Δημοσιεύτηκε στην Κατιούσα
Τι ήταν και τι δεν ήταν ο Δεκέμβρης;
Κάθε εποχή έχει το Δεκέμβρη που της αξίζει. Άλλο τα Δεκεμβριανά του 1944 κι άλλα αυτά του 2008, δεν μπαίνει θέμα σύγκρισης ανάμεσα στις εποχές, τις συνθήκες, τον υποκειμενικό παράγοντα, σε επίπεδο οργάνωσης κι αγωνιστικής ετοιμότητας. Ο Δεκέμβρης του 08′ δεν ήταν μια συγκυρία όπου η εξουσία περπατούσε στους δρόμους, κυλούσε πηχτή στην ατμόσφαιρα, και περίμενε να απλώσουμε το χέρι μας και να την πιάσουμε. Δεν ήταν μια περίοδος, όπου κάθε μέρα μετρούσε σα μήνας. Δεν ήταν η πρώτη εξέγερση στην περίοδο της κρίσης, όπως είχε διαφημιστεί αρχικά. Ήταν μια έκρηξη, που εκ των πραγμάτων φάνηκε πυροτέχνημα, αλλά αυτό δεν ήταν μοιραίο, εξ αρχής δοσμένο, ήταν ρευστό κι ανοιχτό στοίχημα για όσους συμμετείχαν και δεν μπόρεσαν ή δε θέλησαν να βαθύνουν το ρήγμα του.
Το βασικό πρόβλημα δεν είναι τα γεγονότα, που είναι πεισματάρικα και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε. Το βασικό πρόβλημα είναι ο τρόπος πρόσληψής τους από κάποιους “μπαρουτοκαπνισμένους άκαπνους”, που χτίζουν το δικό τους αφήγημα, τον εκλαμβάνουν ως εμπειρία ζωής, ως το δικό τους Πολυτεχνείο, που θα έχουν να το διηγούνται στις επόμενες γενιές, αραδιάζοντας στο τραπέζι τα κινηματικά τους παράσημα. Κανείς δεν μπορεί να μειώσει το Δεκέμβρη και τη μνήμη του περισσότερο από αυτούς που τον υψώνουν βερμπαλιστικά στο ύψος του άλλου Δεκέμβρη, στο επίπεδο μιας επανάστασης, μιας εποποιίας, μιας εμπειρίας που δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε και είναι το ταβάνι που μπαίνει στις φιλοδοξίες μας.
Ήταν εξέγερση;
Καταρχάς, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε ρωτώντας τι είναι εξέγερση και πώς την ορίζουμε. Η απλή “μετάφραση” θα ήταν ξεσηκωμός. Πολλές φορές τείνουμε να λέμε εξέγερση τις μικρές κι αποτυχημένες επαναστάσεις.
Ο Δεκέμβρης είχε κάποια εξεγερσιακά χαρακτηριστικά. Υπήρχε έκρηξη βίας, που ωστόσο από μόνη της δεν αποδεικνύει κάτι. Υπήρξε ένας γενικευμένος ξεσηκωμός κι αντιδράσεις από μαθητές και νέους, ακόμα και σε μέρη της επαρχίας που ζούσαν για καιρό σε χειμερία νάρκη και δεν είχαν δει αντίστοιχη κινητοποίηση στα χρονικά της Μεταπολίτευσης.
Ο Δεκέμβρης όμως δεν έβαλε ποτέ ζήτημα εξουσίας κι αλλαγής των σχέσεων παραγωγής, όπως κάνει κάθε επανάταση. Δεν εξαπλώθηκε ποτέ σε πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης, στους χώρους δουλειάς, δε σταμάτησε τη διαδικασία της παραγωγής -πόσο μάλλον να εγείρει άλλα ζητήματα για το μοντέλο της. Κι είναι ζήτημα -που θα δούμε κι αλλού- ποιο ήταν το βάθος του και τι άφησε πίσω του, όπως θα έκανε πχ μια επανάσταση, ακόμα και ηττημένη.
Η “καθαρή επανάσταση” και ο Λένιν
Πολλές φορές βλέπουμε να επικαλούνται ένα τσιτάτο του Λένιν που λέει πως όποιος περιμένει να δει μια καθαρή επανάσταση, όπου θα είναι από τη μια πλευρά ο στρατός του προλεταριάτου και από την άλλη ο στρατός των εκμεταλλευτών, δε θα την ζήσει ποτέ του. Συνεπώς, πρέπει να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα με τις αντιφάσεις της, να μην τις φοβόμαστε, να μην τις αντιμετωπίζουμε από θέση επαναστατικής καθαρότητας, αλλά να παρεμβαίνουμε με θάρρος σε αυτές, αν θέλουμε να παίξουμε πραγματικά το ρόλο της πρωτοπορίας στο κίνημα.
Γενικά η πραγματική ζωή απεχθάνεται τις καθαρές μορφές. Κατά τον ίδιο τρόπο, όμως, πρέπει κι εμείς να αποφεύγουμε να παίρνουμε από τα Άπαντα του Βλαδίμηρου το τσιτάτο που μας βολεύει κάθε φορά, χωρίς να βλέπουμε συνολικά τη θεωρία του και προπαντός τη δράση του. Από το Λένιν πχ θα μπορούσαμε να σταχυολογήσουμε ένα άλλο απόσπασμα, όπου βάζει τα χαρακτηριστικά της εξέγερσης.
Ο Λένιν απαντά εδώ στην κατηγορία κατά των μπολσεβίκων πως “παραβιάζουν την ιστορία” και βάζει καθαρά τη διαφορά του μαρξισμού από τον μπλανκισμό. Παράλληλα όμως βάζει τρία σωστά κριτήρια για τον καθορισμό της εξέγερσης. Μπορεί να πει κανείς ότι ο Δεκέμβρης πληροί -έστω κατά προσέγγιση- κάποια από αυτά τα κριτήρια;
Στον αντίποδα, μπορεί να αντικρούσει κανείς πως εδώ ο Λένιν σημειώνει τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια εξέγερση για να πετύχει -κι όχι γενικά. Στην τελική όμως αυτό δεν είναι που μας ενδιαφέρει; Εκτός κι αν βυζαντινολογούμε με τους ορισμούς, για να περνάει η ώρα…
Ποιος ήταν ο ταξικός χαρακτήρας του Δεκέμβρη;
Όπως σημειώνεται και πιο πάνω, ο Δεκέμβρης δεν απασχόλησε τους μεγάλους χώρους δουλειάς και πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης. Η μοναδική φορά που συνυπήρξαν, κατά κάποιον τρόπο, ο Δεκέμβρης με το οργανωμένο εργατικό κίνημα ήταν στην ήδη προγραμματισμένη απεργία της 10ης Δεκέμβρης, την Τετάρτη μετά τη δολοφονία του Αλέξη.
Ο Δεκέμβρης δεν είχε καν τα ταξικά χαρακτηριστικά που φαίνεται να είχε η εξέγερση στα προάστια του Παρισιού, την ίδια χρονιά. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη σύνθεση, αλλά και με τους όρους με τους οποίους εκδηλώθηκε. Η συμμετοχή φτωχών κι εξαθλιωμένων ατόμων στα γεγονότα ήταν κυρίως σε πλιάτσικα καταστημάτων, κάτι που παραπέμπει σε λούμπεν καταστάσεις, την άρνηση της ταξικής συνείδησης. Επιπλέον, η εκτόνωση που ακολούθησε τις πρώτες οργισμένες βδομάδες είναι μάλλον μικροαστικό στοιχείο -αν και τέτοιου είδους σκαμπανεβάσματα μπορεί να προκύψουν ακόμα και σε έναν εργατικό, ταξικό αγώνα. Η διαφορά είναι πως οι εργατικοί αγώνες έχουν συνέχεια και αφήνουν μια γενική παρακαταθήκη.
Επίσης, αν θεωρήσουμε πως η νεολαία ήταν το βασικό υποκείμενο του Δεκέμβρη, είναι μια διαταξική κατηγορία. Ο Δεκέμβρης εξάλλου ήταν ένα γενικό ξέσπασμα, με αφορμή τη δολοφονία ενός παιδιού από τα Βόρεια Προάστια που βρέθηκε στα Εξάρχεια, και έδειξε σε όλους πως μπορεί να ήταν στη θέση του, πως οι κατασταλτικοί μηχανισμοί δεν κάνουν ακριβώς ταξικές διακρίσεις (αν και είναι σαφές ότι έχουν ταξικές προτιμήσεις για τους στόχους τους).
Ποιος ήταν ο πολιτικός χαρακτήρας του Δεκέμβρη;
Με μία λέξη, η βασική πολιτική έκφραση των γεγονότων που μνημονεύουμε ως “Δεκέμβρης” ήταν η αναρχία, σε διάφορες εκδοχές της. Όσοι αυτοπροσδιορίζονταν ως κόκκινοι (από το εξωκοινοβούλιο) και είχαν συμμετοχή στα γεγονότα, ακολουθούσαν απλώς το ρυθμό και τη ροή τους, χωρίς να παρέμβουν ουσιαστικά -είτε το προσπάθησαν είτε όχι. Όσοι βαυκαλίζονται πως μπήκαν στα γεγονότα, για να τα επηρεάσουν και να μπολιάσουν τη δυναμική τους με διάφορα στοιχεία που έλειψαν από το Δεκέμβρη, μοιάζουν με αυτούς που βγάζουν βόλτα ένα σκύλο που δεν είναι στα μέτρα τους και τελικά καταλήγει να τους πηγαίνει βόλτα αυτός.
Προκύπτει αυτομάτως το ζήτημα της σχέσης αυθόρμητου-συνειδητού, που δεν μπορεί προφανώς να εξαντληθεί σε μια παράγραφο. Αλλά η μεταξύ τους σύνδεση δεν έρχεται όταν το δεύτερο γίνεται ουρά του πρώτου και το ακολουθεί τυφλά. Το αυθόρμητο μαθαίνει από την πείρα του, συνηθίζει, εκπαιδεύεται. Και αυτό που έμαθε σε μεγάλο βαθμό το Δεκέμβρη, είναι τα μπάχαλα ως “σύγκρουση” που λειτουργεί βασικά ως εκτόνωση.
Παρεμπιπτόντως, αν υπάρχει ένα ταμπού με την πολιτική κριτική προς τον αναρχικό χώρο, ένα εξίσου ισχυρό ταμπού είναι η έλλειψη -αν όχι φόβος- κριτικής από το εξωκοινοβούλιο (ή γενικά αυτό που ο Τσίπρας ονόμασε “αριστεροχώρι”) απέναντι στην αναρχία ή μάλλον -για να ακριβολογούμε- απέναντι στα μπάχαλα, η γενική ανοχή, η σχεδόν ολοκληρωτική έλλειψη περιφρούρησης.
Στα πολιτικά αποτελέσματα του Δεκέμβρη -αν και όχι άμεσα- μπορεί ίσως να συμπεριληφθεί κι η ενίσχυση του “κινηματικού προφίλ” του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε δείξει από το φοιτητικό κίνημα του 2006-07 την ικανότητα να καρπώνεται ως εκλογική υπεραξία τη δυναμική κάποιων γεγονότων στα οποία η πραγματική συμμετοχή του ήταν αμελητέα και σίγουρα μη καθοριστική.
Ήταν οργανωμένος ο Δεκέμβρης;
Ως ένα βαθμό σχετίζεται με όσα σημειώνονται παραπάνω για τη σχέση συνειδητού κι αυθόρμητου. Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση. Αν τα γεγονότα κι η βίαια έκρηξη υποκινήθηκε, οργανώθηκε από κάποιο κέντρο. Διάφορες αναλύσεις αναφέρουν τη μαζική αποστολή δεκάδων sms σε λίγα λεπτά, που ήταν πάντως ο βασικός τρόπος επικοινωνίας εκείνες τις στιγμές -και εκείνη την εποχή. Επίσης, ήταν η πρώτη φορά που έκαναν την παρουσία τους τα social media και το διαδίκτυο εν γένει, δείχνοντας πόσο χρήσιμο εργαλείο μπορούν να είναι -χωρίς αυτό φυσικά να βεβαιώνει τη θεωρία του “κινήματος του facebook”, που έπαιξε περισσότερο στις Πλατείες των Αγανακτισμένων.
Άλλες αναλύσεις εντοπίζουν ένα σχέδιο συνωμοσίας κι αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης Καραμανλή, που βρέθηκε στο στόχαστρο ξένων μυστικών κι υπηρεσιών και των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Δηλαδή βασικά στο στόχαστρο των ΗΠΑ, που ήθελαν πάση θυσία να ακυρώσουν τη συμφωνία με τη Ρωσία για τους αγωγούς του φυσικού αέριου.
Οι παραπάνω “αφηγήσεις” μπορεί να περιέχουν ψήγματα αλήθειας και να βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Γίνονται όμως φαιδρές, όταν φλερτάρουν με τη συνωμοσιολογική αντίληψη των πραγμάτων. Είναι ζήτημα ποιος κινεί τα νήματα και αν τα εμπλεκόμενα μέρη είναι απλές μαριονέτες χωρίς βούληση ή αν τα γεγονότα έρχονται κατά παραγγελία. Οι πράκτορες προφανώς υπάρχουν κι έχουν βασικό ρόλο στις εξελίξεις, δεν είναι όμως το καθοριστικό στοιχείο που θα γείρει την πλάστιγγα. Γεγονότα μεγάλης εμβέλειας μπορούν να αξιοποιηθούν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, όχι όμως να προκληθούν από το μηδέν.
Πώς έδρασαν οι κομμουνιστές;
Είχαν ουσιαστική παρέμβαση στους μαθητές, παίζοντας σημαντικό ρόλο στη μαζική κινητοποίησή τους. Είχαν τα πιο μαζικά μπλοκ στην απεργιακή συγκέντρωση της 10ης Δεκέμβρη. Συνέχισαν τις κινητοποιήσεις μετά την “αδέσποτη σφαίρα” που χτύπησε ένα μαθητή, μέλος της ΚΝΕ, στο Περιστέρι.
Δεν είχαν τα αντανακλαστικά να βρεθούν στο δρόμο από την πρώτη μέρα. Δε φάνηκε να έχουν κάποιο σχέδιο για να οδηγήσουν τα γεγονότα και τη δυναμική τους σε μεγαλύτερος βάθος κι έκταση. Δεν υστέρησαν ως προς αυτό σε σχέση με άλλες δυνάμεις που τους κατηγορούν, αλλά οι προσδοκίες από αυτούς είναι μεγαλύτερες.
Αυτή είναι η ουσία του πράγματος, ωστόσο τα επίμαχα ζητήματα στα οποία εστιάζει συνήθως η αντιπαράθεση είναι τελείως διαφορετικά -κι αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο. Το άστοχο κι ακατανόητο διήγημα (προσωπική γνώμη) που δημοσιεύτηκε στον κομματικό Τύπο. Και η επιλογή να πορευτούν τα απεργιακά μπλοκ του ΠΑΜΕ μακριά από τις εστίες επεισοδίων, για να προστατεύσουν τον “άμαχο πληθυσμό”, και αφού είχε προηγηθεί η πορεία της Δευτέρας, όπου είχαν κινδυνεύσει άμεσα οι διαδηλωτές στα μπλοκ των κομμουνιστών.
Σημεία που δεν κάνουν κανέναν σοφότερο ως προς την ουσία του πράγματος, αλλά “περιέργως” συνεχίζουν να βρίσκονται στο επίκεντρο, δίνοντας τροφή και “επιχειρήματα” για αποπροσανατολισμό και εύκολα στερεότυπα.
Ποια τάξη υπηρετούν τα όργανα της τάξης; Είναι φετίχ η βία;
Η οργή του Δεκέμβρη στράφηκε εναντίον της αστυνομίας. Ή αλλιώς των μπάτσων. Πολύ λογικό, καθώς ο δράστης της δολοφονίας ήταν ένας ειδικός φρουρός, ένας εκπρόσωπος της εξουσίας με λογική σερίφη, που σκότωσε εν ψυχρώ τον Αλέξη, χωρίς καν να απειλείται. Και η αστυνομία είναι εκείνη η μορφή της εξουσίας που γίνεται πιο εύκολα κι άμεσα αντιληπτή σε ένα μαθητή, μια νεανική συνείδηση που ακόμα διαμορφώνεται. Αλίμονο όμως αν μείνει μόνο στο όργανο της τάξης και δε σκεφτεί το ζήτημα ποια τάξη είναι αυτή που υπηρετεί (και την βαφτίζουν “δημόσια”).
Πλέον δε μιλάμε για μικρά παιδιά με ανώριμες συνειδήσεις που διαμορφώνονται. Αλλά για μεγαλύτερα “παιδιά”, που έχουν προσκολληθεί στην παιδική τους ηλικία (πολιτικά μιλώντας) και μια αντίστοιχα απλοϊκή συνείδηση που δυσκολεύεται να ξεφύγει από το φετιχισμό της σύγκρουσης με τους μπάτσους ή μάλλον φτωχαίνει την έννοια, περιορίζοντάς την σε μπάχαλα και κλεφτοπόλεμο με τα ΜΑΤ. Και αυτά τα αντι-μπατσικά αντανακλαστικά -που είναι απολύτως λογικά αν μιλάμε για την περίοδο του Δεκέμβρη ή για μικρούς μαθητές, που ωστόσο κάπως “εκπαιδεύονται” από την πείρα τους- είναι κάτι που διέκρινε και τις μαζικές κινητοποιήσεις των επόμενων χρόνων, την περίοδο της κρίσης και των μνημονίων.
Η βία από μόνη της δεν είναι λύση, φετίχ, δεν αποτελεί εξέγερση. Η σύγκρουση μπορεί να είναι πχ μια απεργία, ένας συλλογικός ταξικός αγώνας ενάντια στα αφεντικά -και όχι ενάντια στα όργανά τους- τα βήματα που χρειάζεται για να φτάσουμε ως εκεί, η σύγκρουση με μια σειρά στερεότυπα, κατάλοιπα και κωλύματα στις συνειδήσεις των συναδέλφων. Με δυο λόγια είναι μια διαρκής διαδικασία που γίνεται σε καθημερινή βάση και όχι απλώς μια κορύφωση.
Θα σπάσουν τζάμια στην πραγματική επανάσταση;
Πιθανότατα ναι, αλλά αυτό θα γίνει παρεμπιπτόντως κι όχι ως αυτοσκοπός. Η βία είναι απλώς η μαμή της ιστορίας, που κινείται από την ταξική πάλη, όχι η μητέρα της. Είναι αυτή που επισπεύδει κάποιες τάσεις, βοηθά να επικρατήσουν, αλλά δεν τις γεννάει. Μια νικηφόρος επανάσταση δε θα έρθει αφήνοντας πίσω της συντρίμια, αλλά φαντάζοντας ως το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου. Κατά κανόνα έρχεται ως κάτι ορμητικό, ακατανίκητο, αναπόφευκτο, που δε χρειάζεται εκτεταμένη βία, αλλά αποφασιστική χρήση της σε κάποια κρίσιμα σημεία για να δείξει τη δύναμή της. Η εύκολη επικράτηση των μπολσεβίκων στην Πετρούπολη είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα -που δεν πρέπει όμως να το βλέπουμε χώρια από τον αιματηρό Εμφύλιο που ακολούθησε, μετά την ιμπεριαλιστική παρέμβαση 14 χωρών που έσπευσαν να σώσουν τη ρωσική μπουρζουαζία με ταξική αλληλεγγύη.
Η επανάσταση λοιπόν δε θέτει ως αυτοσκοπό να σπάσει τζάμια. Αυτό που θέλει πρωτίστως είναι να τα κάνει δημόσια, λαϊκή, κοινωνική περιουσία. Το σπάσιμο μιας βιτρίνας αυτό καθαυτό δε συνιστά επαναστατική πράξη, δεν αμφισβητεί την ιδιοκτησία, τις σχέσεις παραγωγής, αλλά μένει ακριβώς στη βιτρίνα του συστήματος, σε ένα συμβολικό επίπεδο, ενώ συχνά τείνει να λειτουργεί με όρους της κοινωνίας του θεάματος.
Τι άφησε πίσω του τελικά ο Δεκέμβρης;
Ένα εκκωφαντικό κενό, που καλύφτηκε με αρκετή μυθολογία κι ιδεολογικά σχήματα που δεν έχουν πολλή σχέση με την πραγματικότητα. Κι ωραία λόγια για ένα κίνημα που δεν ήταν η απάντηση, αλλά η ερώτηση. Αλλά δεν αρκούν για να καλύψουν την έλλειψη βάθους ή συνέχειας. Ο Δεκέμβρης ακύρωσε ως ένα βαθμό τα Χριστούγεννα, αλλά το διάστημα των Χριστουγεννιάτικων διακοπών ακύρωσε το Δεκέμβρη και την όποια δυναμική του. Και αλίμονο σε όποιον μπερδεύει τελικά -συνήθως σκόπιμα- το κενό με το βάθος…
Τι ήταν και τι δεν ήταν ο Δεκέμβρης;
Κάθε εποχή έχει το Δεκέμβρη που της αξίζει. Άλλο τα Δεκεμβριανά του 1944 κι άλλα αυτά του 2008, δεν μπαίνει θέμα σύγκρισης ανάμεσα στις εποχές, τις συνθήκες, τον υποκειμενικό παράγοντα, σε επίπεδο οργάνωσης κι αγωνιστικής ετοιμότητας. Ο Δεκέμβρης του 08′ δεν ήταν μια συγκυρία όπου η εξουσία περπατούσε στους δρόμους, κυλούσε πηχτή στην ατμόσφαιρα, και περίμενε να απλώσουμε το χέρι μας και να την πιάσουμε. Δεν ήταν μια περίοδος, όπου κάθε μέρα μετρούσε σα μήνας. Δεν ήταν η πρώτη εξέγερση στην περίοδο της κρίσης, όπως είχε διαφημιστεί αρχικά. Ήταν μια έκρηξη, που εκ των πραγμάτων φάνηκε πυροτέχνημα, αλλά αυτό δεν ήταν μοιραίο, εξ αρχής δοσμένο, ήταν ρευστό κι ανοιχτό στοίχημα για όσους συμμετείχαν και δεν μπόρεσαν ή δε θέλησαν να βαθύνουν το ρήγμα του.
Το βασικό πρόβλημα δεν είναι τα γεγονότα, που είναι πεισματάρικα και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε. Το βασικό πρόβλημα είναι ο τρόπος πρόσληψής τους από κάποιους “μπαρουτοκαπνισμένους άκαπνους”, που χτίζουν το δικό τους αφήγημα, τον εκλαμβάνουν ως εμπειρία ζωής, ως το δικό τους Πολυτεχνείο, που θα έχουν να το διηγούνται στις επόμενες γενιές, αραδιάζοντας στο τραπέζι τα κινηματικά τους παράσημα. Κανείς δεν μπορεί να μειώσει το Δεκέμβρη και τη μνήμη του περισσότερο από αυτούς που τον υψώνουν βερμπαλιστικά στο ύψος του άλλου Δεκέμβρη, στο επίπεδο μιας επανάστασης, μιας εποποιίας, μιας εμπειρίας που δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε και είναι το ταβάνι που μπαίνει στις φιλοδοξίες μας.
Ήταν εξέγερση;
Καταρχάς, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε ρωτώντας τι είναι εξέγερση και πώς την ορίζουμε. Η απλή “μετάφραση” θα ήταν ξεσηκωμός. Πολλές φορές τείνουμε να λέμε εξέγερση τις μικρές κι αποτυχημένες επαναστάσεις.
Ο Δεκέμβρης είχε κάποια εξεγερσιακά χαρακτηριστικά. Υπήρχε έκρηξη βίας, που ωστόσο από μόνη της δεν αποδεικνύει κάτι. Υπήρξε ένας γενικευμένος ξεσηκωμός κι αντιδράσεις από μαθητές και νέους, ακόμα και σε μέρη της επαρχίας που ζούσαν για καιρό σε χειμερία νάρκη και δεν είχαν δει αντίστοιχη κινητοποίηση στα χρονικά της Μεταπολίτευσης.
Ο Δεκέμβρης όμως δεν έβαλε ποτέ ζήτημα εξουσίας κι αλλαγής των σχέσεων παραγωγής, όπως κάνει κάθε επανάταση. Δεν εξαπλώθηκε ποτέ σε πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης, στους χώρους δουλειάς, δε σταμάτησε τη διαδικασία της παραγωγής -πόσο μάλλον να εγείρει άλλα ζητήματα για το μοντέλο της. Κι είναι ζήτημα -που θα δούμε κι αλλού- ποιο ήταν το βάθος του και τι άφησε πίσω του, όπως θα έκανε πχ μια επανάσταση, ακόμα και ηττημένη.
Η “καθαρή επανάσταση” και ο Λένιν
Πολλές φορές βλέπουμε να επικαλούνται ένα τσιτάτο του Λένιν που λέει πως όποιος περιμένει να δει μια καθαρή επανάσταση, όπου θα είναι από τη μια πλευρά ο στρατός του προλεταριάτου και από την άλλη ο στρατός των εκμεταλλευτών, δε θα την ζήσει ποτέ του. Συνεπώς, πρέπει να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα με τις αντιφάσεις της, να μην τις φοβόμαστε, να μην τις αντιμετωπίζουμε από θέση επαναστατικής καθαρότητας, αλλά να παρεμβαίνουμε με θάρρος σε αυτές, αν θέλουμε να παίξουμε πραγματικά το ρόλο της πρωτοπορίας στο κίνημα.
Γενικά η πραγματική ζωή απεχθάνεται τις καθαρές μορφές. Κατά τον ίδιο τρόπο, όμως, πρέπει κι εμείς να αποφεύγουμε να παίρνουμε από τα Άπαντα του Βλαδίμηρου το τσιτάτο που μας βολεύει κάθε φορά, χωρίς να βλέπουμε συνολικά τη θεωρία του και προπαντός τη δράση του. Από το Λένιν πχ θα μπορούσαμε να σταχυολογήσουμε ένα άλλο απόσπασμα, όπου βάζει τα χαρακτηριστικά της εξέγερσης.
Η εξέγερση για να πετύχει δεν πρέπει να στηρίζεται σε συνωμοσία, ούτε σ’ ένα κόμμα, αλλά στην πρωτοπόρα τάξη. Αυτό είναι το πρώτο. Η εξέγερση πρέπει να στηρίζεται στην επαναστατική άνοδο του λαού. Αυτό είναι το δεύτερο. Η εξέγερση πρέπει να στηρίζεται σε τέτοιο σημείο στροφής στην ιστορία της αναπτυσσόμενης επανάστασης, όταν στις πρωτοπόρες γραμμές του λαού παρατηρείται η μεγαλύτερη δραστηριότητα, όταν οι ταλαντεύσεις στις γραμμές των εχθρών και στις γραμμές των αδύνατων, μεσοβέζικων, αναποφάσιστων φίλων της επανάστασης είναι μεγαλύτερες από κάθε άλλη φορά. Αυτό είναι το τρίτο. Και μ’ αυτούς τους τρεις όρους στην τοποθέτηση του ζητήματος της εξέγερσης ξεχωρίζει ο μαρξισμός από τον μπλανκισμό»
Ο Λένιν απαντά εδώ στην κατηγορία κατά των μπολσεβίκων πως “παραβιάζουν την ιστορία” και βάζει καθαρά τη διαφορά του μαρξισμού από τον μπλανκισμό. Παράλληλα όμως βάζει τρία σωστά κριτήρια για τον καθορισμό της εξέγερσης. Μπορεί να πει κανείς ότι ο Δεκέμβρης πληροί -έστω κατά προσέγγιση- κάποια από αυτά τα κριτήρια;
Στον αντίποδα, μπορεί να αντικρούσει κανείς πως εδώ ο Λένιν σημειώνει τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει μια εξέγερση για να πετύχει -κι όχι γενικά. Στην τελική όμως αυτό δεν είναι που μας ενδιαφέρει; Εκτός κι αν βυζαντινολογούμε με τους ορισμούς, για να περνάει η ώρα…
Ποιος ήταν ο ταξικός χαρακτήρας του Δεκέμβρη;
Όπως σημειώνεται και πιο πάνω, ο Δεκέμβρης δεν απασχόλησε τους μεγάλους χώρους δουλειάς και πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης. Η μοναδική φορά που συνυπήρξαν, κατά κάποιον τρόπο, ο Δεκέμβρης με το οργανωμένο εργατικό κίνημα ήταν στην ήδη προγραμματισμένη απεργία της 10ης Δεκέμβρης, την Τετάρτη μετά τη δολοφονία του Αλέξη.
Ο Δεκέμβρης δεν είχε καν τα ταξικά χαρακτηριστικά που φαίνεται να είχε η εξέγερση στα προάστια του Παρισιού, την ίδια χρονιά. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τη σύνθεση, αλλά και με τους όρους με τους οποίους εκδηλώθηκε. Η συμμετοχή φτωχών κι εξαθλιωμένων ατόμων στα γεγονότα ήταν κυρίως σε πλιάτσικα καταστημάτων, κάτι που παραπέμπει σε λούμπεν καταστάσεις, την άρνηση της ταξικής συνείδησης. Επιπλέον, η εκτόνωση που ακολούθησε τις πρώτες οργισμένες βδομάδες είναι μάλλον μικροαστικό στοιχείο -αν και τέτοιου είδους σκαμπανεβάσματα μπορεί να προκύψουν ακόμα και σε έναν εργατικό, ταξικό αγώνα. Η διαφορά είναι πως οι εργατικοί αγώνες έχουν συνέχεια και αφήνουν μια γενική παρακαταθήκη.
Επίσης, αν θεωρήσουμε πως η νεολαία ήταν το βασικό υποκείμενο του Δεκέμβρη, είναι μια διαταξική κατηγορία. Ο Δεκέμβρης εξάλλου ήταν ένα γενικό ξέσπασμα, με αφορμή τη δολοφονία ενός παιδιού από τα Βόρεια Προάστια που βρέθηκε στα Εξάρχεια, και έδειξε σε όλους πως μπορεί να ήταν στη θέση του, πως οι κατασταλτικοί μηχανισμοί δεν κάνουν ακριβώς ταξικές διακρίσεις (αν και είναι σαφές ότι έχουν ταξικές προτιμήσεις για τους στόχους τους).
Ποιος ήταν ο πολιτικός χαρακτήρας του Δεκέμβρη;
Με μία λέξη, η βασική πολιτική έκφραση των γεγονότων που μνημονεύουμε ως “Δεκέμβρης” ήταν η αναρχία, σε διάφορες εκδοχές της. Όσοι αυτοπροσδιορίζονταν ως κόκκινοι (από το εξωκοινοβούλιο) και είχαν συμμετοχή στα γεγονότα, ακολουθούσαν απλώς το ρυθμό και τη ροή τους, χωρίς να παρέμβουν ουσιαστικά -είτε το προσπάθησαν είτε όχι. Όσοι βαυκαλίζονται πως μπήκαν στα γεγονότα, για να τα επηρεάσουν και να μπολιάσουν τη δυναμική τους με διάφορα στοιχεία που έλειψαν από το Δεκέμβρη, μοιάζουν με αυτούς που βγάζουν βόλτα ένα σκύλο που δεν είναι στα μέτρα τους και τελικά καταλήγει να τους πηγαίνει βόλτα αυτός.
Προκύπτει αυτομάτως το ζήτημα της σχέσης αυθόρμητου-συνειδητού, που δεν μπορεί προφανώς να εξαντληθεί σε μια παράγραφο. Αλλά η μεταξύ τους σύνδεση δεν έρχεται όταν το δεύτερο γίνεται ουρά του πρώτου και το ακολουθεί τυφλά. Το αυθόρμητο μαθαίνει από την πείρα του, συνηθίζει, εκπαιδεύεται. Και αυτό που έμαθε σε μεγάλο βαθμό το Δεκέμβρη, είναι τα μπάχαλα ως “σύγκρουση” που λειτουργεί βασικά ως εκτόνωση.
Παρεμπιπτόντως, αν υπάρχει ένα ταμπού με την πολιτική κριτική προς τον αναρχικό χώρο, ένα εξίσου ισχυρό ταμπού είναι η έλλειψη -αν όχι φόβος- κριτικής από το εξωκοινοβούλιο (ή γενικά αυτό που ο Τσίπρας ονόμασε “αριστεροχώρι”) απέναντι στην αναρχία ή μάλλον -για να ακριβολογούμε- απέναντι στα μπάχαλα, η γενική ανοχή, η σχεδόν ολοκληρωτική έλλειψη περιφρούρησης.
Στα πολιτικά αποτελέσματα του Δεκέμβρη -αν και όχι άμεσα- μπορεί ίσως να συμπεριληφθεί κι η ενίσχυση του “κινηματικού προφίλ” του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε δείξει από το φοιτητικό κίνημα του 2006-07 την ικανότητα να καρπώνεται ως εκλογική υπεραξία τη δυναμική κάποιων γεγονότων στα οποία η πραγματική συμμετοχή του ήταν αμελητέα και σίγουρα μη καθοριστική.
Ήταν οργανωμένος ο Δεκέμβρης;
Ως ένα βαθμό σχετίζεται με όσα σημειώνονται παραπάνω για τη σχέση συνειδητού κι αυθόρμητου. Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση. Αν τα γεγονότα κι η βίαια έκρηξη υποκινήθηκε, οργανώθηκε από κάποιο κέντρο. Διάφορες αναλύσεις αναφέρουν τη μαζική αποστολή δεκάδων sms σε λίγα λεπτά, που ήταν πάντως ο βασικός τρόπος επικοινωνίας εκείνες τις στιγμές -και εκείνη την εποχή. Επίσης, ήταν η πρώτη φορά που έκαναν την παρουσία τους τα social media και το διαδίκτυο εν γένει, δείχνοντας πόσο χρήσιμο εργαλείο μπορούν να είναι -χωρίς αυτό φυσικά να βεβαιώνει τη θεωρία του “κινήματος του facebook”, που έπαιξε περισσότερο στις Πλατείες των Αγανακτισμένων.
Άλλες αναλύσεις εντοπίζουν ένα σχέδιο συνωμοσίας κι αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης Καραμανλή, που βρέθηκε στο στόχαστρο ξένων μυστικών κι υπηρεσιών και των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Δηλαδή βασικά στο στόχαστρο των ΗΠΑ, που ήθελαν πάση θυσία να ακυρώσουν τη συμφωνία με τη Ρωσία για τους αγωγούς του φυσικού αέριου.
Οι παραπάνω “αφηγήσεις” μπορεί να περιέχουν ψήγματα αλήθειας και να βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Γίνονται όμως φαιδρές, όταν φλερτάρουν με τη συνωμοσιολογική αντίληψη των πραγμάτων. Είναι ζήτημα ποιος κινεί τα νήματα και αν τα εμπλεκόμενα μέρη είναι απλές μαριονέτες χωρίς βούληση ή αν τα γεγονότα έρχονται κατά παραγγελία. Οι πράκτορες προφανώς υπάρχουν κι έχουν βασικό ρόλο στις εξελίξεις, δεν είναι όμως το καθοριστικό στοιχείο που θα γείρει την πλάστιγγα. Γεγονότα μεγάλης εμβέλειας μπορούν να αξιοποιηθούν προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, όχι όμως να προκληθούν από το μηδέν.
