Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Πέτρινα χρόνια

Την περασμένη βδομάδα έφυγε από τη ζωή στα 82 του χρόνια ο σφος Μπάμπης Γκολεμας, του οποίου το σύντομο βιογραφικό αντιγραφω από τον 902.

Ο σ. Μπάμπης Γκολέμας γεννήθηκε στο χωριό Άγιοι Ανάργυροι της Λάρισας το 1932 από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ο παππούς του, κολίγος, ήταν από τους ηγέτες του ξεσηκωμού των κολίγων της Θεσσαλίας και ιδιαίτερα του Κιλελέρ. Ο πατέρας του υπεύθυνος του ΕΑΜ στο χωριό, η αδελφή του υπεύθυνη της ΕΠΟΝ και της Αλληλεγγύης. Ο ίδιος από πολύ μικρός εντάχθηκε στα Αετόπουλα και γρήγορα έγινε υπεύθυνος της οργάνωσης. Βοηθούσε στην Αλληλεγγύη και σαν σύνδεσμος τις έφιππες αντάρτικες ομάδες.
Έβγαλε το δημοτικό στους Αγ. Αναργύρους και πήγε Γυμνάσιο στη Λάρισα.
Οι εμπειρίες της κατοχής και γενικότερα οι επαναστατικές παραδόσεις της οικογένειάς του προσδιόρισαν τον προσανατολισμό του στο κίνημα. Πήρε μέρος στις εκδηλώσεις -συλλαλητήρια της νεολαίας της Λάρισας για το Κυπριακό και οργανώθηκε στη Νεολαία της ΕΔΑ. Αρχές του 1954 οργανώθηκε στην παράνομη οργάνωση του ΚΚΕ στη Λάρισα και ρίχτηκε με αυταπάρνηση στην κομματική δουλειά. Τον Αύγουστο του 1954 συνελήφθη, βασανίστηκε άγρια από την ασφάλεια μένοντας όρθιος χωρίς να υποκύψει. Μετά από 3,5 χρόνια που έμεινε υπόδικος, καταδικάστηκε με το νόμο 375 "περί κατασκοπείας" σε 15 χρόνια φυλακή.
Αποφυλακίσθηκε το 1966, πήγε στη Λάρισα και ανέλαβε διάφορες κομματικές χρεώσεις. Αρχές Απρίλη του 1967 μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου συνέχισε εκεί την παράνομη δουλειά. Υπήρξε υπεύθυνος για τη συλλογή ειδήσεων που έρχονταν από τις οργανώσεις, υπεύθυνος σύνταξης και τεχνικός του "Οδηγητή", της εφημερίδας "Αδούλωτη Αθήνα" της ΚΟΑ και άλλων αντιστασιακών εντύπων. Το 1969 πιάστηκε από την Ασφάλεια της Κυψέλης, όπου αφού βασανίστηκε, έμεινε 1 μήνα στην απομόνωση. Καταδικάστηκε σε 16 χρόνια φυλακή. Μέσα από τη φυλακή βοήθησε στον αντιδικτατορικό αγώνα με γραπτά που έστελνε στο σταθμό "Η Φωνή της Αλήθειας". Ήταν υπεύθυνος του περιοδικού «Ν. Φρουρά» και μέλος του Γραφείου του Κόμματος στις φυλακές στην Αίγινα. Την ίδια περίοδο των διώξεων φυλακίστηκε και η γυναίκα του Ελένη, που ήταν έγκυος και γέννησε μέσα στη φυλακή το πρώτο τους παιδί. Η ζωή και η δράση τους αποτυπώθηκε στην κινηματογραφική ταινία του Π. Βούλγαρη "Τα Πέτρινα Χρόνια".
Τάχθηκε αποφασιστικά με την καθοδήγηση του Κόμματος και τις ιστορικές αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ απέναντι στις προσπάθειες διάλυσής του από την τότε δεξιά οπορτουνιστική ομάδα.
Μετά την πτώση της δικτατορίας διετέλεσε υπεύθυνος του βιβλιοπωλείου "Σύγχρονη Εποχή", μέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ, γραμματέας της ΚΟΒ Βιβλίου - Χάρτου και πρόεδρος του σωματείου. Συνέβαλε αποφασιστικά στη συγκρότηση επιχειρησιακών επιτροπών και εργοστασιακών σωματείων του κλάδου.
Ο σ. Μπάμπης Γκολέμας έμεινε αλύγιστος, ακλόνητος μαχητής του ΚΚΕ για το δίκιο του λαού, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στη συντρόφισσα του Ελένη και στα παιδιά τους, Μίλτο και Κώστα.
Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα 21 Ιούλη στις 3 μ.μ. στο νεκροταφείο της Ηλιούπολης και θα είναι πολιτική».



Η συγκινητική ιστορία του Μπάμπη Γκολεμα και της γυναίκας του Ελένης Βούλγαρη, με το γάμο τους στη φυλακή, τη δύσκολη επικοινωνία με τα καθρεφτάκια, κτλ, μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από το σκηνοθέτη παντελή Βούλγαρη (απλή συνωνυμία απ' όσο γνωρίζω με τη γυναίκα του ζεύγους) στην κλασική ταινία "πέτρινα χρόνια".

