Η κάθοδος των μυρίων

Όπως έγραψε και κάποιος σφος, είναι φορές που σκέφτεσαι πως παράγουμε περισσότερες πολιτικές (ή μήπως πολιτικάντικες;) εξελίξεις απ' όσες μπορούμε να καταναλώσουμε και να σχολιάσουμε.

Η ΔΦΑ προάγει επικοινωνιακά την επιστήμη του τίποτα, κι είναι κρίμα που δεν ΠτΔοποιήθηκε τελικά ο Αβραμόπουλος, ως κύριος τίποτα, για να το επισφραγίσει συμβολικά.

Ο Τσίπρας προσπάθησε στο Υπουργικό Συμβούλιο να κατευνάσει τις αντιδράσεις και να ανατρέψει το κλίμα με το τίποτα, χωρίς να αλλάξει το παραμικρό. Και τα ΜΜΕ (της διαπλοκής, που πολεμάνε την κυβέρνηση κι υποκινούν τις εναντίον της διαδηλώσεις) επικροτούσαν την πρωθυπουργική πυγμή και την αποφασιστικότητά του να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Ενώ προεξοφλούν σε όλους τους τόνους και σε πενήντα αποχρώσεις κοινωνικού αυτοματισμού πως αν οι αγρότες αντιδράσουν δυναμικά, η κοινωνία θα στραφεί εναντίον τους. Θα είναι όμως ολόψυχα μαζί τους (όπως και σύσσωμη η αντιπολίτευση, πλην Λακεδαιμονίων) αν καθίσουν στα αυγά τους και προσεύχονται να αλλάξουν τα πράγματα (στην αστική δημοκρατία η προσευχή αυτή λέγεται ψήφος).

Οι αγρότες όμως κατεβαίνουν (κι ανεβαίνουν, απλά επικρατεί το πρώτο με τη δύναμη της συνήθειας, από τους δρόμους) στην πρωτεύουσα. Όχι γιατί υποκινούνται, ούτε γιατί είναι φασίστες που παίρνουν μέρος σε κάποιο κίνημα κατσαρόλας, όπως ανακάλυψε ο ανεκδιήγητος Καρτερός, αλλά γιατί είναι ζήτημα επιβίωσηής τους. Όπως έλεγε κι ο Ρίζος Μαρούδας σε μια ζωντανή σύνδεση, δε γίνεται να μην υπάρχει αφορολόγητο όριο για τους αγρότες, όπως υπάρχει για τους εργαζόμενους (έστω αυτό το χαμηλό, κι αν θέλετε, να παλέψουμε όλοι μαζί για να ανέβει) κι όταν έχουν τόσες φοροαπαλλαγές, φτηνό ρεύμα και πετρέλαιο οι μεγάλες επιχειρήσεις.

Για αυτούς και για άλλους τόσους λόγους, που τους εξηγούν συνοπτικά στο κάλεσμά τους στο λαό της Αθήνας οι αγρότες, η κάθοδός τους είναι μαζική. Κι αντί να καταφέρει το μαύρο μέτωπο μμε, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης να διασπάσει το αγωνιστικό τους μέτωπο, οι διαρροές υπάρχουν στα Τέμπη κι άλλα προπύργια της ΝΔ, που σνόμπαραν τη σημερινή κινητοποίηση και μιλούσαν ειρωνικά για τριήμερη εκδρομή. Κι ας είχαν λυσσάξει όλα τα βιολιά ενορχηστρωμένα και το μόνο που δεν είχαν πει για τον Μπούτα είναι ξέρω γω πως κατεβάζει τους αγρότες στην επέτειο της Βάρκιζας, για να υπογράψει καινούρια.

Ήδη από το πρωί, οι Κρητικοί, που έφτασαν πρώτοι με τα καράβια τους (και όσες αυταπάτες έχουν, άλλο τόσο ανυπότακτο είναι το πνεύμα τους- χαρίζουν σκηνές απείρου κάλλους με τα ΜΑΤ, βγαλμένες από τις καλύτερες στιγμές του γαλατικού χωριού και τον πανικό των Ρωμαίων.

Κατά τα άλλα, ο Νεφελούδης βλέπει τις "πηγές της κακοδαιμονίας" στα τρακτέρ, που είναι σαν άρματα μάχης-τανκς. Ο Κατρούγκαλος, σε μια επερώτηση, έκανε την ιστορική δήλωση πως δε διαφωνεί στρατηγικά με το σοσιαλισμό (για αυτόν παλεύουμε όλοι άλλωστε, όπως έλεγε κι ο σύντροφος Γιάννος Παπαντωνίου). Μάλλον έχει τακτικές διαφωνίες πχ για τον κυβερνητικό κρίκο και το μνημονιακό σκαλοπατάκι, που είναι το τελευταίο πριν από την έναρξη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης).

Ο Σύριζα "χτύπησε τη διαπλοκή" (σαν τα χτυπήματα που τρώει ο Ρόκι αλλά δεν πέφτει ποτέ) κι έδωσε επικοινωνιακό πάτημα στους Συριζαίους τουιτεράδες να βγουν ξανά από το καβούκι τους, σα σαλιγκάρια, με αριστερή περηφάνια και γλιτσερή ουσία. Ο Λοβέρδος μας "τάπωσε" για το σταλινικό σύνταγμα, θεωρώντας για κάποιο ανεξήγητο λόγο πως είναι μομφή για εμάς ή λόγος για να ντρεπόμαστε. Ο Τσιρώνης είπε πως τα κανάλια βγάζουν τον κόσμο που παραπληροφορείται στους δρόμους -αλλά δε μας είπε γιατί δε γινόταν το ίδιο πχ και στο δημοψήφισμα, κι αν τότε είχαμε άλλο λαό, με άλλα χαρακτηριστικά, που δεν έτρωγε σανό.
Κι ο Παφίλης έστειλε τα χρυσά αυγά να ρουφήξουν το εθνικιστικό τους αυγό για το Μεταξά, αλλά ο Δένδιας έσπευσε να τον υπερασπιστεί και να μην χαρίσει τον εθνικό ηγέτη στους επίσημους φασίστες-θαυμαστές του.

Σήμερα όλοι στους δρόμους να υποδεχτούμε τους αγρότες.
Μία μέρα για το πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