Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Νενικήκαμεν

Αν και το παπαγαλάκι του κρεμλίνου θεωρεί πως ηττηθήκαμε κατά κράτος. Σαράντα χιλιόμετρα ποδαρόδρομος και μία καμένη γάμπα(!) δικαιολογούν τα πάντα. Ακόμα και ηττοπάθεια.

Ξεκινήσαμε πρωί από το μαραθώνα με γέλια και χαρές που όσο πήγαινε κοβόντουσαν. Πάνω στο κέφι αναφέραμε τη νδε (τι να κάνει αυτή η ψυχή;) κι ευθυμήσαμε. Κι ύστερα το σύλλογο φίλων περιστεράς η ειρήνη στο γκύζη. Που με τη διαλεκτική του κινήματος στην πορεία θα γίνει σύλλογος φίλων ειρήνης η περιστερά, και σε ένα βάθος ρυάκι του ααδμ κι αντικαπιταλιστική συνείδηση. Γιατί όπως έλεγε κι ο σύντροφος με το μουσάκι μέχρι και στις αντικαπνιστικές λέσχες πρέπει να έχουμε παρέμβαση. Άλλο αν καπνίζουν όλοι οι σφοι σαν φουγάρα.

Όταν η κεφαλή της πορείας έφτανε στο σύνταγμα, τα τελευταία μπλοκ μόλις ξεκινούσαν από την αφετηρία στο μαραθώνα.
Ε, καλά όχι ακριβώς. Ξεκινήσαμε κάτι εκατοντάδες και το πήγαμε σε στιλ οδύσσειας. Στην αρχή λιγοστεύαμε σαν τους συντρόφους του πολυμήχανου αλλά στο τέλος πληθαίναμε σαν τους μνηστήρες της πηνελόπης.

Μόνο ο τούσας κι ο αγγουράκης ήταν μαζί μας από την αρχή. Κι ο τούσας ήταν χτες και στο λιμάνι.
Αλλά η πραγματική μορφή ήταν ο αγγουράκης. Εναλλακτικός κουκουές που λέει και το παπαγαλάκι. Σε ένα διάλειμμα στην παλλήνη αναρωτιόταν γιατί δεν είχαμε φέρει μαζί και ποδήλατα. Κι όταν του πρόσφεραν κολοκυθόπιτα που έφτιαξε η τοπική κοβα με τα χεράκια της προσπέρασε το τάπερ με αυταπάρνηση. Κρίμα γιατί με κολοκυθάκι θα ήταν τέλειος συνδυασμός. Νότα δροσιάς μες στο ζόρι της ημέρας.

Είχε κι ένα καπελάκι θαλάσσης από αυτά που φορούσε ο βουτσάς στις ταινίες του εξήντα κι έχουν μεγάλη πέραση στον όμιλο -όπως καθετί παλιομοδίτικο άλλωστε.
Είχαμε γενικά τρελό καπέλωμα και μάλιστα οικειοθελές. Οι πιο πολλοί με καπελάκια του κόμματος απ' τις 15 μάη. Εμείς ως επιρροές προτιμήσαμε αυτά της εδυε. Που λέει και το ένα έβδομο κάθε φορά που ακούω προεκλογικά την αλέκα για τους φίλους που είναι κοντά μας αλλά δε συμφωνούν σε όλα, λέω μέσα μου: εγώ είμαι αυτός, για μένα το λέει.

Ήταν κι ένας σύντροφος με δικό του εξοπλισμό, κουβανέζικο λάβαρο και μπλουζάκι CCCP με τον ύμνο της σοβιετίας, αλλά στη μπρεζνιεφική εκδοχή, χωρίς στάλιν στους στίχους. Κι ο συνεργάτης του με ένα σκουπόξυλο και μια απροσδιόριστου περιεχομένου σημαία στα χρώματα της ινδίας.

Μια ωραία ατμόσφαιρα παραλίας με χαλαρές γραμμές και μυρωδιά αντηλιακού στον αέρα. Η πορεία έσπασε στα δύο κι εμείς κάναμε ως συνήθως τους κεντριστές, μη τυχόν μείνουμε τελείως πίσω και μας φάνε τα όρνια.

Κάτι σφισσες είχαν αγκαλιά τις ντάνες με το ρίζο και στο τέλος της μέρας μπορούσαν να διαβάσουν στον πήχη τους το οπισθόφυλλο.
Μία απ' αυτές τις μέρες που οι σύντροφοι δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο τις αλυσίδες τους, για να μην ιδρώνουν και κολλήσουν με τον διπλανό τους. Ευτυχώς ξεκινήσαμε εξ αρχής μπουλουκηδόν χωρίς αλυσίδες και το κρατήσαμε. Γιατί έτσι και γίνει η αρχή, ό,τι γράφει δεν ξεγράφει. Η διατροφική αλυσίδα μπορεί να σπάσει, η συντροφική ποτέ.

Στο δρόμο βρίσκαμε χαλκομανίες με πτώματα από κουνέλια και πάλαι ποτέ ζωντανά και παίρναμε θάρρος. Λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί. Λες κι εμείς να βρούμε την τύχη τους;
Με αγώνες τιμάμε τους νεκρούς μας, είναι ζωντανοί στη μνήμη του λαού μας, φώναζε η ντουντούκα και παρηγορούσε τον κόσμο. Τουλάχιστον δεν θα πάμε άκλαυτοι, ως παράγοντες του κινήματος.

