Τρίτη 5 Αυγούστου 2008

Σοβιετική Ένωση και ποδόσφαιρο

Καλά, αν περιμένετε να διαβάσετε εδώ για μινγκ, βαλερί λομπανόφσκι και το πρωτοποριακό 3-5-2 λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω.
Πάντως σύνδεση μεταξύ του οπαδού ομάδας και του οπαδού της ΕΣΣΔ υπάρχει σαφώς. Προς επίρρωση του ισχυρισμού παραθέτω τα παρακάτω:

Ο μαρξισμός-λενινισμός είναι ακατανίκητος. Και η ομάδα μας γενικώς είναι η καλύτερη πέραν πάσης αμφιβολίας.
Βέβαια έχασε, οπότε κάτι άλλο παίχτηκε.
Καταρχήν υπήρχε ιμπεριαλιστική περικύκλωση -κατά το ο διατητής μας έκλεινε συνέχεια με σφυρίγματα μες στην περιοχή.
Άσε που ήταν καθαρή ανατροπή και το κοράκι δεν το έδωσε, έδειξε "παίζετε, μόνος του κατέρρευσε". Θα το δούμε το βράδυ στην τηλεόραση...

Αλλά η διατησία ήταν δευτερεύων παράγοντας.
Ο βασικός λόγος ήταν οι πουλημένοι οι παίκτες που τα είχαν πιάσει. Οι πιο πολλοί υποψιάζονται τον γκορμπατσόφ, κάποιοι ορκίζονται ότι τον είχαν δει να σκύβει και να δένει τα κορδόνια στη σέντρα, αλλά τότε δεν είχαν δώσει σημασία. Οι πιο ψαγμένοι λένε ότι είχε και συνεργάτες.

Ας μην υποτιμούμε και τις αντικειμενικές συνθήκες.
Πχ το χορτάρι που ήταν ψηλό. Άσε που τα τα αγριογούρουνα φάγαν κάτι αηδίες και ο αγωνιστικός χώρος ήτανε βαρύς (για όσους έχουν τιμήσει το πάντα επίκαιρο "αστερίξ στους ολυμπιακούς αγώνες").
Εμείς είχαμε τις δυνατότητες για κομμουνισμό και μπαλάρα, αλλά οι αντικειμενικές συνθήκες μας ανάγκασαν να παίξουμε κατενάτσιο.

Πάντα υπάρχει πνεύμα αντιλογίας.
Οι μενσεβίκοι πιστεύουν ότι στη ριζούπολη με τέτοιες συνθήκες δεν έπρεπε καν να κατεβούμε να παίξουμε.
Άλλοι δε συμφωνούν με τις αλλαγές (μπρέζνιεφ στη θέση του χρουτσόφ)
Κάποιοι τρίτοι ήθελαν άλλο προπονητή (τρότσκι αντί στάλιν)
Τον τρότσκι όμως πολλοί τον θεωρούν προδότη βάτραχο και αριβίστα. Στον ντούσαν έστειλαν σφαίρες σπίτι του. Στον τρότσκι ο στάλιν έστειλε τον δολοφόνο πακέτο.

"Έλα μωρέ τώρα με τον τρότσκι τον τυχοδιωκτη που ήθελε φουλ επίθεση και εξαγωγή της επανάστασης και θα μας άφηνε ξεβράκωτους πίσω. Τρία μηδέν θα χάναμε στο ημίχρονο.
Ενώ ο στάλιν έπαιξε σύστημα με αντεπιθέσεις στον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο και τους πήρε τα σώβρακα τους ναζί.
Άσε που πριν τους είχαμε ξεγελάσει μεγαλοφυώς σε ένα φιλικό στο μολότοφ ρίμπεντροπ στάντιον και μας είχαν υποτιμήσει".

Ο αντίλογος είναι ότι ο στάλιν αποδεκάτισε την ομάδα με τις κάρτες και τις τιμωρίες και την άφησε στο κρίσιμο σημείο χωρίς τα καλύτερα στελέχη της.
Οι σταλίνες λένε ότι καλά τους έκανε γιατί ήταν βεντέτες και ατομίσταροι, οι άλλοι απαντάν ότι βεντέτα ήταν ο ίδιος ο στάλιν που δεν ήθελε να του φαν τη θέση.

Υπάρχουν και οι λεγόμενοι ΓΓ της κερκίδας που ξέρουν μετά βεβαιότητας τι έγινε λάθος και τι έπρεπε να γίνει αλλιώτικα.
-Παίξαμε πολύ αμυντικά -ειρηνική συνύπαρξη και μαλακίες.
Τον υπερτιμήσαμε τον αντίπαλο. Άμα τους είχαμε επιτεθεί το 45 που τους είχαμε κι αυτοί είχαν χάσει τη μπάλα θα τους παίρναμε φαλάγγι.

Δε θα μπορούσαν να λείπουν οι φανατικοί, οι αθεράπευτα αισιόδοξοι.
Έλα ρε συ, μπαλάρα παίξαμε, στο τέλος λυγίσαμε -στο 91, από ατυχία!
Δεν χάθηκε τίποτα όμως, ήταν μόνο μια μάχη και θα τη μελετήσουμε στο βίντεο να βγάλουμε πολύτιμα συμπεράσματα.
Κάτι τέτοια μας φάγαν όμως. Αντί να γίνεται σωστή κριτική, είχαμε IQ συνδεσμίτη χούλιγκαν. Ό,τι πει ο πρόεδρος (σόρι ο ΓΓ), ομαδάρα έχουμε.
Πετάει η ΕΣΣΔ; Φτύνει και τα κουκούτσια...
Εντάξει είχαμε μια στασιμότητα, αλλά όλες οι ομάδες κάνουν κοιλιά κάποτε. Ήμασταν κουρασμένοι και από το μουντιάλ-παγκόσμιο πόλεμο, όπου θριαμβεύσαμε.

Υπήρχαν όμως σοβαρές παθογένειες στην ομάδα.
Καταρχήν βεντετισμοί και κλίκες στα αποδυτήρια (αυτά φάγαν τον χρουτσόφ με προεξάρχουσα την κλίκα του φραπέ).
Κάποιοι λένε ότι το σύστημα που παίζαμε (σοσιαλισμός) ήταν παλιό και άχρηστο.
Αφήστε κάτω το σύστημα ρε! Απλά δεν είχαμε σωστούς παίκτες να το παίξουν...
Εμένα όμως αυτό που με προβληματίζει πάνω απ' όλα είναι ο δωδέκατος παίκτης μας, η απογοήτευση του λαού μας. Πού ήταν την κρίσιμη ώρα όταν έπρεπε να υπερασπιστεί την ομάδα; Γιατί δεν κατέβηκε κανένας στους δρόμους, δεν έγινε έστω ένα συλλαλητήριο στη ΔΕΘ να διαμαρτυρηθούν για το ξεπούλημα;

Και αυτά είναι απλώς ενδεικτικά. Περιμένω και δικές σας ιδέες...

Δεν υπάρχουν σχόλια: