Δελτίο Κομινφόρμ 10

Χτες ο Τσίπρας μίλησε στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ-1 (που κάποτε έκανε την καλύτερη προεκλογική δουλειά για το Σύριζα, με τα τρομολαγνικά ρεπορτάζ και τη μαύρη διαφήμιση, αλλά τώρα με το Χατζηνίκο, αλλάξανε τα κόζια) κι είπε μεταξύ άλλων τα εξής:

-ότι για πρώτη φορά δε χάσαμε στη διαπραγμάτευση με σκορ Μπαρτσελόνα-Παναλευσινιακός, αλλά πήραμε θετικό αποτέλεσμα. Που σημαίνει ότι θα το γυρίσουμε στη ρεβάνς; Ότι πετύχαμε το γκολ της τιμής, όπως η Παρί στο 6-1; Ότι το φάγαμε στο 92' (το λεπτό του Μάαστριχτ) σαν τη Ρεάλ; Ότι από Ελευσίνα γίναμε Καλλιθέα -που έχει κι αυτή Τσίπρα στη σύνθεσή της, που πέτυχε δύο γκολ απέναντι στον Άρη;
Γενικά η τακτική της ΔΦΑ είναι να πετύχει το γκολ της τιμής, για να το πουλήσει επικοινωνιακά (κοιτάξτε τι ωραία αντίμετρα) και να δείξει την ποιοτική της υπεροχή από τους προηγούμενους.

-ότι η Μέρκελ είναι ανοιχτόμυαλη κι ο Σόιμπλε σεβαστός πολιτικός αντίπαλος. Κι η δική του γλώσσα ένα μέτρο ως το πάτωμα από το πατόκορφο γλείψιμο στους... Μερκελιστές. Αν συνέχιζε και την ποδοσφαιρική παρομοίωση, μπορεί να τους έλεγε Μέσι της πολιτικής, αλλά το κράτησε για άλλο αγώνα.

(Παρεμπιπτόντως, και παραμένοντας σε αθλητικά συμφραζόμενα, η ποδοσφαιρική μετάφραση της λογικής των σταδίων (ΟΑΚΑ, Αλκαζάρ, Καυταντζόγλειο) στην πολιτική, θα μπορούσε να είναι το αθάνατο κλισέ: κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά).

-Ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης -η οποία σε λίγα χρόνια θα λέγεται Σαββιδιστάν και το μόνο γυράδικο που θα έχει μείνει ανοιχτό θα είναι ο Σαββίκος- το ξεπουλήσαμε με επωφελές τίμημα, 70% πάνω από τη χρηματιστηριακή του αξία, και με δέσμευση για άμεσες επενδύσεις απ' την κοινοπραξία όπου συμμετέχει κι ο Σαββίδης. Βασικά, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους (και το Σαββίδη πασά πάνω απ' τα Τέμπη), τους πιάσαμε κότσο τους επενδυτές. Και να θυμάστε τούτο: αριστερό σήμερα δεν είναι να εμμένει κανείς στον κρατισμό, και σε ιδεοληψίες-φετίχ, όπως η δημόσια περιουσία. Αριστερό είναι να πετυχαίνεις σαν έμπορος καλύτερη τιμή ξεπουλήματος από τους δεξιούς.

-Ότι μένει ο ΕΝΦΙΑ που φεύγει που μένει. Κι ότι οι φόροι είναι ίδιοι με πριν και λίγο περισσότεροι.

-ότι ο λαός τρέχει χαρούμενος στα λιβάδια, την εξοχή και τα πάρκα να χαρεί το Πάσχα, την ανάσταση της οικονομίας και τους φοβερούς δρόμους που έφτιαξε η ΔΦΑ.
Σπάω, εν τω μεταξύ, το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιο καθεστώς καμάρωνε γιατί έφτιαξε δρόμους... κι είχε και μια επέτειο πρόσφατα... ποιο ήταν να δεις, ποιο ήταν...

-το βασικό όμως είναι ότι ο Τσίπρας περιέγραφε μια ειδυλλιακή κατάσταση, σε μια μαγική χώρα, όπου η ανάπτυξη έρχεται κι όλοι είναι ευχαριστημένοι, κάτι που αποδεικνύεται εύκολα, γιατί δεν υπάρχουν σήμερα μαζικές διαδηλώσεις δυσαρεστημένων κοινωνικών ομάδων, όπως τη διετία 10-12'. Κι επειδή εδώ δεν είναι τόσο πιθανή μια παρδαλή αντ-επανάσταση τύπου Βενεζουέλας (πέρα από τις γραφικές συνάξεις "μένουμε Ευρώπη"), ο Τσίπρας βασικά μας πετάει το γάντι και μας βγάζει τη γλώσσα κατάμουτρα για τις δικές μας ανεπάρκειες.

Τι άλλο χρειαζόμαστε για να το καταλάβουμε, σφε αναγνώστη; Ο Τσίπρας δεν πέφτει, γιατί δεν υπάρχει κόσμος στους δρόμους να τον ρίξει. Δεν υπάρχει οργανωμένο κίνημα που να δίνει τον τόνο στις εξελίξεις. Και αυτό προφανώς δε συμβαίνει γιατί τρέχουμε γυμνοί στην εξοχή από τη χαρά μας κι ευημερούμε, αλλά γιατί ο κόσμος είναι απογοητευμένος και περνάει ακόμα από τα διάφορα στάδια του πένθους.

