Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2015

Κορομηλιές

Μπορεί να ακούγεται γραφικό και μονότονο να μιλάει κανείς συνεχώς για «διεργασίες στο αστικό πολιτικό σκηνικό», αλλά είναι ακριβές και μερικά πράγματα δεν μπορείς να μην τα πεις με το όνομά τους, όπως τον ιμπεριαλισμό και τις κορομηλιές στο χωριό ενός Παναγιώτη, από την ιστορία του Παφίλη για ένα αχτίφ με το Λουλέ –εξ ου και ο τίτλος της ανάρτησης. Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί να θεωρούμε βαρετή τη λέξη και όχι την έννοια που περιγράφει και τη διαδικασία που επιχειρεί να τραβήξει το ενδιαφέρον μας, με τα ίδια, μπαγιάτικα υλικά.

Ξεκινάμε λοιπόν τη γεωγραφική περιήγηση από τα δεξιά του χάρτη.
Στη Νδ οι υποψήφιοι πρόεδροι ακονίζουν τα μαχαίρια τους κι ετοιμάζονται να δείξουν την αστική τους ευγένεια (Αστερίξ, να τους δείξω κι εγώ πόσο ευγενικός είμαι;). Και δεν είναι τυχαίο πως κάποιοι ουδέτεροι, που μαζεύουν πόντους για τη συνέχεια, συνιστούν ψυχραιμία, προκειμένου να μη γελοιοποιηθεί η παράταξη. Αλλά πόσο μακριά είναι το όριο της ξεφτίλας, όταν έχουν δηλωθεί ήδη καμιά εικοσαριά υποψηφιότητες, και μία απ’ αυτές είναι του Βασίλη Κικίλια, στη λογική του νέου κι άφθαρτου προσώπου, που όμως δεν εξέφραζε το «νέο», ούτε καν ως φέρελπις παίκτης στον Πανιώνιο (πριν μεταγραφεί στην Αεκ); Αυτό είναι το φαινόμενο... (έλα ντε, πώς λέγεται;) όπου βλέπει κανείς πχ ότι ο Σαμαράς διετέλεσε πρωθυπουργός και μάλιστα με τη μεγαλύτερη θητεία της τελευταίας 10ετίας(!) ή ότι ακόμα κι ο Λεβέντης πέτυχε τελικά να μπει στη Βουλή, και σου λέει γιατί όχι κι εγώ;

Παρεμπιπτόντως, η τηλεοπτική εμφάνιση του τελευταίου στο Χατζηνικολάου, μες στη βδομάδα, φαντάζομαι να απέδειξε σε κάποια ζώα που δε μας πίστευαν πως περισσότερο από έναν ημίτρελο, γραφικό (που έχει σαφώς και τέτοια στοιχεία, όπως αποδεικνύεται κι από πρόσφατα βιντεάκια) κατάφεραν να βγάλουν στη βουλή έναν (ακόμα) αντιδραστικό και πούρο μνημονιακό πολιτικό. Να τον χαιρόμαστε.
Όσο για το πολιτικό παιχνίδι εξουσίας στη Νδ και τους κομματάρχες που προσπαθούν να το ελέγξουν, παρά την αδιαμφισβήτητη (αστική) ευγένεια της τάξης που υπηρετούν, θυμίζουν περισσότερο τους ευγενείς φεουδάρχες του Μεσαίωνα. Θα έρθουν προσωρινά σε κάποιο συβιβασμό, για να εκλέξουν ένα βασιλιά, ο οποίος όμως θα είναι πάντα υπό αίρεση κι υπό τον έλεγχό τους –πχ όπως τότε στο δημοψήφισμα, που η Ντόρα πήρε το Σαμαρά τηλέφωνο για να του υποδείξει ευγενικά να πάρει τον πούλο.

