Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Εσείς πολεμάτε το φασισμό, εμείς πολεμάμε την Ιταλία

Ο πέτρος ρούσος (πολυχρονίδης) ήταν μέλος του πολιτικού γραφείου του κκε καθ’ όλη τη διάρκεια των ηρωικών χρόνων του σαράντα (αλλά κι αργότερα) καταγράφοντας το πρώτο μισό αυτής της διαδρομής (1940-45) στο βιβλίο του ‘μεγάλη πενταετία’. Η κε του μπλοκ αντιγράφει σήμερα αποσπάσματα από το βιβλίο και τα κεφάλαια σχετικά με την 28η οκτώβρη 1940, που βρήκε τους περισσότερους κομμουνιστές σε φυλακές κι εξορίες. Η διήγηση του ρούσου αφορά την ομάδα εξορίστων στην κίμωλο, όπου βρίσκονταν επίσης μαζί του η συντρόφισσά του, χρύσα χατζηβασιλείου, ο πορφυρογένης, η αύρα βλάση-παρτσαλίδου, ο καραγιώργης, η βασιλεία παπαρήγα κ.ά.

Στις 5 νοέμβρη, μια βδομάδα από την εισβολή του μουσολίνι, μας έρχονται, γρήγορα τούτη τη φορά κι ύστερα από διακοπή, εφημερίδες της αθήνας, το «ελεύθερο βήμα» που δημοσίευε στο φύλλο της 2 του νοέμβρη 1940 το ανοιχτό γράμμα του φυλακισμένου, τότε γενικού γραμματέα του κκε ζαχαριάδη με ημερομηνία 31 του οχτώβρη 1940. Το γράμμα καλούσε τον ελληνικό λαό στην αντίσταση κατά του εισβολέα. (…) Η διχτατορία για να κάνει πιο πιστευτό το κείμενο του γράμματος δημοσίευσε και φωτοτυπία του πρωτότυπου χειρογράφου.

Αμέσως συνήλθε το γραφείο της κομματικής μας ομάδας για να πάρει θέση. Οι συζητήσεις περιστράφηκαν σε δύο ζητήματα: α) αν το γράμμα είναι γνήσιο και β) αν η γραμμή που καθορίζει είναι σωστή. Στο πρώτο ζήτημα η ομοφωνία ήταν απόλυτη, γνωρίζαμε αρκετοί από μας το γραφικό χαρακτήρα και το ύφος του συντάκτη. Στο δεύτερο ζήτημα ομόφωνη ήταν η γνώμη πως στην ελλάδα έχουμε να κάνουμε από τα πράματα με εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο, μόνο που βρισκόταν στη βράση του ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και στην εξουσία είχαμε κυβέρνηση φασιστική. Χρέος μας ήταν να παλέψουμε να γίνει πραγματικός παλλαϊκός αντιφασιστικός πόλεμος.

(…)Άλλωστε το γράμμα του γενικού γραμματέα του κόμματος εξέφραζε την τοτινή γραμμή του κκε, που είχε ψηφιστεί στην 4η ολομέλεια της κε (σεπτέμβρης 1935) και λίγο αργότερα στο 6ο συνέδριο του κκε (δεκέμβρης 1935), βασισμένη στις ιστορικές αποφάσεις του 7ου συνεδρίου της κομμουνιστικής διεθνούς (1935). Το γράμμα εναρμονιζόταν με τις θέσεις που από το 1938 ακόμα κι ιδιαίτερα από τον καιρό των προπαρασκευαστικών εξορμήσεων του χίτλερ κατά της αυστρίας, τσεχοσλοβακίας και της προδοσίας των δυτικών ιμπεριαλιστών στο μόναχο, είχαν πάρει οι περισσότερες και σπουδαιότερες ομάδες των κομμουνιστών στις φυλακές και τις εξορίες, στην κέρκυρα, ακροναυπλία, αίγινα, γαύδο, ανάφη, κ.ά. (…)