-Σε μια άλλη είδηση που ταράζει τα νερά και μπανιέρας ολόκληρης, το ΠαΣοΚ προχωρά σε έκτακτο συνέδριο-τομή για την πολιτική ζωή του τόπου. Ακόμα πιο (πα)σοκαριστικό είναι πως στο ΠαΣοΚ υπάρχουν συντροφικά μαχαιρώματα που οδήγησαν στο έκτακτο συνέδριο κι αποδεικνύουν ότι πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Κι η αλήθεια είναι πως έχει αργήσει πολύ να βγει αυτή η ψυχή του ετοιμοθάνατου ΠαΣοΚ.

Το απόλυτο (πα)σοκ όμως είναι το κείμενο της ομάδας του Ανδρουλάκη -που δεν το υπέγραφε ο ίδιος, που δεν είναι ο Μίμης!- που κάνει λόγο για πολυδιάσπαση "με αποτέλεσμα την ηγεμονία της δημαγωγίας και του οπορτουνισμού".
Και το ερώτημα είναι: τι εστί συνέπεια για έναν πασόκο και πώς ορίζεται ως προς αυτήν ο πασοκικός οπορτουνισμός;

-Συνεχίζοντας με άλλες σοκαριστικές ειδήσεις, ο Τάκης Τσουκαλάς δέχτηκε επίθεση έξω από τα γραφεία της εφημερίδας "Παραπολιτικά". Ποιος θα το πίστευε α) ότι ο Τσουκαλάς έχει εχθρούς που θα ήθελαν το κακό του και β) ότι έχει κάποια σχέση με το Μαρινάκη. Κοίτα να δεις...

-Πραμένοντας στο χώρο του ξύλου, τα ΕΑΑΚ κορυφώνουν την ενωτικής τους παρέμβαση στα πανεπιστήμια, προάγοντας το κομμουνιστικό ήθος και τον πολιτικό πολιτισμό -εξ ου και το σύνθημα: ΕΑΑΚ-ήθος-πολιτισμός, που μετεξελίχθηκε σε ΕΑΑΚ-καφρίλα-ποδαρίλα.

Αυτές τις μέρες λοιπόν κορυφώνουν την προεκλογική του δουλειά, παίζοντας ξύλο μεταξύ τους και σχεδιάζοντας να κατεβάσουν δύο ξεχωριστά σχήματα σε πολλές σχολές -τα οποία θα καταγράφονται αμφότερα όμως στα/στην ΕΑΑΚ. Για όσους ανίδεους δεν μπορούν να καταλάβουν το διακύβευμα και το επίδικο αυτών των εσωτερικών διεργασιών, τα ΕΑΑΚ εφαρμόζουν βασικά μια λενινιστική, εκλογική τακτική, που συνοψίζεται στο εξής:
Μαζί (μεταξύ μας) να χτυπιόμαστε, χωριστά να βαδίζουμε...

-Και με αυτή τη γέφυρα, περνάμε στο αθλητικό δελτίο. Όπου μετά το "κι εγώ κάλυπτα τον Κατσουράνη", εφηύραμε και το αντίθετό του στον αγώνα Λαμία-Πανσερραϊκός για τη Β' Εθνική (Football League).

Αλλά τα καλά γίνονται στα μεγάλα σαλόνια, όπου ο Ολυμπιακός κατέκτησε το πρωτάθλημα, αλλά κινδύνευε με αφαίρεση βαθμών -που δεν του επιβλήθηκε ποτέ- για κάτι επεισόδια στη φυσούνα των αποδυτηρίων, όπου βρέθηκαν κάτι περίεργοι και προπηλάκισαν τους Πλατανιώτες -ίσως γιατί αντιστάθηκαν παραπάνω από το αναμενόμενο- που δεν ψήνονταν όμως να καταγγείλουν τα γεγονότα γιατί διοικητικά έχουν άριστες σχέσεις (εξάρτησης, αλληλεξάρτησης, τέλος πάντων παραρτήματος) με τον Ολυμπιακό. Κι έτσι αναζητήθηκε το υλικό που θα είχε καταγράψει το κλειστό κύκλωμα με τις κάμερες. Αλλά αυτό δε βρέθηκε ποτέ, γιατί όλως τυχαίως είχε σβηστεί. Εντάξει, δε χρειάζεται να το δραματοποιούμε. Υλικό από τις κάμερες σβήστηκε, δεν εξαφανίστηκε πλοίο, ούτε πέθαναν άνθρωποι (άσχετο).

Κι ας μην ξεχάσουμε σε αυτό το σημείο να σημειώσουμε πως το ελληνικό ποδόσφαιρο δε θα πάει ποτέ μπροστά, αν δεν μπει κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης σε όλα τα γήπεδα να καταγράφει και να ρουφιανεύει κάθε μας κίνηση. Αυτή είναι η ρίζα του κακού, κι όχι οι ΠΑΕ (ανώνυμες εταιρείες) που λυμαίνονται το χώρο.
Καληνύχτα και καλή τύχη.

Υστερόγραφα

-Η τριάδα των κλασικών (Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν) δε συνεχίζεται με Στάλιν (ή και Μάο κατά άλλους), αλλά...

Σύγχρονη Εποχή - 2017

...με Πάνο Ζάχαρη κι αρνητικούς συσχετισμούς.

-Κι ένα video, που αλιεύτηκε από το διαδίκτυο κι αξίζει να γίνει viral.



Άκου να δεις...