Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Ο αριστερισμός στο μεσοπόλεμο

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τη σύγχρονη εποχή το τελευταίο βιβλίο του γκίκα ρήξη κι ενσωμάτωση, που από τον τίτλο και μόνο θα μπορούσε να είναι η διαλεκτική απάντηση στο δίλημμα που έβαλε ο ευτύχης το 89 στο βιβλίο του, ρήξη ή ενσωμάτωση, που επισφράγιζε τη ρήξη του με το κόμμα και την ενσωμάτωσή του στον παχύρρευστο χώρο του εξωκοινοβουλίου.
Το θέμα του όμως είναι το εργατικό-κομμουνιστικό κίνημα στην περίοδο του μεσοπολέμου και βασίζεται στη διδακτορική διατριβή που έκανε κάπου στην αμερική με παρόμοια θεματολογία.


Ο γκίκας είναι συνεργάτης του τμήματος ιστορίας της κετουκέ (κε του κκε), δηλ του μαΐλη, κατά κύριο λόγο. Ένα ερώτημα είναι γιατί ο ιστορικός πετρόπουλος, που επιμελήθηκε όλες τις ιστορικές εκδόσεις της ΣΕ κατά τη δύσκολη δεκαετία του 90 (πχ την τρίχρονη εποποιία του δσε) τώρα έχει σταματήσει να γράφει για τέτοια θέματα και στο ρίζο γράφει μόνο για τον καλλικράτη. Αλλά δε θα μας απασχολήσει σε αυτή την ανάρτηση.

Τον γκίκα κάποιοι τον έμαθαν πρώτα μέσα από τα βιβλία του και κάποιοι άλλοι (όπως εγώ) τον μάθαμε μέσα από την πολεμική που αναπτύχθηκε με αρθρογράφους της παρδαλής αριστεράς για την κατυν-ολογία και τους πόντιους στη σοβιετία. Σε κάθε περίπτωση τα γραπτά του ξεχώριζαν για τη ντοκουμενταρισμένη τεκμηρίωση και τη σφαιρική προσέγγιση.

Περισσότερα για το βιβλίο μπορείτε να βρείτε στις παρουσιάσεις που έκαναν ο ηρόδοτος κι ο άθλιος στις διευθύνσεις:
http://mygranma.wordpress.com/2010/12/19/agwnas_rhksh_anatroph/
και http://erodotos.wordpress.com/2010/09/12/riksi-enswmatwsi/
http://erodotos.wordpress.com/2010/11/23/prosfuges-kke-1920/
http://erodotos.wordpress.com/2010/11/25/prosfuges-kke-1930/

Εμάς εδώ θα μας απασχολήσει το ζ’ μέρος του πέμπτου κεφαλαίου (για τη λειτουργία και τη δράση του κκε). Το μέρος αυτό αναφέρεται στα υπόλοιπα πολιτικά σχήματα -σοσιαλδημοκράτες, τροτσκιστές και κατά βάση τους δεύτερους- και τη σχέση τους με το κόμμα. Το στοιχείο μας δηλ. Παρακάτω η κε του μπλοκ παραθέτει ένα ποτ πουρί, διανθισμένο με μερικά δικά της σχόλια, όπου χρειάζεται.

Εν αρχή ήταν η αντίληψη για το κόμμα. Οι αρχείοι πρόβαλαν το σύνθημα πρώτα μόρφωση κι ύστερα δράση με στόχο την άνοδο του θεωρητικού επιπέδου των μελών. Μαζί τους συμφωνούσαν κι άλλες ομάδες. Στο τρίτο συνέδριο, ο παλιός γραμματέας του κόμματος παντελής πουλιόπουλος (πι-πι κι αυτός) είπε ότι το κκε πρέπει να συγκεντρώσει ταξικώς αδιάφθορα και πραγματικά εκλεκτά προλεταριακά στοιχεία για να γίνει πρώτα ένα πάρτι σελεξιονέ (στάλιν-λένιν) κι ύστερα να γίνει κόμμα μαζών.

Νο στάλιν-λένιν, σελεξιονέ. Νο πάρτι. Ελιτισμός που ξεχειλίζει κι απ’ τις διατυπώσεις. Τις απόκριες μπορεί να κάνουμε και κάνα πάρτι μαζών στη λέσχη για το ευρύ κοινό. Το κόμμα μαζών μπορεί να περιμένει. 80 χρόνια μετά παραμένει άπιαστο όνειρο για τον χώρο. Προς το παρόν μαζεύει τους αδιάφθορους.

Απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 30 τα εθνικά τμήματα της διεθνούς αριστερής αντιπολίτευσης παύουν να συγκροτούνται ως αντιπολιτευτικές φράξιες μες στα υπάρχοντα κκ και προχωρούν στη δημιουργία ξεχωριστών κομμάτων κι αργότερα της δ’ διεθνούς. Έκτοτε αρχίζουν κι οι μεταξύ τους διασπάσεις με ρυθμούς αμοιβάδας.

Στον πίνακα της σελίδας 234 ο γκίκας προσπαθεί να απεικονίσει σχηματικά την εξέλιξη των οργανώσεων εκτός κουκουέ. Το έλα να δεις (του κλίμοφ): κομλε-αρχειομαρξιστές, κακε, οκδε, κδεε, εοκδε, τρίτη κατάσταση, νέος δρόμος, ομάδα για τη μπολσεβικοποίηση του κκε, φραξιονιστές, κομμουνιστική ενωτική ομάδα. Μόνο το κκε μπουλκουμέ του χαρούλη λείπει. Την παράσταση κλέβει όμως η λακκε (λενινιστική αντιπολίτευση του κκε) που οδηγεί συνειρμικά στους λακέδες της αστικής τάξης (ή τους λακκέδες της εργατικής αν προτιμάτε).

Τι απέγινε όμως όλο αυτό το γενεαλογικό δέντρο με τα τόσα παρακλάδια;
Μόνο η οργάνωση του αρχειομαρξισμού διασπάστηκε ή μετονομάστηκε επτά φορές κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, ενώ το διάστημα 1924-36 σημειώθηκαν συνολικά 18 διασπάσεις και μετονομασίες στον χώρο. Κατά μέσο όρο δηλ περίπου μία κάθε εννιά μήνες. Περίπου όσο μια εγκυμοσύνη. Κάθε γέννα κυοφορούσε διαλεκτικά την επόμενη διάσπαση.

Αξιοποιώντας από αρχεία ένα δείγμα βιογραφικών ο γκίκας φτάνει στα ακόλουθα στατιστικά συμπεράσματα: Μόλις ένα 16% παρέμεινε μέλος μίας και μόνο οργάνωσης την περίοδο 1923-36, ενώ ένα 50% εντάχθηκε σε 3,4,5 ή ακόμα κι έξι οργανώσεις! Ενδιαφέρον παρουσιάζει κι ο χρόνος παραμονής τους σε αυτές. Το 49% του δείγματος είχε μέσο όρο παραμονής λιγότερο από 2 χρόνια, ενώ μόλις το 19% παρουσίαζε μέσο όρο πάνω από έξι χρόνια.

Πολλές διασπάσεις ήταν προσωποκεντρικές, όπως άλλωστε κι οι ίδιες οι οργανώσεις. Οι διαμάχες ηγετικών στελεχών κι οργανώσεων για τον τίτλο του «γνήσιου μπολσεβίκου» ήταν σφοδρές. Ο άγης στίνας εκ μέρους της λακκε, έβαλλε εναντίον της δεξιάς του πουλιόπουλου κατηγορώντας ταυτόχρονα τους αρχείους για παπικό δογματισμό. Την ίδια στιγμή η πάλη των τάξεων (αρχειομαρξιστές) χαρακτήριζε τους πουλιόπουλο και μάξιμο (του σπάρτακου) ως τους πρώτους ρωμιούς σταλινικούς!
Μετά από αυτό κατάλαβα γιατί ο ρασκόλνικοφ δε δηλώνει τροτσκιστής, αλλά αρχειομαρξιστής (ακόμα κι αν το κάνει για πλάκα).

Αυτοί οι τελευταίοι πρέπει να ήταν κι οι πολιτικοί πρόγονοι του σεκ. Το γιατί, φαίνεται από μια μαρτυρία του κ. αναστασιάδη, για το κυνηγητό που γινόταν σε όποιον πλησίαζε το αρχείο. Παρακολουθούνταν συστηματικά και μεθοδικά από τους αρχείους που τον γνώριζαν. Πρώτη τους φροντίδα ήταν να μάθουν πού κάθεσαι. Έτσι, εάν έλειπες σε ραντεβού, θα τους ξανάβρισκες στην πόρτα του σπιτιού σου την επόμενη ή μεθεπόμενη να σε αναζητούν να μη σε χάσουν. Αντίθετα με το περιβάλλον του σεκε και κατόπιν κκε, όπου μπορούσες να χαθείς για καιρό και να εμφανιστείς πάλι χωρίς απολύτως κανέναν έλεγχο.
Κι έτσι βρήκαμε και τους πρώτους σφους φαντάσματα, κι ανάμεσά τους και τους προγόνους του δικού μας κάσπερ.

Σημαντικό ρόλο σε αυτές τις διασπάσεις έπαιξε κι η διεθνής παράμετρος.
Το 33’ ο σπάρτακος έγραφε ότι ο σταλινισμός επικράτησε παρά τα εγκληματικά του σφάλματα εξαιτίας της ηγετικής φράξιας και του εκτρώματος που ακούει στο όνομα επίσημη δαα (διεθνής αριστερή αντιπολίτευση). Ο τρότσκι γαλούχησε μες στη δαα τον γραφειοκρατισμό, τον τυχοδιωκτισμό, συνέθλιψε τη διεθνή οργάνωση και της μετέδωσε έναν ανίατο ατροφισμό.

Ο σπάρτακος διαφωνεί και με την κριτική του τρότσκι για την επικράτηση των ναζί στη γερμανία, όπου κάνει λόγο για προδοσία της γερμανικής επανάστασης από τους σταλινικούς –μεγαλύτερη κι από αυτήν του spd το 14- για να στηρίξει τις δευτεροκομματικές και τεταρτοδιεθνιστικές αντιλήψεις του.
Την επόμενη χρονιά η ίδια ομάδα σχημάτισε δεύτερο κόμμα τάχθηκε –ως οκδε πλέον- υπέρ της δ’ διεθνούς!

Αυτό πάει να πει αντιπολίτευση με αρχές. Εν τω μεταξύ μια άλλη γκρούπα (ομάδα κομμουνιστών) κατηγορεί εκ των υστέρων (1946) τους αρχείους για σύνδεση με τον τροτσκισμό χωρίς αρχές, για να βγει από το πολιτικό του αδιέξοδο. Είναι η θεωρία που του πήγαινε καλά στην αντικομματική του διαπαιδαγώγηση.

Κάτι παρόμοιο λέει κι η μειοψηφία της κε του κόμματος των αρχείων σε μια μπροσούρα του 45’. Η τεχνητή αντιδιαστολή (συνήθως με όπλα δάνεια από το τροτσκιστικό οπλοστάσιο) θα το καθιστά φορέα αντιλήψεων κι επιδράσεων αστικής, αντιδραστικής κριτικής και νοοτροπίας.

Στην πράξη η πολεμική του αντισταλινισμού εκφράστηκε με συκοφαντίες για συνεργασία των σταλινικών με την ασφάλεια και το αστικό κράτος (μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ) και συμπόρευση με τις αντιδραστικές ηγεσίες του συνδικαλιστικού κινήματος (πόσο άλλαξες, πόσο άλλαξα). Το όργανο της γαλλικής κομμουνιστικής λίγκας έλεγε ότι το παρελθόν του κουκουέ είναι περίπου μια προδοσία και το παρόν του σχεδόν μηδέν (κι έτσι επιστρέφουμε διαλεκτικά στην αρχική μας θέση: όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν).

Προς το τέλος του κεφαλαίου ο γκίκας αναφέρει την περίπτωση ενός περιφερειακού γραμματέα της νεολαίας του κουκουέ που γλίτωσε παρά τρίχα τη δολοφονία από τους αρχείους σε ένα ταξίδι γιατί διαγράφτηκε(!) και την επίθεση αρχειο-τραμπούκων με περίστροφα και φαλτσέτες στο ιδρυτικό συνέδριο της ενωτικής γσεε.

Αφήνουμε τον επίλογο στην ομάδα των κομμουνιστών, ως μια κριτική αποτίμηση για την πορεία των αρχείων, αλλά και για όλη την περίοδο γενικότερα: η υποκειμενική τοποθέτηση του αρχειομαρξισμού στη θέση της πρωτοπορίας και η με πείσμα διεκδίκηση αυτής της θέσης ανάπτυξε στον αρχειομαρξισμό μια αντικομμουνιστική νοοτροπία και ψυχολογία που, όσο πέρναγε ο καιρός και γινότανε η διαπαιδαγώγηση στη βάση της πολιτικής θέσης της πρωτοπορίας, έπαιρνε τα γνωρίσματα ψύχωσης. Έγινε σταθερά η άρνηση του κόμματος. Η θέση όμως της πρωτοπορίας είναι μία και δε μπορούν να κάτσουν δύο σε αυτήν. Όπως κι έγινε. Τη θέση αυτή την πήρε και την κρατάει σταθερά το κκε.

Ή όπως είχε γράψει αρκετά χρόνια πριν κι ο πουλιόπουλος, αν μπόρεσε το κουκουέ να διατηρήσει το πολιτικό μονοπώλιο και να ματαιώσει αλλεπάλληλες απόπειρες για τη δημιουργία άλλων εργατικών κομμάτων στη χώρα αυτό δε μπορεί να οφείλεται παρά στον αδιάρρηκτό του δεσμό με την εργατική τάξη και τις ιστορικές της τύχες.

Το απόσπασμα της ομάδας κομμουνιστών γράφτηκε αρχές του 46’ (πριν αρχίσει ο εμφύλιος που τέλειωσε με κάτι συγχαρητήριες επιστολές προς το βασιλιά). Ο μη αστικός μύθος λέει ότι τον ίδιο χρόνο είχαμε και τη μοναδική ίσως καταγραμμένη στα χρονικά περίπτωση ανοιχτών εκδηλώσεων του κόμματος όπου καλούνταν κι οι τροτσκιστές και γινόταν δημόσια ανοιχτός διάλογος.
Κρίμα που δεν τα κάνουμε αυτά πλέον. Γιατί τότε θα βλέπαμε τη συνέχεια (σίκουελ) της ταινίας του κλίμοφ...

Για τα του κόμματος στο μεσοπόλεμο σε επόμενο κείμενο. Έχουν κι αυτά την πλάκα τους.

30 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Να μην ξεχαστούν τα εξής σημεία.


1) Τι απέγινε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Παντελής Πουλιόπουλος.


2) Η μειοψηφία του ΚΚΕ στο εργατικό κίνημα κατά τον μεσοπόλεμο και η πλειοψηφία Αρχειομαρξιστών (παρά το επονείδιστο τέλος)

3) Οτι το Κόμμα χτίστηκε με επιβολή Ζαχαριάδη απο τα πανω (δηλ απο το πουθενά)

4) Εκείνη την περίοδο αριστερισμός δεν ήταν παρά ο Ζαχαριάδης που τα μπάλωσε όπως όπως στο μακεδονικό κλπ. Η κυρίαρχη τάση ήταν εκείνη των παλιών μελών και οχι των εγκάθετων τύπου Ζαχαριάδη απο την κομιντέρνα.

5) ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ Χωρίς Πουλιόπουλο, Λιγδόπουλο, Τζουλάτη δεν υπάρχει, να τα γράψετε όλα

alekos είπε...

Ή όπως είχε γράψει αρκετά χρόνια πριν κι ο πουλιόπουλος, αν μπόρεσε το κουκουέ να διατηρήσει το πολιτικό μονοπώλιο και να ματαιώσει αλλεπάλληλες απόπειρες για τη δημιουργία άλλων εργατικών κομμάτων στη χώρα αυτό δε μπορεί να οφείλεται παρά στον αδιάρρηκτό του δεσμό με την εργατική τάξη και τις ιστορικές της τύχες.
σωστά τα λέει κι από τα λόγια του αποδεικνύεται γιατί από το 1980 και δώθε το εργατικό κόμμα στη χώρα ήταν το ΠΑΣΟΚ. Γιατί δυστυχώς εκεί μέσα στην δεκαετία του 70 διαρρήχθηκε η σχέση του κκε με την εργατική τάξη, άλλα αυτή ζήταγε και άλλα του υποσχόταν το κόμμα. Ή μάλλον για να είμαι ποιο ακριβής χάθηκε η εμπιστοσύνη. Το πολυτεχνείο του 73 έδειξε ότι λαικούς αγώνες με εργατική κατεύθυνση μπορούν να κάνουν κι άλλοι(φυσικά με την βοήθεια των κκε-εδων) το κατάλαβε ο αντρίκος και μας ξεπάτωσε. Σήμερα έχει διαρήξει αυτή την σχέση το ΠΑΣΟΚ μετά απο 30 χρόνια εναγκαλισμού. Να δούμε με ποιον θα τα φτιάξει η εργατική τάξη και προς ποιαν κατευθυνση...

Αναυδος είπε...

Πιστεύω ότι τους τροτσκιστές τους χαντάκωσαν 4 πράγματα κυρίως:
- η απόσπαση τους από τις μάζες βάζοντας απραγματοποίητους ως και ουτοπικούς) τακτικούς και στρατηγικούς στόχους (στην ΕΣΣΔ αλλά και στην Ελλάδα, Ισπανία κλπ
- η αδυναμία τους να διαβάσουν σωστά το χαρακτήρα του Β’ ΠΠ
- η καταφυγή στον εχθρό του εχθρού μου ειδικά τη δεκαετία του 1930. Νόμιζαν ότι η ιστορία του τρένου του Λενιν μπορεί να εφαρμοστεί ξανά.
- Η επί 50 χρόνια συμπόρευση με την σοσιαλδημοκρατία εκτός και εντός Ελλάδας (με κυρίαρχα παραδείγματα την ΟΣΕ, ΣΕΚ, Ξεκίνημα κλπ)

Οσο για την πολυδιάσπαση το σήμερα μιλά από μόνο του (ΟΚΔΕ, ΕΕΚ, ΔΕΑ, ΣΕΚ, Ξεκίνημα, Σπαρτακος κλπ κλπ κλπ)

gortynios είπε...

