Μιας και η αλληλεξάρτηση παραμένει το καυτό θέμα των ημερών, η κε του μπλοκ τακλάρει σήμερα ένα άκρως ενδιαφέρον κι επίκαιρο κείμενο, που πέτυχε πρόσφατα στο αρχείο του ρίζου. Πριν το παραθέσω όμως, έχει τη σημασία του να διηγηθώ πώς ακριβώς το πέτυχα.
Συζητούσαμε τις προάλλες σε μια παρέα για τον προσυνεδριακό, αν είναι όντως δημοκρατικός κι ουσιαστικός, ή αν οι όροι διεξαγωγής του ήταν περιοριστικοί και απέβαιναν εις βάρος της ουσίας –πχ μικρό σχετικά όριο λέξεων για πολλά και σύνθετα ζητήματα.
{Παρεμπιπτόντως, προχτές στον 902, ο παφίλης σχολίασε ότι ελάχιστοι ασχολήθηκαν στον προσυνεδριακό -και τα μέσα που τον παρακολουθούν- με το κομμάτι του προγράμματος για τα χαρακτηριστικά της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Δίκιο έχει. Νομίζω όμως πως αυτό ήταν το αναμενόμενο τίμημα για το μη διαχωρισμό του προγράμματος από τις θέσεις, σε δύο διακριτές θεματικές ενότητες για το διάλογο. Αυτό παρενθετικά, ως απλή, προσωπική εκτίμηση}.
Παρόλα αυτά η επιτροπή χειρίστηκε αρκετά ελαστικά το ζήτημα των ορίων και δεν έκοψε προφανώς όσες επιστολές το υπερέβαιναν ελαφρά –ή και λιγότερο οριακά. Για του λόγου το αληθές, πήραμε την επιστολή της μαυρούλη, που ήταν μεταξύ των «επίμαχων» κι η οποία φαινόταν και με το μάτι ακόμα μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες. Πήραμε λοιπόν το κείμενό της, το περάσαμε σε ένα έγγραφο του word και πατήσαμε καταμέτρηση λέξεων: 1300 κάτι, έλεγε το αποτέλεσμα. Λες όμως να μην πιάνουν οι παραπομπές, που ήταν και μπόλικες; Το μετρήσαμε και μία χωρίς τις παραπομπές και μας βγήκε κοντά στις 1070.
Συνεπώς, αν η επιτροπή διαλόγου ήθελε να πιαστεί από τον τύπο και να κόψει ένα σφόδρα επικριτικό άρθρο, μπορούσε να το κάνει και θα ‘χε όλο το δίκιο με το μέρος της. Το ότι δεν το έκανε απέβη προς όφελος του διαλόγου και αποτελεί σαφή ένδειξη πως για τις 80 περίπου επιστολές που δεν πληρούσαν τα κριτήρια δημοσίευσης, προφανώς υπήρχε κάποιος σοβαρός λόγος. Γιατί κατά τα άλλα η επιτροπή δεν απέκλεισε ούτε τη διαφορετική άποψη, ούτε τη σκληρή κριτική.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το θέμα μας; Αν προσέξει κανείς την επιστολή της μαυρούλη στην ηλεκτρονική έκδοση του ριζοσπάστη, θα παρατηρήσει στο τέλος της σελίδας μια επιλογή που δίνει στον χρήστη η ιστοσελίδα του ρίζου, παρουσιάζοντας άλλα σχετικά κείμενα ή άρθρα, με παρεμφερή θεματολογία. Πέφτει λοιπόν το μάτι μου σε αυτό το σημείο και σε ένα από τα προτεινόμενα σχετικά κείμενα, με τον τίτλο: η αλληλεξάρτηση των οικονομιών και η δημιουργία της παγκόσμιας αγοράς. Και σκέφτομαι ότι πρέπει να βγήκε τυχαία απ’ το ηλεκτρονικό σύστημα, σαν τραγική ειρωνεία, γιατί η μαυρούλη στην επιστολή της τάσσεται σαφώς κατά της αλληλεξάρτησης κι υποστηρίζει μια αντίθετη ερμηνεία.
Ανοίγω λοιπόν το κείμενο, το διαβάζω κάπως διαγώνια, βλέπω και την υπογραφή στο τέλος και… μου ‘ρχεται τακλάς. Αλλά ας δούμε πρώτα τι λέει το κείμενο, που δεν είναι πολύ μεγάλο εξάλλου.
Το φαινόμενο της αλληλεξάρτησης των οικονομιών, και μαζί με αυτό η διαμόρφωση της παγκόσμιας αγοράς, παρουσιάζεται ως καινοφανές ή τουλάχιστον ότι η επέκτασή του δημιούργησε μια νέα ποιότητα. Ωστόσο, δε χρειάζεται να φέρεις την ταυτότητα του μαρξιστή, προκειμένου να αποδείξεις ότι δεν είναι έτσι. Ηδη από την εποχή τους κιόλας οι ιδρυτές του μαρξισμού περιέγραψαν με μεγάλη ακρίβεια το φαινόμενο της διεθνοποίησης του κεφαλαίου. Εγραφαν συγκεκριμένα: «Η μεγάλη βιομηχανία δημιούργησε την παγκόσμια αγορά που την είχε προετοιμάσει η ανακάλυψη της Αμερικής. Η παγκόσμια αγορά έφερε τεράστια ανάπτυξη στο εμπόριο, στη ναυτιλία και τη συγκοινωνία της στεριάς. Σπρωγμένοι από την ανάγκη η αστική τάξη να βρίσκει μια κατανάλωση των προϊόντων της ολοένα πλατύτερη, απλώνεται επάνω σε όλη την υφήλιο. Της χρειάζεται για να χωθεί παντού, να εγκατασταθεί παντού, να κατασκευάσει παντού συγκοινωνίες. Με τον τρόπο που εκμεταλλεύεται η αστική τάξη την παγκόσμια αγορά έδωσε στην παραγωγή και στην κατανάλωση όλων των χωρών ένα χαρακτήρα κοσμοπολίτικο. Στη θέση της παλιάς εθνικής αυτάρκειας και αυτοτέλειας έρχεται μια ολόπλευρη επικοινωνία, μια ολόπλευρη αλληλεξάρτηση των εθνών» 1.
Σαφώς οι παραπάνω διαπιστώσεις εδράζονταν σε στοιχεία. Στοιχεία που μπορεί να βρει κάποιος όχι μόνο στην εποχή των Μαρξ - Ενγκελς, αλλά και στη μέχρι σήμερα διαδρομή του καπιταλισμού. Αξίζει να σταθούμε σε μερικά από αυτά:
Α. Ο Ερικ Χομπσμπάουμ περιγράφοντας την οικονομική ανάπτυξη του καπιταλισμού κατά την περίοδο 1848-1875 γράφει: «Ανάμεσα στο 1820 και στο 1850 οι εξαγωγές βαμβακερών (αναφέρεται στην Αγγλία) είχαν αυξηθεί κατά 1.100 εκατομμύρια γιάρδες, αλλά μέσα στη δεκαετία 1850-1860 αυξήθηκαν κατά πολύ περισσότερα από 1.300 εκατομμύρια γιάρδες. Η εξαγωγή σιδήρου από το Βέλγιο υπερδιπλασιάστηκε ανάμεσα στο 1851 και το 1857. Στην Πρωσία στο διάστημα 1825-1850, είχαν ιδρυθεί 67 μετοχικές εταιρίες με συνολικό κεφάλαιο 45 εκατομμύρια τάλιρα, αλλά στο διάστημα 1851-1857 ιδρύθηκαν 115 τέτοιες εταιρίες -χωρίς να συνυπολογίσουμε τις σιδηροδρομικές εταιρίες- με συνολικό κεφάλαιο 114,5 εκατομμύρια τάλιρα... Η απασχόληση αυξήθηκε ραγδαία, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις υπερπόντιες χώρες, όπου άνδρες και γυναίκες μετανάστευαν τώρα σε τεράστιους αριθμούς. Ανάμεσα στο 1800 και στο 1840 ο όγκος των διεθνών συναλλαγών δεν είχε καν διπλασιαστεί. Ανάμεσα στο 1850 και στο 1870 αυξήθηκε κατά 260%. Ο,τι μπορούσε να πουληθεί πουλιόταν. Ως το 1875 η Βρετανία είχε επενδύσει στο Εξωτερικό 1 δισεκατομμύριο λίρες στερλίνες -τα 3/4 αυτού του ποσού μετά το 1850- ενώ οι γαλλικές επενδύσεις σε ξένες χώρες υπερδεκαπλασιάστηκαν ανάμεσα στο 1850 και στο 1880» 2.
Β. Ο Κ. Βεργόπουλος γράφει: «Οι ΗΠΑ επενδύουν στο εξωτερικό, κατά την τρέχουσα δεκαετία του '90, 0,5% του ΑΕΠ τους, ενώ οι χώρες με εμπορικό πλεόνασμα, Ιαπωνία και Γερμανία, επενδύουν 1,6 % και 1,4% αντιστοίχως. Από μια άλλη πλευρά οι συσσωρευμένες επενδύσεις κεφαλαίων, εξωτερικής προελεύσεως, δεν αντιπροσωπεύουν στις ΗΠΑ παρά το 1,6 % του συνολικά επενδυμένου κεφαλαίου στη χώρα αυτή. Και περίπου 0,3% - 0,5% στις Ιαπωνία και Γερμανία.
Οσον αφορά τους χρηματιστικούς τίτλους πάσης φύσεως συσσωρευμένους στο εξωτερικό, αντιπροσωπεύουν σήμερα τα 2/3 του ΑΕΠ των 15 πλουσιότερων χωρών του ΟΟΣΑ. Πάντως, σύμφωνα με επίσημους υπολογισμούς, μόνο 2% των συσσωρευμένων τίτλων αντιπροσωπεύουν άμεσες επενδύσεις στο εξωτερικό. Για λόγους ιστορικούς και συγκριτικούς, ας αναφερθεί ότι στη διάρκεια 1870-1914, η Μεγάλη Βρετανία επένδυε ετησίως 8-10% του ΑΕΠ της και 50% του σχηματισμού κεφαλαίου της στο εξωτερικό, ενώ, παράλληλα, οι συσσωρευμένοι στο εξωτερικό χρηματιστικοί τίτλοι αντιπροσώπευαν το 1914 δύο φορές το ΑΕΠ της χώρας αυτής. Η εξειδικευμένη διερεύνηση του J. Tomlinson διαπιστώνει ότι η διεθνής εμπορική και χρηματιστική αλληλοδιείσδυση -δηλαδή το ύψος των χρηματιστικών και εμπορικών εισροών σε σχέση με το ΑΕΠ- τόσο για τη Μεγάλη Βρετανία όσο και για τις λοιπές δυτικοευρωπαϊκές οικονομίες ήταν σαφώς ανώτερη στην περίοδο 1905-1914, σε σχέση με τις επιδόσεις της πρόσφατης δεκαετίας του '80» 3.
Γ. Επίσης, στοιχεία που έχουν να κάνουν με τις εξαγωγές εμπορευμάτων ως ποσοστό του ΑΕΠ αποδεικνύουν πως και πάλι δεν έχουμε να κάνουμε με νέα φαινόμενα εντελώς διαφοροποιημένα από αυτά που υπήρχαν. Παράδειγμα: Οι δυτικές αναπτυγμένες χώρες είχαν το 1890 εξαγωγές ως ποσοστό του ΑΕΠ το 11,7%, οι ΗΠΑ το 6,7%, η Δυτική Ευρώπη το 14,9% και η Ιαπωνία το 5,1%. Τα αντίστοιχα νούμερα για το 1992 ήταν 14,3%, 7,5%, 21,7% και 8,8%. Μάλιστα, το ποσοστό αυτό έφτασε στο υψηλότερο σημείο την περίοδο που προηγήθηκε του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου 4.
Τα όσα παραθέσαμε αποδεικνύουν πως η κινητικότητα του κεφαλαίου, άλλοτε μεγαλύτερη άλλοτε μικρότερη, σαφώς και δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο αλλά χαρακτηρίζει έντονα, τουλάχιστον το ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού.
Επιπλέον, πρέπει να σημειώσουμε πως δεν υπάρχει γενικά αλληλεξάρτηση. Η αλληλεξάρτηση των οικονομιών γίνεται πάντα με τους όρους του ισχυρότερου, κάτι που χαρακτηρίζει άλλωστε όλες τις ταξικές κοινωνίες. Η αλληλεξάρτηση, άλλωστε, συνδέεται και με πολλά παράπλευρα φαινόμενα: της ανισόμετρης ανάπτυξης, της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης, της θέσπισης ή της άρσης προστατευτισμών, των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και των καπιταλιστικών ενοποιήσεων.Ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης που διατύπωσε ο Λένιν, εξακολουθεί να ισχύει: «Η ανισομετρία και ο αλματικός χαρακτήρας της ανάπτυξης των διαφόρων επιχειρήσεων είναι αναπόφευκτα στις συνθήκες του καπιταλισμού» 5.
