Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

100 χρόνια Άρης

-Δηλ είσαι από την τούμπα και είσαι αρειανός;
Μα ναι ρε φίλε, γιατί όχι. Τι με κοιτάς λες και είμαι, ξέρω εγώ, αφροαμερικάνος στην εθνική ρωσίας; Για στάσου όμως, κι αυτό έχει γίνει στο μπάσκετ, με τον χόλντεν. Είδες η παλινόρθωση; Και ο παοκ στην τελική το 60’ πήγε εκεί, που του έδωσαν το οικόπεδο να φτιάξει γήπεδο. Ως τότε έπαιζε κάπου μες στην πανεπιστημιούπολη, στην πλατεία χημείου νομίζω, και όταν έφευγε έξω η μπάλα, πήγαινε στα μνήματα απέναντι, στο α’ νεκροταφείο, στην αρχή της ευαγγελίστριας –η οποία είναι ένα μαγικό μέρος, κέντρο – απόκεντρο, σαν χωριουδάκι στη μέση της πόλης.

Και ξέρεις πως από εκεί έχει μείνει η φράση που προτρέπει τον αμυντικό να πετάξει την μπάλα στα μνήματα, για να φάει χρόνο; Όπως στην επαρχία –και την ευαγγελίστρια- που το γήπεδο είναι λίγο έξω από το χωριό, μαζί με το νεκροταφείο. Κι όπως ερημώνει τις τελευταίες δεκαετίες η επαρχία, θα την κλείσουν μια μέρα όλη μαζί σε ένα μνήμα και θα μείνουμε πίσω εμείς, ζωντανοί-νεκροί μες στις πόλεις και τα αστικά κλουβιά –αστικά με την έννοια της πόλης και της αστυφιλίας, και με την έννοια των αστών, που εδώ να δεις ‘αστυφιλία’ από διάφορους ψωνισμένους μικροαστούς.

Αλλά κι η τούμπα τότε, σαν χωριουδάκι ήταν, με χαμηλά προσφυγικά σπίτια. Η πραγματική (αετο)φωλιά για τον παοκ όμως είναι η δυτική θεσσαλονίκη, με τις δυτικές συνοικίες -ή με τα λούμπεν κωλόμπαρα και τους κάγκουρες, εξαρτάται από ποια σκοπιά το βλέπεις. Και όσο πας ανατολικά, σπάει λίγο η μαυρίλα κι αρχίζει κάπως να κιτρινίζει. Οπότε η διελκυστίνδα της υπερβολής μεταξύ των οπαδών, κάτι σα διαγωνισμός γραφικότητας, όπου τραβάς το σκοινί προς την πλευρά σου μέχρι να σπάσει, επιτάσσει να λένε οι παοκτζήδες πως ο άρης είναι ‘παπαναστασιακός’, που αφορά μόνο μια μικρή ζώνη γύρω από τον κεντρικό δρόμο του χαριλάου, και οι αρειανοί να παίρνουν τηλέφωνο στα αθλητικά ραδιόφωνα και τον ραπτόπουλο –που και ο ραπ αρειανός από την τούμπα ήταν, αλλά το κρύβει, όπως έκρυβε παλιά, στα φιλότριχα και προοδευτικά χρόνια του ογδόντα, με περουκίνι το εξωτερικό κενό στο κεφάλι του (για το εσωτερικό κενό δεν ξέρω να σου πω, αλλά μια χαρά ξύπνιος μου φαίνεται), ενώ τώρα που είναι της μόδας η χρυσαυγίτικη καράφλα, κυκλοφορεί γουλί ακομπλεξάριστος…- να παίρνουν λοιπόν τηλέφωνο στα ραδιόφωνα οι αρειανοί και να λένε: καλησπέρα από την κιτρινόμαυρη τούμπα ή από την κιτρινόμαυρη επτάλοφο, την κιτρινόμαυρη κρήτη (όχι από τους ντάλτον του εργοτέλη), τον κιτρινόμαυρο πειραιά, την κιτρινόμαυρη αφρική, τον κιτρινόμαυρο πλανήτη άρη, που βασικά κοκκινωπός είναι, αλλά έτσι και αλλιώς κι η γη θα γίνει κόκκινη, ή κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο και νιόγαβρους θαυμαστές του μαρινάκη (που πήρε λέει και τον 902), εκτός βέβαια από την τούμπα και την επτάλοφο, που θα παραμείνουν κιτρινόμαυρες, αν και λένε πως και εμείς στο άρμα του μαρινάκη είμαστε. Και τότε, αν είναι, γιατί πέφτουμε ρε συ και μας έχουν πηδήξει διαιτητικά;

Ναι, αλλά γιατί αναφέρεις την τούμπα σε ένα επετειακό κείμενο για τα εκατό χρόνια του άρη; Για να σου εξηγήσω τη δική μου βιωματική σχέση με την ομάδα. Και ότι στη δική μου γενιά, δεν ήταν περίεργο να είσαι τουμπιώτης κι αρειανός, αν είχες προλάβει, στα τελειώματα έστω, τη μεγάλη ομάδα του γκάλη και του γιαννάκη –άλλο αν κάποιοι αλλαξοπίστησαν στην πορεία. Κι έπρεπε να έχεις παοκτζή πατέρα και γερή κατήχηση από το σπίτι, για να πας κόντρα στο αυθόρμητο ρεύμα της εποχής· ή αντιστρόφως να έχεις δεθεί με την ομάδα –και όχι μόνο με τους τίτλους της και τη λογική να είσαι πάντα με τον καλύτερο- για να μη σε παρασύρει μετά η άμπωτη της αντεπανάστασης και να παραμείνεις αρειανός στα πέτρινα χρόνια.

