Προβλέψεις

Αν και έχουν ήδη αρχίσει να διαρρέουν οι πρώτες πληροφορίες για τα πρώτα δείγματα του exit poll (που καταλαβαίνεις για πόση αξιοπιστία μιλάμε, έτσι; Πληροφορίες για τα πρώτα –και ούτε καν τα τελικά- δείγματα του exit poll, που αποδεικνύεται σχεδόν κατά παράδοση τελείως αναξιόπιστο), όπως είχε πει ο Χαρίλαος, η κάλπη είναι γκαστρωμένη. Θα μου πεις, έχουμε τις δημοσκοπήσεις που βοηθάνε να προβλέψουμε το φύλο του παιδιού, άλλο που μοιάζει με έκτρωμα κάθε φορά, με αυτά τα αποτελέσματα και τόσο καταθλιπτικούς συσχετισμούς. Αλλά αυτοί είναι τσαρλατάνοι, που κοροϊδεύουν τον κόσμο, με ‘ρσενικοβότανα και μαγειρεμένς δημοσκοπήσεις, ανάλογα με αυτόν που τις παραγγέλνει. Κι είναι ίσως από τις λίγες φορές, που κανείς δεν μπορεί να είναι απολύτως σίγουρος, όχι μόνο για τα ποσοστά, αλλά και για τη θέση του κάθε κόμματος. Τι γίνεται στη μάχη για την πρωτιά, για τα μετάλλια ή την τετράδχα, και το όριο του 3%; Μια αβεβαιότητα που επιτείνεται από αστάθμητους παράγοντες, όπως την αποχή, ως απόρροια της διάχυτης απογοήτευσης για πάρα πολύ κόσμο και την πρώτη εμφάνιση της ΛαΕ, που δεν έχει καταγραφεί σε κάποια άλλη αναμέτρηση, για να υπάρχει ένα πιο ασφαλές μέτρο σύγκρισης.

Αυτή τη φορά λοιπόν, η κε του μπλοκ δε δίνει λέξεις παρηγοριά, ούτε ακριβώς προβλέψεις, αλλά εκτιμήσεις, που επιχειρούν να μαντέψουν-αποκωδικοποιήσουν όσα βλέπει κι ακούει, παρά να ποσοτικοποιήσουν κάποια υποκειμενική αίσθηση από την επαφή της με τον κόσμο.

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έδειχναν αυξητικές τάσεις για το δικομματισμό, που είναι εν μέρει λογικό, καθώς εντείνεται η πόλωση για τον εγκλωβισμό των αναποφάσιστων, και εν μέρει μαγειρμένο, για να καλλιεργήσει αυτήν ακριβώς την πίεση. Ελπίζω προσωπικά να λένε τη μισή αλήθεια και το δίπολο Νδ-Σύριζα να μην κατορθώσει να υπερβεί το 60%.

Η μεταξύ τους ψαλίδα κλείνει σαφώς σε σχέση με το Γενάρη, με το Σύριζα να διατηρεί πάντως καθαρό προβάδισμα. Αλλά το παιχνίδι βασικά θα παιχτεί στο ποσοστό που θα πάρει ο πρώτος, οι υποψήφιοι εταίροι του κι αυτοί που θα μείνουν κάτω από το 3%. Δηλ με μια λέξη οι έδρες...

Στα πιο χαμηλά πατώματα φαίνεται να υπάρχουν τρία επιμέρους ντέρμπι: για το χάλκινο μετάλλιο, την πέμπτη θέση και για το όριο του 3%.

Φαβορί για την τριτιά (κατά την πρωτιά) φέρονται οι φασίστες, με αντίπαλο μάλλον εμάς. Αν και είναι πολύ ύποπτη η δήλωση του Μιχαλολιάκου κι η ανάλυψη της πολιτικής ευθύνης για τη δολοφονία του Φύσσα, που –παρεμπιπτόντως- αφαιρεί κάθε άλλοθι απ’ όσους ψηφίζουν συνειδητά το ναζιστικό μόρφωμα.

