Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο

Ένα από τα πιο σπαρταριστά σκηνικά που μου έχουν διηγηθεί, είναι αυτό με έναν «ατσαλωμένο» σύντροφο που τον έβλεπαν κατσούφη και μελαγχολικό κι είπαν να τον ρωτήσουν: τι έχεις ρε σύντροφε, γιατί είσαι έτσι;
-Ε, πώς να μην είμαι, απαντά αυτός, αφού αυτός ο... (μπι-μπιπ, λογοκρισία) ο κύρκος στύλωσε σα μουλάρι να μην μπει ο μπελογιάννης υποψήφιος για να έχει  βουλευτική ασυλία και μετά τον εκτέλεσαν.

Θεωρητικά ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και μαλακώνει την οργή μετά από τόσα χρόνια. Αλλά στην τελική ο σύντροφος είχε δίκιο μες στη γραφικότητά του. Κι εννοούσε βασικά τον πατέρα κύρκο, που ήταν βουλευτής της εδα, όχι το γιο του, το λεωνίδα που τότε ήταν κομμουνιστής, αλλά μετά τον ξεπέρασε στη χάρη -γιατί το όνομα το είχε. Γιατί όχι άλλωστε; Είδαμε πως κατέληξε κι ο γιος του μπελογιάννη, που είχε το όνομά του, αλλά σε καμία περίπτωση τη χάρη του.

Το παράδοξο λοιπόν στην ιστορία του ανθρώπου με το γαρίφαλο είναι ότι τα παιδιά των λουλουδιών κι οι πολιτικοί τους απόγονοι θέλησαν να πάρουν κάτι από την κληρονομιά της ιστορικής του μνήμης και της ακτινοβολίας του. Με το σκεπτικό ότι "δεν ανήκει στο κουκουέ", "δεν είναι ιδιοκτησία του κόμματος", και με τη λογική ότι "τον έφαγαν οι παλινωδίες του ζαχαρι-άδικου κκε". Γιατί το κόμμα δε γεννά μόνο μπελογιάννηδες αλλά και πλουμπίδηδες, δηλαδή αφοσιωμένα κομματικά μέλη που χαραμίζονται και θυσιάζονται για ένα πουκάμισο αδειανό, για μία έλλη.

Ή αλλιώς ειπωμένο από την ίδια την παππά: ο ζαχαριάδης χρειαζόταν έναν ήρωα και έναν προδότη. Και τους βρήκε στα πρόσωπα του μπελογιάννη και του πλουμπίδη. Έφτασε έτσι στην τελική συνέπεια του κατήφορου της, να θεωρεί ότι τα τελευταία λόγια του μπελογιάννη (εσύ πρέπει να ζήσεις για την εκδίκηση, για το παιδί μας!) εννοούσαν  την εκδίκηση από το ζαχαριάδη και την ηγεσία, κι όχι τους δολοφόνους που τον εκτέλεσαν.

Έτσι πολλοί καταλήγουν να αναφέρονται στην εκτέλεση μπελογιάννη με περισσότερο μίσος για το κουκουε, παρά για το μετεμφυλιακό, αστικό κράτος που τον δολοφόνησε. Χωρίς ψήγμα κριτικής για τη στάση των συμμάχων μας στην εδα (κύρκος και σια), παρά μόνο για το ζαχαριάδη και το κόμμα. Και σε κάθε επέτειο βρίσκουν αφορμή να ξεδιπλώσουν το ίδιο τροπάριο.

Μια άλλη οπτική με παραπλήσιο δια ταύτα, αλλά από την ανάποδη είχαμε πριν από 30 περίπου χρόνια που επικράτησε η λογική του αθροίσματος των δημοκρατικών δυνάμεων της αλλαγής. Καρπός αυτής της εποχής είναι και η ταινία του τζίμα «ο άνθρωπος με το γαρίφαλο» όπου πίσω από τις εικόνες- κατά το «πίσω από τις γραμμές»- αποτυπώνονται κάποια χαρακτηριστικά σημεία αυτής της λογικής.

(Ανοίγει παρένθεση. Με όσα ακολουθούν δεν προσπαθώ να μειώσω την αξία της ταινίας, το συναίσθημα που βγάζει ή τα πολλά καλά της σημεία. Από τη μουσική του θεοδωράκη, που κορυφώνει την φόρτιση την ώρα της απολογίας του μπελογιάννη, μέχρι την επιλογή ενός ερασιτέχνη για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Και σκηνές σαν αυτή στη φυλακή, με τον κομμουνιστή κρατούμενο, που «προτιμά» να τρελαθεί, ως άμυνα του οργανισμού του για να γλιτώσει το μαρτύριο, παρά να προδώσει τους συντρόφους του. Και μέσα στην τρέλα του, νιώθει την υποχρέωση να τους καθησυχάσει ότι δε λύγισε με μια σπαρακτική φωνή, που ίσως κάποιοι να την ακούνε ακόμα τα βράδια στον ύπνο τους: σύντροφοί μου τους γέλασα, τους γέλασαα...

Αυτά εξάλλου δεν τα βλέπεις συνήθως από την πρώτη φορά, αλλά μετά την πέμπτη ή έκτη, αφού σταματήσεις πρώτα να δακρύζεις στις επίμαχες σκηνές της απολογίας και της εκτέλεσης, κι αρχίζεις να βλέπεις ένα άλλο επίπεδο στην ταινία. Νομίζω πως η «πολιτική ενηλικίωση» πολλών συντρόφων έχει περάσει μέσα από την συγκίνηση αυτής της ταινίας, ή των διηγήσεων της έλλης παππά για το σύντροφό της. Μεγαλώνοντας όμως δεν είναι δυνατόν να αγνοήσεις κάποια σημεία, που αρχικά δεν σου είχαν κάνει εντύπωση. Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζουμε).

Από πολιτικής άποψης η οπτική του τζίμα είναι η οπτική ενός καλού και τίμιου πασόκου, ενός αριστερού ή καλοπροαίρετου ανθρώπου, που δεν αποφεύγει ωστόσο τις κακοτοπιές.

Καταρχάς στην παρουσίαση της επεκ, στην οποία φιλοτεχνεί ένα φιλολαϊκό προσωπείο. Η επεκ παίρνει μέτρα επιείκειας για τους μακρονησιώτες κομμουνιστές, ανακουφίζει τις λαϊκές μάζες και εγγυάται την εθνική ενότητα. Ο πλαστήρας –που έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός, αμέσως μετά τη βάρκιζα- αρνείται να στείλει στρατό στην κορέα, αρχίζει έρευνες για τον ιδεα κι επιχειρεί να βάλει ένα τέλος στις εκτελέσεις, αλλά τον ρίχνουν οι αμερικάνοι –δηλ οι ίδιοι που τον ανέβασαν.

Η αγιογράφηση του κέντρου και του πλαστήρα ειδικά –η κυβέρνηση του οποίου έβαψε τα χέρια της με το αίμα του μπελογιάννη και των τριών εκτελεσθέντων συντρόφων του- δεν στερούνταν πολιτικής σκοπιμότητας, τη στιγμή που προβλήθηκε η ταινία. Ο πλαστήρας παρουσιάζεται σαν φιλο–κομμουνιστής, γιατί τον μπερδεύουν ίσως με τον κατράκη που τον υποδύεται,αλλά σε κάθε περίπτωση με τον ανδρέα παπανδρέου, που εκείνο τον καιρό δημαγωγούσε ασύστολα κι έβλεπε το πολιτικό του άστρο να ανατέλλει, μαζί με τον ήλιο του πασοκ.

Ο πλαστήρας θέλει να αλλάξει τα πράγματα, αλλά δεν τον αφήνουν, κι αυτό τον κάνει να υποφέρει. Ο μπελογιάννης –ο οποίος σε όλη την ταινία μιλάει για «πλατιά ενότητα» κι «εθνική, δημοκρατική αλλαγή»- κατονομάζει στην απολογία του ως υπεύθυνους «την μισαλλόδοξη ακροδεξιά, τους ξένους και τους ξενόδουλους». Ακόμα κι ο βασιλιάς θέλει να δώσει χάρη, αλλά λέει ότι δε μπορεί να αγνοήσει τη θέληση των συμμάχων –δηλ των αμερικάνων. Τελικά κανείς δεν είναι κακός κατά βάθος, κι ο θεατής αρχίζει σταδιακά να αναρωτιέται σαν τον «εθνάρχη» τριανταφυλλίδη: μα ποιος κυβερνά επιτέλους αυτόν τον τόπο;

Στη συνάντησή του με τον άνθρωπο του πλαστήρα, πριν ακόμα τον συλλάβουν, ο νίκος μπελογιάννης λέει ότι πρέπει να παραμερίσουν πάλι τις διαφορές τους, όπως έκαναν επί κατοχής στο βουνό! (Με ποιον άραγε τις παραμερίσαμε; Με τον εδες που μας πολεμούσε στην ήπειρο;) Παραδέχεται πρόθυμα τα λάθη του κουκουέ, που τους χώρισαν «κι έβαλαν άβυσσο ανάμεσά μας», κάνοντας κάποιους να πιστεύουν –όπως είπε ο συνομιλητής του- ότι το κόμμα είναι ο ισχυρότερος εχθρός της δημοκρατίας.
-Κι εσείς το πιστεύετε αυτό; Κι ο στρατηγός πλαστήρας; ρωτά με αγωνία ο μπελογιάννης
Όχι δε γίνεται, δεν είναι δυνατόν. Ο στρατηγός πλαστήρας; Μα αφού είναι μεταρρυθμιστής και φιλοπρόοδος. Είναι καλός...

Ο τζίμας παρουσιάζει ένα μπελογιάννη μετωπικό κι ενωτικό, που πρέπει να μεταπείσει μια δογματική μερίδα σκληροπυρηνικών συντρόφων. Σε μια σύσκεψη παρανόμων, ένας σύντροφος λέει στην τοποθέτησή του να μη γίνουμε ουρά των αστικών κομμάτων, γιατί παίρνουν τις δυνάμεις μας και μετά μας πουλάνε. Αλλά η επόμενη συντρόφισσα λέει ότι δεν είναι ώρα να τρίξουμε τα δόντια που δεν έχουμε. Κι ο μπελογιάννης συμφωνεί μαζί της και μιλά για πλατιά ενότητα με στόχο τη ζωή των συντρόφων μας και το ψωμί του λαού.

Έλα όμως που η προειδοποίηση του συντρόφου στην ταινία ήταν πραγματική. Τόσο για την εδα, που τα επόμενα χρόνια έγινε ουρά της ένωσης κέντρου, όσο και για τη λαίλαπα του πασοκ που ερχόταν, λεηλατώντας εκλογικά τη βάση των παλιών εαμιτών. Ο τζίμας ωστόσο θα έβλεπε με καθυστέρηση τριάντα χρόνων να γίνεται πράξη το όνειρό του για «λαϊκό μέτωπο με την επεκ», όπως το επεσήμαινε στην ταινία, ως απειλή, ο άνθρωπος της CIA στην ελλάδα (αντωνόπουλος).

Η ταινία αναπαράγει και την κυρίαρχη ερμηνεία για την περίπτωση του πλουμπιίδη, με την απαραίτητη μπηχτή εναντίον του ζαχαριάδη.
-Κάποιος στο κόμμα ρίχνει δηλητήριο για τα στελέχη, λέει ο πλουμπίδης μόλις ακούει στην «ελεύθερη ελλάδα» ότι η επιστολή του είναι χαφιέδικο κατασκεύασμα (και δεν ήταν ίσως περίεργο να το πιστεύει αυτό το κόμμα, αφού έγινε χωρίς καμία προηγούμενη συνεννόηση με τον μπάρμπα, όπως ήταν το ψευδώνυμο του πλουμπίδη). Σε ευθεία αντίθεση δηλαδή με τη στάση ζωής -κυριολεκτικά- του πλουμπίδη, που πέθανε με τη βεβαιότητα ότι το κόμμα του θα αποκαταστήσει τον ίδιο και την αλήθεια –όπως και έγινε.

Λίγο αργότερα, κι ενώ οδηγούν τους μελλοθάνατους στον τόπο εκτέλεσής τους (γουδή), ο αργυριάδης ρωτάει τον μπελογιάννη αν όντως πιστεύει ότι είχαν προδώσει το κίνημα, όπως λέει το κόμμα, ενώ ο καλούμενος στενοχωριέται που θα πεθάνει περιφρονημένος από τους συντρόφους του!
Στο απόσπασμα δηλ πήγαν με τη ρετσινιά του προδότη του κόμματος! Αυτό μας λέει ο τζίμας τουλάχιστον. Πώς; Γιατί; Έλα μωρέ τώρα. Ο νοών νοείτω. Το κόμμα που τρώει τα παιδιά του, κτλ...

Θεωρεί παράλληλα ασυχώρητο λάθος το σύνθημα του ζαχαριάδη «το όπλο παρά πόδα». Βάζει το μπελογιάννη να το παραδέχεται ανοιχτά ως λάθος σε κάθε ευκαιρία, και τους ασφαλίτες να το «αξιοποιούν» προβοκατόρικα και να βγάζουν τρικάκια κι αφίσες με αυτή τη φράση.

Τι κρατάμε ως συμπέρασμα για τον επίλογο;
Μια φράση από την απολογία του μπελογιάννη, όπου απαντά με ρητορικά ερωτήματα στο κατηγορητήριο. Ποιος πράκτορας θα έδινε έτσι ανυστερόβουλα τη ζωή του για μια τόσο μεγάλη υπόθεση; Ποιος κατάσκοπος θα έδινε έτσι ανυστερόβουλα τη ζωή του για μια τέτοια υπόθεση;
Ας βάλουμε στη θέση του πράκτορα τον πασόκο –εννοώντας βασικά τα στελέχη του πασοκ, όχι τον κόσμο που το πίστεψε- και το ερώτημα μπορεί να παραμείνει ίδιο κι απαράλλαχτο.

Ας κρατήσουμε αυτό, μαζί με την τελευταία σκηνή, όπου τα γαρίφαλα ανθίζουν και γίνονται μυριάδες. Η θυσία του ανθρώπου με το γαρίφαλο δεν ήταν μάταιη.

57 σχόλια:

  1. της Γ' Διεθνούς, του Στάλιν - Μάο30 Μαρτίου 2012 στις 5:11 μ.μ.

    Ρε απολίθωμα, κάθε φορά που βλέπω ανάρτησή σου, λέω "να γράψω - να μη γράψω - τελικά κάτι θα γράψω".

