Σκόρπιες σημειώσεις
-Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, τον καρκίνο να θερίζει τον αγροτικό πληθυσμό στη Μακεδονία και πολλούς να αποδίδουν το μαζικό θανατικό στις συνέπειες του Τσέρνομπιλ (που έχει τον τόνο στο "ο" για την ακρίβεια, αλλά επικράτησε να το λέμε αλλιώς, όπως κάποτε τον αγαθό γίγαντα Τκατσένκο), παρά κι ενάντια στους ηρωικούς συντρόφους, που σύμφωνα με τον (μη) αστικό μύθο, έτρωγαν λέει φράουλες από την Ουκρανία, για να δείξουν ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Και ποιος να ξέρει πού βρίσκονται σήμερα (πολιτικά εννοώ, όχι βιολογικά).
-Την Πρωτοχρονιά του 09', λίγο πριν-λίγο μετά, η Αυγή κυκλοφορούσε στον απόηχο του Δεκέμβρη, με ένα ημερολόγιο από τις μέρες της... μεγάλης εξέγερσης, και το πολιτικό σύνθημα: είμαστε η γενιά του Τσέρνομπιλ, που εννοούσε πως δε φοβόμαστε τα χημικά των κατασταλτικών μηχανισμών της χούντας του Καραμανλή. Ποιος να το έλεγε τότε στους εναλλακτικούς Συριζαίους, με πολιτικά η χωρίς, πως ο Καραμανλής (και η χούντα του) είναι φίλος μας, κι οι ψεκασμένοι (όχι από χημικά, του Καμμένου) επίσης, ο θείος του εθνάρχης κι η άλλη χούντα, η κανονική, δεν ήταν αμερικανοκίνητη.
-Ο αντιδραστήρας νο 4 ήταν αντιδραστικός, όργανο της αντίδρασης και της διεθνούς καπιταλιστικής μεθοδολογίας που σαμποτάρει την πρωτοβουλία της κολχόζνικης ιδιοκτησίας... Εξερράγη τον Απρίλη του 86', ένα χρόνο κι ένα μήνα μετά την ανάδειξη του Γκορμπατσόφ στη θέση του ΓΓ του ΚΚΣΕ και δύο μόλις μήνες μετά από το 27ο Συνέδριο του κόμματος, που ορίστηκε να γίνει ακριβώς 30 χρόνια μετά από το διαβόητο 20ό, για να καταδείξει την ιστορική συνέχεια, κι έθεσε τις βάσεις της (εξίσου διαβόητης) Περεστρόικα και των αρχών της: δηλ της χωρίς αρχές (αλλά με τέλος=σκοπό, της ιστορίας) αντεπανάστασης.
Κι ήταν παράλληλα, όχι ακριβώς το Βατερλώ της, αλλά το σημαδιακό γεγονός που ξεγύμνωσε τις προθέσεις της και την ειλικρίνεια των αρχών της, πχ της διαφάνειας (γκλάσνοστ) που υποσχόταν άπλετο φως (μη σου πω και το μαχαίρι στο κόκαλο) σε όλες τις υποθέσεις για την ενημέρωση των πολιτών-ταβάριτς. Τελικά η γκλάσνοστ αποδείχτηκε όπλο για τη... διαλεύκανση των μαύρων κηλίδων του 'επαίσχυντου' σταλινικού παρελθόντος και για τον παραγκωνισμό των πολιτικών αντιπάλων του Γκόρμπι και της Περεστρόικα. Ενώ η έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ ανακοινώθηκε εκ των υστέρων κι αφού οι Σουηδοί είχαν μετρήσει (κι ανακοινώσει επισήμως) αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα, η οποία προερχόταν από τα ανατολικά.
-Το ερώτημα που παραμένει ανοιχτό έχει δύο σκέλη: το ειδικό και το γενικό.
