Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

Η γη της ανάστασης

Αυτές τις μέρες, η κε του μπλοκ διαβάζει (και βασικά τελειώνει οσονούπω, γιατί δεν είναι ιδιαίτερα ογκώδες βιβλίο) τη "γη της Ανάστασης" του Θέμου Κορνάρου, του κουμπάρου της εργατικής τάξης, που αφηγείται τις "ταξιδιωτικές" και όχι μόνο εντυπώσεις του από ένα ταξίδι του στη ΛΔ της Κίνας, στα τέλη της δεκαετίας του 50', ως επίσημος προσκεκλημένος των Κινέζων. Και είναι εντυπωσιακό πως εκεί τιμήθηκε πολύ περισσότερο απ' ό,τι στη δική του πατρίδα, όπου οι αρχές του επιφύλασσαν ως μοναδικό παράσημο φυλακίσεις κι εξορίες.

Ο Κορνάρος βαφτίζει την Κίνα "γη της ανάστασης", τονίζοντας τη μεταμόρφωσή της και κάνοντας τις απαραίτητες συγκρίσεις με το προηγούμενο ταξίδι του στην Ασία, στα χρόνια του μεσοπολέμου, όταν οι παιδικές-νεανικές του εικόνες για τη μαγεία της Ανατολής πνίγονται στη λάσπη και τις μύγες κι ο κόσμος του παραμυθιού συναντά τη σκληρή πραγματικότητα. Τότε που ένας συνταξιδιώτης του πετούσε ένα μισοτελειωμένο κύπελλο καφέ στο χώμα, μπροστά από μια παρέα παιδιά, που έσπευσαν να το διεκδικήσουν για να το γλείψουν και να το γευτούν, ξεγελώντας την πείνα τους.

Τότε που οι Κινέζοι ντρέπονταν ακόμα και να συστηθούν και ζητούσαν χίλιες συγνώμες για την ίδια τους την υπόσταση, που φέρει ένα κάποιο όνομα.
Για να σου αυτοσυστηθούνε έπρεπε πρώτα να σου γυρέψουνε χίλιες συγνώμες για την απρέπεια, επειδή κι αυτοί είχαν ένα κάποιο όνομα, όπως και συ, που ντρέπονταν να προσβάλουνε την ακοή σου, φέροντάς το!...
(Προσωπικά μου είναι αδύνατο να αποφύγω το συνεριμό με μια σκηνή από τους Απαράδεκτους και τη Δήμητρα να λέει, με προσποιητή σεμνότητα: "είμαι κι εγώ ένα κορίτσι, σαν όλα τα άλλα, μα ποια είμαι εγώ, μήπως είμαι κάποια...;")

Τότε που οι Κινέζοι λογίζονταν ακόμα ως κίτρινη φυλή, σαν τον ποταμό που τους έπνιγε κάθε τόσο και βρίσκονταν ανυπεράσπιστοι στο έλεός του. Τότε που οι γυναίκες είχαν κοντόχοντρα ποδαράκια, που τα στραμπουλούσαν στο χώμα και τις πέτρες, και οι Κινέζοι λογίζονταν ως φυλή νάνων, επειδή βασικά υποσιτίζονταν και δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν ως οργανισμοί.

Ενώ οι δυτικοί τους λένε πως τώρα η χώρα χάνει τουριστικώς, φτωχαίνουν το ανθρώπινο κάλλος, την παραδοσιακή ομορφιά, τους πατροπαράδοτους κανόνες. Τους λένε πως γίνονται τυχοδιώκτες και πως κάνουν μεγάλα ιστορικά άλματα στο κενό, πηγαίνοντας κατευθείαν στη μορφή της αγροτικής κομμούνας, αντί να μείνουν κολλημένοι στο παρελθόν. Τότε που έβλεπαν τι θα κάνουν τα μυρμήγκια για να καταλάβουν αν έρχεται κάποια "θεομηνία" και που τα ζωντανά είχαν μεγαλύτερη αξία από τη ζωή του ανθρώπου, από τα παιδιά και τους γέρους.

Το ιστορικό πλαίσιο του βιβλίου καθορίζει τις αποχρώσεις της πολιτικής του ανάλυσης, όχι όμως και την ταξική του ένταξη ή το πολιτικό του στίγμα, που είναι δεδομένα. Έτσι ο κουμπάρος της φτωχολογιάς βγάζει μια εμφατική αγάπη για την πατρίδα, τη γη, που εμφανίζεται ως μάνα των λαών, την Κύπρο που είναι "σκλαβωμένη αδελφή μας". Πέρα όμως από τα λογοτεχνικά σχήματα, τους δεδομένους περιορισμούς της εποχής ή την αντανάκλαση μιας στρατηγικής με συγκεκριμένες προβληματικές πτυχές, η αναφορά έχει πρωτίστως ταξικό νόημα. Η Ελλάδα είναι βασικά ο εργαζόμενος λαός της, που ταυτίζεται με τον τόπο του, τη γη του, τις ρεματιές, τις καλύβες και τα πεζούλια του.

Από την άλλη, ο Κορνάρος εξυμνεί τα κατορθώματα των Κινέζων, καθώς ταξιδεύει πριν το σινοσοβιετικό σχίσμα και την επικράτηση της θεωρίας των τριών κόσμων. Δεν καταφεύγει όμως σε μια χυδαία εξιδανίκευση για την οποία θα μετάνιωνε αργότερα, στην αποσιώπηση των αδυναμιών και των προβλημάτων (πχ στο πολύ ιδιαίτερο γλωσσικό ζήτημα των Κινέζων με τους μανδαρίνους, που μυστικοποίησαν σε υπέρτατο βαθμό τη γραφή, τη γνώση και τη δυνατότητα μεταφοράς της, έτσι ώστε οι γραφές να εμφανίζονται ως κάτι δυσνόητο, σχεδόν θεϊκό, που δεν υπόκειται σε αμφισβήτηση κι έλεγχο).

Ίσα-ίσα, διακατέχεται αρχικά από την ανησυχία μήπως η ιδεολογική του συμφωνία με τις αρχές της χώρας που επισκέπτεται, του στερήσει το δικαίωμα και την απόλαυση της αμφισβήτησης, της αναζήτησης της αλήθειας. Η ίδια η ζωή όμως επιμένει στην πράξη να τον εντυπωσιάζει, να αφοπλίζει τις ανησυχίες του, να καταρρίπτει τους δυτικούς μύθους για όσα "τερατώδη" γίνονται στη χώρα, από τότε που ανέλαβαν τις τύχες της οι κομμουνιστές.

Η μόνη αντίφαση που του διαφεύγει ίσως μες στον ενθουσιασμό του για την ορμητική ανάπτυξη της Κίνας, που παρασέρνει κάθε κατάλοιπο στο διάβα της, για το πάθος με το οποίο χιμούν στη ζωή οι Κινέζοι κι ανυπομονούν να αδράξουν κάθε χυμό της, το ζήλο με τον οποίο εργάζονται, όχι μόνο για να καλύψουν τις δικές τους ελλείψεις, αλλά την πείνα σε όλο τον κόσμο, που τυραννά τόσες χώρες, είναι η ίδια η οικοδόμηση κι η αντιφατική της πορεία, η πιθανότητα ενός πισωγυρίσματος -όπως και συνέβη τελικά στην Κίνα. Αυτό όμως ήταν κάτι που λίγοι μπορούσαν να το δουν -ή να σταθούν σε αυτό- μες στην αισιοδοξία της εποχής.

Όπως και να έχει, αυτά δε μειώνουν στο παραμικρό την αξία της μαρτυρίας του Κορνάρου και τις συγκλονιστικές περιγραφές του, που γελοιοποιούν την αστική προπαγάνδα και τις κρυφές επιδιώξεις της, παίρνουν τον αγώνα των λαών, με μοναδική γραφή και φαντασία, και τον υψώνουν στο βάθρο που του αξίζει, στην έφοδό του προς τον ουρανό.

Ακολουθεί ένα μικρό, χαρακτηριστικό κι επίκαιρο δείγμα.


Κίτρινη φυλή δεν υπάρχει. Κι ακόμη: ο Κινέζος εψήλωσε! (...)
Τι κρίμα αλήθεια να μην υπάρχουν χαμηλοί Κινέζοι και κίτρινη φυλή στο μωσαϊκό των λαών! Κρίμα, η Κίνα χάνει "τουριστικώς"!

Βέβαια, γιατί τι Κίνα είναι αυτή, χωρίς κιτρινάδα, χωρίς νάνους, και χωρίς γυναίκες με ποδαράκια σα γροθιές;... Εδώ κι εκεί μονάχα μπορείς να δεις ακόμη κάποια κατάλοιπα από την αγριότητα των παλιών καιρών που στραμπουλούσε των μωρών τα πόδια, τα δίπλωνε απάνθρωπα, για να κατασκευάσει κινέζικες ανάπηρες "ωραιότητες" χαλασμένου γούστου.

Στη σπανιότητα περνάει κι αυτό το αποκρουστικό σακατιλίκι που οι εποχές ξεπεσμού το ανέχτηκαν για "ομορφιά"! Το ίδιο, σπάνιο έγινε και το κίτρινο χρώμα, και το πατηκωμένο ανάστημα.

(...)

Δε χρειάζεται τώρα τόλμη για ένα πολύ απλό συμπέρασμα: Φτάσανε εννιά χρόνια υποφερτής διατροφής για να γεμίσουν αίμα κι οι φλέβες ενός λαού 650 εκατομμυρίων. Καθάρισε πια το δέρμα, κοκκίνισε το πρόσωπο, θράφηκε το λιμασμένο κορμί που αιώνες είταν παραδομένο στον υποσιτισμό -κι ό,τι περίσσευε από τα δόντια της πείνας, το τρώγανε οι μύγες κι η ψείρα...

