Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

Σα να μην πέρασε μια μέρα

Δημοσιεύτηκε στην Κατιούσα
Και για να μη σπάσει η παράδοση με τις φεστιβαλικές ανταποκρίσεις, θυμηθείτε επίσης
Το 1ο μέρος
Το 2ο μέρος
Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα της πρώτης μέρας
Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα της δεύτερης μέρας
Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα της τρίτης μέρας
Το ζεϊμπέκικο του ΓΓ
Τις δηλώσεις του Θ. Μικρούτσικου
Το ρεπορτάζ για το αφιέρωμα στο Λοΐζο
Αύριο θα έχει λογικά κείμενο αποτίμησης

-.-.-

Αν κάποιος θέλει να καταλάβει τι σημαίνει συμπυκνωμένος πολιτικός χρόνος και τη σχετικότητά του, το Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή προσφέρεται για ταχύρρυθμα, εντατικά μαθήματα.

Εκεί βλέπεις τα 100 χρόνια από τις 10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο να συμπυκνώνονται σε ένα τριήμερο εκδηλώσεων και μια εντυπωσιακή έκθεση, που εκτός από τα στοιχεία της, ξεχώριζε και για το συμβολισμό της, με το κυκλικό της σχήμα, που κοβόταν από μια σφήνα, όπως στο κλασικό σοβιετικό σχέδιο.

Εκεί νιώθεις να μπαίνεις σε μια μηχανή του χρόνου, να (ξανα)ζείς τις συναυλίες και την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα της Μεταπολίτευσης. Ή να γυρνάς στη δεκαετία του 50′, στο λεωφορείο του πηγαιμού, καθώς παστώνεσαι σε ένα ετερόκλιτο πλήθος από το οποίο λείπει μόνο η Αλίκη ως Πίπης και ένα γιαούρτι, για να την βγάλει ασπροπρόσωπη. Ή να επιστρέφεις στα παιδικά σου χρόνια και τις εποχές που δεν υπήρχαν κινητά για συνεννοήσεις. Κι αν κάποια εταιρία θέλει να καμαρώσει ότι “έχει σήμα, σήμα καμπάνα”, δε χρειάζεται να τρέχει ως την Κόπα-καμπάνα. Ας τα βάλει πρώτα με την πολυκοσμία της τρίτης ημέρας, όπου δεν πιάνεις σήμα ούτε με αίτηση, και το ξανασυζητάμε…

Κι ακολουθούν τα μαθήματα για το συμπυκνωμένο πολιτικό χώρο. Δως μου ένα μέρος να σταθώ και ένα κόμμα (νέου τύπου) σα μοχλό, και θα κινήσω τη γη (θα έρθει ανάποδα ο ντουνιάς). Άντε να το βρεις όμως κοντά στην κεντρική σκηνή, όπου γινόταν το αδιαχώρητο και το “κοντά” ήταν πολύ σχετικό και μπορεί να εξελιχθεί διαλεκτικά στο αντίθετό του. Πίσω από τα βιβλιοπωλεία της Σύγχρονης Εποχής, στο θεατράκι του Πολιτστικού, που δεν είχε οπτική επαφή με τη σκηνή, αλλά έφτανε ο ήχος, στους μικρούς λόφους στα όρια του χώρου, κι όπου μπορούσε να σταθεί κανείς.
Ίσως να γίναμε μάρτυρες της μεγαλύτερης προσέλευσης σε μία μοναδική μέρα, από τότε που το Φεστιβάλ μετακόμισε στο Πάρκο Τρίτση, όπου το “μάρτυρες” περιλαμβάνει και το “μαρτύριο της καρέκλας”, που -όπως λέει κι ο 2310net- δε θα σου έρθει από μόνη της, νέτη-σκέτη, αν δεν πάρεις κι εσύ μέτρα για αυτό. Υπήρχαν πολλές σχετικές ενδείξεις, από τις καρέκλες και το σήμα στα κινητά, μέχρι τα σουβλάκια που εξαντλήθηκαν στην κεντρική και τη μαθητική σκηνή. Ενώ οι διοργανωτές έκοψαν εκατοντάδες χιλιάδες εισιτήρια συνολικά μες στο τριήμερο, κάτι που σημαίνει πως το Σάββατο ο κόσμος ξεπέρασε σίγουρα τις 100 χιλιάδες.
Αλλά τι να ψηφίζουν όλοι αυτοί άραγε;

Συμπυκνωμένος πολιτικός χρόνος -συνεχίζοντας στον ίδιο τόνο- είναι ότι νιώθεις σα να μην πέρασε μια μέρα από την Πέμπτη που αδημονούσες να αρχίσει το Φεστιβάλ, κι ούτε που κατάλαβες πως πέρασαν τρεις κιόλας κι ανήκει πλέον στο παρελθόν. Πάει κι αυτό το Φεστιβάλ, κι ας καρτερούμε ένα άλλο -που θα είναι ακόμα καλύτερο. Αλλά κάθε μέρα του μετρούσε σα μήνας, και σε αφήνει γεμάτο, με μπόλικο υλικό για ηθική ανάταση κι αναμνήσεις.

Σα να μην πέρασε μια μέρα για τους κομμουνιστές, το κόμμα της εργατικής τάξης, τους λόγους που επέβαλαν τη δημιουργία του, την ανάγκη που περιμένει να γίνει ιστορία. Αρκεί να μη μας θρέφει μόνο αυτή, όπως κάτι σ/φους, οπαδούς της (Θ)Λίβερπουλ -όπως την είχε πει κι ο Τοτέμ- και να γειώνουμε την ανάγκη στην εποχή μας και την προοπτική του μέλλοντος. Κι αν προβάλλουμε την ιστορία μας, δεν είναι για να επαναπαυτούμε στις δάφνες των δοξασμένων στιγμών της, αλλά γιατί όπως έλεγε πολύ εύστοχα ένα σύνθημα του Φεστιβάλ:
Πυροβολούν το παρελθόν, για να σκοτώσουν το μέλλον.

