Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Εισαγωγή στο μεταμοντέρνο

Ο πι-πι λέει σε ένα βιβλίο του ότι αν θέλαμε να βρούμε ένα συνώνυμο για το μεταμοντέρνο, αυτό θα ήταν η ολοφοβία. Το μετα-μοντέρνο είναι η ιδεολογία των θραυσμάτων, που θρυμματίζει τα πάντα για να τα φέρει στα μέτρα της. Κάθε απόπειρα συνολικής αφήγησης, δεν είναι απλά λαθεμένη, αλλά ολοκληρωτική. Ένα κλειστό σύστημα, που αυτομάτως κατατάσσεται στους εχθρούς της «ανοιχτής κοινωνίας» με τις τέσσερις ελευθερίες του κεφαλαίου, που διαιωνίζουν τη μισθωτή σκλαβιά.

Το μεταμοντέρνο είναι η αμφισβήτηση της δυνατότητας να γνωρίσουμε τον κόσμο, στο όνομα της ποικιλίας και της πολυσύνθετης φύσης των φαινομένων. Είναι η απολυτοποίηση της διαφοράς, η άρνηση της διαλεκτικής αντίληψης που βλέπει την ενότητα μέσα στη διαφορά.

Η «αμφισβήτηση» του μοντέρνου ξεκίνησε από την παραγωγή. Η ψηφιακή τεχνολογία αντικατέστησε το φορντικό μοντέλο της μαζικής παραγωγής με ένα μόνο καλούπι και το κατέστησε αναχρονιστικό. Αυτή η εξέλιξη απελευθέρωσε νέες παραγωγικές δυνάμεις, προωθώντας την ευελιξία. Αλλά ευελιξία στα πλαίσια του καπιταλισμού, σημαίνει ελαστικές σχέσεις. Μεταμοντέρνο με άλλα λόγια είναι μια πάλαι ποτέ σχέση σταθερής και μόνιμης εργασίας που έσπασε σε πολλά κομμάτια και κάποιες θέσεις ημι-απασχόλησης.

Μεταμοντέρνα είναι και τα προσωπικά προγράμματα σπουδών με τα πολλά μαθήματα επιλογής που αντικαθιστούν σταδιακά το ενιαίο πτυχίο με τα ενιαία εργασιακά δικαιώματα. Ούμπερ άλες το άτομο κι η μονάδα, ενάντια στον ολοκληρωτισμό της μάζας και την καταπίεση του συνόλου.

Το μεταμοντέρνο εκφράστηκε και στην πολιτική. Στη θέση του διπολικού κόσμου, με την κραταιά κι ενιαία εσσδ, μπήκε μια σειρά από «δημοκρατίες»-προτεκτοράτα. Τον ίδιο μεταμοντέρνο κατακερματισμό υπέστη κι η τιτοϊκή γιουγκοσλαβία.
Το ενιαίο και κουκουέδικο κουκουέ (οι τροτσκιστές ήταν ήδη από τότε μεταμοντέρνα κατακερματισμένοι) γνώρισε μια σειρά διασπάσεις, που συνέχισαν στα νέα μορφώματα με ρυθμούς αμοιβάδας. Το μεταμοντέρνο ήταν η πολυδιάσπαση που ακολούθησε κι ακόμα περισσότερο η διαλεκτικά αντεστραμμένη συνέχειά της, με εκλογικού τύπου συρραφές και κοπτοραπτική κειμένων αντί για συγκροτημένο πρόγραμμα.

Μοντέρνα ήταν η μαζική πολιτικοποίηση της μεταπολίτευσης, οι πολιτικές συναυλίες που γέμιζαν τα στάδια και τα δονούσαν με τον παλμό τους, ενώ σήμερα θυμίζουν μνημόσυνα κι είναι ζήτημα αν γεμίζουν ένα μικρό κλειστό.

Μεταμοντέρνος είναι ο αγνωστικισμός, που ανθίζει στα ερείπια των σιδερένιων νομοτελειών που κατέρρευσαν. Το ιδεολογικό τούτι-φρούτι, η πρόσμειξη του μαρξισμού με φιλοσοφικά ρεύματα που είναι τελείως ξένα κι ο ενθουσιασμός με το τελευταίο βιβλίο που διαβάσαμε πρόσφατα κι επισκιάζει όλα τα άλλα. Μέχρι το επόμενο.
Ο μαρξισμός βέβαια δεν είναι κλειστό σύστημα, αναπτύσσεται συνεχώς. Για να το κάνουμε όμως πρέπει να έχουμε μέθοδο αναπτύξουμε και να το κάνουμε στη βάση της ουσίας του. Αλλιώς αντί για διαλεκτική εξέλιξη, θα 'χουμε εκλεκτικά παντρέματα.

Μεταμοντέρνος εν γένει είναι ο τρόπος ενσωμάτωσης των πάντων στο ψηφιδωτό του συστήματος, ακόμα και των ρευμάτων που φαίνονται να το αμφισβητούν. Ο ιδεολογικός του μύλος αλέθει κάθε τι εναλλακτικό, ακόμα και τη νοσταλγία του μοντέρνου παρελθόντος, και το καθιστά ακίνδυνο για την αναπαραγωγή του.

