-Βάση εαακ; Τι είναι αυτό;
-Σεκίτες, μου απάντησε ο σφος. Με αυτό το όνομα κατεβαίνουν στη δημοσιογραφία.
Κι άλλο όνομα; Αυτοί ξεπέρασαν κι εμάς, σκέφτηκα μέσα μου.
Και τι πάει να πει βάση; Σε αντίθεση με τους ναρίτες που είναι τα κεφάλια από πάνω;
Μια φωνή στο μυαλό άρχισε να φωνάζει το παλιό σύνθημα των 80'ς. Έξω οι βάσεις του θανάτου.
-Και το μερέντα πώς θα το πούμε τελικά;
-Το ποιο;
-Το μερέντα... το μεράντια ρε παιδί μου. Το του σπόρτιγκ.
Έλα ντε πώς θα το πούμε; Οι σεκίτες έβαλαν ήδη ψηλά τον πήχη της γραφικότητας. Πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας να τους περάσουμε.
Τίμιε αγωνιστή του εξωκοινοβουλίου, πρέπει να σε προειδοποιήσω. Το επίπεδο του μπλοκ σε αυτό το σημείο θα πέσει κατακόρυφα για τις ανάγκες του ποστ. Οι αυρότητες θα παραμεριστούν. Τα μαχαίρια θα φεύγουν πισώπλατα.
Ίσως κάποιοι αναγνώστες θυμώσουν και ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους σπάζοντας τζάμια, προβοκάροντας το μπλοκ και το κίνημα.
Αλλά είναι κάτι που πρέπει να γίνει. Το όνομά μας είναι η ψυχή μας.
Η επικρατέστερη ονομασία για το νέο φορέα είναι το ΣΕΞ.
Το οποίο προφέρεται και ακούγεται ως σεξ, αλλά συλλαβίζεται ως ΣΕΚ-Σ. Αρκτικόλεξο που αναλύεται ως ΣΕΚ Σπόρτιγκ, ή σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή σε Σύνδεσμπς Επαναστατικής Κίνησης - Σπόρτιγκ, για να κρατάει τα προσχήματα.
Σε μια περαιτέρω γλωσσολογική παραφθορά το όνομα μπορεί να μετατραπεί σε ΣΕΧΤΑ (Συνομοσπονδία Εξεγερσιακής Χβοστικής Τριαλαρό Αριστεράς) Επαναστατών.
Μια άλλη ενωτική προσέγγιση προκρίνει τη σύγκλιση με τους ευρωπαίους συμμάχους και τη δημιουργική αξιοποίηση του αρκτικόλεξου του γαλλικού νακ. Οι μέχρι τώρα αποκρυσταλλωμένες προτάσεις που θα τεθούν σε ψηφοφορία είναι το ΑΛΜΑΝΑΚ (ΑΛτουσεριανή ΜΑρκουζιανή ΝΑρόντνικη Κίνηση) και η ΦΕΝΑΚΙ (ΦΕντεραλιστική ΝΑσερική Κίνηση) που φαίνεται να χάνει έδαφος λόγω ανορθογραφίας.
Μία τρίτη υποψηφιότητα που συζητιέται είναι το ΣΠΑΝΑΚΙ (ΣΠαρτακιστική ΑΝτιγραφειοκρατική Αριστερή ΚΙνηση) με σήμα τον ποπάι.
Στα υπόψην βρίσκεται και το ΦΑΚ (Φοιτητικό Αντικαπιταλιστικό Κόμμα).
Η τελευταία πρόταση μας εισάγει στην κατακτημένη αριστοφανική κουλτούρα των φοιτητικών σχημάτων της εαακ που μπορεί να συμβάλει δημιουργικά στα βαφτίσια του νέου φορέα.
Στα πλαίσια αυτά έχουν διαμορφωθεί και κατατεθεί μέχρι στιγμής ουκ ολίγες προτάσεις.
ΚΟΑΛΑ (ΚΟρπορατιστική ΑΛτουσεριανή Αριστερά)
ΜΠΙΦΤΕΚΙ (ΜΠολιβαριανή Ιδιότυπη Φλου Τυχοδιωκτική Εξεγερσιακή ΚΙνηση)
ΜΠΡΙΖΟΛΑ (ΜΠΡεζνιεφική Ιδιόρρυθμη Ζεν ΟΛοκληρωτική Αριστερά)
ΝΤΟΜΑΤΑ (ΝΤΟϊτσερική ΜΑϊουνϊκή Τεταρτοδιεθνίστικη Αριστερά)
ΚΑΦΕΣ (ΚΑστοριαδικός ΦΕνταγίν Σύνδεσμος)
ΒΙΑΓΚΡΑ (Βερμπαλιστική Ιδιώνυμη Αντιπολεμική ΓΚΡαμσιανή Αριστερά)
ΚΟΥΚΟΥΛΑ (ΚΟμμουνιστική Υπαρξιστική Κλιφική Ουβριεριστική Λακανική Αριστερά)
ΛΙΜΠΑ (ΛΙκβινταριστική ΜΠουχαρινική Αριστερά)
ΜΠΙΡΙΜΠΑ (ΜΠιτσακική Ιδιότροπη ΡΙζοσπαστική ΜΠεζανσνική Αριστερά)
ΚΑΜΠΑΜΑΡΟΥ (ΚΑρτεσιανοί ΜΠΑρόκ ΜΑχνοβικοί Ριζοσπάστες ΟΥβριεριστές)
ΚΡΟΣΣΕ (ΚΡοποτκιανή Σερζική ΣΕχτα)
ΕΑΑΚ (Εξγερσιακό Αμεσοδημοκρατικό Αντικαπιταλιστικό Κόμμα), αρκτικόλεξο που εξασφαλίζει την αναγνωρισιμότητα στο επαναστατικό υποκείμενο της σπουδάζουσας νεολαίας, που στις εκλογές λεηλατείται συνήθως από το σύριζα.
Ως αποπροσανατολιστικές και αναντίστοιχες του ύψους των περιστάσεων κρίθηκαν και δυστυχώς απορρίφθηκαν οι κάτωθι ιδέες:
ΜΠΑΦΟΣ (ΜΠελακουνικός Αγωνιστικός ΦΟνταμενταλιστικός Σύνδεσμος)
ΜΠΟΥΦΟΣ (Μεταμαρξιστική ΠΟΥλατζική ΦΟλκλορική Συλλογικότητα)
ΜΟΥΦΑ (Μετακομμουνιστική ΟΥτοπιστική Φιλελεύθερη Αριστερά)
ΦΙΑΣΚΟ (ΦΙλήδονη Αλκοολική Σουρεάλ Καλλιτεχνική Οργάνωση)
ΜΠΑΜΠΕΣΑ (ΜΠΑκουνινική ΜΠΕρσταϊνική Σαρτρική Αριστερά)
ΟΜΠΑ-ΜΑ (Όμιλος ΜΠΑμπεφικών-ΜΑνιχαϊστών)
ΧΑΡΑΚΙΡΙ (ΧΑοτική ΡΑφαηλιδική Κίνηση Ρομαντικών Ιδεαλιστών)
Αντιθέτως προβληματισμό και διχογνωμίες έχουν προκαλέσει οι υποψηφιότητες ΣΠΑΡΙΛΑΣ (ΣΠειροειδής Αντιεξουσιαστική ΡΙζοσπαστική ΛΑσαλική Σέχτα) και ΖΑΝΤΑ (ΖΑχαριαδική ΝΤούρα Αριστερά). Κάποιες ομάδες θέλουν το "ζήτα" της τελευταίας πρότασης να παραπέμπει στον όρο ζαπατίστας, ενώ κάποιες άλλες θέλουν το "ντ" να τεθεί προς αποκατάσταση του παρεξηγημένου Ευγένιου Ντίρινγκ.
Η αξιόλογη πρόταση ΑΡΤΗΑ (ΑΡιστερά ΤΗς ΑΝατροπής) εμπλουτίστηκε δημιουργικά με το συμπληρωματικό ΒΙΒΑΡΤΗΑ (ΒΙαια Βουλησιαρχική ΑΡιστερά ΤΗς ΑΝατροπής).
Η διάθεση κατευνασμού του εεκ εκφράστηκε δια των προτάσεων ΣΑΒΒΑΣ (Σταχανοβίτικος Αντορνικός Βεμπεριανός Βουδιστικός Ανατρεπτικός Συνασπισμός) και ΜΑΤΣΑ (Μεταμοντέρνα Αυτοδιαχειριζόμενη ΤΣομσκιστική Αρτιστερά), χωρίς δυστυχώς να φέρουν κάποιο αποτέλεσμα.
Σε εξίσου ενωτικό πνεύμα κινήθηκαν κάποιες προτάσεις που ήθελαν να τονίσουν τον πολυσυλλεκτικό και ανοιχτό χαρακτήρα του νέου εγχειρήματος. Ενδεικτικά αναφέρουμε το ΠΟΤ-ΠΟΥΡΙ (Πανελλήνια Ομοσμπονδία Τρεϊντγιουνιονικής Πρεομπραζενσκικής ΟΥτοπικής Ρουσιστικής Ιδεολογίας), τον ΚΟΣΥΓΚΙΝ (ΚΟμμουνιστική ΣΥγκόλληση ΓΚεριγιέρων ΙΝστρουκτόρων) και το ΤΕΦΑΛ (Τομεακή Επιτροπή ΦΑρκεπιστών ΑΛτουσεριανών).
Επειδή όμως το τεφαλ θεωρείται και είναι αντικολλητικό προκρίθηκε η ονομασία ΑΝΤΙΤΕΦΑΛ με την προσθήκη του επιθέτου αντικαπιταλιστικός και έμβλημα ένα τηγάνι της γνωστής εταιρείας με το κλασικό απαγορευτικό σήμα του σεκ.
Παρόμοιες προσθήκες έγιναν στις υποψήφιες ονομασίες ΚΚΕ (Καγκανοβιτσικό Κίνημα Εξέγερσης) και ΕΦΕΕ (ΕΦοδος Εξεγερθέντων Επαναστατών) που μετατράπηκαν σε ΑΝΤΙ-ΚΚΕ και ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ αντίστοιχα.
Κάποιες άλλες προτάσεις έβαλαν ως πρόταγμα το ενωτικό ψηφοδέλτιο εν όψει των ευρωεκλογών δίνοντας καλαίσθητα αποτελέσματα τύπου ΨΗΡΑ (ΨΗφοδέλτιο Ριζοσπαστικής Αριστεράς), ΨΗΧΩΣΥ (ΨΗφοδέλτιο ΧΩμεϊνιδικής ΣΥγκόλλησης) όπου παρατηρείται κι ένας μικρός αναγραμματισμός στα ομόηχα φωνήεντα και ΚΑΤΑΛΙΨΗ (Κλιφικό Αντισταλινικό Τροτσκιστικό Αταβιστικό Λεφεβρικό Ιονεσκικό ΨΗφοδέλτιο).
Υπήρξαν τέλος κάποιες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για την υιοθέτηση ονομασίας που να μην απορρίπτει μηδενιστικά την 70χρονη σοβιετική πείρα. Καρποί αυτής της προσπάθειας ήταν η ΣΥΒΙΡΙΑ (ΣΥγκόλληση ΒΙολάγνας ΡΙζοσπαστικής Αριστεράς), το ΓΚΟΥΛΑΓΚ (ΓΚαντική ΟΥτοπική ΛΑφοντενική Γιούχου Κίνηση), το ΓΚΡΟΣΠΛΑΝ (ΓΚεβαρικοί Ριαζανοφικοί Οργουελικοί Σοσιαλιστικοί Πυρήνες ΛΑϊκών Νετσαγεφικών) και η ΚΟΜΕΚΟΝ (ΚΟΜμουνιστική Εξεγερσιακή Κινηματική Οικολογική Νεολαία) ως μετεξέλιξη της νΚΑ-κομσομόλ ΝΑΡ (Νεοχεγκελιανό Αγνωστικιστικό Ρεύμα).
Αλλά αυτές οι προσπάθειες ήταν καταδικασμένες σε αποτυχία δεδομένου του αντισοβιετισμού που διέπει το σύνολο των δυνάμεων του νέου φορέα.
Ο σοβιετικός κυριούλης λέει σχετικά ότι οι δύο κύριοι συνδετικοί ιδεολογικοί κρίκοι σεκ και ναρ είναι i) ο αντισοβιετισμός τους και ii) η σχεδόν μεταφυσική προσκόλληση στην αμεσοδημοκρατία, σε έναν σοσιαλισμό από τα κάτω. Αξίες δηλ εντελώς ξένες προς το παραδοσιακό κομμουνιστικό κίνημα.
Με αυτό που είπε με έβαλε σε σκέψεις.
Πέταξα στην άκρη το χαρτί με τα αρκτικόλεξα που είχα σημειώσει. Δεν χρειαζόταν πια, είχα βρει όνομα για το νέο φορέα.
Και το όνομα αυτού... αντισοβιετική ένωση.
Μεστό, απλό και σύντομο.
Πολλές φορές τα ονόματα δεν είναι διακοσμητικά. Λεν πολύ περισσότερα απ' όσα φανταζόμαστε.
