Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

Συγκοινωνούντα δοχεία

Η αρχική σκέψη της κε του μπλοκ ήταν να κάνει μια τρικολόρ ανάρτηση, στα χρωματικά πλαίσια της γαλλικής σημαίας, με αφορμή τις χτεσινές εκλογές στη χώρα που (θα μπορούσε να αποκαλείται κι ως αυτή που) πρακτικά γέννησε τον κομμουνισμό. Αλλά η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει γύρω μας, όσο εμείς φτιάχνουμε πλάνα και κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής. Συνεπώς περιορίζομαι σε μερικές πρόχειρες σημειώσεις για το φετινό γαλλικό Απρίλη, ο οποίος δεν είναι κινηματικός, αλλά εκλογικός. Παραλίγο να βγάλει όμως τον "κομμουνιστή" Μελανσόν στο δεύτερο γύρο και να κάνει κάποιους στην Ελλάδα να ονειρεύονται μια ροζ άνοιξη, ξεπλυμένη σαν τη συνέπεια του ΓΚΚ ή τα ρούχα της Μάνου και του Μηλιώκα.

Αντ' αυτού τελικά, έχουμε το δίπολο ενός Ποταμίσιου και μιας εκδοχής της "σοβαρής χρυσής αυγής" αλά γαλλικά, βγαλμένο κατευθείαν από τα όνειρα και τα τηλεοπτικά πάνελ του ΣΚΑΪ. Αλλά και από τους χειρότερους εφιάλτες του Λαϊκού Στρώματος, που αφού θέσει το υπαρξιακό ψευτοδίλημμα "εμείς με ποιον είμαστε;", συνεχίζει ακάθεκτος με το "ποιον στηρίζουμε στο β' γύρο" -πριν τον τρίτο που θα είναι ο τελικός. Σκοντάφτει όμως στο δίλημμα Ποτάμι-Χρυσή Αυγή, πατάει επανεκκίνηση και μπλοκάρει ξανά στο ίδιο σημείο, χωρίς να μπορεί να διαλέξει: ποτάμι ή χρυσή αυγή...; ποτάμι ή χρυσή αυγή;
(-Σπανακόρυζο, που θα έλεγε κι ο Βαϊμάκης στο ραδιοφωνικό Fight-Club).

Το πλέον αστείο στη φαιδρή πολιτική αντιπαράθεση που απασχολεί τον τόπο, αλλά είναι εκτός χρόνου και τόπου, και ψάχνει άλλους τόπους μακρινούς, όπως η Βενεζουέλα, για να βρει λόγους ύπαρξης και να συνεχίσει να αναπτύσσεται. είναι πως οι δύο πόλοι του ελληνικού δικομματισμού (Σύριζα-ΝΔ) πανηγυρίζουν αμφότεροι για το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών, αν και κανείς από τους υποψήφιους που υποστήριζαν δεν πέρασε στον τελικό.

Ο Σύριζα πανηγυρίζει για το αυξημένο ποσοστό του Μελανσόν, καταπίνοντας αμάσητη τη σπόντα του τελευταίου για τον Αλέξη (εγώ δεν είμαι Τσίπρας, για να διαπραγματεύομαι 17 ώρες με αυτούς που με προσβάλλουν), για να στηρίξει το παραμύθι μιας Ευρώπης που αλλάζει. Με εκλογές. Παίζει λοιπόν το ρόλο της απομονωμένης εκλογικής πρωτοπορίας -κάτι σαν τους μπολσεβίκους το 17' ένα πράμα- που έσπασε πρώτος τον αδύναμο κρίκο της νεοφιλελεύθερης αλυσίδας, παίρνοντας στα χέρια του την κυβερνητική εξουσία, και περιμένει με αγωνία να εξαπλωθεί η εκλογική επανάσταση στην Ευρώπη, γιατί αλλιώς θα υποχρεωθεί σε αναδίπλωση κι επώδυνους συμβιβασμούς, όπως το Μπρεστ-Λιτόφσκ και το τρίτο-τέταρτο μνημόνιο (της πρωτοδεύτερης φοράς αριστερά).