Τη σκυτάλη από τη Νδ παραλαμβάνει το Ποτάμι, που κανονικά, αντί για συνέδριο, πρέπει να το σκεφτεί και να διοργανώσει ένα τηλεπαιχνίδι-ριάλιτι με ψηφοφορίες και την αμεσοδημοκρατική συμμετοχή των τηλεθεατών-ψηφοφόρων του. Αν και η μόδα των ριάλιτι σόου (όπως και του Ποταμιού άλλωστε) φαίνεται πως έχει περάσει κι έτσι το όλο εγχείρημα οδεύει προς... καληνύχτα-καληνύχτα. Από εκεί που προαλειφόταν ως εκείνος ο πολιτικός φορέας που θα στέγαζε το «κίνημα» «Μένουμε Ευρώπη», τώρα βλέπει την πλάτη ακόμα και του νεκραναστημένου Πασοκ, στα μαγειρέματα για τη συγκρότηση του τρίτου, κεντροαριστερού πόλου. Ο Σταύρος μπορεί να διαθέτει την τεχνογνωσία από το μαγαζί-εστιατόριό του, αλλά η Φώφη εμπνέει περισσότερο τη μέση ελληνίδα νοικοκυριά, γιατί μοιάζει με μία απ’ αυτές.

Η αναβίωση των χουντικών μαθητικών γιορτών για τη ναυμαχία της Σαλαμίνας με πρωταγωνιστή τον Καμμένο, που συγκυβερνά με τη δεύτερη φορά «Αριστερά» δεν περιλαμβάνονται ακριβώς στην κατηγορία των διεργασιών και δεν είναι καθόλου εύκολο να τις κατατάξει κανείς στο αριστερο-δεξιόμετρο, αλλά δε γίνεται να τις προσπεράσει ασχολίαστες –κι ας μην ξέρει από πού να τις πιάσει και πού να σταματήσει.

Ο Καμμένος φαίνεται να περπατά πάνω σε κόκκινο χαλί και να προσκυνά τη θάλασσα! Κι ευτυχώς δηλ, που ανήκουμε στην πλευρά των νικητών της μάχης, γιατί αλλιώς μπορεί να διέταζε να τη μαστιγώσουν για παραδειγματισμό, όπως έκανε ο Δαρείος, μετά από την καταστροφή του στόλου του στη χερσόνησο του Άθω (το σημερινό άγιο όρος). Εκεί μπορεί να κολλούσαν κι οι παπάδες, δένοντας το γνωστό αντιδραστικό «αφήγημα» του τρισχιλιετούς, ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Υπήρχαν όμως πολλές ακόμα αφορμές να τραβήξει κανείς τα μαλλιά του, από ιστορικής άποψης.

Πχ οι Καμμένες δηλώσεις για την πρώτη συμμαχική νίκη στα ιστορικά χρονικά εναντίον ενός κοινού εχθρού, που δεν έχουν την παραμικρή υπαρκτή βάση, πχ τον ιντριγκαδόρικο παραλληλισμό της μεταγενέστερης Αθηναϊκής Συμμαχίας με το Νατο.

Όσο για το ιστορικό τουρλουμπούκι με τις σημαίες (κι ανάμεσά τους αυτή της Κούβας) θυμίζει λίγο τα μεθυσμένα σενάρια (της τηλεοπτικής μεταφοράς) του Ηρακλή στο Σταρ.
Μετά  την απόκρουση της επίθεσης στον κόλπο των Χοίρων, οι αντάρτες του Γκράνμα κατέληξαν στον Περσικό κόλπο, όπου ξεκίνησαν οι Περσικοί πόλεμοι, με τον κορμοράνο που έγινε σήμα-κατατεθέν και τη Σαλαμίνα που έγινε το αρχαίο νησί της επανάστασης, με τη γνωστή ναυμαχία για την υπεράσπισή της, ενώ ο Ξέρξης έβλεπε την ήττα του από το όρος Αιγάλεω, λέγοντας: μόνο αυτό κι οι Ολυμπιακοί (αγώνες) να κερδάνε μέσα στο Λονδίνο, κι όλοι οι άλλοι να πάνε να...

Την ίδια στιγμή, η δεύτερη φορά «αριστερά» και η περιφέρεια της Δούρου ετοιμάζουν τον εορτασμό για την απελευθέρωση της Αθήνας από τους γερμανούς, χωρίς επικίνδυνες αναφορές στο Εαμ, που ήταν η καρδιά της αντίστασης. Μία που απαγόρεψαν στον Ελας, μετά την Καζέρτα, να μπει στην πρωτεύουσα και μία τώρα που εξορίζουν το... όλον Εαμ από τις τιμητικές εκδηλώσεις.