Κι είναι με αυτή την έννοια ίσως, που ο ρασκόλνικοφ θεωρεί μεταμοντέρνο τον νεοσταλινισμό –όπως τον ονομάζει ο ίδιος. Αν και η κατηγορία αυτή, στο στόμα ενός αντάρτη, φαντάζει μάλλον σαν τραγική ειρωνεία. Γιατί στο σπίτι του κρεμασμένου δε μπορεί να μιλάνε για σχοινί, εκτός κι αν κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Είναι ικανοί εξάλλου να εκθειάσουν ακόμα και το σχοινί με το οποίο τους κρεμάσανε.

Μία πέτρα όμως δε φέρνει την άνοιξη. Κι ένας δήμαρχος στην πετρούπολη δε φέρνει το 17 προ των πυλών. Καμία πέτρα από μόνη της δεν είναι ικανή να αλλάξει την εικόνα του ψηφιδωτού, ούτε να φτιάξει εναλλακτικά μια άλλη εικόνα από μόνη της. Το πολύ να αυτονομηθεί, να βουλιάξει στο βούρκο με τις αυταπάτες της και να κάνει μια τρύπα στο νερό. Σαν κι αυτήν που προκαλούν στιγμιαία οι πέτρες που πέφτουν με πάταγο, διαταράσσοντας στιγμιαία τα λιμνάζοντα ύδατα και τη μακάρια ακινησία. Μέχρι το επόμενο πυροτέχνημα.

Έτσι λοιπόν το μεταμοντέρνο βρίσκει μια σειρά εκφράσεις και στο εποικοδόμημα. Μοντέρνο πχ ήταν το τηλεοπτικό τοπίο της μεταπολίτευσης με τα δύο κρατικά κανάλια, τότε που ο χάρρυ κλυνν έλεγε, αχ να μην είχαμε κανένα κανάλι, να 'μενε ξύπνιος κι ο μπαμπάς δηλαδή. Το μεταμοντέρνο είναι το σημερινό τοπίο με τα άπειρα κανάλια και το συνεχές ζάπινγκ μέχρι τελικής πτώσεως. Μαζί κι η τελική εικόνα που σου μένει. Λίγο απ’ όλα και πολύ από τίποτα. Κι έτσι τώρα εκτός από το μπαμπά μετά τη δουλειά, υπνωτιζόμαστε μαζικά και κοιμόμαστε όρθιοι μπρος στο γυαλί.

Μοντέρνο είναι το αρχείο της ερτ που διακόπτεται απότομα στα αθλητικά γεγονότα μετά το 90, γιατί τα τηλεοπτικά δικαιώματα πήγαν σε ιδιωτικούς σταθμούς. Μοντέρνα είναι κι η παλιά κοινή ώρα έναρξης των αγώνων στην άλφα εθνική και η μαγεία του ραδιοφώνου, μαζί με τις κλισέ εκφράσεις: θα το δούμε το βράδυ στην τηλεόραση. Ενώ τώρα το πρόγραμμα κάθε αγωνιστικής είναι διασπαρμένο, σε διάφορες ώρες και μέρες κι εύρος που μπορεί να φτάσει τη μισή εβδομάδα (από παρασκευή μέχρι δευτέρα βράδυ).

Μεταμοντέρνα είναι τα πολλά ανοιχτά παράθυρα στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή, που διασπούν την προσοχή και τη σκέψη του χρήστη και τον καθιστούν ανίκανο να προσλάβει οτιδήποτε σύνθετο και μακροσκελές. Μεταμοντέρνα είναι και τα μικρά, εύπεπτα κείμενα στο διαδίκτυο, με σκόρπιες γνώσεις και πληροφορίες, τη στιγμή που το μοντέρνο αργοπεθαίνει μαζί με τις εφημερίδες.

Μεταμοντέρνος είναι κι ο τρόπος γραφής αυτού του κειμένου, με τις μικρές παραγράφους, αν και για τα δεδομένα του διαδικτύου θεωρείται σχεδόν παλαιού τύπου. Κι όλα μαζί, μικρά και μεγάλα, αντικαθιστούν τα βιβλία, κι εθίζουν πολύ κόσμο που δηλώνει ανίκανος να διαβάσει κάτι σε μη ηλεκτρονική μορφή.

Αποχαιρέτα το λοιπόν το μοντέρνο που χάνεις. Και τι θα κάνουμε τώρα χωρίς μοντέρνο; Ήταν κι αυτό μια κάποια λύσις. Κι η επιστροφή στο μοντέρνο δεν αποτελεί λύση, αλλά ουτοπία.

Κάπου εδώ η εισαγωγή κλείνει. Κανονικά χρειάζεται κι ένας επίλογος, με ανακεφαλαίωση, συμπέρασμα και ταξικό επιμύθιο. Αλλά τι μεταμοντέρνο κείμενο θα ήταν αλήθεια αυτό, αν τα είχε όλα αυτά...;

30 σχόλια:

Giorgos bookhunter είπε...

