Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Πλάκα μου κάμπινγκ...

Κανονικά τέτοια εποχή θα σου έγραφα για τις ντάτσες στο ποσείδι.
Γιατί γίνεται κακός χαμός και συνωστίζονται όλοι πάντα γύρω από ένα συγκεκριμένο τραπέζι στην καντίνα. Για τη σχέση της σταχανοβίτικης νόρμας με το σουβλάκι και το υγρό λεμόνι που ρίχνεις για να μαυρίσουν γρήγορα και να μη φαίνονται ωμά. Και μια δεκάρικη ανάλυση, γιατί παλιά το ποσείδι ήταν αλλιώς. Και το χειρότερο δεν είναι που γερνάμε και γκρινιάζουμε. Αλλά ότι η γκρίνια έχει βάση. Γιατί όντως παλιά το ποσείδι δεν ήταν έτσι.

Θα σου έλεγα και για ένα ερωτικό γράμμα που βρήκαμε κάποτε πεταμένο. Το έγραφε μια κοπέλα σε ένα σύντροφο, μάλλον στέλεχος. Μπορεί να μην είμαι όσο έξυπνη θες και να μην τρέχω σε πορείες, αλλά έχω αισθήματα.
-Τώρα δηλ έχεις στοιχεία; -Όχι ρε συ, ούτε που ξέρω για ποιον λέει. -Τότε γιατί αναπαράγεις την προβοκάτσια;
Ο μέσος σύντροφος παραείναι ρομαντικός και κολλημένος με το παρελθόν για να ξεγράψει το δικό του τόσο εύκολα.

Φέτος όμως πήγαμε αλλού. Σε ένα κάμπινγκ της πλάκας στη νάξο, όπου η οργάνωση των νΚαπελεύθερων κύλησε σαν τέντζερης και βρήκε την ανοργανωσιά του ιδιοκτήτη που έψαχνε την αρπαχτή. Και στο καπάκι ένα πρόγραμμα εκδηλώσεων πλανιόταν πάνω απ' το νΚάμπινγκ το οποίο άρχισε τελικά να παίρνει σάρκα κι οστά απ' την τρίτη μέρα -κατά τας γραφάς- κι είχε από ζίζεκ και σύριζα παντιού μέχρι κι εκδήλωση για τον ιμπεριαλισμό!

Τι άλλο; Βόλτα στην απείρανθο και περιοδεία της λίλας στο χωριό του γλέζου. Πιο πριν ο κοντόχοντρος χτύπησε την πόρτα του για ενότητα της αριστεράς, αλλά αυτός έλειπε.
Μυστική εκδρομή στα μεταλλεία που αν δεν είχα βύσμα ως απολίθωμα μάλλον δε θα τη μάθαινα εγκαίρως. Ο ξεναγός μας -πατέρας σφισσας, αλλά πασόκος δημοπρούχοντας- μας έστειλε να μοιραστούμε σε δύο ταβέρνες, αλλά εμείς δεν αντέχαμε άλλες διασπάσεις. Πήγαμε όλοι στη μία και καταστρέψαμε την προεκλογική του εκστρατεία. Άντε τώρα να τα βγάλει πέρα με τους φουρτουνάκηδες που ένιωσαν ριγμένοι.

Αχτίφ παλιού τύπου για την τουρκία όπου θα λέμε σαν πυθίες, στάλιν γουόζ ράιτ εντ τρότσκι λεφτ, ώστε ο καθένας να καταλαβαίνει αυτό που του αρέσει.
Νίψον ανομήματα μη μονάν όψιν.
Κι ένα μάλλον ξενέρωτο πάρτι ακριβώς δίπλα απ' το μπαρ που έκλεισε το ξεκίνημα που είχε κλείσει και το διπλανό κάμπινγκ. Η χαρά του ρασκόλνικοβ.

Γενική αίσθηση όμως ήταν πως άλλες χρονιές τα πράγματα ήταν πιο άγρια. Ίσως γιατί είχε περισσότερα τασάκια -της χαρι-τάσης. Ή ίσως γιατί φέτος ο κόσμος φοβήθηκε την αρνητική δημοσιότητα στο μπλοκ κι αυτολογοκρίθηκε.

Μέχρι τώρα μου είχε τύχει να περνάω από πηγαδάκια και να στερεύουν στο λεπτό από κουβέντες ή απλά να αλλάζουν θέμα συζήτησης. Φέτος ήταν η πρώτη φορά που είδα να ξεστήνουν από δίπλα μου και να πηγαίνουν τη σκηνή τους σε απόσταση ασφαλείας από τη δική μου. Εξαιτίας του ήλιου, λέει η επίσημη εκδοχή. Αν και το κάμπινγκ ήταν άθλιο και δεν είχε παρά σκόρπιες σκιές εδώ κι εκεί σε όλη του την έκταση -που δεν ήταν και τόσο μεγάλη για να χωρέσει άνετα τα στίφη μας.

Κακώς όμως. Ενίοτε βέβαια τυχαίνει κι εκθέτω κόσμο ασυναίσθητα. Βασικά όμως όταν όλοι περιμένουν να γράψω κάτι -καλή ώρα- εμένα με πιάνει το αντιδραστικό μου και δε γράφω απολύτως τίποτα.

