Η
κε του μπλοκ συνεχίζει το αφιέρωμα στο νίκο ζαχαριάδη, με την αναδημοσίευση μιας
ακόμα επιστολής από τα τελευταία κείμενα του κομμουνιστή ηγέτη, όπως τη βρήκε
στο βιβλιαράκι «το κρυφό αρχείο της εξορίας» -από τις εκδόσεις παπαζήση. Στην
επιστολή αυτή ο ζαχαριάδης καταπιάνεται με την αποτίμηση του μαοϊκού ρεύματος
και κάνει μερικές πολύ καίριες επισημάνσεις –με τις οποίες δε συμφωνεί απαραίτητα
ο πυρήνας των υποστηρικτών του στην τασκένδη.
Σ.
Τσότσο, Ζήνδρο και Δροχαμήλιο, γεια χαρά
Πήρα
το γράμμα σας. Τα ονόματά σας εκτός του σ. Τσότσου δεν τα έβγαλα καλά. Μ’ αφτό
δεν έχει και τόσο σημασία. Το ερώτημά σας είναι ένα, μα μεγάλο, και η απάντηση
σ’ αφτό με γράμμα είναι δύσκολη αν όχι αδύνατη. Να ρωτάς είναι πάτα πιο εύκολο
απ’ ό,τι να απαντάς.
Εδώ
χρειάζεται προφορική, ψύχραιμη και ντοκουμενταρισμένη συζήτηση και όχι μια μα
πολλές. Ένα από τα κακά που έφερε στο κόμμα μας η αντιλενινιστική επέμβαση του
1956 είναι και το ότι βούλωσε ο στόμα του ΚΚΕ σε στιγμές που μας χρειαζόταν
μεγάλη, βαθειά συζήτηση. καταλαβαίνω, διαισθάνομαι ότι δεν συμφωνάτε με τις
απόψεις που διατύπωσα στις «σκέψεις και προτάσεις» και παρά το ότι είναι
δύσκολο να καταλήξουμε σε συμπεράσματα με αλληλογραφία, που κι αφτή βρίσκεται
υπό έλεγχο και δεν είναι σίγουρη, θα προσπαθήσω όσο μπορώ πάντως σύντομα να σας
απαντήσω παρά το ότι δεν έχω στη διάθεσή μου τα απαραίτητα ντοκουμέντα.
Το
ερώτημά σας είναι τούτω δω: Γιατί το Κ.Κ. Κίνας δεν έχει μαρξιστική-λενινιστική
γραμμή σωστή; Απ’ την πρώτη στιγμή προβάλλει μια ουσιαστική δυσκολία: Ποια
γραμμή του ΚΚΚ αφορά το ερώτημά σας; Από το 1956, όταν συνήλθε το 8ο
συνέδριο του Κ.Κ. Κίνας έχουμε τρεις γενικές γραμμές. Η πρώτη είναι η γραμμή
που ψήφισε το 8ο συνέδριο και που αποτελούσε συνέχιση και προέχταση
της γραμμής του ΚΚΚ από τη νίκη της κινέζικης επανάστασης και δω. Η δεύτερη
είναι η γραμμή του μεγάλου πηδήματος και της λαϊκής κομμούνας, που
εγκαταλείφθηκε ύστερα από την αποτυχία της. Εδώ προκύπτει ένα κενό για κάμποσα
χρόνια. Στο διάστημα αφτό εγώ τουλάχιστον, δεν ξέρω την πολιτική γραμμή του
ΚΚΚ.
Στα
τελευταία δυο χρόνια προβλήθηκε η Τρίτη γραμμή της εκπολιτιστικής επανάστασης.
Η
πρώτη γραμμή ήταν βασικά σωστή και εξασφάλιζε στη Λ.Δ. της Κίνας σοβαρές νίκες
στον πολιτικό, οικονομικό και διεθνή τομέα. Η δεύτερη ήταν απόλυτα λαθεμένη και
το απόδειξε με την κατάρρευσή της. Οι οικονομικοί νόμοι της κοινωνικής
ανάπτυξης είναι αντικειμενικοί και έχουν την κακή συνήθεια να μην ανέχονται βία
κι εξαναγκασμό και από αφτόν τον «μεγαλοφυή ηγέτη».
Στα
1921 ο Λένιν είδε ότι με την παλιά οικονομική πολιτική που ξέφυγε από τις
τοτινές ρούσικες δυνατότητες δεν γίνεται τίποτε και πρότεινε την ΝΕΠ, που
εξασφάλισε την παραπέρα πορεία της επανάστασης. Ο Λένιν διόρθωσε ένα κακό. Ο
Μάο, με το μεγάλο πήδημα, πήγε απ’ το καλό στο κακό. Αγνόησε την οικονομική
πραγματικότητα και αφτή τον εκδικήθηκε.
Απ’
ό,τι καταλαβαίνω το ερώτημά σας δεν μπορεί να φορά ούτε την πρώτη ούτε τη
δεύτερη γραμμή του ΚΚΚ. Ώστε μας μένει η τρίτη. Σ΄ αφτή θα σταθώ. Ποια τα κύρια
γνωρίσματά της;
1.
Προβάλλεται η κατηγορία ότι το ΚΚΣΕ προδίνει την επανάσταση και παλινορθώνει
τον καπιταλισμό στην ΕΣΣΔ. Αντικειμενικά δοσμένα για να στηριχθεί μια τέτια
κατηγορία δεν υπάρχουν. Στα 1917-18 οι αναρχικοί λέγαν ότι ο Λένιν και οι
μπολσεβίκοι πρόδωσαν την επανάσταση, οι αντίπαλοι του Λένιν λέγαν ότι η συνθήκη
του Μπρεστ-Λιτόβσκ ήταν προδοσία. Το ίδιο λέγαν και για την ΝΕΠ. Αργότερα, στο
1927 και μετά τα ίδια λέγαν και για τους μπολσεβίκους και οι τροτσκιστές.
Τέτιες κατηγορίες από διάφορες πλεβρές δεν έλειπαν ποτέ. Η ζωή τις ανέτρεψε
όλες. Στην ανάλυση και εχτίμηση της διεθνούς κατάστασης πρέπει να ξεκινάμε από τούτα τα αντικειμενικά
δεδομένα:
α)
Γεγονός που κυριαρχεί στον 20ό αιώνα είναι η Οχτωβριανή επανάσταση και η δημιουργία
της ΕΣΣΔ.
β)
Η ΕΣΣΔ παραμένει το επίκεντρο της κοινωνικής προόδου και μεταβολής της
κοινωνίας.
γ)
Απ’ αφτού απορρέει ότι η ΕΣΣΔ είναι και παραμένει ο κύριος στόχος του
παγκόσμιου καπιταλισμού και οι ΕΠΑ ενάντιά της στρέφουν τα κύρια πυρά της πολιτικής
τους των οικονομικών μέτρων του ψυχολογικού πολέμου που αποβλέπει στο να
διαβρώσει την ηθική υπεροχή της ΕΣΣΔ.
δ)
Η ΕΣΣΔ είναι η κύρια, η αποφαιστική δύναμη που σ’ όλους τους τομείς: πολιτικό,
οικονομικό, στρατιωτικό, επιστημονικό, τεχνικό, ιδεολογικό, εκπολιτιστικό,
αντιπαλέβει αποτελεσματικά τις ΕΠΑ. Αν δεν υπήρχε ΕΣΣΔ δεν θα υπήρχε ανάμεσα
στ’ άλλα και η Λ.Δ. της Κίνας. Η παγκόσμια εξέλιξη θάταν αλλιώτικη, πάντως όχι
τέτια όπως την καθόρισε η νίκη της Οχτωβριανής επανάστασης και η δημιουργία της
ΕΣΣΔ.
Η
Σοβιετική Ένωση κάνει σήμερα αδύνατη την παγκόσμια κυριαρχία των ΕΠΑ και όχι η
Λ.Δ. Κίνας. Όποιος δεν το βλέπει αφτό αναγκαστικά πέφτει έξω στην πολιτική και
την επαναστατική δράση.
2.
Η έγνοια για τη βελτίωση της ζωής των σοβιετικών ανθρώπων χαρακτηρίζεται σαν
αντεπαναστατική. Οι σοβιετικοί άνθρωπο σ’ αφτό απαντούν: Τότε γιατί κάναμε την
επανάσταση; Ο Λένιν τόνιζε: Τον καπιταλισμό θα τον νικήσουμε οριστικά όταν στην
πράξη στον οικονομικό τομέα αποδείξουμε την ανωτερότητά μας. Δηλαδή, όταν οι
εργάτες οι μάζες της Ευρώπης, Αμερικής, όλη της γης δουν με τα μάτια τους ότι
οι σοβιετικοί άνθρωπο ζουν καλύτερα. Ο καπιταλισμός, οι αμερικάνοι, αφτό
ακριβώς φοβούνται περισσότερο από κάθε άλλο και αφτό προσπαθούν να το
αποτρέψουνε με όλα τα μέσα.
3.
Η σημερινή «εκπολιτιστική επανάσταση» αποτελεί άρνηση, αντίποδο του ΚΚΚ όλης
της προηγούμενης ιστορίας του, σε τελευταία ανάλυση άρνηση της κινεζικής
επανάστασης.
4.
Αν το ΚΚΚ δεχότανε τη συνεργασία στη βοήθεια του Βιετνάμ, τότε χωρίς πα γενικό
πόλεμο, θα καταφέρναμε ενάντια στις ΕΠΑ αποφασιστική ήττα με τεράστια παγκόσμια
απήχηση και αποτελέσματα.
5.
Η πολιτική του Μάο απέναντι σε άλλες χώρες όπως π.χ. Ινδίες, Μπίρμα (Βιρμανία),
κλπ, δείχνει μεγαλοκινέζικο εθνικισμό.
6.
Η γραμμή του στην Ινδονησία που έφερε τη συντριβή του ΚΚ Ινδονησίας δείχνει
τυχοδιωκτισμό.
7.
Τη διάσπαση στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα που προκάλεσε ο Μάο, οι
αμερικάνοι τη ζητούσαν στον ουρανό και τη βρήκαν στη γη. Τίποτε άλλο μετά το
1917 δεν μπορούσε να τους βοηθήσει τόσο.
8.
Η προσωπολατρία προς το Μάο που πάει να αποδείξει ότι είναι άνθρωπος που τα
μπορεί όλα, αποτελεί άρνηση της θεωρίας μας. Γενικά η φιλοσοφία του Μάο που
αρνιέται τα αντικειμενικά κριτήρια στον καθορισμό της οικονομικής πολιτικής και
της πολιτικής γενικά στηρίζεται στον ιδεαλισμό και αποτελεί αντίποδο του
διαλεχτικού υλισμού.
Οι
κουκουέδες στην τοποθέτησή τους πρέπει να αποκλείσουν τις υποκειμενικές
χτιμήσεις (ζημιά που έκανε στο ΚΚΕ το ΚΚΣΕ) και να στηρίζονται στα
αντικειμενικά κριτήρια. Σήμερα που η κατάσταση στην Ελλάδα είναι τόσο βαρειά
που και οι διορισμένοι ξαναβαράν διάλυση (διαγραφή Παρτσαλίδη και σία), αφτό
είναι ζωτική προϋπόθεση για να ξαναφτιάξουμε το ΚΚΕ (κουκουέ). Για το λαό, για
τις παραδόσεις μας.
Ο
Μαοϊσμός είναι απόλυτα ξένος και σ’ αφτόν βρίσκουν καταφύγιο τόσο αφτοί που
υποκύπτουν στον υποκειμενισμό όσο και οι εχθροί του ΚΚΕ (αρχειοτροτσκιστές
κτλ). Ο υποκειμενισμός στην πολιτική: πλέρια θολούρα και θάνατος, χαμός. Στην
κατάσταση που βρισκόμαστε εμείς χρειάζεται ξεχωριστό πολιτικό θάρρος για να το
αποφύγουμε και να γλυτώσουμε από τα μάγια του. η κατάσταση σ’ όλο τον κόσμο
οξύνεται και στην Ευρώπη πρέπει να περιμένουμε καινούριες αμερικάνικες
προβοκάτσεις: Όσο κοντοζυγώνει το 1969 που τελειώνει η ισχύς του Συμφώνου ΝΑΤΟ,
τόσο δυναμώνουν στις γραμμές του οι κεντρόφυγες δυνάμεις. Στην Ελλάδα, οι ΕΠΑ
σ’ αφτό αντέδρασαν με το πραξικόπημα της χούντας, για να ξαναμάσουν τα πρόβατα
στο τσουγγάρι, δεν αποκλείεται να οργανώσουν προβοκάτσιες για να «δείξουν» ότι
η απειλή είναι από την ΕΣΣΔ. Πάντα πρέπει νάμαστε έτοιμοι για όλα: Σ’ αφτό μας
καλεί και η διεθνής κατάσταση στην Ελλάδα και η χρεωκοπία της κλίκας των
διορισμένων. «Πρέπει νάμαστε έτοιμοι»
σημαίνει: ιδεολογικά λαμπικαρισμένη θέση και κουκουέδικη ατσαλένια συσπείρωση
και μαζική δουλειά.
Καταλαβαίνω
ότι μ’ όσα γράφω πιο πάνω ίσως να μην σας πείσω. Ο καθένας κάνει αφτό που
μπορεί, ας συνεχίσουμε τότε τη συζήτηση.
Το
γράμμα αφτό να το δώσετε και στους άλλους κουκουέδες.
Καλή
πατρίδα, καλή λεφτεριά
Νίκος
20-2-68
.-.
Επί
του πιεστηρίου –όπως λένε στον κόσμο των μμε- έσκασε η είδηση και για την πώληση του ραδιοτηλεοπτικού 902. Αλλά αυτά έχουμε καιρό να τα σκεφτούμε και να τα
συζητήσουμε εν καιρώ, με νηφάλια και καθαρή σκέψη. Το ιστολόγιο θα παραμείνει
ανενεργό τις επόμενες μέρες και θα επαναλειτουργήσει σε καμιά βδομάδα περίπου. Καλό
καλοκαίρι και μην ανησυχείτε αν αργήσουν να εγκριθούν τα σχόλιά σας.
Ο τίτλος θα έπρεπε να είναι "Ο Μπρέζνιεφ για το Μαοϊσμό".Ο ΝΖ, όσο ήταν ελεύθερος, ως το 1956, εκτιμούσε το Μάο και τη Λαϊκή Κίνα. Αλλά και μετά το 1956 αποδεικνύεται η εκτίμησή του για τους Κινέζους, ειδικά για την αποτίμηση της Ουγγρικής αντεπανάστασης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως μια μερίδα-υπό τον Τουλούδη-πίστεψε στην ορθότητα των συγκεκριμένων παραγράφων.Ο Τουλούδης είναι από τους λίγους Τασκενδικούς που μπόρεσαν να γράψουν κάτι.Αυτός κι ο Παπαϊωάννου.
Ο ένας, βέβαια, κατηγορεί τον άλλο για παραποίηση κειμένων του ΝΖ.
Το βιβλίο της Ελευθεροτυπίας είναι σημαντικό, γιατί με τη χρονολογική παράθεση των γραμμάτων που αποδίδονται στο ΝΖ,ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ότι τμήματα των γραμμάτων ήταν πειραγμένα.Το ένα γράμμα αναιρεί το άλλο, αλλά υπάρχει και γράμμα που η αρχή αναιρεί το τέλος του (που δεν δημοσίευσες πριν).
Μερικά παραδείγματα:
1)Ο ΝΖ στο ένα γράμμα(15/1/68) μιλά απαξιωτικά για την ΣΠΑΚ-Λαϊκό Δρόμο, διότι "τάσσεται με καινούργιο κόμμα, θέλει να ξεκάνει με το ΚΚΕ"(σ.79).Στην αρχή του γράμματος όμως λέει "Το ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΜΑ(και όχι η "ανασυγκρότηση" σαν αυτή του'91)του ΚΚΕ θα πραγματοποιηθεί από τους κουκουέδες που παλέβουν κάτω στην Ελλάδα". Είναι απίθανο να μιλά για τα στελέχη του "ΚΚΕ εσωτ." ή τους απεσταλμένους του κ.Κολιγιάννη.