Τέλος, οι υποστηρικτές της άποψης πως η έκρηξη της παγκόσμιας αγοράς είναι νέο φαινόμενο πρέπει να απαντήσουν και στο εξής ερώτημα: η επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης, η μείωση των κερδών διαφόρων μονοπωλίων, (π.χ. τηλεπικοινωνίες), η πτώση των λιανικών πωλήσεων, η βουτιά των χρηματιστηριακών δεικτών (με πιο χαρακτηριστική περίπτωση το NASDAQ), τα αδιέξοδα της ιαπωνική οικονομίας κ.ά. αντιστρέφουν άραγε την εικόνα που περιγράφουν και εν γένει το ιδεολόγημα της «παγκοσμιοποίησης»; (το ερώτημα ρητορικό).
Και τώρα μπορούμε να συζητήσουμε επί νέας βάσης.
Ώστε λοιπόν η αλληλεξάρτηση είναι όρος που είχαν αναλύσει και οι κλασικοί· κι όχι μια αντιμαρξιστική αναίρεση της λενινιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού, που τον χρησιμοποιούσαν κατά κόρον οι δημοσιολόγοι της περεστρόικα. Ώστε λοιπόν ήταν μια νομοτελής τάση που υπήρχε ήδη από την εποχή των κλασικών και την επιβεβαιώνουμε με διάφορα οικονομικά στοιχεία και στις επόμενες περιόδους ανάπτυξης του καπιταλισμού. (Κοίτα να δεις…) Κι η εμβάθυνση αυτής της τάσης –που προϋπήρχε του ιμπεριαλιστικού σταδίου- δε συνιστά πέρασμα σε κάποια καινούρια ποιότητα, παρά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλιστικού συστήματος. (Γηράσκω αεί διδασκόμενος…)
Και πού τα μαθαίνουμε όλα αυτά; Σε ένα άρθρο που αναδημοσιεύεται από το δεύτερο τεύχος της κομεπ του ίδιου έτους (2002) και μπορείτε να το δείτε εδώ, σε πλήρη μορφή. Και το οποίο είναι γραμμένο από τον…
-από το συγγραφέα του κλασικού βιβλίου «ιμπεριαλισμός κι εξάρτηση», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις κψμ.
-τον αποστολέα αυτής εδώ της –αρκετά κριτικής- επιστολής στον προσυνεδριακό διάλογο του περίφημου 15ου συνεδρίου. Που είχε καταθέσει κι αυτόν τον προβληματισμό σχετικά με την αλληλεξάρτηση στο διάλογο του 18ου συνεδρίου.
-και τον αρθρογράφο που συνέγραψε το κείμενο «ελλάδα: τελικά ιμπεριαλιστική ή εξαρτημένη;», που δημοσιεύτηκε στον εργατικό αγώνα και στο οποίο τακλάρει (χωρίς επαρκή τεκμηρίωση κατά τη γνώμη μου) όσα υποστήριζε σε προηγούμενα άρθρα του.
Μιλάμε φυσικά… για το βασίλη λιόση!
Κι αφού ξεπεράσουμε το αρχικό «σοκ» και τις πρώτες εντυπώσεις, ας προχωρήσουμε και στην ουσία. Η οποία βρίσκεται στην προτελευταία παράγραφο του κειμένου που παραθέσαμε εδώ: δεν υπάρχει γενικά αλληλεξάρτηση! Η αλληλεξάρτηση των οικονομιών γίνεται πάντα με τους όρους του ισχυρότερου, κάτι που χαρακτηρίζει άλλωστε όλες τις ταξικές κοινωνίες. Η αλληλεξάρτηση, άλλωστε, συνδέεται και με πολλά παράπλευρα φαινόμενα: της ανισόμετρης ανάπτυξης, της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης, της θέσπισης ή της άρσης προστατευτισμών, των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και των καπιταλιστικών ενοποιήσεων.
Κάτι παρόμοιο άλλωστε έλεγε και στην επιστολή του στον προσυνεδριακό διάλογο του 18ου: Αν θεωρούμε ότι το «εξάρτηση» είναι προβληματικό, το αλληλεξάρτηση είναι προβληματικότερο. Δεν μπορεί να αποδώσει τη δυναμική των σχέσεων, συγκαλύπτει τη θέση του ισχυρού, του μεσαίου και του αδύνατου. Αν θεωρούμε ότι κρύβει κινδύνους παρανόησης, ας χρησιμοποιήσουμε άλλους όρους όπως ΑΝΙΣΟΤΙΜΗ αλληλεξάρτηση.
Ο λιόσης δηλ σημειώνει αυτό ακριβώς που ξέχασε αργότερα ως συγγραφέας, ξιφουλκώντας σε ένα ολόκληρο βιβλίο εναντίον της «αλληλεξάρτησης γενικά». Χωρίς να αναφέρεται σε κανένα απολύτως σημείο στην έννοια της ανισότιμης αλληλεξάρτησης.
Κι είναι αυτό ακριβώς που θα έπρεπε να έχει ο καθένας υπ’ όψιν του, ώστε να γίνει μια (ακόμα) πιο γόνιμη και ουσιαστική συζήτηση, αντί για τους γνωστούς μονότονους κι επαναλαμβανόμενους αφορισμούς, που βλέπουμε το τελευταίο διάστημα.
Συζητούσαμε τις προάλλες σε μια παρέα για τον προσυνεδριακό, αν είναι όντως δημοκρατικός κι ουσιαστικός, ή αν οι όροι διεξαγωγής του ήταν περιοριστικοί και απέβαιναν εις βάρος της ουσίας –πχ μικρό σχετικά όριο λέξεων για πολλά και σύνθετα ζητήματα.
{Παρεμπιπτόντως, προχτές στον 902, ο παφίλης σχολίασε ότι ελάχιστοι ασχολήθηκαν στον προσυνεδριακό -και τα μέσα που τον παρακολουθούν- με το κομμάτι του προγράμματος για τα χαρακτηριστικά της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Δίκιο έχει. Νομίζω όμως πως αυτό ήταν το αναμενόμενο τίμημα για το μη διαχωρισμό του προγράμματος από τις θέσεις, σε δύο διακριτές θεματικές ενότητες για το διάλογο. Αυτό παρενθετικά, ως απλή, προσωπική εκτίμηση}.
Παρόλα αυτά η επιτροπή χειρίστηκε αρκετά ελαστικά το ζήτημα των ορίων και δεν έκοψε προφανώς όσες επιστολές το υπερέβαιναν ελαφρά –ή και λιγότερο οριακά. Για του λόγου το αληθές, πήραμε την επιστολή της μαυρούλη, που ήταν μεταξύ των «επίμαχων» κι η οποία φαινόταν και με το μάτι ακόμα μεγαλύτερη από τις υπόλοιπες. Πήραμε λοιπόν το κείμενό της, το περάσαμε σε ένα έγγραφο του word και πατήσαμε καταμέτρηση λέξεων: 1300 κάτι, έλεγε το αποτέλεσμα. Λες όμως να μην πιάνουν οι παραπομπές, που ήταν και μπόλικες; Το μετρήσαμε και μία χωρίς τις παραπομπές και μας βγήκε κοντά στις 1070.
Συνεπώς, αν η επιτροπή διαλόγου ήθελε να πιαστεί από τον τύπο και να κόψει ένα σφόδρα επικριτικό άρθρο, μπορούσε να το κάνει και θα ‘χε όλο το δίκιο με το μέρος της. Το ότι δεν το έκανε απέβη προς όφελος του διαλόγου και αποτελεί σαφή ένδειξη πως για τις 80 περίπου επιστολές που δεν πληρούσαν τα κριτήρια δημοσίευσης, προφανώς υπήρχε κάποιος σοβαρός λόγος. Γιατί κατά τα άλλα η επιτροπή δεν απέκλεισε ούτε τη διαφορετική άποψη, ούτε τη σκληρή κριτική.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το θέμα μας; Αν προσέξει κανείς την επιστολή της μαυρούλη στην ηλεκτρονική έκδοση του ριζοσπάστη, θα παρατηρήσει στο τέλος της σελίδας μια επιλογή που δίνει στον χρήστη η ιστοσελίδα του ρίζου, παρουσιάζοντας άλλα σχετικά κείμενα ή άρθρα, με παρεμφερή θεματολογία. Πέφτει λοιπόν το μάτι μου σε αυτό το σημείο και σε ένα από τα προτεινόμενα σχετικά κείμενα, με τον τίτλο: η αλληλεξάρτηση των οικονομιών και η δημιουργία της παγκόσμιας αγοράς. Και σκέφτομαι ότι πρέπει να βγήκε τυχαία απ’ το ηλεκτρονικό σύστημα, σαν τραγική ειρωνεία, γιατί η μαυρούλη στην επιστολή της τάσσεται σαφώς κατά της αλληλεξάρτησης κι υποστηρίζει μια αντίθετη ερμηνεία.
Ανοίγω λοιπόν το κείμενο, το διαβάζω κάπως διαγώνια, βλέπω και την υπογραφή στο τέλος και… μου ‘ρχεται τακλάς. Αλλά ας δούμε πρώτα τι λέει το κείμενο, που δεν είναι πολύ μεγάλο εξάλλου.
Το φαινόμενο της αλληλεξάρτησης των οικονομιών, και μαζί με αυτό η διαμόρφωση της παγκόσμιας αγοράς, παρουσιάζεται ως καινοφανές ή τουλάχιστον ότι η επέκτασή του δημιούργησε μια νέα ποιότητα. Ωστόσο, δε χρειάζεται να φέρεις την ταυτότητα του μαρξιστή, προκειμένου να αποδείξεις ότι δεν είναι έτσι. Ηδη από την εποχή τους κιόλας οι ιδρυτές του μαρξισμού περιέγραψαν με μεγάλη ακρίβεια το φαινόμενο της διεθνοποίησης του κεφαλαίου. Εγραφαν συγκεκριμένα: «Η μεγάλη βιομηχανία δημιούργησε την παγκόσμια αγορά που την είχε προετοιμάσει η ανακάλυψη της Αμερικής. Η παγκόσμια αγορά έφερε τεράστια ανάπτυξη στο εμπόριο, στη ναυτιλία και τη συγκοινωνία της στεριάς. Σπρωγμένοι από την ανάγκη η αστική τάξη να βρίσκει μια κατανάλωση των προϊόντων της ολοένα πλατύτερη, απλώνεται επάνω σε όλη την υφήλιο. Της χρειάζεται για να χωθεί παντού, να εγκατασταθεί παντού, να κατασκευάσει παντού συγκοινωνίες. Με τον τρόπο που εκμεταλλεύεται η αστική τάξη την παγκόσμια αγορά έδωσε στην παραγωγή και στην κατανάλωση όλων των χωρών ένα χαρακτήρα κοσμοπολίτικο. Στη θέση της παλιάς εθνικής αυτάρκειας και αυτοτέλειας έρχεται μια ολόπλευρη επικοινωνία, μια ολόπλευρη αλληλεξάρτηση των εθνών» 1.
