Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Γιατί ψηφίζω ΚΚΕ


Σήμερα η κε του μπλοκ αναδημοσιεύει μια παλιότερη δήλωση εκλογικής στήριξης στο κόμμα, που διατηρεί ωστόσο το ενδιαφέρον της, ως τις μέρες μας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που θα ψηφίσω κκ. Ψηφίζω κκ από τότε που υπάρχει αυτή η δυνατότητα για έναν κομμουνιστή, δηλαδή από τότε που το αστικό κοινοβούλιο αποφάσισε να φιλοξενήσει και τους «εχθρούς» του, μετά τη σώφρονα σκέψη της αστικής τάξης το 1974 πως είναι προτιμότερο να έχει κανείς εχθρούς καταμετρημένους παρά εν παρανομία ακαταμέτρητους. Βέβαια η παρανομία ευνοεί πάντα την κινδυνολογία, γιατί το σκότος προστατεύει αποτελεσματικά όλους τους «σφαγείς», που έχουν το αθεράπευτο βίτσιο να περιφέρονται με ένα μαχαίρι στο στόμα, και σε μερικές περιπτώσεις εντονότερης διαστροφής, με ένα κονσερβοκούτι κρεμασμένο από τον αριστερό κυνόδοντα. Όμως κάποτε τα φώτα της αίθουσας ανάβουν και η παράσταση τελειώνει. Κι ο πολύς κόσμος πληροφορείται με κάποια έκπληξη πως οι κυρίως σφαγείς, δηλαδή οι δοσίλογοι και οι κληρονόμοι τους, δε βρίσκονταν στη σκοτεινή πλατεία της ιστορίας αλλά στο φωτισμένο προσκήνιο της παραϊστορίας, που προτείνονταν ως ιστορία. Τώρα, κάτω από άπλετο φως, οι άνεργοι πια επαγγελματίες κινδυνολόγοι αλλάζουν επάγγελμα και γίνονται τραμπούκοι, αυξάνοντας υπέρμετρα τη στρατιά των τραμπούκων, που κρατούσαν πάντα την ουρά της ρεντινγκότας της δεξιάς.

Θα ψήφιζα κκ και πολύ πριν απ’ τη μέρα που οι παλιοί και δοξασμένοι καπεταναίοι έβαλαν τα καλά τους και ευπρεπέστατοι πήγαν στη βουλή, προκαλώντας την κατάπληξη των ηλιθίων που δεν τους είδαν με το ματωμένο μαχαίρι του κουρσάρου στο στόμα. Βέβαια, δεν είδαν ούτε το αίμα που στάζει ακόμα από παλιές πληγές στο τραχύ κορμί τους. Αλλά, τι θα μπορούσε να δει ο ηθικά μύωψ; Γιαυτόν, ο κόσμος περιορίζεται στον κύκλο που διαγράφει η μύτη του σε μια πλήρη περιστροφή της κενής κεφαλής περί τον άξονα του πλήρους χαχανιστής ευδαιμονίας σώματος.

Αν σουραλιστικώ τω τρόπω, ψήφιζαν και τα νήπια το σουρεαλιστικό μεταξικό έτος 1939, κι αν πάντα σουρεαλιστικώ τω τρόπω, ο μεταξάς έμπαζε τότε στην ανύπαρχτη βουλή το κομμουνιστικό κόμμα, και μάλιστα με απλή αναλογική (ο πολιτικός σουρεαλισμός με την απλή αναλογική που μεταμορφώνεται σε σύνθετη «κλεπταποδοχική», συνεχίζεται) θα ψήφιζα και τότε κκ. Διότι τότε ήταν, που για πρώτη φορά είδα τους χωροφύλακες να μπαίνουν στο σπίτι μας και να ψάχνουν για μαρξιστικά βιβλία. Ο πατέρας μου είχε μερικά απ’ αυτό το σπάνιο τότε είδος βιβλίων, αλλά τα λαγωνικά ξετρύπωσαν μόνο την εγκυκλοπαίδεια του «πυρσού». Και πέτυχαν αυτόν τον άθλο χάρις στο κόκκινο χρώμα.