Δύο χρόνια πριν, στο ίδιο σπίτι, στην ίδια θέση με τώρα, ανοιχτή η τηλεόραση, εγώ στον υπολογιστή, από μέσα έχω βάλει φωνή και ακούω εν'είδη ραδιοφώνου. Εκπομπή του Σαββίδη για φιλοσοφία, λέω ευκαιρία να γελάσουμε. Εκπροσωπος του μεταμοντέρνου "δυστηχώς έχουμε πια πρόβλημα να εξηγήσουμε εκφάνσεις της πραγματικότητας" γιατί ρωτά ο δημοσιογράφος. "ε, να η κρίση μας μπερδεύει, εμείς λέγαμε ότι το έθνος κράτος είναι μια μεγάλη αφήγηση που τώρα δεν υπάρχει πια, αλλά να δείτε πως χρηματοσοτούν τα κράτη τις επιχειρήσεις σήμερα,τα πακέτα του Ομπάμα στην αυτοκινητοβιομηχανία", εγώ έτοιμος να γελάσω, με την ομολογία ιδεολογικού τέλματος (αλλά και να κλάψω γιατί με τις φιλοσοφικές ακροβασίες, που δικαιολογούσαν κάθε δεξιά επιλογή στην ΕΣΣΔ, φαινόμασταν και εμείς σε ανάλογο τέλμα τη δεκαετία του '80)...

Πέρα από τα προσωπικά βιώματα, τώρα, μεταμοντέρνο και θετικισμός έχουν τεράστια σχέση, το μεταμοντέρνο, είναι ο θετικισμός της δομικής κρίσης του καπιταλισμοιύ του 1973 και δώθε. Μια δήθεν ιδεολογική προσέγγιση, που αυτοκαταργείτε ως ιδεολογία, σαν τους "αριστερούς" της πλατείας, που αυτοκαταργούνται ως τέτοιοι. Μην νομίζετε ότι κάποιοι τύποι σαν τον Ιλιένκοιφ δεν είχαν σηκώσει τέτοιο πόλεμο ενάντια στον θετικισμό στην εποχή τους.

από την άλλη δεν ξέρω, αυτό που λες περί "μοντέρνου", μήπως το μεταμοντέρνο, έχει να κάνει με την μεταμοντερνιστική. Δηλαδή όχι το μοντέρνο αλλά τον "μοντερνισμό", που μπορεί αν εκφραζόταν στην τέχνη, αλλά φιλοσοφικά παρουσιαζόταν με την παραλογία του Νίτσε πχ. Βέβαια ο μοντερνισμός έχει πολλές εκφάνσεις, αλλά κοινό είναι το πέταμα του μωρού μαζί με τα νερά, δηλαδή της λογικής (ενάντια στον ψευτοορθολογισμό της αστικής τάξης).

Οπότε, αν έχω δίκιο στον παραπάνω συλλογισμό, μια επιστροφή στο μοντέρνο όπως το θέτεις δεν είναι ουτοπία αλλά και μη επιθυμιτή.

Εκεί πάντως που απλά προσκυνώ είναι η προσέγγιση σχετικά με το ιντερνετ, τα ανοιχτά παράθυρα κτλ, που για να πω την αλήθεια, τέτοιο είναι και το πέρασμα μου τώρα από δω. Συν αυτό για τα αθλητικά...

Giorgos bookhunter είπε...

σχετικά με τον Ιλιένκοφ, ήθελα να πω ότι δεν ήταν τυχαίο που άνοιξε πόλεμο εναντίον του θετικισμού,τόσο με τις εκφανσεις του στην ΕΣΣΔ (βασικά), όσο και γενικά... απλά η λέξη τυχαίο φαγώθηκε από τον ηλεκτρονικό δαίμονα του (σακατεμένου) πληκτρολογίου...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Έχεις δίκιο όπως το θέτεις για το μοντέρνο. Δεν το κατέχω τόσο καλά το θέμα. Κι αν γράφω εισαγωγή, δεν το κάνω ως ειδικός, αλλά γιατί ως εκεί φτάνω. Οπότε λαέ πεινάς και μην τους προσκυνάς.

Βάζω κι ένα κείμενο του κυριάκου ιωαννίδη (όχι το παπαγαλάκι, απλή συνωνυμία) που το πιάνει πολύ καλά.

http://www.politikokafeneio.com/oplostasio/metamonterno1510.htm

Giorgos bookhunter είπε...

Το είχα διαβάσει το κείμενο αυτό παλιά, είναι πολύ αξιόλογο...ήταν σε μια ΚΟΜΜΕΠ, εκεί γύρω στο 2000.

Γιατί νομίζεις εγώ το κατέχω καλά; Απλά αυτή την εντύπωση έχω ότι το πρόθεμα μετά- δηλαδή το προσπέρασμα (φυσικά όπως το πιάνει η αστική ιδεολογία δηλαδή όχι σαν διαλεκτική άρνηση) έχει να κάνει με τον μοντερνισμό. Ο μοντερνισμός αυτά τα χαρακτηριστικά έβαζε χοντρά.