Το ποσοστό του ΚΚΕ είναι πολύ πιθανό να έχει μπροστά 6άρι. Αλλά έξι από έξι διαφέρει (6,0% από 6,9% πχ). Κι όλα εξάλλου λειτουργούν σχετικά και συγκριτικά με το γενικότερο συσχετισμό.

Στην 5^η θέση συνωστίζονται το νεκραναστημένο Πασοκ (ένα ακόμα κατόρθωμα της πρώτης φοράς Αριστερά), το κάθε άλλο παρά φουσκωμένο Ποτάμι, που θέλει δέκα και μπορεί αντ’ αυτού να πάρει δύο φάσκελα, κι η ΛαΕ που, παρά τα σόου της Ζωής, δε φαίνεται να τραβά δημοσκοπικά –εκτός κι αν της κάνουν καψόνια οι εταιρίες, που θα τους γυρίσουν το βράδυ μπούμερανγκ. Με βάση όσα ξέρουμε πάντως ο Λαφαζάνης θα καταγραφεί μάλλον κάτω από εμάς κι ο συσχετισμός μπορεί να θυμίζει αυτό το 5 προς 3, που είχαμε και παλιά με τον παλιό Σύριζα.

Λεβέντης και Ανελ παλεύουν κοντά στο όριο της επιβίωσης, ενώ η Ανταρσυα περνάει σε αρκετές δημοσκοπήσεις τη μονάδα, παρά την πρόσφατη διάσπασή της, πιθανότατα γιατί οι επίσημες διαρροές της είναι όσες ήταν και πριν οι υπόγειες, ανεπίσημες, ενώ είναι πιθανό να κερδίζει από ξενερωμένοηυς νεολαίους του Σύριζα που κάνουν (έως) και δουλειά υπέρ της.

Ας συμπυκνώσουμε όλα τα παραπάνω σε κάποια βασικά ερωτήματα.

Θα περάσει το 30% το πρώτο κόμμα; (Δυστυχώς μάλλον ναι).

Θα ξεπεράσει αθροιστικά ο δικομματισμός το 60%;

Είναι το 8% ταβάνι για τουης φασίστες;

Έχουμε δυναμική να φτάσουμε ή να ξεπεράσουμε το 7%;

Νεκρανασταίνεται όντως το Πασόκ; Ψοφάει το Ποτάμι;

Παίζουν άσχημο παιχνίδι στη ΛαΕ οι δημοσκόποι, όπως έκαναν πχ τον καιρό του δημοψηφίσματος;

Ξεφούσκωσε αρκετά το μπαλόνι του Λεβέντη, για να μην το λουστούμε στη Βουλή; Παλεύει με καλύτερες πιθανότητες ο Καμμένος;         

Θα φτάσει τη μονάδα η Ανταρσυα; Αλήθεια;

Θα περάσει δηλ και τον Καζάκη;

Ποιο ντέρμπι κάτω από τη μονάδα θα μας απασχολήσει σήμερα, για να ξημερωθούμε από την αγωνία;

Κι επειδή το σημαντικό είναι πώς θα μεταφραστούν τα ποσοστά σε έχδρες κι όχι ποιος θα βγει πρώτος (όπως με τις σχολές στα πανεπιστήμια, που μετράμε απλώς ποιος τις «πήρε»): με δεδομένο ότι δε θα υπάρξει αυτοδυναμία, πόσα κόμματα-συνεργάτες (μου καλοί) θα χρειαστεί ο πρώτος, για να τη φτάσει; Ένα ή δύο; Πόσοι θα καούν από τη συμμαχία των προθύμων; Κι είμαστε άραγε κοντά στη μέρα, που μόνο ο μεγάλος συνασπισμός θα μπορεί να δώσει κυβέρνηση και να τους εξασφαλίσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, για να συνεχίσουν να περνάνε μέτρα; Ή θα έχουν ακόμα περιθώρια να μην κάψουν τους δυο βασικούς τους παίκτες;

Και το ακόμα πιο βασικό: από τι θέσεις θα οργανώνουμε την άμυνα (ου μην και την αντεπίθεση) από αύριο; Λίγες ώρες υπομονή και θα το ξανασυζητήσουμε σε νέα βάση...