Τετάρτη 1 Απριλίου 2009

Στο μπαρ το ου ναυάγιο

Αγαπητό ημερολόγιο,

Εψές αργά (τη δευτέρα βασικά) βρέθηκα σε μια εκδήλωση με τον μπιτσάκη.
Του είπα παππούλη τι ζητάς εδώ; έτοιμος να του πετάξω σωσίβιο και μπρατσάκια για να τον σώσω.
Κι αυτός άρχισε να μιλάει για κανά δίωρο.
Σε ώρα εαακ βέβαια, δηλ μία ώρα πίσω από το πρόγραμμα.
Το θερινό ωράριο είναι αστική συνήθεια, έχουν γραμμή ζαχαριάδη.

Προσωπικά δεν τον θεωρώ ναυάγιο της ταξικής πάλης κι ας πετάει κοτρώνες για τη σοβιετία. Αλλά μια τρικυμία στη σκέψη την έχει.
Έχω δει πολλούς ανθρώπους να προσπαθούν να εξηγήσουν κάτι, αλλά να μη μπορούν να το κάνουν με απλά λόγια.
Ο μπιτσάκης το κάνει απ' την ανάποδη. Μιλάει πολύ απλά, αλλά είναι ζήτημα αν εξηγεί κάτι, έτσι γρήγορα που μιλάει.
Και που λες ευτύχη, ευτυχία δεν βρήκαμε.

Ο ειρμός του ήταν ανιαρά χαοτικός. Στο τέλος ήθελα απλά να τελειώσει. Δεν είχα ούτε ερωτήσεις να κάνω.
Το οποίο είναι άκρως ανησυχητικό, σα να μη θέλει να φάει ο οβελίξ το τρίτο του αγριογούρουνο.

Το παπαγαλάκι του κρεμλίνου, αφού στην αρχή έκανε τον ενθουσιασμένο για να μου κάνει πλάκα, συμπύκνωσε με τη γνωστή καραμανλική δωρικότητά του το ζουμί της ημέρας σε μια φράση.
Άκουσα πολλά καινούρια, ενδιαφέροντα πράγματα, αλλά δε μπόρεσα να τα ιδιοποιηθώ έτσι όπως τα είπε. Το οποίο σε απλά ελληνικά πάει να πει πως δε συγκράτησε σχεδόν τίποτα.

Όσο για καινούρια πράγματα άλλο τίποτα.
Μποζόνια, τόμας κουν -τον οποίο απ' ό,τι κατάλαβα έχουμε μεγάλο άχτι, αν κι εγώ τον κουν αγουέρο τον συμπαθώ πολύ- και το 10 εις την -43η, που δεν κατάλαβα αν ταυτίζεται με την αρχή του κόσμου και το σημείο μηδέν, αλλά τέλος πάντων κάτι πολύ σημαντικό συνέβη τότε για το οποίο όμως δεν ξέρουμε πολλά πράγματα.
Ένα ποτάμι πληροφορίες. Να 'χαν και μια βαθύτερη σύνδεση...

Γενικά έβγαλα δύο συμπεράσματα.
Ο μπιτσάκης μπορεί να είναι κορυφή ως επιστήμονας, αλλά στη φιλοσοφία το χάνει. Σοβιετικός κυριούλης δεν είναι. Άμα έχεις σπουδάσει φιλοσοφία στη σοβιετία δεν τίθεται θέμα σύγκρισης.

Το δεύτερο είναι ότι ο σοβιετικός κυριούλης έχει πάρει λίγο το μπρεζνιεφικό πλατειάζειν και πολυλογείν (η σύγκριση της σοβιετίας με τη στρατιωτική κοινωνία της σπάρτης καταρρέει αυτομάτως αν πας να συσχετίσεις το λακωνίζειν με το μπρεζνιεφικό λέγειν που ρέει γάργαρα στα αυτιά).

Έτσι μπορείς να θαυμάσεις περίτεχνες φράσεις και διατυπώσεις σοβιετικού μεγαλείου. Κι αφετέρου να προλάβεις να πιάσεις έναν ειρμό και να κρατήσεις καμιά σημείωση.

Αυτό που κράτησα από την ομιλία ήταν η αναφορά του μπιτσάκη στον αλτουσέρ, ένα περίεργο κράμα επαίνου και κριτικής.
Αναγνώρισε τον αλτουσέρ ως δάσκαλό του (απέφυγε να μιλήσει για ευ ζην). Και μετά από μια εξαντλητική μεταξύ τους συζήτηση κατέληξε πως με εξαίρεση τη γνωστή τομή του αλτουσέρ στο μαρξ δεν είχαν ιδιαίτερες διαφωνίες.
Που αν όντως ισχύει δεν είναι πολύ καλό.

Το πράγμα είχε αρχίσει να γίνεται ενδιαφέρον γιατί οι αλτουσεριανοί στην αίθουσα ήταν αρκετοί. Και το τελευταίο που θα περίμεναν να ακούσουν ήταν έναν ναρίτη να επαινεί σε εκδήλωση της νκα το δάσκαλό τους (στον οποίο χρωστάν και το ζην από οργανωτικής απόψεως).

Οι ισορροπίες αποκαταστάθηκαν λίγο αργότερα, με το μπιτσάκη να χώνει στους επιγόνους του δασκάλου του που αγνοούν επιδεικτικά την αυτοκριτική του.
Για την οποία έμαθα πως κυκλοφορεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις πολύτυπο και την έβαλα σε λίστα προτεραιότητας για προσεχείς αγορές.

Αναφέρθηκε και στη θέση που θεωρεί τον μαρξισμό επιστήμη (και δη τη μόνη πραγματική) με τον επιστημονικό ορισμό κολοκύθια. Κατά τον μπιτσάκη,ο μαρξισμός μπορεί να είναι επιστημονικός, αλλά όχι επιστήμη.
Αν δεν κάνω λάθος, αυτό είναι θέσφατο των αλτουσεριανών που το υπερασπίζουν με πάθος. Αλλά ούτε τώρα βρέθηκε κάποιος να ορθώσει αντίλογο.

Είχε πλάκα επίσης ότι τον αλτουσέρ δεν τον ανέφερε ως λουίς, αλλά ως λουδοβίκο. Ο συνειρμός με τη δυναστεία ήταν αναπόφευκτος.
Και στο καπάκι η εικόνα του μαθητή ευτύχη να λέει με στόμφο l' etat c' est moi.

Ίσως να του πάει περισσότερο το λουδοβίκ απ' το ευτύχης.
Ειδικά με όσα ωραία, συντροφικά κάνει στην ουτοπία, όπου δεν εγκρίνει κείμενα αν δεν έχουν παραπομπές σε δικά του βιβλία.

Γενικά ο μπιτσάκης βγάζει ένα τουπέ αυθεντίας. Χωρίς να το έχει απαραίτητα.
Τουπέ ανάμεικτο με γερο-παραξενιά και ανεξήγητα κολλήματα σε διατυπώσεις.
Ακόμα και στη διάρκεια της εκδήλωσης.
Τον πείραξε η προσφώνηση σύντροφε, που είναι ιδιαίτερα φορτισμένη. Το συναγωνιστής φτάνει και περισσεύει απεφάνθη.

Και δε συμφώνησε με το όνομα κομμουνιστική απελευθέρωση. Γιατί λέει ο τελικός στόχος δε μπορεί να μπαίνει ως όνομα της οργάνωσης.
Να πω την αλήθεια και μένα δε μου αρέσει το νκα γιατί μου θυμίζει απελευθέρωση από τους κομμουνιστές.
Προτιμώ το κνε ναρ που είναι παραδοσιακό και δίνει ένα λόγο παραπάνω για μουχαμπέτι.
Αλλά σε τέτοιο φιλοσοφικό βάθος τα κριτήριά μου ομολογώ δεν τα είχα φτάσει.

Κι ερχόμαστε στη δεύτερη απορία για τον μπιτσάκη. Μήπως αρχίζει να τα χάνει λόγω ηλικίας;
Από επιστημονικής άποψης σίγουρα όχι. Κι οι όποιες παραξενιές δεν είναι σίγουρο ότι είναι κουσούρι της ηλικίας.
Από πολιτικής απόψεως είχα αρχίσει να το πιστεύω στις εκλογές του 07. Όταν έγραφε στο πριν για την αναγκη παναριστερού μετώπου ενάντια στον πόλεμο και τη φτώχεια.
Τότε πίστεψα πως ξεμωράθηκε και θέλει συμμαχίες με το σεκ. Μετά είδα ένα ολόκληρο ναρ να ξεμωραίνει κι άλλαξα άποψη. Για τον μπιτσάκη, όχι για το σεκ.

Το σεκ δεν είπε ποτέ ότι θα αλλάξει και δεν ξέρω πού ακριβώς το βασίζουν όσοι το πιστεύουν.
Ίσως στην τελευταία αφίσα του της εκδήλωσης για τα 20χρονα της επανάστασης (αυτή με το κομμένο κεφάλι του στάλιν) ! Εννοώντας την πτώση του τείχους, όχι την ίδρυση του ναρ.

Πολύς λόγος έγινε για το τι δεν έχουν ως πρότυπο (τη σοβιετία, το καταλάβαμε) στο μερέντα. Δεν πρέπει να γίνει μια κουβέντα και για το τι επανάσταση θέλουν;
Σαν αυτή προ 20ετίας που επαινεί το σεκ;

Όλα τα άλλα ακολουθούν σα λογική συνέπεια. Να μην παίρνεις θέση για το κατύν, να μη λες κουβέντα για τα αντισοβιετικά ψηφίσματα του ευρωκοινοβουλίου, για την επιχείρηση να ξαναγραφτεί η ιστορία εν γένει.
Ό,τι σπέρνεις θερίζεις. Και για τη σοβιετία και για τους συμμάχους σου.

Πριν τελειώσει η εκδήλωση μια κοπέλα μοίρασε ένα φυλλάδιο της ανταρσύας για την απεργία (αντάρτες σε ψηφοδέλτιο πρώτη φορά μπαίνουν. Αριστεροί εννοώ. Από τους άλλους έχουν μπόλικους οι δημοτικές). (Για να κάνω κι εγώ κριτική αλά μπιτσάκης δε συμφωνώ με το όνομα. Παραπέμπει σε ανταρσία από το κίνημα και την ορθοδοξία).

Ε, ναι, καμία έκπληξη, η προκήρυξη καλούσε στο εργατικό κέντρο με τη γσεε. Αυτό το θεωρούσα βέβαιο.
Αυτό που δεν ξέρω είναι με ποιο σκεπτικό θα κάνουν ανεξάρτητη ταξική πρωτομαγιά, ενώ τώρα κάνουν εξαρτημένη απεργιακή συγκέντρωση. Εκτός κι αν τα κόψουν κι αυτά.

Το θέμα είναι ότι ο μπιτσάκης είναι γερός και τετραπέρατος. Κι αν δεν ξέρεις από πριν ότι έχει πατήσει προ διετίας τα 80, δεν θα το καταλάβεις αν τον δεις να μιλάει.
Ο χαρίλαος πχ μετά τα 80 του έλεγε πολλά καλά, αλλά και κάποια που τρέχαμε να τα μαζέψουμε. Αλλά είχε περάσει πολλά και δικαιολογείται.