Σα να μην πέρασε μια μέρα και για τη φωνή του Νταλάρα, που μπορεί να γέρασε ως προς τις ιδέες του ή να πιστεύει ότι πάλιωσαν αυτές, αλλά στη φωνή παραμένει αγέραστος -για να μην πω αξεπέραστος. Σα να μην πέρασε μια μέρα και για τη σχέση του με το κοινό, που τον υποδέχτηκε μουδιασμένο και του προξένησε αρχικά μια αμηχανία, που έφευγε όμως σταδιακά, όσο λύνονταν αμφότεροι, με φάρμακο τα τραγούδια του Λοΐζου. Θυμηθείτε την περιγραφή για το πρώτο Φεστιβάλ του Μίκη, και σκεφτείτε κάτι αντίστοιχο -σε μικρογραφία ασφαλώς.

Ο Νταλάρας έφτασε μάλιστα να προτρέψει το “σύντροφο Γραμματέα” να σηκωθεί και να χορέψει, και έδειχνε με νόημα τον κόσμο γύρω του, καθώς τραγουδούσε τους στίχους: “μα εκείνο δε λυγάει, κι όλο φυλλωσιές πετάει, γύρω του λαός κι εργάτες, το φυλάνε με τις βάρδιες”. Εκεί θα κολλούσε ίσως -και για τον Νταλάρα και για το Φώντα Λάδη που έγραψε τους στίχους- και η ταινία “το δέντρο που πληγώναμε”. Αλλά αυτό είχε βαθιές ρίζες στο λαό, και η σκιά του αιωρείται σα φάντασμα, σαν απειλή πάνω από το σάπιο κόσμο της εκμετάλλευσης.

Σε ένα χρόνο, σε ένα μήνα (θα σκεπάσει την Αθήνα). Σε μια δεκαετία, σε έναν αιώνα -από τις δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο. Ο πολιτικός χρόνος είναι σχετικός. Κι όσα δε φέρνει η ώρα, θα τα φέρει η στιγμή, αρκεί να μας βρει έτοιμους, στο ύψος της περίστασης.



Τους στίχους από το “Δέντρο” είχε χρησιμοποιήσει πιο πριν, στην κεντρική ομιλία, κι ο Κουτσούμπας για το Φεστιβάλ -που όλο φυλλωσιές πετάει. Μεταξύ άλλων, είπε για την τρίτη φορά (ή τρίτο γύρο όπως το λέμε συνήθως), μετά την Κομμούνα και τον κόκκινο Οκτώβρη, που θα είναι φαρμακερή για το σύστημα. Για τον Τσίπρα, που κάνει για την αστική τάξη ό,τι και ένας πλασιέ, για να πιάσει το bonus. Για την καπιταλιστική ανάπτυξη, που σημαίνει να καίγεται όλη η Ελλάδα, να πνίγονται οι λαϊκές συνοικίες σε κάθε μπόρα, και να προσευχόμαστε να μη γίνει κανένας δυνατός σεισμός. Για τους νέους που δεν τρώνε κουτόχορτο και “τα παίρνουν στο κεφάλι” (δηλαδή στο κρανίο). Για την Οχτωβριανή και τη Σοβιετική Ένωση, που ήταν το “τιμώμενο πρόσωπο” του Φεστιβάλ. Για τον Παύλο Φύσσα κι έναν άλλο πασίγνωστο στίχο του Φώντα Λάδη -που ανέβηκε κι αυτός αργότερα στη σκηνή, για το Λοΐζο: το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Για την Παλαιστίνη, την Κούβα, το Βιετνάμ, τη Βενεζουέλα και τις 30 κομμουνιστικές νεολαίες κι άλλες αντι-ιμπεριαλιστικές οργανώσεις, που ήρθαν στο φετινό Φεστιβάλ. Και για τον αντικομμουνισμό της ηλιθιότητας -που το είχε πρωτοπεί για την Καϊλή, αλλά ταιριάζει σε αρκετές περιπτώσεις.

Ακολούθησε η συναυλία-αφιέρωμα στο Λοΐζο, που χωρίς ίχνος υπερβολής ή διάθεση απολογητικής ήταν κορυφαία, ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να παρουσιάσει η σύγχρονη ελληνική μουσική σκηνή από κάθε άποψη: στίχοι, κομμάτια, ερμηνευτές, μηνύματα. Ένα εκπληκτικό μουσικό ταξίδι, που απογείωσε για δύο ώρες χιλιάδες κόσμου, ζωντάνεψε μνήμες, αλλά πρωτίστως μίλησε για το σήμερα και το αύριο, για τις διαχρονικές ανάγκες και αγωνίες του λαού μας, μακριά από ομφαλοσκοπήσεις και υπερεκτιμημένους τροβαδούρους της ήττας.

Εκτός κι αν γνωρίζει κάποιος τραγούδι που να κάνει στίχο το “πώς δενότανε τ’ ατσάλι”. Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη (ή στην ανεργία, πλέον), με τα κομμάτια μας δένει το ατσάλι. Εκτός κι αν ξέρει κανείς άλλο συνθέτη σαν το Λοΐζο, στίχους σαν αυτούς του Λάδη, ερμηνευτές που μπορούν να βγάλουν περισσότερο συναίσθημα.

Κι είναι να απορεί κανείς πώς αυτή την κορυφαία συναυλία, μία από τις πιο δυνατές στιγμές στην πρόσφατη ιστορία των Φεστιβάλ, κάποιοι θέλησαν να την περάσουν επικοινωνιακά στο δημόσιο λόγο (και βασικά το μικρόκοσμο των social media) με τη στάμπα “φέρατε τον Νταλάρα”, ίσως γιατί έχει σα στάμπα τη ζωή τους σημαδέψει πως “το ΚΚΕ φταίει για όλα”, και προσαρμόζουν επιλεκτικά τις ευαισθησίες τους.


