Σάββατο 10 Ιουνίου 2017

Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του

Σύντομες σημειώσεις εν είδει ημερολογίου, για τη χτεσινή έκτακτη κινητοποίηση έξω από τη Βουλή.

Μπαίνοντας στο Σύνταγμα κατά τις 3.30, αναρωτιόσουν γιατί είναι άδεια η πλατεία, πού πήγαν όλοι κι αν είχες καταλάβει λάθος ώρα και μέρα. Μέχρι που άκουγες μια ντουντούκα στον αέρα κι έφτανες στη Σοφίας, ακολουθώντας την.

Αρκετές εκατοντάδες κόσμου, σωματεία, συνταξιούχοι, λαϊκές επιτροπές, κλείσαμε το ένα ρεύμα της λεωφόρου και την είσοδο της Βουλής. Δεδομένης της ζέστης, του εργάσιμου της ώρας για αρκετούς κλάδους, και βασικά του έκτακτου χαρακτήρα της κινητοποίησης, κρίνεται πετυχημένη. Και ως μια πρόβα πως κάποτε θα την κάνουμε την επανάσταση σύντροφε, και θα 'ναι ντάλα μεσημέρι.

Οι σημαίες του ΠΑΜΕ και τα φύλλα του Ρίζου χρησίμευσαν ως αυτοσχέδια παρασόλια. Ευέλικτη αξιοποίηση όλων των μέσων και των μορφών. Κι όργανο παντός καιρού.

Πολλοί οδηγοί που περνούσαν μπροστά μας κορνάριζαν, όχι από αγανάκτηση για το μποτιλιάρισμα και την ταλαιπωρία, αλλά ρυθμικά, σε ένδειξη συμπαράστασης, καταρρίπτοντας το δημοφιλές κλισέ των αγανακτισμένων οδηγών, που έχουν μπουχτίσει από τις πορείες στο κέντρο της πόλης.

Ούτε οι τουρίστες πρέπει να έμειναν παραπονεμένοι. Είδαν ζωντανά την πολιτική έκφραση της ελληνικής ιδιαιτερότητας και τη φρουρά να περνάει μέσα από τους διαδηλωτές, γιατί πάνω από όλα για ένα εθιμοτυπικό ζούμε.

Οι διαδηλωτές δεν έστεκαν σαν χάνοι μπροστά στον αιφνιδιασμό της κυβέρνησης. Δεν είχαν τη στάση του ροφού, τον ωχαδερφισμό του σπάρου και των καναπεδίστας, δεν έμειναν στη μουρμούρα αλλά πέρασαν στα λόγια, δεν κοκκίνισαν από το κακό τους σαν μπαρμπούνια, που κρατάν την ανάσα τους μπας και βρουν το δίκιο τους (σαν τον Πέπε από το Αστερίξ στην Ισπανία). Είναι κόκκινοι από άποψη και δε ξεθυμαίνουν στην πρώτη ευκαιρία, με μια εκτόνωση. Δε ζουν ξεκομμένοι σε γυάλα και δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου.

Η πιο ζωντανή ομιλία ήταν του Πουλικόγιαννη: ψηφίστε όσα μέτρα θέλετε. Όσο υπάρχουν εργάτες, που δεν τα διπλώνουν, όσο υπάρχει ΠΑΜΕ, θα υπάρχει ελπίδα πως θα τα πάρουμε όλα πίσω, γιατί μη γελιέστε αυτό είναι που ετοιμάζουμε, όχι μια απλή αντίσταση.

Κι ήταν περίεργο και κάπως συγκινητικό, θα έλεγα, να τον ακούς να λέει σχεδόν αυτοκριτικά, πως το Σωματείο Μετάλλου προσπαθεί και πετυχαίνει συλλογικές συμβάσεις αλλά δεν τα κατάφερε παντού. Μακάρι να είχαμε όλοι τόσες νίκες, τέτοια συνειδητοποίηση και συσπείρωση, όπως σε αυτούς τους χώρους.

