Εκλογικά στιγμιότυπα

Φτάνοντας στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου αυτού του εκλογικού μάη (που ξεκίνησε με τα φιλικά προετοιμασίας στις φοιτητικές εκλογές) η κε του μπλοκ συγκεντρώνει και παρουσιάζει τα καλύτερα στιγμιότυπα και κάποια ενδιαφέροντα-ευτράπελα σκηνικά, που υπέπεσαν στην αντίληψή της, με τη βαθιά πεποίθηση πως η επόμενη εβδομάδα θα μας δώσει ακόμα περισσότερο υλικό.

Εν όψει την πρώτης κυριακής λοιπόν στη λδ του βορρά κορυφώσαμε με μια μικρή, «οικογενειακή» συγκέντρωση στο πάρκο του θεράποντα (στην κάτω τούμπα για τους μη παροικούντες τη νυφούλα του θερμαϊκού) κρατώντας μάλλον δυνάμεις για την άλλη εβδομάδα και την ομιλία του κουτσούμπα στην αριστοτέλους. Το προηγούμενο τριήμερο στο θεράποντα ήταν το πανηγύρι για τον τοπικό.. άη και εννοείται πως δεν έπεσε σταγόνα νερό. Εμείς όμως είχαμε κλείσει ραντεβού με τη βροχή, με τον ουρανό να αδειάζει στα κεφάλια μας ό,τι είχε και δεν είχε, για να ανοίξει τελείως αργότερα και μόνο ήλιο που δεν έβγαλε τελικά το βράδυ. Όπως θα ‘λεγε ο σύντροφος οβελίξ: τα πουλιά πετάνε χαμηλά αστερίξ, μάλλον θα ‘χει συγκέντρωση το κόμμα.

Στην αθήνα το πρόγραμμα έχει και δεύτερη συγκέντρωση στο πεδίο του άρεως την άλλη εβδομάδα. Και το ωραίο είναι πως με το που τελείωσε προχτές η πρώτη με την ομιλία του κούτσι, τα μεγάφωνα άρχισαν να καλούν τον κόσμο στη δεύτερη: «θα μιλήσει ο δημήτρης κουτσούμπας…», Ίσως τότε να ‘ρθουν κι αυτοί που τεμπέλιασαν την πέμπτη και να γεμίσει ακόμα περισσότερο το πεδίο.

Σε διάφορους σοσιαλ-μιντιάρχες (φέισμπουκ, τουίτερ, κτλ) έκανε τρομερή εντύπωση η συντρόφισσα που ανέβηκε προχτές στο βήμα και πετούσε κόκκινα λουλούδια στον κόσμο. Προφανώς περίμεναν κάτι σαν την αλέκα (που μια χαρά ήταν πάντως στα νιάτα της, όπως λέει ο σεχτάρ) ή τον κούτσι με κοτσίδες και περούκα, για να ικανοποιηθεί το κλασικό στερεότυπο που έχουν για εμάς. 

Οι όμορφες συντρόφισσες προκαλούν πάντα αίσθηση στην κοινή γνώμη και παρά τον ανίκητο σεξισμό (και τον ακόμα ισχυρότερο αντικομμουνισμό) που επικρατεί σε ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αυτές έχουν αρκετή απήχηση, γιατί κάθεται να τις ακούσει τουλάχιστον ο κόσμος, σε αντίθεση με πολλούς άλλους συντρόφους. Έτσι μια ωραία γυναικεία παρουσία αποδεικνύεται κάποιες φορές το καλύτερο εργαλείο για να σπάσουμε την κρούστα του αρνητισμού και της καχυποψίας στον κόσμο.

Βιβή Δάγκα, υποψήφια με τη Λασυ στο Δήμο Αιγάλεω

Δήμητρα Σταματέλου, υποψήφια με τη Λασυ στο Δήμο Λευκάδας

Στη δυτική μακεδονία μάλιστα, το κόμμα έκανε (όχι την έκπληξη, αλλά) τη διαφορά βάζοντας τέσσερις γυναίκες υποψήφιες στους δήμους-πρωτεύουσες των ισάριθμων νομών της περιφέρειας και τον 29χρονο(!) γιάννη βήττα υποψήφιο περιφερειάρχη. Αν κι η νεολαία είναι μια αρκετά διευρυμένη έννοια, ειδικά στις σημερινές συνθήκες. Γι’ αυτό κι η ειδική εκλογική έκδοση του οδηγητή περιλαμβάνει στους νέους σε ηλικία υποψήφιους ευρωβουλευτές του κουκουέ τον γκριζομάλλη κώστα παπαδάκη (39 ετών) και τη γενιά των σαράντα (καπέτη, ταβουλάρη, παναγιωτακοπούλου).

