Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Το ροκ του μέλλοντός μας

Μέρα κι ενάντια ενώθηκαν
Και τι με νοιάζει εμένα
Δεν είμαι με κανένα...



Τι γίνεται σε ένα κακό λάιβ που έχει πολλή φασαρία για να μιλήσεις στο διπλανό σου; Βλέμμα στο κενό, περισυλλογή κι ενδοσκόπηση μέχρι να τελειώσει. Που εγώ αυτό κάνω ούτως ή άλλως, αλλά τώρα το έκαναν κι οι υπόλοιποι κι είχα καλό άλλοθι.

Κι έτσι βρήκα το πολιτικό αντίστοιχο της σούπας που λέγεται: ακούω έντεχνο.
-Είμαι αριστερός…
Και καλά με αναφορές στους κλασικούς και στο κλασικό ροκ. Αλλά κατά βάση ρεφορμιστές του κερατά, τσιράκια του ελλην-άδικου συρμού και των ελαφρομπιτ καταστάσεων. Ντροπαλές παραχωρήσεις, επώδυνοι συμβιβασμοί και (σε τελική ανάλυση) άνοιγμα των ποδιών για να δουν κάτω απ’ το μίνι σου όσοι κάθονται στο τραπέζι όπου ανέβηκες να χορέψεις.
Κάτω απ’ τη φλούδα μυαλό κουκούτσι. Μόνο η καρδιά του σοσιαλδημοκράτη που προσπαθεί να παντρέψει τα αγεφύρωτα.

Κι εμείς με ποιους είμαστε;
Τι πλαστήρας, τι παπάγος, όλοι οι σκύλοι μια γενιά
, που μαζεύεται και ξεδίνει στα σκυλάδικα.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο ισχύει αυτό που έλεγε σε μια σούπερ μπάλα ο πανούτσος στον κάρπετ για τον καλύτερο παίκτη όλων των εποχών.
-Όλοι οι δεξιοί θεωρούν καλύτερο τον πελέ κι οι αριστεροί τον μαραντόνα (που όντως έτσι είναι).
-Κι εσύ;
-Εμείς οι ρέιβερ είμαστε με τον ροναλντίνιο…!

Κι αρχίζει να κουνάει σαν χαζό πάνω-κάτω τα χέρια του.
Αν δεν πιάνετε το αστείο, δε μπορώ να το εξηγήσω, ίσως και να μην είναι στην τελική. Έχει να κάνει με το στιλ του πανούτσου που είναι ιδιαίτερο και το φαντεζί παιχνίδι του ντίνιο (κάποτε).

Έτσι κι η κε του μπλοκ. Στο ψευτο-δίλημμα εμπορικά ή ποιότητα διαλέγει το καλτ των 80’ς που τα συνδυάζει αμφότερα σε σημείο υπερβολής. Είμαστε με τους τζένγκις χαν, τις ροκ συναυλίες επί γκόρμπι και τις περιοδείες της γιοβάννα πίσω απ’ το παραπέτασμα.

Άλλη προβιά που φοράει ο οπορτουνισμός είναι ο μεταμοντέρνος μύλος που όλα τα ακούει και κρατάει από κάθε είδος τα καλύτερα. Ιδεολογικό ποτ πουρί. Μαρξ μαζί με φρόιντ κι ολίγη από χόλογουέι, τσε και μπακούνιν, μητροπάνος με σκυλιά (ακούω στα κρυφά και πέγκυ ζήνα).
Πολιτικο τουρσί με ρεμίξ και διασκευές. Αλλά οι εννιά στις δέκα είναι από αναθεωρητές του γλυκού νερού που το λένε πολύ χειρότερα από το αυθεντικό.

Στον αντίποδα εμείς οι παραδοσιακοί, κολλημένοι χρόνια στις ίδιες κασέτες, τις βάζουμε κάθε φορά απ’ την αρχή κι ας μασάνε από το πολύ παίξιμο. Το βασικό πρόβλημα όμως είναι ότι ο κόσμος μας βαριέται γιατί δε μας καταλαβαίνει και του πέφτουμε βαριοί, σαν κλασική μουσική με τσιτάτα από κλασικούς.
Η τελευταία φορά που ήρθε να μας ακούσει ήταν η ενάτη συμφωνία της βάρκιζας. Έκτοτε άρχισε η παρακμή.