Αλλά τα καλύτερα θα έρχονταν στη συνέχεια, με τον Πέρρο.
Τα εργατικά δικαιώματα δεν είναι τροφή για τα ψάρια τους.
Εμείς ξέρουμε πως για να φας ψάρι, πρέπει να βρέξεις κώλο. Κι αυτό είναι που κάνουμε κάθε μέρα, στην πράξη, στον αγώνα.
Τους επιστρέφουμε πίσω το δόλωμα, τους επιστρέφουμε τα ψάρια τους.

Κι αυτό ήταν το σύνθημα για να πετάξουν οι σφοι, συνεννοημένοι από πριν, δυο τελάρα ψάρια πάνω στους ματάδες -ή ό,τι άλλο ήταν αυτοί- που σπαρταρούσαν σαν ψάρια έξω από το νερό, από την έκπληξη, προσπαθώντας να κρατήσουν ισορροπία.

Τα σοσιαλμιντιακά παπαγαλάκια λυπήθηκαν για τον κόσμο που πεινάει και την κινηματική σπατάλη φαγώσιμων, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν αλλιώς. Πάντα επίκαιροι, πάντα στην ουσία.
Το αριστεροχώρι έλαμψε δια της απουσίας του. Αλλά είναι αυτό που λες πως και να ήταν εκεί, δε θα καταλάβαινε κανείς την παρουσία του, έτσι αναιμική -σαν καπιταλιστική ανάπτυξη- που είναι. Α, έφυγες, δε σε κατάλαβα...

Τα κανάλια έπαιξαν μόνο τη συμβολική κίνηση με τα ψάρια, παίζοντας με όρους θεάματος. Ναι αλλά χρειάζεται καμιά φορά να αξιοποιούμε τους δικούς τους όρους για το δικό μας σκοπό.

Επόμενος -προγραμματισμένος, γιατί και το χτεσινό εκτάκτως προέκυψε- σταθμός το διήμερο στη Θεσσαλονίκη, το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου, για το οποίο έχουν ήδη αρχίσει να κλείνουν οι πρώτες συμμετοχές.


Για τη σημερινή παρέλαση η κε του μπλοκ έχει γράψει εδώ: εκτός από τα μνημόνια, υπάρχει και το Gay-Pride.
Για τις Βρετανικές εκλογές που μεσολάβησαν, διαβάστε αυτό.
Μπορείτε επίσης να δείτε εδώ ένα κλασικό δείγμα για το πώς όλο το αριστεροχώρι έπαθε ΣΕΚ και πανηγυρίζει για την ελπίδα που έρχεται και το αποτέλεσμα του Κόρμπιν... Το πάθημα δε γίνεται ποτέ μάθημα. Αυταπάτες χωρίς αυταπάτες...

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορώ να καταλάβω τους πανηγυρισμούς των γνωστών και μη υπόπτων. Οχι μόνο γιατί μιλάμε για τους εργατικούς που πουλάνε το ίδιο απαράλλακτο παροχοπρόγραμμα από το 45' και μετά, ενώ κάνουν τα ακριβώς αντίθετα (εξαίρεση η εποχή μπλερ-μπράουν όπου τσιγκουνεύονταν να τάξουν ακόμα και αυτά ψίχουλα).

Το πιο κουλό της όλης ιστορίας είναι ότι ακόμα και με την λογική της αριστερής κυβέρνησης δεν υπάρχει κανένας λόγος να πανηγυρίζει κάποιος από αυτούς. Οι συντηρητικοί είναι για τρίτη σερί φορά πρώτοι σε έδρες. Το πιο πιθανό σενάριο είναι μία κυβέρνηση συνεργασίας συντηρητικών-ιρλανδών βρετανοτσολιάδων. Αν κατάλαβα καλά πανηγυρίζουν που η Μέι δεν έξελίχθηκε η νέα Θάτσερ και έτσι θα έχει την δυνατότητα ο Κόρμπιν να γίνει νέος Ουίλσον; Η βασικά χαίρονται από συνήθεια γιατί σε κάθε ευρωπαϊκές εκλογές πρέπει να χαίρονται για μία νίκη.

Ο.Χ.Ε.Π.

λαθραναγνώστης είπε...

http://www.enikos.gr/politics/520270/o-efkleidis-tsakalotos-sto-athens-pride-photo
Χωρίς σχόλια....

Ανώνυμος είπε...