Γενικά η ιδεολογία της αστικής τάξης όλη την περίοδο του ιμπεριαλισμού (μη πω και λίγο πιο πριν), είναι η άρνηση της ιδεολογίας, πχ ο θετικισμός αρνούνταν τις φιλοσοφικές αναζητήσεις (άσχετα που δεν είναι δυνατό να παραχθεί γνώση χωρίς πέρασμα από το συγκεκριμένο στο αφηρημένο και αντίστροφα)...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δεν ξέρω τι γίνεται όταν τα βρίσκουν στο κτίριο της βουλής. Όταν μιλάει η γγ όμως, πάντα θα πει ενδιαφέροντα πράγματα.

http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=22/6/2011&id=13587&pageNo=7&direction=1

Μορφή και περιεχόμενο, διαλεκτικά δεμένα, με λαϊκή θυμοσοφία από τα χρόνια του χαρίλαου.

Είπε για τα τελεσίγραφα της εε, να απαντήσει ο λαός με το δικό του κι όχι άλλα "περήφανα, πατριωτικά", «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή» ή «να γυρίσουμε στη δραχμούλα για να κάνουμε υποτίμηση».
Gια το δημόσιο χρέος που πρέπει να διαγραφεί καταρχήν στη συνείδηση του λαού και πραγματικά, αλλά με άλλη πολιτική εξουσία.

Είπε για το μεταπολεμικό σύστημα που τώρα το λοιδορούν, αλλά έσωσε τους αστούς μετά τον β παγκόσμιο και το δημόσιο τομέα που στέριωσε τις συμμαχίες των αστών.
Και για τη διαμάχη ζολώτα-βαρβαρέσου, επειδή ο καρατζαφέρης δώρισε ένα βιβλίο του πρώτου στον βενιζέλο να το συμβουλευτεί. Κι η αλέκα τα ξέρει από πρώτο χέρι. Κι επειδή τότε ήταν φοιτήτρια αλλά κι επειδή τα ξανάπιασαν πρόσφατα στην κε, για το δεύτερο τόμο ιστορίας.

Είπε για τις προβληματικές, τον γνωστό μύθο ότι ο ιδιωτικός τομέας προκόβει και δεν χρεοκοπεί και για την ολυμπιακή που "το δημόσιο την πήρε στα χάι της" Να και συνειρμός με τον αντύπα.

Μετά είπε για τις πλατείες κι αυτό αξίζει να μπει ολόκληρο.
"Επομένως, για να τελειώνω, ναι, τούτη την ώρα που ο συσχετισμός δύναμης είναι αρνητικός, που ο λαός ανοίγει τα μάτια - ακόμα δεν μπορεί να δει πολύ μακριά. Και δεν είναι τυχαίο που χειροκροτείτε τις πλατείες. Ολοι τώρα διεκδικείτε μερίδιο επιρροής στις πλατείες γιατί το «αέρα αέρα να φύγει η χολέρα» ή «Ελλάς Ελλάς και κότσος βασιλιάς», τι λένε, ή η «άμεση δημοκρατία», αυτά όλα ακούγονται εύηχα, πιάνουν, από «αριστεροέτσι», μέχρι εθνικιστές. Αλλά δεν είδα να χειροκροτείτε τους απεργούς στους κλάδους. Αυτούς δεν τους θέλετε, τις πλατείες και τις φοβάστε, αλλά μπορείτε να τις χειριστείτε".

Το θέμα με τους αριστερο-έτσι όμως είναι ότι πάνε ως σκέτο "έτσι" και την πολιτική ταυτότητα την αφήνουν στο σπίτι.

Και στο τέλος ένα ηρωικό κλείσιμο για το σύστημα που θα ταίσει ηθική τον άνεργο, αλλά δεν πα να φορέσει τα ρούχα του παπά, ηθικό δε μπορεί να γίνει.

Αυτό που δε φαίνεται στην απομαγνητοφώνηση, είναι ένα σημείο που γινόταν φασαρία, ο πετσάλνικος διέκοψε για συστάσεις, κι η αλέκα του 'πε: δεν πειράζει, τους βλέπω, ξέρω ποιοι είναι, μετά έρχονται να με βρουν στο προαύλιο και μου λένε ήσουν φοβερή, πολύ ωραία τα 'πες.

Αξίζει να αναζητήστε επίσης κι ένα ηχητικό με δηλώσεις μπιτσάκη στο κόκκινο για την εε. Δυστυχώς δεν έχει όμως το μάρκετινγκ της αλέκας που αν είχε πει τα ίδια, θα είχαμε θέμα για την επόμενη εικοσαετία.

Giorgos bookhunter είπε...

ε αφήνεις τους αναγνώστες σου με την αγωνία; :D Τι είπε ο Μπιτσάκης για την ΕΕ;

presuntos είπε...

"Gια το δημόσιο χρέος που πρέπει να διαγραφεί καταρχήν στη συνείδηση του λαού και πραγματικά, αλλά με άλλη πολιτική εξουσία."