Καταθέτω στα πρακτικά της συζήτησης ότι πιο "γαμάτο" έχω διαβάσει ποτέ σε αριστερή εφημερίδα, είναι από την "Πάλη των Τάξεων" της 21ης Φεβρουαρίου 1933(αρ.φυλ. 230):

"Αγαπητή 'Πάλη' στο 'Σπάρτακο' της 1ης του μηνός διάβασα ότι οι αρχειομαρξιστές της συνοικίας Μάρκου Μπότσαρη Θεσσαλονίκης διοργάνωσαν την παραμονή της πρωτοχρονιάς χαρτοπαίγνιο, προσκαλώντας σε αυτό 250 εργάτες.

Το χαρτοπαίγνιο οργανώθηκε από αθλητικό σύλλογο τον οποίο δεν επηρεάζουν οι αρχειομαρξιστές.

Η χαφιεδική πράξη του 'Σπαρτάκου' έχει σκοπό να κάνει γνωστούς στον ταξικό εχθρό τους συλλόγους τους οποίους έχουν στρέψει τις προσπάθειες τους οι μαρξιστές.

Ο "Σπάρτακος" αφού δεν έχει να κάνει τίποτα καλλίτερο, μπορεί να ασχοληθεί καλλίτερα με το διεφθαρμένο στοιχείο Πάρη, που παρουσιάζεται σαν σπαρτακιστής, που ξενυχτούσε στις Σέρρες στο μαγαζί του και στη Σαλονίκη στη ταβέρνα, μεθεκοπώντας κάθε βράδυ.

Θεσσαλονίκη 9/2/33
Με σ.χ.
Α.Κ."

erodotos είπε...

Η αλήθεια είναι ότι το βιβλίο καταπιάνεται με πολλά θέματα και ανοίγει άλλα τόσα για ακόμη περισσότερο ψάξιμο. Υπάρχουν πολλά στοιχεία γύρω από την ανάπτυξη του κομμουνιστικού κινήματος που εμένα προσωπικά μου ήταν παντελώς άγνωστα, ή είχα διαφορετική εικόνα. Ιδιαίτερα μου αρέσει η διεισδυτικότητα στις διεργασίες, στα πρόσωπα και τα πράγματα που γίνεται στο βιβλίο.

Όσο για τον "ανώνυμο" φίλο, αυτά που γράφεις αναλύονται στο συγκεκριμένο έργο. Βέβαια, απ'ότι καταλαβαίνω, όχι από την οπτική που τα βάζεις..

Τέσπα, τροφή για συζήτηση και μελέτη. Ποτέ δεν έβλαψε κανέναν:pp

gortynios είπε...

Για τις συζητήσεις ΚΚΕ - Τροτσκιστών:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1050469

ΚΚεδες και Αρχείοι πάντως παρενέβαιναν (μάλλον απρόσκλητοι) οι μεν στις εκδηλώσεις των δε και παλαιότερα. Παραθέτω μερικά σχετικά αποσπάσματα από μια εργασία που είχα κάνει για την κάθοδο της ΚΟΜΛΕΑ στις εκλογές του '33:

"Στις 15 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε και η πρώτη προεκλογική συγκέντρωση της ΚΟΜΛΕΑ, την οποία η Πάλη (16.2.33 , αρ.φυλ.228) περιγράφει ως μεγαλειώδη και ιστορική. [...] Σύμφωνα με την Πάλη (16.2.33, αρ.φυλ.228, σελ.2) τη συγκέντρωση παρακολούθησε και ένας αντιπρόσωπος του ΚΚΕ ονόματι Σαμαρτζόπουλος, ο οποίος όταν κλήθηκε να μιλήσει άρχισε να επιτίθεται φραστικά στους αρχειομαρξιστές μιλώντας για «αντεπαναστάτες», «χαφιέδες» και «καταχραστές», με αποτέλεσμα να δεχθεί την έντονη αποδοκιμασία των συγκεντρωμένων και να αποχωρήσει.Ο Νέος Ριζοσπάστης της 15ης Φεβρουαρίου (αρ.φυλ.517 , σελ.4) έγραψε πως η συγκέντρωση ήταν διασπαστική και πως αρχειομαρξιστές δεν επέτρεψαν στο αντιπρόσωπο του Κόμματος να τοποθετηθεί. Οι συγκεντρωθέντες ήταν σύμφωνα με την εφημερίδα περίπου 700 και συμμετείχαν στην συγκέντρωση «παρασυρθέντες απ’ το γεγονός ότι οι αρχείοι διέδιδαν πως θα μιλήσει και αντιπρόσωπος του Κόμματος». Η Πάλη των Τάξεων (18.2.33, αρ.φυλ.229) με την σειρά της δημοσίευσε στο πρωτοσέλιδο της αυτούσιο και ασχολίαστο το εν λόγω «ρεπορτάζ» - σχόλιο του «Ρ», σημειώνοντας πως «οι εργάτες που την παρακολούθησαν θα βγάλουν τα συμπεράσματα τους».
[...]
Μετά από μια σειρά απαγορεύσεις πραγματοποιήθηκε στις 29 Φλεβάρη μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας η προεκλογική συγκέντρωση της ΚΟΜΛΕΑ στην Θεσσαλονίκη, όπου συμμετείχαν πάνω από 700 εργάτες. Στη συγκέντρωση μίλησαν οι Βιτσώρης και Κεφάλας, αναφερόμενοι στην «παγκόσμια και την ελληνική οικονομική και πολιτική κατάσταση» στα φαινόμενα κρατικής βίας και τρομοκρατίας που είχαν σημειωθεί στην πόλη καθώς και στα συνθήματα με τα οποία κατέβαινε η αρχειομαρξιστική οργάνωση στις εκλογές (Πάλη των Τάξεων, 2.3.33, αρ.φυλ.236, σελ.4). Τον λόγο πήραν επίσης ο εκπρόσωπος των νεολαίων της ΚΟΜΛΕΑ, Αδαμίδης καθώς και ένας εκπρόσωπος του ΚΚΕ ο οποίος σύμφωνα με την Πάλη (ο.π.) «αναμάσησε τις συνηθισμένες βρισιές και συκοφαντίες ενάντια στους αρχειομαρξιστές και κάλεσε τους εργάτες να αποχωρήσουν ομαδικά από την συγκέντρωση»."

βουρνουκιος είπε...

Τραμπουκοι του Αρχείου VS τραμπούκων του ΚΚΕ.

Όλο σφάζονταν από το '25-'26 έως και το '37-'38 που ο Μανιαδάκης του διέλυσε και τους μεν και τους δε δχεδόν τελειωτικά.

Οι ουσιαστικές διαφορές ποτέ δεν κουβεντιάστηκαν σε όλη τη διάρκεια σχεδον του μεσοπολέμου.

Οι βρισιές, οι συκοφαντίες (χαφιέδες, πράκτορες κλπ) στηνημερήσια διάταξη με ευθύνη ΟΛΩΝ. Και του Αρχείου και του ΚΚΕ κλπ, μαζί φυσικά με πολύ ξύλο.

Κατι που το ΚΚΕ προσπαθεί να το αναβιώσει με την χαφιεδολογία του απέναντι στην κομμουνιστική αντικαπιταλιστική Αριστερά και πρωτίστως στο ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μιλώντας για χαφιέδες, ΕΚΟΦίτες κλπ. ΟΠΩΣ ακριβώς μιλά πάντα. Χωρίς επιχειρήματα, χωρίς την παραμικρή τεκμηρίωση αυτών που λέει. ΑΠλά, ποντάρει στο θρησκευτικό συναίσθημα οσων μελών του θέλουν να πειστούν από τα ψέμματα.

Αλλωστε και μαρξιστές διανοούμενους σαν τον ρούση και τον Μπιτσάκη, ναυάγια τους ανεβάζει, παράφρονες τους κατεβάζει, χαφιέδες τους ονοματίζεί...

ΌΠΩΣ ακριβώς συμπεριφέρονταν το ΑΡΧΕΊΟ απέναντι στο ΚΚΕ...

ΟΧΙ, δεν θα πάρουμε άλλο από αυτη τη σαπίλα.

Η επαναθεμελίωση του κομμουνισμού δημιουργεί και άλλη επαναστατική κουλτούρα στη δημοσια αντιπαράθεση μεταξύ των τάσεων του κομμουνιστικού κινήματος, ενάντια στην αστική σαπίλα της χαφιεδολογίας, της πρακτορολογίας.

Τέλος, σπουδαίο βιβλίο για να συγκροτήσει κάποιος μια εικόνα για την περίοδο εκείνη είναι το βιβλίο των Ελένης Αστερίου και Γαβρίλη Λαμπάτου "Η Αριστερή Αντιπολίτευση στην Ελλάδα, 1924-1936" εκδόσεις Φιλίστωρ.

