποίος έγινε θύμα "των εκκαθαρίσεων του Στάλιν" τον επόμενο διάστημα. <br /><br />Απολογούμενος ακόμη μια φορά για την έκταση του σχολίου. AGIShttps://www.blogger.com/profile/00491621085214877383noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-74069691744983274522016-03-11T16:15:32.582+02:002016-03-11T16:15:32.582+02:00Δεν συνεχίζω τη συζήτηση υπό τύπο αντιδικίας, φαντ...Δεν συνεχίζω τη συζήτηση υπό τύπο αντιδικίας, φαντάζομαι είναι φανερό αυτό, αλλά λόγω του ενδιαφέροντός της. <br />"Ψυχολογικές αναλύσεις"; Αλλά μήπως η τοποθέτηση του όλου ζητήματος στην αγάπη του λαού δεν είναι ψυχολογική στη βάση της; Η δυσκολία δεν είναι στην ανεύρεση της ψυχολογίας, αλλά στο αν και πώς γίνεται η μετατροπή της σε σε στοιχείο της πολιτικής, κομματικής, κρατικής λειτουργίας. <br /><br />"20.000.000 νεκροι για τη λεφτεριά": Η θέση του Στάλιν στην ηγεσία του πρώτου εργατικού κράτους στην ιστορία, και του κράτους που σήκωσε το μεγαλύτερο μέρος της πάλης για τη συντριβή του φασισμού, τον κατέστησε σύμβολο για τους λαούς όλου του κόσμου. <br />Οι ιστορικές διαστάσεις του αντιφασιστικού πολέμου ήταν τέτοιες, ώστε αν δεν είχε -άτοπο βέβαια- εφευρεθεί η γραφή, ο κινηματογράφος κλπ, η ιστορία του αντιφασιστικού πολέμου θα διαδιδόταν στο μέλλον με μορφή ανάλογη των ομηρικών επών και οι πρωταγωνιστικές του μορφές θα είχαν σε αυτές τις λαϊκές ραψωδίες τη θέση ημίθεων. <br />Αυτό αφενός μάλλον το είχαν αντιληφθεί και οι ναζί, και το καλλιεργούσαν συνειδητά με όλο τον χαρακτηριστικό τους ανορθολογισμό:<br /><br />"Τα κορμιά τους ήταν μπακιρένια απ’ το ψήσιμο του ελληνικού ήλιου και τα μαλλιά τους κατάξανθα. Ήταν οι ξανθοί Αχαιοί του Ομήρου, οι ήρωες της Ιλιάδας. Όπως εκείνοι έρχονταν απ το Βορρά, όπως εκείνοι ήταν ψηλοί, ανοιχτόχρωμοι, νέοι, μια φυλή που λαμποκοπούσε μέσα στο σφρίγος της κορμοστασιάς τους. Ήταν όλοι εκεί: ο νεαρός Αντήνωρ, ο σωματώδης Αίας, ο σβέλτος Διομήδης, ακόμα και ο ακτινοβόλος Αχιλλέας με τις ξανθιές του μπούκλες."<br />http://vathikokkino.gr/archives/102699<br /> <br />Αφετέρου αυτό δείχνει και τη διάσταση ανάμεσα στο μέγεθος των ιστορικών γεγονότων, από τη μια, και την σύγχρονη προσέγγισή τους, από την άλλη, που δύσκολα (λόγω ακριβώς της γραφής, του κινηματογράφου κλπ) συνειδητοποιεί αυτό το μέγεθος και αυτή τη διάσταση και αναλώνεται πολλές φορές σε προσεγγίσεις πολύ περιορισμένς σε σύγκριση με τα πραγματικά ιστορικά μέγέθη. <br />Δεν εννοώ μόνο την ερμηνεία των γεγονότων μέσα από απόπειρες προσωπικών ψυχογραφημάτων, του Στάλιν ή οποιουδήποτε άλλου. <br />Εννοώ και την εξής αναλογία: Ότι πχ αν ζούσε κανείς στα 1789, θα ήταν ο ίδιος προσωπικά μέρος της φωτιάς και της δίνης των γεγονότων με όλο το πάθος της ταύτισης με την όποια κομματική πλευρά και τα όποια ηγετικά πρόσωπα. Σήμερα όμως -κι εδώ μπαίνει κι ένα υποκειμενικό μου στοιχείο- είμαστε πολύ "μικροί" εξίσου απέναντι λχ στο Ροβεσπιέρο όσο απέναντι και στο Δαντόν. Και με αυτή την έννοια η προσέγγιση πρέπει να είναι πολύ λιγότερο "προσωπική" και πολύ περισσότερο ιστορική-αντικειμενική. Τα όποια ιστορικά συμπεράσματα δεν μπορούν ν' αναιρέσουν το "δέος", ή καλύτερα το σεβασμό, για τις μορφές των προσώπων που πρωταγωνίστησαν σε τέτοιες στιγμές της ιστορίας, με την πλευρά της επανάστασης και της ιστορικής προόδου, άσχετα από την οξύτητα των μεταξύ τους συγκρούσεων. Και βέβαια πρόκεται για αναλογία: όσο πιο επίκαιρα παραμένουν τα ιστορικά ζητήματα, τόσο χάνει κι αυτή η αναλογία την ισχύ της, εννοείται, αλλά πάντως δεν καταργείται. <br /><br />AGIShttps://www.blogger.com/profile/00491621085214877383noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-40850462652835313902016-03-11T14:53:40.977+02:002016-03-11T14:53:40.977+02:00Αυτό πράγματι δεν μπορούμε να το απαντήσουμε πιο ι...Αυτό πράγματι δεν μπορούμε να το απαντήσουμε πιο ικανοποιητικά, Ζούκωφ. Αλλά δεν πειράζει. Αυτό θα ξεπεραστεί μόνο του με την έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας (γι' αυτό και το 15/448 έγινε ένας λαός ολόκληρος). Στο δημοψήφισμα, εκεί που μοιράζαμε το ψηφοδέλτιό μας γύρω στις 17:00, επέστρεψε στο εκλογικό κέντρο η αντιπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, όψη πενηντάρας τρομαγμένης νοικοκυράς. Δεν φορούσε το πράσινο «ναι» στο πέτο, οπότε δεν την αναγνώρισα και της έδωσα υλικό (μετά την κατάλαβα). Έφυγε σχεδόν τρέχοντας, μουρμουρίζοντας «…να γίνουμε βόρεια Κορέα…» με ένα ύφος όμως που έδειχνε φόβο για την απομόνωση και την πολεμική απειλή, αυτό που λες δηλαδή. Σαν αυτήν (τώρα δεν θέλω να ταίσω τα τρολ γι' αυτό αυτολογοκρίνομαι) είναι πολλοί. Αυτοί όμως, όταν το παιδί τους αρχίσει να τρώει σφαίρες στο μέτωπο και δουν ότι η λύση είναι μόνο αυτή που λέμε, θα έρθουν τρέχοντας να μας βοηθήσουν (θεωρώ). Οπότε δεν πειράζει. Στο μεταξύ, που φαίνεται ότι η απομόνωση ήρθε έτσι κι αλλιώς, το πράγμα θα πάρει να αλλάξει. Γι' αυτό είναι σημαντική η παρέμβαση στους πρόσφυγες. Μακάρι να είχαμε δυνάμεις μέσα στα στρατόπεδα φιλοξενίας, τίποτε Συρίους συντρόφους που όμως να τα έβλεπαν σωστά και να μην ήταν ασαντικοί-πουτινικοί.Neophyte_commienoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-60765250210769654652016-03-10T18:10:09.919+02:002016-03-10T18:10:09.919+02:00γιατί ξαφνιάστηκες;
οι μενεσβίκοι ...οχι απλως περ...γιατί ξαφνιάστηκες;<br />οι μενεσβίκοι ...οχι απλως περιφρουρούσαν την αστική δούμα.<br />ήταν και στη κυβέρνηση , ΧΑ ΧΑ !!<br /><br />el quinto<br /><br />........<br /><br />ασε ρε φιλε τις ψυχολογικές αναλύσεις. ΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΠΑΘΟΣ<br />οι λαοι εξυμνούνε τους ηγέτες τους. <br /><br />Η εκλογίκευση της πολιτικής πάλης, η συνειδητοποίηση καλύτερα του κοσμου, πολιτική και ταξική στις διαφορετικές συγκυρίες του αγώνα, της ταξικής πάλης (γιατι η ταξική πάλη συνεχίζεται στο σοσιαλισμο με άλλες μορφές, μη ανταγωνιστικές) ειναι άλλης τάξης ζήτημα. Οι αστοι τα συγχέουν σκόπιμα και ΜΟΝΟ στην ΕΣΣΔ. <br /><br />Αλήθεια, τι γινόταν επί χρόνια στις ΗΠΑ, ποιοι θεωρούνται και ΕΞΥΜΝΟΥΝΤΑΝ ως οι μεγάλοι -και δικαίως-προπάτορες και ιδρυτές; Εκει να δει αγάλματα, πόλεις, ποίηση, τεράστια επιβλητικά μνημεία, βιβλία..