Κεμάλ, ο κόσμος αυτός θα αλλάξει

Δημοσιεύτηκε στην Κατιούσα

Συζήτηση με μια συνάδελφο στη δουλειά, τις προάλλες.

-Τι γιορτάζουμε σε λίγες μέρες;
-Τους Μιχάληδες;
-Όχι, στις 7 Νοέμβρη.
-Στις 7 του Νοέμβρη; Δεν ξέρω.
-Δεν είναι θρησκευτική γιορτή, αλλά ιστορικό γεγονός, επέτειος.
-Επέτειος; Μμ, δε μου έρχεται κάτι.

Αρχίζουν οι βοήθειες στο τηλεπαιχνίδι.
-Βασικά, επειδή ήταν με το παλιό ημερολόγιο, δεν έπεφτε Νοέμβρη.
-Α δηλ τον Οκτώβρη. Εε… τα Οκτωβριανά;
-Στον εμφύλιο εννοείς; Αυτό που λες ήταν τα Δεκεμβριανά, όχι Οκτώβρης.
-Α ναι, ε τότε δεν ξέρω. Για πες…

Ας πάρουμε και τις επόμενες βοήθειες.
-Για σκέψου τι έγινε πριν από 100 χρόνια, το 1917;
-Εε… ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος;
-Όχι ακριβώς. Ήταν επιμέρους επεισόδιο του πολέμου.
-Ε τότε η μάχη… η μάχη…
-Όχι, δεν ήταν μάχη, μην το ψάχνεις έτσι.
-Ε τότε να το πάρει το ποτάμι.
-Ε μην τα παρατάς. Είχε πρωταγωνιστή το Λένιν;
-Το Λένιν; Ε… Ε… Δεν ξέρω.

Καληνύχτα Κεμάλ, ο κόσμος αυτός ποτέ δε θα αλλάξει.

Αλλά για στάσου, Κεμάλ. Αυτό δεν είναι κριτήριο. Σάμπως ήξεραν οι Ρώσοι εργάτες που έκαναν τη δική τους έφοδο στον ουρανό, τι είχε γίνει μισό αιώνα πριν στην Παρισινή Κομμούνα; Ήταν ίσως πιο υποψιασμένοι από τους δικούς μας, που πνίγονται σε έναν ωκεανό άχρηστων πληροφοριών, αλλά ήταν γνωστά αυτά τα πράγματα στις μάζες; Τους εμπόδισε αυτό μήπως να δράσουν και να έχουν σωστό ταξικό κριτήριο;

νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί,
με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί

Και στη φωτιά της μάχης είναι που αλλάζουν μαζικά οι συνειδήσεις, όχι πριν, όχι έξω από το χορό. Καληνύχτα Κεμάλ, το ζήτημα δεν είναι να εξηγούμε τον κόσμο, αλλά να τον αλλάξουμε. Και μπορούμε να το κάνουμε, όσο κι αν φαίνεται πως μένει ακίνητος. Κι όμως κινείται…