Το μόνο που ήρθε στο μπιτσάκη μαζί με το γήρας (ου γαρ έρχεται μόνον) είναι μια ελαφρά βαρηκοΐα (κι έτσι έδινε σόου σε κάθε ερώτηση κι άφηνε το βήμα για να πάει δίπλα σε αυτόν που την έκανε).
Άλλωστε πολλοί μεγάλοι πολιτικοί ήταν βαρήκοοι. Ανάμεσά τους ο σουφλιάς κι ο καραμανλής όπως έμαθα λίγες ώρες μετά στη μεγάλη αλλαγή της νετ.

Η οποία μετά το κράξιμο που έπεσε στο πρώτο επεισόδιο πήρε πιο κεντριστική θέση στο δεύτερο. Κι έπλεξε εγκώμιο σε μπελογιάννη και καραμανλή μαζί για να τα έχει καλά με όλους.
Το ότι δεν θα τα καταφέρει είναι το μόνο σίγουρο.

Στο παρασκήνιο της εκδήλωσης έκανα κουβέντα με έναν νομικάριο που σκέφτεται να μπει στην κνε (αν και παίζει να με δούλευε). Η λογική του έλεγε να μπει, αλλά η διαίσθηση του έλεγε όχι.
Τι γίνεται άραγε όταν η ταξική σου συνείδηση δε συμφωνεί με το ταξικό σου ένστικτο; Ποιος έχει δίκιο;

Να μπει κανείς ή να μη μπει; Ιδού η απορία.
Εγώ του έλεγα να μπει, αλλά με έτρωγε άλλο ερώτημα.
Εγώ μπορώ να πάρω βιογραφικό για την οργάνωση;

Τελικά του είπα να γράψει στο βιογραφικό του να βάζει όλα όσα σκέφτεται, διαφωνίες και κολλήματα. Κι αν το εγκρίνουν οι σφοι το κρίμα στο λαιμό τους. Αυτός τους είχε προειδοποιήσει.

Ποια ήταν αυτά τα κολλήματα; Αφενός το κλασικό με το δεκέμβρη.
Είσαι ικανοποιημένος με τη στάση του κόμματος; πήγε να με στριμώξει.
Το απέφυγα με συνδικαλιά.
Είχαμε σωστή στάση στα μπάχαλα και λάθος στο αυθόρμητο. Κι οι άλλοι καλύτερη στο αυθόρμητο, αλλά τελείως λάθος με τα μπάχαλα.
Του άρεσε η απάντηση. Δεν του είπα πως την κρατούσα για δύσκολες περιστάσεις σαν κι αυτήν. Τώρα μπορώ να τη γράψω και στο μπλοκ.

Το δεύτερο κόλλημα ήταν για το μονολιθισμό.
Του έκανα σύγκριση με συν και ναρ, αλλά δεν έπιασε. Αυτά δεν τα θεωρούσε καν κόμματα. Ήθελε κάτι παραπάνω.
Οπότε πήγα να το πιάσω ιστορικά.
Δημιουργήθηκε σε συγκεκριμένες συνθήκες κι εμείς τον κληρονομήσαμε. Έλα όμως που δεν είναι το μόνο που μπορούσαμε να πάρουμε. Απ' τα άλλα γιατί μας αποκλήρωσαν;

Οπότε πιάσαμε το υπαρξιακό ζήτημα τι γίνεται αν έχεις άλλη άποψη από την συλλογικότητα στην οποία ανήκεις.
Ποτέ κανείς δε διαγράφτηκε γιατί είπε τις απόψεις του.
Ναι, ρε συ, αλλά και στην (αστική) δημοκρατία (θεωρητικά) ποτέ δεν πιάνουν κάποιον για τις απόψεις του. Άμα πάει να τις κάνει πράξη είναι το θέμα.

Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός είναι η μόνη λύση. Αλλά παίζει να σε οδηγήσει σε διχασμό προσωπικότητας. Σχιζοφρενικές καταστάσεις.
Τα είχε ζήσει κι ο συνομιλητής μου στη νιότη του. Σε μια επιπόλαια νεανική περιπετειούλα με την πασπ.
Άλλα πίστευε κι άλλα έπρεπε να υποστηρίζει στις συνελεύσεις.

Τουλάχιστον το κόμμα, μου λέει, διαγράφει όσους διαφωνούν και τους γλιτώνει από τη σχιζοφρένεια. Κάτι είναι κι αυτό.
-Μπα μην το λες. Πολλοί την πνίγουν μέσα τους και στο τέλος τους κυριεύει.

Το βράδυ πήγαμε σπίτι μου μαζί με έναν άλλο κρυπτο(κ)νίτη που ήρθε στην εκδήλωση ινκόγκνιτο (απ' τους δικούς μας) και βγάζαμε συνθήματα:
η ανατροπή δεν είναι εκπομπή
είναι ναρ και τροτσκιστές και αλτουσεριανοί


σε αυτούς τους δρόμους σε αυτή την κοινωνία
μια μέρα πρώτο κόμμα θα είναι η ανταρσία


Μετά, καθώς έφευγε, πλάκωσαν πάνω του κάτι στρατιωτικά ελικόπτερα κι άρχισε ανθρωποκυνηγητό. Αλλά έφτασε σπίτι του σώος.
Τι διάολο, πήραν και ελικόπτερα μαζί με τα παπάκια; Καινούρια ομάδα εγκαινίασαν;
Την άλλη μέρα στα κανάλια ούτε ένα ρεπορτάζ, ούτε ένας αγανακτισμένος πολίτης. Η υπόθεση μπήκε στο αρχείο.

14 σχόλια:

il trovatore είπε...

Δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό.
Σου συνιστώ να μην ξαναπάς.

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι η αποτίμηση σου σε σχέση με την εκδήλωση είναι κάπως προκατειλημμένη. Θα δώσω δύο παραδείγματα που ίσως βοηθήσουν να ξεκαθαρίσουν κάπως τα πράγματα. Προφανώς, είναι πολλά τα σημεία που θα μπορούσαν να συζητηθούν. Θα περιοριστώ για αρχή τουλάχιστον σε δύο.
1) Ο Κουν και η επιστημολογία του έχουν επηρεάσει ιδιαίτερα τη σύγχρονη σκέψη. Χαρακτηριστικά, ο Πρέβε βασίζεται μεθοδολογικά στον Κουν. Η ανάλυση του Ευτύχη ήταν ιδιαίτερα εύστοχη και καταδείκνυε τις σοβαρές μεθοδολογικές αδυναμίες του Κουν, ειδικά σε σχέση με τις επιστημονικές κοινότητες και την αλλαγή παραδείγματος, τη μετάβαση δηλαδή από το ένα στο άλλο.Για τον Κουν σου συνιστώ ένα ωραίο άρθρο του Πατέλη, http://www.ilhs.tuc.gr/gr/Preve_Kun.htm.
2)Η έμφαση στην αδυναμία του Αλτουσέρ σε σχέση με την έννοια της επιστημολογικής τομής θεωρώ ότι ήταν επίσης εξαιρετικά εύστοχη, γιατί είναι τρόπον τινά το κλειδί των αδυναμιών του. Αυτό ήταν που όπως είπε κι ο Ευτύχης αναφερόμενος σε λόγια του Αλτουσέρ, όταν έκανε την αυτοκριτική του "άφησε το σκυλάκι του στρουκτουραλισμού να περάσει κα΄τω από τα πόδια του". Τέλος, για την ίδια την αυτοκριτική του Αλτουσέρ στο ύστερο έργο του ήταν σημαντικές οι επισημάνσεις του Ευτύχη. Νομίζω ότι η δυνατότητα της ανάγνωσης του έργου ενός στοχαστή στο σύνολό του δίνει μόνο τη δυναότητα διάγνωσης της αντιφατικής πορείας της σκέψης του. Βέβαια, είναι γνωστό ότι μετά την ωρίμανση μπορεί να ακολουθήσει η παρακμή. Νομίζω όμως ότι η αυτοκριτική του Αλτουσέρ ήταν δείγμα ωρίμανσης και όχι παρακμής.
Κι ένα σχόλιο για την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Νομίζω ότι καλό θα ήταν να διαβάσεις προσεκτικά τις προκηρύξεις και στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Την Αθηναική μπορείς να τη βρεις ηλεκτρονικά. Καταρχήν, περιμένω κριτική βάσει περιεχομένου. Κι επειδή όντως το περιεχόμενο συνδέεται διαλεκτικά με αντίσοιχες πρακτικές, στην Αθήνα η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στήριζε τη συγκέντωση των πρωτοβάθμιων σωματείων στο Μουσείο και στη Θεσ/νίκη στην Αρχαία Αγορά. Μετά ακολούθησε όντως κοινή πορεία. Η πρόταση μάλιστα που έμπαινε σε σωματεία και φοιτητικούς συλλόγους ήταν η κοινή πορεία όλων των απεργιακών μπλόκ - και των σωματείων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Άλλωστε τη γραμμή και τις πρακτικές στο εργατικό κίνημα δεν πρέπει να τις κρίνουμς μόνο τη στιγμή της απεργίας. Νομίζω ότι οι δυνάμεις που συγκροτούν την ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α - ακόμα και το ΣΕΚ όσο παράξενο κι αν σου φαίνεται - έχουν βάλει πλάτη κι έχουν συμβάλλει στις Πρωτοβουλίες Πρωτοβάθμιων Σωματείων και ιδιαίτερα στην κρίσιμη ανάδειξη του θέματος των εργολαβιών και των ελαστικών σχέσεων εργασίας μετά και την υπόθεση της Κούνεβα. Σ' αυτές τις πρωτοβουλίες και πρωτοπόρο το σωματείο στο οποί ήταν γραμματές η Κούνεβα, την ΠΕΚΟΠ δηλαδή,οφείλεται η δέσμευση του ΗΣΑΠ ότι θα διωχθεί η ΟΙΚΟΜΕΤ και θα προκηρυχθούν θέσεις για μόνιμους. Επίσης, καρπός μιας τέτοιας λογικής ήταν και η ιστορία με τις εργολαβίες στο ΑΠΘ, τηρουμένων των αναλογιών και τη βα΄ρύτητα που είχαν οι φοιτητικοί σύλλογοι. Και στην κατάληψη της Πρυτανείας είχαν αποφασίσει ότι στηρίζουν αρκετά σωματεία, ενώ πυροδοτήθηκαν σημαντικε΄ς διεργασίες στο σματείο των εργαζομένων στις εργολαβίες του ΑΠΘ, που μέχρι σήμερα κυριαρχούσε απόλυτα η λογική του συμβιβασμού και της διαπλοκής με την Πρυτανεία και τον εργολάβο. Εκεί οι ανακοινώσεις των κομματικών οργανώσεων του ΚΚΕ ήταν τουλάχιστον κατάπτυστες. Όπως επίσης κατάπτυστο νομίζω ότι είναι και η δημιουργία επιτροπών αγώνα σε συλλόγους όπως των Ηλεκτρολόγων - μηχανολόγων που έγινε μαζικότατη Γενική Συνέλευση και δεν πλειοψήφισε η ΔΑΠ ή η ΠΑΣΠ για να πεις ότι η επιτροπή αγώνα συμβάλλει στην αγωνιστική έκφραση ενός πρωτοπόου δυναμικού του συλλόγου, αλλά πλειοψήφισε το κοινό πλαίσιο της ΕΑΑΚ και άλλων σχημάτων, που έβαζε κατεύθυνση με την οποία μπορεί η ΠΚΣ να διαφωνεί αλλά είναι ξεκάθαρα αγωνιστική. Συγκροτήθηκε μάλιστα και συντονιστική επιτροπή του συλλόγου. Σε τέτοιες περιπτώσεις η δράση της επιτροπής αγώνα δεν συμβάλλει στην αγωνιστική έκφραση, αλλά στην κομματική και διασπαστική προς το σύλλογο λογική.
Ελπίζω να σου έδωσα ερεθίσματα για ολόκληρο κείμενο. Αναμένω τις καυστικές σου απαντήσεις...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Για το προκατειλημμένη. Μια προκατάληψη για τον μπιτσάκη την έχω από πράγματα που έχω ακούσει (το λουδοβίκειο που βγάζει0 κι από άλλα που έχω διαβάσει (τη θεωρία του κρατικού σοσιαλισμού, τη συνέντευξη στην ελευθεροτυπία για τη σοβιετία κ.ά).
Παρόλα αυτά στην εκδήκωση πήγα με σχετικά καλή προαίρεση. Κι έμεινα με την προαίρεση που λένε.
Αν εννοείς μεροληπτικός, προφανώς. Τη δική μου άποψη γράφω, δεν είμαι ουδέτερος. Κι ελαφρώς υπερβολικά είναι αλήθεια γιατί αυτό είναι το στιλ δουλειάς μου -sic- (γενικότερα κι εκτός μπλοκ).
Αν εννοείς άδικος, την εκδήλωση παίζει και να ήμουν ντεφορμέ και να την αδίκησα. Αλλά τον μπιτσάκη όχι (ως ομιλητή, άνθρωπο, οτιδήποτε).

Καλώς έκανες την αρχή με τα δύο σημεία, να κάνεις και τη συνέχεια.
Το δεύτερο όπως είδες για τον αλτουσέρ το ανέφερα εκτενώς γιατί το θεώρησα το πιο ενδιαφέρον σημείο της εκδήλωσης. και τον κουν τον ανέφερα ανάμεσα στα καινούρια ενδιαφέροντα πράγματα που άκουσα, αλλά δε μπόρεσα να αφομοιώσω, να κάνω κτήμα μου.
κι εγώ κατάλαβα πχ ότι έθεσε το ζήτημα του παραδείγματος αλλά πέραν αυτού δεν είμαι σε έση να σου πω κάτι άλλο, δε μου έμεινε κάτι. ο μπιτσάκης μου έδινε την εντύπωση ότι βιαζόταν να τελειώσει όσα είχε να πει για να προλάβει το αεροπλάνο.
Τον κουν αν τον ήξερε κάποιος από πριν κι είχε καλύτερη εξοικείωση με το θέμα παίζει και να καταλάβαινε πέντε πράγματα. Εγώ που τον είχα απλώς ακουστά δεν κέρδισα τίποτα, πέραν ενός συνειρμού με τον αγουέρο.
Αν εσένα σου έμειναν περισσότερα πράγματα να τα γράψεις γιατί όντως θα είχαν ενδιαφέρον. Είπα εγώ ότι δεν έχει ενδιαφέρον ο κουν;

Όταν αναπτύσσει ο σοβιετικός κυριούλης ένα θέμα που δεν κατέχεις μπορεί να σου πει δέκα πράγματα, να σου μείνει κάτι, να κρατήσεις σημειώσεις και να έχεις κι ερωτήσεις για εμβάθυνση. με τον μπιτσάκη δεν είχα καν απορίες. Δε θα ΄χε νόημα να μου απαντήσει στο ίδιο στιλ.
οι κομμουνιστές πρέπει να μάθουν να εξηγούν απλά αυτά που λένε. Πολλοί στο απλό το χάνουμε. ο μπιτσάκης κράτησε το απλό και ξέχασε να εξηγήσει.

Σκέψου ποιο ήταν το θέμα του και τι κατέληξε να μας λέει. Είχε κάποιον ειρμό, κάποια στοιχειώδη συνέχεια όσα έλεγε; Πήγε στο βήμα χωρίς σημειώσεις και πήγαινε από το ένα στο άλλο με συνειρμούς. Έδειξε ότι το κατέχει το θέμα αλλά η όλη λογική ήταν απόψε αυτοσχεδιάζουμε.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Για τα υπόλοιπα.
Το αρκτικόλεξο ανταρσύα είναι επιπέδου εαακ, δηλ φοιτητικό. Ή σαν το μαρίδα των κατοίκων της δάφνης.
Ο όρος επαναστατικός χάθηκε κάπου στη διαδρομή (το ανατροπή με κεφαλαία στο τέλος δε γλιτώνει και πολλά) κι έμεινε το θολό, αντικαπιταλιστικό του σεκ. Και το ριζοσπαστική πήγε χάρισμα στο συριζα. Που αν το σκεφτείς ανάποδα θα έπρεπε να πηγαίνει. Οι συνασπισμένοι αντικαπιταλιστές γενικά κι αόριστα κι η ανταρσύα ριζοσπαστική αριστερά. Το κομμουνιστική δεν έπαιξε ποτέ ως ενδεχόμενο.

