Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

The Fucking 80's

Είναι μία, μόνο μία, η ονειρεμένη δεκαετία.

Ονειρεμένη κι ανεξάντλητη. Τόσο που δε χωράει σε μια μόνο έκθεση (σαν κι αυτή στο Γκάζι). Κι η έκθεση αυτή δεν τελειώνει σε μια μόνο επίσκεψη. Πηγαίνεις για μια εκδήλωση (πχ "λαϊκότητα και ποδόσφαιρο") και στα μισά εγκαταλείπεις το αρχικό σχέδιο και τρέχεις να ρουφήξεις όσα προλάβεις, μέχρι το κλείσιμο. Τόσο που χρειάζεται ένα σημείωμα να προλογίζει μια (σχετική πλήρη) εισαγωγή στο πνεύμα και τα κατορθώματα της δεκαετίας (τι κατορθώματα; Ανδραγαθήματα. Τι ανδραγάθημα; Πες άθλοι καλύτερα. Τι δεκαετία. Πενταετές και βάλε, που θα έλεγε ο Χάρρυ Κλυνν). Ή ένα ξεχωριστό σημείωμα για κάθε περίπτερο και κάθε θεματική ενότητα.

Γιατί τότε γίνονταν πράγματα, όπως θα έλεγε κι η Βάνα Μπάρμπα, που τότε δεν είχε μπλέξει ακόμα με τον Καρατζαφύρερ, αλλά έπαιζε σε βίντεο-κλιπ με τον Ίαν Γκίλαν και σε οσκαρικές ταινίες, όπως το Μεντιτεράνεο (οι αρχές του 90' είναι οργανικά ενταγμένες από αισθητική άποψη στη δεκαετία με τις βάτες).

Υπερβολές, θα μου πεις, και θα έχεις δίκιο. Ναι αλλά δε σου μιλάω για απλές αναμνήσεις, που σου ξυπνάνε τη νοσταλγία για τη μοναδική πατρίδα, τα παιδικά μας χρόνια, και μπορούν να λυγίσουν τον οποιονδήποτε. Δε μιλάω καν για μια συγκριτική ανάλυση, ποσοτική και ποιοτική, για την υπεροχή μιας υπέροχης δεκαετίας, που ήταν πιο μαζική και συλλογική στα πάντα: από τις συγκεντρώσεις και το κίνημα, μέχρι τη διασκέδαση (συναυλίες, φεστιβάλ, πάρτι -στη Βουλιαγμένη) και το γήπεδο. Αυτά εξάλλου δεν πρέπει να τα βλέπουμε στατικά, όπως μια φωτογραφία με γλυκά, ξεθωριασμένα χρώματα ή ένα μάτσο ακούνητα πλέι-μομπίλ, με σημαιάκια ΠαΣοΚ στα χέρια, να αναπαριστούν την επιστροφή του "σιδερένιου" από το Χέρφιλντ, χωρίς να βλέπεις το σπόρο της παρακμής που έφεραν και το σημείο στο οποίο οδήγησαν...


Αυτό που θέλω να πω είναι καθαρά πολιτικό, αυτό που μας ενδιαφέρει, σχεδόν αντικειμενικό, κατά μία έννοια. Είναι ένα ραντεβού με την ιστορία (μας), όπως πολύ εύστοχα ονόμασαν την έκθεση οι διοργανωτές. Τόσο συναρπαστικό, που ξεφεύγει εύκολα από τα ποταμίσια τους σχόλια (περί λαϊκισμού κτλ) και τη νεοφιλελέ λογική τους στον υποτιτλισμό των εικόνων και σε κάποιες εκδηλώσεις (πχ στη σύνθεση του πάνελ). Τόσο γεμάτο και πλούσιο, που μπορεί να εκπλήξει ακόμα και όποιον πιστεύει πως ξέρει/θυμάται τα πάντα για την εποχή. Ομολογώ για παράδειγμα (χωρίς να θεωρώ τον εαυτό μου μεγάλο γνώστη) πως δεν ήξερα την έκταση του εν Ελλάδι ανθρωποκυνηγητού που είχαν εξαπολύσει οι Ισραηλινές υπηρεσίες ενάντια σε Παλαιστίνιους αγωνιστές.

Μια δεκαετία γεμάτη ΠαΣοΚ και καλτ παρακμή, αλλά τόσο πολιτικοποιημένη που μέχρι κι η ΝΔ ένιωθε την ανάγκη να παίξει με τέτοιους όρους, να βγάλει την κασέτα "Δημοκρατία ή Μαρξισμός" με τραγούδια του Ρόμπερτ Ουίλιαμς (!), να εκδώσει την μπροσούρα του Ανδριανόπουλου για την ηθική ανωτερότητα του καπιταλισμού (!!), να κάνει πολιτική συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο (!!!), όπου πήρε μέρος -μεταξύ άλλων- η Μαρία Δημητριάδη (!!!!) -εκτός κι αν πρόκειται για συνωνυμία.