Κάτι εκπαιδευμένα μαντρόσκυλα του συστήματος αλυχτούσαν ενάντια στους φίλους της ειρήνης. Μια κυρία στα χανιά μας έλεγε ότι το σκυλάκι της μπορεί και της μιλάει κι ο σκληρός διαλεκτικός έπρεπε να της εξηγήσει με τακτ ότι σίγουρα εκφράζει κάποια συναισθήματα, αλλά έναρθρο λόγο δε μπορεί να εκφέρει. Λίγο αργότερα όμως μας έλεγε για τα κομματοσκυλάκια στις πορείες που γαβγίζουν με ταξικό ένστικτο τους μπάτσους.
Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται να μπορείς να αρθρώσεις λόγο για να έχεις ταξική συνείδηση. Ζωντανή απόδειξη ο καψής του μέγκα.

Όσο ακόμα είχαμε όρεξη πιάσαμε τις αναλύσεις.
Το παπαγαλάκι θυμήθηκε την προ δεκαετίας τρέλα με την παγκοσμιοποίηση. Μία από τα ίδια λέει το κκε, μόνο για ιμπεριαλισμό μιλάει, χάνει τη συγκυρία, δεν εξηγεί τίποτα στο σήμερα. Κι ύστερα πέρασε ο καιρός και η καινούρια μόδα και βρήκαμε άλλο φασούλι με το χρέος για να πούμε μία από τα ίδια για το κόμμα που λέει τα ίδια.

Ο προλεταριακός μύθος λέει ότι τις πρώτες μου πορείες τις έκανα με το θηλυκό μου γονιό πάνω σε καροτσάκι. Αυτή τη φορά όμως δεν υπήρχε ούτε θηλυκός γονιός, ούτε κανείς πρόθυμος να με σύρει με καροτσάκι κι έπρεπε να βαδίσουμε το δύσκολο δρόμο.
Το πάθος για την ειρήνη είναι δυνατότερο απ' όλες τις φουσκάλες.

Είναι μαζί μας κι οι τρεις γιοι του λαμπράκη.
Προσοχή σύντροφοι, ο ένας είναι πασόκος. Εδώ βγήκε σκάρτος ο γιος του μπελογιάννη, αυτός θα γλίτωνε;

Καταπίνουμε τους ενδιάμεσους σταθμούς και τα στάδια προς το σοσιαλισμό μέχρι το τελευταίο όπου θα μας αποθεώσουν τα πλήθη. Στους δήμους μας περιμένουν δημόσιες σχέσεις και μπουκαλάκια με νερό. Χρειαζόμαστε τα δεύτερα και κάνουμε τακτικό συμβιβασμό.

Ο πασόκος της αγίας παρασκευής μας είπε για γκλάσνοστ και διαφάνεια. Ενώ αυτός της νέας μάκρης δεν έχει ετοιμάσει τίποτα και ψέλλισε με το ζόρι τρεις φράσεις. Ημέρα μνήμης... αγώνας για δημοκρατία... τιμούμε τον αγωνιστή και τον άνθρωπο... τελεία.
Τον νοστάλγησα όμως στο πικέρμι όπου δεν ήταν κανείς να μας περιμένει και μπουκάραμε στο εργοστάσιο του μπουτάρη που είχε λάστιχα και δέντρα με σκιές. Επιτέλους και κάτι καλό από αυτή τη συνεργασία.

Η αμέσως επόμενη στάση λεγόταν Μοναξιά! Για να μας θυμίσει ότι εκτός από τον ιμπεριαλισμό υπάρχει κι αυτή. Οι σύντροφοι στους χώρους δουλειάς βλέπουν από πρώτο χέρι πως δένουν διαλεκτικά αυτά τα δύο.

Επόμενη στάση... πληρωμών. Και μετά κρατικοποίηση τραπεζών, έξοδος από το ευρώ και σοσιαλισμός. Τερματικός σταθμός. Παρακαλούνται οι επιβάτες να συνεχίσουν πεζοί προς την αταξική κοινωνία. Προσοχή στο (θεωρητικό) κενό.

Το φορτηγάκι με τη ντουντούκα μας έδινε θάρρος στα δύσκολα.
Η ζωή τραβάει την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα. Τούτο το κόμμα είναι δικό τους και δικό μας. Δε μπορεί κανείς να μας το πάρει. Πες τον παπασταύρου προσευχή να κάνει (να σχωρεθούν τα διαγραμμένα μας) πες το μουεζίνη, πες και τον ιμάμη. Εγώ δε ζω γονατιστός είμαι της γερακίνας γιος. Τα παιδιά του λαού συσπειρώνονται στην πκσ και τη βρίσκουν με καζαντζίδη.