Κρίνω με βάση το κείμενο της προκήρυξης που μας μοιράστηκε στην εκδήλωση. Η κριτική για το πάμε είναι για την απομόνωση και τη διασπαστική τακτική του! Δηλ επιπέδου συν. Για την ακρίβεια σεκ.
Το δεύτερο σύνηθες επιχείρημα περί κομματικής περιχαράκωης είναι φτηνό. Στο παμε συσπειρώνονται ομοσπονδίες όπως των εμφιαλωμένων ποτών που δεν έχουν καμιά σχέση με το κόμμα. Κι έχει εργατόκοσμο όπως από την επιτροπή αγώνα αυτοαπασχολούμενων ταξιτζήδων! Το κόμμα στους εργάτες συσπειρώνει πολύ περισσότερο κόσμο από τη βάση του.
Αντιθέτως στις πορείες της γσεε είναι κυρίως εργατοπατέρες, σφραγίδες σωματείων που παρευρίσκονται και χαιρετίζουν, ελάχιστοι εργαζόμενοι και άπειρα κομματικά πανό (στο πάμε δεν υπάρχει ούτε για δείγμα).

Φυσικά και θα κρίνω αυτές τις δυνάμεις στην απεργία. Το ότι μάζεψαν 90 σφραγίδες πρωτοβάθμιων σωματείων για να συσπειρώνονται οι ίδιοι δε μου λέει πολλά. Μπράβο που σήκωσαν το θέμα με τις εργολαβίες αλλά δε φτάνει από μόνο του. Πού ήταν ο κόσμος από όλα αυτά τα σωματεία στην απεργία σήμερα; Δεν τον έπιασαν ούτε κατά προσέγγιση.

Εννοείται ότι θα τους κρίνω στην απεργία. Για να δω αν θα τη σηκώσουν στην πράξη, θα την κυνηγήσουν, θα ξυπνήσουν πρωί να βγάλουν περιφρουρήσεις, ή απλώς θα μείνουν στα παχιά αγωνιστικά λόγια και στην κριτική υψηλής ραπτικής για το πάμε που δε βγάζει μόνο του απεργίες.

Μαζί θα κρίνω και τους σεκίτες. Που στη λεγόμενη δουλειά μυρμηγκιού είναι οι καλύτεροι μετά από εμάς (καμιά φορά και πριν από εμάς). Το θέμα είναι προς ποια κατεύθυνση.
Τα 50 και 100 μέτρα απόσταση από τη γσεε δε μου λένε απολύτως τίποτα. Πιο πολύ με δειλή συμπόρευση μοιάζουν.

Προσπαθώ επίσης να πάρω απαντήσεις σε δύο ερωτήματα που με βασανίζουν τον τελευταίο καιρό.
-γιατί στους φοιτητές η τακτική είναι να μη συγκροτηθεί εφεε, ενώ στους εργάτες είναι ενιαίο εργατικό μέτωπο αλά τρότσκι με τους εργατοπατέρες της γσεε;
-τι ακριβώς αλλάζει στην πρωτομαγιά και θα γίνει ταξική κι ανεξάρτητη; μα ίσα-ίσα τώρα είναι που έπρεπε να απομονωθεί η γσεε. Δεν είναι δυνατόν να κατεβαίνετε μαζί της στο ασφαλιστικό που αυτή το ξεπούλησε και σε περίοδο κρίσης την οποία αντιμετωπίζει με ευθύνη κοινωνικού εταίρου από κοινού με τον σεβ.

Όταν βρω κάποιον να μου δώσει πειστικές απαντήσεις σε αυτά τα δύο ερωτήματα (προσπαθώ ανεπιτυχώς εδώ κι ένα μήνα περίπου) θα έχουμε πολύ καλύτερη βάση για να κάνουμε την κουβέντα τι ακριβώς είναι κατάπτυστο.

Υγ: σόρι αν παράγινε το καυστικό της υπόθεσης, αλλά φαντάζομαι δεν είναι παρεξηγήσιμο. Σε τέτοια θέματα χάνω το χιούμορ μου.
2: τα φοιτητικά δεν τα ξεχνώ. Ας ξημερώσει πρώτα με το καλό...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τα φοιτητικά δεν τα ξέρω πλέον τόσο καλά, δεν τα ζω από τη σπουδάζουσα.
Για τις επιτροπές αγώνα καταλαβαίνω αυτό που λες, αλλά γενικά είναι σωστή κίνηση και δε βλέπω πολύ λογικό να γίνει στη μία σχολή κι όχι στην άλλη. Η απόφαση βγαίνει κετνρικά για όλες τις σχολές. Από εκεί και μετά για επιμέρους τακτική ανά σχολή βλέπουμε.

Τις κομματικές ανακοινώσεις δεν τις ξέρω, αλλά διάβαζα ρεπορτάζ στο ριζοσπάστη και φαντάζομαι δε διαφέρει πολύ. Το στιλ και το ύφος δε μου αρέσουν αλλά τα έχω συνηθίσει. Με καλύπτουν πολύ περισσότερο οι δηλώσεις της παπαρήγα προχτές που είπε να μπει το πανεπιστήμιο εργοδότης. Είπε βέβαια και για παιχνίδι που παίζεται. Αλλά πώς να μην το πει με αυτά που γίνονται και με το χτεσινό με τους κρανιοφόρους;