Κι όμως, τα τραγούδια μας δεν αφορούν μια μικρή ελίτ. Εμείς τραγουδάμε αδερφέ μου για να σμίξουμε τον κόσμο, όχι για να ξεχωρίσουμε απ’ αυτόν. Το λάιτ μοτίβ μας (καλά το λέω μαέστρο;) έχει νότες από τη μουσική της κοινωνίας του μέλλοντος. Άλλο αν καμιά φορά δεν είμαστε στο ύψος των περιστάσεων και τραγουδάμε σαν κακοφωνίξ.
Μια χαρά τα έγραψε ο συνθέτης (μαρξ), αλλά χωρίς σωστή ερμηνεία μαζί με το τραγούδι εκτελούμε και τις ελπίδες μας.

Το θέμα λοιπόν δεν είναι να βρεις το είδος (αυτό το ξέρουμε από πριν) αλλά έναν καλό τραγουδιστή, τον καλύτερο όλων των εποχών.
Το κόμμα έχει πει ανεπανάληπτα τραγούδια, αλλά έχει να βγάλει τόσο καλό δίσκο από τη δεκαετία του σαράντα.
-Και τα τελευταία καλά είναι, λες. –Όχι ρε συ, δεν ακούγονται, σου πετάν οι πιο ντούροι.
Κάτι σαν τον παπακωνσταντίνου. Άλλαξαν οι εποχές κι έπεσε κι αυτός μαζί με το τείχος. Κι ας μας προειδοποιούσε απ’ το 87 με το καταρρέω.

Το κόμμα είναι ιστορική μπάντα με πρωτοπόρο ήχο, επιπέδου μπητλς, μέχρι που μας διέλυσε η σκρόφα η γιόκο στην τασκένδη. Οι επίγονοι σέρνονται πάνω στην (πολιτική) σκηνή σαν έφηβα γεράκια, όπως κάνουν οι στόουνς. Αλλά αυτούς τους ακούει πιο πολύ το εξωκοινοβούλιο, για δύο λόγους.
Επειδή το όνομά τους θυμίζει κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης με λοστούς και νεράντζια. Κι επειδή πρέπει να πουν κάτι διαφορετικό απ’ το κόμμα που είναι με τους μπητλς.

Ο μαγικός αυλός του λένιν χόρεψε στο ρυθμό του τα πλήθη, παρά τα φάλτσα και τις παραφωνίες. Ώσπου ήρθε ο γκόρμπι κι έγινε μαέστρος στο ρέκβιεμ για ένα όνειρο το οποίο κίνησε τον ρου της ιστορίας για εβδομήντα χρόνια.
Δεν ήταν αυτό όμως το κύκνειο άσμα μας.
Την τελευταία λέξη θα την τραγουδήσουν οι λαοί.

22 σχόλια:

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

Μιας και πιάσαμε και την κουλτούρα: 20 Χρόνια μετά την πτώση του τοίχους οι Σκορπιοί οι οποίοι τραγούδησαν τον Άνεμο της Αλλαγής 8 χρόνια μετά τον Αντρέα με τις αμερικάνικες σημαίες στο φόντο κατά την πτώση παίξανε στο Γκρέτσια.

Στο φόντο αυτή τη φορά είχαν την σημαία του φεστιβάλ της κνε (που τα καλύτερά του τα είχε πει όταν τον είχαν οι Μικρούτσικοι και οι Μπίστη boys στο ΕΚΚΕ).

Το κόμμα του λαού τι έχει να πει γι αυτό? Με ενδιαφέρει επίσης η άποψη που έχει επί τούτου και το σπίτι του λαού βεβαίως βεβαίως.

Υ.Γ. (άσχετο) Παρά τη βία και νοθεία ο εκπρόσωπος του Πατερούλη προηγείται στην ψηφοφορία σ. Λεονίντ.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Για το κυρίως θέμα η κε του μπλοκ τηρεί σιωπή ιχθύος που είναι και το ζώδιό της.
Για το υστερόγραφο έχει να πει ότι ακριβώς λόγω της εκτεταμένης βίας και νοθείας δεν προηγείται. Οι σταλινικοί νόμισαν ότι θα πάρουν άνετη νίκη με 99,9%.
Αλλά όχι κύριε.

parekklisi είπε...

