Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ

Έχεις γάλα; Φτιάξε κρέμα γιώτης. Έχεις παρέα, από τρία άτομα και πάνω; Φτιάξε μια τριμελή επιτροπή από πέντε-έξι άτομα, όπως έλεγε ο βαμβακούλας. Ή ακόμα καλύτερα ένα κόμμα, έναν πόλο, μια κίνηση πολιτών, κομμουνιστών, κάτι βρε αδερφέ που να δείχνει τις ανησυχίες σου για το πολιτικό γίγνεσθαι σε αυτόν τον τόπο. Έτσι κι αλλιώς, πλην του κκε, ποιος άλλος πολιτικός φορέας αποτελεί πραγματικό κόμμα, όπως το γνωρίσαμε στο σύντομο εικοστό αιώνα και τη μεταπολίτευση; Και σε τι διαφέρουν δηλ μεταξύ τους ο πόλος, η κίνηση πολιτών, ή το δίκτυο από το κόμμα; Αφού ως γνωστόν, οι παρέες γράφουν ιστορία. Ας δούμε παρακάτω μια χρήσιμη περιληπτική αναφορά στα κόμματα και τις πολιτικές κινήσεις που καταγράφονται στον χώρο-χυλό του δημοκρατικού κέντρου, εν αναμονή του γέρου της δημοκρατίας και της νέας ένωσης κέντρου, χωρίς το βασίλη λεβέντη.

-.-.-

Το ΠΑΣΟΚ προγραμματίζει συνέδριο για τον Οκτώβρη, ενώ η συζήτηση που έχει ανοίξει αφορά το αν θα συνεχίσει να υπάρχει ως ΠΑΣΟΚ ή θα μετεξελιχτεί σε κάτι άλλο, ΕΛΙΑ ή όπως αλλιώς ειπωθεί. Στις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ πήρε μέρος με το σχήμα «Ελιά-Δημοκρατική Παράταξη» στην οποία συμμετέχουν ορισμένες ΠΑΣΟΚογενείς «κινήσεις πολιτών», όπως η «Δυναμική Ελλάδα» του Ηλία Μόσιαλου κ.ά και το Κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου, «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα». Η ΕΛΙΑ συγκέντρωσε το 8,02% των ψήφων.

Προπομπός στην ΕΛΙΑ υπήρξε η «Πρωτοβουλία των 58» που εμφανίστηκε τον Οκτώβρη του 2013, η οποία τότε έκανε προσπάθεια να συμπεριλάβει και τη ΔΗΜΑΡ ή τμήμα της το οποίο ήδη έπαιρνε μέρος στις διεργασίες των 58.

Χρήσιμη είναι μια σύντομη καταγραφή των κομμάτων και των διάφορων σοσιαλδημοκρατικών κινήσεων, που προέκυψαν από το ΠΑΣΟΚ μετά από το 2009.

Το κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου, «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα» (Πρώην ΡΙ.Κ.Σ.Σ.Υ., Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας), για μεγάλο διάστημα προσέγγιζε τη ΔΗΜΑΡ. Σήμερα έχει ενταχτεί στην «Ελιά-Δημοκρατική Παράταξη» μαζί με το ΠΑΣΟΚ και πρόσφατα ο Λοβέρδος υπουργοποιήθηκε.

Το κόμμα της Λούκας Κατσέλη, «Κοινωνική Συμφωνία», προσεγγίζει περισσότερο σε συμφωνία με το ΣΥΡΙΖΑ. Στις ευρωεκλογές πήρε μέρος στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ και είχε κοινούς υποψήφιους σε δήμους (σ.σ.: με υποψήφιο ευρωβουλευτή το γραμματέα της Κοινωνικής Συμφωνίας, Νικήτα Κανάκη).

Τέλος, καταγράφεται το κόμμα «Δραχμή 5 αστέρων» του Θόδωρου Κατσανέβα και το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Στέφανου Τζουμάκα.

Επίσης πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν ιδρύσει μια σειρά «κινήσει πολιτών», όπως τις αυτοονομάζουν, συγκεκριμένα τις εξής:

1. «Δυναμική Ελλάδα» του Ηλία Μόσιαλου.

2. Νέοι Μεταρρυθμιστές

3. «Πολιτική Κοινότητα ‘‘Μπροστά’’».

4. «Πολιτεία 2012», μέλη της συντονιστικής της επιτροπής είναι οι Τάκης Αναστασόπουλος, Γιάννης Τούντας.