Θα σου πω με ειλικρίνεια ότι η στάση μας στο εν λόγω θέμα μου προκάλεσε το λιγότερο αμηχανία. Θα ήθελα να το είχαμε σηκώσει εμείς το ζήτημα με τις εργολαβίες και να ήμασταν στην ανοιχτή συνέλευση με μαζική παράσταση κι όχι δια αντιπροσώπων.
Στο σκηνικό της τρίτης δεν πήγα εν μέρει για να ξεκουράσω το πόδι, αλλά βασικά επειδή λειτου΄ργησαν κομματικά αντανακλαστικά. Χτες στην πορεία έψαχνα κόσμο να μάθω λεπτομέρειες. Και ξέρεις, σε τέτοιες κουβέντες, είμαι αντιδραστικός, δικηγόρος του διαβόλου με τα δικά σας επιχειρήματα. Αλλά μου είπαν πράγματα που δεν ήξερα να απαντήσω. Πχ για αυτεπιστασία, για την απόφαση που ήταν πουκάμισο αδειανό αλλά παρουσιάστηκε σα νίκη κι άλλα τέτοια αρκετά πειστικά. Παίζει να μη στέκουν, αλλά εγώ δεν ήμουν σε θέση να το ξέρω αυτό.
Οπότε αυτό που έχω να πω από πλευράς μου είναι: δεν ξέρω. Πουστιά, το ξέρω, δεν είναι ικανοποιητική απάντηση, αλλά ισχύει.

il trovatore είπε...

Δεν ήμουν στην εν λόγω συζήτηση και δεν μπορώ να έχω γνώμη.
Αλλά όσον αφορά την "συμπόρευση μου με τους γραφειοκράτες της γσσε" θα σου (ξαναπώ τα εξής).
Πηγαίνουμε (για όσο ακόμα θέλουμε) στις απεργίες στο εργατικό κέντρο. Και το ΚΚΕ πήγαινε στην γραφεικρατικη γσσε και πάει ακόμα. Και οι σοσιαλιστικοί όμιλοι πήγαιναν και ο Λένιν πήγαινε και η ρόζα πήγαινε.
Μας κατηγορείς γιατί δεν ερχομαστε σε ξεχωριστές συγκεντρώσεις τώρα που το αποφασίσατε εσείς?
Μαζί την πήραμε την απόφαση?

Παρόλα αυτά έχουμε δοκιμάσει να πάμε σε εκδηλώσεις του ΠΑΜΕ και εγώ έφυγα και με πρησμένο πόδι απο εκεί την ώρα που με καλέσανε οι ίδιοι να χαιρετήσω για 2 λεπτά.

ΔΕ ΞΑΝΑΠΑΤΑΩ ΤΟ ΠΟΝΕΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΟΔΑΡΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΠΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΠΕΜΠΤΗ ΔΙΕΘΝΗΣ.

Στο ΚΚΕ παραμένει ότι απέμεινε απο την παλιά δόξα του όποιου εργατικού κινήματος στην Ελλάδα. (για να το πώ όσο γίνεται πιό απαλά).

Προχτές ζητήσαμε απο την τοπική ελμε να δώσουν κάτι για την νοσηλεία της Κούνεβα και ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ έθεσε ώς όρο για να δώσει 100 ευρώ για την Κούνεβα να υπογράψουμε και εμείς για να δωθούν 300 για τα αρχεία του κόμματος.

Δεν το πιστεύεις ε?
Κανένα πρόβλημα!

Κάναμε εκδήλωση μέσω μαζικών φορέων για την Κούνεβα και δεν ήρθε ούτε ένας απο το ΚΚΕ. Κάναμε εκδήλωση για τον Δεκέμβρή πάλι δεν ήρθε κανένας . Κάναμε εκδήλωση για την οικονομική κρίση και την καταστολή πάλι δεν ήρθε κανένας.

Σε έναν νομό που το ΚΚΕ έχει βουλευτή συγκεντρώνει το πολύ 100 άτομα την στιγμή που η ανταρσύα είχει πάνω απο 300 μόνο στην μιά απο τις εκδηλώσεις της.

Σε έναν νομό με 30000 νέους άνεργους ο αριστερός βουλευτής καταθέτει επερώτηση στην Βουλή γιατί δεν λειτουργουν τα καζανάκια στην Στατιστική Υπηρεσία η γιατί λείπει ένας υπάλληλος απο την αρχαιολογική υπηρεσία.

Στο εργατικό κέντρο πηγαίνουμε όπως πηγαίναμε πάντα και όπως πήγαινε και το ΚΚΕ πάντα.
Στο μόνο εργατικό κέντρο που δεν μπορούμε να πάμε πλέον είναι στην Ηγουμενίτσα.
Οι συνταξιούχοι του ΚΚΕ εκεί έχουν "πάρει" την πλειοψηφία απο τους εκατοντάδες άνεργους και υποαπασχολούμενους νέους της πόλης που δεν έχουν ούτε δικαίωμα να περάσουν απο το ΕΚΗ.
Οι σύντρόφοι μας κάνουν συγκέντρωση λιγο πιό κάτω γιατί δεν τους αφήνουν να μιλήσουν. ΤΕΤΟΙΑ ΞΕΦΤΙΛΑ!

Μην μου πείς ότι δεν σου τόπα!

Έρχεται η κόλαση και εμείς είμαστε με τους κολασμένους.
Το ΚΚΕ ούτε θέλει ούτε μπορεί πλέον.
Τα περί εργατικής τάξης είναι για άλλους όχι για μένα.
Διαλέξατε να χαιδέψετε τα αυτιά των συμβιβασμένων μικροαστών και ολίγων εργατών που θέλουν την ασφάλεια τους.
Έρχεται η ώρα να πληρώσετε ότι παραγγείλατε!
Οι "κοκορόφτεροι" της δικής μας εργατικής τάξης στην Αγγλία στην Γαλλία στην Ιταλία στην Ισπανία και εδώ οργανώνονται νικούν.

Το χάααασατε το πλοίο της γραμμήηης!

Μην μου κρατάς κακία δεν σε βάζω στο ίδιο τσουβάλι.
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που είσαι ακόμα εκεί. Ειλικρινά δεν ξέρω κανέναν άλλον.