Γι' αυτό λοιπόν προτιμώ να σου πω για τη θάλασσα. Που σου κάνει τα μαλλιά μπούκλες, τη φωνή μπάσα και το λίπος γραμμώσεις. Φεύγουν τα πιασίματα κι έρχεται η έμπνευση σαν το αλάτι.
Μες στο νερό δεν υπάρχουν χοντροί και λεπτοί, κνίτες και βάρβαροι, πρώην και μεταλλαγμένοι. Είμαστε όλοι σύντροφοι. Περίπου όπως στον κομμουνισμό.
Το νερό είναι καλός αγωγός των κομμουνιστικών ιδεών και τις μεταφέρει πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι το ίντερνετ στη στεριά. Κι έτσι έφτασαν στο νησί του φιντέλ και της επανάστασης, αλλά παλεύουν ακόμα να πιάσουν ριζες στην ηπειρωτική ευρώπη και το δυτικό κόσμο.

Τα νεογέννητα μωρά ξέρουν να κολυμπάν άριστα. Με τον καιρό όμως οι άνθρωποι αλλοτριώνονται, ξεχνούν τη φυσική τους κατάσταση και καταλήγουν ναυάγια της ταξικής πάλης που τους ξεβράζει δεσμώτες στο σπήλαιο της παραβολής του πλάτωνα.

Κάποιοι ατρόμητοι βουτηχτές κάνουν το μεγάλο άλμα και πνίγονται πρόωρα και βολουνταριστικά. Άλλοι πνίγονται στη δουλειά, ή σε μια κουταλιά θαλασσινό νερό και βουλιάζουν κάθε νύχτα στη στεριά. Κι είναι κι αυτοί που άκουσαν κάπου ότι η θάλασσα είναι κρύα και φοβούνται να μπουν μέσα και να δοκιμάσουν μόνοι τους. Μένουν στο περιθώριο και περιμένουν το ραβδί του μωυσή να την ανοίξει στα δύο για να περάσουν απέναντι.

Και το μεγάλο ζήτημα παραμένει από τι θα πάμε σε αυτή τη ζωή.
Αν θα πάμε αυθόρμητα χωρίς σχέδιο, καπετάνιο κι ιεραρχίες, αλλά με σχεδία καρυδότσουφλο στους ψυχρούς ανέμους της αλλαγής που φυσάνε κόντρα. Ή αν θα πάμε σαν τιτανικός με τις σιδερένιες νομοτέλειες να πέσουμε πάνω στο παγόβουνο. Αντί για τον πάγο σπάσαμε εμείς και τα σύνορα χαράχτηκαν, με των λαών το αίμα.

Κι είναι και το άλλο.
Ποτέ δεν κατάλαβα πολύ καλά γιατί κρυώνουμε κι όταν μπαίνουμε κι όταν βγαίνουμε από τη θάλασσα. Εντάξει, όταν μπαίνεις είναι πιο κρύα απ' ό,τι έξω. Αλλά όταν βγαίνεις; Ρώτησα και τη ρόζα που ξέρει από φυσική. Όταν βγαίνεις, κρυώνεις λέει μόνο όταν φυσάει. Και το βράδυ η θάλασσα είναι πάντα ζεστή από τον ήλιο που μάζεψε μέσα της. Το δοκιμάσαμε κι είχε δίκιο.
Καλοκαιράκι, βραδινό μπανάκι.

Εγώ έδωσα στον εαυτό μου άλλη εξήγηση, πιο λογοτεχνική. Όταν βγαίνεις απ' τη θάλασσα σε πιάνει παγωμάρα που την αποχωρίζεσαι. Περνάει από τη βάση στο εποικοδόμημα κι απ' το μυαλό στο σώμα. Και καταλήγει σύγκρυο, σαν αυτό που με πιάνει ενίοτε όταν είναι να αποχωριστώ τη ρόζα.

Το θέμα είναι γιατί την αφήσαμε εξ αρχής και βγήκαμε στη στεριά. Κι είμαστε έκτοτε σαν ψάρια έξω απ' τα νερά μας. Στα οποία η κε του μπλοκ στέκει αλληλέγγυα κι αρνείται από θέση αρχής να τα φάει ή να τα πειράξει. Εκτός απ' τα ψάρια του αλφαβητίξ που είναι πάντα καλή αφορμή για καβγάδες μεταξύ μας. Κάπου πρέπει να ξεδίνουμε όσο δε μας παίρνει να τα βάλουμε με τους ρωμαίους.

Όπως θα 'λεγε κι ο ρουσώ, αν υπήρχε κάποιος να σταματήσει τον πρώτο οργανισμό που άφησε τη θάλασσα και βγήκε στη στεριά για να ζήσει, θα είχαμε γλιτώσει από όλα τα δεινά.
Αλλά με τι να τον σταματήσει, με καραμπίνα; Τότε δεν υπήρχαν ούτε όπλα, ούτε άνθρωποι. Αυτούς τους βρήκαμε αργότερα στη στεριά.
Ο πολιτισμός κι η ανθρωπότητα ως πηγή δυστυχίας. Αν είναι να το πιάσουμε φροϋδικά να το πάμε βαθιά ως τις ρίζες και να το πιάσουμε απ' το κύτταρο, όπως κάνουμε συνήθως στον όμιλο.

Ίσως κάποτε σου πω και για τη ρόζα. Μπορεί στο επόμενο ταξίδι.
Η κε του μπλοκ αναχωρεί χωρίς ανάσα για το λιμάνι της σμύρνης και τους σταλινικούς σφους του εμεπ, με ενδιάμεσο σταθμό την αθήνα. Για τους άλλους που πηγαίνουν κατευθείαν από νάξο ενδιάμεσος σταθμός θα είναι η μύκονος. Είναι κι εκεί πατρίδα με επαναθεμελίωση.
Άντε και του χρόνου νΚάμπινγκ εκεί.