Το πρόβλημα είναι πως αυτά τα τραγούδια, που είναι αθάνατα και διαχρονικά, τα είπαν και κάποιοι καλλιτέχνες που δεν αποδείχτηκαν παντός καιρού, αλλά καιροσκόποι. Αλλά οι επιλεκτικές ευαισθησίες μιας ορισμένης “κριτικής” που διυλίζει τον κώνωπα, για να καταπιεί την κάμηλο και τους “όλοι μαζί μπορούμε”, δείχνουν την πολιτική σκοπιμότητα πίσω από ορισμένα αγανακτισμένα σχόλια.


Στα στιγμιότυπα της τρίτης μέρας, κρατάμε επίσης:
-το σ/φο φωτογράφο που σκαρφάλωνε στις σκαλωσιές για να πετύχει την καλύτερη λήψη, φτάνοντας ένα βήμα πριν από την έφοδο στον ουρανό και από το να ξεκινήσει καριέρα ως drone-αεροπλανάκι.
-το κόλπο στα ταμεία με το μαρκαδοράκι, για τα πλαστά χαρτονομίσματα (που υπήρχε κι από πριν, αλλά εγώ τότε έμαθα σε τι χρησιμεύει).
-τους μετανάστες που μπήκαν στο χώρο, σχηματίζοντας ένα άτυπο μπλοκ χωρίς πανό, και πρέπει να ήταν στις πρώτες σειρές, στη διάρκεια της ομιλίας.
-τη σ/φισσα από τα μεγάφωνα, που έλεγε “σαρακοστό τρίτο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή”. Λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή κι ο Σεπτέμβρης από το (σαρακοστό τρίτο) Φεστιβάλ;
-την καντίνα “Red Kitchen”, με το σύνθημα για τη “γλυκιά γεύση της αλληλεγγύης”, που πρέπει να δοκιμάσεις. Που δεν ήταν -προφανώς- των διοργανωτών, αλλά δεν κατάλαβα αν έχει πολιτική αναφορά σε κάποιο χώρο-συλλογικότητα.
-και το μπλουζάκι των Ρώσων στη Διεθνούπολη, με το νεαρό Στάλιν, με το φουλάρι. Που είχε γίνει ανάρπαστο ήδη από την πρώτη μέρα, κι ήταν το πρώτο αντικείμενο του Φεστιβάλ, που εξαντλήθηκε, με διαφορά από τα υπόλοιπα, αφού πουλιόνταν σα ζεστό ψωμάκι -ή μάλλον σουβλάκι, για να το προσαρμόσουμε στα δεδομένα του Φεστιβάλ. Δεν έγραφε όμως το όνομα του “Σήφη”, αλλά το σύνθημα “Young and strong will” (νεαρή και δυνατή θέληση) κι έτσι το καταλάβαιναν μόνο οι μυημένοι.


-την ατάκα του Παπακωνσταντίνου πως αν δεν ήταν γιος του πατέρα του, θα ήθελε να είναι του Λοΐζου.
-τα ζεστά λόγια της Φαραντούρη, που είπε πως η ΚΝΕ πάντα αγκάλιαζε τον πολιτισμό και πρέπει να συνεχίσει να το κάνει.
-τον αποχαιρετισμό της Γλυκερίας, στη λαϊκή σκηνή: “να σπρώξουμε κι εμείς λιγάκι, για να δούμε φως”.
-το αδιαχώρητο στις άλλες δύο σκηνές, που ήταν ήδη φίσκα από πριν, και έφταναν άλλοι τόσοι από την Κεντρική, που τελείωσε πριν από όλες.
-και τις καρέκλες στη λαϊκή σκηνή, με τη Γλυκερία, που έφταναν σχεδόν μέχρι τη Διεθνούπολη, για να χωρέσουν.
Αλλά το Φεστιβάλ δε χωράει πουθενά. Ούτε στο Πάρκο Τρίτση, ούτε στα ΜΜΕ, που έχουν πιο ασήμαντα και άμαζα γεγονότα να καλύψουν. Γιατί αν είσαι κομμουνιστής, τότε…
“Τότε τι κρίμα, τι κρίμα, τι κρίμα, δε χωράς πουθενά, πουθενά…”

Υγ: και στα εκατό, θα είμαι πάλι εδώ.
Και τι άλλο μπορεί να γίνει δηλαδή για τα 100 χρόνια του κόμματος (και τα πενήντα της ΚΝΕ); Τι παραπάνω και πιο εντυπωσιακό μπορεί να γίνει; Να χτίσουμε τον Πύργο του Τάτλιν;
Αλλά αυτό θα το δούμε σε επόμενο κείμενο, μαζί με μια συνολική αποτίμηση για το ταξίδι του Φεστιβάλ που τελείωσε κι ο προορισμός του κάθε άλλο παρά φτωχικός δεν ήταν…

40 σχόλια:

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Είχα παει το Σάββατο, επικρατούσε το αδιαχώρητο και το κινητό δεν έπιανε σήμα.

Τσιμπησα το βιβλίο για τη χούντα, το 4ο μέρος απο το "Αλήθειες και ψέμματα", και το βιβλιο για τις κακακτησεις στην ΕΣΣΔ 23 ευρώ συνολο.

Μπύρα ΑΛΦΑ 1 ευρώ το κουτάκι για τους λάτρεις της μπυρας

Ανώνυμος είπε...

α) Σε τρεις μέρες ο Νταλάρας κλείνει τα 68 χρόνια ζωής. Τόσο στο παρουσιαστικό όσο και φωνητικά αποτελεί σαφώς παράδειγμα για πολλούς νεότερους που με διάφορες καταχρήσεις έχουν αδικήσει ή συνεχίζουν να αδικούν το ταλέντο τους.
β) Ο Παπακωνσταντίνου μόνο δεκατρία χρόνια διαφοράς είχε με τον Λοΐζο. Θα περίμενα ότι τον έβλεπε ως μεγάλο αδελφό, όχι ως πατρική φιγούρα.
ρα

Ανώνυμος είπε...

Επειδη ειχα χρεωση και τις τρεις μερες, μπορω να επιβεβαιωσω οτι η προσελευσε πρεπει να ξεπερασε τα συνηθισμενα στανταρ/


Προλεκαλτ

zoot horn rollo είπε...

Άσχετο: Τι έχουν τα συριζοτρολ και πληκτρολογούν χοροπηδώντας;

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Συμφωνα με τους διοργανωτες την τελευταια μερα κοπηκαν 250.000 εισητηρια επιτοπου ,οσων τα ειχαν τα απ το σπιτι και ....τζαμπατζηδες

zoot horn rollo είπε...

Μα τι τους ταϊζουν... Χαρά στην υπομονή των κουκουέδων τουϊτεράδων,τι κρέατα είναι αυτά ρε...

zoot horn rollo είπε...

Το ωραίο είναι με έναν "αντάρτη" του "όχι" που όπως είναι γραμμένο το νικ περισσότερο μοιάζει με επιφώνημα πόνου, βέβαια βγάζει καλύτερο νόημα έτσι.

Τι παθαίνουν, πείτε μου.

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Πρεπει να εξεταστει σοβαρα το ενδεχομενο να γινει παραπανω μερες το Φεστιβαλ δεν προλαβαινεις νατο γυρισεις ολο τωρα

Ανώνυμος είπε...

Επειδή βρίσκομαι στο εξωτερικό υπάρχει καθαρή και επίσημη αποτίμηση της προσέλευσης κόσμου ανά ημέρα και συνολικά; Γνωρίζει κάποιος;

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει κάποια επίσημη πηγή που να επιβεβαιώνει ότι κόπηκαν 250.000 εισιτήρια την τελευταία μέρα; Και πως έγινε αυτό αγόρασε 10 εισιτήρια ο καθένας;

Θωμας Κραουνης

Ανώνυμος είπε...

Είπε κανείς ότι ήταν 250000 την τελευταία ημέρα;Α εσύ λες ότι ήταν μόνο 25000.Μάλιστα ενδιαφέρον.

mariori

zoot horn rollo είπε...

Από συριζοπράματα μέχρι διάφορους "αιμοβόρους/αντάρτες/συνεπείς/true": Τι θέλουν όλοι τους τελικά;

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

ναι υπαρχει επισημη πηγη η ΕΛΣΤΑΤ ρωτα και το Γεωργιου

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

H προσέλευση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή, ε, και λοιπόν;
Το να μπορείς να ακούς live τον Ακατονόμαστο με 4€, συν 1.20 το σουβλάκι και την μπύρα, "λέει" για πολλούς, που δεν τους γυρίζει το άντερο βλέποντας τριγύρω ΚΚΕ και σφυροδρέπανα.
Ας είναι καλά οι χιλιάδες Κνίτες, που κάνουν τον χαμάλη για να στηθεί όλο αυτό...
Πόσοι από αυτούς θα κατέβουν σε μια κινητοποίηση η, έστω, θα θελήσουν να μάθουν τι τους προτείνει το Κόμμα; Εδώ και οι ψηφοφόροι-οπαδοί δεν ανταποκρίνονται καλά-καλά.
Πολλή θυσία για ψιλολοϊδια.
Θα μου πείτε, αυτή είναι η κατάσταση, να καταργήσουμε και το Φεστιβάλ;
Δεν είμαι καβαλημένο καλάμι, νάχω άποψη για τέτοια ζητήματα. Την ευθύνη γι αυτά έχουν οι ηγήτορες, τα κομ. όργανα. Εγώ σαν οπαδός πήγα και τις τρείς μέρες και κουβάλησα και κανά-δυό ετερόδοξους. Αλλά, δεν θα πέταγα την σκούφια μου, ακόμη και αν έβλεπα 500 χιλ. προσέλευση, ούτε έχω μεγάλες προσδοκίες από τέτοια, που παίζουν τελείως δευτερεύοντα και επικουρικό ρόλο στην ταξική πάλη.
Με τα μπουζούκια δε θα πείσουμε τον κόσμο φίλοι και σύντροφοι.
Θα προτιμούσα νάχουμε πιο ψηλά το μέτωπο της ιδεολογικής πάλης, πολύ καλύτερη εκλαϊκευση του θησαυρού του Μ/Λ, μεγαλύτερη συμβολή στην ανάπτυξή του και ιδίως την αξιοποίησή του στις σύγχρονες συνθήκες της απερίγραπτης καπιταλιστικής σαπίλας, έναν "Ρ" με περισσότερη ανάλυση-διαφώτιση θεωρητική και "εφαρμοσμένη", όχι μόνο επαναστατική ενημέρωση που και πότε γίνονται κινητοποιήσεις (σ' αυτό ανταποκρίνεται σχεδόν 100%). Για να το πω ποδοσφαιρικά, (πούναι πάντα της μόδας), βλέπω πολλές φορές να χάνουμε ευκαιρίες μπροστά σε κενή εστία και ξέρουμε όλοι τι σημαίνει αυτό.
Α, και τον Γ.Γ. τον ήθελα να τα λέει πιο αγκιτατόρικα και, κυρίως, με λιγότερα λόγια. Και δε χρειάζεται να κάνει λάθη η να χαϊδεύει αυτάκια για να γίνεται "πλατύς και ενωτικός". Ο Λένιν και ο Στάλιν είχαν γίνει πιο πλατείς και ενωτικοί ...δαγκώνοντας!
Με την ευκαιρία, και μια που τώφερε η κουβέντα, επανέρχεται συχνά το τεκμήριο της μαζικότητας σαν απόδειξη επαναστατικότητας και "πολιτικής ορθότητας", ειπώθηκε πολλές φορές με αφορμή τα "Λ.Μ." και το ΕΑΜ.
Αν είναι αλήθεια, ότι χωρίς μάζες δε γίνεται τίποτα, άλλο τόσο αλήθεια είναι πως η μαζικότητα, μπορεί νάναι κάλλιστα και αντιδραστική. Το τεκμήριο της επιτυχίας του ΕΑΜ δεν ήταν ότι κινητοποίησε ένα εκατομμύριο κόσμο, αλλά ότι οργάνωσε την Αντίσταση του Λαού στην Γερμανική Κατοχή βηθώντας έτσι και την ΕΣΣΔ, και έφερε σε επαφή μεγάλες μάζες του με το ΚΚΕ και τις ιδέες του. Η αποτυχία του ήταν ότι δεν προετοίμασε τον Λαό για ολοκληρωμένη αντιϊμπεριαλιστική πάλη, προδιαγράφοντας την ήττα του. Κι αν μας ενοχλεί η λέξη "χυλός", (κι εμένα με ενοχλεί) μην αρπαζόμαστε από αυτό για να υποτιμήσουμε την πολιτική ανεπάρκειά του. Το ΕΑΜ είχε μέσα του τα σπέρματα του ΠΑΣΟΚ.
Οι κομμουνιστές δεν είναι, θαρρώ, βλαχοδήμαρχοι, να επιζητούν άκριτα τις επευφημίες του πλήθους, πολύ λιγότερο να αποπροσανατολίζονται από αυτές σαν τίποτε τυχάρπαστοι οπορτουνιστές/αριστεριστές.
Το τελευταίο το τονίζω, γιατί στις σημερινές συνθήκες μεγάλης κρίσης του κομ. κινήματος, οι προκλήσεις να τρέχουμε πίσω από ξένες σημαίες θα πληθαίνουν. Ορα, τελευταία, και Καταλωνία.
Προσοχή στην καπιταλιστική χαβούζα!

zoot horn rollo είπε...

Κοίτα σεχτάρ, αν έβλεπες 500.000 δε θα ήταν καθόλου αμελητέο, κάτι θα έλεγε.
Τα "μπουζούκια" κτλ. είναι ένα κομμάτι, μη τα ξαναλέμε. Για το "Ρ" θα συμφωνήσω, αν και βελτιώνεται.

Ανώνυμος είπε...

νομιζω οτι κοπηκαν συνολικα και τις τρεις μερες 250000 εισιτηρια, κατα τα αλλα οπως τα λεει ο παντα ευστοχος μεγαλος σεχταρ

α

Ανώνυμος είπε...


http://www.rizospastis.gr/page.do?id=16806&publDate=26%2F9%2F2017&pageNo=1

Στο εξώφυλλο του Ρ της Τρίτης γράφει για 100,000 συμμετοχή.


Sabbath.

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΤΩΝ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ.

ΑΜΑ ΒΓΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙ ΔΕΝ Μ' ΑΡΕΣΑΝ ΤΑ ΣΟΥΒΛΑΚΙΑ, ΘΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΘΕΙ ΩΣ ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΗΣ.

ΗΡΕΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ.

250.000 ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΟΙ ΨΗΦΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ.

ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΓΙΟΡΤΟΥΛΑ ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΝΑ ΝΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ. ΚΑΤΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ. ΑΠΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΛΑΙΚΑ ΓΛΕΝΤΙΑ ΤΟ ΕΧΩ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ.

ΒΓΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΑ ΦΑΣΗ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΛΕΝΤΙ.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΠΟΙΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΜΕΝΕΙ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΟΣΟ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΠΑΤΥΧΗΜΕΝΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ Σ' ΟΣΟΥΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ;

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

zoot horn rollo είπε...

Ήρεμα και με τους μηδενισμούς θα έλεγα εγώ. Δεν είδα/άκουσα κανέναν να πετάει στα σύννεφα μετά το φεστιβάλ.

Ανώνυμος είπε...

Από την μία είναι η διάθεση να γίνουν τα πράγματα καλύτερα, ενίοτε ως εποικοδομητικη κριτική, και απο την άλλη η γκρίνια! Μπορούμε να ευχαριστηθουμε τη "γιορτουλα" χωρίς μιζέρια? Σε τελική ανάλυση δεν χρειάζεται κανείς νουθεσίες για το τι ψηφίζει αυτός ο κόσμος και να μην παίρνουν τα μυαλά μας αέρα! Λες και δεν το ξέραμε! Αλλά, διαολε, ένα τέτοιο φεστιβαλ χωρίς επαγγελματικά συνεργεια στησιματος, χωρίς χορηγούς επικοινωνίας δεν στήνει ο καθένας, το ΚΚΕ στήνει. Και σε αυτό το φεστιβάλ έρχεται όλος αυτός ο κόσμος, όχι στο resistance ή στις αναιρεσεις όπου ανακυκλωνεται ο αριστετοχωριτικος κόσμος. Ε, κάτι βρίσκει σε αυτό. Να ζητάμε πιστοποιητικα? Ή μήπως να κρατήσουμε μόνο τις συναυλίες αφού είναι "γιορτούλα"?
Τέλος, ο κόσμος που ήρθε για τη συναυλία το Σάββατο, ήρθε για τον Λοΐζο, όχι για μεμονωμένες συντελεστές. Και 4 € εισιτήριο δεν είναι μόνο δελεαρ, αποτελεί ανάγκη που το φεστιβάλ αποδεικνύει ότι μπορεί να καλυφθεί.

ΡΓ

Ανώνυμος είπε...

AYTO ΠΟΥ ΛΕΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΙ ΜΕΝΕΙ ΜΕΤΑ.

Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΚΕ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΚΕ. ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΜΕΡΕΣ;

ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΟΙ ΜΑΖΕΥΟΙΝΤΑΙ ΣΤΑ ΓΛΕΝΤΙΑ; ΛΑΟΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΤΙΣ ΠΟΡΕΙΕΣ. 3 ΚΙ Ο ΚΟΥΚΟΣ.

ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΛΕΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ 250.000 ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ ΚΑΙ ΣΤΟ 902 ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΜΑΙ ΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.

ΟΛΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΑ. ΜΟΝΟ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ.

ΜΟΝΟ ΓΙΟΡΤΟΥΛΑ. ΠΑΝΗΓΥΡΙ. ΕΤΣΙ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Εχεις ας πούμε δει πολλές "γιορτούλες" στην Ελλάδα που στο κεντρικότερο σημείο του χώρου έχουν κατασκευασμένη στο χέρι αναπαράσταση του πύργου του Τάτλιν, αφιερώματα στην επανάσταση και την επαναστατική τέχνη, συζήτησεις σε κάθε γωνία για κάθε πτυχή της επαναστατικής Ρωσίας, αφιέρωματα στον Λοΐζο και τον Θεοδωράκη. Μία ξεχωριστή εμπειρία που στις εποχές μαυρίλας που ζούμε σε κάνει να νιώθεις ότι δεν είσαι μόνος σου και βοηθάει στην πολιτικοποίηση νέων ανθρώπων.

Τα σχόλια στο πρώτο θέμα για το φεστιβάλ ήταν κάπως πιο συγκρατημένα από την "ουσιώδη" παρέμβαση σου παραπάνω. Μην ανησυχείς λοιπόν τουλάχιστον στο θέμα του οπορτουνισμού είσαι οκ. Από τις άλλες μπάντες δεν ορκίζομαι τίποτα.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει, δεν έχει νόημα να συζητάμε αν για σένα το Φεστιβάλ είναι μόνο "γιορτούλα" και "πανηγύρι". Συνέχισε να επαναλαμβάνεις μονότονα "μα που είναι αυτός ο κόσμος", λες και όλοι οι υπόλοιποι δεν ξέρουμε τι συμβαίνει, συνέχισε να κουνάς το δάκτυλο εριστικά - σχεδόν όπως πάντα - σε όσους δεν μιζεριάζουν με τη "γιορτούλα".
Καληνύχτα σου εύχομαι (όχι, δεν είναι βράδυ για όλους εμάς τους υπόλοιπους).

ΡΓ

Ανώνυμος είπε...

Το φεστιβάλ στην Αθήνα καμία σχέση δεν έχει με τα γλέντια που λέει ο Θερσίτης στα Χανιά.Καταλαβαίνω τον προβληματισμό του,έχω ζήσει τραγελαφικές καταστάσεις αλλά το φεστιβάλ δεν είναι τέτοιο πράγμα.Έχει εκθέσεις,συζητήσεις,συζητήσεις με ξένους κομμουνιστές κ ναι κ συναυλίες.Την ποιοτική διαφορά την καταλαβαίνεις ακόμα κ απ το πόσοι επιλέγουν να κόψουν εισιτήριο ενώ δεν είναι υποχρεωτικό.Από το πόσοι στήνονται στην ουρά για να πάρουν σουβλάκια κλπ από την ΚΝΕ κ όχι από τους μικροπωλητές. Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται αστεία αλλά δεν είναι.Κ προφανώς αυτός ο κόσμος δεν είναι ΚΚΕ.Αλλά το γεγονός ότι φέτος (χωρίς να είναι τόσο καλύτερο το πρόγραμμα) είχε περισσότερο κόσμο από τα τελευταία χρόνια κάτι μπορεί να δείχνει. Θα δούμε τι

mariori

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Σεχταρ πιο συμπυκνωμενος πολιτικος λογος δεν υπαρχει πουθενα

http://laikhexousia.blogspot.gr/2017/09/blog-post_29.html

Ανώνυμος είπε...

Σ' ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΧΙ.

ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ. 15 ΛΕΠΤΑ ΟΜΙΛΙΑ. ΟΧΙ ΑΛΛΟΥ Η ΟΜΙΛΙΑ. ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ Η ΟΜΙΛΙΑ. ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΛΕΝΤΙ.

ΚΙ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ. ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΥ Ο ΑΛΛΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΝ ΟΤΙ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΚΚΕ.

ΑΝ ΟΥΣΙΩΔΗ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΟ ΟΧΕΠ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΟΡΚΙΣΤΕΙΣ ΔΙΟΤΙ ΑΠΕΧΩ ΑΠΟ ΤΑ "ΟΥΣΙΩΔΗ" ΣΟΥ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Οχι θερσίτη έχω δει προφεστιβαλικές πολύ χειρότερες από αυτό που περιγράφεις. Σιγά τα ωά... Δεν θα τα ισοπεδώσουμε όλα για αυτό το λόγο. Αλλιώς άμα είναι έτσι να ονομάσουμε "κριτική" τους εμετούς των "δημοκρατικών" πασοκικών δυνάμεων.

Ο.Χ.Ε.Π.

Σεχταρ ο Τρομερός είπε...

