Δεν ξέρω πόσοι από εσάς ξενυχτήσατε για να δείτε την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο (ή την είδατε σε μαγνητοσκόπηση) κι αν είχατε την αποφασιστική (κι αντιφασιστική συνάμα) σταθερή σκοπιά της Ρένας Δουρου-τι. Που πρόλαβε να ενθουσιαστεί με το πρώτο μέρος, τη γέννηση της ζωής, την εξέλιξη, την πρόοδο και τους αφρικανούς σκλάβους που έφεραν στην ήπειρο οι λευκοί κονκισταδόρες, την εξέλιξη της πόλης και τους ουρανοξύστες που έκρυβαν πολύ καλά με τον όγκο τους τις φαβέλες και τη φτώχεια. Για να αλλάξει στο καπάκι γνώμη, με την μπουρναζιώτικη ραπ (με την οποία γενικά δεν έχει θέμα) και το κακόγουστο μουσικό πρόγραμμα, που δεν κατάφερε να δώσει καν το προκάτ, φολκλόρ στοιχείο, που έχει μάθει να αναζητά ο τουρίστας. Πόσο μάλλον την εικόνα της πραγματικής Βραζιλίας, τους χυμούς και τη μυρωδιά μιας τεράστιας χώρας, με εκρηκτικές αντιθέσεις και φοβερή ποικιλία φυλών, ανθρώπων και πολιτισμών.
Σίγουρα όμως όλα αυτά χάνουν, αν δεν έχεις δίπλα σου το Λαϊκό Στρώμα να σχολιάζει την τελετή και να σε δροσίζει (στα πρόθυρα του πολικού ψύχους) με αστεία για τον Τελέτοβιτς (παίκτης στο ΝΒΑ) Ενάρξοβιτς. Αλλά όπως είπε αυτοκριτικά το ίδιο το Λ.Σ.: εδώ δε σωπαίνει ο Χατζηγεωργίου, γιατί να το κάνω εγώ;
Έλα ντε...
Και τι δεν είπε ο εκφωνητής της καρδιάς μας...
Τι για τον μοντελισμό -sic- που ακολουθεί το μοντέλο Ζιζέλ, σε μια καταπληκτική μετάφραση του όρου μόντελινγκ, που αν δεν ξέρεις τα συμφραζόμενα και δεις τη λέξη αποκομμένη, μπορεί και να πιστέψεις πως είναι κάτι παρεμφερές με τον τογιοτισμό, που θα μας απασχολήσει στην οικοδόμηση της κοινωνίας του μέλλοντος και την οργάνωση της παραγωγής ή των πόλεων νέου τύπου. Τι για τις δύο γενιές ράπερ, που συνυπάρχουν αρμονικά, γιατί η Βραζιλία είναι ένα χωνευτήρι πολιτισμών (;!). Τι για τη Βραζιλία που επανεφεύρει... επανεφεύρει... κάτι τέλος πάντων, δε θυμάμαι τι ακριβώς, γιατί κι εγώ τα έχασα, με τόση εφευρ(ικ)ότητα.
Και προπαντός για τα οικολογικά μηνύματα των διοργανωτών, που έμοιαζαν με φλύαρη, φαιδρή διάλεξη του ΓΑΠ για την πράσινη ανάπτυξη, ή με απαντήσεις διαγωνιζόμενων στα καλλιστεία (για την παγκόσμια ειρήνη, τη φτώχεια, κτλ) ή με τις πράσινες (σαν την καρδιά ενός μαρουλιού και το ΠαΣοΚ) επιχειρηματικές ευαισθησίες του Αλ Γκορ, που δεν ήταν εκεί, αλλά ο Χατζηγεωργίου τον ανέφερε, μπερδεύοντάς τον προς στιγμήν με τον παρόντα Κέρι.
Εν τω μεταξύ, στους προηγούμενους αγώνες του Λονδίνου, ήταν στα πάνω του το αντιμνημόνιο, ως κλίμα και ιδεολογία, επηρεάζοντας ακόμα και την... ελεύθερη αγωνιζόμενη ΕΡΤ, που περνούσε τότε τα δικά της "συντροφικά μηνύματα" και ζητούσε δηλώσεις σε αντίστοιχο μήκος κύματος κι από τους αθλητές, στις συνεντεύξεις τύπου, καθώς κι αυτοί βλέπουν κάθε χρόνο τα κονδύλια της ομοσπονδίας τους να ψαλιδίζονται. Λίγο έλειπε να αρχίσουν να κάνουν το ίδιο και με τους ξένους, παγκόσμιους πρωταθλητές, στη μικτή ζώνη: so, first of all: what do you think about memorandum?
Φέτος όμως η αντιμνημονιακή μόδα έχει περάσει ανεπιστρεπτί κι έτσι οι σχολιαστές περιορίστηκαν σε οικουμενικά (σαν την κυβέρνηση που θέλει ο Λεβέντης) και πανανθρώπινα ζητήματα-μηνύματα, όπως το παιδί που βρήκε το σπόρο της ελπίδας στο τέλος (η ελπίδα έρχεται και πεθαίνει τελευταία). Και τη βραζιλιάνικη κυβέρνηση (μάλλον την προηγούμενη, όχι ότι έχει μεγάλη διαφορά) που μείωσε λέει κατά 80% τους ρυθμούς αποψίλωσης του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, καθώς πριν χανόταν σε ετήσια βάση μια μεγάλη έκταση που ήταν όση κι η Γαλλία. Ενώ τώρα που καταστρέφεται και χάνεται μια Ελλάδα κάθε χρόνο (και μια Γαλλία κάθε πέντε), είμαστε κομπλέ και τακτοποιημένοι με την οικολογική μας συνείδηση.
Κατά τα άλλα, με τις ομιλίες των επίσημων να προκαλούν ομαδικά χασμουρητά (και δε φταίει μόνο η διαφορά της ώρας για αυτό) το ενδιαφέρον εστιάστηκε στην παρέλαση των χωρών που παίρνουν μέρος στο μεγάλο πολυεθνικό πανηγύρι (το οποίο έχει διπλή ανάγνωση, αν σκεφτεί κανείς τι κέρδη βγάζουν οι πολυεθνικές από αυτή την ιστορία) και την αντίδραση του κοινού. Μπορεί βέβαια να μην ήταν ακριβώς η βραζιλιάνικη πλέμπα αυτή που βρέθηκε στο Μαρακανά για την τελετή έναρξης αλλά ακόμα κι έτσι, δεν πέρασε απαρατήρητη η γιούχα, όταν μπήκε στο στάδιο η αμερικάνικη αποστολή (και ο αυξημένος θόρυβος από τη μουσική, για να την καλύψει), ούτε φυσικά η ζεστή, θριαμβευτική υποδοχή της κουβανικής αποστολής. Στα αξιοσημείωτα και το (σχεδόν) διπλωματικό επεισόδιο, που προκλήθηκε από τη φαεινή ιδέα των διοργανωτών να βάλουν τους ισραηλινούς και τους λιβανέζους να συνταξιδέψουν με το ίδιο λεωφορείο (κάτι που αρνήθηκαν να κάνουν οι δεύτεροι).
Μέχρι κι ο Ιησούς του Ρίο (το γνωστό άγαλμα δηλ) ανοίγει με απορία (αλλά όχι άπορος, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των πιστών Βραζιλιάνων) τα χέρια του μπροστά σε τόση ευφυΐα.
Όσο για το λαό της Βραζιλίας, που δε βρέθηκε στο στάδιο, δεν τον αγγίζει το "μεγάλο καλοκαίρι" και το φαγοπότι της ανερχόμενης βραζιλιάνικης αστικής τάξης (που ξεκίνησε το 14' με το Μουντιάλ) και δε θα δει τη ζωή του να αλλάζει στο παραμικρό αυτές τις μέρες, μπορεί κανείς να ακολουθήσει αυτόν το σύνδεσμο, για να δει πώς υποδέχτηκε την ολυμπιακή φλόγα και τη διοργάνωση (αν είχα πιάσει το τρένο της ΕΤΕ, θα μπορούσα να βάλω απευθείας το βιντεάκι, έλα όμως που δεν...).
Χώρια οι προγραμματισμένες κινητοποιήσεις όσων διαδήλωσαν έξω από το Μαρακανά την αντίθεσή τους σε αυτήν την αθλητική εμποροπανήγυρη... Όχι από σκέτη αντίδραση, Ρίο-Αντίριο, και ένα σωρό έργα-μακέτο, αλλά γιατί τους καίει άμεσα, κι αυτούς και την τσέπη τους.
Υγ: μπορείτε επίσης να διαβάσετε το κείμενο του σημερινού κυριακάτικου Ρίζου για του αγώνες του Ρίο, τα λεφτά που πληρώνουν οι φορολογούμενοι και τις αντιδράσεις τους.
Και το απόλυτο ανάγνωσμα πριν (κατά τη διάρκεια, μετά και στο ενδιάμεσο) από κάθε διοργάνωση. Για το οποίο η κε του μπλοκ προτίθεται να κάνει σημειολογική, ερμηνευτική ανάλυση -αν εκδηλώσει ενδιαφέρον κι η βάση του μπλοκ, τόσο το καλύτερο.
 |
| Προσέξτε τη λεπτομέρεια. Οι χορευτές στο βάθος με τα φωσφοριζέ βελάκια να δείχνουν το δρόμο στους αθλητές, για να μη χαθούν!! Ομολογώ πως με ξεπερνά |
Έλα ντε...
Και τι δεν είπε ο εκφωνητής της καρδιάς μας...
Τι για τον μοντελισμό -sic- που ακολουθεί το μοντέλο Ζιζέλ, σε μια καταπληκτική μετάφραση του όρου μόντελινγκ, που αν δεν ξέρεις τα συμφραζόμενα και δεις τη λέξη αποκομμένη, μπορεί και να πιστέψεις πως είναι κάτι παρεμφερές με τον τογιοτισμό, που θα μας απασχολήσει στην οικοδόμηση της κοινωνίας του μέλλοντος και την οργάνωση της παραγωγής ή των πόλεων νέου τύπου. Τι για τις δύο γενιές ράπερ, που συνυπάρχουν αρμονικά, γιατί η Βραζιλία είναι ένα χωνευτήρι πολιτισμών (;!). Τι για τη Βραζιλία που επανεφεύρει... επανεφεύρει... κάτι τέλος πάντων, δε θυμάμαι τι ακριβώς, γιατί κι εγώ τα έχασα, με τόση εφευρ(ικ)ότητα.
Και προπαντός για τα οικολογικά μηνύματα των διοργανωτών, που έμοιαζαν με φλύαρη, φαιδρή διάλεξη του ΓΑΠ για την πράσινη ανάπτυξη, ή με απαντήσεις διαγωνιζόμενων στα καλλιστεία (για την παγκόσμια ειρήνη, τη φτώχεια, κτλ) ή με τις πράσινες (σαν την καρδιά ενός μαρουλιού και το ΠαΣοΚ) επιχειρηματικές ευαισθησίες του Αλ Γκορ, που δεν ήταν εκεί, αλλά ο Χατζηγεωργίου τον ανέφερε, μπερδεύοντάς τον προς στιγμήν με τον παρόντα Κέρι.
Εν τω μεταξύ, στους προηγούμενους αγώνες του Λονδίνου, ήταν στα πάνω του το αντιμνημόνιο, ως κλίμα και ιδεολογία, επηρεάζοντας ακόμα και την... ελεύθερη αγωνιζόμενη ΕΡΤ, που περνούσε τότε τα δικά της "συντροφικά μηνύματα" και ζητούσε δηλώσεις σε αντίστοιχο μήκος κύματος κι από τους αθλητές, στις συνεντεύξεις τύπου, καθώς κι αυτοί βλέπουν κάθε χρόνο τα κονδύλια της ομοσπονδίας τους να ψαλιδίζονται. Λίγο έλειπε να αρχίσουν να κάνουν το ίδιο και με τους ξένους, παγκόσμιους πρωταθλητές, στη μικτή ζώνη: so, first of all: what do you think about memorandum?
Φέτος όμως η αντιμνημονιακή μόδα έχει περάσει ανεπιστρεπτί κι έτσι οι σχολιαστές περιορίστηκαν σε οικουμενικά (σαν την κυβέρνηση που θέλει ο Λεβέντης) και πανανθρώπινα ζητήματα-μηνύματα, όπως το παιδί που βρήκε το σπόρο της ελπίδας στο τέλος (η ελπίδα έρχεται και πεθαίνει τελευταία). Και τη βραζιλιάνικη κυβέρνηση (μάλλον την προηγούμενη, όχι ότι έχει μεγάλη διαφορά) που μείωσε λέει κατά 80% τους ρυθμούς αποψίλωσης του τροπικού δάσους του Αμαζονίου, καθώς πριν χανόταν σε ετήσια βάση μια μεγάλη έκταση που ήταν όση κι η Γαλλία. Ενώ τώρα που καταστρέφεται και χάνεται μια Ελλάδα κάθε χρόνο (και μια Γαλλία κάθε πέντε), είμαστε κομπλέ και τακτοποιημένοι με την οικολογική μας συνείδηση.
Κατά τα άλλα, με τις ομιλίες των επίσημων να προκαλούν ομαδικά χασμουρητά (και δε φταίει μόνο η διαφορά της ώρας για αυτό) το ενδιαφέρον εστιάστηκε στην παρέλαση των χωρών που παίρνουν μέρος στο μεγάλο πολυεθνικό πανηγύρι (το οποίο έχει διπλή ανάγνωση, αν σκεφτεί κανείς τι κέρδη βγάζουν οι πολυεθνικές από αυτή την ιστορία) και την αντίδραση του κοινού. Μπορεί βέβαια να μην ήταν ακριβώς η βραζιλιάνικη πλέμπα αυτή που βρέθηκε στο Μαρακανά για την τελετή έναρξης αλλά ακόμα κι έτσι, δεν πέρασε απαρατήρητη η γιούχα, όταν μπήκε στο στάδιο η αμερικάνικη αποστολή (και ο αυξημένος θόρυβος από τη μουσική, για να την καλύψει), ούτε φυσικά η ζεστή, θριαμβευτική υποδοχή της κουβανικής αποστολής. Στα αξιοσημείωτα και το (σχεδόν) διπλωματικό επεισόδιο, που προκλήθηκε από τη φαεινή ιδέα των διοργανωτών να βάλουν τους ισραηλινούς και τους λιβανέζους να συνταξιδέψουν με το ίδιο λεωφορείο (κάτι που αρνήθηκαν να κάνουν οι δεύτεροι).
