Οι γυρολόγοι των γηπέδων

Εσύ γιαννάκη πάρ’ τους τα μυαλά, κι εσύ ρόι πάρ’ τους το ρολόι

Στους μπασκετικούς της δικής μου γενιάς, κάπου κοντά στα πρώτα άντα –λίγο πάνω, αλλά όχι πολύ πιο κάτω, γιατί δε θα τον πρόλαβαν στα ντουζένια του- η είδηση για το θάνατο του ρόι τάρπλεϊ έκανε κλικ σε κάποια ευαίσθητη γωνιά του μυαλού τους, ξεκλειδώνοντας μια σειρά αναμνήσεις. Και γιατί να χρήζει δηλ ειδικής αναφοράς ένας παίκτης, που στην ελλάδα βαφτίστηκε εύστοχα μπιρόι και κατέστρεψε το συκώτι του μαζί με την καριέρα του; Έλα ντε. Είναι λίγο η γοητεία των κακών παιδιών –όχι του ντιτρόιτ, γιατί ο τάρπλεϊ έμεινε πιστός στους μάβερικς- και των παλιοχαρακτήρων, ο μύθος για το καταστροφικό ντραφτ του 86’ στο ΝΒΑ, που συνεχίζει να τροφοδοτείται ως και σήμερα. Μα πάνω από όλα ένας μικρός φόρος τιμής στις παιδικές μας αναμνήσεις.

Τον επεισοδιακό τελικό του τορίνο, με τον ρόι να έχει κάτι σαν 18 πόντους και άλλα τόσα ριμπάουντ, σε ένα παιχνίδι όπου ο γιαννάκης είχε μείνει στους δύο και συνολικά δεν είχαν μπει πάνω από εκατό –το πρώτο ευρωπαϊκό του άρη κι ο μόνος τέτοιος τίτλος του τάρπλεϊ. Ο απλησίαστος πρώτος γύρος του στο πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς (92-93), μέχρι τον τραυματισμό του (με άμυνα πάνω στον ίνγκραμ και με ρεκόρ διαφοράς απέναντι στον πρωταθλητή παοκ), στην πιο συναρπαστική κούρσα όλων των εποχών στην α1, με πέντε ομάδες σε απόσταση μιας νίκης: οι αιώνιοι βορρά και νότου και σφήνα ο πανιώνιος. Αλλά με παρωδία φινάλε και έναν τελικό που δεν έγινε ποτέ στο γήπεδο (σεφ).

Την ίδια χρονιά που ο παο βολεύτηκε με το κύπελλο και ο γκάλης βαρέθηκε να εκτελεί βολές κόντρα στην παλιά του ομάδα (τον άρη), απέναντι στο γιαννάκη –αλλά όχι τον τάρπλεϊ, που ήταν απλήρωτος και φευγάτος, όπως και γενικά στη ζωή του δηλ. Και που η λιμόζ του μάλκοβιτς, γονάτισε στο ίδιο γήπεδο σαμπόνις, κούκοτς και πρέλεβιτς, με τους δημοσιογράφους να αναγγέλλουν (λόγω του αντιτουριστικού στιλ παιχνιδιού της) το τέλος του μπάσκετ, στον απόηχο του τέλους της ιστορίας, λίγα χρόνια πριν.

Καθένας βέβαια μπορεί να έχει το δικό του πακέτο αναμνήσεων από το λατρεμένο μπιρόι. Πάρα πολλοί θυμούνται το πέρασμά του από τον ολυμπιακό, λιγότεροι την επάνοδό του στην α1 με τον ηρακλή και μόνο οι φανατικοί το κύκνειο άσμα του στον έσπερο –πριν γίνει ίκαρος καλλιθέας και μετά χαλκίδας και μετά εξαφανιστεί από το μπασκετικό προσκήνιο. Τρεις-τέσσερις φορές τον πήρε από κάτω η μπάλα των (αλληλ)εξαρτήσεών του από ναρκωτικά κι αλκοόλ και επέστρεψε ισάριθμες. Αλλά τελικά δεν μπόρεσε να νικήσει τον εαυτό του. Κι αν μας απασχολούν όλα αυτά εδώ, είναι γιατί ο τάρπλεϊ έγινε, με τούτα και με εκείνα, ένας γυρολόγος της α1 και μας δίνει την πάσα για μια επόμενη ανάρτηση με τους γυρολόγους της πολιτικής, που έχουν το βουλευτιλίκι, όπως είχε ο μπιρόι το αλκοολίκι, και θα έκαναν τα πάντα για την επανεκλογή τους.