Ανατριχιάζω καθώς θυμάμαι την ελληνική ελονοσία και τους εγγλέζικους επαίνους για το λιτοδίαιτο του Έλληνα! Για τον εθελοντικό λιμό δηλαδή! Λίγο ακόμη και θα είχανε καταφέρει να μιλάει ο κόσμος για... κίτρινη ελληνική φυλή και για νάνους Έλληνες!...

Στην Κίνα τα καταφέρανε καλύτερα. Επαινέσανε πολύ -και με επιτελικό σύστημα- την υπομονή και τη σοφία του Κινέζου που τον κάνανε ικανό δέχεται ατάραχος τη μαύρη του μοίρα, και να πορεύεται στη Νιρβάνα μες από τους καπνούς και τις παραισθήσεις του ναρκωτικού.

Μπλοκάρανε με απάτη, ανάλγητα, προγραμματισμένα, ολάκαιρο Λαό και πέσανε απάνω του αυτές οι σιχαμερές βδέλλες της ιστορίας, και πιπιλίζανε αίματα, δύναμη, όνειρα, ελπίδες, για να δείχνουνε ύστερα το πτώμα και να λένε: "Κίνδυνος κίτρινου υπερπληθυσμού! Πρέπει να βρεθεί τρόπος περιορισμού της αύξησης των Κινέζων, γιατί θα έρθει εποχή που όλη η γη θα κατοικηθεί απ' αυτά τα σιχαμερά κίτρινα πλάσματα..."

Και βρήκανε πολλούς τρόπους: Αφήκανε αυτή τη χώρα να την πνίγουνε οι αλήτες ποταμοί και ταυτόχρονα συνηθίσανε όλη την ανθρωπότητα να ακούει με απάθεια -σα να είταν το φυσικότερο πράμα- πως σαράντα εκατομμύρια Κινέζοι πνιγήκανε από τις πλημμύρες του 1932!... Άλλοτε αναγγέλνανε, σαν ευεργεσία μάλιστα στην ανθρωπότητα, πως άλλα είκοσι πέντε εκατομμύρια κιτρινίσανε και σαπίσανε από αρρώστιες! Κι αυτός είταν, λέει, ο λόγος της εξαιρετικής... ευφορίας της γης μια χρονιάς!...

Δεν αφήκανε σ' αυτούς τους ευεργέτες της ανθρωπότητας όσο χρόνο χρειαζόντανε για να ολοκληρώσουνε το εκπολιτιστικό τους πρόγραμμα στην Κίνα. Τους ανακόψανε την ορμή! Και ορίστε τώρα τ' αποτελέσματα: Κίτρινοι Κινέζοι να μην υπάρχουνε! Χασισοπότες Κινέζοι, πού ακούστηκε να λείπουνε απ' το δειγματολόγιο της ζωής; Και στη θέση τους να βλέπεις μια νέα κινέζικη γενιά ροδοκόκκινη σαν κι όλους τους γερούς ανθρώπους, και με μπόι πιο πάνω από το μέτριο!...

Και σα να μη φτάνανε όλες αυτές οι συμφορές, μάθανε και... τρώνε και πληθύνονται, και προπάντων δουλεύουνε ανθρώπινα για να προβαδίζει, λέει, πάντα η αύξηση των αγαθών από την αύξηση του πληθυσμού!

64 σχόλια:

  1. Η Κίνα είναι σίγουρο ότι αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση που είναι δύσκολο και να μελετηθεί λόγω της δυσκολίας της γλώσσας. Ξέρουμε για την καπιταλιστικοποίηση βέβαια αλλά λεπτομέρειες και μεθόδους αγνοούμε. Ένα πρόσφατο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο από αστική σκοπιά είναι αυτό ( http://www.palgrave.com/us/book/9781137533678 ) που καταπιάνεται με το ερώτημα γιατί και πως το ΚΚ Κίνας κράτησε την εξουσία μετά της ανατροπές στην ΕΣΣΔ. Το βασικό συμπέρασμα του συγγραφέα (Κινέζος καθηγητής πολ. επιστημών στο Λονδίνο) είναι ότι η Κίνα θεώρησε ότι στην ΕΣΣΔ το πρόβλημα ήταν η απόσταση του ΚΚ από τους πολίτες και ότι αυτό (τεχνητά κατά το συγγραφέα) το ΚΚ Κίνας προσπάθησε να αποφύγει. Διαβάζοντας ανάμεσα από τις γραμμές των αστικών αναλύσεων μπορείς να βρεις κάποιες φορές ενδιαφέροντα στοιχεία

    φάνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι είναι καλύτερο, να έζησες τέτοιες αισιόδοξες και "γεμάτες" εποχές, και μετά να τις είδες να καταρρέουν, ή να μην έζησες ποτέ τίποτα από αυτά, και να τα διαβάζεις σαν να είναι μύθοι;

    Ιβάν Τζόνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παπουτσωμενος Γατος24 Δεκεμβρίου 2016 στις 11:49 π.μ.

    Ποσο διαφορετικος θα ηταν ο κοσμος μας αν δεν γινοταν το σινοσοβιετικο σχισμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η μόνη αντίφαση που του διαφεύγει ίσως[...]είναι η ίδια η οικοδόμηση κι η αντιφατική της πορεία, η πιθανότητα ενός πισωγυρίσματος -όπως και συνέβη τελικά στην Κίνα.

    Υποθέτω οτι εννοείς την κατίσχυση καπιταλιστικών οικονομικών σχέσεων στην Κίνα (σημειώνω πρόχειρα το φαινόμενο που είναι πιό πολύπλοκο). Αποτελεί όμως κάτι τέτοιο πισωγύρισμα, με την ιστορική έννοια; Η απάντηση, που δεν είναι βέβαια δεδομένη, μπορεί να συνοψισθεί καλύτερα από το «όχι» παρά απο το «ναι».

    Το Κομμουνιστικό ΚΚ φαίνεται να υλοποιεί, σημείο προς σημείο, περισσότερο την αρχική προγραμματική διακήρυξη της Κουομιτάγκ παρά ένα κομμουνιστικό πρόγραμμα.

    Είναι όμως έτσι, ακόμα κι αυτό; Θέμα εξαιρετικά δυσπρόσιτο και εν πολλοίς αδιερεύνητο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ναι όπως το άλλο που είχε ειπωθεί σε κάποιο φόρουμ, ότι και καλά η Κίνα μια μέρα που θα πάρει την παγκόσμια ιμπεριαλιστική κυριαρχία από τις ΗΠΑ, θα το γυρίσει πάλι στο σοσιαλισμό και θα σώσει τον κόσμο (όπως οι thrashάδες)... Ότι νάνε.

    Ιβάν Τζόνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Κίνα θα γίνει σύντομα δέκα φορές πιο σοσιαλιστική από ότι ήταν η ΕΣΣΔ και η μοναδική υπερδύναμη στο δεύτερο μισό του 21ου αιώνα .Το ΚΚ Κίνας δεν είναι διακοσμητικό δεν είναι αυτοκαταστροφικό δεν περιμένει την Δευτέρα Παρουσία για να δράσει.Αυτά που πέτυχε το ΚΚ Κίνας για 1.5 δις λαού είναι ασύλληπτα για τους θεωρητικούς σας.Αλλά που να το καταλάβετε οι τρου του 20ου.Κολλημένοι στο δόγμα σας.

      Βοιωτός

      Διαγραφή
    2. Μεγαλος τρολλας ο βοιωτος.

      Διαγραφή
    3. Χρόνια πολλά σε όλους, ρε σύντροφοι τρολιά ήταν , νόμιζα φαινόταν από το υπερβολικό ύφος! Καλό συνέδριο ναχουμε

      Βοιωτός

      Διαγραφή
  6. Ναι, το ΚΚ Κίνας θα φέρει το σοσιαλισμό, την κοινωνία της δικαιοσύνης και των εργατών, μέσα από την εξευτελιστική εκμετάλλευση των εργατών, και πατώντας πάνω στα κορμιά τους.
    Αυτό ακριβώς τίποτα άλλο...

    Ιβάν Τζόνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. "Αυτά που πέτυχε το ΚΚ Κίνας για 1.5 δις λαού είναι ασύλληπτα για τους θεωρητικούς σας"...!
    Kοίτα να δείς, ρε! Να μην το σκεφτούμε κι εμείς!
    Το '44, αντί για "Λαοκρατίες" και μαλακίες, έπρεπε να πάρουμε τη μπουκιά από το στόμα των δεξιών. Επρεπε να μαζέψουμε τους μαυραγορίτες και να τους πούμε: "Πλουτίστε"!
    Θάχαμε κάνει κι εμείς "ασύλληπτα" πράμματα για το Λαό μας.
    Θα του είχαμε κάνει και μια γενική στείρωση, και δε θα χρειαζόμασταν την μετανάστευση για το πληθυσμιακό "περίσσευμα".!
    Και τώρα, θα εκδίδαμε το διάταγμα, που θα έκανε την βαρύγδουπη ανακοίνωση: "Καπιταλισμός τέλος, λέμε!"
    Χρειάζεται μυαλό, ρε!
    ....στα κάγκελλα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Boiωτε εχεις καταπιει το Game of Thrones ,αμασητο ομως

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ναι Βιωτέ. Το ΚΚΚ έκανε τον απόλυτο εισοδισμό! Ούτε ο Τρότσκυ δεν ονειρεύτηκε ποτέ του τέτοιον μαζικό εισοδισμό!
    Μπήκε ολόκληρο μέσα στον καπιταλισμό, έγινε ο πιο ακραίος καπιταλιστής και αφού κέρδισε την εμπιστοσύνη του, θα τον ρίξει από μέσα.
    Κι ο Τσίπρας, κάτι παρόμοιο κάνει. Μπήκε στα μνημόνια, για να τα σκίσει από μέσα......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. H ανθρωποτητα θα εχει κανει ενα μεγαλο βημα οταν ο τελευταιος σταλινικος και ο τελευταιος χοτζικος θα καψουν τα μυαλα τους διαφονωντας για το χαρακτηρα της Βορειου Κορεας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προς το παρόν τα μόνα καμένα μυαλά εδώ μέσα είναι τα δικά σου που κάνεις ψυχολογική ανάλυση του Στάλιν, του Ζαχαριάδη, του Σιάντου, του Βελουχιώτη, του Μάο, του Χότζα και του Κιμ για να δικαιολογήσεις τις απόφασεις εκατομμύριων κομμουνιστών του 20ου αιώνα.

      Κάπου θα σου παράπεσε οι έννοιες "ταξική πάλη", "ιστορικός υλισμός" ψάξε λίγο μπας και τις βρεις. Αλλά εντάξει αυτό θα απαιτούσε αυτοκριτική (πραγματική) και αποτίμηση πράγματα άγνωστα για κάποιους του τροτσκισμού κλπ.

      Ο.Χ.Ε.Π.

      Διαγραφή
  11. ...είπε αυτός με το κατακαμμένο μυαλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ειπε αυτος με το εικονισμα του Σταλιν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τακτικος σχολιαστης25 Δεκεμβρίου 2016 στις 4:25 μ.μ.

    Ρε φιλε ποια αυτο κριτικη λες τωρα; Θελεις και σοβαρη κουβεντα. Ποτε ειχανε οι τροτσκιστες εξουσια για να κανουν και αυτοκριτικη;
    Και τι λαθη εχουνε κανει οι τροτσκιστες;
    Η υποστηριξη στο πασοκ και στον Αλιεντε; Αυτα τα λαθη τα μοιραζεται με το κκε και τα αλλα κκ με αναφορες στην Μοσχα.
    Την υποστηριξη στον Τσε; Aυτο δεν ηταν λαθος και δεν υπηρχε αναλογη υποστηριξη απο τα 'ορθοδοξα' κκ ουτε απο το κκε τοτε, αλλο αν ο ριζοσ[παστης και τα φιλοκκε μπλογκ δηλωνουν -αβροχοις ποσιν παντα- πιο φιλο-Τσε και απο τον Ρεζις Ντεμπραι.

    Μην το πολεμας τα λαθη τα κανει αυτος που εχει την εξουσια. Αν με διαβαζεις (δεν το νιμιζω καθολου) θα ξερεις οτι ποτε δεν ημουν αφοριστικος με το σταλινισμο, ουτε θεωρω την εσσδ ως κρατικοκαπιταλιστικη οπως οι παπες του σταλινισμου διαφορες σταλινικες γκρουπες. Οι μοναδικες αντιρρησεις που εχω εκφρασει για την εποχη του σταλιν ηταν για τις περιφημες δικες (που δεν ηταν καθολου δικες).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τακτικος σχολιαστης25 Δεκεμβρίου 2016 στις 4:30 μ.μ.

    Αυτος που εκανε ψυχολογικη αναλυση στο Σταλιν βασικα ηταν ο Σεργκει Αιζενσταιν (ενας απο τους πρωτοπορους στην κινηματοφραφικη αισθητικη και γραμματικη της κινηματογραφικης αφηγησης αν εχει υποψη η αφεντια σου. Το εκανε οχι τωρα βεβαια, αλλα οταν ''τα πλακωνε η σκλαβια'' με τις ταινιες για τον Ιβαν τον Τρομερο. Τα υπολοιπα που λες ειναι φαντασια σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σε λίγο θα μας πεις και "καθρεφτάκι" κτλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Κουτοπονηριών συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Εσύ βρίσκεις κάποιου είδου ψυχολογική ανάλυση στον Αϊζενσταϊν βασιζόμενος σε δευτερεύουσες πηγές και με επίκληση στα αντανακλαστικά αυτού που σε διαβάζει.

    Αυτοκριτική και λάθη κάνεις σε κάθε πορεία της ταξικής πάλης, όχι μόνο όταν έχεις την εξουσία. Αυτό βέβαια είναι προφανές για όποιον ξέρει τα βασικά του μ-λ που βάζει ως πρωταρχικό το καθήκον της αποτίμησης των δράσεων για ένα επαναστατικό κόμμα, αλλά εντάξει εδώ μιλάμε για το ρεύμα που έβγαλε τον ποσάδα δεν περιμένω πολλά.

    Οσο για το πασοκ και τον Αλιέντε στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σχοινί. Ηταν η επονομαζόμενη "τέταρτη διεθνής" που ήδη από το 50' έδινε γραμμή εισοδισμού (όχι απλώς στήριξης) στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και όχι κάποιος άλλος.

    Ηταν οι τροτσκίστες που λέγαν στα Δεκεμβριανά για "σταλινικό πραξικόπημα" και πανηγυρίζαν για την πτώση του Γράμμου.

    Οσο για το Τσε στηρίχθηκε και τιμήθηκε από την Κούβα, αλλά αυτά είναι γνωστά. Μόνο οι διάφοροι καλοθελητές λένε άλλα για να τον οικειοποιηθούν μετά. Αλλωστε ο Τσε είναι γνωστό ότι ελάχιστα θαυμαστής του τροτσκισμού ήταν και ότι ο μόνος λόγος προστριβής του με την εσσδ ήταν η πορεία της μετά το 56'. Τα γραπτά του δείχνουν ότι ήταν αυτούς τους τρελούς που τιμούσαν την πολιτική του στάλιν κατά την διάρκεια του 30', χωρίς αστερίσκους.

    Ο.Χ.Ε.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Τρολλ από τα Λίντλ αποδείχθηκσ μάλλον, αφού είναι γνωστό παγκοσμίως οι δύο σταθερές του σύμπαντος , οι δύο μεγάλες αλήθειες είναι μία ο Κινέζικος Κομμουνισμός και δυο ο Λεβαδειακός

    Βοιωτός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ταχτικέ σχολιαστή, ο Αϊζενστάιν, με τον Ιβάν τον Τρομερό, δεν έκανε "ψυχολογική ανάλυση" στον Στάλιν. Με το εξαιρετικά πολύπλοκο αυτό έργο, "ερμήνευσε" και ουσιαστικά στήριξε τον Στάλιν και τις ενέργειές του.
    Το ίδιο είχε κάνει και με τον "Αλέξανδρο Νέφσκυ".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Χρόνια πολλά σ/φε Βοιωτέ.
    Άλλη φορά, να αποφεύγεις τέτοιες τρολιές γιατί, με τους μουρλαμένους που έχουμε μπλέξει, παρεξηγούνται. Αυτά που "εμείς" τα λέμε για τρολιές, οι "άλλοι" τα λένε στα σοβαρά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις απόλυτο δίκιο σύντροφε
      Καλή η πλάκα αλλά ο λαός στενάζει και τα μέσα μαζικής αποβλάκωσης κρύβουν την δράση ΚΚΕ ΠΑΜΕ
      Παρατηρώ σε ΕυβοιοΒοιωτία που κινούμαι μία μικρή αθόρυβη αύξηση υποστήριξης μας στα λόγια τουλάχιστον συμφωνούν σε πολλά ακόμα

      Μη ξεχνάμε έναν ή δύο ο καθένας μας να φέρει κοντά στις μελλοντικές κινητοποιήσεις θα είναι καλή μαγιά για το 17 που έρχεται με πολλά παλούκια για τα λαϊκά στρώματα

      Βοιωτός

      Διαγραφή
  21. σιγα μην εχει δει ο Τ.σ τον Αλεξάντερ Νέφσκι ή τον Ιβαν τον Τρομερό...

    μάχη των πάγων
    https://youtu.be/xyDKezDLGTM

    Προκόφιεφ

    διαβάζει απο δω και απο κει τι γραφουν γι αυτα αστοι ιστορικοι. Η πλάκα ειναι οτι δεν εψαξε να διαβασει ποτέ τι έγραψαν οι δημιουργοί...

    καλές γιορτές σε όλους

    el quinto regimiento

    υγ: τ.σ. τι μύγα σε τσίμπησe μέσα στις γιορτές;
    απόλαυασε τον προκόφιεφ.

    Αυτα τα έβγαζε ο σοσιαλισμος...
    που ολοι οι τρου αγαπήσαμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Aκριβως γι αυτο και απαγορευτηκε η προβολη της αιτημης ταινιας(η συνομωσια των Βογιαρων) και απαγορευτηκε η ολοκληρωση του τριτου μερους. Επιδη 'ερμηνευσε ' το Σταλιν οπως λες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. χα χα !
    και εσύ τ.σ. που το ξέρεις; Ποιος το πιστοποιει αυτο που λες;
    εδω πάντως γραφει αλλα:
    http://revolutionarydemocracy.org/rdv3n2/ivant.htm

    O Στάλιν ζητά απο τον Αϊζενστάιν να καθυστερήσει οσο χρειαστεί για να φτιάξει το δεύτερο μέρος και ο λόγος που επικαλείται ειναι ότι ιστορικά μπάζει. Καμια σχέση με τις μπούρδες που μας αραδιάζεις.
    Αν ο Στάλιν θεωρούσε ότι στο δεύτερο μέρος ο Αϊζενστάιν φτιάχνει το ψυχολογικό πορτραίτο του Στάλιν, παρουσιάζοντάς τον ως δικτάτορα, τότε ρε μεγάλε δεν νομίζω να συζητούσε μαζί του για το μελλον του δεύτερου μέρους.
    Ετσι δεν ειναι;

    τ.σ. αστο το αθλημα...