Μέχρι κι ο Ιησούς του Ρίο (το γνωστό άγαλμα δηλ) ανοίγει με απορία (αλλά όχι άπορος, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των πιστών Βραζιλιάνων) τα χέρια του μπροστά σε τόση ευφυΐα.
 |
| Κάποιος έλειπε όμως από το Μαρακανά, για να ανάψουν τα πνεύματα... Τιμής ένεκεν η φωτό, 20 χρόνια (και κάτι ψιλά) μετά το θάνατο του μεγάλου αρχηγού του ενός και μοναδικού Ομπντούλιο Βαρέλα |
Χώρια οι προγραμματισμένες κινητοποιήσεις όσων διαδήλωσαν έξω από το Μαρακανά την αντίθεσή τους σε αυτήν την αθλητική εμποροπανήγυρη... Όχι από σκέτη αντίδραση, Ρίο-Αντίριο, και ένα σωρό έργα-μακέτο, αλλά γιατί τους καίει άμεσα, κι αυτούς και την τσέπη τους.
Υγ: μπορείτε επίσης να διαβάσετε το κείμενο του σημερινού κυριακάτικου Ρίζου για του αγώνες του Ρίο, τα λεφτά που πληρώνουν οι φορολογούμενοι και τις αντιδράσεις τους.
Και το απόλυτο ανάγνωσμα πριν (κατά τη διάρκεια, μετά και στο ενδιάμεσο) από κάθε διοργάνωση. Για το οποίο η κε του μπλοκ προτίθεται να κάνει σημειολογική, ερμηνευτική ανάλυση -αν εκδηλώσει ενδιαφέρον κι η βάση του μπλοκ, τόσο το καλύτερο.
Tα βίντεο με την "υποδοχή" της φλόγας, είναι απλά φοβερά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔείχνουν νομίζω και μια κάπως πιο αυθεντική αντίδραση από τον Βραζιλιάνικο λαό, απέναντι σε αυτή την ξεφτίλα - εμποροπανήγυρη όπως είπες, που ονομάζετε "ολυμπιακοί αγώνες", κόντρα στην 100% κατασκευασμένη εικόνα, ότι όλα πάνε και είναι καμωμένα καλά...
Μπορώ να πω ότι μου έκανε μεγάλη εντύπωση, με την καλή έννοια!
Ιβάν Τζόνι
Είναι όντως, εντυπωσιακή αντίδραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέχασα επίσης να αναφέρω την υποκρισία της ΔΟΕ με την ομάδα των προσφύγων κι επίσης μια ανεξάρτητη ομάδα, που κατέβηκε με τη σημαία της ΔΟΕ, κι όπως είδα αργότερα είναι Κουβεϊτιανοί αθλητές, που κατεβαίνουν με αυτόν τον τρόπο κι αυτό το ιδιότυπο καθεστώς, γιατί η ΔΟΕ δεν αναγνωρίζει για κάποιο λόγο το Κουβέιτ ή τέλος πάντων δεν το περιλαμβάνει στις τάξεις της.
Επίσης, έχει γίνει θέμα (μόνο στη χώρα μας πιθανότατα) γιατί το NBC έκανε την "γκάφα" να αναφέρει τη FYROM ως Μακεδονία, με κυριότερο πρόγονο του σλαβικού έθνους τον (μεγ)Αλέξανδρο.
Ξέχασα και κάτι ακόμα (έκλεισε λίγο βιαστικά το κείμενο).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον ιό που χτύπησε τη Βραζιλία και κατ' επέκταση τους αγώνες (κάποιοι αθλητές δεν ρίσκαραν τη συμμετοχή τους στους αγώνες, εξαιτίας του ιού αυτού).
Η βασική σύνδεση όμως είναι με τον ιό του κέρδους στο σύστημα που το αποθεώνει, που δεν αφήνει κανένα αθλητικό, φίλαθλο, ολυμπιακό (ή όπως αλλιώς το πει κανείς) πνεύμα να ανθήσει και να κυριαρχήσει.
To σάπισμα έχει φτάσει σχεδόν στο απροχώρητο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα και για κάποιους αθλητές από ΗΠΑ, οι οποίοι κάνουν χρήση μιας νέας συσκευής, η οποία ενεργοποιεί με ηλεκτρισμό, την καλύτερη ανταπόκριση των νευρώνων του εγκεφάλου με το μυικό σύστημα, βέβαια δεν ξέρω αν ισχύει (https://www.rt.com/sport/354921-us-athletes-using-brain-stimulation/)...
Για πόσο καιρό θα τους λέμε αθλητές άραγε;
Ιβάν Τζόνι
Εμένα μου άρεσε που ο εκφωνητής είπε πριν να αρχίσει το πανηγυράκι ότι θα είναι διαφορετικό από όλα τα άλλα γιατί θα είναι περισσότερο αναλογικό και όχι με πολύ τεχνολογία. Και μετά είδαμε όλο το πρώτο μέρος να είναι κυρίως προβολή βίντεο στο δάπεδο του γηπέδου. Μόνο τα κτίρια στο τέλος δεν ήταν digital. Κι αυτό ήταν (το μόνο που μπορείς να πεις ότι είναι τελετή έναρξης ολυμπιακών αγώνων) Μετά όλο το υπόλοιπο ήταν χειρότερο κι από εμποροπανήγυρη στην κάτω Ραχούλα. Και με χειρότερο ήχο... :) Απίστευτη τεμπελιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήTόσο υπέροχα βιτριολική παρένθεση βάζοντας τον πιο υπέροχο αρχηγό, το "νέγρο αρχηγό" (ο οποίος έπαιζε σε σύλλογο με κιτρινόμαυρο χρώμα), μέσα σε ανάρτηση για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών του Ρίο λίγοι θα μπορούσαν να σκεφτούν να κάνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ-υ-γ-χ-α-ρ-η-τ-ή-ρ-ι-α.