Κάπου διάβασα μάλιστα πως ο Λένιν έλεγε για τον Τρότσκι ότι έπρεπε να πάει οπωσδήποτε, ακόμα και με τα σώβρακα, να υπογράψει την εκβιαστική συμφωνία με τους Γερμανούς, που απαιτούσαν να τηρηθεί το πρωτόκολλο και να φοράνε γραβάτες οι αντιπρόσωποι. Μία ακόμα νίκη του Σύριζα, που αφενός έσπασε το πρωτόκολλο κι έστειλε τον Τσίπρα χωρίς γραβάτα στη διαπραγμάτευση, αφετέρου κατάφερε να του πάρουν και τα σώβρακα.

Ποιος; Οι κακοί Γερμανοί -που κατά βάθος είναι φίλοι μας κι εταίροι. Έχουν όμως και εσωτερικούς συνεργάτες, δωσίλογους, γερμανοτσολιάδες, που στήνουν εμφύλιο -χωρίς όμως τα οξυμένα μέσα της Βενεζουέλας- για να ρίξουν την αριστερή κυβέρνηση. Και πανηγυρίζουν για τις εκλογικές ήττες των πιθανών συμμάχων του Σύριζα, και την... καταδίκη του λαϊκισμού. Ενώ άμα πεις πχ ακροαριστερό το Μελανσόν (ο ίδιος το ξέρει άραγε;) και παίζεις με τη θεωρία των δύο άκρων, είσαι άριστο υπόδειγμα υπεύθυνης, σοβαρής πολιτικής.

Και τα συγκοινωνούντα πολιτικά δοχεία συνεχίζουν να μπλέκουν τα υγρά, τους σωλήνες και γενικώς τα μπούτια τους.
Ο Μελανσόν καλλιεργεί έναν πατριωτικό λόγο με ευρωσκεπτικιστικό πασπάλισμα, φλερτάροντας με ιδέες της Λεπέν, για να της αφαιρέσει ζωτικό χώρο κι εκλογική πελατεία. Και το ακρο-ακροαριστερό ΝΑΚ (νέο αντικαπιταλιστικό κόμμα) αρνείται να καταδικάσει τους βομβαρδισμούς στη Συρία κατά του "δικτάτορα Άσαντ".
Οι αστοί τρομάξανε, λέμε, με τόσους ακρο-αριστερούς.

Οι ΑΝΕΛ του Καμμένου, μετά τον Τραμπ, φλερτάρουν πολιτικά με τη Λεπέν, αλλά συγκυβερνούν με τον Έλληνα Μελανσόν, και το κόμμα που στήριζε τον Ομπάμα -και τη Χίλαρι. Και τώρα σπεύδει να πει πως το βασικό είναι να καταψηφιστεί η Λεπέν στο δεύτερο γύρο, όπως έσπευσε να το κάνει κι ο γγ του Γαλλικού ΚΚ, δίνοντας ουσιαστικά το σύνθημα για στήριξη στο Μακρόν.

Οι θιασώτες της θεωρίας της εξάρτησης σκέφτονται πως ο Μελανσόν έχει δίκιο όταν λέει "εγώ δεν είμαι Τσίπρας να διαπραγματεύομαι με τους υβριστές μου", γιατί η Γαλλία είναι τελείως διαφορετικό μέγεθος από τον "ψωραλέο ελληνικό καπιταλισμό" κι ο λόγος της έχει άλλη βαρύτητα. Αν είναι έτσι όμως, γιατί να κατηγορούμε τον Τσίπρα για υποτέλεια, και να μη δεχτούμε ότι έφτασε μέχρι εκεί που μπορούσε και τον έπαιρνε;

Το ελληνικό αριστεροχώρι διδάσκεται από τις αυταπάτες του και τις επαναλαμβάνει κάθε φορά με ακόμα καλύτερο τρόπο. Η τουιτερική βάση κρατάει αποστάσεις ακόμα κι από το ΝΑΚ για τη θέση του στο Συριακό κι αρνείται κάθε οργανική σχέση με αυτό. Αλλά οι ηγεσίες συντάσσονται ανοιχτά με το Μελανσόν. Κι αν αυτό ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο για τους Λαφαζανικούς, και ίσως πίστευε κανείς πως αυτή θα ήταν μια βασική διαφοροποίησή τους (μετά από πολύ καιρό) από την Ανταρσυα, ήρθαν οι χτεσινές ήξεις-αφήξεις της.. ηγεσίας του Πριν -sic- που έπαθε ΛαΕ, να κρατήσει ανοιχτό το ερώτημα.