Με μέτρο η νοθεία ε... Μη βάλω τώρα το Μπέρια να πιάσει δουλειά και πέσει το μπλογκ από τις πολλές ψήφους.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Αν έχεις το μπέρια ρίχνεις το μπλοκ τώρα και ανακοινώνεις απλά το αποτέλεσμα. Και σε όποιον αρέσει.

Εγώ έχω να πω ότι δεν κινητοποίησα κανέναν μηχανισμό (ακόμα) κι ότι ψήφισα σπαρίλα. Στην αρχή...

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

Και νόμιζα πως μόνο εγώ έπεσα θύμα αδέλφια μου (bloggers) εσείς και δεν ψήφισα τον εαυτό μου...

ALEKOSR είπε...

ΧΑΧΑΧΑ το κόμμα με τους Beatles και το εξωκοινοβουλιο με τους Rolling stones χαχα
το πρόβλημα είναι ότι οι Beatles πέθαναν ...
Βέβαια θα μου πεις οι Stones ακομη γεμίζουν τα στάδια (για να τους βλέπει ο Σημιτακος) αλλά θα πεθάνουν και αυτοι πόσο ακόμα να ζήσουν...
χαχαχαχα
πάντως είναι καλή η παρομοίωση
τι μουσικη ακουμε λοιπον...
η καλύτερη απάντηση : τα πάντα χαχα
σιγά μην ακους και τα κοάλα
Αλλά όχι δεν είμαι με το 80 είμαι με το 60 και την πρώτη πενταετία του 90
από 80 μόνο Maiden,Metallica,Judas,Running Wild,Nick Kave
και Παπακωνσταντινου,Τρυπες,Μωρα στη Φωτια κλπ
τελικά καλό ήταν και το 80
χαχα

Ανώνυμος είπε...

για να επιβεβαιώσω την εκτίμηση της Κ.Ε.(περί εξωκοινοβουλίου-stones), θα ήθελα να επισημάνω πως όταν το μεγαλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών έκανε το ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ για την ιστορία του ροκ βήμα να πάρει τον muddy και όλη τη μαύρη μουσική παράδοση και να τη πλασάρει στη χρυσή γενιά του baby boom(δίχως κατοχή και πείνα χωρις ρετσινα...)οι άλλοι παίζανε ακόμα ποπάκια. Επίσης όταν ο μεγαλύτερος frontman όλων των εποχών τραγουδούσε "i stuck down in st. Petersburg when i saw it was a time for a change" και "cause summer's here AND THE TIME IS RIGHT for fighting in the streets" τα καλά παιδιά την είχανε δει χιππισ ξαφνικα και κανανε ταξιδια στην ινδία.. Επίσης να πω ότι τους stones δε θα μπορούσε ποτέ να τους διαλύσει μια γυναίκα- και μάλιστα κινέζα!- γιατί ήταν και είναι ροκ με όλη τη σημασία της λέξης και μέχρι να πεθάνουνε θα αλλάζουν τις groupies σαν τα πουκάμισα. LONG LIVE THE KINGS!!!!

τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι το "καταρρέω" δεν είναι του βασιλάκη αλλά του Άσιμου

κομμάντο του βασιλιά τζαγκερ (σε ειδική αποστολή)

μια άλλη φεπίτισσα (είναι εφικτή) είπε...

ΟΞΥΓΟΝΟ (ΣΤΑ) LIVE

Σου λεω καλα κανανε
αφου τους προκαλειτε.
Γεματη η ιστορια κινηματα
και σεις τα αγνοειτε!

Το ροκ του παρελθοντος μας επιβιωνει στους δισκους μας και αυτο που εχει να κανει ο καθενας μας που σεβεται το αυτι του αλλα και την αισθητικη του ειναι να σταματησει να χει αυταπατες για τις παλιες αγαπες του και να μην τις ακολουθει πια στις μουσικες σκηνες-μπουζουκια.
Τι να κανουμε το εντεχνο δεν ειναι για λιγους κ εκλεκτους αλλα ολους μας χωραει,κ αυτο σαν την αριστερα και σαν το σκυλαδικο της Ακτης Πειραιως που χωραει πολλους πολλους αριστερους εναλλακτικους Πασοκους,που μετα την Πεγκυ Ζηνα(με τον Μητροπανο????)που πηγαν το προηγουμενο Σαββατο λεν ας περασουμε κ απτο βασιλακη για τα χαιρετισματα στην εξουσια βρε αδεφε.Και τους τα πε καλα,μεχρι στα τραπεζια τους ανεβασε.(οτι ρυθμο κ αν τραγουδω,χορευουν τσιφτετελι)