<br />τα παιδάκια να τους μνημονεύουν συνεχώς στα σχολεία.<br /><br />Οσοι ειναι ανιστόρητοι και δεν έχουν ιδέα τι σημαινει 20.000.000 νεκροι για τη λεφτεριά την πατάνε και τσιμπάνε στα κολπάκια της αστικής ιστοριογραφίας.<br /><br />οταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, θα καταλάβουμε ότι δεν ήταν ένας αόρατος μηχανισμος που παρήγαγε την...προσωπολατρεία, οπως συμβαινει σε προσκαιρα αστικά μορφώματα,<br /> αλλα η γνήσια βούληση ολόκληρων λαών.<br />______________________________________________________________<br /><br />Ο Λένιν -πάντως- αναφερόταν στους γιακωβίνους στο τέλος τους...<br />στους ηγέτες και τα κόμματα που αποσπάστηκαν από τη ζωή.<br /><br />Δεν θυμάμαι η ΕΣΣΔ να επέβαλε ποτέ καμια θρησκεία του Υπέρτατου Οντος.<br /><br /> Αυτο ομως υποστηρίζουν οι αστοι -ΜΕ ΠΡΩΤΟΥΣ-ΠΡΩΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΤΕΣ, μην ξεχνιομαστε--20 Συνέδριο!!!----, εγώ λέω να μην τους χαριζόμαστε.<br /><br />Πάμε στοιχημα οτι το ονομα των κλασσικών θα ακούγεται και μετά απο 4.000 χρόνια;<br />Το ονομα των Κονκουεστ, ομως και των φωστήρων της επαναθελεμελίωσης...ούτε σε 50 :-)<br />______________________________________________<br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-57010046458462091092016-03-10T17:19:48.614+02:002016-03-10T17:19:48.614+02:00"Οι λαοί αγαπάνε τους ηγέτες τους" (el q..."Οι λαοί αγαπάνε τους ηγέτες τους" (el quinto), αλλά η ιστορική προσέγγιση δεν μπορεί να περιορίζεται στην αγάπη των λαών για τους ηγέτες τους.<br />Όποιος αγαπάει παιδεύει, αλλά η "λατρεία" είναι κάτι διαφορετικό από την αγάπη, εκκοοσμικεύει μια θρησκευτική κατηγορία και υποκαθιστά τη συνείδηση με την πίστη. Κι επειδή ένα μερικό χαρακτηριστικό των θρησκευτικών κατηγοριών είναι κι η υποκρισία, τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα αν αντί για υποκατάσταση της συνείδησης με την πίστη, παραλαμβάνουμε τελικά υποκατάσταση της συνείδησης με την υποκριτική πίστη, και μάλιστα εκεί που η "εκκοσμίκευση" της θρησκευτικής κατηγορίας γίνεται λειτουργικό στοιχείο του μηχανισμού της πολιτικής εξουσίας. <br /><br />Σε αυτή την περίπτωση η αγάπη του λαού έχει ήδη μετατραπεί σε "έλλειψη της κομματικής δουλειάς", σε "έλλειψη" που αποκτά τη δική της ξεχωριστή ζωή από το λαό και που αναπτύσσεται με τη δική της ζωή εναντίον του λαού και της αγάπης του λαού για τους ηγέτες του, με τους δικούς της κανόνες και με την απαίτηση οι δικοί της κανόνες να γίνονται κανόνες γενικοί. Αντί να λέμε απλώς ότι "οι λαοί αγαπούν τους ηγέτες τους", είναι καλύτερα να παίρνουμε σαν παράδειγμα στάσης ηγετών απέναντι στην "αγάπη του λαού τους" ένα παράδειγμα σαν αυτό:<br />https://mauroflight.wordpress.com/2016/03/08/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B5-%CE%BF-%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B9%CE%BD-%CF%83%CE%B5-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80/<br /><br />ή σαν αυτό:<br />https://mauroflight.wordpress.com/2013/10/03/%CE%B9-%CE%B2-%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD-%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%B6%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%84-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9/<br /><br />και μάλιστα παίρνοντας τοις μετρητοίς τα λόγια που περιέχονται σε αυτά τα παραδείγματα: <br />"οι μπολσεβίκοι σε καμιά περίπτωση να μην οδηγήσουμε το Κόμμα μας στην κατάσταση ενός ξιπασμένου κόμματος",<br />"Τη συγγραφέα την παραπλάνησαν οι παραμυθάδες, λογάδες (ίσως, "ευσυνείδητοι" λογάδες), κόλακες"<br />(παρεμπιπτόντως: πόσό μαύρο δάκρυ μπορεί να έχυσε άραγε η συγγραφέας Σμιρνόβα μετά από αυτή την επιστολή του Στάλιν; Και πόσο δύσκολο, επομένως, να "καταστέλλεται" η κάθε περίπτωση "αγάπης του λαού" ακόμη κι αν αναπαράγει εκδηλώσεις κολακείας...)<br /><br />Εν πάση περιπτώσει το θέμα δεν είναι να μένουμε στην αγάπη του λαού για τους ηγέτες του. Αυτή η αγάπη μπορεί ανάλογα με το βαθμό ωριμότητας του ίδιου του λαού (και ανάλογα με μια σειρά άλλους πολιτικούς παράγοντες) να παίρνει διαφορετικό περιεχόμενο και μορφή. <br />Το θέμα είναι ότι όλη η ιστορία της ΕΣΣΔ, από τις πιο μεγάλες έως τις πιο άθλιες στιγμές της, εκτυλίχθηκε υπό την υπόκρουση "χειροκροτημάτων ρυθμικών και παρατεταμένων", και το θέμα είναι κάποιες φορές να σταματά πρώτος το χειροκρότημα κι όχι να περιμένει το διπλανό του. <br /><br />Ή το θέμα είναι, όταν ο Στάλιν λέει πχ ότι "αν η γλώσσα ήταν παραγωγική δύναμη, τότε οι φλύαροι θα πλούτιζαν", να μπορεί την άλλη μέρα ο χ ή ο ψ να δημοσιεύσει στον τύπο την άποψη ότι "τότε ούτε και το πετρέλαιο είναι παραγωγική δύναμη, γιατί αν ήταν, όσο περισσότερο το χύνουμε στη θάλασσα τόσο περισσότερο θα έπρεπε να πλουτίζουμε". Και να μπορεί ο χ ή ο ψ να δημοσιεύει μια τέτοια απάντηση, χωρίς να τίθεται ζήτημα καθοσιώσεως, και χωρίς με αυτή τη δημοσίευση να ανοίγει ο δρόμος του "παραμερισμού" του ως εργαλείου της παραπέρα αναρρίχησης ενός μηχανισμού υποκριτών, κολάκων και προσωπολατρών.<br />Τέτοια είναι τα ιστορικά ζητήματα στα όρια του συγκεκριμένου ζητήματος κι όχι γενικά και αόριστα ότι ο ο λαός αγαπάει τους ηγέτες του. <br /><br />ΥΓ @el quinto, ξαφνιάστηκα, περίμενα ότι στο ερώτημα για τον Ιούλιο του '17 θα απαντούσες ότι οι μπολσεβίκοι περιφρουρούσαν την αστική δούμα. AGIShttps://www.blogger.com/profile/00491621085214877383noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-54276874565382213972016-03-10T11:41:07.363+02:002016-03-10T11:41:07.363+02:00Και ξαφνικα απο εκει που το προβλημα ηταν ο Σταλιν...Και ξαφνικα απο εκει που το προβλημα ηταν ο Σταλιν, τωρα ξαφνικα ειναι οι μπολσεβικοι συνολικα που προχωρουσαν την επαναστατικη διαδικασια με παλη φατριων αποκομμενη απο τις μαζες.<br /><br />Ο.Χ.Ε.Π.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-57080567297288121812016-03-10T09:37:46.872+02:002016-03-10T09:37:46.872+02:00τι φοβιτσιάρικα που έχουμε μάθει να τα λέμε.
