Κράτα ένα ψέμα για το τέλος

Το προηγούμενο διάστημα υπήρχαν αρκετές επετειακές αφορμές, που προσφέρονταν για διάφορους συνειρμούς αλλά πέρασαν αναξιοποίητες από την κε του μπλοκ κι είπα να τις μαζέψω σε ένα συγκεντρωτικό κείμενο, για να μην πάνε τελείως χαμένες.

25 ΜΑΡΤΗ: η προφανής κριτική-σάτιρα εστιάζει στην πρωτότυπη συγκατοίκηση ενός «αριστερού προοδευτικού κόμματος» με τον καμμένο, το έθιμο των παρελάσεων και τα εθνικιστικά συνθήματα των ειδικών δυνάμεων. Πρώτη φορά φασιστερά, όπως λένε και κάτι αναρχικοί στην πάτρα. Ναι αλλά εσείς οι σταλινικοί δεν έχετε δικαίωμα δια να ομιλείτε, γιατί και στη σοβιετική ένωση υπήρχαν παρελάσεις, κτλ. Ο κόκκινος στρατός τιμούσε βέβαια, μεταξύ άλλων, εκατομμύρια νεκρούς στη μάχη ενάντια στο φασισμό και δεν τραγουδούσε στα εμβατήριά του ότι θα πάρει την πόλη. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Το ζουμί βρίσκεται στην επικαιροποίηση της επετείου. Πέρα από την κατάργηση του μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων, που θα ‘ρθει με το κρίνο, χωρίς αίματα, σύγκρουση με την εε και άλλες τέτοιες εξαλλοσύνες. Η νέα κυβέρνηση θυμίζει έντονα τη θέση της ελληνικής αστικής τάξης στην επανάσταση του 21’, όπου εμφανιζόταν ως γνήσιος εκφραστής των απελευθερωτικών αγώνων, αλλά φοβόταν την αποφασιστική ενίσχυση του λαϊκού παράγοντα κι έτσι παρέμεινε σταθερά προσδεμένη στο λεγόμενο αστοτσιφιλικάδικο συνασπισμό εξουσίας, αναζητώντας μόνο κατά διαστήματα έναν πιο επωφελή συμβιβασμό. Μια ανάγνωση του (διαχρονικά επίκαιρου) σχετικού βιβλίου του κορδάτου για την κοινωνική σημασία της επανάστασης του 21’, ιδωμένη από μια σύγχρονη σκοπιά προσφέρει πολύτιμα εργαλεία και συμπεράσματα.

30 ΜΑΡΤΗ: Ο μπελογιάννης ζει μες στις καρδιές μας. Αλλά εκτελείται ξανά κάθε φορά που επιχειρούν να καπηλευτούν το όνομά του και να αντλήσουν πολιτική υπεραξία από τη θυσία του. Ιδίως όταν οι δράστες της καπηλείας παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως ηρωικούς διαπραγματευτές, που θέλουν να φέρουν αλλαγές και βελτιώσεις, αλλά δνε τους αφήνουν οι μεγάλοι εταίροι τους. Περίπου όπως παρουσιάζει δηλ και τον πλαστήρα η ταινία «ο άνθρωπος με το γαρίφαλο»: είναι καλός, θέλει, προσπαθεί, προβληματίζεται, αλλά... δεν τον αφήνουν. Και ευτυχώς (για αυτήν περισσότερο) που δεν έχει να διαχειριστεί η τωρινή συγκυβέρνηση την καυτή πατάτα ενός κομμουνιστή πολιτικού κρατούμενου (με μεγαλύτερο ειδικό βάρος από τους αναρχικούς απεργούς πείνας) και τις πιέσεις κάποιου μεγάλου.. θεσμού. Γιατί, μπορεί να έχει δεμένα τα χέρια της (οικειοθελώς) και να μην μπορεί να προβεί σε μονομερείς ενέργειες για μισθούς και συντάξεις, αλλά δεν είχε κανένα ενδοιασμό να δώσει μερικά εκατομμυριάκια (τι ψυχή έχουν μωρέ;) για να ανακαινίσει κάτι μαχητικά αεροσκάφη και να τονώσει τις διεθνείς φιλίες της. Και πώς να χαλάσεις μετά χατίρι σε ένα φίλο;