Το πυρηνικό ατύχημα στην Ουκρανία ήταν μια άτυχη στιγμή (όπως το λέει η λέξη) που μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε εργοστάσιο; Ή ένα στοιχείο που επιβεβαιώνει με τον πιο οδυνηρό τρόπο τη στροφή της σοβιετικής οικονομίας σε αγοραία κριτήρια και τις καταστροφικές της συνέπειες, με τα κριτήρια ασφαλείας να θυσιάζονται για να επιτευχθεί χαμηλότερο κόστος; Μόνο στην καπιταλιστική λογική του κέρδους όμως, το οικονομικό κόστος μπορεί να βαραίνει περισσότερο από τις ανθρώπινες ζωής και την οικολογική καταστροφή.
Και σε ευρύτερη κλίμακα: η πυρηνική ενέργεια είναι μια ασφαλής και συμφέρουσα μορφή στην οποία θα μπορεί/θα πρέπει να βασιστεί η κοινωνία του μέλλοντος (λαμβάνοντας πάντα υπόψη τη συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα περί σχάσης, σύντηξης, κτλ, τους προβληματισμούς για την ασφάλεια σε μια εξαιρετικά σεισμογενή περιοχή σαν την Ελλάδα, κι όλες τις παραμέτρους που θα αποτρέπουν το ενδεχόμενο ενός ατυχήματος); Ή μήπως είναι ένα ρίσκο που δεν αξίζει να πάρουμε από τη στιγμή που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ανθρώπινο λάθος ή μια ανυπολόγιστη φυσική καταστροφή;
Για την υποκρισία των αστικών ΜΜΕ και τα διαφορετικά σταθμά με τα οποία αντιμετωπίζουν τα πράγματα, μπορείτε να πατήσετε αυτό το σύνδεσμο και να διαβάσετε ένα θέμα που ανέβηκε χτες στο Ατέχνως. Όπου μες στη μέρα θα ανέβει ένα άλλο θέμα για την άλλη σημαντική επέτειο της ημέρας, το βομβαρδισμό της Γκερνίκα (που κι αυτήν αλλιώς έχει μάθει να τη λέει ο κόσμος, αλλά δεν μπορώ να την πω αλλιώς).
Μπορείτε επίσης να δείτε διάφορους συνδέσμους (1, 2, 3) με εντυπωσιακό φωτογραφικό υλικό από την επιστροφή της χλωρίδας και της πανίδας στην αποκλεισμένη περιοχή γύρω από το Τσέρνομπιλ, που δείχνει (λένε) ότι ο άνθρωπος είναι χειρότερος κι από πυρηνική καταστροφή (που κι αυτή με τον άνθρωπο έχει να κάνει).
Μπορείτε επίσης να δείτε με χιουμοριστική διάθεση ένα θέμα για την Αποκάλυψη που αναφέρει επί λέξει το Τσέρνομπιλ στα ελληνικά, δηλ Άψινθος. Αν και στα σχόλια υπάρχουν κι οι άπιστοι Θωμάδες που δίνουν διαφορετικές ερμηνείες, πχ:
Α, κι ένα παλιότερο του Κάπυμπάρα, στην 25η επέτειο, που είχε λέει και μπλουζάκι Μίσα. Όχι, δε θα ζηλέψω, εξάλλου δεν το έχει πια.
-Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, τον καρκίνο να θερίζει τον αγροτικό πληθυσμό στη Μακεδονία και πολλούς να αποδίδουν το μαζικό θανατικό στις συνέπειες του Τσέρνομπιλ (που έχει τον τόνο στο "ο" για την ακρίβεια, αλλά επικράτησε να το λέμε αλλιώς, όπως κάποτε τον αγαθό γίγαντα Τκατσένκο), παρά κι ενάντια στους ηρωικούς συντρόφους, που σύμφωνα με τον (μη) αστικό μύθο, έτρωγαν λέει φράουλες από την Ουκρανία, για να δείξουν ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Και ποιος να ξέρει πού βρίσκονται σήμερα (πολιτικά εννοώ, όχι βιολογικά).