Ακολουθήστε τους παρακάτω συνδέσμους και βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα (μπόνους ένα κείμενο για τη βρετανική κυβέρνηση, που λέει Brexit και το εννοεί, χωρίς να το παίρνει πίσω).
Φιλίπ Πουτού: Στα κινήματα η ελπίδα για ανατροπή
Στην Αγγλία όταν λένε Brexit εννοούν Brexit! Κι όποιος αντέξει…
Η κριτική στο ΚΚΕ μετεξελίσσεται ευέλικτα σαν το φίδι με το δηλητήριο. Κι ενώ παλιά, που ο κατήφορος του ιστορικού ΓΚΚ το είχε φέρει στα όρια της κοινοβουλευτικής επιβίωσης, η βασική αιχμή της ήτανε για τη χρεοκοπία του κομμουνισμού, που καταρρέει παντού, "πού εφαρμόστηκαν και πέτυχαν αυτά που λέτε;" κτλ, τώρα που ο Μελανσόν έφτασε μια ανάσα πριν από το 20% και το δεύτερο γύρο, το ρεπερτόριο άλλαξε και εστιάζει στο σεχταρισμό του ΚΚΕ, που δε στηρίζει τα άλλα ΚΚ, και βασικά την κυβέρνηση της ΔΦΑ.

Κι έτσι επιστρέφουμε στο αρχικό, υπαρξιακό ερώτημα: εμείς με ποιον είμαστε; Γιατί η εργατική τάξη δεν είναι με τον εαυτό της, για να γίνει τάξη δι' εαυτήν (από καθ' εαυτήν που είναι τώρα); Πότε θα γίνει ο πόλος που στηρίζουμε (με τις οργανώσεις, τα διαμερίσματα και τις λίγες, σκόρπιες δυνάμεις του) πραγματικός πόλος για τη συσπείρωση κι ανασυγκρότηση των κομμουνιστών; Πότε θα σηκώσει κεφάλι το ταξικό κίνημα στην πατρίδα της κομμούνας (και του κομμουνισμού, όπως είπαμε πριν); Ως πότε κομμουνάροι θα ζούμε στα στενά (της Μάγχης και της καπιταλιστικής στενωπού, που μικραίνει το μπόι των ονείρων μας);

Τα λέει πολύ καλά κι ένας κομμουνάρος εδώ (αλιευμένο από το blog του Ζούκοφ).

21 σχόλια:

  1. Για να είμαι ειλικρινής...πίστευα ότι οι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μέσα στον οπορτουνισμό τους, θα απέφευγαν να κάνουν θετικές αναφορές στο Μελανσόν...Για τα μάτια του κόσμου βρε αδελφε!!! Τελικά αποδείχτηκα εξαιρετικά αφελής...Ούτε η απόσταση της Γαλλίας δεν συγκρατεί τον οπορτουνιστικό κατήφορό τους για τις μελλούμενες κολεγιές! Τι κι αν έχει ξεφτίσει το παραμύθι...Αυτοί εκεί! Κυβερνώσα "αριστερά" για να σώσουν τον καπιταλισμό! Τελικά μου φένεται ότι το νέο "ανδραγάθημα" ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ ψήνεται για τα καλά...Το ερώτημα είναι αν για γλυκαντικό θα βάλουν μάρκα "ΠΛΕΥΣΗ", αντί ή ενισχυτικά της σύνηθους οπορτουνιστικης "ζάχαρης"!
    Κατά τα άλλα το ΚΚΕ είναι το πρόβλημα....
    kk-1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Σύριζα γενικά πανηγυρίζει ως κόμμα πανηγυριών όπως πανηγυρίζει η Κόντρα Νιους που όλο βλέπει την μείωση της ισχύης της Γερμανικής Αστικής Τάξης άσχετα αν οι άλλοι σε Ιταλία - Γαλλία - Ισπανία ακολουθούν ή θα ακολουθήσουν παραπλήσια πολιτική με την Ατζέντα του 2010 του Σρέντερ

    Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Επαναλαμβάνω ένα σχόλιο που έγραψα σε μία "καμμένη συζήτηση" γιατί ταιριάζει πιο πολύ εδώ και αν γίνεται Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα το αφαιρείς από εκεί.

    http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2017/04/blog-post_19.html?showComment=1493042457737#c8453555403101079849


    Νεοφιλελευθερισμός με δόσεις Γκολισμού για να πετύχει το redecoration της άκρας κρυφοφασίζουσας δεξιάς ή νεοφιλελευθερισμός χωρίς άκρα αλλά με στήριξη της Δεξιάς του νεοφιλελέ Φιγιόν. Τρομακτικά διλλήματα στη Γαλλία!