Το μόνο που έλειπε απ’ όλο αυτό το κιτς ήταν η Ραχήλ Μακρή, που δήλωσε μετριόφρονα (στην κινηματική εφημερίδα «Φρέντο») πως αποχωρεί από την πολιτική, γιατί «αυτός ο κόσμος φαίνεται δεν άξιζε τον αγώνα μου». Ναι, αλλά από την άλλη, η απουσία αγώνων κι η κινηματική καθίζηση άξιζαν ακριβώς μια τέτοια Ραχήλ, που να πλασάρεται μάλιστα κι ως αριστερή.

Παράλληλα, αίσθηση προκαλεί στους κύκλους της ΛαΕ και της Ανταρσυα, η περιεκτική, λιτή ανακοίνωση της Αρας για τις εκλογές, με μόλις 9 χιλιάδες λέξεις –και αν πήγαινε με βάση τον αριθμό των μελών κάθε χώρου, η κετουκε θα έπρεπε αναλογικά να απαντήσει με μια αντίστοιχη, τρίτομη έκδοση.
Ομολογώ πως δεν είχα κουράγιο να τη διαβάσω ολόκληρη κι έχασα κάθε κουράγιο μετά την αναφορά στο Κκε ως «μικροαστικού» από μια οργάνωση με πλατιά εργατική βάση, σαν την Αρας. Λάτρεψα όμως το ακαταμάχητο επιχείρημα της επίρριψης ευθυνών στην Ανταρσυα για τη μη κοινή εκλογική κάθοδο με τη ΛαΕ και τη μη είσοδο της τελευταίας στη Βουλή. Να στο γράφει αυτό κάποιος παλιός Συνασπισμένος που ήταν συνηθισμένος σε αντίστοιχες ενισχυτικές ενώσεις από το εξωκοινοβούλιο, όταν βρίσκονταν κοντά στο όριο του 3%, το καταλαβαίνεις. Να στο γράφει όμως κάποιος που ήταν μαζί σου τόσο καιρό, στην ίδια ακριβώς θέση που είσαι τώρα, ξεπερνάει κάθε λογική.

Κλείνουμε με την ευχάριστη είδηση της προαναγγελίας (;) συγκρότησης –ή μάλλον την εμφατική επισήμανση της αναγκαιότητας συγκρότησης- ενός νέου, πραγματικού ΚΚ ως ώριμο τέκνο της οργής και των υπολειμμάτων του «εργατικού αγώνα». Που με κάνει να θυμάμαι πάντα το Λαϊκό Στρώμα, να ειρωνεύεται με αγάπη το εξωκοινοβούλιο και αυτά τα τόσο πρωτότυπα τσιτάτα του: όχι άλλη μία Αριστερά, αλλά... μια άλλη Αριστερά. Ααα!


Μπορούν πάντως να απευθυνθούν για συμβουλές στον Κοντρίτη Quinto, που ίσως να θυμάται τη Σακε και την τελευταία ΜαΛΕπ να διακηρύσσει στον τίτλο της την αναγκαιότητα δημιουργίας του «κόμματος της εργατικής τάξης». Στο καπάκι, η οργάνωση διαλύθηκε και κατέληξε στη σημερινή της μορφή ως εφημερίδα Κόντρα. Σήμερα ευτυχώς υπάρχει το διαδίκτυο και οι ιστοσελίδες, που δεν κοστίζουν και τόσο πολύ...

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μια geek παρατηρηση μονο: δεν μαστιγωσε ο Δαρειος τη θαλασσα. Ο στολος του Δαρειου υπο τον Μαρδονιο καταστραφηκε στον Αθω το 492, δυο χρονια πριν τη μαχη του Μαραθωνα και δεν εμεινε σχεδον κανεις να μαστιγωσει κανεναν. Το μαστιγωμα το εκανε ο Ξερξης στον ελλησποντο το 481/480, οταν κατερρευσαν οι γεφυρες που ειχαν φτιαξει οι μηχανικοι του για να περασει ο στρατος του στην ευρωπη. Μαλιστα εριξε και αλυσιδες στη θαλασσα, για να την αλυσοδεσει να μην του κουνιεται. Τελικα οι περσες περασαν και πρεπει να πειστηκαν οτι ετσι νικας τα στοιχεια της φυσης.

sniper

Ανώνυμος είπε...

