Μέρος Ι
Η δύναμη του ψέματος βασίζεται πρακτικά στη δική μας θέληση να το πιστέψουμε. Αυτή είναι στην πραγματικότητα κι η μεγάλη δύναμη του όπιου της θρησκείας, που λειτουργεί σαν παυσίπονο σε μια κοιλάδα ατελείωτων δακρύων. Εκτός από τα ιερατεία και τους εμπόρους ελπίδας που εκμεταλλεύονται το φόβο και την ανάγκη του κοσμάκη, για να βγάλουν κέρδος, υπάρχουν οι χρήστες που θα το καλλιεργούσαν ευχαρίστως και μόνοι τους για προσωπική χρήση, ή μπορεί να γινόντουσαν βαποράκια.
Κι αυτό δείχνει πόσο σαθρές είναι μερικές 'μεγάλες αλήθειες' που επαναλαμβάνονται σαν κλισέ και δίνονται παρηγοριά στον άρρωστο. Πχ ότι μπορεί κανείς να κοροϊδεύει πολύ κόσμο για λίγο καιρό ή λίγο κόσμο για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά όχι πολλούς και για πολύ καιρό. Ή ότι ο ψεύτης κι ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Μετά όμως μπορούν να αλλάξουν με δημοκρατικές διαδικασίες και να αναβαπτιστούν, για να αντικαταστήσουν τον αντικαταστάτη τους. Και πάει λέγοντας...
Το πρόβλημα είναι πως ο λαός συνεχίζει να ερμηνεύει επιφανειακά την πολιτική με όρους ηθικής κι ειλικρίνειας. Πιστεύει βασικά πως το πρόβλημα είναι οι κλέφτες κι οι ψεύτες χωρίς να καταλαβαίνει τη νόμιμη κλοπή στα πλαίσια του συστήματος και την ψευδή συνείδηση που αναπτύσσει, ζώντας σε αυτό. Πληγώνεται γιατί ο Σύριζα του είπε ψέματα (και όντως του είπε) για όσα μπορούσε να κάνει ενάντια σε δανειστές και μνημόνια. Αλλά αρνείται να δει πως ανεξαρτήτως ειλικρίνειας και προθέσεων, ακόμα κι αν έχεις ειλικρινά τους καλύτερους σκοπούς, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, χωρίς να έρθεις σε ρήξη με το γενικό πολιτικό κάδρο. Το θέμα λοιπόν δεν είναι να αλλάξουμε απλώς τα πρόσωπα, αλλά το σύστημα. Γιατί το ψέμα, όπως ακριβώς και τα σκάνδαλα, είναι ενσωματωμένο στη σάπια, εκμεταλλευτική φύση του.
Παρόλα αυτά ο λαός συνεχίζει να αναζητεί τον τίμιο, ειλικρινή πολιτικό ηγέτη, που θα 'ρθει καβάλα στο άσπρο άλογο να τον σώσει. Κι η πλάκα είναι πως συνεχίζει να εμπιστεύεται αυτούς ακριβώς που τον κορόιδεψαν, σαν τα θύματα του συνδρόμου της Στοκχόλμης, που ερωτεύονται το βιαστή τους ή σαν την απατημένη ερρωμένη, που πιστεύει -ξανά και ξανά- τις ψεύτικες υποσχέσεις του συντρόφου της πως θα αλλάξει και ότι μπορούν να κάνουν μια καινούρια αρχή. Σαν το συνθέτη του τραγουδιού στον τίτλο της ανάρτησης, που επέλεξε να συμβιβαστεί με τις αρχές, για να κάνει μια καινούρια αρχή στην καριέρα του.
Συνένοχο στο φόνο θα τον έχουνε...
Κι αφού λοιπόν καταλαβαίνει ότι εμείς του λέμε την αλήθεια και τον έχουμε προειδοποιήσει για τη θύελλα που ερχόταν και όσα θα βρούμε μπροστά μας, γιατί δε μας εμπιστεύεται; Καταρχάς, γιατί η αλήθεια δεν είναι πάντα ευχάριστη -πολύ περισσότερο αυτός που στη λέει, σαν τους αγγελιοφόρους κακών ειδήσεων στα παλιά χρόνια. Και επίσης γιατί είναι εκπληκτικό τι θεωρεί τελικά ρεαλιστικό ο απατημένος λαός και πώς έχει μάθει να σκέφτεται.
Πού υπάρχει αυτό που λέτε; Πού εφαρμόστηκε και πέτυχε;
Λες και ο καπιταλισμός έχει πετύχει, όπου εφαρμόστηκε, και είναι θέσφατο. Είναι όμως η μοναδική -καταθλιπτική πλην υπαρκτή- πραγματικότητα, την οποία μπορεί να καταλάβει εμπειρικά κάποιος. Κι αυτό είναι σα να δικαιώνει αναδρομικά κατά μία έννοια το σχήμα του Σουσλόφ για τον υπαρκτό (σοβιετικό) σοσιαλισμό, σε αντίθεση με τους τρίτους, ευρωκομμουνιστικούς δρόμους, που οδήγησαν κατευθείαν στην αγκαλιά της αστικής τάξης, αν δεν έμπλεξαν απλώς σε αντιφάσεις και αδιέξοδα.
Αλλά ο σοσιαλισμός παραμένει η μόνη ρεαλιστική διέξοδος στα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Κάπως σαν το λογικό που είναι πραγματικό, όπως θα έλεγε και ο (κάθε άλλο παρά σοσιαλιστής) πατέρας της διαλεκτικής, Χέγκελ.
Μέρος ΙΙ
Ένα κείμενο της Λιάνας Κανέλλη που δημοσιεύτηκε στο Ατέχνως
Πόσο πάει ο έρωτας σε ποινή στον καιρό της τζιχάντ και των πενήντα αποχρώσεων του γκρι; Πριν καλά καλά στεγνώσουν απ’ τον υπαρκτό τεχνητό τρόμο τα αόρατα μελάνια των ιστοτόπων, πριν ακόμα βραχνιάσει η φωνή των τρομοτελάληδων στις γόνδολες των καναλιών της αγοράς, η αεροπειρατεία λόγω έρωτα, δείχνει πού μπορεί να πάνε τα παραμύθια των αθλίων σύγχρονων ημερών.
Ξέρω, κόστισε πολύ και πολλά! Με όρους αγοράς. Με όρους πάθους, τίποτα! Ευτυχώς. Ούτε μια τρίχα, όχι μια ζωή ή και πολλές, όπως κοστίζουν εκείνοι οι σκοτεινοί έρωτες με θεούς-δυνάστες των παθών.