-Την Πρωτοχρονιά του 09', λίγο πριν-λίγο μετά, η Αυγή κυκλοφορούσε στον απόηχο του Δεκέμβρη, με ένα ημερολόγιο από τις μέρες της... μεγάλης εξέγερσης, και το πολιτικό σύνθημα: είμαστε η γενιά του Τσέρνομπιλ, που εννοούσε πως δε φοβόμαστε τα χημικά των κατασταλτικών μηχανισμών της χούντας του Καραμανλή. Ποιος να το έλεγε τότε στους εναλλακτικούς Συριζαίους, με πολιτικά η χωρίς, πως ο Καραμανλής (και η χούντα του) είναι φίλος μας, κι οι ψεκασμένοι (όχι από χημικά, του Καμμένου) επίσης, ο θείος του εθνάρχης κι η άλλη χούντα, η κανονική, δεν ήταν αμερικανοκίνητη.
-Ο αντιδραστήρας νο 4 ήταν αντιδραστικός, όργανο της αντίδρασης και της διεθνούς καπιταλιστικής μεθοδολογίας που σαμποτάρει την πρωτοβουλία της κολχόζνικης ιδιοκτησίας... Εξερράγη τον Απρίλη του 86', ένα χρόνο κι ένα μήνα μετά την ανάδειξη του Γκορμπατσόφ στη θέση του ΓΓ του ΚΚΣΕ και δύο μόλις μήνες μετά από το 27ο Συνέδριο του κόμματος, που ορίστηκε να γίνει ακριβώς 30 χρόνια μετά από το διαβόητο 20ό, για να καταδείξει την ιστορική συνέχεια, κι έθεσε τις βάσεις της (εξίσου διαβόητης) Περεστρόικα και των αρχών της: δηλ της χωρίς αρχές (αλλά με τέλος=σκοπό, της ιστορίας) αντεπανάστασης.
Κι ήταν παράλληλα, όχι ακριβώς το Βατερλώ της, αλλά το σημαδιακό γεγονός που ξεγύμνωσε τις προθέσεις της και την ειλικρίνεια των αρχών της, πχ της διαφάνειας (γκλάσνοστ) που υποσχόταν άπλετο φως (μη σου πω και το μαχαίρι στο κόκαλο) σε όλες τις υποθέσεις για την ενημέρωση των πολιτών-ταβάριτς. Τελικά η γκλάσνοστ αποδείχτηκε όπλο για τη... διαλεύκανση των μαύρων κηλίδων του 'επαίσχυντου' σταλινικού παρελθόντος και για τον παραγκωνισμό των πολιτικών αντιπάλων του Γκόρμπι και της Περεστρόικα. Ενώ η έκρηξη στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσέρνομπιλ ανακοινώθηκε εκ των υστέρων κι αφού οι Σουηδοί είχαν μετρήσει (κι ανακοινώσει επισήμως) αυξημένα επίπεδα ραδιενέργειας στην ατμόσφαιρα, η οποία προερχόταν από τα ανατολικά.
-Το ερώτημα που παραμένει ανοιχτό έχει δύο σκέλη: το ειδικό και το γενικό.
Το πυρηνικό ατύχημα στην Ουκρανία ήταν μια άτυχη στιγμή (όπως το λέει η λέξη) που μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε εργοστάσιο; Ή ένα στοιχείο που επιβεβαιώνει με τον πιο οδυνηρό τρόπο τη στροφή της σοβιετικής οικονομίας σε αγοραία κριτήρια και τις καταστροφικές της συνέπειες, με τα κριτήρια ασφαλείας να θυσιάζονται για να επιτευχθεί χαμηλότερο κόστος; Μόνο στην καπιταλιστική λογική του κέρδους όμως, το οικονομικό κόστος μπορεί να βαραίνει περισσότερο από τις ανθρώπινες ζωής και την οικολογική καταστροφή.
Και σε ευρύτερη κλίμακα: η πυρηνική ενέργεια είναι μια ασφαλής και συμφέρουσα μορφή στην οποία θα μπορεί/θα πρέπει να βασιστεί η κοινωνία του μέλλοντος (λαμβάνοντας πάντα υπόψη τη συζήτηση στην επιστημονική κοινότητα περί σχάσης, σύντηξης, κτλ, τους προβληματισμούς για την ασφάλεια σε μια εξαιρετικά σεισμογενή περιοχή σαν την Ελλάδα, κι όλες τις παραμέτρους που θα αποτρέπουν το ενδεχόμενο ενός ατυχήματος); Ή μήπως είναι ένα ρίσκο που δεν αξίζει να πάρουμε από τη στιγμή που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ανθρώπινο λάθος ή μια ανυπολόγιστη φυσική καταστροφή;
Για την υποκρισία των αστικών ΜΜΕ και τα διαφορετικά σταθμά με τα οποία αντιμετωπίζουν τα πράγματα, μπορείτε να πατήσετε αυτό το σύνδεσμο και να διαβάσετε ένα θέμα που ανέβηκε χτες στο Ατέχνως. Όπου μες στη μέρα θα ανέβει ένα άλλο θέμα για την άλλη σημαντική επέτειο της ημέρας, το βομβαρδισμό της Γκερνίκα (που κι αυτήν αλλιώς έχει μάθει να τη λέει ο κόσμος, αλλά δεν μπορώ να την πω αλλιώς).
Μπορείτε επίσης να δείτε διάφορους συνδέσμους (1, 2, 3) με εντυπωσιακό φωτογραφικό υλικό από την επιστροφή της χλωρίδας και της πανίδας στην αποκλεισμένη περιοχή γύρω από το Τσέρνομπιλ, που δείχνει (λένε) ότι ο άνθρωπος είναι χειρότερος κι από πυρηνική καταστροφή (που κι αυτή με τον άνθρωπο έχει να κάνει).
Τα κέρατα της σοβιετικής εξουσίας από τις παραβιάσεις των σοσιαλιστικών νομοτελειών επί Περεστρόικα |
Η λέξη «Τσέρνομπιλ» στα ουκρανικά προφέρεται «Τσορνόμπιλ» (Чорнобиль) και είναι σύνθετη λέξη από τη λέξη «τσόρνυυ» (черный) που σημαίναι «μαύρο» και τη λέξη «μπίλλια» (билля) που σημαίνει χόρτο. Καμία σχέση με την Άψινθο. Το φυτό Artemisia absinthium που χρησιμοποιείται για το «αψέντι» στα ουκρανικά είναι «Πόλυν Γκίρκιι» (Полин гіркий).
9 σχόλια:
Κακή εκτίμηση από τον ανθρώπινο παράγοντα, αστοχία υλικού κτλ δε μπορεί ποτέ κανείς να τα αποκλείσει εντελώς. Προσωπικά όμως είμαι υπέρ της πυρηνικής ενέργειας ακόμα και για την καπιταλιστική Ελλαδα.
ρα
Μιας και μιλαμε για το τοτε και το τωρα...
http://www.theguardian.com/cities/2016/apr/21/soviet-squares-public-space-post-communist-cities
Σ
Τσερνόμπιλ λέγεται στα ουκρανικά μια ποικιλία του φυτού Artemisia vulgaris, λέει ο Γ. Ντελόπουλος εδώ
http://glossologia.phil.uoa.gr/sites/default/files/%CE%93.%20%CE%91.%20%CE%9D%CF%84%CE%B5%CE%BB%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82%20%281986-7%29.PDF
Το φυτό από το οποίο βγαίνει το αψέντι είναι το Artemisia absinthium, συγγενικό. Η αρχαία άψινθος δεν ξέρουμε ποιο από τα δύο είναι. Οπότε, η σύμπτωση με την Αποκάλυψη δεν είναι αβάσιμη.
