Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Αλλάζεις, αλλάζεις και με τρομάζεις

Ο περισσότερος κόσμος νιώθει την ανάγκη για μια αλλαγή στη ζωή του –και θα ήταν παράλογο να μην τη νιώθει, έτσι που έχουν γίνει τα πράγματα τελευταία. Μερικοί νιώθουν την ίδια ανάγκη για αλλαγή, ακόμα κι όταν περνάνε καλά, για να μην πέσουνε στη λούμπα της ρουτίνας –που είναι ο χειρότερος εχθρός του ενθουσιασμού.

Η ανάγκη αυτή καταγράφηκε στο συλλογικό φαντασιακό του λαού μας κι έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης –σε βαθμό λεηλασίας- από το πασόκ με το ψευδεπίγραφο σύνθημα της αλλαγής. Που αποδείχτηκε απλή παραλλαγή, σοσιαλδημοκρατικής κοπής, κι επέφερε φυσιολογικά ως αντίλογο το σύνθημα της απαλλαγής. Ενώ ο χαρίλαος με τα αποφθέγματα, είπε σε έναν πασόκο δημοσιογράφο: αλλαγές βλέπω, αλλαγή δεν βλέπω. Κι έβαλε τα πράγματα στη θέση τους.

Στη δεκαετία με τις βάτες, σε μία από τις ιστορίες του αρκά, ο απεγνωσμένος κόκορας κάνει την αυτοκριτική του (είμαι εραστής παλιάς μόδας, γι’ αυτό δε μπορώ να σταυρώσω γκόμενα) και ψάχνει τι μπορεί να αλλάξει για να τα καταφέρει. Κι αν το έβαφα πράσινο;

Η κε του μπλοκ απορρίπτει από θέση αρχής το πράσινο χρώμα για το σφυροδρέπανο, αλλά δε μπορεί παρά να συμμορφωθεί στις επιταγές των νέων καιρών και να ακολουθήσει το πνεύμα τους. Ποιο είναι αυτό;

Το περιγράφουν πολύ καλά οι κλασικοί στο μανιφέστο.
Η συνεχής ανατροπή της παραγωγής, ο αδιάκοπος κλονισμός όλων των κοινωνικών καταστάσεων η αιώνια αβεβαιότητα και κίνηση. Διαλύονται όλες οι στέρεες, σκουριασμένες σχέσεις (...) κι όλες οι καινούριες που διαμορφώνονται, παλιώνουν πριν προλάβουν να αποστεωθούν. Καθετί το κλειστό και στάσιμο εξατμίζεται, καθετί το ιερό βεβηλώνεται.

Και δυο παραγράφους πιο πάνω.
Όπου ήρθε η αστική τάξη στην εξουσία, κατέστρεψε όλες τις ειδυλλιακές σχέσεις. Έσπασε χωρίς οίκτο τα ποικίλα, φεουδαρχικά δεσμά και δεν άφησε κανέναν άλλο ανθρώπινο δεσμό, εκτός από το γυμνό συμφέρον, την αναίσθητη πληρωμή τοις μετρητοίς.

Το κεφάλαιο κινείται αδιάκοπα για την αναπαραγωγή του, σέρνοντας πίσω του ασθμαίνοντα τον εργάτη απ’ την ταινία του τσάπλιν, τα καλούπια και τις παραδόσεις της παλιάς εποχής που σπαν και διαλύονται. Κατέστρεψε, μαζί με τα φεουδαρχικά δεσμά, κάθε έννοια ανθρώπινου δεσμού και καλλιέργησε τον ατομισμό και την αλλοτρίωση.

Ταυτόχρονα ωστόσο επαναστατικοποιεί συνεχώς τα μέσα παραγωγής και δημιουργεί τις υλικές δυνατότητες, μέσω της αυτοματοποίησης, για την ουσιαστική κοινωνικοποίηση και την σύνδεση των παραγωγικών –κι όχι μόνο- δραστηριοτήτων σε ένα ανώτερο επίπεδο από το βιολογικό.