Όχι δεν θα ψάξω παραπέρα, δημοσιογραφικώς, τις… ψυχιατρικές λεπτομέρειες, τα επίπεδα σεροτονίνης, το βυθόμετρο κατάθλιψης ή τα παιδικά χρόνια του παρά κάτι εξηντάρη. Αυτού που έπιασε την υστερία των ημερών σαν ταύρο απ’ τα κέρατα, σ’ ένα χορό σύγχρονων ταυροκαθάψιων, για να φέρει ένα γράμμα στα πόδια της συζύγου, της τέως αγαπημένης και νυν και αεί μάνας των παιδιών τους. Έχω κατ’ επιλογήν, αποχρώσες ενδείξεις παραμυθίας περί την αποκοτιά του…
Ω! διεθνείς κι ιθαγενείς Αρχές! Συγχωρείστε τον άμεσα! Χορηγήστε του άσυλο δι’ ερωτικούς λόγους. Μην τον κλείσετε σ’ ένα μπουντρούμι, προσπαθώντας να τον κάνετε να μετανοιώσει που δεν κράτησε μόνο μέσα του τον έρωτα. Δώστε του το ένα εκατοστό απ’ τα προνόμια του Μπρέιβικ της νορβηγικής εκατόμβης και το ένα δέκατο της δικονομικής νομιμότητας του φονιά Ρουπακιά με το στιλέτο σβάστικα.
Μην του στήσετε άγαλμα. Μήτε αγχόνη. Και προπάντων μην ξεφτυλίσετε την επιστολή του, το ραβασάκι του. Ο φερόμενος ως ερωτευμένος κύριος καθηγητής, είναι ο πιο χρήσιμος αεροπειρατής που εμφανίζεται στον 21ο αιώνα, πιο χρήσιμος κι απ’ τους βαρβάρους του Μεγάλου Αλεξανδρινού. Ένας σιτεμένος Ρωμαίος, χωρίς Σέξπηρ και δίχως Ιουλιέτα. Έλεος επιδείξτε μέγα! Θέσατέ τον εκτός Αγοράς και προστατέψτε τον απ’ την “απώλεια τρέχοντος προσανατολισμού”. Έστω ως ερωτικόν είδος “μονάχος- μονάχος μου”, εναντίον όλων μας των χεσμένων απ’ το φόβο για τη ζωή…
Υ.Γ. Καταθέτω με ρίσκο την ανωτέρω εκδοχή μου, στο τρέχον χρηματιστήριο ανθρωπιστικών αξιών, ως μη μέλος μη κυβερνητικής μη οργάνωσης…
Η δύναμη του ψέματος βασίζεται πρακτικά στη δική μας θέληση να το πιστέψουμε. Αυτή είναι στην πραγματικότητα κι η μεγάλη δύναμη του όπιου της θρησκείας, που λειτουργεί σαν παυσίπονο σε μια κοιλάδα ατελείωτων δακρύων. Εκτός από τα ιερατεία και τους εμπόρους ελπίδας που εκμεταλλεύονται το φόβο και την ανάγκη του κοσμάκη, για να βγάλουν κέρδος, υπάρχουν οι χρήστες που θα το καλλιεργούσαν ευχαρίστως και μόνοι τους για προσωπική χρήση, ή μπορεί να γινόντουσαν βαποράκια.
Κι αυτό δείχνει πόσο σαθρές είναι μερικές 'μεγάλες αλήθειες' που επαναλαμβάνονται σαν κλισέ και δίνονται παρηγοριά στον άρρωστο. Πχ ότι μπορεί κανείς να κοροϊδεύει πολύ κόσμο για λίγο καιρό ή λίγο κόσμο για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά όχι πολλούς και για πολύ καιρό. Ή ότι ο ψεύτης κι ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Μετά όμως μπορούν να αλλάξουν με δημοκρατικές διαδικασίες και να αναβαπτιστούν, για να αντικαταστήσουν τον αντικαταστάτη τους. Και πάει λέγοντας...
Το πρόβλημα είναι πως ο λαός συνεχίζει να ερμηνεύει επιφανειακά την πολιτική με όρους ηθικής κι ειλικρίνειας. Πιστεύει βασικά πως το πρόβλημα είναι οι κλέφτες κι οι ψεύτες χωρίς να καταλαβαίνει τη νόμιμη κλοπή στα πλαίσια του συστήματος και την ψευδή συνείδηση που αναπτύσσει, ζώντας σε αυτό. Πληγώνεται γιατί ο Σύριζα του είπε ψέματα (και όντως του είπε) για όσα μπορούσε να κάνει ενάντια σε δανειστές και μνημόνια. Αλλά αρνείται να δει πως ανεξαρτήτως ειλικρίνειας και προθέσεων, ακόμα κι αν έχεις ειλικρινά τους καλύτερους σκοπούς, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, χωρίς να έρθεις σε ρήξη με το γενικό πολιτικό κάδρο. Το θέμα λοιπόν δεν είναι να αλλάξουμε απλώς τα πρόσωπα, αλλά το σύστημα. Γιατί το ψέμα, όπως ακριβώς και τα σκάνδαλα, είναι ενσωματωμένο στη σάπια, εκμεταλλευτική φύση του.
Παρόλα αυτά ο λαός συνεχίζει να αναζητεί τον τίμιο, ειλικρινή πολιτικό ηγέτη, που θα 'ρθει καβάλα στο άσπρο άλογο να τον σώσει. Κι η πλάκα είναι πως συνεχίζει να εμπιστεύεται αυτούς ακριβώς που τον κορόιδεψαν, σαν τα θύματα του συνδρόμου της Στοκχόλμης, που ερωτεύονται το βιαστή τους ή σαν την απατημένη ερρωμένη, που πιστεύει -ξανά και ξανά- τις ψεύτικες υποσχέσεις του συντρόφου της πως θα αλλάξει και ότι μπορούν να κάνουν μια καινούρια αρχή. Σαν το συνθέτη του τραγουδιού στον τίτλο της ανάρτησης, που επέλεξε να συμβιβαστεί με τις αρχές, για να κάνει μια καινούρια αρχή στην καριέρα του.
Συνένοχο στο φόνο θα τον έχουνε...