22 σχόλια:

Στο κοκκινοπράσινο είπε...

Τόσο χάλια ήταν σύντροφε όντως; Δεν έχω πάει ποτέ σε κάμπινγκ νεολαίας είχα πάει όμως μια φορά εκδρομή μνήμης με το ΚΚΕ στη Μακρόνησο και δεν με άφησαν να κάνω μπάνιο! Και όταν τους είπα ότι η απαγόρευση είναι σταλινικιά μου λένε "ε βούτα". Τότε το ξανασκέφτηκα και τους ρώτησα ένα πράγμα: "μα μόνος μου;"

Ανώνυμος είπε...

ειτε εχεις αρχισει να φοβασαι και δε γραφεις κατι πιο πικαντικο για το καμπινγκ, ή εχεις αρχισει να γουσταρεις νΚΑ και δε θες να πληγωνεις τους "συντροφους" σου... φεστιβαλ με νκα, ναξο με νκα, τουρκια με νκα, ΔΕΘ ???? με ποιους???? φαινεται κανουν καλυτερη παρεα...

Red Alert είπε...

Μαλακία έκανες και πήγες στο χυμαδιό κάμπινγκ με τις ξενέρωτες τις Ναρίτισες. Ανοργάνωτοι οι νΚΑδες περιφρονούν την αξία της οργάνωσης με αποτέλεσμα ένα μεταμοντέρνο χυμαδιό! Παιδιά
σοβαρά προλαβένετε να έρθετε στο Αχλάδι Εύβοιας μέχρι τις 22 του μήνα! Δεν πήγα ακόμα αλλά μου είπαν ότι τα πάντα είναι γαμάτα, σκιά, νερό, ντούς, δωρεάν wi-fi. Οι φίλοι μου δεν πήγαν στις παρεμβάσεις μέχρι στιγμής (θα πανα αλίμονο) αλλά πίνουν μπύρα από το πρωϊ (όχι με τιμές Αναιρέσεων φυσικά!) και γενικά είναι ενδιαφέρον.

ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΡΙΧΤΕΡ είπε...

κοκκινοπρασινε . μα ηθελες παρεα?

JohnyQ είπε...

καλά ήσουν νάξο και δεν πήρες ένα τηλέφωνο!?

εγώ άκουσα και για βανδαλισμούς των νΚα στ'απεράθου."εδώ μόνο ΝΑΡ",κ.α.

γιατί υπήρχε και ένα άλλο κάμπινγκ στη Νάξο, που είχε από τρότσκες μέχρ...YRE.

και μεις οι κνίτες στο Φιλώτι και στη Κόρωνο με τη Λίλα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Είπα εγώ ότι ήταν χάλια;
Απλά λίγο πιο ξενέρωτα σε σχέση με άλλες χρονιές. Εγώ κατά βάθος είμαι λίγο ξενέρωτος και δεν είχα κανένα πρόβλημα. Με έπιασαν όμως τύψεις ότι αυτολογοκρίθηκαν εξαιτίας μου.
Να φανταστείς φέτος δεν έπαιξαν καν ξύλο με τους ντόπιους -που ήταν σαν ιεροτελεστία ως τώρα. Εκτός κι αν ξέρει κάτι παραπάνω ο τζόνι κιου που δεν μάθαμε εμείς.
Να φανταστείς ότι φέτος είχε και πισίνα! Αλλά πού να ξεπλυθεί η ντροπή με χλώριο..

Κάτι έχω αρχίσει να γουστάρω αλλά όχι τη νΚα ως σύνολο. Αν και για να πω την αλήθεια στο νΚάμπινγκ ένιωσα λίγο φίρμα κι όταν σε συμπαθούν οι άλλοι είναι δύσκολο να μην τους συμπαθήσεις κι εσύ.
Σε μια φίλη μου που ήρθε μαζί όμως ήταν τυπικά εαακ. Πολλά βαρείς κι αδιάφοροι, αυτάρκεις κι ελαφρώς σνομπ. Με δυο λόγια υπέροχα αντι-κοινωνικοί. Σε βαθμό που κάποιοι μεγαλύτεροι με κουκουέ μόρφωση να νιώθουν την ανάγκη να απολογηθούν εκ μέρους τους.

Σας περιμένουμε έκθεση εκεί στα μπλοκ του παμε.
Αχλάδι όμως δε βρήκαμε παρέα για να πάμε.

Γιάννη το κινητό αρνούνταν να συνεργαστεί για οτιδήποτε εξερχόμενο. περιορίστηκε σε παθητικό κι εσωστρεφή ρόλο κι απλώς λάμβανε εισερχόμενο.
Την αποδοχή της προσφοράς την είδα εκ των υστέρων. Όταν επιστρέψουμε στα πάτρια μετά το 15αύγουστο θα σου αγοράσω το λιγκατσόφ -αν δεν τον έχει προλάβει κανείς άλλος. Το πού ακριβώς θα σε βρω για να στο δώσω είναι άλλο ζήτημα.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Άντε και κάτι πικάντικο -όχι πολύ όμως.

