Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Με αγάπη από το τσέρνομπιλ

Το τσέρνομπιλ ζει και σπέρνει εφιάλτες
σε αντισοβιετικούς και αντεπαναστάτες


Η προπαγάνδα των αστών οργιάζει.
Συμψηφίζει τσέρνομπιλ και χιροσίμα όπως εξισώνει στάλιν και χίτλερ.
Αλλά το πάει και παραπέρα. Ο στάλιν ήταν χειρότερος από τον χίτλερ (έκανε και το κατύν), το τσέρνομπιλ μεγαλύτερη καταστροφή από την χιροσίμα, ο στάλιν χειρότερος από ναγκασάκι και χιροσίμα μαζί γιατί σκότωσε περισσότερους και πάει λέγοντας.
Αν δεν πιάσει η μία γραμμή άμυνας πάμε στην επόμενη.
Δε μπορούν να κρύψουν όμως ότι η σοβιετία ήταν παγκόσμια υπερδύναμη, η δεύτερη στον κόσμο και σε κάποιους τομείς πρώτη (ατυχήματα, θάνατοι κτλ).

Ο αντιδραστήρας νο τέσσερα ήταν μεγάλο παληκάρι.
Κι ας μην άντεξε τελικά.
Βλέπω σε αυτόν τον εαυτό μου, τον σύντροφο δίπλα μου που δεν την παλεύει κι είναι έτοιμος να εκραγεί. Γύρω μου σύντροφοι σκάνε με πάταγο κι εγώ περιμένω τη σειρά μου.
Κι όταν έρχεται τελικά όλοι κάνουμε τους κατάπληκτους.

Μετά το πρώτο σοκ οι άλλοι αντιδραστήρες της οργάνωσης με αποφεύγουν για να μην κολλήσουν ραδιενέργεια. Η επίσημη γραμμή είναι να με απομονώσουν γιατί χύνω νερό στο μύλο της αντίδρασης.
Αφού αντιδραστήρας είμαι, τι να κάνω...

Κάποιοι αντιδραστήρες που είναι σε άλλα τμήματα με νομίζουν ακόμα δικό τους και με χαιρετάν ανυποψίαστοι.
Μέχρι να μάθουν τα γεγονότα απ' τις μετρήσεις των σουηδών και τα ρεπορτάζ του αστικού τύπου για τον πέτσα.

Σε άλλες εποχές το τσέρνομπιλ θα ακολουθούσε την τύχη της αλεζίας. Στη μάχη της ηττήθηκαν οι γαλάτες από τους ρωμαίους, αλλά σήμερα κανείς δεν ξέρει πού ακριβώς βρίσκεται.
Οι παππούδες που πρόλαβαν την έκρηξη θα αντιδρούν σαν τους παλαίμαχους στο αστερίξ.
-Αλεζία; Τι είναι αυτή η αλεζία; Και τι την θέλετε εσείς την αλεζία; Δεν ξέρω καμία απολύτως αλεζία.

Θα διασωζόταν μόνο μια μαρτυρία του ιστορικού ιζβέστιου, που είναι όμως αμφίβολης αξιοπιστίας γιατί διευθυντής του ήταν ο γιάκοβλεφ.
Σήμερα όμως με το google earth το τσέρνομπιλ το βρίσκει ο καθένας. Και να θέλαμε να το κρύψουμε δε μπορούμε.

Μπορούμε όμως να κρύψουμε άλλα.
Μια σφισσα απ' το κόμμα μας έλεγε ιστορίες απ' το 13ο συνέδριο (όταν μεγαλώσω θα λέω τέτοιες στα παιδιά μου).
Σε ένα διάλειμμα κάθονταν γύρω απ' τον χαρίλαο που τους έλεγε για την εξιδανίκευση της σοβιετίας που ανατρεπόταν.
Δούλευαν λέει κάποτε με κάτι νήματα από τη σοβιετία κι όταν κόβονταν σταματούσαν και τα ξανάδεναν. Τα σοβιετικά νήματα δε μπορούσαν παρά να είναι καλά κι ανθεκτικά, δεν ήταν δυνατόν να κόβονται.

