Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Δρόμοι του πουθενά

Τις προάλλες η κε του μπλοκ βρέθηκε στο όμορφο, γειτονικό ρέθυμνο, για να παρακολουθήσει την εκδήλωση των οβ της σπουδάζουσας με ομιλητή το μαργαρίτη και θέμα τον χαρακτήρα της εε και το παράδειγμα της ουκρανίας. Πριν από την εκδήλωση ένας σφος τραγουδούσε τους «δρόμους του πουθενά», παίζοντας με τη συνωνυμία του ομιλητή και του γνωστού λαϊκού βάρδου, που είχε έρθει πρόπερσι και στο φεστιβάλ της οργάνωσης στην πάτρα. Και μπορεί να το έκανε ασυναίσθητα, αλλά το τραγούδι κολλούσε κάπως με το θέμα της εκδήλωσης και τον ουκρανικό λαό. Και ο δικός σου ο δρόμος (ηπα, εε) και ο δικός μου (ρωσία) στο πουθενά μας πάνε. Δικός μου που λέει ο λόγος δηλ, αφενός γιατί δεν μπλέκουμε στη λογική να επιλέξουμε τον «καλό ιμπεριαλιστική» κι αφετέρου γιατί ο δικός μας ο δρόμος μ’ έχει χρόνια διαλέξει, στην οδό γράφει μόνος, κτλ, κτλ...


Παρακάτω θα επιχειρήσω να παρουσιάσω κάποια σημεία της εισηγητικής ομιλίας του μαργαρίτη και της συζήτησης που ακολούθησε. Η παρουσίαση αυτή βασίζεται σε στενογραφημένες σημειώσεις που κράτησα, συνεπώς κάθε πιθανή αστοχία ή αβαρία κατά τη μεταφορά βαραίνει αυτονόητα εμένα και μόνο.

Η ουκρανία είναι κλειδί για τη γεωστρατηγική ισορροπία της ευρώπης και για την κατανόηση της στάσης των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών απέναντι στη δημοκρατία, τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα, μετά το 91’, που, για να το θέσουμε ευγενικά, δε στάθηκαν πολύ καλοί φίλοι των λαών –αν υπήρχε δηλ κάποια αμφιβολία επ’ αυτού μετά τη γιουγκοσλαβία.

Η ουκρανία αποτελούσε πάντα μήλο της έριδος, ήδη από το 18’ –για να μην πάμε παλιότερα- που την πήρε η γερμανία ως αντάλλαγμα για την υπογραφή της ανακωχής του μπρεστ λιτόφσκ με τους σοβιετικούς. Το 19’ πολεμούσαν στην ουκρανική επικράτεια δώδεκα διαφορετικοί στρατοί ενάντια στους μπολσεβίκους κατά τη διάρκεια του επαναστατικού «εμφυλίου» (άγγλοι, γάλλοι –πορτογάλοι όχι αλλά- ρουμάνοι, τσεχοσλοβάκοι και φυσικά έλληνες, για να μην ξεχνάμε την εθνική δόξα) λες κι είχε μέλι. Και όντως είχε κατά μία έννοια, αν λάβουμε υπόψη τα σιτηρά της και τον ορυκτό πλούτο της –κάτι που μας δείχνει με τη σειρά του πως ένας ευλογημένος τόπος γίνεται ενίοτε κατάρα για το λαό του. Στο τέλος του πολέμου, είχε αποσπαστεί το ένα τρίτο της αρχικής έκτασης της ουκρανίας και προσαρτήθηκε σε όμορες χώρες (πολωνία, τσεχοσλοβακία, ρουμανία).

Οι αναθεωρητικές σχολές της ιστορίας με τα έργα των κουρτουά (μαύρη βίβλος του κομμουνισμού), ίρβινγκ, ντέιβις, κ.ά, επικεντρώνουν στην ουκρανία ως το κατεξοχήν παράδειγμα για τις συνέπειες του «σταλινικού ολοκληρωτισμού». Και προκειμένου να φανεί ο τελευταίος ως το χειρότερο καθεστώς στην ευρώπη, πλειοδοτούν στις ήδη βεβαιωμένες σφαγές και θύματα των ναζί και διευρύνουν αυτό το νούμερο, όσο επιβάλλουν οι εκάστοτε προπαγανδιστικές ανάγκες με άκρως επιστημονικές μεθόδους, που ανάγονται στη σφαίρα της μεταφυσικής.