Στα τραγούδια με τις κιθάρες το βράδυ υπήρχε πολύς άσιμος, θανάσης, αλλά λίγα αντάρτικα. Κι όταν ξεκινούσαν οι πιο πολλοί δε θυμόντουσαν τα λόγια. Ειδικά στα μαύρα κοράκια μόνο δυο-τρεις φωνάζαμε δυνατά. Ειδικά όταν φτάσαμε στον στίχο για τη σημαία: της τρίτης διεθνούς του λένιν-στάλιν (ένα και το αυτό πρόσωπο).
Κι οι κιθάρες είχαν βασικά σαλονίκη. Οι άλλες πόλεις ψόφια πράγματα.

Όταν πηγαίναμε στο πάρτι που γινόταν σε μια παραλία παραδίπλα κανείς σχεδόν δεν είχε εισιτήρια για το κτελ. Αλλά ένας από τους ούνους του μάη και του ιούνη το χειρίστηκε προσωπικά με τον οδηγό και τον έπεισε πολιτικά και με όρους κινήματος να μας πάει τζάμπα μέχρι τον άη-προκόπη. Ο οδηγός δέχτηκε αλλά μας παρακαλούσε έντρομος να μην το πούμε πουθενά. Ελπίζω να μη βρει το μπελά του τώρα με αυτό.

Το πρόγραμμα που πλανιόταν πάνω απ' το κάμπινγκ είχε διάφορα τουρνουά. Ολοκληρώθηκε μόνο το μπιτς βόλει με θριαμβευτή την ομάδα του μήτσου από το φυσικό. Η δηλωτή έμεινε στη μέση γιατί ο φιναλίστ έπρεπε να φύγει, το μπάσκετ έμεινε απλή ιδέα γιατί το ταμπλό της μπασκέτας ήταν από φελιζόλ και στο μπιτς σόκερ απλώς δηλώθηκαν συμμετοχές, όπου ξεχώριζε αυτή της σέχτας μεταμοντερνιστών.

Στον ιμπεριαλισμό τέλος είχα αγωνία να δω τι μπορεί να λέει το ναρ για αυτό το θέμα. Η εκδήλωση πήρε μία αναβολή κι έγινε τελευταία στιγμή -εγώ έφυγα αναγκαστικά στη μέση γιατί θα έχανα το πλοίο. ήταν να γίνουν τρεις εισηγήσεις, τελικά έγινε μία και μετά μίλησαν μόνο δύο άτομα. πρώτος εγώ κι ύστερα ένας δημητούλης που κι αυτός θα έχανε το πλοίο αλλά θυμήθηκε το επάγγελμά του και άρχισε να μιλάει για καμιά ώρα σα να ήταν στην τάξη του.
Αν τα συμπύκνωνε περισσότερο θα ήταν πιο ενδιαφέρον. Αυτό που κράτησα είναι ότι η θεωρία του μπουχάριν του καθαρού ιμπεριαλισμού -ως πλήρους άρνησης του σταδίου του 'ελεύθερου' ανταγωνισμού κι όχι ως ποιοτικής τομής και συνέχειας- έχει λέει κοινά στοιχεία με τη θεωρία του ολοκληρωτικού. Θα μας τα έλεγε στο τέλος αλλά εγώ το τέλος δεν το πρόλαβα και μου είπαν ότι κι αυτοί που το πρόλαβαν έμειναν με την απορία.
Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το ναρ ετοιμάζει μάλλον μια συλλογική θεωρητική επεξεργασία για τον ιμπεριαλισμό! Αναμένουμε στο ακουστικό μας με ενδιαφέρον..

JohnyQ είπε...

κάτι ξέρω και γω...τι σκατά κάνουμε στο νησί 20 χρόνια μετά τις ανατροπές;!!!χαχα

"δεν έπαιξαν καν ξύλο με τους ντόπιους -που ήταν σαν ιεροτελεστία ως τώρα"

θα ενημερωθώ καταλλήλως και θα έχετε ανακοίνωση από τον παραθεριστικό τουριστικό συνεταιρισμό νάξου...

οκ για το βιβλίο(αν το βρεις), μου το δίνεις στο κεντρικό φεστιβάλ, εκτός αν προκύψει καμιά απεργία-πορεία πιο νωρίς και βρεθούμε.

Ευρυτερος είπε...

Αν το ήξερα ότι θα μιλούσε και ο σ. Δημήτρης Δημητούλης στη Νάξο μπορει και να πήγαινα.
Μακάρι το ΝΑΡ να ετοιμάσει μια νέα
συλλογική θεωρητική επεξεργασία για τον ιμπεριαλισμό, αλλά το βλέπω χλωμό καλοκαιριάτικα με όλες τις πολύπλευρες πρωτοβουλίες που έχουν αναπτυχθεί (Καλλιτεχνών, Πανεπιστημιακών, Οικονομολόγων, Ενότητας Δράσης κ.τ.λ)

Ανώνυμος είπε...

καλε τι χολη ειναι αυτη???

Ανώνυμος είπε...

Καλό το κάμπινγκ της νκα! Μετά από μια πολύ έντονη κινματικά και πολιτικά χρονιά, με απεργίες, δουλειά σε εργασιακούς χώρους, περιφρουρήσεις κλπ, δεν σημαίνει κάτι που υπήρχε χαλαρότητα στο κάμπινγκ! Αλλωστε, το καλοκαίρι και οι διακοπές προσφέρονται ούτως ή άλλως για χαλαρότητα και αυτός είναι ο στόχος τους σε συνδυασμό και μια συλλογικότητα στον τρόπο οργάνωσης τους. Οπότε, μπράβο στη νκα και σε κάθε οργάνωση νεολαίας που πραγματοποιεί τέτια δρώμενα!

Μαυροκοκκινη νιφαδα είπε...