Τι σημαίνει καταρχήν στη συνείδηση;
Δεν είναι δύο διαλεκτικά δεμένες διαδικασίες, η πράξη και η συνειδητοποίησή της, που εκτυλίσσονται η μια μέσα απ'την άλλη;
Άλλη πολιτική εξουσία; Άρα ο λαός θα συνειδητοποιήσει τη διαγραφή του χρέους, αφηρημένα, και θα καταλάβει ότι το συγκεκριμένο βήμα πιο κοντά σ'αυτήν είναι να ψηφίσει ΚΚΕ, και θα το κάνει, και μετά η "άλλη πολιτική εξουσία" θα το υλοποιήσει;
Τίποτα για εργατικό έλεγχο να πούμε; Για τραπεζοϋπαλλήλους ας πούμε, που έχει και λίγη σχέση με τη διαγραφή του χρέους και την εξυπηρέτηση των δανείων, όπως φάνηκε και στις απεργίες του 2007-8;

Για το Σύνταγμα πάλι, εγώ είδα κάτι απεργούς και καταληψίες απ'το ΤΤ να μιλάνε στο μικρόφωνο και να ζητάνε τη στήριξη του κόσμου. Κάτι βδομάδες λέει συνεχίζανε την κατάληψη. Και ο κόσμος τον χειροκρότησε και ψήφιοε μπροστά του ότι στηρίζει την απεργία. Για να μην παρεξηγηθεί και φύγει το'κανε;

επειδή δεν είδε λέει να χειροκροτείτε τους απεργούς στους κλάδους. Αυτούς δεν τους θέλετε, τις πλατείες και τις φοβάστε, αλλά μπορείτε να τις χειριστείτε"

Και τελικά, αφού "δεν γίνεται να επιστρέψουμε στο μοντέρνο", αυτοί οι τροτσκιστές ήταν μπροστά ή πίσω απ'την εποχή τους;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Διαλεκτικά δεμένα είναι, αλλά αν δεν απαντάς πειστικά στο ερώτημα ποιος θα το κάνει και με ποια εξουσία, δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο αφηρημένο απ' αυτό.
Υπάρχει ένα πολύ κλασικό τσιτάτο του λένιν για τον εργατικό έλεγχο που πρέπει να μπαίνει ως σύνθημα πάντα μαζί και πάντα πίσω από την εργατική εξουσία, αλλά αυτό μάλλον δεν απασχολεί το εξωκοινοβούλιο.
Η εποχή μας είναι αντικειμενικά εποχή πισωγυρίσματος, όσο κι αν η επιστροφή στο παρελθόν αποτελεί ουτοπία. Αλλά ο κατακερματισμένος τροτσκισμός του μεσοπολέμου πχ δεν μπορεί να είναι παράδειγμα προς μίμηση, σε καμία περίπτωση και για κανέναν.

Κατά τα άλλα διάβασε προσεκτικά ξανά το απόσπασμα, σκέψου σε ποιον απευθύνεται για τα χειροκροτήματα, και θα καταλάβεις ότι είναι εκτός θέματος, αυτό που έγραψες.

presuntos είπε...

Για το χειροκρότημα το κατάλαβα ότι έγραψα βλακεία μόλις διάβασα το άρθρο.

Όσο για τον τροτσκισμό, κατακερματισμένος ήταν, ήταν όμως και κυνηγημένος.

Δε θα σου κάνω παράδοση για την ιστορία του τροτσκισμού στην Ελλάδα, αυτά όποιος θέλει να τα μάθει τα μαθαίνει. Όμως, δεν μπορείς να μιλάς για "μεταμοντέρνο κατακερματισμό", την ώρα που κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά, 40 τροτσκιστές στις φυλακές της Ακροναυπλίας διοργανώνουν συζητήσεις, κρατώντας πρακτικά(!) για το ρωσικό ζήτημα.

Άνθρωποι κυνηγημένοι από δύο εχθρούς, από τους αστούς αλλά και από τη σταλινική ηγεσία του κινήματος. Τι άλλο μπορούσαν να κάνουν απ'το να κατακερματιστούν;

Ανώνυμος είπε...

"Το θέμα με τους αριστερο-έτσι όμως είναι ότι πάνε ως σκέτο "έτσι" και την πολιτική ταυτότητα την αφήνουν στο σπίτι."



Ας αφήσουμε τους "έτσι" να δούμε τις επιλογές που έχει ένας πραγματικός αριστερός ως αριστερός σκέτο.

1ον. Να πάει με την πολιτική του ταυτότητα και να δικαιώσει με την παρουσία του τόσο τον πολιτικό του χώρο ως πρωτοπορία όσο και τον εαυτό του ως πρωτοπόρο αγωνιστή.
Δύσκολα πράματα θα μου πείτε...

2ον. Να πάει χωρίς αυτήν. Όχι για να κατασκοπεύσει αλλά για να συμμετάσχει έστω και δια της φυσικής του παρουσίας στα πράγματα. Αν μάλιστα η ύπαρξη της ταυτότητας τον διχάζει σαν προσωπικότητα μπορεί και να τη ρίξει στο τζάκι.
Κερδίθηκε από τον αντίπαλο θα μου πείτε...