2)Συνηθίζεται στο "Ρ" να αναγράφεται η επωδός τάχα του ΝΖ "με το ΚΚΕ δεν είχα τίποτε να χωρίσω". Αυτό έρχεται σε αντίφαση με το παραπάνω απόσπασμα που δήθεν την πέφτει στη ΣΠΑΚ. Ο ίδιος μάλιστα, στις 6/2/68, ζητά να ονομαστούν οι οργανώσεις του νέου κόμματος, οι οποίες θα έχουν κανονικά "γραφεία και καθοδηγητικά όργανα όλης της οργάνωσης","Οργάνωση του ΚΚΕ(Κουκουέ)".Αυτό, πρώτον, σημαίνει ότι διεκδικούσε στα ίσα τον τίτλο του παλιού κόμματος από τους "μπαζιμπουζούκους". Επίσης, θεωρεί το "Κουκουέ" και όχι το "ΚΚΕ" "την πιο ζωοφόρα ελπίδα για την Ελλάδα και το λαό της"(σελ.106).Είναι αντιφατικό στις 6/2/68 να στέλνει τέτοιο γράμμα-ιδρυτικό του νέου πολιτικού οργανισμού- και δύο εβδομάδες αργότερα να διασπά τον οργανισμό αυτό με το γράμμα στον "Τσότσο" και μία εβδομάδα πριν στο γράμμα στους σ.Γιάννη και Εβγένη να λέει ότι"Η αλληλογραφία μας δεν είναι, φυσικά, σίγουρη γιατί ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ παρεμβάλλονται "παράσιτα"" και να την πέφτει στη ΣΠΑΚ στην οποία οι ίδιοι οι πρόσφυγες έστελναν τα γράμματα του ΝΖ και οι οποίοι ενώθηκαν με αυτή και τυπικά αργότερα.
Στο ημερολόγιο επίσης γράφει "Το γράμμα μου της 14-4-68 ο Ζερβός δεν το πήρε".
Αυτό δεν σημαίνει πως τα σοβιετικά ΕΛ.ΤΑ. είχαν καθυστερήσεις, αλλά πως η KGB αλώνιζε. Και δεν ήταν δύσκολο να "χακέψει" ένα γράμμα. Εδώ για το Κατύν έβαλε το χεράκι της με τις υποδείξεις του Γκορμπατσώφ.
Αν θέλουμε να κρατήσουμε κάτι από το ΝΖ κρατάμε την πάντοτε ενωτική του πολιτική.
Αν θέλουμε να κρατήσουμε κάτι από τον αντιρεβιζιονιστικό αγώνα του ΝΖ και των Τασκενδιτών, κρατάμε και κάποια αρνητικά, όπως την παραδοχή του πως "Η κατάσταση στη νεολαία μας είναι άσχημη, ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΗ και η δική μας στάση απέναντί της απαράδεκτη και ακατανόητη".
Και κοιτάμε στο σήμερα, στην ΚΝΕ, αντί να αποδεχόμαστε τα πονήματα του Μπρέζνιεφ, για να δικαιολογήσουμε τη σημερινή κατάσταση.
Αν είμαστε τίμιοι, δημοσίευουμε και την ανακοίνωση "της ΚΕ του ΚΚΕ" του Αυγούστου του 1973 που γνωστοποιεί το θάνατο του "συνταξιοδοτηθέντα Ζαχαριάδη".
Ζαχαριαδικός
ΥΓ.Πότε εφευρέθηκε ο όρος "Μαοϊσμός";
"Zαχαριαδικέ" και "Ζαχαριαδικοί" και εν γένει ΜΑΟΪΚΟΙ (για να μην παίζουμε με τις λέξεις, αλλά να κυριολεκτούμε):
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν η KGB "αλώνιζε" στα γράμματα του Ν.Ζ., όπως λέτε, το πρώτο πράγμα, που θα έκανε, θα ήταν να σκεπάσει τα σκατά της, όπως τα σκεπάζει ο γάτος. Αρα, το πρώτο, που θα λογόκρινε, θα ήταν οι φράσεις του Ν.Ζ., περί "παρασίτων", και αλλοίωσης των κειμένων του.
Αειντε, κουταμαρίτσες ενός πολιτικού χώρου, που πιάνεται από τα μαλλιά του για να σωθεί, όταν πια έχει πλήρως χρεωκοπήσει, και δεν του μένει τίποτε άλλο, παρά να αμφισβητεί την ίδια την πραγματικότητα.
Το γράμμα αυτό, που αναδημοσιεύει σήμερα ο Κάπταιν, είναι, σε πρώτη ανάγνωση, ίδιο με ένα από εκείνα, που έχω στην κατοχή μου κι εγώ από άλλο δρόμο. Λέω σε "πρώτη ανάγνωση", γιατί δε βρήκα χρόνο να κάνω λεπτομερή αντιπαραβολή, για κόμματα και τελείες, αλλά, όπως υποσχέθηκα, θα το κάνω σύντομα. Και, όπως, μου είχαν πεί τότε, τα γράμματα αυτά ήταν γνήσια στην προέλευσή τους, γιατί κυκλοφορούσαν και αναπαράγονταν χέρι-με-χέρι, χωρίς παρεμβολή ταχυδρομείων. Συνεπώς, ο μόνος τρόπος παρέμβασης της ΤΟΤΕ KGB (που και οι κότες ξέρουν ότι, ασχέτως ορθότητας, δεν είναι δυνατόν να ήταν ίδια σε πολιτική γραμμή με την KGB του Γκορμπατσώφ...) δεν ήταν άλλος από την διείσδυση στους κύκλους των τότε Ζαχαριαδικών (χωρίς εισαγωγικά, και με την εννοιολογική ακρίβεια, που προσδιόρισα στο προηγούμενο σχετικό σημείωμά μου) φυσικών προσώπων της KGB. Αλλά, όλοι ξέρουμε, πως σε τόσο στενούς κύκλους, πλήρως ξεκομμένους εθνολογικά από την τριγύρω κοινωνία, όπως ήταν οι πρόσφυγες-αντάρτες του ΔΣΕ, εθισμένους σε αυστηρούς κανόνες περιφρούρησης, τέτοια πράγματα δεν ήταν πολύ εύκολα(*). Και πρέπει να αποδείχνονται πρωτογενώς και όχι από το ...αποτέλεσμα, που ...είναι το ζητούμενο!