Λοιπον μετα απο 5 μερονυχτα μακρια απτην κιθαρα του φιλου του απολιθωματος(ποτε δε μαθαμε το ονομα του!!Συνεχισαμε μεχρι τελευταια μερα να λεμε ο φιλος σου,η φιλη σου... συστασεις κ αλλες αστικες ευγενειες ηταν περιτες κ τις παραβλεψαμε με την πλειοψηφια του κοσμο εκει!!)
ηρθε πιστευω η στιγμη να αποκαταστησουμε τους συντροφους κ να καταγγειλουμε τη δημοσιογραφικη αναξιοπιστια της κ.ε του μπλοκ.
Ενταξει οντως το φαντασμα του προγραμματος πλανιοταν πανω απτο καμπινγκ για 3 μερες κ στην ουσια ολοκληρωμενο δν ενσαρκωθηκε ποτε,ενταξει ισχυει επισης οτι για να παμε στην εκδρομη βαλαμε μεσον κ σαφως ολος ο κοσμος παραδεχτηκε οτι μονο σε ενα χωρο-κομμα το λεωφορειο δν ξεκιναει 2 ωρες μετα την προβλεπομενη ωρα(καλα εκει φτασαν στο αλλο ακρο κ χανεις την πορεια η τρεχεις πισω απτην περιφρουρηση αν πας 10 λεπτα μετα)Κ εδω σταματαει οποιαδηποτε σχεση με το “τυπικα εαακ” που γνωρισαμε κ αγαπησαμε.
Η φιλη του,μας ειπε οτι της φανηκαν ακριβως το αντιθετο αλλα κ τα σχολια για σνομπ κ αντικοινωνικους δν την βρισκουν σε καμια περιπτωση συμφωνη.
Αυταρκεια ναι,μπορουμε να πουμε οτι τους χαρακτηριζε αλλα τι περιμενε η σ/φισσα να νιωσει “επιρροη” για αλλη μια φορα?ε σε τετοια ηλικια δε λεει.
οκ η φιλη του μας επιβεβαιωσε οτι βαρεθηκε λιγο σε καποιες φασεις αλλα η συγκριση ειναι αδικη απο καθε αποψη.Ελειπε η κουραση κ η ενταση των αντιιμπεριαλιστικων διημερων που δν προλαβαινεις ουτε μπανιο να κανεις, η οργανωση κ η συνοχη των εκδηλωσεων ανεξαιρετως,τα ανταρτικα κ τα χασαποσερβικα με καθε αφορμη κ αλλα πολλα...
Αλλα αξιζουν κ θετικα σχολια!!
Καταρχας για την επιλογη του νησιου.Ενταξει δν ειναι κ σαν ΤΟ νησι αλλα για τα δεδομενα των κυκλαδων πολυ ομορφο.υπεροχα φαγητα,τελειο κρασι κ τυρι ανεξερευνητα σημεια σε παραλιες κ διαδρομες που δυστυχως δν προλαβαμε να χαρουμε.
Στο κουλτουριαρικο χωριο του Γλεζου(3 στα 4 καφε παιζαν Μελινα Κανα!!)οι παππουδες δν εχουν καφενειο για να πιουν τον ελληνικο τους αλλα εμεις κατι βρηκαμε κ φαγαμε κ τελεια γλυκα λιγο πριν την κορυφαια συναντηση με Λιλα.

Η επιλογη του καμπινγκ μαλλον αποτυχημενη.ε δν ειναι κ του Συνεταιρισμού των εργαζομένων της Τυποεκδοτικής για να ναι
εγγυηση,ουτε για να μπορεις να διαπραγματευτεις την τιμη στα 3 ευρω,ενταξει κ 6 δν ηταν πολλα.Οπως κ να χει βοηθησε αρκετο κοσμο να κανει φτηνες διακοπες αν κ οι Ναριτες(ενταξει αυτοι που ξερω)δν ειμαι σιγουρη οτι τις εχουν αναγκη!(Τσ τσ.Αστειακι για τους συντροφους απο β.π.ξερουν αυτοι)
Αυτα,λογικα στη Σμυρνη θα περασουν καλυτερα αλλα τα γνησια τεκνα της εργατικης ταξης γυρισαν στη βαση τους για να βγει το μεροκαματο αλλα περιμενουμε συντομα ανταποκριση.Τωρα που το σκεφτομαι,δε γυρισαν ολοι,μερικοι τρεχουν σε αλλα νησια οπου η παρουσια τους αναψε φωτιες(κυριολεκτικα)Ελπιζω να επιστρεψουν σωοι.

Στα βραχυα του Λιωνα η φιλη του βρηκε ενα γραμμα που ξεκιναγε καπως ετσι “Μπορει να μην εχω αισθηματα αλλα τρεχω σε πορειες κ ειμαι οσο εξυπνη αντεχεις..."

Ανώνυμος είπε...

Ε, αν είναι και στις διακοπές μιας κομμουνιστικής οργάνωσης νέων σαν τη νκα να τρέχουμε όπως το χειμώνα, να λείπει!

Χρειάζεται και η χαλαρότης παίδες δε νομίζετε;

Ανώνυμος είπε...

σωστη η μαυροκοκκινη νιφαδα...
χαλαροτητα ρε παιδια...
ουτε ταξιδιωτικο ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ να ησασταν με τη φιλη σου...

sniper είπε...

