Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Στον εχθρό του ήλιου

Σημειώσεις για την Παλαιστίνη

Ο άνισος, ηρωικός αγώνας του παλαιστινιακού λαού ενάντια στο σιωνιστικό καθεστώς και τη φονική επίθεση που εξαπολύει εναντίον του τις τελευταίες δεκαετίες –και όχι απλά τα τελευταία χρόνια ή τις τελευταίες μέρες- δεν χωρά σε απλές συμβατικές φράσεις, δύσκολα βρίσκονται λόγια να εκφράσουν κάθε του διάσταση, κάθε τραγική στιγμή. Θυμίζει συνειρμικά ίσως, με αντεστραμμένους ρόλους, την ιστορία της μάχης του μικρού δαβίδ με τις πέτρες και τη σφεντόνα ενάντια στον πάνοπλο, πανίσχυρο γολιάθ, με τα τανκς, τις βόμβες και τα υπερσύγχρονα φονικά όπλα.

"Ακόμα κι αν όλοι πεθάνουν και μόνο μια γυναίκα επιζήσει, τα παιδιά της θα ελευθερώσουν την Παλαιστίνη"
Ας γυρίσουμε λίγο σε όσα γράψαμε ως εδώ, για ντα δούμε αναλυτικά, σημείο προς σημείο.
Ο αγώνας των παλαιστίνιων δεν είναι ηρωικός επειδή είναι άνισος και ρομαντικός. Αφορά το καθ’ όλα πρακτικό και καθόλου ρομαντικό ζήτημα της επιβίωσης. Κι είναι ηρωικός γιατί προτάσσει την αξιοπρέπεια και την πάλη, χωρίς να τις υποτάσσει στο «ρεαλισμό» της υποταγής, τους αρνητικούς συσχετισμούς και το δίκιο του ισχυρού. Είναι ζήτημα πόσοι από εμάς και κατά πόσο κάνουμε το ίδιο στην καθημερινή μας ζωή, χωρίς να μας φοβίζει το (κατά πολύ μικρότερο) τίμημα που μπορεί να κληθούμε να πληρώσουμε.

Σε έναν τέτοιο άνισο αγώνα, κανείς δε δικαιολογείται να κρατά ίσες αποστάσεις με αφηρημένες θέσεις και αναλύσεις για απόλυτες αξίες, πχ της ανθρώπινης ζωής. Πόσο μάλλον όταν προσπαθεί να τους προσδώσει κινηματικό πρόσημο και περιτύλιγμα. Η γνωστή ανακοίνωση του μη εξαιρετέου ιντιμίντια έρχεται να προστεθεί σε άλλους κρίκους κι αντίστοιχα «εύστοχες εκτιμήσεις» με «οξυμένο πολιτικό κριτήριο» -πχ για το ‘σφαγέα μιλόσεβιτς’ τις μέρες που βομαρδιζόταν η γιουγκοσλαβία. Ανοίγει έτσι –ή μάλλον ανακυκλώνεται- η επίσης γνωστή συζήτηση για το ρόλο του ιντιμίντια (και του συγκεκριμένου χώρου γενικά), το σόρος, κτλ, που μπορεί να συνοψιστεί στο κλασικό δικανικό δίπολο: ένοχος ή βλαξ. Τι από τα δύο είναι άραγε μια πολιτική δύναμη που στον αγώνα της ιντιφάντα για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, προτάσσει το σύνθημα «κανένα κράτος ποτέ και πουθενά;»

Ο αγώνας αυτός δεν περιγράφεται εύκολα με λόγια, ούτε και με εικόνες, που μπορεί να ισοδυναμούν με χιλιάδες λέξεις η καθεμιά. Η δημοσίευση φωτογραφικών ντοκουμέντων και στιγμιότυπων από τη φρίκη του πολέμου και της ισραηλινής επέμβασης οφείλει να επιδιώκει την μπρεχτική αποστασιοποίηση, για να σπάσει το φράγμα της απόστασης, την ενεργοποίηση της συνείδησης, της σκέψης, κι όχι την επίκληση ενός «εύκολου» συναισθήματος· μια γροθιά στο στομάχι με διπλωμένα και γονατισμένα σώματα, που δε σηκώνουν το ανάστημά τους, παρά μόνο το δάχτυλό τους για να πατήσουν like και retweet. Αυτή η ανέξοδη, μακρινή αλληλεγγύη καταλήγει να γίνεται άλλοθι για τις τύψεις μας και η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, που αναπαράγει και διαιωνίζει τη μηχανή που το κόβει.