Με λίγα λόγια, για την μαοϊκή λογική (φαίνεται πως μπορεί να οριστεί κάτι τέτοιο...) "τα γράμματα αυτά είναι ψεύτικα γιατί ...λένε ψέμματα"! Και γιατί λένε ψέμματα; "Μα, γιατί είναι ψεύτικα"! Υπέροχο!
-------------
(*) Για την ιστορία, τέτοιες απόπειρες, μέσα στους πρόσφυγες γενικά, έκαναν, για λογαριασμό τους βέβαια, δυτικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά αυτούς, που μπλέχτηκαν, τους έφαγε πολύ γρήγορα το (απολύτως) μαύρο σκοτάδι, καθώς, όχι μόνο εντοπίστηκαν γρήγορα, αλλά λήφθηκαν και τα απαραίτητα μέτρα...
-------------
Θα επανέλθω, επί της ουσίας Κάπταιν.
Σεχτάρ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την τοποθέτησή σου στο αν η Καγκεμπέ παρενέβαινε ή όχι στα γράμματά του, το μόνο που κάνεις είναι να μας αποδεικνύεις γιατί δεν θα πρέπει να σε προσλάβουμε στο υπουργείο εσωτερικών όταν με το καλό έλθει (φέρουμε) τη λαϊκή εξουσία. Προφανώς, η Καγκεμπέ θα άφηνε αυτές τις φράσεις, ή και θα τις έγραφε, προκειμένου τα γράμματά της να είναι πιστευτά..
Το κακό με εσένα και με τους υποστηρικτές της εκδοχής Μαϊλη για το ΝΖ είναι ότι δεν γνωρίζετε ΚΑΝΕΝΑΝ άνθρωπο που ανήκε στις παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ(Κουκουέ). Εσύ, μάλιστα, λες ότι γνωρίζεις δυο που μετανόησαν με το 9ο συνέδριο του 1972. Δεν ξέρεις όμως κανέναν που παρέμεινε στις οργανώσεις αυτές ως τα τέλη της δεκαετίας του ’70, δηλαδή, δεν άλλαξε απόψεις.
Αν γνώριζες, τότε θα γνώριζες και τι συζητούσαν οι Κομματικές τους Οργανώσεις επί 20 χρόνια, πέραν των θεμάτων καταστολής τους. Θα γνώριζες πως μερικά από όσα υποτίθεται ότι γράφει ο ΝΖ, είχαν αποτελέσει αντικείμενο μελέτης των ίδιων των εκτός χρουτσωφικού νόμου οργανώσεων του ΚΚΕ (Κουκουέ) με την καθοδήγηση του ίδιου του ΝΖ πριν διακινηθεί το αντιμαοϊκό γράμμα.
Πάρε, για παράδειγμα, το θέμα της Ινδονησίας και για την «Εκ»Πολιτιστική Επανάσταση. Και τα δύο ζητήματα είχαν αποτελέσει βασικό θέμα από το 1965 για τις οργανώσεις του ΚΚΕ(Κουκουέ) που δρούσαν υπό την καθοδήγηση του ΝΖ. Στο μεν πρώτο, το πόρισμα ήταν ότι αποδεικνυόταν η διαλυτική επίδραση του Χρουτσωφισμού στο διεθνές κομ. κίνημα. Στη δε δεύτερη, οι εκτός χρουτσωφικού νόμου οργανώσεις είχαν πάρει θέση υποστήριξης της «εκ»Πολιτιστικής Επανάστασης, ΠΡΟΤΟΥ δηλαδή σταλούν τα πλαστά γράμματα.
Όσο για το αν η Καγκεμπέ δεν μπορούσε να βάζει (έλληνες) ανθρώπους της στις εκτός νόμου οργανώσεις του ΚΚΕ, κάνεις εξαρχής λάθος. Δεν ήταν απλώς η Καγκεμπέ που μπορούσε και αποπειρώταν να ελέγχει τους ανθρώπους. Όλους, ως ένα-και διαφορετικό- βαθμό, τους ήλεγχε το κράτος, αφού από αυτό εξασφάλιζαν το ψωμί τους ή την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή τις σπουδές των παιδιών τους. Όσα λες αποδεικνύουν και αυτά πως δεν γνωρίζεις άμεσα την κατάσταση, και για το αν εντοπίστηκαν τέτοιοι άνθρωποι (έλληνες) εντός των κύκλων των πολιτικών προσφύγων.
Είναι απορίας άξιον πώς γίνεται να απαιτούν οι νεόκοποι «ζαχαριαδικοί» της σχολής Μαϊλη τα πράγματα μονίμως να είναι μονά-ζυγά δικά τους, ενώ οι άλλοι, που έζησαν άμεσα τα γεγονότα, την ιστορία των γραμμάτων, ή είχαν άμεση επαφή με τις οργανώσεις αυτές, και λάμβαναν στην Ελλάδα γράμματα από τις ζαχαριαδικές οργανώσεις, να θεωρούν τα γράμματα πλαστά.
Ζαχαριαδικός
Υστερόγραφο: μη μπαίνεις στον κόπο να «επαληθεύσεις» το γράμμα που σου έδωσαν οι μετανοήσαντες με το γράμμα στον «Τσότσο». Ίδιο θα το βρεις. Δεν θα βγει κανένα συμπέρασμα παραπάνω. Το γράμμα όπως είναι λογικό διακινήθηκε αυτούσιο από τους Χρουτσωφικούς με σκοπό τη μέγιστη δυνατή δημοσιότητα για να προκαλέσει τη μέγιστη δυνατή διάσπαση.