Στρατάρχη, (29 Σεπτεμβρίου 2017 - 10:29 π.μ. ) εδώ ξεκάθαρα υπερβάλλεις!
Πιστεύω πως το σχόλιο αυτό, που έχει πάντα το "ποιητική αδεία" του σχολίου, συμπληρώνεται και από εξ ίσου ενδιαφέρουσες αντιρρήσεις φίλων, που τις αδικείς. Για παράδειγμα, αυτό του zoot, ότι "αν είχαμε προσέλευση 500 χιλ. σήμερα, θα σήμαινε κάτι", που το βρίσκω πολύ σωστό.
Τώρα, για να συμπληρώσω το δικό μου, θα ήθελα να προσθέσω, πως με ανησυχεί αυτή η ασύμμετρη έμφαση στην πρακτική δουλειά ιδίως των νεολαίων, που εκφράζεται και (κυρίως) στο Φεστιβάλ. Ο νεανικός ενθουσιασμός κρύβει κάτω από το χαλί τα ελλείμματα της βαθύτερης θεωρητικής κατάρτισης, που θα κάνει την "τρέλλα" γερά ριζωμένη πεποίθηση. Αλλά, κάποια στιγμή ο ενθουσιασμός ξεφουσκώνει και τότε σταματάει και η στράτευση. Ασε, που συχνά γυρίζει και σε μίσος για "τα χαμένα χρόνια" - αισθάνονται και ...εξαπατημένοι.
Εχω δεί πολλές φορές να επαληθεύται αυτό. Αλλωστε, τι άλλο είναι όλοι αυτοί, τΣυριζάνοι, μουλάδες, ναρίτες, "true", "λαζαρίδηδες" και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις; Αν μπορούσαμε να κρατήσουμε όλον αυτό τον κόσμο, που πέρασε από την ΚΝΕ, τώρα θα είχαμε κάνει επανάσταση! Καλή η πρακτική δουλειά αλλά χωρίς επίμονη Διαφώτιση/Αυτομόρφωση και "άνωθεν" επιμονή σε αυτό, σαν καθήκον ισοδύναμο με το να ψήνεις σουβλάκια η να κολλάς αφίσσα, καταντάει σε αυτό, που όχι τελείως αβάσιμα μας κατηγορούνε: "Επαναστατική γυμναστική".
Γι αυτό και οι ενδοιασμοί μου, όχι στα Φεστιβάλ αυτά καθ'εαυτά, αλλά στην υπερβολική ευφορία η μάλλον επανάπαυση, για την επιτυχία τους.

Ανώνυμος είπε...

Όσοι λένε για γιορτουλες.. ας τους ας κουβαλήσουν πρώτα 15 μέρες σίδερα, ας ξεποδαριαστουν 3-4 μερουλες για δώσουν 10 εισητηρια, ας καλέσουν μερικές δεκάδες με αυτό το περιεχόμενο να δούμε τι θα γίνει.. άντε γιατί πολύ αφυψηλου παπατζιλικι πέφτει εδώ μέσα... Γιορτουλα λέει ο άλλος..

Ένας κομπλεξικος γραμμοκαυλος

Ανώνυμος είπε...

ΛΙΓΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑΤΑΚΙ ΤΗΣ ΔΩΡΕΑΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΔΩΡΕΑΝ, ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΠΕΠΡΡΑΓΜΕΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΨΕΙ.

ΚΑΙ Σ' ΑΛΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΛΛΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΑΡΑ ΜΟΥΓΚΑ ΣΤΑ ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ. ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ; ΟΧΙ. ΑΡΑ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΓΑΜΑΤΟ.

ΑΣΦΑΛΩΣ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΜΙΛΗΣΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΝΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Στα είπα τα πεπραγμένα του φεστιβάλ θερσίτη. Δεν απάντησες πως τα θεωρείς γιορτούλα.

Μην ταυτίζεις με άλλες νεολαίες γιατί μεγάλο κομμάτι της δουλειάς στο φεστιβάλ της κνε είναι ο σεβασμός στον χώρο που το φιλοξενεί, κάτι που οι άλλες νεολαίες σε διαβεβαιώ ότι δεν συνυπολογίζουν. Γιατί οι σκαλιωσιές με τα αφιερωματα και τους φωτισμούς τους που δεν μπήκες στον κόπο να διαβάσεις δεν στήθηκαν και κυρίως δεν ξεστήθηκαν μόνες τους. Γιατί τα κουτάκια μπύρας και τα απομεινάρια από τα σουβλάκια δεν έμειναν στο πάτωμα ή στον τιγκαρισμένο κάδο. Γιατί το να παίρνεις απλώς την κάβα σου και την μικροφωνική σου και να αφήνεις ένα φοιτητικό χώρο πουτάνα μέχρι και με χυμένες μπύρες στο πάτωμα και στα τραπέζια (καλή περίπτωση) δεν θεωρείται ανιδιοτελής προσφορά, αλλά αγγαρία από όποιον είναι ακόμα νηφάλιος. Και τέλος αν δεν έχεις βρεθεί σε καμία από τις δύο περιπτώσεις μην ισοπεδώνεις. Ελεος.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

1)Μόνο και μόνο που λέει "αφηγηματάκι" δείχνει για τι επιπέδου πριμαντόνες μιλάμε
2)Δεν είναι "δωρεάν εργασία" λες και μιλάμε για κάποιο εργοδότη (εκτός αν αυτό πιστεύει), αλλά για συνειδητή επαναστατική στράτευση και προσφορά που αφορά το ίδιο από τα μέλη της Κ.Ε και του ΠΓ που πάνε για στήσιμο μέχρι το πιο νέο μέλος της ΚΝΕ που έρχεται.
3) Τα άλλα φεστιβάλ των κομμάτων στήνονται εξολοκλήρου από επαγγελματικά συνεργία επί πληρωμή (πχ ΣΥΡΙΖΑ), ενώ τα άλλα που βασίζονται στην εθελοντική δουλειά πχ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ στήνουν κάτι τσαντίρια (με το συμπάθιο) που δεν μπορούν να συγκριθούν με τίποτα με το φεστιβάλ της ΚΝΕ

για τις άλλες εξυπνάδες:
1) Ένας αποκάλεσε το Θεοδωράκη, το Λοίζο, το Μικρούτσικο "μπουζούκια".... οκ πάσο τι να πω..
2) Όποιος έχει πρόβλημα που στο φεστιβάλ έρχεται κόσμος πλατύτερα από την στενή επιρροή του κόμματος, κόσμος που μπορεί να κρατάει επιφυλάξεις, να ταλαντέυεται κλπ, και δεν βλέπει σε αυτό την δυνατότητα που σου δίνει το φεστιβάλ να δουλέψεις με περισσότερο κόσμο.... μπορεί να ξέρει πολλά, αλλά για το πως "γυρίζει η ρόδα" στην πράξη, είναι μυρωδιάς...

Ένας κομπλεξικός γραμμόκαυλος

Ανώνυμος είπε...

