Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Φόρος τιμής στην Καταλονία

Η κε του μπλοκ δε διαθέτει γνώσεις διεθνολόγου και το κείμενο που ακολουθεί δεν αποτελεί κάποια ολοκληρωμένη ανάλυση, αλλά απλές σημειώσεις πάνω σε μερικές πτυχές του ζητήματος. Πρέπει οι Καταλανοί να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην αυτοδιάθεση; Και είναι όντως μια διαφορετική εθνότητα;



Ομολογώ ότι δεν έχω εντρυφήσει στο εθνικό ζήτημα, αλλά έχοντας κατά νου τον κλασικό ορισμό και τα κριτήρια που μας δίνει, μπορώ να καταλάβω πως οι Καταλανοί έχουν ένα πολύ διαφορετικό ιδίωμα, που μοιάζει περισσότερο με τα γαλλικά παρά με τα καστιγιάνικα (δεν αναφέρω καν τη γλώσσα των Βάσκων, που παραμένει αναλλοίωτη για χιλιάδες χρόνια, χωρίς ινδοευρωπαϊκές προσμείξεις). Σε αντίθεση όμως με τα χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο, όταν το μόνο μέρος, όπου μπορούσε να μιλήσει κανείς ελεύθερα τα καταλανικά, ήταν το γήπεδο της Μπαρτσελόνα, σήμερα δεν υπάρχουν εμπόδια στην εκμάθηση και τη διάδοσή τους, ούτε κάποιου άλλου είδους εμφανής διάκριση εις βάρος των Καταλανών.

Υπάρχει επίσης το στοιχείο της κοινής θρησκείας (αν και είναι κάπως προβληματικό για να κατατάξεις εθνολογικά πχ τους άθεους), όπως επίσης και αρκετά κοινά βιώματα, ιστορικά και κοινωνικά, στα οποία θα περιελάμβανα τον ισπανικό εμφύλιο (κι η Μαδρίτη προπύργιο των δημοκρατικών ήταν, πριν πέσει) ή ακόμα και το «κλάσικο» Ρεάλ-Μπαρτσελόνα, που έχει αποκτήσει παγκόσμια, διεθνή εμβέλεια, πέρα από τα στενά όρια της Ιβηρικής, ωστόσο κανείς δε θα σκεφτόταν την ισπανική λίγκα χωρίς αυτό το ντέρμπι. Ούτε καν η Μπάρτσα..

Ούτε καν η Μπαρτσελόνα (ή μάλλον η διοίκησή της) δε θα επιθυμούσε την αποχώρησή της και τη δημιουργία μιας ξεχωριστής, καταλανικής λίγκας, μολονότι αποτελεί το καμάρι της Καταλονίας, τον άοπλο συμβολικό στρατό της όπως γράφει ο Μονταλμπάν και το σύμβολο του αγώνα της ανεξαρτησίας της. Κι αυτό δείχνει τα υπαρξιακά, ιδεολογικά αδιέξοδα μιας ομάδας, που λειτουργεί αναγκαστικά ως ανώνυμη επιχείρηση σε αυτά τα πλαίσια και (δε) δυσκολεύεται να επιλέξει μεταξύ των συμφερόντων της και των ιδεών που πρεσβεύει.

Σημειώνω παρενθετικά πως τα σπορ ως σύγχρονο όπιο του λαού, χρησιμοποιούνται ολοένα και πιο πολύ ως εκβιαστικό επιχείρημα για τους κολλημένους με τη μπάλα, που φοβούνται για την τύχη της «πρέζας τους». Το καλοκαίρι πχ, πριν από το δημοψήφισμα του Ιουλίου, υπήρχαν πολλά άρθρα που ενημέρωναν τους αναγνώστες για τις συνέπειες ενός πιθανού GREXIT και τον κίνδυνο να μην μπορούν να κάνουν οι ομάδες τους μεταγραφές. Αλλά αυτό είναι μάλλον πιο δύσκολο να συμβεί στην περίπτωση της Ισπανίας για τους λόγους και τους συμβολισμούς που αναφέραμε παραπάνω.