Πώς έδρασαν οι κομμουνιστές;
Είχαν ουσιαστική παρέμβαση στους μαθητές, παίζοντας σημαντικό ρόλο στη μαζική κινητοποίησή τους. Είχαν τα πιο μαζικά μπλοκ στην απεργιακή συγκέντρωση της 10ης Δεκέμβρη. Συνέχισαν τις κινητοποιήσεις μετά την “αδέσποτη σφαίρα” που χτύπησε ένα μαθητή, μέλος της ΚΝΕ, στο Περιστέρι.
Δεν είχαν τα αντανακλαστικά να βρεθούν στο δρόμο από την πρώτη μέρα. Δε φάνηκε να έχουν κάποιο σχέδιο για να οδηγήσουν τα γεγονότα και τη δυναμική τους σε μεγαλύτερος βάθος κι έκταση. Δεν υστέρησαν ως προς αυτό σε σχέση με άλλες δυνάμεις που τους κατηγορούν, αλλά οι προσδοκίες από αυτούς είναι μεγαλύτερες.
Αυτή είναι η ουσία του πράγματος, ωστόσο τα επίμαχα ζητήματα στα οποία εστιάζει συνήθως η αντιπαράθεση είναι τελείως διαφορετικά -κι αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο. Το άστοχο κι ακατανόητο διήγημα (προσωπική γνώμη) που δημοσιεύτηκε στον κομματικό Τύπο. Και η επιλογή να πορευτούν τα απεργιακά μπλοκ του ΠΑΜΕ μακριά από τις εστίες επεισοδίων, για να προστατεύσουν τον “άμαχο πληθυσμό”, και αφού είχε προηγηθεί η πορεία της Δευτέρας, όπου είχαν κινδυνεύσει άμεσα οι διαδηλωτές στα μπλοκ των κομμουνιστών.
Σημεία που δεν κάνουν κανέναν σοφότερο ως προς την ουσία του πράγματος, αλλά “περιέργως” συνεχίζουν να βρίσκονται στο επίκεντρο, δίνοντας τροφή και “επιχειρήματα” για αποπροσανατολισμό και εύκολα στερεότυπα.
Ποια τάξη υπηρετούν τα όργανα της τάξης; Είναι φετίχ η βία;
Η οργή του Δεκέμβρη στράφηκε εναντίον της αστυνομίας. Ή αλλιώς των μπάτσων. Πολύ λογικό, καθώς ο δράστης της δολοφονίας ήταν ένας ειδικός φρουρός, ένας εκπρόσωπος της εξουσίας με λογική σερίφη, που σκότωσε εν ψυχρώ τον Αλέξη, χωρίς καν να απειλείται. Και η αστυνομία είναι εκείνη η μορφή της εξουσίας που γίνεται πιο εύκολα κι άμεσα αντιληπτή σε ένα μαθητή, μια νεανική συνείδηση που ακόμα διαμορφώνεται. Αλίμονο όμως αν μείνει μόνο στο όργανο της τάξης και δε σκεφτεί το ζήτημα ποια τάξη είναι αυτή που υπηρετεί (και την βαφτίζουν “δημόσια”).
Πλέον δε μιλάμε για μικρά παιδιά με ανώριμες συνειδήσεις που διαμορφώνονται. Αλλά για μεγαλύτερα “παιδιά”, που έχουν προσκολληθεί στην παιδική τους ηλικία (πολιτικά μιλώντας) και μια αντίστοιχα απλοϊκή συνείδηση που δυσκολεύεται να ξεφύγει από το φετιχισμό της σύγκρουσης με τους μπάτσους ή μάλλον φτωχαίνει την έννοια, περιορίζοντάς την σε μπάχαλα και κλεφτοπόλεμο με τα ΜΑΤ. Και αυτά τα αντι-μπατσικά αντανακλαστικά -που είναι απολύτως λογικά αν μιλάμε για την περίοδο του Δεκέμβρη ή για μικρούς μαθητές, που ωστόσο κάπως “εκπαιδεύονται” από την πείρα τους- είναι κάτι που διέκρινε και τις μαζικές κινητοποιήσεις των επόμενων χρόνων, την περίοδο της κρίσης και των μνημονίων.
Η βία από μόνη της δεν είναι λύση, φετίχ, δεν αποτελεί εξέγερση. Η σύγκρουση μπορεί να είναι πχ μια απεργία, ένας συλλογικός ταξικός αγώνας ενάντια στα αφεντικά -και όχι ενάντια στα όργανά τους- τα βήματα που χρειάζεται για να φτάσουμε ως εκεί, η σύγκρουση με μια σειρά στερεότυπα, κατάλοιπα και κωλύματα στις συνειδήσεις των συναδέλφων. Με δυο λόγια είναι μια διαρκής διαδικασία που γίνεται σε καθημερινή βάση και όχι απλώς μια κορύφωση.
Θα σπάσουν τζάμια στην πραγματική επανάσταση;
Πιθανότατα ναι, αλλά αυτό θα γίνει παρεμπιπτόντως κι όχι ως αυτοσκοπός. Η βία είναι απλώς η μαμή της ιστορίας, που κινείται από την ταξική πάλη, όχι η μητέρα της. Είναι αυτή που επισπεύδει κάποιες τάσεις, βοηθά να επικρατήσουν, αλλά δεν τις γεννάει. Μια νικηφόρος επανάσταση δε θα έρθει αφήνοντας πίσω της συντρίμια, αλλά φαντάζοντας ως το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου. Κατά κανόνα έρχεται ως κάτι ορμητικό, ακατανίκητο, αναπόφευκτο, που δε χρειάζεται εκτεταμένη βία, αλλά αποφασιστική χρήση της σε κάποια κρίσιμα σημεία για να δείξει τη δύναμή της. Η εύκολη επικράτηση των μπολσεβίκων στην Πετρούπολη είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα -που δεν πρέπει όμως να το βλέπουμε χώρια από τον αιματηρό Εμφύλιο που ακολούθησε, μετά την ιμπεριαλιστική παρέμβαση 14 χωρών που έσπευσαν να σώσουν τη ρωσική μπουρζουαζία με ταξική αλληλεγγύη.
Η επανάσταση λοιπόν δε θέτει ως αυτοσκοπό να σπάσει τζάμια. Αυτό που θέλει πρωτίστως είναι να τα κάνει δημόσια, λαϊκή, κοινωνική περιουσία. Το σπάσιμο μιας βιτρίνας αυτό καθαυτό δε συνιστά επαναστατική πράξη, δεν αμφισβητεί την ιδιοκτησία, τις σχέσεις παραγωγής, αλλά μένει ακριβώς στη βιτρίνα του συστήματος, σε ένα συμβολικό επίπεδο, ενώ συχνά τείνει να λειτουργεί με όρους της κοινωνίας του θεάματος.
Τι άφησε πίσω του τελικά ο Δεκέμβρης;
Ένα εκκωφαντικό κενό, που καλύφτηκε με αρκετή μυθολογία κι ιδεολογικά σχήματα που δεν έχουν πολλή σχέση με την πραγματικότητα. Κι ωραία λόγια για ένα κίνημα που δεν ήταν η απάντηση, αλλά η ερώτηση. Αλλά δεν αρκούν για να καλύψουν την έλλειψη βάθους ή συνέχειας. Ο Δεκέμβρης ακύρωσε ως ένα βαθμό τα Χριστούγεννα, αλλά το διάστημα των Χριστουγεννιάτικων διακοπών ακύρωσε το Δεκέμβρη και την όποια δυναμική του. Και αλίμονο σε όποιον μπερδεύει τελικά -συνήθως σκόπιμα- το κενό με το βάθος…
122 σχόλια:
Κρατώ με μεγάλη ικανοποίηση τα πολύ σοβαρά, μετρημένα και συγκροτημένα στοιχεία κριτικής για τη στάση ή την αδυναμία του Κόμματος σε εκείνα τα γεγονότα. Είτε αυτή είναι προσωπική είτε επίσημη άποψη.
Τα γεγονότα του 2008 μπορεί να θεωρηθούν ως "πράξη πρώτη" μιας κοινωνικής έκρηξης της οποίας την "δεύτερη πράξη" είδαμε στα γεγονότα 2010-12 μετά τα μνημόνια.
Θεωρώ ότι εκεί το Κόμμα, πάντα καλόπιστα ορμώμενος, έχασε σοβαρή επιρροή και σχέση με κοινωνικά στρώματα δικά του, γεγονός που "χρεώθηκε" στις επόμενες εκλογές μέχρι σήμερα.
Την καλησπέρα μου.
Φαίνεται πως η συγκυρία της "επετείου" με τα "κίτρινα γιλέκα" αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για τον, εμβληματικό των "αριστεροχωρικών", "Μαύρο Δεκέμβρη". Αδίκως, κατ' εμένα, αλλά περί αυτού μετά.
Να ξεμπερδεύω και με την δεύτερη σοβαρή ένστασή μου, τώρα για τον έβδομο από τους "Δέκα λόγους": Πως έδρασαν οι κομμουνιστές. (Η πρώτη, για το διήγημα του "Ρ" στην "Κατιούσα", εδώ).
"Δεν είχαν τα αντανακλαστικά να βρεθούν στο δρόμο από την πρώτη μέρα."
Για να προλάβουν τι; Είχαμε κι άλλα περιστατικά δολοφονίας νεαρών από όργανα καταστολής, δεν ήταν το πρώτο. Βέβαια εδώ το πρόσθετο στοιχείο ήταν το εξαιρετικά νεαρό, ένα παιδί, και η υποτιθέμενη απουσία έντασης για ελαφρυντικά σύγχυσης, "βρασμού ψυχής" κλπ. Αλλά η ταχύτητα αντίδρασης σχετίζεται και με το αν θεωρούμε τα "εξάρχεια" και το .."άβατό" τους, hot-point του λαϊκού κινήματος, που πρέπει να μας κρατάει σε εγρήγορση κλπ. Θεωρώ, όχι απλά φυσιολογικά τα αντανακλαστικά, αλλά και πολιτικά επιβεβλημένα.
Δε φάνηκε να έχουν κάποιο σχέδιο για να οδηγήσουν τα γεγονότα και τη δυναμική τους σε μεγαλύτερος βάθος κι έκταση.
Θα έλεγα, πως εδώ είναι το "ζουμί" του θέματος και, ίσως, παρά το ετερόκλητο, είναι αυτό, που το συνδέει άμεσα και με τα "κίτρινα γιλέκα". Το γενικότερο ζήτημα του "Πως παρεμβαίνουμε".
Επί του συγκεκριμένου, που είναι και πιο εύκολο, θα έλεγα, ότι η απάντηση είναι πολύ εύκολη. Αν το ΚΚΕ έμπαινε στη Σταδίου, θα έπεφτε σε παγίδα. Η θα πλακωνόταν με το μπάχαλο, η θα χρεωνόταν τις λεηλασίες και τις φωτιές, συνοπτικά "τα τζάμια", που μάλλον αυτό ήταν το ζητούμενο. Και τότε, βέβαια, θα χάναν αμέσως τα "τζάμια" όλη την ..."επαναστατική" τους αίγλη από τα παπαγαλάκια, που τώρα τα εκθειάζουν! Το βράδι της Δευτέρας στήθηκε μια μεγάλη προβοκάτσια, με στόχο, μέσω του ΚΚΕ το λαϊκό και το εργατικό κίνημα, που αποσοβήθηκε ακριβώς γιατί το ΚΚΕ είναι μια πολιτική δύναμη, που έχει τα ούμπαλα να σηκώνει το πολιτικό κόστος της αντίστασης σε τέτοιες προβοκάτσιες. Αλλιώς, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα, πως άμα "σε σέρνει ο σκύλος" (καλό!!), καλή-ώρα όπως το αριστεροχώρι, είσαι ..."επαναστάτης"! Να θυμίσω, πως ήρθαν τα ενεργούμενα του (αλήστου μνήμης πια - πετάχτηκε στα άχρηστα) "Ενάντια" ακριβώς μπροστά από τα μπλοκ μας στην Ομόνοια, ενώ δεν είχαν κανένα λόγο εκεί - αλλού ήταν το μπλοκ τους, και άρχισαν να σπάνε εμφανώς προκλητικά κάτι κρύσταλλα μπροστά μας.
Ολη αυτή η προβοκάτσια με τα τζάμια του "Μ.Δ." απέτυχε στον βασικό-κεντρικό στόχο της, και όλη μετέπειτα η σολομωνική των "αριστεροχωρικών" περί ..."κόμματος των νοικοκυραίων, που δε ...σπάει τζάμια" είναι φτωχομπινεδιές της Αντίδρασης, τύπου "ό,τι μπορούμε να περισώσουμε από μιαν αποτυχία μας", που την διεκπεραιώνουν, όπως συνήθως, οι συνήθεις ηλίθιοι. Στα ίδια πλαίσια ήταν και οι σχετικές δηλώσεις του Καρατζαφερίσκου και του γνωστού αρχοντογούρουνου του ΠΑΣΟΚ.
Αυτά γι απόψε, με τις ενστάσεις, γιατί έπονται άλλα, που τα θεωρώ πολύ πιο ενδιαφέροντα.
Συνεχίζουμε, πιο δυνατά.
Δεν μπορούμε να ασχοληθούμε καν με το γενικότερο θέμα "Πως παρεμβαίνουμε", αν δεν έχουμε σαφή εικόνα του τι είναι αυτό, που πρέπει, αν πρέπει, να "παρέμβουμε". Καταρχήν, η ίδια η έκφραση "παρεμβαίνουμε" με ενοχλεί, γιατί μου θυμίζει ...Μπαλάφα(!), δηλαδή προδίδει μιαν ολόκληρη νοοτροπία ενός κοινωνικού στρώματος, που αισθάνεται ξένο, γιατί είναι ξένο, προς το εργατικό/λαϊκό κίνημα, και επιθυμεί να ..."παρέμβει", να ...το "μπολιάσει" κλπ. απέξω. Δεν πρόκειται δηλαδή για την πολιτική πρωτοπορία της ίδιας της εργατικής τάξης, που ενδεχόμενα κάποτε προσεχώρησε σε αυτήν συνεισφέροντας τα ιδεολογικά εργαλεία, που δεν κατείχε η ίδια. Από τότε έχουμε διαβεί δύο αιώνες, το εργατικό κίνημα έχει πια αναπτύξει την δική του ιδεολογία και κουλτούρα, δεν έχει πια ανάγκη από άλλα ...."μπολιάσματα". Το ζήτημα είναι πως το ίδιο πια θα κουμαντάρει τα του οίκου του.
"Τι κάνουμε" λοιπόν εμείς, σαν κομμ. Κόμμα και κίνημα, που είναι κομμάτι του εργατικού/λαϊκού κινήματος και δεν «παρεμβαίνει» απέξω σε αυτό. Το "αριστεροχώρι" ας παλεύει να "μπολιάζει" το εργατικό κίνημα με τις μικροαστικές διαστροφές του.
Αλλά γι αυτό το ερώτημα, πρέπει, πριν, να ξεδιαλύνουμε αν ο «Μαύρος Δεκέμβρης» (στο εξής, «ΜΔ», για συντομία) ανήκει στο εργατικό/λαϊκό κίνημα η στην πραγματικότητα είναι κάτι έξω από αυτό, που μάλλον θέλει να το ...»μπολιάσει», δηλαδή να το παρασύρει σε άλλους δρόμους. Και πριν από τον ΜΔ, πρέπει το ίδιο να ξεδιαλύνουμε για το «μπάχαλο», επίσης για ένα σημαντικό τμήμα του αναρχισμού, που συνδέεται με το “μπάχαλο”, τις διάφορες γκρούπες «δεν πληρώνω» κλπ., τους «ρουβίκωνες» του Βούτση, τι είναι τα «εξάρχεια» με το «άβατό» τους. Γιατί θαρρώ, όλα αυτά πάνε κουστούμι.
Για να μη μακρηγορώ, θεωρώ πως όλο αυτό το «τσούρμο» είναι ένα ψευδολαϊκό, ένα λαϊκίζον κίνημα, με υπαρκτή και σημαντική κοινωνική βάση, τα μικρομεσαία στρώματα και εργάτες με μικροαστική συνείδηση, που, στη φάση του Καπιταλισμού-που-σαπίζει έχουν γίνει τελείως αντιδραστικά, εξ ου και ο ακατέργαστος στοιχειακός αντικομμουνισμός τους. Τώρα, το ότι η ελευθεριάζουσα και ταυτόχρονα αυταρχική νοοτροπία τους (δεν είναι καθόλου αντιφατικά αυτά τα δύο) αφήνει ελεύθερο το πεδίο σε κάθε είδους αντιδραστικά πρακτοριλίκια μόνο οι αληθινοί συνομωσιολόγοι θα το χαρακτήριζαν «συνομωσιολογία». Αλλωστε, όπως προσφυώς παρατήρησε και ο Drugitize στην «Κατιούσα», «ό,τι εκπέμπεις έλκεις». Αμα σερβίρεις αντι-κουκουεδισμό θα μαζέψεις και κάθε ...πονεμένη αντικομμουνιστική ψυχή, γιατί γι αυτούς οι υποτιθέμενες διαφορές εδώ, και αν υπήρχαν, είναι έτσι κι αλλιώς ...ψιλά γράμματα! Εδώ κατηγορούν για «μπολσεβίκο» ακόμη και τον ....Τσίπρα(!), και δεν υποκρίνονται, το πιστεύουν γιατί τους βολεύει. Και βέβαια, οι πράκτορες δεν δημιουργούν κινήματα, έστω και αντιδραστικά, άμα δεν υπάρχει η μαγιά, η το «πυροθερμικό φορτίο» όπως λένε οι πυροσβέστες, που περιμένει απλά να σκάσει ένα καψούλι για να αναφλεχθεί - κι αυτό κάνουν οι πράκτορες. Μόνο, που το εκάστοτε κοινωνικό υπόβαθρο δεν είναι πάντα προοδευτικό, η μπορεί και να είναι αντικειμενικά (ταξική θέση) αλλά να έχει διαμορφωμένη αντιδραστική συνείδηση, γι αυτό και η ιστορία έχει να επιδείξει και αντιδραστικά κινήματα. Τώρα για όσους επιμένουν ότι δεν υπάρχουν πράκτορες, εκτός από τα σχετικά κονδύλια του Κρατικού Προϋπολογισμού να τους θυμίσουμε και το ...βανάκι της Κυψέλης; Περιττό.
(συνεχίζεται)
(2/2)
Κάτι για τα «εξάρχεια» και το περιλάλητο «άβατό» τους. Θα αντιγράψω από σχετικό σχόλιο άλλου, που λογοκρίθηκε (όχι εδώ, αλλού, σε γνωστό αριστεροχωρικό σαϊτ): Εδώ γκουτζάμ Γράμμος δεν κατάφερε να κρατήσει το «άβατό» του περισσότερο από 2,5 χρόνια, απέναντι στην αστική τάξη! Σοβαρά μιλάμε, ότι δεν μπορεί το αστικό Κράτος να «καθαρίσει» τα «εξάρχεια» εδώ και 40 χρόνια;! Κι επαναλαμβάνεται κάθε τόσο αυτό το ανιαρό και χιλιοπαιγμένο σόου, «κλέφτες και αστυνόμοι» γωνία Πατησίων και Στουρνάρη;!;! Απίστευτη υποκρισία, που μας δουλεύουν από κοινού αστοί και μικροαστοί. Το «άβατο» είναι έκφραση της πολιτικής συμμαχίας αστών-μικροαστών, αναγκαίο, μαζί με τους «αναρχοαυτόνομους/αντιεξουσιαστές» του, συμπλήρωμα/αντιστάθμισμα της μεταπολιτευτικής νομιμοποίησης του ΚΚΕ, μέρος του ανορθοδόξου πολέμου ενάντια στο εργατικό κίνημα και βασικό εργαλείο πολιτικής σταθεροποίησης της περίφημης Μεταπολίτευσης, που συνεχίζεται ακάθεκτη κι ας λένε.
[ Παρένθεση: Θα μου πείτε, τώρα, τι πρέπει να κάνει το ΚΚΕ, άμα επιχειρήσει το Κράτος δυναμική εκκαθάριση του «αβάτου», όταν θεωρήσει ότι έχει φθαρεί; Νομίζω, πως έτσι και αλλιώς δε θάναι λάθος να εναντιωθεί. Ο ανορθόδοξος πόλεμος πρέπει να έχει απώλειες ...και για την άλλη πλευρά! Αλλωστε, η πείρα δείχνει πως και τέτοιες ενέργειες γίνονται πάντα επιθετικά και παραπλανητικά από πλευράς αστικού κράτους: Θα συνδυαστεί με σύγχρονες επιθέσεις σε αυθεντικά λαϊκά δικαιώματα, όπως το πανεπιστημιακό άσυλο, θα συλληφθούν άσχετοι για να συγκαλυφθούν οι πράκτορες κλπ., και εν πάσει περιπτώσει δεν θα το «κάψει» το αστικό κράτος το «άβατο» των εξαρχείων του. Θα το ηρωοποιήσει για να το διασώσει σαν χρήσιμη αντιδραστική παρακαταθήκη. Εδώ και η περίφημη «17Ν» αποσύρθηκε δια της «συλλήψεώς»(!) της. Δε μπορούσε να γίνει αλλιώς, για μην μείνει έκθετο το όλο εγχείρημα.... Νομίζω πως κάτι σχετικό θα γίνει και με το «άβατο», γιατί έχει αρχίσει να «μυρίζει», όπως το ίδιο είχε αρχίσει να μυρίζει και η «17Ν» μετά από 27 χρόνια μεταφυσικής ....ασυλληψίας. Κλείνει η παρένθεση].
Αυτά, και έπεται η συνέχεια για την φύση πλέον του ΜΔ, τις ομοιότητες και τις διαφορές του από τα «κίτρινα γιλέκα».
https://www.blogger.com/comment.g?blogID=81787152277490965&postID=7919951823334356255
Στο παραπάνω νήμα είχα πει τη γνωμγ μου πριν 2 χρόνια. Αυτή δεν έχει αλλαξει.
Το μόνο που θα συμπλήρωνα 2 χρόνια μετά από αυτό το σχόλιο είναι πρώτον ότι δε φτάνει να είμαστε πολιτικά σωστοί απλά ούτε πρέπει αυτό να είναι το παν για εμάς. Πρέπει να βασανιζομαστε περισσότερο να βρούμε τρόπους πως αυτή η σωστή πολιτική τοποθέτηση μας θα εισχωρήσει και θα γίνεται κυρίαρχη στις πλατιές λαϊκές μάζες. Αυτό απαιτεί τακτική και ευελιξία. Μάστερ αυτού του πραγπράγμ υπήρξε ο Βλαδίμηρος. Ειδικά οποίος μελέτησε τα της Οκτωβριανης αναλυτικά με αφορμή τα 100χρονια της πέρσι θα είδε ότι μέσα σε εκαελάχι χρονικό διάστημα οι μπολσεβίκοι άλλαζαν την τακτική τους παίρνοντας υπόψη τα γεγονότα, το συσχετισμό και τις διαθέσεις των μαζών σε σημείο που κάποιος που σκέφτεται δογματικά και μηχανιστικά να πει ότι άλλαζαν στρατηγική αλλά όχι μόνο δεν την άλλαζαν αλλά με αυτό τον τρόπο την προωθουσαν. Με λίγα λόγια η πολιτική ορθοτητα χωρίς τη διαλεκτική ανάλυση κάθε νέου, παλιού ή εξελισσόμενου φαινομένου και αντίστοιχη δράση και τακτική ευελιξία μένει κενό γράμμα.
Δευτερον 10 χρόνια μετά θεωρώ ότι ο Δεκέμβρης του 2008 ως κορύφωση μιας 10ετιας έντονων νεολαιστικων αγώνων από το νόμο Αρσένη και τους πολέμους σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν μέχρι το νόμο πλαισιο της Γιαννακου γαλούχησε και σημάδεψε να πιο ανέμελα χρόνια μια γεννιας κυρίως Αθηναίων που σήμερα είναι 25 με 27 έως 35 με 40 ετών και τους άφησε βαθιά στερεότυπα πολιτικά είτε είναι ενεργοί στο κίνημα είτε όχι. Από αυτή την άποψη έχει αξία να τον μελεταμε και όχι να τον σνομπαρουμε. Μόνο να κερδίσουμε έχουμε από τα συμπεράσματα μας.
Υγ .Στο πώς το ΚΚΕ απέφυγε την προβοκάτσια εκεινη τη Δευτέρα συμφωνω με Σεχταρ.
ratm
10 χρόνια μετά και με όσα έχουμε ζήσει από τότε νομίζω ότι μπορούμε να βάλουμε τα γεγονότα εκείνης της εποχής στην πραγματική τους διάσταση.
Να ξεκινήσω από το εξής: μόνο εγώ θυμάμαι την ατμόσφαιρα να μυρίζει μπαρούτι πριν την δολοφονία του Γρηγορόπουλου? Τους χρυσαυγίτες να κάνουν τις πρώτες δυναμικές εμφανίσεις τους στον Άγιο Παντελεήμονα, κινήσεις περίεργες στα Εξάρχεια που ψαχνονταν για "κάτι"? Ε, τελικά αυτό το "κάτι" ήρθε, όχι προσχεδιασμένα ως γεγονός. Και από κει και πέρα ξεκίνησε το πανηγύρι.
Υπάρχουν δύο "Δεκέμβρηδες" (στην πραγματικότητα κανένας εκτός του 1944 αλλα εστω, για να συνεννοηθούμε) το 2008. Ο ένας του πλιάτσικου, της καταστροφής, της προβοκάτσιας και της τυφλής βίας, την οποία προσωρινά ακολούθησαν και κομμάτια νεολαίας που δεν είχαν σχέση μαζί της. Αυτή την πλευρά αποθέωσαν οι "συνήθεις έτοιμοι", οι μεν πιστεύοντας ότι μπορούν να μπουν επικεφαλής της (οι ανταρσυοι, σε πρωθυστερο σχήμα), οι δε για τα άγια ψηφαλακια (ξέρετε ποιοι). Και οι δύο την πατήσανε γιατί αυτό το πράμα ούτε αυθόρμητο που περίμενε την καθοδήγηση τους ήταν, ούτε η αστική τάξη ήταν έτοιμη να αβανταρει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Από την άλλη, η εργατική τάξη και το Κόμμα της, το οποίο βρέθηκε μπροστά σε καινούριες καταστάσεις, πρωτόγνωρες και εν πολλοίς επικίνδυνες. Γιατί βρέθηκε στο στόχαστρο των μηχανισμών άμεσα (ας θυμηθούμε τη Δευτέρα 8/12) και σε επίπεδο ιδεών.
Ειναι ζήτημα αν σε αυτά τα πλαίσια μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικό, εκτός από το να παρέμβεις οργανωμένα, συγκροτημένα και αναδεικνύοντας το κύριο. Αυτό πάλεψε το Κόμμα και σε γενικές γραμμές το κατάφερε αποκτώντας και εμπειρία για μετά. Εμπειρία που την πλήρωσε με ένα νεκρό από τους ίδιους "μαύρους" μηχανισμούς...
Υπάρχουν αρκετά ζητήματα που μπορούμε να συζητήσουμε, με το διήγημα να μην είναι ένα από αυτά, παρά την άκαιρη χρονικά δημοσίευση του, η οποία το αδίκησε.
Τελικά τι άφησε όλο αυτό? Χρυσή Αυγή και ΣΠΦ, Ρουβικωνα. Τρελή επιτυχία!
ΡΗ
Νομιζω πως η ερωτηση ''τι ηταν ο Δεκεμβρης'' δεν μπορει να απαντηθει με 100% ακριβεια αν δεν εξακριβωθει ποιος ηταν πισω απ'ολο αυτο το σκηνικο. Και δεν αναφερομαι φυσικα στην δολοφονια αλλα στην εκρηξη που ακολουθησε, η οποια περα απο το αυθορμητο στοιχειο που υπαρχει παντα και παντου, δεν μπορω να πιστεψω οτι ηταν εντελως ανοργανωτη και τυχαια.
Το σιγουρο ειναι οτι τα γεγονοτα τα εκμεταλλευτηκε και εν μερει τα υποκινησε το τοξο ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-Εξαρχεια, οι δυο πρωτοι για ψηφους, τα Εξαρχεια κλασικα για ξεκα.... και για ποινικες ενεργειες (πλιατσικο, φθορες κλπ).
Περα απο τα μπαχαλα, ακομα και οι σχετικα ειρηνικες κινητοποιησεις δεν εθεταν καποιο συγκεκριμενο αιτημα και προταγμα περα απο μια απροσωπη οργη και λυπη για το νεκρο παιδι και για αυτο δεν αφησε καμια παρακαταθηκη και ηδη απο το 2010 οι κινητοποιησεις ανημερα της επετειου της δολοφονιας ατονησαν αισθητα.
Σημερα δεν αποτελει τιποτα παραπανω παρα μια εθιμοτυπικη μερα οπου διαφοροι παρακρατικοι και χουλιγκαν παιζουν κυνηγητο με την αστυνομια και στις σχολες συμβαλλει ωστε να ερχονται οι διακοπες λιγο πιο νωρις μεσω εξισου εθιμοτυπικων καταληψεων (στις ΕΑΑΚοκρατουμενες σχολες).
Η λεγομενη εξεγερση δεν ξεπερασε ποτε τα ορια ενος κομματιου της νεολαιας και μαλιστα κυριως της μαθητικης και σπουδαζουσας. Δεν συνδεθηκε ουτε με τους εργαζομενους νεους, ουτε με τους εργαζομενους γενικοτερα αλλα ουτε και με την υπολοιπη κοινωνια. Η καταδικη της δολοφονιας υπηρξε σχεδον καθολικη (περα απο καποιους σιχαμενους ναζι, τουλαχιστον αυτο λενε τα βιωματα μου) αλλα οι κινητοποιησεις αφησαν τους περισσοτερους αδιαφορους εως εχθρικους.
Παντως θεωρω ιδεολογικη επιτυχια του ''χωρου'' και του εξωκοινοβουλιου που στα ευρυτερα πλαισια του αριστεροχωριου αυτη η μερα εχει καποια ιδιαιτερη βαρυτητα και δυστυχως ακομα και σημερα βλεπω το ΚΚΕ να διατηρει μια καπως αμυντικη σταση απεναντι σε εκεινα τα γεγονοτα χωρις να εχει σφαλλει καπου ιδιαιτερα.
Και τελος να κανω μια προβοκατορικη ερωτηση: Πιστευετε οτι αν ο Αλεξης δεν ηταν του ''χωρου'' ή εστω δεν ειχε επαφες με το ''χωρο'' και δεν ηταν παιδι αστικης οικογενειας, το θεμα θα ειχε παρει τοσο μεγαλες διαστασεις?
ΡΓ προφανώς, όχι ΡΗ. Ο Σεχταρ με καλύπτει σε πολύ μεγάλο βαθμό στις παρατηρήσεις του, οπότε θα γράψω κάτι παραπάνω αν κρίνω ότι έχει νόημα. Στέκομαι μόνο στο ότι ο αναρχισμός εξ' αρχής ήταν πιο κοντά στην αστική ιδεολογία παρά στην εργατική, πολύ πιο ξεκάθαρα και κάθετα σήμερα. Άρα δεν υπάρχει κανένας τόπος συνεύρεσης και διαλόγου. Όποιος φεύγει από εκεί για δω , δεν φεύγει επειδή του χαϊδεψαμε αυτιά και αυταπάτες, αλλά μέσα από τη σκληρή διαπάλη διαλύοντας του τις τελευταίες και φυσικά αν υπάρχει ταξικό έδαφος. Το αυτό ισχύει και για τους του "αριστεροχωριου", με καποιες διαφορές.
ΡΓ
Τι ήταν ο "Μαύρος Δεκέμβρης";
Μια μόνιμη διανοητική ανεπάρκεια του αριστεροχωργιού εκδηλώνεται με την αδυναμία του να διακρίνει την μορφή από το περιεχόμενο. Κάθε βαβούρα με διαδήλωση, κυνηγητό με τους αστυνομικούς, (που είναι όλοι «μπάτσοι», αδιακρίτως) για τον αριστεροχωρικό είναι «εξέγερση» και συνεπώς(!) ….Επανάσταση. Η λέξη «συγκρουσιακός» είναι γι αυτόν βασική αρχική έννοια αναφοράς, ποιοτική. Το μικροαστικό μυαλουδάκι του ξεχνάει, αν τώχει ακούσει, πως τον χαρακτήρα κάθε αντίθεσης, «συγκρουσιακής» η μη, προσδιορίζει το «ποιος-ποιόν» και όχι το «πως».
Τα γεγονότα του ΜΔ μορφολογικά περισσότερο ανταποκρίνονται σε αυτό, που λέμε «ταραχές», χωρίς νάχουν σαφές ταξικό πρόσημο και μάλιστα «αριστερό» με την έννοια πως εδώ, παραβλέποντας τις «πολυπλοκότητες» των λεηλασιών, κρυσταλλοθραυσιών κλπ., θα μπορούσαμε στον πυρήνα τους να διακρίνουμε την ε.τ.. Δεν υπήρχε τότε κάτι, που να προκαλεί ιδιαίτερο αναβρασμό στους εργαζομένους, πέρα από την συνηθισμένη ρουτίνα. Η Κρίση δεν είχε ακόμη αγγίξει όχι την Ελλάδα, αλλά ούτε και άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αντίθετα καλλιεργούνταν στην κοινή γνώμη και μια ευφορία/εφησυχασμός, γιατί «είναι θωρακισμένη η Ευρώπη», «εμάς μας προστατεύει το Ευρώ» κι άλλα τέτοια. Για δε τα μικρομεσαία στρώματα, ούτε λόγος, ζούσαν ακόμη στην σαραντάχρονη μπελ επόκ τους.
Τι ήταν αυτό, που αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη (και όχι την αφορμή) εκείνων των ταραχών;
Όπως είπα πριν ήταν μικροαστοί και μικροαστίζοντες εργαζόμενοι οι κοινωνικές δυνάμεις, που «σήκωσαν» τον ΜΔ, είτε ενεργά, μια θορυβώδης υπερκινητική μειοψηφία, είτε (η συντριπτική τους πλειοψηφία) επιδοκιμάζοντας από τον καναπέ.
Αλλά γιατί να «ξεσηκωθούν» τότε, χωρίς υλικό λόγο, ενώ τώρα, που υπάρχουν πολλοί τέτοιοι λόγοι είναι κότες;
Μήπως ήταν μια συναισθηματική «οιονεί-εξέγερση» μικροαστίζουσας νεολαίας, κινούμενη στον χώρο του φαντασιακού;
Ας σκεφτεί και απαντήσει ο καθένας.