Τον τάρπλεϊ το μελετήσαμε το πρωί της παρασκευής με τον μπάμπη μπατμανίδη στη συνχότητα του λίμπερο, μιλώντας για τους μεγάλους γυρολόγους των γηπέδων και της πολιτικής: τον μπέρι (που στάζει πιπέρι), το στέφανο μπορμπόκη και το μάνθο κατσούλη στα καθ’ ημάς, το μητρόπουλο που έπαιξε και στους τρεις του ποκ, πριν μεταπηδήσει στην πολιτική με τη νδ. Και τελικά το γλωσσοφάγαμε και τώρα τρέμουμε μην πάθει τίποτα και κανείς άλλος, απ’ όσους μελετήσαμε, και δε δούμε την άντζελα γκερέκου πρωθυπουργό, όπως την ονειρευόμαστε.

Ποιος είναι ο μπάμπης μπατμανίδης;

Όσοι αναγνώστες της κε του μπλοκ δε γνωρίζουν τον μπάμπη μπατμανίδη, ήρθε η ώρα να τον μάθουν, από την καλή και την ανάποδη, με τη σημερινή ανάρτηση. Τίμιος βιοπαλαιστής του πενταγράμμου, με σειρά μεγάλων επιτυχιών στο ενεργητικό του και βιντεοκλίπ με σεκίτισσα συνάδελφο στο καφενοδικείο.

Γνήσιο τέκνο της σχολής δημοσιογραφίας, που είναι σταθερά πρώτη σε μαζική παραγωγή ανέργων και με αυτοδύναμη πανσπουδαστική, που πιάνει ποσοστά κατοχής μπάλας της μπαρτσελόνα στις εκλογές (για να ξεφύγουμε λίγο από το αφόρητα λατρεμένο κλισέ με τα.. «σταλινικά ποσοστά».

Και από το καλοκαίρι στον αθλητικό ρ/σ της πόλης λίμπερο, στην πρωινή ζώνη, τις ώρες 7-9 πμ, με την εκπομπή «με λόγο επειδή» -και κατά διαστήματα συμπαρουσιάστρια δίπλα του την πωλίνα (όχι τη γνωστή αοιδό).

Όπως λέει μια σφισσα θαυμάστριά του μπατμανίδη, με γνήσια αντικειμενικότητα και αμεροληψία, πρόκειται για μια από τις πιο ταξικές εκπομπές των ερτζιανών (δεδομένης και της θεματολογίας του σταθμού) βάση περιεχομένου και των ακροατών της, που είναι ως επί το πλείστον εργαζόμενοι που κατευθύνονται πρωινιάτικα στις δουλειές τους. Κι όχι φοιτηταριάτο, που αδυνατεί να ξυπνήσει τόσο πρωί, αλλιώς θα εκτόξευε την ακροαματικότητά της.

Όλα αυτά βέβαια πρέπει να τα εκτιμήσετε τηρουμένων των αναλογιών και να μην περιμένετε κάποια βαθιά πολιτική ανάλυση, παρά μόνο αγνό και άδολο –σαν την απλή αναλογική- τρολάρισμα, με καλές στιγμές διεισδυτικής σάτιρας και με ρέοντα συνδυασμό λόγου και μουσικής.

{Ανοίγουμε παρένθεση

Στην εκπομπή, που μπορείτε να ακούσετε παρακάτω –έχοντας, επαναλαμβάνω, αυστηρά υπόψη τους παραπάνω «περιορισμούς»- η κε του μπλοκ αποδέχεται την πρό(σ)κληση του μπατμανίδη και συζητάνε μαζί επί ένα δίωρο για κρίσιμα ζητήματα, όπως: τον πρωινό γύρο που θα παραγγείλουν, το επετειολόγιο της ημέρας, τις γευστικές ντοπιολαλιές βορρά και νότου, το κύπελλο ελλάδας και τους τίτλους της καρδιάς μας, το σύγχρονο... «πολιτικό» τραγούδι, το μεταγραφικό παζάρι των βουλευτών και το τελευταίο δεκάλεπτο στη δουλειά ενός πετυχημένου ηγέτη.

Αντί άλλου συνδετικού κρίκου με το παρακάτω ηχητικό, παραθέτω μια δική μου στιχουργική διασκευή ενός σουξέ του μπατμανίδη για τη δημαρ, που την περνάει όμως κι η ανταρσυα στις δημοσκοπήσεις, συνεπώς μπορεί να προσαρμοστεί στα δεδομένα του εξωκοινοβουλίου, που αγάπησε κι ανέδειξε από τους πρώτους, τον μπάμπη τον μπατμανίδη.