Ένας ξένος ερευνητής πχ (δυστυχώς δεν άκουσα καθαρά το όνομά του) {υστερόγραφη προσθήκη: όπως συμπλήρωσε ο waltendgewalt με σχόλιο, το όνομά του είναι alain blum} μετέφερε αυθαίρετα τα δημογραφικά δεδομένα και την τάση γεννήσεων και θανάτων μιας άλλης περιόδου στα χρόνια του μεγάλου ουκρανικού λιμού (χολομοντόρ), βγάζοντας έτσι έναν αριθμό για να το συγκρίνει με τον πραγματικό πληθυσμό της ουκρανίας και τη διαφορά την υπολόγισε αυτομάτως στα «θύματα του σταλινισμού». Έτσι, οι πιο γενναιόδωρες εκτιμήσεις φτάνουν μέχρι και τα δέκα εκατομμύρια, όπου αν συνυπολογιστούν κι οι βεβαιωμένες σφαγές κατά τη ναζιστική κατοχή, συμπεραίνουμε βασικά ότι οι ουκρανοί δε θα έπρεπε να υφίστανται ως λαός σήμερα.

Με βάση κάποιους πιο νηφάλιους υπολογισμούς –αν και δεν είμαι σίγουρος εάν πρόλαβα να τους καταγράψω με ακρίβεια- την εποχή της οκτωβριανής επανάστασης, ο πληθυσμός της ουκρανίας ανερχόταν στα 32 εκατομμύρια κι έπεσε στα 29 εκ. το 26’ λόγω των απωλειών από τον επαναστατικό πόλεμο και της γεωγραφικής συρρίκνωσης της χώρας, για να ανέβει κατά τη δεκαετία του 30’ και να φτάσει τα 40 εκ. αργότερα, με την αποκατάσταση και των αρχικών της συνόρων. Μετά το ναζιστικό λουτρό αίματος {με το μαργαρίτη να δίνει συγκλονιστικές λεπτομέρειες για τη μαζική εξόντωση πληθυσμών στην κοιλάδα του μπάμπι γιαρ –ένα είδος σύγχρονου καιάδα- για τα πτώματα που καλύπτονταν με ασβεστόσκονη, για να πέσουν πάνω τους τα επόμενα και για τις «θεματικές ημέρες», αφιερωμένες πχ στην εξόντωση κομμουνιστών ή των εβραίων} μειώθηκε εκ νέου στα 37 εκ. για να ακολουθήσει μεταπολεμικά μια σταθερά ανοδική πορεία και να φτάσει να αριθμεί πάνω από 50 εκ. κατοίκους το 91’ που διαλύθηκε η εσσδ.

Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι παρά τον όγκο των αναλύσεων και της προπαγάνδας για τα χρόνια του χολομοντόρ, ελάχιστα λέγονται για τη σημερινή κατάσταση και τα τωρινά δημογραφικά δεδομένα της ουκρανίας, όπου οι συνταγές του καπιταλισμού έχουν επιφέρει μείωση του πληθυσμού κατά 6,5 εκατομμύρια μέσα σε είκοσι χρόνια, αύξηση θανάτων κι αυτοκτονιών, μείωση των γεννήσεων και του προσδόκιμου ζωής –χώρια η φτώχια κι η εκμετάλλευση- με άλλα λόγια μια πραγματική γενοκτονία. Εξίσου «ευεργετικές συνέπειες» είχαν υποστεί αντίστοιχα κι άλλες πρώην σοσιαλιστικές χώρες στην προς ανατολάς επέκταση των ευρωνατοϊκών θέσεων, προκειμένου να προσεγγίσουν τα καύσιμα και το φυσικό αέριο της περιοχής –στη βουλγαρία πχ ο πληθυσμός έχει πέσει από τα 10 εκατομμύρια σε λιγότερο από επτά σήμερα.