Λεβέντης εροβόλαγε. Ωραίο τραγούδι, αλλά οι καταλήξεις του είναι αθηναϊκή προπαγάνδα ποιητική αδεία. Άκου εκεί, φτερούγαγε...
Εκτός από το τυρί οι αθηναίοι σύντροφοι λένε λάθος και το αυτοί σκοτώσαν. Το φωνάζουν ανάποδα: φονιάδες των λαών αμερικάνοι, αυτοί σκοτώσαν λαμπράκη, μπελογιάννη.

Κι η φρειδερίκη μαζί, όχι μονάχοι τους, έλεγε δίπλα ένας γεράκος.
Κι ο πλαστήρας επίσης, αλλά δεν χωράει στο σύνθημα, τι να κάνουμε τώρα. Όπως ξαναλέει το ένα έβδομο ήταν απ' αυτούς τους γεράκους που τα λένε όλα σωστά και με συναίσθημα και στο τέλος τους λες.
Εντάξει, έτσι είναι, αλλά τι θες δηλαδή να γίνει τώρα;

Η σφισσα στο φορτηγάκι έβαζε συνέχεια τα ίδια τραγούδια κι έκοβε στη μέση όσα δεν της άρεσαν. Ένα-δυο αποτυχημένα συνθήματα με ελληνόπουλα κι ευρώ που σκορπάν έφαγαν άκυρο από τα κάτω κι αριστερά. Όπως κι ένα ακόμα καλτ που ξεκινούσε κάπως έτσι: δυο χιλιάδες τόσοι φαντάροι στην ασία... το μυαλό κόλλησε εκεί, η συνέχεια δεν είχε καμία σημασία.
Αλλά μες στις σήραγγες με τον αντίλαλο ακουγόμασταν σα να 'μασταν μυριάδες, παίρναμε θάρρος και φωνάζαμε ό,τι και να έλεγε.

Φτάσαμε στο σύνταγμα βέβαιοι ότι η συμμαχία με το φιλειρηνικό κίνημα πατούσε γερά στα πόδια της. Εμείς πάλι όχι. Ανίκανοι για το παραμικρό βήμα είτε μπρος, είτε προς τα πίσω για να πάρουμε φόρα.
Ψάχναμε μόνο τον παφίλη να του πούμε νενικήκαμεν και να ξεψυχήσουμε ευτυχισμένοι.

27 σχόλια:

  1. Κανα οραμα δεν ειδες στο δρομο και το λιοπυρι, οπως λεγαν οτι ειδε ο πρωτος αρχαιος μαραθωνοδρομος? Ή μηπως ηταν στο Αθηνα-Σπαρτη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα σύντροφε ωραία τα πες.Καλό ήταν το ξεκίνημα το καλό είναι ότι την ώρα που ξεκινήσαμε ένας σύντροφος παρακάλούσε να βρει κάποιο τυροπιτάδικο για να εισβάλει βέβαια τον λόγο του τον έκανε πράξη τον έβλεπα απο τυροπιτάδικα μέχρι και στα παγωτατζίδικα της alma.Βέβαια πηγαίνοντας προς Ν.Μάκρη μου ρθε και μια μικρή μπόχα απο ψωφίμι αλλά εντάξει τόση βρώμα τρώμε κάθε μέρα εκεί θα κολήσουμε.Πάντως λίγο πριν τον τερματισμό ήμουν έτοιμος να καταρέυσω και εκτός αυτού ένιωθα μια φουσκάλα στην πατούσα μου λες και είχα βάλει μαξιλαράκι με νερό.Άντε και του χρόνου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ως γνωστό, στην Κρήτη οι επιγραφές με τις οδούς γράφουν από κάτω και μια επεξήγηση. Στις Αρχάνες Ηρακλείου, λοιπόν, έχει μια οδό "Γρηγορίου Λαμπράκη" και από κάτω πληροφορεί τον ανυποψίαστο οδοιπόρο: "Έλληνας Μαραθωνοδρόμος"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καταρχην μπραβο που εβγαλες ολη την πορεια! αξιος αξιος!! για τον συντροφο αγγουρακη τον συντοπιτη λιγα! ειναι θεος! διαλογος με συντροφο. -συντροφε αγγουρακη αδυνατησες!-οχι! εσεις παχυνατε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ σ/φε κασπερ
    θελω να σου στείλω στο μπλογκ σου ενα μπραβο για την αρχαιοελληνική ανάρτηση αλλα δε μπορώ!

    κατα τ'αλλα ρισπεκτ στο κουράγιο της ΚΕ του μπλοκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανυπόταχτο Μπιζέλι2 Ιουνίου 2010 στις 3:01 π.μ.

    τόσα κοντά ο σοσιαλισμός αλλά και τόσο μακριά ταυτόχρονα- όσο μαραθώνας-down town!!!!

    άντε και του χρόνου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το κείμενο αυτό είναι κακογραμμένο και πρόχειρό καθότιν γράφτηκε κάτω από ειδικές συνθήκες. Ως εκ τούτου αρκετά στοιχεία που είχε προβλεφθεί να μπουν έμειναν τελικά εκτός. Όπως για παράδειγμα ότι βλέπαμε την αθήνα σαν αντικατοπτρισμό στο βάθος κάπου στα μισά της διαδρομής. Κι ένα άθλιο διαφημιστικό σύνθημα στις στάσεις των λεωφορείων για το λαό που απαιτεί τη σωστή τιμή και δε μπορεί να το ξεπεράσει κανείς σφος όσο καλτ κι αν είναι. Εμένα πάντως μου θύμισε μισθό, τιμή και κέρδος που είναι κι αρκετά επίκαιρο.