    Μην τα βάζετε τέτοια διλήματα και μας έρθουν οι «απάλευτοι» για να μας τονίσουν το πόσο καλός είναι ο 39χρονος ΝεοΦιλελές που «θα απελευθερώσει την εργασία».

    Στα απομεινάρια του περσινού νόμου εργασίας του Ολάντ θα «τσουλήσει» ο Νεοφιλελευθερισμός γιατί χάνεται το έδαφος της «ανταγωνιστικότητας» στην διαπάλη με την Αστική Τάξη της Γερμανίας. Και το Γαλλικό Αστικό Κράτος έχει συνέχεια. Όπως όλα τα Αστικά Κράτη.

    Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

    υ.γ.
    Μία καθαρά προσωπική πρόβλεψη για τον «νεοκομμουνιστή» ενός κόμματος χωρίς το σφυροδρέπανο στη σημαία του.
    Που βασανίζεται από το δίλλημα μεταξύ του «Τι Παπάγος τι Πλαστήρας» και του «Απόφαση μέσω ρίαλ ντιμόκρασι και e-πλατφόρμας υποστηρικτών».

    Αν και προβλέπω να υπερισχύσει το «Απόφαση μέσω ρίαλ ντιμόκρασι και e-πλατφόρμας υποστηρικτών» μιας και όπως η όποια ομαδάρα ανήκει στον λαό της έτσι και ο νεοκομμουνιστής δεν φαίνεται απαρχαιωμένος να παραπέμπει σε δομές σαν τα κομματικά όργανα να χρεωθούν το βάρος μίας απόφασης.

    Για την 4η Θέση του «νεοκομμουνιστή» ήμουν σχεδόν σίγουρος. Το Βαρόμετρο για μένα ήταν η εκλογική επίδοση του Φιγιόν. Μελάνσόν και Μακρόν «μοιράστηκαν» τις ψήφους των κεντροαριστερών που «τιμώρησαν» τον Ολάντ. Άρα στις Βουλευτικές που θα κατέβουν οι Σοσιαλιστές απαλαγμένοι από την περίοδο του Ολάντ και οι Κεντρώοι με το Κόμμα του Κεντρώου Μπαιρούτ, ας μην περιμένουν κανένα 19% του «νεοκομμουνιστή»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κουτσομπολιό αντί να σας απασχολεί η ανυπαρξία Κομμουνιστικού Κόμματος στην Γαλλία ,στην Ισπανία, στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Ολλανδία, έστω και στην Πορτογαλία που να συμφωνεί με το ΚΚΕ. Κόμματος όμως με μέλη όχι κόμματος σφραγίδα που στέλνει χαιρετισμούς στα συνέδρια σας.

    JLM

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην το ντρέπεσαι. Η ανυπαρξία δεν έπεσε από τον ουρανό. Εχει υπαίτιο με όνομα. ΕΥΡΩΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ!

      Οπότε τις αυτοκριτικές για τις συγκεκριμένες χώρες να πας να τις ζητήσεις από κανένα Λαφαζάνη, Δραγασάκη που ήθελε να μας οδηγήσει στην ίδια πορεία το 91' ή σε κανένα Κύρκο το 68' και όχι από αυτούς που κράτησαν την σημαία όρθια στην Ελλάδα.

      Δεν ανατρέπονται κοντά 40 χρόνια λάθος πορείας στις αναφερόμενες χώρες, επειδή το θέλουν οι Ελληνες κομμουνιστές. Αλλά αυτά είναι προφανή σε όποιον δεν θεωρεί τον κομμουνισμό ξοφλημένη υπόθεση πριν ανοίξει μια κουβέντα για το θέμα. Στους "καλοθελητές" ότι και να τους πούμε πάλι το ΚΚΕ θα φταίει.

      Οσο για το Μελανσόν αξίζει να σημειωθεί ότι προκύρηξε την υποψηφιότητα του χωρίς απόφαση των οργάνων του Μετώπου για να κάμψει τις εσωκομματικές αντιδράσεις μέσα στο ΓΚΚ και την όποια ριζοσπαστική κριτική για τις άπειρες παραφωνίες που έχει στο πρόγραμμά του. Μάλιστα, η αντίστοιχη ΚΕ του ΓΚΚ καταψήφισε την εισήγηση για στήριξη του Μελανσόν, αλλά η κλίκα του Laurent αποφάσισε να φέρει το θέμα σε ανοιχτή ψηφοφορία για το πρόσωπο στα πρότυπα των αστικών κομμάτων για να καταλήξει στον Μελανσόν και να προλάβει να αφοπλίσει τυχόν αντιδράσεις στις υποχωρήσεις του δεύτερου γύρου. Αν τώρα σας θυμίζει τα όσα θα κάνει ο Μελανσόν για τον Μακρόν μάλλον είναι τυχαίο. Εχει καταντησει ο αντιγραφειοκρατισμός δικαιολογία για την άνευ όρων συνθηκολόγηση και την κατάπνιξη του αντιλόγου από την κυρίαρχη άποψη.

      Ο.Χ.Ε.Π.

      Διαγραφή
  5. jlm
    θεωρω οτι στο συγκεκριμενο πλοκ (χα εκανα τον αστεισμο μου ) εχει συζητηθει αρκετα το θεμα των κκ σε διαφορες χωρες και τη σταση που κρατουν. τωρα δεν ξερω αν το απολιθωμα, ο με υπογραφη, ο σεχταρ, ο ζουτ και οι υπολοιποι τακτικοι σχολιαστες εκαναν καποιο κομμα και διοργανωσαν συνεδριο για να λαβουν χαιρετιστηρια μηνυματα. αν εναι ετσι κακως δε με φωναξανε και θα κρατησω κακια.

    kabamaroy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. JLM αν θυμάμαι καλά εσυ είχες αναλάβει να στήσεις κομμουνιστικά κόμματα στη Δ Ευρώπη μη ρίχνεις σε άλλους τη δίκη σου ανικανοτητα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Κουτσομπολιό αντί να σας απασχολεί η ανυπαρξία Κομμουνιστικού Κόμματος στην Γαλλία ,στην Ισπανία, στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Ολλανδία, έστω και στην Πορτογαλία"

    Και βέβαια μας απασχολεί η ανυπαρξία ΚΚ στις χώρες αυτές όπως πολύ σωστά είπες αλλά τι να κάνουμε; Να πάμε να φτιάξουμε εμείς από ένα;

    ΥΓ Στο δρόμο του ΓΚΚ που δεν περίμενε λεπτό πριν καλέσει το προλεταριάτο να ψηφίσει τον τραπεζίτη, μπήκε και το ΚΚΒ που για πρώτη φορά στην ιστορία του δεν κατεβάζει ούτε έναν υποψήφιο αλλά ψηφίζει παντού Εργατικούς -και τους πιο δεξιούς λέει- για να σταματήσει τη λαίλαπα των Τόριζ.

    25 μονάδες πίσω οι Εργατικοί βέβαια και καμία πιθανότητα νίκης αλλά θέλει η να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει.


    ΓΜ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΓΜ, αν προσέξεις, δε λέει ότι πρέπει να μας ανησυχεί η ανυπαρξία ΚΚ γενικά. Αλλά η ανυπαρξία ΚΚ που να συμφωνεί με το ΚΚΕ.

    Κάνω την αυτοκριτική μου γιατί αυτό ήταν ένα από τα σημεία που ξέχασα να συμπεριλάβω στο εισηγητικό κείμενο. Ότι για αυτούς τους επικριτές το δίκιο κρίνεται παντού και πάντα με όρους μειοψηφίας-πλειοψηφίας και ποτέ στην πολιτική βάση των θέσεων κάποιου, αν είναι λανθασμένες ή σωστές. Το ΚΚΕ και παλιά είχε διαφωνίες-αποστάσεις με το ΓΚΚ, αλλά τότε εγκαλούνταν γιατί επιμένει σε μια αναχρονιστική, περιθωριακή ιδεολογία, τώρα εγκαλείται γιατί δε συμφωνεί με τη στρατηγική των ΚΚ που βλέπουν την αστική κυβέρνηση ως κρίκο.