Να επισημάνω ότι αυτές οι ταραχές κάθε άλλο παρά άφησαν «κενό». Την έκαναν τη δουλίτσα τους, παρήγαγαν αποτελέσματα σημαντικά, που μπορεί να μην ανταποκρίνονταν στις δηλούμενες από τους αυτουργούς, η ερμηνευόμενες από τους δημοσιολογικούς πάτρωνές τους, επιδιώξεις τους, αυτό καθόλου δεν σημαίνει όμως ότι «τους κακοπήγαν». Είναι πολύ συνηθισμένο σε αυτούς τους κοινωνικούς χώρους το «άλλα λέω και άλλα εννοώ, η θέλει η ψυχούλα μου» σε ηγετικό επίπεδο και επίσης το «άλλα κάνω και άλλα νομίζω ότι κάνω» σε επίπεδο βάσης, που χειραγωγείται πολύ εύκολα χάρη στον εγγενή ιδεαλισμό, την εξιδανικευμένη έμφαση στο φαντασιακό, την αποθέωση της παρορμητικότητας και την υποβάθμιση της λογικής σκέψης σε ταύτιση με «δογματισμό». Και, πάνω απ’ όλα βέβαια, χάρη στον συστημικά καλλιεργημένο αντικομμουνισμό, είτε ξετσίπωτο, είτε με την ντροπαλή αντι-ΚΚΕ περιβολή.
Θεωρώ πολύ λογικό να θεωρήσουμε ότι τα αποτελέσματα μπορούν να μας οδηγήσουν, κατά την ανάδρομη φορά, στις κινητήριες δυνάμεις, που τα παρήγαγαν. Cui bono. Τα αποτελέσματα είναι ό,τι ακολούθησε, και ξέρετε όλοι. Η ουσιαστική καθαίρεση του Καραμανλή, για να τον διαδεχτεί ο Γιωργάκης και το Καστελλόριζο. Η ανάσυρση του Συνασπισμού σαν Σύριζα από την ουσιαστική ανυπαρξία και η προετοιμασία του για διάδοχη πολιτική λύση. Η προετοιμασία της πολιτικής συμπίεσης του ΚΚΕ, που εκδηλώθηκε και εκλογικά το 2012, αλλά δεν ήταν μόνο εκλογική. Η ολόπλευρη ενσωμάτωση του ελληνικού ιμπεριαλισμού στον αμερικάνικο.
Ουσιαστικά ο ΜΔ, ανεξάρτητα τι πίστευαν οι κομπάρσοι του, διεκπεραίωσε την συνεργασία του Ιμπεριαλισμού με τα μικρομεσαία στρώματα, για τα παραπάνω, μια συνεργασία, που κατ’ εμένα είναι η ουσία της λεγόμενης Μεταπολίτευσης και συνεχίζεται απτόητη.
Κι ελπίζω να κλείσω με την αντιπαραβολή, πρόχειρα βέβαια λόγω εμμεσότητας, με τα σημερινά "κίτρινα γιλέκα", αυτά, που θα ακολουθήσουν και σκέψεις για το πως μπορούν οι ταξικές δυνάμεις να αξιοποιήσουν αυτές τις διεργασίες στην πάλη.
A, ξεχάστηκα αλλά με πρόλαβε ο ΡΓ: Ασφαλώς ο ΜΔ, άνοιξε το δρόμο και στην αναβάθμιση της ΧΑ. Αρνητικά μεν, αλλά πολλά πράγματα, που γίνονται, είτε δε λέγονται, είτε, θα συμπλήρωνα, λέγονται ...ανάποδα! Η δουλειά να γίνεται....
Θα προσυπογράψω τα σχόλια του Σεχτάρ, θα απαντήσω "σίγουρα όχι" στην ερώτηση του ΠΓ και θα ξαναδηλώσω ότι το διήγημα ήταν σωστό και ως προς το περιεχόμενο και ως προς τον θαρραλέο χρόνο της δημοσίευσής του.
ρα
Eίναι τα «κίτρινα γιλέκα» ένας άλλος «Μαύρος Δεκέμβρης»;
Οπως, αντίστοιχα οι δικές μας «πλατείες» ήταν ένα ριπλέϊ των «αγανακτισμένων»;
Οι εξωτερικές ομοιότητες είναι αρκετές. Ενας φαινομενικός «αυθορμητισμός» (το αγαπημένο «αφήγημα» αστών και μικροαστών), το διαδίκτυο, οι μολότωφ, η γενική αναρχική εικόνα. Υπάρχουν όμως και σαφείς διαφορές, σύμφωνα πάντα με τις ανταποκρίσεις (αναφέρομαι κύρια στον «Ρ» και στην «Κατιούσα», που έχει ήδη μαζέψει αρκετές). Διαφορές, που εντοπίζονται και στα εξωτερικά επιφαινόμενα αλλά και πιο βαθειά, στο περιεχόμενο. Καταρχήν τα «γιλέκα» δείχνουν πολύ πιο επίμονα, ήδη μετράμε την τέταρτη η πέμπτη εβδομάδα συνεχούς κλιμάκωσης, η βία μάλλον πιο έντονη, ιδίως από πλευράς γαλλικού κράτους, με τους γάλλους αστυνομικούς να μην κάθονται καθόλου «αγαλματάκια ακούνητα». Παραπέρα, βέβαια, για τα «γιλέκα» υπάρχουν σαφή υλικά κίνητρα, τα «μέτρα» του Μακρόν, που στον δικό μας ΜΔ απουσίαζαν. Εκεί, η «εξέγερση» φαίνεται, τουλάχιστον να έχει αιτίες. Επίσης, ενώ στους, ας τους πούμε, «ακτιβιστές», σε μας εδώ κυριαρχούσαν κυρίως νέοι, βασικά «βορείων προαστίων» και λούμπεν στοιχεία, με τους μαθητές σαν έναν τρίτο, πιο λαϊκό, παράγοντα, που παρείχε μιαν ήπια (σε παραβατικότητα) μαζικότητα, εκεί, σύμφωνα πάντα με τα αναμεταδιδόμενα, είναι πιο έντονη η παρουσία ενός αμφιλεγομένου «λαϊκού» στοιχείου, κυρίως μικροαστών, πράγμα συμβατό με την οξύτητα των προβλημάτων αυτή τη στιγμή στη Γαλλία.
Σκόπιμα δεν αναφέρθηκα στην καθεαυτού παρέμβαση του συντεταγμένου εργατικού κινήματος, με το ΠΑΜΕ εδώ, με τα ρεφορμιστικά (όσα κινήθηκαν) συνδικάτα εκεί. Εκεί, γιατί δε γνωρίζω πολλά και επίσης γνωρίζω ότι το εργατικό κίνημα εκεί είναι αυτή τη στιγμή ουσιαστικά πολιτικά ακέφαλο- δεν έχει ταξική πολιτική καθοδήγηση. Εδώ, γιατί θεωρώ πως η μέχρι σήμερα εξέλιξη των πραγμάτων δεν μου επιτρέπει να θεωρήσω συμβατά η, έστω, «παραλληλίσιμα» τα δύο ξεχωριστά ρεύματα του «λαϊκού» κινήματος. Οσες προσπάθειες προσέγγισης έγιναν, αποκειστικά από πλευράς ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, στέφθηκαν είτε από παταγώδη αποτυχία, προπηλακισμούς, συγκρούσεις κλπ., είτε από καπέλλωμα από το ταξικά και αντιδραστικά αδιάλλακτο «μπάχαλο» και τους συνοδοιπόρους του. Για το τελευταίο αναφέρομαι στην πολύ χαρακτηριστική και τραγική υποχώρηση στην Συγγρού, μετά από κάποια συγκέντρωση στο Σύνταγμα.
[Τα εισαγωγικά στο «λαϊκό» γιατί ο όρος γενικά έχει την έννοια του «προοδευτικός», που εδώ δεν είναι μονοσήμαντη, καθώς αναγκαστικά αναφέρομαι σε δύο διαφορετικά, όπως τα ίδια έχουν αποδείξει, πράγματα.]
Συνοπτικά, θεωρώ πως ο δικός μας ΜΔ ήταν κυριολεκτικά μιαν «επανάσταση χωρίς αιτία» δηλαδή μη-λαϊκή και με αντι-λαϊκές αιτίες, που κύρια εξυπηρέτησε αντιλαϊκές σκοπιμότητες της κυρίαρχης τάξης. Κι όταν λέω «χωρίς αιτία» προφανώς δεν αναφέρομαι στον Λαό, που είχε και παραείχε και τότε αιτίες, όμως δεν είχε εκδηλωθεί ακόμη η Κρίση και η μνημονιακή λαίλαπα, τότε δεν εκδήλωνε θυμό και γι αυτό απουσίαζε από τον θίασο του ΜΔ. Αναφέρομαι στον ίδιο τον θίασο του ΜΔ, που προσπάθησε από έξω να παρασύρει τον Λαό και μάλλον το κατάφερε, σε συνεργασία με την α.τ., το κράτος και τα όργανα ιδεολογικής χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Τα «κίτρινα» αντίστοιχα, εκτυλίσσονται πάνω στο έδαφος μιας υπαρκτής Κρίσης και απότομης επίθεσης στο βιοτικό επίπεδο του Γαλλικού λαού, πατάνε στον δεδομένο και εκδηλούμενο θυμό του κι σε αυτό διαφέρουν από τον ΜΔ. Μοιάζουν όμως κατά το ότι ελέγχονται κι αυτά από μη-λαϊκές δυνάμεις, προβοκάρονται κι εδώ από το κράτος, εδώ με προκλητική βία, ίσως προβοκάρονται και από ξένες δυνάμεις (Τραμπία...) με δικούς τους στόχους, είναι δηλαδή πεδίο και ενδοαστικών αντιθέσεων, με τον Λαό να παρακολουθεί και να χειραγωγείται κι εδώ ακαθοδήγητος, με παντελή απουσία λαϊκού/ταξικού αντιλόγου και πόλου αντίστασης.
------------------------------------------
Γάτε, δες στην "Κατιούσα" μια συνέντευξη του Γυμνασιάρχη του, που απαντάει στο ερώτημά σου, και έχει και άλλα πιο ενδιαφέροντα και διαφωτιστικά, ίσως όχι ακριβώς όπως θα προσδοκούσε ο ίδιος ο κος καθηγητής.
@Σεχταρ
Νομιζω πιο κοντα στα ''Γιλεκα'' σαν περιεχομενο ειναι οι ''Αγανακτισμενοι'' οχι ο ''ΜΔ''. Ο ''ΜΔ'' ειναι πιο κοντα στην μορφη (συγκρουσεις, μπαχαλα)
Πιστευω τα ''Γιλεκα'' ειναι πιο προχωρημενοι απο τους δικους μας. Εχουν μεγαλυτερη επιμονη και καπως πιο ξεκαθαρους στοχους. Οι ''Αγανακτισμενοι'' εφαγαν το συντριπτικα μεγαλυτερο κομματι της υπαρξης τους σε συνελευσεις που εμπαζαν απο ολες τις αποψεις, απο οργανωτικα ακομα μεχρι πολιτικα. Φλυαριες επι φλυαριων. Οταν ηρθε η ωρα της δρασης συμμετειχαν σε μια δυο πορειες με συνδικατα και διαλυθηκαν στο πρωτο δακρυγονο.
Τα ''Γιλεκα'' τουλαχιστον εχουν καποιους στοχους εστω και συγκεχυμενους και τους επιδιωκουν. Η καταληξη τους θα ειναι κακη, οι περισσοτεροι θα πανε στο φασισμο, καποιοι αλλοι στον γαλλικο ΣΥΡΙΖΑ και αλλοι σπιτια τους, αλλα για αυτο ευθυνεται η απουσια εργατικης πρωτοποριας οχι τοσο η αρχικη μαγια. Πιστευω πως το ΚΚΕ επρεπε και μπορουσε να επηρεασει τους ''αγανακτισμενους'' σε πιο σωστες κατευθυνσεις αλλα αυτο ειναι μια αλλη μεγαλη κουβεντα. Χαθηκε μια μεγαλη ευκαιρια τοτε και χαρισαμε πολλους στους ναζι και τον ρεφορμισμο.
Την διαβασα την συνεντευξη του διευθυντη. Λεει χαρακτηριστικα οτι ο Κορκονεας νομιζε οτι ειχε να κανει με φτωχοπαιδο για αυτο τσαμπουκαλευτηκε και οτι ο η μανα του εριξε ενα καρο λεφτα για να τιμωρηθει ο μπατσος. Αυτη ειναι η αστικη δικαιοσυνη και το αστικο κρατος.
Η ειρωνια της τυχης ειναι οτι με τις ηλιθιες δηλωσεις του Ρωμανου σχετικα με τα πιστευω και την δραση του Αλεξη ειναι πιθανο να ''σπασουν'' τα ισοβια του δολοφονου αφου εκεινος θα τα χρησιμοποιησει ως ελαφρυντικα υπερ του. Ο ''χωρος'' καλυτερα να μασαει παρα να μιλαει γιατι προβοκαρει ακομα και τον εαυτο του.
Λεπτομερειες εδω
http://www.efsyn.gr/arthro/enohopoioyn-ton-alexi-gia-na-spasoyn-ta-isovia
Χα, χα! "Ο ''χωρος'' καλυτερα να μασαει παρα να μιλαει γιατι προβοκαρει ακομα και τον εαυτο του."
Καμαρώστε τον ...."κοινωνικό αναμορφωτή", τον ...."επαναστάτη", που κολακεύει τα πιο ταπεινά ένστικτα του λαού για να τον κάνει όχλο, να ταυτιστεί σε αυτή τη βάση μαζί του και να μπορεί έτσι να τον χειραγωγεί πιο άνετα!
Αν αυτό το σκυλολόϊ δεν είναι χαφιεδισμένο από επάνω μέχρι κάτω και από αριστερά μέχρι δεξιά!
Κάνει λάθος το "στέλεχος"; Καθόλου!
"Χαρτάκια" με οδηγίες είναι αυτά...
Α) Ήταν εξέγερση;
Απάντηση: ΝΑΙ. Δεν βάζουν όλες οι εξεγέρσεις ζήτημα αλλαγής της εξουσίας. Ούτε όλες οι εξεγέρσεις έχουν σαφείς πολιτικούς στόχους. Υπάρχουν εξεγέρσεις που έχουν αυθόρμητο χαρακτήρα, εξεγέρσεις που μένουν στο ξέσπασμα των εξεγερμένων, στη διαμαρτυρία και την καταγγελία και δεν προχωράνε παρακάτω με λίγα λόγια υπάρχουν εξεγέρσεις και εξεγέρσεις. Επίσης δεν είναι όλες οι εξεγέρσεις λαϊκές. Υπάρχουν εξεγέρσεις στις οποίες συμμετέχουν ορισμένα τμήματα ενός λαού πχ νεολαία (Δεκέμβρης 2008) και μετανάστες (Παρίσι 2005). Να τι έλεγε ο Ριζοσπάστης για την τελευταία:
"Οι «άθλιοι» των Παρισίων ζωντάνεψαν; Ενα πλήθος στερημένων ανθρώπων ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΑΙ. Παστωμένοι σε περιφερειακά «γκέτο», με έκδηλα υποβαθμισμένη την κοινωνική και προσωπική τους ζωή επιζητούν να στρέψουν την προσοχή της κοινωνίας πάνω τους. Η πράξη τους ΤΥΦΛΗ χωρίς ενιαία εσωτερική οργάνωση και πολιτικό προγραμματισμό μοιάζει περισσότερο με μια ομοβροντία κανονιών που σκάει στον αέρα δίχως ουσιαστικές συνέπειες. Είναι η γνωστή στην Ιστορία δύναμη του «τυφλού» και του «αυθόρμητου» που τινάζει το καπάκι και διαχέεται στην ατμόσφαιρα σαν άκακος ατμός. Από την άποψη της ιστορικής κλίμακας, Η ΤΥΦΛΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ των «αθλίων» προϋποθέτει και εκφράζει την οπισθοδρόμηση του εργατολαϊκού κινήματος.... "
Το Δεκέμβριο του 2008 είχαμε συγκρούσεις της νεολαίας με την αστυνομία, διαδηλώσεις, καταλήψεις σε σχολεία και σχολές, μαθητικές-φοιτητικές κινητοποιήσεις και μία νεολαία που διαδήλωνε ενάντια στην αστυνομική βία και την κρατική τρομοκρατία με επιθέσεις νέων σε αστυνομικά τμήματα και περιπολικά, σε τράπεζες (σύμβολα της καπιταλιστικής εξουσίας να θυμηθούμε και το σύνθημα τότε στις τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες ήταν τότε που η κυβέρνηση Καραμανλή πιο πριν είχε δώσει 28 δις στις τράπεζες να λοιπόν και ένα ταξικό στοιχείο στην εξέγερση αυτή), πολυκαταστήματα, δημόσια κτίρια, υπουργεία κλπ.
Β) Όσο αφορά το Λένιν. Λέει το κείμενο:
"Παράλληλα όμως βάζει τρία σωστά κριτήρια για τον καθορισμό της εξέγερσης."
Όχι. Απλά ο Λένιν ξεκαθαρίζει τι πρέπει να γίνει για να ΠΕΤΥΧΕΙ μία εξέγερση και που πρέπει να στηρίζεται. Ο Λένιν χαρακτήριζε εξεγέρσεις τα ξεσπάσματα, τους ξεσηκωμούς της εργατικής τάξης όταν αυτή κατέστρεφε μηχανές.
"Απεργίες είχαν γίνει στη Ρωσία και τις δεκαετίες 1870-1880 και 1860-1870 (ακόμα και στην πρώτη πενταετία του ΧΙΧ αιώνα), απεργίες που συνοδεύονταν από "αυθόρμητη" καταστροφή των μηχανών κτλ. Σε σύγκριση μ' αυτούς τους "ξεσηκωμούς", οι απεργίες της δεκαετίας του 1890-1900 θα μπορούσαν μάλιστα να χαρακτηριστούν και "συνειδητές"-τόσο σημαντικό είναι το βήμα που έκανε το εργατικό κίνημα σ' αυτό το διάστημα. Αυτό μας δείχνει ότι το "αυθόρμητο στοιχείο" δεν αποτελεί στην ουσία τίποτε άλλο παρά εμβρυακή μορφή του συνειδητού. Ακόμα και οι πρωτόγονοι ξεσηκωμοί εκφράζανε ως ένα βαθμό το ξύπνημα της συνείδησης: οι εργάτες έχαναν την προαιώνια πίστη τους στο απαρασάλευτο του καθεστώτος που τους συνέθλιβε, άρχιζαν... δε θα 'λεγα να καταλαβαίνουν, μα να νιώθουν την ανάγκη της συλλογικής αντίστασης και να εγκαταλείπουν αποφασιστικά τη δουλική υποταγή στους προϊσταμένους τους... Οι απεργίες της δεκαετίας 1890-1900 δείχνουν πολύ μεγαλύτερες αναλαμπές συνείδησης: υποβάλλονται συγκεκριμένα αιτήματα, υπολογίζεται από τα πριν η καταλληλότερη στιγμή, συζητούνται ορισμένες περιπτώσεις και παραδείγματα από άλλα μέρη κτλ. Αν οι ξεσηκωμοί ήταν απλώς μια ΕΞΕΓΕΡΣΗ καταπιεζόμενων ανθρώπων..."
Λένιν- Τι να κάνουμε
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Λένιν χαρακτηρίζει τους ξεσηκωμούς αυτούς ως ΕΞΕΓΕΡΣΗ παρότι είχαν το χαρακτήρα του ξεσηκωμού και αυθόρμητο χαρακτήρα.
Συνεχίζεται...
V For Viva La Revolucion
Κάτι για το αυθόρμητο. Ο Λένιν μιλώντας για τη στάση του Κ.Κ.Ρ.- Μπολσεβίκων τον Ιούλιο του 1917, όταν οι μάζες κατέβηκαν αυθόρμητα στους δρόμους εναντίον του Κερένσκι είχε γράψει:
«Αν το κόμμα μας είχε αρνηθεί να στηρίξει το μαζικό κίνημα της 3-4 Ιούλη 1917, το οποίο ξέσπασε αυθόρμητα παρά τις προσπάθειές μας να το αποτρέψουμε, στην πραγματικότητα θα είχαμε προδώσει ολοκληρωτικά το προλεταριάτο, αφού ο κόσμος ρίχτηκε στη δράση από το δικαιολογημένο και δίκαιο θυμό του…».
Αργότερα είχε πει το 1919:
«Όταν οι μάζες παλεύουν, τα λάθη είναι αναπόφευκτα. Οι κομμουνιστές πρέπει να μείνουν με τις μάζες, βλέποντας τα λάθη τους, εξηγώντας τα, προσπαθώντας να τα διορθώσουν και να πιέζουν επίμονα για την επικράτηση της ταξικής συνείδησης πάνω στο αυθόρμητο…».
Ο Λένιν μας διδάσκει ότι πρέπει οι κομμουνιστές να δίνουν τη μάχη ΜΕΣΑ στις μάζες και ΜΑΖΙ τους όταν αυτές αγωνίζονται και εξεγείρονται και όχι να τις καταδικάζουμε και να μην παίρνουμε μέρος στον αγώνα τους.
Γ) Ποιος ήταν ο ταξικός χαρακτήρας του Δεκέμβρη;
Η δολοφονία του Αλέξη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Τα αίτια όμως που έσπρωξαν τους νέους στην έκρηξη αυτή ήταν η πολιτική του καπιταλιστικού συστήματος που τους ωθεί στην φτώχεια, την ανεργία, η πολιτική της κρατικής βίας και της τρομοκρατίας (που στην συγκεκριμένη περίπτωση εκφράστηκε με τον πιο ακραίο τρόπο με μία ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ενός παιδιού), η αντιεκπαιδευτική πολιτική που βιώνουν τα παιδιά και οι νέοι στο σχολείο και το πανεπιστήμιο, η ανασφάλεια και το αβέβαιο μέλλον των νέων που δημιουργεί αυτή η ΤΑΞΙΚΗ πολιτική. Το κίνημα αυτό ήταν διαταξικό διότι συμμετείχε νεολαία των εργατικών-λαϊκών στρωμάτων μέχρι και παιδιά εύπορων τάξεων. Κοινό στοιχείο όμως η εναντίωση στην κρατική καταστολή ποια δηλαδή αυτής του ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ και μάλιστα στην χείριστη μορφή της αυτής της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ.
Φυσικά δεν κυριάρχησε το ταξικό πρόσημο μέσα στην εξέγερση όσο αφορά στόχους και αιτήματα (και που θα δικαιολογήσω παρακάτω) δεν μπορούμε να μιλήσουμε δηλαδή για ταξική εξέγερση (δεδομένο μάλιστα ότι το υποκείμενο της εξέγερσης ήταν η νεολαία και όχι η εργατική τάξη, εργαζομενοι, τα εργατικά-λαϊκά στρώματα και βέβαια δεν μπήκε ποτέ ζήτημα ανατροπής της κεφαλαιοκρατικής κοινωνίας) παρόλα αυτά το ταξικό στοιχείο πάντα είναι παρόν και είναι αυτό η κινητήριος δύναμη κάθε εξέγερσης δεδομένο ότι όλα αυτά τα προβλήματα οφείλονται στην φύση της ίδιας της καπιταλιστικής κοινωνίας. Άλλωστε το γεγονός ότι στόχοι εκτός από αστυνομικά τμήματα και περιπολικά ήταν τράπεζες, πολυκαταστήματα, υπουργεία και κρατικά κτίρια κάτι μας λέει.
V For Viva La Revolucion
Δ) Ποιος ήταν ο πολιτικός χαρακτήρας του Δεκέμβρη;
Και εδώ απαντάμε στο παραπάνω ερώτημα. Γιατί δεν πήρε ταξικό πρόσημο η εξέγερση; Γιατί δεν έβαλε σαφείς και συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους και αιτήματα; Γιατί δεν μπήκαν στο παιχνίδι και τα εργατικά-λαϊκά στρώματα; Γιατί έμεινε στο αυθόρμητο και στο ξέσπασμα και δεν πέρασε στη φάση του συνειδητού; Είναι απλό εξαιτίας α) της καθεστωτικής μας αριστεράς δηλαδή ΣΥΝ και "Κ"ΚΕ β) εξαιτίας των συνδικαλιστών γραφειοκρατών μέσα στα σωματεία, τα συνδικάτα και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις δηλαδή ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ κλπ και γ) εξαιτίας μεγάλου μέρους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του αναρχικού χώρου.
α) Έχουμε τον ΣΥΝ ο οποίος αναλώθηκε στο να πέσει η κυβέρνηση, μη καταγγέλοντας την κρατική καταστολή σαν πολιτική του συστήματος και μη θέλοντας να συμβάλλει σε ένα ευρύτερο λαϊκό εξεγερσιακό κίνημα ενώνοντας τους νεοαιλίστικους με εργατικούς-λαϊκούς αγώνες με συμμετοχή και σωματείων και συνδικάτων. Φυσικά και ο ΣΥΝ σαν οπορτουνιστικό κόμμα δεν θα ήθελε κάτι τέτοιο και έκανε ό,τι μπορούσε ώστε να παραμείνει αυτή η εξέγερση μέσα στα όρια του αυθόρμητου, του ξεσπάσματος, της καταγγελίας και αν έβαζε πολιτικούς στόχους αυτοί ήταν το πολύ πολύ να φύγει η κυβέρνηση και διάφορα οπορτουνιστικά όπως εκδημοκρατισμός της αστυνομία και τέτοια. Ως εκεί. Σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να προκύψει ένα μαζικό και μαχητικό κίνημα μέσα από όλη αυτή την κατάσταση που να έχει διάρκεια μέσα από αγώνες και σαφείς στόχους και αιτήματα με στόχο φυσικά την πολιτική της αστικής εξουσίας και του ιμπεριαλισμού. Σε αυτό στάθηκε τροχοπέδη. Άλλωστε ο ίδιος ο ΣΥΝ φρόντιζε να καταδικάζει τη βία κάθε μορφής, από όπου και αν προέρχεται δίνοντας έτσι τα διεπιστευτήριά του στο σύστημα.
Πάμε στην άλλη πληγή το "Κ"ΚΕ. Απαράδεκτη η στάση του με λίγα λόγια. Καταδίκασε μία ολόκληρη εξέγερση ως υποκινούμενη και σχέδιο κέντρων (τι σύμπτωση το ίδιο και ο ΦΑΣΙΣΤΑΣ Καρατζαφέρης), στήριξε με την στάση του την κυβέρνηση (αυτό άλλωστε αποδεικνύει και η συνάντηση της Παπαρήγα με τον Καραμανλή καθώς και οι δηλώσεις της μετά όπως και το λοκ-άουτ το οποίο επέβαλε σε σχολές χωρίς να γίνονται γενικές συνελεύσεις, χωρίς κινηματικές διαδικασίες) και φυσικά δεν συμμετείχε στην εξέγερση μάλιστα δεν την αναγνωρίζει καν ως τέτοια ούτε στις διαδηλώσεις και τους αγώνες της νεολαίας (όπως όφειλε να κάνει ώστε ακριβώς να παλέψει για να δώσει συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους και να δώσει χαρακτήρα συνειδητό και όχι αυθόρμητο συμβάλλοντας σε ένα κίνημα μαζικό, οργανωμένο και μαχητικό) αλλά στάθηκε από την αρχή ως το τέλος απέναντί της παίρνοντας τα εύσημα από κυβέρνηση, ΜΜΕ, αστυνομία, φασίστες και φασιστοφυλλάδες βλέπε Αυριανή. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις έφτασε μέχρι και στο σημείο να κλείνει αυτό σχολές το λοκ άουτ όπως γράφω πιο πάνω ΧΩΡΙΣ γενικές συνελεύσεις των φοιτητών δηλαδή ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ όπως η περίπτωση του Παντείου. Και φυσικά όπως κάνει τα τελευταία χρόνια με διαδηλώσεις ξεχωριστές, ειρηνικές χωρίς καμία διάθεση σύγκρουσης μακριά από τις μαχητικές διαδηλώσεις ώστε να αποφύγει τη σύγκρουση με την εξουσία και μη τυχόν το χαρακτηρίσουν κόμμα της βίας (αναρωτιέμαι πως αυτό το κόμμα θα καθοδηγήσει ολόκληρη βίαιη επανάσταση αν το ενδιαφέρει πως το χαρακτηρίζουν οι εκπρόσωποι του συστήματος). Φυσικά ούτε το "Κ"ΚΕ κάλεσε όλο το λαό να εξεγερθεί και να κατέβει στο δρόμο δίπλα στους νέους, να απεργήσει, να παλέψει ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και την κρατική τρομοκρατία παρά μόνο τον καλούσε σε συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ ειρηνικά, μακριά από τον υπόλοιπο κόσμο που συγκρούστηκε με τις δυνάμεις καταστολής, συλλαλητήρια αποκομμένα εντελώς από το εξεγερσιακό κλίμα των ημερών.
Συνεχίζεται...
V For Viva La Revolucion
β) Εντάξει για ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ και λοιπούς γραφειοκράτες εργατοπατέρες δεν σχολιάζω. Δεν κάλεσαν τους εργαζόμενους και την εργατική τάξη να συμπαρασταθεί στη νεολαία ώστε όλος ο λαός να δώσει τη μάχη δίπλα στην εξεγερμένη νεολαία και να υπάρξει ένα ευρύτερο λαϊκό, εξεγερσιακό κίνημα, δεν έκαναν τίποτα από αυτά, στάθηκαν απέναντι στους εξεγερμένους νέους και όχι δίπλα τους, δεν κινητοποιήθηκαν σωματεία και συνδικάτα μέσα από απεργίες και διαδηλώσεις ακριβώς εξαιτίας των γραφειοκρατών αυτών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του “Κ”ΚΕ και του ΣΥΝ, δεν ήθελαν στην τελική και δεν επεδίωκαν ούτε στο δρόμο ούτε με κάνένα τρόπο την ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με την εξουσία, να ενωθούν τα εργατικά-λαϊκά στρώματα με τη νεολαία ώστε να βρίσκονται κάθε μέρα στο δρόμο δίνοντας τη μάχη δίπλα στα παιδιά εναντίον της αντιλαϊκής πολιτικής. Επαίσχυντη η στάση όλων δείγμα του πόσο ξεπουλημένοι είναι.
γ) Τέλος η εξωκοινοβουλευτική αριστερά στο μεγαλύτερο κομμάτι της έμεινε και αυτή στο Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων και σε μία προοπτική μίας “αριστερής” κυβέρνησης καλλιεργώντας κοινοβουλευτικές αυταπάτες, μη βάζοντας ως πρώτο και βασικό ζήτημα την ανάγκη ύπαρξης ενός μαζικού-λαϊκου κινήματος ενάντια στην επίθεση του συστήματος με στόχο την ανατροπή της πολιτικής της μεγαλοαστικής εξουσίας και του ιμπεριαλισμού συνολικά και όχι μόνο της κυβέρνησης λίγο πολύ ό,τι έκανε και ο ΣΥΝ δηλαδή. Τα διάφορα επίσης οπορτουνιστικά τύπου να αφοπλιστεί η αστυνομία και τέτοια έδιναν και έπαιρναν από τροτσκιστές και αριστεριστές, έγιναν κυρίαρχα συνθήματα που ενώ εξέφραζαν την αγανάκτηση, την οργή και τη διαμαρτυρία των νέων δεν ήταν τέτοια ώστε να δοθεί ορθό πολιτικό περιεχόμενο και ένας σαφής στόχος. Ο αναρχικός χώρος συνέβαλε αρνητικά και αυτός και μαζί με τον ΣΥΝ καθόρισαν τελικά την έκβαση και το περιεχόμενο αυτής της εξέγερσης ώστε να παραμείνει στο αυθόρμητο, στο ξέσπασμα και την τυφλή βία, το μπάχαλο και την καταστροφή χωρίς στόχους συγκεκριμένους, διάρκεια, συνείδηση, χωρίς οργάνωση μέσα από κινηματικές διαδικασίες σε σχολεία και πανεπιστήμια, με συνθήματα καθαρά οπορτουνιστικά εκτός τόπου και χρόνου κλπ. Ως αποτέλεσμα αυτής της οπορτουνιστικής και άκρως συστημικής λογικής ο Δεκέμβρης τελικά ξεφούσκωσε γρήγορα. Φυσικά οι αναρχικοί δεν επεδίωξαν και αυτοί όπως και οι προηγούμενοι να υπάρξει συνένωση της νεολαίας με εργατικά-λαϊκά στρώματα μέσα από τα σωματεία και τα συνδικάτα με πανεργατικούς-παλλαϊκούς αγώνες.
V For Viva La Revolucion
Ε) Ήταν οργανωμένος ο Δεκέμβρης;
“Οι παραπάνω “αφηγήσεις” μπορεί να περιέχουν ψήγματα αλήθειας και να βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα. Γίνονται όμως φαιδρές, όταν φλερτάρουν με τη συνωμοσιολογική αντίληψη των πραγμάτων.”
Πάμε λοιπόν να θυμηθούμε μερικά τέτοια φαιδρά:
“Σχέδιο εγχώριων και ξένων κέντρων οι ταραχές” Παπαρήγα συνέντευξη στη Real news 21/12/2008
«Yπάρχει ένα σχέδιο το οποίο μπορεί να έχει διαμορφωθεί πριν ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε χρόνια, εάν υπάρξει ένα γεγονός να υπάρχει μια οργανωμένη, αντιδραστική αντίδραση» (Aλέκα Παπαρήγα, Pιζοσπάστης 11.12. 2008)
«Οι μολότοφ και οι λεηλασίες των κουκουλοφόρων, που το καθοδηγητικό κέντρο τους συνδέεται με μυστικές κρατικές υπηρεσίες και από κέντρα που βρίσκονται στο εξωτερικό...» Συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων https://www.rizospastis.gr/story.do?id=4861977
Η τυφλή βία και οι καταστροφές είναι και αυτές μέσα στο "παιχνίδι" όταν μιλάμε για εξεγέρσεις ειδικά τέτοιου είδους αυθόρμητες ή ξεσπάσματος. Απλά συμβαίνει, είναι αναπόφευκτο δεν μπορείς να περιμένεις ειδικά για τέτοια ακραία γεγονότα ότι όλα θα κυλάνε ήρεμα και ωραία. Παρεισφρύουν πράκτορες, ασφαλίτες και προβοκάτορες σε τέτοιες καταστάσεις κάνοντας διάφορα; Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Αυτό όμως σημαίνει ότι ολόκληρη η εξέγερση ή οι ταραχές και τα επεισόδια συγκεκριμένα πρέπει να χαρακτηρίζονται ως υποκινούμενα ή σχέδιο οργανωμένο; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Σε μία εξέγερση τα σπασίματα και η τυφλή βία δεν είναι αποκομμένες από αυτήν αλλά ακριβώς είναι ΚΟΜΜΑΤΙ αυτής. Θυμηθείτε μόνο το LA το 1992. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι καταπιεσμένοι και οι εξεγερμένοι μέσα στην οργή τους και στην έκρηξή τους τα κάνουν λαμπόγυαλο και αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να το καταδικάζουμε. Να το κριτικάρουμε ναι όχι να το καταδικάζουμε και να επιτιθέμεθα στους εξεγερμένους.