Ο χαρίλαος βέβαια φέρεται να είπε διάφορα σε εκείνο το συνέδριο.
Σε αλμανάκ της εποχής βρήκα δηλώσεις του για την περεστρόικα που πήγαινε καλά ως το 88 αλλά μετά στράβωσε.
Εκτίμηση που συμπίπτει με τη μπρεζνιεφική γραμμή λιγκατσόφ την οποία στηρίζουμε στο μπλοκ.

Τέτοια γεγονότα τα σκεπάζει η σκόνη του χρόνου και τα μυθοποιεί. Το (σοβιετικό) νήμα της αλήθειας γίνεται κόκκινη κλωστή δεμένη (στην ανέμη τυλιγμένη) κι άντε μετά να το ξεμπλέξεις.
Ποιο κλωστοϋφαντουργείο χρησιμοποιεί κλωστές από τη σοβιετία; Και τι δουλειά είχε ο φλωράκης σε αυτό;

Ούτως ή άλλως όμως στην ιστορία με τα νήματα υπάρχει επιμύθιο.
Πάλι καλά που δε δούλευαν έλληνες κομμουνιστές κοντά στο ατύχημα. Θα κάναν ανθρώπινο τείχος (του βερολίνου) με τα κορμιά τους για να σταματήσουν τη διαρροή μέχρι να τη διορθώσουν.

Το κόμμα έστελνε στη σοβιετία με υποτροφία εθελοντές να πιουν νερό ουκρανίας και να αποδείξουν ότι είναι ακίνδυνο.
Ο 902 της εποχής έπαιζε τα σχετικά σποτ με τους συντρόφους.
-Δεν πιν'ς νερό, πιν'ς βιλούδο! (ρεντ βέλβετ).
Το οποίο παρέπεμπε άμεσα στη βελούδινη επανάσταση των επόμενων χρόνων. Του κάκου προειδοποιούσε ο κάππος για την αντεπανάσταση που έρχεται.

Την ίδια στιγμή ο ραδιοσταθμός ελεύθερη ελλάδα μετέδιδε ότι ο αντιδραστήρας νο 4 βρίσκεται στην άλλη όχθη του ατλαντικού με τα αργύρια της προδοσίας, ενώ σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο τας κατά την έκρηξη του αντιδραστήρα δεν έσπασε ούτε ένα τζάμι.
Την επόμενη κυριακή η αυγή είχε δώρο ημερολόγιο με τον τίτλο:
είμαστε η γενιά της περεστρόικα, διαλύουμε τα πάντα.

Οι σοβιετικοί ταβαρίτσι ζήλευαν τον αντιδραστήρα γιατί έγινε αέριο και ταξίδεψε στη δύση.
Μαζί με τα αέρια στείλαμε αντίστροφα προπαγανδιστικά μηνύματα και το δηλητήριο του ερυθρισμού.
Οι δυτικοί τα εντόπισαν ως καρκινογόνα κι έκτοτε απέδιδαν στο τσέρνομπιλ όλα τα κρούσματα καρκίνου.

Μαζί με τον ηρωικό αντιδραστήρα έσκασε κι η φούσκα της γκλάσνοστ.
Τα νέα για το ατύχημα τα μάθαμε ένα μήνα μετά, από τους σουηδούς. Η διαφάνεια ήταν μονάχα για να φάνε το παληκάρι τον λιγκατσόφ.

Από τότε έπρεπε να 'χουμε πάρει χαμπάρι τον γκόρμπι και τι μας επιφύλασσε. Το τσέρνομπιλ ήταν σαν σκηνή απ' τα προσεχώς, οιωνός για το μέλλον της σοβιετίας.
Ένας αντιδραστήρας που θέρμαινε την ελπίδα όλου του κόσμου, αλλά δεν άντεξε κι έσκασε πέντε χρόνια μετά.