Απολιθωμα μη χαλιεσαι απο τους επιδοξους κιθαριστες-τροβαδουρους στα βραδινα ρομαντικα παρεακια. Στο κατω κατω, ξερεις τι λενε: Ο κιθαριστας ειναι ο μονος που στο τελος δεν γαμαει.

Οπλιτης (προσεχως) Φαντασμα

KOMMANTO είπε...

Κάτι τρέχει με τη Ρόζα..
Και στη Τουρκία δε τρέχει σταγόνα αλκόολ..

ΝΑΝΤΕΖΝΤΑ είπε...

μακαρι απολιθωμα να ειχες προλαβει τα καμπινγκ της κνε στη μυτιληνη..ηταν απο τα πιο ωραια καλοκαιρια της ζωης μου. καλη συντροφικη παρεα για ολους και ολες ανεξαρτητα αν ησουν οργανωμενος ή οχι. ειχα φερει μαζί μου εναν φιλο ασχετο με την πολιτικη και ακομα μιλαει για την εμπειρια του και ποσα πραγματα απομυθοποιησε για τους "κομμουνιστοσυμμοριτες"...
είχαμε κατασκηνώσει σε ένα δάσος δίπλα στη θάλασσα και το οργανωσαμε απο την αρχη χωρίς να υπαρχουν ετοιμες εγκαταστάσεις. φτιαξαμε μπαρακι το "τζαμπαϊκα" και ταβερνειο, ολες οι σκηνουλες μπηκαν κατω απο πυκνη σκια, οι οργανωσεις με τη σειρα αναλαμβαναν την καθαριοτητα (αν και τις οργανωσεις των ΤΕΙ τις ειχαμε ριξει λιγο γιατι χανανε συνεχεια στη παντομιμα και επρεπε αυτες να καθαριζουν τις τουαλετες). ακομα θυμαμαι τον σ/φο εξοπλισμενο με τη μασκα θαλασσης και τον αναπνευστηρα που εμπαινε μεσα στα wc για να καθαρισει!!
με λιγα λογια πληρης αυτοοργανωση της κατασκηνωσης στην ουσια και οχι στα λογια και τις φαμφαρες της εξωκοινοβουλευτικης. στις εκδρομες οσοι θελανε πηγαιναν χωρις "μεσο" γιατι υπήρχε εγκαιρη ενημέρωση και προγραματισμος.
τα εξοδα ηταν μηδαμινα. δεν χρεωναμε τη διαμονη και ο,τι καταναλωνες το ειχαμε σε τιμη κοστους.ουσιαστικα μονο τα εισητηρια πληρωσαμε.
κιθαρες στη παραλια καθε βραδυ με ή χωρις ανταρτικα και οι εκδηλωσεις σχεδον καθημερινες πχ φεραμε να μιλησουν παππουδες απο το ανταρτικο της μυτιληνης, ειχε στηθει και παγκος με βιβλια
ενα απιστευτο κλιμα συντροφικότητας. επειδη εχω βιωσει καπινγκ και αλλων νεολαιων η διαφορα ηταν τεραστια σε θεματα οργανωσης, εκδηλωσεων και κυριως συμπεριφορας.
ενα ακομα σχολιο σημαντικο για εμενα ασχετο για αλλους ηταν οτι τα στελεχη της οργανωσης δεν ειχαν ειδικη αντιμετωπιση. ολοι μενανε στις σκηνες τους και τρωγανε το ιδιο φαγητο. σε αλλη οργανωση
(το απολιθωμα ξερει για περυσι το καλοκαιρι) ο γραμματεας τους εμενε σε δωματιο και διαχωριζοταν απο τη "βαση".
καποιοι θεωρουν οτι οι διακοπες θα πρεπει να ταυτιζονται με τη "χαλαροτητα" του αλκοολ, αντε να κανουμε και καμια εκδηλωση για να δικαιολογησουμε την πολιτικη μας υποσταση. αλλα δεν ειναι ετσι. ποσο μαλλον που οταν φευγεις η τοπικη κοινωνια και οι εργαζομενοι του καμπινγκ που σε φιλοξενησαν εχουν την καλυτερη ή τη χειροτερη αποψη για την οργανωση σου..
αμα κατεβεις αθηνα θα σου φερω να δεις φωτο. και του χρονου το καλοκαιρι θα παμε μαζι πατουσυ γιατι και εγω δεν εχω αξιωθει να παω και θελω πολυ.

ΝΑΝΤΕΖΝΤΑ είπε...