Αλλά καλύτερα να μιλήσουν οι εικόνες. Γιατί αν κάθε μία αξίζει για χίλιες λέξεις, οι δικές μου περισσεύουν. Έτσι κι αλλιώς για πολλά απ' αυτά, απλώς "δεν έχω λόγια..."

Όλοι στο Σύνταγμα λέμε...
Εννοείται κι η γιαγιά
Όχι αυτοί, δεν είναι σφοι, ούτε σύμμαχοι
Αυτός είναι σύντροφός τους, σίγουρα ναι...
Τώρα όμως άλλαξε κι αυτός (ως Μανολιός)
Κι αυτοί είναι σύντροφοί τους. Αλλά πόσοι είναι πια;

Αυτοί δεν ήταν, αλλά έγιναν στην πορεία

Η φράση "πράσινα άλογα", οπτικοποιημένη σε προεκλογική αφίσα

Συνδιάσκεψη Ομάδων και Ατόμων... -sic-

Γραφικοί ήταν από παλιά. Επικίνδυνοι ήταν πάντα

Κι η αλήθεια γραφόταν πάντα με κόκκινο.

Ακόμα κι όταν είχε συνθήματα για την περεστρόικα,
που κάνει πιο δυνατό το σοσιαλισμό -τι ακούγαμε...

Ακόμα κι όταν είχαμε στις γραμμές μας τέτοιους τύπους
-η αγία τριάδα των κλασικών του οπορτουνισμού.

-Μη μου το παίζεις εμένα ο "άνθρωπος με το γαρίφαλο". Ακούς;

Κερνάμε πικρό καφέ. Της παρηγοριάς και της ανασυγκρότησης
(πώς λέμε της αριστεράς και της προόδου...)

Κι ένα φωτοκουίζ. Από δεξιά βλέπουμε: Γράψα, Σπύρο, Μίμη και..
και.. και... Λες να είναι ο Μανουσογιαννάκης; Ποιος είναι ρε συ;

Οι πρόδρομοι των Μουρουτο-τρολ. Στο δρόμο της δημοκρατίας.
Κι από δίπλα η κασέτα "δημοκρατία ή μαρξισμός"-Ρόμπερτ Ουίλιαμς

Ανδριανόπουλος. Και σκιτσάκι Μαφάλντα. Αυτά είναι...

Κι εσύ Ελένη. Και κάθε Ελένη...

Μα αυτός δεν ήταν τροτσκιστής; Τι πάει να πει σε μία χώρα;

Ευτυχισμένα χρόνια, ωραίες αφίσες, ακόμα ήμασταν μαζί...
Όλα αυτά εντός εισαγωγικών προφανώς... (εκτός από το ωραίες αφίσες)

Αυτή την μπροσούρα δεν πρέπει να την ξαναβγάλουμε;

Ο Μπογδάνος ποιος είναι; Κι η Δημητριάδη τι δουλειά είχε εκεί;

Ο Θούριος χαλούσε κόσμο. Το Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή μπαίνει
ως υστερόγραφο. Μπράβο παιδιά, αντικειμενική περιγραφή...

Εκδήλωση ΠαΣοΚ με Γιαννόπουλο για τα 69 χρόνια του Οχτώβρη
Τα ύστερα του κόσμου... Υγ: φέτος να δεις με τις εκδηλώσεις του Σύριζα

Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά...

Ρε μανία, με αυτήν την πραγματική αλλαγή...
Κι αυτό ήταν μόνο ένα δείγμα από την πολιτική ενότητα. Αν περάσουμε στα υπόλοιπα μπορεί να χρειαστούμε άλλα τόσα: μπλιμπλίκια, το παιχνίδι με τους πιγκουίνους που αρρώσταινε τα παιδάκια σε βαθμό επιληψίας, ή αθλητικές αφίσες σαν κι αυτή.


Αλλά αυτό πηγαίνει μετά στα υποκειμενικά που λέγαμε. Τα άλλα είναι αντικειμενικά, υπαρκτά σαν σοσιαλισμός και αδιαμφισβήτητα.

Προλαβαίνει να πάει κανείς στην έκθεση (λειτουργεί και το Μάρτη) και να κλείσει το δικό του ραντεβού με την ιστορία...