Σαφώς οι παραπάνω διαπιστώσεις εδράζονταν σε στοιχεία. Στοιχεία που μπορεί να βρει κάποιος όχι μόνο στην εποχή των Μαρξ - Ενγκελς, αλλά και στη μέχρι σήμερα διαδρομή του καπιταλισμού. Αξίζει να σταθούμε σε μερικά από αυτά:
Α. Ο Ερικ Χομπσμπάουμ περιγράφοντας την οικονομική ανάπτυξη του καπιταλισμού κατά την περίοδο 1848-1875 γράφει: «Ανάμεσα στο 1820 και στο 1850 οι εξαγωγές βαμβακερών (αναφέρεται στην Αγγλία) είχαν αυξηθεί κατά 1.100 εκατομμύρια γιάρδες, αλλά μέσα στη δεκαετία 1850-1860 αυξήθηκαν κατά πολύ περισσότερα από 1.300 εκατομμύρια γιάρδες. Η εξαγωγή σιδήρου από το Βέλγιο υπερδιπλασιάστηκε ανάμεσα στο 1851 και το 1857. Στην Πρωσία στο διάστημα 1825-1850, είχαν ιδρυθεί 67 μετοχικές εταιρίες με συνολικό κεφάλαιο 45 εκατομμύρια τάλιρα, αλλά στο διάστημα 1851-1857 ιδρύθηκαν 115 τέτοιες εταιρίες -χωρίς να συνυπολογίσουμε τις σιδηροδρομικές εταιρίες- με συνολικό κεφάλαιο 114,5 εκατομμύρια τάλιρα... Η απασχόληση αυξήθηκε ραγδαία, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις υπερπόντιες χώρες, όπου άνδρες και γυναίκες μετανάστευαν τώρα σε τεράστιους αριθμούς. Ανάμεσα στο 1800 και στο 1840 ο όγκος των διεθνών συναλλαγών δεν είχε καν διπλασιαστεί. Ανάμεσα στο 1850 και στο 1870 αυξήθηκε κατά 260%. Ο,τι μπορούσε να πουληθεί πουλιόταν. Ως το 1875 η Βρετανία είχε επενδύσει στο Εξωτερικό 1 δισεκατομμύριο λίρες στερλίνες -τα 3/4 αυτού του ποσού μετά το 1850- ενώ οι γαλλικές επενδύσεις σε ξένες χώρες υπερδεκαπλασιάστηκαν ανάμεσα στο 1850 και στο 1880» 2.
Β. Ο Κ. Βεργόπουλος γράφει: «Οι ΗΠΑ επενδύουν στο εξωτερικό, κατά την τρέχουσα δεκαετία του '90, 0,5% του ΑΕΠ τους, ενώ οι χώρες με εμπορικό πλεόνασμα, Ιαπωνία και Γερμανία, επενδύουν 1,6 % και 1,4% αντιστοίχως. Από μια άλλη πλευρά οι συσσωρευμένες επενδύσεις κεφαλαίων, εξωτερικής προελεύσεως, δεν αντιπροσωπεύουν στις ΗΠΑ παρά το 1,6 % του συνολικά επενδυμένου κεφαλαίου στη χώρα αυτή. Και περίπου 0,3% - 0,5% στις Ιαπωνία και Γερμανία.
Οσον αφορά τους χρηματιστικούς τίτλους πάσης φύσεως συσσωρευμένους στο εξωτερικό, αντιπροσωπεύουν σήμερα τα 2/3 του ΑΕΠ των 15 πλουσιότερων χωρών του ΟΟΣΑ. Πάντως, σύμφωνα με επίσημους υπολογισμούς, μόνο 2% των συσσωρευμένων τίτλων αντιπροσωπεύουν άμεσες επενδύσεις στο εξωτερικό. Για λόγους ιστορικούς και συγκριτικούς, ας αναφερθεί ότι στη διάρκεια 1870-1914, η Μεγάλη Βρετανία επένδυε ετησίως 8-10% του ΑΕΠ της και 50% του σχηματισμού κεφαλαίου της στο εξωτερικό, ενώ, παράλληλα, οι συσσωρευμένοι στο εξωτερικό χρηματιστικοί τίτλοι αντιπροσώπευαν το 1914 δύο φορές το ΑΕΠ της χώρας αυτής. Η εξειδικευμένη διερεύνηση του J. Tomlinson διαπιστώνει ότι η διεθνής εμπορική και χρηματιστική αλληλοδιείσδυση -δηλαδή το ύψος των χρηματιστικών και εμπορικών εισροών σε σχέση με το ΑΕΠ- τόσο για τη Μεγάλη Βρετανία όσο και για τις λοιπές δυτικοευρωπαϊκές οικονομίες ήταν σαφώς ανώτερη στην περίοδο 1905-1914, σε σχέση με τις επιδόσεις της πρόσφατης δεκαετίας του '80» 3.
Γ. Επίσης, στοιχεία που έχουν να κάνουν με τις εξαγωγές εμπορευμάτων ως ποσοστό του ΑΕΠ αποδεικνύουν πως και πάλι δεν έχουμε να κάνουμε με νέα φαινόμενα εντελώς διαφοροποιημένα από αυτά που υπήρχαν. Παράδειγμα: Οι δυτικές αναπτυγμένες χώρες είχαν το 1890 εξαγωγές ως ποσοστό του ΑΕΠ το 11,7%, οι ΗΠΑ το 6,7%, η Δυτική Ευρώπη το 14,9% και η Ιαπωνία το 5,1%. Τα αντίστοιχα νούμερα για το 1992 ήταν 14,3%, 7,5%, 21,7% και 8,8%. Μάλιστα, το ποσοστό αυτό έφτασε στο υψηλότερο σημείο την περίοδο που προηγήθηκε του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου 4.
Τα όσα παραθέσαμε αποδεικνύουν πως η κινητικότητα του κεφαλαίου, άλλοτε μεγαλύτερη άλλοτε μικρότερη, σαφώς και δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο αλλά χαρακτηρίζει έντονα, τουλάχιστον το ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού.
Επιπλέον, πρέπει να σημειώσουμε πως δεν υπάρχει γενικά αλληλεξάρτηση. Η αλληλεξάρτηση των οικονομιών γίνεται πάντα με τους όρους του ισχυρότερου, κάτι που χαρακτηρίζει άλλωστε όλες τις ταξικές κοινωνίες. Η αλληλεξάρτηση, άλλωστε, συνδέεται και με πολλά παράπλευρα φαινόμενα: της ανισόμετρης ανάπτυξης, της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης, της θέσπισης ή της άρσης προστατευτισμών, των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και των καπιταλιστικών ενοποιήσεων.Ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης που διατύπωσε ο Λένιν, εξακολουθεί να ισχύει: «Η ανισομετρία και ο αλματικός χαρακτήρας της ανάπτυξης των διαφόρων επιχειρήσεων είναι αναπόφευκτα στις συνθήκες του καπιταλισμού» 5.
Τέλος, οι υποστηρικτές της άποψης πως η έκρηξη της παγκόσμιας αγοράς είναι νέο φαινόμενο πρέπει να απαντήσουν και στο εξής ερώτημα: η επιβράδυνση των ρυθμών ανάπτυξης, η μείωση των κερδών διαφόρων μονοπωλίων, (π.χ. τηλεπικοινωνίες), η πτώση των λιανικών πωλήσεων, η βουτιά των χρηματιστηριακών δεικτών (με πιο χαρακτηριστική περίπτωση το NASDAQ), τα αδιέξοδα της ιαπωνική οικονομίας κ.ά. αντιστρέφουν άραγε την εικόνα που περιγράφουν και εν γένει το ιδεολόγημα της «παγκοσμιοποίησης»; (το ερώτημα ρητορικό).
Και τώρα μπορούμε να συζητήσουμε επί νέας βάσης.
Ώστε λοιπόν η αλληλεξάρτηση είναι όρος που είχαν αναλύσει και οι κλασικοί· κι όχι μια αντιμαρξιστική αναίρεση της λενινιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού, που τον χρησιμοποιούσαν κατά κόρον οι δημοσιολόγοι της περεστρόικα. Ώστε λοιπόν ήταν μια νομοτελής τάση που υπήρχε ήδη από την εποχή των κλασικών και την επιβεβαιώνουμε με διάφορα οικονομικά στοιχεία και στις επόμενες περιόδους ανάπτυξης του καπιταλισμού. (Κοίτα να δεις…) Κι η εμβάθυνση αυτής της τάσης –που προϋπήρχε του ιμπεριαλιστικού σταδίου- δε συνιστά πέρασμα σε κάποια καινούρια ποιότητα, παρά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλιστικού συστήματος. (Γηράσκω αεί διδασκόμενος…)
Και πού τα μαθαίνουμε όλα αυτά; Σε ένα άρθρο που αναδημοσιεύεται από το δεύτερο τεύχος της κομεπ του ίδιου έτους (2002) και μπορείτε να το δείτε εδώ, σε πλήρη μορφή. Και το οποίο είναι γραμμένο από τον…
-από το συγγραφέα του κλασικού βιβλίου «ιμπεριαλισμός κι εξάρτηση», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις κψμ.
-τον αποστολέα αυτής εδώ της –αρκετά κριτικής- επιστολής στον προσυνεδριακό διάλογο του περίφημου 15ου συνεδρίου. Που είχε καταθέσει κι αυτόν τον προβληματισμό σχετικά με την αλληλεξάρτηση στο διάλογο του 18ου συνεδρίου.
-και τον αρθρογράφο που συνέγραψε το κείμενο «ελλάδα: τελικά ιμπεριαλιστική ή εξαρτημένη;», που δημοσιεύτηκε στον εργατικό αγώνα και στο οποίο τακλάρει (χωρίς επαρκή τεκμηρίωση κατά τη γνώμη μου) όσα υποστήριζε σε προηγούμενα άρθρα του.
Μιλάμε φυσικά… για το βασίλη λιόση!
Κι αφού ξεπεράσουμε το αρχικό «σοκ» και τις πρώτες εντυπώσεις, ας προχωρήσουμε και στην ουσία. Η οποία βρίσκεται στην προτελευταία παράγραφο του κειμένου που παραθέσαμε εδώ: δεν υπάρχει γενικά αλληλεξάρτηση! Η αλληλεξάρτηση των οικονομιών γίνεται πάντα με τους όρους του ισχυρότερου, κάτι που χαρακτηρίζει άλλωστε όλες τις ταξικές κοινωνίες. Η αλληλεξάρτηση, άλλωστε, συνδέεται και με πολλά παράπλευρα φαινόμενα: της ανισόμετρης ανάπτυξης, της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης, της θέσπισης ή της άρσης προστατευτισμών, των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και των καπιταλιστικών ενοποιήσεων.
Κάτι παρόμοιο άλλωστε έλεγε και στην επιστολή του στον προσυνεδριακό διάλογο του 18ου: Αν θεωρούμε ότι το «εξάρτηση» είναι προβληματικό, το αλληλεξάρτηση είναι προβληματικότερο. Δεν μπορεί να αποδώσει τη δυναμική των σχέσεων, συγκαλύπτει τη θέση του ισχυρού, του μεσαίου και του αδύνατου. Αν θεωρούμε ότι κρύβει κινδύνους παρανόησης, ας χρησιμοποιήσουμε άλλους όρους όπως ΑΝΙΣΟΤΙΜΗ αλληλεξάρτηση.
Ο λιόσης δηλ σημειώνει αυτό ακριβώς που ξέχασε αργότερα ως συγγραφέας, ξιφουλκώντας σε ένα ολόκληρο βιβλίο εναντίον της «αλληλεξάρτησης γενικά». Χωρίς να αναφέρεται σε κανένα απολύτως σημείο στην έννοια της ανισότιμης αλληλεξάρτησης.
Κι είναι αυτό ακριβώς που θα έπρεπε να έχει ο καθένας υπ’ όψιν του, ώστε να γίνει μια (ακόμα) πιο γόνιμη και ουσιαστική συζήτηση, αντί για τους γνωστούς μονότονους κι επαναλαμβανόμενους αφορισμούς, που βλέπουμε το τελευταίο διάστημα.
Ενδιαφέρον η μικρη έρευνα που έκανες για τον κύριο Β.Λ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστοσο το πιο ενδιαφερον δεν είναι τόσο το άρθρο του για την παγκοσμιοποιηση που είναι γνωστό και για να είμαστε δικαιοι δεν έρχεται και τόσο σε αντιφαση με αυτα που λεει σημερα. Αλλωστε τα άρθρα της ΚΟΜΕΠ πρεπει να ξερεις ότι ανεξαρτητα απο υπογραφη ειναι πάντα ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΟΥΛΙΑ.
Το κύριο που δείχνει την ασυνεπεια και τις αντιφασεις κλπ ΕΙΝΑΙ ΌΤΙ ΕΝΩ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟ 15ο τώρα εγκαλει το ΚΚΕ ότι το εγκαταλειπει.
Για τις αντιφάσεις της άλλης πλευρας θα σου πω άλλη φορά.
Καμιλο Μπερνέρι
Υποκλίνομαι sfyrodrepano.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η ΚΕ εγκαταλείπει το 15ο, και γι αυτό εγκαλείται από πολλούς στον προσυνεδριακό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δεν είναι η εγκατάλειψη αφενός επειδή όταν διαπιστώνεται πρόβλημα σε παλαιότερες θέσεις οφείλουμε να επανεξετάζουμε τη στάση μας (σε επίπεδο τακτικής πάντα, κανένας δεν έχει θέση στο ΚΚΕ αν αρνείται την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού), αφετέρου επειδή σε διαφορετική περίπτωση δε θα χρειαζόταν να κάνει το Κόμμα Προγραμματικά Συνέδρια.