ΣΤ) Πώς έδρασαν οι κομμουνιστές;
Από την πρώτη στιγμή ΧΑΙΡΕΤΙΣΑΝ την εξέγερση και πάλη της νεολαίας κατά της κρατικής βίας και συμμετείχαν σε αυτήν με όλες τους τις δυνάμεις. Ήταν υπέρ των καταλήψεων σε σχολεία και πανεπιστήμια (πανεπιστήμια φυσικά ανοιχτά στις κινηματικές διαδικασίες των φοιτητών όπως συνελεύσεις άλλωστε σε μία κατάληψη η σχολή αποτελεί κέντρο αγώνα όχι το λοκ άουτ που ήθελε να επιβάλλει η "Κ"ΝΕ με κλειστά πανεπιστήμια που να μην αποτελούν κέντρα αγώνων της νεολαίας ώστε να μην παίρνονται αποφάσεις, να μην γίνονται συνελεύσεις, συζητήσεις κλπ), συμμετείχαν σε μαζικές κινηματικές διαδικασίες, γενικές συνελεύσεις κλπ ώστε να πάρει ο αγώνας αυτός χαρακτήρα μαζικό και οργανωμένο, προσπαθούσαν ώστε να δημιουργηθεί ένα κίνημα με διάρκεια, στόχους πολιτικούς και αιτήματα, πάλευαν μέσα σε σωματεία και συνδικάτα ΚΟΝΤΡΑ στους ξεπουλημένους γραφειοκράτες και στους οπορτουνιστές ώστε να υπάρξει ένα ευρύτερο μαζικό εργατικό-λαϊκό κίνημα δίπλα στη νεολαία που θα δίνει τη μάχη ενάντια στην αστική εξουσία, τον ιμπεριαλισμό και την πολιτική τους μέσα από απεργίες, διαδηλώσεις και κάθε μορφή πάλης.
Ζ) Τι άφησε πίσω του τελικά ο Δεκέμβρης;
Ό,τι άφησε πίσω της κάθε εξέγερση στην ιστορία. Μία παρακαταθήκη. Ο Δεκέμβρης ήταν μία δυναμική και μαχητική απάντηση στην κρατική τρομοκρατία και τη βία. Ήταν μία νίκη απέναντι στην κρατική καταστολή (και μάλιστα στην πιο ακραία έκφανσή της μία εν ψυχρώ δολοφονία) διότι χιλιάδες νέοι σε όλη την Ελλάδα δεν φοβήθηκαν, διαδήλωσαν, κινητοποιήθηκαν, συγκρούστηκαν με το κράτος, σπάσανε με λίγα λόγια αυτό το κλίμα τρόμου και φόβου που ήθελε να επιβάλλει η εξουσία και το έκαναν με κάθε τρόπο. Αυτή είναι η παρακαταθήκη του η δυναμική και μαχητική αντίδραση, έστω και έτσι όπως έγινε, απέναντι στο φόβο και την κρατική τρομοκρατία. Πράγματι τα τελευταία χρόνια έχει εκφυλιστεί η σημασία της ημέρας και το περιεχόμενό της με ευθύνη όλων σχεδόν των δυνάμεων της αριστεράς, κοινοβουλευτικής και μη καθώς και του αναρχικού χώρου και έχει καταντήσει να είναι απλά ένα σόου στα κανάλια με επεισόδια, κλεφτοπόλεμο μεταξύ ΜΑΤ και κουκουλοφόρων. Όμως το μήνυμα παραμένει ζωντανό, η “κληρονομιά” του Δεκέμβρη θα είναι ζωντανή αυτή που περιέγραψα πιο πάνω.
V For Viva La Revolucion
Ελευθεριακό μικροαστικό παραλήρημα, διανθισμένο με τσιτάτα.
Ρουτίνα...
Αντέστε, τώρα όλοι οι παρακαταθηκεμένοι ...νικητές(!) στα μελομακάρουνα!
Στις 18, μπορεί να μην έχει τον Σοσιαλισμό του Γενάρχη των μικροαστών,
έχει όμως, ο ηττημένος Λαός που δεν το βάζει κάτω, Συλλαλητήριο.
Xωρίς τζάμια.
Στις 6:30 μ.μ. στην Ομόνοια/Αθήνα, Βενιζέλο/Θεσσαλονίκη και σε άλλες ακόμη 7 πόλεις προς το παρόν.
Όλο και χειρότερα. Ντον'τ φηντ δε τρολλ.
Βαρυέμαι να τα μαζεύω:
...αντικομμουνιστική συμβολή του Γκιουλέν και του επίσης ισλαμιστή Μεχμέτ Σεβκέτ Εβγί, που είχαν διοριστεί στην Υπηρεσία Ειδικού Πολέμου, το παράρτημα της διαβόητης ψυχροπολεμικής επιχείρησης Γκλάντιο στην Τουρκία.
Ο Γκιουλέν είχε ιδρύσει τοπικά παραρτήματα της Ένωσης για τον αγώνα κατά του κομμουνισμού στην Τουρκία, όπου συμμετείχε κι ο μετέπειτα πρόεδρος Ρετζέπ Ταχίπ Ερντογάν. Η συγκεκριμένη οργάνωση ήταν αιχμή του δόρατος του τουρκικού αντικομμουνισμού και συνδέθηκε με επιχειρήσεις της CIA για την καταστολή του κινήματος στη χώρα.
A,πα πα πα πα!
Στην Ελλάδα δε συμβαίνουν τέτοια πράγματα!
Συνωμοσιολογίες.....
Ναι μωρέ ήρθε ο πονηρός ακροδεξιός με φιλοαμερικάνικη ρητορική να υπερασπιστεί την "εξέγερση"(πολλά εισαγωγικά) με τα μπάχαλα που έκαναν "επανάζσταζι".
Κάθε εξέγερση έχει αιτήματα και στόχους διαφορετικά είναι ξέσπασμα. Ποια τα αιτήματα κύριοι του Μ.Δ.2008; Ποια τάξη τα έβαζε;
Όπως αποδείχθηκε και στους "αγανακτισμένους" αυθόρμητο μικροαστικό κίνημα είναι πολύ δύσκολο(σχεδόν αδύνατο) να υπάρξει.
Γιατί όλοι ξεχνάνε πως παραλίγο ένας μαθητής οργανωμένος στην ΚΝΕ παραλίγο να τραυματιστεί πολύ σοβαρά στο Περιστέρι τον Δεκέμβρη του 2008;
Γιατί όλοι εστιάζουν στην ομιλία περί τζαμιού που είπε η Παπαρήγα (που είναι σωστή όπως πραγματικά έγινε την ημέρα της Προλεταριακής Επανάστασης του 1917 ) και δεν εστιάζουν σε άλλο σημείο της ομιλίας πως υπάρχουν και μικροαστικά αντιδραστικά κινήματα π.χ. φοιτητές(η πλειοψηφία τους τότε το 2008 μεσοαστοί και μεγαλοαστοί) στην Βενεζουέλα κατά της Κυβέρνησης Τσάβες όπως ακριβως ανάφερε η Αλέκα;
Ο ΜΔ2008 εκδηλώθηκε σε μια εποχή που παγκοσμίως φάνηκε πως τα νερά της Καπιταλιστικής κρίσης που εκδηλώθηκε με αφορμή την Lieman Brothers δεν "μαζευόντουσαν" με τίποτα.
17-57
Υ.Γ.
Τα "απόνερα" του Δεκέμβρη του 2008 και των "αγανακτισμένων"
Την ημέρα της αντιφασιστικής νίκης των Λαών (9 ΜΑΪΟΥ) η χ.α. μετά τον Μ.Δ.2008 κάνει την πρώτη της ας πούμε κεντρική εμφάνιση στην Ομόνοια το 2009. Η ακροδεξιά και δεξιότερα αθροισμένη με τα ποσοστά των εκλογών του 2012 πλησίασε το 20%. Ο Σαμαράς ως πρωθυπουργός με το δόγμα "Νόμος και Τάξη" το πρώτο 9μηνο(Ιούλιος 2012 - Μάρτιος 2013) της διακυβέρνησης σταμάτησε την απεργία στην Χαλυβουργεία και προσπάθησε να τσακίσει το εργατικό κίνημα με τον τότε Σύριζα σε αρκετές περιπτώσεις που αφορούσαν το εργατικό ταξικό κίνημα "να του κλείνει το μάτι". Π.χ. Στάση του Σύριζα απέναντι σε εργάτες από Ναυπηγεία όταν οι τελευταίοι είχαν μπει στο Πεντάγωνο(2012) λόγω της μη καταβολής δεδουλευμένων τους.
Ο Τσίπρας πλέον είναι "καμμένο πολιτικό χάρτί" για την αστική τάξη. Παρακάτω το πιο νέο από το νέο και πιο ελπιδοφόρο από το ελπιδοφόρο.
https://www.alfavita.gr/politiki/276269_mpakogiannis-den-tha-kleinoyn-pleon-oi-dromoi-gia-tis-diadiloseis
https://uploads.disquscdn.com/images/c383549b9bf5768df6a98278bb3adc50e9189508f61b8881811f356107631112.png
17-57
Χτες (15/12) έγινε η μεγαλύτερη συγκέντρωση-διαδήλωση συνταξιούχων στην Αθήνα.
Είχε αναγγελθεί σχεδόν δύο μήνες νωρίτερα για το Σύνταγμα.
Δυο μέρες πριν διάφορα γκρουπούσκουλα (τρείς κι ο κούκος) ανακοίνωσαν "συγκέντρωση στο Σύνταγμα" με το "έτσι θέλω" (η μήπως, με το "έτσι μας είπανε";)
Μπροστά σε αυτή την προβοκάτσια, οι συνταξιούχοι αλλάξανε την τελευταία στιγμή τον τόπο συγκέντρωσής τους, με την Κλαυθμώνος.
Το Σύνταγμα έμεινε κλειστό με κλούβες και ...άδειο(*) από κόσμο, και για να πάμε στο (επίσης αποκλεισμένο με κλούβες) Μαξίμου έπρεπε να κάνουμε πάλι by-pass από Πανεπιστημίου και Ακαδημίας.
................
Τελικά το ερώτημα δεν είναι "τι ήταν ο "Μαύρος Δεκέμβρης", αλλά "τί είναι τα γκρουπούσκουλα".
Απάντηση: Δυνάμεις καταστολής του Λαϊκού Κινήματος.
------------------------------------
(*) Κατεβαίνοντας είδα μόνο κάτι κούρδους, "λευτεριά στον Οτσαλάν", καμιά εκατοστή, να ανηφορίζουν, και από πίσω τους ένα πανώ μιας ΟΚΔΕ, κι αυτούς, που το κρατάγανε, (τόσοι ήντουσαν), να τους ...."μπολιάζουν"!
Η επικαιρότητα θα μας πάει τραίνο.
Για το ...φουρνέλλο στου "Σκάει":
"«Οι ενέργειες αυτές είναι απόλυτα καταδικαστέες. Λειτουργούν, εκτός των άλλων, ως άλλοθι για την ένταση της καταστολής και βοηθούν αντικειμενικά εκείνους που θέλουν να επιβληθεί κλίμα φόβου και σιγή νεκροταφείου στον λαό»."
Ασφαιρο. Ποιός μας βεβαιώνει, πως το "άλλοθι" δεν το φτιάχνουν οι ίδιοι, σε συνεργασία με ηλίθιους;
Ενώ (λέω, τώρα, σαν "προπονητής" του πληκτρολογίου):
"Είναι μια ακόμη προκλητική μεθόδευση ηρωοποίησης μιας εξέχουσας επιχείρησης χειραγώγησης της κοινής γνώμης για την θωράκιση της "Δημοκρατίας" του Κεφαλαίου και για το χτύπημα του Λαϊκού και Εργατικού κινήματος, θέτοντας σε κίνδυνο και ζωές εργαζομένων και περιοίκων."
...κι αφήνεις στα παπαγαλάκια και τους μηχανισμούς το μπαλάκι να σερβίρουν "ερμηνείες" για το καλύτερο μάρκετινγκ της προβοκάτσιας τους!
Θα συμφωνήσω με αυτούς, που το βλέπουν και σαν άμεσο χτύπημα του αυριανού συλλαλητηρίου. Η προχτεσινή μεγάλη κινητοποίηση των συνταξιούχων μπορεί να τους ανησύχησε.
Οι αστοί μαγειρεύουν πριν πεινάσουν.
"Κάθε εξέγερση έχει αιτήματα και στόχους διαφορετικά είναι ξέσπασμα. Ποια τα αιτήματα κύριοι του Μ.Δ.2008; Ποια τάξη τα έβαζε;"
Είπαμε υπάρχουν εξεγέρσεις με τη μορφή του ξεσπάσματος. Τα βασικά αιτήματα ήταν κυρίως να φύγει η κυβέρνηση των δολοφόνων, να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι και γενικά αυτό το Κάτω τα χέρια από τη νεολαία. Βέβαια ακούστηκαν και άλλα εκείνες τις ημέρες όπως αφοπλισμός της αστυνομίας, εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας και τέτοια χαζά. Το γιατί έγινε αυτό δηλαδή γιατί αναλώθηκε όλο αυτό απλά στην κυβέρνηση και δεν πήγε παραπέρα το εξήγησα. Αλήθεια τι στόχους έθεσε η εξέγερση του Παρισιού το 2005; Γιατί το κόμμα σου ΕΞΕΓΕΡΣΗ την χαρακτήρισε και πολύ σωστά. Γιατί δεν κριτικάρεις το κόμμα σου; Ή μήπως σας αρέσουν οι εξεγέρσεις όταν δεν γίνονται στην Ελλάδα;
Είπαμε επίσης ότι η εξέγερση ήταν διαταξική συμμετείχαν παιδιά από εργατικά λαϊκά στρώματα μέχρι εύπορων τάξεων όμως υπήρχε κάτι εκείνη τη στιγμή που τους ένωσε η ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΒΙΑΣ του κεφαλαίου δηλαδή μία ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Εσύ τι μας λες ότι μόνο πλουσιόπαιδα συμμετείχαν; Γιατί αν το πιστεύεις αυτό πραγματικά δεν πήρες χαμπάρι τι έγινε τότε. Θες να πιστέψουμε ότι χιλιάδες παιδιά, φοιτητές, νέοι που διαδήλωσαν σε όλη την Ελλάδα ήταν όλα μα όλα παιδιά αστών; Μου λες πχ ότι οι φοιτητές ή οι νέοι και άνεργοι εργαζόμενοι που κατέβαιναν τότε με τα μπλόκα του εξωκοινοβουλευτικού και αναρχικού χώρου ήταν παιδιά μεγαλοαστών; Πέστο μου και αυτό να γελάσω. Πάντως εγώ που συμμετείχα ως φοιτητής τότε σε πληροφορώ δεν είμαι Μπομπολάκι ούτε Αγγελοπουλάκι.
Και ποιος σου είπε ότι ξεχνάμε τον τραυματισμό του παιδιού στο Περιστέρι; Μα γι'αυτό ακριβώς εξεγέρθηκε η νεολαία το 2008 λόγω της ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ απέναντι στην νεολαία (που εκτός από την δολοφονία του Αλέξη εκφράστηκε τις επόμενες ημέρες και με άγρια καταστολή απέναντι στις κινητοποιήσεις των νέων με ξύλο, προσαγωγές, συλλήψεις, δακρυγόνα μέσα σε αυτά και η δολοφονική επίθεση στο μαθητή). Και αυτή η ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ επίθεση δεν ήταν ξεκομμένη ενέργεια ήταν ακριβώς ενέργεια ενταγμένη στο πλαίσιο της τρομοκράτησης των νέων (και της κοινωνίας κατ'επέκταση) και των αγώνων τους από την πολιτική του συστήματος τι δεν καταλαβαίνεις; Η δολοφονία του Αλέξη ήταν απλώς η πιο ακραία έκφανση αυτής της πολιτικής. Ακριβώς εξαιτίας της πολιτικής αυτής η νεολαία ΕΞΕΓΕΡΘΗΚΕ.
V For Viva La Revolucion
Μετα από την «τρομοκρατικη» (για ποιον όμως;) επιθεση στο αντρο του νεοφιλελευθερισμου,του ντροπαλού φασισμού του Αρη και της σοβαρης ΧΑ του Μπαμπη, αναμενω με αγωνια την αναλυση του «τρομερού» αναγνώστη του μπλογκ για το ποσο στοιχησε αυτή η επίθεση με βομβα, στο κίνημα πανω εκει που ειχε σηκωσει κεφαλι.
Αναμένω φυσικά την…Απολυτη καταδικη για τέτοιες ενέργειες που θελουν «σιγη νεκροταφειου» για το λαο (λες και ο λαος δεν ζει ζωη εν ταφω εδώ και τουλαχιστον μια δεκαετια, την επιθεση στο αλαφουζεικο περιμενε) και την αποκαλυψη για το τι κρυβεται πισω από αυτό το χτυπημα που ειμαι σιγουρος ότι αποπροσανατολιζει, ότι καπου θα εχει και πρακτορες μεσα κτλ, κτλ,κτλ.
Εδώ εχουμε απαξιώσει, υποβαθμισει, κατασυκοφαντήσει οποιον τολμησε να βγει στο δρομο από τους μαθητες του 2008 εως τα κιτρινα γιλεκα του 2018, σε μια βομβιτσα στο σκαι θα κολλησουμε να καταδικασουμε;
Πριν 2 μηνες σε αυτό το μπλογκ τολμησα να γραψω : « Η ουσια : ναι, με τετοιες ανακοινωσεις-καταδικες…το κομμουνιστικο κομμα ΕΧΕΙ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΩΝ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΔΕΞΙΩΝ….μονο που αυτη η κατηγορια ατομων δεν εχει ουδεμια σχεση με επαναστασεις».
Τοτε πεσανε να με φανε, προσπαθωντας να παρουσιασουν την κατασταση μιας αλλης πραγματικοτητας, οπου οι αστοι τρεμουν το κομμα που οδηγει από νικη σε θριαμβο την ΕΤ βασισμενο στην «αποκατασταση των επαναστατικων χαρακτηριστικών» και η επανάσταση είναι θεμα χρονο μολις ο λαος ξεφυγει από τις ψευδαισθήσεις και βγαλει συμπερασματα. Τι είναι όμως η επαναστατικοτητα στο χαρτι και στα συνεδρια όταν από πραξεις…δεν; Καλη, μονο για εκλογες…
Εγω παλι ο αιρετικος, ο προβοκατορας, συνεχιζω να βλεπω μια βυθιση στην «κοσμικοτητα» , στον κοινοβουλευτισμο και τον τρομο μην τυχον ξεφυγει καποιος κομμουνιστης από την νομιμοτητα. Αλίμονο! Υπαρχουν ορια, ακομα και στο πως εκφραζεις την αλληλεγυη σε εργαζομενους, παρολο που αυτοι δουλευουν σε μια ανεκαθεν συνειδητα αντικομμουνιστικη σφηγγοφωλια «ενημερωσης».
https://www.902.gr/eidisi/politiki/176893/paremvasi-toy-g-gkioka-ston-skai-gia-tin-ekrixi-vomvas-sto-stathmo-audio
ΥΓοσοι χλεβαζουν ας πουμε την γελοιοτητα της λαε και το λαφαζανη για την καρικατουρα αντιστασης που πιστευουν ότι κανουν στο συστημα, ας κοιταχτουν και λιγο στο καθρεπτη μια φορα.
ΥΓ δυστυχως εσπασαν και τζαμια οι αλητες…
Τι δε καταλαβαίνετε; Για πείτε...
Ο Αλαφούζος με αυτά που είπε, πιο πολύ "μάγκα" κάνει τη συγκυβέρνηση στα μάτια πολλών. Η αρνητική διαφήμιση έχει πάει σε άλλα επίπεδα.
τρελό γέλιο με βιρεβολούσιο που στην ερώτηση "τι έκαναν οι κομμουνιστές" απαντάει, και σοβαρά μάλιστα, για το τι έκανε αυτός και οι δεκάδες φίλοι του. Άλλα ας το αφήσουμε αυτό στην άκρη σαν μια ευχάριστη χιουμοριστική νότα στην ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Κατά τα άλλα, τον δεκέμβρη του 08 τον έζησα ως μαθητής και μάλιστα στην επαρχία (Καλαμάτα), οπότε δεν μπορώ να μιλήσω για την Αθήνα. Ήταν από κάθε άποψη ένα ξέσπασμα, κάτι που σιγόβραζε βρήκε τη σπίθα του και τινάχτηκε. Θυμάμαι πολύ έντονα την κινητικότητα και τις συζητήσεις στο προαύλιο τη Δευτέρα το πρωί. Έγινε η μεγαλύτερη μαθητική πορεία που έχει γίνει ποτέ στην πόλη την μέρα εκείνη. Στο σχολείο μου σηκώσαμε κατάληψη μέχρι να κλείσει για τις διακοπές των Χριστουγέννων. Θυμάμαι ένα έντονο κλίμα πολιτικοποίησης και συζητήσεων στο κατειλημμένο προαύλιο, δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο να έρχεται τόσο αυθόρμητα από τα κάτω.
Στην Καλαμάτα είχαμε δύο μόνο οργανώσεις νεολαίας που επηρέαζαν τα πράγματα στο μαθητικό κίνημα από μέσα (εννοώ έχοντας μέλη μαθητές, δεν αναφέρομαι στους καθηγητές/γονείς). Την ΧΑ, η οποία είχε ανέκαθεν παρουσία και γραφεία στην πόλη ήδη από τα 90ς, που βγήκε επιθετικά κατά των καταλήψεων, έκλεβε πανό, έσκιζε τα τοιχοκολλημένα αιτήματα, οργάνωνε περιπολίες τη νύχτα για να τσεκάρει πόσοι και ποιοι έμεναν μέσα στα σχολεία. Και την ΚΝΕ χωρίς εισαγωγικά, που αναμετρήθηκε με θεούς και δαίμονες, υπερέβη την περιορισμένη της δύναμη στην πόλη, τα αντικομματικά αντανακλαστικά (εννοώ το "έξω τα κόμματα", σύνθημα που καλλιεργείτο βεβαίως από τότε) και αναδείχθηκε σε κύριο οργανωμένο εκφραστή των κινητοποιήσεων. Δεν έλειπαν και τα λούμπεν στοιχεία, υπόκοσμος, κυκλοφορία ναρκωτικών στα σχολεία, αλλά δεν ήταν τα κύρια.
Έμαθα τότε την αναγκαιότητα της οργανωμένης πρωτοπορίας και τις δυσκολίες που πρέπει να υπερβεί ώστε να μπολιάσει το αυθόρμητο. Δεν θα πω ψέματα, δεν τα καταφέραμε τότε. Παρόλο που οι κνίτες έδιναν τον τόνο στις κινητοποιήσεις, επικράτησε ο θολός αντιμπατσισμός και η ακαθόριστη αντίδραση στους περισσότερους μαθητές που κατέβαιναν στις συγκεντρώσεις. Έχει να κάνει βεβαίως με το γενικότερο χαρακτήρα της έκρηξης αυτής, που προσωπικά δεν θα τη χαρακτήριζα εξέγερση, οι εξεγέρσεις ξέρουν τον εχθρό τους, στο μαθητικό κίνημα τότε είχαμε απλά μια ακαθόριστη και γενική αντίδραση. Μάθημα του δεκέμβρη του 08 λοιπόν για μένα: μάθε τον εχθρό σου. Το επόμενο μάθημα θα ερχόταν στις πλατείες των αγανακτισμένων.
φάνης
Ο βιτας ως φάρσα και ο φωτιάς ως τραγωδία αποδεικνύουν περίτρανα γιατί στην Ελλάδα εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία δεν υπάρχει αριστερισμός ούτε για δείγμα. Εκτός πραγματικότητας, ή καλυτερα κατασκευάζοντας μια "πραγματικότητα" οπως φαντασιώνονται στις ονειρώξεις τους, παραμένοντας στη "ζωή" μόνο για να "αντιπαρατίθενται" στο Κόμμα με σπέκουλα, σιχαμερα υπονοούμενα και κυρίως μεγαλοφυεις αναλύσεις των οπισθίων.
Όχι ρε φίλε, δεν χάρηκα για μια στρακαστρουκα στο Σκάι, όπως, σε αντίθεση με σένα, δεν έφτανα σε οργασμό με τη 17Ν ή με τον Μπιν Λάντεν...
Γιατί, κοκορομυαλε, ακόμα κι αν είμαι τόσο αφελής που να αποκλεισω την προβοκάτσια, ξέρω ότι οι ζορο είναι ένα ατομικιστικο αστικό παραμυθάκι, που ταιριάζει σε μικροαστούς νοικοκυραίους που δεν έχουν ασκήσει βια οι ίδιοι και συλλογικά εκεί που πονάει την αστική ταξη: στο χώρο δουλειάς με την στάση τους, την απεργία, τη συντροφικότητα. Οπότε πάρε τα κουβαδακια σου, πάρε τα "επαναστατικά" στρατιωτάκια και τραβά!
ΡΓ
fuego τα κολάν τα αγοράζεις με το τσουβάλι τις απόκριες ή πας και κυριακές για ψώνια που έχει προσφορές; Άσ'το χέσ΄το το κίνημα, τράβα τώρα να αδειάσεις και την μπαταρία από το τέσλα του αλαφούζου μπας και πλησιάσουμε κι άλλο κοντά στον παγκόσμιο γκωμμουζισμώ, εφιάλτη των νοικοκυραίων.
Ijon Tichy
ΥΓ: Στηρίζεις κι εσύ τον "νόμο της φυλακής" όπως οι φοβεροί σου ήρωες;
@fuego
Ευτυχώς που υπάρχουν και αυτοί οι επαναστάτες και δείχνει ο κόσμος ότι δε σκύβει το κεφάλι. Ξέρεις με πόσα κιλά παραπάνω αρχίδια πήγαν την επόμενη μέρα οι εργαζόμενοι να αγωνιστούν απέναντι στα αφεντικά; Άσε, μη σε βάζω να ασχολείσαι με νοικοκυραίους που δεν έχει φτάσει η συνείδηση τους ότι σήμερα χρειαζόμαστε κι άλλες βόμβες στου ΣΚΑΙ.
Αλήθεια, εμείς οι μη πεφωτισμένοι που δεν ανήκουμε σε αυτούς τους σύγχρονους Ροβεσπιέρους τι θα κάνουμε; Θα περιμένουμε την επόμενη βόμβα σε κανά εξάμηνο; Θα μας μιλήσει ο Θεός-Κουφοντίνας των φτωχών να μας πει τι να κάνουμε;
Έρχεσαι να μας πεις σοβαρά ότι πρέπει να βάζουμε πλάτη στις ενέργειες του κάθε μηχανισμού στη χειρότερη ή κάθε σέχτας απομακρυσμένης από όποια λαϊκή βάση - που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί - στην «καλύτερη» για να έχει αφορμή ο κάθε Κούλης να βάζει τους μπάτσους στα πανεπιστήμια και να κατεβάζουν το στρατό στο δρόμο όπως στη Γαλλία. Ρε μήπως σας πληρώνουν;
@φανης
Αν οι εξεγέρσεις ξέρουν τον αντίπαλό τους, πώς θα χαρακτήριζες την αποτυχημένη επανάσταση του 1905; Ή τα Δεκεμβριανά, όπου επιμέναμε στη γραμμή της δημοκρατικής ομαλότητα μαζί με την ελληνική α.τ. που μας έσφαζε;
πασοκος
Ψάχνω τον μερακλή που συνεχίζει ν'ασχολείται μ'εξωκοινοβούλιο να μας πει τι έγινε στην συνδιάσκεψη ναρ. Σεχτάρ έχεις ευθύνες για την καθυστέρηση αυτή.
Απέργα με τις ώρες που μπορείς
Πέσανε να τον φάνε τον "ήρωα" γιατί έγραψε και ξανάγραψε (και συνεχίζει να γράφει) "φλογερές" μπούρδες. Άκουσον άκουσον...
ποσοι ηταν οι νεκροι απο τη βομβα στο σκαι ?
η μηπως ξανα μονο τζαμια εσπασαν
αντι για τον μαρξισμο λενινισμο καποιοι εχουν ανακαλυψει τον τζαμισμο-μολοτοφισμο για να αλλαξουν τον κοσμο
το χειροτερο ειναι να εισαι αμισθος προβοκατορας εκει δεν υπαρχει σωτηρια
Φάνη το πρόβλημα ήταν ότι η νεολαία θεώρησε ως εχθρό τον μπάτσο και την κυβέρνηση εκεί έκανε το βασικό λάθος, ότι η κρατική βία και η τρομοκρατία προέρχονται από αυτούς. Νόμιζε ότι ήξερε τον εχθρό. Πράγματι δεν ήξερε τον ΑΛΗΘΙΝΟ ΕΧΘΡΟ που είναι το σύστημα το ίδιο και η πολιτική του. Νόμιζε ότι ο εχθρός ήταν οι μπάτσοι και η κυβέρνηση χωρίς να μπορεί να καταλάβει ότι αυτοί ένα σύστημα εξυπηρετούν εφαρμόζοντας την πολιτική του. Γι'αυτό και το κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων έγινε κύριο σύνθημα, γι'αυτό ακούγονταν αντιμπατσικά συνθήματα, γι'αυτό όλη αυτή η οργή απέναντι στην αστυνομία που εκφράστηκε με επιθέσεις σε τμήματα, περιπολικά και συγκρούσεις μαζί της χωρίς όμως τίποτα παραπάνω. Και είπαμε σε αυτό βάλανε το χεράκι τους οι του ΣΥΝ, του εξωκοινοβουλευτικού και αναρχικού χώρου.
Η κρατική τρομοκρατία προέρχεται από το ίδιο το σύστημα εξουσίας που λέγεται ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ και την ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΤΟΥ. Συνεπώς για να την αντιμετωπίσεις χρειάζεσαι ένα κίνημα που θα είναι μαζικό, οργανωμένο, μαχητικό, που δεν θα περιλαμβάνει μόνο τη νεολαία αλλά τα εργατικά-λαϊκά στρώματα συνολικά, θα έχει διάρκεια και θα μάχεται με κάθε μορφή πάλης έχοντας ως εχθρό το σύστημα και την πολιτική του. Ε όλα αυτά δεν μπήκαν τότε όχι μόνο με ευθύνη των παραπάνω αλλά και με ευθύνη του "Κ"ΚΕ το οποίο όχι απλά στάθηκε απέναντι και δεν συμμετείχε σε αυτό το ξέσπασμα όπως λέτε ώστε ακριβώς να προσπαθήσει, να παλέψει για να του δώσει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά αλλά το πολέμησε με λύσσα χέρι χέρι με κυβέρνηση-φασίστες-ΜΜΕ και λοιπούς αντιδραστικούς χαρακτηρίζοντάς το ως οργανωμένο σχέδιο εγχώριων και ξένων κέντρων. Εδώ σου λέω οι της "Κ"ΝΕ έκλειναν σχολές με δική τους απόφαση τι συζητάμε τώρα; Εννοείται για να μην γίνουν οι σχολές κέντρα αγώνα και ενωθούν οι φοιτητές μέσα από μαζικές διαδικασίες με την εξέγερση αυτή. Μιλάμε για ΦΑΣΙΣΜΟ καραμπινάτο.
V For Viva La Revolucion
Που το πάει που το φέρνει στα "δυο άκρα" καταλήγει.
Πέφτω απ' τα σύννεφα.
Πώς και αμολήθηκαν πάλι τα "παιδιά";
Eρχεται και νέα Κρίση-πάνω-στην-Κρίση, κι ενώ δεν έχει μεσολαβήσει ανάκαμψη!
Εχουν ν' αρχίσουν πλειστηριασμοί, απαλλοτριώσεις, πτωχεύσεις, κλείσιμο επιχειρήσεων, κι άλλη ανεργία, "χρημάτων αφαιρέσεις", κλπ.
Αλλο ν' αρχίζεις με 6-8% ανεργία, και άλλο με 18% συν 20% μίνι-τζομπς.
Αλλο να μπαίνεις στην κρίση με ένα κομπόδεμα, και άλλο να μπαίνεις ήδη γονατισμένος στα χρέη. Ακόμη δεν έχετε δει τίποτε!
Εχουμε ν' ακούσουμε παραλήρημαν από τους "τζαμάδες"....
Αλλά αυτοί μάλλον έχουν τελειώσει.
Φαίνεται και στο δρόμο.
Στον πραγματικό κόσμο θα αρχίσουν να μπαίνουν τα μεγάλα διλήμματα, τώρα, που διαισθάνεται ότι ο "τρίτος δρόμος" ήταν μια φενάκη. Φασισμός η κομμουνισμός;
Η μαγκιά για το κομμουνιστικό κίνημα, τώρα, θα είναι να καταφέρει να τσουβαλιάσει τον Φασισμό εκεί, που ανήκει: Μία ακόμη εναλλακτική του Καπιταλισμού, δίπλα στην "ανοιχτή κοινωνία" κευνσιανιστών-νεοφιλελέδων και τριτοδρομικών. Να φορτωθεί κι αυτός την κρίση, που έντεχνα η αστική τάξη φροντίζει να του "ξεφορτώσει".
Σε χώρες, με ισχυρή αντιφασιστική παράδοση, όπως η Ρωσία, η Λευκορωσία, η Σερβία και η Ελλάδα, είναι πιο κοντινή η δυνατότητα γι αυτό, αρκεί να ανασυνταχτεί το κομμουνιστικό κίνημα αποβάλλοντας τις οπορτουνιστικές επιρροές πάνω του. Η μάχη θα δοθεί αλληλένδετα σε ιδεολογικό όσο και σε κινηματικό επίπεδο, αγώνες/διεκδικήσεις κλπ., χωρίς αποκλίσεις. Οχι θεωρητικολογίες, αλλά και όχι διεκδικήσεις χωρίς προσανατολισμό, απολυτοποιώντας την "ενότητα στο πρόβλημα", "μέτωπα" και τα ρέστα. Αυτό βέβαια, (κατά την άποψη ενός "προπονητή του πληκτρολογίου", πάντα) εξυπακούει την εξισορρόπηση του ιδεολογικού "ισοζυγίου", που είναι εμφανώς ελλειμματικό, παρά τις όποιες φιλότιμες προσπάθειες. Υστερούμε ακόμη σε Οικονομία-Ασφαλιστικό-"Νέες Τεχνολογίες".