    Αυτό μάλλον έχει να κάνει με την έμφυτη πολυλογία μου, ειδικά στο ίντερνετ, αλλά και με το ότι με ιντριγκάρουν τα όσα γράφεις. Με ιντριγκάρουν γιατί ενώ είμαι σε εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτικά κατεύθυνση με σένα και θεωρώ "ΚΚΕ" και ΝΑΡ, κάπου μεταξύ των οποίων κινείσαι, υπερδεξιά και αντιδραστικά πολιτικά ρεύματα-κόμματα (καλά, δε μιλάω για το Μπρέζνιεφ στον οποίο έστω με χιουμοριστικό - έμμεσο τρόπο εκφράζεις την αγάπη σου), την ίδια ώρα είναι πράγματα που αφορούν την κατά κάποιο τρόπο "κοινή" μας προ 1956 κληρονομιά (γιατί και τα μετά 1956 κατ' εμέ αντιδραστικά ρεύματα καλώς ή κακώς έχουν καταγωγή από το παλιό κομμουνιστικό κίνημα, άλλο που το μαγαρίζουν).

    Γι' αυτό και δεν τρολλάρω, όπως νομίζουν κάποιοι κουτοπόνηροι που κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια, αλλά γράφω από καρδιάς, έστω σε περιβάλλον που η πλειοψηφία των συνομιλητών θα μου έπινε ευχαρίστως το αίμα με (μπρεζνιεφικό) καλαμάκι.

    Η κριτική που κάνεις στην ταινία του Τζίμα θα ήταν πολύ σωστή για το 1980-1981, με λίγες διορθώσεις.

    Έλα όμως που ο Μπρέζνιεφ που τόσο αγαπάς ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΑΣ αυτής της μονόμπαντα "αντιδεξιάς" θεωρίας και ιστορικής αφήγησης, καθώς ο Αντρέας Παπαντρέου ήταν "δικός του" και μαζί με τον Παπούλια του κάνανε αβάντες σε όλα τα διεθνή ζητήματα, υπό τα αηδιαστικά μειδιάματα του "Χαρίλαου"...

    Μην ψάχνεις σε κανένα "Κ"Κεσ. και σε κανένα ΠΑΣΟΚ τη γραμμή της ταινίας του Τζίμα... Ή μάλλον είχε ΚΑΙ τέτοια, δεξιά σοσιαλδημοκρατικά στοιχεία η ταινία, ωστόσο ήταν ολότελα ΜΕΣΑ στη γραμμή του "κόμματος", απόδειξη ότι την πρόβαλε και την υπερεκθείασε τότε και πολύ χαιρότανε με τους συνειρμούς που γίνονταν.

    Ο Μπρέζνιεφ σφυροδρέπανε δεν είχε ψευδαισθήσεις ότι θα κάνει εξουσία ο Φλωράκης στην Ελλάδα... Πολύ πιο χρήσιμη του ήταν μια Ελλάδα του Παπαντρέα που έβαζε βέτο στην καταδίκη του φασίστα Γιαρουζέλσκι το '81, που έγλυφε την ΕΣΣΔ για το Αφγανιστάν, που ΕΚΘΕΙΑΖΕ όλους τους δικτάτορες της ανατολικής Ευρώπης (Κάνταρ, Χόνεκερ κλπ.) - είχε γεμίσει ο τόπος βιογραφίες αυτών των φασιστών με προλόγους του "Αντρέα" και του Παπούλια. Πολύ καλά υπολογισμένη λοιπόν ήταν η ενότητα των δήθεν "δημοκρατικών" δυνάμεων ηγεσίας "ΚΚΕ" - ηγεσίας ΠΑΣΟΚ για να ξεπατώσουνε την κλασσική δεξιά που τότε ήταν κύρια με την ΕΟΚ αλλά και με το ΝΑΤΟ. Ξέρεις τι είναι να έχεις ένα "δικό σου" μέσα στον αντίπαλο;;

    Αυτό λοιπόν υπηρετούσε η γραμμή της ταινίας, που κι εμένα όταν ήμουνα μικρός με συγκινούσε κι ακόμα με συγκινεί σε κάποιες σκηνές. Να μην πιάσω για τον αντιζαχαριαδισμό, που δε λες κουβέντα ότι ήταν θέσφατο για "Κ"Κεξ. και "Κ"Κεσ., ούτε για το γεγονός ότι μέχρι το 1974 στις οργανώσεις των δύο αυτών κομμάτων που νέμονταν το όνομα του ΚΚΕ ο Μπελογιάννης αντιμετωπιζόταν περίπου ως αριστεριστής - σεχταριστής και μόνο οι μαοϊκοί τον σήκωναν ψηλά σα φιγούρα (μάλιστα τη νεολαία του το τότε επαναστατικό ΜΛΚΚΕ την ονόμασε ΜΛΚΟΝ - Νίκος Μπελογιάννης). Μετά πουλούσε σαν αντιαμερικάνικο σουβέρ, οπότε άλλαξε το φύλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. της Γ' Διεθνούς, του Στάλιν - Μάο30 Μαρτίου 2012 στις 5:11 μ.μ.

    Επί της ουσίας της κριτικής σου, τώρα, στον Μπελογιάννη της ταινίας, να πω πως έχει έντονα τα ψήγματα της νεοδεξιάς τροτσκιστικής αντίληψης. "Τι, θα μιλάμε στους κεντρώους;;" - "Τι, μήπως έχουμε δημοκρατικές αυταπατες;;" "Τι, ψωμί και δικαιώματα;; Και πού είναι ο σοσιαλισμός;;"

    Λοιπόν, εγώ είμαι βέβαιος ότι ακριβώς έτσι τα έλεγε ο Μπελογιάννης στον συνταγματάρχη τον κεντρώο. Όταν πας να κάνεις μέτωπο, δεν πας να πείσεις τον αστό ή το μικροαστό για τη διχτατορία του προλεταριάτου, ούτε για τις δίκες της Μόσχας. Του λες: "Ρε αδερφέ, συμφωνάμε σε πέντε πράγματα, έλα να τραβήξουμε προς τα κει", και για να δυναμώσεις το ρεύμα ενάντια στον κύριο εχθρό και μέσα από την κοινή δράση με τις μάζες που ακολουθάνε το "δημοκράτη" αστό να τις κερδίσεις και να τις πείσεις.

    Και για το ΕΑΜ και πάλι ο Μπελογιάννης έχει δίκιο (της ταινίας εννοώ) κι όχι εσύ. Κατ' αρχή, εννοεί ότι και μες στο ΕΑΜ έγινε μια ενότητα κομμουνιστών με άλλους αντιφασίστες. Αλλά και ο κοινός πόλεμος κατά των Γερμανών με τις άλλες αντισιακές οργανώσεις ήταν μια πραγματικότητα, όταν δεν αναβαν οι συγκρούσεις ΕΑΜ - ΕΔΕΣ. Όταν όμως πας σε συνθήκες εκτελέσεων και παρανομίας να κάνεις το πιο φαρδύ ζαχαριαδικό δημοκρατικό και αντιαμερικάνικο μέτωπο, δε θα πεις του βενιζελικού συνταγματάρχη της ταινίας "θυμάσαι τις συγκρούσεις μας στην Κατοχή και στο Δεκέμβρη";; Τα στοιχεία που σας ενώνουν θα του τονίσεις, για να τον κερδίσεις. Το να τον κερδίσεις δεν είναι υποταγή σε αυτόν, εκτός αν είσαι δεξιός οπορτουνιστής. Αν είσαι Ζαχαριάδης, τον κερδίζεις προς όφελος της ΔΙΚΗΣ σου, προλεταριακής στρατηγικής.

    Για τη σκηνή των συντρόφων στο παράνομο σπίτι: εδώ έχουμε ρεβιζιονισμό από δύο μπάντες: το σενάριο βάζει τον μετέπειτα "τρελλό" να θέλει ατσάλωμα των οργανώσεων και όχι συνεργασίες με αστικά κόμματα, σε μια γελοιγραφία της ζαχαριαδικής πολιτικής που δεν ήταν ποτέ έτσι, και ο Μπελογιάννης απαντάει με το πλατύ μέτωπο που είναι σωστό, αλλά η ταινία αφήνει να εννοηθεί πως το κάνει δεξιά, χωρίς να τον ενδιαφέρει το κόμμα και η ανάπτυξή του. Ουσιαστικά η ταινία στο πρόσωπο του "σεχταριστή συντρόφου", χτυπάει το Ζαχαριάδη με υλικά Φλωράκη - Παρτσαλίδη.

    Πράγματι στην παράνομη δουλειά ελλοχεύει ο κίνδυνος του σεχταρισμού, γιατί δεν έρχεσαι σε επαφή με τις μάζες και κινδυνεύεις να ξεκοπείς. Είναι δεξιά παρέκκλιση όμως να υποταχτείς σε κάθε απαίτηση των συμμάχων και να τους κάνεις τα χατίρια υποχωρώντας σε ζητήματα αρχών. Αυτό έκανε ο Πλουμπίδης στο θέμα Μπελογιάννη, και δε μου φταίει ο Μ. Κύρκος που στο κάτω κάτω δεν ήταν κομμουνιστής, αλλά ο μπάρμπας που για να μαλαγανέψει τον Κύρκο άφησε το Μπελογιάννη εκτός συνδυασμών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το Κόμμα παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας...».
    Με λίγα λόγια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρώτον, ότι θέμα εθνικής ανεξαρτησίας δεν τίθεται, στην Ελλάδα δεν έχουμε κατοχή.[...] να αξιοποιούν αυταπάτες, όπως αυτές για έλλειψη εθνικής ανεξαρτησίας[...],Μάκης Μαΐλης, Ριζοσπάστης, 6/3/2011 σελ.15

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι κρίμα ένα κείμενο για τον σ.Μπελογιάννη να το μολύνεις με τις ηλιθιότητες που γράφουν αυτά τα υποκείμενα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οπότε τι θα και το "εξαρτημένη" στο πρόγραμμα του κόμματος, όταν δεν τίθεται ζήτημα τέτοιο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. οταν το ζητημα της εθνικης ανεξαρτησιας το σηκωνουν φυραματα τυπου καμενου καζακη συριζα κλπ καλο ειναι να τρεξεις μακρια. το 1952 το θεμα το εθεταν οι κομμουνιστες και ολοι οι υπολοιποι εγλυφαν την πρεσβεια Οι εποχες αλλαζουν και η τακτικη πρεπει να προσαρμοζεται και οχι να μενει απολιθωμενη στο χθες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δεν πολυσυμφωνώ ότι η ταινία βγάζει ένα φιλοπλαστηρισμό,έχω και χρόνια να την δω βέβαια.

    Ότι τον παρουσιάζει να έχει ταλαντεύσεις είναι σωστό,εξέφραζε μια λογική κάποιων βημάτων αστικού εκσυγχρονισμού και εκδημοκρατισμού,κυρίως λόγω και της αριστερής πτέρυγας της ΕΠΕΚ με ηγετική φυσιογνωμία τον Καρτάλη.

    Η σκηνή με τον Πλαστήρα (Κατράκη) στο κρεββάτι άρρωστο και την άρνηση του να συμφωνήσει με την εισήγηση του Καρτάλη(Αλεξανδράκη) για απειλή παραίτησης της κυβέρνησης αν δεν ματαιωθούν οι εκτελέσεις είναι χαρακτηριστική.

    Επίσης η ταινία είναι αδυσώπητη με τον Γ Παπανδρέου,άρα το αν μπορεί να χαρακτηριστεί ακραιφνώς φιλοπασοκική σηκώνει κουβέντα.

    Ακόμα και αν την βάλουμε με ένα τρόπο στο πλαίσιο της ανόδου του μπλοκ της αλλαγής,δεν γίνεται να μην σταθούμε στο ότι το ΚΚΕ ολόκληρο, συνειδητά και ανοιχτά συμμετείχε στο μπλοκ της αλλαγής.Ένας σκηνοθέτης θα γλίτωνε?

    Πάνω απ' όλα το ΚΚΕ δεν έχει να χάσει κάτι με το να παραδεχτεί πως στις συνθήκες της ήττας και της αντίφασης της ηγεσίας στο εξωτερικό υπήρξαν ζητήματα.Ο Μπελογιάννης ήρθε στην Ελλάδα,μάλλον με γραμμή να απομονώσει τον Πλουμπίδη,και να αναιρέσει τα ανοίγματα του προς την "δημοκρατική" αστική τάξη.Η άποψη ότι ο Πλουμπίδης ήταν χαφιές ήταν μια άποψη με παρελθόν,δεν ήρθε μετά το γράμμα.Είχε να κάνει με πολλά ,πχ με την έλλειψη μέτρων συνωμοτικότητα,στις επαφές του με αστούς πολιτικούς κτλ.Τι να σου κάνει όμως ,με τις οργανώσεις του ΚΚΕ διαλυμένες και την αστυνομοκρατία σε ασύλληπτα επίπεδα?

    Από τον ίδιο τον τόνο της Δημοκρατικής Παράταξης στις εκλογές του 50 προκύπτει ότι ο Πλουμπίδης ήταν σε μια γραμμή επαναεαμοποίησης της αριστεράς.Χωρίς κάποια απόδειξη ότι αυτό το έκανε απέναντι στον Ζαχαριάδη, το "τα όπλα παρά πόδα" ήταν σε άλλη κατεύθυνση.

    Αυτό που έχει σημασία είναι να μην ξεχνάμε ότι είμαστε πάντα στο πλαίσιο της ήττας μιας "νικηφόρας επανάστασης που χάθηκε" μιας και η δυναμική της από το επίπεδο της κοινωνικής επανάστασης εγκλωβίστηκε αφενός μεν μετά την Κατοχή στην λαϊκή δημοκρατική ειρήνευση και προκοπή,και μοιραία στον Δεκέμβρη και την Βάρκιζα,και κατόπιν στον ηρωικό αγώνα του ΔΣΕ,εγκλωβισμένου όμως στις ανάγκες του πρώτου επεισοδίου του λεγόμενου ψυχρού πολέμου,και χωρίς μια αποφασιστική γραμμή για την κατάληψη της εξουσίας.

    Και να γίνονται λοιπόν προσπάθειες να φτιαχτεί ένα σχήμα "από την μια ο καλός Μπελογιάννης και ο καλός Πλουμπίδης με την σωστή γραμμή,και από την άλλη ο Ζαχαριάδης",δεν υπάρχει λόγος να δίνονται απαντήσεις δήθεν επιθετικές αλλά στην πραγματικότητα αμυντικές.

    Ούτε ο Μπελογιάννης και ο Πλουμπίδης ήταν ουρά του Πλαστήρα,ούτε ο Ζαχαριάδης εκτός ελέγχου σεχταριστής και ανθρωποφάγος.Οι αντιθέσεις τους δεν είναι ούτε κατασκευασμένες,ούτε όμως δίνουν δίκιο σε κάποια από τις 2 "μεριές".

