Προεκλογικό ημερολόγιο

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Κάτσε να σου πω πρώτα μερικά προεκλογικά στιγμιότυπα. Ήταν που λες σε μια φάση στη νετ ο μεντρέκας, από τις ελάχιστες φορές που υπήρχε κάποιος δικός μας, να παλεύει μόνος του με τα αστικά θηρία. Ο μιχελάκης νόμιζε ότι τον στρίμωχνε βάζοντας επανειλημμένα το ίδιο ερώτημα περί υπακοής στο σύνταγμα, ενώ η στάη βαρούσε μια στο καρφί και μια στο πέταλο: πότε φτιάχνοντας το μαλλί με διάφορα γλυκόλογα σα να του την έπεφτε, και πότε σαν αυστηρή δασκάλα που μάλωνε τον άτακτο μαθητή της. Κι όλοι μαζί είχαν αποφασίσει απλά πως δε θα τον αφήσουν να μιλήσει. Οπότε ο μεντρέκας πάνω στη φούρια του να πει ό, τι προλάβει πριν τον κόψουν, μπερδεύεται και λέει τη στάη κυρία μιχελάκη. Χάχανα στο στούντιο και σε αρκετούς τηλεθεατές, όμως γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει. Αφού ένα και το αυτό ήταν. Ν’ αγιάσει ο στόμας του.

Αλλά ο ορισμός της χούντας ήταν στο σκαι με τον μπογιόπουλο. Μετά τα πρώτα είκοσι δεύτερα άρχισαν να κράζουν πάνω του με νύχια γαμψά για να μην ακουστεί τίποτα. Σαν να έλεγαν στον κόσμο που έβλεπε: μην το πλησιάζετε το κομμούνι, θα εκραγεί! Όπως εκείνα τα ψυγεία επί χούντας με το μαγνητοφωνημένο μήνυμα που έπαιζε δέκα λεπτά πριν ακουστεί το μπαμ. Ακόμα κι αυτά περισσότερο χρόνο είχαν για να μιλήσουν.

Αλλά δεν έχω παράπονο, τα πράγματα βελτιώνονται. Τη βδομάδα πριν προκηρυχθούν οι εκλογές το ποσόστο εμφάνισης εκπροσώπων του κκε στα κανάλια πλησίαζε την ολική έκλειψη. 1 στους 180! Ένας αλλά λέων που λέει και το τραγούδι (κι όλοι εσείς τυριά). Μόλις προκηρύχθηκαν όμως  οι συσχετισμοί ανατράπηκαν. Φτάσαμε το ιλιγγιώδες 4 στους 91. Από ποσοστά ανταρσυα φτάσαμε σε επίπεδα οικολόγων. Σε έξι μήνες θα πιάναμε και το δικό μας.

Μετά ήταν ο βενιζέλος στον ενικό του χατζηνικολάου με «ερωτήσεις του κοινού για τα καυτά προβλήματα της καθημερινότητας», γιατί δεν τολμάνε πλέον να κάνουν ανοιχτές συγκεντρώσεις και να διακινδυνεύσουν τη γιούχα. Οπότε προτιμούν το ελεγχόμενο ρεζιλίκι –κατά την ελεγχόμενη χρεωκοπία- κι εμμέσως παραδέχονται πως τρέμουν κι αποφεύγουν όπως ο σκαι το λιμάνι οτιδήποτε ξεφεύγει από τον ασφυκτικό έλεγχο των καναλιών. Ο χατζηνικολάου, που είναι σχετικά πιο έντιμος, ή τον βοηθά και η συγκυρία να το παίξει είχε σχετικά αντιπροσωπευτικό κοινό. Οπότε ένας δικός μας ψηφοφόρος έδωσε ρεσιτάλ: δεν περιμένω απάντηση, πόσο μάλλον πειστική, οπότε ας ψηφίσει κουκουέ ο λαός για να έχει μια προοπτική για τη λύση των προβλημάτων του.

Τις προάλλες ήταν η αλέκα σε μια ανοιχτή συγκέντρωση, μιλούσε σε ένα σημείο για τα μέτρα που έχουν ορίζοντα 30ετίας μέχρι το 2042 και μετά παρατηρώντας το κοινό της είπε: κοίτα η άλλη σταυροκοπιέται. Δεν πέρασε η φράση στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο, αλλά ευτυχώς το έπιασε ο φακός, στα κλάσματα δευτερολέπτου που εμφανίζουν το κόμμα στα δελτία. Σαν αυτό που κάνει το μεγκα πχ στις συνεντεύξεις τύπου της αλέκας και παίζει εκτενή αποσπάσματα με χαρακτηριστικές φράσεις: το κκε σας καλεί… Κι εκεί κόβεται. Τελεία. Η αστική ανοχή στην πολυφωνία θριαμβεύει.

Μα γιατί σταυροκοπιέσαι χριστιανή μου; Άκουσες κι εσύ αυτό που λένε ότι τα παραπέμπουμε όλα στη δευτέρα παρουσία και σε έπεισαν; Αυτοί δεν αναγνωρίζουν ούτε την πρώτη. Μιλάνε για σταυρωμένη επανάσταση, τον γολγοθά που τραβήξαμε και τους γραφειοκράτες ιούδες, γραμματείς και φαρισαίους, που φιλούσαν υπέροχα.

