Η γη της επαγγελίας

Τα τηλεοπτικά δελτία έκαναν μες στη βδομάδα είδηση την αισχροκέρδεια κάποιων εμπόρων-μαγαζατόρων, κατά μήκος της εθνικής οδού, που χρέωναν με δύο ευρώ ένα μπουκαλάκι νερό και με οκτώ ευρώ τη χρήση τουαλέτας στους πρόσφυγες. Η κοινή γνώμη είναι σοκαρισμένη με την κίνηση που δυσφημεί συνολικά την ελληνική υποψηφιότητα για το Νόμπελ Ειρήνης και τον αγαθό, επιχειρηματικό κλάδο. Το σωστό θα ήταν να δίνουν φτηνότερα (ή ακόμα και δωρεάν) το νερό, για να φουσκώσει η κύστη τους, και να χρεώνουν μετά περισσότερο την τουαλέτα. Κι αν κάποιοι αρνούνται να συμμορφωθούν και κάνουν την ανάγκη τους στο ύπαιθρο, να τους φωτογραφίζουμε και να τους διαπομπεύσουμε, για να επιβεβαιώσουμε αυτάρεσκα πως είναι "ζώα απολίτιστα", σε αντίθεση με εμάς τους Ευρωπαίους.

Κι αν οι Έλληνες φλερτάρουν με το Νόμπελ, τα κανάλια (που στηρίζουν, παρεμπιπτόντως, αυτήν την καμπάνια) βάζουν γερή υποψηφιότητα για το Πούλιτζερ, καθώς παίζουν πλάνα αρχείου με τρακτέρ στα μπλόκα, ενώ η είδηση αφορά το μπλόκο της αστυνομίας στις προσφυγικές μετακινήσεις. Τέτοια πλάνα βοηθάνε εξάλλου και τους αρνητικούς συνειρμούς για πρόσφυγες κι αγρότες, που είναι κοινωνικές ομάδες υψηλού κινδύνου κι ευθύνονται για μια σειρά στραβά, όπως η ανεργία κι η κρίση. Εξαιρούνται οι τσιφλικάδες της Μανωλάδας (και κάθε άλλης ματοβαμμένης ελληνικής γωνιάς), με το αναπτυξιακό τους όραμα.

Σε ένα άλλο τηλεοπτικό πάνελ, ο εκπρόσωπος των Ελλήνων Μικρασιατών (!) έλεγε πως οι δικοί μας πρόσφυγες το 22' επέστρεψαν στην πατρίδα τους και δεν επιβάρυναν άλλες χώρες. Και να τα λέει αυτά σε έναν Κούρδο πρόσφυγα, που δεν έχει δική του πατρίδα και το τουρκικό κράτος κυνηγάει το λαό του μέχρι τελικής εξόντωσης. Ενώ οι Σαουδάραβες πχ χρηματοδοτούν αδρά, συνεχώς και χωρίς προσχήματα τον ISIS, για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του κατά του Κουρδιστάν.

Υπάρχουν και χειρότερα, μα θα στα πω αργότερα.
Όπως ο απαράμιλλος δημοκρατικός-ανθρωπιστικός ζήλος της Αυστρίας, που αφενός ενδιαφέρεται για την οικονομική της διείσδυση στα Βαλκάνια (ου μην και για την αναβίωση της αυτοκρατορικής Αυστροουγγαρίας), αφετέρου έχει βγάλει ένα Χίτλερ (πάνω στα συντρίμμια του αυστομαρξισμού) κι έχει ένα μεγάλο κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά πρώτο κόμμα (στην αντιπολίτευση) την ακροδεξιά, κάπου κοντά στο 30%, αν δεν απατώμαι.