Θυμαμαι πριν 8-9 χρόνια, το ποσο παιδευτηκαμε οσοι συμετείχαμε εθελοντικά στο στησιμο της κεντρικής σκηνης. Ναι, οταν εισαι εθελοντής, τα βλεπεις αλλιως τα πράγματα, δενεσαι με το φεστιβαλ και την πορεια του.

Εκεινο ομως που τελικα δεν πρεπει να ξεχνάμε ειναι οτι το φεστιβαλ ειναι απλα ενα ενα μερος της προσπαθειας ανασυνταξης του κινηματος. Αλίμονο εαν ηταν αλλιως. Το φεστιβαλ δεν ειναι και δεν πρεπει να θεωρείται το κορυφαιο γεγονος ενος ΚΚ.

Αυτα που κρινουν ενα κινημα και τον βαθμο συνειδητότητας και ισχύς του ειναι οι πορείες, η μαζικότητα στους δρομους, η αλληλεγγύη στις απεργιες,ο βαθμος ετοιμοτητας εναντια στα αντιεργατικα μετρα.

Φυσικα κ αξιζει ενα μεγαλο μπραβο στα παιδια που δινουν το καλυτερο εαυτο τους στο στησιμο μιας γιορτης που απευθύνεται και σε κοσμο εκτός ΚΚΕ. Δεν ειναι κριτήριο ομως για τις επομενες κινητοποιήσεις, ο κοσμος που γεμιζει το παρκο. Ποσοι απο αυτους θα ξεφυλισουν εστω κάποιο βιβλιο της ΣΕ και δε θα τρεξουν μονο για "μπουζουκι και σουβλακι"; Εστω 10 ατομα απο τα χιλιαδες εαν ενδιαφερθουν για το τι λεει και τι θελει το ΚΚΕ με αφορμή την επισκεψη τους στο φεστιβάλ, θα ειναι μια μικρη νικη.

Αλλα παλι τονιζω οτι, εαν το φεστιβάλ θεωρείται σε μια χρονια το κορυφαιο γεγονός του κινηματος και οχι μια πολυπληθής πορεια ή μια δυναμική απεργία, τοτε κατι δεν κανουμε σωστα.

Δημήτρης Ν.

zoot horn rollo είπε...

Αυτο το τελευταιο δε πιστευω οτι ειναι και τοσοι πολλοι που το πιστευουν. Ουτε λεει κανεις πως υστερα απο ενα φεστιβαλ σε ακολουθουν αμεσως χιλιαδες και χιλιαδες που δεν ηταν μαζι σου. Ισχυει αυτο που λες, πιο πιθανο να ειναι λιγοι, αλλα αυτο δεν ειναι λιγο στην ουσια.

Ανώνυμος είπε...

OXI

ΑΠΑΝΤΗΣΑ

ΚΙ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ. ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΕΧΩ ΠΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ.

ΜΑ ΚΙ ΕΚΕΙ , ΣΤΑ ΑΛΛΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΓΙΝΕ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΡΑ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.

ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΙ ΛΕΞΗ FESTIVAL ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΟΡΤΗ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΝΤΟΥ ΚΕΡΔΑΜΕ ΠΑΝΤΟΥ!!

ΣΤΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΠΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΓΛΕΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ. Σ' ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ.

ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Εχει δίκιο ο Δημήτρης βέβαια ότι απόλυτο κριτήριο δεν είναι η πρόσκαιρη μαζικότητα στο πάρκο τρίτση, άλλα στο να φέρει την επόμενη μέρα στους χώρους παρέμβασης της κνε επιπλέον ορμή η όλη διαδικασία. Σίγουρα σε αυτό τον τομέα η εικόνα κρίνεται χωρίς τις υπερβολές στον ενθουσιασμό, αλλά και χωρίς εξευτελισμό της αξίας του φεστιβάλ.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

ΙΣΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΡΩΣ ΛΙΓΟΤΕΡΑ. ΣΤΙΣ ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ.

ΙΣΩΣ ΛΕΩ.

ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΚΟΠΟΥΣ ΟΧΕΠ. ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΡΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ.

ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΥ ΠΟΥΛΑΣ ΤΡΕΛΙΤΣΑ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΟΥΛΑ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΕΒΑΣΤΗΚΕ Ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ. ΣΟΥ ΠΑΙΞΕ ΚΑΙ ΠΕΝΙΕΣ ΛΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΒΙΟΠΑΛΗ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑΝΟ ΣΤΟΥΣ ΚΝΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΣΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΞΕΣΤΗΣΑΝ ΤΙΣ ΣΚΛΑΩΣΙΕΣ.

ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΝΑ ΡΙΞΕΙ ΜΙΑ ΖΕΜΠΕΚΙΑ. ΕΥΤΥΧΩΣ Η ΞΕΦΤΙΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ. ΝΑ ΧΟΡΕΨΕΙ ΕΝΩ ΤΡΑΓΟΥΔΑ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ.

ΑΛΛΑ ΓΙΟΡΤΟΥΛΑ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΙΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΤΑ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

zoot horn rollo είπε...

Καμμια τετοια λογικη, το κουραζεις.

Ανώνυμος είπε...

Χεστήκαμε για τον Νταλάρα. Μόνο εσύ σκούζεις για αυτόν εδώ και πολύ καιρό. Αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι είχε συμπεριφερθεί με μεγαλύτερο σεβασμό από πολλούς αριστερούληδες (βλ. Βιτάλη). Σκούξε λίγο ακόμα μπας και υπερασπιστείς τις αναιρέσεις λες και σε αυτές δεν έχουν παίξει καλλιτέχνες σάπιοι, με άθλια συμπεριφορά προς την διοργάνωση ή λες και φταίει το ότι δεν έχουν άτομα για την συμπεριφορά που έχουν απέναντι στους χώρους που τους φιλοξενούν και όχι το πολιτικό υπόβαθρο που έχουν.

Ο.Χ.Ε.Π.