Μας ξένιζε βέβαια στο γράμμα η θέση της «δίχως επιφύλαξη» υποστήριξης του πολέμου που διευθύνει η κυβέρνηση μεταξά. Σε συζήτηση που κάναμε με το ζαχαριάδη το 1945, αμέσως μετά το γυρισμό του από το νταχάου, εξηγούσε πως έβαλε εκείνη τη φράση γιατί αλλιώς δε θα δημοσίευε το γράμμα του ο μεταξάς. Ας είναι. Αποφασίστηκε λοιπόν στο νησί να κληθεί αμέσως όλη η ομάδα των εξορίστων. Η ομάδα ενέκρινε τη βασική γραμμή του γράμματος κι αποφάσισε να κάνει αμέσως τηλεγράφημα στην κυβέρνηση που να ζητά στο όνομα της υπεράσπισης της πατρίδας και της καταπολέμησης του φασισμού, να απολυθούν όλοι οι κρατούμενοι αντιφασίστες ώστε να αφεθούν οι άντρες να πολεμήσουν τον εισβολέα, ενώ οι γυναίκες μας να καταταχτούν νοσοκόμες.

Σε δυο μέρες νομίζω μας καλεί ο αστυνόμος πανουτσόπουλος και μας εγχειρίζει τηλεγραφική απάντηση του υφυπουργού ασφαλείας μανιαδάκη. Η απάντηση απευθυνόταν προς τας ομάδας των κρατουμένων κομμουνιστών των στρατοπέδων ακροναυπλίας και κιμώλου. Από αυτό μαθαίναμε πως και οι σύντροφοί μας της ακροναυπλίας είχαν κάνει παρόμοιο με μας διάβημα, πράγμα που μας ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση για το σωστό της ενέργειάς μας. Σχετική ενέργεια έκαμε και η ομάδα της πύλου που είχε μεταταχτεί από την ακροναυπλία.
Λοιπόν η κυβέρνηση της 4ης αυγούστου απέρριπτε το αίτημά μας με το επιχείρημα πως εμείς ζητάμε να ελευθερωθούμε για να πολεμήσουμε το φασισμό ενώ η ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο όχι με το φασισμό αλλά με την ιταλία. Και μας έλεγε να κάνουμε δήλωση μετανοίας.

Η κυβέρνηση προσπάθησε να κερδοσκοπήσει στην πατριωτική θέση των κομμουνιστών. Καμώθηκε πως χαλάρωσε την πίεση πάνω στους κρατούμενους αντιφασίστες, οι χωροφύλακές της τουλάχιστο σε μας στην κίμωλο για πρώτη φορά δεν ήταν τόσο βλοσυροί. Μα το θάμα κράτησε τρεις μέρες κυριολεχτικά. Η διχτατορία ένιωθε τον κίνδυνο: έβλεπε πως η άκρη της αντιφασιστικής ρομφαίας του λαού που ορθωνόταν να λογχίσει τον ιταλικό φασισμό δε θα άφηνε στο τέλος ανέγγιχτο και τον ελληνικό φασισμό.

Αμέσως μετά την απάντηση του υπουργείου η αστυνομία άρχισε την πιο λυσσασμένη και σιχαμερή επίθεση κατά των συντρόφων μας, αντρών και γυναικών. Η επίθεση συνοδευόταν από τις πιο ύπουλες διαδόσεις σε βάρος μας. Σε αυτό εκμεταλλευόταν το πατριωτικό αίσθημα αλλά και την αμάθεια και πολιτική απειρία των κατοίκων του νησιού. Απαγορεύτηκε σχεδόν κάθε επικοινωνία μας με αυτούς. Οι χωροφύλακες έβαζαν τα παιδιά του χωριού να πετροβολούν τις γυναίκες, φωνάζοντας ξοπίσω τους «κομμουνίστρια! κομμουνίστρια!», σα να είχαν μπροστά τους το βελζεβούλ. Το επιφώνημα επεκτεινόταν και στους άντρες κι ήταν γελοίο και τραγικό μαζί να ακούς ξοπίσω σου το «κομμουνίστρια» από παιδιά που δεν μπορούσαν να καταλάβουν το νόημα της λέξης. Οι χωροφύλακες έφτασαν να ξυλοκοπήσουν τις γυναίκες μας, όπως τη βαγγελιώ σιάντου, την κλειώ ιωαννίδη, την κατίνα σαμαραδέλη, την όλγα αγγελάκη κι άλλες.