Οι υπολοιποι φιλοι του δε,λογω ελλειψης ταλεντου στο τραγουδι, κανανε εμπνευσμενο σεξιστικο χιουμορ κ γω δεν ηξερα ποιον πρεπει να πρωτολυπηθω,το κοινο που γελουσε με τα αστεια,τους καλλιτεχνες που αναγκαζονται να το κανουν για να προσαρμοζονται στην "εποχη" τους η εμενα που ισως κ να μαι το προβληματικο στοιχειο της κοινωνιας,αφου ολοι περναν καλα ενω εγω οχι.Μετα σκεφτηκα τον Ασιμο που ελεγε "Εμείς είμαστε πλασμένοι για να υποφέρουμε, είναι όμως γλυκός ο πόνος
όταν ξέρεις πως διαφέρεις απ' τους άλλους..” κ παρηγορηθηκα καπως.
Δεν τους πεισαν ομως ολους να γινουν Ρεβιζιονιστες(για τη μουσικη παντα μιλωντας.Για την αριστερα το συζηταμε)κ να πουλανε οτι τραγουδανε για να ζησουν.Μειναν κ για μας καποιες μουσικες σκηνες με ασυμβιβαστα live,σαφη αποψη για την τεχνη κ για το ρολο του καλλιτεχνη στην κοινωνια.
και τελοσπαντων για μας που συνειδητα αγαπαμε το εντεχνο ειτε γιατι απλως καλυπτει τις μουσικες ανησυχιες μας(εγω μαλλον ανηκω σαυτην την κατηγορια) ειτε γιατι εκτιμαμε το δεσιμο 2 τεχνων (απτην ετυμολογια της λεξεις μουσικη τεχνη+ποιητικη τεχνη) ξερουμε οτι σημαινει δημιουργικοτητα και εμπνευση(για μας που το ακουμε) κ δεν ειναι απλως το αντιθετο του ατεχνου.Και ναι μπορει να ναι παρωχημενος ορος αλλα πρεπει καπως να το λεμε για να μπορουμε να συνεννοηθουμε(εξαλλου κ ο ορος αριστερα δεν ειναι κυριολεκτικος αλλα λεγεται κ αυτος κατα συμβαση)

Φτανει με τα γλωσσολογικα,γιατι λεω κ κλεμμενα πραγματα ετσι κ αλλιως.Μου θυμιζω τον Τσακνη που λιγο πριν μας τραγουδησει το ουλαλουμ μας πεταει το κορυφαιο "κ τωρα θα σας πω ενα τραγουδι μου,απτα δυσκολα,γιατι μαρεσει να τραγουδαω αντισουξε,με μουσικη δικη μου κ ποιηση Γιαννη Σκαριμπα"κ ξεκιναει η περιορισμενου ενδιαφεροντος (ε οχι κ αδιαφορη!!) μουσικη του κ μειναμε εμεις να κοιτιομαστε κ να προσμενουμε την κυρα...

Επισης αυτο με το τι μουσικη ακους να αποδεικνυει κ την επαναστατικοτητα σου ειναι σαν την ερευνα με τα λεωφορεια??Οπου οι οπορτουνιστες(που ντρεπονται για τις ιδεες τους)καθονται στα καθισματα λιγο μετα τη μεση, οι υπεραισιοδοξοι αριστεριστες μπροστα μπροστα ενω οι γνησιοι επαναστατες στη γαλαρια?
Πως προκυπτει η συνδεση;Κ γιατι ενα live με punk κ φωτιες εξω απτο Βιολογικο κρυβει μεσα του "τα πιο επαναστατικα στοιχεια της κοινωνιας"?.Τελος η ταξικη παλη.Πλεον την ιστορια προωθει η μουσικη παλη.