Και τη λαμπράκη –ή κονίτσης, όπως τη λένε ακόμα κάποιοι παλιοί δεξιοί- την έχουν συνδέσει όλοι με τη διαδρομή του 14, κατά μήκος της άνω τούμπας, που ανεβάζει τα καραβάνια των ταλιμπάν ως την αγία βαρβάρα, για να πάνε γήπεδο, ή τους αφήνει μια στάση πιο πέρα, στα γυράδικα, για να φάνε ωμό κρέας –πού να προλάβει να ψηθεί ο γύρος σε μέρα αγώνα- πίνοντας τούμπα λίμπρε: μαλαματίνα με κόκα κόλα ή σουρωτή για τους «εναλλακτικούς». Αλλά το μόνο γήπεδο που υπάρχει επί της λαμπράκη στην πραγματικότητα, είναι το αλεξάνδρειο, όπου παίζει ο μπασκετικός άρης, στην αρχή του δρόμου, κάτω από την εγνατία –αν και οι περισσότεροι αγνοούν αυτό το κομμάτι. Είδες σφε, κι ο λαμπράκης δικός μας είναι...

Κι ίσως είναι σκάνδαλο να έχει ο παοκ δικό του γήπεδο μπάσκετ και να το γεμίζει (;) δύο φορές τον χρόνο, με άρη κι ολυμπιακό, ενώ ο άρης όχι, αλλά καλύτερα έτσι από μια άποψη, που μας άδειασαν τη γωνιά, γιατί το αλεξάνδρειο είναι το πιο μπασκετικό γήπεδο, γεμάτο αύρα, θρύλους και φαντάσματα, που πλανώνται πάνω από την ευρώπη. Κι ήταν αυτονόητο η κεντρική σάλα να πάρει το όνομα του γκάλη, που άφησε εποχή σε αυτό το γήπεδο. Θα το φανταζόσουν ποτέ δηλ με όνομα «μπάνε πρέλεβιτς» ή κάτι άλλο παρόμοιο; (πχ πέτζα στογιάκοβιτς, ή χρήστος τσέκος, ακόμα καλύτερα).


Έτσι κι αλλιώς όμως, δεν έχει νόημα να μιλήσεις για τον άρη χωρίς το διαλεκτικό του αντίθετο, για το γιν χωρίς το γιαν (και για το δίδυμο γκα-γιαν) –κι ας μην το καταλαβαίνουν αυτό όσοι χαίρονται τώρα με την παρακμή και τον υποβιβασμό του ποδοσφαιρικού τμήματος. Όπως δε γίνεται να μη μιλήσεις και για τον ηρακλή, που ιδρύθηκε επί τουρκοκρατίας, αρχικά ως σύλλογος φίλων της μουσικής, και ο άρης προέκυψε από τις τάξεις του με διάσπαση –την ίδια χρονιά που τα έσπαγαν κι οι μπολσεβίκοι με τη δεύτερη διεθνή.
Κι όσοι θυμούνται τον παλιό rso στα ερτζιανά της πόλης, που έκανε ξανά μόδα τα 80’ς στη θεσσαλονίκη, ήδη από τα τέλη του 90’, κι αναρωτιόντουσαν τι να σημαίνουν αυτά τα αρχικά, έχουν καθαρά ελληνική προέλευση και βγαίνουν από το «ραδιοφωνικός σταθμός των οπαδών του ηρακλή», γιατί ως τέτοιος είχε ξεκινήσει –τιμής ένεκεν ίσως και για την αρχική ιδιότητα του συλλόγου. Και πώς να μην έχουν νοσταλγία για τα 80’ς και το βάσια, που ποτέ δεν ξεπέρασαν, οι ηρακλειδείς –ή γριές κατά το κοινώς λεγόμενο, λόγω της παλαιότητας του συλλόγου;

Κι ούτω πως προέκυψε από τα σπλάχνα του ημίθεου ηρακλή ένας θεός. Δηλ τι θεός…; Ημίθεος και βάλε, που θα ‘λεγε κι ο χάρρυ κλυνν. Ο οποίος όμως είναι με τον απόλλωνα καλαμαριάς κι είχε γίνει και πρόεδρος της επαε για ένα διάστημα στα μυθικά 80’ς. Να τα βλέπει αυτά τώρα ο άλλος πόντιος, ο σαββίδης, που τα ‘χει βρει μπαστούνια με τον σαρρή στην επαε, και... διηγώντας τα να κλαις.

Κι αν ψάχνουμε το συνδετικό (μ)νήμα των συλλόγων της θεσσαλονίκης, δεν είναι γιατί τις θεωρούμε «μια πόλη, μια ομάδα, μια τζατζίκι, μια πατάτες». Που το ‘χε πει, με άλλα λόγια κάποτε κι ο μπουτάρης, όταν πρότεινε να υπάρχει μόνο μία ομάδα ανά άθλημα: ο άρης στο μπάσκετ, ο παοκ στο ποδόσφαιρο και ο ηρακλής στο βόλεϊ. Και ναι μεν ο μπουτάρης είναι αρειανός θεωρητικά, μα πάνω απ’ όλα είναι επιχειρηματίας χωρίς ιδεολογίες και συναισθήματα, που σκέφτεται πάντα με κριτήρια κέρδους και όρους αγοράς –που δύσκολα θα χωρέσει στη θεσσαλονίκη παραπάνω από έναν «επενδυτή», με σταθερά έσοδα και κερδοφορία.

Γιατί δηλ, οι ομάδες εκφράζουν κάποια ιδεολογία –θα μου πεις; Δεν είναι ανώνυμες επιχειρήσεις (αε); Σωστή παρατήρηση. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι εμείς τις θέλουμε έτσι, να συγχωνεύονται σαν τις ελληνικές τράπεζες, για να επιβιώσουν, διαγράφοντας μονοκονδυλιά την ιστορία τους.