    Κατά τα άλλα ο αγγουράκης είναι ημίθεος και βάλε. Για τον γόντικα θα πάρω γραμμή από συνεργάτη της κε του μπλοκ σε θέματα παο και αν χρειαστεί θα επανέλθουμε.
    Οι πινακίδες της κρήτης είναι τόσο παραπλανητικές που για τον γεώργιο παπαδόπουλο πχ αν είχε μείνει οδός στο όνομά του θα είχε επεξήγηση έλληνας συνταγματάρχης.

    Υγ: δε νομίζω να το επαναλάβω του χρόνου. Το δις εξαμαρτείν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Σ/φε ο
    Στο μπλογκ μου δεν μπορει να γραφει οποιος κι οποιος. Να φανταστεις ουτε κι εμενα δεν αφηνει εδω και δυο μερες να κανω σχολιο. Σ΄ευχαριστω παντως που μπηκες στον κοπο να γραψεις εδω τα συγχαρηκια σου. Επιφυλασσομαι να γινω αοκομα πιο αρχαιος στο μελλον. Σφυροδρεπανο: μας ενωνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. το κνιταριό του Μπρεζνιεφ σε δράση πάλι...

    http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1179456

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ-ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΑΘΩΝΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΕ.
    ΜΕ ΓΥΡΙΣΕΣ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ,ΕΠΟΧΗ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΣΑΣ. ΠΑΝΤΑ ΛΙΓΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-ΧΟΝΤΡΙΚΑ- ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ Ο ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ.
    ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΒΓΑΛΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 60-ΠΑΝΤΑ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ Η ΤΑΙΝΙΑ "Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΡΙΑ".ΚΑΙ ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ ΓΕΡΟΝΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑ ΚΑΙ Η ΩΡΑ. ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΤΟΤΕ ΤΟ ΑΑΔΜ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ. ΚΑΙ ΕΝΑ ΓΕΝΙΚΟ ΜΠΑΧΑΛΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΙ, ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΓΕΦΥΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΧΗΣΗ.
    ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ-ΤΟΤΕ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΡΧΕΣ ΜΑΗ- ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΠΙΟ ΜΑΥΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΑΠΙΤΟΠΑΣΠΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΤΡΕΧΑΝ ΣΕ ΜΥΚΟΝΟ ΚΑΙ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ.

    ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Ν. ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΡΕΙΑ" ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΝΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΑΘΩΝΙΑ. ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΙΧΕ ΒΡΑΒΕΥΤΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΚΝΕ. ΑΛΛΕΣ ΕΠΟΧΕΣ......

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τόσα χρόνια δεν κατάφερα να πάω στην μαραθώνια από την αρχή. Είμαι από αυτούς που χώνονταν στην Αγ.Παρασκευή. Το μόνο που με ενώνει με αυτά που περιέγραψες είναι ο χαμός που κάνουμε στις σήραγγες.Οπότε ευχαριστώ για την ανταπόκριση

    Μία δίορθωση : ο Αγγουράκης ήταν κι αυτός στο λιμάνι τη Δευτέρα.. Παρακαλείται όποιος ξέρει πού βρίσκει τη δύναμη να ενημερώσει το μπλογκ πάραυτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ο σφος αγγουρακης ειναι απο τις τιμημενες μοιρες που βγαζουν ανθεκτικους στην ζεστη αγωνιστες (αν δεν βγουν πασοκοι) παραλληλα εζησε στην προσφυγια και εμαθε. το κουραγιο το αντλει απο την επαναστατικη αισιοδοξια.τελος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ναι έτσι ακριβώς... Ειδικά άμα θωρείς την εργατιά από τον 6-7 όροφο του Περισσού με την αισθητική Κρεμλίνου σκληραγωγήσε και ατσαλώνεσαι...
    Συγγνώμη κιολας αλλά εσύ έχεις και ανεπτυγμένη φαντασία...
    Εγώ αντλώ το κουράγιο μου από το τριμμένο σακκάκι του Μαϊλη...
    Δρέπανε, την κοίταξε την καταγγελία που πόσταρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πρώτον: ο δρέπανος δεν ξέρει τίποτε απολύτως για το θέμα αλλά θα ζητήσει ανταπόκριση όταν ανέβει.
    Δεύτερον συγκινήθηκε με το σχόλιο του παλαίμαχου ανώνυμου. Εμείς μιλούσαμε κλασικά για την κρίση επιβεβαιώνοντας ότι οι καλύτερες σκέψεις σου έρχονται όταν δε μπορείς να τις καταγράψεις.
    Τρίτον και τελευταίο μία από τις σκέψεις που ξέφυγε και τη θυμήθηκα εκ των υστέρων διαβάζοντας για την αγία παρασκευή.
    Ποιο είναι το άκρον άωτο του σοσιαλιστικού σουρεαλισμού; Να πλησιάζεις στα βπ μετά τον γέρακα κι η ντουντούκα να παίζει στη δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή.
    Ενώ λίγο πιο πριν διασκευάσαμε νοερά το χίλια μύρια βήματα μακριά από την αθήνα του ξυλούρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το ερώτημα "μαοϊκέ" είναι, τι ακριβώς περιμένει ο εργαζόμενος από το σωματείο του. Να κατεβάζει δυναμικές κινητοποιήσεις και απεργίες διαρκείας για κάθε "μεμονωμένο" φαινόμενο εργοδοτικής αυθαιρεσίας? Μα αν ήταν έτσι, κάποια σωματεία δεν θα έπρεπε να έχουν πάνω από 3 μέρες το χρόνο χωρίς απεργία!