μακαρι απολιθωμα να ειχες προλαβει τα καμπινγκ της κνε στη μυτιληνη..ηταν απο τα πιο ωραια καλοκαιρια της ζωης μου. καλη συντροφικη παρεα για ολους και ολες ανεξαρτητα αν ησουν οργανωμενος ή οχι. ειχα φερει μαζί μου εναν φιλο ασχετο με την πολιτικη και ακομα μιλαει για την εμπειρια του και ποσα πραγματα απομυθοποιησε για τους "κομμουνιστοσυμμοριτες"...
είχαμε κατασκηνώσει σε ένα δάσος δίπλα στη θάλασσα και το οργανωσαμε απο την αρχη χωρίς να υπαρχουν ετοιμες εγκαταστάσεις. φτιαξαμε μπαρακι το "τζαμπαϊκα" και ταβερνειο, ολες οι σκηνουλες μπηκαν κατω απο πυκνη σκια, οι οργανωσεις με τη σειρα αναλαμβαναν την καθαριοτητα (αν και τις οργανωσεις των ΤΕΙ τις ειχαμε ριξει λιγο γιατι χανανε συνεχεια στη παντομιμα και επρεπε αυτες να καθαριζουν τις τουαλετες). ακομα θυμαμαι τον σ/φο εξοπλισμενο με τη μασκα θαλασσης και τον αναπνευστηρα που εμπαινε μεσα στα wc για να καθαρισει!!
με λιγα λογια πληρης αυτοοργανωση της κατασκηνωσης στην ουσια και οχι στα λογια και τις φαμφαρες της εξωκοινοβουλευτικης. στις εκδρομες οσοι θελανε πηγαιναν χωρις "μεσο" γιατι υπήρχε εγκαιρη ενημέρωση και προγραματισμος.
τα εξοδα ηταν μηδαμινα. δεν χρεωναμε τη διαμονη και ο,τι καταναλωνες το ειχαμε σε τιμη κοστους.ουσιαστικα μονο τα εισητηρια πληρωσαμε.
κιθαρες στη παραλια καθε βραδυ με ή χωρις ανταρτικα και οι εκδηλωσεις σχεδον καθημερινες πχ φεραμε να μιλησουν παππουδες απο το ανταρτικο της μυτιληνης, ειχε στηθει και παγκος με βιβλια
ενα απιστευτο κλιμα συντροφικότητας. επειδη εχω βιωσει καπινγκ και αλλων νεολαιων η διαφορα ηταν τεραστια σε θεματα οργανωσης, εκδηλωσεων και κυριως συμπεριφορας.
ενα ακομα σχολιο σημαντικο για εμενα ασχετο για αλλους ηταν οτι τα στελεχη της οργανωσης δεν ειχαν ειδικη αντιμετωπιση. ολοι μενανε στις σκηνες τους και τρωγανε το ιδιο φαγητο. σε αλλη οργανωση
(το απολιθωμα ξερει για περυσι το καλοκαιρι) ο γραμματεας τους εμενε σε δωματιο και διαχωριζοταν απο τη "βαση".
καποιοι θεωρουν οτι οι διακοπες θα πρεπει να ταυτιζονται με τη "χαλαροτητα" του αλκοολ, αντε να κανουμε και καμια εκδηλωση για να δικαιολογησουμε την πολιτικη μας υποσταση. αλλα δεν ειναι ετσι. ποσο μαλλον που οταν φευγεις η τοπικη κοινωνια και οι εργαζομενοι του καμπινγκ που σε φιλοξενησαν εχουν την καλυτερη ή τη χειροτερη αποψη για την οργανωση σου..
αμα κατεβεις αθηνα θα σου φερω να δεις φωτο. και του χρονου το καλοκαιρι θα παμε μαζι πατουσυ γιατι και εγω δεν εχω αξιωθει να παω και θελω πολυ.

Ανώνυμος είπε...

Μιας και λεμε για στιγμιότυπα ας πω και εγώ μια δική μου εμπειρία. Είχα συμμετάσχει πριν μερικά χρόνια στην αποστολή από την Ελλάδα στη Βενεζουέλα στο φεστιβαλ της ΠΟΔΝ. Η αποστολη ήταν σχεδον αποκλειστικά από μέλη της ΚΝΕ, ενώ υπήρχε και μια ομάδα περίπου 30-35 προερχόμενων από το ΝΑΡ και το "χώρο" (ΕΑΑΚ κτλ). Σε αυτούς ήμουν και εγώ. Μπορεί τα πάντα να ήταν πολύ οργανωμένα, μπορεί να γίνονταν πολύ σοβαρές επαφές και συζητήσεις, ανταποκρίσεις και όλα από την ΚΝΕ αλλά τουλάχιστον εμεις οι λίγοι που συνήθως μεθάμε και τα γνωστά γνωρίσαμε και 10 ανθρώπους παραπάνω, κάναμε καμια βόλτα χωρίς να έχουμε γύρω μας σημαίες και κομμουνιστικές νεολαίες, των συμπαθέστατων γενικά Βενεζολανων. ΑΠό την αποστολή της ΚΝΕ εκτός των συγκεκριμένων επαφών των στελεχών ή δημοσιογράφων, πέρα από τις φολκλορικές επαφές μεταξύ των αδερφών κομμάτων, θυμάμαι μόνο ένα τεράστιο τσούρμο που κινούταν συνεχώς μαζί, δεν έκανε ούτε βήμα έξω από τις στανταρ διαδρομές και εκδηλώσεις και τραγούδαγε μόνο του ενώ κάθε μέρα γίνονταν δρώμενα με χιλιάδες κόσμο. Την τελευταία μάλιστα μέρα η συντροφικότητα έφτασε σε τέτοιο βαθμό που θεωρήθηκε σωστό να γίνει αγώνας μεταξύ ελληνικής και πορτογαλικής αποστολής, όπου οι σφοι κνιτες μαζί με τους πορτογάλους σαν σωστοί κομμουνιστές επανέλαβαν τον τελικό του ευρωπαϊκού που πήρε η Ελλάδα. Αυτό κατέληξε κάποια στιγμή να βρίζονται και να αλλάζουν συνθήματα με τελικό το γνωστό επαναστατικό "είναι βαριά η ... του τσολιά". Έτσι για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Εμείς δεν αρνηθήκαμε ποτέ ότι δεν είμαστε επαρκείς σε επίπεδο οργάνωσης και άλλα, αλλά δεν είναι μόνο αυτό που μετράει ε? Άλλωστε εμείς προσπαθούμε να υπερβούμε τον εαυτό μας κάθε φορά.