31 ΜΑΡΤΗ: Από το παράθυρο του τρένου, όπως κατεβαίνεις προς αθήνα, κλέβουν την παράσταση οι χιονισμένες κορυφές του όλυμπου. Εκτός κι αν τον καλύπτουν σύννεφα καταιγίδας, οπότε βροντάει κι αστράφτει (η γκιώνα). Ή εκτός κι αν είναι 31 μαρτίου κι ο λογισμός τρέχει στην κωμόπολη στους πρόποδες του βουνού και το αστυνομικό της τμήμα, σε μια νύχτα εκλογικής αποχής. Κι ύστερα από κάποιες μέρες μαθαίνεις από το πρωτοσέλιδο της ανεπίσημης εφημερίδας της κυβερνήσεως (εφ-συν) πως το κουκουέ ξεμπερδεύει με τον ζαχαριάδη και το πρώτο γράμμα του. Οπότε φροντίζεις να πάρεις το πρωτότυπο, για να δεις την πραγματική πραγματικότητα.

Στα επίσημα κείμενα του ΚΚΕ (5^ος τόμ. 1940-1945) περιέχεται μόνο το Α’ γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη, ενώ το Β’ και το Γ’ περιλαμβάνονται στο Παράρτημα του ίδιου τόμου. Αυτός ο πολιτικά λαθεμένος διαχωρισμός θα αρθεί σε νέα έκδοση του συγκεκριμένου τόμου.

Επί πολλά χρόνια στο παρελθόν το ΚΚΕ τοποθετήθηκε εκθειάζοντας το Α’ γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη και αποσιωπώντας τα άλλα δύο ή κρατώντας αρνητική στάση απέναντι σε αυτά. Το 1956 και για ένα διάστημα μετά, η καθοδήγηση του Κόμματος, που είχε προκύψει από τη δεξι΄λα οπορτουνιστική στροφή της 6^ης Πλατιάς Ολομέλειας (11-12 Μάρτη 1956), καταδίκασε τον Ζαχαριάδη για το Α’ γράμμα, στο πλαίσιο της γενικότερης καταδίκης του επί 25 χρόνια ΓΓ της ΚΕ. Αργότερα το ΚΚΕ, συνεχίζοντας να κατά αρνητική στάση στο Β’ και στο Γ΄γράμμα, τοποθετήθηκε εξολοκλήρου θετικά στο Α’ γράμμα, ενώ στην πράξη ακύρωσε την κατηγορία για συνεργασία του Ζαχαριάδη με τον ταξικό εχθρό.

Πριν 4 χρόνια το Κόμμα μας, όπως είναι γνωστό, με ειδική απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ (16 Ιούλη 2011) αποκατέστησε επίσημα και πλήρως το Νίκο Ζαχαριάδη, ακυρώνοντας όλες τις πρηγούμενες κομματικές αποφάσεις εις βάρος του.

(Το ΚΚΕ στον ιταλλοελληνικό πόλεμο 1940-41, πρόλογος, σ. 12-13, εκδ. Σύγχρονη Εποχή).

Κι από το ίδιο, στη σελ 15.

Πολλά γράφονται από κατά καιρούς αποχωρήσαντες από το ΚΚΕ, διαγραμμένους λόγω συστηματικής και ομαδοποιημένης έκφρασης των διαφωνιών τους σχετικά με το Πρόγραμμα και τις θέσεις του Κόμματος, αλλά και σε κρίσιμα ζητήματα της ιστορίας του. Επιχειρώντας συνειδητά να σπείρουν την αμφισβήτηση και να υπονομεύσουν την πολιτική γραμμή του ΚΚΕ, ακριβώς επειδή επιδιώκουν μία πολιτική σύμπραξης με αστικές (σοσιαλδημοκρατικής χροιάς) δυνάμεις, επιδίδονται σε συκοφαντίες, όπως ότι το ΚΚΕ αποστασιοποιείται και βάλλει ενάντια στις ένδοξες στιγμές της ιστορίας του και της ΚΔ.