Οι βδομάδες κυλούσαν κι όσο κι αν η αστυνομία του μανιαδάκη μας έκοψε κάθε σχεδόν επικοινωνία με τον κόσμο, μαθαίναμε ωστόσο την πορεία του πολέμου. Οι προκλήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη. Μια μέρα ο αστυνόμος πανουτσόπουλος μας καλεί, τον μιλτιάδη πορφυρογένη και μένα, στην αστυνομία και μας ανακοινώνει πως θα σταλούμε για στρατοδικείο στη σύρα με την κατηγορία πως συνεννοούμαστε με… γερμανικά υποβρύχια μέσω ενός φακού! Στο μεταξύ είχε διαδώσει αυτή την προβοκάτσια και στους χωριάτες. Διαμαρτυρηθήκαμε για την πλεκτάνη. Οι χωροφύλακες δεν μπόρεσαν να στηρίξουν κατηγορία. Δυνάμωσαν όμως τον επισιτιστικό πόλεμο. Μήνες μας κρατούσαν τα άθλια επιδόματα των δέκα δραχμών, που ισοδυναμούσαν με 1 ½ κιλό ψωμί και ο μπακάλης έκοβε την πίστωση. Σώθηκε το αλεύρι κι όπως ανάφερα πιο πάνω, είχαμε και δυο μικρά, το ένα του νεφελούδη, το άλλο του αγγελάκη και η κατάσταση εξοικονομούνταν από τα λιγοστά, τα «απαραβίαστα» αποθέματα της μαύρης ώρας.

(…)

Από τις πρώτες μέρες της αναταραχής από την εισβολή του μουσολίνι φάνηκε η πλήρης χρεωκοπία της μεταξικής πολιτικής της στρουθοκαμήλου. Ο μεταξάς απέκρυβε από το λαό τις υπονομευτικές και επιθετικές ενέργειες του μουσολίνι κατά της ελλάδας γιατί πίστευε πάντα πως θα τον προστατέψει το δαιμόνιον του χίτλερ. Η φασιστική διχτατορία έδειχνε τώρα κάτι σαν παραζάλη. Το ξεσήκωμα του λαού, που τέσσερα χρόνια είχε φιμωθεί στην έκφραση των πολιτικών του αντιλήψεων, έσπαζε τους φασιστικούς κλοιούς της ηττόπαθης κυβέρνησης.

Αυτό που ονομάστηκε έπος της αλβανίας, η πρώτη φάση της εθνικής αντίστασης, ήταν πρώτα απ’ όλα και κυρίως έργο του πατριωτισμού του λαού αυτής της γωνιάς που έμαθε από πάππου προς πάππο να υπερασπίζεται τη λευτεριά και το πάτριο έδαφος. Ο μεταξάς, όπως σημείωνε και στο ημερολόγιό του, δεν πίστευε στις δυνάμεις του λαού, δεν ήθελε και δεν μπορούσε να θέλει αντιφασιστικό πόλεμο. Ο πόλεμος έγραφε που σήμερα αναλαμβάνει το έθνος είναι μόνο και μόνο πόλεμος τιμής. Γι’ αυτό και η διχτατορία μεταξά άφησε ανέτοιμο το έθνος. Ο λαός όμως και τα στρατευμένα παιδιά του έδωσαν άλλη τροπή στον πόλεμο.

