Νούμερα

Αυτός ο μαύρος Δεκέμβρης λες να έχει καμία σχέση με το «μαύρο Νοέμβρη» της Μπάρτσα στη μετα-Κρόιφ εποχή και το σερί άσχημων αποτελεσμάτων που έφερναν παραδοσιακά οι μπλαουγκράνα το μήνα των γενεθλίων τους; Προχτές πάντως η Μπαρτσελόνα έμεινε στο 1-1 απέναντι στη Βαλένθια, με σκόρερ τον Σουάρες, που δεν τον θυμόταν καλά στη Βουλή ο Τσακαλώτος, κι είδε τη διαφορά από τους διώκτες της (της Μαδρίτης) να ψαλιδίζεται, όπως η κυβέρνηση είδε το δείκτη της ανεργίας να μειώνεται, από το 27% στο 25%, αλλά φυσικά δεν πανηγυρίζει γι’ αυτό, όπως η ΝΔ με το σαξές στόρι της, απλώς το ανέφερε τυχαία στην ομιλία του ο Τσίπρας, για να μην το ξεχάσουμε.

Όσο για τα νούμερα του προϋπολογισμού, είναι τόσο σίγουρο πως δεν πρόκειται να βγουν και θα χρειαστούν νέα, πρόσθετα μέτρα, που θα τα πληρώσει ο λαός από το υστέρημά του, όσο βέβαιο είναι ότι ο ΠΑΟΚ (που υποστηρίζει κι ο Τσακαλώτος) είναι σχεδόν κάθε χρονιά εκτός στόχων από το χειμώνα, κι όσο νομοτελειακό είναι το τζακ-ποτ στο Τζόκερ, λίγο πριν τα Χριστούγεννα.

Για το οποίο έδωσε μερικά νούμερα προχτές ο Τσακαλώτος, {τέσσερα αντί για (5+1=6) έξι, και ένα εξ αυτών ήταν το 50, ενώ το Τζόκερ σταματάει στο 45. Αλλά αν θέλετε, μπορείτε να σημειώσετε για τυχερό αριθμό το τρία –όσα κι αυτά που θα πάρουμε δηλαδή}.
Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις...

Ένας υπουργός, που βασικά γίνεται από μόνος του νούμερο, κάθε φορά που επιχειρεί να μιλήσει στα ελληνικά –που ολοφάνερα δεν είναι η μητρική του γλώσσα- και να πει μάλιστα κι αστειάκια, εκτός κειμένου, με τους βαρβαρισμούς του να δίνουν άφθονο υλικό για ολόκληρα νούμερα επιθεωρήσεων (πέθανε όμως κι ο Λάκης Μπέλλος, που θα μπορούσε να τα αξιοποιήσει).

Το καλύτερο όμως το κράτησε για την αθλητική ανάλυση, όπου το έχει περίπου όσο και τα ελληνικά (Παοκτζής γαρ), αλλά επιμένει.

Real.gr Τσακαλώτος Τζόκερ από realmedialive

Έχουμε και λέμε. Η φράση δεν είναι του Πανούτσου αλλά του Καρπετόπουλου. Θα μου πεις, Αντώνης ο ένας, Αντώνης και ο άλλος, χαρισματικοί πλην σφόδρα αντιδραστικοί και οι δύο, άσε που κάνουν μαζί εκπομπή. Οπότε, όπως λένε και οι Αντώνηδες, μην αφήνεις μια μικρή λεπτομέρεια να σου χαλάσει μια ωραία ιστορία –κι ένα μικρό μνημόνιο (τόσο δα να) να σου χαλάσει έναν τόσο ωραίο, αριστερό προϋπολογισμό.

Δεύτερο: η κλιμάκωση της φράσης είναι λίγο διαφορετική και σατιρίζει το κόλλημα των Ιταλών με το κατενάτσιο και τα μικρά σκορ. Το 1-0 είναι η τέλεια νίκη, το 2-0 μεγάλη και καθαρή επικράτηση, το 3-0 ένας ανεπανάληπτος θρίαμβος, ενώ στο 4-0 υπάρχει γκρίνια για τον προπονητή των νικητών, γιατί άφησε την ομάδα να κουραστεί παραπάνω, χωρίς λόγο.