3ον. Ν' αράξει σπίτι του. Ε, μα πια! Σε τόσες πορείες έχει κατέβει, τόσες σόλες έχει λιώσει, τόση φαιά έχει κάψει,και εκείνα τα χρόνια μάλιστα που γραφικό τον ανεβοκατέβαζαν οι νυν της "πλατείας". Τώρα λοιπόν θα πάρει το αίμα του πίσω. Θα στερηθούν το πρωτοπόρο πνεύμα του και την ιδεολογικοπολιτική του συγκρότητση ώστε να βγάλουν συμπέρασμα πόσο απαραίτητος τους είναι για ν' αλλάξουν τις μίζερες ζωές τους. Κι όπως θα' ναι αραχτός λοιπόν στο σαλόνι μπορεί να βάλει την ταυτότητά του δίπλα στα μετάλλια του ελασίτη παππού και στα πτυχία του ρωσοσπουδαγμένου μπαμπά και να καμαρώνει σα γύφτικο σκεπάρνι φιλοδοξώντας μια μέρα να γίνει συντάκτης του "Ρ", ή μέλος της ιδεολογικής ομάδας της ΚΕ, ή ακόμα και βουλευτής (γιατί όχι;;; μέχρι και ο Γκιόκας έγινε...)
Προβοκάτορα θα με πείτε...

ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ!

prop-agit είπε...

Μεγάλο άρθρο! (Καιρό είχα να κρατήσω άρθρο σου στο αρχείο μου).
Βέβαια το κλείσιμό σου εμένα μοντέρνο μου κάνει πάντως! Ούτε στο προσποιητό δεν τό χεις ρε μπαγάσα!

Μεταμοντέρνο δεν είναι ούτε καν να αιτιολογείς ότι θα κάνεις ένα ανορθόδοξο κλείσιμο με την παραδοχή ότι δε θα περιέχει ανακεφαλαίωση και επιμύθιο!
Μεταμοντέρνο φίλος είναι το ποστ να τελείωνε πριν βγάλεις καν το πρώτο συμπέρασμα, ακόμα πιο μεταμοντέρνο θα ήταν αν δεν είχες γράψει ούτε καν την πρώτη παράγραφο. Ενώ πιο ποστ μόντερν και προχώ θα ήταν το όλο ποστ να περιορίζετο σε μια ηχογραφημένη πορδή ή ρέψιμο του υποθετικού κατοικιδίου σου!
Giati (blog)post einai to mi post filos!

zamorano είπε...

Ρε τι γινεται πριν την απεργια...

Καθαρση του αθλητισμου,ε?μαλιστα...

Κοιτα να δεις...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η κοε, ο πόλος κι η αντεπίθεση

http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6317411

RedBoy είπε...

Μίλησε η Κανέλη σήμερα στο live ΒΒC και είπε "this is the end of the so-called modern Europe. And of Western Economy”.

Έδωσε έμφαση στο ανθρωπιστικό στοιχείο της κρίσης και στο γεγονός ότι το ευρώ έχει λειτουργήσει ως όργανο αποικειοποίησης.


To “modern” με προφορα. Moooodern.

Ανώνυμος είπε...

RED BOY γιατί έχεις εγκαταλείψει το καράβι του Γκράνμα?είδες το τελευταίο ποστ του Αθλιου? είναι θεϊκό!για τις πλατείες!
εκεί στα εξωτερικά τι γίνεται?
άντε γράψε να σε ξαναδούμε!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Φίλε προβοκάτορα, εγώ αποφασίζω, αλλά έτσι όπως τις έβαλες τις επιλογές και τα τρία ζονκ είναι. Ούτε δημοψήφισμα του γαπ να 'τανε.

Ώστε καιρό είχε να κρατήσεις κομμάτι μου στο αρχείο σου. Ντάξει ρε προπ, είναι ντεφορμέ η ομάδα -και ντεμοντέ ως συνήθως- χτύπα το μας κι εσύ, δεν πειράζει.

Κάθαρση, εκδημοκρατισμός, διαφάνεια. Μόνο ο κοσκωτάς κι ο γκόρμπι λείπουνε.
Ο μπέος κι ο τσοχατζόπουλος να μπουν στη φυλάκα, κι όλοι οι άλλοι (οι απεργοί) να πα να...

Ανώνυμος είπε...

Eίναι που είσαι απροκάλυπτα ταγμένος με την τρίτη επιλογή...

Τώρα αν όλα σου θυμίζουν εκλογές και δημοψηφίσματα μάλλον φταίει που παραείσαι μεσα στο κλίμα των ημερών. Σαν τη "θυμόσοφη" αλέκα!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ε οχι, πέφτω από τα σύννεφα. Για μένα το 'γραφες το τρίτο; Ήταν πολύ έξυπνα γραμμένο, δεν το κατάλαβα.

Δεν πειράζει αρχηγέ, εσύ να ταχτείς από τα τρία στο μεσαίο το μακρύτερο. Κολύμπα στις μάζες κι όταν σου βγει το ζονκ του εθνοσοσιαλισμού, πάλεψε για να το κάνεις σοσιαλισμό σκέτο. Μάζες να 'ναι κι ό,τι να 'ναι.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Α και για να μην υπάρξει παρανόηση. Αυτά τα λέω για τη δεύτερη επιλογή, όπως τη διατύπωσες. Όχι γενικά για όποιον πηγαίνει στις πλατείες

RedBoy είπε...

