tag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post5067758643627426128..comments2024-03-19T22:28:03.451+02:00Comments on Σφυροδρέπανο: Οι απόντεςΜπρεζνιεφικό απολίθωμαhttp://www.blogger.com/profile/14138727204732083869noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-18177392163044279042014-12-15T11:47:09.997+02:002014-12-15T11:47:09.997+02:00Ένας ακόμη χαιταίος λιγότερος :)
http://www.tlife...Ένας ακόμη χαιταίος λιγότερος :)<br /><br />http://www.tlife.gr/Article/news-xristos-thivaios-allaksae-malli/0-9-71432.htmlAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-30085081284351219342014-10-13T11:12:40.566+03:002014-10-13T11:12:40.566+03:00Τρας, η γενίκευση σε επίπεδο γενιάς είναι πάντα λί...Τρας, η γενίκευση σε επίπεδο γενιάς είναι πάντα λίγο άδικη κι αφοριστική. Δυστυχώς για τη γενιά αυτή δεν είναι ένα απλό στερεότυπο χωρίς βάση. Αλλά ευτυχώς εσύ βρήκες μέσα στη μαυρίλα των ημερών από κάπου να πιαστείς (την επιστροφή της σορού του ζαχαριάδη στην ελλάδα) και πήρες διαφορετικό δρόμο;)<br />Ανώνυμε χωρίς ψευδώνυμο, δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω τίποτα από την απάντηση που δίνεις στο ρητορικό ερώτημα που βάζεις. Ο ανδρέας μας είναι όντως συμπαθής, επειδή δε φοβάται να πει την αλήθεια (όχι λόγω του οίκτου που μας προκαλεί), αλλά αυτό δεν είναι αρκετό, εφόσον φοβάται να την αντιμετωπίσει.<br />Κατά τα άλλα, η κε συγκινήθηκε με το γκελ που έκανε το κείμενο στη βάση του μπλοκ και με όλα τα σχόλια των σφων αναγνωστών αλλά ειδικά με την επιστροφή του αλτουσεριανού φίλου, γιατί είναι φορές που σκέφτομαι πως οι σφοι/ομοϊδεάτες του έχουν σταματήσει να διαβάζουν το μπλοκ (και δικαιολογημένα ίσως από τη δική τους σκοπιά) κι είναι ευχάριστο να βλέπω πως υπάρχουν ακόμα εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.Μπρεζνιεφικό απολίθωμαhttps://www.blogger.com/profile/14138727204732083869noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-65205880392988397052014-10-10T10:45:06.787+03:002014-10-10T10:45:06.787+03:00«Κι ο πιο συμπαθής και φευγάτος (που δε φεύγει ποτ...«Κι ο πιο συμπαθής και φευγάτος (που δε φεύγει ποτέ όμως από το νησί) αυτόχειρας, βουλιαγμένος στα αδιέξοδά του.»<br /><br />Γιατί αλήθεια μας είναι συμπαθής; <br />Περίεργη λέξη το συμπαθής. Συμπαθής κι αυτός στον οποίο θέλουμε να μοιάσουμε, συμπαθής κι αυτός με τον οποίο ταιριάζουν τα χνώτα μας, συμπαθής και κάποιος όπως ο ρόλος του Γεωργάκη, στον οποίο κανείς δε θα ήθελε να μοιάσει. Γιατί ποιός θα ήθελε να μοιάσει σε κάποιον που κόντρα στις ικανότητες που είχε, έφυγε χωρίς να δώσει ούτε μισή μάχη, σε κάποιον που όπως σωστά λέει ο Χειλάκης «τζάμπα πήγε αυτό το παιδί»; Και πόσοι μας θα ήμασταν λιγότερο επιθετικοί από το Χειλάκη απέναντι του (που πάντως ο Χειλάκης είναι ο μόνος από τους τρεις στο τηλέφωνο που φαίνεται να βγάζει ένα δάκρυ πριν το «η ζωή συνεχίζεται») ; Νομίζω ότι αυτό που τελικά κάνει συμπαθή στο κοινό τον Ανδρέα δεν είναι ο οίκτος και η λύπηση που νιώθουμε γι’ αυτόν αλλά το ότι λέει την αλήθεια όπως τη βλέπει χωρίς διπλωματικότητες. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ ως κοινό είναι εύκολο να το κάνουμε αυτό μιας και υπάρχει η ασφαλής απόσταση, όταν η αλήθεια αφορά εμάς είναι πολλές φορές που μας ενοχλεί και τότε γινόμαστε μικροί ή μεγάλοι Χειλάκηδες. Και αντί να δούμε κατάματα την αλήθεια και αναλόγως να πράξουμε, προτιμάμε να επιτεθούμε σε αυτόν που μας τη λέει. Είναι επικίνδυνο να λες την αλήθεια, μπορεί για κάποιο διάστημα να εισπράξεις μεγάλη αντιπάθεια. Καθήκον σου είναι να αντέξεις στα πάνω και στα κάτω (από την πρώτη στο ευρωμπάσκετ, στη τελευταία στο μουντιάλ ξεκινά και καταλήγει η ταινία) και κυρίως να αφήσεις ίχνη (μεγάλα ή μικρά, αυτό εξαρτάται από τις συνθήκες) να τα βρουν οι επόμενοι και να φτάσουν ακόμα παραπέρα (όπως και στη σκηνή που ο Μουρίκης λέει «λείπουν οι άνθρωποι» για να πάρει απάντηση ότι «δε λείπουν, έχουν αφήσει τα ίχνη τους», απόντες ήταν αυτοί που δεν άφησαν ούτε ένα μικρό ίχνος από το πέρασμά τους ή ακόμα χειρότερα αυτοί που έσβησαν τα ίχνη που με κόπο είχαν αφήσει ή έφτυσαν απάνω τους). <br />Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-37861857644882661942014-10-09T23:31:10.407+03:002014-10-09T23:31:10.407+03:00Ενα δάκρυ κύλησε.Σπουδαία ταινία,σπουδαία και η αν...Ενα δάκρυ κύλησε.Σπουδαία ταινία,σπουδαία και η ανάλυση σου.<br />Και η κομματάρα από την ταινία<br />https://www.youtube.com/watch?v=6CuOld2ldrcchemistnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-34835362004656834792014-10-09T22:07:47.839+03:002014-10-09T22:07:47.839+03:00είχα πάαααρα πολύ καιρό να γράψω σχόλιο αν και σε ...είχα πάαααρα πολύ καιρό να γράψω σχόλιο αν και σε παρακολουθώ ανελλιπώς. Και όλα τα άλλα ήταν σε πολιτικές συζητήσεις.<br /><br /> Μπράβο για το πολύ όμορφο και εύστοχο σχόλιο για την καλύτερη underground ελληνική ταινία των '90s κατά την ταπεινή γνώμη μου.Προσωπικά με σημάδεψε ως έφηβο με τη μελαγχολική οπτική για την παρέα που διαλύεται στο πέρασμα του χρόνου. Με το χρόνο κατάλαβα και το πολιτικό σχόλιο για την εποχή της ήττας.Όλοι υπέροχοι σε αυτή την ταινία ακόμα και αν άλλοι ρόλοι τους δεν ήταν ισάξιοι αργότερα. Και ο εξαιρετικός Μουρίκης και η προσωπική αδυναμία μου, ο Νίκος Γεωργάκης (ο δάσκαλος που αυτοκτονεί στην ταινία).<br /><br />με κάτι τέτοια και με τα μπασκετικά των '80s συγκινείς το κοινό σου της γνωστής δεκαετίας.Στο σοσιαλισμό απαραίτητη η προβολή Απαράδεκτων και Αυθαίρετων στα σχολεία στο μάθημα της ιστορίας της μεταπολίτευσης.