Είσαι καλιεργημένος άνθρωπος και πονάς το καταλαβαίνω.

(δεν εννοώ στο πόδι)

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δεν θα χρειαστεί να μπεις στην πέμπτη διεθνή. Σε λίγο θα παίρνεις γραμμή κατευθείαν από την τέταρτη, να μου το θυμηθείς.

Sissi Soko είπε...

Ο Μπιτσάκης είναι ο μόνος που έχει τον σοβιετικό διαλεκτικό υλισμό ολόκληρο στο κεφάλι του, εδώ πέρα στην Ελλάδα. "Η φύση στην διαλεκτική φιλοσφία" κ. α. βιβλία του.

Ανώνυμος είπε...

Φαντάσου να μην τον είχε κιόλας. Η τρικυμία εν κρανίω τι θα γινότανε; Κυκλώνας;
Όπως και να 'χει, οι Ιλιένκοφ και Βαζιούλιν περάσανε αλλά δεν κολλήσανε στο συγκεκριμένο κεφάλι. Σοβιετικός μαρξισμός από σοβιετικό "μαρξισμό" διαφέρει.

il trovatore είπε...

Εγώ πάλι είμαι με το μέρος του Μπιτσάκη και τον έχω ακούσει πολλές φορές σε άλλες περιπτώσεις.

Καλυπτόμενος,όμως, πίσω απο το πέπλο της ανωνυμίας μπορώ να πώ ότι ναι!! ώρες ώρες και εγώ αισθάνομαι σαν να υπάρχει μια - όχι τρικυμία- αλλά απλή θαλασσοταραχή. Εξι μποφώρ ας πούμε.
Το κακό όμως δεν είναι η γεροντογκρίνια (αυτήν την αντέχω με σφιγμένα δόντια).
Το κακό δεν είναι και το οστριογάρμη εν κρανίο.
Το κακό είναι το ύφος του ανθρώπου που όταν δεν μπορεί να μιλήσει για κάτι εγκαλεί τους άλλους.
Αυτό (ναι) με ενοχλεί.
Και το άλλο που με ενοχλεί είναι ότι αφού χέσει όλο τον κόσμο εν τη αδυναμία του να απαντήσει, στο τέλος ρίχνει και έναν υπνάκο όταν μιλάνε οι άλλοι.

Τί σου είναι ο άνθρωπος!

Ανώνυμος είπε...

"Όπως και να 'χει, οι Ιλιένκοφ και Βαζιούλιν περάσανε αλλά δεν κολλήσανε στο συγκεκριμένο κεφάλι. Σοβιετικός μαρξισμός από σοβιετικό "μαρξισμό" διαφέρει."


Για εξήγα το λίγο αυτό φίλε. Εννοείς οτι ο Μπιτσάκης απορρίπτει τους Ιλιένκοφ και Βαζιούλιν; Δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τους δυο, γι'αυτό ρωτάω.

Ανώνυμος είπε...

Κατά τη γνώμη μου το ανώτερο επίπεδο διαλεκτικής σκέψης από την εποχή του Μαρξ, είναι αυτοί οι δύο και ιδιαίτερα ο Βαζιούλιν, τόσο με την ενασχόληση με τη λογική του "Κεφαλαίου", όσο και με τη "Λογική της ιστορίας". Όταν τους αγνοεί, είναι χειρότερο από το να τους απορρίπτει (αν μπορεί βέβαια, με επιχειρήματα και αιτιολογημένα). Η ενασχόληση με τη διαλεκτική λογική από εγχειρίδια του ντιαμάτ (διαλεκτικού υλισμού) της σοβιετίας δεν είναι αρκετή.

Ανώνυμος είπε...

μια μικρη πρωτη συνδικαλιστικη ναριτικη απαντηση για τη συγκριση εφεε-γσεε
Η εφεε δεν υπαρχει! και ταυτοχρονα λειτουργουν τα πρωτοβαθμια οργανα των συλλογων ικανοποιητικα (πολυ περισσοτερο απο οποιοδηποτε αλλο χωρο)
Η Γσεε υπαρχει και παιζει για μενα αντιδραστικη μπαλλα.το ποια τακτικη θα ακολουθησεις απεναντι της ειναι συζητησιμο αλλα ειναι κατι υπαρκτο που ή θα αντιπαλεψεις ή θα συμπορευτεις.
οποτε για μενα ειναι ακυρη η ερωτηση.
Η ανταρσυα δεν εχει αυτη τη στιγμη καθορισμενη τακτικη επι του θεματος. θα κριθει στη διαπαλη μεσα στο νεο μετωπικο σχημα.
ελα να τα πεις και εσυ ;)
αμστελ

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ε αφού υπάρχει γσεε, βάλε στόχο να διαλυθεί.
Γιατί παίζει αντιδραστική μπάλα, γιατί είναι γραφειοκρατική κτλ κτλ.
Εδώ το βάζετε για την εε, στη γσεε θα κολλήσουμε;

Η διαπάλη για την τακτική μου θύμισε ένα γκανγκ με τον ισοβίτη που παλεύει με τη δυστυχία του.
Περιττό να ρωτήσω ποιος κερδίζει, λέει ο μοντεχρήστος.
Εσείς παλεύετε με το σεκ, αλλά περιττό να ρωτήσω κι εγώ ποιος κερδίζει.

Για την πρωτομαγιά ήταν πιο δύσκολη η ερώτηση, ε;

Δεν έρχομαι να τα πω σε κοινό. Στην καλύτερη θα αρχίστε να μαζεύετε καρέκλες όπως όταν μιλούσε η οκδε. Στην χειρότερη θα μου πετάτε μπουκάλια άμστελ.