Θα σου πω τι συζητάνε στην Αγγλία και δε θα ακούσεις μάλλον στα Ελληνικά μίντια. Ότι ο Καμερον πρέπει να μπει στο μέση και να κάνει παιχνίδι. Ότι η Μ.Β πρέπει να ασκήσει κάποιου είδους ηγετικό ρόλο δίνοντας λεφτά στην Ελλάδα διότι αν η κρίση περάσει στην Ισπανία και χρεοκοπήσει η τελευταία (για την Ελλάδα το ‘χουν σίγουρο) τότε κάτι τέτοιο θα έχει καταστρεπτικές συνέπειες για το Η.Β. Συζητάνε δηλ. αν πρέπει να δώσουν λεφτά στην Ελλάδα.

Αυτά λένε οι εργατικοί βεβαίως για να ασκήσουν μικροπολιτική κριτική στον Κάμερον, πατώντας όμως σε πραγματικό θέμα που συνδέεσαι με την ηγεμονία στην Ε.Ε. αλλά και με το βαθμό εμπλοκής των Βρετανών στο πρόβλημα. Κατά τα λοιπά, το ένα μαγαζί κλείνει μετά το άλλο και η εργατική τάξη πνίγεται καθημερινά στην ανάμνηση των τελευταίων κεντημένων. Ας ελπίσουμε ότι θα δούμε κάποια νέα άνοιξη στο νησί γιατί από καλοκαίρι έχουμε χάσει κάθε ελπίδα.

Μου άρεσε το ποστ του Άθλιου. Και το προηγούμενο του Άναυδου.

Στο καράβι του Γκράνμα δε συμμετέχω γιατί κάνω οικονομία σε παρακεταμόλη.

Ανώνυμος είπε...

Ω σοφό και θυμόσοφο απολίθωμα! Προτιμάς το ζονκ της Μπέλλου και του Μ.Παπαδόπουλου από τις οτι να' ναι μάζες. Τις ότι να ναι μάζες τουλάχιστο μπορείς να τις πας με τα νερά σου (φτάνει να θέλεις βέβαια και να μη σε κρατάνε όι αστοί από τα κάκαλα) ενώ αυτούς τους αληταράδες μόνο αν τους πληρώσεις. Αλήθεια, εσύ τον βγάζεις τον επιούσιο ή είσαι απλά ένας ανιδιοτελής και αγνός αγωνιστής;;;

Κανάγιες...

Ανώνυμος είπε...

A και για να μην υπάρξει παρανόηση. Αυτά τα λέω για όλους όσους αξιοποιούν την πολιτική τους συγκρότηση και την επικοινωνιακή τους ευχέρεια για να δώσουν διαπιστευτήρια "ανυστερόβουλης" κομματικότητας στους κομματικούς κατάσκοπους που παρακολουθούν το μπλογκ.

RedBoy είπε...

Δεν πειράζει ανώνυμε εμείς θα χρησιμοποιούμε όλα αυτα που λές για να γουστάρουν οι κομματικοί κατάσκοποι και η KGB .

Εσύ συνέχισε να κάνεις κριτική σε οσους τολμούν να δηλώνουν ΚΚΕ (δεν αναφέρομαι σε μενα προσωπικά) με σχόλια σαν το παραπάνω που άμα το ξαναδιαβάσεις με λίγη προσοχή θα παραδεχτείς οτι μόνο ένας πορτοσάλτε θα μπορούσε να το χε γραψει.

Άσε τους υπόλοιπους να νομίζουν οτι θα τους διορίσει το ΚΚΕ σε κάποιο υπουργείο.

Τώρα η λογική του τυπου ότι αυτος που έχει λιώσει τις σόλες του περιμένει να διοριστεί στο ριζοσπαστη ΟΥΤΕ από τον πορτοσαλτε δεν αναπαράγεται.

Εσύ βεβαίως ούτε κομματική ταυτότητα έχεις ούτε συμφέροντα. Τα αφήνεις στο σπίτι.Είσαι "class-less and free":

http://www.youtube.com/watch?v=f6v6ErkIhe0

Καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

Σ' αρέσει δε σ' αρέσει εγώ ΚΚΕ είμαι (δεν δηλώνω απλώς). Και ,ναι, πολλοί έχουνε λιώσει τις σόλες τους για την υπόθεση της ταξικής πάλης αλλά στην πορεία ξεπουληθήκανε όσο δεν πάει. Άλλοι αλλάξαν κόμμα και γίναν υπουργοί, άλλοι αλλάξαν τάξη και γίναν εντολείς των υπουργών και άλλοι κατάπιαν τη συνείδηση και την αξιοπρέπεια για να κρατήσουν εσαεί τη θέση τους στην ΚΕ ή το ΠΓ ή σε μια επιτροπή πόλης(οι πιο ματαιόδοξοι και καρμίριδες όλων)για να μην τα χαλάσουνε με μια ξεστρατισμένη και προδοτική ηγεσία.

*** Συμπέρανες ότι είμαι "class-less n' free". Μπράβο αιτέ μου! Πολύ οξυμένο πολιτικό κριτήριο διακρίνω... Έχει κι άλλα διαθέσιμα σαϊνια σαν και σενα το Κόμμα ή τώρα τα διαπαιδαγωγεί;


http://www.youtube.com/watch?v=Cq8LFWUzOK4

Και καλό βράδυ...

RedBoy είπε...