    ακου προκόφιεφ καλύτερα

    el quinto regimiento

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τ.Σ Ποιό "σταλινική" ταινία από τον Ιβαν τον Τρομερό, αμφιβάλω αν υπάρχει!
    Πάρε κι ένα δείγμα: Από 1:23:00 μέχρι το τέλος. (Φυσικά, το σωστό είναι να τη δεις ολόκληρη την ταινία)
    https://www.youtube.com/watch?v=EnL0FP6Zczo

    Και κάτι που ήθελα να κάνω από καιρό και μια και ήρθε η συζήτηση στον Ιβαν τον Τρομερό.
    Την συγκλονιστική κορύφωση του πρώτου μέρους, (από το σημείο 1:30:45 και μέχρι το τέλος) την αφιερώνω σε όσους δεν καταλαβαίνουν και λοιδορούν τη ταχτική του ΚΚΕ σήμερα.
    Ποιός άλλος θα μπορούσε να την "ζωγραφίσει"καλύτερα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. δεν ειναι "σταλινικές" οι ταινίες. Αποδίδουν μια εποχή και τη δράση ορισμένων ιστορικών φυσιογνωμιών της Ρωσσίας απέναντι στις επιβουλες ξένων δυνάμεων ή εσωτερικών εχθρών (βογιάρων). Ο λόγος ειναι προφανης: η εξύψωση του πατριωτισμού απέναντι στην επικείμενη λαίλαπα.
    Τα ίδια εκαναν και οι Μαρξ-Εγκελς το 1848, εξύψωναν το πατριωτισμό των γερμανών με αναφορές στους προγόνους τους για να αντιμετωπίσουν τους εισβολείς που στήριζαν τους αριστοκράτες και τη διάλυση της δημοκρατίας. Τα αλλα ολα ειναι προφανως μπούρδες που γραφουν καλαμαράδες της πλάκας.
    Tην ίδια εποχή ΟΜΩΣ βγηκε η τριλογια του Μαξιμ (κοζιντεσφ, τραουμπεργκ), ταινιάρες σε εξπρεσσιονιστική γραφή που περιγραφουν την ιστορία των μπολσεβίκων λίγο μετά το 1905, πριν τον ΑΠΠ και μετά την επανάσταση. ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ Η ΝΤΕΦΑΙΤΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑν Οι μΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

    Η τριλογία έκανε πάταγο στην ΕΣΣΔ, αλλα για λόγους καθαρά προπαγανδιστικούς στη Δύση οι ταινίες εγιναν γνωστές πολύ πολυ αργοτερα απο σινεφιλ.

    Αρα, τ.σ. ασε τη προπαγάνδα την αστική. Και πες μας ποια μύγα σε τσίμπησε.

    el quinto regimiento

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Τακτικος σχολιαστης25 Δεκεμβρίου 2016 στις 10:58 μ.μ.

    Τελειωσες;Ακου τωρα να μαθαινεις.

    To πρωτο μερος προβληθηκε στην Αθηνα το 1945. Ναι ετσι ειναι, (προφανως εχω αποκλειστικη πληροφορηση σου λεω μαλιστα οτι αυτος που εκοβε εισιτηρια -δεν ειχαν τοτε ιντερνετ- ηταν τροτσκα) η ταινια γυριστηκε με την απεριοριστη βοηθεια του κρατους το 1943 οποτε η αλληγορια ηταν ολοφανερη. Ο Σταλιν - Ιβαν εξωντονει τους εχθρους του ενοποιημενου ρωσικου κρατους .

    Το δευτερο μερος
    'απαγορευτηκε η προβολη του στην εσσδ απο το ρωσικο κρατος' παροτι ηταν ετοιμο γυρισμενο και αυτο με κρατικη βοηθεια.

    Προβληθηκε στην Ρωσια το 1958 ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΠΙ ΧΡΟΣΤΣΩΦ, και στην ελλαδα 13,1,1959
    οι δυσκοιλιοι γαλλοι (Σαντουλ και λοιποι ευρωκομμουνιστες μεν αλλα σταλινικοι τοτε ακομα) το ειχαν κατηγορησει για φορμαλισμο (αστειοτητα), επειδη ηταν ακομα επικινδυνο.
    Καμμια σχεση λοιπον με Σοστακοβιτς, Γεφτουσενκο και λοιπους υμνητες των καθεστωτων. Ο Σεργκει Μιχαηλοβιτς ηταν πανεπιστημων, με αναζητησεις στη φιλοσοφια, ψυχολογια, λαογραφια, θεατρο, εικαστικα, δεν ηταν ΦΟΡΜΑΛΙΣΤΗΣ. Και δεν ηταν δυνατο να μην ειχε ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ για το Σταλιν.

    Γιατι απαγορευτηκε ενω ηταν ετοιμη; Δεν ξεραν την αλληγορια, δεν ξεραν την ιστορια του πραγματικου Ιβαν; Την φημη που ειχε του ματοβαμενου δικτατορα που ομως ειχε την φημη του δικαιου και λαοφιλους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειναι που εχεις προβλημα μονο με τις δικες της Μοσχας...φαινεται...

      Διαγραφή
  27. δε μου λες αυτος ο φιλος σου ο τροτσκιστής ή ο απόγονός του που σου λεει -εμπιστευτικες πληροφορίες- δεν ξέρει οτι ο Αϊζενστάιν ήταν κατεξοχήν υμνητης της κολλεκτιβοποίσης, και της εκβιομηχάνισης; Ο Αϊζενστάιν ήταν καλλιτέχνης αλλα ήταν και κομμουνιστής. Και καλο ειναι να δεις καμια ταινια πρώτα και μετά να γραφεις...ο,τι διαβαζεις στο ιντερνετ.
    Το δευτερο μερος δεν...κοπηκε. Η γραμμη ήταν ετοιμασέ το καλύτερα, αν χρειαστει ας σου πάρει και δεκαετία. Και σου ανέβασα παραπάνω το διάλογο.

    Ο Στάλιν γράφει πάνω-κάτω: ο Ιβάν σου ειναι ένας Αμλετ, διστάζει συνεχώς, ο Ιβάν ο Τρομερός ειχε πυγμή για να νικήσει τους εχθρούς του. Δεν αποδίδεις το στυλ της εποχής κτλ...

    Αν υπήρχε έστω και υποψία οτι ο Αϊζενστάιν έπαιζε παιχνιδάκια, δεν θα υπήρχε συνάντηση Πολιτικού Γραφείου με Αϊζενστάιν. απλά πράγματα.μπορεις να συνεχίσεις να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου όσο θες.

    Κατα τα άλλα για πες μας εσύ ποια ειναι η ιστορία του πραγματικού Ιβάν; Αυτή που εξιστορούν οι εχθροι του λιθουανοί, γερμανοί, δυτικοι κ.ο.κ. Εσύ πιστεύεις ότι ο κόμης ντράκουλα των καρπαθίων ήταν ένα αιμοσταγές τέρας; Ξερεις ποιοι την έγραψαν εκεινη την ιστορία;

    Διάβασε το διαλογο Στάλιν, Μολότοφ, Αϊζενστάιν και θα καταλάβεις, αν εισαι σε θέση να καταλάβεις και δεν εισαι κολλημένος με τη μπάλα.

    el quinto regimiento

    υγ: επειδη δεν καταλαβαινεις. Ο Ιβαν ο Τρομερός ειναι ΜΙΑ από τις ταινίες που παίζονταν την ΕΣΣΔ.

    υγ2: δωράκι για το μπλογκ του σφυροδρέπανου.
    Λέϊντι Μάκμπεθ του Σοστακόβιτς.
    δειτε ειδικα τη σκηνή του δημόσιου ξεσκίσματος....
    https://youtu.be/ldRJQfES8hA
    21.03
    ειλικρινα οταν το ειδα σοκαρίστηκα...σκεφτειτε εποχή τώρα που ανέβηκε στην ΕΣΣΔ. Και πείτε μου τώρα, μπειτε στη θέση της ηγεσίας της ΕΣΣΔ, που σύσσωμη βρισκόταν στους θεατές να παρακολουθήσει το νέο επίτευγμα του μεγάλου συνθέτη...
    τι θα σκεφτοσασταν...

    εδω και η κριτική της Πράβντα. Διαβάστε την. Θυμηθειτε τι μαλακιες αραδιάζουν οι αστοι για το γεγονος αυτό και τι γραφει η Πράβντα. Καμια σχεση.
    https://parapoda.wordpress.com/2016/09/25/%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%AC%CE%B2%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CE%B4%CE%B7-%CE%BC%CE%AC%CE%BA%CE%B2%CE%B5%CE%B8-%CF%84%CE%BF/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. και επειδή δεν τα πιάνεις αμέσως,
    ο Στάλιν επικρίνει τον Σοστακόβιτς οτι δεν παρουσιάζει τον Ιβαν ως τρομερό, οπως πραγματικά ήταν, στις συνθήκες της συγκεκριμένης εποχής, χωρίς ομως να υποχωρεί στις εθνικιστικές μυθοπλασίες της άλλης πλευράς. Οι εχθοι του γραφει ο Στάλιν δεν ήταν καλυτεροι.

    Stalin. Your tsar has come out as being indecisive, he resembles Hamlet. Everybody prompts him as to what is to be done, and he himself does not take any decision... Tsar Ivan was a great and a wise ruler, and if he is compared with Ludwig XI (you have read about Ludwig XI who prepared absolutism for Ludwig XIV), then Ivan the Terrible is in the tenth heaven.

    Stalin. It is necessary to show the historical figure in correct style. For example it was not correct that in the first series Ivan the Terrible kissed his wife so long. At that period it was not permitted.

    παρακάτω: εδώ ειναι το ωραίο:
    Stalin. Ivan the Terrible was extremely cruel. It is possible to show why he had to be cruel.