Υ.Γ. Και εισαι Κνιτης εσυ ,
παινεμενο παιδι
αλλα εξηγησε μας γιατι τοσα χρονια απερριπτες τη ρεμπετικη μουσικη κ του ρεμπετες εν γενει;Και ποτε μεταμορφωθηκαν σε "πραγματικα τεκνα της εργατιας;"Αλλα και πιο προσφατα, καλλιτεχνες οπως ο Μαλαμας κ τα συναφια του χαρακτηριζοταν ως υποκουλτουρα.Τι τους κουλτουροποιησε?
Α κ ο λαος ζητα να του εξηγησεις τι ειναι το λαικο punk.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

1. Τα 80'ς για την ελλάδα ήταν ό,τι τα 60'ς για τον υπόλοιπο κόσμο. Ακόμα και τις κεϋνσιανές αυταπάτες με χρονοκαθυστέρηση τις γευτήκαμε.
Το πρώτο μισό του 90 είναι ύστερα 80'ς, κοινωνία όπως προέκυψε από την προηγούμενη δεκαετία, όχι πάνω στη δική της βάση.
Στο βαζιουλινισμό οι όροι δηλώνουν το ακριβώς αντίθετο (ύστερος είναι ο ώριμος σοσιαλισμός που προκύπτει πάνω στη δική του βάση και πρώιμος αυτός με τα πολλά κατάλοιπα).

2. Την ώρα που εσάς σας δέρνανε οι μικροαστικές ανυπομονησίες τύπου I can't get no satisfaction, εμείς χωρίζαμε τα τσανάκια μας με τον μενσεβίκο τον μακάρντνεϊ για να γράψουμε τον ύμνο του κομμουνισμού (imagine) και των σοβιέτ (power to the people) μαζί με τς απαραίτητες αυταπάτες για ειρηνικό πέρασμα και το give peace a chance.
Εμείς διαλυθήκαμε από δικά μας λάθη, πεθάναμε νέοι και μείναμε θρύλοι, σαν την κομμούνα. Εσάς σας έφαγε η σκόνη του χρόνου, εκφυλιστήκατε γραφειοκρατικά κι ενσωματωθήκατε μεταμοντέρνα καταρρέοντας εν ζωή.
Τι να γίνει; Let it be...

κι όπως είπαν και τα σκαθάρια: Back to USSR

υγ: είπα εγώ ότι δεν το έγραψε ο άσιμος;
Αλλά έτσι είναι τα κομμούνια, κλέβουν τις καλύτερες ιδέες των αναρχικών για να γίνουν μούρες και μετά τις εκφυλίζουν.
-και το μελαχρινάκι είναι του χριστοδουλόπολου...

3.Άιντε και καλή τύχη μάγκες...

Χάρτινη η αλληλεγγύη
ψεύτικα τα ποσοστά
αν με στήριζες/ψήφιζες λιγάκι
θάσαν όλα αληθινά

δίχως το δικό μας κράτος
δύσκολα περνάει ο καιρός
δίχως το δικό μας κράτος
είναι ο κόσμος πιο σκληρός

Όλα τα υπόλοιπα έχουν θέση αντι-εισήγησης. Θέλω να πω, μπορούν να σταθούν μόνα τους σε ξεχωριστό κείμενο.
Να προσθέσω μόνο ότι η κε του μπλοκ μένει πιστή στην παλαιοημερολογίτικη γραμμή. Ούτε σκληρά, ούτε μαλακά, ούτε ρεμπέτες, ούτε μάλαμας.

Ανώνυμος είπε...

Καλά. Όταν εσείς τη βγάζατε στη προεδρική σουίτα του Ηilton με Γιόκο χόρτο και συμπάθεια φιλειρινικά, εμείς ερχόμασταν στην ελλάδα της χούντας, καναμε συναυλία με μπάχαλα που τη διέκοπταν οι χωροφύλακες και στους χουντικούς δημοσιογραφίσκους πουχαν λυσσάξει και τόλμησαν να ρωτήσουν -και καλά ειρωνικά..- τον μεγάλύτερο frontman όλων των εποχών "what do you know about Shakespeare?" φτύσαμε στα μούτρα τους: "what do you know about Homer?"
Eίμαστε ακόμα εδώ.
Αυτό τα λέει όλα.
Πάρε δες το shine a light και μετά θα καταλάβεις ότι δεν πρόκειται να καταρρεύσουμε ποτέ.

υγ:o drummer μας δεν είναι ροκας.Τζαζ έπαιζε ο άνθρωπος(επαγγελματικά) μια ζωή.
Τί να λέμε τώρα...