Ανώνυμος είπε...

Στο τεύχος της ΝΕΑΣ ΕΣΤΙΑΣ 1826 (Οκτώβρης 2009) και σ'ένα άρθρο του Βάγιου Λαγενά υπάρχει παραπομπή στο:
Iδεολογική Πάλη ανάμεσα στο ΚΚΕ και στις Παραφυάδες του Τροτσκισμού 1946-47, Εκδόσεις του Λαού χ.χ. (χωρίς χρονολογία).
Μάλλον οι δυνατότητες εύρεσής του είναι μηδαμινές -απλά ενημερώνω

κομμαντο\

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Για τον πουλιόπουλο και την εκτέλεσή του από τους ναζί το βιβλίο έχει σαν υποσημείωση εκτενές βιογραφικό του. Τα υπόλοιπα όπως λέει κι ο ηρόδοτος τα αναλύει σε ένα βαθμό αλλά μάλλον από διαφορετική οπτική από τη δική σου. Εγώ έκανα απλώς μια ανάρτηση για ένα κεφάλαιο του βιβλίου. Και να ήθελα δε μπορώ να τα γράψω ΟΛΑ.

Γορτύνιε ευχαριστώ για το υλικό και για την ψύχραιμη προσέγγιση. Αν έχεις κάνει εργασία πρέπει να την ανεβάσεις και στο διαδίκτυο.

Βουρνούκιε μάντεψε σε ποιον χώρο έγιναν πολύ πρόσφατα γεγονότα που εκφράζουν τη λογική π καταγγέλλεις.
Αφού θες κανιβαλισμούς να τα πεις όλα που λέει κι ο ανώνυμος.
Το βιβλίο που αναφέρεις μαζί με πολλά ακόμα είναι στη βιβλιογραφία του γκίκα. Γενικώς αξίζει τον κόπο και τα λεφτά να το πάρει κανείς.
Ειδικά η ανάλυση για κοκκινιά και καβάλα προσφέρονται για διδάγματα στο σήμερα.

erodotos είπε...

Τα στοιχεία που έχει για την βία των τροτσκιστών είναι από τροτσκιστές πάντως (και όχι από το ΚΚΕ, τον Ριζοσπάστη, κλπ). Ένα μικρό απόσπασμα:

"Το 1930 ο Σπάρτακος κατήγγειλε πως «οι Αρχειομαρξιστές χρησιμοποιούν από καιρό, προ παντός κατά των εργατών που διαφωνούν μαζί τους τις μεθόδους της βίας και της ατομικής τρομοκρατίας.» Στον ίδιο τόνο, ο τροτσκιστής Γ. Θεοδωράτος έκανε λόγο για «χρήση αστυνομικών μεθόδων και φυσικής βίας εναντίον μελών του ΚΚΕ ή πρώην Αρχείων που εγκατέλειψαν την οργάνωση.» Για τις τρομοκρατικές πρακτικές των Αρχειομαρξιστών διαμαρτυρήθηκε ακόμη και ο Π. Πουλιόπουλος σε σχετική του έκθεση με παραλήπτη τον ίδιο τον Τρότσκι."

Πάντως από το 1930 και μετά έχουμε ραγδαία παρακμή του αρχειομαρξισμού, που οφειλόταν σε πολλούς λόγους

Αναυδος είπε...

Τι έγραφε ο Σπάρτακος (Γενάρης-Απρίλης 1928) εκ μέρους της Κομ Αντιπολιτευσης για το Αρχείο
"...Το πρώτο αυτό μέρος
περιλάβαινε σωρεία κατηγοριών (χαφιεδικές πράξεις, επιθέσεις κατά
μελών του κόμματος, ατομική, τρομοκρατία, σωματική βία κ.λ.π.) τις όποιες οι αρχείοι προσπαθούσαν να τις αναιρέσουν, ανεπιτυχώς
φυσικά. Το σπουδαιότερο όμως σημείο στο οποίο οι αρχείοι, μόνοι
τους, απεκαλύφθησαν ήταν τα περίφημα υπομνήματα που υπέβαλαν
στον ανακριτή οι κατηγορούμενοι για την απόπειρα διάλυσης του Α΄
Συνεδρίου της Ενωτικής Συνομοσπονδίας αρχηγοί της
αρχειομαρξιστικής κινήσεως των Αθηνών. Ιδού και μερικά
αποσπάσματα των υπομνημάτων. Στο υπόμνημα (11 Ιουλίου 1929)
αναφέρουν οι αρχειομαρξιστές, Βερούχης, Χρυσικός κ.λ.π. επί λέξει:
«Είμεθα συντηρητικοί εργάτες και όχι κομμουνισταί. Ένοχοι δεν είμεθα
ημείς αλλ’ εκείνοι που διαρκώς συλλαμβάνονται, εκτοπίζονται,
φυλακίζονται κλπ. δια τα κατά του κράτους κακουργήματα των». Και
για ν’ αποδείξουν τα εγκλήματα των κομμουνιστών αναφέρουν
αποκόμματα πολλών χρονολογιών του «Ριζοσπάστη» που δείχνουν ότι
την τάδε μέρα φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν οι σύντροφοι Θέος,
Σιτοκωνσταντίνου κλπ. Στο υπόμνημα τους προς τον ανακριτή οι ίδιοι
(28 Σεπτεμβρίου 1929) αναφέρουν: «πραγματικοί ένοχοι είναι οι
διαταράασοντες το κοινωνικόν καθεστώς εν Αθήναις και Πειραιεί και
όχι ημείς οι... συντηρητικοί εργάται». Ο Χρυσικός στο υπόμνημα του
(11-2-29) λέγει: «Η ιδιότης μου ως κατόχου και Ιδιοκτήτου 3
αυτοκινήτων καθώς και διωρόφου οικίας εν Πειραιεί, εξ ων εμφαίνεται
η ανθηρότατη οικονομική μου κατάστασης αρκεί να πείσει την
δικαιοσύνην ότι δεν είμαι κομμουνιστής». (Οι υποβάλλοντες τα
υπομνήματα ήταν οι «πούροι κομμουνιστές» που αγωνίστηκαν εν
ονόματι του κομμουνισμού με κλομπ και περίστροφα στο Α΄ Συνέδριο
της Ενωτικής για να... αποφευχθεί η διάσπαση).
Στο σημείο αυτό οι αρχείοι αναγκάστηκαν να ομολογήσουν ότι
έκαμαν... λάθος και ότι τα υπομνήματα πραγματικά τα υπέβαλαν
αρχειομαρξιστές. Το «λάθος» αυτό όμως, όπως είπαν, οφείλετο στον
υπεύθυνο που διαχειρίζετο τη δίκη και ο οποίος... διεγράφη, ενώ
κατόπιν εξηκριβώθη ότι τα υπομνήματα τα συνέταξε ο Γιωτόπουλος,«αρχηγός» του αρχείου

Kokkino Meterizi είπε...

Η ιστορία του αριστερίστικου στη μορφή, κεντριστικού στο περιεχόμενο τροτσκισμού και των πολυάριθμων διασπάσεών του στο μεσοπόλεμο δε δίδαξε όσο έπρεπε...

Γιατί τότε επρόκειτο ουσιαστικά για σοσιαλδημοκρατικά στην κατατομή, διανοουμενίστικα ή υπερανυπόμονα στοιχεία, που δεν αντέχανε τη "δουλειά μυρμηγκιού" που θά 'λεγε κι ο σφυροδρέπανος, του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ. Και φυσικά, και το ίδιο το ΚΚΕ-ΕΤΚΔ, το επαναστατικό τότε κόμμα του λαού μας, έπασχε πολύ από νεανικές ασθένειες (βλέπε φραξιονιστική πάλη δίχως αρχές του 1929-1931 μεταξύ σεχταριστών αριστεριστών και δεξιών που παραλίγο να διαλύσει το Κόμμα).

Όταν όμως χρειάστηκε να γίνει πραγματική διάσπαση του Κόμματος από επαναστατικές θέσεις, μετά τη διάλυση του επαναστατικού ΚΚΕ στα 1956-1958 από το ρώσικο ρεβιζιονισμό και τους τραμπούκους του, οι αντιρεβζιονιστικές οργανώσεις και στην προσφυγιά και στην Ελλάδα, παρά το γενικά προλεταριακό των θέσεών τους (αν και όχι και της ταξικής τους βάσης) ακολούθησαν στο θέμα των διασπάσεων τον αντεπαναστατικό μικροαστικό τροτσκισμό.

Αυτό δε σημαίνει ότι η ιδεολογική πάλη μέσα στο μ-λ χώρο ήταν άσκοπη ή λαθεμένη. Ωστόσο δινότανε όχι με όρους μαζών και πάλης γραμμών αλλά με όρους κονκλάβιου και ιερατείου από μικροαστούς στην κύρια πλευρά, με αποτέλεσμα μετά από κάθε διάσπαση τα πιο πολλά μέλη να μη φεύγουν με τη μια φράξια ή να μένουν στο κόμμα, αλλά να φεύγουν για το...σπίτι τους.