Η οποία για να πω τη μαύρη αλήθεια μου δε με είχε αγγίξει όσο θα ήθελα και περίμενα πριν τη δω. Ίσως φταίει ότι την είχα δει πιο μικρός, ότι δεν είχα πάρει με καλό μάτι το Βούλγαρη μετά την ταινία " ψυχή βαθιά " για τον "εμφύλιο" ή και οι ερμηνείες, πχ της Μπαζάκα, που την ίδια πάνω κάτω περίοδο που γυρίστηκε η ταινία, συμμετείχε σε ένα βιντεοκλίπ του συγκροτήματος του Ρακιντζή (όχι της ασφάλειας, του άλλου), το οποίο ήταν πολύ ωραίο και πρωτοποριακό ίσως για την εποχή του αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία.

Αλλά το πιο πιθανό είναι να μη μου άρεσε γιατί η πραγματική ζωή συνήθως ξεπερνά την κινηματογραφική μεταφορά που προσπαθεί να την αποδώσει ή να την αντιγράψει. Με άλλα λόγια, προσωπικά δεν είχα καταφέρει να πάρω από την ταινία το συναίσθημα που μου έδιναν οι διηγήσεις άλλων σφων που είχαν γνωρίσει από κοντά το ζευγάρι κι είχαν να λένε πόσο ζεστοι και γλυκείς άνθρωποι είναι. Και γενικά αυτή τη ζεστασιά της γενιάς των μακρονησιωτων, που τους κοιτάς με δέος για όσα έχουν περάσει κι αντέξει κι αυτοί σε αφοπλιζουν με ένα χαμόγελο και μια απροσδόκητη ατάκα, πχ πως τα δικά τους δεν είναι τίποτα κι ότι εμείς οι νέοι τα περνάμε πιο δύσκολα τώρα!

Την ίδια αίσθηση άφηνε στο θεατή και μια παλιότερη εκπομπή της Σεμίνας διγενή, που είχε καλεσμένο το ζευγάρι μαζί με διάφορους συγκρατούμενούς του και αγωνιστές της εποχής, που διηγούνταν τις αναμνήσεις και τις περιπέτειές τους. Ήταν μια περίοδος που στη Σεμίνα έβγαιναν πιο φιλοκομματικα αισθήματα και είχε κάνει και δυο εκπομπές αφιερωμένες στην Αλέκα.

(Ανοίγω παρένθεση για να σημειωσω παρεμπιπτόντως πως σήμερα η διγενή, που μεταξύ άλλων είχε πει πως θα φλέρταρε τον Χαρίλαο αν ήταν λίγο μικρότερος, απ' ό, τι πήρε κάπου το μάτι μου είναι εκπρόσωπος τύπου της τελείας, του νέου κόμματος του γκλετσου, που έκανε για ένα φεγγάρι στον 902 κάτι αντίστοιχο με το "κοίτα τι έκανες". Ενώ η Αλέκα αρθρογραφεί, μετά από αρκετό καιρό, στο τρέχον τεύχος της κομεπ για τις διεργασίες στο πολιτικό σκηνικό. Και ο Παπακωνσταντίνου (ένας είναι) που αν δεν απατωμαι έχει κάποιου είδους κουμπαρια με την Αλέκα και πρέπει να ήταν παρών σε κάποια από αυτές τις εκπομπές, επιστρέφει στο φετινό πρόγραμμα του φεστιβάλ, μάλλον γιατί δε θα ήταν δυνατό να λείπει από ένα αφιέρωμα στη μέχρι τώρα 40χρονη διαδρομή του, με την οποία έχει ταυτιστεί. Κλείνει η παρένθεση).

Από εκείνη την εκπομπή λοιπόν (top stories) έχω βρει δυστυχώς μόνο το ξεκίνημά της, με τα πρώτα δευτερόλεπτα. Κι η σημερινή ανάρτηση έχει κυρίως το νόημα της έκκλησης προς τη βάση του μπλοκ και προς όποιο σφο αναγνώστη γνωρίζει περισσότερα η έχει κάποιο σύνδεσμο όπου μπορούμε να βρούμε τη συγκεκριμένη εκπομπή.


Αντ' αυτού και αντί επιλόγου, παραθέτω ενα βιντεακι με μια από τις τελευταίες εμφανίσεις του Μπάμπη Γκολεμα, πέρσι στην ερτ, μετά τη διακοπήτου σήματος απο την κυβέρνηση

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Προκαλει δεος και συγκινηση η σταση ζωης ολων αυτων των συντροφων που μεσα σε τρομερα δυσκολες συνθηκες σταθηκανε ορθιοι απεναντι στον ταξικο αντιπαλο και κυριολεκτικα βραχοι απεναντι στην διαλυτικη δουλεια του οπορτουνισμου εκεινα τα τρομερα χρονια. ο συντροφος συνεληφθη το 1954 για την δουλεια του στις παρανομες Κ.Ο και εμεινε 12 χρονια φυλακη. ποσο πιστη στο κομμα πρεπει να εχεις για να μη λυγισεις μεσα στην φυλακη οταν το 1958 δια λυθηκανε οι οργανωσεις. ποσο πιστη να εχεις οταν το 1991 ανατραπηκε ο σοσιαλισμος για να σταθεις ορθιος μακαρι να εχουμε την τιμη να ειμα στε διπλα στο ΚΚΕ μεχρι το τελος και να δωσουμε την υποσχεση στον νεκρο συντροφο οτι τον οπορτουνι σμο θα τον αντιμετωπιζουμε παντα σαν την 5η φαλαγγα μεσα στο ΚΚ και οχι απλα σαν μια διαφορετικη αποψη Καλο ταξιδι συντροφε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Valmy είπε...

νέο βλογ απλά τσεκ κάνω