Η κε του μπλοκ θεωρητικά αναγνωρίζει τη μεγαλειώδη σημασία αυτού του προτσές. Στην πράξη όμως έχει χάσει αμετάκλητα το τρένο της επιστημονικοτεχνικής επανάστασης κι αντιμετωπίζει την ετε με το δέος του σφου τραμπάκουλα, μπροστά στο μαγικό κουτί της τηλεόρασης. Τέσσερα, πέντε, εβδομήντα τρία... τετράγωνα, τρίγωνα, ρόμβοι... τούτα τα πράγματα παιδάκι μου είναι εκ διαμέτρου αξιοθαύμαστα. Έχει και λατινικά, dum, spiro, spero, όλα μέσα.

Όπως λέει ο σοβιετικός κυριούλης στο βιβλίο του για τη γραφειοκρατία στη σοβιετία, η ηγεσία της γραφειοκρατίας γνωρίζει τον κόσμο μέσα από τις δομές και τις υπηρεσίες του μηχανισμού –εν προκειμένω του μπλοκ- γιατί μόνο αυτές εμπιστεύεται. Αλλά οι κατώτερες βαθμίδες ενημερώνουν τις ανώτερες για τα πράγματα βάση των αρχών και των επίσημων απόψεων που έχουν καθιερώσει οι δεύτερες. Κι όλα φαίνονται ακίνητα και ψεύτικα, σχεδόν αγγελικά (γραφειοκρατικά πλασμένα).

Φαύλος κύκλος με σημείο αναφοράς τον βάλτο του τέλματος. Η γραφειοκρατία αδυνατεί να συλλάβει τις αλλαγές –νοητικά και κυριολεκτικά- προσπαθεί να τις ελέγξει, να τις εμποδίσει και καταλήγει νομοτελειακά στη ρουτίνα και τη (μπρεζνιεφική) στασιμότητα. Στο τέλος αποδέχεται απρόθυμα τις αλλαγές, αλλά αποδεικνύεται ανίκανη να τις ακολουθήσει -όπως η μπρεζνιεφική φρουρά με την περεστρόικα.

Παρόλα αυτά το μοντέλο είναι δυσλειτουργικό και δεν επιδέχεται μεταρρυθμίσεων. Δεν παίρνει διορθώσεις, αλλά ανατροπή, όπως λέει και το σύνθημα. Και το υπόδειγμα (template) του μπλοκ είναι ασύμβατο με τις νεότερες τεχνολογικές προσθήκες. Γίνεται φανερό ότι η αλλαγή πρέπει να είναι καθολική. Κι ότι χρειάζεται κάποιος εξωτερικός παράγοντας, ένα απ’ έξω να την επιτελέσει.

Αυτουργός αυτής της πολιτισμικής μεταρρύθμισης (ως διαλεκτικό συμπλήρωμα της επανάστασης του μάο) είναι ο σφος blogger αλέξανδρος δελάρζ. Μπορεί να άλλαξε το ψευδώνυμό του σε ένα ρεβιζιονιστικής κοπής άλεξ ντι, που παραπέμπει στο ντούμπτσεκ και την άνοιξη της πράγας, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένας μικρός μαγιακόφσκι των ρεντ μπλόγκερς.

Μέγας είσαι αλέξανδρε και θαυμαστά τα έργα σου

Επικεφαλής ενός πρωτοπόρου, καλλιτεχνικού ρεύματος που συνδυάζει το φουτουρισμό με την ρετροσπεκτίβα, δεν καταπιάστηκε με εφημερίδες τοίχου, ή με αφίσες, όπως ο βλαδίμηρος, αλλά με πράγματα της εποχής του, όπως τα ιστολόγια. Μπορείτε να δείτε μια δουλειά του με γαλαξιακά στοιχεία στο καινούριο σκηνικό του red fly -μικρός φόρος τιμής στα 50χρονα από την πρώτη διαστημική πτήση του γιούρι γκαγκάριν, που συμπληρώθηκαν φέτος.

Κάθε αλλαγή είναι μια απιστία, μια προδοσία των παραδόσεων. Αλλά διαλεκτική υπέρβαση είναι η ενότητα των αντιθέτων, τομή και συνέχεια σ’ ένα σύνολο. Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.