Η μαμά μας ήταν στείρα, αλλά είχε το δικό της τον ατομικό της αντιδραστήρα.
Και δυο κεραμίδια στα δυο της τα φρύδια (του λεονίντ ιλίτς που έφερναν λίγο σε καραμανλή).
Μας λείπεις μαμά...

10 σχόλια:

Χρήστος είπε...

ΧΑχαχα ωραίο αυτό με τον Συνασπισμό.
Πάντως υπάρχουν ακόμα μαμάδες στον κόσμο. Έτσι εάν θεωρήσουμε ότι το παιχνίδι έχει χαθεί πλήρως σε Β. Κορέα, Βιετνάμ και Κίνα (που ο γνωστός θεωρητικός με 7 γράμματα διαφωνεί) νομίζω ότι για την Κούβα οι περισσότεροι θεωρούμε πως αργοπεθαίνει χωρίας αυτό να έχει γίνει ακόμα.

Και ερωτώ:
Τι κάνουμε για αυτό?
Ποια είναι η στήριξή μας στην Κούβα?Οι εκδρομές και γενικά η υλική βοήθεια?
Δεν θα μπορούσαν τα ΚΚ όλου του κόσμου (η τουλάχιστον όσα τρέφουν συμπάθια για την Κούβα) να συγκεντρώνονται εκεί?

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

-Γνωστός θεωρητικός με επτά γράμματα...
-Κύριο, κύριο, ήρθαν το επισκέπτες.

Τη λδ της κορέας τη στηρίζουμε. Παίζει να είμαστε κι οι τελευταίοι παγκοσμίως.
Την κούβα επίσης τη στηρίζουμε. Σε κάθε φεστιβάλ γίνεται χαμός με τις χάντρες και τα καθρεφτάκια του ελληνοκουβανικού. Τους τα στείλαμε πριν πέντε αιώνες με τον κολόμβο και τώρα μας εκδικούνται.

Ίσως να μπορούμε και καλύτερα. Αλλά τι να κάνουμε; Να στείλουμε ένα γκράνμα με εθελοντές επαναστάτες;
Πολλές φορές η καλύτερη αλληλεγγύη σε μια χώρα όπου έχει νικήσει η επανάσταση είναι να σπάσεις την απομόνωσή της. Δηλ να κάνεις την επανάσταση στην χώρα σου.

Ανώνυμος είπε...

Ποιος να ΄ναι? Ποιος να ναι?

Υ.Γ Αλήθεια ποιος είναι ρε Χρήστο?

Χρήστος είπε...

Καλά το είπε το απολίθωμα. Ήμασταν επισκέπτες του...
Για την Κίνα που είχαμε μιλήσει είχε πει πως δεν έχει χαθεί ακόμα η υπόθεση και πως μπορεί στις Πόλεις η κατάσταση να είναι άκρως καπιταλιστ(ρ)ική όμως στην ύπαιθρο υπάρχουν ακόμα οι σοσιαλιστικές δομές.

ΥΓ Απολιθοματάκι θα έγραφες κριτική σε τραγούδια ,ποίηση κτλ στο μπλογκ?

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Γενικά όχι. Εκτός κι αν υπάρχει ειδικός λόγος.

αστυάνακτας είπε...

Εγώ δεν είπια νερό...αλλά έφαγα αρκετές φράουλες...με κομματική απόφαση...έτσι συγκρατήθηκαν οι τιμές της φράουλας εκείνη την περίοδο και υπάρχει ακόμη φράουλα....Οποιεσδήποτε παρενέργειες μου συμβαίνουν σήμερα...μη ανάγνωση του μαρξισμού ως θεμελιώδες γνώρισμά μου ως δεξιοαριστερίστικου οπορτουνισμού μπορείς να το αποδώσεις κι εκεί....

με αγάπη και εκτίμηση

sasgamao.blogspot.com είπε...

α ρε συντροφάρα , αφου δεν την παλεύεις εκτος, δεν ξαναγυρνάς σαν επιρροή έστω, μπας και γαμήσεις και κανα μουνι?