Ερχόμαστε έτσι στη σύγχρονη εποχή, όπου είναι λογικό να υπάρχουν ισχυρές λαϊκές αντιδράσεις με την κατάσταση που επικρατεί, παράλληλα όμως έχουν αναπτυχθεί πολυπλόκαμοι μηχανισμοί αξιοποίησης και μετατροπής τους, με τρόπους που αρχίζουμε να μαθαίνουμε σταδιακά κι εμείς στην χώρα μας –που κινείται από υποδεέστερες θέσεις πλέον στη λυκοσυμμαχία της εε. Κάθε φορά που οι αντιδράσεις τείνουν να αποκτήσουν μαζικό χαρακτήρα, δρουν οι γνωστοί κουκουλοφόροι επικουρικά με το πνεύμα των πλατειών και μια ηθικολογική θεώρηση της πολιτικής –περί λαμογιών, κτλ- που καταλήγει να ενισχύει την χρυσή αυγή. Κι όλα τα σφυριά χτυπάνε συντονισμένα κατά του οργανωμένου μαζικού κινήματος που αποτελεί τη μόνη εναλλακτική απάντηση.

Στο κίεβο, το μαϊντάν ακολούθησε το δρόμο της άνω πλατείας, αποκτώντας καθαρά ναζιστικά χαρακτηριστικά, με την ανάδειξη του σβόμποντα και του δεξιού τομέα σε πρωταγωνιστικό ρόλο, και με την κλιμάκωση της βίας, για να φτάσουν τα θύματα σε αξιοποιήσιμα επίπεδα, ώστε να δικαιολογούν μια «ανθρωπιστική επέμβαση» και ένα πραξικόπημα –το τελευταίο σε συνδυασμό και με την εξαγορά πολλών στελεχών του κόμματος του γιανουκόβιτς από ουκρανούς πλουτοκράτες, που καταλαμβάνουν αρκετές θέσεις στην κορυφής της λίστας forbes.

Ο νέος πρωθυπουργός γιάτσενιουκ είναι γνωστός για τα ναζιστικά του φρονήματα, αλλά οι πάτρωνες του τον συμβούλεψαν να περιορίσει την ανοιχτή εκδήλωσή τους, γιατί θα ήταν κάπως προβληματικό να παραλληλίσουν την επέμβαση της ρωσίας στην κριμαία με το χιτλερικό anschluss (προσάρτηση) στην αυστρία, όταν ηγείται ένας νεοναζί της κυβέρνησης του κιέβου. Ο οποίος ήταν μάλιστα από τους πρωτεργάτες της πορτοκαλί επανάστασης κι έτυχε θερμής υποδοχής στην ουάσιγκτον και το βερολίνο, για να ανταποδώσει άμεσα αυτή τη στήριξη με τα πρώτα κιόλας μέτρα της κυβέρνησής του: απαγόρευση των κκ και λιντσάρισμα κομμουνιστών, απαγόρευση άλλων ιδιωμάτων, εξαγγελία άμεσης πρόσδεσης της οικονομίας της χώρας με το δντ, κτλ.

Το πιο σημαντικό πάντως (όπως θα αναλυθεί στο δεύτερο μέρος) είναι ότι η ουάσιγκτον και οι βρυξέλλες προχωρούν για πρώτη φορά σε απροκάλυπτη συνεργασία με τους νεοναζί σε κυβερνητικό επίπεδο, στα πρότυπα και της «νέας ευρώπης» του χίτλερ. Ο μαργαρίτης αναφέρθηκε στο παρελθόν του δεξιού τομέα (που συνειδητοποίησα στενογραφώντας το πώς τα αρχικά του ταυτίζονται με αυτά της τηλεοπτικής δτ, στην οποία παρεμπιπτόντως θα κολλούσε γάντι το προσωνύμιο «δεξιός τομέας»), του εκλεκτού των γερμανών πυγμάχου κλίτσκο, με το κόμμα γροθιά, που φρόντισε πάντως καλού – κακού να πάρει την αμερικάνικη υπηκοότητα, και του σβόμποντα, που έχει αναλάβει τα υπουργεία που σχετίζονται άμεσα με τη διεξαγωγή πολέμου (στρατιωτικών, εσωτερικών, δικαιοσύνης, κτλ). Και το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο ως εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα ουκρανίας, μετά τις ανατροπές, ως άμεσος πολιτικός απόγονος της ένωσης ουκρανών εθνικιστών με επικεφαλής τον αμετανόητο ναζί στεπάν μπαντιέρα, που έδρασε στο μεσοπόλεμο και το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μάλιστα εξήγαγε και… ναζιστική τεχνογνωσία στους κροάτες φασίστες της ουστάσα.