Είναι πολύ σχετικές πάντως αυτές οι διαφορές και τα όριά τους. Αν πάρουμε να συγκρίνουμε πχ τις κλιματολογικές συνθήκες στην Κρήτη και τη Μακεδονία κατανοούμε πως μιλάμε σχεδόν για άλλη ήπειρο. Αν πάλι συγκρίνουμε τους Βόρειους και τους Νότιους Ιταλούς, μιλάμε ουσιαστικά για δύο διαφορετικούς λαούς, που δεν τους ενώνουν και πολλά κοινά στοιχεία. Αυτό δε σημαίνει πως υπάρχει λόγος να τεθεί ζήτημα αυτοδιάθεσής τους ή ότι έπρεπε να αποσχιστεί η Κρήτη το 13’, στα εκατό χρόνια από την απελευθέρωσή της, με το δημοψήφισμα που δεν έγινε ποτέ –εκτός κι αν κρίνουμε πως είναι πιο συμφέρον για τη δική μας υπόθεση να μπει στο περιθώριο ένα αιώνιο πασοκονήσι, για να μας διευκολύνει.

Πρέπει επίσης να έχουμε καθαρό πως η υπεράσπιση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης ως γενική αρχή, δε σημαίνει και την υποστήριξή του ως το σημείο της εδαφικής απόσχισης σε κάθε ξεχωριστό παράδειγμα, αλλά κατά περίπτωση, με βάση τη συγκεκριμένη ανάλυση της κατάστασης. Όπως ακριβώς η αυτονόητη υπεράσπιση του δικαιώματος στο διαζύγιο για τις δύο πλευρές ενός ζευγαριού, δε σημαίνει πως υποστηρίζουμε τη διάλυση κάθε γάμου ή πως τασσόμαστε εναντίον του από θέση αρχής.

Αυτή η συγκεκριμένη ανάλυση στην περίπτωση της Καταλονίας, φέρνει στην επιφάνεια μερικά πολύ αντιφατικά στοιχεία. Η Καταλονία φέρεται να επιδιώκει την ανεξαρτησία της στη βάση ενός σχήματος που λέει πως ο Βορράς που ευημερεί επωμίζεται τα χρέη και τις αμαρτίες του σπάταλου πλην φτωχού Νότου. Από την άλλη υπάρχουν κατά καιρού κάποιες ειδήσεις για τα χρέη και το δανεισμό της αυτόνομης περιφέρειας της Καταλονίας (κάτι σαν τα δικά μας γεωγραφικά διαμερίσματα), που φαίνεται να διαψεύδουν το παραπάνω σχήμα. Εξάλλου ποτέ ο πλούσιος Βορράς δεν επεδίωξε την αποσύνδεσή του απ’ την περιφέρεια του Νότου (με τη συμβατική, καθιερωμένη έννοια αυτών των όρων), εφόσον έβγαινε σταθερά κερδισμένος απ’ αυτή τη σχέση –όπως κι αν την ονομάζει-εξετάζει κανείς.

Αυτό που δεν κολλάει λοιπόν στην όλη υπόθεση είναι βασικά το κίνητρο. Αν δεχτούμε πως στο εγχείρημα της ανεξαρτητοποίησης ηγεμονεύουν ή στην καλύτερη απλώς εμπλέκονται αστικές δυνάμεις και σχεδιασμοί, στη βάση οξυμένων ενδοαστικών αντιθέσεων, παραμένει ωστόσο το ερώτημα για ποιο λόγο η αστική τάξη της Καταλονίας επιθυμεί την αποκοπή της από το ισπανικό κράτος κι έναν πιθανό περιορισμό των μπίζνες της και της εμβέλειάς τους;
Για να κάνω έναν αδόκιμο ίσως παραλληλισμό, αν ο ευρωσκεπτικισμός εκφράζει κάποιες υπαρκτές αντιθέσεις αντικρουόμενων συμφερόντων ή ένα εναλλακτικό σχέδιο, που μάλλον διαπραγματεύεται καλύτερους όρους ένταξης παρά στοχεύει στην τελική ρήξη με την ΕΕ, ο ισπανοσκεπτικισμός έχει κυρίως ιστορικές ρίζες, αλλά όχι ιδιαίτερα λογικά ερείσματα από «επιχειρηματική άποψη».