(…) Η διχτατορία εκείνη δανείστηκε ένα πλήθος μορφές κυριαρχίας από το χίτλερ και το μουσολίνι. Η επιβολή της είχε σκοπό κυρίως να πνίξει το λαϊκό αντιφασιστικό κίνημα που ανέβαινε, να αμβλύνει τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς των μερίδων της αστικής τάξης, να εξασφαλίσει την άνετη εκμετάλλευση του εργαζομένου λαού. Η επιβολή της συνδεόταν βέβαια με τη βρετανική πολιτική στην ελλάδα και με τη γενική βρετανική πολιτική, που ενθάρρυνε και το χίτλερ στη γερμανία και τα αντιδημοκρατικά φασιστικά καθεστώτα στις χώρες που ζώνανε τη σοβιετική ένωση, χωρίς να αίρει φυσικά τον ανταγωνισμό των βρετανικών μονοπωλίων με τα γερμανικά μονοπώλια και τον αντίστοιχο ανταγωνισμό των φίλων τους μέσα στις μικρές χώρες.

Στην ελλάδα ήταν έκδηλες οι εσωτερικές αντιφάσεις της διχτατορίας της 4ης αυγούστου, που εκφράστηκαν και σε ορισμένο καιροσκοπισμό του μεταξά, σε ακροβατισμούς της διχτατορίας, που παρέδωσε το μεγαλύτερο όγκο του εξωτερικού εμπορίου στη χιτλερική γερμανία κι άφηνε αναπάντητα τα προκλητικά χτυπήματα του μουσολίνι κατά της ελλάδας. Μα η διχτατορία δεν υπολόγισε πόσο μεγάλο ήταν το μίσος του ελληνικού λαού κατά του φασισμού γενικά. Οι προσκλήσεις του μουσολίνι τον αναστάτωσαν.

Όταν δυνάμωσε ο χίτλερ κι οι ορέξεις του προς όλες τις κατευθύνσεις και οξύνθηκαν οι αντιθέσεις του με την αγγλία και τη γαλλία, δυσκολεύτηκαν οι ακροβατισμοί της διχτατορίας στην ελλάδα. Οι χίτλερ και μουσολίνι δεν μπόρεσαν τελικά να κλονίσουν τις οικονομικές, στρατηγικές και πολιτικές θέσεις που είχε η αγγλία στην χώρα μας με κύριο στήριγμα το παλάτι. Κι έτσι στην ώρα της κρίσης ο μεταξάς τάχθηκε ανοιχτά με την αγγλία. Ως τώρα, είπε, έκαμα πολιτική του κωνσταντίνου. Τώρα κάνω πολιτική του βενιζέλου (αν και εδώ ψευδόταν και δεν ακριβολογούσε ως προς τις πραγματικές διαθέσεις του).


Έτσι σύρθηκε η φασιστική διχτατορία μεταξά στον πόλεμο κατά της ιταλίας και κατόπι κατά της χιτλερικής γερμανίας. Και απροπαράσκευη βασικά καθώς άφησε την χώρα του για τέτοιο πόλεμο, αντίθετη η ίδια με τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού, γκρεμίστηκε μαζί με την υποδούλωση της χώρας από τις ορδές των χιτλεροφασιστών. Ο λαός, κορμός της αντίστασης, πάλεψε μα κάμφθηκε μπροστά στην αριθμητική και τεχνική υπεροχή των εχθρών του. Νικήθηκε μα δεν υποτάχθηκε. Με την κατάκτηση της χώρας από τους χιτλερικούς, το μάη του 1941, που σήμαινε και κατάρρευση της ντόπιας φασιστικής διχτατορίας, κλείνει η πρώτη φάση της εθνικής αντίστασης του ελληνικούς λαού που είχε προβληθεί –αυτό είναι το οξύμωρο- κάτω από ηγεσία φασιστική. Και αρχίζει η καινούρια φάση της κυρίως εθνικής αντίαστασης. Η ηγεσία της περνά στα χέρια της εργατικής τάξης και του κόμματός της, του κκε, συνασπισμένου με άλλα κόμματα στο εαμ. Εδώ ο λαός ξεπέρασε τον εαυτό του.