Οι παντογνώστες των καναλιών και του γνωστού συγκροτήματος λένε συχνά το εξής: πώς να μην κερδίσει έδαφος ο φασισμός στους ουκρανούς, με τόσα που τράβηξαν από τους σοβιετικούς και το στάλιν; Αυτό που αγνοούν (;) βέβαια είναι πως η ένωση του μπαντιέρα δε συγκροτήθηκε στο σοβιετικό τμήμα της ουκρανίας, αλλά στις δυτικές της περιφέρειες που αποσπάστηκαν και προσαρτήθηκαν στη πολωνία, τη ρουμανία και την τσεχοσλοβακία. Κι ότι διακρίθηκε στη σφαγή δεκάδων χιλιάδων πολωνών πχ –για τους οποίους δε λέει τίποτα η σημερινή πολωνική κυβέρνηση- στη γενοκτονία της λευκορωσίας κατά τη ναζιστική κατοχή και σε διάφορα αντικομμουνιστικά κι αντισημιτικά πογκρόμ –δράση για την οποία τιμήθηκαν κι από τους ναζί, με το μαργαρίτη να αναφέρει ενδεικτικά την 14η μεραρχία γρεναδιέρων των ες-ες, αν τη σημείωσα σωστά.

Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι και το ευρωκοινοβούλιο αναγκάστηκε το 2010 να εκφράσει υποκριτικά τη λύπη του για την αποκατάσταση του ναζισμού, ενώ ένα ισραληνικό κέντρο (το βάιλαντ αν το ‘χω σημειώσει σωστά) συμπεριέλαβε το σβόμποντα στις δέκα πιο επικίνδυνες αναβιώσεις του ναζισμού παγκοσμίως.

Οι ηπα κι η εε χρησιμοποιούν αυτές τις οργανώσεις για να σπρώξουν το ρώσικο ιμπεριαλισμό πίσω από τα ουράλια. Ανησυχούν για το προβάδισμα του τελευταίου στο στρατιωτικό κομμάτι (με την έννοια πως μεγάλο κομμάτι του ρώσικου λαού δείχνει πεισμένο για την αναγκαιότητα των πολεμικών επιχειρήσεων και συναινεί σε αυτές). Και ψάχνουν κρέας για τα δικά τους κανόνια μεταξύ των λαών της ευρώπης, ακόμα και στην ελλάδα, για την οποία μπορεί να μην επαρκεί πια η αποπληρωμή των τοκοχρεωλύσιων και η παράδοση-ξεπούλημα των φιλέτων της. Αυτό ακριβώς ήταν και το νόημα της συνάντησης κορυφής των ευρωνατοϊκών ιμπεριαλιστών στις βρυξέλλες, που πέρασε στα ψιλά των μμε, αλλά και η σκοπιμότητα της επίδειξης στρατιωτικής δύναμης του ομπάμα (με τα ελικόπτερα και τα μεταγωγικά αεροπλάνα), προκειμένου να ασκήσει πίεση στους συμμάχους του για πιο ενεργό συμμετοχή και ανάληψη πολεμικών ευθυνών, όχι μόνο σε περιφερειακές αποστολές -πχ στο μάλι και την κεντροαφρικανική δημοκρατία.