"Μπορείτε επίσης να δείτε εδώ ένα κλασικό δείγμα για το πώς όλο το αριστεροχώρι έπαθε ΣΕΚ και πανηγυρίζει για την ελπίδα που έρχεται και το αποτέλεσμα του Κόρμπιν... Το πάθημα δε γίνεται ποτέ μάθημα. Αυταπάτες χωρίς αυταπάτες..."


Τόσες φορές που ψήφισαν και ψηφίζουν Σοσιαλδημοκρατία έχουν πάθει ανοσία στο "χωρίς αυταπάτες". Στην τελική, το ΣΕΚ που όλοι οι γα-μάο της αριστεράς το περιγελούν, είναι αυτό που δίνει τον ιδεολογικό ρυθμό στην (εξώ)κοινοβουλευτική αριστερά. Οι υπόλοιποι ακολουθούν.

Άντε και την επόμενη φορά κάτω από πανό της ΓΣΕΕ. Μην χαθεί το μομέντουμ του "μέσα στην ΕΕ" Κόρμπιν

Άσχετο
Ποια η διαφορά των τονικλιφικών ISO(ΗΠΑ) και SWP(Μ.Βρετανία);

17-57

Ανώνυμος είπε...

Το κόμμα του φάρατζ στον οποίο στήριξαν τις προσδοκίες τους κάτι ΛΑΕτζηδες και το κακό συναπάντημα, πήρε τον π..λο. Από το 12,5 στο 3(τοις εκατό)

17-57

Ανώνυμος είπε...

Και τα δύο κόμματα ήταν μαζί στην "κλιφική" διεθνή μέχρι τις αρχές του 2000. Σε γενικές γραμμές το ένα εκφράζει γραμμή σεκ και το άλλο γραμμή δεα (συνιστώσα συριζα και μετά λαε). Δηλαδή το ένα στηρίζει τον καθε επίδοξο σωτήρα ντεμέκ κριτικά μη συμμετέχοντας (iso-σεκ) στα ίδια τα εκλογικά σχήματα και το άλλο στηρίζει τον ίδιο σωτήρα (swp-δεα) κάνοντας εισοδισμό μέσα σε αυτά τα μορφώματα. Νομίζω αυτό ήταν και το βασικό σημείο τριβής, γιατί στις αρχές στήνονταν τα κοινωνικά φόρουμ που ήταν η μήτρα του διαβόητου κόμματος ευρωπαϊκής αριστεράς και των εθνικών τμημάτων στυλ συριζα και ο χώρος βρέθηκε μπροστά σε ένα δίλημμα για τι σχέσεις θα έχει με αυτό.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Έχει και καλύτερο στη διαδοχή του κλιφισμού. Κάπου στα μέσα του ΄00, η ΔΕΑ διασπάστηκε γιατί υπήρχε διαφωνία αν θα πρέπει να συνεργάζονται με το ΠΑΣΟΚ! Το κομμμάτι που έφυγε συμφωνόντας ήταν το Κόκκινο, το οποίο προφανώς έμεινε στο ΣΥΡΙΖΑ γιατί αυτό ήταν "κεκτημένο" ήδη. Μετά απο αυτό προέκυψε και η Ρόζα, που δε ξέρω παλι για ποιό λόγο διασπάστηκαν αλλά θα χει εξίσου πλάκα, είμαι σίγουρος.



Σ.

Ανώνυμος είπε...

Δε θέλω να ποστάρω λινκ από χαφιεδοsite αλλά δε μπορώ να κρατηθώ.

http://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/arthra-analysis/1383-i-istoriki-thesi-tis-kypriakis-aristeras-kai-to-simerino-kke

Μην αγχώνεστε ''αριστεροί'' της Κύπρου και της Ελλάδας.
Θα λυθεί το Κυπριακό. Τώρα ειδικά με τραπεζίτη πρόεδρο για υπόψηφιο από το ΑΚΕΛ θα λυθεί. Κάτι θα ξέρει ο πρώην διευθύνον συμβουλος της coca cola...


ratm

υγ.Α μην ξεχασω και κατι ακομα...Το καλη αναρωση ειναι ταξικη αποστασια, το να κατεβαζεις τον τραπεζιτη υποψηφιο ειναι ''αυτοκτονικες τασεις''απλα...
Παιδιαρισματα θα ελεγα εγω, λαθακια μωρε...