    Δεν την έχω παρακολουθήσει τη συγκεκριμένη υπόθεση, αλλά από τα γραφόμενα και αν θέλεις κι από ένστικτο, έχοντας εμπειρία με την υπόθεση των εργολαβιών του ΑΠΘ, κόβω το κεφάλι μου ότι οι εργαζόμενοι έχουν πέσει θύματα των διαφόρων αριστεριστών φοιτητοπατέρων που τους γέμισαν τα μυαλά με ντεμέκ επανάσταση και ανυπακοή, και τώρα έρχονται σε ρήξη με το σωματείο και τους συναδέλφους τους.

    Δηλαδή τι πρέπει να κάνει το σωματείο "μαοϊκέ"? Να κηρύξει πόλεμο? Να κατέβει με κουμπούρια και να απειλήσει τον ιδιοκτήτη?
    Βρε να το κάνει, μαζί σου κι εγώ, και ΘΑ το κάνει όταν έρθει η ώρα, αλλά βλέπεις την πραγματικότητα να είναι κοντά σε τέτοια προοπτική? Μήπως να καταλάβουμε και τη βουλή όταν πάνε να περάσουν το επόμενο πακέτο μέτρων, να ανακηρύξουμε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Ελλάδας?

    Άντε ρε μαζί σου είμαι, πάμε! Ραντεβού σε μια ώρα στην Καμάρα, εκεί που σίγουρα θα είναι καμιά 500.000 Θεσσαλονικείς οπλισμένοι με θάρρος, ταξική συνείδηση, αποφασισμένοι να δώσουν τη ζωή τους για την επανάσταση...

    "Μαοϊκέ", αν ήσουν έστω και λίγο μαοϊκός όπως δηλώνεις, θα ήξερες ότι το δυσκολότερο πράγμα στη μάχη δεν είναι η επίθεση αλλά η απεμπλοκή. Ο τιμονιέρης σου τα ήξερε πολύ καλά αυτά και έχει αφήσει πλούσιο έργο για μελέτη, αλλά οι τάχα "μαοϊκοί" φοιτητοπατέρες περιορίζονται στην ανάγνωση των συνθημάτων στους τοίχους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Διόρθωση: Στην πρώτη παράγραφο έγραψα "μεμονωμένο φαινόμενο" ενώ ήθελα να γράψω "μεμονωμένο περιστατικό του φαινομένου της εργοδοτικής αυθαιρεσίας".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΑΜΕ ΓΙΑ BANQUET

    Την ενέργεια της ιδιοκτησίας του εστιατορίου «Banquet» να διακόψει παράνομα τη λειτουργία της επιχείρησης λόγω κινητοποιήσεων, δηλαδή να προχωρήσει σε λοκ - άουτ, που απαγορεύεται ρητά από το νόμο, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ. Παράλληλα, καταδικάζει την ενορχηστρωμένη επίθεση που κλιμακώνεται - με αφορμή και αυτή την υπόθεση - από δημοσιογραφικά συγκροτήματα για τη συκοφάντηση των αγώνων.
    Η επιχείρηση απασχολούσε ανασφάλιστους και υποαμειβόμενους εργαζόμενους, χωρίς να τηρεί τις συμβάσεις εργασίας, όπως αποδείχθηκε έπειτα από αλλεπάλληλους ελέγχους της Επιθεώρησης Εργασίας και του ΙΚΑ. Μέσα στον Απρίλη απέλυσε εργαζόμενο που διεκδίκησε τα δικαιώματά του. Επειτα από τις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας των εργαζομένων, δεσμεύθηκε να τον επαναπροσλάβει, κάτι που στη συνέχεια αναίρεσε. Τελικά το περασμένο Σάββατο έκλεισε το κατάστημα και πέταξε στην ανεργία όλους τους εργαζόμενους, προφανώς επιχειρώντας να στρέψει εργαζόμενους εναντίον εργαζομένων.