    Καμπαμαρού, μην ανησυχείς, είμαστε στο στάδιο των ενωτικών, φραξιονιστικών προεργασιών, αλλά έχω μεγάλα όνειρα για σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κόμματα σφραγίδες όπως το εξωκοινοβούλιο εδώ στο Ελλάντα;
    Όπως και να έχει πάντως, και ας είναι μικρά τα κόμματα σε Ιταλία, Ισπανία και Γερμανία, ένα είναι σίγουρο, ότι δεν έχουν αυταπάτες για τον καπιταλισμό και τη διαχείριση του, ή έχουν πολύ λιγότερες από δήθεν αντικαπιταλιστικά κόμματα εδώ.

    Ιβάν Τζόνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. jlm
    Κουτσομπολιό αντί να σας απασχολεί η ανυπαρξία Κομμουνιστικού Κόμματος στην Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στη Γερμανία, στην Ολλανδία, έστω και στην Πορτογαλία που να συμφωνεί με τον επιθετικό προσδιορισμό κομμουνιστικό. Κόμματος όμως με μαρξιστική λενινιστική θεωρία και δράση όχι κόμματος παρωδία που στέλνει χαιρετισμούς (και όχι μόνο) στους αστούς.

    MLJ (MLS)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ο Μακρόν, πρώην τραπεζίτης και πρώην υπουργός των Σοσιαλιστών...Ισχυρίζεται ότι θα μειώσει το ποσοστό ανεργίας στο 7% μέσω ενός επενδυτικού σχεδίου. Σχεδιάζει, επίσης, να μειώσει τις δαπάνες του δημόσιου τομέα και τους φόρους των επιχειρήσεων. Θα κρατήσει το εβδομαδιαίο ωράριο των 35 ωρών, αλλά οι εταιρείες θα έχουν τη δυνατότητα να «διαπραγματεύονται» για περισσότερες ώρες εργασίας. Οι χαμηλόμισθοι θα απαλλάσσονται από ορισμένες εισφορές κοινωνικής πρόνοιας, ένα μέτρο που θα προσθέσει έναν μισθό ανά έτος στο πορτοφόλι τού εργαζομένου (αλλά δεν είναι καθόλου σαφές το ποιος τελικά θα πληρώνει για αυτό, πέραν αυτής της «μεγαλύτερης ανάπτυξης»).
    Κάπου, επίσης, πήρε το μάτι μου και ότι "θα κρατήσει το όριο συνταξιοδότησης στα 62 χρόνια"
    Χα, χα, χα!
    Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;
    "Λύσεις" με ημερομηνία λήξης για το Κεφάλαιο, που μπορεί να βρίσκει πολλούς "προθύμους" αναλωσίμους και επίσης νάχει μπόλικους "κομμουνιστές" και "αριστερούς" στο τσεπάκι, αλλά ΛΥΣΗ για το πρόβλημα της καπιταλιστικής κρίσης δεν έχει.
    Οσοι κομμουνιστές βαρέθηκαν νάναι "μπανιστιρτζήδες" και να "υποστηρίζουν" τον κάθε κερατά, ας ξανασκεφτούν. Τα σενάρια πια έχουν γίνει ανυπόφορα προβλέψιμα, και όλο αυτό δεν θα τελειώσει ομαλά.
    Καμιά φορά σκέφτομαι, πως η Δυτ. Ευρώπη περνάει τώρα το στάδιο, που το κομ. κίνημα στην Ελλάδα πέρασε την δεκαετία των σίξτις: ..ΕΔΑ και ποιόν παπατζή να υποστηρίξουμε! Αλλά αν χρειαστούν κι αυτοί άλλα 50 χρόνια για να συνέλθουν, ζήτω, που καήκαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτα τα κομματα γρηγορα γιναν παιδια της Διεθνους ξερεις εκεινης με τα αντιφασιστικα μετωπα μετα απαραιτητο βημα η αποκηρυξη του Σταλιν και του "Σταλινισμου", μετα η αποστασιοποιηση απο την υπερασπιση της ΕΣΣΔ τα αλλα ηρθαν σαν νερακι : καταδικη της δικτατοριας του προλεταριατου ,του κεντρικου σχεδιασμου ,του σοσιαλισμου στο συνολο του τελικα .Καταντησαν μικρες ΔΗΜΑΡ σε μια θαλασσα με αγριους καπιταλιστικους καρχαριες κι ουτε ενα μικρο καμακι στα χερακια τους .Θλιβερα οππορτουνιστικα υπολυματα αλλοτε κραταιων ΚΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @jlm-MLJ (MLS)
    Κουτσομπολιό...και ενόχληση που στην Ελλάδα υπάρχει το ΚΚΕ, ΚΚ που τιμά και με το παραπάνω το "Κ" στον τίτλο του και δρά με σύγχρονες επεξεργασίες στη βάση της μ-λ κοσμοθεωρίας!!! Ένα κόμμα που δεν πέταξε το σφυροδρέπανο, χαίρει ευρείας εκτίμησης στην Ελλάδα και διεθνώς...και δεν έχει εξαϋλώσει τα ποσοστά του στο 0-3% όπως στην Ιταλία,στην Γαλλία, στην Ισπανία και προσφάτως στην Πορτογαλία....Κάτι που πολύ θα θέλατε και το επιδιώξατε την περίοδο 2012-2013. Πώς νειώθεις που είσαι με τους Loosers;;;;
    ΞΥΔΑΚΙ!!!!!
    Ωστε κουτσομπολιό όσα αναφέρονται στα σχόλια και στην ανάρτηση;;;;
    Μήπως είναι κουτσομπολιό και τα άρθρα του "ΠΡΙΝ";;;; Εκτός αν θές να πείς ότι οι αναλύσεις του "ΠΡΙΝ", της "ΑΥΓΗΣ" ή της ΛΑΕ είναι επιπέδου κουτσομπολιού και κατινιάς!
    kk-1