    Δυστυχώς "δίκιο" είχε μόνο η σκληρή πραγματικότητα της ήττας ενός παλαικού επαναστατικού ρεύματος.Όσοι κλήθηκαν να διαχειριστούν την αμέσως επόμενη περίοδο,αν δεν κριθούν σε αυτό το πλαίσιο θα μιλάμε πλέον για άλλους ανθρώπους.Αυτό κάνει και η αγιοποίηση Μπελογιάννη vs Ζαχαριάδη,και το κλείνουμε την συζήτηση και την έρευνα για την στάση τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι λες ρε καραγκιόζη Άναυδε πάλι? Γιατί τότε δεν έθεταν άλλοι θέμα "εθνικής ανεξαρτησίας"? Ο Σβώλος και ο Τσιριμώκος του ΣΚ-ΕΛΔ? Οι ΕΑΜικές δυνάμεις, οι οποίες συνεργάζονταν στην ΕΔΑ? Κεντρώες δυνάμεις, οι οποίες συμμετείχαν τότε ακόμη στους συνδυασμούς του Πλαστήρα? Για να μην πάμε πιο πίσω, στο '40-'45, για να δούμε "ποιος έθετε ζήτημα εθνικής ανεξαρτησίας". Για ελεύθερη Ελλάδα μιλούσε όχι μόνο το ΚΚΕ και το ΕΑΜ, αλλά τόσο οι δυνάμεις του Ζέρβα όσο και οι αστικές δυνάμεις του Καΐρου.

    Το ζήτημα δεν είναι λοιπόν πανίβλακα τροτσκιστάκο γενικά οι εξυπνάδες που προσπαθείς να γράψεις μηρυκάζοντας σαν βιασμένη κατσικούλα τις παπαριές των πιο αντιδραστικών και αριστερίστικων στοιχείων του σημερινού ΠΓ και ΚΕ του Κόμματος, αλλά το ζήτημα είναι: 1. αν τίθεται από τα πράγματα, δηλαδή αντικειμενικά, από τους όρους ανάπτυξης του ιμπεριαλισμού, και ειδικότερα σήμερα στις συνθήκες της κρίσης, ζήτημα εθνικής ανεξαρτησίας για την Ελλάδα, και 2. το περιεχόμενο της έννοιας της εθνικής ανεξαρτησίας, η ακριβής ένταξή της στην τακτική των κομμουνιστών, ο επιμελής προσδιορισμός της θέσης της μέσα στη συνολική στρατηγική για το σοσιαλισμό, δηλαδή η σύνδεσή της με την ταξική πάλη (με τη στενή έννοια). Τι με νοιάζει λοιπόν εμένα ρε βλάκα τι λέει ο Καζάκης και ο Καμμένος? Τι το ένοιαζε το ΚΚΕ τι έλεγε ο Ζέρβας το '40-'45? "Μακριά", όπως γράφεις, να τρέξεις εσύ γελοίε κομπάρσε! Οι κομμουνιστές ποτέ δεν έτρεξαν μακριά από τα καθήκοντα που με αμείλικτο τρόπο έθετε η ιστορία και η ταξική πάλη.

    Ζήτημα εθνικής ανεξαρτησίας υπάρχει σήμερα για την Ελλάδα αντικειμενικά. Η μορφή που έχει λάβει σήμερα η ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας, η κατευθυνόμενη από το μεγάλο κεφάλαιο καταστροφή του παραγωγικού ιστού της, η αποδιάρθρωση όλης της κοινωνίας και οι διάφορες πράξεις, οι οποίες δένουν ολοκληρωτικά σε ένα οικονομικό και νομικό πλέγμα τον τόπο, δεν έχουν προηγούμενο (τουλάχιστον για τις τελευταίες 3-4 δεκαετίες). Η Ελλάδα ετοιμάζεται σαν ένα φιλέτο-μπανανία για τις ορέξεις του διεθνούς κεφαλαίου. Ξένα και ελληνικά μονοπώλια ετοιμάζουν την πλήρη πώληση της χώρας και όλων των αναπτυξιακών της δυνατοτήτων, της γης και του πλούτου της. Στην Ελλάδα διαδραματίζεται μία ακριβής απεικόνιση αυτού που ο Λένιν συνέλαβε και περιέγραψε ως "ιμπεριαλισμό", ως "ιμπεριαλιστική πολιτική" ως διακρατικές σχέσεις στην εποχή των μονοπωλίων και του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου. Η Ελλάδα έχει αφήσει για τα καλά πίσω της τις μορφές ιμπεριαλιστικής εξάρτησής της από τον ευρωπαϊκό ή τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό των δεκαετιών '70-'00 (ΕΟΚ, ΕΕ, ΟΝΕ, ΝΑΤΟ, προνόμια αμερικάνικων επιχειρήσεων κτλ.) και έχει εισέλθει σε μία φάση τέτοιων όρων "προσάρτησης" και ελέγχου της από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (κυρίως τη Γερμανία σε επίπεδο ΕΕ και δευτερευόντως τη Γαλλία - όπως βέβαια και από ΗΠΑ-Αγγλία μέσω του πλοκαμιού του ΔΝΤ), η οποία έχει μετατρέψει τη χώρα σε ένα πραγματικό οικονομικό και πολιτικό προτεκτοράτο του ιμπεριαλισμού, καθιστώντας ίσως πιο επίκαιρο και εύστοχο από ποτέ το σύνθημα του Κόμματος "Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το Πρόγραμμα του Κόμματος περιγράφει με τον πιο εύστοχο και περιεκτικό τρόπο αυτά τα χαρακτηριστικά της εποχής μας και είναι πράγματι αξιοθαύμαστο ότι διαβλέποντας από το 1996 τις τάσεις του ιμπεριαλισμού, διαμόρφωσε ουσιαστικά (βασιζόμενο βέβαια στις επεξεργασίες και στην τακτική-στρατηγική αντίληψη του Κόμματος από το '30 και δώθε) εκείνη την ανάλυση του ιμπεριαλισμού και του ελληνικού καπιταλισμού και συγκρότησε εκείνη τη στρατηγική, η οποία απαντάει με τον πιο καταλυτικό τρόπο στα άμεσα καθήκοντα του κινήματος, στα ζωτικά προβλήματα του λαού και συνδέει με οργανικό τρόπο την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό με την πάλη για το σοσιαλισμό. Η στρατηγική του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης είναι το πιο ολοκληρωμένο πολιτικό εργαλείο για τη συσπείρωση σήμερα (σήμερα και όχι αύριο!) της εργατικής τάξης (ως πυρήνα και καθοδηγητικού κέντρου) καθώς και των πιο πλατιών λαϊκών μαζών σε ένα κοινωνικοπολιτικό μέτωπο, το οποίο θα έρθει σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, παλεύοντας άμεσα για το ψωμί και τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων, ενώ όσο πιο αποφασιστικά θα ξεδιπλώνει τη σύγκρουσή του με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, τόσο πιο πολύ θα οδεύει η ρήξη προς τα βάθρα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος εν γένει. Η σύγκρουση με τους πυλώνες του ιμπεριαλισμού είναι συθέμελος κλονισμός του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος και στρώνει το δρόμο για τη συνολική επαναστατική ανατροπή της εξουσίας της αστικής τάξης. Το Κόμμα κατανοούσε πάντα αυτή τη στρατηγική του ως έναν δρόμο όχι θεωρητικής ανάλυσης, αλλά ως ένα άμεσο πολιτικό καθήκον των κομμουνιστών, ως έναν δρόμο πρακτικής δράσης, μέσα από τον οποίο οι πλατύτερες εργαζόμενες μάζες θα πείθονταν (πρακτικά και μέσα από τη δική τους πείρα) για το χαρακτήρα του συστήματος, για τη φύση του καπιταλισμού και για την ανάγκη υπέρβασής του, για την ανάγκη του Σοσιαλισμού. Ο σοσιαλισμός θα ξεπηδούσε μέσα από την καθημερινή τους πάλη παράλληλα με την ιδεολογική-διαφωτιστική δουλειά των κομμουνιστών. Το ΑΑΔΜ είναι σήμερα εκ των πραγμάτων η πιο περιεκτική στρατηγική για να ανοίξει ο δρόμος για το σοσιαλισμό. Η υπεράσπισή του από την ακύρωση, τη λάσπη και τις διαστρεβλώσεις (έναν ρόλο τον οποίο για δεκαπέντε χρόνια τον είχε το ΝΑΡ και οι διάφορες άλλες αριστερίστικες και τροτσκιστικές γκρούπες και τον οποίο σήμερα έχει αναλάβει η ηγεσία του ΚΚΕ) είναι επιτακτικό καθήκον και άμεση ανάγκη για κάθε κομμουνιστή. Να σηκώσουμε πιο ψηλά και να κρατήσουμε πιο σταθερά το Πρόγραμμα του ΚΚΕ ως σημαία της επαναστατικής πάλης στις σημερινές συνθήκες της κρίσης και της πιο συνθλιπτικής επίθεσης του ιμπεριαλισμού και του μεγάλου κεφαλαίου. Για την επιβίωση της εργατικής τάξης και του λαού, για τα δικαιώματά μας στη ζωή και στον πολιτισμό, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών κατακτήσεων του λαού, για την υπεράσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας και την απόκρουση του ιμπεριαλισμού και για να ανοίξει ο δρόμος της επαναστατικής πάλης για το Σοσιαλισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΥΓ Το Πρόγραμμα του Κόμματος μιλάει για "εξάρτηση" καραγκιόζη Άναυδε. Αυτό το πράμα σε ρώτησε ένας τύπος πιο πάνω αλλά εσύ θέλησες να κάνεις το γνωστό σου σολάρισμα της παπαρο-ΝΑΡολογίας. Το τι σημαίνει "ιμπεριαλισμός" και "εξάρτηση" το προσδιόρισε ο Λένιν. Το τι σημαίνει "αλληλεξάρτηση" και τα συναφή το προσδιόρισαν ο Κάουτσκυ, ο Τρότσκυ, οι διαφόρων αποχρώσεων τροτσκιστές, ο Γκορμπατσόφ (μην το ξεχνάμε κι αυτό!), ο Μηλιός, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΝΑΡ, ο Νέκρι, οι θεωρητικοί της (αντι)παγκοσμιοποίησης και πλήθος άλλοι ακόμη ασημαντότεροι, δεξιοί ή "αριστεροί". Το ότι ένα μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ, όπως ο Στέφανος Λουκάς (άλλη μία ασημαντότητα ακόμη ασημαντότερη), ήρθε να πουλήσει, κόντρα σε όλες τις κομματικές αποφάσεις, αντιλενινισμό με τη θεωρία του για "αλληλεξάρτηση" εν έτει 2009, αυτό δε σημαίνει ότι αυτό το γελοίο ιδεολόγημα είναι είτε δικό του είτε καινούργιο είτε ότι έχει την παραμικρή σχέση με το μαρξισμό-λενινισμό. Όποιος δεν είναι απλά ηλίθιος, ας κάτσει να ρίξει μια ματιά για το σχετικό ζήτημα σε όσα πρόσωπα και χώρους αναφέρω παραπάνω και θα μπορέσει τότε να βγάλει αυτοτελώς συμπεράσματα για την υποστάθμη των ιδεολογημάτων του Λουκά και των λοιπών θιασωτών τους στην ΚΕ του Κόμματος, καθώς και το αν έχουν την παραμικρή σχέση με το λενινισμό και τη θεωρία του ιμπεριαλισμού. Άλλος δρόμος για τους κομμουνιστές σήμερα δεν υπάρχει: ακλόνητη σταθερότητα στο μαρξισμό-λενινισμό, ακλόνητη υπεράσπιση του Προγράμματος του Κόμματος. Οι κομμουνιστές, τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα θα συναντηθούν αργά ή γρήγορα στο δρόμο βρίσκοντας "το ρυθμό, την καρδιά, τη σημαία", θα λιώσουν πάνω στην ίδια άσφαλτο και στα ίδια πεζοδρόμια. Με τους άλλους θα λογαριαστούμε στα γουναράδικα όταν έρθει η άτιμη ώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Είμαι ο τύπος που ρώτησε πιο πάνω για την εξάρτηση. Ο άναυδος όμως με άφησε άναυδο. Το κόκκινο σπυρί έβαλε το ζήτημα στη βάση του. Ωστόσο, πολύ φοβάμαι ότι είμαστε πλέον πολύ λίγοι όσοιγνωρίζουμε και τολμάμε να υπερασπιστούμε το πρόγραμμά μας. Και κυρίως χωρίς ελπίδα επιτυχίας, αφού μιλάμε ανώνυμα, ενώ αν μιλήσουμε επώνυμα, μάλλον θα μας κάνουν έξωση κάτι άναυδοι... Κρίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Απολίθωμα, δεν θέλω να μου απαντήσεις, θέλω όμως να ακούσεις τι έχω να σου πω. Είναι η δική μου αίσθηση και δεν ισχυρίζομαι ότι εκπροσωπώ καμία αντικειμενικότητα. Πάνε λίγοι μήνες τώρα που οι συζητήσεις κάτω από τις αναρτήσεις σου εκτρέπονται όλο και πιο άγρια. Το τελευταίο σχόλιο που έγραψε το "κόκκινο σπυρί" είναι ενδεικτικό:

    "πανίβλακα τροτσκιστάκο, μηρυκάζοντας σαν βιασμένη κατσικούλα, τις παπαριές, ρε βλάκα, γελοίε κομπάρσε, καραγκιόζη Άναυδε, Όποιος δεν είναι απλά ηλίθιος"

    Οι παραπάνω εκφράσεις είναι αντιγραφή από την απάντησή του. Δεν ξέρω τι ρόλο βαράει ο Άναυδος, αλλά βλέπω ότι δεν προκαλεί, και σίγουρα δεν έχει δόσει αυτός αφορμή για τέτοια αντιμετώπιση.

    Συγνώμη αλλά πλέον έχω αρχίσει να χαλιέμαι κάθε φορά που διαβάζω τις συζητήσεις. Ήθελα να γράψω κάτι για το Μπελογιάννη αλλά το μετάνιωσα διαβάζοντας τα παραπάνω. Η αίσθηση που μου αφήνει είναι άσχημη. Δεν ξέρω και δε με νοιάζει γιατί έφτιαξες το μπλοκ. Μη μου απαντάς άμεσα συλλογίσου όμως αυτό που σου λέω. Έχω σταματήσει να το αισθάνομαι "δικό μου χώρο".