Αργότερα κατάλαβα πως αυτό που κυρίως ερεθίζει τη δεξιά δεν είναι οι αριστερές ιδέες, αλλά τα «αριστερά» χρώματα. Υπάρχει συνεπώς μια στενή σχέση ανάμεσα στον ταύρο που, ακριβώς γιατί είναι ζώο ερεθίζεται εύκολα απ’ το κόκκινο, και την ομοίως ευερέθιστη στο ίδιο χρώμα δεξιά, που γιαυτό και μόνο το λόγο πρέπει να είναι λιγάκι ζωώδης. Με άλλα λόγια, το δίλημμα «με τους ανθρώπους ή με τα ζώα» για μένα μπήκε πολύ νωρίς. Διάλεξα τους ανθρώπους, και μούμεινε νηπιώθεν η προκατάληψη: πας δεξιός ζώον. Ξέρω πως οι προκαταλήψεις εν γένει δεν ευνοούν τη νηφαλιότητα, αλλά το σύνθημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» εδραίωσε την πεποίθησή μου πως πας μη σοσιαλιστής βάρβαρος.

Ξέρω πως εδώ θα υπάρξουν αντιρρήσεις από τους «ανθρωπιστές» του σαλονιού και του άμβωνα, που δε θα χάσουν την ευκαιρία να μου θυμίσουν τη «σταλινική βαρβαρότητα». Δε θα απαντήσω με το γνωστό ανέκδοτο: «ναι, αλλά κι εσείς που βασανίζετε τους νέγρους;», που δεν είναι και τόσο ανεκδοτολογικό. Θα απαντήσω με έναν λόγο του πιερ φουζορελά: «οι σοσιαλδημοκρατικοί ρεφορμισμοί, οι σταλινικοί ολοκληρωτισμοί και τα αναρχικά αδιέξοδα θα περνάνε μια μέρα για επεισόδια που υπερνικήθηκαν». Δεν ξέρουμε πόσο μακρινή θα είναι αυτή η μέρα, αλλά εμείς είμαστε βέβαιοι πως ο ήλιος θα ανατέλλει και μετά το θάνατό μας. Άλλωστε, όπως ο άντζελους σιλέσιους πιστεύω κι εγώ πως: «το τριαντάφυλλο είναι χωρίς γιατί. ανθίζει γιατί ανθίζει, δε νοιάζεται για τον εαυτό του, δε λαχταρά να το βλέπουν». Και το καπιταλιστικό θερμοκήπιο των «ανθέων του κακού» δεν έχει πια τριαντάφυλλα, για τον απλό λόγο πως στη ζούγκλα δεν υπάρχουν τριαντάφυλλα.

Θα ψήφιζα κκ και το 1943 αν αυτό ήταν δυνατό, γιατί είχα έναν πατέρα που δεν καλύφτηκε πίσω απ’ το αισχρό άλλοθι «έχω γυναίκα και παιδιά», αλλά πήρε τη γυναίκα του και τα ηλικίας οχτώ κι εννιά χρονών παιδιά του και βγήκε οικογενειακώς στο βουνό, όχι για να αναπνεύσουν καθαρό αέρα τα παιδιά, αλλά για να ενταχθούν οι γονείς στον ελας. Ωστόσο, εκείνος ο αέρας του βουνού ήταν ο καθαρότερος που ανάπνευσα ποτέ –κι ακόμα τον αναπνέω.

Θα ψήφιζα κκ και το 1946, αν αυτό ήταν δυνατό. Ήταν τότε που με κάλεσαν στην ασφάλεια οι αναίσχυντοι για να αποκηρύξω τον ευρισκόμενο στη φυλακή πατέρα μου. τότε ήταν που έμαθα και τα της ιδεολογικής λειτουργίας της κληρονομικότητας: Ήμουν ανήλικος μεν, κομμουνιστής δε. Και τούτο διότι, λέει, ήμουν «υιός σημαίνοντος κομουνιστού» (για την ασφάλεια όλοι οι κομουνιστές ήταν σημαίνοντες –και πολύ σωστά). Η δεύτερη και σημαντικότερη από άποψη λογική «κατηγορία» ήταν το ότι… διάβαζα πολύ. Η πάντα καλά πληροφορημένη ασφάλεια ήξερε η παμπόνηρη  πως διάβαζα τότε ιούλιο βερν και αλέξανδρο δουμά. Μιας κι έμαθα λοιπόν, απ’ τους ασφαλίτες, πως το διάβασμα εν γένει είναι μια διαδικασία άκρως ανατρεπτική κι επαναστατική, άρχισα να διαβάζω μανιωδώς. Με άλλα λόγια, χρωστώ χάριτες στην αστυνομία που με έκανε φιλομαθή και με έμαθε πως η γνήσια δεξιά και η κουλτούρα δεν είναι δυνατό να έχουν πάρα πολύ στενές σχέσεις. Η κουλτούρα είναι απ’ τη φύση της αριστερή, ακόμα και στις περιπτώσεις που ένας διανοούμενος επιμένει να εμφανίζεται ως δεξιός.