Για τον φορέα του σπόρτιγκ όσο κι αν έψαξα δε βρήκα κάτι άλλο που να λέει περισσότερα για την ιδεολογία του.
Αντισοβιετική ένωση.
Το όνομά τους είναι η ψυχή τους...
15 σχόλια:
-5 πόντοι, θα κρατηθούν από το μισθό σου (γλιτώνεις λόγο του βιβάρτηα που ήταν καλό).
όχι και αντισοβιετικοί όμως να πούμε ρε λασπολόγε!~`111
οκ λόγω ήταν το παραπάνω.
Οκ, αλλά το ~`111 τι ήταν; Αποτυχημένες απόπειρες για θαυμαστικό;
Λασπολογώ όσο το κοινό κείμενο του σπόρτιγκ κι οι ομιλητές στη θεσσαλονίκη. Αυτές είναι οι πηγές μου.
Αναμένω τη συμβολή σας στα βαφτίσια. Ό,τι κι αν είναι χειρότερο από το νακ αποκλείεται.
"η σχεδόν μεταφυσική προσκόλληση στην αμεσοδημοκρατία, σε έναν σοσιαλισμό από τα κάτω. Αξίες δηλ εντελώς ξένες προς το παραδοσιακό κομμουνιστικό κίνημα."
Αυτό το εννοείς;Μεταφυσική είναι η προσκόλληση στην ηγεσία...
ΖΑΝΤΑ (ΖΑχαριαδική ΝΤούρα Αριστερά)
στηρίζω-ψηφίζω
Αυτό καταρχάς δεν το είπα εγώ. Το μεταφυσική παίζει να μην το είπε και να είναι δική μου δημιουργική προσθήκη στη διατύπωση. Αλλά δε νομίζω ότι αλλοιώνει πολύ το νόημα.
Στο περίπου αυτό που εννοώ/εί/ούμε ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων, είναι ότι πολύς κόσμος σκέφτεται μεταφυσικά για τη δημοκρατία και τη θεωρεί φάρμακο για πάσα νόσο. Αν υπήρχε δημοκρατία, δεν θα υπήρχε γραφειοκρατία, εμπορευματικές σχέσεις και πάει λέγοντας. Απόλυτη βουλησιαρχία, καμία κατανόηση για το τι δημιουργεί φαινόμενα όπως η γραφειοκρατία κι αν πρόκειται για εκφυλισμό ή για μια αναγκαιότητα που προκύπτει από τον τρόπο παραγωγής και τις αντικειμενικές συνθήκες. Ως ένα βαθμό εύλογη αντίδραση απέναντι σε εκφυλιστικά φαινόμενα που έζησαν ιστορικά (το σεκ ως κομμάτι του τροτσκισμού στη σοβιετία, το ναρ στο κόμμα τη δεκαετία του 80). Αλλά όταν αυτό το κριτήριο αυτονομείται και ανάγεται σε απόλυτο, σε βαθμό που η σοβιετία να χαρακτηρίζεται εκμεταλλευτική ή καπιταλιστική κοινωνία, το μέτρο χάνεται.
Κι ένα παράδειγμα προς επίρρωση. Όταν το ναρ κάνει λόγο στην ανάλυσή του για τη σοβιετία σε παρεκκλίσεις από την εποχή του λένιν ακόμα, αναφερόμενο μεταξύ άλλων στο θεσμό της μονοπρόσωπης διεύθυνσης, φαίνεται να μην έχει ιδέα για την παραγωγή, για τον χαρακτήρα της εργασίας κι όλα τα συναφή ζητήματα. Κρίνει ιδεαλιστικά, με κριτήριο την ιδανική κοινωνία του μέλλοντος, όχι συγκεκριμένα. Μεταφυσικό σε τελική ανάλυση αυτό σημαίνει. Να κρίνεις γενικά κι αφηρημένα, έξω από το συγκεκριμένο, εξωπραγματικά.
Ο κεντρικός σχεδιασμός είναι βασικό στοιχείο του σοσιαλισμού και απαιτεί ειδικούς και γραφειοκρατία -ειδικά στις συνθήκες της τότε σοβιετικής ρωσίας. Το να ανάγουμε γενικά κι αόριστα τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό από τα κάτω σε απόλυτο κριτήριο θα οδηγούσε μάλλον σε μια ομοσπονδία αυτοδιαχειριζόμενων παραγωγικών δυνάμεων. Ιδανικό που έχει πολύ μεγαλύτερη σχέση με τον αναρχισμό και σε τελική ανάλυση με τον καπιταλισμό, παρά με το παραδοσιακό κομμουνιστικό κίνημα.
Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αναγνώσουμε τη φράση που έβαλες στα εισαγωγικά κι είναι παράλειψή μου που δεν το διευκρίνισα.
Κατάλαβα!
Δέν έχει πέσει ακόμα ο πυρετός.
Αγαπητέ τροβαδούρε,
όταν ζητήθηκε στο νίτσε να σχολιάσει το ναρ και τη στάση του απέναντι στη σοβιετία είπε σιβυλλικά: σκοτώνουμε το παρελθόν μας γιατί το παρόν μας είναι νεκρό.
Το διάβασα στο μετά του ανδρουλάκη, ο οποίος έφυγε από την ανάποδη, αλλά είναι κι αυτός εξίσου μεταμοντέρνος κι ας σας λέει νεοδογματικούς.
Την ανάρτηση αυτή, δυστυχώς μόνο ο σπαρίλας είναι σε θέση να την εκτιμήσει (ούτε καν εγώ) αλλά το λιγοστό του χρόνο τον αφιερώνει σε συνεντεύξεις με λογοτέχνες και συγκρίσεις με τον πέτρο μάρκαρη.
Κρίμα και πάλι κρίμα...
Ρε απολίθωμα, μην ισοπεδώνεις κι εσύ από την ανάποδη. Δεν υπάρχει μόνο η απόρριψη, υπάρχει και η κριτική. Δεν υπάρχει η θέσπιση της δημοκρατίας ως ικανού παράγοντα, αλλά σίγουρα ως αναγκαίου. Δεν υπάρχει μόνο σκότωμα του παρελθόντος, υπάρχει και εισαγωγή του στο χειρουργείο (<- αποτυχημένο αστείο).
Η εγχείριση πέτυχε, ο ασθενής απέτυχε.
Δίκιο έχεις για τη δημοκρατία. Αναγκαίος, αλλά όχι ικανός παράγοντας.
Παρόλα αυτά η δική μου αίσθηση για τον χώρο είναι ότι:
-αντιλαμβάνεται αταξικά τη δημοκρατία κι αυτό δεν αλλάζει ούτε κατά ένα γιώτα όσες φορές κι αν βάλουμε μπροστά το επίθετο εργατική.
-αντιλαμβάνεται τη μεταβατική κοινωνία περίπου σαν τον κομμουνισμό, χωρίς γραφειοκρατία και εμπορευματικές σχέσεις.
Και τον κομμουνισμό τον καταλαβαίνει ως μια κοινωνία πλέριας δημοκρατίας με απεριόριστα δικαιώματα. Αλλά η δημοκρατία είναι κι αυτή κράτος.
Εμείς στη σοβιετία την είχαμε περίπου απονεκρώσει τη δημοκρατία. Αν όχι ισοπεδώσει. Ήμασταν ένα βήμα πριν τον κομμουνισμό. Καμιά 20αριά χρόνια που έλεγε κι ο νικήτας.
Επιτρέπετε να πιστεύει κάποιος που επιδιώκει τον κομμουνισμό ότι δεν υπήρξε σοσιαλισμός στην λεγόμενη Σοβιετία ποτέ.
Τί λέει ο Νίτσε για αυτό?
Κατα ποιά εννοια αυτό είναι το μόνο παρελθόν μου .
Η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη με απορρίψεις και αποδοχές του παρελθόντος.
Καμιά καινούργια πορεία δεν έγινε χωρίς τα διδάγματα του παρελθόντος και χωρίς την απόρριψη πλευρών του.
Ο Παππούς μου είχε ένα αμπέλι που το είχε αφήσει να χαθεί μέσα σε ένα λόγγο. Κάθε χρόνο έμπαινε και έβγαζε 4-5 κοφίνια σταφύλια.
Του είπα να το φέρουμε στο ξέφωτο για να μην μας το τρώνε οι ποντικοί και τα πουλιά και να κάνουμε περισσότερο κρασί.
-Δεν σου φτάνει το κρασί?- μου απάντησε- Αστο το αμπέλι εκεί που είναι και τα πουλιά τρώνε3 και οι ποντικοί και εμείς.
Σοφός ο παππούς θα πείς!
Ομως ο παππούς δεν ήταν μονο αυτό.
Μια φορά έκοψε το δάκτυλο της γιαγιάς μου με ένα μπαλτά γιατί νόμιζε ότι τον απατούσε!
Εσύ φίλε είσαι γενικά με τον παππού .