αν είναι να κάνεις ψυχοθεραπεία απο το ίντερνετ, αστα να πανε στο διάολο... ξέρω ενα καλό ψυχολόγο πάνω ,το τσούνη με ειδίκευση στα πρεζόνια και τους κομμουνιστές με ψυχολογικά προβλήματα αϊ τραβα να πιείτε κανα ξύδι στο κουρδιστό ν'ακουσετε καμια ροκιά να γειωθήτε...

μια ζωή μαλάκες είμασταν και μια ζωή μαλάκες θα μαστε , είναι το τίμημα του οργανωμένου μερμυγκα, έχεις σκεφτεί ότι ίσως τους περισσότερους συντρόφους να τους βολεύει όλη αυτή η απραξία της επαναστατικής σκέψης? νομίζω πως όλοι προτιμούνε να τους λένε τι θα κάνουνε, λειτουργούν με οδηγίες χρήσεως και δεν έχουν σκοπό να το αλλάξουν αυτό όσο και να είναι αναγκαίο για το κίνημα ( ποιο κινημα....εδω γελάμε όλοι μαζι!)
Το μόνο θετικό είναι ότι τουλάχιστον κάτι αργοκινείτε και μένουν τα κάρβουνα αναμένα κάτω απ'τη στάχτη , λίγα ξυλαράκια να βάλεις απο πάνω , λίγο να τα ανακατέψεις , λίγο να φυσήξεις κόντρα και θα αναψει μεγάλη φωτιά , έχεις δει ποτέ σου κούτσουρα να μπαίνουν μόνα τους στο τζάκι για να καούνε, τη χημική αυτανάφλεξη τη χρησιμοποιεί μόνο το παπαδαριό στο παναγιο τάφο για το άγιο φως , μην γίνεσε μερος του κλήρου, όχι αλλοι μανιοκαταθλιπτικοί ρε πούστη μου , όχι άλλες εμμονές, ότι είναι να γίνει θα γίνει και εμείς θα είμαστε εκεί, δεν χρειάζεται ο κόσμος καπετάνιους της μιζέριας , πιες κανα ξύδι και τα λέμε στην επόμενη πορεία , τελος .-
απαισιόδοξος και επαναστάτης δεν γίνεται...

και μένα φράουλες τίγκα στη ραδιενεργεια έτρωγε η μάνα μου όταν με βύζενε ...

sasgamao.blogspot.com είπε...

α ρε συντροφάρα , αφου δεν την παλεύεις εκτος, δεν ξαναγυρνάς σαν επιρροή έστω, μπας και γαμήσεις και κανα μουνι?

αν είναι να κάνεις ψυχοθεραπεία απο το ίντερνετ, αστα να πανε στο διάολο... ξέρω ενα καλό ψυχολόγο πάνω ,το τσούνη με ειδίκευση στα πρεζόνια και τους κομμουνιστές με ψυχολογικά προβλήματα αϊ τραβα να πιείτε κανα ξύδι στο κουρδιστό ν'ακουσετε καμια ροκιά να γειωθήτε...