Και σαν τι διαφορετικό εκφράζει δηλ ιστορικά και ιδεολογικά ο άρης; Έλα ντε. Ο άρης είναι πολύ αντιφατική κι ιδιαίτερη ομάδα. Κάποτε είχε αριστοκρατική κοινωνική βάση, αλλά άκμασε μαζί με τους μικροαστούς και την πασοκάρα του 80’, ενώ σήμερα έχει επιφανειακά αρκετές εξωτερικές ομοιότητες με το κομμουνιστικό κίνημα (ίσως τις αναλύσουμε σε κάποια επόμενη ανάρτηση, αν υπάρξει ανταπόκριση από τη βάση του μπλοκ) και μπορείς να δεις στο γήπεδο πανό με τον τσε και τη σημαία της αργεντινής –λόγω μπομπονέρα περισσότερο, παρά λόγω του αργεντινάσο. Άσε που οι αρειανοί έχουν βγάλει και το σύνθημα-κατατεθέν της κρίσης κι εκστασιάζονται όταν φωνάζουν όλοι μαζί «δεν έχω σπίτι, δεν έχω δουλειά, δεν έχω γκόμενα, δεν έχω λεφτά».

Ο άρης είναι επίσης αδελφοποιημένος με το (εναπομείναν) εβραϊκό στοιχείο της πόλης και την τοπική μακάμπι, παράλληλα όμως ήταν από τους ευνοούμενους της κατοχής, σύμφωνα με την κυρίαρχη ασπρόμαυρη προπαγάνδα –κι ας τον αποκαλούν ‘εβραίο’ κι αυτοί σε κάποιο σύνθημά τους (στη μελωδία του «σαρά περκέ τι άμο»).
Κατάφερε να ενώσει στην ακμή του όλους σχεδόν τους έλληνες –κάτι σαν το εαμ της δεκαετίας με τις βάτες- και να κλείνει τα θέατρα τα βράδια της πέμπτης, αλλά να ενώσει στην παρακμή του όλους τους αντίπαλους οπαδούς, που κάνουν καζούρα με το διαφαινόμενο ποδοσφαιρικό υποβιβασμό του.
Έχτισε μια αυτοκρατορία στο μπάσκετ –που οι παοκτζήδες τη θυμούνται σαν την επταετία- αλλά σήμερα έχει μείνει αλώβητο από την «τουρκιά» μόνο το σούλι και ο σούλης παπαδόπουλος, όπως στην τελευταία περίοδο των παλαιολόγων.

Αν θέλεις όμως σφε αναγνώστη μια βασική ιδιαιτερότητα του άρη, εγώ θα ξεχώριζα την εξής. Έβλεπα προχτές τη συγκινητική υποδοχή που είχε ο ομπράντοβιτς στο οακα, στην επιστροφή του ως αντίπαλος και τη βράβευσή του από τον επίσημο παναθηναϊκό στο ημίχρονο. Και σκεφτόμουν ότι ο άρης δεν είχε ούτε ένα ομαλό διαζύγιο με τους δικούς του μπασκετικούς θρύλους.

Ο ιωαννίδης ήρθε με τον ολυμπιακό για να χάσει και να ακούσει να βρίζουν εν χορώ τη γυναίκα του. Ο γκάλης την επόμενη χρονιά με τον παναθηναϊκό, δε γλίτωσε την ένταση και τα υβριστικά. Για το γιαννάκη, ένα χρόνο αργότερα, είχε βγει και ειδικό τραγούδι που υπάρχει και στο γιου-τιουμπ. Μία από τα ίδια με το σούμποτιτς (ως προπονητής) και με το λιαδέλη –που ήταν μια σκάλα κάτω βέβαια ως μπασκετική αξία από τους άλλους. Όλους σχεδόν –άντε να εξαιρείται εν μέρει ο γκάλης- το κοινό τους υποδέχτηκε σαν ιούδες, όπως υποδέχτηκε το καμπ νου το φίγκο, την πρώτη χρονιά που πήρε μεταγραφή στη ρεάλ. Κι αν γινόταν τότε καμιά απόπειρα να τους βραβεύσουν στο ημίχρονο για την προσφορά τους στην ομάδα, πχ το γιαννάκη, θα τον πετροβολούσαν οι οπαδοί με όσα αντικείμενα δεν είχαν πετάξει στον πρέλεβιτς (τότε που εκτελούσε βολές σε νεκρό χρόνο και ο γιαννάκης κάθισε μπροστά, ασπίδα προστασίας από την εξέδρα των αρειανών). Άλλο αν σήμερα έχει παραγραφεί για κάποιους το αδίκημα και τον θέλουν προπονητή στην ομάδα.

Κι η πλάκα είναι πως οι πιο πολλοί από αυτούς είναι όντως αρειανοί κι ο κόσμος σε γενικές γραμμές τους αγαπάει –με βασική εξαίρεση τον ιωαννίδη, που έγινε υπουργός με τη νδ και συνεχίζει από άλλο πόστο την επίδειξη των αρετών του χαρακτήρα του. Αλλά (ο κόσμος) δε συγχωρεί ποτέ και κανέναν. Γιατί όπως λέει και το σύνθημα της αρειανής κερκίδας.

Και πες μου τι ψυχή θα παραδώσεις
Τα χρώματα του άρη αν προδώσεις.

26 σχόλια:

katy είπε...

"Είδα στα μάτια τους ότι θα τους νικούσαμε".

Νίκος Γκάλης, Μπασκετμπολίστας

(Μετά τον αγώνα με την Ιταλία, στο Ευρωμπάσκετ του 1987).

Dreaming Neon Red είπε...

Μπορεί να υπάρχουν αυτές οι ομοιότητες που λες, αλλά υπάρχει και κι η άλλη πλευρά. Τα συνθήματα με υπογραφή "Yellow Nazis" παλιότερα στη Θεσσαλονίκη, καθώς κι ο εμετικός αντικομμουνισμός ορισμένων δημοσιογράφων στα ραδιοφωνικά Αθλητικά Νέα.