Εν παρόδω, στην χιουμοριστική στήλη της ίδιας έκδοσης βρίσκουμε δύο πολύ καλές ατάκες στο στιλ των περίφημων rise up stickers.

Βρέθηκε τρόπος για να πάρουμε το κοινωνικό μέρισμα: στις καινούριες φορολογικές δηλώσεις αντί για «φιλοξενούμενοι» δηλώνουμε «γηπεδούχοι»

Κι η δεύτερη για όσους έχουν προλάβει κι έχουν αναμνήσεις από τις τηλεοπτικές σειρές των τελών του ενενήντα.

Ο ριζοσπαστισμός του σύριζα είναι σαν τη νινέτα από τους δύο ξένους. Ακούς για αυτόν, αλλά δεν τον έχει δει κανείς.

Όσο κι αν ενοχλεί κάποιους, οι σύντροφοι από τη νεολαία με την αντίστοιχη χρέωση, «το ‘χουν».

Μια δόση σεξισμού πάντως είχε κι η πρόσφατη επίθεση του πάγκαλου στη ρένα δούρου που διάλεξε ωστόσο συνειδητά να παίξει με όρους φότοσοπ και αστικής διαφήμισης στην προεκλογική της αφίσα –που ‘ταν σα διαφήμιση κέντρου της παραλιακής. Όσο για το περίφημο ζήτα του ζορό (ή μήπως του βασιλικού και του λαμπράκη) στο σύνθημά της ‘αρχίΖουμε’, πάει γάντι με τη λογική του μασκοφόρου εκδικητή, που σώζει από τους κακούς τις λαϊκές μάζες, χωρίς αυτές να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους, παρά μόνο για να βάλουν στην κάλπη το σωστό ψηφοδέλτιο.

Όπως έγραψε και κάποιος (στο ρίζο νομίζω· ή στην μπλογκόσφαιρα;), πρέπει να ζητήσει πνευματικά δικαιώματα από τη δούρου ο παναγιώτης ψωμιάδης, ο ζορό της καρδιάς μας, που κατεβαίνει ξανά υποψήφιος με την πατρί.δ.α του πολύδωρα και διαφήμισε το «πλούσιο αθλητικό έργο» της διοίκησής του στη νομαρχία, από την εφημερίδα «παλμός της θεσσαλονίκης», του –ενός και μοναδικού- πάνου τόκου. Ένα ευαγγέλιο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, περήφανο κι οικονομικά ανεξάρτητο –γιατί δε βρίσκει χρηματοδότες. Όπως γράφει στη δεύτερη σελίδα της, στη στήλη «τα ωραία του μανώλη», ο συνεργάτης της μανώλης μαστρομανώλης «προβολή καταστημάτων δεν υπάρχει εδώ, γιατί δε μας το ζήτησαν αυτό, όταν μας το ζητήσουν αυτό εδώ ήμαστε».

Αυτή φυσικά δεν είναι μόνη καλτ υποψηφιότητα σε αυτές τις αλλεπάλληλες εκλογικές μάχες. Αρκεί μια ματιά στις παρακάτω αφίσες, για να το διαπιστώσει κανείς και μόνος του.

Όπως όλα δείχνουν δεν πρόκειται για τρολιά, αλλά για πραγματικό υποψήφιο με το συνδυασμό του παχατουρίδη στο περιστέρι. Ακολουθώντας αυτό το σύνδεσμο μπορείτε να δείτε και μερικές ακόμα υποψηφιότητες, σε αντίστοιχο μήκος κύματος.

Εξίσου γραφική είναι και μια διαφήμιση του αρχιπασόκου δήμαρχου συκεών-νεάπολης σίμου δανιηλίδη, που προβάλλει το «πλούσιο κοινωνικό έργο» της διοίκησης και κάποια μαθήματα που διοργανώνει ο δήμος, θυμίζοντας περισσότερο διαφήμιση φροντιστηρίου: ιστορία, ξένες γλώσσες, ενισχυτική διδασκαλία.

Παρεμπιπτόντως, τα δικά μας σποτάκια φέτος εν όψει ευρωεκλογών, είναι πιστεύω τα καλύτερα που έχουμε βγάλει τα τελευταία χρόνια. Αλλά για αυτά περισσότερα σε επόμενη ανάρτηση.