quinto
quiz:
τι έλεγε ο σ. Λένιν στο "Τι να Κάνουμε", ως βασικό καθήκον, οσον αφορά τη δημιουργία της οργάνωσης;
την απάντηση μπορεί να στη δώσει και ο κύριος τρας :-). Ηταν το μόνο που θυμόταν από το "Τι να κάνουμε". Και τότε το έλεγε και με καμάρι :-):-). ΠΡοσέξτε δεν κάνω προσωπική επίθεση όπως κάποιο πουλάκι (λαγος) βγήκε να πει. Αλλα μου τη δινει άνθρωποι που κάποτε μπορούσαν καταλάβουν τα αυτονόητα, τώρα να γίνονται απολογητές του ιμπεριαλισμού, του ρώσικου εν προκειμένω και μάλιστα να κρύβουν στοιχεια, στοιχεια που βγάζουν μάτι ότι εκει στην ανατολική ουκρανία κουμάντο κάνουν τα τσιράκια του Πούτιν. Δεν σε χάλασε τρας το βιντεάκι του Ιγκορ, έτσι; Ειδατε και τη φώτο του πατερούλη Πούτιν πρώτη μούρη, πάνω πάνω. Ειδατε πως καταρρέει αμέσως η απίστευτη παπάτζα περί "εξαγωγής φασισμού"; Λες και ο Πούτιν δεν εξάγει κι αυτός φασισμό. Ο Ιγκόρ τι ακριβως ειναι; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΩΣΟΣ ΚΑΡΑΦΑΣΙΣΤΑΣ; Ο Πουτιν έβαλε τα τσιράκια τους να διαπαιδαγωγήσουν ντόπιους, και όταν εμφανίστηκαν τα πρώτα στελέχη, τους μάζεψε πίσω. Η πλάκα ειναι ότι μάζεψε τους πάντες, ξήλωσε τους πάντες, βάζοντας ντόπιους της απόλυτης εμπιστοσύνης του, όσων δηλαδή δηλώνουν ΤΥΦΛΗ ΥΠΟΤΑΓΗ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ.

Το κόμμα της εργατικής τάξης θα φτιαχτεί, οχι μονο από την Κόντρα (ούτε μόνο από τη ΣΑΚΕ στο παρελθόν), αλλα απ' όλους αυτούς που θέλουν να κινηθούν σε επαναστατική κατεύθυνση και δεν πατάνε στις πεπονόφλουδες του μικρότερου κακού,του Λαφαζανιστάν και άλλων καινών δαιμονίων (το "καινών" σε πολλά εισαγωγικά). Καλά εννοείται και σε αυτούς που κατανοούν τα αυτονότητα ότι εκει στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή επωάζεται το αυγό όχι του φιδιού του φασισμού αλλά της απότομης όξυνσης της ΕΝΔΟΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ. Και η σύγκρουση μπορει να γενικευτεί για πλάκα στην όλη περιοχή. Οπως τσιμήσανε στο Λαφαζάνη του Σύριζα, έτσι τσιμπάνε και στο Μπορόντμπα του Πούτιν. Που να σου ανεβάσω τι γράφει κατα καιρούς το Μπορόντμπα για τον "πατριώτη" Πουτιν. Ανάλογα με το ακροατήριο στο οποίο απευθύνονται τα στελέχη του προσαρμοζουν τη ρητορική τους.
++++++++++++++++
τώρα σοβαρά,
αφού διαβάζεις ΜΑΛΕΠ, κάτσε να διαβάσεις το τεύχος για την κοινωνική ασφάλιση. Εχει όλη την ιστορική εξέλιξη με τις πρώτες αντιασφασλιστικές ανατροπές. Θα σου χρειαστεί για να σχολιάσεις αναλυτικά τις κωλοτούμπες του Σύριζα και άλλων. Αμεσα θα ανοιξει το θέμα.
Αλήθεια έχεις ακούσει ποτέ τίποτα για την επιτροπή Λαιμού (πρώτες αντιασφαλίστικές ανατροπές στα βαρέα ανθυγιεινά, μάντεψε ποιος ήταν ο κοινωνικός εταίρος που συμμετείχε στην επιτροπή) και βέβαια... τριμερης χρηματοδότηση. Τι έλεγε τότε ο Περισσός; ΤΡΙΜΕΡΗΣ! (να πληρώνει δηλαδή και ο εργάτης τις εισφορές του, όχι μονο καπιταλιστές και κράτος) Ξέρεις ποια ήταν η θέση του Λένιν για την κοινωνική ασφάλιση; Να πληρώσουν το κράτος και οι καπιταλιστές ΜΟΝΟ, η ασφάλιση ειναι έμμεσος μισθός και αυτό ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ σε ΟΜΑΛΕΣ ΣΥΝΘΚΗΕΣ, όχι μόνο στις ματαβατικές συνθήκες από τον Φλεβάρη στον Οκτώβρη του 1917.
++++++++++++++++
μη φοβάσαι ρε μπρεζνιεφικέ, ξέρω από τάκτικς. Ποτε πρέπει να σηκώνω ένα θέμα και πότε όχι. Οταν πρέπει να σηκωθεί ομως, να ξέρεις δεν χαρίζομαι σε κανέναν. Ειμαι ειλικρινέστατος. Εσύ είσαι; Θα αφήσεις αυτό να ανέβει;

υγ: αντε να μην σου προκαλέσω άλλα προβλήματα στα κεντρίστικά σου κεντήματα :-). Οχι τιποτα άλλο αλλά ήθελα να στείλω και το μειλ μου στον Μπρεζίνσκι. Τεσπα θα σου στείλω μέιλ και το παραδίδεις εσύ στο Μπρεζίνσκι

Κώστας Camus είπε...

Ρε Απολίθωμα, όχι σε όλα τα ναρκωτικά γαμώ το στανιό μου.

Ανώνυμος είπε...

A ναι, τι πιο ωραίο και εύκολο!
Όλοι όσοι κάνανε λάθη κάποτε δεν έχουν επιστροφή, αυτά τα λάθη θα τους κυνηγάνε μια ζωή όσα και να κάνουν για να επανορθώσουν, όσες γενιές και να περάσουν, όσα πράγματα και αν αλλάξουν!

Η καλύτερη λύση είναι να μην είσαι με αυτούς, να αγνοείς τον αγώνα χιλιάδων ανθρώπων, να τους κράζεις, να μην κάνεις καμία προσπάθεια μαζί με την προσπάθεια τους, να είσαι από μακριά και να κάνεις ένα δικό σου μαγαζί, για το οποίο δεν θα πρέπει να απολογείσαι για τίποτα και σε κανένα!

Μπορεί έτσι να μην πετύχεις ποτέ τίποτα από τα βασικά που θες, αλλά το ότι δεν θα πρέπει να απολογείσαι για τίποτα και σε κανέναν, και το ότι θα μπορείς να το παίζεις καθαρός είναι τα μόνα που έχουν νόημα!
Αυτή είναι φάση!

Κώστας

Neophyte_commie είπε...

Πέρισυ τέτοιον καιρό είχα τελειώσει το διάβασμα των υλικών του 19ου Συνεδρίου. Λέω στον συναγωνιστή: «Σε κάθε φύλλο του Ρ (στον Προσυνεδριακό) έβλεπα 5 οπορτουνιστές και 2 συνεπείς. Μετά όμως κάθισα και τους μέτρησα, ούτε 30% δεν ήταν οι οπορτουνιστές». Μου απαντάει, «Ε, μαλακίες, είπαμε να είμαστε αντικειμενικοί και να γράφουμε όλες τις απόψεις, αλλά με πέντε επιστολές από τον καθένα να φωνάζουν, απλά φαίνονταν πολλοί.»

Έτσι κι εδώ, Κώστα. Πετάμε την μπάλα στην εξέδρα, λέμε ό,τι μας κατεβαίνει, σχόλια αντί σχολίων, προσωπικές επιθέσεις, «εγώ είμαι πιο έξυπνος από σένα κι εσύ είσαι για τα μπάζα», «πάρε, πάρε, πάρε, σπαρταράει», «μόνο εγώ έχω διαβάσει δυο βιβλία στη ζωή μου κι όλοι εσείς τυριά», ε…