Νομίζω ότι σαν ποσοστό τους περισσότερους φιλοΚΚΕ οπαδούς τους έχει ο ΠΑΟΚ εδώ πάνω, αν θυμάμαι καλά κάτι τέτοιο είπε κι η Κανέλλη στην εκδήλωση στη Νομική αρχές του μήνα.

Αναυδος είπε...

για να ειμαι ειλικρινης σαν οπαδος του ΠΑΟ για πολλα χρονια νομιζα οτι η ελλαδα τελειωνε στη λαμια κι απο κει και πανω αρχιζει η βουλγαρια

οτι η μακεδονια ειναι ελληνικη
στα αχ... μας στ' αρχ.. μας δεν ειμαστε απο εκει

αλλα απο την αλλη εχω την υποψια οτι αρης και ηρακλης ειχαν προπολεμικα τη βαση τους στους γηγενεις ενω ο παοκ στους προσφυγες που εγκατασταθηκαν στην θεσνικη μετα το 1922. Φανταζομαι οτι οπως ο διαχωρισμος αυτος πλεον εχει εξαληφθει στην αθηνα το αυτο συμβαινει και στη θεσνικη

anonymous anonymous είπε...

Πριν από πολλά χρόνια είχα δει ένα ντοκυμαντέρ στην τότε Ε.Τ. για τους χούλιγκανς. Εκεί, ανάμεσα σε άλλα "ωραία", εμφανίστηκε ένας οπαδός του Άρη που τραγούδαγε κάποιο τραγούδι της ομάδας του χαιρετώντας ναζιστικά. Τέτοια πράγματα γίνονται ακόμα, Απολίθωμα;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Σωστά είναι αυτά κέιτι (ή μήπως να σε λέω καίτη;) Εδώ μπορείς να δεις μαζεμένες μερικές δηλώσεις άλλων για τον γκάλη και να εμπλουτίσεις το αρχείο σου.

http://stokalokaistodiaolo.blogspot.gr/2012/07/tribute.html

DNR, εγώ στη σπουδάζουσα ήξερα αρκετούς αρειανούς στη νοπε, ίσως να είχαμε κάποιο κρυφό σημάδι και να αναγνωριζόμασταν υποσυνείδητα, τι να σου πω. Η λογική λέει πως στην οργάνωση θα ισχύει ό,τι και σε όλη την κοινωνία, πάνω-κάτω.
Αυτά για τους ναζί ίσχυαν μάλλον παλιά με τους ιερολοχίτες, από το σούπερ τρία και μετά έχουν αλλάξει μάλλον τα κόζια, χωρίς προφανώς να εκφράζουν και κάτι προοδευτικό -αυτό το λέω ως απάντηση και για την ερώτηση του ανώνυμους. Ούτως ή άλλως όμως, βλέποντας στην τούμπα τι λουλούδια μαζεύει σε κάθε ματς ο παοκ πχ, καταλαβαίνεις πως δεν χρειάζεται να είναι χρυσαυγίτης κανείς για να εκκολάπτει κάτι με φασιστικό χαρακτήρα. Και αν έμενα στο χαριλάου, προφανώς θα είχα την ίδια εικόνα και για τους αρειανούς
Είχε τέτοια εκδήλωση πάνω και δε λες τίποτα; Για δώσε ανταπόκριση.

katy είπε...

Μπρεζνιεφικό μου Απολίθωμα.

Ευχαριστώ πολύ για το προτεινόμενο blog. Θα το εκμεταλλευτώ ανάλογα, να ‘σαι σίγουρος…. ;)
Εδώ και πολλά χρόνια τo διαδυκτιακό μου όνομα είναι katy (το εάν παραπέμπει και στο πραγματικό μου, ας το αφήσουμε καλύτερα να «πλανάται» σαν μυστήριο). Είμαι γνωστή βέβαια (σε άλλο blog, αλλά και πολύ πρόσφατα στο twitter) και με το ψευδώνυμο Πυργοδέσποινα. Τo πολύ ωραίο blog σου, μου το σύστησε άτομο που εκτιμώ πολύ, από το άλλο blog που σου είπα πριν και από τότε σε διαβάζω καθημερινά.

Να ‘σαι καλά.

«Είπα στους παίκτες μου το σύστημα με το οποίο θα μαρκάραμε μόνο τους τέσσερις παίκτες του Άρη. Για τον Γκάλη κάναμε την προσευχή μας».

Βόιτσεκ Κραϊόφσκι, πρώην προπονητής της Λεχ Πόζναν.

Ανώνυμος είπε...

Είμαι ένας φανατικός Ολυμπιακός, γεννημένος σε μια σφικοφωλιά. Στην Νέα Ιωνία. Πραγματικά στεναχωρέθηκα με τον υποβιβασμό της ΑΕΚ, τον υποβιβασμό του Άρη και με την κατάντια του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού. Τέτοια τύφλωση στους οπαδούς δεν το περίμενα. Αφού στο 0-3 του Παναθηναϊκού σιχάθηκα τους οπαδούς στο Καραϊσκάκης. Πως είναι δυνατόν να πετάς μπουκάλι στον αντίπαλο προπονητή, επειδή σε νίκησε; Τι νόημα έχει το πρωτάθλημα που πήρε και έχει πάρει ο Ολυμπιακός, όταν δεν έχεις ΑΕΚ, Αρη, δυνατό ΠΑΟΚ, Ηρακλή; Ή όταν βάζεις λυτούς και δεμένους να σε σφηρίζουν; Έχω παψει δυστυχώς εδώ και καιρό να παρακολουθώ αγώνες. Όλα όμως ακόμα και στον αθλητισμό οδεύουν στο μονοπώλιο, για τα χρήματα του Champions League. Μένουμε μόνο εμείς να φωνάζουμε γιατί οι 11 εκατομυριούχοι της ομάδας μας δεν έπαιξαν καλά... RED

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ.

ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΝΕ ΟΙ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΕΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ.

ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΝΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΣΠΑΝΕ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΟΥΣΑΝ ΝΑ ΠΙΕΣΟΥΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ.

ΑΛΛΑ Η ΑΛΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥΣ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΕΧΕΙ FF ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΜΕ.

ΜΕΧΙ ΠΟΥ ΞΥΠΝΗΣΕ Η ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΕΣΒΗΣΑΝ ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ. ΚΑΙ Ο ΠΑΟΚ ΔΗΛΑΔΗ.

ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΑ ΔΙΟΤΙ 2 ΤΕΛΙΚΟΙ ΚΑΙ ΚΑΝΑ 2 ΚΥΠΕΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

Υ.Γ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΦΙΕΡΩΣΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΛΟΓΩ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟ ΚΟΠΕΛΙ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΕΧΩ ΔΕΙ ΝΑ ΚΑΘΥΒΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΑΔΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΑΟΚ ΘΥΡΑ 4.

ΥΠΗΡΧΕ Η ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΛΕΦΤΑΔΩΝ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΟΜΑΣΟΝΩΝ.

ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΤΕΤΟΙΟΥ ΤΥΠΟΥ.

Ο ΠΑΟΚ Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΟΛΟΓΙΑΣ ΟΠΩΣ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΑΡΗΣ ΒΑΖΕΛΟΣ Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ.

ΚΙ ΕΤΣΙ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ.

ΜΟΝΗ ΣΑΣ ΕΛΠΙΔΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΕΚ.

ΑΡΗ ΓΕΡΑ ΓΕΡΑ ΜΕ ΚΟΥΓΙΑ ΔΥΝΑΤΑ!!

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Για τα γενεθλια χρονια πολλα και απο εμενα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Αυτή η παράθεση ασύνδετων ή και αντίθετων ιδιοτήτων ως μίνι εισαγωγή μου κάνει λίγο από θεοδωράκη (σε προφορικό λόγο) ή σε μικρή αγγελία (στον γραπτό). Μικρά και τα δύο. Έλα όμως που πιάνω κι εγώ τον εαυτό μου να συνειδητοποιεί πως είμαι κομμουνιστής, αρειανός, μισομεγαλωμένος στην τούμπα, απόγονος μικρασιατών προσφύγων, απόφοιτος νοπε. Αβασάνιστα καλησπέρα καλησπέρα.

Μου αρέσουν οι αντιθέσεις. Πάνε την κοινωνία μπροστά. Μου αρέσουν και οι λύσεις των αντιθέσεων. Αυτές κι αν πάνε την κοινωνία μπροστά. Κοίτα να δεις τώρα που η superleague έλυσε μια πλευρά της αντίθεσης πόλης-χωριού με τον εξοστρακισμό ηρακλή, αεκ, άρη, αελ και το θερμό καλωσόρισμα καλλονής και πλατανιά. Ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι να προχωρήσει παραπέρα και η διάλυση νοσοκομείων, σχολείων μεταφορών κλπ για να μην έχει πια τίποτα να ζηλέψει σε επίπεδο δομών και παροχών η απομακρυσμένη επαρχία από τα εξωτικά αστικά κέντρα και ας γράψουμε στο πανό μας (η λέξη λάβαρο είναι ξύλινη και απηχεί ξεπερασμένες αντιλήψεις τις οποίες οι πολίτες έχουν καταδικάσει) το σύνθημα «μια πόλη, μια ομάδα, ένα σχολείο, ένα κέντρο υγείας». Yeah! Περίεργος συνειρμός.

Μου αρέσουν οι κοινωνικές εκδηλώσεις. Αντανακλούν την κοινωνική συνείδηση. Θρησκευτικές εορτές και κερκίδα. Παπάδες και διαιτητές με μαύρη περιβολή επειδή αμφότεροι είναι σεμνοί και παχουλοί, με πετραχήλια και κάρτες στο στέρνο. Ιδεαλισμός και ιδεοληψίες. «Άρης ιδέα» που λέει και ένα από τα μόνιμα πανό στο πέταλο. Περίεργος συνειρμός και αυτός.

Μου αρέσει που ο κόσμος του άρεως (που λένε κάποια απολιθώματα εντελώς διαφορετικά από τον οικοδεσπότη) δεν συγχωρεί τους προδότες της ομάδας του. Θα μου άρεσε να μην συγχωρεί και ο λαός τους προδότες της τάξης του. Μου αρέσουν οι δυναμικοί αρειανοί της νεάπολης που πάνε κόντρα στην (ασπρο)μαυρη προπαγάνδα περί τέλους της οπαδικής ιστορίας χωρίς να τους παίζουν οι εφημερίδες και τα κανάλια. Μου αρέσει να ακούγονται ένα σωρό υποκειμενικές ανακρίβειες γύρω από την καταγωγή και τον χαρακτήρα ομάδων και οπαδών. Τουλάχιστον ανταγωνίζονται για το ποιος είναι πιο λαϊκός. Μου αρέσει οι «κάτω» να μας αποκαλούνε αμφότερους βούλγαρους. Τουλάχιστον οι βούλγαροι το κουτσοπάλεψαν για σοσιαλισμό. Μου αρέσει να κοροϊδεύουμε τους παοκτζήδες ως αμόρφωτους. Τουλάχιστον δίνει αξία στο όπλο της μόρφωσης.