16 σχόλια:

  1. "Και απροπαράσκευη βασικά καθώς άφησε την χώρα του για τέτοιο πόλεμο, αντίθετη η ίδια με τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού, γκρεμίστηκε μαζί με την υποδούλωση της χώρας από τις ορδές των χιτλεροφασιστών. Ο λαός, κορμός της αντίστασης, πάλεψε μα κάμφθηκε μπροστά στην αριθμητική και τεχνική υπεροχή των εχθρών του. Νικήθηκε μα δεν υποτάχθηκε."

    Σ/φε γιατι αναπαράγεις μυθολογιες σαν τις παραπάνω???
    Καταρχην ποιος σου είπε ότι οι Ιταλοί υπερτερούσαν αριθμητικά. Ο Γιωργος Μαργαρίτης στο βιβλίο του "Ο πόλεμος στην Αλβανία" που δίνει αριθμητικα στοιχεια αποδυκνυει με βάση ντοκουμετα και πηγές ότι οι έλληνες ΥΠΕΡΤΕΡΟΥΣΑΝ αριθμητικά στην Αλβανία. Για αυτο και νικησαν και όχι λόγω καποιας υπερφυσικης λεβεντιας της ελληνικης ψυχης.
    Το πόσο απροπαρασκευη ήταν η χώρα από τον Μεταξά φάνηκε γιατί οι ελληνες νίκησαν. Τώρα για τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού δεν ξέρω γενικά, αλλά ο στρατός που πολέμαγε στην Αλβανία ΗΤΑΝ ΣΤΡΑΤΟΣ ΥΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΑ ΜΕΤΑΞΑ ΕΝΤΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΑΓΕ ΥΠΟ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΑ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ. Οποια και αν ήταν αυτά τα αισθηματα (αναλογα βέβαια ειχε και ο ιταλος φαντάρος) αυτά δεν εκφράσηκαν με ξεχωριστη οργάνωση της του λαού, όπως έγινε πολυ αργότερα με την δημιουργία των πρώτων ανταρτικων ομάδων του ΕΛΑΣ.
    Η όλη υπόθεση "αλβανικός έπος" με τα δήθεν παλλαικά χαρακτηριστικα της είναι μια μυθολογία της ελληνικης αστικης τάξης για να τονώσει τον πληγωμένο εθνικό εγωισμό της. Η ταξικη πάλη συνεχίζεται ακόμα και όταν η χώρα δεχεται επίθεση. Αυτα δεν λέει το ΚΚΕ στο πρόγραμμα, η το ξεχάσαμε μερικους μηνες ύστερα από την ψηφισή του.

    Χρηστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι ελληνικές δυνάμεις την 28η Οκτωβρίου ασφαλώς κ δεν υπερτερούσαν αριθμητικά. Εντός του Νοεμβρίου απέκτησαν όντως αριθμητική υπεροχή. Μετά την ανάσχεση της ελληνικής αντεπίθεσης οι Ιταλοί ξανα-απέκτησαν αριθμητική υπεροχή προετοιμάζοντας την εαρινή τους επίθεση (που απέτυχε).

    Ο μεσιέ Χρήστος βρωμάει τρολίνη κατά τα λοιπά

    ρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολυ δυνατή ομιλία Πρωτούλη.

    http://www.youtube.com/watch?v=BUZWAVUzY1M



    Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εχω την εντύπωση πως οι Γερμανοί ηταν λιγότεροι

    aeras kopanistos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανεξαρτητα από τους αριθμους, που όντως από την Εαρινή επίθεση και μετα ήταν υπερ των Ιταλων, δεν μπορεί να αμφισβητησει κανεις ότι το ηθικό των Ελληνων ήταν υψηλο.

    Αντίθετα, το ηθικό των Ιταλων για επιθετικό πόλεμο ήταν πολύ χαμηλο, δεδομενου και του πολύ υψηλου ποσοστου αντιφασιστων και κομμουνιστων Ιταλων στρατιωτων που δεν ειχαν καμια ορεξη να πολεμησουν για τη φασιστική Ιταλια.