Αυτό συνέβη και στην οργάνωση των πολιτικών προσφύγων στην Τασκένδη (ΚΚΕ του γραφείου των 9)στη διάσπαση με τη μαοϊκή επαναστατική ομάδα Ράφτη - Λακαρέα, και μέσα στην ΟΜΛΕ το 1976 στη διάσπαση σε ΜΛΚΚΕ και ΚΚΕ(μ-λ), και μέσα στο ΕΚΚΕ στις διασπάσεις του 1979 και 1980, και στο ΜΛΚΚΕ στη διάσπαση του 1979 με τον Ιορδανίδη και το 1980 με την ενότητα ΕΚΚΕ - ΜΛΚΚΕ, που κάποια μέλη του δεν την δέχτηκαν.

Ναι στην πάλη γραμμών, ναι στο ιδεολογικοπολιτικό ξεκαθάρισμα. Αυτό είναι ο λεινινιστικός δρόμος. Αλλά πάλη που δε θα διαλύει τη δοσμένη οργάνωση, που θα ξέρει να ξεχωρίσει το μείζον από το δευτερεύον, που δε θα βγάζει μίση αλλά ενότητα με το 95% των μελών σε ανώτερη ποιοτική βάση και ξεκαθλάρισμα του 5% των σκάρτων ή των εντελώς ξεσκολισμένων οπορτουνιστών ή λικβινταριστών.

Εν ολίγοις, αυτοί που ανέλαβαν μετά το '56 να ξαναστήσουνε ένα νέο ΚΚΕ, παρά το ό,τι φυσικά στην κύρια πλευρά ήταν επαναστάτες (κι ακόμα υπάρχουν τέτοιοι), δεν απέφυγαν σα το διάολο - όπως έπρεπε να κάνουνε - τη μοίρα της μικροαστικής σέχτας (και πάλι με εξαιρέσεις, το τονίζω). Κι αυτό δίνει σήμερα το δικαίωμα σε κάθε αρχιρεβιζιονιστή να σε κοιτάει υπό γωνία όταν αναφέρεσαι στον αντι-ρεβιζιονιστικό, μαρξιστικό-λενινιστικό χώρο...

Ανώνυμος είπε...

@ κομμαντο 4.21 μ.μ.
Οι διαλέξεις που περιλαμβάνονται στο βιβλίο
"Iδεολογική Πάλη ανάμεσα στο ΚΚΕ και στις Παραφυάδες του Τροτσκισμού 1946-47, Εκδόσεις του Λαού"
είναι το αποτέλεσμα μιάς πρωτοπόρας πρότασης του ΚΚΕ προς τις Τροτσκιστικές οργανώσεις ΚΑΚΕ, ΚΔΚΕ, ΚΔΕ, που πραγματοποιήθηκαν (οι συζητήσεις-διαλέξεις) τέλος του 1946 σε κινηματογράφο της Αθήνας.
Ο τρόπος της οργάνωσης των συζητήσεων ήταν υποδειγματικά δημοκρατικός και στο κλείσιμο γίνονταν ψηφοφορίες μεταξύ των ακροατών για την πλέον αποδεκτή πολιτική, από τα αποτελέσματα των οποίων ξεκάθαρα υπερίσχυε η πολιτική του Κ.Κ.Ε.
Έχω πριν πολλά χρόνια διαβάσει το ενδιαφέρον αυτό ντοκουμέντο που αναδεικνύει τις πολιτικές των τότε τροτσκιστικών οργανώσεων και του ΚΚΕ, δυστυχώς όμως και αυτό το βιβλίο εξαφανίστικε από άγνωστο αντεπαναστατικό χέρι.
Προτρέπω κάθε γνήσιο σταλινικό ή μη κομμουνιστή να το αναζητήσει στα παλαιοβιβλιοπωλεία, ενημερώνοντας σε περίπτωση ανακάλυψης την μόνιμη σταλινο-τροτσκιστική επιτροπή του ευγενούς οικοδεσπότη μας.

@ gortynios 1.53 μ.μ.
ακολουθόντας το link στο indymedia που δίνεις, μου έκανε εντύπωση πως μερικοί τροτσκιστές θεωρούσαν στα σχόλια τους, τα ντοκουμέντα των συζητήσεων, πλαστογραφίες σταλινικών !

TALIBAN

Ανώνυμος είπε...

Συμπληρωματικά του προηγούμενου σχολίου μου λέω πως ο τρόπος οργάνωσης των τότε διαλέξεων μπορεί κάλλιστα να αξιοποιηθεί και στο παρόν για ανάλογες πολιτικές συζητήσεις στα πλαίσια της διαπάλης πολιτικών γραμμών μέσα στο εργατικό κίνημα.
Περισσότερες λεπτομέρειες από μνήμης ευχαρίστως προσφέρομαι να παράσχω στις ηγεσίες των Μπολσεβίκων, Σοσιαλεπαναστατών και άλλων, χωρίς διακρίσεις.

TALIBAN

Ανώνυμος είπε...

"Σε κάθε περίπτωση τα γραπτά του ξεχώριζαν για τη ντοκουμενταρισμένη τεκμηρίωση και τη σφαιρική προσέγγιση."

Ο λόγος για τον κ.Γκίκα. Αυτά γράφτηκαν προτού ο συντάκτης του blog μας πληροφορήσει πως του ασκει πολεμική η παρδαλή αριστερά και άλλα σιχαμερά όντα.

Τώρα σε τι βοηθάνε οι χαρακτηρισμοί δεν ξερω, λίγη σημασία έχουν, μιας και είναι τζάμπα.


Καλό θα ήταν πάντως να έβαζες και κάποια παραπομπή τι λενε αυτοί οι παρδαλοί έτσι ώστε ο κόσμος να συμπεράνει ποιος είναι ο παρδαλός ο κ.Γκίκας και η ιντερνετική του περσόνα ή οι άλλοι ;

Για να μην μπαίνεις σε κόπο όμως σου έφτιαξα εγώ μια μικρή λίστα :

-Η σφαγή του Κατίν, ο Πούτιν και οι κατάρες του Γκίκα!
http://pontosandaristera.wordpress.com/2010/04/13/katyn-poutin-gkikas/

-ΚΚΕ : Οι μισές αλήθειες του κυρίου Γκίκα
http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/09/22/22-9-2008/

-Τα παιδιά του Κολιγιάννη ποιόν είχανε πατέρα;
http://pontosandaristera.wordpress.com/2007/05/11/2007/


Να υπενθυμίσω πως οι εκεί περσόνες παρδαλών αριστερών ή μη ατόμων (ένας του κύκλου μάλιστα έχει γράψει και βιβλίο με παρεμφερές θέμα με αυτό του κ.Γκικα) είχαν συνοψίσει μερικές ερωτήσεις προς τον κ.Γκίκα.

"Μόνο ως ανέκδοτο ηχεί σήμερα, ότι στο μέλλον μια από τις συζητήσεις με το ΚΚΕ θα είναι εάν ο σταλινισμός:

-καλώς έκλεισε τις ελληνικές σοβιετικές εφημερίδες,

-καλώς κατάργησε την ελληνική (σοβιετική) εκπαίδευση,

-καλώς απαγόρευσε τα κρατικά ελληνικά θέατρα,

-καλώς κατέστρεψε τα (κομματικά) ελληνικά τυπογραφεία,

-καλώς κατάργησε τις ελληνικές κομματικές οργανώσεις,

-καλώς αποκεφάλισε τις ελληνικές κοινότητες,

-καλώς δολοφόνησε την (κομματική) ηγεσία τους,

-καλώς έστειλε χιλιάδες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Σιβηρίας,

-καλώς εκτόπισε το λαό στις στέπες του Καζαχστάν, εν είδει δουλοπαροίκων του Μεσαίωνα."


Το πρόβλημα μερικές φορές γίνεται διπλό όταν παρδαλοί, χαφιέδες-γκει-πασοκοι (να θυμηθώ ένα χαρακτηρισμό συντροφο σου για μέλη του έτερου αριστερού κοινοβουλευτικού), σύγχρονοι ΕΚΟΦιτες κλπ κλπ είναι πιο κοντα στην αλήθεια είτε την γράφουν με κόκκινο είτε μπλε από αυτους που έχουν περιτυλιγμα κοκκινο.


-muddlywa

Ανώνυμος είπε...

Λίγες μόνο μικρές αναφορές θα κάνω για το βιβλίο του κ.Γκίκα 'οι Έλληνες στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ' εκδ. Σ.Εποχή. Χωρίς καμια διάθεση για ανούσιους τσακωμούς και ιντερνετικο βρισιδι.


1)Στον κ.Γκίκα αναγνωρίζω ένα πράγμα. Ξέρει ΠΩΣ γράφονται βιβλία και papers στον κόσμο. Αυτό ισως φανεί περίεργο αλλά η Σ.Εποχή είχε βγάλει και έχει ακόμα στον κατάλογο της βιβλία ιστορικού περιεχομένου υποτίθεται όπου έχουν γράψει βαρυσήμαντα στελέχη και δεν έχουν καν όχι τις προϋποθέσεις βιβλίου αλλά ούτε καν πλέον μιας γραπτής εργασίας πρωτοετούς φοιτητή. Εγώ θα έλεγα πως ακόμα και στο λύκειο σου μαθαίνουν πως πρέπει να γράψει βιβλιογραφία ! Ο άλλος έγραψε όλοκληρο βιβλίο για ένα συγκεκριμένο θέμα και δεν βρήκε να βάλει βιβλιογραφία !