Αυτό που αξίζει, εν κατακλείδι, να κρατήσουμε είναι η τάση του σύγχρονου ιμπεριαλισμού να συνοδεύει τις οικονομικές ολοκληρώσεις και τη φαινομενική υποβάθμιση του έθνους-κράτους, με τον κατακερματισμό ενιαίων κρατών, την έξαρση των τοπικών εθνικισμών και τη δημιουργία πολλών, μικρών προτεκτοράτων, που κάθε άλλο παρά ανεξάρτητα είναι.
Και την πάγια θέση του κομμουνιστικού κινήματος για το καταλανικό, το βασκικό ζήτημα κι όσα άλλα παρόμοια αφορούν τους λαούς της Ισπανίας, για να βρουν την οριστική λύση τους σε μια ελεύθερη, σοσιαλιστική Ισπανία. Αλλά τότε, παρεμπιπτόντως, δε νομίζω πως υπήρχαν υστερικές φωνές για παραπομπή του ζητήματος στη δευτέρα Παρουσία. Ή μήπως υπήρχαν;

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι τα κοροϊδάκια του Ντουκαντάμ δε μπορεί παρά να αναγνωριστούν ότι αποτελούν ξεχωριστό έθνος. Σε αυτό άλλωστε νομίζω ότι συμβάλλει και η λαογραφία μας η οποία έχω την εντύπωση ότι τους είχε κοσμήσει με αρκετά "κοσμητικά" λόγω της παραμονής τους σε περιοχές της χώρας πριν την τουρκική κατάκτηση (την Αθήνα, την οποία κατείχαν για κάποιες δεκαετίες, νομίζω ότι την είχαν μετονομάσει και ότι είχαν επιβάλλει ως επίσημη γλώσσα τα Καταλανικά).

Από εκεί και πέρα όμως εθνικό κίνημα που όχι μόνο δεν αμφισβητεί την παραμονή της χώρας εντός ενός οργανισμού όπως η ΕΕ (η οποία γίνεται όλο και περισσότερο συγκεντρωτική) αλλά εμφανίζεται υπέρμαχος της, δε μπορεί να θεωρηθεί γνήσιο ούτε στο ελάχιστο.

Πιστεύω ότι μάλλον έχει να κάνει με τις ανησυχίες του πιο αδύναμου μέρους της αστικής της τάξης ως προς τον ενδο-ισπανικό ανταγωνισμό.

ρα

Αναυδος είπε...

Οι καταλανιοι δεν είναι οι μονοι ιδιας φυσης προβληματα υπαρχουν στο Βελγιο (Φλαμανδοι), στο Η. Βασίλειο (Σκώτοι και Β. Ιρλανδια), στην Ιταλία (Λέγκα)
Σιγουρα υπάρχουν ιδιαιτερότητες σε κάθε μια περιπτωση αλλά υπάρχει και κοινός τόπος που είναι συνήθως το γεγονός ότι οι περιοχές που ζητουν αυτονομία είναι οι πιο ανεπτυγμένες οικονομικά και συνεισφερουν μεγαλύτερο ποσοστό στον κεντρικο προυπολογισμό.

Χωρις καμία αμφιβολια προκειται για αστικά κινηματα που φορουν ιστορικο-λαικο μανδυα για να κερδισουν τη νομιμοποιηση του αιτηματος τους από τη μεγαλη μαζα (με πιθανη εξαιρεση τους βοριοιρλανδους που η ριζα του ρπβληματςο εγκειται στην ατελη απελευθερωση της Ιρλανδιας από τους Βρετανους)

Καταπίεση από το κέντρο δεν υπάρχει σε καμία των περιπτώσων (πλην της Β. Ιρλανδίας) ενώ το εργατικο κινημα δεν εχει να κερδισει τιποτε αν διαλεξει και στη περίπτωση αυτή σημαια και αφεντικο Δυσκολα αυτου του είδους η συγκρουση να καταληξει ένοπλη ώστε να υποχρεωθούν να οπλίσουν τους εργατες οποτε ισως τοτε να εμπαιναν αλλου ειδους ζητηματα και προοπτικες

Στην πλειοψηφεία τους είναι αντιδραστικα κινηματα εχοντας σαν σημαια τους τους τεμπεληδες του νοτου που απομυζουν τους εργατικους του βορά κλπ κλπ

Neophyte_commie είπε...

Ευκαιρίας δοθείσης, και επειδή δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Στάλιν, να ρωτήσω: Σήμερα που οι αστικές επαναστάσεις έχουν περάσει προ πολλού, ποια είναι η διαφορά μεταξύ των «πραγματικών» εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων (Ιρλανδία, Παλαιστίνη κλπ) από τις αμφιλεγόμενες (Καταλονία, Φλαμανδία, Σκωτία, Κοσσυφοπέδιο κλπ); Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει «πραγματική» (ιστορικώς) εθνική διαφοροποίηση, και στις δύο περιπτώσεις η υπόθεση αφορά τους αστούς. Από την δική μας οπτική γωνία, τι διαφοροποιεί το ένα από το άλλο; μόνο η υφιστάμενη καταπίεση;

Ανώνυμος είπε...

ΚΟΡΟΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΝΤΟΥΚΑΝΤΑΜ;

ΠΟΛΥ ΠΛΑΚΑ ΕΙΧΕ ΤΟΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΡΑ. ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΜΑΘΕΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΚΑΜΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ CHAMPIONS LEAGUE.

ΔΗΛΑΔΗ ΚΙ ΑΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ. ΤΟ 1989 ΗΤΑΝ 33 ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 53 ΔΕΝ ΕΚΑΤΣΑ ΝΑ ΤΑ ΜΕΤΡΗΣΩ. ΑΝ ΓΙΝΟΥΝ 54 ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ;

ΝΑΙ. Η ΝΤΟΠΙΑ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΠΙΡΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΔΡΙΤΗ.

ΤΙ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ ΤΙ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ;

Η ΜΕΝ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΣΥΡΙΖΑΙΟ-ΟΜΑΔΑ. ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΧΟΡΗΓΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΑΝΕΛΑ ΤΗΣ NIKE. ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ. UNICEF ΚΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΙΛΙΚΟ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΥΚΕΩΝΑ ΤΩΝ ΔΙΦΗΜΙΣΕΩΝ.

ΚΑΙ Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΑΝΙΑΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΓΑΡΓΑΡΑ. ΕΔΩ ΒΕΒΑΙΑ ΦΟΡΑΓΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ADIDAS ΣΤΑ ΤΕΛΕΙΩΜΑΤΑ. ΟΠΟΤΕ ΑΝΤΙΟ ΖΩΗ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Eτσι Θερσιτη ...
ο "εχθρος" εισβάλλει πρωτα με "αθωα" ταχαμ σηματακια ..UNISEF
και μετα ερχεται με την γνωστη αποκρουστικη μορφη του ...πολυεθνικες
πανε κι οι "ιερες" φανελες και τα "τιμημενα" λαβαρα ...
ενας Μεσι απεμεινε κι αυτος τραυματιας

η καταντια του οπορτουνισμου

Ανώνυμος είπε...

Ας σταματήσουν κάποιοι ανίδεοι να μιλάνε με ύφος χιλίων καρδιναλίων.

Η Βόρειος Ιρλανδία είναι πολύ φτωχότερη τόσο από τη νότια (δημοκρατία της Ιρλανδίας), όσο και από την Αγγλία. Μετρημένο σε ευρώ για να γίνει η σύγκριση, το GDP per capita
της Βορείου Ιρλανδίας είναι €21,000, ενώ της νοτίου €39,873, σχεδόν το διπλάσιο δηλαδή.

Και η σκωτία είναι φτωχότερη από την Αγγλία.

Το ποσοστό που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας (< €20,000 για το Η.Β.) είναι
8.5% στην Αγγλία, 20% στη Σκωτία και 60% στη Β. Ιρλανδία.

Η ψήφος στο πρόσφατο δημοψήφισμα είχε σαφή ταξικά χαρακτηριστικά, όσο πιο φτωχή και πιο εργατική περιοχή, τόσο μεγαλύτερο το ποσοστό του ΝΑΙ στην ανεξαρτησία.

Αφού όμως η πραγματικότητα δε χωρά στα λαμπρά σχήματα των φωστήρων μας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

Ένας φίλος (ήρθε απόψε) απ' τα παλιά.

Ανώνυμος είπε...