    Η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ σημειώνει σε ανακοίνωσή της: «Δεν είναι οι αγώνες των εργαζομένων που κλείνουν τα καταστήματα. Τα καταστήματα κλείνουν από την ανέχεια των λαϊκών στρωμάτων που θα οξυνθεί στο έπακρο το επόμενο διάστημα λόγω των σφαγιαστικών μέτρων της κυβέρνησης που υπηρετούν την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Οι κινητοποιήσεις είναι αποτέλεσμα της πιο άγριας εκμετάλλευσης που υφίστανται οι εργαζόμενοι από την εργοδοσία και την κυβέρνησή της». Ειδικά για τη συγκεκριμένη επιχείρηση επισημαίνει:

    «Η κίνηση του κλεισίματος δεν είναι μόνο εκβιαστική για όλους τους εργαζόμενους της επιχείρησης αλλά υπηρετεί και άλλους σκοπούς: Να φέρει σε αντίθεση τους εργαζόμενους μεταξύ τους (υπό την απειλή της απόλυσης). Να αξιοποιηθεί αυτή η στάση της επιχείρησης από την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τα κόμματα - βαστάζους της (ΛΑ.Ο.Σ. - ΝΔ) αλλά και από τα στημένα δημοσιεύματα για να συκοφαντηθούν οι ταξικοί αγώνες την ώρα που αναπτύσσονται και βάζουν σε κίνδυνο την κυβερνητική πολιτική.

    Η υπόθεση "Banquet" "μυρίζει" από μακριά ότι είναι στημένη γι' αυτούς τους λόγους. Οση λάσπη και να ρίξει το μαύρο μέτωπο εργοδοσίας - κυβέρνησης - συγκροτημάτων της διατεταγμένης δημοσιογραφίας, ας το πάρουν απόφαση: Οι εργαζόμενοι, μπροστά στην αντεργατική θύελλα που αντιμετωπίζουν, δε θα πάρουν την άδεια ούτε από τα αφεντικά τους ούτε από την κυβέρνηση για να αγωνιστούν ενάντια σ' αυτή.

    Καλούμε τους εργαζόμενους να κλιμακώσουν τον αγώνα τους, να συμπαραταχθούν με το ΠΑΜΕ, να δώσουν ηχηρό μήνυμα στον ταξικό αντίπαλο».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μια μικρή απάντηση:
    Φίλε raskolikas δεν είμαι φοιτητής. Είμαι άνεργος που το τελευταίο 4μήνο το μόνο μεροκάμματο που βρήκα ήταν 1 μήνα στην οικοδομή.
    Τωρά βέβαια μου απέδειξες ότι το ΠΑΜΕ έχει επιρρεαστεί από την σκέψη Μαο(ΧΑΧΑ).
    Αυτό που πιστεύω θέλουν οι εργάτες, νέοι και παλαιότεροι, Έλληνες και μετανάστες, είναι να χτιστεί ένας νέος συνδικαλισμός από τα κάτω,με πλατιά δημοκρατία στην βάση του, που θα μπαίνει μπροστά στα χτυπήματα των ρουφιάνων των αφεντικών και των αποστατών, με τη κοινή πάλη Ελλήνων και μεταναστών για ίσο μεροκάματο για ίση δουλειά, ενάντια στο βόλεμα των "κομματικών " και με μια πραγματική εργατική ηθική και αλληλεγγύη.
    Αν θέλεις να πούμε τα πράγματα με το ονομά τους, το "ΠΑ"ΜΕ δεν είναι τίποτα άλλο από μια καθαρά κομματική οργάνωση που η ΚΕ του "Κ"ΚΕ διορίζει τους εργατοπατέρες στα σωματία που κερδίζει. Είναι ψέματα ότι υπάρχει εντολή να γράφονται οι Κνίτες από τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ σε συνδικάτα που έχει το ΠΑΜΕ χωρίς μισό ένσημο και χωρίς να έχουν καμία σχέση ούτε καν μελλοντική με το κλάδο για να έχουν ψήφους; Δεν θέλω να γράψω και άλλα , για το επιπεδο και το ήθος εργατοπατέρων του "ΠΑ"ΜΕ... Ψάχτα λίγο, θα ανατριχιάσεις...
    Τώρα για το Μαοϊκό χώρο στην Ελλάδα είναι μεγάλη κουβέντα, που δεν μπορούμε να την αναπτύξουμε μέσα σε λίγες γραμμές. Πάντως από όλες τις οργανώσεις και κάποιοι ανένταχτοι σύντροφοι, όταν το κνιταριό προβόκαρε την κατάληψη του Πολυτεχνείου, έσπαγε τις πρώτες εργατικές κινητοποιήσεις και απεργείες, μπουκαρε στο Χημείο,έτρωγε τις φράουλες από το Τσέρνομπιλ, υποστήριζε τους χασικλίδες μισθοφόρους στο Αφγανισταν, χάριζε αγαλματάκια του Ηρακλή στον Γκορμπατσώφ, έκανε συγκιβερνήσεις και οικουμενικές με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα και άλλα πολλά, κράταγαν παρόλα τα λάθη και τις ελλείψεις ψηλά την σημαία του προλεταριάτου και τους πέντε δασκαλους του...
    Δυστυχώς δεν έχω να περιμένω και πολλά εκτός από ξεπούληματα και μοιρασίες της εξουσίας από τα αφεντικά του Περισσού και της τυποεκδοτικής, από τους μαθητές του Φλωράκη, του Μπρέζνιεφ του Τσερνιενκο και του Αντρόφωπ (που σοφά ο τελευταίος ΓΓ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης χαρακτήριζε Απανθρώπωφ).
    Αυτό το αντεπαναστατικό τσίρκο, έκρυβε μέχρι το 1990 την τύχη του Νίκου στον Ελληνικό λαό, μέχρι που τον έφεραν πίσω οι δολοφόνοι του στην Ελάδα και γεύτηκαν στην κηδεία του το φτύσιμο των εναπομείνατων μαχητών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Ery8rofrouros
    Όταν συμπληρώσεις 40 μήνες άνεργος και βαρεθείς απλά να ονειρεύεσαι αυτό το εργατικό κίνημα που περιγράφεις,