    Αντίθετα, ο Γερμανικος Στρατός είχε πολύ υψηλό ηθικό, και ήταν περα ως περα πεισμενος για εναν επιθετικό πολεμο εναντιον υπανθρώπων, και γι αυτό με πολυ μικρες αλλα καλα εξοπλισμενες δυναμεις, σαρωσε μεσα σε 2 βδομαδες τον ελληνικο στρατο, αλλα κυριως το βρετανικο εκστρατευτικο σωμα στην Ελλαδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η κε του μπλοκ τείνει να συμφωνήσει με το συμπέρασμα του ρα και θεωρεί εκ του πονηρού τα υπόλοιπα, ιδίως το σχόλιο για το πρόγραμμα του κκε

    Σ, πολύ δυνατή κι η αφίσα της κνε για τη φετινή επέτειο, μπροστά από τον ομιλητή.

    Ανώνυμε, θα σε παρακαλούσα να βάλεις ένα ψευδώνυμο εκ των υστέρων έστω για να μη σβηστεί το σχόλιό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. είναι αλήθεια για απόλυση Μπογιόπουλου;αιτία;
    N

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο Π.Ρ. αληθεύει ότι στη διάσπαση του '91 πήρε το μέρος της "ανανέωσης";

    Παλιός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. N κατά πάσα πιθανότητα αληθεύει. Αλλά για το ακριβές της είδησης και για τα αίτια ας περιμένουμε καλύτερα κάποια επίσημη ανακοίνωση κι ας ετοιμάσουμε το στομάχι μας για ένα καινούριο γύρο μπογιοπουλιάδας, ενισχυμένο αυτήν τη φορά.

    Παλιέ δε νομίζω ότι ο πέτρος ρούσος ζούσε το 91. Ίσως εννοείς τη διάσπαση του 68', όπου αν δεν κάνω λάθος ταλαντεύτηκε για ένα διάστημα πριν κατασταλάξει στην παραμονή του στο κόμμα, χωρίς να μπορώ όμως να το τεκμηριώσω με κάποια πηγή, αυτή τη στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Παλιος: Ο Πέτρος Ρούσσος πέθανε το 1992 και ήταν μέλος του ΚΚΕ μέχρι το θάνατό του.

    Αυτός που είχε ταλαντευτεί παρα πολύ στην κρίση του 89-91 ήταν ο Βασίλης Μπαρτζιώτας: ακόμα θυμάμαι το άρθρο του στην ΚΟΜΕΠ για τον προσυνεδριακό διάλογο του 13ου συνεδρίου όπου είχε ταχθεί ανοιχτά υπέρ των αναθεωρητών με εξαιρετικά "δεξιές" σοσιαλδημοκρατικές απόψεις. Το κείμενό του, μάλιστα, περιείχε και οξύτατη προσωπική επίθεση στο Χαρίλαο ότι "εμπόδιζε την ανανέωση" και άλλα τέτοια "όμορφα". Όμως όταν οι αναθεωρητές έφυγαν, δεν τους ακολούθησε και έμεινε στο Κόμμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σε ένα μπλογκ βρήκα ρεπορτάζ από "τα Νέα" της εποχής όπου είχε παρέμβει ο Π.Ρ. στις εξελίξεις λέγοντας "στο αύριο δεν πας με χτεσινό εισιτήριο", φράση που κατά την εφημερίδα σήμαινε συμπαράταξη του Π.Ρ. με τους "ανανεωτικούς".
    Όπως όμως τα αναφέρεις φαίνεται πως ιστορικά στελέχη πίστευαν πράγματι στην αναγκαιότητα ανανέωσης, και μπορεί και να παρασύρθηκαν από νεώτερους, όμως διάλεξαν το σωστό έστω και στο παρά πέντε.

    ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Απολιθωμα, μια καλη στρατιωτικη συζητηση, ευχαριστουσε παντα τον γερο - Ενγκελς, που ως γνωστον ειχε αδυναμια στα στρατιωτικα θεματα. Ετσι το αλβανικο επος του ελληνικου στρατου ειναι μια καλη ευκαιρεια. Δεν εβαλα εισαγωγικα στο επος, διοτι ειναι πραγματι επικη η αποκρουση και απωθηση της ιταλικης εισβολης, εργο που πραγματοποιηθηκε, απο στρατιωτες και αξιωματικους, που στερουνταν συγχρονων μεσων διεξαγωγης πολεμου, πλεοναζε ομως η αποφασιστικοτητα, η αυτοθυσια, το πεισμα και η καλη καταρτιση και εμπειρια των αξιωματικων που αξιοποιησαν τα διαθεσιμα μεσα. Επισης επαιξε βασικο ρολο η εντοπιοτητα και η κυριως αγροτικη προελευση των οπλιτων. Στην εναρξη της επιχειρησης, ο συσχετισμος δυναμεων στο μετωπο ειναι για τους Ιταλους 100 χιλ ανδρες, 90 αρματα και 460 αεροσκαφη συγχρονα, για μας 35 χιλ ανδρες χωρις τανκς και 140 παλια αεροπλανα. Οι Ιταλοι υπερεχουν, ομως, εχουν στην εναρξη των μαχων διαπραξει το σφαλμα της υποτιμησης του αντιπαλου και των δυσκολιων του εδαφους. ΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ρε σ/φοι μιλατε χωρις πηγες. Σας λεω ο Μαργαριτης δινει στοιχεια στο εργο του π πολεμος στην αλβανια, που καταρριπτουν τους παραμυθια που μαθαινουμε στα σχολικα βιβλια περί αθάνατης ελληνικης ψυχής. Αλήθεια οι Ιταλοι δεν έχουν ψυχαρα, λεβεντια κλπ, ειναι ιδιοτητες του έλληνα? Το ριξαμε στην μεταφυσικη.
    Ο Έλληνας δεν πολεμαγε για κατι δικο του, πολέμαγε υπο τις διαταγες του φασιστα μεταξα, για μια φασιστικη ελλαδα. Τωρα ξεχωριστες πολιτικοφυλακες κλπ στην αλβανια από ότι ξερω δεν συγκροτησε το ΚΚΕ ουτε κανενας άλλος. Αυτες φτιαχτηκανε πολυ αργοτερα με τον ΕΛΑΣ.
    Αρα ο πολεμος ήταν ιμπεριαλιστικος-αστικος και από τις δυο πλευρες ανεξαρτητα ποιος ήταν ο επιτιθεμενεος και ποιος ο αμυνόμενος. Ο πολεμος δεν κρινεται με τετοιους όρους. Τωρα για την γελοιοτητα ότι το ελληνικο αστικο κρατος, η ελληνικη αστικη τάξη και ο φασιστας μεταξας ξεκινησε πολεμο γιατι πιεστηκε από τις μάζες ειναι τουλαχιστον γελοιο. Το Οχι το ειπε ο Μεταξας, το Οχι δεν είναι του ελληνικου λαου γιατι αυτος ο πόλεμος δεν ήταν δικός του, αλλα της ελληνικης αστικης τάξης.
    Τελεια και Παυλα