Έλεος ρε δεν έχετε άλλη δουλειά από το να αυτογελοιοποιείστε;

Το GVA δεν περιλαμβάνει επιδοτήσεις παλικαρά μου και αν ανοίξεις τα ματάκια σου θα δεις, κάτω από τον πίνακα που δίνεις σε τούτη τη παραπομπή https://en.wikipedia.org/wiki/Countries_of_the_United_Kingdom_by_GVA_per_capita, να αναφέρεται ρητά ότι αν υπολογίζονταν τα έσοδα από το πετρέλαιο και το αέριο της Β. Θάλασσας τότε το κατά κεφαλή GVA στη Σκωτία θα ήταν μεγαλύτερο του αντίστοιχου στην Αγγλία. Ούτε αυτά που ανεβάζετε δε διαβάζετε ρε φωστήρες;

Άλλωστε ίδια η κυβέρνηση της Σκωτίας στα στατιστικά που έδινε το Μάρτη του 2014 (http://www.gov.scot/resource/0044/00446013.pdf) ανέφερε ότι το κατά κεφαλή ΑΕΠ (GDP) στη Σκωτία θα ήταν περίπου 4000 δολλάρια υψηλότερο του αντίστοιχου για το Ην. Βασίλειο (και είναι σαφές ότι ο πληθυσμός Β. Ιρλανδίας και Ουαλίας είναι τόσο μικρός σε σχέση με τον αγγλικό που είναι αδύνατον το αγγλικό κατά κεφαλήν εισόδημα να είναι υψηλότερο του σκωτσέζικου).

ρα

Ανώνυμος είπε...

Ας το πήρε όσες θέλει Θερσίτη, πάντα τα κοροϊδάκια του Ντουκαντάμ θα είναι.
---
Πάντως μιας και ανφέρθηκε Η Β. Ιρλανδία, η Καταλωνία, η Κρήτη κτλ θα ήθελα να ρωτήσω τον Άναυδο (ή όποιον άλλο) αν έχει κάποια παραπομπή που να γίνεται αναφορά και εξήγηση πάνω στο ζήτημα της Κύπρου (σχετικά με το αίτημα για την ένωση) για τη περίοδο πριν της συμφωνίες της Ζυρίχης. Υπάρχει αναφορά στο Κυπριακό στο Β' τόμο του δοκιμίου αλλά εγώ, θα πω την αμαρτία μου, δεν κατάλαβα να εξηγείται λεπτομερώς το ζήτημα. Αναφέρεται το ποιά θέση κρίνεται ως σωστή και ποιά ως λάθος αλλά δεν εξηγείται λεπτομερώς το γιατί (ή τουλάχιστον εγώ δεν το κατάλαβα να γίνεται). Όταν ρώτησα κάποιον, μου είχε απαντήσει ότι το Κυπριακό δε μπήκε εκτεταμένα γιατί τότε θα ξέφευγε σε έκταση ο τόμος. Υπάρχει κάπου μια ανάλυση στο γιατί η αρχική θέση του ΚΚΕ θεωρείται λάθος και η μετέπειτα σωστή;

ρα

Ανώνυμος είπε...

Σύντροφοι δεν είναι τυχαίο ότι το (μικρό αλλά ανθεκτικό) αδελφό ΚΚ όμάζεται των Λαών της Ισπανίας (PCPE). Και ότι το καταλωνικό ΚΚ είναι το πρώτο που ξέκοψε από το ΚΚΛΙ (PCPE). Οι Κταλανοί ή Καταλωνοί έχουν ιδιαίτερη ταυτότητα (μεγάλη ιστορική κουβέντα για το πώς έγινε αυτό) πιο έντονη από τις άλλες λαότητες της Ισπανίας. Όπως σωστά λέει η κατακλείδα του σημειώματος πάνω σε αυτό πατάει ο ιμπεριαλισμός, ο ευρωενωσιακός πρώτα αλλά και ο αμερικανικός φυσικά για να επιβάλει την υπερεθνική κυριαρχία του. Η Ευρώπη των πειφερειών είναι δόγμα που εντάσσεται σε αυτή την στρατηγική επιλογή του ιμπεριασλισμού. Όσο περισσότερη αποσύνθεση του κράτους-έθνους τόσο το καλύτερο. Στη Γαλλία πανε για αναδιάρθρωση των περιφερειών με υπερπεριφέρειες μίνι-κράτη.
Ένα τελευταίο: τα καταλωνικά είναι ιδιαίτερη γλώσσα που διδάσκεται εδώ και χρόνια αυτόνομα και εκτός Ισπανίας, αλλά δε μοιάζει με τα γαλλικά περισσότερο από τα καστλιάνικα. Άλλωστε στη Ν.Γαλλία υπάρχουν και καταλωνικές περιοχές στη Ρουσιγιόν που έχουν δεχτεί μεγάλη καταπίεση όπως όλες οι διάλεκτοι και ντοπιολαλιές πριν το 1980.
ΚΚΘ