Περιμένω βαθυστόχαστη ανάλυση για το πως η μελλοντική επέκταση της τουρκικής κατοχής στο υπόλοιπο βόρειο τμήμα της Συρίας θα 'ναι άλλη μια νίκη για τους αντιμπεριαλιστές όπου γης.
Για τον "χώρο" νομίζω ότι δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι.
Απέργα με τις ώρες που μπορείς
ΥΓ Νομίζω ότι θα πάψω ν' ασχολούμαι με τον τύπο, γιατί απ'την στιγμή που τις λιακοπουλικές αναλύσεις τις διαδέχθηκε η υστερία, έπαψε κι η πλάκα. Αν θέλουμε υστερικούς ευτυχώς υπάρχει κι ο χώρος να πατάει σφυροδρέπανα, κι έχουμε και ΧΑ να κάνει το ίδιο. Οι σύνδεσμοι και τα κλεψίματα προποτζήδικων φέρνουν τον κόσμο πιο κοντά.
http://www.sport-fm.gr/article/podosfairo/sullipseis-egklimatiki-omada-summeteixe-kai-sta-epeisodia-sti-lewforo/3145690
Βου ασ'τα αυτά. Για την αντικαπιταλιστική μετάβαση και τον αποστάτη Πι Σωτήρη θέλουμε όλοι άποψη.
Απέργα με τις ώρες που μπορείς
Τώρα το ποιός δεν είναι συμβιβασμένος φαίνεται, μεταξύ άλλων χιλιάδων, κι απ'την σιγή σε όλο το αριστεροχώρι για τον προϋπολογισμό και το ότι δεν υπήρχαν χθες ούτε για δείγμα. Έστω ένα κάλεσμα μπήκαν στον κόπο να βγάλουν; Δυό αράδες στα "άγρια" ιντερνετικά κατεβατά σας έστω αφιερώσατε; Ξέρουμε ότι δεν συνηθίζετε να βάζετε την λέξη "κυβέρνηση" στα γραπτά σας (πόσο μάλλον να 'χετε αντίστοιχη δράση), αλλά κάποιες παραδόσεις είναι για να σπάνε. Δεν σας ζητήσαν να πάρετε αποστάσεις απ'την ντόπια επιχείρηση Γκλάντιο δα.
Απέργα με τις ώρες που μπορείς
Δώστε βάση:
--- ενώ το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, μετά από συγκλονιστική και ταυτόχρονα υποδειγματική
πάλη, περνάει ΟΡΙΣΤΙΚΑ στις ταξικές δυνάμεις:
http://patrastimes.gr/home-page-slider/πάτρα-έχασε-τα-ασφαλιστικά-μέτρα-η-παρ/
https://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/177096/sto-keno-i-epidioxi-tis-omadas-karageorgopoyloy-nikolaoy-na-anatrepsei
--- και ενώ ο Πελετίδης έχει διεμβολίσει ο,τιδήποτε κινείται "αριστερότερα" της ΝΔ
(πρόσφατη δημοσκόπηση της (δεξιάς) εφημερίδας "Πελοπόννησος", από την οποία δημοσιεύτηκαν μόνο τα ποιοτικά στοιχεία και όχι η πρόθεση ψήφου, την οποία όμως έμαθε όλη η Πάτρα: Πελετίδης πάνω από 50% στον πρώτο γύρο!!! με συντριπτική υπεροχή στην εργατική τάξη)
Ενώ, λοιπόν, αυτά συμβαίνουν στην Πάτρα...
...σε αποψινή πορεία αναρχικών στην πόλη (μην νομίσετε τίποτα ιδιαίτερο: 30 ασφαλίτες και 100 χρήσιμοι ηλίθιοι)...
" ΚΝΑΤ ΘΑ ΣΑΣ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ" και "ΑΛΗΤΕΣ ΛΕΡΕΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ"
γραμμένα στις πόρτες του ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ !!!
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/511473
Όσοι, μετά και από αυτό, δεν μπορούν να καταλάβουν πως ο αναρχικός χώρος είναι και θα είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ απέναντι από τις ταξικές επαναστατικές δυνάμεις είναι πολιτικά ηλίθιοι.
Oι μικροαστοί κοιτάνε το μαγικό τους καθρέφτη και εκστασιασμένοι (ξανα-)ανακαλύπτουν τον ....εαυτό τους!
---------------------------------------------
"Απέργα",
μου έχει μείνει κι εμένα μια περιέργεια, από ...βίτσιο, μια και ο χώρος πια έχει γίνει "κότα τρίλειρη και ξεπουπούλωτη". Βλέπεις το σύστημα εξακολουθεί να παίζει τΣύριζα - δεν περισεύει τίποτε γι αυτούς. Κάποιες απόπειρες να βγάλω λόγια δε φτούρησαν, έπεσε και άγριο ban. Πάντως, αν είμαστε Τετάρτη και δεν έχει καθαρογραφεί ακόμη το ανακοινωθέν της συνδιάσκεψης-σταθμού του επαναστατικού κινήματος, πά να πεί ότι το (κάποιο) "όργανο" συνεχίζει και μετά τη λήξη(;!) των εργασιών να ...συνεδριάζει!
Αμεσοδημοκρατικά.
Επίσης, "Απέργα",πολύ ενδιαφέρων ο μακροσκελής ...κατάλογος έργων(!) της συγκεκριμένης ομάδας!
Αν αληθεύει το περιεχόμενο, τότε μάλλον βρισκόμαστε μπροστά σε μιαν απόσυρση μιάς ακόμη ..."αυθόρμητα εξεγερμένης νεολαίας"!
Δεν ξέρω αν είναι οι ίδιοι, η και "συνάδελφοι", με αυτούς, που δείρανε τους Ναρίτες τότε, με το "δικαιολογητικό" ότι τους πέρασαν για ...κνίτες! Το είχαμε επισημάνει, τότε, πως η "γκάφα" μάλλον παρέπεμπε σε ....υπεργολαβική αγγαρεία. Κάτι σαν "Σύμπραξη Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα".
Έχετε το σύνδρομο του κλασικού του μαλάκα του Έλληνα δεν κοιτάτε τα δικά σας χάλια, τις δικές σας ευθύνες. Νομίζετε ότι έχετε το αλάθητο αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Ορίστε τα ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ αίσχη σας στην Πάτρα:
https://antigeitonies3.blogspot.com/2018/11/blog-post_492.html
http://pandiera.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B9/
Με ποιος δικαίωμα απαγορεύετε σε άλλους να διαδηλώσουν; Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να το παίζετε Τσακ Νόρις του κινήματος; Ρε αφήστε τα σάπια έχω ζήσει από πρώτο χέρι στις συνελεύσεις της σχολής μου πολλούς από εσάς. Έχω δει πόσο εύκολα μπορούν να πετάξουν σε χρόνο ρεκόρ το προσωπείο του κομμουνιστή και να μεταμορφωθούν σε ναζιστοειδή έτοιμα για ξύλο, τραμπουκισμούς, προπηλακισμούς και διάφορα άλλα "ωραία". Κατάλαβες λοιπόν kolokotroni μου ότι έβαλε το ΠΑΜΕ το χεράκι σε αυτό που καταγγέλεις;
V For Viva La Revolucion
"ρεαφήστετασάπιαταέχωζήσειαπόπρώτοχέρι", αυτά είναι.
Τι να καταλάβω, ωρέ Viva;
Αφού ήμουν παρών στα γεγονότα και τα είδα με τα μάτια μου! (ενώ εσύ όχι)
Τα ψέμματα που γράφονται από το χώρο της ανταρσυας και του μ-λ και το αντι-ΚΚΕ μένος τους, δεν μού κάνουν πλέον καμμία εντύπωση, εφόσον έχουν από καιρό αποφασίσει να γλείφουν τους αναρχικούς.
Άκου, λοιπόν, τι έγινε στην Πάτρα, στην απεργιακή συγκέντρωση στις 28-11:
Στην πορεία συμμετείχαν 2.000 άτομα (αριθμός μικρός για τις ανάγκες, αλλά αυτό το κουβεντιάζουμε άλλη φορά). Από αυτούς ήσαν: 15 με ένα πανώ της ΛΑ-ΑΑΣ(μ-λ), 5 με ένα πανώ της Παρέμβασης, 30 φοιτητές από το χώρο της Ανταρσυας (ναι! η ανταρσυα δεν έχει εργάτες στην τρίτη πόλη της χώρας!) και 20 αναρχικοί. Οι υπόλοιποι συμμετείχαν στα μπλόκ των σωματείων του ΠΑΜΕ.
Οι 20 αναρχικοί, από την αρχή της πορείας, προκαλούσαν με χυδαίο τρόπο:
τι μικροαστούς μάς έλεγαν, τι εργατοπατέρες, τι νοικοκυραίους, τι σταλίνια,
τι ομοφοβικούς (!), τι ξεπουλημένους και όλα αυτά χωρίς να έχει προηγηθεί το παραμικρό. Το μόνο, δε, σύνθημα, που φωνάζανε, ήταν το "αλήτες, λέρες, εργατοπατέρες" απευθυνόμενοι προς εργάτες, που έδωσαν μια πολύ σκληρή μάχη και κατάφεραν να ξηλώσουν μετά από δεκαετίες τους εργοδοτικούς από το Εργατικό Κέντρο Πάτρας!
Ειλικρινά, σού λέω, πως ο οποιοσδήποτε καλόπιστος θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι αυτά τα άτομα ήσαν ή μαστουρωμένοι ή ασφαλίτες. Το προκατασκευασμένο από την αρχή της πορείας προβοκατόρικο σκηνικό δεν κολλούσε πουθενά.
Η πορεία είχε περάσει από Πλ. Όλγας, Μαιζώνος, Πλ. Γεωργίου, Γούναρη, Δικαστήρια, Κορίνθου και μέχρι εκεί οι αναρχικοί ακολουθούσαν κανονικά.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙ, αφού ήδη είχαν ολοκληρωθεί τα 2/3 της διαδρομής.
Ξέρεις όμως, κάποτε ο κόμπος φτάνει στο χτένι, και έτσι, όταν τα καλόπαιδα, εκεί μετά τα Δικαστήρια, άρχισαν να φτύνουν και να γίνονται επιθετικοί,
ΕΦΑΓΑΝ ΤΙΣ ΦΑΠΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΛΑΨΟΥΡΙΖΟΥΝ !!
Έτσι κι αλλιώς, από την αρχή, φάπες έψαχναν, φάπες εισέπραξαν. Μην φαντάζεσαι τίποτα φοβερό. Αλυσίδες, σπρωξίδια και κάποιες ψιλές. Μια κοπέλα ζαλίστηκε και λιποθύμησε και μέχρι εκεί. Ήρθε ασθενοφόρο, πήγε νοσοκομείο και έφυγε. Ούτε τραυματισμοί ούτε λοιπά τέρατα.
Κανένας δεν πειράχτηκε από τις υπόλοιπες συλλογικότητες, αλλά δεν έχουν την μπέσα να το παραδεχτούν, στα λινκ που ποστάρησες.
ΥΓ. Ποιός σού είπε πως οι κομμουνιστές δεν βαράνε και πως καταδικάζουν τη βία "από όπου κι αν προέρχεται"; Άντε, με τον κάθε πικραμένο, εδώ μέσα...
V
Σαλτα και γαμησου ρε μομολο που θα πεις εσύ σε μας για φασισμό. Μέχρι και τους Ταλιμπάν υποστήριξε ο χώρος σου εναντίον της ΕΣΣΔ.
Καθόμαστε και διαβάζουμε τα σεντόνια με τις αρλουμπες σου αλλά έχουν και όλα ένα όριο.
Άμα θες να διαδηλώνεις με κάθε αναρχοφασιστα κάνε το δε θα ειναι και η πρώτη φορά. Αλλά εκεί που είναι οι κομμουνιστές και τα εργατικα σωματεία ασφαλιτες και μπλοκ που εμφορουεμφο από τον ίδιο αντικομμουνισμό με τους ναζί δε θα ανέχονται. Σε αποστααπ ασφαλείας και αν τους αρέσει αν όχι σε άλλη παραλία. Με την πολιτική και τη δραδη του κέρδισε αυτή την ανριμετωπιση ο "χώρος".
ratm
Κυρ' Σταύρο, 20 Δεκεμβρίου 2018 - 1:00 μ.μ., σε καταλαβαίνω!
Σας έχει κάνει μεγάλη ζημιά ο Λαός, η εργατιά που ανέκτησε το εργατικό κέντρο της και ο Κομμουνιστής Δήμαρχος (με κεφαλαία) εκεί στην Πάτρα.
Μια λαϊκή νίκη στην Πάτρα με μπροστάρηδες τον δήμαρχο και το Ε.Κ της πόλης.
Βλέπω μιαν ορισμένη αποδιοργάνωση στο αντικομμουνιστικό στρατόπεδο!
Βρείτε τα πρώτα μεταξύ σας, τι στάση θα κρατήσετε, και μετά...
....Λυσσάχτε τσαούσες!
"Ο αριστερισμός των ληστειών προποτζήδικων και των ρίψεων μπανανών στον Κουλιμπαλί είναι τιμωρία για την μη διάλυση των μπλοκ μας άμα τη εμφανίσει της άγριας νεολαίας"
Β.Ι.Λένιν
Απέργα με τις ώρες που μπορείς
ΥΓ Βου, αν προλαβαίνεις απ'τις πολλαπλές δράσεις του εξωκοινοβουλίου απέναντι στον προϋπολογισμό, λύσε μου μια απορία. Το ότι ο Π. Σωτήρης χρησιμοποίησε στην επιστολή του μόλις 15 γραμμές για το πρόβλημα της πρώτης μούρης στην ΛΑΕ, είναι απάρνηση του ρόλου της προσωπικότητας στην ιστορία;
Ορμώμενος από το σχόλιο του Σεχτάρ θεωρώ ότι νέα οικονομική ύφεση είναι προ των πυλών. Ήδη οι αμερικάνσκι άρχισαν να ξεφουσκώνουν σταδιακά και ελεγχόμενα τη χρηματιστηριακή υπερφούσκα μέσω απανωτών αυξήσεων επιτοκίων. Εξάλλου έχουν περάσει 9 χρόνια συνεχούς ανάπτυξης. Η Ευρώπη θα το γυρίσει σε μαλακό φασισμό και οι ΗΠΑτζήδες πιθανόν να εκλέξουν το 2020 κάτι σε Ρούσβελτ (new deal, δημοκρατικός σοσιαλισμός κι έτσι).
Κυρ V, ωραία το ΚΚΕ είναι προδοτικό και πουλημένο και γι'αυτό δεν επαναστατεί το ελ προλεταριάτο. Στην δύση όμως γιατί δεν επαναστατούν; Μήπως άπλωσε και εκεί τα πλοκάμια του το μοχθηρό ΚΚΕ/παμε και αποκοιμίζει τους εργάτες; Ειλικρινής απορία.
Τάκης
η περιφρουρηση μιας εργατικης διαδηλωσης απο τους αναρχικους προβοκατορες ειναι επιβεβλημενο καθηκον καθε ταξικου συνδικατου
εντυπωση ομως κανει πως ενας πουρος? οπαδος του σταλιν κ του ζαχαριαδη τρεχει να υπερσπιστει τους μπαχαλους
V φορ Βαρβιτουρικά,
προσπαθώ να θυμηθώ ποια ήταν η τελευταία φορά που είχες κοπεί από το μπλοκ. Και μάντεψε: ήταν πάλι επειδή είχες αποκαλέσει τους κομμουνιστές -αυτούς που εσύ ο κομμουνισταράς βάζει εντός εισαγωγικών- φασίστες.
Επειδή το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού και επειδή ούτως ή άλλως δεν αποπνέουν και κάποια σημαντική σοφία όσα αραδιάζεις κατά καιρούς εδώ, και βασικά επειδή δεν έχω καμία όρεξη να φιλοξενώ "απόψεις" ατόμων που με/μας λένε φασίστα/ες, ακολούθα τη συμβουλή που σου δίνει λίγο πιο πάνω ο ratm και άντε στο καλό, για να φτιάξεις την επόμενη επανάσταση μετά από αυτές που έζησες (το Δεκέμβρη, στις πλατείες, στο δημοψήφισμα ίσως και δεν ξέρω πού αλλού). Αλλά μη χάνεις άλλο χρόνο εδώ, γιατί έχεις σοβαρά επαναστατικά καθήκοντα μπροστά σου
Giannis Pit, δεν είναι πολλές οι πιθανότητες να διαβάσεις αυτό το σχόλιο μετά από πενήντα τόσα σχόλια, αλλά το τι λέω εγώ εδώ α) δε διαφέρει πολύ από όσα έλεγα δέκα χρόνια πριν και β) δεν ήταν, δεν είναι, δε θα μπορούσε να είναι και δε θέλει να είναι επίσημη κομματική έκφραση, ούτε ανεπίσημη -δεν υπάρχουν τέτοιες εξάλλου.
Ενδιαφέρουσα η στροφή των μ-λ στην υιοθέτηση του συνόλου των βρωμιών του "χώρου". Μέχρι πρόπερσι θυμάμαι πως κατήγγειλαν την ΚΝΕ γιατί δεν συγκρούστηκε με του καταληψίες παρακρατικούς(σύμφωνα με τα μ-λ πάντα) της τρίτης μέρας του εορτασμού του Πολυτεχνείου. Φέτος δεν μπορώ να θυμηθώ χρυσαυγίτικο χτύπημα σε μαυροκόκκινο φόντο που να μην έβαλαν πλάτη.
Ρε γέρο του Μοριά, ποιος είσαι εσύ που θα απαγορεύσεις σε 30 συνδεσμίτες να σου διαλύσουν τα μπλοκ; Τι είδους φασιστικές πρακτικές είναι αυτές; Ο Πετρόπουλ-ε-συγγνώμη ο Ζαχαριάδης θα συμφωνούσε;
Απέργα με τις ώρες που μπορείς
Η εμπειρία από την Πάτρα πρέπει να μελετηθεί και να αξιοποιηθεί πολύ σοβαρά από το Κόμμα. Όχι απλώς τους έχει αποδιοργανώσει, φίλε Σεχτάρ, αλλά έχουν αρχίσει να χάνουν την ψυχραιμία τους άπαντες.
Διαβάστε και φρίξτε:
«Σε σχέση με τα δημοσιεύματα που κυκλοφόρησαν χθες σε ιστοσελίδες της Αχαΐας, που φέρομαι ότι στηρίζω την υποψηφιότητα του υποψηφίου Δημάρχου του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Ρώρου (σε κείμενο στήριξης 280 υπογραφών), για το Δήμο Πατρέων, έχω να δηλώσω τα εξής:
Εγώ ο Βασίλης Καυκόπουλος, μέλος του ΚΚΕ, δημοσιογράφος χοράρχης – καθηγητής μουσικής και λογοτέχνης, κάτοικος Άνω Αλισσού του Δήμου Δυτικής Αχαϊας, διαψεύδω κατηγορηματικά τα συκοφαντικά αυτά δημοσιεύματα και καταγγέλλω τις αθλιότητες. Αυτονόητα στηρίζω τις επιλογές του Κόμματός μου του ΚΚΕ, τόσο για το Δήμο Πατρέων, δηλαδή τον Κώστα Πελετίδη, όσο και για το Δήμο Δυτικής Αχαϊας, όπου κατοικώ, δηλαδή τον Αλέκο Θανόπουλο.»
http://patrastimes.gr/πολιτισμός/β-καυκόπουλος-αθλιότητες-τα-περί-στήρ/
Ξεφτιλισμένοι!!!
Λιτή-διαφωτιστική ενημέρωση, Κολοκοτρώνη, 20 Δεκεμβρίου 2018 - 8:33 μ.μ. νάσαι καλά!
Φτωχομπινεδιές τις Αντίδρασης, που προσπαθεί με τις μαριονέτες της να ψιλορεφάρει τις αλλεπάλληλες ήττες της στην Πάτρα.
Δεν είναι και λίγες οι απώλειες;
-Δημαρχία,
-"Αριστερή" αντιπολίτευση
-Εργατικό κέντρο,
-πάει και το "ΕΑΜ",
-αποδιοργάνωση αριστερίστικου+αναρχοφασιστικού χώρου
-κλπ., κλπ.
O "χώρος" και οι "συλλογικότητες" (="πασοκότητες") εκεί ξεβρακώνονται κανονικά και ταχύρρυθμα. Ενα απερίγραπτο χαφιεδολόϊ, ένα τσούρμο αναρχοφασιστών, πρακτόρων και ηλιθίων κομπάρσων με συνεκτική ύλη τoν αντικουκουεδισμό, δηλαδή τον ντροπαλό αντικομμουνισμό.
Θέλει μόνο προσοχή, γιατί το φίδι γίνεται πολύ επιθετικό, όταν στριμωχτεί. Αφού δεν έχει να χάσει και τίποτε, δε λογαριάζει απώλειες. Τώρα μαθαίνω κυκλοφοράνε και "280 υπογραφές".
Γράφε μας τα νέα.
Πρέπει να δώσουμε δυνατά τη μάχη της Πάτρας.
Κάτι μου λέει, πως δε θα βγάλουν τα χρυσαύγουλα μπροστά, θα τα μαζέψουν για να τσοντάρουν τα "αριστερά" υποκατάστατα κάθε είδους. Και ίσως να επιχειρήσουν να δημιουργήσουν μια τεχνητήν ένταση στην Πάτρα, για να μας κατεβάσουν μετά μια "ειρηνοποιό" λύση, που θα υποσχεθεί ένα υποκατάστατο "Πελετίδη χωρίς ΚΝΑΤ" η κάπως έτσι.
@ratm, Αναυδος
Για το "πολιτικο στριπτίζ" του κάθε ακροδεξιού που χρησιμοποιει συγκεκριμμένη ορολογία και αναμασά ότι βρίσκεται στο indymedia τα έχουμε συζητήσει στο παρακάτω.
https://antivaro-for-marx-and-lenin.blogspot.com/2018/04/blog-post.html
Μην τα επαναλαμβάνουμε.
@kolokotronis
Φαίνεται πως η νέα τάση είναι να προκαλούν το ΚΚΕ μασκαρεμένοι σοσιαλδημοκράτες και "περίεργοι" ως "αναρχικοί".
Το ΚΚΕ κέρδισε πόντους με την απομόνωση των φασιστοειδών α και άρα το "αγανακτισμένοι" και του "όχι κόμματα - όχι συνδικάτα" σενάριο δεν φαίνεται να τους είναι πλέον "λειτουργικό".
Ήρθαν λοιπόν τα άλλα "παιδιά με τα μαύρα" να μας περιγράψουν στο φιλοΣυριζείκο indymedia τα κατορθώματα τους κατά των Κομμουνιστών.
Μετά την Πάντειο, στην Κόρινθο τα "παιδιά με τα μαύρα" πέταξαν μπογιές στα γραφεία του ΚΚΕ.
Επιπλέον
Η "δημοκρατία" ζητάει εισαγγελέα για το ΚΚΕ
http://www.rovespieros.gr/xoutonfyllada-dimokratia-zita-eisaggelea-gia-kke/
Η Ελληνική αστική τάξη φαίνεται να χάνει την ψυχραιμία της. Ίσως να φοβάται ευρύτερες καραμπόλες τόσο στα εξωτερικά όσο και στα εσωτερικά με τις καταστάσεις στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου( πρόθεση αποχώρησης αμερικάνων από την Συρία).
Εξού και το σημερινό συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής.
Τελικά ίσως και να έχει δίκιο ο Σεχτάρ που σε ανύποπτο χρόνο είχε γραψει πως το Μεγάλο Παιχνίδι μάλλον θα είναι η Ν.Α.Μεσόγειος.
Ο α/α χώρος και το αριστεροχώρι έχει υποστει τόσο μεγάλη πολιτική ήττα εφόσον δέχθηκαν να γίνουν για πολλά χρόνια ορτινάτσες του Σύριζα. Πάντως ένα μέρος από έντιμους αναρχικούς και αριστεροχώρι κατεβαίνουν με το ΠΑΜΕ
@ fuego
Πες μου ρε παλλικάρι ποιος πασίγνωστος δημοσιογράφος έγραψε το άρθρο πριν τις εκλογές του 2012
"Θυμίζει Ανδρέα του 77 ο Τσίπρας";
Γκούγκάρε το αν δεν το ξέρεις.
@Απέργα με τις ώρες που μπορείς
Τους το έχουν πει από το Βήμα της Βουλής τόσο ο ΓΓ όσο και ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΚΚΕ την ημέρα που συζητούσαν τα του Δημοψηφίσματος.
"Σας ξέρουμε. Σας γνωρίζουμε"
17-57
Υ.Γ.
Μεγάλη εντύπωση προκάλεσε η προ ενός περίπου ενός μηνός συνομιλία ενός δημοφιλούς συγγραφέα - πολιτευτή του σήμερα της ευρύτερης "δημοκρατικής παράταξης" στο Action24 με Κουβαρά με λοιπούς γνωστούς δημοσιογράφους - πανελίστες .
Ο εν λόγω alternative Πασοκος συγγραφέας έβγαλε τα καμώματα από 5 δημοφιλή συριζοτρολ του τουίτερ με διασκεδαστικές λεπτομέρειες.
Κατά τον συγγραφέα, δύο από αυτά υπερασπιζόντουσαν παλαιότερα την χ.α. και το "γύρισαν" στο Σύριζα και ένα άλλο που κατά τον συγγραφέα αυτονομήθηκε "κάρφωσε" ως γιο στελέχους του Σύριζα ένα άλλο Συριζοτρολ.
Αν βρω την εκπομπή στο net θα βάλω το Link
17-57
@ kolokotronis
'Οσα πιο πολλά θα κάνουν τόσο περισσότεροι θα γελιοποιούνται.
Ενώθηκαν στην Ικαρία πριν 8 χρόνια σχεδόν όλοι μαζί κατά υποψηφίου του ΚΚΕ.Αυτή την φορα θα το παίξουν αλλιώς γιατί το όλοι οι -παλιά αντί μνημονιακοί νυν μνημονιούληδες με τους μνημονιακούς σε μία υποψηφιότητα δεν θα τους βγει.
Δεν μπορεί να αποκλειστεί η Λαϊκή Συσπείρωση στην Πάτρα με επικεφαλή τον Πελετίδη να συλλέξει το 50%+1 των ψήφων από την πρώτη Κυριακή για να κάνει ακόμα περισσότερο έργο. Όλοι οι άλλοι είναι από κατά, μέχρι και (εντός ή εκτός εισαγωγικών) "συνασπισμένοι" κατά Πελετίδη.
17-57
Υ.Γ.
1) Fascists against militants PAME [10/10/2012]
https://www.youtube.com/watch?v=-YW3SkqwlTo
Aξιοπρόσεκτη η εισαγωγή-σχόλιο που γράφει το "Κοσερβοκούτι" το οποίο και αναδημοσίευσε το video
2) Από τότε
https://www.youtube.com/watch?v=_-PJDyT_iRM
"Το Δημοψήφισμα ας λέει ο Σύριζα είναι μία ανοησία. Μία παραπάνω ανοησία. Η ανυπακοή(σ.σχολιαστή: που λέειτο ΚΚΕ) είναι το Πρόβλημα". - Επίτιμος της ΝΔ.
"Εχει έρθει η ώρα ο αστικός κόσμος της χώρας, όλοι εμείς που πιστεύουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι στην ΕΕ, ότι πρέπει να έχει αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, ότι τέλος πάντων δεν είμαστε όπως λέει το ΚΚΕ κατά του καπιταλισμού, εμείς που πιστεύουμε στον καπιταλισμό και στην ελεύθερη αγορά, εμείς που μπορούμε να συνεννοηθούμε εν πάση περιπτώσει στα τελείως βασικά, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνεννοηθούμε. Γιατί αν δεν συνεννοηθούμε, το αποτέλεσμα θα είναι σε επόμενες εκλογές να μην είναι το ΚΚΕ στο 14%, αλλά να είναι στο 34 και να μας κυβερνούν οι μπολσεβίκοι»." - 2011 Α. Γεωργιάδης
Πως να μην ταιριάζουν τουλάχιστον στα βασικά;
Σαμαράς για Χαλυβουργία: "(..)Το ΚΚΕ παρέλυε την χώρια παρέλυε τα λιμάνια."
"(..)Εκατοντάδες εργαζόμενοι ζητούν να εργαστούν και δεν τους αφήνει το ΚΚΕ."
Ναι, εκατοντάδες, μία τηλεφωνήτρια και μερικοί ακόμα! Αυτό με τα λιμάνια κάποιου "αριστερού" δήλωση θυμίζει.
"Το ΚΚΕ είναι επικίνδυνο γιατί είναι συμπαγές πράγμα. Ενιαίο και συμπαγές. Μονολιθικό. Ενω ο Σύριζα είναι ένα συνοθύλευμα. Εχει 10 συνιστώσες. Είναι σκορποχώρι. Η συνιστώσα Ρόζα ή συνιστώσα Ανταρσύα που η άνοδος το κρατάει ενωμένο. Στην πρώτη κρίση θα διαλυθεί" - Πλεύρης
Πάντως μη θεωρείτε ως τον μέγιστο αντίπαλό σας τους ξεφτίλες σ/δκράτες. Αυτοί μπήκαν στο χρονοντούλαπο από την ύφεση του 08 και πλέον σε πανευρωπαικό επίπεδο είναι φαντάσματα του εαυτού τους, που προσπαθούν να πιθηκίσουν τους αμερικάνους λίμπεραλς μπας και πάρουν μαζί τους κανέναν βαρεμένο χιπστερά ή τίποτα "ακτιβιστές" των ΜΚΟ. Σε επίπεδο εργατικής τάξης/λαού έχουν τελειώσει. Η νέα σ/δκρατία (δηλ. η δύναμη που χρησιμοποιεί φιλολαική, ακόμη και φιλεργατική, ρητορική αλλά στηρίζει το σύστημα) είναι η λεγόμενη ακροδεξιά. Εξάλλου το 10%-20%-30% των Ευρωπαίων, που στηρίζει εθνικολαικοτέτοιους δεν είναι αστοί, οι οποίοι προφανώς και στηρίζουν Μέρκελ/Σούλτς/Μακρόν κτλ.
Τάκης
1/2
@Τάκης ( 23 Δεκεμβρίου 2018 - 4:52 μ.μ. )
Το "νέο" είναι τόσο μα τόσο παλιό.
Η σύνδεση μεταξύ οικονομίας και πολιτικής, ιμπεριαλισμού και φασισμού είναι άμεση. Η ύπαρξη φασιστικών κομμάτων είναι η πιο άμεση απόδειξη πως η αστική τάξη της πέρασε στο μονοπωλιακό στάδιο το Καπιταλισμού. Είναι πλέον ένας μικρός ή μεγάλος ιμπεριαλιστής ασχέτως αν αυτή η λέξη αρέσει ή δεν αρέσει σε όσους αναφέρονται στην "δική" μας αστική τάξη, παρομοιάζοντας την χώρα με "Ψωροκώσταινα" ή "Οικονομική αποικία" μάλλον νοσταλγώντας ένα νέο ΠΑΣΟΚ που να (τους) τα δώσει όλα. Κάτι αξιοπρόσεκτο έγραφε ο Λένιν στον "Ιμπεριαλισμό" για την "Εργατική Αριστοκρατία".
ΣΕ κανένα χρονοντούλαπο δεν έχει μπει η σοσιαλδημοκρατία. Απλά αλλάζει μορφή μα καθόλου ουσία. Η οποία είναι ο συμβιβασμός της ε.τ μέσω συμβιβασμού στις ορέξεις και τους σκοπούς της αστικής τάξης. "Να βάλει "πλάτη" η εργατική τάξη κάτω από το "εθνικό συμφέρον" όπως βαπτίζουν τα συμφέροντα τους οι καπιταλιστές.
Η σοσιαλδημοκρατία ιστορικά είναι η δύναμη που εκτρέφει και ανεβάζει ακροδεξιά - φασισμό.
Θα μπορούσε να πει κάποιος πως είναι η άλλη όψη του νομίσματος που στην πρώτη είναι η σοσιαλδημοκρατία.
Όταν η ταξική "σύμπνοια" (π.χ. τα συμφέροντα ΟΛΗΣ της Κοινωνίας που λένε οι Οπορτουνιστές) δεν πετυχαίνεται ή μπορεί να μην επιτευχθεί λόγω οικονομικών κρίσεων , τότε ακολουθεί ο άλλος δρόμος με λιγότερο "καρότο" και περισσότερο "μαστίγιο".
Τα ιστορικά παραδείγματα αρκετά
1) Ο Μουσολίνι, ένας κεντρώος σοσιαλιστής έβαλε τα πολιτικά θεμέλια στον φασισμό μετά την πολιτική χρεωκοπία της Β'Διεθνούς. Αν γίνει σύγκριση ανάμεσα στην χάρτα του Μουσολίνι με τις κατά καιρούς διακηρύξεις αρκετών σοσιαλιστών ή και "αριστερών", θα βρεθούν αρκετές ομοιότητες.
2) Το SPD χρησιμοποίησε τα Frei-Corps στα 1918-1919 για να χτυπήσουν τους κομμουνιστές. Μετέπειτα τα σήματα των Frei-Corps (σβάστιγκα - νεκροκεφαλή ) εμφανίστηκαν μετέπειτα στα S.Α.
3) Αριστερός Πρωθυπουργός του Βελγίου κατά των τραπεζών των κακών καπιταλιστών(φαίνετα θα υπάρχουν και καλοί) κλπ κλπ έτσι δεν προβάλει καμία αντίσταση στον Χίτλερ. Μετέπειτα -μάλλον για ανταμοιβή- γίνεται ο πρώτος ΓΓ του ΝΑΤΟ
Κάπως Νεώτερα, πιο ελαφριά σε "ήρεμες" εποχές.
Επί Κυβερνήσεως Μιτεράν βγήκε από την αφάνεια ο Λεπέν. Σε παράλληλο χρόνιο στην εδώ πολιτική σκηνή, η ΕΠΕΝ πρωτοεμφανίστηκε επί "Πρώτης Φοράς Αριστεράς" το 1984. Το επιχείρημα - πρόφαση καρμπόν και στις δύο περιπτώσεις: Διαίρεση των δυνάμεων της Δεξιάς.
Στα πολύ πρόσφατης νέας σοσιαλδημοκρατίας δεν έχεις παρά να καταμετρήσεις τα διάφορα "πάρε δώσε" μεταξύ Σύριζα - χ.α. Από αγανακτισμένους, από δηλώσεις ίσων αποστάσεων από κλείσιμο του ματιού στους ψηφοφόρους της χ.α. στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης του 2014, το δημοψήφισμα, από φιλοφρονήσεις ακόμα και μέσα στη Βουλή. Περιττό να αναφέρουμε για το περιστατικό της Κανέλλη και τα γέλια του χάχα.
