Τρεις ψηφίδες επικαιρότητας

Ας σταχυολογήσουμε μερικά ενδιαφέροντα γεγονότα των ημερών, πριν και μετά το πάσχα, για να τα σχολιάσουμε.

Αυτές τις μέρες ολοκληρώνεται η συζήτηση στην επιτροπή της βουλής για το νομοσχέδιο του υπουργείου δικαιοσύνης που θα έρθει στην ολομέλεια σχετικά με το σωφρονιστικό σύστημα, τις συνθήκες κράτησης, κτλ.

Μέχρι στιγμής τα αστικά μμε έχουν εστιάσει στο αφόρητα εύκολο κι αναμενόμενο δίπολο, που προκαλούν οι αντιδράσεις της νδ για… την κυβέρνηση που συνδιαλέγεται με τους τρομοκράτες, τους απελευθερώνει με φωτογραφικά άρθρα, κτλ. Αν σε αγγίζει αυτού του είδους η υστερία, ενώνεις τη φωνή σου με τη φωνή διαμαρτυρίας των δεξιών βουλευτών και με τη θεατρική επίκληση στο συναίσθημα των συγγενών των θυμάτων από τις διάφορες επιχειρήσεις της 17ν. Αν πάλι έχεις στοιχειώδεις ευαισθησίες και δε θέλεις εκδικητικά να δεις το σάββα ξηρό να τυφλώνεται πλήρως και να ξεψυχά στο κελί του χωρίς ιατρική στήριξη, καλείσαι να επικροτήσεις την κυβερνητική πρωτοβουλία και τα κλισέ του τύπου «η δημοκρατία (ποια δημοκρατία; και για ποιον;) ξέρει να συγχωρεί και δεν εκδικείται τους εχθρούς της».

Το κκε εκπροσωπείται στην επιτροπή από το γιάννη γκιόκα, που καταψήφισε επί της αρχής το νομοσχέδιο, με το σκεπτικό πως δε λύνει βασικά ζητήματα, αλλά υπερψήφισε το επί μέρους άρθρο για την κατάργηση των κελιών τύπου Γ. Ιδού και το βίντεο από το πόρταλ του 902, που αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Θα πίστευε κανείς πως εφόσον υπάρχει σχετικό οπτικό ντοκουμέντο, ως αδιάψευστος μάρτυρας, δε θα χωρούσε πολλή σπέκουλα επί του προκειμένου, έτσι; Λάθος! Τα αστικά μέσα παραποίησαν την παραπάνω καθαρή θέση και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλο που δεν ήθελαν να το αναπαράγουν και να το διαδώσουν μαζικά. Αυτό από μόνο του δεν προκαλεί ίσως μεγάλη έκπληξη –συνηθισμένα γαρ τα βουνά από χιόνια. Έχουν όμως ενδιαφέρον και οι γαργαλιστικές λεπτομέρειες του… ρεπορτάζ. Σε ένα δημοσίευμα του έθνους –που μπορεί να το βρει κανείς αυτούσιο και στη σελίδα του real και μάλλον έχει ως αρχική πηγή το αθηναϊκό πρακτορείο- αναφέρεται σωστά μεν ότι ο γκιώκας δε θα ψηφίσει επί της αρχής το νομοσχέδιο, αλλά εφευρίσκεται ένα απίθανο σκεπτικό, που εμπίπτει στην κατηγορία της επιστημονικής φαντασίας, καθώς «ανοίγει μια συζήτηση αποπροσανατολιστική για τις φυλακές την περίοδο που προχωράνε οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και κατατίθεται η λίστα με τις νέες δεσμεύσεις της χώρας. Το κριτήριο δηλ της ψήφου του κκε για τις φυλακές τύπου Γ ήταν η πορεία της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους –που δεν καταλαβαίνω πολύ καλά πώς σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά και έτσι να ήταν, πάλι δε στέκει. Μα είναι να γελάει κανείς, που θα ‘λεγε και μια ψυχή.

Δεύτερη ψηφίδα μια αθώα λεπτομέρεια που πέρασε στα ψιλά, χωρίς να σχολιαστεί όσο θα έπρεπε. Αντιγράφω από το τουίτερ του θανάση αυγερινού (σημειώνω παρενθετικά πως είναι δημοσιογράφος, ανταποκριτής του mega στη μόσχα και μεταξύ άλλων θετικά διακείμενος στη σοβιετική ένωση και το σοσιαλιστικό παρελθόν της χώρας. Ακόμα κι αν είναι κανείς οακκίτης και το θεωρεί ρωσόδουλο, δεν μπορεί να μην παραδεχτεί πως έχει καλή κι έγκυρη πληροφόρηση. Κλείνει η παρένθεση).