Η ελληνική αστική τάξη δείχνει πρόθυμη για όλα. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η εσπευσμένη παρουσία του βενιζέλου στην ουκρανία (εκ μέρους της εε και της ελλάδας ως προεδρεύοντος μέλους της), 95 χρόνια μετά την αποστολή ελληνικού στρατού στην κριμαία από (έναν άλλο) βενιζέλο. Όπως δεν είναι τυχαία η απεγνωσμένη προσπάθεια του πρετεντέρη, μεταξύ άλλων, να αποδώσει σε παρανόηση και στην κακιά στιγμή το ναζιστικό χαιρετισμό του γιάτσενκο και να αποκρύψει το φασιστικό χαρακτήρα των δυνάμεων που στηρίζουν τη νέα κυβέρνηση –και μάλιστα λίγους μόλις μήνες μετά τη διαδήλωση αλληλεγγύης που διοργάνωσε ο δεξιός τομέας για τους διωκόμενους και συλληφθέντες ομοϊδεάτες τους της χρυσής αυγής! Η κυβέρνηση και ο ελληνικός καπιταλισμός είναι στενά δεμένοι με δεσμούς συμφερόντων με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, δεν έχουν πατρίδα, ούτε λαό, και μας έχουν κατάλληλα τοποθετημένους (στους οργανισμούς αυτούς) όχι μόνο για να πεινάσουμε, όπως τώρα, αλλά και για να ματώσουμε.

Εξίσου εγκληματικό βέβαια είναι να καλλιεργείς αυταπάτες και να ξεπερνάς όλη αυτή την κατάσταση με γενικά ευχολόγια για ειρηνική διευθέτηση και καταδίκη της βίας. Να βλέπεις την ανοιχτά φιλοφασιστική στάση της εε και να μιλάς για έναν απλό εκτροχιασμό που μπορεί να διορθωθεί ώστε να οικοδομηθεί μια ευρώπη των λαών –ενώ είναι φανερό πως το πιο πιθανό είναι να φτιαχτεί μια ευρώπη των στρατών. Και να αφοπλίζεις το λαό, φτιασιδώνοντας το προφανές –με τον ίδιο τρόπο και ζήλο που καλύπτει ο πρετεντέρης πχ το φασίστα γιάτσενιουκ.
Με τη ευκαιρία ο μαργαρίτης έκανε μια παρενθετική νύξη για το ιστορικό συνέδριο που ετοιμάζουν φέτος τα ασκι του συνασπισμού για τα 70χρονα των δεκεμβριανών και την... έξαρση βίας –sic- χωρίς καμία άλλη αναφορά στο λαϊκό κίνημα, το εαμ, την επέμβαση των βρετανών –οπότε μάλλον… κάτι ψυχολογικό πρέπει να ήταν.

Στο κλείσιμο της εισηγητικής του ομιλίας, ο μαργαρίτης αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα της αποδέσμευσης από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και την καταστροφική λογική επιλογής του «καλύτερου ιμπεριαλιστή». Αλλά και στο σημαντικό ρόλο που καλείται να παίξει η διανόηση και η πανεπιστημιακή κοινότητα επισημαίνοντας στο λαό τα αυτονόητα, δείχνοντάς του πόσο ισχυρός είναι, γιατί αυτός δημιουργεί τον πλούτο και πάνω σε αυτόν βασίζονται τα κέρδη, οι ανταγωνισμοί και η κυριαρχία των «ισχυρών».

Εξίσου ενδιαφέρον ήταν και το δεύτερο μέρος, όπου ακολούθησε συζήτηση. Αλλά αυτό θα το κρατήσουμε κάβα για το ιστορικό ένθετο της κυριακής μάλλον, καθώς έχουμε ήδη ξεφύγει αρκετά σε έκταση σε αυτό το πρώτο μέρος.

15 σχόλια:

  1. Ένας ξένος ερευνητής πχ (δυστυχώς δεν άκουσα καθαρά το όνομά του) μετέφερε αυθαίρετα τα δημογραφικά δεδομένα --->