5. «Πρωτοβουλία Β», στην οποία συμμετέχουν διάφοροι με καριέρα σε διεθνείς θέσεις κι επιχειρήσεις.

6. Ο «Κοινωνικός Σύνδεσμος», με πρόεδρο το Γιώργο Φλωρίδη.

7. «Δίκτυο Π80» με λογότυπο ιστοσελίδας «Ανεξάρτητος χώρος έκφρασης για την Παρέα του 80’». Αυτή η κίνηση θεωρείται ως προσκείμενη στον πρώην γραμματέα του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργό Γιάννη Ραγκούση. Επίσης συμμετέχει ο Πέτρος Σφηκάκης, πρώην γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ και ο Γιάννης Τσαμουργκέλης, καθηγητής οικονομικών με διαδρομή στο ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Τσαμουργκέλης κατέβηκε ως υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΔΗΜΑΡ.

8. «Δίκτυο για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη» με πρόερδο την Άννα Διαμαντοπούλου.

9. «Κίνηση των 75». Σε αυτή συμμετέχει το τμήμα του ΠΑΣΟΚ που συσπειρώνεται γύρω από τον Γιώργο Παπανδρέου. Επικεφαλής της κίνησης είναι ο Μιχάλης Καρχιμάκης, πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ. Η Κίνηση των 75 εκφράζει διαφωνία για τη συμμετοχή στη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ κι αντιπροτείνει απλή κοινοβουλευτική στήριξη. Επίσης εξέφραζε διαφωνία για την ίδρυση της ΕΛΙΑ κι αντιπαραβάλλει την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, όμως κάλεσε σε σταυροδότηση συγκεκριμένων υποψηφίων στο ευρωψηφοδέλτιο της ΕΛΙΑ>

10. ThinkΠ. Είναι μίγμα Οικολόγων Πράσινων και Πασόκων. Πιο γνωστός απ’ τους συμμετέχοντες είναι ο προερχόμενος από το ΠΑΣΟΚ κι εν συνεχεία στέλεχος των Οικολόγων, Νίκος Ράπτης. Από το Φλεβάρη του 2014 έχουν προχωρήσει στην ίδρυση του κόμματος «Ευρώπη-Οικολογία», το οποίο προτάσσει την ανάγκη ομοσπονδιοποίησης της ΕΕ –καλεί σε «Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης». Στις ευρωεκλογές δεν κατέβηκαν, αλλά κάλεσαν να στηριχτεί το «Ποτάμι», στην περιφέρεια Αττικής να στηριχτεί η Γιαννακάκη (ΔΗΜΑΡ) κι οι συνδυασμοί των Καμίνη και Μπουτάρη για Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα.

11. Η «Νέα Σοσιαλδημοκρατική Συμφωνία», με συμμετοχή γνωστών πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ: Στέφανος Μανίκας, Γιάννης Νικολάου, Δασκαλάκης Δημήτρης, Καραγιαννάκης Κώστας, Κόκκας Βασίλης, Κρητικός Μανώλης, Μαλέσιος Βαγγέλης, Σκαρτσολιάς Τάκης, Σταυρακάκης Μηνάς. Στις ευρωεκλογές κάλεσε σε στήριξη της ΔΗΜΑΡ.

12. «Κίνηση ιδεών και δράσης ΠΡΑΤΤΩ», με πρόεδρο τον Νίκο Κοτζιά, πρώην πρόεδρο του ΙΣΤΑΜΕ και συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου. Το «ΠΡΑΤΤΩ» στις πρόσφατες εκλογές με ανακοίνωσή του κάλεσε σε υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ: «Καλούμε τους φίλους και φίλες, τις συντρόφισσες και συντρόφους του ‘‘ΠΡΑΤΤΩ’’ να ψηφίσουν στις Ευρωεκλογές τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α και να επιλέξουν υποψήφιους που κατανοούν τη σημασία της κοινωνικής πάλης και του δημοκρατικού πατριωτισμού, συνδέοντας αυτόν με την κοινωνική πάλη και τη μάχη ενάντια στην ολιγαρχία, καθώς και την αντιμετώπιση του ξένου παράγοντας, που έχει μετατρέψει τη χώρα σε ‘‘αποικία χρέους’’ και δημιουργεί κινδύνους στην εθνική κυριαρχία κι ακεραιότητα».