Κι αφού λοιπόν καταλαβαίνει ότι εμείς του λέμε την αλήθεια και τον έχουμε προειδοποιήσει για τη θύελλα που ερχόταν και όσα θα βρούμε μπροστά μας, γιατί δε μας εμπιστεύεται; Καταρχάς, γιατί η αλήθεια δεν είναι πάντα ευχάριστη -πολύ περισσότερο αυτός που στη λέει, σαν τους αγγελιοφόρους κακών ειδήσεων στα παλιά χρόνια. Και επίσης γιατί είναι εκπληκτικό τι θεωρεί τελικά ρεαλιστικό ο απατημένος λαός και πώς έχει μάθει να σκέφτεται.
Πού υπάρχει αυτό που λέτε; Πού εφαρμόστηκε και πέτυχε;
Λες και ο καπιταλισμός έχει πετύχει, όπου εφαρμόστηκε, και είναι θέσφατο. Είναι όμως η μοναδική -καταθλιπτική πλην υπαρκτή- πραγματικότητα, την οποία μπορεί να καταλάβει εμπειρικά κάποιος. Κι αυτό είναι σα να δικαιώνει αναδρομικά κατά μία έννοια το σχήμα του Σουσλόφ για τον υπαρκτό (σοβιετικό) σοσιαλισμό, σε αντίθεση με τους τρίτους, ευρωκομμουνιστικούς δρόμους, που οδήγησαν κατευθείαν στην αγκαλιά της αστικής τάξης, αν δεν έμπλεξαν απλώς σε αντιφάσεις και αδιέξοδα.
Αλλά ο σοσιαλισμός παραμένει η μόνη ρεαλιστική διέξοδος στα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Κάπως σαν το λογικό που είναι πραγματικό, όπως θα έλεγε και ο (κάθε άλλο παρά σοσιαλιστής) πατέρας της διαλεκτικής, Χέγκελ.
Μέρος ΙΙ
Ένα κείμενο της Λιάνας Κανέλλη που δημοσιεύτηκε στο Ατέχνως
Περί απωλείας τρέχοντος προσανατολισμού
Πόσο πάει ο έρωτας σε ποινή στον καιρό της τζιχάντ και των πενήντα αποχρώσεων του γκρι; Πριν καλά καλά στεγνώσουν απ’ τον υπαρκτό τεχνητό τρόμο τα αόρατα μελάνια των ιστοτόπων, πριν ακόμα βραχνιάσει η φωνή των τρομοτελάληδων στις γόνδολες των καναλιών της αγοράς, η αεροπειρατεία λόγω έρωτα, δείχνει πού μπορεί να πάνε τα παραμύθια των αθλίων σύγχρονων ημερών.
Ξέρω, κόστισε πολύ και πολλά! Με όρους αγοράς. Με όρους πάθους, τίποτα! Ευτυχώς. Ούτε μια τρίχα, όχι μια ζωή ή και πολλές, όπως κοστίζουν εκείνοι οι σκοτεινοί έρωτες με θεούς-δυνάστες των παθών.
Όχι δεν θα ψάξω παραπέρα, δημοσιογραφικώς, τις… ψυχιατρικές λεπτομέρειες, τα επίπεδα σεροτονίνης, το βυθόμετρο κατάθλιψης ή τα παιδικά χρόνια του παρά κάτι εξηντάρη. Αυτού που έπιασε την υστερία των ημερών σαν ταύρο απ’ τα κέρατα, σ’ ένα χορό σύγχρονων ταυροκαθάψιων, για να φέρει ένα γράμμα στα πόδια της συζύγου, της τέως αγαπημένης και νυν και αεί μάνας των παιδιών τους. Έχω κατ’ επιλογήν, αποχρώσες ενδείξεις παραμυθίας περί την αποκοτιά του…
Ω! διεθνείς κι ιθαγενείς Αρχές! Συγχωρείστε τον άμεσα! Χορηγήστε του άσυλο δι’ ερωτικούς λόγους. Μην τον κλείσετε σ’ ένα μπουντρούμι, προσπαθώντας να τον κάνετε να μετανοιώσει που δεν κράτησε μόνο μέσα του τον έρωτα. Δώστε του το ένα εκατοστό απ’ τα προνόμια του Μπρέιβικ της νορβηγικής εκατόμβης και το ένα δέκατο της δικονομικής νομιμότητας του φονιά Ρουπακιά με το στιλέτο σβάστικα.
Μην του στήσετε άγαλμα. Μήτε αγχόνη. Και προπάντων μην ξεφτυλίσετε την επιστολή του, το ραβασάκι του. Ο φερόμενος ως ερωτευμένος κύριος καθηγητής, είναι ο πιο χρήσιμος αεροπειρατής που εμφανίζεται στον 21ο αιώνα, πιο χρήσιμος κι απ’ τους βαρβάρους του Μεγάλου Αλεξανδρινού. Ένας σιτεμένος Ρωμαίος, χωρίς Σέξπηρ και δίχως Ιουλιέτα. Έλεος επιδείξτε μέγα! Θέσατέ τον εκτός Αγοράς και προστατέψτε τον απ’ την “απώλεια τρέχοντος προσανατολισμού”. Έστω ως ερωτικόν είδος “μονάχος- μονάχος μου”, εναντίον όλων μας των χεσμένων απ’ το φόβο για τη ζωή…
Υ.Γ. Καταθέτω με ρίσκο την ανωτέρω εκδοχή μου, στο τρέχον χρηματιστήριο ανθρωπιστικών αξιών, ως μη μέλος μη κυβερνητικής μη οργάνωσης…
ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΙΟΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΣ ΝΑ ΔΕΙ ΕΝΑ ΑΠΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΤΕΙ.
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ, ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ.
ΔΙΟΤΙ ΠΡΩΤΟΝ ΔΕΝ ΠΡΟΑΛΛΕΤΑΙ ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΕΙ, ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ, ΟΠΒΣ ΣΥΝΗΘΩΣ, ΤΟ ΛΕΝΕ.
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Είναι από τα πιο πολιτικά κείμενα της Λιάνας (Γαρυφαλιάς) Κανέλλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι άθελά μου, η μνήμη με πάει πίσω στον ...Πόλεμο των Χωρικών, στην Γερμανία!
Ο Φλόριαν Γκάϊερ ήταν ένας πρίγκηπας, που είχε αποστατήσει από την τάξη του, το Adel (=τους "ευγενείς"), και συντάχτηκε με τους "χωρικούς", δηλαδή τους επαναστάτες. Και αποδείχτηκε από τους πιο "σκληρούς" και ασυμβίβαστους, παρά το ότι αντιμετώπιζε την καχυποψία των συντρόφων του, λόγω της "ευγενικής" του καταγωγής. Πολέμησε μέχρι το τέλος και δεν βρέθηκε το πτώμα του. Ηταν τέτοιο το μίσος των πρώην ταξικών ομολόγων του. Ο ίδιος έγινε ένας μύθος. Οταν ήμουνα στην Γερμανία, ακόμα τραγουδιόταν το "Wir sind des Geier Schwarzer Haufen" (= είμαστε το Μαύρο Μπουλούκι του Γκάϊερ, κάτι σαν τους "μαυροσκούφηδες" του Αρη, στα παρ' υμίν).