    Δηλαδή, για να στο πω αλλιως, ο Στάλιν κατηγορεί εν μέρει τον Αϊζενστάιν ότι "δεν τον παρουσίασε οσο σκληρό ήταν".Τον καθαγιάζει λιγάκι ;-)
    σου φαίνεται απιθανο, ε;
    για διάβασε τι γραφει ο στάλιν;
    Aυτα τα αμφισβητείς; Αν δεν τα αμφισβητείς, τινάζουν στον αέρα όλες τις μπούρδες που γραφεις.

    el quinto regimiento

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Η θεωρία ότι το 2ο μέρος του Ιβάν του Τρομερού απαγορεύτηκε λόγω του «αντισταλινικού» περιεχομένου του πηγάζει αντανακλαστικά από το γεγονός της απαγόρευσής της, ή πιο εύσχημα: της μη-προβολής της με υποδείξεις για διορθώσεις κλπ (που όμως μάλλον ήταν ανέφικτες για μια ήδη γυρισμένη ταινία).
    Την ίδια άποψη είχα κι εγώ - χωρίς ακόμη να έχω δει την ταινία - γιατί τι είναι «φυσικότερο» να σκεφτεί κανείς: η προβολή της ταινίας ματαιώθηκε επί Στάλιν αρά προφανώς έθιγε τον Στάλιν. Μάλιστα την πρώτη φορά που είδα την ταινία, σε θερινό σινεμά, όλη μου η προσπάθεια σαν θεατής ήταν συγκεντρωμένη στο να επιβεβαιώσω την έτοιμη άποψή μου με αποτέλεσμα να μη «δω» και να μην καταλάβω την ταινία που έβλεπα.
    Ξαναείδα όμως μετά από χρόνια και τα δυο μέρη με πολιτικά νηφάλιο βλέμμα, και αναθεώρησα πλήρως την άποψή μου για το 2ο μέρος. Όχι για το γεγονός της απαγόρευσής του - που εξακολουθώ να το θεωρώ εκδήλωση μιας βαθιάς σοβιετικής αδυναμίας στα ζητήματα της αντιπαράθεσης γύρω από την καλλιτεχνική δημιουργία - αλλά την άποψη που είχα για το περιεχόμενό του.

    Στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται το πώς ο Ιβάν στηριγμένος στις μάζες της αγροτιάς, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο τον εκπρόσωπό τους, κατατροπώνει τους εξωτερικούς εχθρούς και ενοποιεί πολιτικά-κρατικά τη Ρωσία.
    Κι ενώ το πρώτο μέρος αφήνει την εντύπωση του ανοιχτού πεδίου και της κίνησης των μαζών, το 2ο μέρος διαδραματίζεται στις κάμαρες, τους διαδρόμους, τους «λαβυρίνθους» του παλατιού.
    Ο Ιβάν έχει στα χέρια του την εξουσία, αλλά μέσα στο παλάτι είναι περιτριγυρισμένος από βογιάρους που μηχανορραφούν και την υπονομεύουν. Και σύμμαχος του Ιβάν, απέναντι στους βογιάρους, παραμένει η αγροτιά, όχι όμως όπως στο 1ο μέρος στο ανοιχτό πεδίο των μαχών και της κοινωνίας, αλλά μέσα στο παλάτι, στο πρόσωπο ενός αγρότη μουζίκου που βρίσκεται εκεί και παρακολουθεί τις κινήσεις των συνωμοτών βογιάρων εναντίον του Ιβάν, για να τις ματαιώσει.

    Αυτά είναι τα 2 μέρη και το τρίτο μέρος προφανώς θα αποτελούσε την κινηματογραφική «λύση» της τριλογίας. Όμως το 2ο μέρος δεν προβλήθηκε στην ώρα του με την επίκληση ανάγκης ιστορικών διορθώσεων, και το 3ο μέρος δεν γυρίστηκε - άλλωστε ο Αϊζενστάιν πέθανε το 1948. Αλλά ως προς το θέμα της κουβέντας εδώ, το ζήτημα είναι πως το 2ο μέρος όχι απλώς δεν είναι «αντισταλινικό», αλλά αντίθετα παίρνει θέση υπέρ του Ιβάν - Στάλιν παρουσιάζοντας ακριβώς μια μορφή ταξικής πάλης εντός του κράτους όπου εχθροί του Ιβάν είναι οι μηχανορράφοι βογιάροι και πιστός του σύμμαχος ο εκπρόσωπος της αγροτιάς μέσα στο ανάκτορο.

    Και τότε γιατί ματαιώθηκε η προβολή του 2ου μέρους;
    Αυτό που μπορώ να καταλάβω είναι πως η ταινία έθιγε όχι «τον Στάλιν» αλλά, με ματιά υπέρ του Στάλιν, έθιγε την πολιτική αντιπαράθεση μέσα στο κόμμα και το κράτος. Κι όπως αυτή η αντιπαράθεση, στην ταινία, διαδραματιζόταν μέσα στα όρια των ανακτόρων του Ιβάν, έτσι - φαίνεται - και στην πραγματική ζωή ήταν "δύσκολο" η ουσία της πολιτικής-ιδεολογικής αντιπαράθεσης να βγει από τα όρια των κρατικών και κομματικών δομών έστω και μέσω μιας ταινίας, και να γίνει - έστω και μέσω μιας ταινίας - υπόθεση της ανοιχτής κοινωνικής-πολιτικής ζωής των εργαζομένων. Μια «δυσκολία» που κατά την άποψή μου καθόρισε με ποικίλους τρόπους την έκβαση της αντιπαράθεσης, αλλά αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης.

    Όσο για την προβολή της ταινίας «επί Χρουστσώφ»: Αυτό που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι η «αλλαγή» που επέφερε το 20ο συνέδριο και η «αποσταλινοποίηση», αφενός στηρίχτηκε για την «νομιμοποίησή» της στην επίκληση υπαρκτών δυσλειτουργικών φαινομένων όπως πχ η απαγόρευση προβολής μιας ταινίας κλπ, και έτσι η προβολή του Ιβάν Νο 2 αποτέλεσε δείγμα φαινομενικού ξεπεράσματός τους. Και δεύτερο, αφετέρου, το τελευταίο μέρος της τριλογίας είχε, από μια άποψη, κατά κάποιο ορισμένο τρόπο, ήδη πραγματωθεί στην αληθινή ζωή. Οπότε το 2ο μέρος της τριλογίας, όταν προβλήθηκε, είχε ήδη «ξεπεραστεί από τη ζωή»...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Τακτικος σχολιαστης26 Δεκεμβρίου 2016 στις 2:12 μ.μ.

    Θυμιζω οτι το πρωτο μερος γυριστικε το 43 και το 44 ηταν ετοιμο προβληθηκε δε ακομα και στην Αθηνα το 45 (!!)
    ΄Το 44 ηταν ετοιμο και το δευτερο μερος. Το οποιο ΠΡΩΤΟΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΤΟ 1958 και αμεσως μετα και στην Ευρωπη.
    Ο λαθραναγνωστης απαντησε οτι ο 'ΙΒΑΝ' ηταν ενα σταλινικοτατο εργο. Και ο ρεκτης quinto, μας πληροφορησε οτι ο ΙΒΑΝ θαφτηκε γιατι λεει ηταν οντως ψυχολογισμος του Σταλιν, και τον ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΑΝ ΙΨΕΝΙΚΟ ΗΡΩΑ (του συρμου τοτες). Ναι ρε quinto, του συρμου ηταν ο S.M.EISENSTEIN XA-XA-XA (βροντερο γελιο). ΘΑΦΤΗΚΕ λοιπον ο ΙΒΑΝ επειδη παρουσιαζοταν μαλθακος απο τον Σ.Μ....
    ΕΝΩ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΙΒΑΝ ΗΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ....τι μου λες....

    Kατα παγια τακτικη του ο quintoς οταν δεν του βγαινει η ιστορια, το γυρναει στα παραμυθια. Εφευρισκει και ....διαλογο του Ειsenstein με τον IWAN, συγνωμη, με τον Stalin να διαμαρτυρεται οτι ο Ιβαν δεν ειναι αρκουντως ρεαλιστικος, και για αυτο κοβει την ετοιμη ταινια ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ. (αληθεια εχεις και τα πρακτικα της συνεδριασης του αρμοδιου κομματικου και κρατικου οργανου που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την ταινια. Γιατι πρεπει να μιλαμε με γεγονοτα, και ο quinto μου ζητησε αποδειξεις οτι ..η ταινια απαγορευτηκε στα αληθεια.. μετα βεβαια ειδε για αλλη μια φορα οτι δεν ειμαι απο κεινους που μιλανε στην τυχη οπως καμμια φορα το κανει αυτος.
    Τωρα ειδα το σχολιο του Agis. Θα απαντησω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Τακτικος σχολιαστης26 Δεκεμβρίου 2016 στις 3:17 μ.μ.

    Πρεπει να αποφασισετε. Η εχει δικαιο ο λαθραναγνωστης, και η ταινια ειναι 'σταλινικη' αρα κακως ο Σταλιν την απαγορευσε (τι λογο θα ειχε να το κανει; θα επανελθω),
    ή εχει δικαιο ο quinto, η ταινια εχει αδυναμιες, μεχρι του σημειου να την απαγορευσει ο Σταλιν, παροτι ειχε γυριστει με κρατικη εργασια και εξοδα, απο το μεγαλυτερο χαρτι του σταλιν στον κινηματογραφο, την πιο σημαντικη τεχνη κατα Λενιν. Τοσο κακη η ταινια του Δασκαλου του μονταζ λοιπον, που επρεπε να ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ. Τι ηταλ λοιπον αυτο το τοσο κακο που βρηκε ο Σταλιν στην ταινια, στο κατο κατω που ηξερε ο Σταλιν απο αλληγοριες; Eκτος αν η αλληγορια ηταν κραυγαλεα.