Σαν αυτούς της ανταρσυα που παρουσίασαν τα ψηφοδέλτιά τους. Αλλά η ανακοίνωση τους είχε μόνο τις γνωστές μούρες και τους παρουσίαζε ως κυρίες και κύριους, με ιδιότητες του τύπου μέλος του κκε μέχρι πριν ένα χρόνο (περισσότερα είναι αλλά τέλος πάντων), για να δείξουν και τη διεύρυνση τους στα ανήσυχα τμήματα της βάσης του κόμματος. Φαντάσου δηλαδή να λέγαμε εμείς: κατεβαίνει μαζί μας η κυρία παπαρήγα –Ο-ΛΕ! Κι ο κύριος μπογιόπουλος στο επικρατείας –Ο-ΛΕ! Ή να βάζαμε σε πρώτο πλάνο το μαργαρίτη και το δούκα, επειδή παλιότερα ήταν στο συνασπισμό.

Κατεβαίνει μαζί τους κι ένας απεργός της χαλυβουργίας – από τους πιο δραστήριους ομολογουμένως. Αλλά αν το κάναμε εμείς με το σιφωνιό, τότε σίγουρα «θα πηγαίναμε να εξαργυρώσουμε τον αγώνα τους με κουκιά», «μ’ αυτόν που χειροκροτούσε τους χρυσαυγίτες» και δε συμμαζεύεται. Ενώ τώρα προφανώς δεν ισχύει τίποτα απ’ όλα αυτά.

Έκαναν κι εκδήλωση παρουσίασης με τρία άτομα της κσε τους. Ο ένας μίλησε σα σεκίτης –γιατί ήταν- κι οι άλλοι δύο σα θεσμικοί παράγοντες – που παίζει και να είναι. Σε κάποιο σημείο ο χάγιος μπερδεύτηκε και πήγε να πει – σχεδόν το είπε δηλαδή- ότι παλεύουν για εργατική- λαϊκή εξουσία! Κι ο καλός ρεπόρτερ του πριν σχολίασε ότι τις προάλλες του είχε ξεφύγει και του τσίπρα αυτή η φράση. Έτσι είναι. Η ενότητα της αριστεράς ή θα είναι σε κουκουέδικη βάση ή θα είναι ψευδεπίγραφη και δε θα υπάρξει.

Σε άλλο σημείο είπε για τις εκλογές ότι «πάμε για διπλό στο γήπεδο του αντιπάλου» κι ο τσίπρας πήρε σήμερα την ασίστ και είπε ότι αν κατεβάζαμε ενιαία ομάδα «θα βάζαμε γκολ από τα αποδυτήρια». Κι εγώ ο δογματικός νόμιζα πως το ντέρμπι είναι στημένο κι από πριν ξεπουλημένο. Διπλό ημίχρονο, άσσο τελικό. Γκολ αυτοί, αυτογκόλ εμείς.

Όπως έλεγε κι ο ένγκελς, οι εκλογές δεν είναι τίποτα παραπάνω από το βαθμό – όχι της ισοπαλίας, αλλά – ωριμότητας της εργατικής τάξης. Κι αν μου κάτσει και το διπλό της ανταρσυα πάω ταμείο κι έφυγα για τελικό (σσ εννοεί τον τρίτο γύρο).
Καλού κακού όμως να λαδώσουμε και κανέναν αντίπαλο και να τον πιέσουμε μα μαζικό, λαϊκό εκβιασμό να βάλει αυτογκόλ στην τάξη του. Που αν είναι έτσι ρε συ κι έχουμε τέτοια ομαδάρα με λαϊκό πρέσινγκ τόσο ψηλά, γιατί δεν το βάζουμε μόνοι μας το γκολάκι να το καθαρίσουμε το ματσάκι;

Κυκλοφόρησε επίσης ένα προλετ-καλτ βιντεάκι από το ’89, με τον τσίμα και τον ανδρουλάκη επί ενιαίου συνασπισμού. Ο οποίος τότε έκανε μια τεράστια προεκλογική συγκέντρωση, απ’ το σύνταγμα μέχρι την ομόνοια, όπου ο ενθουσιασμός ξεχείλιζε (σήμερα και οι μισοί θα θεωρούνταν λαοθάλασσα, κι όχι μόνο για εμάς). Τότε ο μίμης δεν είχε κουζουλέψει τελείως, για δεξιός αναθεωρητής καλά τα έλεγε, περί δικομματισμού κι αυτοδυναμιών. Σα να ακούς τον τσίπρα σήμερα.

Εμείς βέβαια ούτε αυτά δεν κάναμε. Πιο πίσω κι από τον μίμη ήμασταν. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Κι αν το ανοίξουμε, πρέπει να μιλήσουμε και γι’ άλλα πράγματα. Για μια συζήτηση που δεν έγινε κι αυτούς που «έφυγαν από τα αριστερά» αλλά τώρα στήνουν στην κουμουνδούρου το πασοκ της νέας εποχής. Έχουν εξάλλου την τεχνογνωσία από το αγροτικό τους στο αυθεντικό πασοκ ως σύμβουλοι του γιωργάκη.

Αυτά για σήμερα. Αύριο που έχει αριστερό ντιμπέιτ ο χατζηνικολάου μπορεί να σου πω περισσότερα.