Χρόνια μας πιο πολλά. Τα πρώτα εκατό χρόνια είναι δύσκολα…

beri beri

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Καλησπέρα-καλησπέρα (ξέχασες όμως να προσθέσεις από την κιτρινόμαυρη τούμπα -ή μήπως νεάπολη; δεν έχει σημασία). Αν πάντως αρχίζουν τα κείμενά μου να θυμίζουν θεοδωράκη, έχουμε πρόβλημα χιούστον και πολύ χοντρό μάλιστα.
Πολύ καλό το σχόλιο και τρομεροί οι συνειρμοί σου, προπαντός αυτός με τους προδότες της τάξης μας. Ίσως ο πιο κατάλληλος τίτλος για το κείμενο να ήταν το εκατό χρόνια μοναξιάς, τώρα που ξαναδιαβάζω την κατακλείδα σου, αν κι αρκετά κλισέ φαντάζομαι.
Αυτή τη γενική, του 'άρεως' την χρησιμοποιεί πολύ συχνά ο σκουντής με όρους αριστοκρατικής καταγωγής, αλλά ο ίδιος έχει ως δεύτερη ομάδα του τον άρη -δεν είναι τυχαίο που ήταν στην παρουσίαση της τιμητικής εκδήλωσης για το γκάλη. Αντίστοιχη συμπάθεια για τον άρη τρέφει και ένας άλλος γάβρος δημοσιογράφος, ο καρπετόπουλος. Έχουμε τους ειδικούς με το μέρος μας.
Βλέπω και το ψευδώνυμό σου, μπέρι-μπέρι και θυμάμαι ένα τρίποντο του 91 που παρουσιάζει τους ξένους της α1 και την καλαθομηχανή δίπλα στον γκάλη και το γιαννάκη, αποκλείεται λες να το χάσουμε το όγδοο σερί -πού να ξέραμε βέβαια τι θα γινόταν με τον "στάζει πιπέρι" και γενικώς εκείνη την χρονιά. Και δεν ξέρω αν θα ενδιέφερε τη βάση του μπλοκ μια ιστορική ανασκόπηση στα μπασκετικά χρόνια της ανατροπής και το "τέλος της ιστορίας του μπάσκετ" το 93' ή αν εξαντλήθηκε και ψόφησε το θέμα.

Σε άλλα θέματα του δελτίου μας.
Katy, δεν προσπαθώ να ψαρέψω πώς σε λένε. Σκέφτηκα όμως να σε λέω καίτη, εκτός κι αν σε χαλάει.
Θερσίτη, να μου το αφιερώσεις κατ' ιδίαν, δε με πειράζει η καζούρα.
Ξέχασα επίσης να πω στο DNR, πως δύσκολα θα βρει μεγαλύτερο φασίστα από τον (παοκτζή) γρηγοριάδη της μέτροσπορ, που πρόσφατα έγραφε στη στήλη του για τον κόκκινο φασισμό, το σταλινισμό και όλα αυτά για μια ψιλοκόντρα που είχε προκύψει με το σαββίδη! Όχι προφανώς πως οι άλλοι είναι λουλούδια για μύρισμα, έτσι; Επίσης υποτίθεται ότι ο ραπτό έχει επιρροές ανταρσύα, από κάποιον που σχολίαζε παλιότερα στο μπλοκ, αλλά τώρα κάνει πιο σοβαροφανή καριέρα, σε άλλα μαγαζιά.

Ανώνυμος είπε...

Μην αγχώνεσαι. Δεν είναι τα κείμενά σου που θυμίζουν τον νεόκοπο πολιτικάντη. Είναι κάποιες προσεγγίσεις που σε όλα τον θυμίζουν. Και αυτό πάλι όχι γιατί διεκδικεί την πατρότητα της βιωματικής ατομικής αφήγησης ως δόκιμη και σοβαρή ανάλυση. Οπότε αφού είμαστε ήδη δύο οι τουμπιώτες αρειανοί που το καταθέτουμε, κοτσάρουμε και αυτό, http://skepastro.blogspot.gr/2011/01/blog-post_1248.html και να μια τούμπα χωρίς τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου. Τύφλα να χουν τα πτυχία του μαζάουερ.

Και πάμε για τα υπόλοιπα. Δεν έχω δει ποτέ σύνθημα σε τοίχο που να υπογράφουν yellow nazis. Έχω όμως δει αφισάκια στο πανεπιστήμιο παλιότερα να καλούν στην καθιερωμένη συνέλευση αριστερών αρειανών που λάμβανε χώρα στους φιλόξενους λαβύρινθους της φμσ. Και έχω δει αυτό, http://aris-antistash.blogspot.gr/ και αυτό http://aris-autonomen.blogspot.gr/ (εντάξει δεν τους μετράω και για σοβαρούς και φίλους του λαού). Άσε που οι λέξεις άρης και αντίσταση δεν γίνεται να μην οδηγούν (συνειρμικά ή γκουγκλάροντας) στον άρη (τυχαίο;) βελουχιώτη, που και αυτός δεν συγχωρούσε με την καμία τους προδότες του αγώνα. Φτωχογειτονιά και η χαριλάου. Στέγασε πυρόπληκτους του 17 (όχι βέβαια τους ρώσους «καμένους» αστούς της ίδιας χρονιάς) και εργαζόμενους του τραμ. 29 χρόνια μετά ο λαός πολεμούσε ακόμα για την ανεξαρτησία του και το μέλλον του, ενώ ο θεός του πολέμου (!) κατακτούσε βαθμολογικά το πρωτάθλημα για να το δώσει η επο στα χαρτιά στην αεκ και να μας επικυρωθεί τελικά αργότερα (χμμμ).

Καληνύχτα καληνύχτα.

beri beri

katy είπε...

Μπρεζνιεφικό μου Απολίθωμα.

Δεν με χαλάει το "Καίτη", αλλοίμονο. Έχεις το ελεύθερο να με φωνάζεις όπως σου αρέσει... :)

Αφιερωμένο εξαιρετικά.

"Τι υπάρχει σ’ ένα όνομα; Αυτό που ονομάζουμε τριαντάφυλλο, με οποιοδήποτε άλλο όνομα θα μύριζε το ίδιο όμορφα".