Δεν συμπέρανα. Σε ειρωνεύτηκα επειδή προυποθέτεις οτι καποιος γράφει ανυστερόβουλα. Και λέω ότι για να γράφει ο καθένας αυτά που γράφει έχει κάποια συμφέροντα. Αλλά όχι ακριβώς αυτά που εντελώς χυδαία παραθέτεις.

Εάν είσαι ΚΚΕ, τότε εγώ είμαι αναρχικός:

http://www.youtube.com/watch?v=E3B0vgs1KUc&feature=related

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κι ο παπαδόπουλος είναι τελικά στο κόλπο; Δεν είναι μόνο η μπέλλου κι ο μαΐλης; Ένα-ένα τα μαθαίνω γαμώτο. Τέλος πάντων κι επί της ουσίας, όπου υπήρχαν μάζες, δηλ τις κυριακές, το παμε βρέθηκε εκεί και προσπάθησε να παρέμβει. Εκτός κι αν με τις μάζες εννοούμε το συντονιστικό της 'λαϊκής συνέλευσης'.
Ελπίζω οι κομματικοί κατάσκοποι να μεταφέρουν αυτό το σχόλιο στην έδρα της κε για να μου εξασφαλίσει τον άρτο τον επιούσιο και να ανέβουν οι μετοχές μου. Δυστυχώς για μένα όμως οι κατάσκοποι ξεσκέπασαν τη συνωμοσία κι αποκάλυψαν ότι είμαι μίσθαρνο όργανο του περισσού.
Πώς θα τους ξεχωρίσετε; Από τα μπρατσάκια που φοράν για να κολυμπάνε στις μάζες στο σύνταγμα.

Υγ: ε όχι κι επικοινωνιακή ευχέρεια
Αν είχα τέτοια δε θα τα 'λεγα μέσα από μπλοκ ξέρεις. Θα μου πεις τόσα είπες, εκεί κόλλησα; Τέλος πάντων, καλό βράδυ και σε σένα.

Ανώνυμος είπε...

συμμετεχουν μελη του κκε στις πλατειες?

prop-agit είπε...

@Μρεζνιεφικέ
με τη μια να μου παρεξηγηθείς ρε ενοχικέ τύπε, απλά έπιασες πάλι μια χορδή μου!

Συνέχισε βλαμμένε κι εσύ ανώνυμε που σαι και ΚΚΕ τρομάρα σου! Κόβα ινπρεκορ μήπως?
Καλό ναριτοαντάμωμα κι ακόμα παραπέρα.. Κι οι ναριτες να ξες τα ίδια με σενα λένε, ότι αυτοί είναι το αληθινό ΚΚΕ.
Μόνο θλίψη μας προκαλείς με το δηλητήριο σου γι'αυτό στην τρύπα σου και στο γκρουπ θέραπι του παρεακίου σου!

Ανώνυμος είπε...

Ναριτισα να πεις τη μανα σου κι ολο σου το σοι ηλιθιε (που δεν αποκλείω και 'ναι).-

raskolnikov είπε...

σύντροφε και φίλε,
το κείμενό σου είναι επιτομή του μεταμοντέρνου, γιατί ακριβώς είναι εναργέστατα η ρομαντική αναπόληση του μοντέρνου. Το τέλος του κειμένου δηλώνει το πολιτικό αδιέξοδο του νεοσταλινικού μεταμοντερνισμού γιατί ακριβώς δεν έχει να προτάξει τίποτε άλλο παρά το παρελθόν. Το ίδιο το blog, η αισθητική του, αλλά και το περιεχόμενο είναι μια μια επίκληση στην επάνοδο του θείου μοντέρνου, τότε πουυπήρχε ο διπολισμός κλπ. Η άρση του μεταμοντέρνου, δηλαδή η ανατροπή του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, δε θα επανέλθει με την στροφή στο παρελθόν γιατί ακριβώς είναι φύσει αντιδιαλεκτικό. Η ανοικοδόμηση μιας νέας μεγάλης αφήγησης θα φτιαχτεί μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και θα είναι αναγκαστικά καινούργιο τραβώντας το νήμα με το παλιό. θα είναι καινούργιο όπως το σύνθημα Ψωμί, παιδεία, Ελευθερία, η Χούντα δεν τελείωσε το 73. Αυτό το σύνθημα αποτυπώνει με τον πιο διαλεκτικό τρόπο αυτήν την άρνηση του μεταμοντέρνου. Η αναδόμηση του εργαζόμενου λαού ως ενιαίου υποκειμένου αντί πολυκαταρμετατισμένων ατοιμοτήτων, μια διαδικασία που ξεκινάει από τα πρωτοβάθμια σωματεία και καθορίζεται στην πλατεία συντάγματος, θα γίνει εδώ με νέα εργαλεία. Σε αυτήν την ιστορική πρόκληση κάποοιοι απλά γυρνάνε την πλάτη ονειρευόμενοι τον απωλεσμένο κόσμο.... δεν φτιάχνεται ο κομμουνισμός σύντροφοι με αποτυχημένες συνταγές. Πολύ σύντομα το ΚΚΕ θα καταλήξει από απολίθωμα του παρελθόντος ένα γραφικό απολίθωμα του παρόντος.... όπως οι παππούδες της επιτροπής αποκατάστασης της μνήμης του Ι.Στάλιν....
πολλά φιλιά