Οι 50 αποχρώσεις του ΟΧΙ

Στη σημερινή, τεμπέλικη ανάρτηση, η κε του μπλοκ παίρνει την έτοιμη δουλειά του σφου αναγνώστη Μάνου, από το σχόλιό του σε μια πρόσφατη ανάρτηση και συμπληρώνει τη λίστα του με κάποιες δικές της προτάσεις (που ελπίζει να μην διαστρέφουν το ύφος και την πρόθεση της αρχικής δημοσίευσης) και αρκετό τρολάρισμα.

Ας θυμηθούμε πρώτα τι περιελάμβανε ο εκτενής και πολύ εύστοχος κατάλογος.

- Όχι στα μνημόνια και στη λιτότητα

- Ναι στο μνημόνιο του Σύριζα – «έντιμο συμβιβασμό», με δέσμευση των εταίρων μας για διαγραφή χρέους

- Όχι στους αεροψεκασμούς

- Ναι στο μεγάλο αρχηγό Αλέξη

- Όχι στους λαθρομετανάστες (Κασιδιάρης στη Βουλή για το τι σημαίνει το όχι για τη ΧΑ)

- Όχι Κολοκοτρωνέικο, λεβέντικο και καραμπουζουκλίδικο

- Όχι στο Ευρώ

- Όχι επειδή τα ΜΜΕ λένε ΝΑΙ

- Όχι στους ξένους μασόνους –εβραίους τοκογλύφους

- Όχι στις μειώσεις των αμυντικών εξοπλισμών

- Όχι στους ξένους φαρμακοβιομήχανους

- Όχι γιατί έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο Όχι να πεις…

- Όχι, επειδή έτσι ανοίγονται μεγάλα ρήγματα στο αστικό στρατόπεδο με τεράστια οφέλη για την εργατική τάξη και την επαναστατική προοπτική…

- Όχι στην φορολόγηση των ελλήνων εφοπλιστών

- Όχι γιατί δεν έχω τίποτε να χάσω, ούτως ή άλλως

- Όχι, επειδή διάβασα τα κείμενα που αναφέρονται στο ψηφοδέλτιο λεπτομερώς και τα βρίσκω υφεσιακά χωρίς προοπτική εξόδου από το καθεστώς της χρεοδουλοπαροικίας.

- Όχι στο Σόιμπλε, τη Μέρκελ, τον Γιούνγκερ και τον Σουλτς, - να τους κάνουμε τη μούρη κρέας!

- Όχι, γιατί πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια δίνεται ο λόγος στο λαό ν` αποφασίσει με δημοψήφισμα – ναι στην άμεση δημοκρατία.

- Όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση

- Όχι, επειδή Πασόκ/ΝΔ/ Ποτάμι λένε ναι

- Όχι, επειδή το ΚΚΕ προτείνει άκυρο/αποχή

- Όχι στο μαρασμό της βαριάς βιομηχανίας της Ελλάδας, τον Τουρισμό.

- Όχι γιατί το `παιξα στο στοίχημα στο ίντερνετ

- Όχι γιατί είμαι υπέρ της δραχμής, τότε περνούσαμε καλύτερα

- Όχι γιατί έχω τα λεφτά μου έξω και ποντάρω στην χρεοκοπία για ν` αγοράσω ό, τι γουστάρω στην Ελλάδα μπιρ-παρά

- Όχι στο Κράτος και τα` αφεντικά - για την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό

- Όχι, γιατί αν βγει ναι θα πέσει η πρώτη φορά αριστερά κυβέρνηση και θα` ξανάρθει η Δεξιά.

- Όχι στην προτεσταντική ηθική και στη Νέα Τάξη – ζήτω η Ορθόδοξος πίστις μας.

- Όχι γιατί απλούστατα είμαι Συριζαίος, ΑΝΕΛ, έλληνας εθνικιστής.

- Όχι γιατί σε τούτα `δω τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει…

- Όχι για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην Ευρώπη και να πνεύσει αέρας ελευθερίας, κοινωνικής αλληλεγγύης και κεϋνσιανισμού...

- Όχι γιατί όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, αυτοί τρώγανε βελανίδια.

- Όχι γιατί αν πτωχεύσουμε, θα καταρρεύσει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα- Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων!

Και πάμε τώρα στις δικές μου προσθήκες.

-Όχι, γιατί έτσι σας αρέσει. Αγκαλιά με μια Άμστελ σε μια πλατεία με αγανακτισμένους.

-Είπαμε ΟΧΙ! Με το παιδικό μυαλό ενός ΕΠΑΜίτη.

-Μα όχι,όχι, όχι το μωρό μου, από το Θάνο Καλλίρη

-Όχι, όχι,έτσι δεν μπορώ, από την Άννα Βίσση, που –ακόμα κι αυτή- γύρισε την πλάτη της στον παλιό της εραστή, για τον οποίο κάποτε μπορεί και να τραγουδούσε: «ναι, για σένα θα σκότωνα». Αλήθεια σου λέω.

-Όχι λέμεστην πρέζα, όχι στα σκληρά. Του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Η σύζυγος του οποίου είπε ναι σε όλα, εννοώντας προφανώς όχι στα (ακόμα πιο) σκληρά μέτρα, που θα έρχονταν αν… αν… Έλα ντε, πόσο πιο σκληρά θα μπορούσαν να είναι δηλ;

-Όχι, όχι, μη, μη. Σαν μωρές παρθένες, που δε θέλουν να φανούν εύκολες.

-Οχιά διμούτσουνη. Σαν τη διπρόσωπη κυβέρνηση, που πουλάει σκληρή, διαπραγματευτική στάση.

-Όχι, δεν είναι αυτό που νομίζεις, εγώ πάλεψα κι αγωνίστηκα. Μόλις η κυβέρνηση πιάστηκε στα πράσα να υπογράφει τη συμφωνία.

-Τοψηφοδέλτιο μου έπεσε απ’ τα χέρια, όχι δε γίνεται, δεν είναι δυνατόν. Η αντίδραση του απατημένου ψηφοφόρου, που βγάζει το νταλγκά του.

-Όχι γαμώτο. Αναδρομικό, μόλις υπογράφηκε η συμφωνία.

-Όχι, ε; Να! Η χαιρέκακη αντίδραση των αστών δημοσιολόγων, πχ στο Σκάι.

-Όχι σε όλαπου κουρέλια κάνουν τα όνειρά μου, από το Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που ήταν και στη μεγάλη συναυλία του Όχι.

-Το όχι αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του ναι. Η λογοτεχνική αντιμετώπιση των πραγμάτων, από έναν εσχάτως Καραμανλικό καλλιτέχνη.

-Όχι στην τύχη. Τι κερδίζω;

-Όχι, γιατί ήταν πρώτο στο ψηφοδέλτιο.

-Είσαστε καλά;                 ΟΧΙ

Είσαστε καλά;                   ΟΧΙ

Δεν είμαστε καλά, δεν έχουμε μυαλό…

Το όχι των οργανωμένων οπαδών και των συνδέσμων τους.

-Ε... όχι. Δηλ ναι... Δηλ όχ... παρών. Η άρνηση η λεβέντικη η δημαρίσια.

Και ένα που ξεχωρίζει –τόσο που δε μετράει για έγκυρο στην κάλπη. ΌΧΙ, κουκουέδικο, σε στιλ διαφήμισης της Ελληνοφρένειας.