    Το όνομα είναι Alain Blum

    http://reveilcommuniste.over-blog.fr/article-ukraine-33-famine-ou-desinformation-un-article-d-annie-lacroix-riz-40080616.html
    C'est à dire la thèse soutenue en 1994 par le démographe Alain Blum qui a initié en France le chiffre des « 6 millions de morts ». Ce symbole concurrentiel auxquels les Ukrainiens antisémites tenaient tant – il fallait faire au moins aussi bien que les juifs, avant de faire beaucoup plus, 7, 9, 10, 12, jusqu'à 17 millions à ma connaissance (pour un effectif total d’une trentaine de millions d’Ukrainiens soviétiques) -, fut adopté dans Le Livre noir du Communisme en 1997 par Nicolas Werth. Encore celui-ci réfutait-il alors la thèse « génocidaire » qu’il soutient depuis son engagement en « 2000 dans un projet de publication de documents sur le Goulag (6 volumes, sous l’égide de la fondation Hoover et des archives d'État de la Fédération de Russie) » 3). Chiffre doublement irrecevable : 1° Alain Blum le déduit d’estimations démographiques, puisque l’URSS ne fit aucun recensement entre 1926 et 1939 : or, entre ces dates, dans le cadre d’un boom industriel voué, depuis le début de la grande crise capitaliste, à la défense contre la menace allemande, eurent lieu de gigantesques mouvements de population interrégionaux, affectant particulièrement l’Ukraine agricole collectivisée. La faible croissance de la population ukrainienne entre les deux recensements n’autorise donc pas l’équivalence : déficit démographique égale morts de famine; 2° le mode de calcul de l’estimation est absurde : Alain Blum s’est aligné sur des statisticiens russes qui en 1990 ont regroupé la décennie 1930 de pertes présumées - 6 millions - sur la seule année 1933 4). Le chiffre fatidique fut repris par des « soviétologues » français liés, tel Stéphane Courtois, ou non aux champions de « l’Ukraine indépendante » orange. Absurdité suprême, dans l’Ukraine orientale seraient donc mortes en quelques mois autant de victimes - voire deux ou trois fois plus - que de juifs furent exterminés, de 1939 et surtout de 1942 à 1944, sur un territoire étendu de la France à l’Oural; et ce sans laisser aucune des traces visibles, photos ou écrits laissés par le génocide nazi.

    ΥΓ «Γιάτσενκο» ---> «Γιάτσενιουκ» .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Waltendegewalt, σε ευχαριστώ για την προσθήκη και για τη διόρθωση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καντε και καμια μεταφραση για μας τους αγραματους,,γγ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλοι αύριο Τρίτη στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στις 7 μ.μ. στην Ομόνοια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ ενδιαφέρον! Μην ξεχνάμε και τη μεγάλη εικόνα, που λέει οτι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ως επικεφαλής του καπιταλιστικού στρατοπέδου, κράτησε ζωντανό δίνοντας μάχη σε όλα τα μέτωπα, έναν ναζιστικό μηχανισμό ουκρανών. Μην ξεχνάμε οτι αυτοί τάιζαν και τον ίδιο το Μπαντέρα, πριν του ρίξουν φόλα οι Σοβιετικοί στο Μόναχο της ΟΔΓ... Αξίζει να διερευνηθεί και το κεφάλαιο της διείσδυσης αυτών των στοιχείων και στη σοβιετική κοινωνία, το Κόμμα και τον κρατικό μηχανισμό. Μετά το θάνατο του Στάλιν - πριν το πράγμα παρουσίαζε μια δυσκολία όσο νάναι - ο Χρουστσόφ πήγε ίσως υπερβολικά μακριά σε μια «συμφιλιωτική» πολιτική λήθης. Μετέτρεψε έτσι πολλές θανατικές καταδίκες συνεργατών των ναζί σε 25χρονες (αρκετές για να καθιερωθεί ο συνθηματικός όρος «25άρης» για τα πολλά από αυτά τα καθάρματα που τελικά αποφυλακίστηκαν). Βρίσκουμε τέτοιους τύπους στο περιβάλλον του Ποντγόρνι που υποστήριξε κάποια στιγμή το να κάνει η Ουκρανία ανεξάρτητα το δικό της εξωτερικό εμπόριο... Μετά από πολλά χρόνια, βρίσκουμε και τον Κραφτσούκ στην κηδεία της χήρας και συνεχιστή του αρχηγού της «εξόριστης ουκρανικής κυβέρνησης», που συντηρούνταν κι αυτή μαζί με ένα συνοθύλευμα από Εσθονούς ΕςΕς ώς Ουιγκούρους του «ανατολικού Τουρκεστάν». Το έγκλημα λοιπόν είναι διαρκές και όχι στιγμιαίο ή εν βρασμώ της ιμπεριαλιστικής ψυχής (περισσότερα όταν καταφέρω να τελειώσω σχετικό σημείωμα στο μαγαζί μου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. PS: Όλο το σόι του Γιατσ είναι στην Αμερική. Φημολογείται οτι έχει σχέση (οικογενειακή, μάσας) με κάποια παραεκκλησία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Μαύρο