Θα ψήφιζα κκ και το 1967, αν αυτό ήταν δυνατό. Τώρα πια με πλήρη συνείδηση και καθόλου συναισθηματικά. Γιατί τώρα έχω κατανοήσει στη μπουμπουλίνας, τις φυλακές αβέρωφ και τις φυλακές της αίγινας τη σημασία του λόγου ενός θεολογίζοντος φιλόσοφου, του γκαμπριέλ μαρσέλ, που με είχε εντυπωσιάσει πάρα πολύ κάποτε. Λέει λοιπόν ο μαρσέλ, που πολύ απέχει απ’ το μαρξισμό, πως αν οι κομουνιστές έχουν μια πιθανότητα να επικρατήσουν κάποτε, την χρωστούν στο γεγονός πως είναι οι μόνοι, πια, που μπορούν και πεθαίνουν για συμφέροντα που δεν είναι τα προσωπικά τους. Βέβαια, δεν είναι αυτός ο (υπαρξιακός) λόγος που οι κομουνιστές θα επικρατήσουν κάποτε. Ωστόσο, η ρήση του μαρσέλ διατηρεί ακέρια τη σημασία της για μας: Καμιά δεξιά πουθενά στον κόσμο δεν έχει να επιδείξει ένα δεξιό ανάλογο του κομουνιστή μπελογιάννη, για παράδειγμα. Κανείς δεξιός δε θα πάει ποτέ στο εκτελεστικό απόσπασμα, αν μπορεί να διαφυλάξει τη ζωούλα του με μια απλή δήλωση μετανοίας, ή με μια προδοσία. Για τον δεξιό, καλό είναι ό,τι κάνει καλό σ’ αυτόν προσωπικά, το πολύ και στη γυναίκα του, ίσως και στα παιδιά του, άντε μετά βίας και στον κουμπάρο του, σε μια περίπτωση αυξημένης μέχρι τα έσχατα μασωνικά όρια «κοινωνικότητας». Τι μπορεί να καταλάβει το δεξιόν ζώον απ’ τη μεγαλειώδη έννοια της θυσίας, πάνω στην οποία στηρίζεται σταθερά η ιστορία, τουλάχιστον απ’ την πλευρά του υποκειμένου που όχι μόνο υφίσταται αλλά και τελεί την ιστορία;

Λοιπόν, όπως σ’ όλες τις δυνητικές περιπτώσεις έτσι και στις πραγματικές, έτσι και τώρα, θα ψηφίσω κκ. Άλλωστε δε θα μπορούσα να κάνω κι αλλιώς, ακόμα κι αν το προσπαθούσα επίμονα. Διότι για μένα, όπως και για χιλιάδες αγωνιστές και συντρόφους, το σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» δεν είναι απλώς πρόβλημα τυπικής μνήμης. Η δική μας μνήμη είναι εγγεγραμμένη σ’ όλα τα κύτταρα του κορμιού μας. Συνεπώς δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε ακόμα κι αν μας έκαμναν πλύση εγκεφάλου. Πλύση κυττάρων πάντως, δε μπορεί να μας κάνει κανείς. Εκτός απ’ τους δολοφόνους του εκτελεστικού αποσπάσματος. Αλλά κι εδώ, μόνο σε επίπεδο προσωπικό. Γιατί εμείς, όλοι μαζί, διαφυλάγουμε όλη τη μνήμη του κόσμου, από υπάρξεως κόσμου. Η ιστορία βαδίζει προς τη μεριά που βαδίζουμε κι εμείς. Κι αν συχνά μπουρδουκλωνόμαστε μέσα στη βιασύνη μας και τη λαχτάρα μας για έναν καλύτερο κόσμο, δεν έχει και τόση σημασία. Σηκωνόμαστε πάντα και στην περίπτωση που σπρωχνόμαστε έσωθεν.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν ζούσε και σήμερα, θα ψήφιζε πάλι -δυνητικά- ΚΚ. Όπως θα έχουν καταλάβει οι φανατικοί του οπαδοί, από τον τρόπο γραφής του, η δήλωση αυτή είναι του βασίλη ραφαηλίδη, από το μακρινό 1985, με τις ακόμα καλύτερες μέρες.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, ο μπαμπούλας της δεξιάς έχει μπει στο χρονοντούλαπο -κι έχασε σήμερα το ξημέρωμα το ταίρι του στη ζωή-, η πράσινη δεξιά αναμένεται να ακολουθήσει την ίδια πορεία, και ο νέος παπατζής που υπόσχεται καλύτερες μέρες -εντός της εε και του συστήματος- είναι απόχρωσης ροζ, με "αριστερό" προφίλ.

Αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. Ψηφίζουμε ΚΚ, ακόμα κι αν δε συμφωνούμε σε όλα, όπως και ο ραφαηλίδης εξάλλου..

14 σχόλια:

  1. Σεχτάρ ο Τρομερός6 Μαΐου 2012 στις 8:05 μ.μ.

    Παιδιά, καλορίζικα!
    Αρα, η Αλέκα πάει για ...πρωθυπουργός!!!
    Καμία έκπληξη, πέρα από την πλάκα!
    Ηταν όλα αναμενόμενα.
    Αλλαξε ο ...Πασοκομανωλιός, και έβαλε το φέσι του αλλιώς: Εγινε Συ-χτί-ριζα.
    Ο Αντασύ-(ριζα) θυσιάζεται μάλλον στην ποδιά του Τσίπρα (τα επίχειρα της μεγάλης πολιτικής της "ενότητας στη δράση" με ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ, παρέα με Σύριζα-ΓΣΕΕ-Α/Α σε πλατείες, διαδηλώσεις, σωματεία, τοπική αυτοδιοίκηση, σύντροφοι "αντικαπιταλιστές"....).
    Το ΔΗΜΑΡ εκεί, που το έβαλε η Αντίδραση, ως μη πληρούν τα κριτήρια επαρκούς αντι-ΚΚΕ αναχώματος στην συγκυρία.
    Η Ακροδεξιά οριοθετημένη, σε σχέση με το 18% της Λεπέν, κι αυτό ΧΑΡΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΚΕ, (θυμηθείτε την αριστοτεχνική κίνηση του Σιφωνιού..., και το μελετημένη στάση του ΚΚΕ στις προβοκάτσιες, που δίνουν και παίρνουν από τον "Δεκέμβρη 2008" και δώθε....).
    Με λίγα λόγια, η Αντίδραση ελέγχει ακόμη το πολιτικό παιχνίδι, αλλά καίει τα χαρτιά της ένα-ένα.
    Καλά πάμε.
    Θα νικήσει όποιος αντέξει στις θύελλες, που έρχονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΔΩ ΣΕ ΘΕΛΩ.. ΚΑΒΟΥΡΑ, ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΣΤΑ ΚΑΡΒΟΥΝΑ!
    ΤΩΡΑ???

    Ο ΛΑΟΣ ΜΙΛΗΣΕ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. σεχτάρ, κάνε γλου-γλου στο κεφάλι σου, γιατί μαζέυτηκε πολύ βουρκονέρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γενικά θετικά τα αποτελέσματα των εκλογών, με 2 κεντρικά στοιχεία:

    - Είναι αποτελέσματα αστάθειας και κοινωνικής πολωσης.

    - Ενισχύεται η Αριστερά και η ακροδεξιά.

    Επίσης να τονίσουμε την μεγάλη αποχή (μεγαλύτερη σαφώς από ότι εγώ τουλάχιστον περίμενα).

    Για την Αριστερά τωρα:

    Ο μεγάλος κερδισμένος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξαρτήτως της εξέλιξης που θα έχει και της πολιτκής που θα ακολουθήσει, δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε πως αποτελεί τον μεγάλο κερδισμένο αυτών των εκλογών.