    Χρηστος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κυρ "Χρήστο",
    καταρχήν κόφτο το "σ/φοι" γιατι με τους τροτσκιστές δεν είμαστε σύντροφοι-ταξικοί εχθροί είμαστε.
    Πηγές έχουμε και καλές, γιατί είμαστε οι ίδιοι οι πηγές!
    Στην Αλβανία πολέμησαν οι πατεράδες μας και έχουμε πληροφορίες από πρώτο χέρι, δε χρειαζόμαστε κομισάριους της 4ης διεθνούς να μας πούνε τί ζήσαμε. Στην Αλβανία λοιπόν οι μπαρμπάδες και οι πατεράδες μας πήγαν ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ να πολεμήσουν. Εχω και στο σόϊ το δικό μου, υπήρχαν τέτοιοι εκατοντάδες ίσως και ΧΙΛΙΑΔΕΣ, που κατατάχτηκαν ΜΕ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥΣ, ενώ δεν είχαν επιστρατευτεί, άλλοι γιατί ήταν κομμουνιστές, άλλοι γιατί ήταν Ι5, άλλοι γιατί απλά ήταν ανεκπαίδευτοι (δεν είχαν κάνει ούτε καν την θητεία τους).
    Την ώρα, που οι της συνομοταξίας σου (αντιδραστικοί αστοί και μικροαστοί κιοτήδες) τρέχανε να πάρουν "απαλλαγή" η να χωθούν σε καμιά υπηρεσία στο ΓΕΣ και στα μετόπισθεν, μακρυά από τις οβίδες.... Οι δικοί μας, τα παιδιά του Λαού, πολέμησαν με γενναιότητα, άφησαν πόδια και χέρια στα βουνά, και όσοι επέζησαν, αρτιμελείς η μισερεμένοι, συνέχισαν τον ΙΔΙΟ ΑΓΩΝΑ μετά, στις πόλεις και στα χωριά. Και τώκαναν συνειδητά, γιατί ΟΛΟΙ υπερασπίζονταν την Πατρίδα τους ενάντια σε φασίστες επιδρομείς, ενώ οι πιό συνειδητοί, κομμουνιστές και "συνοδοιπόροι" ήξεραν πως ο αγώνας είναι ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ και ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ, που πολύ γρήγορα θα έπαιρνε και κοινωνικά χαρακτηριστικά (....έπαθλο θα είναι μια Ελλάδα της δουλειάς , όπως και έγινε, ακριβώς με την δική τους παρέμβαση και διαφώτιση.
    Το μέτωπο έγινε και σχολείο κομμουνισμού, "υπο τις διαταγές του φασίστα Μεταξά", ατυχώς για τον Φασίστα Μεταξά, τους αστούς και τα τροτσκιστικά καρακόλια τους.
    Ακούς εκεί "ιμπεριαλιστικός-αστικός πόλεμος"!
    Τροτσκοπασόκες η Πασοκοτρότσκια!

    Υ.Γ. Οσο για την "γενναιότητα του Ιταλικού Λαού", την είδαμε στο Ανατολικό Μέτωπο, όπου πολέμησαν μεσα από τις τάξεις των Ναζί εναντίον του σοβιετικού Λαού, όσο και στην Αιθιοπία, με τι γενναιότητα έρριχναν υπερίτη στους ανυποψίαστους ιθαγενείς, όπως μεταδίδουν οι μεταφυσικές πηγές μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μαλιστα.... δεν τον αφορουσε τον ελληνικο λαο να αμυνθει εναντιον των ιταλων και των γερμανων και να βαλει ενα λιθαρακι στην υπερασπιση του πρωτου εργατικου κρατους στον κοσμο. Σωστα σωστα, γιατι να τον καθυστερουμε το χιτλερ? Το παιδι ειχε στοχο τον τρισκαταρατο σταλιν. Κοιτα τι μαθαινει κανεις απο το """""""""προγραμμα του κκε""""""""...

    sniper

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εν τελει εκτος απ'τον Ενγκελς, σε πολλους αρεσουν τα στρατιωτικα. Αλλωστε "ο πολεμος ειναι η συνεχεια της πολιτικης με αλλα μεσα..". Η Ελλαδα εγινε στοχος επιθεσης του ιταλικου ιμπεριαλισμου. Η μεγαλοφυια του Ζαχαριαδη, φανηκε εδω. Αναγκασε τους Μεταξα - Μανιαδακη να γινουν προπαγανδιστες του ΚΚΕ, εδωσε γραμμη οχι μονο στους κομμουνιστες αλλα και σε καθε πατριωτη, απεδειξε οτι και το επαναστατικο προλεταριατο εχει εθνικη πολιτικη, φυσικα για το εθνος των προλεταριων. Ο ελληνικος λαος 6 μηνες ηξερε και οτι εξακολουθει να υπαρχει και τι ειναι το ΚΚΕ. ΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Η κε του μπλοκ είναι ανοιχτή σε κάθε σχόλιο που προσπαθεί να προσθέσει κάτι στην πολιτική συζήτηση
Αρκεί να έχει κάποιο διακριτό ψευδώνυμο ως υπογραφή.