(...) Η προσέγγιση από το ΚΚΕ της ιστορίας του και συνολικά της ιστορίας του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος αντιμάχεται το μηδενισμό και τη λαθολογία που μετέρχεται ο ταξικός εχθρός και οι οπορτουνιστές. Ταυτόχρονα, αντιμάχεται και τον οπορτουνιστικό εξωραϊσμό που συνοδεύεται από αδυναμία και άρνηση εξαγωγής διδαγμάτων, χαρακτηριστικά που εκ των πραγμάτων επίσης βοηθούν τον ταξικό εχθρό.

1 ΑΠΡΙΛΗ: Οι ιδέες για πρωταπριλιάτικο κείμενο (το κυβερνητικό πρόγραμμα και τις προγραμματικές δηλώσεις) δεν κινδυνεύουν να καούν, θα είναι το ίδιο επίκαιρες και του χρόνου. Το ζήτημα είναι –όπως λέει κι ο τίτλος της ανάρτησης- να κρατήσουν ένα ψέμα για το τέλος. Γιατί με ψέματα τετραετία δε βγαίνει..

6ΑΠΡΙΛΗ: Όχι ντάξει, ας κλείσουμε με κάτι πιο σοβαρό μουσικά. Τριάντα χρόνια από τη συναυλία στο νέο φάληρο.

Βίτσι-Χριστίνα-Μπαρτσελόνα

Για τον εμφύλιο υπάρχουν δύο βεβαιότητες.
α. δεν είναι σωστός ο όρος εμφύλιος. Αποσιωπά το ρόλο αμερικάνων κι άγγλων.
β. δεν προσφέρεται για αστεία και χαβαλέ.
(Έχω και μια τρίτη βεβαιότητα ότι αυτό το παρά πόδας βασικά δεν το εννοούσαμε, αλλά δεν τη βγάζω παραέξω).

Οι βεβαιότητες όμως είναι σαν τις ατσάλινες νομοτέλειες. Υπάρχουν για να κλονίζονται.
Γιατί αυτό που προσφέρεται για πολύ γέλιο είναι κάτι απόλυτα καλτ ελληνικές ταινίες για τον εμφύλιο (κρατάμε τον όρο για να συνεννοούμαστε) γυρισμένες από μοναρχοφασιστική (sic) σκοπιά.
Όπως το αριστούργημα Γράμμος.

Τι να πρωτοθυμηθώ ψυχή μου. Ακολουθεί ένα μικρό ανθολόγιο.

Τα δεκεμβριανά δεν ξεκίνησαν από την πορεία του εαμ και τους πυροβολισμούς των άγγλων.
Οι εαμίτες γυρίζουν αγρίμια από τα βουνά (το ακούμε πεντ-έξι φορές για να το εμπεδώσουμε). Σκοτώνουν, τρομοκρατούν παντού επικρατεί ερυθρισμός (sic). Είναι φανερό πως το πράγμα πάει για αιματοχυσία. Σπέρνουν τον πανικό φωνάζοντας παντού με χωνιά για το εαμ. Μπορεί να κοροϊδεύετε τώρα γιατί δεν το έχετε ζήσει, αλλά είναι γνωστό πως τα χωνιά είναι ο απόλυτος τρόμος.
Όλα αυτά ταράζουν τους υπόλοιπους καλοκάγαθους έλληνες. Όπως τον πατριώτη ταγματασφαλίτη που βλέπουμε στην πρώτη σκηνή να σώζει με κίνδυνο της ζωής του έναν εαμίτη από τα χέρια των γερμανών.

Για να δέσει το γλυκό χρειάζεται μια μορφή σαν τον καπετάν νικόλα. Που πάλεψε με το εαμ, το έζησε από μέσα και μας σιχάθηκε. Τα βροντάει και σηκώνεται να φύγει, αλλά τον πυροβολάμε πισώπλατα. Αυτή ήταν η μοίρα των έντιμων εαμιτών. Γιατί υπήρχαν και τέτοιοι σύμφωνα με την ταινία (πάλι καλά που γλίτωσε τη λογοκρισία).