    η τριλογια του Δασκαλου, οπως λεει ο ΑGIS, ηταν μια διαλεκτικη τριαδα. Βλεπετε ο Δασκαλος αφου ξεπεταξε σε νεαρη ηλικια τα μαθηματα μονταζ επηρρεαζοντας την ιστορια της τεχνης της κινηματογραφικης αφηγησης (ο κινηματογραφος δεν ειναι τεχνη αφεαυτος, αλλα η κιν,αφηγηση ειναι σιγουρα ενα απο τα στοιχεια που τον ανεβαζουν στο επιπεδο της τεχνης) ξεκινωντας απο την μονταζ των ατραξιον (το πιο avant garde απο τα κατοπινα) που πηρε απο το τσιρκο και συνδιαζει ετεροκλητα στοιχεια εμβολιμα και ξενα απο την κυριως αφηγηση, (βλεπε η Απεργια), καταλαβε οτι η αμεσοτητα του σοκ δεν ειναι παντα η καλυτερη μεθοδος, περνωντας γρηγορα στα διαφορα ειδη μονταζ που συνθετουν την βαση της γραμματικης της κινηματογραφικης γλωσσας μεχρι και σημερα (επι τροχαδην μετρικο το εμπνευστηκε απο την μουσικη και ρυθμικο που αποτελει εξελιξη του ρυθμικου με τα στοιχεια εντος του καθε πλανου να συμβαλλουν στο αποτελεσμα(Ποτεμκιν,Οκτωβρης), γρηγορα περνωντας στο τονικο μονταζ οπου περναει απο την συνδιασμενη ακολουθια πλανων στην αρμονικη ακολουθια ολοκληρων σκηνων με πλανα που συνδεουν σκηνες μεταξυ τους παντα μεσω συγκρουσης, μετατρεποντας ολο το εργο σε μια παλλομενη εμπειρια αναλογη της κλασσικης συμφωνιας (Θωρηκτο Ποτεμκιν)-αξεπεραστα αυτα ως και σημερα, αυτοι που λεμε μεγαλοι του σινεμα Κοπολα, πχ ή Σκορσεζε, Ροι Αντερσον αναλογα τα γουστα, ειναι απλοι μαθητες του Δασκαλου.

    (συνεχεια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @quinto 26 Δεκεμβρίου 2016 - 12:26 π.μ.

    ειναι στα τευτονικα δεν βγανω ακρη. τι θες να πεις για το 21.03

    https://www.youtube.com/watch?v=ldRJQfES8hA&feature=youtu.be

    Ελπιζω να μην συνεχιζεις την τακτικη σου να πετας ασχετες παραπομπες.

    υ γ
    Υπάρχουν ήττες πιο θριαμβευτικές από νίκες.
    Ποιος το ειπε και γιατι
    Προσοχη αυτο ΕΙΝΑΙ σχετικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ετσι ειναι, αποφασιστε οτι φταιει ο Σταλιν για να'ναι "ολα καλα"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Τακτικος σχολιαστης26 Δεκεμβρίου 2016 στις 9:16 μ.μ.

    Οι ερευνες του Αιζενσταιν ξεπερνανε το μονταζ και επεκτεινονται σε ζητηματα ρυθμου και αισθητικης.
    Στο προκειμενο, το πρωτο μερος μας παρουσιαζει εναν Ιβαν νικητη στη μαχη εναντιον των εχθρων. Οι νικες του στο μετωπο του εξασφαλιζουν τον θαυμασμο του λαου. Ετσι ξεκιναει το μεγαλειο του νεου τσαρου.
    Οι πριγγιπες μαθαινοντας οτι ο Ιβαν ειναι αρρωστος:΄΄ο Ιβαν ανυψωθηκε πανω απο ολους μας. Πρεπει να πεθανει.΄΄
    Ο Ιβαν αρρωσταινει και μεταλαμβανει για τελευταια φορα. ΄΄ας με λυπηθει ο Θεος΄΄
    Ο Αιζενσταιν μας τα δειχνει αναποδα. Ως αν δηλαδη το πρωτο (συνομωσια) ειναι αιτια του δευτερου (αρρωστια). Εχει πολλα τετοια ο Αιζενσταιν αλλα που χρονος.

    (συνεχεια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Τακτικος σχολιαστης26 Δεκεμβρίου 2016 στις 9:58 μ.μ.

    Σαν απο θαυμα ο Ιβαν ζωντανευει, και τιμωρει σκληρα τους Βογιαρους. Αυτοι σαμποταρουν την πολεμικη προετοιμασια.
    ΄΄εσεις οι Βογιαροι ειστε χειροτεροι εχθροι απο τους γερμανους΄΄ Να λοιπον το πρωτο μερος παλι συνομωσιες οπως στο δευτερο. Ζηταει βοηθεια απο την βασιλισσα της Ολλανδιας. ΄΄Μην ξεχνατε οτι ειμαι ο μονος καθοδηγητης΄΄
    ΄΄Απολυτη εξουσια, οχι για μενα, για την πατριδα!!΄΄

    Χανει και τους πιστους του συμμαχους στους ευγενεις. Θα βρει νεο συμμαχο : την λαικη θεληση. Εκαταλειπει τη Μοσχα, αποσυρεται στο Αλεξαντροφ και περιμενει.
    ΄΄Οσοι δεν θελουν τους βογιαρους, καλουνται να υπηρετησουν τον Ιβαν.΄΄ Στην τελευταια σκηνη, πληθη καταφθανουν με χριστιανικα λαβαρα. (must see).

    (συνεχεια)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. o Aϊζενστάιν ειναι ένας απο τους δασκαλους του μονταζ, του μονταζ οχι της δραματουργιας του Γκριφιθ, αλλα της μεταφοράς της αντιστιξης των πινάκων των κορυφαιων ζωγράφων, εξπρεσσιονιστών στο σινεμά. Ο Αϊζενσταιν αντι να φτιάχνει κάδρα, συνδύαζε.

    αν θες να δεις κατι αξεπέραστο που ξετρέλανε τον ίδιο τον Αϊζενστάιν:
    τοτε δες τη Zβενιγκόρα...
    https://youtu.be/pQ4HXgqEcqI
    του Ντοβζένκο.

    ψιτ, ο Ντοβζένκο ήταν σταλινικος...
    και υψιλά ιστάμενος στο κομμα.
    εδω πλέον μιλάμε οχι απλώς για αβαν-γκαρτ, ο τύπος ειναι ΠΟΛΥ ΜΠΡΟΣΤΑ
    και κάδρα, και μοντάζ εντυπώσεων, και τα πάντα όλα, μια λέξη: ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΚΟΝΩΝ...

    Αυτα ομως τ.σ. ειναι ασχετα με το θέμα μας. Εγω δεν ειπα οτι ο Αϊζενστάιν ήταν του συρμού. Εφερα ντοκουμέντο στο οποίο το ΠΓ της ΕΣΣΔ του ζητά να καθυστερήσει την ταινια ...για να τη βελτιώσει με συγκεκριμένα ΙΣΤΟΡΙΚΑ κριτήρια. Δεν του λένε θα καταργήσεις τον τρόπο που κινηματογραφείς. αλλα τ.σ. είσαι βαρετός πια. Γιατι δεν ακους, σου αρέσει ο διαλογος κωφων και εγω τον βαριέμαι.
    Οτι ηταν να παραθέσουμε, το παραθέσαμε, ας κρινουν οι 3οι ;-)

    υγ: το σπαστικο ειναι οταν δεν ξερεις εννοιες (τι ειναι το μονταζ των εντυπώσεων) και πετάς ο,τι βρεις μπροστά σου και αυτοσχεδιάζεις.

    el quinto regimiento

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Τακτικος σχολιαστης27 Δεκεμβρίου 2016 στις 1:19 π.μ.


    Γραφεις ως συνηθως βλακειες και ασχετα για πραγματα που δεν ξερεις. Δεν υπαρχει μονταζ των εντυπωσεων. Και για τον Αιζενσταιν εγραψα επειδη προκληθηκα για την πηγη του ψυχολογικου πορτραιτου του Σταλιν. Να λοιπον η πηγη, απο καποιον που ξερει κατι λιγα και απο σινεμα. Πραγμα που δεν ισχυει για σενα. Γιατι αν ηξερες δεν θα εγραφες για 'μονταζ των εντυπωσεων'. Ουτε θα πεταγες ασχετα περι Ντοβζενκο. Εδω δεν κανουμε επιδειξη γνωσεων.
    Μονταζ των ΑΤΡΑΞΙΟΝ γκουγκλισε το -αλλά στα Αγγλικα, (γαλλικα και ρωσικα δεν θα ξερεις) βρες και ενα τρανσλειτορ.
    Ακου μονταζ ο ασχετος των εντυπωσεων χαχαχα.

    Ειπα οτι οι αναζητησεις του περνανε απο το μονταζ στην αισθητικη και τον ρυθμο. ΟΧΙ στην αφηγηση απλα. Ηδη το 1934 γραφει:

    ''υπερβολικες αντιληψεις για το μονταζ φιλοδοξουν να εκτοπισουν καθε αλλο στοιχειο φιλμικης αισθησης...δεν μπορουν να αντικαταστησουν το προβλημα π,χ, του μυθου''
    Αλλα τι συ λεω εσυ τωρα ανακαλυψες τον εξπρεσσιονισμο. Αντε γεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. "Για το Σταλιν δε λετε τιποτα ομως"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. χα χα! βρε τ.σ., εγω δεν ανακάλυψα τιποτα, εχω σκονάκι, το ίδιο το βιβλίο του Αϊζενστάιν ;-).