Ο κ.Γκίκας λοιπόν έχει μια μεγάλη βιβλιογραφία με προφορικές και γραπτές πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές. Πράγμα σπάνιο για άρθρα και κείμενα για τέτοιες περιόδους καθώς η politically correct και εύκολη ταυτόχρονα λύση για διάφορους εντεταλμένους κομματικούς είναι να περιστρέφονται με πηγές τίποτα Ακαδημίες Επιστημών της ΕΣΣΔ κανένα άρθρο στελέχους του ΚΚΕ και με μπόλικο χαρακτηρισμό για τους εκάστοτε ΠΑΣΟΚους - χαφιέδες και πάει λέγοντας.

Ε λοιπόν ο κ.Γκίκας δεν κάνει αυτό ! Θεώρω επισης πως ο κ.Γκίκας έμαθε να δουλεύει έτσι όχι λόγω ΚΚΕ αλλά λόγω σπουδών στο πανεπιστήμιο York. Διότι αν δεν είχε αυτή τη μόρφωση θα κατέληγε να γράφει βιβλία σαν του Μαυρικου. Όχι!

Ο κ.Γκίκας πάει να 'νικήσει' τους ξένους στους οποιούς μαθήτευσε στο ίδιο τους το παιχνίδι.

Τι καταφέρνει όμως στην τελική ;


-muddlywa

Ανώνυμος είπε...

2) Από την μικρή μου εμπειρία έχω μάθει πως για να μην καταντήσουμε σαν χριστιανοί μοναχοί στο Όνομα του Ρόδου οταν καταπιανόμαστε με ένα θέμα η αντίληψη που έχουμε για αυτό πριν την έρευνα μπορεί να τροποιηθεί και να αλλάξει ανάλογα των αποτελεσμάτων της έρευνας.

π.χ. Εγώ έχω μια σχηματισμένη άποψη πάνω στο θέμα των Ελλήνων στην ΕΣΣΔ. Θεωρώ πως οι Έλληνες ήταν πράκτορες του Μεταξά ή θεωρώ πως οι έλληνες ήταν το θύμα μιας γενοκτονίας στην ΕΣΣΔ. Μαζί με αυτές τις κύριες απόψεις μου έχω και άλλες 25 ως δορυφόροι της πρώτης. Δηλαδή νομίζω το ταδε ταδε και ταδε.

Αν κάτσω και πω: ωραία θα γράψω ένα βιβλίο/ άρθρο για το θέμα αφού κάνω μια ερευνα το ελάχιστα τίμιο προς τον ίδιο μου τον εαυτό , πόσο μάλλον για το υποψήφιο μου αναγνωστικό κοινό, είναι πως θα είμαι ανοιχτός σε αναθεώρηση ή μερική αναθεώρηση των σχηματισμένων μου αντιλήψεων πριν την ερευνα. Θα είμαι δηλαδή ανοιχτός στο να μάθω εγώ ο ίδιος προτού δημοσιεύσω ώστε να μάθουν οι άλλοι.

Αυτή είναι η μια προσέγγιση. Η άλλη, η χριστιανική τύπου Όνομα του Ρόδου είναι πως γράφω και δημοσιευω μόνο και μόνο για να επιβεβαιωσω την πρότερη μου αντίληψη πριν την ερευνα. Ο,τι δεν συμφωνεί με αυτήν την αντίληψη μου , στη διαδικασία της αυτοεπιβεβαίωσης που είναι η συγγραφή για εμένα , πέφτει θύμα στη γνωστή ρήση : αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί με τη γραμμή μου...τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

Κατά την άποψη μου πολλά βιβλία ιστορίας που βγάζει η Σ.Εποχή έχουν τα χαρακτηριστικά της δεύτερης κατηγορίας.

Ανώνυμος είπε...

3) Το βιβλίο του κ.Γκίκα έχει:


3.α) Ζητήματα που λάμπουν δια της απουσίας τους. Δηλαδη δεν μπορεί να γράφεις για το μεσοπόλεμο στην ΕΣΣΔ και να μην αναφέρεις μερικά πράγματα κεφ.5ο. Είναι σαν γράφεις π.χ. για τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο , τις συνέπεις του Α Παγκοσμιου στην Ελλαδα τη δεκαετίατ του 20 στην Ελλάδα και να μην γράψεις για τη Μικρασιατική Καταστροφή.

3.β) Λάθος στοιχεία , εντελώς ανεπιτυχείς ιστορικές αναλογίες και βεβιασμένη εξαγωγή σύγχρονων πολιτικών συμπερασμάτων (κεφ.6ο). Πολλά από αυτά προκύπτουν από τη λογική του σπασπμένου τηλεφωνου που χρησιμοποιεί ο κ.Γκίκας για τις πηγές τους σε αυτό το κεφάλαιο. Ως αποτέλεσμα ο κ.Γκίκας να αντιγράφει λάθος στοιχεία εν αγνοία του διότι αυτούς που παραπέμπει έχουν με τη σειρά τους λάθος στοιχεία.


3.γ) Επιλεκτική χρήση προφορικών πηγών σε τέτοιο βαθμό που ακυρώνει τη χρησιμότητα αυτών των πηγών. (παντού αλλά και κεφ.7ο 8ο για τις μεταγκαταστάσεις). Ο κ.Γκικας έχει περίπου 25 μαρτυρίες (σελ.342) που έχει κυριολεκτικά πετσοκόψει κρατώντας αποσπασμένες φράσεις και προτάσεις. Αυτό όμως είναι κάπως δόλιο. Διότι ένα τέτοιο είδος πετσοκόμματος για τις διώξεις τις μεταγκαστασεις και μια σειρα από άλλα θέματα μπορεί να το κάνει κάποιος και με παραπάνω από 30 άτομα. Εγώ από τη πλευρά μου αν και δεν είμαι από τον Πόντο μπορώ να σου βρω φίλους και γνωστούς Πόντιους ή Ρώσους που μένουν στην Ελλάδα να βρω τους παπουδες και τις γιαγιαδες να πατήσω rec στο κασετοφωνακι για καμια ωρα και από την μια ώρα να βάλω την μία ναι ΜΟΝΟ ΜΙΑ πρόταση που βολεύει την πρότερη σχηματισμένη μου αντίληψη.

3.δ) Ενασχόληση με έννοιες όπως η 'αναθεώρηση της ιστορίας' (κεφ.9ο) που περισσότερο συσκοτίζει παρά διαφωτίζει την τύχη της σοβιετικής ιστοριογραφίας. Η ιστορία φυσικά και αναθεωρείται. Αυτό το έχω δει και σε άλλους αριστερούς ιστορικούς όχι από τον χώρο του ΚΚΕ. Οι λέξεις 'αναθεώρηση' και 'αναθεωρητισμός' έχουν πάρει για αυτούς ένα μυστικιστικό και θρησκευτικό περιεχόμενο όπου δεν μπορείς ούτε καν στο άκουσμα της λέξης. Όπως ο μπαμπούλας για το 8χρονο , δεν ξέρει τι ακριβώς είναι από που έρχεται αλλά ένα πράγμα σίγουρα ξέρει : ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΜΕΙΝΕΙΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.

Η ιστορία ανά τους αιώνες αναθεωρείται και μαζί της αναθεωρείται και η ιστοριογραφία. Το ζήτημα είναι ποιος αναθεωρεί για ποιον λόγο και ποιούς αφορά αυτό. Η ιστορίας της ΕΣΣΔ έχει αναθεωρηθεί όπως και της Ελλάδας. Αυτό δεν το αναφέρω με την έννοια πως υπάρχει ένας κανόνας που λέει π.χ. ένα εγχειρίδιο ιστορίας του 1910 ή 1920 έχει περισσότερη σχέση με την πραγματικότητα από ένα εγχειρίδιο των εκδόσεων της Σύγχρονης Εποχής το 2011 ή ένα σχολικό βιβλίο ιστορίας. Το ιδιο ισχυει αντιστροφως. Επίσης ένα άλλο ερώτημα είναι : Λένε ξαναλένε μερικοί ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. Αυτό που δεν μας λένε αυτοί είναι τι ακριβώς επιχείρουν να αναθεωρήσουν. Τι είναι αυτό το τόσο αδιαμφισβήτητο και ατράνταχτο που κάποιοι αθεόφοβοι είχαν το θράσος να αναθεωρήσουν ; Το πως η γη ειναι στρογγυλη ; Ποια ήταν η ιστορία πριν αναθεωρηθεί ; Μπορούμε να δούμε την μη-αναθεωρημένη ιστορία ώστε να δούμε ρε παιδί μου γιατί είναι τόσο σιχαμερή η αναθεωρημένη εκδοχή της ;

Όλα αυτά με κερασάκι στην τούρτα για τις τρέχουσες πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ ΠΑΣΟΚ , ΝΔ , ΛΑΟΣ , ΚΚΕ με αποτέλεσμα να κοντεύει να ξεχάσει ο αναγνώστης τι διαβάζει : Βιβλίο ιστορίας για τους Έλληνες στην ΕΣΣΔ ή καθημερινή πολιτική εφημερίδα.