Αξίζει τιμή στους ανθρώπους, που αποδείχνουν ότι η συνείδηση, μπορεί να καταστέλει τα υλικά κίνητρα.
Ο καλύτερος των καλοπροαίρετων έχει σκοτώσει τη μάνα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει δει απτά αποτελέσματα από τον καπιταλισμό δηλαδή και πείστηκε;Άσε που το κουτόχορτο του παπαδαριού το καταπίνει αμάσητο.
Σκατά στο τάφο των καλοπροαίρετων,των κυρ-Παντελήδων και της Μαρίας της Πενταγιώτισσας.
Αποτέτοιος
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ ΦΙΛΕ ΑΠΟΤΕΤΟΙΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΕΚΤΟΣ ΦΥΣΙΚΑ ΚΙ ΑΝ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΑ. ΔΙΟΤΙ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΕΑ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΕΣ, ΤΙ ΕΙΠΕ ΣΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΕΡΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ. Ο ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΙΝΙΟ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ ΑΚΟΜΑ, ΕΙΤΕ ΔΕΝ ΕΔΩΣΕ ΣΗΜΑΣΙΑ, Η ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ, ΕΤΣΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΣΤΟ ΑΛΛΟ.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΤΑ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΜΕΛΗ, ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΚΚΕ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΝ ΜΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΙ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗΔΕΣ ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Ηλία, οι αναμνήσεις σου είναι χρυσός! Τι δεν μου θύμησες…
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνταποδίδω παραθέτοντας για τους και τις γερμανομαθείς τους στίχους του τραγουδιού «Είμαστε του Γκάιερ το μαύρο μπουλούκι» (Wir sind des Geyers schwarzer Haufen):
Wir sind des Geyers schwarzer Haufen, heia hoho,
und wollen mit Tyrannen raufen, heia hoho.
Refrain: Spieß voran, drauf und dran,
setzt auf’s Klosterdach den roten Hahn!
[Wir wollen’s dem Herrn im Himmel klagen, kyrieleys,
daß wir den Pfaffen nicht dürfen totschlagen, kyrieleys.]
Als Adam grub und Eva spann, kyrieleys,
wo war denn da der Edelmann? kyrieleys.
Uns führt der Florian Geyer an, trotz Acht und Bann,
den Bundschuh führt er in der Fahn’, hat Helm und Harnisch an.
[Des Edelmannes Kindelein, heia hoho,
das schicken wir in die Höll’ hinein, heia hoho.
Des Edelmannes Töchterlein, heia hoho,
soll heute uns’re Buhle sein, heia hoho.
Nun gilt es Schloß, Abtei und Stift, heia hoho,
uns gilt nichts als die Heil’ge Schrift, heia hoho.
Das Reich und der Kaiser hören uns nicht, heia hoho,
wir halten selber das Gericht, heia hoho.
Ein gleich’ Gesetz das wollen wir han’, heia hoho,
vom Fürsten bis zum Bauersmann, heia hoho.
Wir woll’n nicht länger sein ein Knecht, heia hoho,
Leibeigen, frönig, ohne Recht, heia hoho.]
Bei Weinsberg setzt es Brand und Stank, heia hoho,
gar mancher über die Klinge sprang, heia hoho.
[Sie schlugen uns mit Prügeln platt, heia hoho,
und machten uns mit Hunger satt, heia hoho.]
Geschlagen ziehen wir nach Haus, heia hoho,
uns’re Enkel fechten’s besser aus, heia hoho.
καθώς και τη μουσική:
https://youtu.be/G9sVcRxopJU
Αξίζει να σημειωθούν και τα εξής: Στις μέρες μας το τραγούδι λόγω του έντονου επαναστατικού και αντιεκκλησιαστικού του περιεχομένου σπάνια τραγουδιέται ολόκληρο στη Γερμανία και γι’ αυτό έβαλα μέσα σε ορθογώνιες αγκύλες ([ ]) τους στίχους που έχουν παραλειφθεί στη μουσική εκτέλεση στην οποία παραπέμπω· στην ίδια μουσική εκτέλεση υπάρχει για τους και τις μη γερμανομαθείς και μετάφραση στα αγγλικά του τμήματος που τραγουδιέται· όπως κι η πλειοψηφία των τραγουδιών που αναφέρονταν στον Πόλεμο των Χωρικών στη Γερμανία έτσι κι αυτό το τραγούδι έγινε αντικείμενο μιας άνευ προηγουμένου εκμετάλλευσης, παραποίησης και διαστρέβλωσης από τους ναζί που προσπάθησαν να το «προσεταιριστούν» περιλαμβάνοντάς το —αρκούντως πετσοκομμένο βέβαια— στα επίσημα «άσματα» των Ες-Ες· μετά το 1949 στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία το τραγούδι τραγουδιόταν στην αρχική του μορφή και μετά το 1956 ήταν από τα επίσημα τραγούδια του «Εθνικού Λαϊκού Στρατού» (NVA) της ΓΛΔ· σήμερα το τραγούδι προσπαθούν ακόμα να το «χρησιμοποιήσουν» οι νεοναζί, παραλλάζοντας σκόπιμα κι έντεχνα το ιστορικό του περιεχόμενο, αλλά υπάρχει και η αρμόζουσα αντίδραση κι απάντηση από το επαναστατικό κίνημα.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι βρίσκω προσωπικά συγκλονιστικούς τους δυο τελευταίους στίχους του τραγουδιού που λένε σε πεζή μετάφραση στα ελληνικά: «Ηττημένοι γυρίζουμε στα σπίτια μας, τα εγγόνια μας θα ολοκληρώσουν καλύτερα τον αγώνα μας» (μου θυμίζει το μακαρίτη τον Πέτρο Ρούσο που με ανάλογα λόγια τελειώνει, αν δε απατώμαι, τον πρόλογο της «Μεγάλης Πενταετίας»).