Η κε του μπλοκ θέτει τη νέα αισθητική πρόταση στη διάθεση της βάσης –αν υποθέσουμε ότι την ενδιαφέρει κάτι τέτοιο- για κριτικές παρατηρήσεις, προτάσεις κι αναθέματα. Οι προτάσεις αυτές έχουν συμβουλευτικό, κι όχι δεσμευτικό χαρακτήρα. Δηλ κάτι σαν το δημοψήφισμα που ετοιμάζει ο τζέφρυ.

Υγ: θέτω επίσης υπ’ όψιν της βάσης του μπλοκ, μια σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη. Ένα ιστολόγιο για τη διάδοση των κειμένων της κομεπ (κομμουνιστικής επιθεώρησης), που φαντάζομαι ότι θα το βρείτε αρκετά χρήσιμο και λειτουργικό. Αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείτε.

21 σχόλια:

Αντωνης είπε...

Εντάξει, τα σπάει εντελώς το λουκ. Από τα καλύτερα σε ελληνκικό μπλογκ που έχω δει. Αλλά το ζήτημα είναι πώς συνδυάζεται η ειτίλα παραπλεύρως (Λάντα, Τσατσένκο, Μίσα, κλπ), με το αυστηρό 1920-30 λουκ της σελίδας. Μήπως προσπαθείτε να στείλετε υπόρρητα μηνύματα περί ανάγκης διαλεκτικής συμφιλίωσης της ηρωικής περιόδου της ατζιτπροπ και των ιστορικών κομμουνιστικών επιθεωρήσεων και της μπρεζνιεφικής ηρεμίας πριν την καταγίδα;-)

Ανώνυμος είπε...

Μήπως ο συναγωνιστής σφυρος δρέπανος πέφτει σε μικροαστικές αντιφάσεις ή μήπως άραγε απ' το νέο λουκ θα προκύψει διαλεκτικά μια νέα επαναστατική κατάσταση που θα αγκαλιάσει την ΚΕ και τη βάση του blog? σε κάθε περίπτωση τον εμπιστευόμαστε. Οι αλλαγές μπορεί να είναι και καλές αρκεί να μην ενισχύουν την αγορά και το ελεύθερο εμπόριο. Στηρίζουμε!!!

Όσο για το blog της ΚΟΜΕΠ.το επισκέφτηκα και είναι στα σπάργανα ακόμα.Είναι μια πολυ΄καλή προσπάθεια , ας ελπίσουμε να διαδωθεί περισσότερο το καλύτερο με διαφορά έντυπο του ΚΚΕ...

ένας στρατολάτης είπε...

Καλό είναι.
Ένα χρωματάκι λίγο πιο ανοιχτό, πιο χαρτουλί (νάτο, σαν το φόντο της σελίδας "δημοσίευση σχολίου για:) θα τα ήταν ακόμα καλύτερο.

spiral architect είπε...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα, προτείνω να αλλάξεις template στο μπλογκ σου.
Ο οπορτουνιστής ΑλεξΔ (ex Δελάρζ) έχει και avant-garde ιδέες.

Εδώ και το redflyplanet έχει αλλάξει εμφάνιση.

Άιντε σειρά σου τώρα ...
(για να μην σου πω να αλλάξεις πλατφόρμα και να το γυρίσεις σε wordpress)

A8lios είπε...

Δοκιμάστε και το φόντο του τίτλου του μπλογκ σαν φόντο πίσω από τα πόστ ή/και τα πλαϊνά.

Ανώνυμος είπε...

Λέτε εμένα αβαντγκάρντ οπορτούνα, δείτε όμως ποιοι άλλοι κατρακυλάν στο βούρκο στο βούρκο της αντίδρασης http://antilaiko.blogspot.com/2011/10/2x.html

kokkinosdrmos είπε...

Wind of change φυσάει στο μπλοκ, και ζούμε ξανά μέρες '89 (ή μήπως '59;).
Δεν λέω, ωραία η νέα εμφάνιση αλλά κατα πόσο ταιριάζει με το ύφος και το ήθος του μπλοκ; Λίγο.Στο κάτω-κάτω η νέα καλλιτεχνικλη επανάσταση (αντίστοιχη με αυτήν του ΄20) θα έρθει νομοτελιακά με το νέο επαναστατικό τράνταγμα. Μέχρι τότε κάθε "αλλαγή" θεωρείται ρεβιζιονισμός (για να είμαστε και στο κλίμα των ημερών).

spiral architect είπε...