κομμάντο του βασιλιά τζαγκερ(σε ειδική αποστολή)

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εμείς τον θέλουμε παιδιά το βασιλιά (τζάγκερ)
να πηγαίνει στο παλάτι
να πουλάει ριζοσπάστη
κι ό,τι άλλο τον διατάξει η εργατιά

Ήσουν με την χούντα του βασιλιά δηλ, αλλά σε πρόλαβαν στο τσακ οι συνταγματάρχες.
Βασιλιάς υπάρχει μόνο στην ποπ. Θάνατος σε όλους τους υπόλοιπους και στα αμερικανοκίνητα κομάντα τους.

Υγ: παλιοκλέφτες που κατακλέψατε τη μαύρη φυλή και κάνατε όνομα εις βάρος τους.
Ο παπακωνσταντίνου της αμερικής γίνατε...

ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΡΙΧΤΕΡ είπε...

καλο μου απολιθωμα νομιζω οτι ξεχασες το working class hero....

μια άλλη φεπίτισσα (είναι εφικτή) είπε...

Οχι δν ειναι αντι-εισηγηση.Ερωτηση αλα πολιτικο(θεσσαλονικης)ειναι απλα ξεχασα το τσουπ.

head charge είπε...

Πριβέτ! Το μπλο(γ)κ του Απολιθώματος μου το σύστησε μια φίλη φίλου γνωστού του (ας αφήσουμε έναν τόνο μυστηρίου να πλανάται) κι έτσι ανακάλυψα μια καταπληκτική πένα, παρότι διαφωνώ συχνά στα συμπεράσματα και ειδικά στον τρόπο που διυλίζει τον εξωκοινοβουλευτικό κώνωπα για να καταπιεί την ΚΚάμηλο.

Μερικά σχόλια για το παρόν κείμενο:

Αν το ΚΚΕ θεωρεί τον όρο «Αριστερά» άστοχο και βδελυρό, δεν πρέπει να αλλάξει το μότο του 902 σε «κομμουνιστικά στα FM;»

Οι Μπητλς είναι οι συνεπείς αστο-ρεφόρμες (κάτι σαν την ΑΚΟΑ) που αναγνωρίζουν τα λάθη τους και καταλήγουν σε σωστές πολιτικές επιλογές (βλ. επιστροφή του βασιλικού μεταλλίου σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον πόλεμο του Βιετνάμ). Οι Στόουνς είναι το αντίστοιχο ΠΑΣΟΚ που ξεκίνησε ριζοσπαστικά με έμπνευση από τα (μουσικά) κινήματα των καταπιεσμένων και τώρα στα γεράματα βλέπουμε τον Τζάγκερ-Κύρκο να χρίζεται μετά χαράς από τη βασίλισσα «Ιππότης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας».

Bonus: Vintage ενθύμιο από μια εποχή που το ΚΚΕ δεν κατέφευγε σε χυδαίες αντιδραστικές κριτικές τύπου «χαϊδεύετε αυτιά» και τα έλεγε πηγαία και ακομπλεξάριστα (βλ. υπογραμμισμένα σημεία).

:-)

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Μπράβο βιργινία! Έχεις δίκιο.
Πρέπει να σου πω ότι πάω να γράψω κάτι για τις θέσεις κι όπου πάω να βγάλω πικρία εσύ και κανά δυο σφοι ακόμα είστε η φωνή της συνείδησής μου.
Αλλά δεν ξέρω ποιος θα νικήσει...

-Ζντράστβουι ι σπασίμπα.
Σπουδαίο ντοκουμέντο. Κι ύστερα σου λεν για ξύλινη γλώωσα. Πρέπει να δώσεις γραμμή ποιο συγκρότημα έχει τη γνήσια επαναστατική γραμμή να ξέρει ο κόσμος τι να ακούει.
Χαιρετίσματα στο γνωστό του φίλου της φίλης σου.

Ανώνυμος είπε...

Απολίθωμα λύπαμαι που το λέω αλλά η ποιότητα των επιχειρημάτων σου δεν μου επιτρέπει να συνεχίσω αυτή την ατελέσφορη αντιπαράθεση.Δεν λέω ότι εγώ λέω κάτι ιδιαίτερο, αλλά αν νομίζεις οτι ο μεγαλύτερος frontman όλων των εποχών ήρθε στην Ελλάδα το 1969 και έκανε τουρισμό κάνεις λάθος.Εντάξει εκείνη την εποχή κάποιοι μετέφεραν παράνομο υλικό ή έβαζαν βόμβες αλλά όταν μιλάμε για ροκ αυτά τα πράγματα μετράνε. Από κει και πέρα όλοι σου οι αναλογικοί συλλογισμοί για βασιλιάδες και συνταγματάρχες είναι πολύ αναλογικοί, μη σου πω ξεφεύγουν τελείως απ'το πλαίσιο αναφοράς στο οποίο συνεννοούμαστε.
Ντα ζβιντάνιγια νταβάριτς!