    Το ΚΚΕ δεν μπορεί να πανυγηρίζει διότι όντας ένα ήδη μαζικό και αναγνωρίσιμο κόμμα, δεν κατάφερε να καρπωθεί σχεδόν τίποτα από 2 χρόνια διογκουμενης λαϊκής οργής και δυσαρέσκειας (αύξηση 0,8%). Και αυτό ισχύει τόσο για τις μικροαστικές, όσο και για τις εργατολαϊκές περιοχές.

    Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σαφώς και δεν πέτυχε το αποτέλεσμα που περιμέναμε (εγώ τουλάχιστον περίμενα να πιάσει το 2%). Το θετικό είναι πως τριπλασιάζεται (από 0,4% πάει στο 1,2% και μπορεί λίγο παραπάνω) και πλέον είναι αναγνωρίσιμη και υπαρκτή πολιτική δύναμη στην κοινωνία και την εργατική τάξη.

    Αυτό είναι και το μοναδικό ουσιαστικά θετικό στοιχείο για το αποτέλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εάν αυτό το αποτέλεσμα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το αξιοποιήσει: α. για την περαιτέρω στερέωση και μαζικοποίηση των πολιτικών δεσμών με την εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα, β. για την επιστημονική εμβάθυνση του προγράμματός της, γ. για την εργατοδημοκρατική συγκρότησή της και δ. για τη διεύρυνσή της με άλλες δυνάμεις και ανένταχτο κόσμο βάσει του προγράμματος που έχει ήδη διαμορφώσει, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ θα μπορέσει να έχει σοβαρό αποτέλεσμα. Και ποιό είναι αυτό;

    - Να ενισχυθεί περαιτέρω και πολύπλευρα μέσα στην όξυνση της ταξικής πάλης το επόμενο χρονικό διάστημα.

    - Να μπουν ουσιαστικές βάσεις για τη συγκρότηση του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής.

    Μπορεί να τα καταφέρει;

    Ναι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το πιο σημαντικό στοιχείο των εκλογών και που πρέπει να είναι πάνω απ'όλα αυτή τη στιγμή, είναι φυσικά, το γκρεμοτσάκισμα των ΠΑΣΟΚ/ΝΔ/ΛΑΟΣ.

    Η πολιτική των μνημονίων και της εξαθλίωσης έφαγε σε ένα πρωτο επίπεδο, ένα ηχηρότατο χαστούκι από τον λαό.

    Οπότε, αυτό είναι το σημαντικό αυτή τη στιγμή.

    Επίσης ο λαός μας απέδειξε με την ψήφο του πως κινείται αριστερόστροφα. Το να βαθύνει η τάση αυτή και να αποκτήσει αντικαπιταλιστικά αριστερά χαρακτηριστικά και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, είναι το επίδικο όλου του επόμενου χρονικού διαστήματος.

    Εδώ θα πρέπει να σκεφτούν οι αριστεροί/κομουνιστές και τα κόμματά μας (ΑΝΤΑΡΣΥΑ,ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κομμουνιστές, ψηλά το κεφάλι!

    Ο αγώνας συνεχίζεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ο σχιζοφρενής οικοδόμος με το καδρόνι7 Μαΐου 2012 στις 4:38 π.μ.

    Τελικά ο μαγικός αριθμός των εκλογών δεν ήταν το τρία.

    Στο νέο πολιτικό σκηνικό, ο σκηνογράφος τοποθέτησε δύο πασόκ και δύο νέες δημοκρατίες με διψήφια εκλογικά ποσοστά. Και κάθε πλευρά του διπόλου έχει δύο βερσιόν, μια μνημονιακή και μια αντιμνημονιακή, για όλα τα πολιτικά γούστα.

    ο Αλέξης κατάφερε να περάσει το δίλημμα αριστερή κυβέρνηση ή μνημόνιο δύο βδομάδες πριν τις εκλογές, και όλα δείχνουν ότι εξελίσσεται σε δεύτερο Αντρέα. Η αλλαγή επαναλαμβάνεται, τη δεύτερη φορά σαν φάρσα.

    Δύο είναι και τα Κόμματα. Και δεν εννοώ την ανταρσύα που δεν έπιασε το πολυπόθητο δύο, αλλά τη χρυσή αυγή που πλέον απευθύνεται στα πιο εξαθλιωμένα στρώματα με τον πιο ριζοσπαστικό λόγο. Σαν ΚΚΕ.