Επί της ουσίας: η ρωσική αστική τάξη είναι πλέον έτοιμη να μπει ολοσόβαρα στο παιχνίδι, μετά από χρόνια μεθοδικότατης προετοιμασίας. Ό,τι είναι να 'ρθει θε να 'ρθεί και δεν θα προσπεράσει. Οι σ. Ρώσοι πάνε να πέσουν στην ίδια παγίδα που έπεσαν (στον καιρό τους) οι Αμερικανοί και Βρετανοί, και από ψυχολογικής πλευράς είναι κατανοητό. Ο κλήρος έχει πέσει σ' εμάς (ήδη από το '91), να βοηθήσουμε τα ΚΚ Βαλκανίων και Ανατολικής Μεσογείου να οργανώνουν έστω την παραμικρή (ιδεατά την μεγάλη) αντίσταση στις χώρες τους, εναντίον της εγχώριας αστικής τους τάξης το καθένα, με στόχο την καθοδήγηση της επαναστατικής κατάστασης στην καθεμία ξεχωριστά (με την καθοδήγηση του ΚΚΕ, έστω απαλή). Έχω την αίσθηση ότι δεν θα παίξει τόσο η ποσότητα όσο η ποιότητα, δεδομένου ότι τα συμφέροντα των καπιταλιστών είναι ισχυρά, άρα και οι εσωτερικές τους αντιθέσεις, επομένως δεν θα είναι τόσο εύκολο γι' αυτούς να συνασπισθούν εναντίον των συνασπισμένων λαών.

Αντιθέτως η γραμμή «να παίξουμε το game of thrones προσπαθώντας να σπρώξουμε τον έναν (αστικό πόλο) έναντι του άλλου», δηλαδή να βουτήξουμε στον τορβά, και θα στείλει το κεφάλι μας νομοτελειακά δίπλα στου Ned Stark. «Either you win (το ιμπεριαλιστικό παιχνίδι) or you die», κοινώς είτε θα καταστραφεί (το ρωσικό, συριακό, ελληνικό, τουρκικό κλπ) ΚΚ είτε θα γίνει ευθέως αντεπαναστατικό, όπως στον καιρό της Βʹ Διεθνούς. Το τερμάτισε το ζήτημα ο Λένιν (και η Cercei), δεν χρειάζεται να επανερχόμαστε.

Τώρα, επειδή μπαίνει και η περιφρούρηση στη μέση. Είναι άλλο πράγμα η ανοικτή ανταλλαγή απόψεων στα πλαίσια ενός θεωρητικού περιοδικού (μεταξύ αδελφών κομμάτων και όχι μεταξύ… ημών και της κόντρας), και εντελώς άλλο πράγμα η συζήτηση μεταξύ των κομμάτων αυτών καθαυτών. Τις τελευταίες ούτε μπορούμε ούτε πρέπει να τις ξέρει όλος ο κόσμος και να τις συζητά ανοικτά.

TRASH είπε...

Να διευκρινήσω εδώ πως σε προσωπικές επιθέσεις δεν πρόκειται να απαντήσω ούτε στα αυτονόητα, καθώς η απαντήσεις μου θα έπρεπε αναγκαστικά να κινηθούν στο ύφος του σε βάρος μου σχολιασμού και:
α)Δεν έχω καμμία όρεξη για διαδυκτιακά ξεκατινιάσματα, γιατί εδώ δεν έχουμε φυσικά κάποιες "πολιτικές διαφωνίες", αλλά επιδίωξη ακριβώς αυτού.
β)Σέβομαι όσους προσπαθούν να αναπτύξουν διάλογο και προβληματισμούς
γ)Δεν έχω καμμία όρεξη να ταΐζω τρολ

Τα παραπάνω για να μην κουράζονται κάποιοι άδικα.

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Αχ ναι μωρε "κορομηλιες " ηταν και εγραψα εγω "μουσμουλιες" ....δεν πειραζει για εναν καρπο τωρα το νοημα μετραει ...
@quinto
Θαυμαζω την μεθοδικη Ιστορικη δουλεια σου για τον εμφυλιο στην Ισπανια ,πραγματικα σπουδαια δουλεια και με στοιχεια ,,,αλλα ρε γαμωτο (σορρυ κι ολας) τι χαλιεστε ρε τετοια μυαλα εδω κι εκει σκορπια ? Το κομμα της εργατικης ταξης ΥΠΑΡΧΕΙ ρε και σας περιμενει ..Στα μπλοκα ,στους καταπελτες ,στις πυλες των εργοστασιων δεν ειναι μικροαστοι γαμω το στανιο μας !