Γουίλιαμ Σαίξπηρ (1564-1616), Άγγλος συγγραφέας

Ανώνυμος είπε...

Ειμαι απο αυτους που ηταν ολυμπιακος στο ποδοσφαιρο και αρης στο μπασκετ τελικα ομως η μεταγραφη του πασπαλιε ή πασπαλι ή πασπαλ με εκανε ολυμπιακο και στο μπασκετ αλλα μια φορα μισοαρειανος για παντα μισοαρειανος.
λιμοζ

Ανώνυμος είπε...

ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟΝ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΤΙ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΤΟ ΑΡΤ, ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΥΡΕΡ, ΟΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.

ΕΚΕΙ ΕΙΡΩΝΕΥΤΗΚΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΗ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΝ ΑΝΕΛΑΒΑΝ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑΤΕ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΕΣΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ, ΟΡΙΣΤΕ ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΟΜΑΔΑ.

ΣΤΟ ΕΣΕΙΣ ΕΝΝΟΕΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ SUPER 3 ΚΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Ο ΛΑΟΣ ΑΠΕΤΥΧΕ ΕΙΠΕ.

ΑΡΑ ΥΠΟΝΝΟΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ;

ΜΑΛΛΟΝ.

ΣΤΟ EUROPE 1 ΣΕ ΚΑΤΙ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ ΚΑΦΡΟΣ.
ΣΤΟ UTUBE.

ΧΕΣΕ ΤΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ.
ΠΑΟΚΑΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ.
http://www.sport24.gr/Sports/Volley/kseshkwmos_gia_th_symfwnia_tap_paok- ellhnikos_xrysos.2451745.html

ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΟΚΑΡΑ ΟΧΙ ΣΑΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΑΥΡΟΒΑΖΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΑΝΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 92 ΑΡΕΙΑΝΑΡΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΞΕΧΑΣΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΦΑΝΕΛΑΣ ΤΟΥ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

Υ.Γ. TO CLASSICO KAΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΣΗΜΕΡΑ. ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΑΝΕ ΠΟΥΤΑΝΑ Ο ΜΑΓΙΕΝΚΟ.

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε, προχωρώντας από τα δυτικά προς ανατολικά, το κέντρο της πόλης γίνεται έντονα κυανό. Βέβαια οι γαλάζιες πιτσιλιές υπάρχουν παντού.

Πάντως μη μας παρομοιάζεις και με τη σοσιαλιστική διεθνή. Στις τάξεις μας είχαμε ολόκληρο Βάσια και Σάββα, αμφότεροι από την Τασκένδη.
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=5288697&publDate=

Rossa Salonica


Dreaming Neon Red είπε...

http://www.902.gr/eidisi/neolaia-paideia/38868/se-ekdilosi-tis-kne-sto-apth-gia-metanasteytiko-milise-i-l-kanelli#/0

Γι αυτή την εκδήλωση μιλάω Απολίθωμα, η οποία κράτησε 3+ ώρες. Αν δεν έπρεπε να φύγει η Κανέλλη άνετα θα κρατούσε κι άλλες. Είχε πάρα πολύ κόσμο για τη μικρή αίθουσα που έγινε, και παράλληλα είχε άλλες 2 εκδηλώσεις: μια της ΚΝΕ στην Ιατρική, και μια του Κόμματος στο δήμο Παύλου Μελά για το ΤΙΤΑΝ (που πήρε άδεια καύσης απορριμμάτων.) Φαντάσου τι προσέλευση θα χε αν δεν έτρεχαν παράλληλα κι αυτές.

Το Yellow Nazis δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα, ήταν πάντως σε στενό κοντά στο συντριβάνι στη Βαλσαμή στη Νεάπολη.(αν θυμάμαι καλά Αμάσειας είναι η οδός)

Για τον δημοσιογράφο που λες δεν έχω ιδέα, σπάνια διαβάζω αθλητικές εφημερίδες.

Τέλος, το φοιτηταριάτο μπορεί να ήταν κιτρινόμαυρων αισθημάτων, η μεγάλη αγάπη της εργατικής τάξης (ειδικά στα Δυτικά) όμως είναι ασπρόμαυρη. Το ότι τόσα χρόνια ακούγεται ότι το νέο γήπεδο του ΠΑΟΚ θα γίνει είτε στου Παύλου Μελά είτε στο Καρατάσου δε νομίζω ότι είναι τυχαίο.


demis είπε...

Πολύ νοσταλγικός, Βασίλη. Ως ΠΑΟΚΤΣΗΣ, μετά τον 3ο υποβιβασμό σας, δεν έχω πια όρεξη για καζούρα. Κάπως αλλιώς θα έπρεπε να γιορτάζατε εφέτος. Δυστυχώς, βλέπω πού πάει το πράμα. Ο αθλητισμός είναι απ' τη σάρκα της κοινωνίας. Είμαι κι εγώ σπάνιο είδος, σαν κι εσένα. Εσύ κομμουνιστής αρειανός, εγώ μπασκετικός παοκτσής... Το σίγουρο είναι πως η τόσο πλούσια δεκαετία που μας στιγμάτισε, θα μνημονεύεται γενιές μετά.