13. Η «Αριστερή Πρωτοβουλία» υπό το Γιώργο Παναγιωτακόπουλο, λειτουργούσε ως ρεύμα μέσα στο ΠΑΣΟΚ. Τον Ιούνη του 2013 δήλωσε ότι αποχωρεί από αυτό.

Επίσης έχει σχηματοποιηθεί το «Προοδευτικό Φόρουμ», όπου συμμετέχουν τα κόμματα «Δράση» και «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα» και οι κινήσεις πολιτών «Δυναμική Ελλάδα», «Δίκτυο Π80», «ThinkΠ» και «Μπροστά», και το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ως εξής: «Κόμματα και κινήσεις πολιτών προσπαθούν να χτίσουν γέφυρες συναντίληψης στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, από τη φιλοευρωπαϊκή Αριστερά μέχρι το Φιλελεύθερο Κέντρο και την Πολιτική Οικολογία».

Τέλος μια σειρά στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Σημίτης, Σκανδαλίδης, Λαλιώτης, κλπ) με την πείρα που διαθέτουν, παίρνουν μέρος στη σχετική συζήτηση και δραστηριότητα για την ανασυγκρότηση της σοσιαλδημοκρατίας. Μακρύς είναι ο κατάλογος των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έχουν περάσει πλέον στο ΣΥΡΙΖΑ (Σακοράφα, Κουρουπλής, Τσουκαλάς, Κοτσακάς, Βουδούρης, Ραυτόπουλος, Μητρόπουλος).

ΔΗΜΑΡ: Το χαμηλό ποσοστό των ευρωεκλογών (1,2%) αναζωπύρωσε και όξυνε τη διαμάχη που προϋπήρχε (υπήρχε και στο 2^ο Συνέδριό της το Φλεβάρη του 2014) για τη σχέση της με το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ στην πράξη δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική διαφορά μεταξύ των θέσεων της ΔΗΜΑΡ και του υπόλοιπου σοσιαλδημοκρατικού χώρου, δεν προχώρησε η κοινή κάθοδος στο πλαίσιο της ΕΛΙΑ, με βασικό επιχείρημα πως αποτελείται από τα παλιά υλικά του ΠΑΣΟΚ. Τελικά η ΔΗΜΑΡ πρόταξε τη σύσταση ενός «άλλου πόλου» - ευρωψηφοδελτίου με το όνομα «ΔΗΜΑΡ – Προοδευτική Συνεργασία», στο οποίο συμμετείχαν επίσης ορισμένοι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ (Καστανίδης, Μπεγλίτης, Κοππά, Τσαμουργκέλης, Στέφανος Μανίκας, πρώην γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ κ.ά.).

ΠΟΤΑΜΙ: Το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη (*πραγματοποίησε το ιδρυτικό του Συνέδριο τις μέρες που έκλεινε η ύλη της ΚΟΜΕΠ), που είχε ιδιαίτερη προβολή από τα αστικά ΜΜΕ, δεν αυτοχαρακτηρίζεται ως σοσιαλδημοκρατικό ή «κεντροαριστερό», αφήνοντας ανοιχτές εισόδους και προς την «Κεντροδεξιά». Στις ευρωεκλογές πήρε 6,6% κι εντάχτηκε στην ομάδα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά όχι στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Έχει εκφράσει την προθυμία του να συνεργαστεί σε κυβερνητικό επίπεδο, παίζοντας ρυθμιστικό ρόλο προς τα «δεξιά» ή προς τα «αριστερά» στο σχηματισμό κυβέρνησης συνασπισμού.

-.-.-

Τα παραπάνω είναι ένα μικρό απόσπασμα από το άρθρο του φάνη παρρή για τις εξελίξεις στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας στην ελλάδα, που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και θεώρησα σκόπιμο να το αναπαράγω στο μπλοκ. Αξίζει τον κόπο να διαβάσετε τόσο το εν λόγω άρθρο, όσο και την υπόλοιπη αρθρογραφία στο τρέχον τεύχος της κομεπ, όπου μεταξύ άλλων μπορείτε να βρείτε ένα κείμενο της αλέκας (για την ιστορική πείρα και τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα) ένα άρθρο πολεμικής στην ανταρσύα και το (πιο ενδιαφέρον κατά τη δική μου υποκειμενική γνώμη) άρθρο του αναστάση γκίκα για τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από την έναρξη του α’ παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού πολέμου και τα διδάγματα που απορρέουν για την εργατική τάξη και το επαναστατικό κίνημα.