Ανώνυμος είπε...

http://www.pcoe.net/actualidad1/actualidad-nacional/622-la-banca-aventa-el-miedo-en-las-elecciones-catalanas-luchar-por-el-socialismo-es-luchar-por-la-soberania-y-la-libertad-del-pueblo-catalan

Για τους ισπανόφωνους (ή όσους έχουν καλό μεταφραστικό software) διαβάστε την ανάλυση του PCOE (Partido Comunista Obrero Espanol - Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ισπανίας, μ-λ οργάνωση που ξέκοψε στις αρχές των '70'ς από το ΚΚΙ διαφωνώντας με τον ευρωκομμουνισμό, το 2000 ενώθηκε με το PCPE-ΚΚ των λαών της Ισπανίας, για να αποχωρήσει εκ νέου από αυτό λίγα χρόνια αργότερα, κατηγορώντας το για αναθεωρητισμό και οπορτουνισμό). Το PCOE δηλώνει ότι καθοδηγείται από τον μ-λ με το χαρακτηριστικό logo των προτομών Μαρξ-Ενγκελς-Λένιν-Στάλιν και δηλώνει αντιρεβιζιονιστικό, επαναστατικό κόμμα. Σε άλλες αναλύσεις του έχει χαιρετίσει τις θέσεις του ΚΚΕ (πχ δείτε εδώ για τις πρόσφατες εκλογές: http://www.pcoe.net/periodico/periodico - περιοδικό Analisis, No. 16 - 7/9/2015 - p. 14-15)

Διαβάστε επίσης την τοποθέτηση του "καταλανικού βραχίονα" του PCOE/PCOC - Partit Comunista Obrer de Catalunya για τις εκλογές: http://pcoc.es/actualitat/nacional/218-resolucio-ple-ii-partit

Και στα δυο κείμενα, που θεωρώ ότι στέκονται σωστά από άποψη αρχών στο ζήτημα, αναγνωρίζεται χωρίς μισόλογα το δικαίωμα της εθνικής αυτοδιάθεσης για το λαό της Καταλωνίας, το οποίο μπορεί να βρει πραγματική δικαίωση μόνο στο έδαφος της πάλης για την αποχώρηση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και την επαναστατική σοσιαλιστική διέξοδο.

Ελπίζω να φανεί χρήσιμη η ανάγνωση.

Internationalist

Unknown είπε...

http://pcpc.cat/resolucio-davants-dels-resultats-del-27s/

Πάντως το αδελφό ΚΚ των λαών της Καταλονίας είναι ξεκάθαρο:

[...] "Η αστική τάξη της Καταλονίας θεωρεί ότι θα ισχυροποιήσει τη θέση της με την ανεξαρτησία και θα αυξήσει τα κέρδη της με την καλύτερη εκμετάλλευση του καταλανικού προλεταριάτου. Οι κομμουνιστές δεν παλεύουν κάτω από τη σημαία κανενός αστού, παρά μόνο για τη σοσιαλιστική επανάσταση, εκτός ΕΕ, ΝΑΤΟ κτλ.

Καλούμε ξανά τον Καταλανικό λαό να παλέψει ενάντια στον μοναδικό του εχθρό: τον καπιταλισμό. Καμία προσπάθεια εντός των ΕΕ, ΝΑΤΟ και της ευροζώνης, δεν μπορεί να μας δώσει την ελευθερία μας. Μόνο η εργατική τάξη και οι λαϊκοί αγώνες ενάντια στο κράτος των αστών και η σοσιαλιστική επανάσταση θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε την πραγματική ανεξαρτησία, τον σοσιαλισμό.

Ζήτω ο εργατικός αγώνας
Για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό!"