    Τέλος, δύο είναι και οι μπαλαντέρ που έμειναν εκτός βουλής, ο καρατζαφέρης και η ντόρα που δε την ψήφισε ούτε η μάνα της.

    Όπως και να 'χει, βρισκόμαστε σε μεταβατική κατάσταση. Το τοπίο θα ξεκαθαρίσει σε δύο μήνες που θα ξαναστηθούν κάλπες.

    υγ1. κκεδάρα μου, όσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις.
    υγ2. πόσο καιρό δίνετε στο σεκ να την κάνει προς σύριζα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κι όπως έλεγε κι ένα σατιρικό για τα δύο μ-λ και την ένωσή τους: δυο φορές μ-λ, δυο φορές κουκουέ.
    Έλα όμως που μας στήριζε εκλογικά το περιοδικό ως 3!
    http://www.os3.gr/

    Κατά τα άλλα η κε του μπλοκ σου ασκεί κριτική, για τον τερματισμό του οδονητή, πάνω στην τούρλα των εξελίξεων, ζητά έφεση της απόφασης και σε περίπτωση νέας ήττας, σου προτείνει συνεργασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τώρα ντέμη αυτό, κατά τη γνώμη μου.

    Το ΚΚΕ, για να συμφωνήσει σε μια τέτοια κυβέρνηση, δεν πρέπει να κάνει απλώς μια μικρή υποχώρηση, μια μικρή στροφή. Πρέπει να κάνει μια ριζική στροφή. Να κάνει μια ολόκληρη τούμπα. Και το κυριότερο να κάνει απαράδεκτους συμβιβασμούς που έχουν να κάνουν με τα λαϊκά συμφέροντα. Ενδεχομένως ο λαός δεν ενδιαφέρεται για την ιδεολογική καθαρότητα του ενός ή του άλλου κόμματος. Ενδιαφέρεται όμως, ένα κόμμα που όλα αυτά τα χρόνια ήταν πάντα από τη στιγμή της ίδρυσής του στην πρώτη γραμμή της πάλης, να μην εγκαταλείψει αυτό το μετερίζι για να κερδίσει κάποιες υπουργικές θέσεις. Τέτοιο ΚΚΕ δεν το χρειάζεται ο λαός».

    http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6836654

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η γνώμη σου ταυτίζεται -εδώ- με τη γνώμη του Ριζοσπάστη; Είσαι σίγουρος;
    Γιατί εμένα αυτά τα περί "ιδεολογικής καθαρότητας" μου φαίνονται τώρα, λίγο έως πολύ, σαν εκείνα που δεν μπορεί να πιάσει η αλεπού.
    Εγώ πιστεύω ότι το ΚΚ χρειάζεται σκληρή αυτοκριτική και καρατόμηση της ηγεσίας του. Η ιστορική του ευθύνη είναι τεράστια, έτσι όπως έφερε τα πράγματα ο λαός. Όσο για 2ο ΠΑΣΟΚ κλπ., πριν καλά καλά περάσει ένα 24ωρο από τη γέννα της κάλπης, είναι μάλλον αστεία.
    Όμως, πια, αστεία δε χωράνε! Οι πάντες βρίσκονται απέναντι στην ευθύνη που τους αναλογεί, και θα κριθούν (εκ νέου) από τον λαό -να είστε σίγουροι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μα ίσα-ίσα. Το βάρος δεν το δίνει στην ιδεολογική καθαρότητα, αλλά στο δεύτερο κομμάτι.