Υστερόγραφη προσθήκη

15 σχόλια:

  1. Ξεχωριζω φωτο αεροδρομιο
    αφισα σοσιαλισμος σε μια χωρα(αληθεια δεν ειχα ιδεα)
    φωτο για τα 69 χρονια απο την επανασταση
    φωτο περεστροικα(αχ ρε τι τραβηξε και αυτο το κομμα)

    και για την "αλλαγη"
    ειναι σαν να προσπαθεις να φωναξεις πιο δυνατα απο τον αντιπαλο το συνθημα του αντιπαλου
    και πιο δυνατα να το φωναξεις
    παλι ο αντιπαλος βγαινει κερδισμενος:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γόντικας, πιθανότατα, ο τέταρτος στο φωτοκουίζ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υποψιάζομαι ότι ο μπογδάνος είναι ο γιάννης μπογδανος και όχι ο κωνσταντίνος.

    Ο.Χ.Ε.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Απλά άφωνος! Θα πάω στάνταρ να τη δω, αν και στεναχωρήθηκα λίγο με τη φώτο με το πανό "Περεστρόικα"... Όπως είπε και ο Poe, τη (και από τι) έχει περάσει αυτό το κόμμα...

    Υ.Γ:Εδώ στη Νέα Σμύρνη έχουμε και σήμερα εργατική εστία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και δυνατή παρέμβαση της ΛΑΕ (εννοώ κρεμάνε μέχρι και πανό!), δεν θα κάναμε φεστιβάλ του ορίτζιναλ οπορτουνισμού το 1983;

    Ιβάν Τζόνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. λοιπον συντροφακι,ασε τ αστεια τις εξυπναδες και τις φλυαριες και ΠΕΣ ΜΑΣ που μπορουμε να βρουμε να κατεβασουμε αυτο το "δημοκρατια η μαρξισμος" με (τραγουδια? χορο? θεατρικο? κατι αλλο?) ρομπερτ γουιλιαμς πως τον λενε αυτον.
    υπαρχει στο youtube??? μηπως μπορουμε να το βρουμε να το αγορασουμε σε cd dvd η mp3?????
    αν δε βρεθει παντως,θα το θεωρησουμε ως τρολια :(
    το θελω οπωσδηποτεεεεε λεμεεεεεε!!!!!

    *εμεις*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ευχαριστώ για τις διευκρινιστικές -κι υποθέτω σωστές- απαντήσεις.

    Όσοι πάτε, να ξέρετε πως το εισιτήριο είναι πέντε ευρώ, αλλά βγάζει τα λεφτά του και με το παραπάνω άμα πάτε νωρίς μες στη μέρα και μείνετε πολλές ώρες ή παίξετε μπιμπλίκια -που είναι δωρεάν, απλά πατάς ένα κουμπί, το θέμα είναι να πάρεις σειρά.

    Να πω επίσης πως δεν έχω ιδέα τι περιέχει η καλτ κασέτα και -το κυριότερο- που μπορούμε να τη βρούμε. Δυστυχώς. Εικάζω πως είναι θαμμένη κάπου δίπλα από το ιερό δισκοπότηρο.

    Και ότι το κείμενο γράφτηκε λίγο βιαστικά, γιατί με παίδεψαν λίγο οι φωτογραφίες, αλλά τώρα το πέρασα δεύτερο χέρι, με διορθώσεις και μικρές προσθήκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η κασέτα δεν είναι και τόσο θαμμένη. Ορισμένοι δαπίτες την παίζαν στις φοιτητικές ακόμα και στα '00s. Είναι και στο γιουτουμπ :


    https://goo.gl/z0aB6S


    LND

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολλά ευχαριστώ, LND

    να πω επίσης πως το εισιτήριο που παίρνεις δεν είναι εισιτήριο, αλλά βραχιολάκι που φοράς για να μπεις σε κάθε χώρο!
    Όποιος είναι καλός στις χειροτεχνίες, ας φτιάξει ένα δικό του, για να μπει τζάμπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αμεσως την κομπινα να σκεφτεις ρε κομμουνι σφυροδρεπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Τα τραγούδια της γαλάζιας γενιάς" Ρομπερτ Γουίλιαμς - Μπέσυ Αργυράκη

    Θε περιμένω να `ρθεις και πάλι
    Μαζί να φτιάκθουμε μια Ελλάδα μεγάλη
    ......................
    Δητω η Ελλάδα
    Δητω η θρησκεία
    Δήτω η Νεα Δημοκρατία

    (Η Μπέθη ήταν και ολίγον πθεβδή)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το τραγούδι της ΝΔ ήταν τεράστιο σουξέ που λειτουργούσε εμψυχωτικά για τους Νεοδημοκράτες κάθε κοινωνικής τάξης σε αστικά κέντρα και ύπαιθρο.Έκανε και αυτό την υπόγεια δουλειά του πουλώντας και καλά αξίες νοικοκυροσύνης πατριωτισμού και ορθόδοξης πίστης.ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χρησιμοποίησαν αρκετά την τεχνολογία της δεκαετίας του 80 κασέτες ήχου και βιντεοκασέτες με ομιλίες και προπαγανδιστικές εκπομπές. Στη δεκαετία του 10 τη δουλειά την κάνει το ίντερνετ