ρα
Έχεις απόλυτο δίκιο Ρόσεαν. Φαντάσου να έριχναν δηλ και βάρος στην τεχνολογία τι θα γινόταν. Και γινόταν χειρότερο γιατί ο εκφωνητής το επαναλάμβανε κάθε λίγο και λιγάκι (προφανώς γιατί το είχαν μοιράσει στους δημοσιογράφους και το είχε μπροστά του) για να γεμίσει το χρόνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι επίσης ξέχασα το μοναδικό χατζηγεωργικό: όλοι όρθιοι, γιατί όχι κι εσείς σπίτι σας;
Ενώ όταν έλεγε πως πλησιάζουμε στο τέλος, το μεγάλο φινάλε, έλεγα: δεν μπορεί, θα βρει κάπως να κολλήσει την αγαπημένη του φράση για το χιτσκοκικό, θριλερικό, γκρανκινιολικό φινάλε, αλλά όχι, μας απογοήτευσε.
Ρα, όπως καταλαβαίνεις, ήταν ουσιαστικά αφιερωμένο.
Δεν ξέρω αν θα γίνει τις επόμενες μέρες πράξη η επιθυμία σου για το αφιέρωμα που ήθελες, αλλά αν ποτέ ναι, θα βασίζεται εν πολλοίς σε ό,τι θα διαβάσεις εδώ
http://www.sombrero.gr/2010/12/%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82/
Κι επίσης, πρόλαβαν να το γράψουν άλλοι, αλλά αυτό το "αγωνίζονται κάτω από ξένες σημαίες" της Καθημερινής έχει διπλή, πολιτική ανάγνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.kathimerini.gr/870187/article/epikairothta/a8lhtismos/ellhnes-kai-ellhnides-poy-8a-agwnistoyn-me-3enh-shmaia
Σε ευχαριστώ πολύ σφυροδρέπανε για την αφιέρωση και ιδιαίτερα για την πολύ ωραία παραπομπή (δεν ξέρω τι καπνό φουμάρουν σε εκείνο τον ιστότοπο αλλά μου φαίνεται ότι γράφουν ενδιαφέροντα ποδοσφαιρικά κείμενα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τελικά δε βρεις ευκαιρία να γράψεις ποτέ κάτι για τον-πάρα πολύ μακράν του δεύτερου- πιο μεγάλο ποδοσφαιρικό αρχηγό, σου έχω κι άλλη παράκληση (δώσε θάρρος στον χωριάτη...) στα πλαίσια της πιο "ελαφριάς" διάθεσης του καλοκαιριού.
Ας υποθέσουμε ότι μεταφερόμαστε ένα χρόνο πριν. Δυο τύποι συζητάνε για πρέμιερ λιγκ και το ποιός θα πάρει το πρωτάθλημα. Εκείνη τη στιγμή περνά δίπλα τους ο Άγγελος. - "Κόουτς" του λένε "τι βλέπεις για Αγγλία; Ποιός θα πάρει τον τίτλο;". Ελπίζοντας ότι δε θα εκχυδαίσω την σκέψη του Δασκάλου(για εμάς της ιδεαλιστικής όχθης) κάνω την υπόθεση ότι ο Άγγελος θα μπορούσε να τους δώσει την εξής απάντηση: "Όποιος θέλει η Παναγιά. Με δουλειά και κάτω το κεφάλι, άμα το θέλει η Παναγιά, ως κι η Λέστερ παίρνει πρωτάθλημα". Μπορείς να συνεχίσεις την ιστορία περιγράφοντας πώς θα αντιδρούσε, τι θα έλεγε ένας της υλιστικής όχθης που θα άκουγε τότε αυτή την υποθετική συζήτηση και αν θα έδινε την παραμικρότερη πιθανότητα σε αυτό το ενδεχόμενο. :)
ρα
Δεν έχω παρακολουθήσει ούτε λεπτό από τους αγώνες (κι ούτε πρόκειται μάλλον), για αυτό ρωτάω εδώ για το αν είχαμε ή όχι γιούχα των αμερικάνων στην τελετή έναρξης από όποιους ήταν εκεί τέλος πάντων (το βραζιλιάνικο ΚΚ νομίζω ότι ήταν απ'έξω, εικάζω ότι δεν του δόθηκε τηλεοπτικός χρόνος ούτε από την "αριστερή" ερτ). Το NBC (που είναι σε αυτά τόσο έγκυρο όσο κι η καθημερινή για τους αγώνες στα εργασιακά) λέει ότι το πλήθος τρελάθηκε από την χαρά του:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=pwQwqvl92RQ
Παρακολουθώντας κάποια από την ειδησεογραφία για τους αγώνες ξεχωρίζω το θράσος και την ξετσιπωσιά των δυτικών σε όλα τα επίπεδα. Ο Ομπάμα πανηγυρίζει για την ομάδα προσφύγων (άλλη μια τεράστια επιτυχία της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής), ενώ όλοι οι δυτικοί αθλητές όταν κερδίζουν το παίζουν γαμάτοι, κι όταν χάνουν από ρώσους, κινέζους κτλ βγαίνουν και φωνάζουν ότι τους έκλεψαν οι ντοπαρισμένοι κτλ. Αφού ο Φελπς είναι θαύμα της φύσης λέμε και κάθε πρωί τρώει 4 κούτες δημητριακά και κατεβάζει 4 νταμιτζάνες πορτοκαλάδα.
Αλλά είπαμε, δεν ακούμε τους χοντρούς αλλά τους τουιτερικούς γίγαντες του κομμουνισμού για κριτική στήριξη της ρωσίας ώστε να έχουμε ρήγματα στην αμερικάνικη ηγεμονία, όταν οι πρώτοι εξακολουθούν να βγάζουν τον σκασμό απέναντι σε όσα γίνονται.
Ijon Tichy
ΥΓ: Εν τω μεταξύ για την Συρία οι αμερικάνοι κι οι άγγλοι τα παραδέχονται όλα ανοιχτά και με στοιχεία και δεν κουνιέται φύλλο. Εδώ άρθρα από NYT και FT για το πώς παίρνουν όπλα με αίτηση στην CIA οι "μετριοπαθείς", που πολεμάνε δίπλα στην Αλ Κάιντα με γνώση των αμερικάνων κτλ:
http://www.ft.com/cms/s/0/da076830-5d77-11e6-a72a-bd4bf1198c63.html#axzz4Glv4FItU
http://www.nytimes.com/2016/08/07/world/middleeast/military-syria-putin-us-proxy-war.html?_r=0
Οι άγγλοι δε κάνουν και χερσαίες επιχειρήσεις:
http://www.bbc.com/news/video_and_audio/headlines/37013583
Εν τω μεταξύ ο Βλαδίμηρος τα λέει με τον Ερντογκάν μάλλον για το μαλλί του Μέσσι, γιατί λέει για την Συρία δεν μίλησαν (τα λέγαμε οι βλαμμένοι, οι αστοιχείωτοι από μ-λ ότι εκείνον τον έρμο τον ρώσο πιλότο θα τον κλάψει μόνο η μάνα του αλλά ας όψονται τα "ρήγματα"). Δεν βαριέσαι, τους τράβηξε το αυτί (των νατοϊκών) ο υπεξ Ριάμπκοφ προ ημερών, δεν είναι να τους μπριζώνεις και πολύ.
Επίσης κάτι ψιλοάσχετο-ψιλοσχετικό, ξέχασα να σε ρωτήσω σφυροδρέπανε αν στο sombrero.gr γράφει και κανάς δικός μας. Μου φαίνεται αρκετά τίμια σελίδα, με ωραία αρθράκια (χάρηκα πάρα πολύ που κάποιος έγραψε για το αντίο του σπουδαίου Βαλερόν πχ). Ελπίζω να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήIjon Tichy
Ρα καλή ιδέα, αλλά έχει ήδη τη δική σου σφραγίδα, για να τη χτίσει κάποιος άλλος, κι όχι εσύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίτσι, αυτό που κατάλαβα όταν μπήκαν οι Αμερικανοί, ήταν ότι είχε πολλή φασαρία. Που σημαίνει είτε ότι υπήρχαν αποδοκιμασίες (ανάμεικτες και με επευφημίες ασφαλώς, δεν το αμφισβητώ) είτε ότι οι διοργανωτές δυνάμωσαν τη μουσική για το φόβο των Ιουδαίων και των αντι-αμερικανικών εκδηλώσεων. Έτσι κατάλαβα δηλ, αλλά δεν αποκλείω να πέφτω και έξω.
Το σίγουρο είναι ότι υποδέχτηκαν ψυχρά τους Ρώσους. Κι αυτά που έγιναν στην κολύμβηση, με μια ρωσίδα που εξασφάλισε την τελευταία στιγμή τη συμμετοχή της στους αγώνες, είναι από τα άγραφα -και δεν εννοώ μόνο την κερκίδα αλλά και τους αθλητές- σε βαθμό που να αναγκαστεί ακόμα και η ΔΟΕ να βγάλει μια ανακοίνωση για τα μάτια του κόσμου.
http://www.sport24.gr/Sports/OlympicGames/sto-pleyro-ths-efimova-h-doe.4208665.html
http://www.sport24.gr/Sports/OlympicGames/oi-ventouzes-kai-o-polemos-hpa-rwsias.4208550.html
Δεν ξέρω τι πολιτικό καπνό φουμάρει το σομπρέρο. Δεν ξέρω καν αν έχουν ενιαία στάση οι συντελεστές (γιατί δεν είναι μόνο ένας). Σίγουρα δεν είναι φιλελέδες και γράφουν ψαγμένα αφιερώματα-κείμενα, που φανερώνουν προσλαβμάνουσες κι ερεθίσματα της δικής μας πλευράς (με την ευρεία έννοια).
