Guy Pride

Τι είναι αυτό το Γκάι Πράιντ; με ρώτησε στο τηλέφωνο ο θηλυκός μου γονιός και με εξέπληξε. Όχι τόσο που διαβάζει το μπλοκ πότε-πότε, όσο γιατί πέτυχε την προφορά του Pride, που είναι ίσως πιο δύσκολη για όποιον δεν ξέρει αγγλικά, ενώ το άλλο... Θα μου πεις, γιατί; Σάμπως υπάρχουν κανόνες που τους μάθαμε εμείς ποτέ; Βασικά κανόνες υπάρχουν, άλλο αν εμείς δεν τους διδαχτήκαμε ποτέ κι απλώς τους υποψιαζόμαστε εμπειρικά. Λες ρε συ να είναι έτσι και στη ζωή με τα φύλα; Ω θεέ-ά-θε@ μου, που δεν υπάρχεις. Και οι άγγελοι τελικά τι φύλο είχαν;

-Ξέρεις μάνα, ο Κάρολος δια της γραφής ενός γνωστού του, μου είπε να μη μιλάω για πράγματα που δεν ξέρω. Αλλά εγώ θα μπορούσα να απαντήσω (στο γνωστό του) να μην κριτικάρει κείμενα που δεν έχει διαβάσει. Ή που αντί να τα κατανοήσει, τα φέρνει στα μέτρα του, για να απαντήσει σε κάτι άλλο που είχε κατά νου -κι ίσως αυτός να ήταν τελικά εξαρχής ο ανομολόγητος στόχος του.

Πρώτο κρατούμενο: εκτός από τη μοναξιά, υπάρχει κι ο ιμπεριαλισμός. Κι εκτός από τα μνημόνια, υπάρχει και το Gay Pride. Τι κατανόησε από αυτά ο Δέλτα Ρο, πριν πάρει από το συνταξιδιώτη του το όπλο της κριτικής κι αρχίσει να πυροβολά την κριτική μας ικανότητα; Μηδέν στα δύο...

Καταρχάς, το δεύτερο ήταν τίτλος στην ανάρτηση κι είχε εξώφυλλο τη φατσούλα του Τσακαλώτου, που επιχείρησε να πει κάτι αντίστοιχο στη Βουλή. Πρέπει να έχεις τουλάχιστον κακή προαίρεση, για να αποτύχεις να κάνεις τη σύνδεση και να πεις ότι αναφέρεται στους παρελαύνοντες, χαϊδεύοντας αυτιά νοικοκυραίων, ομοφοβικών, μη σου πω και κουκουλοφόρων. Κι όσο για το πρώτο ζευγάρι, η μοναξιά υπάρχει ακριβώς εξαιτίας του ιμπεριαλισμού, της αλλοτρίωσης και του γενικευμένοι ατομικισμού σε ένα εκμεταλλευτικό σύστημα, κι όχι εκτός από αυτόν ή παρά κι ενάντια σε αυτόν, για να συγκρίνουμε πόσα είναι τα θύματα του ενός και πόσα του άλλου.
Χώρια ότι αγνοείται επιδεικτικά το λεγόμενο ροζ ξέπλυμα (pinkeashing) των μαύρων πολιτικών -και με "η" και με "οι"- (μα αφού με ωμέγα γράφεται), που ψάχνουν προοδευτικά άλλοθι, για να καλλωπίσουν το προφίλ τους.

Δεύτερο κρατούμενο: μια πολύ εύστοχη σημείωση του Σπασμένου Παράθυρου από το δικό του αντίστοιχο κείμενο: να ξεκαθαρίσουμε ότι το Athens Pride είναι δημιούργημα μιας Μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας και των χορηγών της. Την ξεφτίλα που πέτυχε δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να την επωμίζονται οι ομοφυλόφιλοι, αλλά αποκλειστικά οι δημιουργοί του.