Κριτήριο λοιπόν δεν πρέπει να είναι η διαφορετική άποψη του καθενός απέναντι στις εκάστοτε Θέσεις, αλλά η εφαρμογή του ΔΣ, ιδιαίτερα όταν κάποιος διαφωνεί.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, πώς εφάρμοσε η ΚΕ τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό απέναντι στις Θέσεις του ισχύοντος προγράμματος τα τελευταία χρόνια; Οι διαφορές στην τακτική είναι τεράστιες, αλλά ποιός έπεσε από τα σύννεφα όταν δημοσιεύτηκαν οι Θέσεις; Ποιός μπορεί να ισχυριστεί ότι π.χ. πήγαμε στις εκλογές με το ΑΑΔΜ ως στρατηγική επιλογή συσπειρώσεων;
τα goodys στη Λιβυη
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποιόν του κυρίου Λιόση είναι γνωστό: ο κύριος αυτός διαγράφτηκε από το Κόμμα επειδή έκανε απεργοσπασία σε μια απεργία του ΠΑΜΕ το 2009. Τη μετέπειτα "θεωρητική" του παραγωγή πρέπει να τη δούμε αξεχώριστα από την ατιμωτική στάση του για την οποία διαγράφτηκε: η κόκκινη κλωστή που συνδέει όλες αυτές τις ενέργειες είναι η υπονόμευση του Κόμματος της εργατικής τάξης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο με τι στοιχεια το λες? Να μιλαει ενας ανωνυμος μλπογκερ για τη σταση καποιου που δε φοραει κουκουλα δεν ειναι αστειο?
ΔιαγραφήΚατι ενδιαφέρον....φίλε βασίλη
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.scribd.com/fullscreen/79975133?access_key=key-1hl6m3m54idqt8bb0h2m
εχει ψωμακι αυτο το αρθρο...και σχετικο με ολα οσα συζητουνται με αφορμη τις θέσεις..
ΠΑΜΜΕΣΣΙΣΤΟΣ ΕΡΜΗΣ, ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ
Κι από πότε το ΑΑΔΜ σήμαινε υπόκλιση στο μικροαστισμό και συμμαχία με οπορτουνιστές?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς π.χ. η Δημοκρατική Συσπείρωση επιτελούσε το ρόλο της με την ΚΟΕ - τότε ακόμα α/συνέχεια - στις γραμμές της?Και γιατί, αν τον επιτελούσε , καλώς κακώς με προβλήματα κλπ., η Α/συνέχεια πίεζε να παίξει η Δ/Σ ρόλο "ενδιάμεσου" για το 2003?
Την έδιωξε κανείς ή απλά αποχώρησε η ΚΟΕ από τη Δ/Σ όταν μπήκε το ζήτημα του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ?
Κι επομένως εφ'όσον συνέβησαν αυτά - αντίστοιχα με το ΔΗΚΚΙ και τους όποιους από αυτούς απέμειναν και πήγαν κατά ΣΥΡΙΖΑ- τί ακριβώς δεν κάναμε το 2012 που κάναμε το 2002?
Απλά πήραμε υπ'όψη τί μεσολάβησε. Και εμείς και οι άλλοι. Και οι άλλοι, π.χ. η ΚΟΕ δέχεται το ρετουσάρισμα του σφυροδρέπανου. Οι Κουκουέδες όχι.
Έτσι έχουν τα πράγματα , όχι άλλο κάρβουνο.
Enrage
Enrage, ποιός μιλάει για υπόκλιση στον οπορτουνισμό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα το πάρουμε ανάποδα λοιπόν. Σε ποιόν απευθυνόταν το ΑΑΔΜ και σε ποιόν απευθύνεται η ΛΣ;
Με ποιούς συμμάχησε ο Λένιν και πού έβαζε το όριο; Και τι συμπέρασμα βγάζουμε σήμερα από την τακτική του;
Ανάποδα ας το πάρουμε λοιπόν:
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ή όχι οπορτουνιστές η ΚΟΕ, το ΝΑΡ, ο ΣΥΡΙΖΑ η ΑΚΟΑ κλπ.
Enrage
Να παίξουμε την κολοκυθιά, κανένα πρόβλημα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί το ΝΑΡ είναι οπορτουνιστικό; Μήπως επειδή τόσα χρόνια μιλάει για αντικαπιταλιστικό μέτωπο;
Oh wait...
Με σοσιαλιστικά κόμματα που προτείνουν μέτωπο αντικαπιταλιστικό, μπορείς να κάνεις συμμαχία; Με κόμματα που διαφωνούν στη μορφή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κάνεις συμμαχία; Οι ερωτήσεις δεν είναι ακριβώς ρητορικές. Προσπαθώ να καταλάβω γιατί ένα κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται σοσιαλιστικό/κομμουνιστικό, απορρίπτεται από τη Συμμαχία. Με ποιά κριτήρια; Αν κριτήριο είναι η πολεμική στο Κόμμα, συγγνώμη αλλά αυτή είναι αυτονόητη, διαφορετικά δε θα ήταν άλλο κόμμα.
Όμως εγώ έθεσα το ερώτημα σε κοινωνικό κατά βάση επίπεδο, όχι σε πολιτικό.
Στον μανάβη που κλείνει επειδή ανοίγει το Carrefour μπορείς να πας με αντιιμπεριαλιστικά αιτήματα. Με αίτημα την εργατική λαϊκή εξουσία αν πας και του ζητήσεις τα κλειδιά του μανάβικού, θα έρθει μαζί σου;
Και τέλος, δεν έχω καταλάβει κι αν θέλει κάποιος ας κάνει τον κόπο να το εξηγήσει, ποιά η διαφορά της εργατικής λαϊκής εξουσίας από την εξουσία της εργατικής τάξης που η Καπένη αναφέρει ως ειδοποιό διαφορά μεταξύ ΛΣ και Προγράμματος του ΚΚΕ.
Το ΑΑΔΜ μπέρδευε, λένε ορισμένοι. Η παραπάνω διάκριση πώς ακριβώς ξεδιαλύνει τα πράγματα;
Και ο Μίμης συμφωνεί με την αλληλεξάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://mimisandroulakis.blogspot.gr/2013/04/skai-1003-2413.html
από το 10.45 και μετά. Απολαύστε τον και δείτε πως εξ αιτίας της "αλληλέξάρτησης" και της αμοιβαιότητας πρέπει να υπολογίζουμε τα γερμανικά συμφέροντα.
Καραβίτης
@Δημήτρη Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι να μην παίξουμε την κολοκυθιά.
"Γιατί το ΝΑΡ είναι οπορτουνιστικό; Μήπως επειδή τόσα χρόνια μιλάει για αντικαπιταλιστικό μέτωπο;"
Η εύκολη συνδικαλιά που μου έρχεται είναι πως το ΝΑΡ είναι οπορτουνιστικό όσο οπορτουνιστικό είναι και το ΣΕΚ με το οποίο έχουν γίνει ένα. Αλλά η ουσία - που ουσία είναι και η ταύτιση με το ΣΕΚ - έχει να κάνει με την πολιτική πρόταση του ΝΑΡ σήμερα που θεωρεί κρίκο το "Έξω από το Ευρώ - Έξω από την ΕΕ". Δεν βάζει τη "σοσιαλιστική εξουσία" από δίπλα , πρώτον γιατί δεν τη θέλει (ΑΥΤΟ έλεγε τόσα χρόνια το ΝΑΡ μην μπερδεύεσαι..) και δεύτερο γιατί - ας είμαι καλόπιστος - θεωρεί ότι αν η καπιταλιστική Ελλάδα υπάρχει έξω από την ΕΕ θα μπορέσει μια τέτοια κυβέρνηση αυτού του χαρακτήρα , στην οποία το ΝΑΡ θα συμμετέχει, να πάρει αντικαπιταλιστικά μέτρα. Contradiction in terms, ή για την ακρίβεια ξεδιάντροπη απάτη: σ'αυτή τη γραμμή θα συσπειρώσεις (..λέμε τώρα) κόσμο που θα πιστεύει ότι αυτό που "είχε" πρό κρίσης, μπορεί να επανέλθει χωρίς πολλά πολλά. Όταν οι λόγχες του ΝΑΤΟ (συγχώρα μου τον αναχρονισμό περί "λογχών" ) θα στραφούν εναντίον τους αυτή η κυβέρνηση ή θα έχει στα μέλη της τον Πινοσέτ της, ή θα προστεθεί στη μακρυά σειρά των ηρωικών παραδειγμάτων των ηττημένων. Με δεδομένο βέβαια τον αντικομμουνισμό και την απόρριψη του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε απ'το ΝΑΡ, όπως επίσης και την γενικά γνωστή - και χειρότερη - φυσιογνωμία του ΣΕΚ ως προς αυτά, δε χρειάζεται να πάμε τόσο μακρυά: η πρότασή του θα εκφυλιστεί σε μια συνεργασία με ΣΥΡΙΖΑ, η οποία δεν είναι παρά μια δεξιά , αστική διαχείριση της παλιάς καλής σοσιαλδημοκρατίας.
ΝΑ συγκεντρώνεις δυνάμεις, κύρια μέσα στην ε.τ. που θέλουν επανάσταση και σοσιαλισμό. αυτό κάνει το ΚΚΕ.Αυτό δεν θέλει να κάνει το ΝΑΡ.
"Με σοσιαλιστικά κόμματα που προτείνουν μέτωπο αντικαπιταλιστικό, μπορείς να κάνεις συμμαχία; Με κόμματα που διαφωνούν στη μορφή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κάνεις συμμαχία;"
Ποιο προτείνει λοιπόν μέτωπο αντικαπιταλιστικό? Ποιο συμφωνεί σε όλα τ'άλλα εκτός της σοσιαλιστικής οικοδόμησης?
(συνέχεια...)
Enrage
"Προσπαθώ να καταλάβω γιατί ένα κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται σοσιαλιστικό/κομμουνιστικό, απορρίπτεται από τη Συμμαχία. Με ποιά κριτήρια; Αν κριτήριο είναι η πολεμική στο Κόμμα, συγγνώμη αλλά αυτή είναι αυτονόητη, διαφορετικά δε θα ήταν άλλο κόμμα."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κριτήριο για τα δεδομένα είναι ο αντικομμουνισμός, ούτε καν η πολεμική. Αλλά ας έρθουμε στο "κοινωνικό κατά βάση επίπεδο" όντως:
"Στον μανάβη που κλείνει επειδή ανοίγει το Carrefour μπορείς να πας με αντιιμπεριαλιστικά αιτήματα. Με αίτημα την εργατική λαϊκή εξουσία αν πας και του ζητήσεις τα κλειδιά του μανάβικού, θα έρθει μαζί σου;"
Με αίτημα την εργατική λαϊκή εξουσία όχι. Αλλά δεν πάει κανείς έτσι:η ΠΑΣΕΒΕ σφράγισε βιβλιάρια ασθενείας στον ΟΑΕΕ ρημαγμένων ΕΒΕδων. Τα συνθήματα των ΕΒΕ σε απεργίες κλπ. αφορούν τα λουκέτα στα μαγαζιά όχι το σοσιαλισμό, κι όποιος λέει τέτοια απλά είναι ψεύτης. Επειδή όμως καταλαβαίνω που το πας σου απαντώ: το μικρομάγαζο το έχει ήδη διαλύσει η ΚΑρφουρ, όπως η ΙΚΕΑ ήδη διάλυσε τους μικροεπιπλάδες. Τα ΙΚΕΑ διευρύνονται, γιγαντώνονται απλώνονται σε κάθε τομέα που πριν δεν είχαν ενδιαφέρον να μπουν γιατί η ανάγκη της κερδοφορίας τους το προστάζει: αυτό πρέπει να του το πεις του μικρέμπορα. Η οικονομία, η καπιταλιστική οικονομία, κινείται με νόμους που κάποιος Μαρξ αφιέρωσε τη ζωή του να το αποδείξει. Θα τους το πεις λοιπόν, και θα τους πεις ότι υπάρχει μέλλον σ'ένα κόσμο που δεν θα λειτουργεί μ'αυτούς τους νόμους.
Μόνο σε τέτοιο κόσμο.
Αν του πεις οτιδήποτε άλλο, του λες "φώναζε για να βγω στην κυβέρνηση να σε λυτρώσω". Και μετά , χωράει πολύ νερό στο κρασί για να βγεις στην κυβέρνηση όπως όπως και μ'όποιον εκφράζει τους μικροαστούς(γιατί όχι με τους ΑΝΕΛ λοιπόν, ή το κόμμα του Νικολόπουλου) που "δεν πιάνουν τη λαϊκή εξουσία" - καταστρέφονται όμως από την αστική, κι αυτή είναι η πορεία των πραγμάτων νομοτελειακά.