Τελείως τυχαία ανάμεσα στους απεργοσπάστες για τις δύο προβλήτες της COSCO ήταν και περί της χ.α. στις πρόσφατες απεργίες. Τελείως τυχαία μερικά χρόνια πριν οι "Ολοι Μαζί" σε αντι-Παμε σωματείο στην Ν/Ε ζώνη με κόσμο και από χ.α.
Στα υπόλοιπα πολύ απλά σε τοπικές της Πελοποννήσου στα 2012 έγιναν σχεδόν μαζικές "μετακινήσεις" από πρώην μικρομεσαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ κατά ακροδεξιά και χ.α. Ενδεικτικά τα αποτελέσματα σε Κορινθία-Αργολίδα του 2012.
17-57
@15-17, (21 Δεκεμβρίου 2018 - 11:59 μ.μ.)
το λινκ που υπαινίσσεσαι για τα συροζοτρόλ, μάλλον είναι αυτό εδώ:
http://action24.gr/ekpompes-on-demand/evening-report-ekpompes-on-demand/evening-report-20-11-2018/
"Tα trol γίνανε μετακλητοί υπάλληλοι".
Το κομμάτι αρχίζει από ~45:00 και τελειώνει 60:00.
Παραπέμπει σε δημοσιογραφική έρευνα ενός Θοδ. Χονδρόγιαννου, και σε άλλο video.
Δεν κατάλαβα ποιός ήταν στο panel o "εναλλακτικός" πολιτευτής-συγγραφέας.
Η ταση στα πολιτικα συστημα των ευρωπαικων αστικων χωρων τα τελευταια χρονια ειναι να αντικατασταθει το διπολο κεντροαριστερας-κεντροδεξιας με το διπολο ''δημοκρατες'' ευρωπαιστες - ''λαικιστες'' ακροδεξιοι με τον πρωτο πολο να περιλαμβανει ολα τα αστικα κομματα πλην ναζιστων.
Οποτε συμφωνω μεχρι ενος σημειου με τον Τακη οτι ο φασισμος θα μας απασχολησει περισσοτερο απο τον οπορτουνισμο μεσα στα επομενα χρονια. Το Κομμα δεν εχει να φοβαται τον οπορτουνισμο εκτος κομματος αλλα εντος. Δεν υπονοω κατι αρνητικο για το κομμα αλλα πρεπει να υπαρχει συνεχης επαγρυπνηση για τυχοντα υποπτα δεξια στοιχεια εντος του κομματος.
Αν την παθουμε απο καπου θα ειναι απο νεους λαφαζανηδες και ανδρουλακηδες. ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΛΑΕ δεν τους φοβαμαι, ο,τι κακο ηταν να κανουν το εκαναν.
"Η ταση στα πολιτικα συστημα των ευρωπαικων αστικων χωρων τα τελευταια χρονια ειναι να αντικατασταθει το διπολο κεντροαριστερας-κεντροδεξιας με το διπολο ''δημοκρατες'' ευρωπαιστες - ''λαικιστες'' ακροδεξιοι με τον πρωτο πολο να περιλαμβανει ολα τα αστικα κομματα πλην ναζιστων."
Αυτό...
Αν και οι όροι φασίστες/ναζί δεν νομίζω ότι είναι δόκιμοι για να περιγράψουν το εθνολαικίστικο φαινόμενο των τελευταίων ετών. Αν παραδεχθείς ότι πχ η κόρη Λεπέν είναι ναζί, τότε ανοίγεις την πόρτα για "αντιφασιστική" συνεργασία με Μακρόν. Εγώ θα το έλεγα πιο απλά ότι εκπληρώνουν το ρόλο της παλιάς εργατικής σοσιαλδημοκρατίας μετά τη προφανή χρεωκοπία της. Εξάλλου στον άξονα "ορθολογιστές vs λαικιστές" οι περισσότεροι ροζ αριστεροί εντάσσονται με τους δεύτερους και μοιράζονται με τους δεξιούς λαικιστές την ίδια απλοϊκή αφήγηση περί των των κακών ελίτ που καταπιέζουν τους λαούς κτλ. βλ. Μελανσόν, Μπέρνι Σάντερς.
Τάκης
Γάτες αυτό που λες για τον οπορτουνισμο είναι πολύ σωστο. Εξάλλου ο οπορτουνισμος ξεκινά σαν λάθος εκτίμηση
για τα καθηκοκαθ του ΚΚ σε νέες συνθησυν ή σαν λάθος ανάλυση ενός νέου φαινομενου από το ίδιο ΚΚ αν δεν διορθωθεί γίνεται παρέκκλιση και αν δεν αντιμετωπιστεί ως τέτοια εξελίσσεται σε πολιτικό ρεύμα εντός ΚΚ. Τα κόμματα που σήμερα συγκροτούν τον διακριτό ως πολιτικό φορέα του οπορτουνιστικου ρευματος εξαλλου αυτήν την πορεια ακολούθησαν και διασπάστηκαν από το ΚΚΕ όταν δεν μπόρεσαν να κυριαρχήσουν εντός του ή όταν τα αντιμετωπίσε το υπόλοιπο κόμμα ιδεολογικά και πολιτικα.
Εξαλλου ο οπορτουνισμος δεν αντιμετωπιζεται με καταστατικα μέτρα. Έχει κοινωνική ρίζα, γνωσιοθεωριτικη ρίζα και υλικούς όρους αναπαραγωγής.
ratm
Γάτε (και Τάκη) αυτό, που λέτε νομίζω πως ισχύει για τα κράτη, όπου η α.τ. έχει καταφέρει να εκμηδενίσει την κομμουνιστική απειλή, τουλάχιστον σαν συγκροτημένη πολιτική έκφραση. Εκεί, πράγματι, ο μπαμπούλας βοηθάει στην συσπείρωση της κοινωνίας σε άκρως συντηρητική βάση. Ο δικομματισμός μεταφέρεται δυό κλικ δεξιότερα. Αλλά, σε περίπτωση Κρίσης τι γίνεται; Προφανώς θα επιδιωχθεί να πλασαριστεί ο φασισμός σαν λύση "αμφισβήτησης" των ...."μπολσεβίκων"(!) "δημοκρατικών", "αριστερών" κλπ., εννοείται με άγρια καταστολή της εργατικής και κοινωνικής διαμαρτυρίας για τα παράλληλα σκληρά οικονομικά και πολιτικά μέτρα. Είναι πράγματα, που έχουμε ζήσει.
Aλλά, σε χώρες όπως η Ελλάδα, πρέπει πρώτα να λυθεί το πρόβλημα του ΚΚ (για την α.τ.).
Και ο δρόμος για να λυθεί λέγεται και είναι ο οπορτουνισμός. Εγώ πιστεύω, και νομίζω το έχω και πει, ότι η α.τ. σε μια νύχτα κυριολεκτικά θα μπορούσε να ανεβάσει την Χ.Α. στο 20% σε πολιτική επιρροή - για περισσότερο δεν είμαι σίγουρος. Αλλά αυτό θα ήταν μεγάλο ρίσκο γι αυτήν, να διαιρέσει την κοινωνία φέρνοντάς την σε συνθήκες εμφυλίου πολέμου με τόσο δυσμενή συσχετισμό γι αυτήν. Γιατί θα είχε απέναντί της ένα 80% και μάλιστα "μολυσμένο" από τους κομμουνιστές. Το πάθημα με το ΕΑΜ, τους έχει γίνει μάθημα. Δε θ' αφήσουν με καμία παναγία, να ξαναϋπάρξει τέτοιου είδους συσχετισμός. Γι αυτό και η πολιτική της, από την Μεταπολίτευση και μετά είναι βασικά κοινωνική συμμαχία του μεγάλου κεφαλαίου με τα μικροαστικά στρώματα και πριμοδότηση πολιτικών εκφραστών αυτής της συμμαχίας, βάζοντας στην μπάντα τους παραδοσιακούς πολιτικούς της εκφραστές, ΕΡΕ, ΕΚ, ΝΔ, διάφορα κεντροδεξιά η ακροδεξιά μορφώματα. Την ίδια την Χ.Α. την κρατάει σε "θερμή εφεδρεία", δεν της παραχωρεί πρώτο ρόλο, γι αυτό και η παρατεταμένη δίκη.
Αυτό θα κρατήσει μέχρι να λυθεί το πρόβλημα του ...."Περισσού"(!), όπως μας λένε και οι εδώ συνειδητοί η ηλίθιοι φορείς αυτής της προσπάθειας. Και αυτό το πρόβλημα θα το λύσουν οι εγχώριοι "αριστεροί" κάθε κοπής. Κανένας άλλος! Αλλωστε, έτσι δεν έγινε και στην Ευρώπη;
Γι αυτό το Κόμμα έχει, σωστά κατ' εμένα, προσανατολιστεί, από το '68 και δώθε, στην πάλη, κατά προτεραιότητα, σαν το άμεσο καθήκον, ενάντια στον οπορτουνισμό, έστω και "όπως-όπως" δηλαδή και με ανεπαρκή ιδεολογικά όπλα. Είναι η αιχμή του δόρατος και ο άμεσος κίνδυνος. Είναι "φορσέ" αυτός ο προσανατολισμός. Αν τον υποτιμήσεις και πείς, "α, εγώ πολεμάω το μεγάλο κεφάλαιο και την Δεξιά άμεσα και κατά μέτωπο, και σαν αποτέλεσμα αυτού του αγώνα θα προκύψει αυτόματα και η διάλυση του οπορτουνισμού" την έχεις πατήσει. Θα σε διαβρώσει, μέσα σε μια νύχτα κυριολεκτικά, θα σε σαπίσει σαν την χολέρα. Αυτό πήγε να γίνει το '88-'91. Δεν πολεμάς άμεσα και κατά μέτωπο το Κεφάλαιο και την Δεξιά, αν αφήνεις στο απυρόβλητο το προκεχωρημένο τους φυλάκιο, τον οπορτουνισμό.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι κρεμάς στο μεσαίο κατάρτι όποιον οπαδό του οπορτουνισμού βρίσκεις μπροστά σου. Εννοείται ότι προσπαθείς να διαφωτίσεις, να ανακτήσεις "απολωλότα πρόβατα", με διαλλακτικότητα, υπομονή κλπ. αλλά όλα αυτά μέσα στα πλαίσια ενός ανειρήνευτου-αδιάλλακτου πολέμου με αυτό τον χώρο συνολικά, σαν πολιτική έκφραση και ιδεολογία,.. Πιστεύω, πως στη τρέχουσα εποχή είναι το ουσιαστικότερο μέρος του ταξικού πολέμου.
@Σεχταρ
Πιστευω στην παρουσα φαση το οπλο του οπορτουνισμου εκτοε κομματος ειναι ασφαιρο. Μας εκανε ζημια γιατι μας πηραν τις μισες ψηφους αλλα οργανωτικσ το κομμα εμεινε ενιαιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετα το '15, το ΠΑΣΟΚ μετα το '90 και η ευρωπαικη σ/δ μετα το '80 δεν ειναι σοσιαλδημοκρατια με την κλασικη εννοια του ορου αλλα καθαρα αστικα κομματα χωρις καν αριστερο περιτυλιγμα που ελκουν συνειδητους οπαδους του καπιταλισμου και αρκετους αντικομμουνιστες. Δεν ειναι πια κομματα που ελκουν ευπιστους εργατες και μικροαστους.
Ο ορος "σοσιαλδημοκρατια" ειναι πια ιστορικο καταλοιπο και δεν δεν εχει το παλιο περιεχομενο. Νομιζω στην Ευρωπη την ουσια αυτου του ορου την ενσαρκωνουν διαφορα "κομμουνιστικα" κομματα πχ ΚΚ Γαλλιας ή ΑΚΕΛ παρα τα κομματα της "Σοσιαλιστικης" Διεθνους.
ΛΑΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν βλεπω να τραβανε οποτε πιστευω πως μενει το χαρτι του φασισμου γιατι κυριως με κατασταλτικα μετρα μπορουν να αντιμετωπισουν πια το ΚΚ εκτος και αν προκυψει παλι 5η φαλαγγα στις γραμμες μας.
Οσο για την Ευρωπη συνυπολογιστε οτι εκει η σ/δ εχει μεγαλυτερη ιστορια, εχει μακρα παραδοση ενσωματωσης αρα και περισσοτερη φθορα.
Στην Ελλαδα για τους γνωστους ιστορικους λογους η εννοια της "αριστερας" ειχε μεγαλυτερη βαρυτητα (μεχρι που την ξεφτιλισε τελειως ο Τσιπρας) οποτε εγινε δεκτης της λαικης δυσαρεσκειας με τροπο που δε θα μπορουσε το SPD ή το γαλλικο ΣΚ με τοσα χρονας αντιλαικων μετρων. Το ιδιο ισχυει και για τις ουρες τους που συμμετειχαν σε κυβερνησεις συνεγασιας σε τοπικο και κεντρικο επιπεδο λερωνοντας τα χερια τους ενω ο Συριζα ηταν εκτος εξουσιας τοσα χρονια.
Μιας και κουβεντιάζετε για τον οπορτουνισμό, είναι άξιο ενδιαφέροντος ότι το θέμα των ημερών για την ατσάλινη τουιτερική διεθνή των πούρων αναρχοσταλινικών είναι ότι το αστικό, εθνικιστικό, ιμπεριαλιστικό ΚΚΕ έχει σχέσεις με στελέχη των ΕΔ. Ύψιστο αμάρτημα ταξικής προδοσίας και ένδειξη της πλήρης αλλώσεως του ΚΚΕ από το αστικό κράτος, καθώς όπως όλοι ξέρουμε, οι Λαϊκοί Στρατοί φτιάχνονται χωρίς στελέχη των ΕΔ, από τσαμπουκαλήδες νέους του α/α χώρου που έχουν 'συγκρουσιακές διαθέσεις'. Μιλάμε για απόψεις επιπέδου ΕΕΚ από άτομα που μέχρι πριν λίγα χρόνια το έπαιζαν πιο ΚΚΕ και από το Ζαχαριάδη.
Ο μόνος λόγος που αυτό το ιδεολογικό συνονθύλευμα αξίζει προσοχή (πέραν του διασκεδαστικού της υπόθεσης οκ) είναι ότι εκφράζει την βασική πολιτική στόχευση του αριστερού οπορτουνισμού. Αν ο οπορτουνισμός γενικά είναι το ιδεολογικό μέσο για την ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος στο αστικό πολιτικό σύστημα, ο αριστερός οπορτουνισμός προωθεί την ενσωμάτωση μέσω της μετατροπής των κομμουνιστών σε κάτι σαν περιθωριακή υποκουλτούρα διανοουμένων με 'ψαγμένες' (edgy που λένε και στο χωριό μου) θέσεις τύπου 'ούτε μια ώρα στο στρατό', 'ελλάδα ψόφα', 'μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι'. Σε πιο συγκεκριμένα ζητήματα, ο αριστερός οπορτουνισμός είτε πετάει τη μπάλα στην εξέδρα ('γενική πολιτική απεργία για τον ελευθεριακό κομμουνισμό τώρα') είτε παίρνει καθαρά σοσιαλ δημοκρατικές θέσεις τύπου έξω από την ΕΕ με εθνικό νόμισμα και μετά βλέπουμε.
Η οργανωτική επιρροή του αριστερού οπορτουνισμού είναι περιορισμένη, σε μεγάλο βαθμό επειδή οι διάφοροι φορείς του υποτάχθηκαν πλήρως στο ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύω όμως ότι η ιδεολογική του επιρροή, ειδικά στην νεολαία, είναι αρκετά μεγαλύτερη, κάτι που βρίσκει έκφραση στο σχετικά μεγάλο μέγεθος του α/α χώρου (ως νεολαιίστικης υποκουλτούρας περισσότερο παρά ως πολιτικής δύναμης). Η προσφορά αυτού του χώρου στο σύστημα είναι ότι είνα το φυτώριο της σοσιαλδημοκρατίας. Με την πρόφαση της υπερεπαναστατικότητας κρατάει τη νεολαία μακριά από τους ουσιαστικούς αγώνες του εργατικού κινήματος και τους προετοιμάζει για μετέπειτα ψηφοφόρους κεντροαριστερών σχημάτων όταν πια θα έχουν φύγει από τα φοιτητικά στέκια και τις καταλήψεις.
Νομίζω λοιπόν ότι το ΚΚΕ ορθά θέτει το μέτωπο ενάντια στον οπορτουνισμό ως πολιτική προτεραιότητα και για μένα θα έπρεπε και η ΚΝΕ να βγει πιο μπροστά σε αυτή την κατεύθυνση, καθώς τα στελέχη της έχουν εκ των πραγμάτων πιο άμεση επαφή με αυτά τα ιδεολογήματα.
Εγώ πιστεύω είναι λάθος να προσαψουμε τον όρο αριστερισμός στους αναρχικούς. Αυτοί είναι ιστορικά ένα άλλο πολιτικο ρεύμα που ηττήθηκε ιδεολογικά και πολιτικά από τους κλασικούς στην 1η διεθνή και χρεωκοπημενο μια για παντα ακόμα και στην λεγόμενη αναρχοκομμουνιστικη μορφή του στη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου. Πλέον η μόνη "προσφορά" του εδώ και εναν αιώνα είναι να αποτελεί το "αγροτικό" διαφόρων διανοητών της σοσιαλδημοκρατίας και του φιλελευθερισμού ή να ειναι ο πολιορκιτικος κριός ενάντια σε κομμουνιστικές οργανώσεις ανά τον κοσμο ανάλογα με τις συνθήκες.
Επίσης σίγουρα δεν μπορούμε να προσαψουμε αριστερισμό στους τουιτεραδες. Ο αριστερισμός ήταν πολιτική αντίληψη και ρεύμα εντός ΔΚΚ και ολόκληρων νεαρών ΚΚ σε συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες όπου υπήρχε επαναστατική ανοδος που την ακολούθησε η σταθεροποίηση του αστικού συστήματος στην Ευρώπη. Αυτό το φαινόμενο σαν παιδική ασθένεια το αντιμετωπισε ο Λένιν με το γνωστό έργο του. Οι αριστεριστες αν μη τι άλλο ήταν αγνοί αγωνιστες. Όχι καλοταισμενοι καναπεδατοι διανοούμενοι επιπέδου Ραμφου και Σώτης. Ο συγκεκριμένος τουιτερικος θίασος έχει πάρει απλά στην κατανομή αρμοδιοτήτων το χαφιεδικο ρόλο του "μικροαστικού αγώνα" μιας και ο τελευταίος πλέον θέλει να γίνει οργανικο κομμάτι του αριστεροχωριου ενόψει εκλογών άρα πρέπει να αφήσει στην άκρη την κουκουλα και να μοστραρει τα γνωστά double face σακάκια που απ' έξω λένε αριστερα και από μέσα αντιφεκιζουν ΝΔ όπως έλεγε ο Πανούσης για τον Κωνσταντοπουλο κάποτε. Οι τουιτεραδες λοιπόν απλά έχουν καταμεριστει στο ρόλο του γλειωδη χαφιέ. Τους ταραζει η παρέμβαση στις ένοπλες δυνάμεις, ο τρόπος αντιπαραθεσης με την εκκλησία και τη θρησκεία (εδώ βέβαια δεν κοτσαρουν τσιτατο Λένιν δε τους παιρνει) τους ενοχλεί το φεστιβάλ, τα γλέντια των ΚΟ, οι θεματικες συγκεντρωσεις, οι συνεργαζόμενοι ή οσοι ήταν αλλού πολιτικά αλλά βρίσκουν πλέον σε κάτι ένα επίπεδο συμφωνίας με το ΚΚΕ, γενικα ότι δείχνει ότι το ΚΚΕ ανοιγεται και δεν περιθωριοποιείται. Από την άλλη ταυτόχρονα αγαπάνε όλες τις στρατηγικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ που είναι της ΕΕ πχ χτύπημα δικαιωμάτων των γυναικών μεσω της θεωρίας του κοινωνικού φύλου ή επιλογών του ΝΑΤΟ πχ Μακεδονικο, Κυπριακό κλπ Ταυτόχρονα αγαπάνε κόμματα που στις χώρες τους έφεραν μνημόνια πχ ΑΚΕΛ αλλά σε ότι αφορά το ΚΚΕ το κατακεραυνώνουν ακόμα και αν στειλει συλλυπητήρια για το θάνατο ενός πολιτικού αντιπαλου ή που καταγγέλει την ατομική τρομοκρατία made in USA γνωστη παλαιότερα ως "κόκκινη προβιά".
Χθες είδα ότι ανακάλυψαν τοποθέτηση στον προσυνέδριακο του 13ου συνεδρίου προ 28ετιας του Μ.Παπαδοπουλου ως νεολαιου τότε. Ας τους ενημερώσει κάποιος ότι ο "εργατικός" αγώνας αυτά τα χρησιμοποιούσε προ 7ετιας άρα και σε αυτό δεύτεροι έρχονται, ενώ γενικα αν απαγορεύεται σε κάποιον στα 25 του να έχει μια άποψη και στα 35,45,55 του μια άλλη τότε αυτοί με τις οβιδιακες κωλοτουμπες ανά τρίμηνο ταιριάζουν μονο για σύμβουλοι του Τσίπρα και θα πρέπει να τους αναβάθμισει από τον υπόνομο που τουιταρουν για το ΚΚΕ σε κανένα γραφείο.
ratm
Επειδη ισως παρεξηγηθει αυτο που ειπα, αυτο που εγραψα παραπανω αφορα την παρουσα συγκυρια και δεν ειναι θεωρητικη γενικευση και επισης οτι αυτο που θελω να πω ειναι οτι ο οπορτουνισμος σαν ρευμα που εκφραζει την επιδραση της αστικης ιδεολογιας στο ΚΚ και το κινημα ειναι την δεδομενη συγκυρια πιο επικινδυνος απο τα μεμονωμενα οπορτουνιστικα σχηματα τα οποια φαινονται μεχρι στιγμης ξεδοντιασμενα λογω ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν ειναι δηλαδη οτι υποτιμω τον οπορτουνισμο, αλλα στην δεδομενη φαση θεωρω τον φασισμο και τον οπορτουνισμο ως ρευμα πιο επικινδυνα απο τα συγκεκριμενα οπορτουνιστικα κομματα
Oσο για τους αριστεριστες πιστευω πρακτικα εχουν εκλειψει και δεν νομιζω να υπηρχαν ποτε στην Ελλαδα. Υπηρχε ποτε οργανωση κατα της συμμετοχης σε εκλογες και συνδικατα? Αυτο ηταν οι αριστεριστες κατα Λενιν.
Αυτο που λεμε ''αριστεριστες'' σημερα ειναι πρακτικα κεντριστες τυπου Καουτσκι. Δεν ξερω γιατι δεν χρησιμοποιουμε αυτον τον ορο και πρακτικα κανουμε αβαντα στα γκρουπουσκουλα οτι δηθεν ειναι ουλτρα αριστεροι ενω κινουνται σταθερα πιο δεξια απο το ΚΚΕ (τουλ. απο το 1991 και μετα).
Το πιο κοντινο που υπαρχει σε ''αριστεριστες'' σημερα ειναι οι αναρχικοι αλλα και παλι δεν ταιριαζουν με τον κλασικο ορισμο γιατι εκεινος αναφεροταν σε ατομα και οργανωσεις που αυτοπροσδιοριζονταν ως κομμουνιστες. Η αναρχια ειναι αλλος χωρος. Ειναι σαν να πεις δεξιο οπορτουνιστη τον Βενιζελο ή τον Σταυρο Θεοδωρακη, δεν κολλαει γιατι αυτοι δεν το παιζουν καν κομμουνιστες.
Ρατμ,
Δε διαφωνώ επί της ουσίας με την άποψή σου. Χρησιμοποίησα τον όρο αριστερός οπορτουνισμός περισσότερο με την λειτουργική παρά με την ιστορική έννοια. Μιλάω δηλαδή γενικά για τον χώρο που επιτίθεται στο ΚΚΕ δήθεν από τα αριστερά, με υπερεπαναστατική φρασεολογία που το καταδικάζει ως δήθεν συστημικό. Για μένα αυτός ο χώρος στην Ελλάδα τουλάχιστον ταυτίζεται με τους αναρχομπάχαλους. Προφανώς δεν θεωρώ ότι μιλάμε για φαινόμενο αντίστοιχο του αριστερισμού του προήγουμενο αιώνα (βλ Μπόρντιγκα, Κορς κλπ), αλλά έτσι και αλλιώς το εργατικό κίνημα και το ΔΚΚ βρίσκονται σε εντελώς διαφορετική φάση από τότε και επομένως διαφορετικά χαρακτηριστικά θα έχουν και οι μικροαστικές παρεκκλίσεις από την επαναστατική γραμμή του. Τέλος πάντων το θέμα είναι να συνεννοούμαστε.
Χάρη κάνουμε σε πολλούς αποκαλόντας τους "αριστεριστές" εδώ στη χώρα μας, το εξηγείτε όλοι παραπάνω μια χαρά.
ratm, τα "γραμματιάκια" που λέγαμε;
Θα διάβασε ενα πρόσφατο άρθρο στον Κορδάτο που ανέφερε ξανά τα συγκεκριμένα για τον Παπαδόπουλο, νομίζετε μόνος του τα βρίσκει και τα λέει;
Ι.Σ.
@ Σεχτάρ ο Τρομερός ( 26 Δεκεμβρίου 2018 - 12:28 μ.μ. )
Πήγα στο λινκ που παραθέτεις αλλά δεν είναι στο λινκ που γράφω. Ήταν η εκπομπή του Brainstorming στο Action24 αλλά όχι ακριβώς του Κουβαρά.
Γνωστός συγγραφέας με προφίλ εναλλακτικού της ευρύτερης "δημοκρατικής παράταξης" κοντά στα 40 ο οποίος δεν το κρύβει και αν δεν κάνω λάθος παλαιότερα είχε παλαιότερα πολιτευτεί και ξαναπολιτεύεται και στις επόμενες. Στην εκπομπή του action24 για κανένα δεκάλεπτο, μίλαγε για τα συριζοτρολ.
Ασχολήθηκε με 5 με 6 από αυτά με τα ονόματα που έχουν στο tweeter. Από αυτά, δύο ήταν "φιλικά" προς την χ.α.(ένα είχε αναφερθεί και στην Κανέλλη) που κατά τον συγγραφέα πήραν "μεταγραφή" και έγιναν "φιλικά" προς τον Σύριζα, κ.α.
Περισσότερα
Τα trolls του διαδικτύου και οι "κομματικοί στρατοί"
https://www.youtube.com/watch?v=bRnB0DsyHJQ
17-57
@Τάκης 2/2
Η θεωρεία των 2 άκρων η οποία ήταν σοσιαλδημοκρατικής έμπνευσης. Πρωτοεμφανίστηκε σε αφίσες του spd στα 1930 ως θεωρεία των τριών άκρων (βασιλικοί, κομμουνιστές, φασίστες) από εκείνους που δολοφόνησαν σε συνεργασία με τα Frei Corps ( στα οποία συμμετείχε ο Χίτλερ ) την Λούξεμπουργκ. Την θεωρεία των δυο άκρων την πήραν στην συνέχεια οπαδοί πρώην φιλοΝαζί αλλάζοντας αφεντικά οι οποίο προσφέροντας τις υπηρεσίες τους στον αντικομουνιστικό αγώνα την επεξεργάστηκαν αρκετά. Τόσο όσο να εμφανίζονται ως διανοούμενοι - ιστορικοί - φιλόσοφοι παγκόσμιας ακτινοβολίας.
Όταν συνεργάτες των φασιστών χαίρουν τιμών στην ΕΕ με πλειοψηφία την σοσιαλδημοκρατία στα 2006 (ή 2007) αλλά η ευρωπαϊκή ανανεωτική - εναλλακτική - "ριζοσπαστική" αριστερά δεν έβγαζε τσιμουδιά , τα υπόλοιπα δεν φαίνονται και τόσο αταίριαστα.
Ο Μελανσόν υποστήριξε ακροδεξιούς - φασιστοειδή στην Πλατεία Μαϊντάν(2014) με τους Ουκρανούς aganaktistas. Όπως και ο Σύριζα και φυσικά αρκετοί "κλακαδόροι" του σε αριστεροχώρι - αναρχοχώρι για το "νέο" που γεννήθηκε στις "πλατείες" της Ουκρανίας. Φυσικά τις σημαίες και τα σύμβολα των Μπαντέρα και του UPA δεν τα είχαν δει στις πλατείες.
Κανένας στην ΕΕ δεν είχε δει τις βραβεύσεις των συνεργατών των Ναζί στις Βαλτικές Χώρες τις συντάξεις τους από αυτά τα κράτη
Μετά αναρωτιούνται κάποιοι γιατί ανέβηκε η ακροδεξιά στην ΕΕ στο 10-20% αλλά δεν αναρωτιούνται ποιοι "έσπρωχναν" και για πόσα χρόνια με χέρια πόδια την ακροδεξιά.
17-57
Συμφωνώ με τον Ιστρολικό(29 Δεκεμβρίου 2018 - 3:13 μ.μ).
Άλλο το νόημα του αριστερισμού του τότε και άλλο του "αυτοπροσδιοριζόμενου" του τώρα. Η διαφορά την καταλαβαίνει ο καθένας στο γνωστό πόνημα του Λένιν για τον "Αριστερισμό" στο οποίο ο Λένιν θεωρούσε συντρόφους τους τότε προ αιώνα αριστεριστές. Ο Λένιν είχε διαγνώσει την εναλλαγή του αριστερού οπορτουνισμού τις εποχές της ανόδου του κινήματος σε δεξιό οπορτουνισμό μετά τις ήττες.
Όπως κάπου διάβασα αν τότε ο Αριστερισμός ήταν "παιδική αρρώστια", τώρα μάλλον θα πάσχει από γεροντικές αρρώστιες. Αριστερισμός ως πολιτική ταυτότητα πλέον δεν υπάρχει. παγκοσμίως. Τώρα να θεωρούμε έστω "αριστεριστές" τους ντόπιους κλακαδόρους του Τραμπ, της Λεπέν, της πλατείας Μαϊνταν και παλαιότερα του Ορμπάν ε πάει πολύ. Στην μετά ΕΣΣΔ εποχή ο "αριστερισμός" είναι καθαρά σοσιαλδημοκρατία με κομμουνιστικά σύμβολα και μέρος φρασεολογίας για το "ξεκάρφωμα" .
17-57
Υ.Γ.
Όπως τόσες και τόσες φορές έχει γραφτεί, άλλο ο "αυτοπροσδιορισμός" και άλλο η πραγματική πολιτική θέση. Έχει αποδειχθεί και ιστορικά αλλά και έχοντας αρκετοί από τους συνσχολιαστές του blog μία μικρή εμπειρία από δέκα χρόνια κρίσης, ο οπορτουνισμός μετατρέπεται σε σοσιαλδημοκρατία και η σοσιαλδημοκρατία κατά ένα μεγάλο μέρος της να μεταλλάσσεται σε φασισμό. Φασιστοειδή ή ακροδεξιοί για μένα δεν είναι μόνο όσοι πήγαν σε αντίστοιχα κόμματα. Κρυφοφασιστοειδή και κρυφοακροδεξιοί κατά εμένα είναι όσοι επαναλαμβάνουν εν γνώση τους ιδέες του Μουσολίνι. Μία ματιά στην Χάρτα του σε επίπεδο Οικονομίας θα σας πείσει για το πόσοι αριστεροί και ειδικά "ριζοσπάστες" εμφορούνται από αυτές ειδικά. Από συνθήματα, το "έξω τα κόμματα", "έξω τα συνδικάτα", τα "μη κομματικά συνδικάτα", η "καλή επιχειρηματικότητα", "Η τάδε χώρα πάνω από όλους και όλα και από τις ταξικές διαφορές", οι οποίες με ένα μυστήριο τρόπο εξαφανίστηκαν σε μία ταξική καπιταλιστική κοινωνία, "βγάζουν μάτι" που θα έλεγε και ο λαός.
Ακροδεξιοί και φιλοΝαζιστές σε Ευρωπαϊκή Κλίμακα αναβαπτίστηκαν σε "σοβαρούς" κεντροδεξιούς ή μετριοπαθείς πολιτικούς, ΚΑΙ συμμετέχουν στους "Ορθολογιστές" γιατί πολύ απλά το ρολόι της ιστορίας το γύρισαν πολύ προς τα πίσω και το βέλος της το πήγαν φουλ στα δεξιά. Αυτά επιτάσσουν οι ανάγκες της κερδοφορίας της κάθε αστικής τάξης ως σύνολο την εποχή του Ιμπεριαλισμού είναι "πάνω από όλους και όλα", ασχέτως αν οι "ανάγκες" της κερδοφορίας του Κεφαλαίου βαπτίζονται ενίοτε και ως "πατριωτικό συμφέρον" .
Όπως έχω ξαναγράψει διαβάζοντας και τον Grossweiler η ύπαρξη φασιστικών / εθνικιστικών κομμάτων είναι η άμεση απόδειξη πως η αστική τάξη της εκάστοτε χώρας έχει περάσει το μονοπωλιακό κατώφλι του Καπιταλισμού δλδη Ιμπεριαλισμού. Απλά στην Ελλάδα η νομοτελειακή επανεμφάνιση ακροδεξιών και φασιστικών κομμάτων λόγω αντιφασιστικής / αντιναζιστικής παράδοσης και λόγω ΚΚΕ κάπως άργησε να μας ξανάρθει συγκριτικά με την υπόλοιπη μεταπολεμική Ευρώπη.
@Η Παπουτσωμενος Γατος
Αν παρατηρήσεις την επικοινωνιακή τακτική της αστικής τάξης στα ΜΜΕ κατά του ΚΚΕ καταλαβαίνεις αρκετά. Δεν τολμούν να αντιπαραβάλλουν ευθέως φασίστες / ακροδεξιούς κατά του ΚΚΕ γιατί "χάνουν". Κάνουν κάτι άλλο πιο πονηρό που διευκολύνει και τον Σύριζα.
Αποδίδουν απόψεις, πολιτική, ιδιότητες στον Σύριζα που δεν έχει (π.χ. Κομμουνιστές Σταλινικοί κ.α.) για να λοιδορήσουν μέσω Σύριζα ιδέες και απόψεις του ΚΚΕ. Ενώ είναι γνωστό πως οι Κύρκος, ΣΥΝ / Σύριζα ήταν πάντα ένα δεξιό πιο εξευρωπαϊσμένο ΠΑΣΟΚ από την ίδρυση της ανανεωτικής αριστεράς.
Όπως έγραψα και πριν, μία παρόμοια κίνηση θα συσπείρωνε αντανακλαστικά αντιφασίστα κόσμο γύρω από το ΚΚΕ. Ειδικά μετά το αγροτικό συλλαλητήριο στα 2016 με την απομόνωση των φασιστοειδών/ακροδεξιών σε δημόσια θέα και στο youtube και τους "εξάψαλμους" Παφίλη κατά χ.α. που τους έκανε να φεύγουν και εκτός Βουλής θα τους έρχονταν μπούμεραγκ.