κοκκινος παπαρατσι είπε...

http://www.flickr.com/photos/narfotos/4849125620/

Bάθος βάθος, στο κέντρο και λίγο αριστερά, τσακώσαμε τον Απολίθωμα (αχνοφαίνεται) μετά συμπαθούς και μπαντανοφορούσας νεαράς..

ΝΑΝΤΕΖΝΤΑ είπε...

οποιος εχει τη μυγα μυγιαζεται...αλλα δεν εννοουσα την παρεα της νκα για τον γραμματεα που ειχε ειδικη μεταχειρηση. επισης, η περιγραφη που κανεις για τη βενεζουελα απεχει μακρα απο την πραγματικοτητα. δεν θα μπω σε λεπτομεριες. το μονο που θα πω ειναι οτι ξενερωσαμε τρελα με την εκει οργανωση και γενικα με την αντιληψη περι σοσιαλισμου(σε αντιθεση με την θεοποιηση της λατινικης αμερικης που εχει ασπαστει η εξωκοινοβουλευτικη).εγιναν παρα πολλες εκδρομες και επαφες αλλα παντα στα πλαισια των εκδηλωσεων γιατι πολυ απλα δεν πηγαμε εκει για διακοπες. οσοι σ/φοι ηθελαν εμειναν παραπανω και καναν και τις διακοπες τους. ειδικα για τη παρεα του ναρ ακουσα περιεργως τα ιδια σχολια!!οτι ηταν απομονωμενη και δεν μιλαγανε σχεδον σε κανεναν!!ακομα κ στο αεροπλανο καθονταν σε αποσταση ασφαλειας μηπως και κολλησουν κνιτο-ιο!
εγω δεν τα ασπαζομαι αυτα γιατι δεν τα θεωρω σοβαρα. και η παραπανω περιγραφη που εκανα ηταν καθαρα σε προσωπικη βαση προς τον σφυροδρεπανο εκτος απτο αλκοολ που το θεωρω πολυ μεγαλο προβλημα στο χωρο της αριστερας. εχουμε γεμισει αριστεριζοντες αλκοολικους...αλλα οποιος εχει τη μυγα μυγιαζεται,..

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ανακοίνωση της κε του μπλοκ

Ως προς τη φωτογραφία

Επειδή διακρίνω τον κοντοχοντρο με τον οποίο συνήθως παρακολουθούσαμε τις εκδηλώσεις να κάθεται αλλού κι αδυνατώ να ανακαλέσω στη μνήμη μου ή να αναγνωρίσω τη μπαντανοφορούσα νεαρά η κε του μπλοκ επιφυλάσσεται και διατηρεί το δικαίωμα να διαψεύσει τα πάντα κατηγορηματικά ή να ζητήσει να ξυθεί διακριτικά η μορφή της από την φωτογραφία. Οι σφοι του εμεπ θα έχουν τη σχετική τεχνογνωσία.

Για τη διαλεκτική χαλαρότητας κι οργάνωσης.

Δε βλέπω γιατ πάνε αντιπαραθετικά. Ίσως μπαίνει έτσι από όσους δεν τα 'χουν καλά χειμώνα-καλοκαίρι με το δεύτερο σκέλος και στις διακοπές έχουν επίσημο άλλοθι.
Κάποια πράγματα όταν είναι καλά οργανωμένα τα χαιρόμαστε όλοι και ξεκουραζόμαστε περισσότερο -όπως στην τουρκία πχ. Αλλιώς τρέχουν όλοι τελευταία στιγμή και τους βγαίνει η ψυχή.

Κατά τα άλλα

Καλά ρε χτες αρχίσατε να διαβάζετε το μπλοκ και περνάτε το στιλ για χολή;
Τι ακριβώς θεωρείται χολή;
Η σύγκριση με τα προηγούμενα; Δηλ είχα πάει εγώ στα προηγούμενα για να έχω μέτρο σύγκρισης; Από άλλους το άκουσα -της νΚα- κ το αναπαράγω.
Και τα σχόλια περί κοινωνικότητας ναρίτες τα έκαναν. Απορούσαν πώς διάολο γνωρίζουν κόσμο σε αυτή τη και αναπαράγονται ενώ δε μιλάν σε κανένα.

Η νιφάδα -που κατά βάθος είναι κόκκινη κι οργανωμένη κι ήρθε περιφρουρημένα- βαρέθηκε και μετάνιωσε που ήρθε.
Εγώ προσωπικά πέρασα μια χαρά -καλύτερα κι απ' τη σμύρνη μπορώ να πω. Κι αν δεν ήταν το πολιτικό στη μέση στη νΚα θα ένιωθα σα να ήταν δική μου οργάνωση.
Πώς ακριβώς τώρα βγήκα εγώ ο κακός κι η νιφάδα καλή, είναι κάτι που με υπερβαίνει διαλεκτικά.

Κι ένα μπόνους από το πάρτι στον προκόπη. Κορυφαία στελέχη του ρεύματος και της οργάνωσης σταματούσαν απλά μέλη και τα ρωτούσαν αν γνώριζαν τον λαβρέντι μπέρια. Όσοι απαντούσαν αρνητικά απειλούνταν με διαγραφή κι άμεση απομάκρυνση.
Αποδείχτηκε όμως ότι μπέρδευαν κι οι ίδιοι την ιστορική νι κα βε ντε του λαυρέντη με τη μετασταλινική ρεβιζιονιστική κα γκε μπε κι έτσι τη γλίτωσαν κι οι υπόλοιποι της βάσης.