κομμάντο τζαγκεριανής εντροπίας

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

Η ρεβιζιονιστική στροφή των Μπίτλς με επικεφαλή τον Νικίτα ΜακΚάρτνεη, οδήγησε τον συνεπή μαρξιστή λενινιστή Εμβέρ Λένον να στραφεί μαζί με τη συντρόφισσα Γιόκο Τσε-Τουνγκ σε άλλα μονοπάτια.

Η αντιρεβιζιονιστική πάλη δεν μπόρεσε να αναπτυχθεί δυστυχώς μετά την άνανδρη δολοφονία του συντρόφου Λένον από πράκτορα των ρεβιζιονιστών.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τι λένον, τι λένιν, όλα τα αλάνια μια γενιά.

Η ποιότητα των τραγουδιών σας δε μας επιτρέπει καλύτερη ποιότητα επιχειρημάτων κι αντιπαράθεσης.
Ανταποδίδουμε τα συλλυπητήρια

ουγκ, ουγκ! είπε...

L.L.L.
Libknecht,Lenin,Luxembourg?
Lenin,Levis kai Lacoste? ή
Lenon, Lenin kai Lou Reed?

Χαζή η αντιπαραθεση αλλα θα παρω μερος να πω την παπαρα μου!!
Εγω παντως ειμαι με Beatles ως προς το δίπολο για όσα εχεις ήδη αναφέρει. Ο πατερας μου ακραιφνής μπιτιλικος και αντι-εφεε μου λεει πως εκεινη την εποχή τα νιατα της αντιστασης είχαν ήδη γαλουχηθει με ακούσματα μπιτλς. Οι στοουνς ηρθαν πιο μετα ήταν λιγοτερο διαδεδομενοι και πιο δημοφιλης σε χαζογιεγιέδες μικροαστους.

Ως προς τις βλακειες για ρεμπετικο-ροκ και ΚΚΕ εχω κουραστει να τις ακουω.. Μου θυμιζουν ατακες τύπου είσαι κνιτης γιατί φοράς αντίντας..
Στο βουνο χορεύαν τσάμικο και καλαματιανο οι χουντικοί το ίδιο αρα ανταρτες/παπαδοπουλος μια κουλτούρα..
Στα κρατητηρια δεν τραγουδουσαν παντως ούτε λενον ούτε τζαγκερ αλλα μίκη και ριζίτικα κρητικά!

Κατα τα άλλα Floyd μέχρι AIDS!
Βασικοί χρηματοδότες του ΚΚΒρετανιας για μεγάλο χρονικό διάστημα και επικοι συνθέτες χωρις εκπτώσεις και βεντετισμους.

ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΡΙΧΤΕΡ είπε...

αι στο καλο σου με συγκινισες παλι....

sniper είπε...

Φοβερο κειμενο Βασιλη! Οι παραλληλισμοι σου για μια ακομα φορα αψογοι!

Ετσι ακριβως ειναι με το "ολα τα σφαζω κι ολα τα μαχαιρωνω" εντεχνο και τους ενοχικους σκυλαδες του. Οπου, Χατζηγιαννης και Τσιπρας "σαν ενα",τρεχουν διπλα διπλα με "χερια ψηλα" και αγκαλιαζουν Βισση, Μαρξ, Πυξ Λαξ, Τροτσκι και βραβεια Αριων. Και στα παρτυ και στα λαιβ τους, το πραγματικο ροκ (σοσιαλισμος) θα παιζεται με χαλμηλωμενες τις κιθαρες τοσο που να χρειαζεται να στησεις αυτι για να τις ακουσεις, μονο και μονο για να διαπιστωσεις με φρικη οτι δεν ειναι καν ηλεκτρικες, αλλα εκφυλισμενες ηλεκτρακουστικες.