Υστερόγραφο 2: η «πολιτική χρεωκοπία» πώς μετριέται;
ειχες εσυ άμεση σχέση με τις παράνομες οργανώσεις ..?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέγας Ναπολέων
ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Σεχτάρ, δεν θα παρενέβαινα, γιατί όπως λέει κι η παροιμία «τα πολλά λόγια είναι φτώχια» και το σχόλιό σου ήταν μεστό, μεστότατο από πάσα άποψη.
Αν γράφω αυτές τις δυο γραμμές, δεν είναι για ν’ ανοίξω συζήτηση με κρυφούς ή φανερούς μαοϊστές, μαοϊκούς και μαοΐζοντες που ανάλογα με το πώς τα φέρνουν τα πράγματα μεταμφιέζονται και σε «ζαχαριαδικούς», επειδή έχουν γνώση οι φύλακες για το πολιτικό ποιον τους και την πνευματική τους αβελτηρία (τυπικό δείγμα η χαζοχαρούμενη απορία για το πώς μετριέται η πολιτική χρεοκοπία…).
Επειδή όμως έχουμε και νεότερες και νεότερους αναγνώστριες κι αναγνώστες που δεν έζησαν από κοντά τους πνευματικούς πατέρες των σημερινών μαοϊζόντων παπαγάλων με τα «ουράνια» θέσφατά τους, γράφω παρακάτω μερικές γραμμές για την τραγωδία των Ινδονήσιων συντρόφων που πλήρωσαν ένα βαρύτατο τίμημα αίματος με εκατομμύρια σφαγμένους εκείνα τα φοβερά χρόνια των μέσων της δεκαετίας του 1960.
Το ότι το ΚΚ Ινδονησίας ουσιαστικά από το δεύτερο τρίτο της δεκαετίας του 1950 ήταν ιδεολογικό υποχείριο της μαοϊκής κλίκας είναι γεγονός που αποδεικνύεται με μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο, αναζήτηση και μελέτη των σχετικών κομματικών ντοκουμέντων του ΚΚΙ στα αγγλικά (παραπομπές δεν δίνω, γιατί είμαι εκτός έδρας και δεν έχω πρόχειρα τα κιτάπια μου). Το εξοργιστικό στην όλη κουβέντα που έχει αρχίσει από παλιά (δες για παράδειγμα τι γράφει Γιώργης Βοντίτσος-Γούσιας στο βιβλίο του «Οι αιτίες για τις ήττες, τη διάσπαση του ΚΚΕ και της ελληνικής αριστεράς», Τόμος Β΄, Αθήνα 1977, σελ. 310) δεν είναι η παραγνώριση και παραποίηση της αλήθειας, είναι η σκανδαλώδης αποποίηση ευθυνών της μαοϊκής κλίκας για τον δρόμο, στον οποίο αυτή οδήγησε όχι μόνο το ΚΚΙ αλλά και άλλα ΚΚ της Νοτιοανατολικής Ασίας (π. χ. το ΚΚ Μαλαισίας), καθώς κι η πυρετώδης προσπάθεια να επιρριφθούν όλες οι ευθύνες της μεγάλης εκείνης τραγωδίας αποκλειστικά στους «χρουστσοφικούς». Όχι πως οι «χρουστσοφικοί» δεν είχαν τις ευθύνες τους για την μοιραία επιρροή τους στο κομμουνιστικό κίνημα άλλων περιοχών του πλανήτη, όχι πως οι ίδιοι οι σύντροφοι στην Ινδονησία, στην Μαλαισία και σε άλλες χώρες της Άπω Ανατολής δεν είχαν τις δικές τους ευθύνες για την συντριπτική ήττα της επανάστασης, την φυσική εξόντωση εκατομμυρίων κομμουνιστών και τους ποταμούς αίματος, στους οποίους πνίγηκε το κομμουνιστικό κίνημα σε εκείνες τις χώρες χωρίς να μπορέσει μέχρι τώρα, μισόν αιώνα αργότερα, να αναλάβει. Όχι βέβαια! Αλλά «βγάζει μάτι» η πάγια τακτική της μαοϊκής κλίκας να «κάνει την πάπια», ενώ «έλυνε κι έδενε» μετά το 1949 ως είδος «Ασιατικής Κομιντέρν» στην περιοχή, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής και ρίχνοντάς τα όλα στους «χρουστσοφικούς». Θλιβερή νότα στην όλη υπόθεση: Η επί μήνες σιωπή του Πεκίνου εν μέσω ανηλεών σφαγών εκατοντάδων χιλιάδων που έφτασαν τα εκατομμύρια κομμουνιστών στην Ινδονησία, μέχρις ότου ο Σουχάρτο «έβαλε χέρι» και στην πολυπληθή κινέζικη μειονότητα της Ινδονησίας, οπότε η μαοϊκή κλίκα άρχισε τις διαμαρτυρίες. Τυχαία η συγκεκριμένη στάση; Δεν νομίζω…
Αλλά για τους μαοΐζοντες με «ζαχαριαδική» μάσκα, όλα αυτά είναι «άγνωστα» ή όπως λέει κι ο λαός μας «ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι»…
Όσο για τον Νίκο Ζαχαριάδη και τις «συμπάθειές» του προς τον Μάο Τσετούνγκ, αυτό το αφήνω γι’ άλλη φορά, γιατί δεν με παίρνει η ώρα· άλλος πάντως είχε ιδιαίτερες συμπάθειες τότε προς αυτήν την κατεύθυνση κι άκουγε στο όνομα Μήτσος Παρτσαλίδης, μια ματιά στον «Νέο Κόσμο» της εποχής το δείχνει καθαρά…
Θα λείψω για κάποιες εβδομάδες, σε χαιρετώ,
Μη Απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής
Δε θα κάνω τον επιθεωρητή Κλουζό, δεν ξέρω υπό ποιες συνθήκες και με τι πληροφόρηση έγραψε ο ΝΖ αυτά που έγραψε, αλλά θα κρίνω το περιεχόμενό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο αυτό δείχνει ότι ο ΝΖ δεν είχε πάρει χαμπάρι για το τι συμβαίνει στην ΕΣΣΔ. Αυτό δείχνει το ότι αποκρούει την κατηγορία ότι η σοβιετική ηγεσία παλινορθώνει τον καπιταλισμό. Και αυτό εν έτει 1968, αφού δηλαδή είχαν γίνει κρίσιμες μεταρρυθμίσεις που ξήλωναν βήμα-βήμα ότι σοσιαλιστικό είχε η σοβιετική οικονομία (πχ μεταρρύθμιση Κοσύγκιν - 1965) και οδήγησαν τελικά στο οριστικό ξήλωμα του 1989-91, όταν κανένας δεν είχε πια λόγο να κοροϊδεύει κανέναν.