Τότε κε κυβερνήτα, καθώς η νομοτέλεια θα προχωράει, τί θα κάνουμε? Θα καμαρώνουμε τους καπιταλιστές που θα την κοπανάνε? Θα κάνουμε δριμείες ανακοινώσεις? Θα προσφεύγουμε στα δικαστήρια της ΕΣΔΑ?
Τέλος: σ'ένα σωματείο υπάρχει κι ο δεξιός, κι ο πασοκτσής κι ο ναρίτης ενδεχομένως.. Ποιος "έδιωξε" τον υποψήφιο του ΝΑΡ συνδικαλιστή απ'τη Χαλυβουργία. Κανένας. Ομόφωνες ήταν οι αποφάσεις απ'όσο θυμάμαι - και περιέργως κανείς σας δεν στέκεται στην πραγματικότητα αυτή.
ας μου εξηγήσει λοιπόν κι εμένα κάποιος το παραπάνω "παράδοξο"
Enrage
@Enrage
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήταν το αντικαπιταλιστικό μέτωπο η κορωνίδα του ΝΑΡ που πολεμήσαμε τόσα χρόνια; Αν κάποιο κόμμα συμφωνεί στην έξοδο από την ΕΕ/ευρώ δίχως να βάζει θέμα σοσιαλιστικής εξουσίας, το πετάμε από τη συμμαχία; Πού λοιπόν εφαρμόζεται το "χτυπάμε μαζί προχωράμε χωριστά"; Σε πολιτικό επίπεδο βλέπω ότι προφανώς απορρίπτεται από το Κόμμα.
Και τι θα πει αντικομμουνισμός; κομμουνιστές ήταν οι εσέροι;
Σε κοινωνικό επίπεδο, η Θέση 61 το γράφει ξεκάθαρα:
Η Λαϊκή Συμμαχία εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των μισοπρολετάριων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών στον αγώνα κατά των μονοπωλίων και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, κατά της ενσωμάτωσης της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Η πάλη της κατευθύνεται στην κατάκτηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Για το ΚΚΕ η νέα εξουσία ταυτίζεται με την εργατική εξουσία, τη σοσιαλιστική, που ο επιστημονικός σοσιαλισμός την προσδιόρισε ως δικτατορία του προλεταριάτου, η οποία αποτελεί τον αντίποδα της δικτατορίας της αστικής τάξης, του αστικού κράτους.
Μπορείς να μου εξηγήσεις τη διαφορά της εργατικής λαϊκής εξουσίας από την εξουσία της εργατικής τάξης; Εγώ διαβάζω το κείμενο που λέει ότι αυτή (η εργατική λαϊκή εξουσία) ταυτίζεται με την εργατική εξουσία, ως αντίποδας της δικτατορίας της αστικής τάξης, άρα ταυτίζεται με την ΔτΠ.
Κάθε διαφορετική ερμηνεία ευπρόσδεκτη και προσωπικά, απαραίτητη.
Σε ποιά βάση λοιπόν καλώ τον έμπορο να παλαίψει; Στη βάση του σοσιαλισμού. Αν δε συμφωνεί με τον σοσιαλισμό, πώς ακριβώς θα τον φέρω στη Συμμαχία; Τι άλλαξε από το ξεκαθαρισμένο θεωρητικά και πρακτικά ζήτημα της συγκέντρωσης δυνάμεων πάνω στο δίπολο λαός - μονοπώλια που έλεγε η Αλέκα (και έφερε ως παράδειγμα ο Μπογιόπουλος στην επιστολή του) αντί για το δίπολο καπιταλισμός-σοσιαλισμός;
Ποιό ήταν το νόημα; Ότι τότε κοροϊδεύαμε ενώ σήμερα είμαστε ειλικρινείς; Ή ότι λειτουργώντας λενινιστικά, δημιουργούμε συμμαχία της ε.τ. με τα μικρομεσαία στρώματα που πλήττονται σήμερα από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης και ΜΕΣΑ από τη Συμμαχία τους ζυμώνουμε ιδεολογικά και πολιτικά για την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού;
"Με αίτημα την εργατική λαϊκή εξουσία αν πας και του ζητήσεις τα κλειδιά του μανάβικού, θα έρθει μαζί σου;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδαμε κάποια τέτοια και στον προσυνεδριακό του Ριζοσπάστη. Πρόκειται είτε για χυδαίες είτε για εξαιρετικά ανόητες προσπάθειες διαστρέβλωσης. Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος τι ακριβώς ισχύει.
Κάποιος πχ έγραψε στον προσυνεδριακό του ΚΚΕ ότι η Παπαρήγα κατέταξε τον Συριζα στο "λόμπι της δραχμής". Όποιος όμως είχε ακούσει την ομιλία που στάθηκε αφορμή γι' αυτή την "κατηγορία", ξέρει ότι άλλο είπε η Παπαρήγα.
Και όσοι παρακολουθούσαν τον προσυνεδριακό, σίγουρα η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΚΚΕ, επίσης ήξερε το περιεχόμενο της ομιλίας. Τι να θέλει να καταφέρει κάποιος που λέει τέτοια χονδροειδή ψέματα; Ίσως να μη ξέρει ότι είναι ψέματα, ίσως απλά να μη διαβάζει Ριζοσπάστη αλλά left.gr.
Και για να επανέλθω στο παραπάνω. Ποιος ζητάει τα κλειδιά του μανάβικου; Διαβάσατε καθόλου τις θέσεις ή στην τύχη αποφασίσατε ότι δε σας αρέσουν; Θα υποστούν κοινωνικοποίηση τα μανάβικα; Πού το είδες αυτό και το φέρνεις και ως επιχείρημα καλέ μου άνθρωπε ότι "με τέτοιες θέσεις θα απομακρύνουμε τους μανάβηδες";
Πουθενά δεν το είδες.
ΓΜ
"Μπορείς να μου εξηγήσεις τη διαφορά της εργατικής λαϊκής εξουσίας από την εξουσία της εργατικής τάξης; Εγώ διαβάζω το κείμενο που λέει ότι αυτή (η εργατική λαϊκή εξουσία) ταυτίζεται με την εργατική εξουσία, ως αντίποδας της δικτατορίας της αστικής τάξης, άρα ταυτίζεται με την ΔτΠ."
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα συγγνώμη πριν για το ΚΚΕ η λαϊκή εξουσία ΔΕΝ ταυτιζόταν με τη ΔτΠ?
Δεν λέω για πριν το 15ο ..λέω απ'το 16ο και μετά..
"Αν δε συμφωνεί με τον σοσιαλισμό, πώς ακριβώς θα τον φέρω στη Συμμαχία;"
(τον εμπορό προφανώς κλπ. δεν πέτυχε το κόπυ πέιστ). Παίζουμε τις κουμπάρες μου φαίνεται. Ποιος αγώνας ξεκινάει , και κυρίως ποιον αγώνα ξεκινάει το Κόμμα με το "εμπρός για τη λαϊκή εξουσία"? Απ'το πρόβλημα ξεκινάς , η ζύμωσή σου πάει για το σοσιαλισμό. Και ανέφερα κάμποσα.
Να μη ζυμώνουμε το σοσιαλισμό? Οκ.Πάμε σπίτια μας.
"Ότι τότε κοροϊδεύαμε ενώ σήμερα είμαστε ειλικρινείς;"
Ποτέ δεν κοροϊδεύαμε. Απλά καταλάβαμε. αυτό είναι όλο.
Και να ξαναπω: "Η Λαϊκή Συμμαχία εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των μισοπρολετάριων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών στον αγώνα κατά των μονοπωλίων και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, κατά της ενσωμάτωσης της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Η πάλη της κατευθύνεται στην κατάκτηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. " Εσύ το τσίταρες. Μέσα από αυτή την πάλη θα ενώνεται ο μαρξισμός με την πείρα , εκεί θα βγαίνουν τα συμπεράσματα για την ανάγκη της επανάστασης.
Που απαιτούμε από τον άλλο να γίνει εξπέρ του μ - λ για να παλέψουμε μαζί του?
ΥΓ Επαναλαμβάνω: το βασικό στοιχείο του ΝΑΡ ήταν "όχι σοσιαλισμό". Αυτός ήταν ο "αντικαπιταλισμός" του.
Enrage
ΓΜ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνεις δίκη προθέσεων αλλά εγώ πρόθεση να σε ακολουθήσω δεν έχω. Πολύ περισσότερο, δεν έχω καμία διάθεση να απολογηθώ για οποιαδήποτε επιστολή στον προσυνεδριακό.
Προτιμώ να σου ζητήσω να μου διευκρινήσεις αν πράγματι η ΛΣ χτίζεται πάνω στη συμφωνία για την ΔτΠ ή όχι, βάσει της Θέσης 61.
Αν το λύσουμε αυτό το ζήτημα κι έχω άδικο, τότε πράγματι το Κόμμα δε θα ζητάει τα κλειδιά από τον μανάβη. Παρεκτός και ΔτΠ σημαίνει ότι ο μανάβης, ο έμπορος, ο ελεύθερος επαγγελματίας συνεχίζει να λειτουργεί την επιχείρισή του (άρα να εκμεταλλεύεται εργαζόμενους).
Το ΝΑΡ είναι οπορτουνιστικό γιατί είναι κόμμα-διάσπαση του ΚΚΕ, που πέταξε τα κομμουνιστικά σύμβολα, που πέταξε τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού τον οποίο βαφτίζει "ιδιότυπο εκμεταλλευτικό καθεστώς" και που ονομάζει αντικαπιταλισμό έναν καλύτερο καπιταλισμό (λέγε με μεταβατικό πρόγραμμα), που θα τον διεκδικούσε παρέα με τον Συριζα αρκεί να γινόταν κι αυτός λίγο πιο αριστερός (στα λόγια).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΝΑΡ είναι η συνέχεια της πολιτικής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τη δεκαετία του 80, των μεγαααάλων μετώπων, των ευρείων συσπειρώσεων και του αθροίσματος των δημοκρατικών δυνάμεων. Είναι η δύναμη που συμπορεύτηκε με ΠΑΣΠ, ΑΡΕΝ σε κάθε συνέλευση και που κρατάει "ίσες αποστάσεις" από τον ταξικό πόλο στο εργατικό κίνημα και την εργατική αριστοκρατία. Μόνο που το ΝΑΡ δεν τα κάνει αυτά υπό το βάρος κι ενός διεθνούς κινήματος που έχει πάρει την κάτω βόλτα, ούτε πρόκειται ν' αναθεωρήσει. Τα κάνει συνειδητά.
Δεν ήταν η αριστερή διάσπαση του ΚΚΕ που το ΚΚΕ σήμερα δικαιώνει.
Ήταν το ενσωματωμένο τμήμα του ΚΚΕ που ήθελε ΚΚΕ συμπλήρωμα των προοδευτικών δυνάμεων, σε αντίθεση με τους άλλους του ΣΥΝ που θέλανε να γίνουν εκείνοι οι κατεξοχήν "προοδευτικές δυνάμεις" (και γι' αυτό μεγαλοστελέχη του ΣΥΝ όταν τελικά το ΠΑΣΟΚ δεν γκρεμίστηκε έκαναν από μόνα τους το βήμα, γι' αυτό σήμερα όλοι εκεί καταπίνουν την κάμηλο απ' τη στιγμή που βρέθηκαν κοντά στην κυβέρνηση).
Καμία από τις δύο πλευρές δεν είναι επαναστατική. Ούτε το ΚΚΕ συμπλήρωμα στο ΠΑΣΟΚ, ούτε το ΚΚΕ που θα φιλοδοξεί να αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ.
Επαναστατικό είναι το να έχουμε αυτοτελές κομμουνιστικό κόμμα που θα έχει πολιτική σύμφωνη με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
Τα παραπάνω βέβαια αφορούν τις συνολικές πολιτικές συμπεριφορές κάποιων χώρων, όχι αναγκαστικά καθέναν από όσους τα ακολούθησαν για ένα διάστημα.
ΓΜ
Ασχετο με το θέμα, αλλά είναι τυχαίο ότι μια μέρα πριν από το νέο άρθρο του Αλέκου, βγήκε αυτή η επιστολή των 55, που λένε ότι είναι μέλη του ΚΚΕ, αλλά δεν έχουν ούτε ονόματα ούτε τίποτα και ζητούν το ίδιο ακριβώς πράγμα με τον Αλέκο; Τί κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάββας
"Προτιμώ να σου ζητήσω να μου διευκρινήσεις αν πράγματι η ΛΣ χτίζεται πάνω στη συμφωνία για την ΔτΠ ή όχι, βάσει της Θέσης 61."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Λαϊκή Συμμαχία χτίζεται πάνω στο οτιδήποτε. Το κύριο εδώ είναι το ρήμα "χτίζεται", "οικοδομείται".