Μπρεζινσκι είπε...

Χαιρε απολιθωμα

Απολαυστικό το κείμενο....Τα θερμά μου.....

και τα λέμε ...

Πεμπτε όμορφα...και μη γκρινιάζεις συνέχεια...όλοι λαθεύουν ενίοτε στην ανάλυση της ροής των ιστορικ΄ων τεκταινομένων...Ο αναμρτητος κτλ το λοιπον

ΠΑΜΜΕΓΓΙΣΤΟΣ ΕΡΜΗΣ, ΜΕΣΑΖΩΝ

Ανώνυμος είπε...

el quinto
προς τρας
προσωπικές επιθέσεις δεν υπάρχουν κύριε. Οι πολιτικές εκφράζονται από ΠΡΟΣΩΠΑ, δεν ειναι γενικά και αόριστα θεωρήσεις. Τα υπόλοιπα ειναι οπορτουνιστικά φληναφήματα και δεν χρειάζονται εξηγήσεις. Τα έχουν ξεκαθαρίσει οι Μαρξ-Εγκελς-Λενιν-Σταλιν αυτά από παλιά. Οποιος υπερασπίζεται τον Πούτιν και τα τσιράκια του ειναι απολογητής τους. Τελεια και παύλα.-
Και επειδή ειμαι καλός άνθρωπος, ελα να σου πω και κάτι καλό αλλα και κακό για σένα. Πριν μερικά χρόνια φιλοξενούσαμε τον γνωστό σκιτσογράφο Λατούφ για μια σειρά εκδηλώσεων της Δικτύωσης Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση. Εφαγε από μένα άγριο ξεχέσιμο για τις σχέσεις του με το Σύριζα. Τόσο οσο χρειαζόταν για να θυμάται τον τρελό έλληνα σταλινικό που του τα έλεγε και δεν τα πίστευε (ειχε γνωρίσει και άλλους σταλινικούς στη ζωή του στη Νότια Αμερική, δεν ήμουν ο πρώτος, ειχε σεβασμό στους κομμουνιστές).
Οταν ο Λατούφ αντίκρυσε το γνωστό σου σκιτσο (με τον Στάλιν και τον Λένιν) στα γραφεία της Κόντρας ξετρελάθηκε, ειπε αυτός που το έφτιαξε έχει ΤΡΟΜΕΡΟ ΤΑΛΕΝΤΟ. Εγώ του απάντησα ταλέντο εχει, ΜΥΑΛΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
προς ερμή: πάρε τα στοιχεια μου από τον μπρεζνιεφικό να τα πούμε.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
φιλε Ζούκοφ, ειμαι σεμνος και ταπεινος και πάντα πέμπτος. Απλώς έχουν ανοιξει τα αρχεια και πρόλαβα πρώτος :-) να τα παρουσιάσω και μάλιστα την καταλληλότερη περίοδο, όταν δηλαδή κατέρρεαν ιδεολογήματα και σαρώνονταν οπορτουνιστικά μορφώματα κουβαλώντας νερό στο μύλο του Σύριζα. γι αυτό γαμήθηκα όλο το καλοκαιρι. Ηταν η κατάλληλη στιγμή για μάχη. Και αν εισαι πραγματικός κομμουνιστής την ευκαιρια για μάχη με ΕΥΝΟΪΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ δεν τη χάνεις ποτε.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
καλή συνέχεια

Ανώνυμος είπε...

Πάντως το κκε σφυροδρέπανε δεν είναι κόμμα της εργατικής τάξης, των εργοδοτών/επιχειρηματιών είναι μιας και το ψήφισε το 14.1% αυτών, και μάλιστα έγινε τέτοιο τους τελευταίους μήνες καθώς στις προηγούμενες εκλογές (ναι, αυτές του γενάρη) δεν το είχε ψηφίσει ούτε μισός εργοδότης/επιχειρηματίας, να ορίστε εδώ η τρομερή έρευνα της pubic issue:

https://pbs.twimg.com/media/CQTmQZ9UwAAFfOB.jpg

Επιστήμονες αυτοί οι δημοσκόποι ρε παιδί μου, τρομερή δουλειά κάνουν τα παιδιά...

Ijon Tichy