Και άντε, τότε ήταν δύσκολο να διακρίνεις το τι συμβαίνει (το οποίο όμως δεν αποτελεί δικαιολογία για έναν ηγέτη όπως ο ΝΖ). Σήμερα; Μετά απ' τη διάλυση της ΕΣΣΔ που απέδειξε ότι οι εκτιμήσεις των Κινέζων για το χαρακτήρα της σοβιετικής ηγεσίας είναι σωστές, ότι δηλαδή ξήλωναν το σοσιαλισμό, ποιο το νόημα της αναμόχλευσης τέτοιων κειμένων; Το ΚΚΕ επί δεκαετίες κριτίκαρε τον ΝΖ για τα σωστά του, τώρα εσείς τον υποστηρίζετε για τα λάθη του.
Όσα στραβά κι αν καταλογίσετε στους Κινέζους, δίκαια ή όχι, αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι αναγνώρισαν βασικά σωστά (αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ολοκληρωμένα και χωρίς αντιφάσεις - σάμπως το 'χουμε καταφέρει αυτό σήμερα;) τι συμβαίνει στην ΕΣΣΔ. Και καλά έκαναν και "διέσπασαν" το κομμουνιστικό κίνημα, γιατί η ηγεσία του, η ηγεσία της ΕΣΣΔ, έπαψε να είναι κομμουνιστική.
Πράγμα που δεν πρόκειται ποτέ να αναγνωρίσει το ΚΚΕ, που δήθεν κριτικάρει τον Χρουστσόφ και τους επιγόνους του βασισμένο σε ΨΗΓΜΑΤΑ κριτικής ξεσηκωμένα από το μ-λ χώρο ο οποίος κατά τα άλλα χρεοκόπησε, αλλά εξακολουθεί να υποστηρίζει όλες τις επιλογές τους. Και δεν πρόκειται να το παραδεχτεί επειδή για να το κάνει αυτό θα πρέπει να αρνηθεί τον εαυτό του, μιας και υπήρξε από το 1956 μέχρι σήμερα ο φορέας του ρεβιζιονισμού στην Ελλάδα, πράγμα που φαίνεται και σήμερα όταν αλλάζει τα φώτα στο μαρξισμό-λενινισμό με τις θεωρίες περί ιμπεριαλιστικής αλληλεξάρτησης και ένα σωρό άλλα.
Όσο πιο πολύ "αποκαθιστά" το ΚΚΕ τον Στάλιν και το Ζαχαριάδη, τόσο απομακρύνεται από τις παρακαταθήκες τους, από τον ίδιο το λενινισμό σε τελική ανάλυση.
parekklisi
Καμία από τις οργανώσεις που δηλώνουν Ζαχαριαδικές οι οποίες είχαν-έχουν μέλη των οργανώσεων αυτών και, όσες υπήρχαν τότε, λάμβαναν κείμενα και μηνύματα από την προσφυγιά, δεν θεωρούν αυθεντικά τα γράμματα. Θεωρούνται αυτές που τα ζούσαν τότε πιο άσχετες από τους ετεροχρονισμένους αναμεταδότες της Καγκεμπέ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεχτάρ,
το ΚΚΙ δεν καταστράφηκε επειδή έκανε "μεγάλα πηδήματα προς τα μπρος" το 1965, αλλά επειδή υιοθέτησε την Χρουτσωφική λογική της "ειρηνικής μετάβασης στο σοσιαλισμό". Αφού δεν ξέρεις καν την ιστορία του ακόμα και από αστικές πηγές, διάβασε τουλάχιστον την αυτοκριτική του ίδιου του Κ.Κ. Ινδονησίας.
Όσο για τα περί Παρτσαλίδη, "Νέος Κόσμος" δεν υπήρχε το 1967, αλλά "Νέος Δρόμος", ο οποίος πρωτοστατούσε στις αντικινεζικές-αντιαλβανικές συκοφαντίες.
Μάλλον δεν θυμάσαι καλά τι γράφει το γράμμα του Ζαχαριάδη στον Πάρνη.
Αν αρχίσει όμως η αντιγραφή των επιστολών στον Πάρνη τότε θα καταλάβει και ο πιο ανυποψίαστος ποια στάση είχε και ο Ζαχαριάδης και οι διωκόμενοι κομμουνιστές για το Μαο και την Κίνα.