Μπορεί κάποιος από αυτούς να έχει σχέσεις με το Περιοδικό (Ναρ), που αναδημοσιεύει κάποια κείμενά τους, αλλά δεν είναι και βέβαιο.
Προσωπικά, προτιμώ τα χιουμοριστικά τους σχόλια στο τουίτερ, κι ας μην είναι απαραίτητα τόσο πολιτικά ή εναλλακτικά.
Σόρρυ που συνεχίζω το οφφ-τόπικ του ΥΓ του προηγούμενου σχολίου μου, αλλά βλέπω την παρακάτω είδηση για την Συρία να κυκλοφορεί παντού, η παρακάτω βερσιόν από το χαβαλεδιάρικο λούμπεν (που παλιότερα σε άλλο σοβαρό του σχόλιο είχε υιοθετήσει την ανάλυση του vox για την Συρία):
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://luben.tv/stream/87469
που είναι επί της ουσίας αναδημοσίευση του (αριστερού -- τρομάρα μας) guardian:
https://www.theguardian.com/world/2016/aug/11/last-doctors-aleppo-obama-help-stop-hospital-bombing
Θυμίζω ότι στα παραπάνω άρθρα των FT και NYT οι αντάρτες που πολεμούν πλάι πλάι στην Αλ Κάιντα διαμαρτύρονται ότι δεν λαμβάνουν οπλισμό με αρκετά γρήγορους ρυθμούς στο Χαλέππι από τις ηπα. Απ'ότι φαίνεται οι δικές τους εκκλήσεις δεν είναι για πολλά πολλά και μπαίνουν μπροστά οι γιατροί, καθώς και κατηγορίες για επιθέσεις με χλωρίνη κτλ (πάλι χωρίς αποδείξεις όπως και παλιότερα). Και το σύστημα δουλεύει καθώς οι εκκλήσεις των γιατρών είναι πρώτη μούρη παντού, ενώ τα όσα παραδέχονται οι ίδιοι οι αμερικάνοι που καταγράφονται σε FT και NYT τα έφαγε η μαρμάγκα.
Ijon Tichy
Μα ρε παιδάκι μου να μην ξέρουν οι επιστολογράφοι ότι απευθύνονται σ' αυτόν που πολιόρκησε το Manbij και βομβάρδισε αμάχους, ζητώντας ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για τη ΜΙΑ πλευρά; Ιεφκαριστούμε Λούμπεν, ιεφκαριστούμε ιΕλλάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=EvaN2StFs2c
Φορθ Σπούτνικ
Επανέρχομαι απλώς για να πω ότι υπήρχε ρεπορτάζ στον ρίζο για όσα συμβαίνουν στην Συρία. Αξιοπρόσεκτα τα ήξεις αφήξεις του Ταβούσογλου, και το γεγονός ότι οι πιλότοι που κατέρριψαν το ρωσικό μαχητικό θεωρούνται πραξικοπηματίες (δίνοντας κι άλλο υλικό σε γνωστούς τιτάνες του μ-λ να βγάλουν καλό και ντόμπρο τον Ταγίπ -- δεν το έχουν κάνει ακόμη αλλά ικανούς τους έχω). Βέβαια και αυτά πίσω από τις εξελίξεις είναι καθώς το σημερινό ρεπορτάζ μιλά για σχεδιασμό για κοινές δράσεις ρώσων και αμερικάνων στο Χαλέππι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά όπως έχουμε ενημερωθεί από τους τιτάνες του τουιτεροΜΛ (αυτούς που ζητούν εδώ και τώρα το ΚΜΕ στα χέρια τους), κουβάρι αντιθέσεων δεν υπάρχει, αυτά τα λένε οι χοντροί, Παγκόσμιο Πόλεμο έχουμε ασχέτως αν δεν ξέρουμε ποιός πολεμάει ποιόν. Εξ'ου και η γαργάρα για όλα αυτά. Καλύτερα βέβαια θα μου πεις καθώς η άλλη μεγάλη είδηση που πλασαρίστηκε αυτές τις μέρες ήταν η δήθεν αθώωση του Μιλόσεβιτς από το ICTY, γιατί το είπε ένας τύπος από το counterpunch. Που όχι μόνο είναι πέρα για πέρα μούφα (δεν δικάζεται για τίποτα ο άνθρωπος πλέον -- μου τον έστησαν στο σκαμνί με το ζόρι οι δήθεν υπερασπιστές του) αλλά δόθηκε και πάτημα σε γνωστούς σοσιαλδημοκράτες της κακιάς ώρας να πουν τα δικά τους επί του θέματος και στον πυρήνα αυτού να έχουν και δίκιο (και παίξαν κι άλλη μπάλλα, γιατί σου λέει Wilcoxson εσείς, Marko Attila Hoare εμείς -- ένας απίθανος προπαγανδιστής-μπούφος της δύσης που έγραφε για το πώς ο Μπλερ βοήθησε στην εξάπλωση του ρωσικού "ιμπεριαλισμού" όπου ο ορισμός έχει βάση την αρχαία Ρώμη). Καλά που υπήρξε και ειρωνία δλδ για ΜΛ στήλη στα ελληνικά hoaxes, ούτε μισή ειρωνία που να μην είναι αυτοαναφορική, τόσο μπροστά.