@ ΑλεξΔ:

Aουτς, τί είν' τούτου? Λεωνίδες, Πλαταιείς και spartan warriors?

Πάντως εγώ αγαπώ την avant-garde, αλλά δεν είμαι καλός στο Αdobe Premiere.

Για βάλε στο τρυπάκι το απολίθωμα, στέλνοντας του καμιά ιδέα σου.

Προσωπικά σε εμπιστεύομαι!

Ανώνυμος είπε...

Παρεμπιπτόντως κόκκινεδρόμε, ο καλλιτεχνικός οργασμός της παραπαίουσας τσαρικής Ρωσίας ξεκίνησε ακόμα απ' την επαναστατική κατάσταση της "γενικής δοκιμής" του 1905, οπότε και τοποθετούνται τα όρια της ρωσικής αβαντγκάρντ.
Κι αν σκεφτούμε ότι η μία επαναστατική αλλαγή θα έρθει μετά από ένα νήμα διαδοχικών αντιφάσεων, όπως λεν οι Αιώνιοι Νόμοι της υλιστικής διαλεκτικής, είμεθα απόλυτα συνεπείς ιστορικά.
Ρεβιζιονισμός ο δημιουργικός οίστρος του αυτοδίδακτου εργάτη, φασονατζή και εθελοντικώς προσφερθέντα (καλά τα περί "μικρού Μαγιακόφσκι" είναι παρατραβηγμένο) δια την αισθητικήν αναβάθμισιν των ρεντμπλόγκς;
Χμμμ, δηλαδή δεν σ' άρεσε η νέα αισθητική της ΚΝΕ και του Οδηγητή εδώ και καμμια εξι-εφτά χρόνια;

kokkinosdromos είπε...

Μην με παρεξηγείς αλεκο-δ, άλλωστε και τα περισσότερα σχόλιά μου κινούνται σε πλαίσια περιπαιχτικά ίσως και ειρωνικά (ίσως και αποτυχημένα). Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ τις καλλιτεχνικές εξελίξεις ρεβιζιονισμό και εσένα κατ'επέκταση ρεβιζιονιστή. Αλίμονο. Είναι επίσης αυτονόητο πως αναγνωρίζω την όμορφη δουλειά που έκανες και εδώ και στα υπόλοιπα μπλογκ.

Και όσο για το δίπολο τέχνη - επανάσταση δέχομαι την επισήμανσή σου.

Από την άλλη επειδή όλοι οι άνθρωποι κρύβουμε λίγο συντηρητισμό μέσα μας, κάποια πράγματα τα θέλουμε σταθερά και δύσκολα προσαρμοζόμαστε στις αλλαγές. Ότι και να γίνει πχ το "προλετάριοι... ενωθείτε" του ριζοσπάστη δεν μπορεί να "αναβαθμιστεί". Για το λόγο αυτό και βλέπω με (επι)κριτικό μάτι τις αλλαγές στο μπλοκ. Θα το συνηθήσω.

Ανώνυμος είπε...

Κατόπιν συντροφικών εξηγήσεων που εδόθησαν υπό του κόκκινουδρόμου δεχόμεθα το εξ αρχής πείραγμα και δεσμευόμαστε στο μέλλον να είμεθα ολιγότερο παρεξηγιάρηδες :)
Αφού το κάνουμε και ημείς στους άλλους, θα πρέπει να το αναγνωρίζουμε καλύτερα. Έγινε μια καλή συζήτηση, βγήκε μια πείρα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τα συχαρίκια ανήκουν στον δελάρζ. Οι κριτικές επίσης. Οι παρατηρήσεις θα ληφθούν υπ' όψιν το κατά δύναμιν μαζί με όλες τις επιστολές του προσυνεδριακού.

Η κε του μπλοκ συμμερίζεται τον ενθουσιασμό αλλά και τις ανησυχίες των αναγνωστών. Η περιγραφή της γραφειοκρατικής συμπεριφοράς δεν μπήκε τυχαία, χωρίς λόγο. Παρόλα αυτά π αισθητικός υπεύθυνος είναι αιρετός κι ανακλητός. Οι αναθεωρητικές του τάσεις βρίσκονται υπό διαρκή έλεγχο από τη βάση του μπλοκ.

Τα ερωτήματα για τις ιδεολογικές προσμείξεις των διαφόρων ρευμάτων και δεκαετιών έχουν βάση. Πρόκειται για μια νεορομαντική επιστροφή στα παλιά, χωρίς αρχές. Ρετρό να 'ναι κι ό,τι να 'ναι.

Υγ: αντώνη να ξέρεις ότι η βάση για τους διάφορους πειραματισμούς ήταν το δικό σου υπόδειγμα. Μπορείς να απευθυνθείς κι εσύ στον δελάρζ για μια αναβάθμιση. Ο διακοσμητής μπλοκ είναι το επάγγελμα του μέλλοντος.

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΤΩΝΗ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΕΙΤΙΛΑ ΠΟΛΥ-ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΝΕ ΤΟΤΕ ΜΠΕΜΠΑ!
ΑΛΕΞΔ. ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΡΑΒΗΓΜΕΝΟ ΤΟ "ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ" !
ΜΠΡΕΖΝΙΕΦΙΚΟ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΗΣ ΜΠΛΟΓΚ Ο ΜΑΓΙΑΚΟΦΣΚΙ! ΚΑΤΕΡΙΝΑ-ΘΑΥΜΑΣΤΡΙΑ & ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΑΛΕΞΔ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο REDFLY

zamorano είπε...

Εμενα παλι δεν μου αρεσει το νεο λουκ...

Σε πιανει λιγο ζαλαδα οταν διαβαζεις.

Rizobreaker είπε...

Ενδιαφέρουσα αλλαγή αγαπητό Απολίθωμα!! ;-)

λαμογιος είπε...

ωραιο ειναι.πιο δροσερο και fluid.το αλλο μυριζε τετραγωνιλα και παλαιουρα.

περιμενω αναρτηση για την ηττα του φ.κ. και αποψεις για το πως πρεπει να συνεχισει η αντεπιθεση.

καλη συνεχεια

Ανανεωτικός κομμουνιστής είπε...

Ωραίο το νέο look της σελίδας σου. Το μειονέκτημα που έχει η νέα μορφή της είναι ότι τώρα έχει γίνει πιο "βαριά", δηλ. δεν "κατεβαίνει" η σελίδα τόσο γρήγορα όσο προηγουμένως.

Vladimir Kryuchkov είπε...

Χάθηκε η σοβιετική αισθητική απο το μπλογκ.
Η νεα μορφή δεν λέει και πολλά,μάλλον ανούσια....
Έπρεπε να το ανανεώσεις προς το πιο σοβιετικό.Αυτό σημαίνει να είναι πιο χρηστικό και πιο λιτό,δηλαδή πιο τετράγωνο.
Τα λάντα και τα λοιπά έχουν χάθει πλέον σε ένα θόρυβο δήθεν ανανέωσης.
anyway,το περιεχόμενο έχει πιο πολύ σημασία.Συνήθως.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Οι τύψεις χτυπάνε αλύπητα τη ρεβιζιονιστική συνείδηση της κε του μπλοκ, αλλά μάλλον είναι αργά για δάκρυα, πλέον. Κι αυτό που λέει ο ανανεωτικός κομμουνιστής, είναι αλήθεια. Θα προσπαθήσουμε πάντως να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται από την παλιά φυσιογνωμία.

Το φ.κ. δεν το έζησα ακριβώς από μέσα για να εισηγηθώ κάτι της προκοπής. Σκόρπιοι προβληματισμοί υπάρχουν, αλλά δεν ξέρω αν αρκούν για να γίνουν κείμενο. Οπότε θα δούμε..

λαμογιος είπε...

το γνωριζω απολιθωμα,αλλα σιγουρα θα χεις τις πηγες σου ;) αλλωστε εχεις ξαναγραψει για τα φοιτητικα

Manuel είπε...

Πολύ όμορφο. Μια ένσταση μόνο. Θα ήθελα το σφυροδρέπανο κίτρινο σε κόκκινο φόντο.