Αναυδος είπε...

ο κατηφορος για καθε ειδους αποστατη δεν εχει ποτε πατο αυτο διδασκει η ιστορια αυτο δειχνει ηξεκαθαρα ο συριζα σημερα

οσοι αποστατησαν απο το ΚΚΕ εντελει βρισκονται απεναντι απο καθε θεση του με αποτελεσμα να περναν στο στρατο πεδο του εχθρου ανοιχτα το οτι θα τους πεταξουν σαν στημενες λεμονοκουπες προσφατα παραδειγματα ο λιβιτσανος και ο κανιαρης που τους απελυσε ο μπαξεβανης

Ανώνυμος είπε...

Ο Κορμπιν αν γίνει πρωθυπουργός, θα καταθέσει σχέδιο για μαλακό Μπρεξιτ. Από το Ναι του 2016 στο μαλακό όχι του 2017. Οι εν Ελλάδι υπέρμαχοι του Μπρέξιτ πήγαν από τον φάρατζ του σκληρού όχι, στον Κόρμπιν του ναι που χθες έγινε υπέρμαχος του μαλακού όχι(αφού πήρε τις ψήφους και το 40%). Αυτός ξέρει τι κάνει.

Άσχετο
Από το Ειρηνοδικείο της Τετάρτης μου δημιουργήθηκε μία απορία για μία είδηση που άκουσα στα μμε και είναι τεχνικής φύσης: Μπορεί πολίτης να ζητήσει την προσαγωγή συμβολαιογράφου μέσα σε Ειρηνοδικείο αν δεν έχει τελετεστεί από πλημμέλημα και άνω;

@ratm
Ποιος ασχολείται με τους μνημονιούληδες;

@ΟΧΕΠ
Νομίζω πως ο αγγλικός τονικλιφισμός πίστευε πως βρισκόμαστε μποροστά σε εποχή επαναστάσεων και ο αμερικάνικος τονικλιφισμός στο "κάτσε να φτιάξουμε κανένα εργατικό κίνημα της προκοπής και βλέπουμε". ή το αντίθετο το οποίο δεν έχει σημασία.

Οι Τρότσες διασπούνται και ενώνονται πιο γρήγορα και από τα υποατομικά σωματίδια σε εργαστήρια της Κβαντομηχανικής. Δεν πειράζει αν ξαναβρεθεί νέος Τσίπρας(πολύ δύσκολο στο κοντινό μέλλον) θα ξαναενωθούν. Οι μεν θα κάνουν εισοδισμό και οι δε θα στηρίζουν κριτικά αλλά χωρίς αυταπάτες. Κόβεται η γελοιότητα;

17-57

Ανώνυμος είπε...

"Νομίζω πως ο αγγλικός τονικλιφισμός πίστευε πως βρισκόμαστε μποροστά σε εποχή επαναστάσεων και ο αμερικάνικος τονικλιφισμός στο "κάτσε να φτιάξουμε κανένα εργατικό κίνημα της προκοπής και βλέπουμε". ή το αντίθετο το οποίο δεν έχει σημασία."

Ναι, ως γνωστόν οι σεκίτες και οι δεατζηδες κοιμούνται, ξυπνούν και διασπούνται με την έγνοια της επανάστασης, του εργατικού κινήματος και της δημιουργίας επαναστατικού κόμματος. Αυτά είναι αν θες τα προσχήματα στον χαρτοπόλεμο των ανακοινώσεων που ακολουθεί κάθε διάσπαση και όχι η αιτία. Η αιτία (που φάνηκε και από τις πράξεις τους μετά) είναι ότι το 2001 δημιουργήθηκε ο "χώρος διαλόγου" που ήταν η πρώτη κρούση για την δημιουργία του συριζα. Στηνόταν δηλαδή το παραμύθι που τρώμε στην μάπα και έπρεπε να διαλέξουν ρόλους. Ε εκεί τα σπάσανε.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

@ΟΧΕΠ

Ποιος είναι ο "καλός" και ο "κακός" στους ρόλους, που επέλεξαν δεν με νοιάζει. Και οι δύο "βάζουν πλάτη" στην σοσιαλδημοκρατία. Για το "ιδεολογικό ρεύμα" του τονικλιφισμού έχω πολύ αρνητική γνώμη. Το τσιγάρο μπορεί να κοπεί, η γελοιότητα νόου, ζαμέ, νάιν από τους Πασοκους με "αριστερίστικα" συνθήματα.