Εμένα επέτρεψε μου να είμαι με εκείνον τον παππού που μου χρειάζεται.
Η ιστορία είναι αληθινή.
Εγώ σάμις γενικά είμαι με τη μαμά (πατρίδα) τον πατερούλη και το θείο (κάρολο). Τον παππού δεν τον πρόλαβα.
Το αν ήταν ή δεν ήταν υπαρκτός να το συζητήσουμε. Το "δεν έχει καμία σχέση η κοινωνία που θέλουμε με τα γραφειοκρατικά καταπιεστικά καθεστώτα στην ανατολή" το οποίο κλίνουν σε όλους τους χρόνους κι όλες τις πτώσεις οι σπορτιγκίτες, για μένα δεν αποτελεί βάση συζήτησης. Κι επειδή άρνηση στη διαλεκτική σημαίνει το παρελθόν διατηρημένο και μετασχηματισμένο, το θεωρώ κι εντελώς αντιδιαλεκτικό.
Η κριτική είναι εκ των ων ουκ άνευ. Η κοπτοραπτική τύπου κρατάω τον οκτώβρη, πετάω τα υπόλοιπα ως παρέκκλιση, κρατάω τα καλά, πετάω ό,τι δε μου αρέσει, είναι άλλο ανέκδοτο.
Τον παππού σου δε γίνεται να τον κόψεις στη μέση. Πρέπει να τον ερμηνεύσεις για να τον αλλάξεις.
Να πεταχτώ σαν Ανώνυμη πορδή:
το ΝΑΡ σου έχει δώσει την εντύπωση ότι "κρατάει τον Οκτώβρη και πετάει τα υπόλοιπα";
έχει εκδόσει ολόκληρο βιβλιαράκι που ερμηνεύει το τι έχει γίνει. τα θετικά κι αρνητικά στοιχεία.
κι ίσως το ότι δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στα αρνητικά είναι γιατί δεκαετίες ολόκληρες κάναμε μόκο με αποτέλεσμα μόλις κατέρρευσε ο δικός μου ο παππούς να πάθει κατάθλιψη και να μην πηγαίνει στο καφενείο ένα χρόνο ολόκληρο.
...και δεν είχε κι αμπέλια να ασχολείται!
διευκρινίζω γιατί ούτε κόματα έβαλα, ούτε τίποτα: όταν κατέρρευσε ο υπαρκτός έπαθε ο παππούς κατάθλιψη.
Σόρι που σου απαντάω καθυστερημένα.
Ναι, αυτήν ακριβώς την εντύπωση μου έχει δώσει το ναρ. Στο βιβλιαράκι που λες, που δεν είναι καμιά καινούρια έκδοση, αλλά το σχετικό υλικό του πρώτου συνεδρίου του ναρ το 98, διαπιστώνει ήδη από το 18 λάθη και παρεκκλίσεις! Το οποίο εμένα μου φαίνεται κριτική εκτός τόπου και χρόνου. Δηλ εκτός συγκεκριμένων συνθηκών, με βάση μια ιδανική κατάσταση που ο καθένας κουβαλά στο μυαλό του.
Ακριβώς την ίδια εντύπωση παίρνω από το κείμενο της αθηναΐδας που λέει ότι εμπνέεται από τον οκτώβρη και απνευστί κάνει λόγο για εκμεταλλευτικά καθεστώτα.
Η έμφαση στην κριτική από πλευράς του ναρ είναι για να δείξει ότι καμία σχέση δεν είχε με ό,τι έγινε στη σοβιετία που δυσφήμησε την σοσιαλιστική κοινωνία που ονειρευόμαστε.
Μακάρι για εσένα να μην είναι έτσι, εγώ κεντρικά κρίνω κάποια πράγματα.
Επίσης το ναρ είναι το κομμάτι της αριστεράς του οποίου η διάσπαση δεν είχε καμία άμεση σύνδεση με γεγονότα στη σοβιετία για να το κάνει σημαία του, αλλά γι' αυτό ακριβώς και το κομμάτι που την έχει ψάξει λιγότερο απ' όλα τα άλλα σχεττικά κι έχει δώσει τις πιο αβασάνιστες απαντήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι επανέκδωσε τα υλικά του 98 αντί να βγάλει κάτι καινούριο. Νιώθει ότι έχει ξεμπερδέψει με αυτό.
Καλά έκανες και δεν έβαλες κόμματα. Να πετάγεσαι συχνότερα και ψευδώνυμα.
Δημοσίευση σχολίου