αλτουσέρ ναι, μηλιός πλέον όχι....noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-23164002209453121362014-10-09T19:01:53.201+03:002014-10-09T19:01:53.201+03:00Όταν είδα την ταινία πρόσεξα με άλλο μάτι τον Μουρ...Όταν είδα την ταινία πρόσεξα με άλλο μάτι τον Μουρίκη...<br />Πρώτη ταινία που τον είχα δει ήταν το Ψυχή βαθιά που έπαιζε τουλάχιστον γελοία...<br />Ε στους απόντες και στον βασιλιά άλλαξα εντελώς άποψη και την ενισχύει περισσότερο η καλτίλα που εκπέμπει μαζί με το ταλέντο....<br />Αντάρτης και καλτίλα έβγαλαν τα αποτελέσματα που προανέφερα...<br />Ο Πετρόχειλος στον Γράμμο...<br /><br />ΥΓ : Ratm σχετικό είναι αυτό που λες....Υπάρχουν και αγωνιστές που μνημονεύονται από την τοπική κοινωνία (ακόμα και με τα στραβά τους) όσο και οι προδότες...Απλά για τους δεύτερους όλοι μιλάν με αποστροφή εκτός και αν είναι ιδεολογικοί τους απόγονοιzhukovnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-36493526266933380202014-10-09T14:44:14.875+03:002014-10-09T14:44:14.875+03:00Καθε γεννια της εργατικης ταξης και πιο ειδικα του...Καθε γεννια της εργατικης ταξης και πιο ειδικα του κομματος εχει πολλα να περηφανευθει και αλλα τοσα που θα αλλαζε αν μπορουσε. Δοξα και τιμη σε αυτους που βρηκαν το κουραγιο να αγορασουν τον ριζοσπαστη οταν κατεβαινε η κοκκινη σημαια απο το Κρεμλινο. Δοξα και τιμη στη γεννια της ανασυγκροτησης για το πισμα και το τσαγανο της. Δοξα και τιμη στην βαρδια της μεταανασυγκροτησης που εφτυσε τη μοδα του απολιτικ καταμουτρα και επελεξαν να ειναι "οι γραφικοι', "οι δαχτυλοδεικτουμενοι" , "οι καταστροφολογοι". Δοξα και τιμη σε οσους σημερα στρατευονται οταν ολα μοιαζουν μαυρα και δεν κανουν την σκεψη "σιγα μη βγαλω εγω το φιδι απο την τρυπα". Αυτοι ειναι που θα βγαλουν το φιδι απο την τρυπα μαζι με παλιους και νεους.<br /><br />Υγ. Ποιος θυμαται τους κυρ παντεληδες της καθε εποχης? Κανεις. Τους προδοτες? Πολλοι αλλα μαλλον καλυτερα να μην τους θυμοντουσαν καθολου...<br /><br />ratmAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-81787152277490965.post-42842247218675250872014-10-09T12:45:34.807+03:002014-10-09T12:45:34.807+03:00Και όμως...
Δεν είναι και τόσο πολύ απούσα η γενιά...Και όμως...<br />Δεν είναι και τόσο πολύ απούσα η γενιά μου που ανδρώθηκε την περίοδο της αντεπανάστασης.<br />Έτσι, σαν σκηνή από (την;)ταινία, λίγα χρόνια πριν ξαναμπήκαμε με έναν φίλο μου ναυτικό (και χρόνια "χαμένο" πολιτικά) στα γραφεία του ΚΚΕ, που είχε να πατήσει 20 χρόνια. Από ΚΝίτης ακόμη...<br />-Αυτή την λάμπα, ακόμη να την φτιάξουν;<br /><br />Και την λάμπα την έφτιαξαν, και ο ίδιος είναι σήμερα πιο πολιτικά ενεργός παρά ποτέ...<br /><br />Σεβασμό στην γενιά(μας) της ήττας σύντροφοι...TRASHhttps://www.blogger.com/profile/07066912726859998710noreply@blogger.com