Κάποιοι αντιθέτως παρουσιάζουν τη λαϊκή συμμαχία σαν να είναι διαμορφωμένη, σαν να έχουν μοιραστεί προκλήσεις και να τελείωσαν οπότε το ΚΚΕ μιλά για συμμαχία με τον εαυτό του.
"Η Λαϊκή Συμμαχία... ...Εξελίσσεται ανοδικά ως διαδικασία ωρίμανσης της πολιτικής συνείδησης, της οργάνωσης.
Στις δοσμένες συνθήκες οργανώνεται και συντονίζεται για την αντίσταση, την αλληλεγγύη, την επιβίωση, υπερασπίζεται το εργατικό και λαϊκό εισόδημα: Μισθούς και συλλογικές συμβάσεις, συντάξεις, εργατικά και λαϊκά δικαιώματα"
Προφανώς και θα έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση και προφανώς θα την παλεύουν αυτή την κατεύθυνση καθημερινά οι κομμουνιστές. Προφανώς και πρέπει να καταλάβει ο άνεργος γιατί είναι άνεργος, αυτός που δεν έχει να πληρώσει το ρεύμα γιατί ζει έτσι. Δεν είναι βαρίδι της πολιτικής του ΚΚΕ η λαϊκή εξουσία για να κρύβεται. Σήμερα οι ναυτεργάτες απεργούν για τη λαϊκή εξουσία ή για το πολυνομοσχέδιο και τα δεδουλευμένα; Οι κομμουνιστές τι στάση κρατούν; Είναι αντίθετοι στην απεργία ή πρωτοστατούν εξηγώντας παράλληλα και τι σημαίνει εφοπλιστής;
"Παρεκτός και ΔτΠ σημαίνει ότι ο μανάβης, ο έμπορος, ο ελεύθερος επαγγελματίας συνεχίζει να λειτουργεί την επιχείρισή του (άρα να εκμεταλλεύεται εργαζόμενους)."
Είναι προφανές ότι δεν έχεις διαβάσει τις θέσεις, απλά βγάζεις απωθημένα. Σε παραπέμπω στις θέσεις 82, 92. Διάβασε και τις υπόλοιπες βέβαια, μπορεί να ασκήσεις και ουσιαστική κριτική αν το κάνεις.
ΓΜ
@ΓΜ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεχίζεις τη δίκη προθέσεων.
Κάντο τουλάχιστον τεκμηριωμένα
Θέση 82:
Απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ξένης εργασίας, δηλαδή η μίσθωση εργασίας από τους ακόμα κατέχοντες μεμονωμένα μέσα παραγωγής σε κλάδους που δεν υφίστανται υποχρεωτική κοινωνικοποίησή τους, π.χ. στη βιοτεχνία, στην αγροτική παραγωγή, στον τουρισμό - επισιτισμό, σε ορισμένες βοηθητικές υπηρεσίες.
Σε ρωτάω αν ταυτίζονται οι προϋποθέσεις της ΛΣ με τη ΔτΠ που αποτελεί στρατηγικό στόχο του Κόμματος και μου απαντάς με τις θέσεις του Κόμματος για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση :)
Νομίζω ότι πράγματι απάντησες, έστω και εκούσια.
Επειδή λοιπόν δεν είμαι υπέρ της ταύτισης τακτικής και στρατηγικής κι επειδή το Κόμμα επίσης αρνείται ότι υιοθετεί αυτή την τακτική (της ταύτισης), προτιμώ να διαβάσω κάποια άλλη απάντηση που να μην απαντά με παράθεση του τμήματος του Προγράμματος που αφορά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.
Και επιμένω διότι η απόπειρα διαχωρισμού που επιχείρησε η σ. Θεανώς Καπέτη στον Ριζοσπάστη, κατέληξε σε μία ταυτολογία της πάλης της ΛΣ με το Πρόγραμμα.
Για όποιον διαφωνεί, ορίστε το κομμάτι από τη δημοσίευση:
Ο συμβιβασμός που κάνουμε στα πλαίσια της Λαϊκής Συμμαχίας είναι να συναντηθούν οι -από τη θέση τους στην κοινωνία- αντικαπιταλιστικές δυνάμεις (δηλαδή εργατική τάξη) με τις κοινωνικές δυνάμεις που αντικειμενικά έχουν συμφέρον από την ανατροπή των μονοπωλίων. Η μικροϊδιοκτησία τις κάνει να βλέπουν ως βασικό αντίπαλο το μονοπώλιο και τις καλούμε σε συμμαχία με την εργατική τάξη στην πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία. Αυτό δεν είναι συμφωνία με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, αφού το ΚΚΕ παλεύει για τη Δικτατορία του Προλεταριάτου, την εξουσία της εργατικής τάξης.
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7362174
Βγάζεις άκρη;
@ Δημήτρης Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Στον μανάβη που κλείνει επειδή ανοίγει το Carrefour μπορείς να πας με αντιιμπεριαλιστικά αιτήματα. Με αίτημα την εργατική λαϊκή εξουσία αν πας και του ζητήσεις τα κλειδιά του μανάβικού, θα έρθει μαζί σου;"
Όπως τόνισε η Αλέκα, στην ομιλία της για τις θέσεις του 19ου Συνεδρίου,στο Περιστέρι:
"Η μεν εργατική έχει συμφέρον από την κατάργηση κάθε μορφής εκμετάλλευσης, αλλά τα μικροαστικά στρώματα έχουν συμφέρον από την ανατροπή των μονοπωλίων, αλλά θεωρούν ότι μπορούν να γίνουν μικροί καπιταλιστές, μικρομεσαίοι καπιταλιστές. Και πρέπει να το σεβαστούμε αυτό. Πρέπει να το σεβαστούμε, γιατί μας ενώνει ο αγώνας κατά των μονοπωλίων.
Γι' αυτό λέμε ότι η συμμαχία στηρίζεται πάνω στις αντικαπιταλιστικές δυνάμεις και τις αντιμονοπωλιακές."
Τώρα πως έβγαλες το συμπέρασμα ότι "στον μανάβη της γειτονιάς θα πηγαίνουμε με αίτημα την εργατική λαϊκή εξουσία", μάλλον από μεριάς σου χρήζει επανεξέτασης.
Αγαπητέ mike αν το πρόβλημα είμαι εγώ, ας σιωπήσω. Μπορεί να είμαι απλώς βλάκας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖητάω εξήγηση της Θέσης 61 και μου παραβάλλεις μία αντίθετη ερμηνεία με την οποία συμφωνώ. Η ερμηνεία αυτή πώς ακριβώς διατυπώνεται στη Θέση; Διότι εγώ με το φτωχό μυαλό μου δε βρίσκω ταύτιση αλλά αντίθεση.
Να το κάνω πιό συγκεκριμένο γιατί μπερδεύει το προηγούμενο ποστ μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τοποθέτηση της Αλέκας λέει τη μισή αλήθεια. Η Συμμαχία δε στηρίζεται στις αντικαπιταλιστικές ΚΑΙ στις αντιμονοπωλιακές δυνάμεις αλλά στις αντικαπιταλιστικές - αντιμονοπωλιακές δυνάμεις.
Πολιτικά, αυτές σήμερα εκφράζονται μέσω του ΚΚΕ. Ποιός το αρνείται;
Κοινωνικά, πώς ακριβώς λέμε αυτόν που είναι ενάντια στον καπιταλισμό, στα μονοπώλια και που παλεύει για την εργατική λαϊκή εξουσία;
Σε αυτόν απευθύνεται η ΛΣ.
Μπορεί π.χ. να απευθυνόμαστε σε κάποιον οπαδό της φεουδαρχίας; Γιατί αν κάποιος είναι αντικαπιταλιστής, τι του μένει να είναι;
Η διαφορά είναι στο τί εννοούμε "προωθητικό συμβιβασμό". Γι'αυτό μίλησα πριν για υποταγή στους μικροαστούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχθρος το μονοπώλιο να καταργήσουμε ο μονοπώλιο - εδώ είναι η κοινωνικοποίηση βασικών και συγκεντρωμένων. Μπορεί να το προτείνει - άσε να το κάνει - κάποια αστική κυβέρνηση αυτό?
Ή επειδή θα είναι αστική, έστω της "αριστεράς" θα μαλώσει για τα δευτερεύοντα με τα μονοπώλια - ούτε καν με τα μονοπώλια, με τη μη υγιή επιχειρηματικότητα όπως ήδη λέει ότι θέλει να κάνει ο Τσίπρας;
Άρα μάγκα;
Enrage
Enrage,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου κολλάει ο τσίπρας στην κουβέντα μας;
(καλά αφού δεν κολλάει απάντα σε κάτι άλλο, αλλά...) Σαφώς και κολλάει. Υπάρχει ηδη κυβερνώσα αριστερά:η ΔΗΜΑΡ. Υπάρχει και η αριστερά αξ. αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΣΥΡΙΖΑ λέει όσα είπαμε πιο πάνω.
Αν υπαινίσσεσαι ότι τίποτα απ'όσα λέτε δεν ταυτίζεται με αυτά τα κόμματα ΟΚ , εγώ δεν συμφωνώ διότι εκεί όλα οδηγούν.
Επιχειρηματολόγησε λοιπόν σ'αυτά αν θες: τί διαφορά θα έχει μια αριστερή κυβέρνηση στον καπιταλισμό απ'όσα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ή κάνει η ΔΗΜΑΡ.
Enrage
Αν και δεν καταλαβαίνω πώς από τον μικροαστό που καλούμε σε συμμαχία με το περιεχόμενο που της δίνουν οι θέσεις του 19ου, φτάσαμε στον Τσίπρα και τον Κουβέλη, να απαντήσω ευχαρίστως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κυβέρνηση του Μετώπου έχει περιγραφεί στο ισχύον Πρόγραμμα και δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε αριστερή κυβέρνηση αστικής διαχείρισης. Η ταύτιση συμβαίνει μονάχα στο μυαλό του Τσίπρα και όσων πολεμάνε το ενδεχόμενο κυβέρνησης ΑΑΔ Μετώπου. Περιγράφεται ως κυβέρνηση βραχύβια και ως αποτέλεσμα της συμμαχίας πάνω σε α-α-δ αιτήματα που ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΘΕΛΕΙ να ικανοποιήσει η αστική τάξη.
Αφού λοιπόν φεύγουμε από την ερμηνεία της Θέσης 61, ας το πάμε λίγο παρακάτω.
Ποιά κυβέρνηση μπορεί να υλοποιήσει την αύξηση της φορολόγησης των μεγάλων επιχειρήσεων στο 45%; Ποιά κυβέρνηση μπορεί να θεσμοθετήσει κατώτατο μισθό στα 1400€; Αυτά δεν είναι αιτήματα που βάζει το Κόμμα;
Μπράβο σφυροδρέπανε. Αφού είδαμε τα περί αλληλεξάρτησης ας δούμε κ τι ζήταγε μια ψυχή στο προσυνεδριακό του 18ου:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αν θεωρούμε ότι το «εξάρτηση» είναι προβληματικό, το αλληλεξάρτηση είναι προβληματικότερο. Δεν μπορεί να αποδώσει τη δυναμική των σχέσεων, συγκαλύπτει τη θέση του ισχυρού, του μεσαίου και του αδύνατου. Αν θεωρούμε ότι κρύβει κινδύνους παρανόησης, ας χρησιμοποιήσουμε άλλους όρους όπως ΑΝΙΣΟΤΙΜΗ αλληλεξάρτηση.(...)"
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=4853895&publDate=2008-12-10%2000:00:00.0
Ρε κάτι πλάκες
Γ.Κ.
τα μ-λ που δεν τα λες και αντικομμουνιστικα, χωρανε στη συμμαχια? βεβαια λενε για εξαρτηση, αλλα εστω υποθετικα, δεδομενου οτι αρνουνται τα μεταβατικα προγραμματα και τον κυβερνητισμο. φυσικα μιλαμε για ανυπαρκτους, αλλα απλα εχω την απορια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟκ το καταλαβαμε...η Ελλαδα των 10 εκατομμυριων(υπο μεταναστευση), με την μεγαλυτερη συρρικνωση ΑΕΠ των τελευταιων 60 ετων στην Ευρωπη, με το 0,3% του παγκοσμιου ΑΕΠ, το 26% ανεργους, την πασιφανεστατη αδυναμια να προασπισει εστω και λεκτικα τα συνορα της και να χαραξει ΑΟΖ...εχει ΚΑΙ ιμπεριαλιστικα χαρακτηριστικα...νιπτω τας χειρας μου λοιπον
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ αρχειομαρξισμος σε ολο του το μεγαλειο ...και ας ειναι το ΚΚΕ που τσακισε καποτε τους γελοιους κομμουνιστοκαπηλους αρχειομαρξιστες...