    Όσο για τον τελευταίο ανώνυμο που γράφει "Ωστόσο, πολύ φοβάμαι ότι είμαστε πλέον πολύ λίγοι όσοιγνωρίζουμε και τολμάμε να υπερασπιστούμε το πρόγραμμά μας. Και κυρίως χωρίς ελπίδα επιτυχίας, αφού μιλάμε ανώνυμα, ενώ αν μιλήσουμε επώνυμα, μάλλον θα μας κάνουν έξωση κάτι άναυδοι..."

    Δεν έχεις καμία σχέση με το ΚΚΕ και με το πρόγραμμά του. Γιατί στο πρόγραμμα και στο καταστατικό του γράφει συγκεκριμένα ότι δεν έχεις δικαίωμα να κάνεις αυτό που μόλις έκανες, δηλαδή να ασκείς κριτική στην καθοδήγηση εκτός οργάνων και δημόσια. Το δικαίωμα σου αυτό το έχεις μόνο μέσα στα όργανα. Επομένως, εάν "σε κάνουν έξωση κάτι άναυδοι" θα έχουν απόλυτο δίκιο. Δεν έχεις θέση μέσα στο ΚΚΕ. Όχι επειδή διαφωνείς με το τελευταίο συνέδριο και με την ηγεσία, αλλά επειδή βγάζεις τη διαφωνία προς τα έξω, παραβιάζοντας κάθε καταστατική και προγραμματική αρχή.

    Ανώνυμος νούμερο 3485638456823852873

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Όταν δεν μας αρέσει η γκόμενα, γκρινιάζουμε για το κομπινεζόν... Είναι εξυπνούλικη τακτική, αλλά γνωστή, φτωχή, φτηνή και αμήχανη. Τα "στολίσματα" είναι οι σύνδεσμοι του λόγου και αν δεν είχες τόση μικροαστική ευαισθησία αγαπητέ ανώνυμε, τότε θα έδινες βάρος στο περιεχόμενο της πολιτικής μου τοποθέτησης και όχι στους 2-3 χαρακτηρισμούς. Νομίζεις όμως μικρό μου νούφαρο ότι θα καταφέρεις με τέτοια κολπάκια να μειώσεις τη σημασία και το περιεχόμενο της γνώμης που εξέφρασα? Μη γίνεσαι αξιολύπητος...

    Θα σου συνένστηνα πάντως να διάβαζες λίγο παραπάνω Λένιν (πράγμα που μάλλον δεν έχει κάνει ποτέ στη ζωή σου), γιατί τότε θα διαπίστωνες ότι ένας από τους μεγαλύτερους επαναστάτες και θεωρητικούς του κομμουνιστικού κινήματος χυδαιολογεί και βρίζει σαν αγράμματη μανάβισσα εν τω μέσω των σοβαρότερων πολιτικών αναλύσεών του και κατά την αντιπαράθεσή του με τα διάφορα "σκουπίδια" που συνηθίζουν πάντα να πλατσουρίζουν φωνασκώντας στις παρυφές του κομμουνιστικού κινήματος. Ο Άναυδος λοιπόν αποτελεί ένα τέτοιο άθλιο υποκείμενο, γνωστό στον κόσμο των μπλογκς. Έναν τελειωμένο αριστεριστάκο, εχθρό της ιστορίας του Κόμματος, της πολιτικής του και του Προγράμματός του. Είναι πάντα εμετικά συκοφαντικός, διαστρέφει τα λεγόμενα των άλλων, φυτεύει σε κόσμο γνώμες που δεν έχει εκφράσει και ελεεινολογεί καθ΄ έξιν (και ίσως και κατ' επάγγελμα) ενάντια σε όποιον υπερασπίζεται τις αρχές και την ιστορία του Κόμματος από τον τροτσκισμό και την παραχάραξη. Είναι ένα άθλιο τομάρι, ψεύτης και βλάκας, ημιμαθής, προπέτης, φαφλατάς και σπεκουλαδόρος. Πρακτορεύει τον τροτσκισμό και τον αριστερισμό ανάμεσα σε κομματικά μέλη και οπαδούς και του αξίζει το πολιτικό ξεβράκωμα και η ηθική καθύβριση.

    Αγαπητέ άνωθεν Ανώνυμε σου ξαναλέω και το εννοώ: διάβασε λίγο Λένιν. Διάβασε Λένιν επειγόντως! Για να βγάλεις πολιτικά συμπεράσματα αλλά και για να δεις ακόμη πιο καθαρά πώς οι έννοιες "βλάκας", "ηλίθιος", "καραγκιόζης", "κατσικούλα" και τα συναφή μπορούν να συνιστούν πολιτικά συμφραζόμενα ακόμη και των πιο βαθιών πολιτικών αναλύσεων. Αν σε ενόχλησαν οι δικές μου εκφράσεις, τότε με το Λένιν θα σου σηκωθεί η πέτσα! Καταλαβαίνω ότι εγώ σου ενοχλώ αφόρητα την αισθητική της μικροαστικής ηθικής σου, ελπίζω πως ίσως ο Λένιν να καταφέρει να σε πείσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμε 3485638456823852873

    Εδώ και αρκετό καιρό, άρχισαν να εμφανίζονται τρολάκια της κακιάς ώρας, που παριστάνουν ότι είναι μέλη και καλά του ΚΚΕ. Πότε "αγανακτισμένοι' με την "ηγεσία", πότε "προβληματισμένοι" από την δηθεν στροφή του ΚΚΕ, πότε και καλά "ενοχλημένοι" από τον Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό, πότε επιτίθενται σε άλλους που είναι όντως μέλη για να σπείρουν φασαρία και καχυποψία. Τέτοιου φυράματος προσωπικότητες είναι, ετσι δρουν. Αυτό το σκουπιδαριό παρήγαγε ο αντικουκουεδισμός εδώ και 30 χρόνια, τι να κάνουμε τώρα. Δε χρειάζεται να το παίρνεις στα σοβαρά. Λυσσάνε εδώ μέσα γιατί είναι ανύπαρκτοι εκεί έξω. Περαστικά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δεν ξέρω ρε παιδιά τι θέλετε να πείτε, αλλά παλι κι απο σας χαρακτηρισμούς βλέπω. δεν ξέρω αν συμφωνώ με αυτά που έβαλε αυτό το κόκκινο σπυρί, αλλά προβληματίζομαι πολύ σοβα΄ρα. Δεν ειμαι οαργανωμένη στο ΚΚΕ ή στην ΚΝΕ αλλά εκεί ανήκω και δραστηριοποιούμαι συνδικαλιστικά. Δεν ξέρω ποιος ειναι ή δεν είναι κκε εδώ μέσα και είναι δύσκολο να καταλάβεις, αλλά σίγουρα οι γνώμες που λέγονται έχουν μια αξία. δεν ξέρω αν εσείς οι τελευταίοι ανώνυμοι είσαστε όντως Κκε, αλλά με εκπλήσσει που κι εσείς καταλήγεται σε χαρακτηρισμούς χωρίς όμως να μπάινετε στον κόπο να απαντήσετε έστω και σε ε΄να σημείο απ όσα γράφει με πολύ καλό πολιτικό τρόπο (οι εκφράσεις δε με ενδιφέρουν εμένα) αυτό το κόκκινο σπυρί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ποιός θα απαντήσει ρε παιδιά στο σπυρί; Κρεμόμαστε απ΄το πληκτρολόγιό σας. Ο άναυδος δε νομίζω. Έμεινε άναυδος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είμαι ο ανώνυμος που καλύφθηκε από το σπυρί και κάποιος μου είπε ότι δικαίως θα μου κάνουν έξωση. Εγώ δε λυσσαξα, αλλά θα λυσσάξει. Γιατί ακριβώς θα κάνω ο,τι μπορώ για συνεχίσει να υπάρχει το ΚΚΕ, με το πρόγραμμα και το καταστατικό του. Τη στιγμή που παραβιάζονται από την ηγεσία, δε θα παίξω με τους στημένους κανονες της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Tέλος, γράφω από εδώ ακριβώς για να μη μου γίνει έξωση. Αφού αν τοποθετηθώ στο Κόμμα, όπως προβλέπεται, θα διαγραφώ ως εχθρός στο άψε-σβήσε. Αυτοί είναι οι νέοι κανόνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. της Γ' Διεθνούς, του Στάλιν - Μάο31 Μαρτίου 2012 στις 8:44 μ.μ.

    Νεοτροτσκιστές - απόλυτοι φασίστες της σημερινής ηγεσίας του "Κ"ΚΕ εναντίον οπαδών της προ 2000 γραμμής του "Κ"ΚΕ, θαυμαστών του Φλωράκη, του Μπρέζνιεφ, της ΚαΓκεΜπε και της Στάζι - όλων εκείνων δηλαδή που σκότωσαν το κομμουνιστικό κίνημα παγκόσμια, αλλά και εφάρμοσαν τα πιο βάρβαρα μέτρα στα κορμιά των ζαχαριαδικών ΔΣΕιτών σε Τασκένδη και Ανατολική Ευρώπη μετά το 1956.

    Τι να πρωτοθαυμάσεις... Ποιότητα λόγου ή επιχειρημάτων, ύφος, δημοκρατισμό... Βέβαια, οι "δεξιοί" τύπου κόκκινο σπυρί, οι "φλωρακικοί" ας πούμε, ξέρουνε πολιτική, σε αντίθεση με τους εντελώς πιθηκοειδείς οπαδούς της σημερινής ηγετικής ομάδας του "Κ"ΚΕ που δεν καταλαβαίνουνε τίποτα εκτός από "σοσιαλισμό" (πραξικόπημα δηλαδή) εδώ και τώρα, και όλα τα άλλα τα θεωρούνε "ρεφορμισμό".

    Είναι απλώς να σε πιάνει τρόμος αν αυτοί οι άνθρωποι πάρουν ποτέ εξουσία σε αυτό τον τόπο, την οποία μάλιστα θα τη θεωρούνε και "λαϊκή", άρα νομιμοποιημένη περίπου για τα πάντα, δηλαδή για κάθε παλιανθρωπιά και αντιλαϊκή βία που έχουνε στο μυαλό τους...

    Η αλήθεια είναι πάντως (κι εγώ είμαι αντικειμενικός, γιατί δεν έχω καμία σχέση και μισώ εξίσου και "δεξιούς" και "αριστεριστές" κνίτες) πως όντως τελευταία το ιστολόγιο σου έχει γίνει πεδίο για φραξιονιστική πάλη δίχως αρχές των δύο βασικών φραξιών του "Κ"ΚΕ, γι' αυτό και σου έγραφα στο αρχικό ότι το σκέφτομαι να γράφω εδώ, καθώς όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα (ειδικά τα σοσιαλφασιστικά πίτουρα του Περισσού) τον τρων' οι κότες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Κόκκινο σπυρί, από τον Λένιν δεν έχω πρόβλημα να διαβάσω οποιαδήποτε βρισιά. Από τυπάκια σαν εσένα όχι.

    Και μόνη η φράση "δεν σου αρέσει η γκόμενα και γκρινιάζεις για το κομπινεζόν" δείχνει τι ποιότητας άνθρωπος είσαι.

    Κοίτα να δεις μεγαλομανία που θα συγκρίνει τον εαυτό του με το Λένιν. Να γελάνε και οι κότες!

    Ανώνυμος 346589734692649873459

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμε των 4.58μμ,8.36μμ, 8.43μμ.
    Ανώνυμα, ο καθένας μπορεί να υποστηρίζει ότι είναι και ο άγιος Πέτρος. Πάντως αν είσαι μέλος του κόμματος και καλυπτόμενος από την ανωνυμία, μιλάς με τέτοιον τρόπο, είσαι θρασύδειλος και σου χρειάζεται έξωση με κλωτσιές.
    τσο και λο!!
    λαθραναγνώστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Βλέποντας λοιπόν αυτό το πνεύμα υγιούς και εποικοδομητικού διαλόγου που για μια ακόμα φορά αναπτύσσεται κάτω από τις φτερούγες του σφυροδρέπανου, είπα να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου!

    Χαλαρώστε λοιπόν! Έρχεται η απάντηση σε όλες μας τις απορίες!

    Ελλάδα: πρεζάκι ή απεξαρτημένη; Οι απαντήσεις το Μάη στο παρακάτω βιβλιαράκι:

    "Ιμπεριαλισμός και εξάρτηση - Βασίλης Λιόσης"

    Για όποιους δεν τον ξέρετε, μια βολτούλα από το www.rizospastis.gr θα σας βοηθήσει (ειδικά οι δύο τελευταίες του... συνεργασίες).

    (Αυτός δεν "απομακρύνθηκε" σαν "δεξιός"; Τι δουλειά έχει μ' αυτές τις ΝΑΡίτικες εκδόσεις;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. (ο αποπάνω είμαι, αλλά δεν κατέ'ω το html)

    Να το σωστό link για το βιβλιαράκι: http://www.kapsimi.gr/%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Δεν μπαίνω στην ουσία της αντιπαράθεσης

    Κατά την ταπεινή μου άποψη η ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση:

    1) Δεν γίνεται και δεν μπορεί να γίνει στα σχόλια ενός μπλογκ.
    2) Δεν μπορεί να γίνει έξω απο την οργανωμένη ζωή και δράση.
    3) Δεν μπορεί να γίνεται ανώνυμα.

    Εκτός απ τον Αλέκο ο οποίος είχε τα κότσια και κάθε δικαίωμα να βάλει επώνυμα τους προβληματισμούς του άσχετα εαν κάποιος συμφωνεί ή όχι μαζί του, δεν βλέπω κάποιον άλλο να το κάνει.

    Τα ανώνυμα, κακεντρεχή, βρωμερά σχόλια που προσπαθούν να σπείρουν αμφιβολίες για την τακτική και στρατηγική του Κόμματος και για την ηγεσία του, έχουν την ίδια αξία με τα λερωμένα χαρτιά στο καλάθι της τουαλέτας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. κατι που δεν είναι και πολύ σχετικό αλλά ήθελα να το γραψω εδώ και καιρό:

    γιατί επανερχεται η κουβέντα για τη "νεοτροτσκιστική ηγεσία του ΚΚΕ", για "αποκατάσταση Πουλιόπουλου" κτλ;

    οι τροτσκιστές πράγματι προέβαλαν τη θέση ότι η επανάσταση στην Ελλάδα θα είναι σοσιαλιστική, αλλά ταυτόχρονα υιοθετούσαν την τακτική του Ενιαίου Εργατικού Μετώπου. αυτή την τακτική το ΚΚΕ σήμερα την απορρίπτει. άρα από που κι ως που "νεοτροτσκιστές";

    επίσης τη γραμμή του σημερινού ΚΚΕ (περίπου: "όλοι είναι εχθροί μας, δε συνεργαζόμαστε με κανέναν, μόνη λύση ο σοσιαλισμός, συσπειρωθείτε στο κόμμα μας κι αν δε συμφωνείτε συνολικά") την είχε υιοθετήσει η σταλινική ΚΔ το διάστημα 1928-1934, με την "απλή" προσθήκη ότι ξεκαθάριζε ρητά και δημόσια ότι όλα αυτά θα έρθουν με επανάσταση, πράγμα που σήμερα το ΚΚΕ αποφεύγει, και απλώς εάν πιεστούν θα πουν "μα εμείς είμαστε επαναστατικό κόμμα, το λέει το Πρόγραμμα μας" και θα σε ψέξουν γιατί αυτά είναι ....αυτονόητα.