    Ο Γιάτσενιουκ λέγεται ότι είναι ανώτερο στέλεχος τής Σαεντολογίας (με τον βαθμό Λειτουργικού Θήταν-Επίπεδο 6). --- Δεν αστειεύομαι. Στην ίδια οργάνωση και ο Τραβόλτα και ο Τομ Κρουζ.

    Ομοίως και ο νέος πρωθυπουργός τής Σλοβακίας Αντρέι Κίσκα.

    @γγ Κάνε λίγο υπομονή και θα το μεταφράσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ακριβώς αγαπητέ wg. Έχει γραφτεί επίσης οτι στελεχάρα είναι και η αδελφή του, που μαζί με τη δική του οικογένεια είναι εγκαταστημένοι στην Καλιφόρνια. Έχει γραφτεί επίσης οτι «επισήμως» ο schaltende Gewalt μας είναι της ευαγγελικής εκκλησίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εραστής της αλήθειας2 Απριλίου 2014 στις 10:56 π.μ.

    https://www.youtube.com/watch?v=JOuta6LmRg0

    Δες το "ναζιστικό" χαιρετισμό του Γιατσένιουκ στο 26.21 - από αυτό βίντεο είναι παρμένη η "φωτό".

    Καλά να χουμε διαφορετική εκτίμηση για το αν η Ρωσία ή οι ΗΠΑ - Ε.Ε. είναι ο κύριος εχθρός της εθνικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.

    100 χώρες στον ΟΗΕ καταδίκασαν ως παράνομη την πραγματικά ολόιδια σε μέθοδο και επιχειρηματολογία με το Anschluss προσάρτηση της Κεριμαίας, αλλά, εντάξει, στους "κομμουνιστές" αυτά δε λένε πολλά...

    Γιατί όμως πρέπει να λέει κανείς ανοιχτά και καραμπινάτα ψέμματα;

    Στο κάτω κάτω και μόνο που ο Γιάτσενιουκ έχει δίπλα του τον παλιό ναζιστή Τιαγκνιμπόκ, είναι ήδη έκθετος πολιτικά - δε χρειάζεται ο "ναζιστικός" χαιρετισμός... Αλλά κάποιοι δε μπορούν παρά να μηρυκάζουν την προπαγάνδα του Πούτιν από συνήθειο...

    Υ.Γ. Την αποκάλυψη για την πλαστότητα του "χαιρετισμού", έκανε το ιστολόγιο jungle report, το οποίο κατά τα άλλα συμφωνεί μαζί σας ότι στην κύρια πλευρά είναι οι ΗΠΑ και η ΕΕ που "απειλούν" την Ουκρανία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Να κι ο... Μπέταν... που μας λέει οτι δεν ναζίζει ο Γιατς...

    Καλά να χουμε διαφορετική εκτίμηση για το αν η Ρωσία ή οι ΗΠΑ - Ε.Ε. είναι ο κύριος εχθρός της εθνικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.

    Δηλαδή αν αφαιρέσουμε το κύριος, συμφωνούμε; Πρόσεξε μην κυκλοφορήσει αυτό στη Μαβίλη, δεν είστε εξουσιοδοτημένοι για τέτοια «ανοίγματα»...

