Αναδημοσίευση από Ατέχνως
-Δεν είναι κατάσταση αυτή ρε φίλε, έχει παραγίνει το κακό.
Έχουμε γεμίσει ξένους λαθρομετανάστες. Τι πάει να πει έχουνε πόλεμο; Γιατί δεν κάθονται να υπερασπιστούν την πατρίδα τους κι έρχονται όλοι εδώ σε εμάς; Γιατί φεύγουν στην πρώτη δυσκολία; Και να σου πω και κάτι; Τι πρόσφυγες μου λες; Επιλογή τους είναι να φύγουν. Δεν τους βλέπεις που έρχονται με κάτι κινητάρες, νέα μοντέλα κι ιστορίες; Άσε τώρα. Και να μη σ’ αφήνουν να απολαύσεις και τις διακοπές σου. Καταστρέφουν τον τουρισμό μας, τη βαριά βιομηχανία της χώρας…
-Α πήγατε διακοπές;
-Όχι ρε, πού να πάμε, τρελός είσαι; Μαζεύουμε κάτι λεφτά για έξω, γιατί δε βγαίνει άκρη εδώ, έτσι που κατάντησαν την Ελλαδίτσα μας, να μας παίρνουν κι οι ξένοι τις δουλειές. Λέμε να δοκιμάσουμε στο εξωτερικό, να ψάξουμε εκεί καμιά δουλειά και να ‘χουμε κάτι στην άκρη για τους πρώτους μήνες που θα ‘ναι δύσκολοι…
-…
ΤΕΛΕΙΟ! Και δεν είναι καθόλου υπερβολικό, δυστυχώς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τι έγινε χθες στον ηλεκτρικό, καθώς μια θείτσα (στα μυαλά, στην ηλικία ούτε 30) μας έπαιρνε τ' αυτιά: "Ζιμπάμπουε καταντήσαμε Ουγκάντα Πόσους μπορούμε να χωρέσουμε πια Δεν μπορούμε να βγούμε απ' τα σπίτια μας Και αρρώστιες 7να μην είχανε η βρώμα ανυπόφορη Ποιος θα τους ταϊζει Δέκα-δέκα θα μας σκοτώνουν μπούρου μπούρου μπούρου"
Τη διακόπτει ένας ηλικιωμένος, με πολύ ευγενικό και ψύχραιμο τόνο:
- Έχετε δίκιο, κυρία μου, αυτό το κράτος δε σέβεται τους πολίτες του. Όμως, σαν ευρωπαία που είστε, μπορείτε να μετακομίσετε σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
- Τι; Να ξεσπιτωθώ εγώ γι' αυτούς;
- Μα, αν είναι να φοβάστε να βγείτε απ' το σπίτι σας...
- Δε θέλω να φύγω απ' την πατρίδα μου!
- Ούτε αυτοί το ήθελαν, έγινε πόλεμος.
- Και τι με νοιάζει εμένα;
- Τότε γιατί να νοιάζονται αυτοί για τη δική σας ενόχληση;
- Δεν περιμένω απ' αυτούς να νοιαστούν - το κράτος τι κάνει;
- Ναι, αλλά αυτούς κατηγορείτε...
- Πρέπει να γίνει κάτι!
- Και γιατί το κράτος να νοιαστεί για σας;
- Τι γιατί! Δικό μας κράτος είναι! Μόνο γι' αυτούς θα νοιάζεται;
- Νοιάζεται γι' αυτούς όπως νοιάζεται και για μας. Αυτούς τους πετάει σε μια γωνιά...
- Όλα στο χέρι τους τα δίνουν και σκούζουν κι από πάνω, θέλουν κι άλλα!
- ... αλλά κι εμάς, δεν αυξάνει τους φόρους μας; Δε μειώνει τους μισθούς μας;
- Αυτό λέω, εμείς μόνο να πληρώνουμε, για να ταΐζουνε κι αυτούς από πάνω.
- Και θα νοιώθατε καλύτερα αν φέρονταν σ' αυτούς ακόμη πιο σκληρά απ' ότι σ' εσάς;
- Δε λέω αυτό...
- Τότε τι προτείνετε; Να τους εκτελούν μόλις βάλουν πόδι στη στεριά;
- Ε όχι κι έτσι, αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό!
- Η ανεργία να συνεχιστεί; Οι φόροι; Οι περικοπές;
- Άλλο θέμα!
- Δεν είναι και τόσο άλλο. Έχει την ίδια αιτία με τον πόλεμο, μόνο που ο πόλεμος είναι χειρότερος.
- Αυτοί και πόλεμο θα μας φέρουν!
- Δεν ξέρω, μπορεί, αλλά μέχρι τότε, εμείς τι κάνουμε; Γιατί ανεχόμαστε με τόση ευκολία όλ' αυτά που μας επιβάλλουν και με την ίδια ευκολία κατηγορύμε άλλους, σε χειρότερη θέση από 'μας;
- Τώρα πάτε τη συζήτηση αλλού...
- Σωστά, όμως είναι εύκολο να κατηγορούμε άλλους για τη δυσφορία μας και να μη λέμε τίποτα για τις δικές μας ευθύνες.
- Ποιες ευθύνες; Εγώ τους έφερα; Δε μας φτάνουν όλα τ' άλλα, πρέπει να μας φορτώνουν κι αυτούς;
Εδώ ο κύριος χαμογέλασε και ο διάλογος έλαβε τέλος. Τουλάχιστο δε συνεχίστηκε το παραλήρημα, ίσως επειδή η αγανακτισμένη ικανοποιήθηκε, θεωρώντας ότι κατατρόπωσε τον ένα και μοναδικό που καταδέχτηκε να συζητήσει μαζί της.
gdmn1973
Θα έπρεπε να ξεκινούσε ο διάλογος για να ειναι πιο ρεαλιστικος με το "εγώ δεν είμαι ρατσιστής αλλά///"και μετα ολα τα υπολοιπα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τον διάλογο του ανώνυμου συμφωνω γτ είναι συγκεκριμενος, αλλά ο διάλογος στο ποστ είναι "αταξικος" δλδ έχει σημασία που "μαζεύει" τα λεφτά...πχ €10 χιλ ευρώ στο Αφγανιστάν δεν είναι χοντρό ποσό;
ΑπάντησηΔιαγραφή@Poe: Έχω μεγαλώσει στο κέντρο, οι γονείς μου ζουν ακόμα εκεί. Εγώ έχω γίνει λίγο ρατσιστής: Άτομα όπως η κυρία του τρένου τα φοβάμαι έντονα και προσωπικά. Ό,τι κι αν λένε, ποτέ δεν τους ανοίγω κουβέντα αν είμαι μόνος μου, εκτός αν μου επιτεθούν. Δύο τέτοιες επιθέσεις θυμάμαι, στη μία "έμοιζα με αλβανό, συγγνώμη", ενώ στην άλλη μου ζητήθηκαν στοιχεία με τον τσαμπουκά (θα έμοιαζα με διαρρήκτη, καθότι αξύριστος) μέχρι που άρχισα να φωνάζω, απαιτώντας εγώ να κληθεί η αστυνομία.
ΑπάντησηΔιαγραφή@κομιξ: Το ποιόν αυτών των ανθρώπων ποικίλει αφάνταστα. Σίγουρα θα υπάρχουν και πολύ ύποπτες περιπτώσεις, δίπλα σε απελπισμένους και αφελείς που "πληροφορούνται την κατάλληλη στιγμή" το αναπόφευκτο της συμμετοχής τους σε κάποια βρωμιά. Αλλά σχετικά με το πώς μαζεύουν τα λεφτά, πώς τα μάζευαν επί κατοχής για ένα τενεκέ λάδι ή δυο αυγά;
gdmn1973
@Poe, κάτι που ξέχασα: Παρατηρώ ότι κανένας πια δεν ξεκινάει με το στερεότυπο "εγώ δεν είμαι ρατσιστής, αλλά..." Η πολιτική ορθότητα είναι πασέ και η αγανάκτηση του μικροαστού τον κάνει να αισθάνεται δικαιωμένος για όλα. gdmn1973
ΑπάντησηΔιαγραφήκομιξ @ τα ποσα που ακουτε ειναι η συνολικη "αγορα" του δουλου ...Ξεκινουν απο κει με 500 - 1000 ή οσα μαζεψουν και μετα ειναι "αγορασμενοι" απο τους δουλεμπορους στις χωρες που πηγαινουν και δουλευουν μεχρι να ξεχρεωσουν ...δλδ ΠΟΤΕ
ΑπάντησηΔιαγραφή