    τελος παντων θεωρώ ότι η σημερινη γραμμή του ΚΚΕ πιο κοντά από όλες είναι στη γραμμή της σταλινικής περιόδου 1928-1934.

    επίσης ότι όλα αυτά έχουν κουράσει και δε βοηθούν και ιδιαίτερα. δηλαδή πόσο κρίσιμη είναι η απόφανση εάν η σημερινή ηγεσία είναι "νεοτροτσκιστές" ή "νεοσταλινικοί";

    drazen

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ο αλχαλ και οι χαλβαδενιοι οπαδοι του σημερα εχουν μια προταση παρομοια με του ναρ αλλα επειδη δεν θελουν να τους πουν ναριτες αναλυονται σε βρισιες. Καταδυονται στα βαθη της παλαι ποτε σχολης της εξαρτησης (Σ. Αμιν, Α. Φρανκ κα) για να μας πουν τι ακριβως ότι επανασταση στην ελλαδα δεν μπορει να γινει αν δεν προηγηθει καποιο σταδιο αντιιμπεριαλιστικο η καπως ετσι το οποιο θα ερθει να λυσει καποια αντιθεση μυστικη γνωστη μονο σε αυτους.

    Αυτό που σε καμια περιπτωση δεν μπορουν να εξηγησουν ειναι ότι αυτό που κορυφονεται σημερα στην Ελλαδα είναι η βασικη αντιθεση του συστηματος συνεπως αυτό που αντικειμενικα πρεπει να λυθει είναι το ποιος ποιον και όχι ότι κατεβαζει η κουτρα τους. Σημερα είναι ο καπιταλισμός που συγκλονιζεται και ολοι μετριομασετ από το αν θα του δωσουμε ένα χερακι βοηθειας η μια κλωτσια

    Εννοειται ότι όπως το ΚΚΕ ες είναι και αυτοι κομμουνιστες όπως και ο Γκορμπατσοφ είναι και αυτοι λενινιστες όπως και ο Τροτσκυ είναι και αυτοι μπολσεβικοι κλπ. Δεν θα περιμενα τιποτε λιγοτερο από αυτους βεβαια αδυνατουν να μας εξηγησουν πως η ηγεσια του ΚΚΕ που είναι σχεδον απαραλλακτη από το 1991 προβαινει σε τετοιες μεταλλαξεις κατ αυτους και πως τα ηλιθια κατ αυτους μελη του κομματος στηριζουν με ποσοστο πανω από 99% τις θεσεις της. Όλα τα αλλα ας βγουν επωνυμα να μιλησουν τι φοβουνται την ΟΠΛΑ ? Τετοια δειλια δυσκολα αντεχεται

    Τελος για τις βρισιες υπαρχει θεραπεια πλεον για το συνδρομο τουρετ ενας ειδικος θα βοηθουσε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Βλακάκο, κατ' αρχάς (και κατ΄ αρχήν) τα εσωργανωτικά νούμερα άστα στην άκρη (μιας και είσαι και κομματικό μέλος). Νούμερα και ποσοστά από εσωκομματικές διαδικασίες, δίνει ο Σταυρόπουλος στο Βήμα, δε χρειάζεσαι κι εσύ. Επίσης τα περί "απαράλλακτης" ηγεσίας από το 1991 δεν ισχύει ούτε στο 10% της σημερινής ΚΕ και ΠΓ (εκτός αν ταυτίζεις την ηγεσία με την Αλέκα). Απλά αποδεικνύεσαι για μία ακόμη φορά πανίβλακας και αισχρός ψεύτης. Και η θηριώδης βλακεία σου έγκειται πολύ απλά στο γεγονός ότι κάθε ένας μπορεί να πάει απλώς στην κομματική του βιβλιοθήκη, στη βιβλιοθήκη ενός θείου του, σε ένα κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας και να ξεφυλίσσει τις εκδόσεις των Συνεδρίων του Κόμματος από το 14ο μέχρι το 18ο, διαπιστώνοντας έτσι ιδίοις όμασιν το εύρος της "ανανέωσης" της ΚΕ και του ΠΓ. Προσωπικά δε θα κάτσω να συζητήσω με κρετίνους σαν κι εσένα "συσχετισμούς" προσώπων στα όργανα. Αλλά το ότι το πας κατ' ευθείαν εκεί το πράγμα, δείχνει ότι μάλλον είσαι αρκετά βυθισμένος στη "φραξιολογία" ως μεταφυσικό παράγοντα ερμηνείας των εξελίξεων στο κομμουνιστικό κίνημα (λογικό, και η ηγεσία του Κόμματος σήμερα το ίδιο κάνει). Σου απάντησα με μία συνολική πολιτική τοποθέτηση και αυτό αρκεί. Τα "συνωμοτικά" τράβα κουβέντιαστα με τους όμοιούς σου, αλλά όχι μ' εμένα κι όχι εδώ πέρα.

    Το πόσο ΚΚΕς και λενινιστής είσαι, το δείχνει πολύ απλά το ότι αντί να μου απαντήσεις με βάση τις ολοκληρωμένες επιστημονικές οικονομικές μελέτες του Λένιν πάνω στο φαινόμενο του μονοπωλιακού κεφαλαίου, του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού και των διακρατικών σχέσεων που δομούνται σε αυτό το στάδιο ανάπτυξής του, επιλέγεις να μου μιλάς για "σχολή της εξάρτησης" των Σαμίρ Αμίν, Φρανκ και ΣΙΑ. Προφανώς δεν έχεις την παραμικρή σχέση με το λενινισμό. Δεν είναι κακό αυτό, αλλά είναι κακό όταν μεταλλάσσεις το ΚΚΕ συνειδητά προς μία τέτοια κατεύθυνση. Κι άλλοι ήθελαν την αναθεώρηση του μαρξισμού-λενινισμού πριν 20 χρόνια, αλλά δεν τα κατάφεραν (και είναι σήμερα και στην ηγεσία του Κόμματος - αλλά αυτό δεν είναι της ώρας...). Για να τελειώνουμε: αν έχεις να πεις κάτι για την έννοια του ιμπεριαλισμού και της εξάρτησης με βάση την ανάλυση του Λένιν, για να αντικρούσεις τη δική μου λενινιστική τοποθέτηση, τότε κάντο. Φυσικά και δεν μπορείς. Να μιλάς όμως για σχολή της εξάρτησης για να αντικρούσης την επίκληση του Λένιν από εμένα, αποτελεί ωμή διαστρέβλωση και αλητεία. Για να το ξεκαθαρίσουμε βλακάκο: η έννοια της αλληλεξάρτησης αναπτύχθηκε κόντρα στην έννοια της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης του Λένιν και εκφράστηκε πρωτίστως από αυτούς που σου αναφέρω, η έννοια της εξάρτησης είναι μια γνήσια λενινιστική κατηγορία, καρδιά της ανάλυσης του καπιταλιστικού συστήματος στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο (όποιος έχει όρεξη, ας ρίξει μια ματιά στο "Ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού", εκδ. Σύγχρονη Εποχή, αλλά ακόμη περισσότερο στη συλλογή άρθρων "Για τον ιμπεριαλισμό και τους ιμπεριαλιστές", εκδ. Προγρές-Σύγχρονη Εποχή, στα οποία ξεδιπλώνεται ακριβέστερα η κριτική του Λένιν σε μια σείρα σημερινές υιοθετημένες από το Κόμμα αντιλήψεις). Όσα άλλα λες είναι αστήρικτα και ψευδή, σκέτη σπέκουλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Και ως προς το ζήτημα της σημερινής τακτικής και στρατηγικής με βάση κομματικές αρχές και αποφάσεις. Μπορείς να λες και πάλι ό,τι θες βλακάκο, αλλά ΚΚΕ δεν είσαι. Κάνεις ωμό φραξιονισμό στα μπλογκ (και ίσως και μέσα στο Κόμμα μας) υπέρ θέσεων και αντιλήψεων νόθων και σε πλήρη σύγκρουση με τις ψηφισμένες από το Κόμμα αποφάσεις, δηλαδή το Πρόγραμμά του, το οποίο μπορεί να αλλάξει μονάχα ένα προγραμματικό Συνέδριο και στο οποίο οφείλουν να υποτάσσονται και όλες οι λοιπές αποφάσεις των Συνεδρίων, της ΚΕ, του ΠΓ και των όποιων άλλων κομματικών οργάνων ή σωμάτων.

    Ας μην ξεχνάμε λοιπόν της λέει το Πρόγραμμα του ΚΚΕ (το ΚΚΕ της "σχολής της εξάρτησης", όπως το μέμφεσαι άμεσα καθυστερημένε ΝΑΡιτάκο - ας δούμε λοιπόν ποιος μιλάει κομματικά με βάση όσα είπαμε μέχρι τώρα, εγώ ή εσύ? ποιος είναι ΚΚΕ ρε παιδί μου τελικά...):

    "Η Ελλάδα βρίσκεται σε ενδιάμεση και εξαρτημένη θέση στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. [...] Στα μεταδιχτατορικά χρόνια αναπτύχθηκε περισσότερο ο κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός, δυνάμωσε η εξάρτηση από το ξένο μονοπωλιακό κεφάλαιο και το διεθνή ιμπεριαλισμό. Στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, ιδιαίτερα στη δεκαετία του 1980, η Ελλάδα προσαρμόζεται περισσότερο οργανικά στο σύστημα του ιμπεριαλισμού, μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και με τη συμμετοχή της σε διεθνείς διακρατικές συμφωνίες."

    "Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ αναβαθμίζεται η παρέμβαση του ιμπεριαλιστικού κέντρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη θεσμοθετημένη δυνατότητα να αναμιγνύεται στο οικονομικό προστίθεται και η δυνατότητα να αναμιγνύεται και στο πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της λεγόμενης εσωτερικής ασφάλειας."

    "Η αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή δημοκρατική γραμμή πάλης συμβάλλει στη συσπείρωση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, στην αντίσταση, και υπεράσπιση των συμφερόντων του από την επιθετικότητα του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι ο δρόμος που βοηθά να αλλάξει ο συσχετισμός των δυνάμεων, να γίνει η προσέγγιση και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις να πραγματοποιηθεί το πέρασμα στο σοσιαλισμό. Σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, ο αγώνας αυτός συνδέεται περισσότερο και εντάσσεται οργανικά στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού. Περικλείει από τη φύση του ρήξεις που υπονομεύουν τα θεμέλια της καπιταλιστικής κυριαρχίας. Δημιουργεί προϋποθέσεις για την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. "Το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό μέτωπο πάλης εκφράζει αντικειμενικά μια ευρύτερη κοινωνική βάση, τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, που δέχεται τις συνέπειες από τη δράση των πολυεθνικών και από τη συμμετοχή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς"

    "Το Μέτωπο στην αρχική του φάση ξεκινά σαν συσπείρωση κυρίως κοινωνικών δυνάμεων γύρω από αντιιμπεριαλιστικά αντιμονοπωλιακά αιτήματα και στόχους, από επιμέρους μέτωπα πάλης που κινητοποιούν διάφορα τμήματα των εργαζομένων προς ένα ενιαίο ισχυρό λαϊκό ρεύμα. Όσο περισσότερο αναπτύσσεται η ταξική πάλη, η οργάνωση και η πολιτική πείρα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, όσο ενισχύεται η δύναμη του ΚΚΕ, τόσο θα αυξάνονται οι δυνατότητες το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό μέτωπο να προκαλεί αντίστοιχες αλλαγές στον πολιτικό συσχετισμό."

    "Το ΚΚΕ επιδιώκει τη συνεργασία με πολιτικές δυνάμεις που αποδέχονται την αναγκαιότητα σύγκρουσης με τον ιμπεριαλισμό και τα πολυεθνικά μονοπώλια, υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων, τη λαϊκή κυριαρχία και ανεξαρτησία της χώρας. Η συνεργασία μπορεί να εκφραστεί με τη μορφή συντονισμού, πολλαπλών συσπειρώσεων και κοινής δράσης για ορισμένα συγκεκριμένα προβλήματα, στα οποία διαπιστώνεται συμφωνία. Η εμπειρία της κοινής δράσης θα δείχνει κατά πόσο είναι δυνατή η διεύρυνσή της και η συνεργασία και σε άλλους αντιιμπεριαλιστικούς αντιμονοπωλιακους στόχους, κατά πόσο στη συνέχεια μπορεί να εξελιχθεί σε πολιτική συμφωνία."

    "Στην πορεία της πάλης και στο βαθμό που βαθαίνει ο αντικαπιταλιστικός του χαρακτήρας, αποκτά τα χαρακτηριστικά ενός επαναστατικού λαϊκού μετώπου οργανωμένου από τα κάτω και από τα πάνω, ικανού να συσπειρώνει στη δράση όλο και ευρύτερες λαϊκές μάζες. Αποκτά ποιοτικά γνωρίσματα ανώτερα από τα μαζικά κινήματα και τις οργανώσεις τους."

    Τα αποσπάσματα θα μπορούσαν να είναι πολλά ακόμη, αλλά δεν έχει νόημα. Το Πρόγραμμα του ΚΚΕ οφείλει να διαβαστεί με προσοχή και στο σύνολό του ιδιαίτερα σήμερα. Είναι ένα δυνατό εργαλείο, το οποίο μπορεί να συγκινήσει κάθε εργαζόμενο άνθρωπο, να του εκφράσει του πόθους του και να του δώσει με απτό τρόπο τους βασικούς άξονες πάλης για το σήμερα. Είναι ένα πολύτιμο εργαλειο δουλειάς και παραγωγής επαναστατικής πολιτικής σήμερα, το οποίο η ηγεσία του Κόμματος και οι διάφοροι λουστράκοι της έχουν εγκαταλείψει, παραβιάσει και λοιδορήσει. Η υπεράσπισή του από τη συνολική ακύρωση και αμαύρωσή του, η οποία στέκει προ των πυλών, θεωρώ πως αποτελεί ύψιστο καθήκον κάθε κομμουνιστή σήμερα (αλλά αυτό το ξαναείπα...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ΕΔώ ΝΑΡ, εκεί ΝΑΡ....

    Παιδιά, αφήστε κι έναν ΝΑΡίτη να μεταφέρει τις θέσεις του ΝΑΡ!