Πριν τον σκοτώσουν, ο καπετάν νικόλας συναντά έναν άλλο πατριώτη ταγματασφαλίτη που κρατάμε αιχμάλωτο. Τον αναγνωρίζει γιατί παλιά ο πατέρας του δούλευε στα χωράφια του. Κι ενώ περιμένεις να τον σκοτώσει για να βγει ταξικό μήνυμα, τον αφήνει να φύγει. Το παίρνουν χαμπάρι οι δικοί μας και τον κατηγορούν για προδοσία. Αλλά ο καπετάνιος φουντώνει και πετάει τη θρυλική ατάκα:
-Φράξια ο καπετάν νικόλας; (!!)
Αφού δεν ξέρεις ρε φίλε τι σημαίνει, τι το βάζεις; Άστο καλύτερα.

Σε αυτό το σημείο κάνει την εμφάνισή του ο άρης βελουχιώτης! Που εκπροσωπεί τα αγρίμια που πιστεύουν ότι η συμφωνία της βάρκιζας είναι φιάσκο και ξαναβγαίνουν στο βουνό -μόνο εκεί μπορούν να ζουν τα αγρίμια. Και φωνάζει φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους στους οποίους περιλαμβάνει και τα κέρατα την ηγεσία, που πήρε έξι υπουργεία και μας πούλησε.
Κάτι που μας δείχνει ότι η αρχική μορφή του γνωστού συνθήματος ήταν τρία χρόνια αντίσταση αγώνας και θυσία και όλα τα πουλησατε για έξι υπουργεία.

Πιο μετά ο άρης κάνει λόγο και για 200 χιλιάδες στρατό απ' έξω που είναι έτοιμοι να μπουν την κατάλληλη στιγμή.
Να λοιπόν, οι σοβιετικοί δε μας πρόδωσαν. Είχαν έτοιμο 200 χιλιάδες στρατό να στείλουν. Η βάρκιζα ήταν απλώς ένας ελιγμός. Οι αντισοβιετικοί μύθοι καταρρρέουν.

Η ταινία μας δείχνει τον άρη λίγο μετά το λιτόχωρο. Το ότι το λιτόχωρο έγινε μάρτη του 46 ενώ ο άρης πέθανε ιούνη του 45 είναι λεπτομέρεια. Όπως λεπτομέρεια είναι ότι στην ταινία ο άρης αυτοκτόνησε με χειροβομβίδα -κι ενώ τον καλούσαν ευγενικά να παραδοθεί.
Και τα κομμένα κεφάλια του άρη και του τζαβέλλα; Κομμουνιστική προπαγάνδα. Εξάλλου μετά την χειροβομβίδα πώς να είχε απομείνει το κεφάλι;

Το αγρίμι-πρωταγωνιστής της ταινίας φτάνει προς το τέλος του εμφυλίου να δικάζει τον εθνικόφρονα αδερφό του που κατηγορείται για δράση κατά του κκε. Υπογράφει με πόνο ψυχής και τρεμάμενο χέρι την απόφαση, αλλά οι τύψεις δεν τον αφήνουν σε ησυχία. Μες στο μυαλό του ακούει τις φωνές της μάνας του και του αδερφού του να τον φωνάζουν κάιν και φονιά. Κι εμείς τις ακούμε μαζί του καμιά εικοσαριά φορές για να το εμπεδώσουμε. Ούτε σουξέ του καρβέλα να 'τανε.

Αυτό εν παρόδω μου θυμίζει μία από τις αντιφάσεις της παλαιάς διαθήκης. Αφού όλοι είμαστε γόνοι του αδάμ και της εύας στην αρχή δεν υπήρχε αιμομιξία; Αλλά ακόμα κι αν το προσπεράσουμε αυτό, ο κάιν με τον άβελ μετά πώς έκαναν παιδιά; Με την χάρη του θεού; Αλλά ακόμα κι αν ήταν αιμομίκτες ομοφυλόφιλοι που τεκνοποιούσαν με τη θεία χάρη το πράγμα πάλι χωλαίνει γιατί ο κάιν τον σκότωσε τον άβελ (μήπως επειδή τον απατούσε;). Άρα δε μπορεί να έκανε μαζί του το παιδί. Τι μας μένει λοιπόν; Να έκανε τα παιδιά του με την εύα. Άρα καραμπινάτη αιμομιξία που έξηγεί πώς υπάρχει τόση καθυστέρηση σε αυτό τον κόσμο και βγαίνουν τέτοιες ταινίες.
Πάντως οι γνώστες του χώρου με ενημέρωσαν ότι το πρόβλημα λύνεται με την εμφάνιση από το πουθενά μιας άσχετης κοπέλας. Και κάπως έτσι εξηγείται στην παλαιά διαθήκη και η εμφάνιση των μαύρων.

Επιστροφή στο βουνό και στο επαναστατικό λαϊκό δικαστήριο. Με συνοπτικές διαδικασίες κι ενώ τα αγρίμια που παρακολουθούν τη δίκη φωνάζουν συνέχεια θάνατος, θάνατος βγαίνει η ετυμηγορία. Έχει προηγηθεί μια φοβερή απολογία του κατηγορούμενου που μετατρέπεται σε κατήγορος των ερυθρών, μπροστά στην οποία η απολογία του μπελογιάννη και των συντρόφων του ωχριά.

Ο λαϊκός επίτροπος ανακοινώνει την απόφαση και ρωτάει αν έχει να προσθέσει κανείς κάτι.
Εγώ, ακούγεται η φωνή της μαυροφορεμένης μάνας!! Κι ακολουθεί ένας δεκάρικος μελό λόγος.
Μα πώς βρέθηκε πάνω στα βουνά; Είχε ξεμείνει από την αποστολή του οηε; Τι γινόταν εκεί, μπάτε σκύλοι αλέστε ήμασταν;
Κι ύστερα μας έφταιγε το στιλέτο του τίτο...

Το τέλος το ξέρετε. Κι από την άλλη πάλι όχι.
Ο γράμμος πέφτει, αλλά χωρίς πολλούς σκοτωμούς -πέρα απ' τα δύο αδέλφια. Οι δυο στρατοί συμφιλιώνονται, πετάν τα όπλα και δίνουν τα χέρια αδελφωμένοι.
Ε, ναι τους αντάρτες του δσε τους περίμενε γενική αμνηστία και ζωή χαρισάμενη. Τι είχαν να χάσουν αν παραδίδονταν;

Εμένα πάντως η ταινία με απογοήτευσε. Δεν είχε ούτε έναν εαμοβούλγαρο σλάβο για να δείξει ποιοι πραγματικά ήμασταν.

Υστερόγραφα:
1.υπάρχει μία ακόμη κορυφαία σκηνή από άλλη ταινία που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο με το νίκο γαλανό αντάρτη του ελας να κρατάει υπό την απειλή όπλου καμιά δεκαριά εθνικόφρονες. Το απλό κι αυτονόητο θα ήταν να τους γαζώσει, αλλά η ταινία είναι καλτ κι έχει άποψη. Έτσι, αφού τους βάζει ο γαλανός να τραγουδάν όλοι μαζί τον ύμνο του ελας, τους αφήνει πίσω του, απασφαλίζει μια χειροβομβίδα, την πετάει και πριν φύγει φωνάζει: μέρι κρίστμας...
Χωρίς χο-χο-χο.

Όποιος έχει πληροφορίες για την ταινία ή γνωρίζει κάποιο τρόπο να τη βρούμε παρακαλείται να δώσει τα φώτα του.

2.γιατί δε βγαίνουν γαμώτο τέτοιες ταινίες σήμερα;
3.πέρα από κομμουνιστές λάτρεις του καλτ υπάρχει κανείς άλλος που να τις βλέπει;