    100 χώρες στον ΟΗΕ καταδίκασαν ως παράνομη την πραγματικά ολόιδια σε μέθοδο και επιχειρηματολογία με το Anschluss προσάρτηση της Κεριμαίας, αλλά, εντάξει, στους "κομμουνιστές" αυτά δε λένε πολλά...
    Πάρε χύμα τα ντοκουμέντα (minutes) και μια αντικειμενική καταγραφή της ψήφου.
    Πάρε και μια ωραία λακωνική τοποθέτηση εκπροσώπου μη ιδιαζόντως ξεπουλημένης κυβέρνησης μικρής, πανέμορφης χώρας απ'όπου ποτέ δεν ξεκίνησε επίθεση προς κανέναν:
    NGA RHONDA KING ( Saint Vincent and the Grenadines) said the draft resolution and the arguments of its chief proponents called into question the universal applicability of international law in the current situation. Despite real and continued concerns over events in Crimea and Ukraine, Saint Vincent and the Grenadines viewed the text as motivated more by “principals” than principles, she said, expressing regret that the Assembly had failed to consider the historical context of the geopolitical dispute and the nature of the regime change in Ukraine.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. εραστής της αλήθειας2 Απριλίου 2014 στις 9:35 μ.μ.

    Ρε μαυροπρόβατε, θέλει πραγματικά θράσος να είσαι κανονικότατος λακές του Πούτιν σε όλη τη γραμμή, δηλαδή υπερασπιστής της ναζιστικής προσάρτησης τμήματος ξένου κράτους με τη δικαιολογία ότι "εκεί μένουν ομοεθνείς μας" και να μου μιλάς εμένα για Μαβίλη.

    Τράβα στο Παλαιό Ψυχικό εκεί που είναι μια άλλη πρεσβεία να πάρεις γραμμή αντάμα με τον επίσης "αντιναζιστή" στο Ουκρανικό Κασιδιάρη.

    Πάρε δώρο και ένα άρθρο του Μιχαλολιάκου και αναρωτήσου γιατί, εφ' όσον οι ναζί είναι ευρωπαίοι και "ευρωπαιόδουλοι", οι έλληνες ταγματαλήτες είναι ψυχή τε και σώματι με τον Πούτιν σου...

    http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/h-krimaia-o-moskobos-kai-h-ellada-arthro-tou-n.g.-michaloliakou

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είναι λεπτή η γραμμή μεταξύ του να είσαι εραστής της αλήθειας και του να την πηδάς ανάποδα με ανοιχτά και καραμπινάτα ψέματα, για να βολέψεις την αλήθεια για την καθαρή θέση του κκε στα μέτρα σου. Ευχαριστούμε για το γέλιο, αλλά δεν θα πάρουμε άλλο. Μην κάνεις τον κόπο να ξαναστείλεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πάρε δώρο και ένα άρθρο του Μιχαλολιάκου
    δε μας ενδιαφέρουν τα εσωτερικά σας. Άμα ζορίζεσαι πες ξερωγω τού Μιχαλόλια οτι είναι υπερβολικά πολύπλοκο το σχήμα. Σταματάω εδώ, καλυφθείς από το απολίθωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εγώ απολίθωμα δε μίλησα για κανένα ΚΚΕ. Στο Μαύρο Πρόβατο απαντάω.

    Κι αν για σένα η ομόθυμη στάση της ελληνικής αριστεράς, από τροτσκιστές και "μ-λ", μέχρι ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ουκρανικό δε σου έκανε καμία εντύπωση, εννοώ αν δεν έχεις να της κάνεις καμία κριτική, έστω δευτερεύουσα, τότε τι να πω πραγματικά...

    Δε βλέπω λοιπόν γιατί μου επιτίθεσαι. Τις ειρωνείες για Μαβίλη δε της άρχισα εγώ αλλά κείνος στον οποίο απαντώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δε με ενδιαφέρει τόσο τι κάνουν οι άλλοι. Η θέση του κκε είναι καθαρή, δε μπαίνει στη λογική επιλογής του καλού ιμπεριαλιστή κι αυτό φαίνεται σε κάθε τοποθέτηση του κόμματος. Αν εσύ θες να την αγαπήσεις για να την χωρέσεις σε έτοιμα σχήματα, δεν σου φταίει σε τίποτα το κοινό του μπλοκ να το υποστεί άλλη μια φορά. Τελεία -και συνέχεια στο δεύτερο μέρος την κυριακή

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Η κε του μπλοκ είναι ανοιχτή σε κάθε σχόλιο που προσπαθεί να προσθέσει κάτι στην πολιτική συζήτηση
Αρκεί να έχει κάποιο διακριτό ψευδώνυμο ως υπογραφή.