    απλως το εχω διαβάσει ολο. ο τύπος εψαχνε μια νεα καλλιτεχνικη γλώσσα για να μεταφέρει τις αντιθεσεις σε ενα πίνακα ζωγραφικής που δημιουργουν -ας πουμε- την ενότητα του έργου στο μάτι του θεατή, στο σινεμά. Οι μάστορες του ειδους στη ζωγραφική μετα την κλασσικη αναπαραστατική περίοδο ήταν οι ιμπρεσσιονιστές και οι εξπρεσσιονιστές. Οι τελευταίοι δημιουργούν εντυπώσεις στο μάτι κρύβοντας λεπτομέρειες.

    Παρόλα αυτα εξάπτουν πολύ καλύτερα τη φαντασία σου και αποδιδουν πράγματα που κανένας κλασσικης της αναπαραστατικής δεν θα μπορούσε να το κανει. το κλασσικο θέμα π.χ. ειναι η κινηση, π.χ. η κινηση των αλόγων στον ιππόδρομο, η εντύπωση που προκαλείται απο την γενικη ατμόσφαιρα οταν ο ήλιος το μεσημέρι καταθρυμματίζει και εξαΫλώνει τις μορφές κτλ...

    Το λέω πολύ... απλοποιημένα. Αυτή τη φόρμα αναζητούσε ο Αϊζενστάιν για το σινεμά.

    ατραξιόν, δεν ειναι ελληνική λέξη. Τι γελάς λοιπον; Τι σημαινει ατραξιον στα ελληνικα;
    ελα συνέχισε μονος σου

    el quinto regimiento

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. κι αν ζορίσεσαι και δεν τα βρισκεις αυτα που σου λέω, μαλλον δεν βλέπεις οτι ο Αϊζενστάιν αναφέρεται σε καμια δεκαριά ζωγράφους στο βιβλίο του σε όλα τα παραδείγματα που φέρνει για το μοντάζ. Ο άνθρωπος απευθυνόταν θεωρητικα σε καλλιτέχνες, ή τελοσπάντων σε ανθρώπους που γνώριζαν απο τέχνη.
    και εδω σταματώ τώρα, γιατι δεν εχει νοημα αλλο αυτη η συζήτηση. Εσυ κύριε τ.σ. να επιμεινεις να λες βλακειες για τον Στάλιν. Θε ξεφτιλίζεσαι συνεχώς. Τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του σινεμά έγιναν απο σταλινικούς. Τι να κάνουμε τώρα :-).
    Θες να στους απαριθμήσω: Αϊζενστάιν, Ντοβσένκο, Κοζίντσεφ, Τράουμπεργκ, Bερτοφ, Μπουνιουέλ, ακομη και ο Γκοντάρ στα πιο πειραματικά του τη στρατευμένη αντιρεβιζιονιστική περίοδο. Α ξέχασα και τον ίδιο τον Μαγιακόφσκι, ο τύπος ανέβασε νουβελ-βαγκ στην ΕΣΣΔ. Δες τη κυρία και τον χούλιγκαν
    https://youtu.be/An852TsSmV0
    Και εκει σας τρώμε ρε τρότσκες.
    Τι εχετε να παρουσιάσετε;

    el quinto regimiento

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Τακτικος σχολιαστης28 Δεκεμβρίου 2016 στις 4:55 μ.μ.

    -Η τρίτη του ταινία ήταν ο ”ΟΚΤΩΒΡΗΣ” (1927).
    Η ταινία γυρίστηκε για τον εορτασμό της επετείου των 10 χρόνων της επανάστασης. Αναφέρεται στην περίοδο της πτώσης του Τσάρου μέχρι και το τέλος του Εμφυλίου.

    -Η ταινία βρισκόταν στο μοντάζ όταν ο Τρότσκι εξοριζόταν στην Άλμα-Άτα. Γι’ αυτό και δέχτηκε τις πιέσεις του Στάλιν για να κοπούν όλες οι σκηνές

    όπου στην ταινία εμφανιζόταν ο Τρότσκι. Ήταν η πίεση τόσο ισχυρή ώστε ο Αϊζενστάϊν αναγκάστηκε να διακόψει το μοντάζ και

    να στείλει επιστολή στον τύπο όπου διέψευδε ότι διατηρούσε στενές επαφές με τον Τρότσκι και την αντιπολίτευση.
    .....
    Στο Μεξικό έμεινε συνολικά 1 ½ χρόνο, παραβιάζοντας οποιοδήποτε χρονοδιάγραμμα και γυρίζοντας αμέτρητα χιλιόμετρα φιλμ.
    Το 1931 ο Σίνκλερ τηλεγραφεί στον Στάλιν. Λαμβάνει την λακωνική απάντηση ότι
    ”ο Αϊζενστάϊν έχει χάσει την εμπιστοσύνη της Σοβιετικής κυβέρνησης – τον θεωρούμε αποστάτη”.
    Ο Μαγιακόφσκι είχε ήδη αυτοκτονήσει το 1930, μετά από μια περίοδο νευρικής κατάρευσης. Στο ιδιόχειρο σημείωμά του μεταξύ άλλων έγραφε:
    ”Συγχωρέστε με, ξέρω ότι αυτό που κάνω δεν είναι η λύση, αλλά δεν μου μένει τίποτ’ άλλο”. Ο Ερμίλοφ, ένας κριτικός της Ένωσης Προλετάριων Συγγραφέων
    είχε γράψει προηγουμένως στην ΠΡΑΒΔΑ ότι ο Μαγιακόφσκι έπαιζε το παιχνίδι της Τροτσκιστικής αντιπολίτευσης –
    η ίδια κατηγορία που είχε αντιμετωπίσει και ο Αϊζενστάϊν.Το 1936 γυρίζει το ”ΛΙΒΑΔΙ ΤΟΥ ΜΠΕΖΙΝ”: Ένα νεαρό αγροτόπαιδο δολοφονείται από τους συγγενείς του
    γιατί είχε καταγγείλει τον πατέρα του για κερδοσκοπία στο τοπικό Σοβιέτ.

    -Η ταινία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ γιατί συνάντησε το βέτο του υπεύθυνου λογοκρισίας Μπόρις Σουμιάτσκι, που τον κατηγόρησε άλλη μια φορά για ”φορμαλισμό”
    (υπερβολική ενασχόληση με τη μορφή εις βάρος του περιεχομένου).

    Κάτω απ’ την απειλή σύλληψης γράφει στην ΠΡΑΒΔΑ ένα κείμενο αυτοκριτικής με τίτλο ”Τα λάθη στο Λιβάδι του Μπεζίν”, που όσοι τον γνώριζαν αντιλήφθηκαν ότι ήταν
    τόσο υπερβολικό που καταντούσε ειρωνικό.

    -Το 1937 του ζητήθηκε από την ΠΡΑΒΔΑ να γράψει ένα άρθρο εκφράζοντας τη γνώμη του για τις (στημένες) δίκες των ”Τροτσκιστών”. Η τυχόν σιωπή του θα καταδίκαζε
    και τον ίδιο. Επέλεξε να στείλει 6 λέξεις: ”Ντροπή στους προδότες και τους δολοφόνους”, χωρίς να διευκρινίζει σε ποιούς αναφερόταν...

    Μετά την διακοπή των γυρισμάτων της ταινίας ”Λιβάδι του Μπεζίν”, απολύθηκε από τη θέση του στο Κέντρο Κινηματογραφίας και έφτασε να αντιμετωπίζει οικονομικό πρόβλημα επιβίωσης.

    -Αποφασίζει να γράψει ένα γράμμα οξείας διαμαρτυρίας στον Στάλιν, αλλά χάρις στις παραινέσεις του φίλου του συγγραφέα Isaak Babel, ρίχνει τους τόνους και ζητάει από τον Στάλιν απλώς να του επιτρέψει να συνεχίσει να γυρίζει ταινίες.

    -Έπειτα ο Babel τον συμβουλεύει να εξαφανιστεί γιατί υπήρχε κίνδυνος να συλληφθεί από τη μυστική αστυνομία. Αναχωρεί για τον βόρειο Καύκασο.

    -Αμέσως μετά ο Babel συλλαμβάνεται, τα έγγραφά του κατάσχονται και ο ίδιος πεθαίνει σ’ ένα Γκούλαγκ το 1941.

    -Ο σεναριογράφος στο ”Λιβάδι του Μπεζίν” συλλαμβάνεται κι αυτός και πεθαίνει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

    -Ο βοηθός οπερατέρ στον Οκτώβρη και τη Γενική Γραμμή στέλνεται κι’ αυτός σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

    -Ωστόσο ο Αϊζενστάϊν επιβιώνει. Οι αιτίες:

    •Η παγκόσμια φήμη του.

    •Οι επιστολές αυτοκριτικής του τόσο στον ίδιο το Στάλιν όσο και στην ΠΡΑΒΔΑ.

    -Το 1938 θα γυρίσει τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΝΙΕΦΣΚΙ.

    -Η ταινία γυρίζεται υπό τον στενό έλεγχο της Μυστικής Αστυνομίας, πανταχού παρούσας μέσα στο στούντιο.

    -Περιγράφει τη νίκη του Πρίγκηπα Αλέξανδρου Νιέφσκι ενάντια στο Γερμανικό στρατό.

    -Είναι το λιγότερο πειραματικό και εντελώς γραμμικό φιλμ του Αϊζενστάϊν, που είχε σύμφωνα με την περιγραφή του ίδιου ”συμφωνική δομή”, χάρη στη στενή συνεργασία του με τον Προκόφιεφ.

    -Στη διάρκεια του μοντάζ ο Στάλιν ζήτησε να δει το φιλμ, αλλά όταν επιστράφηκε πίσω έλειπε μία μπομπίνα. Το τελικό φιλμ έλαβε την έγκριση.