Ζητούμενο παραμένει η έμπρακτη δράση, που θα μπορέσει να ξεφύγει από το συμβολικό επίπεδο της οργισμένης διαμαρτυρίας και δε θα μπλέξει στα δίχτυα των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων –πχ μεταξύ ισραήλ και τουρκίας. Ένα ισχυρό, λαϊκό μέτωπο ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους – επεμβάσεις και το ματοκύλισμα των λαών της υφηλίου.
Κάποιοι με επιλεκτική μνήμη και αγνή, αριστερίστικη αφέλεια, φορτώνουν όλα τα στραβά και τις αδυναμίες του κινήματος στην ελλιπή δράση ή μάλλον τη λανθασμένη πολιτική γραμμή του κόμματος. Και συνεχίζουν εν πλήρη μακαριότητα το ίδιο βιολί έχοντας εντοπίσει τον πραγματικό ένοχο και υποτάσσοντας κάθε πιθανό γόνιμο προβληματισμό για την κατάσταση και τη μειωμένη απήχηση του κινήματος σε δικούς τους μικροκομματικούς, εε.. δηλ μικρο-κινησιακούς, και για να είμαστε ακριβείς μικρομικροκομματικούς, συνεπώς μικροκομματιδιακούς, δηλ σε τελική ανάλυση αντικομματικούς σκοπούς.

Καμία ειρήνη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς δικαιοσύνη, παρά μόνο η ιμπεριαλιστική ειρήνη ως φυσική συνέχεια και προετοιμασία του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Το να περιμένει κανείς μια δίκαια λύση από τη «διεθνή κοινότητα», τις διαπραγματεύσεις και την «ειρηνευτική διαδικασία» είναι ίσως πιο μάταιο κι από το να έτρεφε προσδοκίες για κάτι καλύτερο από τον καμίνη και την κατάπτυστη στάση του στο δημοτικό συμβούλιο.
Ο παλαιστίνιος δαβίδ δεν έχει κανένα ισχυρό σύμμαχο ούτε κάποιο μαγικό ζωμό για μυστικό όπλο, παρά μόνο τη δική μας αλληλεγγύη, την αλληλεγγύη των λαών.

Αντί επιλόγου, παραθέτω τους στίχους (που δεν έχουν μελοποιηθεί ακόμα) του συγκροτήματος των υπεραστικών, που βασίζονται στο ποίημα του σαμίχ κάσσεμ, "λόγος στην αγορά της ανεργίας". Από τον τίτλο του (υπό δημιουργία) τραγουδιού προέρχεται κι ο τίτλος της ανάρτησης.

Κι αν με ρίξεις μόνο μου μες στο σκοτάδι,
να χτυπώ γυμνός το ατσάλι,
όρθιος μες στο σκοτάδι θα σταθώ.
Κι αν με ρίξεις μόνο μου μες στο σκοτάδι,
αίμα να κερνώ το ατσάλι,
όρθιος μες στο σκοτάδι θα σταθώ.

Κι αν σκεπάσεις σαν εφιάλτης το χωριό μου
κι αν λεηλατείς το βιος μου,
πάνοπλος, εχθρέ του ήλιου, κι αν χτυπάς
κι αν οι νύχτες των παιδιών μου τα χαράζουν
κι αν οι μέρες τους ουρλιάζουν,
τύραννε, δεν παζαρεύω, πολεμώ.

Κι αν τη νιότη μου τη ρίξεις στα κελιά σου
κι αν με ζώσουν τα τειχιά σου
κι αν η καταχνιά τρυπάει μου το κορμί,
ως τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς μου
θ’ αντιστέκομαι, φονιά μου.
Δε θα υποταχθώ, εχθρέ μου, του ήλιου εχθρέ.