Ανώνυμος είπε...

---------

Νομίζω πως κάποια στιγμή επώνυμως και δημοσίως πρέπει να γραφτεί κάτι για το βιβλίο του κ.Γκίκα. Να γίνει ένας διάλογος και πολεμική (γιατί όχι ;) αλλά με σοβαρότερους όρους από σχόλια σε blog. Με κάποιο ήθος και πολιτισμό βέβαια όχι με βλακείες για παρδαλούς ή μη.


Πάντως εγώ θα πάρω και το νέο του βιβλίο.

-muddlywa

Ανώνυμος είπε...

Παιδιά, εάν είναι δυνατόν να υπάρχουν αγωνιστές οι οποίοι να συγκρίνουν το τεκμηριωμένο βιβλίο του μαρξιστή φιλόσοφου Ευτύχη Μπιτσάκη με το κακογραμμένο βιβλίο του κ. Γκίκα, το οποίο είναι κακό κυρίως γιατί κρύβει και αποσιωπά ό,τι δεν τον συμφέρει αυτόν και το ΚΚΕ.

Ανώνυμος είπε...

φυσικά αναφέρομαι στο βιβλίο "ρήξη ή ενσωμάτωση" του Ευτύχη και στο βιβλίο "ρήξη και ενσωμάτωση" του κ. Γκίκα, το οποίο μόνο στον τίτλο έχει μια κάποια συγκριση.. Κατά τα άλλα είναι τραγικά κατώτερος ο Γκίκας.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Το παρδαλή βγαίνει από το πολύχρωμη, ποικιλόχρωμη κι αυτό το παραδέχονται και μόνοι τους. Τα σιχαμερά όντα τα ανακάλυψες μόνος σου. Τα στερεότυπά σου για τους κομματικούς και τα βιβλία της ΣΕ είναι πολύ χειρότερα.

Παραπομπή δεν έβαλα ούτε για αυτό το βιβλίο του γκίκα, γιατί να έβαζα για τους άλλους; Δεν ήταν αυτό το θέμα μου. Τα περί παρδαλών πήγαιναν περισσότερο σε κάποιους κατινολόγους που έχω υπ' όψιν μου.
Για το πόντος κι αριστερά ο καθείς νοήμων μπορεί να βγάλει συμπέρασμα για την πολιτική του στόχευση και το λόγο ύπαρξής του.
Το ίδιο μπορεί να κάνει και με όσα γράφεις στη συνέχεια. Όταν βγάλεις κάτι επώνυμα και σοβαρά, ενημέρωσέ μας.

Ανώνυμε αφού καταλαβαίνεις ότι δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, τότε γιατί την κάνεις; Απλά για να πεις κάτι για τον γκίκα; Μπράβο.

Ανώνυμος είπε...

"Το παρδαλή βγαίνει από το πολύχρωμη, ποικιλόχρωμη κι αυτό το παραδέχονται και μόνοι τους."

Έχε υπόψη σου πως υπάρχουν και μονοχνωτοι που με αυτους γελάει και το παρδαλό κατσίκι.

"Τα σιχαμερά όντα τα ανακάλυψες μόνος σου."


Κατσε διαβασε τι λενε τα συντροφια σου απο το 30 εως σημερα.

"Τα στερεότυπά σου για τους κομματικούς και τα βιβλία της ΣΕ είναι πολύ χειρότερα."

Κομματικους δεν νομίζω πως ανέφερα.

Για τα βιβλία της ΣΕ εννοούσα το κύριο όγκο αυτών που γράφονται για την ιστορία. Ο Γκίκας είναι η εξαίρεση. Αλλά μια εξαίρεση που έχει πολλά από τον κανόνα.


"Παραπομπή δεν έβαλα ούτε για αυτό το βιβλίο του γκίκα, γιατί να έβαζα για τους άλλους; Δεν ήταν αυτό το θέμα μου."

Ίσως το μόνο σεβαστό επιχείρημα σου στην απάντηση.

" Τα περί παρδαλών πήγαιναν περισσότερο σε κάποιους κατινολόγους που έχω υπ' όψιν μου."

Ποιους ; Υπάρχουν κατινολογοι και κατίνες εντός και εκτός ΚΚΕ. Υπάρχουν και αυτοί που πάνε για μαλλί και βγαίνουν κουρεμένοι , όπως υπάρχει το καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς.

"Για το πόντος κι αριστερά ο καθείς νοήμων μπορεί να βγάλει συμπέρασμα για την πολιτική του στόχευση και το λόγο ύπαρξής του."

Ναι ; Και τι με αυτο; Και εγώ μπορώ να βγάλω για τη στόχευση τη δικια σου και του ΚΚΕ και του Γκίκα και να πω την αλήθεια δεν ειμαι σύμφωνος ούτε με εσένα ούτε με το Πόντος και Αριστερά αλλά δεν παύω να ρίχνω που και που μια ματια.

Τι έχει να πει αυτο; Ο Γκίκας είναι σταλίνας πάμε παρακάτω άλλοι είναι συνασπισμένοι και άλλοι εξωκοινοβουλευτικο. Και ; Εδώ μιλάμε ( ή προσπαθούμε όταν δεν ασχολείσαι με φοιτητοβλακείες για κολώνες και αφίσες , για απόψεις και στοιχεία)

"Το ίδιο μπορεί να κάνει και με όσα γράφεις στη συνέχεια."

Πες το μας και εμάς μην το κρύβεις. Αφού το βρήκες εσύ.


"Όταν βγάλεις κάτι επώνυμα και σοβαρά, ενημέρωσέ μας."

Με ξέρεις ; Όχι.
Εσύ ζητάς από τον Γκίκα να βγει επώνυμα και δημόσια ; Λες και δεν ξέρουμε... χα
Όχι. Σταματά επιτέλους να πετάς το επιχείρημα για την ανωνυμία ή μη. Ρε φίλε παρτο χαμπαρι blog εφτιάξες ! όχι κατάστημα ΔΟΥ , χαλάρωσε λίγο.


ΣΥΝΟΨΗ : Εγώ έγραψα για το 1ο βιβλίο του κ.Γκικα , το 'μπρεζνιεφικο απολιθωμα' δεν έχει ιδεα(αφου ειναι εμφανες πως ουτε που το εχει ανοίξει ποτέ του) και γραφει ασυνάρτητα πράγματα. Το μόνο που απάντησε είναι για το 'παρδαλό' όπου μας πληροφόρησε πως δεν το είπε με κακή καρδιά αφού ετσι αυτοπροσδιορίζονται οι ίδιο. ΟΚ , ...άλλος ;

-muddlywa

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δικό μου λάθος που ασχολήθηκα. Don't feed the troll όπως έχει πει και ο σχιζοφρενής οικοδόμος.
Μην ψάχνεις άλλον, δε θα βρεις. Ποιος να συγκριθεί μαζί σου εξάλλου.

Σύνοψη: εσύ έγραφες τα δικά σου, που είναι ο στάλιν και το κουκουέ. Κι αν δε μας κάτσει το θέμα; θα βρούμε να το συνδέσουμε. Σόρρυ που ήμουν εκτός θέματος σε δικό μου κείμενο...

erodotos είπε...

Βασικά όσο υπάρχουν τέτοια κολήματα, όπως στον "ανώνυμο" φίλο μας πιο πάνω, δεν θα μπορέσει ποτέ να γίνει σοβαρή συζήτηση γύρω από κάποιο ιστορικό γεγονός, πρόσωπο, περίοδο ή κάτι άλλο...
Γιατί μόνο κάποιος που θα φορούσε αντι-ΚΚΕ, αντικομμουνιστικές, αντισοβιετικές (όπως θες πες το) παρωπίδες, θα μπορούσε να "δει" το βιβλίο "Οι Έλληνες στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ" ως ένα λίγο-πολύ αυθαίρετο συνοθύλευμα προφορικών πηγών...Ενώ έχει τη μεγαλύτερη βάση από αρχειακές πηγές από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο για την ΕΣΣΔ (που τουλάχιστον έχω εγώ υπόψην μου, μπορεί να κάνω και λάθος)...
Μόνο κάποιος που φορά παρωπίδες δεν μπορεί να δει ότι τα δήθεν ερωτήματα που δεν καταπιάνονται στο εν λόγω βιβλίο, καταπιάνονται και με το παραπάνω. Άλλα όποιος δεν θέλει να δει από πεποίθηση δεν πρόκειται να αναγνωρίσει και το ίδιο του το είδωλο στον καθρέφτη...

κρίμα...

Το δεύτερο βιβλίο (για το οποίο και γίνεται λόγος σε αυτό το post), είμαι 100% σίγουρος ο φίλος μας δεν το έχει διαβάσει καν...