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε το "Σκουλίκια" ξέρεις με ποια αφορμή βγήκε

Λιβόρνο

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

Η ΝΟΠΕ ήταν τίγκα στα σκουλίκια, διότι είχε πρώτη δύναμη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Η μόνη περίπτωση που έβγαζαν τα γαλαζιο-ροζ λακοστ ήταν για να βάλουν τα κιτρινόμαυρα, έτσι στήθηκε η ΠΑΣΠ του Γκαγκάτση ως το ΠΑΟΚικό αντίπαλο δέος. Παραδόξως και ο πρώτος, χρονολογικά, νεολαίος ΣΥΝ της σχολής, Άρης ήταν. Μάλλον κάτι έπαιζε με το νερό στη σχολή...δεν εξηγείται αλλιώς να παίζει τόσο Άρης.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Προς το παρόν αυτό

http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=10584&subid=2&pubid=129681033

και τα υπόλοιπα εν καιρώ

Alex είπε...

http://www.pressaris.gr/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-pressaris-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD

Στις 25 Μαρτίου. Γεννήθηκε αυτός ο σύλλογος τεράστιος από την 1η στιγμή. Από την στιγμή της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης μας, από τη στιγμή που αποφάσισε με το 1ο άρθρο του καταστατικού του πως: «Ιδρύεται εν Θεσσαλονίκη ο ποδοσφαιρικός σύλλογος υπό την επωνυμίαν «ΑΡΗΣ » για να έρθει μόλις στο 2ο άρθρο να καταδείξει το μεγαλείο του: «Σκοπός του συλλόγου είναι η εκγύμνασις ισχυράς ομάδος αποτελουμένη εκ πασών των κοινωνικών τάξεων». Προσέξτε: «εκ πασών των κοινωνικών τάξεων». Οι ιδρυτές του όχι μόνο αναγνωρίζουν πως υφίστανται διαφορετικές κοινωνικές τάξεις αλλά διευκρινίζουν πως αυτός ο σύλλογος έρχεται να αγκαλιάσει και δύναται να απαρτίζεται (και απαρτίζεται) από όλες τις κοινωνικές τάξεις

Μιλάμε για Τον ΑΡΗ Θεσσαλονίκης».

Της Θεσσαλονίκης; Αυτό κι αν είναι λάθος. Ο ΑΡΗΣ δεν είναι της Θεσσαλονίκης είναι της Ελλάδος είναι όλων των εθνών. Γελάω καμιά φορά όταν ακούω ότι Ο ΑΡΗΣ σαν σύλλογος είχε πολλούς Εβραίους (ή Αρμένιους) αθλητές και στελέχη στην τότε πολυεθνική Θεσσαλονίκη. Τιμή του καμάρι του. Τιμή μας και υπερηφάνεια όταν βλέπουμε παιδιά μεταναστών να απορροφούνται και να δίνουν το είναι τους στα κάθε λογής γήπεδα φέροντας Τον Θεό του πολέμου στο στήθος.

Είναι πολύ μεγάλος Ο ΑΡΗΣ μας για να κλειστεί στα στενά όρια αυτής της πόλης, αυτής της περιφέρειας, αυτής της χώρας...

Μιλάμε για Τον ΑΡΗ Θεσσαλονίκης...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Rossa Salonica, δε θέλω να μειώσω τον ηρακλή, αλλά πέρα από κάποιες πιτσιλιές στην τριανδρία και στις 40 εκκλησιές, γύρω από το γήπεδο δηλ, δεν ξέρω πού αλλού μπορούν να φανούν στον χάρτη της πόλης με μια μέση κλίμακα άλφα. Σε αυτούς που αναφέρεις, θα πρόσθετα το λάζαρο με τη σοβιετική παιδεία -και αυτός στον ήρα αναδείχθηκε.

DNR, παλιά την κανέλλη τη φέρναμε στο μεγάλο αμφιθέατρο της νομικής, για να τους χωρέσει όλους. Πώς να χωρέσουν δηλ σε μια αίθουσα; Πολύ πλούσιο το πρόγραμμα εκδηλώσεων της σπουδάζουσας το τελευταίο διάστημα, θα δώσει πιθανότατα υλικό και για μια από τις επόμενες αναρτήσεις του μπλοκ.

Λιβόρνο, έχουν περάσει κάμποσες μέρες βέβαια, αλλά αν έχεις κάτι έξυπνο -και όχι πολύ κάφρικο- να προσθέσεις, επιβάλλεται να το κάνεις, έστω κι εκ των υστέρων.

Ερυθρό πρίσμα, καλησπέρα-καλησπέρα από την κιτρινόμαυρη κνε νοπε(θμ) -στον καιρό μου τουλάχιστον.

Ντέμη, θεωρώ περιττό να σημειώσω πως τα οπαδο-πολιτικά στερεότυπα του παρελθόντος, μπορεί να είχαν βάση, αλλά δεν ισχύουν ακριβώς τα τελευταία χρόνια. Δεν επεκτείνομαι περισσότερο, για να μην χαλάσω το νοσταλγικό κι 'ενωτικό' στιλ του κειμένου.

Άλεξ δεν χρειάζονται τα κεφαλαία γράμματα για να τον μεγαλώσουμε, είναι μεγάλος και από μόνος του.

Ανώνυμος είπε...

Ο Αρης γενικως οσο το θυμαμαι εγω τα νεοτερα χρονια παντα ητανε αντιφασιστικος.Απο πανο,συνθηματα πχ γαμιετ** ο παοκ και η χρυση αυγη και τετοια.Απο αυτα που βλεπω και εγω δεν θα ελεγα φιλο ΚΚΕ τους οπαδους του,αλλα φιλοαριστερους σιγουρα.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο το αφιέρωμα στο σύλλογο και διαφορετικό από αυτά που έχουμε συνηθίσει.

Πάντως επειδή ειπώθηκαν αρκετά , τις τελευταίες δεκαετίες ο Άρης έχει ''καθαρίσει'' οπαδικά από τα όποια μιάσματα του παρελθόντος και κινείται σε πλήρως αντιφασιστικό πλαίσιο. ( κομμουνιστικό , αντιεξουσιαστικό κλπ ) Το ίδιο ισχύει και για τον Ηρακλή. Από την άλλη , ο Πάοκ μόνο προσφυγικό σωματείο δε θυμίζει με οργανωμένους εθνικιστές/χρυσαυγίτες.

100 χρόνια ΆΡΗΣ! HASTA LA VICTORIA SIEMPRE