Εξαιρετικοί (αν και έχουν 3,000 ψήφους)

Αναυδος είπε...

αυτη η παπαρια με την ταξικοτητα της ψηφου οταν η εργατικη ταξη σημερα στοιχιζεται πισω απο το κεφαλαιο καλο θα ειναι να σταματησει. Τα ιδια λεγατε για το ΟΧΙ τον Ιουλιο αλλα δυστυχως τα ιδια ισχυουν για την ψηφο στο ΠΑΣΟΚ το 2009 ή στους δημοκρατικους στις ΗΠΑ

φερετζεδες για να υποκλεπτουν τη ψηφο οσων ψηφιζουν ειναι και οχι αποδειξη ταξικοτητας των αιτηματων της καθε αστικης ταξης που απο υποδεεστερη θεση το παιζει προστατης των φτωχων και αδυνατων Αλλωστε και στην καταλονια και αλλου εργατες θα πρεπει να ματωσουν για να νικησουν οι εκει αστοι.

Ανώνυμος είπε...

H καταλανική αστική τάξη είναι ισχυρή εντός Ισπανίας.
Το μεγαλύτερο τμήμα της δεν επιδιώκει με σιγουριά την οριστική ανεξαρτητοποίηση, αλλά μια σταδιακότερη απόσχιση, μέσω ομοσπονδοποίησης και παραχώρησης μεγαλύτερης αυτονομίας.
Λόγω της θέσης της Καταλονίας και της Βαρκελώνης και του λιμανιού αυτής, κατέχουν σημαντικό εμπορικό σημείο.
Το εμπόριο μέσω θαλάσσης με την Αφρική, η σύνδεση με Μέση Ανατολή και Κόλπο και η λειτουργία του λιμανιού ως αρχικό πέρασμα των καραβιών από ΗΠΑ και Λ. Αμερική αποτελούν τα κυριότερα στοιχεία. Από κει και έπειτα ο κόμβος της Βαρκελώνης ενώνει και χερσαία τις συνδέσεις αυτές με κεντρική- βόρεια ευρώπη κλπ.
Η καταλανική αστική τάξη έχει καλές εμπορικές και πολιτικές σχέσεις με ΗΠΑ και Ισραήλ αντίστοιχα. Οπότε τα δυο αυτά κράτη (ήπα-ισραήλ) πιέζουν με τη σειρά τους για μεγαλύτερη ανεξαρτησία του "εταίρου" τους για δικά τους συμφέροντα και σε σχετική κόντρα και ανταγωνισμό με την κεντρική Ισπανία. Θέλουν να αξιοποιούν με καλύτερους όρους αυτό το "πέρασμα".
Επίσης η καταλανική α.τ. θέλει να καταστεί απευθείας συνομιλητής της ΕΕ και όχι διά της πλαγίου, μέσω των Ισπανικών Αρχών, και συνομιλητής απευθείας με άλλες χώρες επίσης.

@ψηρίς

Ανώνυμος είπε...

quinto
παπάτζες (οπως πάντα κάθετος :0). Το εθνικό ζητημα δεν έχει να κάνει με διεθνολόγους.
Οι καταλανοι ειναι άλλο έθνος, το έγραφε ρητά και η 3η Διεθνής (κλασσικό σπάσιμο σπασίκλα :-)).
Απλώς η Διεθνής τότε μιλούσε για αυτονομία διοίκησης στους καταλανούς, δηλαδή για μια ομόσπονδη ισπανία. Αυτο που θα γινει και τώρα αν τους αφήσουν οι ισπανοι, δηλαδή οι "καστιλιάνοι".
Για ανεξαρτησία μιλούσαν οι τροτσκίζοντες του POUM.
H Καταλονια πέρα από μπάλα εχει και βαρια βιομηχανία. Εκει ειναι το ζουμί. Εισαγωγές- εξαγωγές υπόλοιπης Ισπανίας-Καταλονια και το κατα κεφαλήν εισόδημα σε κάθε περιφέρεια και τι πληρώνει κάθε περιοχή σε φόρους στη κεντρική διοίκηση.
+++
δεν νομίζω ότι ειναι προς το συμφέρον του προλεταριάτου ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ η ανεξαρτησία. αλλα δεν φέρω και πλήρως τεκμηριωμένη άποψη.