Το ότι δεν ταυτίζονται όλοι οι ομοφυλόφιλοι και λοιπές κατηγορίες, με το Gay Pride, μπορεί να το καταλάβει κανείς κι από τη δήλωση του Σιμιρδάνη, που λέει σωστά πως δεν τίθεται κανένα θέμα ντροπής ή περηφάνιας, κοινότητας ή διάκρισης, με βάση το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του. Τι εξυπηρετεί λοιπόν να ταυτίζουμε κάθε κριτική στο Gay Pride με ομοφοβικές στάσεις, κτλ;

Η κριτική στις αντιφάσεις του GP, το σφιχτό εναγκαλισμό του από "ευγενείς χορηγούς" και το ροζ ξέπλυμα, δεν είναι πολεμική στους γκέι γενικά, ούτε καν προς αυτούς που συμμετείχαν, με το ίδιο σκεπτικό που η κριτική στις πλατείες και τα διάφορα συστημικά, τηλεοπτικά χαρακτηριστικά τους δεν κριτίκαρε τον κόσμο που άφησε τον καναπέ του και κατέβηκε στο δρόμο, αλλά τη λογική που τεχνηέντως καλλιεργούνταν.

Ναι αλλά αντί να περιμένουμε τη δευτέρα παρουσία ενός αμιγώς κομμουνιστκού gay pride, δε θα έπρεπε να κάνουμε παρέμβαση σε αυτόν τον κόσμο, να τον επηρεάσουμε, να αξιοποιήσουμε κάποιες αντιφάσεις, κοκ; Να παρέμβουμε στον κόσμο πιθανότατα ναι, στο GP πιθανότατα όχι -όπως δεν το κάναμε ούτε στις πλατείες.

Αλλά ας αντιστρέψουμε το ερώτημα: αν υποθέσουμε ότι κάνουμε το πρώτο (παρέμβαση, κτλ) πώς ακριβώς γίνεται εφόσον αποκλείουμε την κριτική κάποιων κακώς κειμένων -για να μη χαϊδέψουμε ομοφοβικά αυτιά; Κι γιατί απαγορεύεται να τεθείς ως προβληματισμός πχ το ροζ ξέπλυμα σε όσους συμμετέχουν, για να κάνουν κάτι σχετικά; Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω τι προτείνει σχετικά με αυτό ο DR.

Τρίτο κρατούμενο: Η βασική κριτική του ΔΡ δεν είναι τελικά απέναντι σε αυτά που διάβασε. Αυτή ήτα απλώς η αφορμή να πει κάποια πράγματα που ήθελε από πριν απέναντι σε υπαρκτές λογικές και συμπεριφορές που έχει συναντήσει και σε συντρόφους, που εκθέτουν το κόμμα χωρίς φυσικά να το εκπροσωπούν, απέναντι σε εμένα που τους χαϊδεύει τα αυτιά -όπως λέει- και το κόμμα που δεν έχει κάνει μια πιο σύγχρονη, ολοκληρωμένη επεξεργασία, προχωρημένη κι επικαιροποιημένη, με βάση τα νέα επιστημονικά δεδομένα.

Σε αυτό το τελευταίο δε θα διαφωνήσω. Το κόμμα πρέπει να επεξεργαστεί μια ολοκληρωμένη πρόταση, όχι απαραίτητα για να αλλάξει θέσεις, αλλά για να τις τεκμηριώσει, να έχει ολοκληρωμένη θέση κι ανάλυση για το ζήτημα των έμφυλων σχέσεων, της οικογένειας, της ταυτότητας, κτλ.

Συνεπώς, σε αντίθεση με την αυστηρή συμβουλή του ΔΡ "καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς" για πράγματα που δεν ξέρεις, προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση -παρά τη σχετική μας άγνοια- με σοβαρούς όρους, μακριά από εύκολα στερεότυπα και έτοιμα συμπεράσματα του στιλ "πίσω από τον ήλιο", κτλ.

Και νομίζω πως στα σχόλια του κειμένου του, στην Κατιούσα, μπορείτε να δείτε μερικές πολύ σοβαρές τοποθετήσεις και προβληματισμούς σφων αναγνωστών.