Το κορυφαίο προλεκάλτ στιγμιότυπο της προεκλογικής περιόδου (και όχι μόνο) ήταν πάντως μια μεταμεσονύχτια εκπομπή του άλφα προχτές, που ξεπέρασε κάθε προσδοκία με την ταυτόχρονη παρουσία στο στούντιο εκπροσώπων από:

Το μλ-κκε, που προσπαθούσε να εξηγήσει στην ξανθιά παρουσιάστρια (νάτος ο σεξισμός) γιατί συνεργάζονται με διάφορες δυνάμεις στο κίνημα, αλλά όχι στις εκλογές.

Το εεκ, που διάβαζε κατ’ ουσίαν τις ανακοινώσεις του κόμματος, για να είναι εντός χρόνου και να μην ξεχάσει τίποτα από όσα έπρεπε.

Το σχέδιο βήτα που έλεγε τα δικά του για το ευρώ.

Την οακκε, που διόρθωσε την παρουσιάστρια για το γένος της οργάνωσης («η» και όχι «το» οακκε), εξήγησε γιατί δε συνεργάζονται με το «ψευτοκουκουέ», που είναι αντιβιομηχανικό κόμμα, τις αιτίες της κρίσης (το σαμποτάζ κι η πτώση των παραγωγικών δυνάμεων) και ξεδίπλωσε, όσο πρόλαβε, όλη την πολιτική τους πλατφόρμα για τον κίνδυνο εξ ανατολής και το ρωσοκινέζικο κεφάλαιο που κάνει κουμάντο στην χώρα.

Το ασκε, τον κολλάτο, την κίνηση αντίστασης (ένας γραφικός που θέλει να ξαναβάλουμε στην πόλη την ελληνική σημαία)

Και το κόμμα κυνηγών, που ζητάει να εκλέγεται με άμεση ψηφοφορία η κομισιόν και ανέφερε την χιτλερική νομοθεσία για τα δικαιώματα των ζώων, και κάτι σπισιστικής απόχρωσης παραλογισμούς για τις ευαισθησίες του σκουληκιού που δολώνεται.

Και το κοντέρ τερμάτισε…

Κι η ανταρσύα; Η ανταρσυα βάζει το κερασάκι στην τούρτα αυτής της ανάρτησης, με ένα τρικάκι που κυκλοφόρησε στη θεσσαλονίκη και είναι ίδιο, μα τον τουτατι και την μπελισάμα, με εκείνο που είχε στο σήμα του ο συνασπισμός (της αριστεράς και της προόδου), δίνοντας έναυσμα για μια σειρά συνειρμούς και συμβολισμούς.

 Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα όμως ήταν μια συνέντευξη στο πριν του αλέν κριβίν, του γαλλικού αντικαπιταλιστικού κόμματος (npa) και τα σημεία όπου αναφέρεται στις σχέσεις του κόμματος με τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις.

Ήδη το ξεκαθάρισα: μπορεί να έχουμε κάποιες σχέσεις με κάποια τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει στο ΚΕΑ με το οποίο διαφωνούμε. Υποστηρίζουμε πλήρως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ναι αλλά…

Σήμερα υπάρχουν δυνάμεις στην Ευρώπη όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ενδεχομένως κάποιες μειοψηφικές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ, με τις οποίες μπορούμε να οργανώσουμε κοινούς αγώνες στη βάση ενός προγράμματος πάλης με συγκεκριμένα αιτήματα. Με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, υπάρχει μια διαφορά που αποτελεί ακόμη και σε εμάς θέμα συζήτησης, η έξοδος από το ευρώ και ποια πολιτική πρέπει να ακολουθήσουμε όσον αφορά το ζήτημα του νομίσματος.

Με άλλα λόγια, σχηματικά μιλώντας, σε αυτό το ζήτημα είναι πιο δεξιοί κι από τον αλαβάνο. Για να μην πούμε τον κατσανέβα, τον καζάκη και ρίξουμε το επίπεδο.

Αντί επιλόγου, μια μουσική πρόταση που κολλούσε περισσότερο με το θέμα της προηγούμενης ανάρτησης, αλλά αν έμπαινε εκ των υστέρων, θα πήγαινε χαμένη.

Υστερόγραφο

Καλό βόλι σε όλους κι αύριο θα τα πούμε με την ανάλυση των αποτελεσμάτων.