Αν δεν γνωρίζεις ούτε τα βασικά, τουλάχιστον σταμάτα τα υπονοούμενα που τάχα λένε κάτι.
Ζαχαριαδικός
Υστερόγραφο. Η "πολιτική χρεοκοπία" μετριέται σε ψήφους;
Συγνώμη,
ΑπάντησηΔιαγραφήη απάντηση για το Κ.Κ.Ι. πήγαινε στο Μη Απολιθωμένο και όχι στο Σεχτάρ.
Ζαχαριαδικός.
Τελείως off-topic, αλλά μια και τέθηκε το ζήτημα της σφαγής των κομμουνιστών της Ινδονησίας το 1965, μπορεί κάποιος να μού δώσει βιβλιογραφία σχετικά με το ζήτημα ώστε να ενημερωθώ; Ρωτώ γιατί τα μόνα που ξέρω είναι ότι σφαγιάστηκαν πάνω από μισό εκατομμύριο κομμουνιστές τότε και ότι από τότε το ΚΚ πρακτικά εξαφανιστηκε από τη χώρα. Θα ήθελα, λοιπόν, να μάθω περισσότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ: Μαοϊκοί, μαοϊστές και μαοϊζοντες, να μην μπουν στον κόπο. Ενδιαφέρομαι για μ-λ βιβλιογραφία/πηγές.
Αν και ο anonymous anonymous είναι σκληροπυρηνικός μαρξιστής λενινιστής θα του προτείνω μια μαοϊκή πηγή για την Ινδονησία:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.marxists.org/history/indonesia/PKIscrit.htm
1. Ο νζ απλως εβλεπε αυτο που ολοι οι κομμουνιστες εβλεπαν εκτος απο τους κομμουνιστες της μαργαρινης (οπως ονομαζε τους κινεζους κομμουνιστες ο Σταλιν) οτι παρα τις μεταρυθμισεις λιμπερμαν (οι οποιες σε μεγαλο βαθμο δεν εφαρμοστηκαν και ακυρωθηκαν μετα το 1968) η ΕΣΣΔ περεμεν σοσιαλιστικη
ΑπάντησηΔιαγραφήαπο την αλλη για το οτι η Κινα δεν εγινε ποτε σοσιαλιστικη τα ειπαμε στο παρον ιστολογιο πριν απο ενα περιπου μηνα
Είναι, βέβαια, λιγάκι παράταιρο να απαντήσω για λογαριασμό του "Μη Απολιθωμένου" που όπως έγραψε, πρόκειται να λείψει για μερικές βδομάδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιας κι όμως οι μαοϊκοί και μαζί ο δήθεν "Ζαχαριαδικός" κοντά στα τρία κακά της μοίρας τους έχουνε και μια πολύ κακή σχέση με την αλήθεια (δηλαδή στην περίπτωσή τους ταιριάζει το λεγόμενο πως άμα οι μαοϊκές απόψεις δεν συμφωνούνε με την αλήθεια, τότε τόσο το χειρότερο για την αλήθεια), κάνω μια σύντομη παρέμβαση και με το συχώριο.
Ο μαοϊκός δήθεν "Ζαχαριαδικός" μέσα στη γενικότερη ασχετοσύνη που διακρίνει αυτόν και τους ομοϊδεάτες του μπερδεύει το περιοδικό "Νέος Κόσμος" με την εφημερίδα "Νέος Δρόμος". Το πρώτο που άρχισε να βγαίνει τον Απρίλιο του 1949 ως "Δεκαπενθήμερη Έκδοση" για να εξελιχθεί αργότερα σε μηνιαίο περιοδικό ήταν, έστω κι αν δεν γραφόταν ρητά στο εξώφυλλο, το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ κι εκδιδόταν αρχικά στο Βουκουρέστι και μετά τη διάσπαση του 1968 στη Δρέσδη της τότε Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας ίσαμε το 1974. Η δεύτερη ήτανε εφημερίδα που βγάζανε οι Έλληνες πολιτικοί πρόσφυγες στην Τασκένδη της τότε ΕΣΣΔ από το 1956 ίσαμε το 1977 (από το 1950 ίσαμε το 1956 εκδιδόταν με διαφορετικό τίτλο: "Προς την Νίκη").
Στο περιοδικό "Νέος Κόσμος" λοιπόν είχε πραγματικά δημοσιευτεί φιλομαοϊκό άρθρο του Μήτσου Παρτσαλίδη και συγκεκριμένα στις σελίδες 23 με 45 του 12ου τεύχους (Δεκέμβρης 1956) με επικεφαλίδα "Δημήτρη Παρτσαλίδη, Μερικά διδάγματα από το 8ο Συνέδριο του ΚΚ της Κίνας".
Σ’ αυτό το άρθρο ο Μ. Παρτσαλίδης που μαζί με το Λεωνίδα Στρίγκο αποτελούσαν την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ που παρακολούθησε τις εργασίες του 8ου Συνέδριου του ΚΚΚ τον Οκτώβριο του 1956, εκθείαζε ανάμεσα σε πολλά άλλα "καλά κι ωραία" του μαοϊσμού και τη θέση για την "εθνική αστική τάξη" και έκανε μηχανιστική μεταφορά της μαοϊκής αντίληψης για τις τάξεις στη νεοελληνική πραγματικότητα. Να μην ξεχνάμε πως αργότερα η θέση για "εθνική αστική τάξη" στην Ελλάδα έγινε και προγραμματική θέση του ΚΚΕ (οριστικά, νομίζω, με το 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ).
Αυτή η σύντομη παρέμβαση για την ιστορική αλήθεια με την οποία έχουνε τόσο μεγάλες δυσκολίες οι ανά τον κόσμο μαοϊκοί.
Περαστικός