Oι ...τι φοβιτσιάρικα που έχουμε μάθει να τα λέμε.<br /><br /><b> Oι λαοι αγαπάνε και εξυμνούνε τους ηγέτες τους </b>.<br /><br /> Οι γιακωβίνοι ηγέτες δεν λατρεύτηκαν απο τους εξεγερμένους γάλλους πληβείους, από τους διανοούμενους της εποχης, λογοτέχνες , ζωγράφους, γλύπτες; <br />ο Βρούτος δεν παρέμεινε για αιώνες το σύμβολο της δημοκρατίας, επειδή τόλμησε να εκτελέσει τον τύραννο Καίσαρα;<br /><br />Αυτο έλειπε να μην εξυμνούσαν και να μην λάτρευαν τον ηγέτη της ΕΣΣΔ μετά τη συντριβή του φασισμού και την απελευθέρωση της Ευρώπης και του πλανήτη απο την πανούκλα, οι προλετάριοι ολης της γης. <br /><br />Μην τσιμπάμε στη προπαγάνδα των αστών. Η λατρεια ενος προσώπου πρέπει να εξετάζεται στα ιστορικά πλαίσια που πραγματοποιήθηκε.<br /><br />el quintoAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-74138827030635756702016-03-10T06:38:52.984+02:002016-03-10T06:38:52.984+02:00Ατσαλένιος,Ολική Απρόκλητη Επαναφορά.
4ο Βραβείο Α...Ατσαλένιος,Ολική Απρόκλητη Επαναφορά.<br />4ο Βραβείο Ασυναρτησίας στο φεστιβάλ μικροαστικής scifi.<br />Πίσω από την γωνία το Ιστορικό Ζήτημα κάνει "μπου!".Τα βρακάκια λερώνονται!<br /><br />Στο επόμενο ντελίριουμ Αγγελόσκονης: Η Αγία Τσιπρολατρεία των Θεσμολάγνων και το "ΠροδοτικόΣταλινικόμηΣταλινικόΤροτσκιστικόΚΚΕτουΒρώμικου89" ν10: η Ανακύκλωση.<br /><br />Προτεινόμενη: Ο Στάλιν δεν είναι χορτοφάγος.Για τους λάτρεις της γαλλικής κουζίνας.<br /><br />Αποτέτοιος<br />(Να σε χαίρεται που σ έχει κείνο τ όμορφο παιδί<br />και ο μπαγλαμάς που παίζω, δω στη μέση να κοπεί,Σχολιαστηάρα μουουου)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-69244427653233980112016-03-10T03:36:28.848+02:002016-03-10T03:36:28.848+02:00"Σχόλιον αριστερού πολιτικού εξπέρ σε όλα, τη..."Σχόλιον αριστερού πολιτικού εξπέρ σε όλα, της σχολής Αλέφαντου: Καλά, στην περίοδο από την επανάσταση του 1905 ως αυτή του 1917 δώδεκα χρόνια αργότερα, αυτοί οι άχρηστοι οι Μπολσεβίκοι δεν κατάφεραν ποτέ να φτάσουν τις 50 έδρες, το 10% να πούμε; Και το '17 ήταν με 15 έδρες στις 448;!!! Μα, τι διάολο, πότε περιμένανε να κερδίσουν τις εκλογές αφού δεν τα κατάφεραν ούτε πριν τον Οκτώβρη του '17 που γινε κοτζάμ επανάσταση; Καλά ρε, πότε περιμέναν να κάνουν επανάσταση με 15 έδρες; Στη δευτέρα παρουσία; Αφού δε σε θέλει ρε ο λαός ρε! Κι αυτός ο Λένιν, χειρότερος απ' τον Μαϊλη ρε φίλε! Παλτό εντελώς! Έπρεπε να τον είχαν πετάξει και αντικαταστήσει με τον Κερένσκι! Μάθετε μπαλίτσα απ' τους άρχοντες ρε!"<br /><br />ΣΟΡΡΥ ρε κ.ε. αλλα δεν αντεξα ...<br />ρε τι τραβαν κι αυτες οι"μαζες" ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑhttps://www.blogger.com/profile/13509971681676675685noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-4029256555667557562016-03-10T01:31:47.842+02:002016-03-10T01:31:47.842+02:00@σαπόρ τουτούρκι
8 Μαρτίου 2016 - 9:22 μ.μ.