Είσαι αλέκο για μια συνεργασία,

Εγώ κι εσύ, μαζί κι η ανταρσύα,

Θέλω να γίνουμε το πιο τρελό ζευγάρ’

Αραν-αρας, αραν-αρας, μα πιο πολύ το ναρ!

Όλα αυτά θα ίσχυαν βέβαια αν προλαβαίναμε το τρένο της ετε και τους ταξικούς της περιορισμούς. Αλλά δεν κατέστη τελικά δυνατό να μεταφερθεί το αρχείο της εκπομπής στο blogger λόγω μεγέθους. Συνεπώς, μένουμε απλώς στα παραπάνω για την εκπομπή και όσοι τυχόν εξακολουθούν να θέλουν να την ακούσουν μπορούν να στείλουν ένα μήνυμα στο μέιλ της κε του μπλοκ, που αναγράφεται πάνω δεξιά και να τους στείλω εγώ το αρχείο, για να το ακούσουν.

Κλείνει η παρένθεση}

Υστερόγραφο

Το βράδυ της τετάρτης η πλάστιγγα έγερνε προς το ενδεχόμενο να μην κατέβει τελικά στις εκλογές με το σύριζα ο οικονομολόγος κώστας λαπαβίτσας. Κι όλα έδειχναν πως θα ήταν απλώς μια αναλώσιμη υποψηφιότητα-πρόταση της αριστερής πλατφόρμας, για να κάψει κι αυτή με τη σειρά της κάποια άλλη πρόταση της αντίπερα όχθης, πχ κάποια κραγμένη περίπτωση πασόκου, αλλά να περάσουν οι υπόλοιπες και να μείνουν όλοι οι ευχαριστημένοι κι ενωμένοι (με τη συγκολλητική γλίτσα του κυβερνητισμού) στο δρόμο προς την εξουσία.

Συνεπώς στην τηλεοπτική του εμφάνιση στην εκπομπή του καψή, ο λαπαβίτσας δεν εκπροσωπούσε το σύριζα (ήταν η φωτίου γι’ αυτό εκεί) αλλά τον εαυτό του. Κι είχε ελεύθερα τα χέρια του να πει διάφορα, που θα του τα δέσουν σήμερα, που έχει κλείσει η υποψηφιότητά του. Ο λαπά διάλεξε λοιπόν να πει πως το πρόγραμμα του σύριζα δεν είναι κάτι ριζοσπαστικό, για να τρομάζει ο κόσμος, αλλά μια μορφή μετριοπαθούς κεϊνσιανισμού. Κι ότι παρά τα όποια επιμέρους προβλήματα μπορεί να έχει, είναι σαφώς πιο λογικό από το πρόγραμμα της νέας δημοκρατίας (αν και σηκώνει πολλή κουβέντα ποια από τις δύο αδιέξοδες προτάσεις είναι πιο... κραυγαλέα αδιέξοδη, ας μην την κάνουμε τώρα). Ιδού και το βίντεο που (ανέβασε ο redfly και) το αποδεικνύει.

Με αυτόν το σμπάρο ο λαπαβίτσας επιχειρεί να πιάσει δυο τριγόνια. (Αφενός) να ασκήσει εξ αριστερών κριτική στο σημερινό σύριζα, αλλά με τέτοιο τρόπο, ώστε (αφετέρου) να καθησυχάσει το μέσο ψηφοφόρο-νοικοκυραίο, και να διασκεδάσει τα τρομοκρατικά διλήμματα που βάζει η απερχόμενη κυβέρνηση (αλλά κι ο σύριζα από την πλευρά του με άλλο τρόπο). Σε κάθε περίπτωση, σήμερα που έχει κλειδώσει η υποψηφιότητα λαπαβίτσα, αυτό που μένει είναι μια εκπληκτική ομολογία ενός από τους ίδιους τους υποψηφίους της κουμουνδούρου.

Το πρόγραμμα του σύριζα δεν είναι κάτι ριζοσπαστικό.

Δεν είναι τίποτα άλλο παρά μετριοπαθής κεϊνσιανισμός.

Ας το έχουν καλά στο μυαλό τους αυτό, όσοι κρυφοκοιτάζουν προς το σύριζα και τις κυβερνητικές του αυταπάτες, χωρίς αυταπάτες..