Αυτή είναι η πιο συνεπής εκδοχής της ενωμένης ιμπεριαλιστικής Ευρώπης και των ιδανικών της, με τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης να παραπέμπουν ευθέως στη ναζιστική Γερμανία, την πρώτη απόπειρα ευρωπαϊκής ενοποίησης, πρόδρομο της σημερινής ΕΕ και πρότυπό της σε μια σειρά τομείς (όπως στις εργασιακές σχέσεις). Κλειστά σύνορα, στρατόπεδα συγκέντρωσης (που βαφτίζονται hot-spots, για να πέφτουν καλύτερα στο αυτί), άγρια, απάνθρωπη εκμετάλλευση και πόλεμοι. Μια σκοτεινή ήπειρος από την οποία μοιάζει να πέρασε και να μην ακούμπησε ο Διαφωτισμός.
Αυτή είναι η μεγάλη ευρωπαϊκή ιδέα που αναφέρει συνεχώς και πίνει νερό στο όνομά της ο Έλληνας πρωθυπουργός της ΔΦΑ. Κι η Αυστρία δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα, αλλά η πιο υποδειγματική συνεπής εκδοχή του.

-Μα δε βλέπετε πως οι πρόσφυγες θέλουν να έρθουν σε αυτήν την Ευρώπη, που εσείς λοιδορείτε και κατακρίνετε;
Λέει ένα αήττητο επιχείρημα.
-Μα δε βλέπετε πως ΚΑΙ αυτή η Ευρώπη ματοκυλάει τους λαούς και ξεριζώνει τους πρόσφυγες από τις πατρίδες τους;

Κανείς φράχτης, καμία κλειστή συνοριακή γραμμή, κανένα αστυνομικό μπλόκο ή καυτό σημείο, ούτε καν το ανθρώπινο τείχος από τα πτώματα των προσφύγων που ξεβράζει καθημερινά το Αιγαίο (κι ίσως θα έπρεπε να αφήσει πίσω το μύθο του Αιγέα και να αλλάξει όνομα) δεν μπορεί να κρατήσει το προσφυγικό κύμα και της γης τους κολασμένους, που βλέπουν οτιδήποτε άλλο πέρα από την κόλαση του πολέμου, σαν παράδεισο.

Και προσφέρουν βιβλικές εικόνες, με τις μαζικές μετακινήσεις τους, καθώς ψάχνουν απεγνωσμένα και με κάθε κόστος το δρόμο για τη Γη της Επαγγελίας. Προτού καταλάβουν πως όλα όσα τους είχαν υποσχεθεί είναι ψεύτικα κι ότι ο απατηλός ευρωπαϊκό παράδεισος είναι αληθινός μόνο για τις ΜΚΟ, με τις χρυσοφόρες αγαθοεργίες και τον αγαθό, επιχειρηματικό κλάδο, που επενδύει στην ανθρώπινη δυστυχία κι αναπτύσσεται επί πτωμάτων.

Μπροστά σε αυτό το (θείο) δράμα, τα αυτονόητα είναι λιγοστά, σταγόνα στον ωκεανό. Χρειάζεται εγρήγορση, ένταση της αλληλεγγύης και πιο δυναμικές πρωτοβουλίες, όπως η πορεία στη Θεσσαλονίκη (όπου υπάρχει και το προηγούμενο με τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους Αιγύπτιους αλιεργάτες της Νέας Μηχανιώνας), στην ευρύτερη περιοχή του (υπό δημιουργία) στρατοπέδου συγκέντρωσης στα Διαβατά, με σύνθημα: Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι.

Πολύ ενδιαφέρον είναι κι αυτό το κάλεσμα που απευθύνουν σωματεία κι εργατικοί φορείς για το προσφυγικό και τις εγκληματικές ευθύνες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που ξεκινάει να περιφρουρεί από σήμερα το Αιγαίο, ενσαρκώνοντας στην κυριολεξία την παροιμία του θυμόσοφου λαού για το λύκο -ή μάλλον τη λυκοσυμμαχία- που θα φυλάει τα πρόβατα, για να μην πάθουν κανένα κακό...