    -Ακολουθεί η δημοσίευση επιστολών του Αϊζενστάϊν στον τύπο που σε πατριωτικό τόνο εξυμνεί τη μεγάλη σοβιετική πατρίδα και τον ηγέτη της Στάλιν, σε τόνους εντελώς διαφορετικούς από τις σημειώσεις και τις μαρτυρίες των ανθρώπων του περιβάλλοντός του.(http://www.myfilm.gr/13504)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Λίγες φορές αναφέρεις το Στάλιν στο σχόλιο, χάλασες κι εσύ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Τακτικος σχολιαστης28 Δεκεμβρίου 2016 στις 11:41 μ.μ.

    Απορια ψαλτου, πορδη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Η μόνη πορδή τριγύρω τσ είναι η μαλακία που έφερες που αναβλύζει αντικομμουνισμό στην πιο συνήθη του μορφή: παίρνουμε ένα γεγονός(αν όχι, το δημιουργούμε)- το απομονωνουμε απο το ιστορικό πλαίσιο- το ερμηνεύουμε κατα το δοκούν.

    Έτσι, ο Μαγιακόφσκι γίνεται...τροτσκιστής και η απόδειξη επ αυτού, μια πρόταση που είπε μεταξύ άλλων ο Ερμίλωφ μετα θάνατον. Δεν είναι ο ίδιος Ερμίλωφ που είχε κόντρα με τον Μαγιακόφσκι όσο ήταν στο ΛΕΦ, ακόμα και όταν αποφάσισε να μπει στη ΡΑΠΠ. Δεν είναι ο ίδιος Ερμίλωφ που ο Μαγιακόφσκι ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΟΥ του λέει οτι καλώς και του άσκησε κριτική. Δεν είναι ο Στάλιν προσωπικά που συνέβαλε για την ανάδυση απο την ασημαντοτητα που είχε περιπέσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του μετά το θάνατο του, ονοματίζοντας τον "τον ποιητή της επανάστασης". Όχι. Ηταν τροτσκιστής και τον αυτοκτόνησαν οι σταλίνες γιατί μας το λέει ένα "myfilms.gr". Kαι αυτό είναι η απάντηση σε μια απο όλες τις βρώμες που γράφονται παραπάνω.

    Ελπίζω να μη μας φέρεις στο μέλλον και άρθρο απο το oneman.gr που θα λέει οτι ο Προκόβιεφ κατα βάση έγραφε για γιάπηδες και όχι για πλέμπς προλετάριους.



    Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Τακτικος σχολιαστης29 Δεκεμβρίου 2016 στις 2:15 μ.μ.

    Aυτα που γραφεις σε χαρακτηριζουν. Αντε .. γεια.
    υ.γ. να μαθετε να σκευτεστε και να γραφετε σαν ανθρωποι..
    Οταν δεν εχετε επιχειρηματα, μετατρεπεστε σε αυτοματα με κρεας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Τακτικος σχολιαστης29 Δεκεμβρίου 2016 στις 2:20 μ.μ.


    Η ταινία γυρίστηκε για τον εορτασμό της επετείου των 10 χρόνων της επανάστασης. Αναφέρεται στην περίοδο της πτώσης του Τσάρου μέχρι και το τέλος του Εμφυλίου.

    -Η ταινία βρισκόταν στο μοντάζ όταν ο Τρότσκι εξοριζόταν στην Άλμα-Άτα. Γι’ αυτό και δέχτηκε τις πιέσεις του Στάλιν για να κοπούν όλες οι σκηνές

    όπου στην ταινία εμφανιζόταν ο Τρότσκι. Ήταν η πίεση τόσο ισχυρή ώστε ο Αϊζενστάϊν αναγκάστηκε να διακόψει το μοντάζ και

    να στείλει επιστολή στον τύπο όπου διέψευδε ότι διατηρούσε στενές επαφές με τον Τρότσκι και την αντιπολίτευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Τακτικος σχολιαστης29 Δεκεμβρίου 2016 στις 2:21 μ.μ.

    Το 1936 γυρίζει το ”ΛΙΒΑΔΙ ΤΟΥ ΜΠΕΖΙΝ”: Ένα νεαρό αγροτόπαιδο δολοφονείται από τους συγγενείς του
    γιατί είχε καταγγείλει τον πατέρα του για κερδοσκοπία στο τοπικό Σοβιέτ.

    -Η ταινία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ
    Κάτω απ’ την απειλή σύλληψης γράφει στην ΠΡΑΒΔΑ ένα κείμενο αυτοκριτικής με τίτλο ”Τα λάθη στο Λιβάδι του Μπεζίν”, που όσοι τον γνώριζαν αντιλήφθηκαν ότι ήταν
    τόσο υπερβολικό που καταντούσε ειρωνικό.
    -Το 1937 του ζητήθηκε από την ΠΡΑΒΔΑ να γράψει ένα άρθρο εκφράζοντας τη γνώμη του για τις (στημένες) δίκες των ”Τροτσκιστών”. Η τυχόν σιωπή του θα καταδίκαζε
    και τον ίδιο. Επέλεξε να στείλει 6 λέξεις: ”Ντροπή στους προδότες και τους δολοφόνους”, χωρίς να διευκρινίζει σε ποιούς αναφερόταν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Τακτικος σχολιαστης29 Δεκεμβρίου 2016 στις 2:23 μ.μ.

    -Ο σεναριογράφος στο ”Λιβάδι του Μπεζίν” συλλαμβάνεται κι αυτός και πεθαίνει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

    -Ο βοηθός οπερατέρ στον Οκτώβρη και τη Γενική Γραμμή στέλνεται κι’ αυτός σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

    -Ωστόσο ο Αϊζενστάϊν επιβιώνει. Οι αιτίες:

    •Η παγκόσμια φήμη του.

    •Οι επιστολές αυτοκριτικής του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Τακτικος σχολιαστης29 Δεκεμβρίου 2016 στις 2:26 μ.μ.

    Συντρόφισσα Κυβέρνηση, η οικογένειά μου αποτελείται από τη Λιλή Μπρικ, τη μητέρα μου, την αδελφή μου και τη Βερόνικα Βιτόλντοβνα Παλόνσκαγια.
    Σ’ ευχαριστώ, αν τους εξασφαλίσεις μια ανεκτή ζωή.
    Δώστε τα αρχινισμένα μου ποιήματα στους Μπρικ, αυτοί θα τα βγάλουν πέρα.
    Όπως λένε,
    το επεισόδιο «έληξε».
    Η βάρκα της αγάπης βούλιαξε
    Μέσα στην καθημερινή ζωή.
    Κανόνισα τους λογαριασμούς μου με την ύπαρξη.
    Είναι μάταιο ν’ απαριθμήσω
    τους πόνους
    τις αμοιβαίες προσβολές.
    Νάστε ευτυχισμένοι.
    Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι

    Σύντροφοι της ΡΑΠΠ μη με νομίσετε κουρασμένο.
    Σοβαρά, δεν γίνεται τίποτα.
    Γεια σας.
    Πέστε στον Ερμίλωφ ότι είναι κρίμα που εγκατέλειψε τις απόψεις του. Θά’πρεπε να πάει ως το τέλος τις προσβολές του.
    Β.Μ.

    Στο τραπέζι μου είναι 2000 ρούβλια. Δώστε τα στην Εφορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Τακτικος σχολιαστης29 Δεκεμβρίου 2016 στις 2:27 μ.μ.

    Σοβαρά, δεν γίνεται τίποτα.
    Γεια σας.
    Πέστε στον Ερμίλωφ ότι είναι κρίμα που εγκατέλειψε τις απόψεις του. Θά’πρεπε να πάει ως το τέλος τις προσβολές του.
    Β.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Τακτικος σχολιαστης29 Δεκεμβρίου 2016 στις 8:55 μ.μ.

    Σιγονταρει και ο Φρανκ Καπρα, σκηνοθετης μεταξυ αλλων του Χαρουμενου Μελοφεγγαρου και αλλων διαλεκτικων δημιουργιων:
    ''Ο βασικός λόγος που οδήγησε στη διακοπή του Λιβαδιού του Μπεζίν ήταν ότι έδινε μια διαστρεβλωτική αντανάκλαση της σοβιετικής πραγματικότητας.

    Αυτό ακριβώς είναι που συνέβη με την ταινία του Αϊζενστάιν. Ο ουκρανός σκηνοθέτης Αλεξάντρ Νταβζένκο (που δημιούργησε τις ταινίες “Οπλοστάσιο”, “Ζβενιγκόρα”, “Η γη”, “Η Αερούπολη”) εύστοχα επισήμαινε, εν προκειμένω, ότι “το θέμα του “Λιβαδιού του Μπέζιν” είναι τόσο μη οικείο στον Αϊζενστάιν, έναν άνθρωπο της πόλης που δεν γνωρίζει την επαρχία. Ο φορμαλισμός συχνά παρεισφρύει όταν ο δημιουργός δεν γνωρίζει τη ζωή την οποία απεικονίζει. Ζήτησα από τον Αϊζενστάιν να μου δείξει το σενάριο. Γνωρίζω την επαρχία και θα μπορούσα να του δώσω συμβουλές. Όμως δεν μου το έδειξε”.''
    https://mauroflight.wordpress.com/2016/02/07/%cf%83%ce%b5%cf%81%ce%b3%ce%ba%ce%ad%ce%b9-%ce%b1%cf%8a%ce%b6%ce%b5%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%b9%ce%bd-%cf%84%ce%b1-%ce%bb%ce%ac%ce%b8%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%bb%ce%b9%ce%b2%ce%ac/

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Η κε του μπλοκ είναι ανοιχτή σε κάθε σχόλιο που προσπαθεί να προσθέσει κάτι στην πολιτική συζήτηση
Αρκεί να έχει κάποιο διακριτό ψευδώνυμο ως υπογραφή.