Ίσως στερηθώ και το ψωμί μου,
πετροκόπος γίνω στην αυλή μου,
μα δεν παζαρεύω, εχθρέ του ήλιου,
λευτεριάς πνοή, η αναπνοή μου.
Μα δεν παζαρεύω, εχθρέ του ήλιου,
το όπλο μου θα κλείσει την πληγή μου.

Ως τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς μου
θ’ αντιστέκομαι, φονιά μου.
Δε θα υποταχθώ, εχθρέ μου, του ήλιου εχθρέ.

Υπεραστικοί
Ιούλης 2014

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα σε όλους. Αυτό το ποίημα δεν έχει μελοποιηθεί παλιότερα από τον Μαρκόπουλο; Οι στίχοι βέβαια ήταν σε άλλη απόδοση.

ΡΓ

ΥΓ. Δέχομαι απάντηση από όλους. Ή καλύτερα σχεδόν όλους. Αν απαντήσει ο γνωστός συριζαίος ξερόλας θα είναι σαν να μην γράφτηκε τίποτα.

Ευμένης είπε...

Εξαιρετικό άρθρο. Να είσαι σίγουρος ότι έξυσες πολλές πληγές.

Ανώνυμος είπε...

Γράφεις σε ένα σημείο :
"Ο παλαιστίνιος δαβίδ δεν έχει κανένα ισχυρό σύμμαχο ούτε κάποιο μαγικό ζωμό για μυστικό όπλο, παρά μόνο τη δική μας αλληλεγγύη, την αλληλεγγύη των λαών."

Νομίζω πως κάνεις λάθος.
Το Παλαιστινιακό κίνημα αντίστασης υποστηρίζεται έμπρακτα από το Ιράν.

TALIBAN

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Οφειλόμενο και εξαιρετικό το σύντομο αφιέρωμα Κάπταιν.
Και, να συμφωνήσω με τον Ευμένη, καλά έκανες και έξυσες και τις (γνωστές) πληγές. Εκτός από τα Σορολόπουλα του ιντιμίντια, ποιός δε θυμάται και την πορεία (πέρσι;) προς την σιωνιστική πρεσβεία, που την έκαναν φίδι τα (ο θεός να τάκανε-λέμε τώρα) μπλόκ του Σύριζα;
Αειντε, γιατί η μικροαστική μνήμη των αριστερούλιδων παραείναι επιλεκτική.
--------------
Ταλιμπάν, δεν είναι μόνο οι κεφαλαιοκράτες του Ιράν, είναι και της Σαουδικής Αραβίας, που χρηματοδοτούν, ΟΧΙ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, αλλά κυρίως τα δικά τους παληοτόμαρα στην Παλαιστίνη (και στον Λίβανο, και στη Συρία), για λόγους, που ο καθένας μπορεί να καταλάβει: Οι άνθρωποι αμφισβητούν, και διεκδικούν για τον εαυτό τους, το ρόλο των σιωνιστών μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Και επίσης ο καθένας μπορεί να καταλάβει οτι είναι οι λαοί, που αντιστέκονται, γιατί αυτοί πληρώνουν τα σπασμένα. Κι ότι, τα παληοτόμαρα, έχοντας και τα υλικά μέσα, επωφελούνται για να καναλιζάρουν τη λαϊκή αντίσταση προς όφελος των πατρώνων τους. Γνωστή ιστορία. Μήπως και εδώ, με τα λεγόμενα "μνημόνια", κάτι ανάλογο δε γίνεται;
Αλλά για να πάρει κάποτε ο Λαός τη μοίρα του στα χέρια του, θα "παίξει" και με τις ενδοαστικές/ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, να τις βαθύνει, για να φθείρει το σύστημα.
Μπορεί, πράγματι, τα παλητόμαρα, νάχουν σήμερα το πάνω χέρι σε αυτό, που λέμε ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. Και να οργανώνουν, με τη γνωστή μαεστρία των απερχομένων τάξεων, και προβοκάτσιες, σε συνεργασία τελικά και με τους σιωνιστές (ο ένας κόβει ο άλλος ράβει). Αλλά ακριβώς αυτό, ότι κάνουν προβοκάτσιες, δείχνει ότι αποτελούν ξένο σώμα στη ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
Κάποια στιγμή ο παλαιστινιακός λαός, μαζί με την εβραϊκή εργατική τάξη, θα τους τακτοποιήσει κι αυτούς.
Εμείς απλά να θυμώμαστε, ότι η Ιστορία είναι μια διαδοχή πραγματικών και όχι εξιδανικευμένων συγκρούσεων (από δώ όλοι οι καλοί, από κεί όλοι οι κακοί). Αυτή είναι η αλήθεια ΟΛΩΝ των επαναστάσεων, και αυτό είναι το θαύμα της προόδου....