    Το δεύτερο πασόκ νομίζω ότι θα το βρούμε μπροστά μας, πριν περάσουν πολλά εικοσιτετράωρα. Όσο για αυτά που τάζει μου έρχεται στο μυαλό μια θυμοσοφία του χαρίλαου για το πρώτο πασόκ. Αλλαγές βλέπω, αλλαγή δε βλέπω
    Εδώ θα 'μαστε και θα (ξανα)κριθούμε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Να πούμε επίσης ότι η αναλογία κκε προς σύριζα που ήταν σταθερά κοντά στο τρία προς δύο, έγινε τώρα δύο προς ένα υπέρ του τρίτου δρόμου.
    Που έβαλε την αντικαπιταλιστική του μάσκα, λες και είμαστε στο τριό-δυο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τα κόμματα του Ευρομονόδρομου και του Μάαστριχ( ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ),ΠΟΤΑΜΙ, ΚΟΥΒΕΛΗΣ, Οικολόγοι Εναλλακτικοί) είναι απλώς διαχειριστές τους συστήματος τελεία και παύλα , απλώς ο Σύριζα έχει πιο δημοκρατικό και λαϊκό προσωπείο για την διαχείριση της κρίσης που θυμίζει τον Παπανδρέου του 1981, αλλά στην πραγματικότητα με πιο δεξιές θέσεις από αυτό . Διότι είναι υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και υπέρ του σχεδίου ΑΝΑΝ για την Κύπρο ήταν ο Συνασπισμός το 2004. Αυτή είναι η πραγματικότητα αν θέλουμε να μιλήσουμε με καθαρά πολιτικούς όρους, και όποιος την αρνείται σκόπιμα εθελοτυφλεί .,
    Έτσι κριτικάροντας το ΚΚΕ γιατί δεν γίνεται δεκανίκι του κάθε Σύριζα σήμερα ή του ΠΑΣΟΚ χθες βγάζουμε τα απωθημένα της βλακείας, που μας επιβάλει η συστημική προπαγάνδα της διαχείρισης Έτσι το σύστημα εκνευρίζεται διότι το ΚΚΕ κρατάει ψηλά την σημαία του αγώνα που μας δείχνει τον δρόμο ξεκάθαρα και τίμια για μια πραγματική αλλαγή, έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση με λαϊκή εξουσία. που θα κοινωνικοποιήσει τον πλούτο της Οικονομικής ολιγαρχίας.
    Διαφορετικά αν αγνοούμε τι πρεσβεύει στα αλήθεια ο Σύριζα και το κάθε ΠΟΤΑΜΙ κ.λπ που είναι συστημικά κόμματα , κάνουμε την Στρουθοκάμηλο που κρύβει το πρόσωπο της στην άμμο και αγνοεί την πραγματικότητα . .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Η παράταξη του Βορίδη, Σαμαρά και της Μπακογιάννη η Ν.Δ δηλαδή και οι όμοιοι της
    Έχει πατρίδα την Ευρωπαϊκή Ένωσή, το Δ.Ν.Τ και τις αγορές.
    Διότι το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, πατρίδα του είναι το κέρδος.
    Θρησκεία του το χρήμα για τους λίγους καπιταλιστές, ενώ η λιτότητα
    είναι για τους πολλούς, τον λαό δηλαδή.
    Οικογένεια του οι τραπεζίτες, η Μέρκελ και ο Σοΐπλε, που σε αυτούς υποκλίνεται.
    Εικόνισμα τα μνημόνια και την Μέρκελ.Φίλους" αυτούς που βρίσκονται στην λίστα Λαγκάτ και στις άλλες λίστες καταθετών στο εξωτερικό, διότι με το ρυθμό που τις ελέγχουν θα περάσουν πάνω από 235 χρόνια !!! για να ολοκληρωθεί ό έλεγχος π.χ μόνο 35 υποθέσεις από την Λίστα Λαγκάτ έχουν ελέγξει σε 4 χρόνια (2011-2014) από τι 2062 ονόματα πού έχει η λίστα Λαγκάτ , φανταστείτε πότε θα τελειώσουν .
    Οι Παραπάνω δεν έχουν καμιά σχέση με τον Ελληνικό λαό αυτό τον έχουν γραμμένο στα παλιά τους τα παπούτσια, ήδη με την
    οικονομική πολιτική της λιτότητας έχουν πτωχοποιήσει και καταστρέψει εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και η
    Ελλάδα αντιμετωπίζει ανθρωπιστική καταστροφή τι να πούμε για τις χιλιάδες αυτοκτονίες (2010-2014), και το 1,5 εκατομμύρια ανέργους.
    Eμπιστευτείτε αυτούς που είναι πάντα πλάι σας και σας στήριξαν και σας στηρίζουν.
    ενισχύστε το ΚΚΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Η κε του μπλοκ είναι ανοιχτή σε κάθε σχόλιο που προσπαθεί να προσθέσει κάτι στην πολιτική συζήτηση
Αρκεί να έχει κάποιο διακριτό ψευδώνυμο ως υπογραφή.