(Γιατι καποιοι νιωθουν την αναγκη να υπερασπιζονται καθε 'εγκληματικη' για το κομμα θεση που προτεινει κατα εποχες το οποιο ΠΓ, η οποια ΚΕ:;)
-αναμενω σε λιγα, ελαχιστα χρονια, αναδιπλση των θεσεων του ΚΚΕ απο μια νεα ΚΕ και υπερασπιση της νεας γραμμης απο...οσους την υπερασπιζονται και σημερα.
-Η αναγωνριση των λαθων,εστω και μετα δεκαετιες εχει μια αξια, η προληψη νεων ειναι η ουσια ομως
-εδω και 13 χρονια διαβαζω για λαθη και αδυναμιες...τι καναμε για αυτα :; η προπαγανδα περιοριζεται εντος του σκληρου κομματικου πυρηνα και αδυνατουμε να μιλησουμε σε ευρυτερο κοσμο(οχι με αδυναμια μονο των φιλων και μελων αλλα πρωτιστως οσων επιφορτιστηκαν την δραση αυτη και ΑΠΕΤΥΧΑΝ ειδικα σε επιπεδο ΜΜΕ)
-Για τα οικονομικα 'λαθη'(εγκληματα) που καταρακωσαν το ηθικο κυρος και ανωτεροτητα του Κομματος θα πει καποιος κατι:;
-Ναι ξερω οκ και εγω ειμαι αστος πρακτορας και προβοκατορας...
Ειλικρινά, σέβομαι απόλυτα τις αγωνίες και τα ερωτήματα κάποιων σφων αναγνωστών, αλλά δύσκολα θα μπορούσα να φανταστώ πιο αποπροσανατολιστική συζήτηση από αυτήν που ακολούθησε στα σχόλια, σε σχέση με το αρχικό θέμα της ανάρτησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι οκ το καταλαβαμε. Η Ελλαδα με το δευτερο μεγαλυτερο εφοπλιστικο κεφαλαιο στην ευρωπη, με βιομηχανιες ακομα και στην αμερικη (ΤΙΤΑΝ), με τις μεγαλυτερες αλυσιδες σουπερμαρκετ στα βαλκανια, με συνειδητη συμμετοχη στους πιο αιματοβαμμενους ιμπεριαλιστικους οργανισμους του πλανητη, με χρυσες μπιζνες που απορρεουν απο αυτη τη συμμετοχη (γκουντυς και φλοκαφε στη Λιβυη και πολλα αλλα), με δυο απο τις 20 μεγαλυτερες αλυσιδες καφετεριων στην ευρωπη να ειναι ελληνικες, με δανεια στην Κυπρο κι ολα αυτα εν μεσω υποχωρησης του ελληνικου κεφαλαιου σε σχεση με τη θεση που κρατουσε χρονια πριν, δειχνουν οτι δεν βρισκεται στο ιμπεριαλιστικο σταδιο αναπτυξης. Υποδουλη καθυστερημενη αστικη ταξη εχουμε. Στη γερμανια, στην αμερικη, στη ρωσια, οπου γουσταρετε αναλογα με τη μοδα. Εμπρος να τη βοηθησουμε να ορθοποδησει, να γινει ενας απο τους δεκα μεγαλυτερους νταβατζηδες στον κοσμο, να βαλουμε απο κατω τη μερκελ και τοτε ισως πουμε οτι εχουμε ιμπεριαλισμο και στην ψωροκωσταινα. Για επανασταση και σοσιαλισμο? Ουτε λογος. Μα, αστικη ταξη ειναι αυτη που εχουμε? Δεν ειναι ωρα τωρα βρε παιδια. Εθνικολαικομετωπικος αγωνας να διωξουμε τους ξενους δυναστες και βλεπουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανεργια που εκτινασσεται, η μειωση του ΑΕΠ κλπ, δεν ειναι δειγματα οτι μια χωρα δεν ειναι ιμπεριαλιστικη ή οτι ο καπιταλισμος της υποχωρει (σε τι?). Ειναι νομοτελειες της καπιταλιστικης αναπτυξης, νομοτελειες και του ιμπεριαλιστικου, τελικου σταδιου. Εκτος αν καποιοι νομιζετε οτι ιμπεριαλισμος σημαινει αειφορος αναπτυξη, μικρη ανεργια, αυξηση των κερδων που πανε χερακι χερακι με αυξηση των μισθων και αλλα τετοια χαρουμενα.
Απο ολους σχεδον οσοι εγραψαν μεχρι στιγμης, μονον ο enrage φαινεται να εχει μιλησει προσφατα σε εργαζομενο, σε ανθρωπο του μοχθου. Δεν επεκτεινομαι, σωστα λεει ο σφυροδρεπανος οτι καποια πραγματα που ειπωθηκαν ειναι εκτος θεματος (αν και οχι εντελως).
apolithwma mhpws prepei na anarwththeis an telika apoprosanatolistiko einai to post sou?
ΑπάντησηΔιαγραφήο Λιόσης αφφου με αποδειξεις τα διπλωνει πλεον,ειναι οπορτουνιστης.δεν αλλαξε απλως αποψη,αλλα καταγγφλει το ΚΚΕ για μια θεση την οποια κ εχει υποστηριξει κ εχει ζυμωσει ενδεχομενως ως μελος του Κομματος.κ προσοχη.δεν ειναι μια θεση για το χαρατσι.ειναι μια θεση κομβικης σημασιας που εν τελη συνδεεται με την προοπτικη που δινουν οι κομμουνιστες σημερα.αρχισε απο απεργοσπασια κ χτυπημα των θεσεων του ΠΑΜΕ κ τωρα ειναι συμμετοχος κ συνεργος(με την πραγματικη του ορου εννοια) σε ενα αντιΚΚΕ think tank.
ΑπάντησηΔιαγραφήχωρις αμφιβολια προκειται για εναν ικανο ομιλιτη με μυαλο κ καλα επιχειρηματα αλλα υπαρχει ενα προβλημα.αφου το ΚΚΕ ειχε τοσα αρνητικα τοσα χρονια γιατι καθοταν εκει πανω κ καθοδηγουσε κοσμο;ακομα εβλεπε τη διλυσθιση να εφαρμοζεται κ δεν εκανε τιποτα;;
η πραγματικοτητα ειναι οτι ειναι ενας οπορτουνιστης που πιστευει στη μεικτη οικονομια,οπως κ ολοι εκει μεσα.αρνουνται την ταξικη παλη κ προβλεπουν για την Ελλαδα ενα σταδιο πριν το σοσιαλισμο για να βελτιωθει ο καπιταλισμος κ να κερδισει χρονο για νεα επιθεση στα λαϊκα στρωματα.η επανασταση;στη δευτερα παρουσια μαλλον.....
αυτο το αρθρο ειναι πολυ χαρακτηριστικο για να δει κανεις ολη την οπορτουνιστικη -πλατφορμα που κατεβαζουν με διαφορες αποχρωσεις η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο Εργατικος αγωνας,η Νεα σπορα,η ΚΟ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ κ το ΜΑΑ οι οποιοι ιδεολογικα καθοδηγουνται απο τη σοσιαλδημοκρατια με νεα μορφη που ειναι ο ΣΥΡΙΖΑ.το αρθρο αυτο ειναι δοξολογια στην μεικτη οικονομια και στην τελικη λεει οτι πρεπει το ΚΚΕ να ειναι υπευθυνο να φερει αυτο το ΣΤΑΔΙΟ.τολμαει κ πιανει στο στομα του το προγραμμα απο τη στιγμη που δεν ισχυει καμια προϋποθεση απο αυτες που λεει το προγραμμα σε εκεινη την παραγραφο.αλλα ειπαμε μια φορα οπορτουνιστης;για παντα πορτουνιστης κυριε ΔΚ
http://ergatikosagwnas.gr/EA/index.php/2012-02-04-20-01-31/68-2012-03-10-16-16-18
Ο κύριος ΔΚ (...) με τα σχόλιά του το παίζει τρελίτσα μετά το ξεβράκωμα του "εργατικού αγώνα" από το απολίθωμα! Γνήσιος τυχοδιώκτης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"τα μ-λ που δεν τα λες και αντικομμουνιστικα, χωρανε στη συμμαχια? βεβαια λενε για εξαρτηση, αλλα εστω υποθετικα, δεδομενου οτι αρνουνται τα μεταβατικα προγραμματα και τον κυβερνητισμο. φυσικα μιλαμε για ανυπαρκτους, αλλα απλα εχω την απορια."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλάκα με κάνεις πιστεύω.
Απ'όσο θυμάμαι ο καυγάς δεν είναι ποια κομματα συμμετέχουν αλλά γιατί ΔΕΝ συμμετέχουν κόμματα, η μάλλον γιατί η συμμαχία είναι κοινωνική και όχι πολιτική. Άρα ή δε διάβασες ή κοροϊδεύεις..
Δύο: οπορτουνιστές καραμπινάτοι οι Μουλάδες - το "αντικομμουνιστές" το ανέφερα προηγουμένως πρώτον γιατί είναι αλήθεια και δεύτερον γιατί οι τύποι δεν έχουν ούτε καν το παραμικρό φύλλο συκής , για να πεις ότι στο κάτω κάτω κάτι υπάρχει εκεί πέρα..
Θα επαναλάβω, γιατί περιέργως απάντηση δεν παίρνω: στη Χαλυβουργία υπήρξε υποψήφιος του Ανταρσύα στην πρώτη γραμμή. Όλα ομόφωνα , παλικαρίσια κλπ. Έβαλε ποτέ κανένας κανένα ζήτημα; Καλά έκανε , ακόμα καλύτερα αν συνεχίζει στον αγώνα , και όσοι απ'τους χαλυβουργούς στήριξαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΠαΣΟΚ, ΑΝΕΛ η οτιδήποτε αλλά ήταν μπροστά στον αγώνα, κανένας δεν τους έδιωξε, κανένας δεν τους είπε μην αγωνίζεστε αφού δεν ψηφίζετε για εργατική λαϊκή εξουσία.
Σ'αυτούς χρειάζεται δουλειά για να ψηφίσουν το Κ. γιατί όχι να γίνουν και μέλη του αλλά εδώ αυτή η δουλειά ξεκινάει από μια πιο προωθημένη κατάσταση, αυτή του αγώνα που δόθηκε κόντρα σε όλους , συσπείρωσε κόντρα σε όλους (εργοδοσία, κράτος, κόμματα του ευρωμονόδρομου, αστικά μικροαστικά "αριστερά" και δεξιά) και έχασε προσωρινά. Συμπεράσματα από την πάλη και για την κατεύθυνση της πάλης.
Αν πηγαίναμε αλλιώς - όχι όπως έλεγε το 15ο, εδώ δεν έλεγε κάτι άλλο - αλλά όπως μας τα λένε κάποιοι θά'πρεπε να καλοδεχτούμε τους Στρατούληδες, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (που π.χ. στην Ικαρία ορύεται για την υποψήφια του ΠΑΜΕ και στα Γιάννενα είναι εργοδοτική) , και όποιον άλλο σύρθηκε στο να πει δυο καλές κουβέντες.Και για να μην τους χάσουμε να βάλουμε νεράκι στο κρασί - έλα μωρέ να φύγουν τα λαμόγια κλπ.
Θα γινόταν μετά η κουβέντα για τα συμμπεράσματα από την ίδια θέση, ή από κάμποσες θέσεις πιο πίσω?
Enrage
http://www.komep.gr/arxeio/2002/158-2002-2/668-2013-03-07-11-26-03?highlight=YToxOntpOjA7czoxMjoizrvOuc%20Mz4POt8%20CIjt9 Δες εδώ ολόκληρο το κείμενο του Λιόση για την ΚΟΜΕΠ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολίθωμα έχεις διάβασες το νέο βιβλίο του Παπακωνσταντίνου (πι-πι);
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάζει ζήτημα ανυπαρξίας "εθνικής" αστικής τάξης και εξαρτήσεων.