Ανώνυμος είπε...

@ Σεχτάρ ο Τρομερός
Οι κεφαλαιοκράτες του Ιράν !!!!!,
χρηματοδοτούν τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΗΟΤΟΜΑΡΑ στην Παλαιστίνη.
Θρασύτατη προπέτεια, καλυμμένη με μεγαλοστομίες περί εβραικής εργατικής τάξης κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Εννοείς βέβαια με τον χαρακτηρισμό ΠΑΛΗΟΤΟΜΑΡΑ την ΧΑΜΑΣ και την ΧΕΖΜΠΟΛΑΧ.
Εύγε !

TALIBAN

Ανώνυμος είπε...

5.09 Ο παλαιστινιακος λαος ασφαλως και εχει δικιο. αλλα δεν θα το βρει μαζι με την χαμας και την χεζμπολαχ Η μια μερια χρησιμοποιει το παραμυ θι με τις γραφες και η αλλη το κορα νι. ειναι σαν να διαλεγεις ιμπερια λιστικο στρατοπεδο με την διαφορα οτι εδω φορανε ρασα. Λευτερια λοιπον στην παλαιστινη αλλα χωρις τον θεο μαζι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Αναυδος είπε...

ταλιμπαν

δεν ειναι απαραιτητο ο εχθρος του εχθρου μου να ειναι φιλος
και οι σαουδαραβες και το ιραν χρηματοδοτουσαβν χαμας και χεσμπολαχ με την αναχοη και στηριξη των αμερικανων για να αφαιρεσουν οποιαδηποτε ταξικη αναφορα στο μεσανατολικο

ουτε πρεπει να ξεχναμε οτι και η χαμας και η χεσμπολαχ εχουν τα χερια τους βαμμενα στο αιμα κομμουνιστων παλαιστινιων και λιβανεζων

Ανώνυμος είπε...

Θα παρακαλούσα τους,
Σεχτάρ ο Τρομερός
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Αναυδος

να με παραπέμψουν σε κάποιο/α κείμενο του ΚΚΕ το οποίο να υποστηρίζει τις αντιλήψεις τους σχετικά με Χεζμπολάχ, Χαμάς.
(δεν είναι ανάγκη το όποιο κομματικό κείμενο να έκφράζεται με τον απροκάλυπτο τρόπο που αυτοί χρησιμοποίησαν)

TALIBAN

Ανώνυμος είπε...

7.28 Δεν νομιζω να χρειαζεται κανε να επισημο κειμενο για να καταλαβει καποιος το αυτονοητο. Η παλαιστινη εχει δικαιωμα να εχει κρατος οπως βεβαια και το ισραηλ. Απο εκει και περα η κυριαρχη ταξη εκφραζεται μεσα απο την βιβλο και η αλλη απο το κορανι και ο ενας θελει να εξαφανισει τον αλλον. οταν λοιπον φτιαχτηκανε αυτες οι οργανωσεις σκοπο ειχανε να χτυπησουνε οτι ειχε σχεση με κομμουνισμο στην παλαιστινη και στο λιβανο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ off
Δεν ξέρεις και μπουρδολογείς υπέρ του Σιωνισμού.
"Η παλαιστινη εχει δικαιωμα να εχει κρατος οπως βεβαια και το ισραηλ".

Από που και ως που Παναγιώτη οι Σιωνιστές έχουν δικαίωμα σε κράτος στην Παλαιστίνη, όταν το τελευταίο Εβραικό κράτος κατελύθει από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ. ?
Δηλαδή πρίν 1944 χρόνια ?
Τότε γιατί διαφωνείς να πάρουν οι Έλληνες την Κωνσταντινούπολη, που την είχαν μέχρι το 1453 μ.Χ. ?
Δηλαδή πρίν 561 χρόνια ?