    1. Το ΝΑΡ παλεύει για το Αγωνιστικό Μέτωπο ρήξης και ανατροπής. Η αντίληψη αυτή έγινε θέση και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

    2. Το μέτωπο αυτό έχει ως πυρήνα το μεταβατικό πρόγραμμα που έχει καταθέσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και έχει ως πεδίο την εμπέδωση της κοινής δράσης της Αριστεράς στο μαζικό λαϊκό κίνημα. Στόχος του μετώπου αυτού είναι η αντικαπιταλιστική ανατροπή. Τι σημαίνει αυτό:

    - Ανατροπή των αστικών κυβερνήσεων και συνολικά της πολιτικής ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου.

    - Συμβολή στη δημιουργία λαϊκών θεσμών σε γειτονιές και εργατικών θεσμών σε κλαδους, στην προοπτική της δυαδικής εξουσίας.

    - ΜΕ αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζουμε το θέμα της κυβέρνησης: Κυβέρνηση αυτού του μετώπου με αυτό το πρόγραμμα και στόχο ΝΑΙ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Υπάρχει ζήτημα εθνικής απελευθέρωσης ως πλευρά υποταγμένη στο ταξικό ζήτημα στην Ελλάδα του 2012;

    Σαφώς και υπάρχει!

    ΠΩΣ μπορεί αυτή η μερικότερη πλευρά της εθνικής απελευθέρωσης να ενταχθεί υποταγμένη στο ταξικό/κοινωνικό ζήτημα στοο πρόγραμμα του μετώπου;

    - Με στόχους πάλης όπως "δασμοί σε όλα τα εισαγόμενα καταναλωτικά προϊόντα", "ανακτηση των εργαλείων άσκησης νομισματικής πολιτικής από την κυβέρνηση του μετώπου, εξ ου και ο πολύς σωστός στόχος πάλης για έξοδο από ευρώ και ΕΕ", "παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση (και εδώ εντάσσεται η συμμαχία με τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και του χωριού)" κλπ.

    Αυτό που ΔΕΝ υπάρχει είναι η μερικότερη πλευρά της εθνικής απελευθέρωσης να αναχθεί κυρίαρχη, σε βάρος του ταξικού/κοινωνικού ζητήματος. Γιατί;

    Γιατί δεν είναι σωστό κατι τέτιο σύμφωνα με την πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Τελος, αναρτώ και την απάντηση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην ΚΕ του ΚΚΕ σχτικά με την επιστολή που απέστειλε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ΚΚΕ.

    http://www.antarsya.org/index.php?option=com_content&view=article&id=564:2012-04-01-07-05-35&catid=1:latest-news

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Από τη μυστικη εισηγηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο 18ο συνεδριο (που διερευσε στο Ριζοσπαστη και υπαρχει ακομη αναρτημενη στο site του ΚΚΕ)

    (…) Στην προσυνεδριακή διαδικασία στο πρώτο θέμα, που αφορούσε στον απολογισμό του Kόμματος και τα καθήκοντα έως το 19ο Συνέδριο, πήρε μέρος το 72% των κομματικών μελών. Δικαιολογημένοι απόντες ήταν το 17% και αδικαιολόγητοι το 11%. Oι Θέσεις υπερψηφίστηκαν. Ψήφισε κατά το 0,15% των μελών του Κόμματος και λευκό το 0,30%. Στο δεύτερο θέμα, που αφορούσε στις Θέσεις της ΚΕ για το σοσιαλισμό, πήρε μέρος το 73% των μελών του Κόμματος. Δικαιολογημένοι απόντες ήταν το 17% και αδικαιολόγητοι το 10%. Oι Θέσεις, επίσης, υπερψηφίστηκαν, 0,35% ψήφισαν κατά και 0,61% λευκό. (…)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ανώνυμε με τον αριθμό πιστοποίησης,

    Έχουσι γνώσι οι φύλακες και θα επιληφθούν άμεσα της υπόθεσης. Και δεν είναι πρωταπριλιάτικη υπόσχεση..

    Για τα υπόλοιπα εν καιρώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Δεν γράφω γενικά στα blog, αλλά θα κάνω μια εξαίρεση. Το πράγμα έχει ξεφύγει πλέον εδώ μέσα! Δεν ξέρω αν είμαι μικροαστός και για αυτό με ενοχλούν οι "πολιτικοί" χαρακτηρισμοί του σπυριού. Δεν ξέρω αν είμαι αφελής "βλακάκος" και θεωρώ κάποιον που δήθεν "υπερασπίζεται το ΚΚΕ" αλλά αναφέρει
    "Tέλος, γράφω από εδώ ακριβώς για να μη μου γίνει έξωση. Αφού αν τοποθετηθώ στο Κόμμα, όπως προβλέπεται, θα διαγραφώ ως εχθρός στο άψε-σβήσε. Αυτοί είναι οι νέοι κανόνες." τουλάχιστον ανοιχτό φραξιονιστή. Είμαι όμως πλέον σίγουρος ότι ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΕ ΕΝΑ BLOG Ή ΕΥΡΥΤΕΡΑ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ. Μόνο φάτσα με φάτσα, ανοιχτά και με καθαρές κουβέντες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Αυτά που λες δεν τα έγραψε το σπυρι. άλλη ανάρτηση αφορούν, Ο καθένας γράφει ό,τι θέλει, και ούτε ξέρω κι εγω τι εκφράζει και τι όχι. Όντως φίλε χαμός γίνεται μ αυτή την κουβέντα αλλά εγώ προσπαθώ να κρατήσω αυτό που λέει ο καθένας στα πολιτικά θέματα και όλα τ' α΄λλα δε με νοιάζουν. Σιγά μην κάθομαι να ψάχνω τις περγαμημνές του κάθε ανώνυμου. Κάποιοι βρίζουν, άλλοι τρολάρουν, άλλοι χαρακτηρίζουν απλώς και δοξολογούν. Αυτές οι κουβέντες στα blog ειναι μεγάλο χάσιμο και χυμαδιό. Ωστόσο κάποιοι λένε πέντε πράγματα έτσι ή αλλιώς. Εγώ κρατάω αυτό ως προβληματισμό και δε με νοιάζει το υπόλοιοπ. Τι με νοιάζει εμένα το αν τα χώνει ο άλλος στο κκε και λέει κιόλας ότι είναι κκε. Αν λέει κάτι σοβαρό ως γνώμη και κριτική, εγώ αυτό κοιτάω κια αυτό δεν εξαρτάται από το αν είναι ή δεν είναι κκε, αν ειναι μέλος, γνωστός του κκε, διαγραμμένος ή τι άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Εγώ θέλω κριτική από άναυδο-σφυροδρεπανο στο βιβλίο του Μπελογιάννη "Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα". Εμπρός να αποκαλυφθούν όλοι οι πασοκοι απολογητές της αστικής τάξης. Μπράβο σας κάνετε καταπληκτική δουλειά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Συγνώμη ξέχασα να αναφέρω ότι η βιβλιοκριτική μπορεί να συμπεριλάβει και την βίβλο για τη θεωρία της εξαρτημένης Ελλάδας "Η βαρεία βιομηχανία στην Ελλάδα" από τον επίσης εκτελεσμένο Δ.Μπάτση.
    Άντε έχετε πολύ δουλειά.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Είμαι ο ανώνυμος 2 Απριλίου 2012 12:50 π.μ.. Οι δυο τελευταίες αναρτήσεις αποτελούν το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του γιατί δεν μπορεί να γίνει καμία συζήτηση σε blog. Δείχνει επίσης και το πολιτικό ήθος κάποιων... Κρύβονται πίσω από μεγάλες μορφές, αξιοποιούν έργα τους, χωρίς φυσικά να αναφέρουν το ίδιο το κείμενο, τα οποία προφανώς εντάσσονται στην τότε λογική του ΚΚΕ, και από αυτό εξάγεται το συμπέρασμα ότι επειδή το ΚΚΕ προχωράει τις επεξεργασίες του προδίδει το παρελθόν του κτλ., κτλ.
    Έλεος και αίσχος! Η όποια συζήτηση έχει πέσει στο επίπεδο του πατώματος από κάποιους και ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙΣ!
    Τέλος από μένα. Σφυροδρέπανε τα λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ελα ας την κλάψα δεν ταιριάζει σε κομμουνιστές. Πες μου ότι βρίσκεις εξίσου προσβλητική για την μνήμη των ηρώων του κόμματος και την φράση του άναυδου δυο αράδες ποιο πάνω και μετά τα λέμε :
    (Καταδύονται στα βάθη της πάλαι ποτέ σχολής της εξάρτησης (Σ. Αμιν, Α. Φρανκ κα) για να μας πουν τι ακριβώς ότι επανάσταση στην ελλαδα δεν μπορεί να γίνει αν δεν προηγηθεί κάποιο στάδιο αντιιμπεριαλιστικό η κάπως έτσι το οποίο θα έρθει να λύσει κάποια αντίθεση μυστική γνωστή μόνο σε αυτούς.)

    Ο Μπελογιάννης και ο Μπατσης όπως και το κόμμα είχαν καταγεγραμμένη και συγκεκριμένη άποψη για την εν λόγω αντίθεση που ειρωνεύεται και γελοιοποιεί ο άναυδος γι αυτό δεν του αξίζει τίποτα παραπάνω. Αυτός δεν σέβεται.
    Το πάτωμα δυστυχώς το άγγιξε και η ανάρτηση του σφυροδρέπανου οπότε έχει και τα σχόλια που της αξίζουν.

    Αφού θες αποσπάσματα ορίστε. Διάβασε το όλο. Καλό θα σου κάνει.

    http://www.scribd.com/doc/71709242/%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A3-%CE%9C%CE%A0%CE%95%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%9D%CE%97%CE%A3-%CE%A4%CE%9F-%CE%9E%CE%95%CE%9D%CE%9F-%CE%9A%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9B%CE%91%CE%99%CE%9F-%CE%A3%CE%A4%CE%97%CE%9D-%CE%95%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%94%CE%91

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Είναι μια δημιουργική εφαρμογή της διαλεκτικής λογικής να υποστηρίζεις ότι από το 1950 μέχρι το 2010 δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα στη χώρα. Τίποτα. Τα πάντα είναι ίδια. Πάγωσε ο χρόνος. 60 χρόνια στάσημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. @Ανώνυμος των 5.58

    Ναι ναι... Τα ίδια έλεγε και ο Ανδρουλάκης στο 13 Συνέδριο: Ότι άλλαξε ο κόσμος και το ΚΚΕ πρέπει να παρατήσει το Μαρξισμό - Λενινισμό. Και χειροκροτάγανε από κάτω οι μετέπειτα ΠΑΣΟΚοι.

    Ανεξαρτήτως των αλλαγών που έχουν συντελεστεί εδώ και 60 χρόνια στην ελληνική οικονομία, το Κόκκινο Σπυρί σου λέει ότι τα σημερινά ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ εκφράζουν άλλες απόψεις από το Πρόγραμμα και αμφισβητούν την ίδια τη λενινιστική έννοια της Ιμπεριαλιστικής Εξάρτησης (για οποιαδήποτε χώρα και όχι απλά για την Ελλάδα). Επαναφέρουν τη Γκορμπατσοφική έννοια της "αλληλεξάρτησης".

    Κατά τα λοιπά, συμφωνώ ότι το ΚΚΕ πρέπει να διαγράψει το Κόκκινο Σπυρί. Πρώτα όμως θα έπρεπε να διαγράψει όσους αρθρογραφούν στο Ριζοσπάστη ενάντια στο πρόγραμμα. Επίσης, πρέπει να διαγράψει όσους την περίοδο 89-91 έκαναν κουβέντες εκτός οργάνων. Στο τέλος, πρέπει να μείνει μόνο ένας. Ο Χάιλαντερ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Βασικά και ο τελευταίος (ο Χάιλαντερ) θα πρέπει να διαγραφεί αλλά δεν θα υπάρχει κανείς να τον διαγράψει... Εκτός και εάν διαγραφεί από μόνος του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Είμαι ο Χαϊλάντερ και φεύγω μόνος μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Ναι, έτσι πάει. Ή μένεις προσκολημένος κατά γράμμα σε μια επεξεργασία, ή εγκαταλείπεις τα πάντα και αλλάζεις χαρακτήρα. Άλλη επιλογή δεν υπάρχει. Ή το ΚΚΕ θα διατηρήσει ατόφιες τις επεξεργασίες που είχε το 1918 ή θα εγκαταλείψει το μαρξισμό-λενινισμό.
    Άλλη μια δημιουργική χρήση της διαλεκτικής.

    Συνεχίστε, έχετε πλάκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Πάντως το βιβλίο του μπάτση ήταν ουσιαστικά ευαγγέλιο στο δοκίμιο ιστορίας που τα ανατρέπει όλα κλπ. Είναι μια από τις βασικές πηγές στην οικονομική ανάλυση που γίνεται. Και είναι και πηγή πληροφοριών για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της ελλάδας ακόμα και σήμερα. Και εννοώ από το κόμμα, όχι από εμένα που δε θεωρώ ότι κατέχω την απόλυτη αλήθεια αντίθετα με κάποιους σχολιαστές, που και δίκιο να έχουν ή και σοβαρούς προβληματισμούς να θέτουν το χάνουν με το ύφος χιλίων και βάλε καρδιναλίων.

    mariori

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ας ξεκινήσουμε από τα σημαντικά.
    Ως εδώ ήταν το πανηγύρι. Από σήμερα και μέχρι τις εκλογές -τουλάχιστον- ενεργοποιείται η προέγκριση σχολίων. Τις επόμενες μέρες θα υπάρξει ειδική ανάρτηση που θα εξηγεί αναλυτικά το σκεπτικό της απόφασης και τους όρους σχολιασμού. Για τα σχόλια που δε θα περνάνε τα φίλτρα της κε του μπλοκ, θα υπάρχει επεξήγηση για το πώς και γιατί, ανά περίπτωση. Το μπλοκ είναι ανοιχτό για θεωρητική διαπάλη, ακόμα και πολιτικούς χαρακτηρισμούς, όχι όμως για διαδικτυακό φραξιονισμό, ο οποίος γίνεται συστηματικά το τελευταίο χρονικό διάστημα. Όποιος θέλει μπορεί να το κάνει αλλού, το διαδίκτυο του προσφέρει αυτήν τη δυνατότητα.

    Ανώνυμε φίλε που αποφεύγεις να μιλήσεις επώνυμα, για να μη σου κάνουν έξωση. Το μπλοκ φιλοξενεί απόψεις ατόμων που έχουν το θάρρος της γνώμης. Γι' αυτό και δε θα σου επιτραπεί -εδώ τουλάχιστον- άλλη τέτοια φτηνή τοποθέτηση με δίχτυ "ασφάλειας" την ανωνυμία. Αν βρεις θάρρος να τα πεις εκεί που πρέπει, το ξανασυζητάμε.

    Κόκκινο σπυρί,
    σε διαβεβαιώνω ότι μπορώ να κάνω αφαίρεση από το υβριστικό περιτύλιγμα και να μείνω στην ουσία.
    Επειδή όμως έχεις γράψει χοντρές ανακρίβειες για τον άναυδο -που τυγχάνει να γνωρίζω και προσωπικά.
    Επειδή ό λένιν ήταν απλόχερος στη λεπτή πολιτική ειρωνεία, όχι όμως στις προσωπικές επιθέσεις και τις χοντράδες
    Επειδή μερικές φράσεις υπονομεύουν την καλόπιστη συζήτηση και κυρίως την ουσία των γραπτών σου
    Επειδή τέλος γνωρίζω συγκεκριμένα μπλοκ, που δεν ευνοούν τον ανοιχτό διάλογο και τον αντίλογο στις αναρτήσεις τους
    Θα σε παρακαλέσω να σεβαστείς τη φιλοξενία του μπλοκ και να αφήσεις εκτός τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Διαφορετικά θα αναγκαστώ να λογοκρίνω το σχόλιο και να αφαιρέσω τα επίμαχα σημεία

    Στην ουσία των λεγομένων σου, έχω να παρατηρήσω τα εξής -κι αν έχω καταλάβει λάθος με διορθώνεις.
    Στο πρώτο σου σχόλιο λες ότι η ελλάδα έχει μετατραπεί σε πραγματικό οικονομικό και πολιτικό προτεκτοράτο του ιμπεριαλισμού. Αν καταλαβαίνω καλά λοιπόν, θεωρείς, με βάση τις επεξεργασίες του 6ου συνεδρίου της κομιντέρν το 28, ότι η ελλάδα δεν ανήκει στη δεύτερη κατηγορία χωρών με μέσο επίπεδο ανάπτυξης, αλλά στο τρίτο. Προφανώς σε ένα προτεκτοράτο, δεν μπορούμε να μιλάμε για σοσιαλισμό, αλλά για κάποιο ενδιάμεσο στάδιο, με εθνικο-απελευθερωτικό, ή αντι-ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα. Αυτή η εκτίμηση ωστόσο έρχεται σε αντίθεση με το -ισχύον- πρόγραμμα του κόμματος που κάνει λόγο για ενδιάμεση κι εξαρτημένη θέση της ελλάδας, στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα.

    Με βάση τα παραπάνω και για να ξεκαθαρίσει η θέση σου, θέλω να σε ρωτήσω τα εξής -κι αν θες απαντάς:
    -ποια είναι η θέση-κριτική σου για την πολιτική λογική της εδα, για εθνική δημοκρατική αλλαγή;
    -αντιστοίχως για τη θέση του κκε, κατά τη δεκαετία του 80', ότι το επαναστατικό προτσές αποτελείται από δύο ενιαία στάδια, ένα αντι-ιμπεριαλιστικό, δημοκρατικό κι ένα σοσιαλιστικό;
    Δεν έχω την πρόθεση να σου φορτώσω τη λογική των σταδίων, αλλά να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Να σημειώσω ότι αυτά που γράφω για το κόκκινο σπυρί, έχουν γενική ισχύ και για όσους καταφερθούν εναντίον του με αντίστοιχο τρόπο.

    Κατά τα άλλα,
    η άποψή μου για τα βιβλία του μπάτση και του μπελογιάννη είναι ότι πρόκειται για πολύ χρήσιμα έργα κι ότι χρειαζόμαστε αντίστοιχες μελέτες κι ερευνητές και στη σημερινή εποχή, που το κμε δυστυχώς είναι αρκετά πίσω από τις απαιτήσεις της περίστασης. Υποθέτω όμως ότι είναι από αυτές τις ερωτήσεις που γίνονται τυπικά, περισσότερο για να πούμε τα δικά μας κι όχι για να δούμε τι λέει ο άλλος. Οπότε πες ό,τι θες να πεις, χωρίς εισαγωγές.

    Λυπάμαι που θα διαψεύσω τον πρώτο οακκίτη αλλά δεν κινούμαι πολιτικά κοντά στο ναρ. Ασχολούμαι με το ρεύμα περισσότερο στη βάση βιωμάτων και κάποιων φιλικών συναναστροφών, που διαμορφώνουν και τις πολιτικές διαστροφές μου.

    Ο τζίμας ήταν τέκνο του πολιτικού κλίματος της εποχής του, για το οποίο θεωρώ υπεύθυνους πρωτίστως τους σοβιετικούς, χωρίς να απαλλάσσω το κόμμα από τις ευθύνες του. Το λογικό σχήμα της ταινίας βέβαια -φταίνε οι ξένοι, οι ξενόδουλοι κι η μισαλλόδοξη ακροδεξιά- δεν ήταν ποτέ λογική του κόμματος, πόσο μάλλον η αγιογράφηση του πλαστήρα. Το σύνθημα του ζαχαριάδη: τι πλαστήρας, τι παπάγος, όλοι οι σκύλοι μια γενιά, μάλλον είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
    Αυτό που δυσκολεύομαι ωστόσο να καταλάβω είναι η αντίφαση να θεωρείς γενικά σωστή την κριτική προς τον τζίμα, αλλά "νεο-τροτσκιστική" ή οτιδήποτε άλλο, την κριτική στον "μπελογιάννη του τζίμα".

    Βαγγέλη ζ,σχετικά με τις ταλαντεύσεις του στρατηγού θα σε παραπέμψω στο ριζοσπάστη της 30ής μάρτη και στη στήλη του μπογίπουλου στην προτελευταία σελίδα, όπου παραθέτει μια δήλωση του πλαστήρα: η εκτέλεση του μπελογιάννη δεν ήταν έγκλημα, αλλά καθήκον..
    Δε νομίζω ότι η ταινία ήταν αδυσώπητη προς τον γ. παπανδρέου, αλλά από επιτιμητικό έως "αδυσώπητο" προς τον "γέρο" ήταν και το πασοκ της εποχής, με επικεφαλής τον ανδρέα. Οπότε αυτό δε λέει τίποτα.
    Κατά τα άλλα το κόμμα παραδέχεται ανοιχτά μια σειρά ζητήματα και το κάνει με θαρραλέο τρόπο και στο 2ο τόμο του δοκιμίου.

    -Την πιο ενδιαφέρουσα είδηση όμως την έδωσε ο φίλος με τις φτερούγες και το html. Αναμένω με ενδιαφέρον το βιβλίο του λιόση. Άκου όμως κψμ
    Χάθηκαν τα εκδοτικά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Στο blog σου απολίθωμα έχουν γραφτεί και καταγραφεί όλα αυτά τα χρόνια ουκ ολίγα σχόλια, χοντρές αντιπαραθέσεις, βρισίδια, μπινελίκια, γνώμες σκληρές για το ΚΚΕ ή και για άλλους χώρους από εχθρούς και φίλους των ίδιων των χώρων.

    Η σημερινή σου απόφαση να βάλεις φραγμό στα σχόλια δείχνει πολύ απλά τη διάθεσή σου να προσχωρήσεις με κάθε τρόπο στη σκοτεινή φρασεολογία της ΚΕ του ΚΚΕ περί "ηλεκτρονικού φραξιονισμού" και τα λοιπά. Προσωπικά δε βλέπω τον παραμικρό φραξιονισμό ακόμη και από τα χαζοσχόλια όπως αυτού του ανώνυμου που λέει ότι θα τον διαγράψουν από το ΚΚΕ και τέτοια. ΚΚΕδες και μη μόνο να γελάσουν μπορούν με κάτι τέτοια σχόλια. Εγώ νομίζω ότι ή κάποιος το γράφει επίτηδες για να προβοκάρει ή είναι απλώς κάποιος πιτσιρίκος που δεν είναι καν στο ΚΚΕ και απλώς ξεκαυλώνει. Αν είναι, δε, ΚΚΕ, απλώς ο άνθρωπος είναι ασόβαρος και μάλλον δεν έχει επαφή με το ΚΚΕ. Σε κάθε περίπτωση μου φαίνεται αστείο ένα τέτοιο σχόλιο για να το πάρω στην τελική ως αφορμή για να βάλω φραγμό στα σχόλια στο μπλογκ μου.

    Σε παρακολουθώ καιρό και έχω την εντύπωση λοιπόν ότι απλώς σήμερα βρήκες μία αφορμή, στην "έστρωσαν" και λίγο παραπάνω οι δήθεν "αγανακτισμένοι", ούτως ώστε να συμμαζέψεις το blog σου στην κατεύθυνση των τελευταίων αποφάσεων του ΚΚΕ με τα διάφορα σκιάχτρα που πάει να στήσει δεξιά κι αριστερά, περί φραξιονισμού, πρακτόρων κτλ. (δυστυχώς βγήκαν φόρα παρτίδα όλα αυτά, οπότε τα ξέρουμε όλοι). Η συζήτηση στην τελευταία ανάρτησή σου ήταν πολύ καλή αλλά δεν ήταν ακριβώς συζήτηση. Εγώ αφήνω απ' έξω τους χαρακτηρισμούς και τις μικροβρισιές του σπυριού και βλέπω ότι ο μόνος που έκανε εκτενή ανάλυση και παρουσίαση μίας θέσης και κριτικής ήταν αυτό το κόκκινο σπυρί. Και σε όλη αυτή την κουβέντα κανείς δεν μπήκε στη διαδικασία να πει δυο πράγματα, δυο γνώμες ή σκέψεις σε όσα έβαλε ο άλλος (μόνο αυτός ο βουρνούκιος που συνηθίζει να πετάγεται...) Προσωπικά βρίσκω ύποπτα τα σχόλια των διαφόρων άλλων "αγανακτισμένων", τα οποία έσπευσες να πάρεις τόσο πολύ στα σοβαρά... Σε εξώθησαν και εσύ το περίμενες, αυτό αντιλαμβα΄νομαι. Εγώ είμαι φιλοΚΚΕ, ψηφίζω το κόμμα και προσπαθώ να στέκω απροκατάληπτα απέναντι σε όλες τις τοποθετήσεις και βλέπω ότι αυτός που έγραψε χίλια δύο (με το όχι και τόσο φιλικό ύφος και στυλ) δεν πήρε απάντηση σε τίποτα, παρά μόνο φωνές, χαρακτηρισμούς, και δήθεν "αγανάκτηση", λες και πρώτη φορά στο blog σου έχει γραφτεί κάτι έντονο, κάνα μπινελίκι κτλ. Ειλικρινά βρίσκω παράξενες αυτές τις τοποθετήσεις και εσύ μοιάζεις να τις περίμενες πώς και πώς για να "αναδείξεις" και να "επιβεβαιώσεις" τα όσα λέει το ΚΚΕ σήμερα. Κάτσε στο μπλογκ σου μόνος σου λοιπόν, να ανταλλάσσεις γνώμες με τα μέλη του κκε και με κάνα Ναρίτη ακομη. Φοβερά ενδιαφέρον! Εγώ έχω ξενερώσει απίστευτα εδώ και 1-2 μερες που διαβάζω τα σχολια σε αυτή την ανάρτηση για τους λόγους που σου ειπα, για το περιεχόμενο της κουβέντας και για αυτή την παράξενη υπέρμετρη αγανάκτιση. Το σημερινό σου σχόλιο όμως έδειξε το τι σκοπός υπήρχε. Εμένα οι επιλογές αυτές με υποτιμουν και δεν πρόκειται να ξαναασχοληθώ. Σήμερα ένιωσα σαν να παίζει κα΄ποιος ένα παιχνίδι και να με κοροιδεύει. Κρίμα γιατί νόμιζα ότι εσύ δεν έπαιζε με τέτοιους όρους. Αλλά δεν έχει σημασία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Οι ταλαντεύσεις του Πλαστήρα είναι επιβεβαιωμένες ιστορικά,η δήλωση που παραθέτεις δεν το αναιρεί αυτό,προφανώς άλλωστε ήταν μετά τις εκτελέσεις ,τι περίμενες να λέει?

    Επιβεβαιωμένο ιστορικά είναι και ότι προσπάθειες για κάποια μέτρα ειρήνευσης έγιναν,και ότι ο Πλαστήρας ακύρωσε τις εκτελέσεις από την πρώτη δίκη.

    Επιβεβαιωμένο επίσης είναι ότι η σκηνοθεσία της δεύτερης δίκης δεν ήταν του Πλαστήρα αλλά του παρακράτους.Το ότι κράτος και παρακράτος υπηρετούν το αστικό συμφέρον,δεν σημαίνει ότι οι συγκρούσεις τους είναι σκηνοθετημένες.

    Αν από αυτά που λέω βέβαια καταλαβαίνεις ότι υποστηρίζω τον Πλαστήρα ,έχεις λίγο πρόβλημα.Μπορούμε επίσης να πούμε ότι τις εκτελέσεις τις έκανε με τα γυμνά του χέρια,αλλά η αλήθεια δεν θα αλλάξει.Ο Πλαστήρας είναι και θύμα της υπόθεσης Μπελογιάννη,μαζί με τον αστικό κοινοβουλευτισμό.

    Όσον αφορά την αιώνια αυτοκριτική του ΚΚΕ είναι πάντα πάνω σε μια επιφανειακή λαθολογία,ή σε μια ανιστόρητη και αντιδιαλεκτική δήθεν από τα αριστερά διαφωνίας.Συνήθως ακολουθείται από έναν φανατισμό στην αντίθετη κατεύθυνση που οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερα λάθη.Χαρακτηριστικό είναι η πολιτική ουράς του ΚΚΕ στο ΠΑΣΟΚ που ακολουθήθηκε από την πολιτική ουράς στην ΝΔ.(το αναφέρω γιατί κολλάει με την εποχή της ταινίας)΄.

    Επίσης δεν ισχύει ότι το 78 το ΠΑΣΟΚ ήταν αδυσώπητο με τον Γέρο της δημοκρατίας.Γενικά μετά τις εκλογές του 77,ο Παπανδρέου το είχε βάλει σε μια τροχιά "κυβερνησιμότητας" και στα πλαίσια αυτής ήταν ξεκάθαρη η επαναπροσέγγιση του Κέντρου.

    Και να σταματήσει επιτέλους η Αλέκα να μιλάει για πολιτικές ευθύνες στα σκάνδαλα.Το 89 ήταν ώριμο τέκνο του Κοινού πορίσματος ΚΚΕ -ΕΑΡ,της αποδοχής δηλαδή όλης της στρατηγικής του δεξιού ευρωκομμουνισμού του Κύρκου.