Το ατύχημα στο Τσερνομπίλ (έτσι το λέγαμε τότε ή Τσέρνομπιλ, κανείς Τσερνόμπιλ) οφειλόταν σε πειραματισμό που έγινε χωρίς να παρθούν υπόψη όλες οι παράμετροι. Δεν είναι κυνήγι του κέρδους. Κι εγώ είμαι υπέρ της πυρηνικής ενέργειας, αν και όχι για την Ελλάδα, εκτός από καπιταλιστική είναι και σεισμογενής. Και μένω στα 20 χλμ από πυρηνικό σταθμό.
Αναρχικό αφιέρωμα στο Τσέρνομπιλ που κλείνει με συνθήματα της οακκε:
http://www.provo.gr/tsernobyl_30/
Οι πορείες τότε (από όλες αυτές τις οργανώσεις είτε της αριστεράς ή της αναρχίας) με ποιόν σκοπό είχαν γίνει; Είναι πραγματικά η πρώτη φορά που διαβάζω για πορείες με αφορμή ένα (σίγουρα πρωτόγνωρο) ατύχημα, ενώ δε στην περίπτωση της Φουκουσίμα ή και άλλων μεγάλων ατυχημάτων (πχ ατυχήματα σε εργοστάσια χημικών, πετρελαϊκών κτλ, έχουμε διάφορα παραδείγματα από τα τελευταία χρόνια σε ΗΠΑ, Καναδά κτλ με αρκετούς νεκρούς και μεγάλες επιπτώσεις -- ΒΡ για παράδειγμα) δεν θυμάμαι τίποτα αντίστοιχο (αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος).
Ijon Tichy
Όπα!Έσκασε μύτη η ιντερνετική περσόνα "Νίκος Σαραντάκος".Πάει κι αυτό το μπλογκ....mrak!
Αποτέτοιος
(που φτιάχνει μοιραία στιχάκια)
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7361666
από τον προσυνεδριακό πάνω στο θέμα
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7361666
"[..]Δεύτερο, η «πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς» όπως εφαρμόζεται σήμερα στην παραγωγή ενέργειας είναι κατά την υποκειμενική μου άποψη - και του διεθνούς κινήματος ειρήνης της δεκαετίας του '80 («Ρ» 20/10/2002, σ. 31) -, εκτός συζήτησης για τη χρήση της από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Η πυρηνική σχάση για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προσφέρει ακόμα και σε συνθήκες σοσιαλιστικής οικοδόμησης απείρως περισσότερα βάσανα από οφέλη μακροπρόθεσμα, από τη μια τα πυρηνικά κατάλοιπα και από την άλλη δεν μπορείς να αποκλείσεις την πιθανότητα ενός ατυχήματος, φυσικής καταστροφής, δολιοφθοράς, του περάσματος εργοστασίων σε χέρια καπιταλιστών κ.ά.
Η γενιά μου (γεννημένος μετά το Τσερνομπίλ), έχει νιώσει στο κορμί της τις συνέπειες (απόρροια και της αντεπανάστασης) μακροχρόνιες, σοβαρές ή μη και δεν θέλω να επιτρέψω να συμβεί αυτό σε καμιά μελλοντική γενιά. Μην παρανοηθώ, εννοείται ότι η σοσιαλιστική Ελλάδα πρέπει να βρίσκεται μπροστά στην έρευνα για την πυρηνική σύντηξη, και όποια άλλη μορφή αξιοποίησης της ενέργειας χωρίς καταστροφικές συνέπειες στον άνθρωπο ή τη φύση. Καθώς και χρήση της πυρηνικής ενέργειας για όποιους άλλους σκοπούς κρίνεται απαραίτητο (π.χ. ιατρικούς)
Μιας και μιλαμε για πυρηνική ενεργεια να κανω μια ερώτηση? Η σοσιαλιστικη Ελλάδα θα χρειαστει να αναπτύξει πυρηνικά? Εγω πιστευω οτι στην διαδρομη οικοδόμησης μετα απο δυο τρια πενταχρονα πλανα μαλλον θα χρειαστούμε...
Καλη πρωτομαγια αγωνιστική
Γιάννης
Δημοσίευση σχολίου