Και σε ένα παράλληλο σύμπαν θαρρείς, κάποιοι τρέχουν σαν παλαβοί να προσπαθούν να οργανώσουν την πάλη σε σωματεία, συνδικάτα κτλ (συνδικαλιές και πασοκιές όλα αυτά ως γνωστόν), να ενημερώνουν επί τους συγκεκριμένου για τις κινήσεις του ΝΑΤΟ δίπλα μας, και να ζητούν δράση εδώ και τώρα. Πρόκειται για τους γνωστούς μαλάκες φυσικά, που μπορείς να βρίζεις νυχθημερόν όποιος κι αν είσαι για το ότι "δεν κάνουν τίποτα", κι όταν σφίγγουν τα γάλατα και έρχεσαι προ των ευθυνών σου να οικειοποιείσαι τους αγώνες τους ώστε να φαίνεσαι καμπόσος. Στην τελική με τους μικροαστούς και την ΔΦΑ βλέπουμε τι γίνεται, με αυτούς που θέλουν "απεργίες διαρκείας" κτλ επίσης, και τώρα και με τους ατσάλινους των σόσιαλ μήντια, για αυτό και οι μαλάκες καλό είναι απευθύνουν τα καλέσματά τους σε μπρόκολα και μπάμιες ξέρω γω (μπροκολεταριακή επανάσταση -- βγαίνει και σύνθημα). Πολλά μπορεί να μην κάνουν, αλλά σίγουρα δεν θα ξημεροβραδιάζονται όλη μέρα με ένα πληκτρολόγιο και έναν καθρέφτη...
Ijon Tichy
Το "πραξικόπημα" ήταν πραγματικά "δώρο Θεού", κι επειδή δεν πιστεύω στην Μεταφυσική, μπορώ να φανταστώ τίνος θεού....
ΑπάντησηΔιαγραφή....από το (ας το πούμε) "Δωδεκάθεο".
Τα σέβη μου Tichy για τα ευθύβολα και πάντα απολαυστικά σχόλιά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο καταπληκτικό των εν λόγω ατσάλινων των σόσιαλ μίντια είναι η όξυνση της δικαίωσής τους σε κάθε ανατροπή των προκείμενων κρίσεων που θεμελιώνουν τον προηγούμενο συλλογισμό τους.Έτσι, όταν το ξανθό γένος επεμβαίνει υπέρ άσαντ, κάνει αντιμπεριαλιστική μπριγάδα, αλλά όταν αποχωρεί και ευνοεί το ΝΑΤΟ και τους κανίβαλους πρέπει να απαντήσουν/απολογηθούν οι χοντροί γιατί χαρακτηρίζουν ιμπεριαλιστικό το στρατό που αποχωρεί. Και όταν ο ταγίπαρος εκεί που δίωκε απηνώς το ΝΑΤΟ από το κράτος του, επανεξοπλίζει χιλιάδες μισθοφόρους έξω από το Χαλέπι, πρέπει οι κουκουέδες να απολογηθούν γιατί δεν στηρίζουν τις εκκαθαρίσεις του σουλτάνου που προεικονίζουν το τσάκισμα ενός οποιουδήποτε αστικού κράτους από μια οποιαδήποτε λαϊκή εξουσία - μα αφού δεν εννοούν στ' αλήθεια τη λαϊκή εξουσία, αποφάνθηκαν οι επαϊοντες ατσάλινοι.
Τελικά, ο αδύναμος κρίκος δεν εντοπίζεται εκεί που η οργανωμένη τάξη προετοιμάζει την επίθεσή της, αλλά ταυτοποιείται στον Λαβρόφ και τον Μεντβέντεφ, σαν μετενσάρκωση των γερμανικών φύλων που θα γκρεμίσουν το ρωμαϊκό ιμπέριουμ - ε ρε γίββων που μας χρειάζεται. Παρεμπιπτόντως, οι ατσάλινοι δεν έχουν εκθέσει εαυτούς στη διατύπωση της ακριβούς σωστής γραμμής, όσο κι αν συνάγεται εύλογα, αλλά η ειρωνεία σε χοντρούς και τρεχαλατζήδες δίνει και παίρνει σε καθημερινή βάση πλέον, ενώ η πρόζα της πρόκλησης και της αυταρέσκειας έχει καταστεί τουιτερική μανιέρα.
Με θλίβει ειλικρινά η κατάληξη ορισμένων, άλλοτε, φίλτατων.
Βας