    όταν αποφασίσεις να κοιτάξεις γύρω σου και να διαπιστώσεις ότι αυτό το κίνημα χτίζεται κάθε μέρα,

    όταν βάλεις σε δεύτερη μοίρα τις αριστερίστικες προκαταλήψεις σου και επικεντρωθείς στα συμπεράσματα που βγαίνουν από την πραγματικότητα,

    τότε θα κουβεντιάσουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά...


    Μέχρι τότε καλή δύναμη, γιατί προς το παρόν διέξοδο αποκλύεται να βρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ερυθροφουρός του Μάο4 Ιουνίου 2010 στις 12:40 μ.μ.

    Ερυθρέ, καλή τύχη αχρικά, στην προσπάθεια σου να βρεις εργασία.
    Τις αριστερίστικες προκαταλήψεις που τις είδες; Έβαλα πραγματικά γεγονότα που ΄χουν επιβεβαιωθεί πολλάκις, τόσο από αφηγήσεις όση και από μια πλούσια πλέον βιβλιογραφία.
    Δεν θα πάψω να ονειρεύομαι και να προσπαθώ για αυτό που χαρακτηρίζεις εσύ όνειρο, γιατί αυτό το όνειρο είναι μπολιασμένο μέσα στο κάθε απλό εργάτη Έλληνα και μετανάστη...
    Που ακριβώς όμως κτίζεται; Από τον Περισσό; Από τα επαγγελματικά του στελέχη που δεν έχουν καμιά ηθική τσίπα παρά μόνο να κρατούν σωματεία στο άρμα του "ΠΑ"ΜΕ στο πλαίσιο της μοιρασιάς που έχουν κάνει με την ΓΣ"Ε"Ε; Και αφού εσείς δεν είστε οι ξεπουλημένοι και δεν έχετε καιμιά σχέση με την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ, μάθε ποιός είναι ο γραμματέας του ΕΚΑ...
    Ξέρω ότι δεν θα τα βρούμε και ειδικά μέσω διαδικτύου. Για να καταλάβεις, κατά πόσο κτίζεται το παλαϊκό εργατικό μέτωπο του "Κ"ΚΕ , αξίζει να πας σε μια συνελευση ενός σωματίου που ελέγχει το "ΠΑ"ΜΕ, ας πούμε στους εμπορουπαλλήλους Αθήνας να αντικρύσεις μια αποκαρδιοτική μάζεμα 20 ατόμων που οι 18 είναι μέλη της "Κ"ΝΕ-"Κ"ΚΕ...
    Συγγνώμη που δεν θα μπορώ να σου απαντήσω άμμεσα σε τυχόν ανατρησή σου. Πρέπει να εγκαταλείψω τον υπολογιστή αυτή τη στιγμή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μην ανησυχείς. Δεν έχω κάτι να σχολιάσω επί των περιεχομένων του σχολίου σου.

    2 πολύ σημαντικές παρατηρήσεις ωστόσο:
    1.
    επειδή πρέπει να είναι δύσκολο να χρησιμοποιείς συνέχεια τα εισαγωγικά, θα σου πρότεινα να γράφεις τα σχόλιά σου πρώτα στο notepad, κάνωντας μετά replace το " ΠΑΜΕ " με το " "ΠΑ"ΜΕ ",
    το " ΚΚΕ " με το " "Κ"ΚΕ ",
    το " ΚΝΕ " με το " "Κ"ΝΕ ".
    Προτείνω επίσης μετροπή:
    του "ΜΑΣ" σε " Μ"Α"Σ ",
    του "ΠΑΣΥ" σε " Π"Α"ΣΥ ",
    του "ΕΕΔΥΕ" σε " ΕΕΔ"ΥΕ" ",
    του "ΠΕΑΕΑ" σε " ΠΕ"Α"Ε"Α" ",
    του "ΠΑΣΕΒΕ" σε " Π"Α"ΣΕΒΕ ".
    Για ακόμα μεγαλύτερη αυτοματοποίηση και αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, αν θες μπορώ να σου φτιάξω/στείλω ένα πρόγραμμα που να στα μετατρέπει όλα με τη μία!
    Τη ΓΣΕΕ όμως λέω να την αφήσουμε απ' έξω. Μη φτάσουμε και στα άκρα και μας περάσουν για "Κ"ΚΕδες! Τί λες;


    2. Μάλλον κάτι δε καταλαβαίνω καλά, γιατί όταν βλέπω:
    "Ερυθρέ, καλή τύχη αχρικά, στην προσπάθεια σου να βρεις εργασία.
    Τις αριστερίστικες προκαταλήψεις που τις είδες; Έβαλα πραγματικά γεγονότα που ΄χουν επιβεβαιωθεί πολλάκις, τόσο από αφηγήσεις όση και από μια πλούσια πλέον βιβλιογραφία."