Μην ξεχναμε και τους Iron Maiden, τους πρωτους διδαξαντες που σαν αλλοι γενιτσαροι, μπηκαν απο την Κερκοπορτα του Σοσιαλισμου (Πολωνια) και εδωσαν τις πρωτες ολοκληρωμενες συναυλιες που εδωσε δυτικο συγκροτημα σε χωρα του Ανατολικου μπλοκ, στις 9 Αυγουστου του 1984 για τη World SLAVERY tour.

Διαφωνω βασικα για τον τραγουδιστη. Κι ο Καζαντζιδης ο μεγαλυτερος ηταν, αλλα διπλα στο Θεοδωρακη τραγουδαγε και τη Ζιγκουαλα. Ακομα κι αν το βρεις το ειδος (που δεν ειναι ευκολο, αλλα πες οτι το κανεις), ειναι πανευκολο να το χασεις στην πορεια και να ξεπουληθεις στη μοδα των 80's και της πρωτης τυχουσας περεστροικα που θα βρεθει στο δρομο σου. Οπως στο κατω κατω εκαναν σχεδον ολα τα μεγαλα προοδευτικα γκρουπ των 70's. Genesis, Rush, Kansas, Yes, Pink Floyd, ολοι νομισαν οτι κατειχαν καλα το ειδος, αλλα την πατησαν ψαχνοντας την τελεια φωνη και την πιασαρικη μελωδια. Η αληθεια ειναι πως ολα τα χρειαζομαστε. Και το ειδος που πρεσβευουμε και την εκτελεστικη δεινοτητα (αλλα μη γινουμε κενοι τεχνοκρατες σαν τους Dream Theater ή μαλακες ελιτιστες σαν τους Tool) και την παραγωγη (αλλα να μην γινομασε φετιχιστες του μεσου σα τον Axl Rose) και τη διαρκη προοδο (αρκει να μη γινεται αυτοσκοπος η αμφισβητηση των παντων) και τη Φωνη (αρκει να την τιθασευει ο συνθετης να τραγουδαει πανω στις δικες του μελωδικες γραμμες).

Το λαιτ μοτιβ μας εχει νοτες απο τη μουσικη της κοινωνιας του μελλοντος, πραγματι (γαματη φραση). Ειναι σαν το Rage for Order των Queensryche, που οταν βγηκε ελαχιστοι το καταλαβαν. Τα ειχε ολα: μουσικη δεκαετιες μπροστα απο την εποχη του (1986), στιχους πανεμορφους και δυσπροσιτους, παραγωγη φαινομενο, εκτελεση σπανιου παθους και τραγουδιστη Αποκαλυψη. Και η πλακα ειναι οτι το επανελαβαν αυτο και το εκαναν και πιο λιανα στον επομενο δισκο τους (Operation Mindcrime). Ετσι μπορουμε και πρεπει να ειμαστε κι εμεις. Να τα εχουμε ολα.

Στα ψευτοδιλημματα ομως τυπου Beattles ή Rolling Stones, απανταμε με περισσιο παθος: Black Sabbath! Ζητω στους προλεταριους απο το εργατικο και βιομηχανικο Μπερμινγκχαμ, που εσβησαν τις αυταπατες του καλοκαιριου της αγαπης το 69 για ειρηνικη συνυπαρξη, αγαπες, λουλουδια και αηδιες, για Hell's Angels με πνευμα ειρηνικο (καπιταλισμο με ανθρωπινο προσωπο), ορθωνοντας το '70 τις ασηκωτες κιθαρες του heavy metal και της ταξικης μουσικης παλης και γρσφοντας το Μανιφεστο της Μουσικης μας με τους πεντε πρωτους δισκους τους που μας τους αφησαν παρακαταθηκη για νεους αγωνες hasta la victoria. Para siempre? Αυτη τη φορα, ελπιζουμε ναι.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ουγκ το παρεξήγησες το σχόλιο. Καταρχάς το έγραψε συντρόφισσα (με τη στενή έννοια του όρου0 και το θέτει στη βάση γιατί δε φορούσαμε αντίντας, όχι γιατί φοράμε τώρα.
Ο οδηγητής τώρα κάνει αφιερρώματα στο ρεμπέτικο. Δεν ήταν τέτοια η στάση μας σε άλλα χρόνια.

Παλιοαντιεϊτά φάντασμα, το φάντασμα των 80'ς θα πλανάται πάντοτε πάνω σου. Είδες όμως; Κι εσύ στα λόγια μας και στα χρόνια μας έρχεσαι στο τέλος.