Όταν γράφεις για 2001 και "χώρους διαλόγου" εννοείς και κάτι φόρουμ "αντιπαγκοσμιοποίησης";

17-57

Ανώνυμος είπε...

Με τον Γερμανό εκπρόσωπο της πρεσβείας αρκεί να είναι στην Κυβέρνηση
https://www.youtube.com/watch?v=n3ugZ6iG6rM

Και όμως είναι ακόμα εκεί
https://pbs.twimg.com/media/DCEPREEXoAIFfDP.jpg:large

Swing Left. Το γράφουν οι Τάιμς
https://pbs.twimg.com/media/C_4MypwXoAAfZmM.jpg:large


Και τα σοβαρά
Η Φιλανδή Κίρσι Λιματάινεν απαντάει στις ερωτήσεις που της θέτει η “Κατιούσα”, μιλάει για τη ΓΛΔ και τις αντιφάσεις του υπαρκτού σοσιαλισμού, και παράλληλα αναδεικνύει τις δικές της αντιφάσεις, αλλά και την πίστη της πως ο κόσμος μπορεί και πρέπει να αλλάξει.
http://www.katiousa.gr/synentefkseis/pou-eisai-simera-syntrofissa-synentefksi-ti-skinotheti-kirsi-limatainen/
https://www.youtube.com/watch?v=fVEX1scDgwk

17-57

Ανώνυμος είπε...

Ναι, αυτά ακριβώς τα φόρουμ. Καλά κάνεις και έχεις κακή γνώμη. Μιλάμε για τους μία ζωή πρόθυμους να στηρίξουν το μικρότερο κακό. Ε και γενικά δεν υπάρχει "καλός" και "κακός" σε αυτό το παραμύθι. Μην τσιτώνεις ξέρω γιατί το είπες.

Υ.Γ. Το εγχειρίδιο του στρώματος είναι πριν μία επταετία. Δεν πρόλαβε τις χοντρές πλάτες του σεκ στους συριζαίους για αυτό και οι συνεχείς αναφορές για πασόκους και πασόκους, αλλά και για αυτό δεν κατονόμαζε τους ρόλους τους στην μετάπασοκ εποχή.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

@ Ο.Χ.Ε.Π.

Απλά τους ειρωνεύομαι. Θεωρώ τον ΤόνιΚλιφισμό, αντι-Κομμουνισμό με φιλοφασιστικές τάσεις. Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο από ένα απλό διάβασμα το ίδιο το "έργο" του Τόνι(1948).
Ο άγγλος καθηγητής Τόνι έκανε πολύ θεωρητική δουλειά για να μπορεί ο κάθε αγράμματος να γράφει πως δεν υπήρχε σοσιαλισμός στην περίοδο του Στάλιν.
Ο άγγλος καθηγητής Τόνι έκφραζε την συμπάθεια του προς τις φασιστικές ομάδες του εθνικιστή Bantera που έσφαζε πολωνούς, όταν δεν έσφαζε εβραίους, στην Ουκρανία και του στρατηγού Vlassov που πολεμούσαν στο πλευρό του γερμανικού στρατού στη Σ.Ε.

Ο Σύριζα τι άλλο είναι πέρα από ένα Δεξιό Πασοκ αναμεμειγμένο με ιδέες από φιλελεύθερους( Μάνος, liberal.gr );

17-57

Ανώνυμος είπε...

Δεν είμαστε σε "μετάπασοκ εποχή".
Απλά, άλλαξε ο Μανολιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Το ΠΑΣΟΚ ζει και κυβερνά στον συνδικαλισμό, στην τοπική αυτοδιοίκηση ακόμα και στο φοιτητικό κίνημα.

Ο Σύριζα θα διαλυθεί λίγα χρόνια αφού χάσει την διακυβέρνηση. Θα ξαναλλάξει όνομα και θα επανέλθει. Κάποιος διάολε θα πρέπει να εκφράζει τους ανανεωτικούς, "μη δογματικούς" αριστερούς που ψηφίζουν μνημόνια και με τα δύο χέρια. Η Παράδοση του κκε ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ, της ΕΑΡ, του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάει χαμένη

17-57

Ανώνυμος είπε...

Το ανέκδοτο της ημέρας από την Κυβέρνηση των Σύριζα-Ανέλ
Π. Κουρουμπλής στον Αθήνα 9.84: Προς επιβολή έκτακτης εισφοράς στους εφοπλιστές
http://www.athina984.gr/2017/06/13/p-kouroublis-ston-athina-9-84-pros-epivoli-ektaktis-isforas-stous-efoplistes/

"Η συγκεκριμένη πρόταση δεν είναι καινούργια. Πριν από αρκετούς μήνες είχε ζητηθεί πάλι από τους εφοπλιστές η καταβολή έκτακτης εισφοράς, αλλά είχαν δημιουργηθεί αντιδράσεις καθώς ο εφοπλιστικός κόσμος συμμετέχει στη φορολογία με ποσοστά κατά πολύ υψηλότερα σε σχέση με τα αντίστοιχα στη Γερμανία."

Ρε τι μαθαίνουμε! Oι γερμανοί εφοπλιστές δηλαδή έχουν παραπάνω από 50, 55 φοροαπαλλαγές;

Η αγωνία του Κόκκινου(και του Σύριζα)
11 Ιουνίου 2017
http://www.avgi.gr/article/10811/8223667/e-agonia-tou-kokkinou

"Η εθελοντική προσφορά, η «στρατολόγηση» νέων ανθρώπων από τον χώρο του κόμματος και της νεολαίας, που «έμαθαν τη δουλειά» στο Κόκκινο, η στελέχωση με παιδιά από οικογένειες κυνηγημένες σε μαύρες εποχές βρίσκονται στις απαρχές αυτής της πρωτοβουλίας.

Το κόμμα, το οποίο οι εργαζόμενοι αποκαλούν τώρα στις ανακοινώσεις τους «ο ιδιοκτήτης»,
χρηματοδότησε με τα τότε πενιχρά του μέσα την προσπάθεια. Φυσικό ήταν, από τον εθελοντισμό, ή τον μισο-εθελοντισμό, με τις συνακόλουθες αδικίες, το Κόκκινο να περάσει σιγά-σιγά σε μια κατάσταση επαγγελματική και να αποκατασταθεί ένα εργασιακό καθεστώς σύμφωνο με τις συλλογικές συμβάσεις και τις νόμιμες υποχρεώσεις..."

Τα κριτήρια είναι διαφορετικά όταν παλαιότερα γίνονταν αναφορά στον "καπιταλιστικό" 902 σε ρ/φ και tv.

Άλλη μία φοβερό σκεπτικό στην τελευταία παράγραφο! Ασχολίαστο

"Διότι, τελικά, αν στις συνδικαλιστικές ανακοινώσεις το Κόκκινο χαρακτηρίζεται «επιχείρηση», για χιλιάδες ακροατές είναι συντροφιά, έμπνευση και σημαία. Και οι σημαιοφόροι, όπως κι αν το δεις, έχουν τη δική τους ευθύνη. Ίση με τους διοικητές, αν όχι μεγαλύτερη..."


17-57

Ανώνυμος είπε...

Μετά το κυβερνητικό ανέκδοτο αυτής της εβδομάδας
http://www.athina984.gr/2017/06/13/p-kouroublis-ston-athina-9-84-pros-epivoli-ektaktis-isforas-stous-efoplistes/

την αγωνία της ιδιοκτησίας του "Κόκκινου" και του Σύριζα
http://www.avgi.gr/article/10811/8223667/e-agonia-tou-kokkinou

το προτεινόμενο ανέκδοτο της επόμενης εβδομάδας
http://www.protothema.gr/greece/article/686960/paraititheite-i-sugedrosi-stis-20-iouniou-kai-o-pseutikos-logariasmos/

Εκτός αν η κυβέρνηση "προμηθεύσει" με ένα καλύτερο ανεκδοτο που να ξεπερνά τους "παραιτηθείτε"

17-57