Η απήχηση του ΚΚΕ είναι αρκετά πολλαπλάσια από το ποσοστό του στις εκλογές. Αρκετός κόσμος μπορεί να μην το ψηφίζει αλλά σε κρίσιμα θέματα σχεδόν πάντα το ακούει. Πόσο μάλλον τώρα που η σαπουνόφουσκα της αριστερής κυβέρνησης διαλύθηκε.
17-57
@ratm ( 29 Δεκεμβρίου 2018 - 5:08 π.μ. )
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο μυαλό πως κάποιοι από "έξω" προσπαθούν απελπισμένα σαν συνεχιστές του πλέον αποτυχημένου ε.α. να σπείρουν "ζιζάνια" για μέλη του Κόμματος. όπως προσπάθησε ο "εργατικός αγών" τον Απρίλιο του 2013. Το Κόμμα θα έχει πάρει μέτρα για να μην επαναληφθούν φαινόμενα του παρελθόντος και ιδιαίτερα της εποχής 2011-2013.
Για 10 χρόνια οι οπορτουνιστές θα είναι πολιτικά αναξιόπιστοι γιατί είναι ήδη πολιτικά χρεοκοπημένοι.
Κάποιοι που παλαιότερα αποθέωναν τον Μάκη έγραψαν σε παλαιότερες αναρτήσεις κάτι σαν το παρακάτω.
Στην ζώνη του Μυστηρίου ...(σε 3 μέρη μέσω ενός φιλοΚΚΕ blog που έκανε αναπαραγωγή στην αρχική δημοσίευση)
http://laikhexousia.blogspot.com/2015/05/3.html
17-57
Το ΚΚΕ κερνάει και κρασί την γνήσια σοσιαλδημοκρατία με ετικέτα του Κόμματος
http://www.katiousa.gr/katiousa/kala-krasia-sima-tou-kke-efchithike-o-koutsoumpas-stous-pasokous/
17-57
ΠΕΝΕΝ, όχι ΠΕΜΕΝ.
Λέων
Για ποιο άρθρο του Παπαδόπουλου γινεται λόγος; Εχω πολύ καιρό να παρακολουθήσω ατσάλινους.
Προλεκαλτ
Μετά την διόρθωση του Λέοντα (30 Δεκεμβρίου 2018 - 5:41 μ.μ.), τώσβησα και το επαναφέρω σωστό:
Mια ιδέα του πώς λειτουργεί σήμερα το "αριστεροχώρι", που, πολύ σωστά επισημάνθηκε πριν εδώ, δεν είναι "αριστεριστο-χώρι". Καμαρώστε βιβλιοπαρουσίαση εδώ:
http://pandiera.gr/ο-αρχηγός-το-αίνιγμα-του-ν-μιχαλολι
«Ο Αρχηγός –Το αίνιγμα του Ν. Μιχαλολιάκου»!!!
Aπό ....δοκησι-"κομμουνιστές", που μάλιστα χρειάστηκαν 29(!) χρόνια για να καταλήξουν(;-αφήστε να δούμε πρώτα) πως "χρειαζόμαστε ένα κομμουνιστικό κόμμα"!!!
Και κοιτάχτε, πως πάνε να το στήσουν! Γλύφοντας γερασμένους "σοσιαλδημοκράτες", που σχεδόν μυθοποιούν τις υποτιθέμενες ...."αρχηγικές αρετές"(;;;-έλα παναγιά μου!) του φυρερίσκου των χρυσαυγούλων, για να ..."ερμηνεύσουν" σε "political correct" πλαίσια το κατ'αυτούς "φαινόμενο"(!) της Χ.Α.!
Ενώ ταυτόχρονα, γλύφουν και ακραίους ..."τζανετακιστές" και ανανήψαντες(;) πρώην(;) εξέχοντες συριζοσυνασπισμίτες, όπως οι νταλακογιωργαίοι της εργατοπατερικής και εργοδοτικής ΠΕNΕΝ, μαζί με τους χρεοκοπημένους του "εργατικού αγώνα" και τους διαφόρους αναρχοφασίστες. Ποιοί; Αυτοί, που υποτίθεται έχουν σαν ιδρυτικό-υπαρξιακό μύθο τον ..."αντι-Τζανετακισμό"!
Θα επανέλθω γιατί όλο αυτό το "τσούρμο", που δεν είναι ούτε αριστεριστές ούτε αναρχικοί ακριβώς, πρόκειται για εντελώς αντιδραστικά αστικά σχήματα μασκαρεμένα με κόκκκινες προβιές,
αποτελεί
τον έναν από τους δύο βραχίονες της αστικής τάξης, τον "διαβρωτικό" για την αντιμετώπιση του κ.κ. και την καθυπόταξη του εργατικού κινήματος.
29 Δεκεμβρίου 2018 - 1:01 μ.μ. Διαγραφή
@17-57
Συμφωνω με το σκεπτικο σου αλλα δεν ειναι οτι οι αστοι θα χρησιμοποιησουν τους ναζι περισσοτερο απο δω και μπρος επειδη το θελουν αλλα επειδη το χαρτι του οπορτουνισμου δεν επιασε.
Νομιζω ειναι η πρωτη φορα στην ιστορια της μεταπολιτευσης που το ΚΚΕ ειναι το μονο αριστερο (με την ευρεια εννοια) κομμα στην βουλη. Μεχρι το '90 ηταν το ΠΑΣΟΚ στην ''αριστερη'' του φαση και μετα ειχαμε τον ΣΥΝ με ποσοστα συγκρισιμα με τα δικα μας.
Δε θυμαμαι ποτε τον χωρο του οπορτουνισμου σε τοσο μεγαλη κριση και σε συνδιασμο με την ασχημη οικονομικη κατασταση θεωρω πως θα ειναι για τα επομενα 10 χρονια ενα καμμενο χαρτι.
@Παπουτσωμενος Γατος
Σε αρκετές εκτιμήσεις συμφωνούμε. Εκτός από ένα.
Να επισημάνω πως η απότομη άνοδος της χ.α. από το 0,3% στο 7% της ( Λίγο πριν, λίγο μετά τις δημοτικές εκλογές του 2010 , ενάμισι χρόνο ΜΕΤΑ από τον Δεκέμβριο του 2010 το ποσοστό της χ.α. στο Δήμο Αθηναίων του 2010 και την εκλογή δημοτικού συμβούλου, κάποιες εφημερίδες έγραφαν για "ακτιβιστές της χ.α.") δεν ακολουθήθηκε από αντίστοιχη αύξηση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς έστω και μεμονωμένα από κάποιο σχηματισμό. Παρόλο που το αριστερό εξωκοινοβούλιο είχε πολύ μεγάλη -αναλογικά με τα ποσοστά του- παρουσία στις πορείες, απεργίες και ξεκινούσε με κάπως μεγαλύτερα εκλογικά ποσοστά ως βάση.
Άρα ο λόγος πως επειδή απέτυχε ο οπορτουνισμός "σπρώχνεται" ο φασισμός για μένα δεν ισχύει. Έπαιξαν και αυτό το "χαρτί" κυρίως για να "κόβει" ψήφους από το ΚΚΕ(Συνέντευξη Ρούση στο "Πριν" - Ιανουάριος 2015) αλλά ήξεραν πως δεν μπορούσε να τους δώσει πολιτικά πολλά. Στο κήρυγμα της "Ενωμένης Αριστεράς" έπιασαν στασίδια από τους πρώτους.
Πολιτικά "κάηκαν" αλλά δεν μπορούσε να γίνει και αλλιώς. Είναι τόσο μεγάλες οι διεθνείς οικονομικές αντιφάσεις, οι ανταγωνισμοί, οι ιμπεριαλιστικές οξύνσεις, και οι πιέσεις που δέχθηκε η αστική τάξη στην Ελλάδα και τόσο πολιτικοιδεολογικο σκορποχώρι οι "αριστεροχωριανοί" που αντικειμενικά δεν μπορούσαν ούτε μπορούν ούτε θα μπορέσουν να "παίξουν" έστω "αυτόνομα" "μπάλα" ανεξάρτητη από την σοσιαλδημοκρατία.
Δεν ΘΑ προωθήσουν τον φασισμό γιατί απέτυχαν οι οπορτουνιστές(αν κατάλαβα καλά αυτό νομίζω πως γράφεις). Αυτό ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΗΔΗ έστω και έμμεσα από τα 2010. Ο φασισμός, η ακροδεξιά είναι μία πολιτική λύση, έστω και έκτακτη, της κάθε αστικής τάξης σε δύσκολες για τα κέρδη της εποχές που -το γράφω μπακαλίστικα- ψιλό ή χονδρό "ιμπεριαλίζει".
Όταν πλέον δεν μπορεί το "καρότο" της σοσιαλδημοκρατίας να εξαγοράσει και να εκμαυλίσει συνειδήσεις, έρχεται το "μαστίγιο" ή ή απειλή του φασισμού για να πείσει πάνω στον ίδιο άξονα: Ταξική Συνεργασία με την αστική τάξη.
Όποιος μικροαστός ή πρώην μικροαστός νυν χρεοκοπημένος προλετάριος δεν έρθει κοντά στο εργατικό ταξικό κίνημα, ή θα καταντήσει φασίστας ή θα παπαγαλίζει φασίζουσες ιδέες χωρίς να το καταλαβαίνει, ή θα ανεχθεί τον φασισμό. Εναλλακτικά προωθούν πανευρωπαϊκά και παγκόσμια"ντροπαλούς ακροδεξιούς"-καμία φορά τους παρουσιάζουν ως μετριοπαθείς πολιτικούς- για να έχουν παντού δικά τους "πολιτικά" χαρτιά. Τους δίνουν καμία νέα μάσκα π.χ. των "Ορθολογιστών σε ένα άλλο "στημένο δίπολο" με τους "Λαϊκιστές".
Πολύ καλή ανάλυση όχι τόσο με την ταξική εξήγηση αλλά στην ατομική ψυχολογία και στην "επικοινωνιακή πολιτική" του φασισμού είχε κάνει ο Βασίλης Ραφαηλίδης στο βιβλίο του "Θερμοί και Ψυχροί Πόλεμοι". Ειδικά στο Κεφάλαιο με ειρωνικό τίτλο: "Το εγχειρίδιο του καλού φασίστα".
Εδώ και 3,5 χρόνια είναι φανερό πως πλέον δεν υπάρχει τίποτα ούτε στα "αριστερά" έστω και ως μορφή(φανφάρες μεγαλοστομίες, μικρομεγαλισμοί κλπ), ούτε όμως στα "δεξιά" του ΚΚΕ. Αποτελεί τόσο σημείο των "καιρών" οι wannabe οπορτουνιστές να βγάζουν τις μάσκες μπαίνοντας στην "ουρά" της Νέας (νεοφιλελέ) σοσιαλΔημοκρατίας όσο και μία επιτυχία της σωστής ανάλυσης της κατάστασης και συνεπαγόμενα της πολιτικής του ΚΚΕ.
17-57
Υ.Γ.
Η καλή είδηση της ημέρας.
ΤΟ "ΧΩΝΙ" σε έντυπη( σε ηλεκτρονική συνεχίζει να υπάρχει) μορφή ΚΛΕΙΝΕΙ . Το ρεκόρ των 550 Κυριακάτικων φύλλων δύσκολα ξεπεραστεί -προς τα κάτω- από Κυριακάτικη Εφημερίδα. Να μας γράφεται και στο καλό κύριοι. κάποιοι από εσάς σύμβουλοι γύρω από του Μαξίμου ή μήπως κάνω λάθος;
17-57 για το ΥΓ:
Έκανε ή δεν έκανε τη δουλειά του το "Χωνί"; Μια χαρά "μάντρωσαν" οι εκδότες/φορείς του κόσμο που μπορεί να λοξοκοίταγε προς ΚΚΕ. Αυτό να κρατήσουμε,αποστολή εξετελέσθη, κι όλο και κάτι άλλο θα βρουν όταν πέσει "γραμμή".
Είναι «ξωφλημένος» σήμερα ο οπορτουνισμός στην Ελλάδα;
Δε νομίζω. Καταρχήν μη συγχέουμε την υποκειμενική βάση του οπορτουνισμού με τις πολιτικές του εκφράσεις. Είναι σωστό ότι ο μέν τΣύριζας έχει γίνει ένα ξετσίπωτο κόμμα της ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης (το «ιμπεριαλιστική» είναι επιθετικός, όχι κατηγορηματικός, προσδιορισμός – δεν υπάρχει μη-ιμπεριαλιστική α.τ. στην Ελλάδα), και επίσης ότι το έξω-αριστεροχώρι είναι ένα σύμφυρμα δεξιών καιροσκόπων με κόκκινη προβιά. Όμως, η πολιτική τους βάση, ο κόσμος, που τους ακολουθεί, προσδιορισμένος από την διαμορφωμένη συνείδησή του, είναι πολυάριθμος, και, παρά την Κρίση, παραμένει πλειοψηφικός. Την συνείδησή του, βέβαια, δεν την διαμόρφωσαν οι διαχρονικοί πολιτικοί εκφραστές του (Πασόκ, «εσ», τΣύριζα, εξωκοινοβούλιο) αλλά συρροή αντικειμενικών παραγόντων, ταξική θέση, εξαγορά, καθώς και η χειραγώγηση, που ασκούν πολιτικοί εκβιασμοί, προπαγάνδα των ΜΜΕ και αυτό, που λέμε social-engineering. Οι πολιτικοί εκφραστές δουλεύουν βασικά πάνω σε καλλιεργημένο από άλλα όργανα της α.τ. έδαφος. Όμως δεν πρέπει να υποτιμάται και η δική τους δευτερογενής συνεισφορά σε αυτή την λειτουργία του αποπροσανατολισμού και της ενσωμάτωσης. Αναμασούν την αντιδραστική προπαγάνδα, είτε ξερή είτε με «αριστερό» η και «μ/λ» περιτύλιγμα, και βέβαια πρωτοστατούν στην κάλυψη των πολιτικών εκβιασμών και του social-engineering, “Mαύρος Δεκέμβρης», κυβέρνηση-2012, ΠΦΑ-2015, «Μακεδονικό», κατά περίπτωση, και με καλό καταμερισμό ρόλων.
Γι αυτό λέμε συνοπτικά, ότι ο οπορτουνισμός εκφράζει την επιρροή της α.τ. στο λαϊκό και εργατικό κίνημα.
Προφανώς, όσο υπάρχει α.τ., ο οπορτουνισμός σε όλες τις παραλλαγές του θα είναι παρών γιατί αποτελεί οργανικό τμήμα της. Εξωφλημένος θα γίνει μετά την Επανάσταση, όταν, και εάν, η ΔτΠ καταφέρει να «εξοφλήσει» σύμπασα την α.τ..
Στην Δυτική Ευρώπη η Σοσιαλδημοκρατία εξέφρασε το πολιτικό αποτέλεσμα της επιρροής της α.τ. σε μιαν ανεπτυγμένη εργατική τάξη. Ηταν διάσπαση του εργατικού κινήματος αλλά αναπτύχθηκε μέσα και παράλληλα με αυτό. Εδώ, στο Γιουνανιστάν, η εγχώρια σοσιαλδημοκρατία καθυστέρησε για ιστορικούς λόγους(*) και όταν εμφανίστηκε (βασικά μέσω Πασόκ αλλά και δευτερευόντως μέσω «εσ») έπιασε αρχικά και βασικά τα εκτεταμένα μικροαστικά στρώματα (το καλλιεργημένο έδαφος), και με αυτά σαν βάση επεκτάθηκε στο εργατικό κίνημα κυριολεκτικά μαδώντας το, κάτι, που συνεχιζόταν ακόμη και το 2012 και αργότερα, με ττις νέες «περιθωριακές» μορφές της πλέον, καθώς τόσο το υπόλειμμα της αείποτε κραταιάς πασοκάρας, όσο και η μετάλλαξή του σε τΣύριζα στην ουσία γίνονταν αστικά κόμματα.
Σήμερα η α.τ. έχει να επιλύσει ένα δύσκολο πρόβλημα: Η εξαναγκασμένη, αλλά και μακροσκοπικά νομοτελειακή, προλεταριοποίηση των "υπεραρίθμων" μικροαστικών στρωμάτων, αντικειμενικά δυσκολεύει την εξαγορά και άρα αδυνατίζει ένας βασικός πυλώνας ενσωμάτωσης, που πρέπει να υποκατασταθεί με κάτι άλλο. Θεωρητικά, το "άλλο" θα ήταν η ένταση του αυταρχισμού και ο Φασισμός. Ομως.... υπάρχει και το "Φάντασμα", που στην Ελλάδα έχει οργανώσεις, γραφεία, και είναι παντρεμμένο με ισχυρές αντιφασιστικές μνήμες.. Αρα, η δουλειά του πρώτου βραχίονα, του οπορτουνισμού, καθόλου δεν έχει τελειώσει.
Πως όμως θα συνεχιστεί με κόμματα, που "βιάστηκαν" να γίνουν αστικά;
Αυτά γι απόψε, και έπεται η συνέχεια....
------------------------------------------------------------------
(*) Συνοπτικά οι ιστορικοί λόγοι: Το boosting, που έφερε στο εργατικό κίνημα η Προσφυγιά του ’22, και η ταχεία ανάπτυξη του εργ. κινήματος παράλληλα με το ΚΚΕ, που για περίπου 50 χρόνια απέτρεψε την διασπαστική πολιτική χειραφέτηση του μικροαστικαριάτου, ιδίως με την ένοπλη όξυνση της ταξικής πάλης την δεκαετία ’40. Αλλωστε γι αυτό ο Ζαχαριάδης ίδρυσε και το Αγροτικό Κόμμα, σαν σύμμαχο κόμμα με το ΚΚΕ. Επιτυχής κίνηση, που επέζησε του '49, αλλά, βέβαια, δεν μπορούσε να επιζήσει και του ’56….
@zoot horn rollo (2 Ιανουαρίου 2019 - 6:03 μ.μ.)
Όπως και να το κάνουμε, το κλείσιμο στο "ΧΩΝΙ" σηματοδοτεί το τέλος μίας πολιτικής εποχής.
Το "ΧΩΝΙ" στην ουσία είναι φιλοΑνελ-ιτικη Εφημερίδα. Σαν φιλοΑνελιτικη εφημερίδα δεν μπορούσε παρά να ακολουθήσει την "γραμμή" ανάγκης ύπαρξης -για την αστική τάξη των ΑΝΕΛ. Ως πολιτικό σχήμα απευθύνονταν σε κόσμο που παλιά ψήφιζε ΝΔ και που κάποτε στα χρόνια του αντιμνημονίου "λοξοκοιτούσε" προς ΚΚΕ. Το ποσοστό τους υπολογίστηκε μεταξύ 2-3% του εκλογικού σώματος. Άρα για την αστική τάξη (και φυσικά και για τη ΝΔ) υπήρξε επιτακτική ανάγκη με κάποιο τρόπο "επαναπροσέγγισης" του πιο πάνω ποσοστού. Ντάξει, μπορεί για το θεαθήναι να κονταροχτυπιούνται με τον Σύριζα αλλά όχι να τους φεύγουν και να πηγαίνουν προς ΚΚΕ. Στο κάτω - κάτω ο ένας από τους νυν αντιπροέδρους της ΝΔ είχε πει παλαιότερα πως δεν έχει πρόβλημα με τους αριστερούς αλλά με τους κομμουνιστές.
Η επίσημη ίδρυση των ΑΝΕΛ έγινε λίγες ημέρες μετά την διαδήλωση στις 12 Φεβρουαρίου 2012. Δεν ξέρω αν αυτό είναι συμπτωματικό ή δεν είναι. Αν και λέγεται πως ανεπίσημα υπήρχε μία κάποια "μαγιά" από σχήματα δεξιών "αγανακτισμένων" (χωρίς κόμματα και χωρίς "καπελώματα" φυσικά - φυσικά) που εμφανίστηκαν στις "Πλατείες". Όμως με το να έχουν πρώην Πασοκους μέσα στους ΑΝΕΛ, ε μάλλον θα δικαιώνει τον ίδιο αντιπρόεδρο της ΝΔ που κάποτε -προ αντιπροεδρίας- είχε πει πως όποια πέτρα και να σηκώσεις θα βρεις ΠΑΣΟΚ από κάτω.
Άλλος λοιπόν θα "κόβει" προερχόμενους από τα δεξιά, άλλος από σοσιαλδημοκρατικοαριστερά και άλλος από δήθεν αριστεριστές στο όλοι οι (εργατικοί) δρόμοι οδηγούν όχι στη Ρώμη αλλά στο ΚΚΕ. Παραφράζοντας μία διαφήμιση, ο καθένας στον πολιτικό ρόλο του και ο Λουμίδης στους καφέδες του.
Μία από τις "αποστολές", του "από δεξιά δρόμου" -για να επανέλθω στο σχόλιο σου- του τότε μπορεί να εξετελέσθη zoot horn rollo αλλά του σήμερα υπάρχει/ουν κάποιος/οι με ικανότητα στο παρόν πολιτικό κλίμα να την αναλάβει/ουν όταν πέσει η "γραμμή" από το αστικό περιβάλλον;
Πρόθυμους έχουν, ικανούς σίγουρα θα έχουν ή θα βρουν, αλλά το πολιτικό κλίμα είναι πολύ διαφορετικό μετά το Δημοψήφισμα του 2015. Δεν είναι μόνο οι ψήφοι αλλά η δυναμική και η πίστη στα όποια "οράματα" του άμεσα - γρήγορα και με ανάθεση με τα οποία "ενέπνευσαν" τον κόσμο. Τώρα που τα "οράματα" έπεσαν από την συννεφούπολη των Σύριζα-Ανελ σε τι πολιτικά θα "επενδύσουν"; Τώρα επενδύουν στην αδράνεια, στην αποδοχή των τελεσμένων σε μισθούς μεροκάματα ασφαλιστικά δικαιώματα υγεία-παιδεία χωρίς στο άμεσο μέλλον να μπορούν να πλασάρουν κάποιο που "θα βαράει τους ζουρνάδες και θα χορεύουν άλλοι". Και σε περισσότερο "μαστίγιο", με λιγότερο(ή καθόλου) "καρότο".
17-57
Υ.Γ.
Μιας και ασχοληθήκαμε λιγάκι και με τους πολιτικά παραπαίοντες ΑΝΕΛ πως σας ακούστηκε η πρόσφατη δήλωση του Σγουρίδη που έκανε μία κάποια αίσθηση;
@Σεχτάρ ο Τρομερός
Δεν έκανα πουθενά σύνδεση της μείωσης της ιδεολογίας του Οπορτουνισμού και της μειούμενης αξιοπιστίας πολιτικών εκπροσώπων του Οπορτουνισμού.
Ο οπορτουνισμός ως ιδεολογία επίδρασης της αστικής τάξης στο εργατικό κίνημα δεν είναι ξοφλημένος. Μάλλον ως προς τον πυρήνα της ιδεολογίας του παραμένει πολύ δυνατός.
Όμως πολιτικά χρεοκοπημένοι είναι οι επί σειρά ετών πολιτικοί του εκφραστές. Και θα αργήσουν να βγουν νέοι αξιόπιστοι εκφραστές του. Όπως και να το κάνουμε σε μία πρώτη ανάγνωση ο κόσμος συνδέει αυτά που λέει ο άλφα με αυτά που λέει.
Ακόμα και αν π.χ. ως υπόθεση εργασίας αύριο έβγαινε ένας ντούρος οπορτουνιστικός εκπρόσωπος και έλεγε τα ίδια με αυτά που πάνω κάτω έλεγε ο Σύριζα το 2011 ο κόσμος στον οποίο θα απευθύνονταν θα έλεγε "αυτά μας τα παν και άλλοι".
Αντικειμενικά υπάρχει το "πολιτικό κενό" σε επίπεδο τακτικής (όχι στρατηγικής) στο "πολιτικό χάρτη". Μπορεί να μιλάει το ΚΚΕ για τις όποιες αδυναμίες του αλλά και οι "απέναντι" έχουν τα προβλήματα τους. Και σε επίπεδο πολιτικής εκπροσώπησης δεν μπορούν να τα καλύψουν άμεσα . "έκαψαν" τα "αριστερά πολιτικά χαρτιά" τους γιατί δεν γίνονταν -λόγω συνθηκών - διαφορετικά.
Ο Σύριζα είτε ως ΚΚ-εσωτερικού, ΕΑΡ, ΣΥΝ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάντοτε ένα δεξιό πιο εξευρωπαϊσμένο ΠΑΣΟΚ με αναφορές σε "δικαιώματα μειονοτήτων" μακριά από ταξικό εργατικό κίνημα.
Από την χούντα κάποιοι "ανανεωτικοί αριστεροί" είχαν συνομιλίες με την Κυβέρνηση Μαρκεζίνη. ΤΟ 1980 το ΚΚ-Εσωτερικού ψήφισε υπέρ της ΕΟΚ όταν το ΠΑΣΟΚ για λόγους "ξεκαρφώματος" και παραπλάνησης του λαού ψήφιζε όχι. Δεν ψήφισε χθες ο ΣΥΝ την Συνθήκη του Μάαστριχ του 1992 που είναι το μνημόνιο των μνημονίων. Το 2009 ανάμεσα σε αρκετά ζητούσε και προοδευτική διακυβέρνηση(δλδη συνεργασία με ΠΑΣΟΚ).
Δεν βιάστηκε να γίνει αστικό κόμμα. Δεν μεταμορφώθηκε σε μία μέρα σε αστικό κόμμα. Ήταν σχεδόν από την ίδρυση του με άλλο όνομα ένα αστικό κόμμα, όπως δείχνουν οι πολιτικές πράξεις όχι η ρητορική. Απλώς τώρα έχει γίνει κατανοητό στον καθένα. Όπως λέει και ο λαός, όσο πιο ψηλά βρίσκεται μία μαϊμού, τόσο πιο πολύ φαίνεται ο πισινός της.
17-57
Υ.Γ.
Ακόμα και μετά από μία Σοσιαλιστική Επανάσταση ως ιδεολογία ο οπορτουνισμός έστω και μειούμενος ως επιρροή θα συνεχίζει να υπάρχει. Γιατί πολύ απλά οι ταξικές διαφορές συνεχίζουν να υπάρχουν στον Σοσιαλισμό αν και μειούμενες και σε διαφορετική μορφή. Όπως έγραφε σε μία παρατήρηση και ο Μουστάκιας η πλήρης κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής (Προβλήματα του Σοσιαλισμού στην Σ.Ε.) δεν θα έχει ακόμα επιτευχθεί. Οι ταξικές διαφορές εξαλείφονται στον Κομμουνισμό άρα τότε ο οπορτουνισμός ως ιδεολογία δεν θα εκφράζει επιδιώξεις κάποιων στρωμάτων.
Στο σχόλιο μου προς τον ratm (30 Δεκεμβρίου 2018 - 3:39 μ.μ.)
ε.α. = "εργατικός αγώνας"
17-57
Πριν λίγες ημέρες ένας φωτορεπόρτερ στην Τυνησία αυτοπυρπολήθηκε και μάλλον"κατέληξε".
Ένας από τους λόγους που λέγεται πως προέβηκε σε αυτή την πράξη ήταν -σύμφωνα με τα Ελληνικά ΜΜΕ- πως όταν ετοιμαζόντουσαν πορείες ανέργων ξαφνικά γινόντουσαν "ενέργειες" από όπως τους λέγεται πως τους ονόμασε "εξτρεμιστές". Χωρίς να υπάρχει διευκρίνηση στο ποιους εννοούσε ως "εξτρεμιστές" και σε ποιες "ενέργειες".
Ερώτημα: Αν έχουν κάποια βάση αλήθειας αυτά που κατήγγειλε ο φωτορεπόρτερ μήπως έχουμε social engineering άλλα Τυνησία; (;)
17-57
Αυτά λοιπόν για τον φωτορεπόρτερ στην Τυνησία που αυτοπυρπολήθηκε και τα όσα λέγεται πως είχε πει σύμφωνα με τα ΜΜΕ λίγο πριν αυτοπυρποληθεί, πως λίγο πριν ή την την ημέρα ή τις ημέρες που ετοιμαζόντουσαν πορείες ανέργων στην Τυνήσια γινόντουσαν "ενέργειες από εξτρεμιστές"
17-57
@17-57
Διαφωνω με την αναλυση σου σχετικα με την αριστερα. Μπορει οντως το εξωκοινοβουλιο να καθηλωθηκε στο γνωστο 0,κατι αλλα ο μεγαλος οπορτουνιστικος πολος εγινε απο κομμα του 4% κυβερνηση και εισεπραξε το μεγαλυτερο κομματι της λαικης δυσαρεσκειας.
Συμφωνω οτι το χαρτι του φασισμου το παιζουν εδω και πολλα χρονια, στο κατω κατω προωθουνται ολα αυτα τα σχεδια παραλληλα. Αλλα πιστευω θα αναβαθμιστει σε σχεση με τα αλλα χαρτια το χαρτι του ναζισμου
http://pandiera.gr/%ce%bf-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%ae%ce%bd%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%af%ce%bb%ce%b7%cf%88%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%be-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf/
Χωρίς comment.
Σ.
@Σεχταρ
Ομως το ''φαντασμα'' αποδειχθηκε ανθεκτικο εναντι του οπορτουνισμου και ο χωρος αυτος θελει τουλαχιστον 5 χρονια μην πω 10 για να ανασυνταχθει και να ξεπλυθει στην συνειδηση του κοσμου.
Αυτος ο κοσμος που τους πιστεψε που πιστευεις οτι θα παει? Καποιοι θα απεχουν, καποιοι θα πανε σε αλλα αστικα κομμα αλλα νομιζω ενα μεγαλο κομματι θα μοιραστει αναμεσα σε εμας και τους ναζι.
Και αυτο με την σειρα ισως φερει ενισχυση και του οπορτουνισμου γιατι καθως θα ενισχυεται ο φασισμος και η καταστολη τοσο θα πολλαπλασιαζονται οι φωνες εντος και εκτος κομματος που θα ζητανε δημοκρατικα μετωπα με ΣΥΡΙΖΑ ή ακομα και ΝΔ κλπ
Επισης βλεπω οτι δεν φτουρησανε ουτε λυσεις τυπου Μακρον ή Γκριλο στην Ελλαδα. Ποταμι, Λεβεντης και ΑΝΕΛ πανε στα αζητητα.
Ολος αυτος ο κοσμος καπου θα παει και λογικα μεγαλο κομματι του θα παει στους ναζι. Οι οποιοι ναζι αναβαθμιστηκαν φετος, απο εκει που μετα την δολοφονια Φυσσα ειχαν λουφαξει τωρα ξεμυτισαν με αφορμη το Μακεδονικο και βαζουν χερι και στην πιτσιρικαρια.
Πως θα συνεχίσει ο οπορτουνιστικός βραχίονας της αστικής τάξης τη δουλειά του μέχρι να ολοκληρώσει το έργο του;
Προσπάθησα να εκθέσω την άποψή μου για την πορεία, που επιδιώκεται από την α.τ. να διαγράψει η προσπάθειά της για την καθυπόταξη του εργατικού κινήματος.
[Μια παρένθεση: Οπως έχω ξαναπεί, δεν θεωρώ τον Φασισμό "λύση ανάγκης", καθ’ εαυτή. Η άποψή μου είναι ότι επιστρατεύτηκε σχετικά νωρίς, υπό το κράτος εκτάκτων καταστάσεων, τα απόνερα του Α'ΠΠ και την απότομη άνοδο του κομ. Κινήματος, γι αυτό φάνηκε σαν λύση ανάγκης. Ομως ο Φασισμός, νομίζω πως, γίνεται βαθμιαία και θα, είναι ο πιο αυθεντικός εκφραστής και πολιτικό εργαλείο την κυρίαρχης τάξης, της μονοπωλιακής κεφαλαιοκρατίας, στην εποχή του "Καπιταλισμού, που σαπίζει", καθώς θα προχωράει η σαπίλα και θα βαθαίνουν οι εσωτερικές του αντιφάσεις. Είναι η ΟΜΑΛΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΗ μετεξέλιξη του πολιτικού εποικοδομήματος της αστικής τάξης, που ξεκίνησε με την αείποτε προοδευτική μορφή της Αστικής Δημοκρατίας. Το μικρό αδερφάκι της γερασμένης σοσιαλδημοκρατίας, που δημιουργήθηκε άλλωστε με "μαγιά" την ίδια, και με την ανεκτίμητη συνεργία της, για να την παραμερίσει και να την διαδεχτεί! Ιστορικά ο Φασισμός εμφανίστηκε σαν ένας εναλλακτικός, δεύτερος, τρόπος καθυπόταξης της εργατικής τάξης, αυτή τη φορά δια του προσεταιρισμού των μικρομεσαίων στρωμάτων από το Κεφάλαιο, σπάζοντας την σημειολογική-εμβληματική συμμαχία "Εργατιάς-Αγροτιάς". Ο Φασισμός ξεχώρισε το Δρεπάνι από το Σφυρί, το πήρε αρχικά στα χέρια του, για να βάλει μετά στο χέρι και το Σφυρί. Σε αυτό έχει πολλές ομοιότητες με την εγχώρια Σοσιαλδημοκρατία, που επίσης ξεκίνησε με τα μ/α στρώματα για να διεμβολίσει την ε.τ., για τους ιστορικούς λόγους, που προανέφερα. Τα φαινόμενα «Σγουρίδη» και του Αργους δεν είναι τυχαία ούτε εξαιρέσεις. Να προσθέσω, πως θεωρώ, ακριβώς γι αυτά, και την διάκριση του Φασισμού από τα ακροδεξιά, τα αυταρχικά στοιχεία και το υπόλοιπο αστικό φάσμα σχετική, την δε απολυτοποίησή της μεταφυσική. Υπάρχει ένα συνεχές, που καταλήγει στον Φασισμό, κανονικά και ομαλότατα. Φασισμός θα υπάρχει και χωρίς κομμ. κίνημα.
Η αντίθεση της Σοσιαλδημοκρατίας με τον Φασισμό είναι ίδια με τον ανταγωνισμό δύο εργολάβων για "να πάρουν τη δουλειά", την ανάθεση του ενός και ίδιου έργου από τον ιδιοκτήτη: Την καθυπόταξη του εργατικού κινήματος και την ολοένα και σκληρότερη υπαγωγή της εργασίας στο κεφάλαιο. Γι αυτό και τα παραπλανητικά συνθήματα-πολιτικές τύπου "όχι στα δύο άκρα", οι «δημοκρατικοί σοσιαλισμοί», τα «όχι σε κάθε ολοκληρωτισμό» και οι μεταφυσικές αναζητήσεις ενός ….»κρυμένου» αστικοδημοκράτη Μαρξ(!;!), όπως προσφυώς παρατηρεί και ο «Σ» στον σχετικό σύνδεσμο, που μας παρέθεσε πιο πριν. Ο "αντιφασισμός" της Σοσιαλδημοκρατίας και όλων των αταξικών «αντιφασιστών» είναι άσφαιρος γιατί είναι ρηχός. Κλείνει η παρένθεση].
Τα κόμματα της εγχώριας Σοσιαλδημοκρατίας, λοιπόν, κάηκαν σχετικά γρήγορα (αυτό εννοούσα λέγοντας «βιαστικά», φίλε 15-17), υπό την πίεση της απρόβλεπτης (για τους κεφαλαιοκράτες) Κρίσης, πριν ολοκληρώσουν το έργο τους, για να «παραδώσουν», μετά, σε πιο αυταρχικούς διαδόχους τα ηνία, όπως φαίνεται να γίνεται παγκόσμια αυτό τον καιρό (Ευρώπη, Βραζιλία). Όμως οι πολιτικές διεργασίες είναι γρήγορες σε σχέση με τις αργόσυρτες κοινωνικές, και πολύ περισσότερο με τις υποκειμενικές ανάμεσα τους. Μπορεί να «κάηκαν» τα διάφορα κυβερνητικά «πασόκ», όμως η κοινωνική βάση δεν μετακινείται ιδεολογικά με την αντίστοιχη ταχύτητα, παραμένει γαντζωμένη στις καθιερωμένες σοσιαλδημοκρατικές πλάνες, με κίνδυνο, ιδιαίτερα σε συνθήκες Κρίσης να πέσει στην επιρροή του υπαρκτού, όπως είπαμε, «Φαντάσματος».
(συνεχίζεται)
(συνέχεια)
Θα θεωρούσα, λοιπόν, πολύ σώφρον από πλευράς αντίδρασης να επιχειρηθεί μια «αναπαλαίωση» του σοσιαλδημοκρατικού χώρου, με «νέες δυνάμεις». Μη μας ξενίζουν τα μικρά ποσοστά. Και τον τΣύριζα από το «υπό το μηδέν» τον ανέσυραν, και τον επάνδρωσαν όπως-όπως. Σημασία έχει η κοινωνική βάση, που ακόμη δεν «κουνιέται» και περιμένει ένα ακόμη «πασοκ» …των ονείρων της!
Κι αυτό παντρεύεται με την διαφαινόμενη προσωρινή περιστολή της Χ.Α. Η περίπτωση «Θάνου», πολύ χαρακτηριστική, παραπέμπει σε ενδοαστικές διευθετήσεις κάτω από τα τραπέζια. Η Χ.Α. θα μείνει μόνο όσο χρειάζεται για να «κουρεύει» την Ν.Δ., που, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, θα είναι πιο χρήσιμη σαν αντιπολίτευση, ενιαία η σπαστή, ιδίως στους δύσκολους καιρούς. Κλείνοντας, πιστεύω ότι και η επόμενη Κυβέρνηση θα είναι «αριστερή», μπορεί και …πιο «αριστερή», η έστω απλά μόνο «ρεαλιστική» η και «αντιφασιστική», όπως δείχνει να το παλεύει ο νυν τΣύριζας. Όλα είναι πιθανά. Το «πιο αριστερή» θα σηματοδοτήσει μιαν ακόμη πιο άμεση επίθεση στο «Φάντασμα», που όμως μετά το 2012 δείχνει να έχει μπετοναριστεί αρκετά, κρατώντας γερή άμυνα και κάνοντας και αντεπιθέσεις.
Από όποια πλευρά και να το δείς όμως, ο πόλεμος ενάντια στον οπορτουνισμό πρέπει να ενταθεί από πλευράς ΚΚΕ, έστω και με τα διαθέσιμα και ακόμη καθυστερημένα ιδεολογικά όπλα.
@Σεχτάρ
όχι μόνο στο Άργος. Ερμιόνη 2ο Κόμμα το 2012. Εφημερίδα της Αργολίδας(έχω το δημοσίευμα) στα τέλη του 2012 γράφει για αυτόνομες μετακινήσεις αρκετών μικρομεσαίων μελών από τοπικές της Αργολίδας του ΠΑΣΟΚ στην χ.α.
Αυτό που λέγεται Σύριζα έχει τελειώσει Σεχτάρ ήδη από τα τέλη του 2016 που ήταν η αρχή του πολιτικού του τέλους.
Η αποστολή όμως για τα συμφέροντα της αστικής τάξης από τα κεντροαριστεροσοσιαλιστικά εξετελέσθη. Δεν πέτυχε σε όλα αλλά σε αρκετά τα κατάφερε. Άφησε και μία μαύρη τρύπα στον χώρο μεταξύ αριστερής σοσιαλδημοκρατίας και δεξιού οπορτουνισμού που δεν θα καλυφθεί αξιόπιστα.
Τώρα καιρός για γνήσια αστικά κόμματα σε πιο δεξιά αυταρχική στροφή και όχι για γιαλατζί εκπροσώπους. Πλέον δεν υπάρχει καμία αριστερά να τΣυρίζει. Και θα έχει ως απάντηση - προπαγάνδα τα πεπραγμένα των Συριζα-Ανελ "Να τι έκαναν στην Κυβέρνηση οι αριστεροί".
Ό,τι ο Σύριζα έχει χάσει τα πασχάλια και τα καλάθια,ειδικά μετά την προχθεσινή Συνέντευξη Μανιαδάκη στον ΣΚΑΙ φαίνεται τόσο από αναρτήσεις στα social media μελών ή βουλευτών της Κυβέρνησης. Επίσης και εξυπναδούλες που γράφει και η "Αυγή".
http://www.avgi.gr/article/10811/9464559/episemans-27
Αλλά νταξει. Εδώ κατάφερε ο Συριζα να τους βγάλουν γλώσσα για τα σκάνδαλα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Και χρυσό να πιάσει στα χέρια του ο Σύριζα, αν δεν έχει "βοήθειες" και "υποστυλώματα" θα το κάνει κάρβουνο. Γκαραντί. Πόσο μάλλον τώρα που καταρρέει και τον εγκαταλείπουν.
Την χ.α. έχουν σκοπό μέχρι στιγμής να την έχουν στάνταρ στην 3η θέση. Πολιτική Ιδεολογία υπέρ του Φασισμού κάνουν και άλλοι. Κρυφοπαπαγάλοι του ( και ) θεωρητικού του Φασισμού, Μουσολίνι υπάρχουν σε άλλα κόμματα κάποια αυτοαποκαλούμενα ως "αριστερά". Ας βάλουμε κάτω τη Χάρτα του Μουσολίνι και ας γίνουν οι συγκρίσεις με από "αριστερά" άρθρα της εποχές του ένδοξου (αλλά αυτό έφυγε νωρίς)αντιμνημονίου. Φασισμός δεν είναι μόνο 20 με μαύρες μπλούζες που κυνηγούν μετανάστες. Πέρα από την πρακτική έχει Θεωρητικό και Πολιτικό Ιδεολογικό υπόβαθρο. Τα οποία δρουν υποδόρια "ύπουλα". Ενίοτε προβάλλονται ως άμεσες απλές λύσεις "κοινής λογικής" χωρίς πολύ μυαλό, πολύ ανάλυση, πολύ σκέψη.
@Σ.
Επειδή τον πολιτικό χώρο αυτό πλέον μόνο ως ανέκδοτο μπορώ να τον αντιμετωπίσω θα θυμίσω πως υπήρχαν κάποια ανέκδοτα από την ζωή του Μάρξ. Σύμφωνα με ένα από τα αυτά όταν κάποιοι σοσιαλίζοντες γάλλοι μικροαστοί "αυτοπροσδιορίστηκαν" ως Μαρξιστές τότε ο ΜΑΡΞ έκανε την ακόλουθη Δήλωση" "Αν αυτοί είναι Μαρξιστές, τότε εγώ δεν είμαι Μαρξιστής"..
Οι πονηροί αστοί απομόνωσαν την μετά του κόμματος μισή πρόταση, την έφεραν στα μέτρα τους και προπαγάνδιζαν πως ο ίδιος ο Μαρξ έλεγε δεν είναι Μαρξιστής.
17-57
Υ.Γ.
Το για μένα γνήσιο "Πασοκικό" πνεύμα που έκανε μία πρόσφατη αναδημοσιευμένη εξυπναδούλα σε tweet είχε γράψει τα παρακάτω πονήματα μίας χρήσεως που δεν άφησαν εποχή.
Ζήσε, καρδιά μου, το δικό σου παραμύθι
https://www.avgi.gr/article/618821/-zise-kardia-mou-to-diko-sou-paramuthi-
Απέναντι στον Τσίπρα δεν είναι ο Λένιν, είναι ο Σαμαράς
https://www.avgi.gr/article/625045/apenanti-ston-tsipra-den-einai-o-lenin-einai-o-samaras
Αντικαπιταλισμός και ρήγμα στο καπιταλιστικό μπλοκ
https://adesmeyth-apopsi.blogspot.gr/2013/01/blog-post_8727.html?m=0
Αυτός ο Τσεκερης εχει καμμιά σχέση με τον Φοίβο Τσεκερη;
Προλεκαλτ
Ναι, είναι ο μικρότερος γυιός του.
Τελικά το μήλο δεν επεσε κάτω από την μηλιά.
Προλεκαλτ
Αν καλά έχω καταλάβει, φίλε "17-57", λέγοντας "Αυτό που λέγεται Σύριζα έχει τελειώσει ....τώρα που καταρρέει και τον εγκαταλείπουν." εννοείς ότι ο κόσμος έχει συντηρητικοποιηθεί επαρκώς ώστε να είναι ώριμο πια ένα πιο συντηρητικό πολιτικό σχήμα για να τον εκπροσωπήσει; Αν ναι, τι ακριβώς θα του προτείνει; Υποθέτεις ότι ένα τέτοιο σχήμα θα εκφράζει καλύτερα την δυσαρέσκειά του, έστω και οριοθετημένη στα συντηρητικά πλαίσια; Κι αν όχι ποιός θα αναλάβει την εξουδετέρωση του ΚΚΕ;
Πιστεύω ότι δεν θα αφήσουν στο ΠΑΜΕ την αποκλειστικότητα της έκφρασης της οποιασδήποτε δυσαρέσκειας. Μπορεί πράγματι να κρατάνε την Χ.Α., επιπλέον, και σαν δικλείδα για τον αποκλεισμό του ΚΚΕ από την τρίτη θέση στη Βουλή, αν δεν είναι το Κινάλ, αλλά ξέρουν καλά, ότι υπάρχει και ο "δρόμος", υπάρχουν τα συνδικάτα, κι εκεί έξω είναι "επικίνδυνα" τα πράγματα χωρίς ένα ανάχωμα. Γι αυτό πιστεύω ότι θα χρειαστεί, έτσι και αλλιώς, ένα είδος "τΣύριζα", που μπορεί να είναι και Αντάρριζα, η ό,τι βρούνε. Ο τΣύριζας έχει χρεοκοπήσει στη δική μας συνείδηση, ακριβέστερα είναι για μας αποδεδειγμένη και εκ των πραγμάτων τώρα πια η χρεοκοπία του. Αλλά στη συνείδηση του υπόλοιπου κόσμου; Πόσο σίγουροι είμαστε ότι ψάχνουν οι συμπολίτες μας για μιά μη-αριστερή-αλλά-"προοδευτική" λύση σε μια ζοφερή πραγματικότητα; Είναι αλήθεια, ότι σε πολλούς το ΤΙΝΑ έχει εμπεδωθεί και έχουν εξοκείλει στο παραμύθι του εκσυγχρονισμού-εξυγείανσης, αποθέτοντας εκεί τις ελπίδες τους για μια βελτίωση της ζωής τους. Ο,τι πήγε δηλαδή να σερβίρει το "Ποτάμι", ο "Λεβέντης" και λίγο-πολύ τσαμπουνάνε και οι υπόλοιποι του Θιάσου. Αλλά, ακριβώς γι αυτό, δεν μπορεί να στηθεί δίπολο σε τέτοια βάση. Κανείς δε λέει "ναι στη διαφθορά". Αλλωστε αυτό το παραμύθι "δουλεύεται" από πολλά χρόνια, με τις αλληλοκατηγορίες, τις "διερευνητικές επιτροπές" για τα "σκάνδαλα", κλπ., έχει ψιλοκαεί κι αυτό και μάλλον δεν "πιάνει", όπως το κλασσικό "Δεξιά-Αριστερά". Η προσωπική μου εικόνα είναι ότι το τελευταίο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των "αριστερών" να το γελοιοποιήσουν, εξακολουθεί να επιζεί και να συντηρεί τον παραπλανητικό του ρόλο. Τι άλλο εκφράζει αυτό το μισοκακόμοιρο "αν κάνει έστω και ένα από τα δεκαπέντε, που τάζει..", αν όχι αυτά τα υπολείμματα πίστης και προσδοκίας σε μια ξεπουπουλιασμένη "αριστερα"; Προσωπικές απόψεις είναι αυτές αναγκαστικά, αλλά είναι νομίζω, ανάγκη να αφουγκραζόμαστε όσο γίνεται καλύτερα τις πραγματικές διαθέσεις του κόσμου, κι αυτό είναι από μόνο του μια τέχνη, γιατί καθένας προσπαθεί να βγάλει έξω κάτι άλλο από αυτό, που θέλει και πιστεύει η ψυχούλα του.
Τώρα το έμαθα από το σχόλιο ( 5 Ιανουαρίου 2019 - 2:45 π.μ. ).
Η ταξική συνείδηση ειδικά όταν είναι με το πλευρό της εργατικής τάξης δεν κληρονομείται Προλεκαλτ. Αρκετά τα παραδείγματα
17-57
...Και μπορεί να "καίει" τα καρβέλια της η Αντίδραση, αλλά πάντα μια μαγιά την κρατάει στο ντουλάπι, για νάχει να ζυμώσει. Νάναι καλά ο Κόκκινος Φάκελλος, που έχει το κουράγιο να τα ψάχνει!
https://kokkinosfakelos.blogspot.com/2019/01/t-graphic-novel.html
Μόνο τις "πλατείες" ξεχάσανε οι οπορτούνες του "ΚΨΜ"! Ακου, ο "Μαύρος Δεκέμβρης" ..."συνέχεια του ...ΔΣΕ"! Και ο Φλωράκης(!) να ...αποκηρύσσει τον αγώνα του ΔΣΕ!!!
Αν αυτό δεν είναι ξετσίπωτο πρακτοριλίκι!
Ξέρετε γιατί έγινε το "ΚΨΜ"; Για να μην μολύνουν τα χέρια τους οι νεοσσοί του οπορτουνισμού με τις μ/λ εκδόσεις της Σ.Ε.. Μέχρι και το "Κεφάλαιο" επανεκδώσαν, παρόλο, που το πουλάει πάμφθηνα η Σ.Ε.!!!
Δεν ξέρω αν έχει ασχοληθεί κανείς, τι γράφουν εκεί μέσα - από τέτοιους όλα να τα περιμένεις..., όπως καληώρα με αυτό το graphic-novel.
Eίναι φανερό για μένα, πως ο υπόγειος ακήρυχτος πόλεμος της Κόκκινης Προβιάς συνεχίζεται αμείλικτος και είναι ολοκληρωτικός! Στόχος τους είναι, αν δεν μπορούν να διαλύσουν το ΚΚΕ, να το απομονώσουν, ώστε να πεθάνει από ασφυξία.
Μην το ψάχνετε, όσο υπάρχει ΚΚΕ θα υπάρχει και "Αριστερά".... Κάποιοι φροντίζουν γι αυτό. Και δεν είναι η αυθόρμητη "πρωτοβουλία της ...κολχόζνικης μικροαστικής ιδοκτησίας"!
Είδα το λινκ Σεχτάρ (6-1, 9:09μμ), απόλυτα ύπουλη και δόλια απόπειρα, κάπως χοντροκομμένη ίσως αλλά "ό,τι πιάσουμε". Όπως γράφεις, έχει συγκεκριμένο "target group" που λένε και οι μπιζνεσμεν.
@Σεχταρ
Να μαι ειλικρινης δεν εβρισκα που ειναι το κακο με αυτο το κομικς μεχρι που ειδα εκεινα τα καρε με τον Φλωρακη και μου επεσαν τα μαλλια.
Ποτε ακριβως ο Φλωρακης αποκυρηξε τον ΔΣΕ και εγινε υπουργος? Κραταω μια πισινη να μην δειχνει τον Φλωρακη αλλα τον Κουβελη που οντως ηταν υπουργος και ηταν του δογματος ''ευτυχως ηττηθηκαμε συντροφοι'' γιατι αλλιως μιλαμε για πρωτοφανη πατατα ακομα και για τα δεδομενα του χωρου.
Οσο για το ΚΨΜ νομιζα οτι ειναι ευρεως γνωστο οτι προσκειται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πιο συγκεκριμενα μαλλον στο ΝΑΡ. Εγω απο ΝΑΡιτη τους εμαθα τουλαχιστον και δεν νομιζω να μου το προτεινε τυχαια.
Εχουν καποια αξιολογα βιβλια ομως που δεν ειναι οπορτουνιστικα θα επρεπε να τα χε εκδοσει η ΣΕ. Συγκεκριμενα την ''Λογικη της Ιστοριας'' του Βαζιουλιν, το ''Ιστορια και Κομμουνισμος'' του Παυλιδη και 2-3 βιβλια του οικονομολογου Σταματη.
Επισης μου κακοφανηκε που ο Μπογιο εχει βγαλει ενα βιβλιο απο εκει (''Την Αλλη Φορα Αριστερα'') και επανεκδοσε το ''Ειναι ο Καπιταλισμος Ηλιθιε'' απο το ΚΨΜ και οχι απο την ΣΕ ενω και την πρωτη φορα ηταν σε αλλο οικο (Λιβανης). Δεν ξερω αν φταιει ο Μπογιο, το Κομμα ή και οι δυο αλλα ειναι κριμα να μην βγαζουμε εμεις τετοια βιβλια.
@ Σεχτάρ ο Τρομερός
Όταν Σεχτάρ ακόμα και αθλητικογράφοι εδώ και δύο χρόνια αναφέρονται στον Σύριζα ως γιαλατζί "αριστερά" ε ναι και εκεί έχει χρεοκοπήσει ως αριστερά. Κόσμος μπορεί να μην ψηφίζει ΚΚΕ αλλά ξέρει πως ο Σύριζα δεν είναι αριστερά με "δεξιά πολιτική"(έτσι το λένε αρκετοί).
Με τους ΑΝΕΛ πλέον διαλυμένους ένα ποσοστό μικρομεσαίων στελεχών τους παίρνει ή θα πάρει μεταγραφή προς ΝΔ. Μεγαλοστελέχη ή βουλευτές τους δεν αποκλείεται να κατέβουν με τον Σύριζα. Τα άλλα ακροδεξιά σχήματα μέχρι στιγμής δεν έχουν συνεννοηθεί να κατέβουν μαζί γιατί οι εγωισμοί, τα αρχηγιλίκια και οι ατομικές φιλοδοξίες είναι αρκετά μεγάλες.
Ο Σύριζα ως κάτι άλλο να ευδοκιμήσει πολύ δύσκολα μιας και όσοι "αυτοπροσδιορίζονται" ως αριστεροί δεν θα το ξαναψηφίσουν. Δεν σημαίνει πως θα ψηφίσουν ΚΚΕ αλλά η πλειοψηφία τους αποχή- άκυρο- λευκό.
Να μην στεναχωριούνται. Κάποιο νέο οπορτουνιστικό κόμμα θα φτιαχτεί στο πολιτικό σουπερμάρκετ, αλλά θα αργήσει χρόνια να εμφανιστεί. Στο παρόν έχουν μείνει μόνο απαξιωμένα "αρστερά" πολιτικά σχήματα και πολιτικά πλέον μπάζα από τις οικοδομές που άφησε η συριζεικοπασοκικη λαίλαπα.
Αν παρατηρήσεις Σεχτάρ μόλις ας μην πούμε το ΚΚΕ, αλλά το Κινάλ εμφανίζεται με τάσεις για 3η θέση, ακόμα και με διψήφια ποσοστά, εμφανίζονται σκάνδαλολογίες, επιθέσεις φιλίας από Σύριζα για ΠΑΣΟΚ, και αποστασιοποιήσεις στελεχών του από την γραμμή της Φώφης, και πάει λέγοντας.
Καλά για το ΠΑΜΕ δεν το συζητώ. Για τα αστικά ΜΜΕ είτε υποστηρίζουν Σύριζα είτε ΝΔ είναι τελείως αόρατο δεν πάει να κατεβάζει χιλιάδες κόσμο στις απεργίες στην πλατεία Συντάγματος. Βοηθούν και επικοινωνιακά κόλπα του Σύριζα που τις ημέρες των απεργιών θα "ρίξει την μπάλα στην εξέδρα" με κάτι άλλο. Αλλά τα ίδια πάνω-κάτω τρικ δεν διαρκούν για πάντα ας είναι και του..Ομπράντοβιτς στο μπάσκετ.
Η απελπισία του Σύριζα φαίνεται από τα γεγονότα όλης της προηγούμενης εβδομάδας μετά την δημόσια συνέντευξη ενός πρώην προστατευόμενου μάρτυρα στον ΣΚΑΙ. Μπορεί να πέσω λάθος στην πρόβλεψη μου αλλά θα ψηφίσουν Πρέσπες και θα φύγουν.
17-57
Ξαναδιαβασα παλι τα επιμαχα καρε στο κομικ και λεει εκεινος με το μουστακι ''Με λενε προδοτη πια γιατι πολιτευτηκα με τους αλλους''.
Εχω την εντυπωση οτι ο εικονιζομενος μουστακιας ΔΕΝ ειναι ο Φλωρακης γιατι ουδεποτε πολιτευτηκε με αλλο κομμα ουτε εγινε υπουργος. Δεν ξερω αυτη η ασχετιλα παραπαει ακομα και για το εξωκοινοβουλιο.
Το καινούργιο που βγάζει ματια, ειναι το προμοταρισμα τον τελευταίο χρόνο, του ΚΥΠατζιδικου Ρουβικωνα. Με το σταδιο να φτιάξουν επαναστάτες της δράσης σε αντιδιαστολή με τους ξενέρωτους εργατες του ΠΑΜΕ.
Αν δούμε την προβολή που εγινε την ημέρα του τελευταίου συλλαλητήριου του ΠΑΜΕ , σε πέντε μασκοφόρους που πέταξαν τριτάκια με το ταυτόχρονο θάψιμο του Συλλαλητηριου πχ στο ενικός, μόνο τυχαίο δεν ειναι.
Μήπως είναι ο Μάρκος; Αν ναι, ντάξει καταλάβαμε τους λόγους διαφωνίας με την κυβέρνηση Τζανετάκη. Χάλασε το "ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις" μήπως;
Απέργα με τις ώρες που μπορείς
"Ρουβίκωνες" η "Ρουβίτσες του Βούτση", και ΟΛΑ τα μωρά στην πίστα!
Πέρσι, η ...."αντιτρομοκρατική"(;!) μας είχε απασχολήσει πάλι με το τελευταίο αυτό πουλαίν της Τραμπίας. Εδώ μπορείτε να δείτε και απόσπασμα της υπηρεσιακής έκθεσης για την δράση του εν λόγω παραρτήματος.
Για να μην νομίζετε, κουφιοκέφαλοι γραφειοκράτες του ΚΚΕ, ότι χωρίς εσάς δεν μπορεί να κάνει επανάσταση ο λαός!
Ορίστε, και ΠτΦ και ΕΛΑ και ΟΛΑ και της Παναγιάς τα μάτια!
Με την βούλα του Πάϊατ. Που έτρεξε να ...αποδοκιμάσει (χα!, χα!, χα!) τα "παιδιά", για να μην τυχόν περάσει από το μυαλό σας πως τάχατες "δικά του" είναι. Ορίστε, ....αφού σας το λέει ο ίδιος ο άνθρωπος!
Εγώ, πάντως, αν δεν δώ και την ...ΟΠΛΑ, δεν πιστεύω τίποτε!!!!!!
-------------------------------------------------------------------------------
Διαβάστε και το κατεβατό, στο πρώτο λινκ! Ολο αυτό γράφτηκε για μόνο μια-δυό φράσεις, που είναι όλο το ζουμί, όχι μόνο του υπολοίπου κειμένου, αλλά και της στρακαστρούκας. Η στρακαστρούκα, το μάρκετινγκ από τα ΜΜΕ, το υπόλοιπο κείμενο, μαζί και οι "αποδοκιμασίες" του κ. επιτετραμμένου, όλη αυτή η βαβούρα, έγιναν για τις δύο ακριβώς αυτές φράσεις. Είναι η ίδια τακτική, που ακολουθήθηκε και με την "17Ν", και όλες τις ανάλογες μανούβρες του ανορθοδόξου πολέμου: Ο πραγματικός στόχος δεν ήταν ο εκάστοτε προβαλλόμενος, "Σκάει", "Εφετείο", κλπ., κλπ. - αυτά στην πραγματικότητα είναι οι παράπλευρες απώλειες, η αβαρίες, του συστήματος, που ενίοτε το "φουντάρισμά" τους, μπορεί να εξυπηρετεί "by the way" και δευτερεύοντες σκοπούς, όπως απαλλαγή από πρόσωπα η πράγματα μη χρήσιμα η και επισφαλή πλέον. Ο πραγματικός στόχος αυτών των σκηνοθετημένων ενεργειών είναι ό,τι ακριβώς αφήνουν να εννοηθεί αυτές οι μια-δυο φρασούλες. Ολη η υπόλοιπη σκηνοθεσία, χρησιμεύει απλά για την πρόκληση της προσοχής ("ησυχία, μιλάω!") και κυρίως για την υποστήριξη του μηνύματος: "Αν είσαι αγανακτισμένος με το σύστημα, κάνε ό,τι θέλεις, αλλά....μακρυά από το ΚΚΕ!"
Είναι η πεμπτουσία του ανορθοδόξου πολέμου.
Βγηκε δημοσκοπηση για τον Δ. Αθηνας.
Πρωτος Μπακογιαννης, δευτερος Κασιδιαρης. Ειναι αυτο σπρωξιμο της ΧΑ ή δεν ειναι?
Σιγουρα θα δωσει μεγαλη ωθηση αυτο στον Κασιδιαρη γιατι φαινεται οτι εχει ρευμα και πολυς κοσμος παει με το εκαστοτε φαβορι.
Σούπερ-ντούπερ επαναστατική ανάλυση μιας άκρως ...επαναστατικής(!) κατάστασης: "...οι κυβερνήσεις Τζανεττάκη (ΝΔ-ΣΥΝ) και Ζολώτα ....κράτησαν τον ελληνικό καπιταλισμό όρθιο σε μια κρίσιμη στιγμή κλπ.".!!!!
Γαμώτο, ..άλλη μια ευκαιρία χαμένη!
Αν είχε και λίγο από Τρότσκι, άντε και μια πρέζα "ολοκληρωτκού καπιταλισμού", θα την έλεγες και ανακοίνωση της Ανταρσύας! Το target group.
Aλλά χρειάζονται καλύτερη εκπαίδευση....
-------------------------------------------
Γάτε (1:29) ενδιαφέρον θέμα, αλλά για το φόρουμ της επόμενης ανάρτησης.
Εντέλει τα εργοστάσια τα κλείνουν οι γκόμενες των Αγγελόπουλων. Επίσης γαμιέται το ΚΚΕ που πεθαίνουν εργάτες στα εργοτάξια που προηγουμένως έκανε απεργία ακριβώς για τα μέτρα ασφαλείας. Αυτά ενώ οι απεργίες για τα μέτρα ασφαλείας είναι είτε εργοδοτικές, είτε φιλοαμερικάνικες και αντισινικές, κάτι που δικαιολογεί το κράτος (δικαστές) και παρακράτος(ΧΑ) να τις καταστέλουν.
Α, και τηναλήθειαρεπότεέκανεηκομσομόλγλέντι
Απέργα με τις ώρες που μπορείς
ΥΓ1 Πόσο εξοργιστικό που τα κωλόπαιδα κάνουν την κυβερνητική βρωμοδουλειά στις πλάτες νεκρών, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν το γαμημένο το "εγώ" τους. Και να πεις ότι ο "αρχηγός" είναι και κάποιος σοβαρός διαννοούμενος, θα δικαιολογούσε το ναπολεόντειο σύμπλεγμα.
ΥΓ2 Νομίζουν ότι τους παρακολουθεί κάποιος άλλος πλην κουκουέδων με μαζοχιστικές τάσεις; Παιδιά, ξυπνάτε και βρείτε καμιά δουλειά(πλην της ρουφιανιάς).
@Παπουτσωμενος Γατος
Το εξωκοινοβούλιο κάνει δύο κύριες δουλειές: 1) Ανάχωμα προς το ΚΚΕ 2) Δεξαμενή που μαζεύει κόσμο και μετά τους στέλνει μαζικά στην νέα σοσιαλδημοκρατία.
Τα ίδια φαντάζομαι πως θα έκανε μεταξύ 1979 - 1981 τα ίδια και στα 2011-2015
Φανερώνει όμως την πολιτική του αδυναμία. Δύο περιστατικά.
Το "ντου" σε αριστερή νεολαία παραμονές γιορτής του Πολυτεχνείου του 2015 από δήθεν "αναρχικούς" γιατί τους πέρασαν για ΚΚεδες. Η άφεση αμαρτιών από τον αριστεροαναρχοχώρο με εξαίρεση μίας αριστερής παράταξης και του Ροσινάντε. Δεν νομίζω πως είναι τόσο ηλίθιοι οι "αυτοπροσδιοριαζόμενοι" "αναρχικοί" για να μπερδεύουν την ΚΝΕ με την νεολαία της "Σπάρτακος" σκέτο αλλά κάτι άλλο μετά τα ξεμασκαριλίκια των "αντιμνημονιάκών" του καλοκαιριού του 2015. Μερικούς μήνες αργότερα κάποιοι από τους "αναρχικούς" του "ντου" πιάστηκαν για κοινές ποινικές υποθέσεις τους(την είδηση την είχε ο "Ρ").
Το δεύτερο πιο πρόσφατο τα της Παντείου του μαθητικού συλλαλητηρίου που αφιονισμένοι "αναρχικοί" πατούσαν με πάθος τη σημαία με το σφυροδρέπανο σαν κοινοί χρυσαυγίτες. Το οποίο δεν θα το έκαναν πραγματικοί αναρχικοί ας έχουν τα χίλια μύρια κατά του Κομμουνισμού. Αυτή η ενέργεια αποκάλυψε τις προθέσεις των "άλλων παιδιών με τα μαύρα" και το πολιτικό ποιόν τους πίσω από την "αναρχική" μάσκα τους.
Αλλά μάλλον αρκετοί στο εξωκοινοβούλιο δεν τα είδαν αυτά, και ας δημοσιεύτηκαν στο φιλοσυριζέϊκo indymedia και άρχισαν τα γνωστά για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα "η ΚΝΕ καπελώνει τους μαθητές" κλπ κλπ
Δεν νομίζω πως αρκεί απλά και μόνο η εξήγηση πως η πλειοψηφία στο εξωκοινοβούλιο είναι αντιΚΚεδες. Μάλλον είναι πολιτικά(όχι μόνο αριθμητικά ) αδύναμοι. Βέβαια στο εξωκοινοβούλιο υπάρχει ένα 20-25% αγωνιστών που μπορεί να προσεγγίσουν το ΠΑΜΕ. Παραπάνω ποσοστό όμως δεν δίνω.
"Ποτε ακριβως ο Φλωρακης αποκυρηξε τον ΔΣΕ και εγινε υπουργος?"
Απευθύνονται σε πολύ νέους Γάτε (εξού και κόμικ) αγράμματους για το γνωστό "Το ΚΚΕ είναι με τον καπιταλισμό". Κάνουν αυτές τις χοντράδες γιατί πλέον το ξέρουν πως θα είναι στην απέξω για καμία δεκαετία+ και άρα να προετοιμάσουν την νέα γενιά οπορτουνιστών. Μόνο που για να είναι κάποιος καλός οπορτουνιστής πρέπει και να είναι και καλά διαβασμένος, και να "κόβει το μυαλό" του.
Α ναι ξέχασα το κόπι ράιτ για το ΔΣΕ το έχει και η "αναρχία" μαζί με το εξωκοινοβουλευτικό αριστεροχώρι όπως το κόπι ράιτ για το ΕΑΜ το έχει ο Σύριζα. Κάποιους Στίνα, Σπέρα και κάποιους αρχειομαρξιστές με τηλεγραφήματα υπέρ του "Εθνικού Στρατού" που τσάκισε όπως έγραφαν τους "σταλινικούς" μάλλον θα τους έχουν ξεχάσει.
17-57
Εγραφα (12 Δεκεμβρίου 2018 - 11:41 π.μ.) για τα κίτρινα γιλέκα :"...., ίσως προβοκάρονται και από ξένες δυνάμεις (Τραμπία...) με δικούς τους στόχους, είναι δηλαδή πεδίο και ενδοαστικών αντιθέσεων,..."
...από διαίσθηση κύρια, αλλά και σαν συνομωσιολόγος ...εγνωσμένου κύρους!
Χτες βράδι, διαβάζω στην ΚΟΜΕΠ 1/2019: "Εκφράζονται ακόμα και μέσα στο κίνημα, όπως, για παράδειγμα, αναδεικνύεται από τη συζήτηση γύρω από την εμπλοκή στο λεγόμενο «κίνημα των κίτρινων γιλέκων» του πρώην συμβούλου του Ντ. Τραμπ, Στιβ Μπάνον. Υπενθυμίζεται ότι ο Μπάνον πρωτοστατεί στην ίδρυση κι εδραίωση του ευρωπαϊκού «Κινήματος» (The Movement - Le Movement) το οποίο λανσάρεται ως «πολιτικό κίνημα» που απευθύνει έκκληση συσπείρωσης ενάντια στη «σημερινή» ΕΕ, ενώ για τις κινητοποιήσεις των «κίτρινων γιλέκων» είχε δηλώσει: «Στα μικρά χωριά, στις αγροτικές περιοχές της Γαλλίας και στους δρόμους του Παρισιού, τα “κίτρινα γιλέκα” είναι κάτι αντίστοιχο με όσους εξέλεξαν τον Ντόναλντ Τραμπ, με όσους ψήφισαν υπέρ του Brexit.»
Συμπεράσματα;
1. "Δέρνε τη γυναίκα σου, ακόμη κι αν δεν ξέρεις το λόγο. Μην ανησυχείς, ξέρει εκείνη"! (Παληά αραβική πατριαρχική παροιμία).
2. "Διάβαζε ΚΟΜΕΠ, έστω και αν δεν βλέπεις το λόγο. Μην ανησυχείς, θα στον πεί αυτή"!
Δυο κοινά έχουν ο Δεκέμβρης του 44 κ του 08 ότι το ΚΚΕ κωλωσε να αρπάξει την ευκαιρία από το μαλλί κ να κάνει τον κόσμο να το στηρίξει. Εκεί με το 5% αυτό θέλετε αυτό έχετε.
Δημοσίευση σχολίου