Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Είσαι μια αρρώστεια, αρρώστεια παιδική...

Ντύσου πρόχειρα και βγες απ' τη γραμμή σου
Πες η αρρώστεια πως είμαι η παιδική σου


Θυμάμαι πρώτη φορά μου κολλήσαν τη ρετσινιά σε ένα αχτίφ μετά από σχετική ερώτηση.
Η συντρόφισσα καθοδηγήτρια ήταν οικογενειακή γνωστή κι έβγαλε γνωμάτευση βάση οικογενειακού ιστορικού.
Ήμουν, λέει, ευάλωτος λόγω περιβάλλοντος και καταβολών, γι' αυτό κι έκανα την ερώτηση. Όπου περιβάλλον και καταβολές είναι η περίφραση για τον άβερελ, τον αρσενικό μου γονιό.

Σύξυλο το κοινό, στέρεψε από αντιδράσεις. Στιγμές αμηχανίας που μοιάζουν ώρες. Γελάω άτσαλα, δυνατά, κάνει αντίλαλο στον τοίχο και φτάνει σήμερα στη μνήμη μου γιγαντωμένο σα γκάρισμα.

Πετάει ένας μια μαλακία και κάποιος άλλος γελάει αμήχανα να το καλύψει, έτσι γίνεται πάντα. Κι αφού δε βρέθηκε κανείς γενναίος, γέλασα εγώ για λογαριασμό της. Κάποιος έπρεπε να το κάνει.

Έτσι ταξίδεψα σε μονοπάτια, σε ύψη πρωτόγνωρα, που η δική μου, μη πρωτοπόρα σκέψη δε μπορούσε από μόνη της να φτάσει. Δεν ήξερα τίποτα και για τον λυσένκο όταν μου την είπανε.
Ο αριστερισμός δεν είναι μόνο παιδική αρρώστεια. Είναι και κληρονομική.

Κι ο λυσένκο πού κολλάει;
Μα ο άβερελ δεν ήταν ναρίτης εξαρχής. Μεταλλάχτηκε στην πορεία.
Άρα μου κληροδότησε μια επίκτητη ιδιότητα. Για τις οποίες ο σύντροφος τροφίμ ντενίσοβιτς πιστεύει ότι μεταβιβάζονται στους απογόνους πρώτης γενιάς κι εκδηλώνονται στους οργανισμούς όταν αυτοί βρεθούν σε περιβάλλον με ίδιες συνθήκες.

Τα ερωτήματα σύντροφε αναγνώστη είναι πολλά. Ας τα ομαδοποιήσουμε.
-Στους απογόνους μεταβιβάζονται κι οι ιδιότητες που επικτήθηκαν μετά τη γέννησή τους; Γιατί ο άβερελ ήταν στο κόμμα ακόμα όταν γεννήθηκα.
-Αν τον καθοριστικό ρόλο για την εκδήλωση της ιδιότητας τον παίζει το περιβάλλον, τότε γιατί μπλέκουμε γενετική και κληρονομικότητα;
Και τέλος πάντων ποιο είναι το περιβάλλον που γεννάει -ή έστω ευνοεί- τον αριστερισμό; Η οργάνωση; Το κόμμα; Η πολιτική του;
-Κινδυνεύω που ο αρσενικός μου γονιός είναι μεταλλαγμένος; Υπάρχει περίπτωση να βγω μεταλλαγμένο δεύτερης γενιάς;
Τα συνθήματα των αναρχικών για τα μεταλλαγμένα και τις βιοτεχνολογίες έχουν πολιτικές προεκτάσεις -πχ εν είδει καζούρας;

Τα περισσότερα ερωτήματα είναι ρητορικά. Για τον καθένα από μας η απάντηση εννοείται -κι ας μην απαντάμε τελικά όλοι το ίδιο.
Αυτό όμως που παραμένει άλυτο μυστήριο για μένα σαν το ερώτημα της σφίγγας είναι άλλο.
Η οικογένεια της συντρόφισσας από το αχτίφ είναι σαν πείραμα πολιτικής πολυ-πολιτισμικότητας αλά λυσένκο. Ο μεγάλος της αδερφός είναι στο ναρ, ο μικρότερος είναι αναρχικός κι ο πατέρας της συνασπισμένος.
Αυτή γιατί έχει ανοσία κι εγώ θεωρούμαι ευάλωτος;
Έλα ντε. Να, αυτές οι μικρές λεπτομέρειες είναι που ξεχωρίζουν τα μέλη της κε απ' τον χυλό με τους υπόλοιπους.

Κάπως έτσι άρχισα να καταλαβαίνω ότι εκτός από τον ιμπεριαλισμό υπάρχει η μοναξιά κι ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός.
Κι ότι εκτός από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα υπάρχουν και τα πολιτικά. Τα οποία είναι άκρως επικίνδυνα γιατί μπορούν να μεταδοθούν και δια της απλής επαφής σε μια πορεία ή σε μια εκδήλωση. Και μετά να κολλήσεις και να τα μεταφέρεις και στους συντρόφους στην οβα σου, όπως την πατάνε οι κατσαρίδες με το raid. Μετά πρέπει να περάσουν από υγειονομικό έλεγχο κι οι υπόλοιπες οργανώσεις για τυχόν κρούσματα. Το πάθημα από την πανδημία του 89 μας δίδαξε πολλά.

Τα πρώτα πιθανά συμπτώματα για να αναγνωρίσετε την ασθένεια είναι οι πολλές ερωτήσεις κι η αμφισβήτηση, τα μωβ παντελόνια (σε γυναίκες κι άντρες), τα κοινά πλαίσια και τα μαυροκόκκινα εξανθήματα. Σε πιο προχωρημένο στάδιο ο ασθενής αρχίζει να παρουσιάζει σύνδρομο κατάθλιψης και κατάληψης που μπορεί να οδηγήσει στο μοιραίο.
Βέβαια η καλύτερη προφύλαξη είναι η πρόληψη. Αποσπάσματα από τον αριστερισμό του λένιν και τη δεξιά παρέκκλιση στο κκ(μπ) του συντρόφου με το μουστάκι λίγο πριν μας πάρει ο ύπνος κι ένας ινστρούκτορας να μας διαβάσει για ξεμάτιασμα.

Για μένα είναι μάλλον αργά. Ήδη από πριν ανήκα στις ομάδες υψηλής επικινδυνότητας μαζί με τους ομοφυλόφιλους και τους πολυτεχνίτες.
Τώρα που άρχισα και τις σεξουαλικές επαφές με μια ασθενή η κατάστασή μου έγινε προχώ, δεν είμαι απλός φορέας.
Λίγα χρόνια ζωής μου έχουν μείνει πια. Αν και για κάποιους σφους έχω πεθάνει μέσα τους από πέρσι ακόμα.
Ζωή σε λόγου σας σύντροφοι...