Ούτε ...@σαπόρ τουτούρκι<br />8 Μαρτίου 2016 - 9:22 μ.μ.<br /><br />Ούτε φοιτητής ούτε τίποτα.Δηλωμένος νεοδημοκράτης που το έριξε Κυριάκο είναι είναι ο τύπος.Και ο HAL από κάτω επίσης αλλά όχι #MetonKyriako.<br />skatopsyxoshttps://www.blogger.com/profile/07357366487537725700noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-26076751824572538502016-03-10T00:11:36.130+02:002016-03-10T00:11:36.130+02:00Αφού κρίθηκε ρε παιδιά αυτή η εκδοχή, τι σας στοιχ...Αφού κρίθηκε ρε παιδιά αυτή η εκδοχή, τι σας στοιχειώνει και τη σχολιάζετε;<br />Κι αν το ΚΚΕ δεν έχει σχέση με το Στάλιν, γιατί είναι καθοριστικό για το μέλλον του το ζήτημα;<br />Ρε σεις τα διαβάζετε αυτά που γράφετε ή απλά βάζετε τη γεννήτρια με τα κλισέ κι ό,τι θέλει ας κατεβάσει;<br />Υγ: ρητορικά είναι τα ερωτήματα, δε χρειάζονται απάντηση.Μπρεζνιεφικό απολίθωμαhttps://www.blogger.com/profile/14138727204732083869noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-79655199634013582562016-03-09T23:35:37.941+02:002016-03-09T23:35:37.941+02:00η σταλινικη εκδοχη της οικοδομησης του σοσιαλισμου...<br /><br />η σταλινικη εκδοχη της οικοδομησης του σοσιαλισμου εχει ηδη ιστορικα κριθει.<br /><br />δεν είναι ο σταλιν η φαση της καθαροτητας,και οι μετα το 56 οι ρεφορμιστες.<br />φατριες συγκρουσθηκαν η μια με την άλλη,πανω στο εδαφος μια εξουσιας <br />αποκομενης από τις μαζες.<br />και πριν το 53 και μετα.<br /><br />με την κατηγορια των εχθρων του λαου καθαριστηκε η κε του οκτωβρη,με την ιδια<br />κατηγορια και ο μπερια από τον χρουτσωφ,με την βοηθεια παντα του ζουκωφ.<br /><br />σιγουρα η παλη των φατριων δεν ειχε την χαμηλη ποιοτητα που εχει σημερα στη β.κορεα<br />που ο στοχος είναι απλα η εξουσια.<br />αφορούσε τους πολιτικους στοχους και ορους διατηρησης της εξουσιας της<br />πρωτης εργατικης επαναστασης της ιστοριας,μιας εξουσιας που,ενω απαλλοτριωσε<br />την αστικη ταξη, κρατησε μακρια τις μαζες απ αυτην.<br />επι του τελευταιου δεν διαφωνησε κανεις από τους διωκτες και διωκομενους της δεκαετιας του 30.<br />ουτε ο τροτσκυ διαφωνησε όταν ηταν να διαφωνησει σε μια αλλου τυπου σχεση με τις μαζες.(πρωτος εισηγηθηκε την στρατιωτικοποιηση των συνδικάτων).<br />ουτε από το 18 μεχρι το 24 διατυπωσε καποια προταση στην κατευθυνση του<br />να λυθουν τοτε ζητήματα της ΕΣΣΔ. <br />όμως η περιπτωση του ηταν ιδιαζουσα,πραγμα που εξηγει την εν μερει μυθοποιηση του σημερα.<br />ενώ δεν ειχε πολιτικη ικανοτητα ,ειχε οξυτατη μαρξιστικη αντιληψη της ιστοριας<br />σε μακροκλιμακα.