και πάλι κρίμα

ΥΓ Πάντως αυτη και μόνο η λυσαλλέα αντίδραση από ορισμένους, λέει ότι βρισκεται σε καλό δρόμο

erodotos είπε...

Και συγνώμη που καταχρώμαι της φιλοξενίας στο μπλογκ σου, συναγωνιστά Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα, αλλά μιας και το φερε η κουβέντα, έτσι για να πάρουν και οι υπόλοιποι μια ιδέα του βιβλίου, έχω μια βιβλιοπαρουσίαση εδώ για όποιον/α ενδιαφέρεται (δεν συγκρίνεται με το βιβλίο αυτό καθαυτό, αλλά μια γεύση την παίρνει κανείς):

http://erodotos.wordpress.com/2008/12/20/ellines-essd-pontos-gkikas/

Ανώνυμος είπε...

απο τη πολη ερχομαι


Ωραία τακτική να βαπτίζεις ότι δεν σου αρεσει τρολλ.

Μιλησε τωρα ο αρχιτρολερ στο φιλοτρολινγκ blog του.

Το έχουμε χάσει τελειώς μου φαίνεται.

Νομίζει ο ανθρωπος πως έχει ανοίξει καρδιοχειρουργικο κέντρο ή κάνει έρευνα για τον καρκίνο.

Επαναλαμβάνω : Χαλάρωσε λίγο.

Ενα blog cultιλας και trolling και συν τοις άλλοις κάθεσαι και ασχολείσαι ΑΚΟΜΑ με ελληνικές φοιτητομαλακίες !(καλά ρε φίλε πόσο χρονών είσαι και δεν βαριέσαι να ασχολείσαι με τα φοιτητικά ; Τι να πει κανεις ; Όταν λέω 'φοιτητικα' αναφέρομαι στη μιζέρια της αφίσας του φραπε στο τραπεζάκι και της κολώνας . )


ΕΛΕΟΣ ! Και οταν πάμε να συζητησουμε σοβαρά επειδή δεν σου αρέσει ότι γραφεται αρχίζεις τα μαθήματα για trolling.

@erodotos

"Γιατί μόνο κάποιος που θα φορούσε αντι-ΚΚΕ, αντικομμουνιστικές, αντισοβιετικές (όπως θες πες το) παρωπίδες, θα μπορούσε να "δει" το βιβλίο "Οι Έλληνες στη διαδικασία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ" ως ένα λίγο-πολύ αυθαίρετο συνοθύλευμα προφορικών πηγών...Ενώ έχει τη μεγαλύτερη βάση από αρχειακές πηγές από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο για την ΕΣΣΔ (που τουλάχιστον έχω εγώ υπόψην μου, μπορεί να κάνω και λάθος)..."

a)Οποιος δεν είναι ΚΚΕ δεν είναι αντικομμουνιστης. Τώρα τι λεει το ΚΚΕ είναι άλλη ιστορία και λιγη σημασια εχει.

Σημασία έχει :

β) ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΠΑ πως το βιβλίο είναι συνοθύλευμα προφορικών πηγών , είπα ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ. Ελπίζω να ξέρεις να διαβάζεις.

Κρίνοντας από τη δεύτερη πρόταση καταλαβαίνω πως δεν έχεις διαβάσει αρκετά πράγματα για τη ΕΣΣΔ. Δεν πειράζει συνέχισε...


"Το δεύτερο βιβλίο (για το οποίο και γίνεται λόγος σε αυτό το post), είμαι 100% σίγουρος ο φίλος μας δεν το έχει διαβάσει καν..."

Α καλα ! Μα αφού το έγραψα ρε φίλε ! Θα πάω να το πάρω. Εγώ σχολίασα το σχόλιο του απολιθώματος πως ο κ.Γκίκας έχει ΗΔΗ δείγματα σφαιρικής γνώσης και πλέριας ντοκουμεταρισμένης θέσης κλπ κλπ. Για το πρώτο έγραψα.
Είπα εγώ κάτι διαφορετικό ; Πως έχω διαβάσει το δεύτερο βιβλίο ;
Τι ακριβώς με κατηγορείς ; Αφού δεν είπα ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΩΣ ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ . ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΤΟ ΑΠΟΛΙΘΩΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΠΑΡΔΑΛΟΥΣ.

"ΥΓ Πάντως αυτη και μόνο η λυσαλλέα αντίδραση από ορισμένους, λέει ότι βρισκεται σε καλό δρόμο"

ποιους ορισμένους ; Από τη μερια μου είμαι υπερ της δικ.του προλεταριατου και του μαρξισμού. Η περσόνα σου κρίνοντας από αυτά που διαβάζω δεν είναι και ούτε γνωρίζει για το πρώτο ούτε για το δεύτερο. Ξέρει από τα μασημένα (σταλιν και σια) αλλά με τα πρώτα δεν πάει και πολυ καλά.

Όντως κρίμα , ό,τι μπορεί κανείς.

-muddlywa

erodotos είπε...

Θα κάνω copy-paste αυτό που είπε αυτός που μας φιλοξενεί:

"Δικό μου λάθος που ασχολήθηκα."

και τέλος

Ανώνυμος είπε...

ε ναι απο το να γραφεις ανούσια πράγματα καλύτερα να μην ασχολεισαι.

Στο καλο.Αν έχεις να γράψεις κάτι επί της ουσίας ξαναέλα.

-muddlywa

Ανώνυμος είπε...

Για να έχετε όμως μια πλήρη εικόνα δείτε τι γράφουν κάποιοι άλλοι για το έργο του Γκίκα:

-ΚΚΕ : Οι μισές αλήθειες του κυρίου Γκίκα

http://pontosandaristera.wordpress.com/2008/09/22/22-9-2008/

----------------

Για το προηγούμενο βιβλίο του που αναφέρεται στους Έλληνες της ΕΣΣΔ και στοχεύει να δικαιολογήσει τις σταλινικές εκκαθαρίσεις, του γράφουν:

"... ….είναι καιρός να καταδείξουμε τις αλήθειες και τις μισές αλήθειες του Γκίκα, στο άρθρο και στο βιβλίο του οποίου είναι καταφανής η προσπάθεια να επαναφέρει το ζήτημα του σταλινισμού με σκοπό την αποκατάσταση όχι πλέον των θυμάτων αλλά των θυτών.

Καλό θα ήταν το ίδιο το ΚΚΕ να μην προχωρήσει σε αυτή την προσπάθεια και να στραφεί περισσότερο στη διατύπωση προτάσεων που έχει να κάνει η ίδια η αριστερά σήμερα για την πάλη με τον όλο και πιο ενισχυμένο νεοφιλελευθερισμό. Και πάμε τώρα στο κείμενο του…

Είναι αλήθεια ότι ο αντικομουνισμός διαποτίζει ακόμη και σήμερα τον Λόγο των μέσων ενημέρωσης και τροφοδοτεί με επιχειρήματα την κυρίαρχη ιδεολογία. Όχι βέβαια σε τέτοιο βαθμό, όσο γινόταν επί Μακαρθισμού για παράδειγμα, αλλά πάλι παίζει καθοριστικό ρόλο στην προπαγάνδα εναντίον της κομμουνιστικής αριστεράς. Δεν μπορεί παρόλα αυτά ο Γκίκας να οριοθετεί την παρουσίαση της ιστορίας των Ελλήνων της ΕΣΣΔ στα πλαίσια απλά μιας αντικομουνιστικής προπαγάνδας.

Οι πηγές στις οποίες μας παραπέμπει είναι δυστυχώς ελλιπείς. Αναφέρει για παράδειγμα ένα απόσπασμα από ένα άρθρο το Σλέζκιν για μια «εντυπωσιακή συνέχεια στη σοβιετική προσήλωση γύρω από την ανάπτυξη των εθνοτήτων καθ’ όλη τη διάρκεια της σταλινικής περιόδου και αργότερα».

Ανάπτυξη των εθνοτήτων με κλείσιμο εθνικών εφημερίδων, σχολείων και πολιτιστικών κέντρων δεν θα μπορούσε ποτέ να υφίσταται… Και άσε τους Έλληνες…Γιατί αναγκάζανε τους Αμπχάζιους να υφίστανται γεωργιανή εκπαίδευση τη δεκαετία του ’40;

Γιατί αγνοεί ο Γκίκας πόσες βίαιες μετακινήσεις πληθυσμών γίνανε από το 1930 και μετά, υπό ποιες συνθήκες και για ποιο ουσιαστικό λόγο; Σαφώς και δεν συμμερίζομαι την άποψη του Νέκριτς όταν μιλάει για τιμωρημένους λαούς, αλλά είναι αλήθεια ότι οι κακουχίες, η πείνα και η μετεγκατάσταση κόστισαν τη ζωή πολλών ανθρώπων, οι οποίοι μπορεί και να μην έφταιγαν σε τίποτα. Και με ποιο δικαίωμα ένα κομμουνιστικό κράτος αφαιρεί από ένα σοβιετικό πολίτη το δικαίωμα να εγκατασταθεί εκεί που επιθυμεί; Επειδή π.χ. είναι Γερμανός του Βόλγα και ΙΣΩΣ συνεργαστεί με τους Ναζί;..."