    Καπετάνιος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ε όχι και "τεράστιο σουξέ" τα τραγούδια της γαλάζιας γενιάς βρε Καπετάνιε....
    Και το ΚΚΕ χρησιμοποιούσε κασσέτες και δίσκους με τα τραγούδια του, αντάρτικα, επαναστατικά, και με απείρως μεγαλύτερη επιτυχία απο την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Και η επιτυχία δεν οφείλονταν στο ότι τα κυκλοφορούσε σε κασσέτες, αλλά στο ίδιο το περιεχόμενο των τραγουδιών και τη λογοτεχνική τους ποιότητα.
    Σε τελική ανάλυση, αυτό λέμε. Όταν το ΚΚΕ αποφασίσει να χρησιμοποιήσει τις τεχνολογίες και τα ΜΜΕ, η υπεροχή του είναι συντριπτική. Κι αυτό διότι έχει κάτι να πεί και ξέρει και πως θα το πει και θα το αναλύσει. Την προπαγάνδα, οι κομμουνιστές την έκαναν επιστήμη. ΑΓΚΙΤΠΡΟΠ λεγόταν!
    Αν ο Λένιν, είχε στα χέρια του το ΙΝΤΕΡΝΕΤ και τα ΜΚΔ θα έκανε επανάσταση και στους εσκιμώους και στους ζουλού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναφέρθηκα στους Νεοδημοκράτες.Η δεκαετία του 10 δεν έχει ομοιότητες με αυτές του 80 και του 90. Βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα για το ίντερνετ. Αβάσταχτη ελαφρότητα.
      Δεν θα ανοίξω πάλι το θέμα ούτε θα κάνω ανάλυση για να αποδείξω το αυτονόητο.
      Θα πω τούτο όμως γιατί το αισθάνομαι ως χρέος.
      Η αυτοπαγίδευση και το εθελοντικό φακέλωμα αρκετών κομμουνιστών στα σόσιαλ μίντια θα είναι καταστροφική στο σχετικά άμεσο μέλλον.Ήδη η ζημιά είναι μη αναστρέψιμη σε ένα βαθμό.
      Πάρτε το χαμπάρι άλλο να ήταν ο Λένιν και το Κομμουνιστικό Κόμμα στην εξουσία.

      Δεν υπάρχει η Σοβιετική Ένωση πλέον να δώσει εναλλακτικές τακτικές χρήσης των νέων μέσων.

      Είσαι από κάτω τώρα θέλεις να ανατρέψεις το σύστημα στο 99,5% του πλανήτη με εξαίρεση τα 2 μικρά γαλατικά χωριά σε Ασία και Αμερική.Δεν είσαι από πάνω για να ελέγχεις τα πάντα.Είμαστε τα ποντίκια εργαστηρίου που τσιμπάνε το τυράκι.Η κάθε δεκαετία είναι συμπυκνωμένος χρόνος που προσφέρεται για μελέτη συμπεράσματα και αυτοκριτική.
      Και όμως ενώ το Κόμμα έχει καταφέρει πολλά σε αυτό τον τομέα παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες του εγχειρήματος μέρος της βάσης του ΚΚΕ ζει στην κοσμάρα του Facebook και της μικροαστικής καθημερινότητας.

      Του 10 που δεν έχει τελειώσει ακόμα θα καταλήξει η χειρότερη δεκαετία όλων των εποχών για το Κομμουνιστικό κίνημα παγκοσμίως με τα μυαλά που κουβαλάμε.Αντί για πολλά βήματα μπροστά ή έστω να μείνουμε στάσιμοι πάμε και 1,2 πίσω.Δεν είναι πρόβλεψη είναι η πραγματικότητα. Ο καπιταλισμός θα τελειώσει και θα περάσουμε στον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό αλλά πρώτα θα πουλήσει ακριβά το τομάρι του ο καπιταλισμός,στα τελευταία του θα τα δώσει όλα.
      Καλό θα ήταν να μην πάθουμε και άλλα για να μάθουμε πάλι.

      Καπετάνιος Κ.

      Διαγραφή
  13. ωραίο!
    Εγώ έφτιαξα βραχιολάκι που μ´αφήνει να μπαίνω και στα 70ς.

    ΑΧΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Η κε του μπλοκ είναι ανοιχτή σε κάθε σχόλιο που προσπαθεί να προσθέσει κάτι στην πολιτική συζήτηση
Αρκεί να έχει κάποιο διακριτό ψευδώνυμο ως υπογραφή.