Παρατηρητικός
Υπάρχει κανένα μέρος να το ακούσεις full όλο το τραγούδι ή θα το βρίσκω μόνο στην κομμένη μορφή;
ΑπάντησηΔιαγραφή@σφυροδρεπανο Κάνε search "μητρογλου τζημερος σφυροδρέπανο" τι παρατηρείς;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαμογελο
Υπέθετα ένα παλιό κείμενο, αλλά μου βγαίνει το σάιτ του Κούλογλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥγ: νομίζω πως είναι θυμίζω --> θύμισες
Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να βγάζει το Σιτέ σου. Όμως αν δεις στον πάτο γράφει
ΑπάντησηΔιαγραφή"Some results may have been removed under data protection law in Europe"
Χαμογελο
Αυτο ειναι πραγματι ενδιαφερον...
ΔιαγραφήΟ.Χ.Ε.Π.
Το θέμα είναι ότι δεν σε βγάζει καθόλου. Εννοώ έστω ότι δεν σε βγάζει στα πρώτα αλλά καθόλου καθόλου;;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://fadomduck2.blogspot.gr/2016/04/6000.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς άλλα σχόλια
O 4:14
Wir sind des Geyers schwarzer Haufen, hei-ja hoho,
ΑπάντησηΔιαγραφήwir woll’n mit Pfaff’ und Adel raufen, hei-ja hoho.
(μου άρεσε αυτό: "θα πλακωθούμε με το παπαδαριό και τους Ευγενείς" - το "Τύραννοι" μου ακούγεται σαν λογιωτατικό).
Refrain: Spieß voran, drauf und dran,
setzt an’s Klosters Dach den roten Hahn!
(Υπεροχη εικόνα. Για τους ανυποψίαστους, ο "κόκκινος κόκορας" στην στέγη του μοναστηριού ήταν η φωτιά - γυρνάγανε και καίγανε τα μοναστήρια!)
[Wir woll’n’s dem Herrn im Himmel klagen, kyrie-eleys,
daß wir den Pfaffen nicht dürfen totschlagen, kyrie-eleys.]
(Ο κάτω στίχος, μάλλον πάσχει μετρικά, ...αλλά αυτό το ελληνικώτατο σκωπτικό "Κύριε ελέησον" ήταν όλα τα λεφτά! Διακωμωδούσε την εκκλησιαστική ψαλμωδία, που έβριθε ελληνικών εκφράσεων, λόγω Αγίας Γραφής, που οι γερμανοί την μάθανε από την ελληνική της μετάφραση. )
----------------------------------
Αυτό το ..."παλλόμενα πέη" (χρώματος κυανού, θα προσέθετα), πως σας φάνηκε;
"Αριστερά της ...@ούτσας", που είπε (ορθώς....) ο ποταμίσιος;
Φαίνεται καρνάβαλος αλλά δεν νομίζω, πως είναι τόσο ...αθώο!
Μάλλον έρχουνται οι λυπητερές, (κούρεμα, συντάξεις, πλειστηριασμοί), που εκκρεμούνε τώρα κανα χρόνο, και οι τσυριζάνοι το ρίξανε στην τρελλίτσα για να αποσπάσουνε την προσοχή της εξέδρας.
Και η Δρακουλέσκου (η ...ωραία ανοργασμική - βρε δε μπά να λέτε εσείς, οι αντισεξιστές!) με τον επίσης κρυόκωλο Τόμσεν στο ίδιο έργο παίζουνε, με τα wikileaks. Το "φέρνουνε" σιγά-σιγά, μελετώντας τις αντιδράσεις....
ΟΛΟΙ με τον Πελετίδη, πριν μας πάρουν και τα σώβρακα!
Η απάντηση στο ερώτημα "μα πού εφαρμόστηκαν/εφαρμόζονται όλ'αυτά;", είναι απλή νομίζω: καμιά από τις σημαντικές αλλαγές στον τομέα της πολιτικής και της κοινωνίας, μην πω και της επιστήμης, δεν είχε εφαρμοστεί με βάση κάποιο προκαθορισμένο σχέδιο ή συνταγή κληροδοτημένη από τα παλιά, ανεξάρτητα από το ό,τι συχνά υπήρχε επίκληση σε κάποιο ένδοξο ιστορικό παρελθόν ως πρότυπο μίμησης ή "αποκατάστασης". Με αυτή τη λογική οι μαύροι στις ΗΠΑ θα ήταν ακόμα σε ξεχωριστές θέσεις λεωφορείων, οι γυναίκες δε θα είχαν δικαίωμα ψήφου, για να μην πιάσουμε τα παλιά, ότι κι η αθηναϊκή δημοκρατία πχ. (μακριά από αρχαιολατρικές εξιδανικεύσεις και κρινόμενη πάντα στα πλαίσια της εποχής) ήταν "αποτυχημένο" μοντέλο που ξανάκανε αιώνες για να αναδυθεί και να καθιερωθεί, εννοείται με νέες πλέον μορφές. Επειδή πάντως οι περισσότεροι όταν τους το επισημαίνεις, αντιλαμβάνονται το έωλο του επιχειρήματος, γίνονται πιο ειλικρινείς κι απλά παραδέχονται αυτό που ήδη γνωρίζουμε, ότι πιστεύουν σε έναν καλύτερο καπιταλισμό, χωρίς "λαμόγια" με "έλεγχο" και τα γνωστά. Κι αυτό για ν'αλλάξει σίγουρα χρειάζονται περισσότερα από την (απαραίτητη) δουλειά, κομματικών και συνοδοιπόρων, σε επίπεδο καθημερινών αγώνων ή/και πειθούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήAmor omnia vincit
@ skatopsyxos
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς όχι. Κι αυτό έχει την εξήγησή του: οφείλεται στο πραγματικά άγριο περιεχόμενο των περισσότερων στίχων που παραλείπονται (υποθέτω ότι ξέρεις γερμανικά και διάβασες το κείμενο). Είναι δύσκολο σήμερα στη Γερμανία να τραγουδηθούν δημόσια στίχοι όπως: «Wir wollen’s dem Herrn im Himmel klagen, kyrieleys, | daß wir den Pfaffen nicht dürfen totschlagen, kyrieleys.» (καλεί ευθέως στη θανάτωση των παπάδων) ή: «Des Edelmannes Kindelein, heia hoho, | das schicken wir in die Höll’ hinein, heia hoho.» (καλεί ευθέως στο ξεκλήρισμα των παιδιών των ευγενών/αριστοκρατών) ή ακόμα: «Des Edelmannes Töchterlein, heia hoho, | soll heute uns’re Buhle sein, heia hoho.» (καλεί συγκαλυμμένα στο βιασμό των θυγατέρων των ευγενών/αριστοκρατών) χωρίς να επισύρουν ποινική δίωξη για ένα σωρό λόγους. Προσωπικά εκπλήσσομαι ότι εξακολουθεί να τραγουδιέται η επωδός: «Spieß voran, drauf und dran, | setzt auf’s Klosterdach den roten Hahn!» που καλεί επίσης ευθέως στην πυρπόληση των μοναστηριών (ίσως γιατί δεν υπάρχουν πολλά μοναστήρια στη Γερμανία), αν και συχνά το Klosterdach (στέγη μοναστηριού) αντικαθίσταται με το σκέτο Dach (στέγη). Από προσωπικές μαρτυρίες γνωρίζω ότι κατά τη δεκαετία του 1950 στη ΓΛΔ τραγουδιόταν από τους μαθητές και τις μαθήτριες των γυμνασίων ολόκληρο με αποτέλεσμα να σουφρώνουν τα φρύδια τους και να εξανίστανται αρκετοί κι αρκετές τότε ακόμα συντηρητικότατοι και συντηρητικότατες πολιτικά καθηγητές και καθηγήτριες πολλών γυμνασίων…
@ Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα
Έχεις δίκιο, θύμισες είναι ο σωστός ορθογραφικός τύπος στα νέα ελληνικά· με παρέσυρε η αρχαιοελληνική ορθογραφία που έχει διατηρηθεί στα παράγωγα του αρχαίου ελληνικού ρήματος, πρβ. θύμηση, θυμητάρι, θυμητικό.
Παρατηρητικός
@ Σεχτάρ ο Τρομερός
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μένα μου φαίνεται, Ηλία, το mit Tyrannen όχι μόνο λόγιο, αλλά και σκόπιμη για ευνόητους λόγους πράυνση του mit Pfaff’ und Adel που μάλλον θα ήταν η αρχική μορφή στο συγκεκριμένο στίχο· το ίδιο συμβαίνει συχνά και με την αντικατάσταση του Klosterdach με το σκέτο Dach.
@ skatopsyxos
Έψαξα και βρήκα την παρακάτω εκτέλεση:
https://youtu.be/0idOIGRrbHU
που περιλαμβάνει την επίμαχη στροφή «Wir wollen’s dem Herrn im Himmel klagen, kyrieleys, | daß wir den Pfaffen nicht dürfen totschlagen, kyrieleys.» που καλεί ευθέως στη θανάτωση των παπάδων, αλλά και τις στροφές «Nun gilt es Schloß, Abtei und Stift, heia hoho, | uns gilt nichts als die Heil’ge Schrift, heia hoho.» και «Wir woll’n nicht länger sein ein Knecht, heia hoho, | Leibeigen, frönig, ohne Recht, heia hoho.» που λείπουν από την εκτέλεση, στην οποία παρέπεμψα στο πρώτο μου σχόλιο.
Παρατηρητικός
Δεν είναι, πιστεύω, καθόλου απλό να καταλάβεις γιατί κάποιος, που δεν τον ξέρεις καλά, αρνείται την προοπτική του οσιαλισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠ.χ, μπορεί κάποιος να σου αντιπαραθέτει διάφορα επιχειρήματα που αφορούν το άλφα ή το βήτα άσχετο ζήτημα, αλλά να σου κρύβει αυτό που πράγματα που τον δένει σφιχτά με το υπάρχον σύστημα.
Ένας φανατικός τζογαδόρος π.χ., θα σου το εξομολογηθεί;
Ένας μπουρδελιάρης; Μια πόρνη;
Ένας φανατικός γκατζετάκιας;
Ένας με μυστήρια χόμπυ που εξυπηρετούναται μόνο μέσα σ` ένα καπιταλιστικό σύστημα;
Κι άλλα πολλα...
Ο φετιχισμός διαθλάται παντού μέσα σ` αυτό το σύστημα...
Μάνος
@σφυροδρεπανο
ΑπάντησηΔιαγραφή2 πράγματα αναρωτηθηκα.
1. Ζήτησε ο τζιμερος να μπλοκάρει το ποστ σου;
2. Ζήτησε κάτι τέτοιο γενικά κ σε πήρε η μπάλα;
Με άλλα στοιχεία αναζήτηση ς σε βγάζει. Πχ.θανος τζημερος σφυροδρέπανο. Άρα είναι σαν να έχουν μπλοκάρει την απάντηση σου.
Διάβασα κ είδα πως κανείς αίτηση να μπλοκαριστουν κάποια αποτελρσματα
Στην ουσία βάζεις τις λέξεις αναζήτησης κ μετά τους λες από τα αποτελέσματα ποια δεν θέλεις. Οπότε μάλλον ο τζημερος μπλόκαρε την απάντηση σου. Υποθέτω ότι το ηλιθιε στον τίτλο σε έφαγε.
Πάντως είναι ενδιαφέρον πως μπορεί κάποιος να σε εξαφανίσει από το νετ
Χαμογελο
Θερσίτη, θέτεις κάποιο ερώτημα που ταλανίζει κόσμο. Ο Καπιταλισμός εμφανίστηκε πρόωρα. Τα βρήκε μπαστούνια και υποχώρησε προς την Φεουδαρχία. Παρακάτω γράφει ο Κάρολος
ΑπάντησηΔιαγραφή- Πότε και που πρωτοεμφανίστηκε ο Καπιταλισμός
« Δεν έχουμε ανάγκη να ανατρέξουμε πολύ μακριά, για να εννοήσουμε την πορεία της, αν και οι πρώτες αρχές της καπιταλιστικής παραγωγής, εκδηλώνονται ήδη, στο
14° και 15° αιώνα, σε διάφορες πόλεις της Μεσογείου. Ουσιαστικά και πραγματικά όμως η καπιταλιστική περίοδος αρχίζει από το 16°. Παντού, όπου εγκαθίσταται, η δουλοπαροικία είχε καταργηθεί από πολύ νωρίτερα και ο κολοφώνας του μεσαίωνα, με την ύπαρξη κυρίαρχων πόλεων, που ήταν σε πλήρη κατάπτωση.»