Μαθαίνω ότι η ελληνική πλευρά ήθελε να αφαιρέσει από την Κοινή Δήλωση για τα 70χρονα της αντιφασιστικής Νίκης ολόκληρη την παράγραφο κατά της ηρωοποίησης του ναζισμού κι αναγέννησης νεοναζιστικών φαινομένων στην Ευρώπη. Οι Ρώσοι μας πρότειναν επαναδιατύπωση, αλλά εξεπλάγησαν...

Δεν ξέρω πώς μπορεί να ερμηνευτεί και βασικά να δικαιολογηθεί από τους κολαούζους της κυβέρνησης η παραπάνω πληροφορία –που εξ όσων γνωρίζω δεν έχει διαψευστεί στο ενδιάμεσο από επίσημα χείλη- αλλά δεν είναι τυχαίο πως αφορά την ίδια επίσκεψη, όπου ο έλληνας πρωθυπουργός έκανε πολιτική λεζάντα στο μνημείο για τα θύματα του αντιφασιστικού πολέμου, αλλά στις δηλώσεις του καταφέρθηκε ενάντια στον ολοκληρωτισμό, γενικά κι αόριστα.

Η αστική κυβέρνηση πούτιν είναι στη δυσάρεστη (γι’ αυτή) θέση να πρέπει να σεβαστεί το ιστορικό παρελθόν και τα εκατομμύρια νεκρούς του κόκκινου στρατού στη μάχη κατά του φασισμού, οπότε είναι υποχρεωμένη να τηρήσει κάποια προσχήματα, πχ κατά τον εορτασμό των 70χρονων από την αντιφασιστική νίκη των λαών.

Η αστική κυβέρνηση τσίπρα δε νιώθει την ίδια ανάγκη και στην ουσία ενώνει τη δική της φωή με την επίσημη πολιτική της εε και τον αντικομμουνισμό της θεωρίας των δύο άκρων. Πρώτη φορά φασιστερά!

Τρίτη και τελευταία ψηφίδα, η χτεσινή παρέμβαση συνδικαλιστών του παμε στο υπουργείο εργασίας, για να χαλάσουν την (άνοστη και ξαναζεσταμένη) σούπα του κοινωνικού διαλόγου. Που συνέπεσε χρονικά με την.. επίθεση με κομφετί μιας γερμανίδας ακτιβίστριας στο ντράγκι της εκτ. Και φυσικά δεν έτυχαν της ίδιας αντιμετώπισης από τα αστικά μμε –και την ελληνική κυβέρνηση βεβαίως-βεβαίως.

Λες να φταίει που ο δικός μας πετούσε στον αέρα προκηρύξεις κι όχι κομφετί; Ότι δεν έκανε καμία πονηρή αποκάλυψη, όπως το μέλος των femen, για να κερδίσει το φιλοθεάμον κοινό και τη συμπάθειά του; Ότι οι παμίτες διέκοψαν την ομαλή λειτουργία των θεσμών, ενώ η νεαρή διαδηλώτρια στοχοποίησε τη δικτατορία της εκτ; Ναι αλλά αφού κι αυτή θεσμό δεν τη βαφτίσαμε, ως ελληνική κυβέρνηση; Μπέρδεμα..

Άιντε μία είναι η ουσία (για τα κανάλια): δεν υπάρχει αθανασία και ταξική πάλη. Οτιδήποτε επιχειρεί να την προωθήσει και να τη φέρει στο προσκήνιο, δεν μπορεί να τυχαίνει ευμενούς αντιμετώπισης και προβολής. Οτιδήποτε άλλο –κι ιδίως τα πυροτεχνήματα που αυξάνουν την τηλεθέαση- είναι προφανώς ευπρόσδεκτα.

Το μόνο στενάχωρο είναι πως στενοχωρήσαμε το γιάννη παναγόπουλο της γσεε. Ο οποίος σκίζεται τόσο πολύ για την προώθηση της ταξικής πάλης και τα συμφέροντα των εργαζομένων, που έχασε το αγωνιστικό του μούσι κι έρεψε από τον πολύ αγώνα –καθώς εμφανίστηκε εμφανώς αδυνατισμένος. Κι αυτό δεν μπορούσαν να το αφήσουν έτσι οι φίλοι του οι καναλάρχες.

Πληγώσατε το γιάννη; Θα το ‘βρετε από εμάς.