    Και είναι αυτό που μας οδηγεί στην ανήθικη στάση του ΚΚΕ ,με την σιωπή του στον θάνατο του μεγάλου κομμουνιστή αγωνιστή Γιάννη Μπανιά.Βλέπεις όταν έδινε τον αγώνα του για το "κ",το ΚΚΕ ήταν με αυτούς που τον έλεγαν γραφικό.

    Οπότε καλά κάνει και το ΚΚΕ και τοποθετείται για κάθε αστό πολιτικό που πεθαίνει "αν και είχαμε μεγάλες διαφορές,μπλα μπλα μπλα".Που να μπλέκεις τώρα με τον Μπανιά,τις αντιπολιτεύσεις στο ορθόδοξο κκ κτλ.Βγάλτους όλους πασόκους να τελειώνουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Ερωτηση για σφυροδρεπανο οι χαρακτηρισμοι του αναυδου για αλχαλ και οπαδουσ δεν σε ενοχλουν?γιατι εγω τόυσ βρισκω πολυ χυδαιουs!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Και να ξερεισ οτι πολλοι ειπαν τη γνωμη τουσ πολυ επωνυμα εκει που επρεπε κα κατηγορηθηκαν για φραξιονισμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Βαγγέλη ζ,

    αυτό που θα περίμενα από τον πλαστήρα είναι να σταματήσει τις εκτελέσεις ή να παραιτηθεί. Αυτό που έκανε ήταν να (προσπαθήσει) να κρατήσει προσχήματα κι ισορροπίες για να κρατήσει τη θέση του κα τις αριστερές ψήφους που τον εξέλεξαν. Αλλά και τα δυο μαζί δε γίνονταν. Επομένως οι "ταλαντεύσεις" του στρατηγού, που ματοκύλησε αταλάντευτα το λαϊκό κίνημα, από διάφορα πόστα και σε διάφορες περιόδους- ήταν εντελώς δευτερεύουσες, για να αναιρέσουν την ουσία: τι πλαστήρας, τι παπάγος. Μπορούμε να πούμε ό,τι θέλουμε για τις αντιφάσεις του, αλλά η αλήθεια δε θα αλλάξει.

    Το πασοκ έβαλε το μαύρο επικεφαλής στο επικρατείας το 81', όταν είχε κριθεί η διαμάχη με την ένωση κέντρου-νέες δυνάμεις. Μέχρι τότε οι όροι ήταν διαφορετικοί, όπως κι η ανάγκη του ανδρέα να αποτινάξει την πολιτική σκιά του πατέρα του και να "διαφοροποιηθεί".
    Εν πάση περιπτώσει επειδή δεν έχει νόημα να πηγαίνουμε από το ένα στο άλλο, ας μείνουμε στην ουσία. Εάν πιστεύεις ότι η ταινία -που έχεις αρκετό καιρό να παρακολουθήσεις- δε διακατέχεται από φιλοπλαστηρικά αισθήματα με συγκεκριμένες σκοπιμότητες, εντάξει. Έχεις κάθε δικαίωμα. Η τέχνη εξάλλου ενέχει και το υποκειμενικό στοιχείο.

    Στα υπόλοιπα ο ειρμός σου απογειώνεται, για να χωρέσει από τη λαθολογία -που είναι ίδιον άλλων δυνάμεων- μέχρι το 89΄, το πόρισμα με την έαρ και το μπανιά. Οπότε -για μένα τουλάχιστον- γίνεται λίγο κουραστικός. Είναι εντυπωσιακό πάντως ότι όλοι βγαίνουν καλοί ή τουλάχιστον με ελαφρυντικά -τζίμας, πλαστήρας, ο "κομμουνιστής μπανιάς"- πλην λακεδαιμονίων, που φταίνε περίπου για τα πάντα.
    Ενημερωτικά πάντως, σημειώνω ότι ο χαλβατζής μίλησε στη βουλή για τον θάνατο του μπανιά, κι ότι το κόμμα δεν είχε βγάλει κάποιο συλλυπητήριο μήνυμα για τον κύρκο -και κατά τη γνώμη μου μάλλον καλά έκανε, γιατί δε θα ήταν απλώς κάτι τυπικό, όπως στην περίπτωση αστών πολιτικών, αλλά υποκριτικό.

    Προς τελευταίο ανώνυμο,
    προσωπικά δε μου αρέσει το στιλ, αλλά το χυδαίο από που ακριβώς προκύπτει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Προς άλλο ανώνυμο,

    αν το πρώτιστο μέλημά μου ήταν να εναρμονιστώ με την κομματική γραμμή όπως περίπου υπονοείς, τότε θα είχα σταματήσει απλώς να γράφω στο μπλοκ εδώ κι αρκετό καιρό.

    Αν είσαι όντως φίλος του κόμματος, όπως ισχυρίζεσαι, τότε δε μπορεί να μη σε ανησυχεί μια αυξανόμενη αντι-κουκουεδίλα στο διαδίκτυο, καθώς πλησιάζουμε προς τις εκλογές -κι όσο εντείνεται τόσο βεβαιώνει ότι πλησιάζουμε. Καλό είναι να μην τις δίνουμε πάτημα, γιατί σίγουρα δεν προέρχεται από φαντάσματα ή σκιάχτρα.
    Αν είσαι τακτικός αναγνώστης του μπλοκ δε γίνεται να μην σε χαλάει μια τάση εκφυλισμού των συζητήσεων που όσο πάει και θεριεύει. Εμένα τουλάχιστον με αποθαρρύνει από το να συμμετέχω στις συζητήσεις του δικού μουμπλοκ και συνήθως απέχω. Έτσι αντιλαμβάνομαι την ουσία και των "αγανακτισμένων" σχολίων, όπως τα λες. Ότι θέλουν να διαβάζουν τα κείμενα, αλλά έχουν σταματήσει να νιώθουν το μπλοκ ως δικό τους χώρο

    Το πρόβλημα δεν είναι μεμονωμένα σχόλια που όσο να πεις είναι και διασκεδαστικά. Αλλά όταν τα ηλίθια σχόλια δίνουν τον τόνο και πνίγουν τα σοβαρά. Όταν η εξαίρεση γίνεται ο κανόνας. Όταν η όποια διαπάλη, καταλήγει σε κατηγορίες για όποιον δε συμφωνεί μαζί μας. Ποιος βλέπει αλήθεια φαντάσματα και ποιος ρέπει στη "σκοτεινή φρασεολογία";

    Ξαναδιάβασε αν θες τα σχόλια και δες ποιος απευθύνει πρώτος στον άλλο κατηγορία για διαδικτυακό φραξιονισμό. Διάβασε ξανά και το δικό σου αγανακτισμένο σχόλιο και πες μου σε τι διαφέρει από αυτό που θεωρητικά καταγγέλλεις -δε θα ξανασχοληθώ άλλο πια, νιώθω ότι με κορόιδεψαν κι άλλα τέτοια. Πες μου και με τι όρους παίζουν σε κάποια άλλα ιστολόγια, όπως του χαλβατζή και του εργατικού αγώνα. Και μετά το συζητάμε σε νέα βάση.
    Αλλά να μην κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια, έτσι;

    Εν πάση περιπτώσει η ενεργοποίηση της προέγκρισης δεν έγινε για να λογοκρίνει απόψεις, όπως είδες κι από το σχόλιό σου, αλλά για να κόψει τη φόρα των ηλίθιων σχολίων και να ελέγξει άλλα πράγματα, που δεν είναι και τόσο αθώα. Αν τελικά δε συμφωνείς, δε θα χαλάσουμε και τις καρδιές μας. Εις το επανιδείν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. To είχα ήδη πει ότι αν μου χρεώνεις ότι υπερασπίζομαι τον Πλαστήρα έχεις κάποιο πρόβλημα ,και με δικαίωσες.Λες ότι τον βλέπω καλό,και πάω να του αναγνωρίσω ελαφρυντικά.Ούτε η ταινία το κάνει,λέει αυτό ακριβώς που λες και συ ότι έπρεπε να παραιτηθεί αν ο Γλίξμπουργκ δεν μάζευε τις εκτελέσεις.Αυτό προτείνει ο Καρτάλης,που μάλιστα παραιτήθηκε από υπουργός γιατί δεν εισακούστηκε.Αν τώρα πρέπει ο Τζίμας να πει ότι ο Πλαστήρας συμμετείχε στις συνεδριάσεις ΙΔΕΑ-ΚΥΠ-CIA για να δικαιωθεί μια δήθεν καθαρή ταξική λογική κεφάλαιο vs εργάτες(ίσως και λαός vs μονοπώλια,δεν είναι το ίδιο αλλά έλα τώρα τέτοια θα λέμε?) αυτό είναι άλλη κουβέντα.

    Και επειδή είναι σαν να διαβάζω απάντηση ότι είπα πως η βασική αντίθεση δεν είναι κεφάλαιο εργασία,δεν είπα αυτό.Απλώς εγγράφεται σε άλλες αντιθέσεις,και η ταξική πάλη , ιδιαιτέρα στον αναπτυγμένο καπιταλισμό διεξάγεται από κοινωνικούς συνασπισμούς,συστήματα δηλαδή συμμαχιών υπό συγκεκριμένη ηγεμονία.

    Με αυτή την έννοια η απόπειρα κομματιού της αστικής τάξης μετά τον εμφύλιο να προωθήσει κάποιον εκδημοκρατισμό ήταν αποτέλεσμα συμμαχίας κομματιού της με κομμάτι του εαμικού μπλοκ(μικροαστικά στρώματα).Αυτό ήταν το φαινόμενο ΕΠΕΚ και Πλαστήρας.Το τι Πλαστήρας τι Παπάγος ήταν σωστό.Σωστή ήταν και η απόπειρα Μπελογιάννη -Πλουμπίδη για προσπάθεια (κάτι σαν) ενιαίου μετώπου με την βάση του δημοκρατικού κέντρου.

    Τι είπε ο Χαλβατζής για τον Μπανιά δεν άκουσα,αν μίλησε για έναν αγωνιστή κομμουνιστή,που πλησίασε στα 73 του τα 60 χρόνια αγώνες,πάω πάσο.Επίσης μπράβο του αν είπε για τον αγώνα του ενάντια στην αποκομμουνιστηκοποίηση όταν το ΚΚΕ ήταν στα κολλητηλίκια με τον απόλυτο εκφραστή του δηλαδή τον Κύρκο.Αν το ΚΚΕ δεν έβγαλε ανακοίνωση για τον Κύρκο,αυτό δεν έχει καμία αξία όσο δεν καταδικάζει το Κοινό πόρισμα και το αποτέλεσμα του δηλαδή το 89.

    Στο ΚΚΕ δεν χρέωσα μόνο λαθολογία.Χρέωσα το δίπολο λαθολογία-απόρριψη με τυφλό αριστερίστικο δογματισμό.Αυτό που σας έχει οδηγήσει να λέτε ότι στην Κατοχή κακώς μπήκε μπροστά ο στόχος της απελευθέρωσης,και ότι έπρεπε να μπει η σοσιαλιστική επανάσταση.Λες και ήταν αδύνατο το ΚΚΕ να αντιληφθεί την όξυνση της ταξικής αντιπαράθεσης που κουβάλαγε ο κοινωνικός και πολιτικός ριζοσπαστισμός της εαμικής τομής,λες και δεν γίνεται να " μην πετάξεις το μωρό μαζί με τα απόνερα".Αυτό που οδήγησε στην αποκατάσταση του Πουλιόπουλου με την φωτογραφία του Ζαχαριάδη.

    Μιλάω για μια ορισμένη πολιτική κουλτούρα που λέει ότι το 2000 η Ελλάδα ήταν εξαρτημένη,το 2012 είναι ιμπεριαλιστική.Και αν κάποιος ζητήσει να του το εξηγήσουν,πέρνει την απάντηση ,αν δεν είναι στο κόμμα,τι μιλάς εσύ,είσαι με τον Λαλιώτη ,δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς για το ΚΚΕ.Αν είναι μέλος,στην καλύτερη περίπτωση απομονώνεται,ή και διαγράφεται.


    Μιλάω για μια κουλτούρα που έφτιαξε μια ολόκληρη γενιά κνιτών που πίστεψαν ότι ο τρόπος να μην ξανατραβήξουν τα ίδια με το 89-91 και την διάσπαση είναι να τους βγάλουν όλους πασόκους.

    Δεν θα ξεχάσω ποτέ ΔΣ στον σύλλογο φοιτητών ,το 2003 επί Ιράκ τα λεγόμενα κεντρικότατου και υψηλόβαθμου στελέχους σε επίπεδο όλης της περιφέρειας."ο Μπους βομβαρδίζει,ο Σημίτης τον βοηθάει,ο Πολυζωγόπουλος είναι με τον Σημίτη,οι ΕΑΑΚίτες καλούν εκεί που καλεί η ΓΣΕΕ άρα...."

    Αν σε κουράζω δεν θέλω απάντηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Αγαπητό "Απολίθωμα".


    Ποτέ ο Πλαστήρας δεν δήλωσε πως η εκτέλεση του Μπελογιάννη ήταν καθήκον. Και πουθενά δεν ισχυρίζεται κάτι τέτοιο ο Μπογιόπουλος.


    Αυτό που γράφει ο Μπογιόπουλος στον "Ριζοσπάστη" της 31ης Μαρτίου (και όχι της 30ης Μαρτίου όπως γράφεις), είναι πως σε άρθρο του "Βήματος" αναφέρεται ότι...


    "Η εκτέλεσις της αποφάσεως ήτο ένα πολύ σκληρόν και ανεπιθύμητον καθήκον και διά την Κυβέρνησιν".


    Το "σκληρό και ανεπιθύμητο καθήκον για την κυβέρνηση" σύμφωνα με το άρθρο του "Βήματος", εσύ το μεταφράζεις σε "δήλωση του Πλαστήρα ότι η εκτέλεση ήταν καθήκον". Λυπάμαι που θα σε επαναφέρω στην τάξη, αλλά ανάμεσα στις δύο διατυπώσεις υπάρχει τεράστια απόσταση. Και είναι σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις που η απερισκεψία του Ιντερνέτ μπορεί να ρίξει νερό στο μύλο ενός αχρείαστου και λανθασμένου φανατισμού.


    Έχω να σου πω και δυο κουβέντες για την υποψηφιότητα του Μπελογιάννη αν σε ενδιαφέρουν. Επειδή σε κόβω λίγο αυστηρό, θα περιμένω απόκρισή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Η κε του μπλοκ είναι ανοιχτή σε κάθε σχόλιο που προσπαθεί να προσθέσει κάτι στην πολιτική συζήτηση
Αρκεί να έχει κάποιο διακριτό ψευδώνυμο ως υπογραφή.