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @JLM
    Κουτσομπολιό θα ήταν αν ασχολούμασταν με την προσωπική ζωή τόσο του νεοφιλελέ που «θα απελευθερώσει την εργασία» όσο και της «κληρονόμου» του κόμματος του μπαμπά της που με λίγο μεζόν ντεκορατιόν και παρι ματς, το αναμορφώνει για να μην φανεί «ακραία»

    Κουτάκια, κουτάκια, κουτάκια, επαναλήψεις, επαναλήψεις, επαναλήψεις.
    http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2017/04/blog-post_6.html

    Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

    Υ.Γ.

    Μεγάλη η πλάκα με τον «νεοκομμουνιστή» χωρίς απαρχαιωμένα σύμβολα σαν το σφυροδρέπανο που στήριξε σύμπασα η «αριστερά».
    Ζει το δικό του «Τι Παπάγος τι Πλαστήρας» σε πολύ πιο εύκολες, χαλαρές, και διαφορετικές συνθήκες από το αντίστοιχο στην Ελλάδα.

    Ο «νεοκομμουνιστής» χωρίς απαρχαιωμένα σύμβολα σαν το σφυροδρέπανο, καταλαβαίνει το τι έρχεται με τον κεντροαριστερό νεοφιλελέ, στην προσπάθεια των Γαλλικών Μονοπωλίων να ανταπεξέρθουν στον ανταγωνισμό τους με τα αντίστοιχα Γερμανικά και δεν θέλει να το χρεωθεί.
    Αλλά μπορεί,αν τα κουκιά δεν βγαίνουν για μία μεγάλη νίκη, ξαφνικά η ηλεκτρονική δημοκρατία των υποστηρικτών και η πλατφόρμα jlm20117.fr να θριαμβεύσει για να βρεθεί η κατάλληλη αφορμή για να «βάλει πλάτη».

    Στο ρόλο του χρήσιμου υπηρέτη του καπιταλισμού, το μεταλλαγμένο ΚΚ Γαλλίας που σαν Γαλλικός κλώνος του ΣΕΚ στηρίζει τον λιγότερο δεξιό πάντα «χωρίς αυταπάτες».
    Εκεί οδηγεί ο Ευρωκομμουνισμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @Σεχτάρ ο Τρομερός

    Καλύτερα να προβληματιστούν οι κύριοι πως γίνεται τόσα χρόνια από το 2002 να έχουν γίνει τόσα αντιφασιστικά μέτωπα και ο φασισμός αντί να πέφτει, διαρκώς να ανεβαίνει. Τα εκλογικά αποτελέσματα σε Αυστρία, Ολλανδία, Γαλλία είναι προεόρτια της ανόδου χωρίς προσχήματα του αγαπημένου παιδιού του Καπιταλισμού, του φασισμού.

    Έχουμε περάσει εδώ και 100+ χρόνια στην εποχή του Ιμπεριαλιστικού και τελευταίου Σταδίου του ΚαπιταλισμούΟι χώρες με κρατικά μονοπώλια, συνενώσεις τραπεζικού-βιομηχανικού τομέα, εξαγωγές κεφαλαίων, συμμετοχή σε Ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς έχουν αυξηθεί.

    Αν «σπάσει» ο «αδύνατος κρίκος» με σοσιαλισμό σε μία χώρα ακόμα και μεσαίας βαθμίδας στην Ιμπεριαλιστική Πυραμίδα(π.χ. σαν την Ελλάδα), θα ακολουθήσουν επαναστατικές καταστάσεις σε άλλες χώρες. Αυτό βάζει σε σκέψη πολλούς από τους αστούς που ιστορικά - θεωρητικά είναι πολύ καλύτερα καταρτισμένοι από πολλούς που δηλώνουν «αριστεροί».

    Με υπογραφή για τo Sfyrodrepano.blogspot

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εκτός θέματος: Πάλι ξύλο στο ΑΠΘ. Η είδηση από τον Σκάει χωρίς αναφορά σε παρατάξεις.
    Να υποθέσω, πως το πλάνο απαξίωσης των φοιτητικών εκλογών υποδηλώνει άνοδο της ΠΣΚ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Το ακρωνύμιο ΠΣΚ (Πανσπουδαστικές Συνδικαλιστικές Κινήσεις) παραπέμπει στην προ 88' εποχή της ΚΝΕ, μετά το 88' με την δημιουργία του ΣΥΝ η τότε ΚΝΕ στάματησε να κατεβαίνει ως ΠΣΚ και άρχισε να κατεβαίνει μαζί με τους υπόλοιπους σε πιο ευρύτερα αριστερά σχήματα. Από το 92' και μετά η παράταξη ξαναστήθηκε βασικά από το μηδέν ως ΠΚΣ (Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας) από τους ελάχιστους που έμειναν στην σπουδάζουσα μετά τις δύο απανωτές διασπάσεις και διατήρει αυτό το όνομα μέχρι σήμερα.

    Ο.Χ.Ε.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. για την ιστορια Πανσπουδαστικη Συνδικαλιστικη Κινηση (και οχι κινησεις)

    εμαθα σημερα οτι 'εφυγε' ο Θοδωρης Καραγιαννιδης. Αν και εφυγε το 1989 απο το Κομμα και την ΚΝΕ μας επαναπροσεγγισε τα τελευταια χρονια και αν δεν κανω λαθος κατεβηκε στη Δραμα με την λαικη συσπειρωση

    Τετοιο ρητορα δεν γνωρισα στη ζωη μου Οταν μιλουσε εβγαζαν απαντες το σκασμο φρικια, δαπιτες πασοκοι κλπ

    καλο του ταξιδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η γνώση μου για το φ/κ του 70'-80' είναι από έμμεσες πηγές, κυρίως γιατί δεν τα πρόλαβα και γιατί (ας είμαστε ειλικρινείς) πολλοί από τους τότε φοιτητές βρίσκονται στην προηγούμενη φουρνιά από εμένα. Η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι το μόνο που δεν ήξερα από όσα είπα και το έψαξα στο γουγλι. Συνεπώς με πούλησε η πηγή μου και λογικά έχεις δίκιο. Ημουν σίγουρος ότι ο "παλιός" σεχτάρ δεν μπέρδευσε το όνομα, αλλά ότι κάτι έχει αλλάξει από τα χρόνια του. Για τα μετά πάντως είμαι 100% σίγουρος. Η πκσ εμφανίστηκε κάπου το 91'-92' και γενικά ας πούμε επιεικώς ότι είχαμε ελάχιστους και μας έπνιγε μία πανσπερμία οπορτουνισμού για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας που ακολούθησε.

      Ο.Χ.Ε.Π.

      Διαγραφή
  19. εδω Σεχταρ

    θα τους περασαν για ΚΝιτες
    http://www.alfavita.gr/arthron/koinonia/agrio-xylo-me-krani-kai-alysides-metaxy-eaakiton-sto-apth-foitites-sto-nosomeio

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Η κε του μπλοκ είναι ανοιχτή σε κάθε σχόλιο που προσπαθεί να προσθέσει κάτι στην πολιτική συζήτηση
Αρκεί να έχει κάποιο διακριτό ψευδώνυμο ως υπογραφή.