Και τρίτο: το επιμύθιο της ιστορίας είναι σαφές. Το ηθικό δίδαγμα του Τσακαλώτου (είμαι της αγγλικής σχολής, ενώ εσείς της ιταλικής) είναι ζήτημα αν το κατάλαβε κι ο ίδιος. Εκτός κι αν εννοεί το αγγλικό δίκαιο που ορίζει τη μνημονιακή συμφωνία. Ναι, αλλά η συμμαχία του Νότου κύριε;

Κατά τα άλλα, κι εφόσον παραμένουμε στην ίδια κατηγορία, τα νούμερα:

Η νεολαία Σύριζα δε συμμετείχε, αν κατάλαβα καλά, στη χτεσινή πορεία, για να μη φάει ξύλο (κι όχι επειδή θα τους περνούσαν για Κνίτες), αλλά έβγαλε ανακοίνωση ενάντια στην καταστολή, της οποίας ηγείται πολιτικά η κυβέρνηση Σύριζα. Σαν το κόλπο του καλού και του κακού μπάτσου, με τον πρώτο να διαμαρτύρεται για την καταστολή κι ουσιαστικά για την ίδια του την ύπαρξη.

Εν τω μεταξύ τα ΜΑΤ περικύκλωσαν χτες ακόμα και το κτίριο του ΤΕΕ, όπου γίνονται αυτές τις μέρες οι εκλογές του ΣΜΤ. Ενώ ο Καραϊβάζ του ΑΝΤ-1 ανακάλυπτε (μαζί με την αστυνομία) κι ανακοίνωνε (πριν την αστυνομία και για την αστυνομία) εκατό μολότοφ σε διαμερίσματα-καβάτζες(!), εισάγοντας έναν καινούριο όρο στο λεξιλόγιο των αστυνομικών ευτραφών παπαγαλακιών.

Ο Κούγιας βγήκε στην τηλεόραση να μιλήσει για τα αριστερά παιδικά του χρόνια, και τη γενιά του 1-1-4 (θα πήγαινε και στο Πολυτεχνείο, αλλά ήταν λίγο ψηλή η πύλη, για να την πηδήξει), το 15χρονο αγγελούδι που δολοφονήθηκε και το θαυμασμό του για το Ρωμανό! Κι αν ισχύει η παροιμία του Παφίλη, για αυτούς που κατουράνε στη θάλασσα και το βρίσκουνε στο αλάτι, αυτός θα έπρεπε να βρίσκει τον εμετό του στο νερό που πίνει…

Ενώ στην ίδια εκπομπή, ο συνήγορος του Ρωμανού, ο Ραγκούσης, έβγαλε τα τελευταία κείμενα του «πελάτη» του σχεδόν λογοτεχνικά, και αποφάνθηκε πως το υποκείμενο που κάνει ιστορικά τις επαναστάσεις είναι η αστική τάξη (Α.Τ. και πάσης Ελλάδας). Μια ανάλυση πίσω από τον ήλιο, στην εποχή του βασιλιά ήλιου-Λουδοβίκου και του αιώνα του.

Στη Γαλλία τρομάζουν με την άνοδο της Λεπέν και του φασισμού (λες και πρώτη φορά επωάζεται το αυγό του σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας). Στη Βενεζουέλα βλέπουμε τα σπαράγματα του μπολιβαριανού εγχειρήματος και την εξάντληση της δυναμικής του, δυο χρόνια μετά το θάνατο του Τσάβες. Ενώ στην Ελλάδα το περιβόητο Grexit έγινε επιτέλους πραγματικότητα, όχι στην ευρωζώνη ή στη συνθήκη Σένγκεν, αλλά στα καλλιστεία για την ανάδειξη της Μις Κόσμος.

Αλλά όπως λέει κι ο πρωθυπουργός, τα σκυλιά γαβγίζουν αλλά το καραβάνι προχωράει. Κι αν μετά από τόσο καιρό περιπλάνησης στην έρημο, έχει οφθαλμαπάτες και βλέπει νερό εκεί που δεν υπάρχει τίποτα άλλο από ξερή κοροϊδία, τόσο το καλύτερο για τους κρατούντες…