Τελικά λες να έχει δίκιο ο Λιόσης; Λες το ΝΑΡ να μετακινείται με κάποιον τρόπο, προς τον αντιιμπεριαλισμό;
Αν το δω κι αυτό (το ΚΚΕ "αντικαπιταλιστικό" και το ΝΑΡ "αντιιμπεριαλιστικό"), πιστεύω ότι θα τα έχω δει όλα...
Α.Σ.
"Πήραμε λοιπόν το κείμενό της, το περάσαμε σε ένα έγγραφο του word και πατήσαμε καταμέτρηση λέξεων: 1300 κάτι, έλεγε το αποτέλεσμα. Λες όμως να μην πιάνουν οι παραπομπές, που ήταν και μπόλικες; Το μετρήσαμε και μία χωρίς τις παραπομπές και μας βγήκε κοντά στις 1070." Αρρώστια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε αν είχες προσέξει, υπάρχει ήδη στο κείμενο η παραπομπή για το άρθρο του λιόση στην κομεπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήapolithwma mhpws prepei na anarwththeis an telika apoprosanatolistiko einai to post sou?
Δεν ξέρω. ΑΛλά κάτι μου λέει πως θα μου το πεις εσύ. Είμαι όλος αυτιά να ακούσω το γιατί.
Ναι έχω διαβάσει το βιβλίο του πι-πι κι ήταν απογοητευτικό αν και αναμενόμενο. Το γενικό του νόημα μπορεί να συνοψιστεί στο εξής: "χρειάζεται ένα ενιαίο μέτωπο που θα πάρει την κυβέρνηση (η οποία συνεχώς συγχέεται με την εξουσία) μαζί με το σύριζα παρόλες τις αντιφάσεις του αλλά και το κκε -αν ποτέ κατέβει από το διάστημα και τα άστρα η ηγεσία του". Αυτές οι ίσες αποστάσεις στην κριτική του πίπη με τρελαίνουν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ο πι-πί βάζει θέμα εξάρτησης με τον πιο χυδαίο σαμιραμινικό τρόπο. Ο πι-πι βέβαια είναι μια συνιστώσα μόνος του, που δεν υπακούει σε κάποιον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό -όχι ότι υπακούουν οι άλλοι δηλαδή, αλλά κρατάνε κάποια προσχήματα- και δεν εκφράζει απαραιτήτως το ρεύμα. Λειτουργεί όμως ως τροχιοδεικτικό βλήμα. Και δεν τον θεωρώ σκέτο βλήμα (άνευ του επιθετικού προσδιορισμού) για να μην ξέρει τι κάνει και να έχει παρασυρθεί απλώς από την καλή του πρόθεση σε τέτοια συμπεράσματα.
Για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται, την κυριακή η ίσκρα διοργανώνει παρουσίαση του βιβλίου του στο δημαρχείο θεσσαλονίκης, με ομιλητές λαφαζάνη και νταβανέλο (από τη δεα)..
Κοίτα, εγώ πιστεύω ότι ο πι-πι βάζει μερικά ζητήματα. Θεωρώ ότι δεν είναι όλα-όλα όσα λέει για πέταμα, όμως πράγματι, οι ίσες αποστάσεις με ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ με ξενέρωσαν και απαξίωσαν στα μάτια μου τις όποιες καλές σκέψεις μπορεί να περιέχει το βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, 5-6 αντίτυπα του βιβλίου, τα έδωσε δωρεάν και η Ελληνοφρένεια! Χα!
Βέβαια, ο πι-πι είναι επικοινωνιακός. Τώρα τελευταία, που βγαίνει και στην ΤV κάνει τον Μπάμπη να μοιάζει με μπαμπούσκα (την μικρή-μικρή).
Α.Σ.
Συμφωνώ sfyrodrepano και δεν το συνεχίζω γιατί πράγματι είναι άλλο θέμα, αν και υπάρχει σύνδεση (η σωστή ερμηνεία της θέσης της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα είναι ένας καθοριστικός παράγοντας για την τακτική συμμαχιών).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι για το ήθος όσων επιχειρούν αποτυχημένες δίκες προθέσεων. Εγώ δεν αναφέρθηκα ούτε στον ΕΑ ούτε αισθάνομαι ξεβρακωμένος από τις διάφορες ερμηνείες που δίνει ο Λιόσης.
Απο κει και πέρα, και ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους όσοι αδυνατούν να αντιπαρατεθούν χρησιμοποιώντας ταμπέλες όπως ΕΑ, ΝΣ κλπ, ότι μία κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο Κόμμα και για την οποία μεγάλη ευθύνη έχει η Κεντρική Επιτροπή, δε γίνεται να μη μας προβληματίζει, ούτε το γεγονός ότι κάποιοι ενδεχομένως με όχι αγνά κίνητρα, επισημαίνουν αυτό που όλοι βλέπουμε.
Ελπίζω να αφιερώσεις σφυροδρέπανε κάποιο μελλοντικό άρθρο στο ζήτημα των συμμαχιών, με παραπομπές στον Λένιν, στις επεξεργασίες της Γ' Διεθνούς, στην αποτίμηση του ΑΑΔΜ και στο τι έφταιξε που δεν προχώρησε ποτέ.
Ούτε εγώ πιστεύω ότι είναι όλα για πέταμα, κρίνω πολιτικά το βιβλίο. Ως προς τις ίσες αποστάσεις ίσως δεν το έκανα εγώ σαφώς ειρωνικό. Από τη φράση που παρέθεσα είναι φανερό πως ο πι-πι μόνο ίσες αποστάσεις δεν κρατά. Ετοιμάζεται για την αριστερή κυβέρνηση και πώς να λύσει τις... αντιφάσεις της. Κι επειδή δεν είναι βλάκας για να μην καταλαβαίνει τι γίνεται και πού πηγαίνει το πράγμα, αρχίζω να μην προσεγγίζω την πολιτική του στάση στη βάση του τίμιου οπορτουνιστή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΚ ίσως γράψω μελλοντικά κάτι για το θέμα των τακτικών συμμαχιών αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα το κάνω με τον τρόπο που θα ήθελες. Ειδικά η διαδρομή των μπολσεβίκων κι η εμπειρία του οκτώβρη δείχνουν ότι η τακτική ευελιξία δεν είναι μονοσήμαντη και δε σημαίνει σώνει και καλά συμμαχία με κάποιον. Μου λείπουν επίσης πολλά στοιχεία για μια συνολική αποτίμηση του ααδμ, αλλά το κρατάω κατά νου ως ιδέα.
Ρε απατεώνες τελικά ο Μαίλης είναι καλός σας δάσκαλος. Γιατί δεν βάζετε τα κείμενα ολόκληρα των αντιπάλων σας ;;.Πήγα να δω τις παραπομπές που κάνετε για άρθρο του Λιόση και τι να δω;, ότι και τότε μιλάει καθαρά για εξάρτηση και ακόμα τότε δεν είχε διαγραφεί αν θυμάμαι καλά, ήταν στέλεχος του ΚΚΕ. Η φράξια τότε Παπαδόπουλου - Μπέλλου στη ΚΕ δούλευε καλά. Τι μπορούσε να κάνει ο καψερός. Κόβετε το γραπτό του και βγάζετε ότι θέλετε. Έτσι κάνετε πολιτική στον Περισσό;;. Πολύ βρωμάει εδώ μέσα ρε κατιναριό. Ελπίζω να μην με ξαναπάρουν τηλέφωνο ότι γράφετε τέτοιες αλητείες και θα γελάσει κάθε πικραμένος και δεν θα υπάρχει χώρος για να πλησιάσετε έστω τάχατες δησιογραφικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ΄αρχή και έπεται συνέχεια κύριε(όπως λέμε Κον Μεντρέκα)Βασιλάκη- απολίθωμα τη δουλειά που βρήκες με το μέσον της ηγεσίας του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη το είπες;;;;; στους φίλους σου στο διαδίκτυο, στο Απολίθωμα και τον κ.Μπαλασόπουλο και τους άλλους ή τόκρυψες πονηρούλη. Θέλεις να παίξουμε έτσι το παιχνίδι με τους καθοδηγητές σου και σένα;Αν επιλέγετε ξεφώνημα θα σας κρεμάσουμε στα μανταλάκια.
Πάντως η κατρακυλα σας δεν έχει όριο. Με τέτοιες τάχατες ανακαλύψεις και αναλύσεις δεν θα συσπειρώσετε ούτε τη μάνα σας.Σας έθιξαν την αφεντικίνα σας την κολοτούμπα και στεναχωρηθήκατε. Τι να κάνουμε ξιδάκι. Θα βγουν πολλά στη φόρα αφού το θέλετε. Μάθετε λοιπόν ότι το καράβι μπάζει νερά και φροντίσετε σαν καλά ποντίκια που είστε να πηδήξετε πρώτοι. Ούτε τα προγράμματα του ΕΣΠΑ δεν σας σώζουν και ο νοών νοείτω.
Και για να μη μένουν εντυπώσεις επειδή έκανα το κόπο να ασχοληθω με το βόθρο σας και για να σας επισημάνω αν δε το καταλάβατε ότι είμαι υπερ της θέσης της εξαρτημένης ελλάδας πάρε την ολοκληρωμένη τοποθέτηση του Λιόση.
<>
Κόκκινος
Δώσε πόνο στο λαό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δυστυχώς είναι διπλής φύσης.
Είτε οι ασφαλίτες έχουν γίνει αρκετά έξυπνοι ώστε με αυτά που γράφουν να περνιούνται για έτσι...
Είτε οι... έτσι έχουν γίνει τόσο μα τόσο ηλίθιοι, που είναι αδύνατο να τους ξεχωρίσεις από τους ασφαλίτες.
Διαλέγεις και παίρνεις κόκκινε.
ετσι ειναι δυστυχως οι αποστατες ειναι χειροτεροι απο τους πρακτορες και τους χαφιεδες μια περιηγηση στα μπλογκ τους πειθουν και τον πιο καλοπιστο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χειροτερο ειναι οτι δεν ειναι εμμισθοι αλλα πραγματικα τα πιστευουν αυτα που λενε και γραφουν. Η σειρα μακρια απο τον Σταυριδη και τον Γεωργαλα μεχρι τον Φαρακο τον Ρουση κλπ. Μαριοννετες στα χερια του εχθρου Ελπιζω αυτους του τελευταιου κυματος το παρελθον να τους εχει διδαξει (αλλα εχω σοβαροτατες επιφυλλαξεις) Οτι εγραφε ο Κοψιδης το 2002 εγραψαν οι περισσοτεροι στον διαλογο και στα μπλογκ τους Την καταληξη του κοψιδη της ξερουμε των συνοδοιπόρων του ?
Sfyrodrepano μην μασάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν πιστεύω ότι βρήκες δουλειά στη Θεσσαλονίκη με παρέμβαση της ηγεσίας του ΚΚΕ.
Πιστεύω ότι φυγαδεύτηκες στην Αμερική όπου τρώς τα αργυρια της προδοσίας σου.
Υγ: ωραία κύριοι, είναι "προτεκτορατο" η Ελλάδα; Είναι, λέτε εσείς.
Επομένως... ώρα καλή, βάλτε και την πολιτική σας πρόταση στο λαό και η ζωή θα δείξει.
Θυμηθείτε όμως, ο πόλεμος μπορεί να πλησιάζει. Ή θα στοιχηθείτε στο πλάϊ της αστικής τάξης ή αντίκρυ της. Και κρίνοντας από όσα γραφετε περί εξάρτησης, καταλαβαίνει κανείς και τα υπόλοιπα.
Τα γουναράδικα στήνονται! καλή αντάμωση!
O "Κόκκινος" είναι ψεύτης, ασφαλίτης τρίτης κατηγορίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το λέω επειδή ξέρω.
ΧτυπάτεΤουςΧαφιέδες
Πω πω καρφώματα.. ΦΜ live κοντεύει να γίνει εδώ μέσα.. Ερ.1 : Πως και μας προέκυψε η έγκριση των ντοκουμέντων του 19ου ομόφωνα ρε παιδιά ; Στο θέμα της ανάρτησης όμως..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρ.2 : Μήπως τελικά αυτή η σούπα της αλληλεξάρτησης εφευρεύθηκε ώστε να "ντύσει" ιδεολογικά μία ειλημμένη πολιτική απόφαση ; Γιατί εάν είχε προηγηθεί μία στοιχειωδώς σοβαρή επεξεργασία του ζητήματος, τώρα δεν θα είχαν επιστρατευθεί οι απανταχού "μαθητευόμενοι μάγοι" να προσπαθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.. Τέλος πάντων, ο θεός (του Κόμματος) είναι μεγάλος !