-Υποσημείωση του Κάρολου
« Στην Ιταλία, όπου η κεφαλαιοκρατική παραγωγή αναπτύχθηκε νωρίτερα απ’ αλλού, συντελέστηκε νωρίτερα και η διάλυση των σχέσεων δουλοπαροικίας. Στη χώρα αυτή ο δουλοπάροικος χειραφετήθηκε προτού εξασφαλίσει κάποιο δικαίωμα χρησικτησίας στη γη. Γιαυτό η χειραφέτησή του τον μετάτρεψε αμέσως σε προγραμμένο προλετάριο, που επιπλέον βρήκε έτοιμα τα καινούργια αφεντικά στις πόλεις που στο μεγαλύτερό τους μέρος κληρονομήθηκαν από τη ρωμαϊκή εποχή. Όταν η επανάσταση της παγκόσμιας αγοράς από το 15ο αιώνα και δω κατάστρεψε την εμπορική υπεροχή της Βόρειας Ιταλίας, άρχισε μια κίνηση προς την αντίθετη κατεύθυνση. Δηλαδή οι εργάτες απομακρύνθηκαν μαζικά προς την ύπαιθρο χώρα, όπου έδωσαν μία ασυνήθιστη ώθηση στη μικρή καλλιέργεια, που συνηθίζονταν εκεί, υπό τύπο κηπουρικής »
Άνευ τρολαρίσματος
http://www.komep.gr/2000-teyxos-2/h-genesh-kai-oi-oroi-diamorfoshs-ths-ergatikhs-takshs-14os-15os-aionas
Ο 4:14
Εμείς τι να κάνουμε ρε ΚΕ του μπλοκ; Ψέματα να πούμε; Υπάρχει το σύστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=KRRdxhvWchs
Οι ψηφοφόροι μας σήμερα, σπάνια φέρνουν επιρροές στις εκδηλώσεις. Υπάρχει το σύστημα.
Σύστημα προστασίας του καπιταλισμού "ΜΜΕ". "ΜΜΕ με φυσικό μέλι μόνιμο", προστατεύει και θρέφει τον καπιταλισμό σε βάθος. Και "ΜΜΕ με μέλι 5μηνο" για το καθημερινό ξεπούλημα. Σύστημα προστασίας "ΜΜΕ". Ψέματα να πούμε; Υπάρχει το σύστημα.
σαπόρ τουτούρκι
Ένα μεγάλο μπράβο στην Αμερικάνικη Εργατική Τάξη. Χωρίς ουσιαστικά καμία προστασία για τον συνδικαλισμό, το δικαίωμα στην απεργία , με αγωγές εταιριών για “διαφυγόντα κέρδη” τα κατάφεραν. Σε μία εποχή που όπου τα περιθώρια παραχωρήσεων μέσω κενσυανής πολιτικής λιγοστεύουν να μην πούμε πως είναι σχεδόν ανύπαρκτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝέα Υόρκη και Καλιφόρνια συμφώνησαν για αυξήσεις(50%!) των κατώτατων μισθών στα 15$ την ώρα.
http://fadomduck2.blogspot.gr/2016/04/50-15.html
Αυτά για όλους αυτούς που λένε πως δεν βγαίνει τίποτα με τους αγώνες. Τα “αμερικανάκια” -όπως τους αποκαλούμε εμείς οι “ξύπνιοι”- μας έβαλαν τα γυαλιά
#################
Υπεύθυνο Τρολλαρισμα
Ο 4:14
Αρκετούς στο ποστ ταλανίζει το ερώτημα τι θα πουν για την ανατροπή των σοσιαλιστικών σχέσεών παραγωγής. Είναι σίγουρο πως θα έχουν ακούσει “Δοκιμάστηκε η ΕΣΣΔ και απέτυχε", "δεν επικράτησε ο σοσιαλισμός του καπιταλισμού” κ.α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά ερωτήματα στηριγμένα στις παρατηρήσεις του Κάρολου -στο σχόλιο μου 3 Απριλίου 2016 - 1:53 μ.μ. - για αυτούς που δεν πείθονται.
Αν ο Καπιταλισμός εμφανίστηκε πρόωρα (υποσημείωση Μαρξ) δοκιμάστηκε και μετά οπισθοχώρησε, γιατί να μην συνέβηκε το ίδιο με τον Σοσιαλισμό; Ο Καπιταλισμός τότε δεν δοκιμάστηκε και δεν επικράτησε της Φεουδαρχίας;
Άνευ Τρολαρίσματος
Ο 4:14
ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΟΓΙΚΟ ΠΟΥ ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΜΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ Η ΚΑΝΕΛΛΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΡΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΚΑΘΙ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΕΝΑΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟ ΣΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΠΙΣΤΗΣΕΙ.
ΟΠΩΣ ΜΙΣΟΥΝ ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΑΙ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΙΣΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΠΟΥ ΣΥΝΤΑΧΤΗΚΑΝ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ.
ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΧΑΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ.
Η ΟΠΛΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΕΑ.
ΛΟΓΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ; ΤΟΝ ΑΡΤΕΜΗ ΜΑΤΣΑ ΠΟΛΛΟΙ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΟΥΔΕΙΣ.
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΔΑΤΕ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΟΜΠΑΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ.
ΤΡΑΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Η ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ.
ΧΑΧΑ
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ 04:14
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ. ΑΛΛΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΒΓΗΚΑΝ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
ΥΠΟΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΙ ΑΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΔΩΣΣΕΙ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΚΚΓ.
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Αφου λοιπον πρέπει να τον πείσουμε αυτον τον καλοπροαίρετο ας κάτσει με το συστημα που ζει ώσπου να βγάλει η μυγα κέρατα. Ας μην αναλάβει ποτέ τις ευθύνες για την ίδια του τη ζωή και κατά την πολιτικάντικη εκδοχή ας του χαιδεύουμε στο άπειρο τα αυτάκια του μπας και καυλώσει τελικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλακείες...
Αποτέτοιος
ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙΣΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΕΧΤΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ, ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΣ ΜΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΧΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΣΚΛΗΡΗ ΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΜΕ. ΣΥΖΗΤΑΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣΩ ΔΕ ΣΗΜΑΝΕΙ ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΥΩ ΤΑ ΑΥΤΙΑ.
ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ.
ΘΕΡΣΙΤΗΣ
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Δεν μπήκε έτσι το ζήτημα.Έγραψες για απτό παράδειγμα.Απτό παράδειγμα είναι αυτά που ζει και τα οποία από ότι φαίνεται του αρέσουν του φίλου μας του καλοπροαίρετου περισσότερο από την εναλλακτική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα ποιος περιφρονεί ποιον και ποιος κρατά σκληρή στάση έναντι ποιου ας το αφήσουμε καλύτερα:Θα τσαλαβουτήσουμε στη λασπουριά των καλών προθέσεων για" άλλη ηγεσία" "άλλη γλώσσα" και λοιπά καλοπροαίρετα.
Τέσπα, δεν είναι ανάγκη να συμφωνούμε.
Αποτέτοιος
« Στην Ιταλία, όπου η κεφαλαιοκρατική παραγωγή αναπτύχθηκε νωρίτερα απ’ αλλού, συντελέστηκε νωρίτερα και η διάλυση των σχέσεων δουλοπαροικίας. Στη χώρα αυτή ο δουλοπάροικος χειραφετήθηκε προτού εξασφαλίσει κάποιο δικαίωμα χρησικτησίας στη γη. Γιαυτό η χειραφέτησή του τον μετάτρεψε αμέσως σε προγραμμένο προλετάριο, που επιπλέον βρήκε έτοιμα τα καινούργια αφεντικά στις πόλεις που στο μεγαλύτερό τους μέρος κληρονομήθηκαν από τη ρωμαϊκή εποχή. Όταν η επανάσταση της παγκόσμιας αγοράς από το 15ο αιώνα και δω κατάστρεψε την εμπορική υπεροχή της Βόρειας Ιταλίας, άρχισε μια κίνηση προς την αντίθετη κατεύθυνση. Δηλαδή οι εργάτες απομακρύνθηκαν μαζικά προς την ύπαιθρο χώρα, όπου έδωσαν μία ασυνήθιστη ώθηση στη μικρή καλλιέργεια, που συνηθίζονταν εκεί, υπό τύπο κηπουρικής »
ΑπάντησηΔιαγραφή-Υποσημείωση του Κάρολου: http://www.komep.gr/2000-teyxos-2/h-genesh-kai-oi-oroi-diamorfoshs-ths-ergatikhs-takshs-14os-15os-aionas
Αφού ο καπιταλισμός δεν τα κατάφερε τον 14ο – 15ο αιώνα, γιατί να μην συνέβηκε το ίδιο και με τον σοσιαλισμό; Και αν ο καπιταλισμός τελικά τα κατάφερε αργότερα απέναντι στην φεουδαρχία, γιατί να μην έρθει η σειρά του κομμουνισμού απέναντι στον καπιταλισμό;
Τα ερωτήματα προς αυτούς που εκφράζουν αμφιβολίες όπως “Δοκιμάστηκε και δεν πέτυχε”, “Τι να κάνουμε ας προσαρμοστούμε”, “Δεν τα κατάφερε”.
Παγκοσμίως γνωστό πως τα πάντα από την πιο απλή προσπάθεια μέχρι την πιο δύσκολη με την πετυχαίνουν με την πρώτη. Από το βάψιμο ενός τοίχου, μέχρι και τα κοινωνικοπολιτικά συστήματα. Όπως ο καπιταλισμός τα κατάφερε με την πρώτη, στην οποία πρώτη “έσπασε τα μούτρα” του πάνω στα κάστρα της Φεουδαρχίαςστην Ιταλία του 15ου αιώνα. Η σχετική υποσημείωση – παρατήρηση του Κάρολου παραμένει πιεστικότατη.
Η πλειοψηφία, δεν πρόκειται να πειστεί. Έχει κάνει την επιλογή της. Καπιταλισμός και ξερό ψωμί. Και καθόλου ψωμί θα έλεγα. Δεν θέλει καν να ακούσει. Αν ακούσει θα αναγκαστεί να πάρει θέση. Δωσ του ένα Νέο - Νέο Πασοκ δια αντιπροσώπευσης να του λύνει -ή να έχει την ψευδαίσθηση ότι του λύνει - κάποια από τα θέματά του και θα πετάξει την σκούφια του. Σε αυτό ελπίζει, αυτό περιμένει “μόλις φτιάξουν τα πράγματα και φύγουμε από τα μνημόνια”. Τα μέτρα λιτότητας ήρθαν για να μείνουν με ή χωρίς μνημόνια. Απόδειξη η Ιρλανδία, η Κύπρος, η Δανία,η Γερμανία, η Γαλλία κ.α.
Το καλό πως πλέον, λόγω της εμπειρίας της, είναι δεν υπερασπίζεται με τόσο σθένος όσο παλαιότερα την επιλογή της. Χωρίς να σημαίνει πως ο αντικομουνισμός κάποιων εξ αυτών έχει μειωθεί. Ίσα – ίσα οι πιο αντικομουνιστές, από το μαύρο ως το ροζ, σκυλιάζουν περισσότερο που διαψεύδονται οι όποιες ελπίδες τους χωρίς να υπάρχει ορατό φως στο καπιταλιστικό τούνελ. Τι, θα γίνουν προλετάριοι; Σαν όλους τους άλλους; Αυτοί είναι ανώτεροι -όπως το εννοούν- άνθρωποι! Αντικομουνισμός - φασισμός, ένα τσιγάρο δρόμος.
Οι πιο πονηροί, όλο θα βρίσκουν “κολλήματα”: “Φταίει ο ΓΓ” , “Δεν έχει μοντέρνο λόγο”, “ξύλινη γλώσσα το καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός , μονοπώλια”. Το sustainability που ψήφισαν στο δημοψήφισμα, το Hedge funds, memorandum of understanding, hair-cut, re-profiling είναι ο μοντέρνος λόγος, τα ήξεραν και από χθες, και δεν είναι ξύλινα. Μαααλιστα. Ανάμεσα τους και αυτοί που δεν γούσταραν την Αλέκα, και τώρα τους..λείπει! ΓΓ τον Κλούνη ή την Ζολί να είχε το ΚΚ που λέει ο λόγος, πάλι κάτι θα τους έφταιγε.
Αξίζει τον κόπο για το υπόλοιπο καλοπροαίρετο κόσμο. Γιατί υπάρχει και αυτός. Που έμαθαν για τον κομμουνισμό από τους “true κομμουνιστές" των δελτίων ειδήσεων των καναλιών, του Βήματος, της ΕφΣΥΝ και λοιπών. Αλλά στην πράξη, στις απεργίες, στους αγώνες, άλλα διαπίστωσαν.
Στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης συμμετείχε κόσμος που απλά δεν ενθουσιάστηκε με τα παραμύθια του Σύριζα. Ακόμα και πρώην δεξιοί. Στην Χαλυβουργία, ήρθαν κοντά στο ΚΚΕ, εργάτες που παλιά ψήφιζαν και δεξιά. Να είναι έντιμοι, αυτό αρκεί για την στιγμή. Είναι η κρίσιμη μάζα που και με αυτή θα οικοδομηθεί στο εγγύς μέλλον η Σοσιαλιστική Λαϊκή Εξουσία.
#################
Υπέυθυνο Τρολάρισμα
Ο 4:14