    το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι είναι:
    Ευχήθηκες στον εαυτό σου να βρεις γρήγορα δουλειά;;;
    :-)))
    Πράγματι καλή δύναμη στο ψάξιμο λοιπόν, γιατί φαίνεται να έχεις απογοητευτεί τελείως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. "Ερυθροφρουρέ του Μάο" (λέμε τώρα), οι απαντήσεις σου είναι βαρετές και πέρα για πέρα μπαγιάτικες. Κλασσική περίπτωση απάντησης αριστεριστή: Μέσα σε 5 παραγράφους χωράνε όλα, Ζαχαριάδης, 20ο συνέδριο, το συνδικάτο της γειτονιάς μου, Πολυτεχνείο, αποφθέγματα ταξικής πάλης, λίγη κλάψα, και πολλά εισαγωγικά: "Κ""Κ""Ε", "Γ"Σ"Ε"Ε, "Κ""Ν""Ε", "Π""Α""Μ""Ε" και τρέχα-γύρευε. Με συγχωρείς αλλά με τέτοιες απαντήσεις δεν παράγεται πολιτικός λόγος. Και όχι, δεν με ενδιαφέρει η κουβέντα για το μαοϊκό χώρο, εντός ή εκτός Ελλάδας, με ανθρώπους των πολλών εισαγωγικών. Κατά τη γνώμη μου ο Μάο ήταν μεγάλος επαναστάτης, οι θεωρητικές του επεξεργασίες πολύ σημαντικές για το κομμουνιστικό κίνημα, τον εντάσσω αδιαπραγμάτευτα στους θεωρητικούς του μαρξισμού (όχι όμως στους κλασσικούς, είναι σημαντική η διαφορά), αλλά με τα διάφορα ορφανά του δεν βρίσκω κοινό σημείο αναφοράς. Τα εισαγωγικά που βάζετε αρκούν από μόνα τους να αναδείξουν το μεγαλείο του καραγκιόζη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. καλα ολα τα αλλα ρε παιδια,βαλτε οσα εισαγωγικα θελετε,τσαμπα ειναι,αλλα τα εισαγωγικα στο ΠΑΜΕ και ειδικα στο "ΠΑ" τι αντιπροσωπευουν? τι θελει να πει ο ποιητης? μαλλον ειναι μια ριζοσπαστικη-δυναμικη-εξωκοινοβουλευτικη καιρια κριτικη στον αν αποτελειται απο εργατες το ΠΑΜΕ? δηλαδη απο τι αποτελειται? απο τραπεζιτες? Μια προταση για να χωρεσουν εισαγωγικα ΚΑΙ στο ΠΑΜΕ για να μην μεινει παραπονεμενο ειναι να τα βαζετε στο "ΜΕ",τουλαχιστον θα εχει μια πολιτικη χρεια και δεν θα φεναιστε ντιπ για ντιπ ηλιθιοι. ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ για νεα εισαγωγικα. (Αφου δεν εβαλες εισαγωγικα και στον "Περισσο" ειναι ενα βημα και αυτο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Κανεις λαθος,δεν χωρανε στον περισσο εισαγωγικα? χα. καλιστα γινεται περ"ισσο",(μας τα χαλαει λιγο το διπλο σ αλλα δεν κωλονουμε,πρεπει να περασουμε το μηνυμα) και ετσι εχουμε την πασιφανη καταγγελεια οτι εκει μεσα (στον περισσο) δεν ειναι ολοι ισοι μεταξυ τους και η αλεκα και ολη η νομενκλατουρα κανει οτι θελει απλα και αμοιρα "με"λη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Είναι ένα από τα σημαντικά μειονεκτήματα του μέσου (διαδίκτυο), το γεγονός ότι έχει γόνιμο έδαφος για προβοκάτσιες. Οι άνθρωποι των πολλών εισαγωγικών που γράφουν σε σελίδες δεν πρέπει να είναι συνολικά πάνω από καμιά δεκαριά, αλλά γράφουν κάθε φορά με διαφορετικό όνομα για να φαίνονται πολλοί, και να "τρολλάρουν" (διαδικτυακή ορολογία) τις συζητήσεις. Ο "ερυθροφρουρός του Μάο" εν προκειμένω καρφώθηκε λόγω βλακείας: Ξέχασε να αλλάξει όνομα και ξεμπροστιάστηκε απαντώντας στον εαυτό του.

    Εγώ δεν έχω δικιά μου σελίδα, αλλά αν είχα θα διέγραφα τέτοιες περιπτώσεις - κι ας με κατηγορούσαν όσο ήθελα για λογοκρισία. Ποιος είπε άλλωστε ότι η λογοκρισία είναι "κακή"? Ως πρακτική είναι κι αυτή ένα εργαλείο! Απ' τα χειρότερα μεν, εργαλείο δε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥ

Η κε του μπλοκ είναι ανοιχτή σε κάθε σχόλιο που προσπαθεί να προσθέσει κάτι στην πολιτική συζήτηση
Αρκεί να έχει κάποιο διακριτό ψευδώνυμο ως υπογραφή.