<br /><br />υπερισχυσε τελικα η αποψη του σταλιν,αναγκαζεται να την υπαινιχθει ο αναυδος<br />σωστα , "ενοτητα του μηχανισμου της καθοδηγησης" , προ του κινδυνου,ενοτητα <br />για την ενοτητα ,όπως τα στρατιωτικα επιτελεία,οπου η ενοτητα είναι η ιδια<br />οπλο,πολλες φορες ανεξαρτητα και περα από τις κατευθύνσεις,ενοτητα όχι πανω<br />στις κατευθύνσεις,αλλα πανω στην ενοτητα.<br />και αν προκυψει κατι στραβο (π.χ περικυκλωση, μεραρχιών στην ευρωπαικη ρωσια)η ιδια η ενοτητα θα το αποκαταστησει(π.χ κινητοποιηση των μαζων και μαχη σωμα με <br />σωμα στο σταλινγκραντ)<br />αυτή η ενοτητα προϋποθέτει ένα αρχιστρατηγο αδιαφιλονικητο και επομένως μυθοποιημενο και την παταξη οποιου δυναμει εχει άλλη αποψη.<br />από εδώ η προσωπολατρεια ,η οποια βεβαια είναι φαινομενο αλλοτρίωσης,<br />και ξενο προς το προλεταριατο το οποιο εγγενως προβαλει την αρχη της συλλογικοτητος.<br /><br />το ζητημα ,μολονότι ιστορικο,αποκτα πλεον καθοριστικη σημασια για<br />το μελλον του κκε,που απροκλητα το επανεφερε,οχι επειδή ο σταλιν<br />ηταν εκεινο η το άλλο,αλλα επειδή ούτως η αλλως,το κκε στην πολιτικη του<br />πρακτικη δεν εχει σχεση τον σταλιν..<br /><br /><br />Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/00204071167777592998noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-55568145542546158972016-03-09T21:29:26.867+02:002016-03-09T21:29:26.867+02:00Κορυφαίοι που σου χρεώνουν πρωσοπολατρεία οι πρωσο...Κορυφαίοι που σου χρεώνουν πρωσοπολατρεία οι πρωσοπολάτρες.<br />Στις τρύπες σας.<br /><br />Τέλος κι από 'μένα.zoot horn rollonoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-35408673921734025512016-03-09T21:10:44.843+02:002016-03-09T21:10:44.843+02:00οκ
ποναει ο ΑΗ ΤΡΟΣΚΗΣοκ<br />ποναει ο ΑΗ ΤΡΟΣΚΗΣΣκεπnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-14428350472265738452016-03-09T20:51:47.287+02:002016-03-09T20:51:47.287+02:00Νεοφυτε εχεις απολυτο δικιο
Να συμπληρωσω και ενα...Νεοφυτε εχεις απολυτο δικιο <br />Να συμπληρωσω και ενα 4ο ερωτημα που ισως δεν το λενε ευθεως ,αλλα βγαινει απο τα "συμφραζομενα" καμμια φορα ή υποβοσκει στη σκεψη τους .<br />- Πως θα αντιμετωπισουμε σαν λαος στις ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ συνθηκες την διεθνη αντιδραση αν επιλεξουμε τον δρομο που μας προτεινετε ? Θα μας λιανισουν οπως την Λιβυη πχ ...<br /><br />κι εκει ειναι η δυσκολια της απαντησης ,γιατι δυσκολα μπορει να κατανοησει ο μεσος ανθρωπος την δυναμη της αλληλεγγυης των λαων που ειναι και το μοναδικο αμυντικο αντιμετρο παραλληλα με την οποια εκμεταλλευση σου των ενδοιμπεριαλιστικων αντιθεσεων .ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑhttps://www.blogger.com/profile/13509971681676675685noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-2074530266259230882016-03-09T20:36:44.466+02:002016-03-09T20:36:44.466+02:00Σκεπ, μπορεί να φταίω εγώ, που δεν έγινα σαφής, αλ...Σκεπ, μπορεί να φταίω εγώ, που δεν έγινα σαφής, αλλά δε με ενδιαφέρει να ανοίξει ένα καινούριο νήμα (δηλ κουβάρι) με δικά σου σχόλια σε αυτήν την ανάρτηση. Και αν το ζήτημα είναι ότι σου απευθύνουν το λόγο και πρέπει να απαντήσεις, θα παρακαλέσω και τους σφους αναγνώστες σχολιαστές να σταματήσουν να το κάνουν και να σε τρέφουν με αυτόν τον τρόπο, για να μη... σε προκαλούν.Μπρεζνιεφικό απολίθωμαhttps://www.blogger.com/profile/14138727204732083869noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-86599929523911042722016-03-09T14:37:42.887+02:002016-03-09T14:37:42.887+02:00«…η θεση-σταση της κοινης γνωμης του επαναστατικου...«…η θεση-σταση της κοινης γνωμης του επαναστατικου υποκειμενου μιας μελλοντικης Σοσιαλιστικης Επαναστασης , σχετικα με αυτη την περιοδο και το προσωπο που την οριζει .Τραβηγμενο θα πει καποιος…»<br /><br />Καθόλου τραβηγμένο. Ο μέσος μικροαστός (ή μικροαστικής ψυχολογίας εργάτης), όταν του μιλάς για απεργίες, αντιλαικά μέτρα κλπ, είτε σε καταλαβαίνει είτε όχι, διατηρεί στο μυαλό του τρία ερωτήματα, πολλές φορές καλοπροαίρετα, σε κάθε περίπτωση φυτεμένα από τη «δεξιά» και «αριστερή» αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Και μάλιστα κάποιες φορές τα λέει (ώστε να του απαντήσεις), άλλες δεν τα λέει αλλά τα σκέφτεται.<br />α) Αυτά που λέτε μπορούν να γίνουν, και πώς;<br />β) Ποιός μου εγγυάται ότι το σύστημά σας δεν θα καταρρεύσει;<br />γ) Ποιός μου εγγυάται ότι το σύστημά σας δεν θα έιναι ένα γραφειοκρατικό νομενκλατορι-τέτοιο αυταρχικό μπλα μπλα;<br /><br />Εμείς αυτά τα έχουμε απαντημένα και πρέπει να τα κουβεντιάζουμε όποτε μας ανοίγει χώρο. Δεν πρέπει να φοβόμαστε ούτε το όνομα Στάλιν (ετικέτα της αντισοβιετικής/αντικομμουνιστικής προπαγάνδας) ούτε την εφ' όλης της ύλης συζήτηση ούτε την αμφίδρομη σκέψη. Να το πω έτσι, υπάρχει μια αρχή στη φυσική, ότι το ηλεκτρικό ρεύμα δεν μπαίνει ποτέ σε έναν αγωγό αν δεν υπάρχει ήδη ο τρόπος να βγει (να περάσει παραπέρα) (ή κάτι παρόμοιο). Μ' αυτή την αρχή, κάποιοι δεν θα απεργήσουν ποτέ αν δεν πειστούν ότι δεν θα ξαναγίνει ανατροπή, κι αυτό το καρφώνει η απόφαση του 18ου. Τώρα, σίγουρα αυτό είναι δικαιολογία για αρκετούς, αλλά νομίζω κάποιοι το σκέπτονται ειλικρινά. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να μπορούμε να το πιάσουμε, δεν είναι τραβηγμένο.Neiophyte_commienoreply@blogger.com