μια ζωή μαλάκες είμασταν και μια ζωή μαλάκες θα μαστε , είναι το τίμημα του οργανωμένου μερμυγκα, έχεις σκεφτεί ότι ίσως τους περισσότερους συντρόφους να τους βολεύει όλη αυτή η απραξία της επαναστατικής σκέψης? νομίζω πως όλοι προτιμούνε να τους λένε τι θα κάνουνε, λειτουργούν με οδηγίες χρήσεως και δεν έχουν σκοπό να το αλλάξουν αυτό όσο και να είναι αναγκαίο για το κίνημα ( ποιο κινημα....εδω γελάμε όλοι μαζι!)
Το μόνο θετικό είναι ότι τουλάχιστον κάτι αργοκινείτε και μένουν τα κάρβουνα αναμένα κάτω απ'τη στάχτη , λίγα ξυλαράκια να βάλεις απο πάνω , λίγο να τα ανακατέψεις , λίγο να φυσήξεις κόντρα και θα αναψει μεγάλη φωτιά , έχεις δει ποτέ σου κούτσουρα να μπαίνουν μόνα τους στο τζάκι για να καούνε, τη χημική αυτανάφλεξη τη χρησιμοποιεί μόνο το παπαδαριό στο παναγιο τάφο για το άγιο φως , μην γίνεσε μερος του κλήρου, όχι αλλοι μανιοκαταθλιπτικοί ρε πούστη μου , όχι άλλες εμμονές, ότι είναι να γίνει θα γίνει και εμείς θα είμαστε εκεί, δεν χρειάζεται ο κόσμος καπετάνιους της μιζέριας , πιες κανα ξύδι και τα λέμε στην επόμενη πορεία , τελος .-
απαισιόδοξος και επαναστάτης δεν γίνεται...

και μένα φράουλες τίγκα στη ραδιενεργεια έτρωγε η μάνα μου όταν με βύζενε ...

Yannis Theocharis είπε...

"α ρε συντροφάρα , αφου δεν την παλεύεις εκτος, δεν ξαναγυρνάς σαν επιρροή έστω, μπας και γαμήσεις και κανα μουνι?"

Πας καλά; Κάτι τέτοιες λογικές και άτομα που τις φέρουν απομακρύνουν πολλούς σοβαρούς ανθρώπους από την οργανωμένη πάλη. Και αυτό είναι ένα σπάνιο σημείο στο οποίο η οργάνωση ταυτίζεται με το εξωκοινοβούλιο.

Η ψυχική διάθεση του καθενός δεν κανονίζεται με διάταγμα. Τέλος αν σε έχει πειράξει κάποια πολιτική θέση ή δράση του απολιθώματος αντέτεινε λογικά επιχειρήματα. Οι αήθεις επιθέσεις δε βοηθούν.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

@σ. σας κάνω έρωτα μπλογκσποτ,

σας παρακαλώ, όχι σεξισμούς, με πιάνει το σεκίτικο.
Τι πάει να πει μ...ί για να γ...σεις;
Πρέπει να κάνουμε ένα αχτίφ στη μαρξιστική ηθική.

Στην οργάνωση είμαι δίπλα σαν επιρροή, αλλά πολλοί με θεωρούν κακή επιρροή και με αποφεύγουν. Στο θέμα κοπέλα υπάρχει πρόβλημα, γιατί μέχρι τώρα οι σχέσεις μου ήταν μέσα απ' την κνε. Αλλά στην οργάνωση θα έψαχνα συντρόφισσες, όχι μ... να πηδήξω.

Αν το δίλημμα είναι ψυχανάλυση στο μπλοκ ή να πάψω να σκέφτομαι και να το ρίξω στα ξίδια, προφανώς προτιμάω το πρώτο.
Θέλω να πιστεύω ότι πολλοί σύντροφοι το υπερβαίνουν διαλεκτικά και βρίσκουν ισορροπίες καλύτερα από μένα, χωρίς να χρειαστεί να γίνουν αλκοολικοί.

Αυτός ο τσούνης μου θυμίζει περίπτωση γαλανού που κι αυτός πίστευε ότι ειδικεύεται σε κομμουνιστές κι είχε γράψει μεταξύ άλλων το κρυμμένο πρόσωπο της επανάστασης (ερωτογραφία της κνε). Πλάκα είχε, αλλά από ουσία δεν έλεγε τίποτα.
Δεν έχω πρόβλημα να τον γνωρίσω. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν πίνω ξίδια.

Υγ: πολύ θετικό που δεν αλλάζεις άποψη κάθε λεπτό.

-Η σοβιετία δεν ήταν μόνο φράουλες κι αίμα (εν παρόδω, χάλια ταινία). Ας δούμε πχ πόσο έπεσαν μετά το τσέρνομπιλ τα εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού για την ουκρανία.