Μήπως υποστηρίζεις έστω λιγουλάκι την Σιών ?

TALIBAN

Ανώνυμος είπε...

10.28 Ειμαι εναντιον του καπιταλισ μου οτι μορφη και να εχει.και επει δη μιλαμε για ΚΚΕ να το επαναλαβω. Δικαιωμα να εχουνε πατριδα εχουνε ολοι αλλα σε καμμια περιπτωση δεν διαλεγουμε καπιταλιστη. οι λαοι με τον αγωνα τους θα δωσουνε την λυση. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Ταλιμπάν, το επιχείρημά σου κάνει νερά. Αν το Ισραήλ δεν δικαιούται κράτος επειδή το τελευταίο εβραϊκό κράτος στην περιοχή ήταν από το 70μΧ, τότε ασφαλώς οι Παλαιστίνιοι δεν δικαιούνται επίσης, αφού παλαιστινιακό κράτος στην περιοχη ΔΕΝ υπήρξε ποτέ, μόνο αραβικά κράτη. Ούτε οι Κούρδοι δικαιούνται κράτος, με τη λογική σου. Άκυρο επομένως το επιχείρημα, και πάμε παρακάτω.

Εβραϊκή παρουσία υπήρχε πάντοτε στην Ιερουσαλήμ και όπως ξέρεις καλά από τα τέλη του 19ου αιώνα άρχισε η μαζική εγκατάσταση εβραίων σε ιδιωτική βάση (με αγορές εκτάσεων). Ήδη από το 1917 με τη διακήρυξη Μπάλφουρ είχε τεθεί το ζήτημα ενός εβραϊκού κράτους σε κάποια εδάφη της Παλαιστίνης.

Από κει και πέρα, ασφαλώς η ίδρυση του Ισραήλ επιταχύνθηκε με το Ολοκαύτωμα και ήταν μια δημοκρατική απάντηση της ανθρωπότητας στη χιτλερική φρίκη, την ίδια χιτλερική φρίκη που είχε ενστερνιστεί η αντιδραστική αραβική ελίτ.

Σου θυμίζω επίσης ότι την ίδρυση του Ισραήλ το 1947 την αποφάσισε ο ΟΗΕ. Όπως ίσως δεν ξέρεις, υπέρ της ίδρυσης του Ισραήλ τάχθηκε η ΕΣΣΔ και οι νέες σοσιαλιστικές χώρες της Ευρώπης, ενώ οι ιμπεριαλιστικές χώρες ψήφισαν λευκό και η μοναρχοφασιστική Ελλάδα (που εκτελούσε κομμουνιστές) καταψήφισε. Στον ηλίθιο πόλεμο που εξαπέλυσαν οι Άραβες, οι σοσιαλιστικές χώρες συμπαραστάθηκαν και υλικά στο Ισραήλ: χωρίς τα τσεχοσλοβάκικα αεροπλάνα η εξέλιξη μπορεί και να ήταν διαφορετική.

Θα έχεις δίκιο να μου πεις για τη Νάκμπα, και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου ότι το σημερινό πρόβλημα στη Γάζα είναι πρόβλημα κατοχής, όπως και ότι, εδώ και πολλά χρόνια, το Ισραήλ έχει μετατραπεί στον χωροφύλακα του ιμπεριαλισμού στην Εγγύς Ανατολή.

Αυτό όμως δεν επηρεάζει το δικαίωμα του Ισραήλ να έχει το δικό του κράτος.

Ανώνυμος είπε...

10.28 Οσο για τα υπολοιπα εθνικιστι κα που αναφερεις ειναι εκπληκτικα. εμεις καλως φτιαξαμε κρατος το 1821 που συμφωνουμε ολοι αλλα το ισραηλ δεν πρεπει να εχει κρατος γιατι οι ρωμαιοι το καταλαβανε το 70. Και μετα μπερδευεις και την κωνσταντι νουπολη που την ειχαμε λες μεχρι το 1453. εγω το μονο που εχω να σου πω ειναι οτι και απο εθνικιστικη σκοπια που το βλεπεις πρεπει να δεις ξανα την ιστορια ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