Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2022

Φόροι, θάνατος, Πολυτεχνείο... - Σχεδόν πενήντα χρόνια

 Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ και εμφανίζονται σχεδόν νομοτελειακά στη ζωή, σαν ατσάλινες νομοτέλειες και ατσάλινο τείχος, που αλύγιστο ορμάει.

Φόροι, θάνατος... και ό,τι θέλει κανείς, συμπληρώνει.

Οι φόροι, και βασικά η αύξηση των έμμεσων φόρων, που είναι δίκαιοι γιατί οι πλούσιοι αγοράζουν πολλά πακέτα μακαρόνια, για να γεμίζει το φιλόπτωχο ταμείο του Κυρανάκη.


Ο θάνατος, που είναι όμως διαλεκτικά δεμένος με τη ζωή, και έτσι και αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη, είτε από ζωή είτε από θάνατο.

Και τα "έθιμα" του Πολυτεχνείου. Τα δικά μας, με τον τριήμερο εορτασμό, τα τραπεζάκια έξω, και την κορύφωση με την πορεία. Και βασικά αυτών που το μισούν ακόμα και είναι απείρως πιο γραφικά. Ναι αλλά υπήρχαν νεκρές μαρμότες μέσα στο Πολυτεχνείο;

Έχουμε και λέμε.

Φόροι, θάνατος και...

-Το φεστιβάλ σκατοψυχιάς για το αν υπήρχαν νεκροί μέσα στο ΕΜΠ και το προαύλιο. Λες και έξω από την περιοχή είναι απλό φάουλ. Λες και είναι τόσο δύσκολο στις μέρες μας να παραδεχτούν ανοιχτά πως είναι φασίστες.

-Οι φασίστες με πολιτικά (δημοκρατικό μανδύα), που θέλουν τα Πανεπιστήμια στον γύψο -για να μην τους προκύψει άλλο Πολυτεχνείο, εκεί που δεν το περιμένουν.

Αλλά αρρωσταίνουν όταν βλέπουν τέτοιους φαντάρους στο Πολυτεχνείο...



-Η Σώτη και οι φίλοι της που λένε πως δεν είναι ζωντανό το Πολυτεχνείο και κάνουν σαν υστερικοί για να καταργηθεί.

-Η Πανσπουδαστική νο8 ξανά στο επίκεντρο των ΜΚΔ. Και ο Μίμης να ζητιανεύει απεγνωσμένα την προσοχή μας, από τα αζήτητα της πολιτικής ιστορίας.

Φόροι, θάνατος και...

-Η ΕΛΑΣ Ελλήνων Πραιτωριανών που κατεβάζει τη μισή οργανωτική της στον δρόμο -σταθερή αξία κάθε χρόνο, από τα... πιο μαζικά μπλοκ. Και οι αστείες ανακοινώσεις της για τα μπλοκ των φοιτητών και των διαδηλωτών.

-Τα άκαιρα χριστουγεννιάτικα στολίδια, λες και είμαστε Αυστραλία, με τον καιρό να θυμίζει ακόμα καλοκαίρι.

-Το ελικόπτερο της ΕΛΑΣ πάνω από τα κεφάλια μας, να μην ακούμε τι λέμε, σαν άστρο λαμπρό που τους οδηγεί και περιμένει να μπει στο έλατο του δήμου.

Φόροι, θάνατος και...

-Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ σαν σιδερόφρακτος λαγός, να τρέχει μες στο καταμεσήμερο να τερματίσει πρώτη, περπατώντας προσεκτικά μα τον Ιανό, σαν ρωμαϊκή περίπολος στο δάσος πριν το γαλατικό χωριό...

-Τα μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ, στο τέλος και σε απόσταση ασφαλείας από όλους τους άλλους, να έχουν την ψευδαίσθηση της λαοθάλασσας, επειδή τριψήφιο αριθμό πλήθους μετά από καιρό, και να μην έχουν ούτε έναν Μπιρσίμ να τους μάθει σωστά τη δουλειά. 

-Απλή διαφορά φάσης από το κανονικό ΠΑΣΟΚ, όπως δείχνουν και οι αφίσες της νεολαίας τους, που κάθε χρόνο βρίσκει νέο τρόπο για να κρύβει τα ιστορικά συνθήματα της πύλης του Πολυτεχνείου.

Και κάπου εκεί, στο βάθος αριστερά, μπορεί να υπάρχει ένα σύνθημα "έξω το ΝΑΤΟ".
Κάμερα σε αυτόν.

Φόροι, θάνατος και...

-Τα γενέθλια του κόμματος, την ίδια μέρα. Και το ΑΠΕ να μην το αναφέρει καν στο "ρεπορτάζ" για την πορεία. Αλλά να κάνει διορθωτική αναφορά, με μια φράση για το ξεκάρφωμα:

"Παράλληλα μαζική πορεία πραγματοποίησε το ΚΚΕ..."

Παράλληλα, περπατάμε παράλληλα...
Αλλά αυτός που το τραγουδά, έχει τουλάχιστον το θάρρος της φασιστικής του γνώμης και δεν κρύβεται παρά μόνο στην τρύπα του...

-Στο ίδιο ρεπορτάζ, σημειωνόταν για την ΠΑΣΠ

Φοιτητές – μέλη της ΠΑΣΠ που τη συνόδευσαν πέρασαν έξω από τη Βουλή και κατευθύνθηκαν μέσω της Βασιλίσσης Σοφίας προς την αμερικανική πρεσβεία, όπου και έφθασαν -sic...

Αφενός θεωρείται επίτευγμα ότι έφτασαν. Αφετέρου, μετά τη στροφή του Τσίπρα στο Χίλτον, πριν από μερικά χρόνια, δεν μπορείς να 'σαι σίγουρος για τίποτα. Τουλάχιστον δεν έστριψε στα λουλουδάδικα...

Φόροι, θάνατος και...

-Όλες οι γενιές παρούσες, από τους μικρούς πιονέρους του Κόκκινου Αερόστατου -που πλέον όμως δε λέγονται "Νέοι Πρωτοπόροι", αλλά "Σκίουροι", αν δεν κάνω λάθος, θυμίζοντας ίσως Τσιπ και Ντέιλ. Μέχρι τη γενιά του Πολυτεχνείου και τους ακόμα παλιότερους.

Γιατί ο αγώνας χρόνια δεν κοιτά και βασικά δεν έχει γενιές, αλλά αγωνιστές που εκπροσωπούν πάντα τη νιότη του κόσμου και δε συμβιβάστηκαν, σε αντίθεση με όσα λέγονται για τη "γενιά" τους.

-Η Αλέκα στην πορεία, με τη βοήθεια του πι. Όχι για να γίνει viral, αλλά γιατί θεωρεί αυτονόητη την παρουσία της.

Και αυτό που δεν μπόρεσαν να καταλάβουν όσοι ξεσπαθώνουν ενάντια στα επαγγελματικά στελέχη ως θεσμό (χωρίς να διαφέρουν ιδιαίτερα, κάποιοι από αυτούς, από τις φασίζουσες άναρθρες κραυγές για τους "ανεπάγγελτους, επαγγελματίες πολιτικούς" που δεν έχουν κολλήσει ποτέ τους ένα ένσημο) είναι πως για τους κομμουνιστές τουλάχιστον, η επανάσταση δεν είναι επάγγελμα και για αυτό δε βγαίνουν ποτέ στη σύνταξη, αλλά συνεχίζουν όσο βαστάνε τα πόδια τους. Και ενίοτε και ακόμα παραπάνω...

Φόροι, θάνατος και...

Και έχει σαν στάμπα τις ψυχές μας σημαδέψει. Κάθε χρόνο, τέτοιο καιρό, οι μέρες του Νοέμβρη, του Μάη, η αυθόρμητη συγκίνηση, το συναίσθημα που ξεχειλίζει, που μας έχει σημαδέψει.

Και δεν το βλέπεις μόνο σε εμάς, στους δικούς μας ή σε αυτούς που είναι κοντά. Το βλέπεις ακόμα και σε αυτούς που πέρασαν κάποτε και κράτησαν κάτι, ακόμα και αν αποδείχτηκαν "περαστικοί"...

Το βλέπεις ακόμα και στον Ανδρέα Μικρούτσικο, που κάποτε λένε πως αρνούνταν να κάνει εκπομπή στην τηλεόραση στις 17 Νοέμβρη, και τώρα σαν πανελίστας σε κάτι δεύτερο, μεσημβρινό, θυμήθηκε τα νιάτα του και άρχισε να διηγείται τα γεγονότα και όσα έζησε, μαζί με τον αδερφό του Θάνο.

Γιατί το αίμα νερό δε γίνεται. Κι ας νερώσεις στην πορεία τα ιδανικά της νιότης σου, για να βγάλεις εύκολο χρήμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: